OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Onlangs hebben wij ons tweede kindje gekregen . Nou wist "men" mij te vertellen dat dat niet zo'n aardschok zou zijn als het krijgen van je eerste kind.
Dat klopt, emotioneel is het allemaal een stuk minder heftig, maar logisitiek vind ik het nogal een toer, vanmorgen waren wij om 10 uur "al" in de kleren, voordat iedereen gevoed en gewassen is ben je toch zo een aardig poosje verder .
Ook vond ik de kraamtijd best lastig, zelf ben je nog niet echt goed op de been, oudste gooit uiteraard met regelmaat de kont tegen de krib, want is volledig uit zijn doen, het voeden van de nieuwe baby vraagt erg veel tijd, waar oudste dan ook weer niet echt blij van wordt.
Manlief is thuis, er is een kraamverzorgster, veel visite en aanloop, ik vond het op een gegeven moment echt heel zielig voor Freek.
Hoe hebben jullie het krijgen van je tweede kind ervaren? En wat zijn de tips en truuks om iedereen (bij voorkeur ook jezelf niet vergeten!) tevreden te houden?
. Nou wist "men" mij te vertellen dat dat niet zo'n aardschok zou zijn als het krijgen van je eerste kind.Dat klopt, emotioneel is het allemaal een stuk minder heftig, maar logisitiek vind ik het nogal een toer, vanmorgen waren wij om 10 uur "al" in de kleren, voordat iedereen gevoed en gewassen is ben je toch zo een aardig poosje verder .
Ook vond ik de kraamtijd best lastig, zelf ben je nog niet echt goed op de been, oudste gooit uiteraard met regelmaat de kont tegen de krib, want is volledig uit zijn doen, het voeden van de nieuwe baby vraagt erg veel tijd, waar oudste dan ook weer niet echt blij van wordt.
Manlief is thuis, er is een kraamverzorgster, veel visite en aanloop, ik vond het op een gegeven moment echt heel zielig voor Freek.
Hoe hebben jullie het krijgen van je tweede kind ervaren? En wat zijn de tips en truuks om iedereen (bij voorkeur ook jezelf niet vergeten!) tevreden te houden?
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
ah, interessant topic! ik ben ook erg benieuwd hoe 't hier zal gaan de komende tijd. vind het tot nu toe erg goed gaan (1 week) maar heb er dan ook nog weinig momenten alleen voor gestaan. Piet (17,5 mmd) begint het er nu wel wat moeilijk mee te krijgen, is af en toe verdrietig en boos. hartstikke logisch maar zooo aandoenlijk, ik moet steeds erg m'n best doen om niet een potje mee te gaan janken (doe dat dus ook soms maar gewoon). mijn band met de nieuwe baby verloopt ook wat anders dan de 1e keer, inderdaad wat minder heftig halsoverkop-verliefd-en-erin-opgaand. maar ik was vooraf bang dat ik helemaal weinig aandacht voor dat nieuwe kleintje zou kunnen opbrengen en vooral bezig zou zijn met hoe het allemaal voor Piet zou zijn, en dat is toch echt niet het geval. mede dankzij G hoor, die zich ontzettend lief & zorgzaam ontfermt over Piet, kan ik heel veel aandacht & tijd voor Anna opbrengen en geniet ik daar ook weer enorm van. de verliefdheid komt alleen wat rustiger op gang heb ik 't idee, en ik ben ook wat minder bezorgd bij ieder kreuntje of ander geluidje.
edit- 1 keer is genoeg
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Dat van die verliefdheid herken ik! Idd wat minder heftig, en ook minder bezorgd.
Hub heeft zich hier ook veel over Freek ontfermd, maar juist dat vond ik erg moeilijk, net alsof mijn twee-eenheid met Freek niet meer bestond.
Inmiddels krijgt de nieuwe baby de fles (na kloven, spruw, en borstontsteking heb ik de handdoek in de ring gegooid) en dat maakt het wat makkelijker. Hub de nieuwe baby, en ik doe Freek bv in bad.
Ik merk dat ie daar dan ook erg van opknapt, even tijd met mama.
Hub heeft zich hier ook veel over Freek ontfermd, maar juist dat vond ik erg moeilijk, net alsof mijn twee-eenheid met Freek niet meer bestond.
Inmiddels krijgt de nieuwe baby de fles (na kloven, spruw, en borstontsteking heb ik de handdoek in de ring gegooid) en dat maakt het wat makkelijker. Hub de nieuwe baby, en ik doe Freek bv in bad.
Ik merk dat ie daar dan ook erg van opknapt, even tijd met mama.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Wat Bix al zegt, inderdaad een heel interessant topic Leah! Dit gaat bij ons de komende weken spelen (ik ben over 5 dagen uitgerekend van nummer 2) en ik ben ook erg benieuwd naar ervaringen van anderen. De leeftijd van de oudste is hierbij natuurlijk ook van belang. Onze oudste wordt over een paar maanden vier en er staan haar dus andere grote veranderingen te wachten (basisschool!). Dat zijn toch wel erg veel ingrijpende veranderingen kort op elkaar.
Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere ouders...
Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere ouders...
ik probeer ook bewust elke dag wat tijd alleen met Piet door te brengen, bijv. samen een boekje lezen of liedjes zingen. en naar bed brengen 's avonds heb ik nu ook weer een paar keer gedaan, heerlijk. gisteren was hij gevallen en heel erg verdrietig. nam ik 'm op schoot, liedjes zingen, en tussen elk couplet of liedje zei hij, nog wat snikkend "Anna" en "baby"...
maar we zijn inderdaad een stukje van elkaar kwijtgeraakt. best moeilijk, maar vooral voor hem wel erg fijn dat hij juist nu veel troost aan z'n vader heeft. hij heeft tenslotte niet om dat zusje gevraagd.
gisteren was hij gevallen en heel erg verdrietig. nam ik 'm op schoot, liedjes zingen, en tussen elk couplet of liedje zei hij, nog wat snikkend "Anna" en "baby"... 
maar we zijn inderdaad een stukje van elkaar kwijtgeraakt. best moeilijk, maar vooral voor hem wel erg fijn dat hij juist nu veel troost aan z'n vader heeft. hij heeft tenslotte niet om dat zusje gevraagd.
Ehh Leah heeft de nieuwe baby ook een naam?
Ik heb dat trouwens niet zo ervaren dat ik bij elk nieuwe kind(hoor mij nou alsof ik er een dozijn heb ) op gang moest komen qua verliefdheid. Was juist elke keer weer overdonderd dat ik gelijk weer helemaal in luf was. Tìs natuurlijk wel zo dat je minder tijd hebt om helemaal in je nieuwe kindje op te gaan. Daarom zijn die mannen zo belangerijk, Five ging in die eerste week regelmatig met de twee andere mannen op stap en verwende ze lekker. Zo had ik ook tijd om lekker te tutten en te kroelen met Kian in het grote bed
Waar ik nu wel tegenaan loop( en dan ga ik even offtopic hier) dat je drie kindjes heel wat moeilijker "kwijt" kunt voor een nachtje op 1 adres. Verder vind ik de "ik-sta-te-koken-dus-ik-heb- geen-handen-vrij-voor-vechtende-kinderen-en-jankende-babies-momenten"op de dag soms erg vermoeiend
Ik heb dat trouwens niet zo ervaren dat ik bij elk nieuwe kind(hoor mij nou alsof ik er een dozijn heb ) op gang moest komen qua verliefdheid. Was juist elke keer weer overdonderd dat ik gelijk weer helemaal in luf was. Tìs natuurlijk wel zo dat je minder tijd hebt om helemaal in je nieuwe kindje op te gaan. Daarom zijn die mannen zo belangerijk, Five ging in die eerste week regelmatig met de twee andere mannen op stap en verwende ze lekker. Zo had ik ook tijd om lekker te tutten en te kroelen met Kian in het grote bed
) op gang moest komen qua verliefdheid. Was juist elke keer weer overdonderd dat ik gelijk weer helemaal in luf was. Tìs natuurlijk wel zo dat je minder tijd hebt om helemaal in je nieuwe kindje op te gaan. Daarom zijn die mannen zo belangerijk, Five ging in die eerste week regelmatig met de twee andere mannen op stap en verwende ze lekker. Zo had ik ook tijd om lekker te tutten en te kroelen met Kian in het grote bed Waar ik nu wel tegenaan loop( en dan ga ik even offtopic hier) dat je drie kindjes heel wat moeilijker "kwijt" kunt voor een nachtje op 1 adres. Verder vind ik de "ik-sta-te-koken-dus-ik-heb- geen-handen-vrij-voor-vechtende-kinderen-en-jankende-babies-momenten"op de dag soms erg vermoeiend
Het is niet jouw taak mij aardig te vinden, dat is mijn taak.
Hyves!
Hyves!
Ja Leah, ik vind het nu ook wel tijd voor introductie van je tweede kindje!
Ik ben net als anderen hier erg benieuwd naar de ervaringen, bij zowel mijzelf als bij anderen. Chiara en ik zijn 2 jaar lang bijna 'onafscheidelijk' van elkaar geweest en daarin zie ik straks wel de nieuwe problemen als er een tweede is, die tijd en aandacht vraagt.
Ik ben niet bang om minder verliefd te worden dan bij Chiara...
... Hoe het allemaal gaat verlopen ... ik ben benieuwd...
Ik ben net als anderen hier erg benieuwd naar de ervaringen, bij zowel mijzelf als bij anderen. Chiara en ik zijn 2 jaar lang bijna 'onafscheidelijk' van elkaar geweest en daarin zie ik straks wel de nieuwe problemen als er een tweede is, die tijd en aandacht vraagt.
Ik ben niet bang om minder verliefd te worden dan bij Chiara...
... Hoe het allemaal gaat verlopen ... ik ben benieuwd...
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Hier was de overgang van een naar twee erg onverwacht en door de ziekenhuistijd kon Storm wel rustig aan zijn broertje wennen. Toen een jaartje later nummer drie kwam was hij bijna 3 en voelde zich echt de grote broer. Dus overal mee helpen en overal bijzijn. Broertje Sverre was natuurlijk al gewend om gedeeld aandacht te krijgen, bovendien was hij toen eigenlijk pas 10 maanden ipv de kalenderleeftijd van een jaar en kon hij zichzelf heerlijk vermaken en zusje hoorde er ook gewoon bij, werd gewoon geaccepteerd.
Oh en Loena dat ik-sta-te-koken... moment hebben we hier ook hoor, als ik het echt zat ben zet ik de kleinste twee vast in hun wipstoel en voor tv (tiktak of de tubbies erbij) en dan keert de rust snel weer.
tja en tips en trucs, papa veel inschakelen, de oudste veel laten helpen en erbij betrekken als hij dat zelf ook wil, ik deed tummytubben in de keuken en dat vonden de groten geweldig, konden ze ook even met de handjes in het water en ze speciaal laten voelen als oudste denk ik
Oh en Loena dat ik-sta-te-koken... moment hebben we hier ook hoor, als ik het echt zat ben zet ik de kleinste twee vast in hun wipstoel en voor tv (tiktak of de tubbies erbij) en dan keert de rust snel weer.
tja en tips en trucs, papa veel inschakelen, de oudste veel laten helpen en erbij betrekken als hij dat zelf ook wil, ik deed tummytubben in de keuken en dat vonden de groten geweldig, konden ze ook even met de handjes in het water en ze speciaal laten voelen als oudste denk ik
As het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
De nieuwe baby heet hier Jongste En mama is paranoia, ik weet het .
Loena, ik heb er eigenlijk niet bij nagedacht, maar uiteraard is dit topic ook voor derde, vierde en vijfde kindjes! Zal ik even vragen of ze de topictitel willen aanpassen?
Melo, niet minder verliefd, anders verliefd, dat wel . Natuurlijk was er meteen weer dat overweldigende gevoel van liefde, en enorme opluchting dat wij weer een gezond kind mochten krijgen, maar er is ook wat meer routine zeg maar.
Alhoewel nu langzaam de verbazing komt, dat dit kindje zo anders is, helemaal niet tevergelijken met Freek en toch ook van mij...
.Loena, ik heb er eigenlijk niet bij nagedacht, maar uiteraard is dit topic ook voor derde, vierde en vijfde kindjes! Zal ik even vragen of ze de topictitel willen aanpassen?
Melo, niet minder verliefd, anders verliefd, dat wel . Natuurlijk was er meteen weer dat overweldigende gevoel van liefde, en enorme opluchting dat wij weer een gezond kind mochten krijgen, maar er is ook wat meer routine zeg maar.
Alhoewel nu langzaam de verbazing komt, dat dit kindje zo anders is, helemaal niet tevergelijken met Freek en toch ook van mij...
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Is wel te doen hoor, voel me wel vooral `s morgens echt weer een beetje een "pleeg" soms, krijg dan echt weer het gevoel van "toen" dat je `s morgen voor dat witte bord met namen stond en dat je gaat plannen wie wanneer een waar gewassen gaat worden, LOL. De ene dag heb ik dat meer dan de andere, ligt vooral aan de manier waarop ik ze aantref `s morgens, de hoeveelheid( over het bed uitgesmeerde) poepbroeken en aangekoekte snottebelen Een belasting is het absoluut, maar het is ook echt een uitdaging voor me* visualiseer Loena met stopwatch en drie vieze kinderen `s morgens...............................JAAAAAAAA, record gebroken, binnen 1 uur en 2 minuten allemaal schoon en aangekleed aan de boterham *quote:Op woensdag 16 februari 2005 22:08 schreef bixister het volgende:
spannend ma-maatje!
en pfoeh loena, 3 lijkt me nog ingewikkelder!
Het is niet jouw taak mij aardig te vinden, dat is mijn taak.
Hyves!
Hyves!
Het begon bij mij al met dat ik het zwanger zijn en de voorbereiding anders ervaarde.
Het zwanger zijn voelde vertrouwder. Ik was minder mutserig bij de dingen die ik dan wel dan niet moest voelen. Ook het kopen van kleine kleertjes enzo vond ik minder waanzinnig. Bij Bo werd ik bijna hysterisch van bv kleine babysokjes ofzo. Bij Janneke was dat wel minder. Je staat er allemaal niet meer zo van te kijken. En de meeste reclame-truukjes heb je dan ook wel door
Ik genoot wel van de zwangerschap. Zat op een roze wolk. Maar vond het met een dreumusje (Bo was net 1 jaar toen ik weer zwanger werd) wel een stuk zwaarder. Effe lekker rusten waneer je wil... nee dat feest ging niet door.
Toen Janneke er eenmaal was was ik op slag verliefd. Ik was weer net een waakhond en kon ook haar maar moeilijk uit handen geven. Mijn kraamtijd bracht ik door in t kraamhotel. En Geer gaf Bo extra aandacht. Maar als Geer savonds met Bo naar huis ging voelde ik me superincompleet. Bo vond die baby een leuke afleiding in t begin. Maar toen ze eenmaal doorhad dat ze bleef was t wel minder. Bo wilde juist aandacht op de momenten dat het natuurlijk niet kon, tijdens de fles, luier verschonen enz.
De gebroken nachten vond ik nu helemaal een ramp. Buiten t feit dat we met Bo erg verwend waren (die sliep erg snel de nacht door) kon ik nu de volgende dag niet met Janneke meeslapen want Bo was er ook nog.
Janneke boven op bed leggen betekende ook een optocht. Bo eerst boven veiligstellen, dan Janneke halen of andersom. Wandelen buiten een ramp. Bo zat net na de geboorte in de "ik loop lekker weg, of ik blijf staan en ik zet geen stap meer fase" Om over de verschillende tijden van hun slaapjes maar te zwijgen.
Ahhhhhhhhhhhhhhh waneer komt de tijd voor mezelf dacht ik wel eens. En vaak genoeg dacht ik ook. Hoe heb ik het in me botte hersens kunnen halen dat ik het met 1 kind druk had, ik leefde in luilekkerland
Maar er waren ook al vroeg hele mooie en leuke dingen hoor. Bo die al snel gek werd op haar zusje. En erg op haar lette. Haar "jankertje" noemde. Niet omdat ze zoveel jankte, maar omdat ze Janneke niet uit kon spreken Janneke die zo op haar "grote" zus vertrouwde.
