(Aanstaande) docenten - deel V

Pffffffffffffffff.... vandaag responsiecollege biomechanica voor mijn 1e jaars....
Tering wat moeilijk zeg. 1 responsiecollege voor 3 klassen, dik 40 leerlingen aanwezig en dan vragen proberen te beantwoorden. Probleem is als je t centraal doet sta je iets te vertellen wat voor sommigen gesneden koek is (wat doen die dan op dat responsiecollege? sja ze komen en denken dat ze vermaakt gaan worden ofzo ) en anderen snappen het dan nog niet en die moet je het echt 1 op 1 gaan uitleggen. Maar als je 1 op 1 gaat uitleggen duurt t weer lang en kun je de rest van de groep niet bezig houden. (ja je zou opdrachtjes voor ze kunnen verzinnen maar hun vragen zijn zo divers dat je daarin niet kan voorzien)

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 19:24 schreef Grumbellll het volgende:
Ik doe nu een ICT opleiding op MBO niveau. Nu in het derde jaar, volgend jaar laaste jaar. Als ik geen werk kan vinden in de ICT wil ik weer een opleiding volgen en ik dacht er dan aan om iets in het onderwijs te doen. Het lijkt mij wel leuk om leraar te zijn voor zeg maar klassen t/m4 ofzo van de middelbare school.
Maar welke opleiding moet ik dan kiezen? is dat dan de Pabo?

Pabo is voor basisschoolleraren, lerarenopleiding voor middelbare school (met als noot dat je met Pabo ook op VMBO les kunt geven, als de school je aanneemt).

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 23:03 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Pabo is voor basisschoolleraren, lerarenopleiding voor middelbare school (met als noot dat je met Pabo ook op VMBO les kunt geven, als de school je aanneemt).

Ok bedankt

Vraagje aan de mensjes hier: wat zijn volgens jou de belangrijkste kenmerken van een goede mentor?

Ik ben zelf mentor, en deze punten vind ik persoonlijk wel belangrijk:

Dat je een persoonlijke band met je leerlingen kunt opbouwen.
Dat je op een correcte manier met vertrouwelijke informatie kunt omgaan.
Dat je een goede sfeer in je klas kunt scheppen en op een correcte manier problemen kunt oplossen.
Direct handelen en niks laten liggen.
Het vertrouwen van leerlingen weten te winnen zodat ze snel naar je toe durven stappen.
Aanwezig zijn bij klassenevenementen.
Zelf dingen organiseren met je klas.

Dit was mijn lijstje:

Een goede mentor…

…is iemand die in de eerste plaats feeling heeft voor de leefwereld van zijn leerlingen. Hij weet wat hen bezighoudt, op verschillende niveaus. Daarmee bedoel ik dat hij moet weten welke muziek, welke tv-programma's en welke beroemdheden in zijn, maar ook dat hij moet weten wat leerlingen op een dieper niveau bezighoudt. Hoe denken ze na over zichzelf en de wereld? Hoe gaan ze met elkaar om? Wat zijn hun angsten en hun idealen?

…heeft een zesde zintuig. Hij voelt het aan als een leerling in de problemen zit. Hij weet wie er een extra schouderklopje kan gebruiken en wie juist even met rust gelaten wil worden.

…zorgt dat leerlingen hem volledig kunnen vertrouwen. Hij laat ze heel duidelijk merken dat hij er altijd voor hen is als ze ergens mee zitten en dat ze nooit bang hoeven te zijn dat hij over hen zal oordelen of hun problemen tegen hen zal gebruiken.

…onderneemt activiteiten met de klas die erop gericht zijn een goede band te kweken. Hij komt zelf met ideeën voor zulke activiteiten, maar hij staat ook open voor ideeën van leerlingen.

…heeft een engelengeduld. Als een leerling met hem wil praten, is hij er voor die leerling, voor de volle honderd procent. Hij geeft de leerling het gevoel dat hij alle tijd van de wereld heeft (ook als dat niet zo is).

…kan goed luisteren. Hij geeft de leerling de ruimte om zijn verhaal te doen en stelt de juiste vragen.

…heeft een groot empathisch vermogen. Hij neemt de gevoelens en gedachten van leerlingen serieus.

…heeft gevoel voor humor. Humor is dè sleutel tot een goede band met je leerlingen!

…tracht de leerling op te voeden tot zelfstandigheid. Hij lost problemen niet voor ze op; hij leert ze om zelf tot een bevredigende oplossing te komen.

…laat ook iets van zichzelf zien naar de leerlingen toe. Je kunt iemand immers pas vertrouwen als je het idee hebt dat je diegene ook echt kent.

…helpt leerlingen inzicht in zichzelf en hun eigen gedrag te krijgen. Hij houdt ze een spiegel voor en zet ze ertoe aan zich af te vragen wie ze graag zouden willen zijn.