En nu, nu krijg ik langzaam aan weer een beetje een ritme.
Bo 4 keer per week een dagdeel naar de peuterspeelzaal. Janneke 1 slaapje op een dag. En de ontwikkeling gaat zo snel. Het is wel heel vreemd dat Janneke niet beter weet of ze een zusje heeft. En Bo ook al niet beter lijkt te weten.
Ze vechten elkaar met regelmaat de tent uit.
Maar bv net, nu Janneke flinke koorts heeft, geeft Bo haar haar lievelingsknuf en dan, dan voel ik me zo rijk
Het 'even' een bakkie gaan doen bij een vriendin, vind ik met 2 kids echt een opgaaf. Ik zit dan niet echt lekker ontspannen. Ben meer bezig met, kijk uit, niet doen, vieze broek enz. Dus meestal plan ik die dingen nu als of Bo op school zit. Of Geer is thuis en ik laat dan 1 van de meiden bij hem.
Ik plan wel steeds minder. Ik bekijk heel erg per dag wat ik ga doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door jessie op 16-02-2005 22:44:07 ]
Het zwanger zijn voelde vertrouwder. Ik was minder mutserig bij de dingen die ik dan wel dan niet moest voelen. Ook het kopen van kleine kleertjes enzo vond ik minder waanzinnig. Bij Bo werd ik bijna hysterisch van bv kleine babysokjes ofzo. Bij Janneke was dat wel minder. Je staat er allemaal niet meer zo van te kijken. En de meeste reclame-truukjes heb je dan ook wel door
Ik genoot wel van de zwangerschap. Zat op een roze wolk. Maar vond het met een dreumusje (Bo was net 1 jaar toen ik weer zwanger werd) wel een stuk zwaarder. Effe lekker rusten waneer je wil... nee dat feest ging niet door.
Toen Janneke er eenmaal was was ik op slag verliefd. Ik was weer net een waakhond en kon ook haar maar moeilijk uit handen geven. Mijn kraamtijd bracht ik door in t kraamhotel. En Geer gaf Bo extra aandacht. Maar als Geer savonds met Bo naar huis ging voelde ik me superincompleet. Bo vond die baby een leuke afleiding in t begin. Maar toen ze eenmaal doorhad dat ze bleef was t wel minder. Bo wilde juist aandacht op de momenten dat het natuurlijk niet kon, tijdens de fles, luier verschonen enz.
De gebroken nachten vond ik nu helemaal een ramp. Buiten t feit dat we met Bo erg verwend waren (die sliep erg snel de nacht door) kon ik nu de volgende dag niet met Janneke meeslapen want Bo was er ook nog.
Janneke boven op bed leggen betekende ook een optocht. Bo eerst boven veiligstellen, dan Janneke halen of andersom. Wandelen buiten een ramp. Bo zat net na de geboorte in de "ik loop lekker weg, of ik blijf staan en ik zet geen stap meer fase" Om over de verschillende tijden van hun slaapjes maar te zwijgen.
Ahhhhhhhhhhhhhhh waneer komt de tijd voor mezelf dacht ik wel eens. En vaak genoeg dacht ik ook. Hoe heb ik het in me botte hersens kunnen halen dat ik het met 1 kind druk had, ik leefde in luilekkerland
Maar er waren ook al vroeg hele mooie en leuke dingen hoor. Bo die al snel gek werd op haar zusje. En erg op haar lette. Haar "jankertje" noemde. Niet omdat ze zoveel jankte, maar omdat ze Janneke niet uit kon spreken Janneke die zo op haar "grote" zus vertrouwde.
En nu, nu krijg ik langzaam aan weer een beetje een ritme.
Bo 4 keer per week een dagdeel naar de peuterspeelzaal. Janneke 1 slaapje op een dag. En de ontwikkeling gaat zo snel. Het is wel heel vreemd dat Janneke niet beter weet of ze een zusje heeft. En Bo ook al niet beter lijkt te weten.
Ze vechten elkaar met regelmaat de tent uit.
Maar bv net, nu Janneke flinke koorts heeft, geeft Bo haar haar lievelingsknuf en dan, dan voel ik me zo rijk
Het 'even' een bakkie gaan doen bij een vriendin, vind ik met 2 kids echt een opgaaf. Ik zit dan niet echt lekker ontspannen. Ben meer bezig met, kijk uit, niet doen, vieze broek enz. Dus meestal plan ik die dingen nu als of Bo op school zit. Of Geer is thuis en ik laat dan 1 van de meiden bij hem.
Ik plan wel steeds minder. Ik bekijk heel erg per dag wat ik ga doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door jessie op 16-02-2005 22:44:07 ]
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ik moet Freek ook steeds "veilig stellen" idd, al is ie inmiddels ruim twee en half. Vanmiddag kon ik nog net voorkomen dat Jongste zijn eerste chocolaatje te proeven kreeg . En de slaapkamerdeur gaat op slot, hij probeert de baby steeds uit zijn bed te halen....
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ja zo heb ik een keer heel verbaasd gestaan toen ik Janneke echt aan de andere kant van de kamer zag liggen. Ik keek omdat ze huilde. En Bo zat er "lief" naast. Ik was alleen even naar de (open) keuken gelopen. Bo had haar dus (ze deed t later voor) naar de andere kant van de kamer gesleept aan haar schoudertjes en bij de plek waar ze ze hebben wilde liet ze t hoofdje los...boem.
Echt met 2 moet je je 6e zintuig goed gaan gebruiken, lukt dat niet, dan moet je hem gaan ontwikkelen. En heb je hem echt niet, zou ik zeker ff op marktplaats gaan kijken ofzo
Echt met 2 moet je je 6e zintuig goed gaan gebruiken, lukt dat niet, dan moet je hem gaan ontwikkelen. En heb je hem echt niet, zou ik zeker ff op marktplaats gaan kijken ofzo
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Bij ons is de overgang van 1 naar 2 een stuk makkelijker gegaan. Maar dit komt ook door de leeftijd van Djen. Zij kon dus echt helpen met dingen en was groot genoeg om voor zichzelf te zorgen, dat deed ze immers voor de baby ook al. Dat ze wel veel meer moet wennen om de aandacht te delen is wel een feit. Zij is gewend om al die jaren alleen te zijn en nu ineens een baby er bij. Nu na een half jaar gaat het beter en kan ze ook vertellen wat ze mist en zodoende hebben wij afgelopen zondag een meiden-dag gehouden. Op stap gegaan met haar gaf haar weer een goed gevoel.
Geweldig topic Leah!
Hier dus ook twee en het is een ramp. Dat aankleden en klaar komen met z'n allen is niet echt een probleem. Alicia is een langslapertje dus komt pas haar bed uit als Jayden al tig keer gegeten heeft (tegen 9u a half 10). Met jayden hebben we natuurlijk een erg rommelige start gehad (vanwege zijn nek en alles daarom heen), maar het was eigenlijk mis tussen die twee toen we dat nog niet eens wisten. Ze keek enorm uit naar de baby, en vond het eventjes leuk, voor 5 minuten ofzo maar gaf die eerste week al zeer duidelijk aan dat hij er niet bij hoorde. Ze heb het in de weken daarna ook wel een aantal keren geprobeerd. Hamertje tik op babyhoofd, voetenvegen op babybuikjes, hee wat leuk oogje-prik en zo zijn nog wel meer rare fratsen gepasseerd. Ze wil alle aandacht en weet daarin niet van ophouden, ze presteerd van alles om die aandacht dan ook te krijgen (ten koste van alles). Er is een periode geweest dat ze weer bij trok, maar nu Jayden lekker opgeknapt is en inmiddels ook een speeltje kan vasthouden heeft de poppenkast in haar ogen ECHT lang genoeg geduurd. En zitten we weer in een heel nieuwe fase en kijken we met hele andere ogen naar deze broer-zus-haat-liefde verhouding (want ze kan tevens zo'n schat zijn met hem). (Ze kunnen niet met elkaar maar ook niet zonder elkaar en af en toe denk ik dat ze een pact hebben gesmeden tegen mij
De begin periode vond/vind ik zwaar. Jayden deed niets anders dan gillen en als ie dat niet deed at hij. Knuffelen was er niet echt bij, want meneer overstrekte zich dan direct. Dus die 'verliefdheid' liet lang op zich wachten hier en heb me ook echt afgevraagd waarom IK in godsnaam alles zonodig voor een tweede in de war moest schoppen. Een dwarse jaloerse peuter, en een baby die niets zinde. Ik heb in die periode naar mijn gevoel op den duur ook jayden gewoon maar zijn gang laten gaan, ik voedde hem en masseerde hem, ik zorgde dat hij bij alle afspraken kwam en voor de rest bekeek hij het maar en heb geprobeerd de relatie tussen mij en alicia te verbeteren (niet dat ik daar nou echt veel resultaat van zie, maar goed. Heb het in elk geval geprobeerd). Maar goed, Jayden begint lekker op te knappen en we modderen hier wat aan kwa aandacht verdeling, dan hij (al is dat vaak hun samen) eventjes, dan Alicia eventjes. Ik denk door de vele voedingen die Jayden nu nog heeft (die ik inmiddels gewoon op het toilet geef) en door het 'veeleisende' gedrag van Alicia dat ze aardig in balans zitten. Woensdag middag is ze al 'jaren' bij oma en das nu echt Jayden's middag. Niemand wil echt oppassen op Jayden dus een echte Alicia middag is er helaas nog niet, maar de vrijdagmiddag/avond doen we eigenlijk alleen maar wat zij leuk vind. Papa is er dan niet dus meestal pikken we ergens een patatje, gaan wat winkelen, spelen etc etc en zij mag beslissen hoe of wat (binnen het toelaatbare).
Hier dus ook twee en het is een ramp. Dat aankleden en klaar komen met z'n allen is niet echt een probleem. Alicia is een langslapertje dus komt pas haar bed uit als Jayden al tig keer gegeten heeft (tegen 9u a half 10). Met jayden hebben we natuurlijk een erg rommelige start gehad (vanwege zijn nek en alles daarom heen), maar het was eigenlijk mis tussen die twee toen we dat nog niet eens wisten. Ze keek enorm uit naar de baby, en vond het eventjes leuk, voor 5 minuten ofzo maar gaf die eerste week al zeer duidelijk aan dat hij er niet bij hoorde. Ze heb het in de weken daarna ook wel een aantal keren geprobeerd. Hamertje tik op babyhoofd, voetenvegen op babybuikjes, hee wat leuk oogje-prik en zo zijn nog wel meer rare fratsen gepasseerd. Ze wil alle aandacht en weet daarin niet van ophouden, ze presteerd van alles om die aandacht dan ook te krijgen (ten koste van alles). Er is een periode geweest dat ze weer bij trok, maar nu Jayden lekker opgeknapt is en inmiddels ook een speeltje kan vasthouden heeft de poppenkast in haar ogen ECHT lang genoeg geduurd. En zitten we weer in een heel nieuwe fase en kijken we met hele andere ogen naar deze broer-zus-haat-liefde verhouding (want ze kan tevens zo'n schat zijn met hem). (Ze kunnen niet met elkaar maar ook niet zonder elkaar en af en toe denk ik dat ze een pact hebben gesmeden tegen mij
De begin periode vond/vind ik zwaar. Jayden deed niets anders dan gillen en als ie dat niet deed at hij. Knuffelen was er niet echt bij, want meneer overstrekte zich dan direct. Dus die 'verliefdheid' liet lang op zich wachten hier en heb me ook echt afgevraagd waarom IK in godsnaam alles zonodig voor een tweede in de war moest schoppen. Een dwarse jaloerse peuter, en een baby die niets zinde. Ik heb in die periode naar mijn gevoel op den duur ook jayden gewoon maar zijn gang laten gaan, ik voedde hem en masseerde hem, ik zorgde dat hij bij alle afspraken kwam en voor de rest bekeek hij het maar en heb geprobeerd de relatie tussen mij en alicia te verbeteren (niet dat ik daar nou echt veel resultaat van zie, maar goed. Heb het in elk geval geprobeerd). Maar goed, Jayden begint lekker op te knappen en we modderen hier wat aan kwa aandacht verdeling, dan hij (al is dat vaak hun samen) eventjes, dan Alicia eventjes. Ik denk door de vele voedingen die Jayden nu nog heeft (die ik inmiddels gewoon op het toilet geef) en door het 'veeleisende' gedrag van Alicia dat ze aardig in balans zitten. Woensdag middag is ze al 'jaren' bij oma en das nu echt Jayden's middag. Niemand wil echt oppassen op Jayden dus een echte Alicia middag is er helaas nog niet, maar de vrijdagmiddag/avond doen we eigenlijk alleen maar wat zij leuk vind. Papa is er dan niet dus meestal pikken we ergens een patatje, gaan wat winkelen, spelen etc etc en zij mag beslissen hoe of wat (binnen het toelaatbare).
Ben je gek? Nee hoor hoeft niet voor mij Je loopt toch ongeveer tegen dezelfde problemen aan, denk ik zo. Zal helaas af een toe een heel piets klein beetje offtopic moeten gaanquote:Op woensdag 16 februari 2005 22:23 schreef Leah het volgende:
De nieuwe baby heet hier Jongste En mama is paranoia, ik weet het .
Loena, ik heb er eigenlijk niet bij nagedacht, maar uiteraard is dit topic ook voor derde, vierde en vijfde kindjes! Zal ik even vragen of ze de topictitel willen aanpassen?
Je loopt toch ongeveer tegen dezelfde problemen aan, denk ik zo. Zal helaas af een toe een heel piets klein beetje offtopic moeten gaan 
Het is niet jouw taak mij aardig te vinden, dat is mijn taak.
Hyves!
Hyves!
dan kom ik ook nog even binnenrollen.
om de verwarring compleet te maken, kan ik hier ook terecht?
ik heb een samengesteld gezin in de aanbieding.
mijn vriend had een aangenomen dochter en een eigen dochter. die oudste is voor mijn komst al met veel bombarie vertrokken, dus toen ik kwam met luca had zij het rijk alleen met paps.
ze is van van jongste kind ineens gepromoveerd tot oudste zus en ze doet het met enthousiasme.
luca wordt betutteld, verwend, en geknuffeld. hij wordt zelfs ingezet als troef om vriendinnetjes hier te krijgen, want ze vinden hem allemaal zo schattig
ik moet altijd erg lachen als ze me bijna smeekt of ze luca uit school mag halen samen met dr vriendin.
luca laat het zich allemaal prima welgevallen en als het hem niet zint, laat hij dat luid en duidelijk weten. maar er wordt hier echt heel weinig ruzie gemaakt.
het is nu vakantie en het is lekker rommelig thuis. zus die een pubervriendin op visite heeft en met zijn tweeen zitten te giebelen over jongens en luca die een vriendje te spelen heeft en met zijn tweeen de jongenskamer verbouwd.
heerlijk... ik leef
om de verwarring compleet te maken, kan ik hier ook terecht?
ik heb een samengesteld gezin in de aanbieding.
mijn vriend had een aangenomen dochter en een eigen dochter. die oudste is voor mijn komst al met veel bombarie vertrokken, dus toen ik kwam met luca had zij het rijk alleen met paps.
ze is van van jongste kind ineens gepromoveerd tot oudste zus en ze doet het met enthousiasme.
luca wordt betutteld, verwend, en geknuffeld. hij wordt zelfs ingezet als troef om vriendinnetjes hier te krijgen, want ze vinden hem allemaal zo schattig
ik moet altijd erg lachen als ze me bijna smeekt of ze luca uit school mag halen samen met dr vriendin.
luca laat het zich allemaal prima welgevallen en als het hem niet zint, laat hij dat luid en duidelijk weten. maar er wordt hier echt heel weinig ruzie gemaakt.
het is nu vakantie en het is lekker rommelig thuis. zus die een pubervriendin op visite heeft en met zijn tweeen zitten te giebelen over jongens en luca die een vriendje te spelen heeft en met zijn tweeen de jongenskamer verbouwd.
heerlijk... ik leef
sjonge knor, dat klinkt niet makkelijk. hopelijk kan JD binnenkort met wat minder voedingen per dag toe en trekt Alicia ook weer wat bij.
lady-wrb, leuk!
lady-wrb, leuk!
Superleuk topic Er staan echt dingen bij waar ik nooit aan zou denken
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Hoe oud is die meid Lady-wrb? Leuk dat het zo goed gaat!
En Knor, jeetje wat lastig allemaal. Het klinkt allemaal erg heftig, gezien ook je positie met al die pijn, ik vind het wel goed van dat je je hierover hebt uitgesproken! Ik hoop voor jullie dat er tijden komen dat het allemaal wat makkelijker en prettiger gaat verlopen!
En Knor, jeetje wat lastig allemaal. Het klinkt allemaal erg heftig, gezien ook je positie met al die pijn, ik vind het wel goed van dat je je hierover hebt uitgesproken! Ik hoop voor jullie dat er tijden komen dat het allemaal wat makkelijker en prettiger gaat verlopen!
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
ze is puber van 14"quote:Op donderdag 17 februari 2005 11:22 schreef melonovy het volgende:
Hoe oud is die meid Lady-wrb? Leuk dat het zo goed gaat!
Boeiend topic! Ook ik heb 2 kleintjes thuis. Indy is net 2 geworden en Thomas net een half jaar. En laaannnngggzzzaaammmeeerrrhhhaaannndd (langzamerhand) begint het hier een beetje meer op rolletjes te lopen. Voor de huishoudelijke klusjes komt een keer per week de schoonmaakster langs, de verbouwing waar we hier in zitten vordert heel langzaam en voor de rest probeer ik het leven maar te nemen zoals het komt.
Toen er nog maar één kind was ging ik heel regelmatig weg. Hier op bezoek, even naar Nederland rijden, daar een boodschapje doen... Met twee kinderen komt het daar eigenlijk niet meer van. Zeker niet met Thomas, die naast zijn vaste etens-en flesjestijden ook nog drie keer per dag moet inhaleren zodat hij een beetje fatsoenlijk kan ademhalen. Het is echt goochelen met de mogelijkheden die je hebt. Tijd voor mijn man schiet er helaas ook een beetje bij in. 's Avonds moet ik vaak nog klusjes doen voor mijn eigen zaak(je), of ik ben erg moe en lig vroeg in bed. Tijd om even bij te praten hebben we haast niet.
Maar toch.... als we kwart voor 7 met z'n allen Sandmann kijken (=welterustenverhaaltje op de Duitse tv). Indy zit bij mij op schoot en Thomas bij mijn man en de kindjes houden elkaars hand vast. Of Indy klimt 's morgens bij Thomas in bed om nog even met hem te knuffelen terwijl ik de was opruim. Of ik zie de stralende ogen van Thomas als hij naar Indy kijkt (of andersom). Dan ben ik de gelukkigste mama van de wereld.
Wat ik me nog wel afvraag: je hoort heel vaak dat het met twee kinderen makkelijker is dan met één kind. Wanneer begint die tijd dat dat zo is? Als ze volwassen zijn?
Toen er nog maar één kind was ging ik heel regelmatig weg. Hier op bezoek, even naar Nederland rijden, daar een boodschapje doen... Met twee kinderen komt het daar eigenlijk niet meer van. Zeker niet met Thomas, die naast zijn vaste etens-en flesjestijden ook nog drie keer per dag moet inhaleren zodat hij een beetje fatsoenlijk kan ademhalen. Het is echt goochelen met de mogelijkheden die je hebt. Tijd voor mijn man schiet er helaas ook een beetje bij in. 's Avonds moet ik vaak nog klusjes doen voor mijn eigen zaak(je), of ik ben erg moe en lig vroeg in bed. Tijd om even bij te praten hebben we haast niet.
Maar toch.... als we kwart voor 7 met z'n allen Sandmann kijken (=welterustenverhaaltje op de Duitse tv). Indy zit bij mij op schoot en Thomas bij mijn man en de kindjes houden elkaars hand vast. Of Indy klimt 's morgens bij Thomas in bed om nog even met hem te knuffelen terwijl ik de was opruim. Of ik zie de stralende ogen van Thomas als hij naar Indy kijkt (of andersom). Dan ben ik de gelukkigste mama van de wereld.
Wat ik me nog wel afvraag: je hoort heel vaak dat het met twee kinderen makkelijker is dan met één kind. Wanneer begint die tijd dat dat zo is? Als ze volwassen zijn?
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Makkelijker is het volgens mij niet hoor, tenminste ik vind van niet. Het grappige is dat ik met alleen Eva dacht dat ik het zo druk had overdag, nou dat was niks vergeleken bij nu.quote:Op donderdag 17 februari 2005 13:47 schreef Tinkepink het volgende:
Wat ik me nog wel afvraag: je hoort heel vaak dat het met twee kinderen makkelijker is dan met één kind. Wanneer begint die tijd dat dat zo is? Als ze volwassen zijn?
Ik ben wel blij dat het eerste jaar van Iris om is, met al die slaapjes en voedingen had ik echt een rommelige dag naar mijn idee, je kon nooit eens ergens heen. Nu eten en slapen ze gelijktijdig, wel zo handig.
Ik vind dit een geweldig topic, ik kom later deze week nog even terug op de jaloezie tussen 2 kids, iets wat hier ook speelt.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Wat jammer Knor, dat het met Alicia wat moeizaam verloopt! Kan me voorstellen dat je daar moeite mee hebt. Freek doet het wat dat betreft hartstikke goed, al zou het toch wel leuk zijn voor de baby dat een flesje niet in etappes gedronken hoeft te worden omdat Freek uiteraard de gelegenheid te baat neemt om de meest idiote toeren uit te halen. Het knopje van de tv met je tong aan en uit zetten schijnt hartstikke leuk te zijn .
Ik ben niet zo huishoudelijk, maar de puinhopen die ik nu af en toe in mijn huis aantref zijn ook ongekend, ik ben jaloers op jouw huishoudelijke hulp Tinkepink!
Ik ben niet zo huishoudelijk, maar de puinhopen die ik nu af en toe in mijn huis aantref zijn ook ongekend, ik ben jaloers op jouw huishoudelijke hulp Tinkepink!
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Het is heel erg genant , maar eerlijk gezegd zou ik het niet redden zonder. Ons huis heeft vier verdiepingen en ik zie het niet zitten om die allemaal schoon te maken met de kinderen op sleeptouw. Dat is echt onbegonnen werk!!!! Met Indy alleen lukt het trouwens wel, ze 'helpt' gewoon mee, maar met THomas en Indy is het me gewoon teveel.quote:Op donderdag 17 februari 2005 21:19 schreef Leah het volgende:
Ik ben niet zo huishoudelijk, maar de puinhopen die ik nu af en toe in mijn huis aantref zijn ook ongekend, ik ben jaloers op jouw huishoudelijke hulp Tinkepink!
, maar eerlijk gezegd zou ik het niet redden zonder. Ons huis heeft vier verdiepingen en ik zie het niet zitten om die allemaal schoon te maken met de kinderen op sleeptouw. Dat is echt onbegonnen werk!!!! Met Indy alleen lukt het trouwens wel, ze 'helpt' gewoon mee, maar met THomas en Indy is het me gewoon teveel.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Is niet genant hoor! Lekker toch?
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik vond het eerste jaar met Job en Katja vrij zwaar, maar het wordt nu steeds makkelijker en vooral steeds leuker.
Nu is toch de tijd dat ze meer samen doen en het ook gewoon gezellig hebben met elkaar. En eten en slapen begint steeds meer op elkaar afgestemd te raken, dus dat is ook makkelijk.
Wat betreft het aandacht geven: Katja vraagt en krijgt daarom ook veel meer aandacht dan Job. Job kan zichzelf heel goed vermaken en Katja wil eigenlijk bij alles mij erbij betrekken. Toen Job net was geboren was ik bang dat Katja tekort zou komen, maar nu besef ik me dat het eigenlijk Job is die 'tekort' komt. Aan de andere kant schijnt Job daar niet onder te lijden. Misschien is het zo dat jongere kinderen wat meer vanzelfspreken aandacht delen?
Nu is toch de tijd dat ze meer samen doen en het ook gewoon gezellig hebben met elkaar. En eten en slapen begint steeds meer op elkaar afgestemd te raken, dus dat is ook makkelijk.
Wat betreft het aandacht geven: Katja vraagt en krijgt daarom ook veel meer aandacht dan Job. Job kan zichzelf heel goed vermaken en Katja wil eigenlijk bij alles mij erbij betrekken. Toen Job net was geboren was ik bang dat Katja tekort zou komen, maar nu besef ik me dat het eigenlijk Job is die 'tekort' komt. Aan de andere kant schijnt Job daar niet onder te lijden. Misschien is het zo dat jongere kinderen wat meer vanzelfspreken aandacht delen?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Nou, de nieuwe baby krijgt beduidend minder aandacht als Freek indertijd, en geen borstvoeding dus mijn schuldgevoel is al compleet hoor. Ik denk wel dat een tweede niet beter weet, die is nl nooit alleen geweest, en zal het dus doodnormaal vinden dat aandacht gedeeld moet worden, denk ik.
Feit is dat Jongste met regelmaat in de box/bed geparkeerd wordt, puur omdat ik mijn handen even vrij moet hebben. Dat probeer ik dan maar weer goed te maken door in de avonduren wat langer te tutten, maar dan wil ik soms ook wel even wat voor mezelf doen (helaas wil Hub dan ook nog weleens aandacht ).
En om maar eens wat te noemen, ik lijk maar geen goed moment te kunnen vinden om de kleinste in bad te doen.... Freek breekt de tent af als ik aan het badderen ben, en na het eten blijkt gèèn goed moment, want dan heeft baby zo'n enorme honger dat het 1 grote brulpartij is, schiet dat gezellige badje ook een beetje zijn doel voorbij .
Feit is dat Jongste met regelmaat in de box/bed geparkeerd wordt, puur omdat ik mijn handen even vrij moet hebben. Dat probeer ik dan maar weer goed te maken door in de avonduren wat langer te tutten, maar dan wil ik soms ook wel even wat voor mezelf doen (helaas wil Hub dan ook nog weleens aandacht ).
).En om maar eens wat te noemen, ik lijk maar geen goed moment te kunnen vinden om de kleinste in bad te doen.... Freek breekt de tent af als ik aan het badderen ben, en na het eten blijkt gèèn goed moment, want dan heeft baby zo'n enorme honger dat het 1 grote brulpartij is, schiet dat gezellige badje ook een beetje zijn doel voorbij .
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Wij hebben Job en Katja zo snel mogelijk samen in bad gedaan. Natuurlijk niet de eerste weken, maar toen Job een maand of twee, drie was deden we ze al samen in het grote bad.
Dat was echt een uitkomst.
Dat was echt een uitkomst.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Erg interessant topic want ook wij krijgen er een tweede kindje bij over een paar maanden. Als ik zo sommige verhalen lees dan schijt ik blubber om het maar even grof te zeggen. Joshua is een aandacht trekker eerste klas en wil ook graag altijd alle aandacht hebben van zowel mij als zijn vader. Met een ander babietje erbij vind hij het al niet veel en word jaloers. Dat hebben we al ondervonden met zijn kleine neefje. Misschien dat het wel mee zal vallen hoor, maar ik geloof ook zeker wel dat het eerste jaar heel zwaar zal zijn.
Dat vond ik al met 1 kindje, Joshua is nooit een ventje geweest van regelmaat tot nu toe. Hij verandert zijn tijden constant ook al probeer ik dat te voorkomen.
Ik hoop van harte dat het mee gaat vallen. Dat van dat meteen verliefd zijn op je kindje, ik geloof niet dat dat een probleem is of gaat worden. Maar waar ik vooral bang voor ben is dat ik niet zoveel kan houden van mijn tweede als van mijn eerste. Misschien heel stom, maar dat is op het moment mijn grootste angst.
Dat vond ik al met 1 kindje, Joshua is nooit een ventje geweest van regelmaat tot nu toe. Hij verandert zijn tijden constant ook al probeer ik dat te voorkomen.
Ik hoop van harte dat het mee gaat vallen. Dat van dat meteen verliefd zijn op je kindje, ik geloof niet dat dat een probleem is of gaat worden. Maar waar ik vooral bang voor ben is dat ik niet zoveel kan houden van mijn tweede als van mijn eerste. Misschien heel stom, maar dat is op het moment mijn grootste angst.
herkenbaar! Ik wil kostte wat het kost doorgaan met de bv. Ik ben die vreselijke periode doorgkomen dat ie om de anderhalf a 2u kwam en vind het doodzonde om dan nu te stoppen. Hij krijgt nu gemiddeld 5 a 6 maal bv en 1 maal een flesje van papa (ik kolf dus ook nog ergens op de dag tussendoor). Aangezien bv helemaal beroerd is als het telkens wordt onderbroken geef ik het nu gewoon op de wc (mede de reden dat ik hem helemaal gezellig heb opgeknapt). Ik sluit me gewoon op, alicia die MOET zich maar ffies vermaken (ze kan geen gevaarlijke dingen doen en breekt de tent maar af als ze daarzin in heb. Wat over het algemeen gelukkig mee valt)quote:Op donderdag 17 februari 2005 21:19 schreef Leah het volgende:
Wat jammer Knor, dat het met Alicia wat moeizaam verloopt! Kan me voorstellen dat je daar moeite mee hebt. Freek doet het wat dat betreft hartstikke goed, al zou het toch wel leuk zijn voor de baby dat een flesje niet in etappes gedronken hoeft te worden omdat Freek uiteraard de gelegenheid te baat neemt om de meest idiote toeren uit te halen. Het knopje van de tv met je tong aan en uit zetten schijnt hartstikke leuk te zijn .
Ik ben niet zo huishoudelijk, maar de puinhopen die ik nu af en toe in mijn huis aantref zijn ook ongekend, ik ben jaloers op jouw huishoudelijke hulp Tinkepink!
Ow en het huishouden hier is ook een chaos hoor, ik hou me steeds voor op zondag er iets aan te doen want dan is papa er maar op de een of ander manier is die dag al helemaal volgeplant met andere tken en achterstallig werk.
Ik las laatst dat een moederhart net zo groot is als het aantal kinderen dat ze krijgt en volgens mij is dat een waar ding Lewis!
Ik was er ook bang voor, maar geloof me, je houdt er meteen net zoveel van, en het is ook meteen weer heel erg van jou. Komt goed, geloof me maar .
Ik was er ook bang voor, maar geloof me, je houdt er meteen net zoveel van, en het is ook meteen weer heel erg van jou. Komt goed, geloof me maar .
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik heb t geluk dat Geer onregelmatig werkt. Als hij thuis is gaan ze in bad. Zodat we dat altijd samen doen.
Nu ze om beurten ziek zijn is t ook heel druk hoor. De zieke krijgt toch wat meer de aandacht en wil ook meer knuffelen. Bo is al weer wat beter en vond zich vanavond ook wel weer ziek want dan kreeg ze ook banaan en hoefde ze geen prakkie Nou dan krijgt ze van mij dus ook lekker een banaan. Zijn ze nou elke week ziek dan natuurlijk niet, maar af en toe wel hoor. Ik ben na de geboorte van Janneke ook wel een stuk makkelijker geworden. En dat maakt t leven soms ook wel een stuk leuker
Nu ze om beurten ziek zijn is t ook heel druk hoor. De zieke krijgt toch wat meer de aandacht en wil ook meer knuffelen. Bo is al weer wat beter en vond zich vanavond ook wel weer ziek want dan kreeg ze ook banaan en hoefde ze geen prakkie Nou dan krijgt ze van mij dus ook lekker een banaan. Zijn ze nou elke week ziek dan natuurlijk niet, maar af en toe wel hoor. Ik ben na de geboorte van Janneke ook wel een stuk makkelijker geworden. En dat maakt t leven soms ook wel een stuk leuker
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Wat doet Alicia als je in de kamer de borstvoeding geeft? Gaat ze dan ook op je klimmen enzo? En naar haar kamer sturen is zeker geen optie ivm je bekken?