…is niet bang om fouten toe te geven en om zich kwetsbaar op te stellen.

…heeft een goed contact met zijn collega's en zorgt dat problemen tussen zijn mentorklas en een vakdocent op een goede manier worden opgelost. Hierbij kiest hij geen partij, maar fungeert hij als onpartijdige mediator.

…ziet alle leerlingen, ook het stille meisje achterin de klas van wie iedereen de naam altijd vergeet omdat ze niet opvalt. Hij geeft alle leerlingen het gevoel dat ze waardevolle mensen zijn die ertoe doen.

…is op de hoogte van alles wat er in een school gebeurt en fungeert als vraagbaak voor de leerlingen uit zijn mentorklas.
…is er niet alleen voor de problemen, maar ook voor de leuke dingen. Vraagt leerlingen naar hun vrijetijdsbesteding, geeft in de mentorles tijd om belevenissen te delen.

…kan leerlingen helpen bij het maken van keuzes, zonder ze in een bepaalde richting te duwen. Hij helpt hen om uit te vinden wat ze zelf eigenlijk graag willen.

Klopt helemaal

Plus.. de mentor is de contactpersoon tussen ouders en school.

Oh ja, dat hoort er ook nog bij natuurlijk.

Ik vind een goede mentor zijn eerder een persoonskenmerk dan iets wat je kunt leren.

We hebben het over mentor in de betekenis van 'klassenleraar'. Ik denk zelf dat er maar weinig dingen zijn die je niet kunt leren. Je persoonlijkheid is ook niet iets statisch.

Veel dingen vallen te leren, maar niet iedereen kan die dingen leren.

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 23:38 schreef Neuralnet het volgende:
Veel dingen vallen te leren, maar niet iedereen kan die dingen leren.

Waar een wil is, is meestal ook wel een weg, denk ik. Al zijn er natuurlijk mensen die nóóit een goede docent zullen worden. Maar of dat een gevolg is van nature of nurture, daar ben ik zelf nog niet helemaal over uit.

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 17:35 schreef sungaMsunitraM het volgende:
Ik vind een goede mentor zijn eerder een persoonskenmerk dan iets wat je kunt leren.

Hier ben ik het ook mee eens. Het persoonlijke, dat moet een beetje in je zitten. Je moet open staan voor leerlingen en hun problemen. Je hebt ook mentoren die nooit tijd hebben en het mentorschap als een last ervaren. Waarom worden ze het dan? Omdat ze te weinig uren in hun taakbelasting haddden oid. Er zijn inderdaad ook dingen die je kunt leren. Ik ken mentoren die, als ze een mentor-uur met hun klas hebben, "eerst de leerlingen 20 minuten de waarheid zeggen, over alle dingen die ze fout doen, en daarna naar huis sturen". Dan zeg ik: doe jezelf in godsnaam een plezier en leg dat mentoraat neer.

Ik moet voor mn opleiding binnenkort een begeleidingsgesprek gaan voeren met een student en ik ben zo bang dat ik hem/haar dan aan het huilen maak

quote:

Op zondag 27 maart 2005 14:15 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Hier ben ik het ook mee eens. Het persoonlijke, dat moet een beetje in je zitten. Je moet open staan voor leerlingen en hun problemen. Je hebt ook mentoren die nooit tijd hebben en het mentorschap als een last ervaren. Waarom worden ze het dan? Omdat ze te weinig uren in hun taakbelasting haddden oid. Er zijn inderdaad ook dingen die je kunt leren. Ik ken mentoren die, als ze een mentor-uur met hun klas hebben, "eerst de leerlingen 20 minuten de waarheid zeggen, over alle dingen die ze fout doen, en daarna naar huis sturen". Dan zeg ik: doe jezelf in godsnaam een plezier en leg dat mentoraat neer.

Maar al die voorbeelden zijn eerder voorbeelden van niet-willen dan van niet-kunnen.

Dat weet ik. Maar ik wou het toch even vermelden. Maar als je een persoonlijkheid hebt van lik-me-vestje, dan kan het wel zo zijn dat je het wel KAN, maar als je het niet WIL, tja.. daar schiet je ook niet veel mee op dan.

Ik was trouwens even rond aan het snuffelen op een scholierenforum, en daar vond ik een aantal interessante uitspraken in het topic "mentoren". Misschien wel leuk om es effe te lezen.

quote:

Afgelopen jaren had ik er telkens een die 't zelf niet helemaal wist (wat betreft regels op school), en ja daar heb je niet veel aan

Als mentor moet je er toch zeker voor zorgen dat je de school door en door kent. Toch?

quote:

Mijn mentor heeft mij compleet voor lul gezet voor de hele klas! En maar ontkennen

Ook zoiets. Zoiets doe je toch niet

quote:

mijn mentor van vorig jaar was wel relaxed heel makkelijk in alles en wel aardig en zo, van dit jaar is ook wel oke hij is gewoon behulpzaam en aardig

Dit klinkt al een stuk beter.

quote:

1 keer echt een stomme man gehad, die elke week weer zeurde dat ik beter me best moest doen omdat ik anders niet over zou gaan enzo. hij dacht zelfs dat ik te dom was voor havo.