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ik was op een gegeven moment alleen nog maar bezig met voeden, en Freek had al zo ontzettend veel in moeten leveren in mijn zwangerschap dat ik het niet meer opbracht... Bovendien verrekte ik van de pijn, wat mijn band met de nieuwe baby er niet echt beter op maakte. Maar ow ow, wat een schuldgevoel , Freek heeft 4 maanden bv gehad, de baby maar twee weken.quote:Op donderdag 17 februari 2005 22:34 schreef Knorretje het volgende:
[..]
herkenbaar! Ik wil kostte wat het kost doorgaan met de bv.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
irri he die mannenquote:Op donderdag 17 februari 2005 22:24 schreef Leah het volgende:
Feit is dat Jongste met regelmaat in de box/bed geparkeerd wordt, puur omdat ik mijn handen even vrij moet hebben. Dat probeer ik dan maar weer goed te maken door in de avonduren wat langer te tutten, maar dan wil ik soms ook wel even wat voor mezelf doen (helaas wil Hub dan ook nog weleens aandacht ).
Wij hebben hier de afspraak dat na het eten (half 8) Danny alicia verzorgt en naar bed stopt en dat is het moment dat Jayden even waterpret kan hebben. Alicia doucht met mij mee (we hebben haar eindelijk zover dat ze onder de douche durft (al gaat het nog niet van harte en durft ze allleen met mij, wat resulteerd in een waterballet waarbij zij het warm heeft en ik het steenkoud). Als Danny zondags vrij is doe ik alicia en op de vrijdagavond ook want dan is hij er niet. Verder gaan ze hier (tenzij ze heel vies zijn geworden tijdens het spelen) niet vaker dan 2 a 3 keer onder de douche/bad de rest kan prima met een washandje (ik doe dan Jayden terwijl Alicia een poging onderneemt zich zelf te poetsen inclusief alle poppen en onze poezen en de vloer wordt daardoor regelmatig gedweild door haar, de tafel ziet eens wat water, dus ongemerkt wordt mijn huishouden ook nog een beetje voorzien van wat ijver )
quote:En om maar eens wat te noemen, ik lijk maar geen goed moment te kunnen vinden om de kleinste in bad te doen.... Freek breekt de tent af als ik aan het badderen ben, en na het eten blijkt gèèn goed moment, want dan heeft baby zo'n enorme honger dat het 1 grote brulpartij is, schiet dat gezellige badje ook een beetje zijn doel voorbij .
klimmen doet ze gelukkig niet ze heb niet echt door dat je dat ook kan doen met meubels Wat ze wel doet is uitgebreid al haar speelgoed uit de kast trekken en bij mij neer gooien incl op jayden, dusdanig lawaai maken dat Jayden alleen maar oog heeft voor dat grappige peutergezicht wat ronddarteld ipv de borst. Of uitgebreid testen of de gaskachel echt wel heet is, kijken of glas en lood geschikt is om door heen te meppen met blokken, ga zo maar door. Ze verzint wel iets waar ik echt op moet reageren, want ik probeer haar zoveel mogelijk min of meer te negeren als ze op die manier aandacht trekt. Er zijn ook voedingen geweest waarbij ze wel lief speelde en dan geef ik haar wel 'aandacht'/complimentje als Jayden bijna klaar is. Wat we ook wel doen is voorlezen als ik voed, werkte prima totdat Jayden meer luisterde dan at (ik was de verkeerde aan het vermaken) (is btw een vreselijk geweldig gezicht een lachend mondje om je tepel met gigapretoogjes )quote:Op donderdag 17 februari 2005 22:40 schreef jessie het volgende:
Wat doet Alicia als je in de kamer de borstvoeding geeft? Gaat ze dan ook op je klimmen enzo? En naar haar kamer sturen is zeker geen optie ivm je bekken?
edit: naar haar kamer sturen is niet echt een optie, das twee trappen hoog en houdt dus in dat ik haar moet brengen, weer naar beneden moet,moet voeden, na het voeden weer naar boven moet en weer naar beneden. Dat wordt me echt te veel. een keer op en af die trap smorgens vind ik al een behoorlijke aanslag, maar ja kan haar moeilijk e hele dag boven laten (wel lekker rustig zo nu en dan )
Wat niet gaat gaat niet, Je hebt het in elk geval geprobeerd en das het belangrijkste. De jongste heeft toch maar mooi die eerste 2 weken gehad en die neemt niemand de kleine meer af. Ik heb ook enorm vaak op het punt gestaan hoor en dan pakte ik de voorraad uit de vriezer, kwakte ik ben danny op schoot en ben in het peuterbedje gaan liggen puur omdat ik niet meer kon. (helaas of nu dan gelukkig) wilde Jayden echt niet uit de fles drinken, met geen mogelijkheid (ja als ik hem gaf, maar dan had ik er nog niets aan) Ik denk dat dat de grootste redding van de bv hier is geweest, maar ja misschien ook wel ten koste van teveel (met name alicia)quote:Op donderdag 17 februari 2005 22:44 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik was op een gegeven moment alleen nog maar bezig met voeden, en Freek had al zo ontzettend veel in moeten leveren in mijn zwangerschap dat ik het niet meer opbracht... Bovendien verrekte ik van de pijn, wat mijn band met de nieuwe baby er niet echt beter op maakte. Maar ow ow, wat een schuldgevoel , Freek heeft 4 maanden bv gehad, de baby maar twee weken.
Pittig hoor knorretje!!!
Janneke zet ik tegenwoordig appart op een stoeltje als ze weer eens wat uitvreet. Dit omdat ik Bo meestal naar de gang of naar boven stuur en dit voor Janneke geen veilige plek vind. Maar wel vind dat ze af en toe even appart moet.
In t begin liep ze natuurlijk van dr stoeltje af. Maar nu weet ze t precies. Dan sjokt ze er al mopperend naar toe. En blijft een minuut ofzo zitten tot ik kom en dan maken we t weer goed.
Maar soms..... Dan heb ik t idee dat mijn kinderen meer op de gang/hun kamer/ of hun stoeltje zitten dan ergens anders. Zei ik nou net dat ik makkelijker was geworden
Janneke zet ik tegenwoordig appart op een stoeltje als ze weer eens wat uitvreet. Dit omdat ik Bo meestal naar de gang of naar boven stuur en dit voor Janneke geen veilige plek vind. Maar wel vind dat ze af en toe even appart moet.
In t begin liep ze natuurlijk van dr stoeltje af. Maar nu weet ze t precies. Dan sjokt ze er al mopperend naar toe. En blijft een minuut ofzo zitten tot ik kom en dan maken we t weer goed.
Maar soms..... Dan heb ik t idee dat mijn kinderen meer op de gang/hun kamer/ of hun stoeltje zitten dan ergens anders. Zei ik nou net dat ik makkelijker was geworden
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
wij hebben ook wel een straf/afkoelplekkie. In de hoek op de gang, maar dat doet haar niet zoveel. Als ik haar daarheen stuur huilt ze heel even en dan stomt dat af naar een paar tellen en gaat dan gewoon op de grond zitten oefenen met tellen, liedjes zingen, verhaaltjes verzinnen etc etc. Ze kan dan uren daar zitten bij wijze van (als ze nou eens leert zo lief te spelen gewoon in de kamer ipv op de afkoelplekkie...) En ik vind het gewoon zielig eigenlijk ook om haar daar naar toe te sturen puur en alleen omdat broerlief eten wil. Als Jayden niet hoeft te eten en ze speelt (gaat dit ook niet altijd even rustig, maar dan blijk ik het minder storend te vinden en als ik haar waarschuw stopt ze ook meteen met het gedrag). Maw te verwarrend voor haar denk ik ook, als jayden niet eet mag het min of meer wel en als jayden eet/(aandacht krijgt in haar ogen dus) mag het niet.
Ach het zal wel weer overgaan, na de vakantie gaat jayden mee eten met de pot (althans hij gaat een poging ondernemen) en dan zullen heus wel weer wat voedingen verschuiven (moeten we WEEEEER met zijn allen een nieuw ritme aanwennen) en misschien komt ie dan wel minder tussendoor op de speelmomenten voor een bv. Wie weet, en ach nog een half jaar en dan zit het jaar bv er ook alweer op, we zijn al op de helft.
Ow weet je wat mij heel erg opvalt: bij alicia vond ik het enorm lang duren voor ze eindelijk wat interactie gaf, dat ze in de voor mij meer leukere periode kwam. Sowieso dat hele eerste jaar ging best langzaam. Maar het lijkt nu opeens om te vliegen. Zo was hij nog een klein iel urretje en nu is het een kindje met 3 onderkinnen, worstepootjes, spekarmpjes bij wie de buik in de weg zit bij het 'proef'zitten bij mama op schoot. Hij is alweer bijna een half jaar
Ach het zal wel weer overgaan, na de vakantie gaat jayden mee eten met de pot (althans hij gaat een poging ondernemen) en dan zullen heus wel weer wat voedingen verschuiven (moeten we WEEEEER met zijn allen een nieuw ritme aanwennen) en misschien komt ie dan wel minder tussendoor op de speelmomenten voor een bv. Wie weet, en ach nog een half jaar en dan zit het jaar bv er ook alweer op, we zijn al op de helft.
Ow weet je wat mij heel erg opvalt: bij alicia vond ik het enorm lang duren voor ze eindelijk wat interactie gaf, dat ze in de voor mij meer leukere periode kwam. Sowieso dat hele eerste jaar ging best langzaam. Maar het lijkt nu opeens om te vliegen. Zo was hij nog een klein iel urretje en nu is het een kindje met 3 onderkinnen, worstepootjes, spekarmpjes bij wie de buik in de weg zit bij het 'proef'zitten bij mama op schoot. Hij is alweer bijna een half jaar
Ik had altijd begrepen dat het wennen aan een tweede kind makkelijker is, niet zozeer het 'hebben van'. Lijkt mij namelijk dat je zeker in het begin gewoon een paar handen tekort komtquote:Op donderdag 17 februari 2005 13:47 schreef Tinkepink het volgende:
Wat ik me nog wel afvraag: je hoort heel vaak dat het met twee kinderen makkelijker is dan met één kind. Wanneer begint die tijd dat dat zo is? Als ze volwassen zijn?
[ Bericht 14% gewijzigd door miss_dynastie op 18-02-2005 00:06:08 ]
en ergens klopt dat ook wel. Alles verloopt veel soepeler. Je bent minder 'bezorgd' de routine van alles is er nog en je weet veel beter om te gaan met kleine dingen die herkenbaar zijn of die je weet te voorkomen uit de ervaring van de eerste. Dus het is makkelijker het tweede kindje, MAAAR het tweede kindje integreren in een routine die jaar en dag draait om de eerste met alle ritueeltjes, etc etc is de moeilijkheid. Een baby laat zich nou eenmaal niet zomaar dwingen in ons ritme en een peuter niet in het ritme van de baby. Dus moet je twee nieuwe ritme's ontwikkelen die ook nog afgestemd zijn op elkaar en dat kost tijd en veel obstakels die weggewerkt moeten worden.quote:Op vrijdag 18 februari 2005 00:00 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Ik had altijd begrepen dat het wennen aan een tweede kind makkelijker is, niet zozeer het 'hebben van'.
Als de echte babytijd voorbij is en ritmes niet zo snel meer veranderen zal dat vast allemaal een stuk makkelijker zijn en worden en vragen we ons echt af waar we ons nou druk over hebben gemaakt en hebben we er weer een enorme rijkdom voor terug
Ook ik heb er twee en dat is bij mij eigenlijk heel goed gegaan.
Kelvin is nu bijna 2 en Naomi bijna 4, maar ze is vanaf het eerste moment een grote zus geweest.
Eigenlijk komt het hier nu pas naar boven dat gekibbel over wie er nu weer bij mamma of pappa mag zitten of wie er nu weer met een bepaald speelgoed speelt het zijn echt broer en zus, Kelvin begint te ontdekken dat hij er ook is en laat dat met alle liefde aan zijn grote zus weten en dat leidt weer tot een kleine rel tussen broer en zus, die dan weer komt dat Kelvin dit of dat doet. Ik laat het ze meestal uitvechten, of ik spring er tussen als ik vind dat 1 van de twee te ver gaat
Het enige waar ik me nog wel eens schuldig kan voelen is een gedachte vlak na de geboorte van Kelvin.
Hij is om 23.05 geboren en we hebben Naomi even voor twaalven wakker gemaakt om haar broertje te bekijken. Ik was op dat moment waarschijnlijk even de kluts kwijtwas nog geen uur daarvoor bevallen
Ik krijg Naomi op schoot voor zover dat ging en dacht bij mezelf: Waar is mijn kleine meisje, dit is mijn dochter niet. Toen we eenmaal weer in bed lagen met z'n allenik sliep beneden kon de trap bijna niet op komen realiseerde ik me dat mijn kleine meisje in een keer een hele grote meid was geworden en heb de hele nacht nauwelijks geslapen en meer liggen huilen.
Voor mijzelf was die overgang toch wel erg groot, realiseer ik me nu.
We zijn nu twee jaar verder en ik ben gezegend met twee gezonde kinderen en een lieve man en verder geen onoverkomelijke problemen, puur de echte broer-zus dingen zoals ik die van vroeger herinner tussen mij en mijn broer.
Het normale gekibbel en de jaloezie, als de een weer eens wat meer aandacht krijgt dan de ander.
Misschien een wat warrig verhaal maar hopelijk wel duidelijk.
Kelvin is nu bijna 2 en Naomi bijna 4, maar ze is vanaf het eerste moment een grote zus geweest.
Eigenlijk komt het hier nu pas naar boven dat gekibbel over wie er nu weer bij mamma of pappa mag zitten of wie er nu weer met een bepaald speelgoed speelt het zijn echt broer en zus, Kelvin begint te ontdekken dat hij er ook is en laat dat met alle liefde aan zijn grote zus weten en dat leidt weer tot een kleine rel tussen broer en zus, die dan weer komt dat Kelvin dit of dat doet. Ik laat het ze meestal uitvechten, of ik spring er tussen als ik vind dat 1 van de twee te ver gaat
Het enige waar ik me nog wel eens schuldig kan voelen is een gedachte vlak na de geboorte van Kelvin.
Hij is om 23.05 geboren en we hebben Naomi even voor twaalven wakker gemaakt om haar broertje te bekijken. Ik was op dat moment waarschijnlijk even de kluts kwijtwas nog geen uur daarvoor bevallen
Ik krijg Naomi op schoot voor zover dat ging en dacht bij mezelf: Waar is mijn kleine meisje, dit is mijn dochter niet. Toen we eenmaal weer in bed lagen met z'n allenik sliep beneden kon de trap bijna niet op komen realiseerde ik me dat mijn kleine meisje in een keer een hele grote meid was geworden en heb de hele nacht nauwelijks geslapen en meer liggen huilen.
Voor mijzelf was die overgang toch wel erg groot, realiseer ik me nu.
We zijn nu twee jaar verder en ik ben gezegend met twee gezonde kinderen en een lieve man en verder geen onoverkomelijke problemen, puur de echte broer-zus dingen zoals ik die van vroeger herinner tussen mij en mijn broer.
Het normale gekibbel en de jaloezie, als de een weer eens wat meer aandacht krijgt dan de ander.
Misschien een wat warrig verhaal maar hopelijk wel duidelijk.
ik ben niet blond, ik ben gewoon mezelf!!
Dat herken ik wel, ik vond Freek ineens ook zo groot!
Kwam nog bij dat ik in het ziekenhuis lag, komt er ineens zo'n mannetje binnen gewandeld met zijn haar heel anders (Oma kon niet zo overweg met de gel ), kleren aan die ik normaal nooit zo bij elkaar aantrek, het was echt even heel vreemd.
Kwam nog bij dat ik in het ziekenhuis lag, komt er ineens zo'n mannetje binnen gewandeld met zijn haar heel anders (Oma kon niet zo overweg met de gel ), kleren aan die ik normaal nooit zo bij elkaar aantrek, het was echt even heel vreemd.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Hier hebben we dan ook dat ze heel lekkker met elkaar kunnen spelen, ik merk eigenlijk weinig van jaloezie op elkaar, alleen is het speelgoed wat de ander vast heeft altijd het mooiste stukje speelgoed en moet dat afgepakt worden. En inderdaad als de eerste babytijd voorbij is, wordt ook het samenvoegen van verschillende ritmes steeds makkelijker. De eerste maanden zijn gewoon zwaar. Het gevoel voor de kids is in mijn beleving hetzelfde, met elk kind heb je zijn eigen specifieke dingetjes voor mijn gevoel, maar ik houd van allen evenveel en zou er niet tussen kunnen kiezen. Met Sverre duurde het wel wat langer voor we een band hadden, hij is 11 weken te vroeg geboren, dus na een bevalling tussen onbekenden (verpleging, gyn) ging hij direct met een kinderarts mee naar de neonatologie-intensive care. Daarna is bij mij onder volledige narcose de placenta verwijderd (wilde niet loskomen) en voor we eindelijk bij ons mannetje konden zijn waren we uren verder. Maar toch ook voor dat kleine kereltje heel snel die gevoelens van liefde, zo'n klein vechtertje in de couveuse. En Lune, de derde, na een snelle bevalling van anderhalf uur was ook direct vertrouwd en paste gewoon bij ons.
De bv opgeven is soms ook gewoon een ''must'' , hier ging het rond de vier maand ook mis, Storm is een pdd/adhd kindje en vroeg zijn aandacht, Sverre was toen net een jaartje en had meer aandacht nodig en Lune maakte minstens een week problemen met voeding als ik ongesteld werd, dus toen ook besloten om te stoppen. Het bracht in ieder geval meer regelmaat, Lune bleef slecht drinken en deed haar flesen in twee keer, maar met de bijvoeding erbij ging het allemaal steeds beter in een ritme en nu ze anderhalf is moet ik concluderen dat het overdag wel zwaar is, maar als ze savonds rond zevenen allemaal in bed liggen en slapen tot de volgende ochtend half acht/ acht uur meestal dat we het best goed hebben.
De bv opgeven is soms ook gewoon een ''must'' , hier ging het rond de vier maand ook mis, Storm is een pdd/adhd kindje en vroeg zijn aandacht, Sverre was toen net een jaartje en had meer aandacht nodig en Lune maakte minstens een week problemen met voeding als ik ongesteld werd, dus toen ook besloten om te stoppen. Het bracht in ieder geval meer regelmaat, Lune bleef slecht drinken en deed haar flesen in twee keer, maar met de bijvoeding erbij ging het allemaal steeds beter in een ritme en nu ze anderhalf is moet ik concluderen dat het overdag wel zwaar is, maar als ze savonds rond zevenen allemaal in bed liggen en slapen tot de volgende ochtend half acht/ acht uur meestal dat we het best goed hebben.
As het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Ja dat is een feit, ik vind het heerlijk als Joshua lekker ligt te slapen s'avonds om 7 uur. Even wat tijd voor onszelf. Dat heb je toch echt wel nodig na een dag achter je kindje aanlopen.
Leah, ik vroeg het nog aan Paul of hij daar ook niet bang voor was. Maar hij is helemaal niet bang, gek is dat. Het lijkt nu wel of hij wat sterker is dan ik. Ik zie vaak nogal snel enge dingen. En juist nu is het dan wel lekker als je zo'n nuchter persoon om je heen hebt die je dan weer gerust stelt.
Knor, het is heel jammer dat Alicia zo veel negatieve aandacht trekt. Al zal dat best met de tijd wel overgaan hoop ik voor je. Het lijkt me wel heel moeilijk om als moeder dan een beetje te bemiddelen en tijd te verdelen. Een hele zware klus. Dus sterkte ermee
Leah, ik vroeg het nog aan Paul of hij daar ook niet bang voor was. Maar hij is helemaal niet bang, gek is dat. Het lijkt nu wel of hij wat sterker is dan ik. Ik zie vaak nogal snel enge dingen. En juist nu is het dan wel lekker als je zo'n nuchter persoon om je heen hebt die je dan weer gerust stelt.
Knor, het is heel jammer dat Alicia zo veel negatieve aandacht trekt. Al zal dat best met de tijd wel overgaan hoop ik voor je. Het lijkt me wel heel moeilijk om als moeder dan een beetje te bemiddelen en tijd te verdelen. Een hele zware klus. Dus sterkte ermee
Ik heb een vraagje:
Judith (1 jr, 4 mnd) wordt erg jaloers als ik Daan (4 jr) knuffel of optil o.i.d. Meestal doe ik haar dan erachteraan en dan vindt ze dat wel goed. Soms probeer ik ze ook tegelijk te knuffelen of samen op schoot te laten zitten, maar dat vindt Judith dus ook niet goed. Nu ben ik eigenlijk niet van plan om haar steeds daarin haar zin te geven, maar ik ben er nog niet zo goed uit hoe ik dat dan het beste aan kan pakken. Heeft iemand tips?
Judith (1 jr, 4 mnd) wordt erg jaloers als ik Daan (4 jr) knuffel of optil o.i.d. Meestal doe ik haar dan erachteraan en dan vindt ze dat wel goed. Soms probeer ik ze ook tegelijk te knuffelen of samen op schoot te laten zitten, maar dat vindt Judith dus ook niet goed. Nu ben ik eigenlijk niet van plan om haar steeds daarin haar zin te geven, maar ik ben er nog niet zo goed uit hoe ik dat dan het beste aan kan pakken. Heeft iemand tips?
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
MIsschien heeft Judith op het moment een beetje extra bevestiging nodig dat jullie van haar houden. Een dagje alleen met haar weg, wat vaker zeggen dat je van haar houdt en hoe goed ze alles doet kan wonderen doen!quote:Op maandag 28 februari 2005 22:33 schreef Grijs het volgende:
Ik heb een vraagje:
Judith (1 jr, 4 mnd) wordt erg jaloers als ik Daan (4 jr) knuffel of optil o.i.d. Meestal doe ik haar dan erachteraan en dan vindt ze dat wel goed. Soms probeer ik ze ook tegelijk te knuffelen of samen op schoot te laten zitten, maar dat vindt Judith dus ook niet goed. Nu ben ik eigenlijk niet van plan om haar steeds daarin haar zin te geven, maar ik ben er nog niet zo goed uit hoe ik dat dan het beste aan kan pakken. Heeft iemand tips?
En voor de rest: er is nu eenmaal altijd strijd tussen de kinderen over de vraag van wie de ouders het meeste houden. Ik denk dat dat iets is waarmee we moeten leren leven
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Judith is de laatste tijd wel ontzettend knuffelig, maar eigenlijk heeft ze het altijd al wel gehad. En ik vind het voor Daan niet eerlijk als ik Judith wel zit te knuffelen en op schoot laat zitten, maar Daan niet, terwijl hij dat soms ook gewoon wil. Ik vind dat ik Daan af en toe ook gewoon moet kunnen knuffelen of bij me laten zitten, zonder dat Judith gelijk begint te zeuren of te dreinen. Ze moet leren dat Daan ook mag knuffelen en ook op mijn schoot mag. En niet alleen Judith.
Meestal komt het erop neer dat ik Daan snel knuffel en daarna Judith ook. En als Daan op m'n schoot zit, dan laat ik Judith er ook bij (hoewel zij het dus eigenlijk niet goed vindt dat Daan op mijn schoot blijft). Maar voor Daan vind ik dit niet leuk. Judith wordt vaak genoeg geknuffeld en zit vaak genoeg op schoot en Daan moet dat gewoon ook af en toe kunnen...
Meestal komt het erop neer dat ik Daan snel knuffel en daarna Judith ook. En als Daan op m'n schoot zit, dan laat ik Judith er ook bij (hoewel zij het dus eigenlijk niet goed vindt dat Daan op mijn schoot blijft). Maar voor Daan vind ik dit niet leuk. Judith wordt vaak genoeg geknuffeld en zit vaak genoeg op schoot en Daan moet dat gewoon ook af en toe kunnen...
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Ik vind het 100% meevallen.
Damon is absoluut niet jaloers en helpt me vaak. Als David heeft gespuugd staat Damon er meteen naast met een doekje en s avonds liggen we lekker met z'n drietjes op bed of op de bank tv te kijken (als papa werkt). Hij wil er wel graag bij betrokken worden merk ik. Wil vaak naast David liggen enzo.
Damon zorgt zelfs dat de traphekjes dicht zijn zodat de hond niet naar boven kan als ik het vergeet!
Ik heb ook absoluut niet het idee alsof er iets veranderd is in de band tussen Damon en mij. De eerste week was mijn man er om hem op te vangen maar zelfs dat was eigenlijk niet nodig. David is erbij gekomen en verder is alles gewoon normaal.
Wel is Damon opeens niet meer zindelijk. Hij plast vaker in zijn broek en s nachts moet hij weer een luier om. Dat is dus een vorm van aandacht vragen...
Damon is absoluut niet jaloers en helpt me vaak. Als David heeft gespuugd staat Damon er meteen naast met een doekje en s avonds liggen we lekker met z'n drietjes op bed of op de bank tv te kijken (als papa werkt). Hij wil er wel graag bij betrokken worden merk ik. Wil vaak naast David liggen enzo.
Damon zorgt zelfs dat de traphekjes dicht zijn zodat de hond niet naar boven kan als ik het vergeet!
Ik heb ook absoluut niet het idee alsof er iets veranderd is in de band tussen Damon en mij. De eerste week was mijn man er om hem op te vangen maar zelfs dat was eigenlijk niet nodig. David is erbij gekomen en verder is alles gewoon normaal.
Wel is Damon opeens niet meer zindelijk. Hij plast vaker in zijn broek en s nachts moet hij weer een luier om. Dat is dus een vorm van aandacht vragen...
Wat fijn Lily, dat het allemaal zo lekker loopt! Ik denk ook dat het scheelt dat Damon iets ouder is, ze lijken het dan beter te snappen.
Hier gaat het ook goed, al wil mijn herstel nog niet zo heel erg vlotten, dus we ondernemen nog niet zo veel. Dat vind ik wel een beetje sneu voor Freek, maar goed dat komt wel weer .
Bix, hoe hou jij je staande nu G. weer aan het werk is?
Hier gaat het ook goed, al wil mijn herstel nog niet zo heel erg vlotten, dus we ondernemen nog niet zo veel. Dat vind ik wel een beetje sneu voor Freek, maar goed dat komt wel weer .
Bix, hoe hou jij je staande nu G. weer aan het werk is?
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Grijs, mogelijk zit ze ook weer in een stukje ontwikkeling van haar eigen willetje. Lune, 1 jr en ruim 5 maanden, is ook heel erg haar grenzen aan het proberen. Ze gilt alles bij elkaar als ze haar zin niet krijgt, bij haar gaat het vooral om eetbare zaken, ze is o zo bang dat ze iets misloopt en dan is ze ook verschrikkelijk ongeduldig. Ook met speelgoed vindt ze dat ze zelf wel af mag pakken maar de jongens het niet van haar mogen afpakken. Ach zo zijn er veel voorbeeldjes van, maar ik heb dus regelmatig een schreeuwend grietje met hele grote krokodille-tranen omdat mama niet toegeeft aan haar driftbuien. En dat blijf ik volhouden hoor, ze moet leren te delen met anderen en te wachten op haar beurt. Mogelijk is dat Judith ook het geval.
As het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
ah ik had hier nog niet gelezen gisteren, mijn antwoord staat inmiddels in het 'hoe gaat het met de nieuwe moeders' topic.
lily heerlijk dat 't allemaal zo soepeltjes gaat daar!
leah had je nu eigenlijk weer een keizersnede gehad? of heeft het herstel daar niet mee te maken.
wat driftbuien betreft, die zien we bij Piet nu ook wel wat meer. en ik vind het af en toe best lastig hoe daarmee om te gaan; op zich vind ik het prima dat Piet z'n gevoelens over de komst van z'n zusje laat zien, en wil ik 'm daar ook de ruimte voor geven. aan de andere kant wil ik 'm natuulijk niet teveel belonen voor vervelend gedrag, voor je 't weet heb ik een echte zeur-Piet. maar ik moet ook zeggen dat hij zich tot nu toe echt fantastisch houdt hoor, zoals vanochtend: hij krijgt z'n papfles bij ons in bed. (G was al naar z'n werk).Anna werd ook wakker dus die moest ook gevoed worden. toen hij z'n fles op had kwam hij lekker tegen me aanliggen, aaide af en toe de baby, en had enorm geduld tot Anna uitgedronken was. (meestal wil hij al veel eerder van 't bed afklimmen en allerlei spelletjes doen.)
lily heerlijk dat 't allemaal zo soepeltjes gaat daar!
leah had je nu eigenlijk weer een keizersnede gehad? of heeft het herstel daar niet mee te maken.
wat driftbuien betreft, die zien we bij Piet nu ook wel wat meer. en ik vind het af en toe best lastig hoe daarmee om te gaan; op zich vind ik het prima dat Piet z'n gevoelens over de komst van z'n zusje laat zien, en wil ik 'm daar ook de ruimte voor geven. aan de andere kant wil ik 'm natuulijk niet teveel belonen voor vervelend gedrag, voor je 't weet heb ik een echte zeur-Piet. maar ik moet ook zeggen dat hij zich tot nu toe echt fantastisch houdt hoor, zoals vanochtend: hij krijgt z'n papfles bij ons in bed. (G was al naar z'n werk).Anna werd ook wakker dus die moest ook gevoed worden. toen hij z'n fles op had kwam hij lekker tegen me aanliggen, aaide af en toe de baby, en had enorm geduld tot Anna uitgedronken was. (meestal wil hij al veel eerder van 't bed afklimmen en allerlei spelletjes doen.)
Judith begint het geloof ik te accepteren . Ze begon gisteren niet te zeuren of te mopperen, ik hoop dat het niet eenmalig was...
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Yep, weer een KS waarvan "men" zegt dat je sneller herstelt als van een eerste keizersnede, maar dat gaat hier niet helemaal op. Nou kreeg ik ook nog borstontsteking en griep, dat werkt natuurlijk ook niet mee... Ik heb vandaag een vitaminestootkuur gekocht, wie weet trek ik daarvan wat bij .quote:Op woensdag 2 maart 2005 11:11 schreef bixister het volgende:
leah had je nu eigenlijk weer een keizersnede gehad? of heeft het herstel daar niet mee te maken.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
't Is eigenlijk offtopic hier ben ik bang? ik kan nog niet meepraten over het onderwerp..
maar leah, bij mij hielp Floradix goed.. en als je multivitaminen slikt en borstvoeding geeft kun je beter even kijken of er vitamine a inzit of de bouwstof ervoor, B-caroteen (die laatste moet je hebben: dan kan de baby niet te veel vitamine A binnenkrijgen).
Of is dit te bemoeierig
maar leah, bij mij hielp Floradix goed.. en als je multivitaminen slikt en borstvoeding geeft kun je beter even kijken of er vitamine a inzit of de bouwstof ervoor, B-caroteen (die laatste moet je hebben: dan kan de baby niet te veel vitamine A binnenkrijgen).
Of is dit te bemoeierig
Ik vind dat niet te bemoeierig hoor , maar ik geef geen bv meer, dus ik slik alles wat me lijkt te helpen . Had de floradix tip al van meerdere mensen gekregen, dus als het niet opschiet zal ik dat eens gaan kopen. Ik krijg hartstikke last van mijn maag van de ijzertabletten, maar mijn HB was wat laag (6.1) dus ik moet dat toch wat zien op te krikken, denk ik.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik heb vandaag heel bewust een moeder-dochter dagje gepland. Ik weet van vroeger nog hoe speciaal ik het vond om eens een keer alleen met mijn moeder op stap te zijn (ben de 3e van 4 kinderen).