Tja...

quote:

Hij nam het voor de klas op, is te vertrouwen, had humor, en lef. Je kon gewoon altijd naar hem toekomen als er iets was.. En dan deed die ook er ook echt alles aan wat die kon..

quote:

De mentor van nu is echt drie keer niks, moet ik zeggen. Hij belooft allerlei dingen die hij vervolgens niet waar maakt, hij is er bijna nooit, hij steekt totaal geen energie in mensen buiten school

Kwestie van wel kúnnen, maar niet wíllen?

quote:

Hij is niet echt in staat om goed signalen uit de klas op te vangen, die moeten altijd vrij duidelijk worden aangereikt. Hij is wel vrijwel altijd beschikbaar als je hem nodig hebt, dat is een voordeel, maar van zijn kant komt nauwelijks initiatief om te informeren. In het begin van het jaar heb ik een keer een standaardgesprekje met hem gehad maar de rest van het jaar heb ik niets meer van hem gehoord, terwijl er in de klas wel dingen waren die hij had moeten weten

Dit wijst ook weer op een zekere mate van desinteresse, maar aan de andere kant.. je hoeft ook niet constant achter je leerlingen aan te lopen. Mijn mentor-leerlingen weten ook dat ze me altijd kunnen bereiken, maar ik ga ook niet elke les aan iedereen vragen hoe het met ze gaat. Je kunt dan ook weer naar het andere uiterste doorslaan:

quote:

Smmige waren overdreven aanwezig, die vroegen de hele tijd hoe het ging enzo, en sommige kon het ook helemaal niks schelen. Die ik nu heb vraagt heel vaak hoe het is enzo, en je moet na elke periode 'op gesprek' komen.

quote:

volgens mij functioneren sommige docenten totaal niet als vertrouwenspersoon. En zouden die dan ook nooit mentor mogen worden.

Duidelijke taal.

Altijd leuk om te lezen. Leerlingen zijn de beste spiegel! Ik heb aan het eind van mijn stage gewoon aan mijn klassen gevraagd wat ze van me vonden, en dat werkt heel goed. Zo zeiden ze onder andere dat ik 'niet streng genoeg' ben en dat klopt ook wel.

Doe ik ook altijd. Ik laat de leerlingen rond kerstmis en aan het einde van het schooljaar een aantal vragen beantwoorden over mijn functioneren. Werkt idd heel verhelderend.

En je weet dat het goed zit tussen jou en hen als ze ook negatieve feedback durven te geven.

Welke vragen laat je ze precies beantwoorden trouwens? Heb je een vast lijstje?

Er zijn ook standaard testen zoals een test om een roos van Lary te tekenen. Lerarenopleidingen zijn er dol op.

Praat me niet van de Roos van Leary. Dat boekjesgeneuzel...

Er is een test van het IVLOS: De VIL (vragenlijst over leraarsgedrag).
Ik vind het een heel goed idee om je leerlingen te vragen wat ze van je vinden, maar ik heb mijn twijfels over deze test (veel te lang, te veel moeilijke woorden, enkele rare vragen)

Mocht je deze afnemen: Laat de resultaten absoluut niet zien aan je schoolleiding!!!
Bij mij op school is het min of meer verplicht tijdens het functioneringsgesprek, dat heb ik geweten ook! Alles werd negatief uitgelegd en naar de positieve dingen werd niet gekeken.
Dat doe ik dus nooit meer, de volgende keer blijft ie bij mij privé.

Rare schoolleiding. Je zou toch verwachten dat men eerlijkheid en openheid van zaken waardeert.

Bij het beoordelingsgesprek moest ik ook zo'n hele lange vragenlijst laten invullen, met erg dubbelzinnige vragen. Maar nu doe ik twee keer per jaar een korte evaluatie, iets in de geest van: "wat vond je leuk aan het vak?", "wat vond je absoluut niet leuk?", "wat vond je goed aan de docent?", "wat vond je niet goed aan de docent?", een aantal waar/niet waar-stellingen ("ik kom met plezier naar de les"), en dan heb je het wel zo'n beetje gehad. Dat is puur voor mezelf, en de leerlingen weten dat ook. Ik zeg er ook altijd bij dat het alleen maar positief voor hen kan uitpakken als ze gewoon eerlijk zijn.

Met de Roos van Leary ben ik ook doodgegooid op de opleiding, maar da's allemaal wel leuk en aardig, maar het zegt me nog niet veel. De leerlingen zijn recht door zee, zowel positief als negatief, en dat zegt me meer dan zo'n roosje.