Katja vroeg al weken of ze ook eens met de bus mocht en ik ben vandaag met haar met de bus naar Zeist gegaan en ik heb haar lekker verwend. We vonden het allebei geweldig leuk.
Ik ga dat er toch meer inbouwen, denk ik. Af en toe eens echt iets plannen met maar één van de twee. Het is maar een gevoel, maar ik heb het idee dat dat goed voor ze is, af en toe die exclusieve aandacht.
Katja vroeg al weken of ze ook eens met de bus mocht en ik ben vandaag met haar met de bus naar Zeist gegaan en ik heb haar lekker verwend. We vonden het allebei geweldig leuk.
Ik ga dat er toch meer inbouwen, denk ik. Af en toe eens echt iets plannen met maar één van de twee. Het is maar een gevoel, maar ik heb het idee dat dat goed voor ze is, af en toe die exclusieve aandacht.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Klinkt gezellig Livelink! Ik had ook al plannen om iets met Freek te gaan doen, helaas werkte het weer (en de griep) even niet mee, maar ik denk idd dat het voor de kinderen heel fijn is om even 1 op 1 aandacht te krijgen.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Leuk is dat he Livelink. Hier doe ik dat ook regelmatig. En zo ook met Janneke. En zo vinden ze dat ook net zo leuk om iets alleen te doen met hun vader.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Dat is nou een heel goed idee dat apart even met 1 van de kindertjes op stap. Dat vinden ze zo leuk, even de aandacht voor henzelf. Dat ga ik ook zeker doen tegen die tijd dat dat nodig is.
Haha gelukkig kun je er nog om lachen. Maar hoe gaat het jouw af met 2 van die kleine babietjes. Heb je een beetje een ritme en nog wat tijd over voor jezelf. Of schiet dat er nog helemaal bij in.quote:Op woensdag 2 maart 2005 12:56 schreef Smirre het volgende:
Druk heh, 2 kinderen?
Nou, te zien aan de frequentie van posten, houd ik niet heel veel tijd over om te fokken.
Maar zonder gekheid. We hebben er een behoorlijk ritme in gekregen. Nu moet ik ook wel zeggen dat Liz en Cas lieve kindjes zijn, die geen uitspattingen maken. Helemaal gelukkig zijn we sinds 3 weken toen Liz ook begon door te slapen 's nachts. Dat scheelt enorm qua vermoeidheid. Direct daarop zijn we overgaan naar 5 voedingen en dan houd je ook ineens een zee van tijd over. Drukke dingen als badderen, doen vriend en ik samen.
Er zijn absoluut spitsuurmomenten, maar die zal iedereen met meer dan 1 kindje kennen. Jammer is wel dat ze nog niet begrijpen dat die fles, speen of schone luier er echt wel aankomt, maar dat ze eventjes moeten wachten. Dus dan wordt de geluidsnorm hier nog wel eens overschreden .
En tegelijk voeden gaat nog niet. Je komt net een paar handen te kort als er een speen vaccuum zit, er gespuugd wordt of er geboerd moet worden.
Leuk, en heel bijzonder, vind ik dat ze nu ook wat naar elkaar lijken te zoeken. Regelmatig gaat er een koppie naar links of rechts, al naar gelang wie het is, om te zien of broer of zus er nog wel is.
Kortom: Ik ben een volledig gelukkige moeder.
PS. Het was een eyeopener hier te lezen van die moeder en dochter-dag. Dat is hier nu natuurlijk nog niet aan de orde. Maar dat we dat tzt gaan doen, lijkt mij goed om dat vast in de mogelijkheden in te bouwen. Ik vind het nu nog wel eens lastig om mijn aandacht evenredig te verdelen en niet de grootste schreeuwerd te 'belonen' met aandacht. (Trutmodus aan:) Ik vind het nu al not done om alleen een truitje oid voor 1 kind uit te kopen, terwijl de ander dan even niets krijgt. Pfff, alsof ze dat nu al merken. Het zegt meer over mijzelf als over hen. Maar vergeef me, ik moet ook groeien in mijn tweelingmoeder-rol. And I am learning!!
Een lastige afweging lijkt mij dan wel om die scheiding te maken met twee kindjes die even oud zijn en dezelfde dingen 'doen', want wil natuurlijk niemand voortrekken.
Maar zonder gekheid. We hebben er een behoorlijk ritme in gekregen. Nu moet ik ook wel zeggen dat Liz en Cas lieve kindjes zijn, die geen uitspattingen maken. Helemaal gelukkig zijn we sinds 3 weken toen Liz ook begon door te slapen 's nachts. Dat scheelt enorm qua vermoeidheid. Direct daarop zijn we overgaan naar 5 voedingen en dan houd je ook ineens een zee van tijd over. Drukke dingen als badderen, doen vriend en ik samen.
Er zijn absoluut spitsuurmomenten, maar die zal iedereen met meer dan 1 kindje kennen. Jammer is wel dat ze nog niet begrijpen dat die fles, speen of schone luier er echt wel aankomt, maar dat ze eventjes moeten wachten. Dus dan wordt de geluidsnorm hier nog wel eens overschreden .
En tegelijk voeden gaat nog niet. Je komt net een paar handen te kort als er een speen vaccuum zit, er gespuugd wordt of er geboerd moet worden.
Leuk, en heel bijzonder, vind ik dat ze nu ook wat naar elkaar lijken te zoeken. Regelmatig gaat er een koppie naar links of rechts, al naar gelang wie het is, om te zien of broer of zus er nog wel is.
Kortom: Ik ben een volledig gelukkige moeder.
PS. Het was een eyeopener hier te lezen van die moeder en dochter-dag. Dat is hier nu natuurlijk nog niet aan de orde. Maar dat we dat tzt gaan doen, lijkt mij goed om dat vast in de mogelijkheden in te bouwen. Ik vind het nu nog wel eens lastig om mijn aandacht evenredig te verdelen en niet de grootste schreeuwerd te 'belonen' met aandacht. (Trutmodus aan:) Ik vind het nu al not done om alleen een truitje oid voor 1 kind uit te kopen, terwijl de ander dan even niets krijgt. Pfff, alsof ze dat nu al merken. Het zegt meer over mijzelf als over hen. Maar vergeef me, ik moet ook groeien in mijn tweelingmoeder-rol. And I am learning!!
Een lastige afweging lijkt mij dan wel om die scheiding te maken met twee kindjes die even oud zijn en dezelfde dingen 'doen', want wil natuurlijk niemand voortrekken.
We zijn ondertussen een paar maandjes verder. Vraag me af hoe het met de "nieuwe moeders van de tweede" gaat? Leah, Bix, lily, Lewis, Mel?
Hoi Smirre,
Ook ik ben een moeder van een tweeling, inmiddels 12 jaar. (en een zoon van 15 )
Ik vond juist dat het met een tweeling makkelijker ging. Ze hielden zich al heel snel met elkaar bezig.
1 kind moet je bezighouden, 2 niet. Op den duur leren ze ook dat niet alles gelijk kan b.v. eerst het ene kind helpen en dan het andere.
Ik ben toen de jongste van mij 3 waren 1 keer in de maand met 1 kind op stap gegaan. Even de stad in, het park of speeltuin het maakt niet uit. Geweldig vonden ze het, even alle aandacht alleen.
Zelfs nu doe ik het nog, alleen niet zo vaak meer.
Ook ik ben een moeder van een tweeling, inmiddels 12 jaar. (en een zoon van 15 )
Ik vond juist dat het met een tweeling makkelijker ging. Ze hielden zich al heel snel met elkaar bezig.
1 kind moet je bezighouden, 2 niet. Op den duur leren ze ook dat niet alles gelijk kan b.v. eerst het ene kind helpen en dan het andere.
Ik ben toen de jongste van mij 3 waren 1 keer in de maand met 1 kind op stap gegaan. Even de stad in, het park of speeltuin het maakt niet uit. Geweldig vonden ze het, even alle aandacht alleen.
Zelfs nu doe ik het nog, alleen niet zo vaak meer.
hier gaat 't eigenlijk prima karin. Anna is sinds ze de 3-maanden-grens gepasseerd is een stuk rustiger en Piet is ook al behoorlijk aan haar aanwezigheid gewend. het scheelt ook dat Anna nu meer slaapt overdag (nog altijd minder dan Piet destijds, maar ok). ze slapen nu vaak om en om. leuk dat ik daardoor meer tijd met elk kind alleen heb, minder leuk dat ik daardoor wat minder aan m'n eigen rust/activiteiten toe kom. maar al met al vind ik 't heel goed gaan en geniet ik ook veel van deze periode.
[ Bericht 0% gewijzigd door bixister op 04-06-2005 10:59:13 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door bixister op 04-06-2005 10:59:13 ]
Ook ik heb mijn draai volledig gevonden.
Voor mij was het vooral wennen dat Damon middenin mijn kraamperiode opeens iedere dag naar school "moest". Dat betekent iedere ochtend het kinderboeltje bij elkaar pakken en naar school (10 km verderop) en smiddag weer de auto in voor hem op te halen. Het is vaak een gesleep met maxi-cosi en tassen.
Op werkdagen is het natuurlijk nog meer geregel (waar mijn ouders me geweldig bij helpen trouwens).
Maar het gaat nu perfect! Ik heb het ritme helemaal onder de knie en zelfs de borstvoeding heeft er niet onder geleden
Ik geniet volop van het leven momenteel (en mijn echtgenoot trouwens ook). We zijn erg blij en gelukkig
op mijn vrije dagen heb ik doordat Damon naar school gaat wel alle aandacht voor David
Voor mij was het vooral wennen dat Damon middenin mijn kraamperiode opeens iedere dag naar school "moest". Dat betekent iedere ochtend het kinderboeltje bij elkaar pakken en naar school (10 km verderop) en smiddag weer de auto in voor hem op te halen. Het is vaak een gesleep met maxi-cosi en tassen.
Op werkdagen is het natuurlijk nog meer geregel (waar mijn ouders me geweldig bij helpen trouwens).
Maar het gaat nu perfect! Ik heb het ritme helemaal onder de knie en zelfs de borstvoeding heeft er niet onder geleden
Ik geniet volop van het leven momenteel (en mijn echtgenoot trouwens ook). We zijn erg blij en gelukkig
op mijn vrije dagen heb ik doordat Damon naar school gaat wel alle aandacht voor David
Hier is het enorm hectisch geweest... dat lag overigens niet aan de kinderen maar meer aan een aantal zaken in de privèsfeer waardoor wij helaas erg vaak wegmoesten.
De kinderen hebben het overigens prima doorstaan(mede door de feestelijke verblijven bij Tante Tink en Oom Havoc ), maar voor mezelf was het even wat minder.
Inmiddels is de rust weergekeerd, en is het idd genieten, over het algemeen . Wat ik lastig blijf vinden is dat een tweede kind veel vaker uit bed gerukt wordt, Freek moet immers gehaald en gebracht naar de psz, en omdat Freek ook nog slaapt tussen de middag is het soms best zoeken naar een moment om bv boodschappen te doen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Leah op 05-06-2005 00:16:23 ]
De kinderen hebben het overigens prima doorstaan(mede door de feestelijke verblijven bij Tante Tink en Oom Havoc ), maar voor mezelf was het even wat minder.
Inmiddels is de rust weergekeerd, en is het idd genieten, over het algemeen . Wat ik lastig blijf vinden is dat een tweede kind veel vaker uit bed gerukt wordt, Freek moet immers gehaald en gebracht naar de psz, en omdat Freek ook nog slaapt tussen de middag is het soms best zoeken naar een moment om bv boodschappen te doen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Leah op 05-06-2005 00:16:23 ]
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
ja, de boodschappen(+wandeling) kwamen hier ook ineens in 't gedrang nu ze elkaar zo afwisselen met hun slaapjes. gevolg: ik sta nu 's ochtends om half 9 al in de supermarkt...
2e moet zich inderdaad hier ook beduidend meer aanpassen, maar ik denk dat ze daar uiteindelijk ook voordeel van zal hebben dus daar houden we ons dan maar aan vast he. maar 't is soms wel zielig ja. (alleen al 't regelmatige onderbreken van de voeding omdat ik iets voor/met/tegen Piet moet doen. )
2e moet zich inderdaad hier ook beduidend meer aanpassen, maar ik denk dat ze daar uiteindelijk ook voordeel van zal hebben dus daar houden we ons dan maar aan vast he. maar 't is soms wel zielig ja. (alleen al 't regelmatige onderbreken van de voeding omdat ik iets voor/met/tegen Piet moet doen. )
Jullie klinken erg gelukkig
Ik hoop tegen de tijd dat er een 2e komt, onze situatie zo veranderd is, dat ik idd nog maar 3 dagen hoef te werken, dat lijkt me heerlijk.
Het is dus wel drukker allemaal, maar dat lijkt me logisch Ik weet dat ik bij Liam er ook heel erg aan moest wennen, al die dingen die om de zoveel tijd moesten en dat wende ook vrij snel.
En die beebjes worden weer snel groot ook he...
Ik hoop tegen de tijd dat er een 2e komt, onze situatie zo veranderd is, dat ik idd nog maar 3 dagen hoef te werken, dat lijkt me heerlijk.
Het is dus wel drukker allemaal, maar dat lijkt me logisch Ik weet dat ik bij Liam er ook heel erg aan moest wennen, al die dingen die om de zoveel tijd moesten en dat wende ook vrij snel.
En die beebjes worden weer snel groot ook he...
stormy waters...
sailin'
sailin'
De echt grote organisatorische problemen begonnen voor mij pas bij het krijgen van een derde. Die 2e deed ik er zo bij (bij wijze van dan, er waren natuurlijk wel de momenten dat Wouter om aandacht zeurde terwijl dat niét uitkwam, zoals tijdens de borstvoeding). Maar de oudste naar de basisschool brengen en de middelste naar de peuterspeelzaal en er ook nog voor zorgen dat de jongste meegaat terwijl die net lekker ligt te slapen of erger nog eigenlijk een borstvoeding moet hebben, pffff ik ben blij dat ik dié periode nu achter de rug heb. Nu komen er wat andere problemen voor terug, maar die zijn een stuk minder lastig. Hoewel, af en toe wordt ik knettergek van dat geruzie als ze alledrie om een bepaald stuk speelgoed gillen. De jongste kan nu ook zo lekker meegillen :"Geef truuuuuuuuuug!" Maar ik zou ze stuk voor stuk niet willen missen hoor!
dus... je gaat ervoorquote:Op maandag 6 juni 2005 10:35 schreef bixister het volgende:
oef spuuglokje...
*gooit laatste twijfels over mogelijke 3e overboord*
hihi ik bedacht net al dat dat ietwat ongelukkig geformuleerd was. maar nee, ik zie er toch maar vanaf.
nou, het lijkt me ergens echt heel leuk, een gezin met 3 kinderen. maar met 2 ben ik echt al zooo gelukkig (en hebben we onze handen aardig vol ook!), dus hoogstwaarschijnlijk blijft het hier bij.
Hier ook een gelukkig gezinnetje maar wel ontzettend druk. Joshua is inmiddels ook wel aardig gewend geraakt aan zijn zusje. Als ze ligt te huilen dan gilt mijnheer gewoon lekker mee
Het is veel werk dat moet ik wel zeggen, want er blijft weinig tijd over voor mijzelf op het moment. Maar het valt ons ook eigenlijk wel alles mee. Chantel is zo makkelijk en slaapt goed, ze huilt redelijk vaak, maar zodra je haar oppakt wat natuurlijk niet altijd lukt dan is ze stil. De timing voor de middag dutjes gaan soms goed, en vaker ook weer niet. Dat is niet altijd makkelijk.
En in het weekend hebben we vaak mijn schoonmoeder die even op Joshua past zodat wij even een paar uurtjes kunnen bijtanken of wat voor onzelf kunnen doen. Dat is wel lekker.
Het is veel werk dat moet ik wel zeggen, want er blijft weinig tijd over voor mijzelf op het moment. Maar het valt ons ook eigenlijk wel alles mee. Chantel is zo makkelijk en slaapt goed, ze huilt redelijk vaak, maar zodra je haar oppakt wat natuurlijk niet altijd lukt dan is ze stil. De timing voor de middag dutjes gaan soms goed, en vaker ook weer niet. Dat is niet altijd makkelijk.
En in het weekend hebben we vaak mijn schoonmoeder die even op Joshua past zodat wij even een paar uurtjes kunnen bijtanken of wat voor onzelf kunnen doen. Dat is wel lekker.
Ik was met 2 ook al zooo gelukkig Nee echt, hoe druk het soms ook is, het is het allemaal waard. (Mijn 2 oudsten zijn ook niet bepaald rustige, meegaande typjes )quote:Op maandag 6 juni 2005 21:19 schreef bixister het volgende:
nou, het lijkt me ergens echt heel leuk, een gezin met 3 kinderen. maar met 2 ben ik echt al zooo gelukkig (en hebben we onze handen aardig vol ook!), dus hoogstwaarschijnlijk blijft het hier bij.
donderdag is onverwacht de hele school dicht ivm studiedag. een moeder van een klasgenootje van luca zit met dr handen in het haar want ze moet zelf werken, dr man zit in het buitenland en ze heeft 5 kinderen onder te brengen (ze heeft er 10 maar die andere 5 zijn dus wat groter).
Met deze moeder gaat het goed, het is wel druk maar ik heb alles nog onder controle. We hebben hier de ochtendspits en de avondspits, die drukke momenten van voeden en verzorgen. Sommige momenten zijn razend hectisch en andere hilarisch. Ik doe maar relax, ben makkelijk en heb lage prioriteiten, maar eerlijk is eerlijk, als ze beide slapen ben ik echt even blij (en dan kan ik poetsen en opruimen) Tijd voor mezelf is schaars, dat kan ik wel beamen.
Met Yoram zijn we al weer een stuk makkelijker dan met Chiara destijds, Yoram moet soms even wachten op zijn beurt, en Chiara net zo goed als ik even met hem bezig ben.
Soms vind ik het allemaal best moeilijk, de momenten dat ze beide tegelijk aandacht van me willen bijvoorbeeld, of aan het einde van de dag, Chiara moe, Yoram huiluurtje, ik ook niet altijd op mijn best en dan de aandacht verdelen...
Maar het is ook echt dubbel genieten, de kinderen zijn gek op elkaar. Als ik Yoram in de box leg zit in een mum van tijd Chiara ernaast. Ze kietelt hem, ze is echt gek van dr broertje, allen soms een beetje onvoorzichtig... Maar Yoram vindt een hoop goed, en kan al lekker lachen.
En dan het wegkomen, laatst voor het eerst alleen met ze weg geweest, even de stad in, voor ik weg was ... dat was met Chiara alleen wel even anders, ik was nu al moe toen ik hier van het parkeerterein af reed Ik moet er echt even handigheid in vinden en beter plannen zeg maar...
Het is een mooie tijd die babytijd, maar ik vind het wel intensief geweest de afgelopen maand.
Met Yoram zijn we al weer een stuk makkelijker dan met Chiara destijds, Yoram moet soms even wachten op zijn beurt, en Chiara net zo goed als ik even met hem bezig ben.
Soms vind ik het allemaal best moeilijk, de momenten dat ze beide tegelijk aandacht van me willen bijvoorbeeld, of aan het einde van de dag, Chiara moe, Yoram huiluurtje, ik ook niet altijd op mijn best en dan de aandacht verdelen...
Maar het is ook echt dubbel genieten, de kinderen zijn gek op elkaar. Als ik Yoram in de box leg zit in een mum van tijd Chiara ernaast. Ze kietelt hem, ze is echt gek van dr broertje, allen soms een beetje onvoorzichtig... Maar Yoram vindt een hoop goed, en kan al lekker lachen.
En dan het wegkomen, laatst voor het eerst alleen met ze weg geweest, even de stad in, voor ik weg was ... dat was met Chiara alleen wel even anders, ik was nu al moe toen ik hier van het parkeerterein af reed Ik moet er echt even handigheid in vinden en beter plannen zeg maar...
Het is een mooie tijd die babytijd, maar ik vind het wel intensief geweest de afgelopen maand.
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Dit topic (en vooral de bovenstaande post van Melonovy) doet me erg denken aan dat stukje van Brigitte Kaandorp waarin ze uitlegt hoe ze met haar kind op stap gaat. Hilarisch maar met een grote kern van waarheid
Ja, ik heb er laatst ook smakelijk om gelachen Vreselijk herkenbaar!
Die ene keer dat ik was weg geweest was ik ook weer terug gekomen, doodop, kwam ik mijn huis binnen en toen begon ik te twijfelen of ik de auto wel op slot had gedaan, OMG... Daar ging ik weer, kind in de wagen, de andere schoentjes weer aan doen, sleutels pakken, over de galerij, wachten op de lift, Chiara mee praten (en graag even opschieten lieverd ) oversteken (loop even door Chiara!) parkeerterein over en dan bij de auto komen die gelukkig gewoon op slot stond... En weer terug, dan ben je een kwartier verder
Die ene keer dat ik was weg geweest was ik ook weer terug gekomen, doodop, kwam ik mijn huis binnen en toen begon ik te twijfelen of ik de auto wel op slot had gedaan, OMG... Daar ging ik weer, kind in de wagen, de andere schoentjes weer aan doen, sleutels pakken, over de galerij, wachten op de lift, Chiara mee praten (en graag even opschieten lieverd ) oversteken (loop even door Chiara!) parkeerterein over en dan bij de auto komen die gelukkig gewoon op slot stond... En weer terug, dan ben je een kwartier verder
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Haha Mel! Herkenbaar!
Ik sta ook altijd semi vriendelijk Freek aan te manen tot enige spoed, waarop hij meestal nog een tandje langzamer gaat...
Ik sta ook altijd semi vriendelijk Freek aan te manen tot enige spoed, waarop hij meestal nog een tandje langzamer gaat...
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
zeer herkenbaar inderdaad. het vertrekken gaat nu wel goed maar onderweg.... Piet staat tegenwoordig stil bij iedere putdeksel, voortuin, fiets, boom, lantarenpaal, hondedrol en rondslingerend papiertje. "oh, moooooi!" en dan het betreffende voorwerp benoemen, liefst even aanraken/ er op staan voor we weer verder kunnen (nou ja, niet bij de hondedrol, gelukkig. ). laat het toeval nou willen dat Anna juist helemáá niet houdt van stilstaan, en 't na een paar pauzes op een krijsen zet. gelukkig heb ik nog de mogelijkheid om Piet in de (duo)wagen te zetten, anders kwamen we verder nergens aan toe op een dag.
Piet staat tegenwoordig stil bij iedere putdeksel, voortuin, fiets, boom, lantarenpaal, hondedrol en rondslingerend papiertje. "oh, moooooi!" en dan het betreffende voorwerp benoemen, liefst even aanraken/ er op staan voor we weer verder kunnen (nou ja, niet bij de hondedrol, gelukkig.
Lukt dat dan bix? Als ik Cas van wandelstand in de wagen wil zetten krijst hij alles bij elkaar en begint ie te schoppen
Je zou er haast een boek over schrijven!
Sven ook Maar ik heb het uitgetest, na een minuut of 5 geeft hij de strijd op somsquote:Op woensdag 8 juni 2005 10:50 schreef moussy het volgende:
Lukt dat dan bix? Als ik Cas van wandelstand in de wagen wil zetten krijst hij alles bij elkaar en begint ie te schoppen
Hier had uw advertentie kunnen staan :P
Bram kan het uuuuuren volhouden Hoe vaak ik op straat wel niet van die leuke opmerkingen heb gehoord "ben je geslagen?" "Is je moeder niet lief voor je?"
Maar gelukkig is Bram omkoopbaar, zo lekker fout. Zo halen wij regelmatig een krentebol of soepstengel bij de bakker en die mag hij alleen als hij gaat zitten. Net zoals zijn drinken of (als hij echt niet meer te hanteren is) zijn speen. Het liefst heeft hij dat ik hem ga dragen als hij moe wordt maar daar begin ik natuurlijk al helemaal niet aan. We lastig dan hoor, elke 5 meter hangt ie aan mijn benen, zak ik weer door mijn knieen dat hij moet kiezen OF lopen OF zitten. Kiest ie weer voor lopen en na 5 meter weer hetzelfde. Op een gegeven moment zet ik hem gewoon in de kinderwagen en dan is het weer vreselijk brullen
Maar gelukkig is Bram omkoopbaar, zo lekker fout. Zo halen wij regelmatig een krentebol of soepstengel bij de bakker en die mag hij alleen als hij gaat zitten. Net zoals zijn drinken of (als hij echt niet meer te hanteren is) zijn speen. Het liefst heeft hij dat ik hem ga dragen als hij moe wordt maar daar begin ik natuurlijk al helemaal niet aan. We lastig dan hoor, elke 5 meter hangt ie aan mijn benen, zak ik weer door mijn knieen dat hij moet kiezen OF lopen OF zitten. Kiest ie weer voor lopen en na 5 meter weer hetzelfde. Op een gegeven moment zet ik hem gewoon in de kinderwagen en dan is het weer vreselijk brullen
Cas kan gillen wat ie wil, en diegene die een zeikopmerking maakt krijgt en opmerking terug geslingerd. Ik snoer Cas gewoon dan wat steviger vast, zodat ie zich er niet uit frummelt
Je zou er haast een boek over schrijven!
Ik heb laatst de ziekenhuistas klaar gemaakt en van alles uit het stof getrokken.
Zo heb ik dus de MaxiCosi weer tevoorschijn getoverd en daarvan de bekleding gewassen. En de duowagen die opgevouwen in de achterkamer stond even van dingen die er niet aan/op hoorden ontdaan en uitgeklapt neer gezet... En daar ging ik waarschijnlijk de fout in...
Wilyan hoeft het ding maar te zien of hij zit erin..
Hij wil dan eigenlijk ook dat we een eindje gaan wandelen. Ik vertel 'm dan dat dan eerst de baby moet komen, dan gaan we wel met die wagen. Dan wijst hij in het wiegje en zegt dan "Beejbie?" Waarop ik weer antwoord dat daar idd de baby in moet.
Laatst zat hij in de DMT en toen wou hij weer wandelen. Ikke weer: "Nee, dan moet eerst de baby komen" Komt ie naar me toe, deed zijn handje op mijn buik, "Beejbie, uit......." Kijkt me aan en vraagt dan wijzend naar de DMT "Die?"
Wat dat aangaat is hij best wel lui aangelegd. Als hij de keuze tussen lopen of wagen/buggy moet maken, dan is de keuze snel gemaakt.
Maar hij is dan ook gek op alles wat wielen heeft en kan rijden, ik denk dat dat er ook wel mee te maken heeft. Hij zit gewoon graag op/in dingen die rijden.
Ik ben toch wel heel benieuwd hoe het hier straks is.. Hoe Wilyan op Gupje gaat reageren.
We zullen zien, het duurt vast niet lang meer...
Zo heb ik dus de MaxiCosi weer tevoorschijn getoverd en daarvan de bekleding gewassen. En de duowagen die opgevouwen in de achterkamer stond even van dingen die er niet aan/op hoorden ontdaan en uitgeklapt neer gezet... En daar ging ik waarschijnlijk de fout in...
Wilyan hoeft het ding maar te zien of hij zit erin..
Hij wil dan eigenlijk ook dat we een eindje gaan wandelen. Ik vertel 'm dan dat dan eerst de baby moet komen, dan gaan we wel met die wagen. Dan wijst hij in het wiegje en zegt dan "Beejbie?" Waarop ik weer antwoord dat daar idd de baby in moet.
Laatst zat hij in de DMT en toen wou hij weer wandelen. Ikke weer: "Nee, dan moet eerst de baby komen" Komt ie naar me toe, deed zijn handje op mijn buik, "Beejbie, uit......." Kijkt me aan en vraagt dan wijzend naar de DMT "Die?"
Wat dat aangaat is hij best wel lui aangelegd. Als hij de keuze tussen lopen of wagen/buggy moet maken, dan is de keuze snel gemaakt.
Maar hij is dan ook gek op alles wat wielen heeft en kan rijden, ik denk dat dat er ook wel mee te maken heeft. Hij zit gewoon graag op/in dingen die rijden.
Ik ben toch wel heel benieuwd hoe het hier straks is.. Hoe Wilyan op Gupje gaat reageren.
We zullen zien, het duurt vast niet lang meer...
W ~ H ~ T
Piet stribbelt vaak wel even tegen, maar zodra hij zit accepteert hij 't toch vrij gemakkelijk. ik neem soms ook een knuffel of auto mee voor hem, die geef ik 'm dan zodra hij weer zit en dan is 't helemaal geen probleem meer.
jonnetje, spannend he. het zal voor Wilyan ook best ff wennen zijn. maar fijn dat ie nog graag in een wagen zit.
jonnetje, spannend he. het zal voor Wilyan ook best ff wennen zijn. maar fijn dat ie nog graag in een wagen zit.
Spannend inderdaad, Jonnetje. leuk hoor...quote:Op woensdag 8 juni 2005 13:44 schreef Jonnetje het volgende:
Ik ben toch wel heel benieuwd hoe het hier straks is.. Hoe Wilyan op Gupje gaat reageren.
We zullen zien, het duurt vast niet lang meer...
(Het is zooo leuk, joh )
Ik ben ook benieuwd.... (nog even geduld).
Jee Mel hoe herkenbaar ook hier. Die bovenste post van jouw had zo mijn verhaal kunnen wezen. Wat een gedoe he met 2 kinderen op stap. Ik heb vandaag weer een poging gedaan en dat ging goed. Maar het is wel een heel georganiseer hoor. Heb me ook uren van te voren zitten te bedenken hoe het nou te gaan doen. Vooral ook lastig omdat ze nog zoveel en lang voeden. Dus moet je alles tussenin doen, en dan maar hopen dat ze niet allebei nog even een lekkere strond luier geven van te voren en Chantel alles nog even onderkotst met melkresten wat dus hier gebeurde gisteren Dus toen toch maar niet weg geweest.
En Bix de tranen rollen nog over mijn wangen van die post van jouw. Hondendrollen meeennnn hoe kom je erop. grappig dat jij Chantel op Anna vindt lijken op sommige foto's. Ik dacht precies hetzelfde. Ben al veel te ver achter in het foto topic dus vandaar maar even hier vreselijk offtopic
Joshua vindt het mega interessant om in de duowagen te zitten. Die gespen is hij uren mee zoet hoe dat nou werkt. Dus hier geen problemen daarmee gelukkig. Mijnheer heeft wel het gillen uitgevonden als hij iets wil of niet wil en als Chantel ligt te huilen of ligt te kreunen dan doet Joshua er nog even een schepje bovenop
En Bix de tranen rollen nog over mijn wangen van die post van jouw. Hondendrollen meeennnn hoe kom je erop. grappig dat jij Chantel op Anna vindt lijken op sommige foto's. Ik dacht precies hetzelfde. Ben al veel te ver achter in het foto topic dus vandaar maar even hier vreselijk offtopic
Joshua vindt het mega interessant om in de duowagen te zitten. Die gespen is hij uren mee zoet hoe dat nou werkt. Dus hier geen problemen daarmee gelukkig. Mijnheer heeft wel het gillen uitgevonden als hij iets wil of niet wil en als Chantel ligt te huilen of ligt te kreunen dan doet Joshua er nog even een schepje bovenop
Wel handig om hier af en toe een beetje bij te lezen, ik heb over een tijdje ook twee kindjes...
In de praktijk...is het moeilijker / drukker dan je verwacht had of juist niet?
In de praktijk...is het moeilijker / drukker dan je verwacht had of juist niet?
Ondanks dat het hier totaal anders loopt en gaat dan je verwacht met een kind (hier ligt het niet aan het feit dat het er nu opeens twee zijn, maar een beetje aan het kind dat het wat anders gaat). Is het ontzettend leuk en kriebelt het hier alweer.quote:Op donderdag 9 juni 2005 10:15 schreef Suzanna het volgende:
Wel handig om hier af en toe een beetje bij te lezen, ik heb over een tijdje ook twee kindjes...
In de praktijk...is het moeilijker / drukker dan je verwacht had of juist niet?
moeilijk ? tja er zijn altijd wel ff momenten dat het niet gaat zoals je wil, dat er wat hindernissen genomen moeten worden (maar das juist een uitdaging, anders word het maar saai)
Drukker ? yep. het is drukker, maar ervaar het niet als een probleem, ga er gewoon wat vroeger in
Dat klinkt hoopvol.quote:Op donderdag 9 juni 2005 11:28 schreef Knorretje het volgende: en kriebelt het hier alweer.
Leuk om te lezen Knorretje. Klinkt positief...
En ik maak me ook geen zorgen hoor...ik verwacht alleen wel dat het echt een stuk moeilijker en drukker zal zijn, maar kan me er niet alles bij voorstellen...nu met één kind lijkt het al je hele dag op te slokken (terwijl dat waarschijnlijk ook het gevolg is van één kind, die neemt al je tijd omdat je nog aardig wat tijd hebt...)
En ik maak me ook geen zorgen hoor...ik verwacht alleen wel dat het echt een stuk moeilijker en drukker zal zijn, maar kan me er niet alles bij voorstellen...nu met één kind lijkt het al je hele dag op te slokken (terwijl dat waarschijnlijk ook het gevolg is van één kind, die neemt al je tijd omdat je nog aardig wat tijd hebt...)
Dat vind ik wel mooi gevonden!quote:Op donderdag 9 juni 2005 13:44 schreef Suzanna het volgende:
...één kind, die neemt al je tijd omdat je nog aardig wat tijd hebt...
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Zow, ik heb deze even opgediept uit de krochten van FOK!. Vast voor LadyS . Gefeliciteerd!
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Hoe meer hoe beter
Kloonpiet is dol op kinderen
en op klonen
[ Bericht 48% gewijzigd door kloonpiet op 25-11-2005 22:01:18 ]
Kloonpiet is dol op kinderen
en op klonen
[ Bericht 48% gewijzigd door kloonpiet op 25-11-2005 22:01:18 ]
O? Alleen voor LadyS? Niet voor Belana of mij bijvoorbeeld Leah? Of anderen?
Als je niet lacht, ben je dood.
Ach, sorry Dutchie en Belana, en anderen. Ik las even in Z&G, en kickte hem in een impuls omhoog. Was niet mijn bedoeling om iemand te passeren, zeker niet.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Weet ik ook wel, ik zag het en ik reageerde even iets sneller dan verstandig was. Maar er zijn er zo veel die zwanger van de 2e, 3e zijn of willen worden. En hormonen maken iedereen wat gevoeliger dan normaal hè?
Als je niet lacht, ben je dood.
Been there, done that, and they forgot the t-shirt . Ik ben sowieso erg slecht in feliciteren, of bijhouden wie, wat, waar.
Maar goed, echt niets mee bedoeld, ik denk dat je me ook wel een beetje "kent" wat dat betreft (hoop ik).
Maar goed, echt niets mee bedoeld, ik denk dat je me ook wel een beetje "kent" wat dat betreft (hoop ik).
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik ben te moe door de hormonen om te reageren
Maar wel bedankt voor de topic kick, kan nog wel weer eens interessant zijn
Maar wel bedankt voor de topic kick, kan nog wel weer eens interessant zijn
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik moet nog vaak denken aan wat Lois zij, dat het met 2 kinderen ineens een hele drukke agenda word. Je doet veel meer en het is echt veel drukker. Dat klopt echt helemaal. Maar het doet mij absoluut erg goed. Ik kom er helemaal mee tot mijn recht en ben een erge trotse moeder.
Ach met 1 kind ben je ineens je vrijheid kwijt en heb je het druk met zorgen. En dat is ook behoorlijk aanpoten. Alleen met 2 kinderen voelt het vaak alsof je dagen veel te kort zijn en dat alles aan je voorbij gaat, want je hebt het zo druk met zorgen.
Ach met 1 kind ben je ineens je vrijheid kwijt en heb je het druk met zorgen. En dat is ook behoorlijk aanpoten. Alleen met 2 kinderen voelt het vaak alsof je dagen veel te kort zijn en dat alles aan je voorbij gaat, want je hebt het zo druk met zorgen.
Bedankt Leah!
nou goed, het voelt zo een beetje als hoogverraad tegenover Amber En deze 2e kan natuurlijk niet zo leuk zijn als de 1e en het voelt raar tegenover no.2 dat ik dat zit te denken, zeg maar
nou ja, het zal allemaal wel loslopen, maar toch...
nou goed, het voelt zo een beetje als hoogverraad tegenover Amber En deze 2e kan natuurlijk niet zo leuk zijn als de 1e en het voelt raar tegenover no.2 dat ik dat zit te denken, zeg maar
nou ja, het zal allemaal wel loslopen, maar toch...
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Ik heb dat ook wel gehad voor ik van de zomer zwanger werd. Maar nu ik die miskraam heb gehad en nu dus weer zwanger ben moet ik zeggen dat ik me daar ineens helemaal niet meer druk om maak. Ik ben rete nieuwsgierig wat het wordt, dat wel Ik ben heel eerlijk als ik zeg dat ik op een meisje hoop, lijkt me erg leuk. Alhoewel ik ook al een hele mooie jongensnaam heb
Nee, ik ben niet bang meer dat ik meer of minder van de 1 of de ander zal houden, ik heb genoeg liefde voor 2, dat weet ik zeker.
Het lijkt me wel heel druk! En vermoeiend! Maar dat leek het me toen ook en alles krijgt een plaats in het leven, dus dat zal ook wel goed komen.
Nee, ik ben niet bang meer dat ik meer of minder van de 1 of de ander zal houden, ik heb genoeg liefde voor 2, dat weet ik zeker.
Het lijkt me wel heel druk! En vermoeiend! Maar dat leek het me toen ook en alles krijgt een plaats in het leven, dus dat zal ook wel goed komen.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Oh, daar denken sommige mensen heel anders over . Maar goed, blij dat dit uit de wereld is.quote:Op vrijdag 25 november 2005 22:15 schreef dutchie het volgende:
Ja tuurlijk Leah, gij zijt geen kliekjesaanhanger.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Belana en LadyS, beide verhalen zijn heel herkenbaar. En ik moet eerlijk zeggen, MEN wat ben ik blij dat we de eerste tijd gehad hebben . Nu speelde hier mee dat mijn moeder erg ziek werd toen Baby 3 maanden oud was, en de maanden daarna aan alle kanten hectisch waren, dat maakte het best lastig af en toe.
Aan de andere kant is er heel veel leuks, Freek die zo ontzettend gek is op zijn brusje, Baby die al in een soort van adoratie naar Freek kijkt. En vooral, dat Baby zo'n compleet ander kind is. Freek was al makkelijk, maar Baby is in de zon geboren, geloof ik. Ik heb nog nooit zo'n blij kind gezien, echt niet!
Kortom, ik geniet. Hartstikke blij dat die tweede er uiteindelijk toch gekomen is, zoals het nu is had ik voor ogen toen we (tegen alle adviezen in) toch voor een tweede gingen.
. Nu speelde hier mee dat mijn moeder erg ziek werd toen Baby 3 maanden oud was, en de maanden daarna aan alle kanten hectisch waren, dat maakte het best lastig af en toe. Aan de andere kant is er heel veel leuks, Freek die zo ontzettend gek is op zijn brusje, Baby die al in een soort van adoratie naar Freek kijkt. En vooral, dat Baby zo'n compleet ander kind is. Freek was al makkelijk, maar Baby is in de zon geboren, geloof ik. Ik heb nog nooit zo'n blij kind gezien, echt niet!
Kortom, ik geniet. Hartstikke blij dat die tweede er uiteindelijk toch gekomen is, zoals het nu is had ik voor ogen toen we (tegen alle adviezen in) toch voor een tweede gingen.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
En vast voor alle drukke moeders
http://flylady.net/
Gewoon doen wat ze je mailt, en dan komt het huishoudelijke gedeelte iig goed
Of is dit nou spam? Nee toch?
http://flylady.net/
Gewoon doen wat ze je mailt, en dan komt het huishoudelijke gedeelte iig goed
Of is dit nou spam? Nee toch?
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Dat is nog wel een angst idd, dat nr niet zo makkelijk zal zijn als Liam... magoe... we shall see
stormy waters...
sailin'
sailin'
Vind het wel grappig om te lezen hoe druk mensen in eens worden als er een tweede bij komt.
Zoals met 2 kinderen op stap, met 2 kinderen naar het consultatieburo... ik had natuurlijk geen keuze, ik kreeg van niets gewoon 2 kinderen. Achteraf gezien echt ontzettend druk!
Toen Britt en Romée bijna 4 waren werd Lara geboren. B&R gingen naar school en wat een rust had ik! Maar 1 kind badderen, maar 1 flesje, maar 1 luier en noem alles maar op!
Iedereen riep: druk hé! Drie kinderen! Maar ik had nog nooit zo'n rust gehad!
Dus het kan ook ontzettend meevallen. De tweede (of derde) draait gewoon mee in het huishouden. Tenminste, hier wel. En ik heb er ook echt ontzettend tegenop gezien hoor! Vooral de drukte en inderdaad of dit wel zo'n leuk kind werd...
Vond het vooral zielig dat deze maar alleen was, en B&R met hun tweeën.
Maar zo is het niet, ze zijn nu gewoon met z'n drieën.
Zoals met 2 kinderen op stap, met 2 kinderen naar het consultatieburo... ik had natuurlijk geen keuze, ik kreeg van niets gewoon 2 kinderen. Achteraf gezien echt ontzettend druk!
Toen Britt en Romée bijna 4 waren werd Lara geboren. B&R gingen naar school en wat een rust had ik! Maar 1 kind badderen, maar 1 flesje, maar 1 luier en noem alles maar op!
Iedereen riep: druk hé! Drie kinderen! Maar ik had nog nooit zo'n rust gehad!
Dus het kan ook ontzettend meevallen. De tweede (of derde) draait gewoon mee in het huishouden. Tenminste, hier wel. En ik heb er ook echt ontzettend tegenop gezien hoor! Vooral de drukte en inderdaad of dit wel zo'n leuk kind werd...
Vond het vooral zielig dat deze maar alleen was, en B&R met hun tweeën.
Maar zo is het niet, ze zijn nu gewoon met z'n drieën.
Screw them.
We're going home.
We're going home.
Ik merk wel dat het anders is om zwanger te zijn van de 2e. Iedereen vind het sowieso wat normaler, dus de enorm enthousiaste reacties van de eerste keer zijn er niet. Ik denk ook dat het een stuk zwaarder zal zijn, met Liam erbij. Hoogst waarschijnlijk zal ik wel weer last krijgen van mijn rug en bekken, dus ik ben wel benieuwd en zie daar een beetje tegenop.
Zo lijkt het me ook weer zwaar om weer "overnieuw" te beginnen met al die voedingen e.d. maar ook heel speciaal om dat nog een keer mee te mogen maken. Ik weet nu wat er gaat komen, meer dan met Liam en ik hoop er wat meer van te kunnen genieten.
ik vind het wel heel leuk dat Liam een brusje krijgt, dat past toch wel ofzo.
Ik moet idd wel vaak denken: pff, moet je met 2 kinderen naar de supermarkt, hoe doe je dat? Maar dat soort dingen krijgen zijn plaats wel neem ik maar aan
Zo lijkt het me ook weer zwaar om weer "overnieuw" te beginnen met al die voedingen e.d. maar ook heel speciaal om dat nog een keer mee te mogen maken. Ik weet nu wat er gaat komen, meer dan met Liam en ik hoop er wat meer van te kunnen genieten.
ik vind het wel heel leuk dat Liam een brusje krijgt, dat past toch wel ofzo.
Ik moet idd wel vaak denken: pff, moet je met 2 kinderen naar de supermarkt, hoe doe je dat? Maar dat soort dingen krijgen zijn plaats wel neem ik maar aan
stormy waters...
sailin'
sailin'
Mèèèèèèn....wat heb ik het druk!!!
De gebroken nachten zijn killing. Ik kan me niet herinneren ooit zo moe te zijn geweest.
Maar ze zijn zo lief, zo mooi, zo heerlijk!! Ooit komt er weer een beetje orde op zaken. Ooit.
De gebroken nachten zijn killing. Ik kan me niet herinneren ooit zo moe te zijn geweest.
Maar ze zijn zo lief, zo mooi, zo heerlijk!! Ooit komt er weer een beetje orde op zaken. Ooit.
Do you lead, or are you led?
Are you sure that you don't care?
Are you sure that you don't care?
Of niet, ik moest van de week stoppen met de boodschappen want er was geen plaats meer in het winkelwagentje En dat deze zwangerschap dan zwaarder is ja zekers wel. Ik had dit keer ook erg last van mijn bekken en dat viel wel even tegen met nog een peuter om je heen.quote:Op zaterdag 26 november 2005 10:00 schreef Belana het volgende:
Ik moet idd wel vaak denken: pff, moet je met 2 kinderen naar de supermarkt, hoe doe je dat? Maar dat soort dingen krijgen zijn plaats wel neem ik maar aan
Ik vond dat zo gek dat niet iedereen net zo enthousiast was als ik en Paul. Maar ja net wat je zegt het is nu normaler, je hebt al een kind dus deze kan er ook nog wel bij!
Ow, dat had jij dus ook wel, dat mensen het dan ineens normaal vinden? Alsof dit niet bijzonder is! Ik blijf het een wonder vinden hoor. Ja, weet ik nog van jou, dat je ook met je bekken zat, daar ben ik ook het meest bang voor hoor. Dit keer kan ik niet de hele dag op de bank hangen als ik wil en ik weet nog niet hoe dat nou moet. Magoe, komt tijd komt raad.
stormy waters...
sailin'
sailin'
O ik weet dat ook nog goed. Bij de 1e leefde iedereen heel erg met mij mee. Bij de 2e was dat echt een stuk minder. ik kreeg echt minder aandacht. en die wilde ik gewoon echt heel graag weer. Ook kaartjes kreeg ik bij de 2e minder, bezoek ook. Dat stelde mij best teleur.
Wat ik zelf ook jammer vond was dat ik dat speciale gevoel niet meer had. Dat lyrisch kunnen zijn over een paar babysokjes kopen ofzo. Dat is bij een 2e gewoon al gewoner (plus dat je ook al veel dingen hebt)
Ik heb gelukkig wel net als lewis veel hulp gekregen van mijn schoonmama. En dat is echt wel lekker hoor met een dreumus in huis. Want de zwangerschap is echt veel zwaarder. En ook na de bevalling neem je weer veel sneller deel aan alles omdat je er nog 1tje hebt rondlopen.
Wat ik zelf ook jammer vond was dat ik dat speciale gevoel niet meer had. Dat lyrisch kunnen zijn over een paar babysokjes kopen ofzo. Dat is bij een 2e gewoon al gewoner (plus dat je ook al veel dingen hebt)
Ik heb gelukkig wel net als lewis veel hulp gekregen van mijn schoonmama. En dat is echt wel lekker hoor met een dreumus in huis. Want de zwangerschap is echt veel zwaarder. En ook na de bevalling neem je weer veel sneller deel aan alles omdat je er nog 1tje hebt rondlopen.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Is het niet zo dat minder mensen wat van zich laten horen als bij een eerste omdat je sociale contacten misschien wat minder zijn geworden door de eerste ?
Engaging Infinite Improbability Drive..
Hoeft niet per se.quote:Op zaterdag 26 november 2005 23:35 schreef _evenstar_ het volgende:
Is het niet zo dat minder mensen wat van zich laten horen als bij een eerste omdat je sociale contacten misschien wat minder zijn geworden door de eerste ?
Ik merk het bij mezelf ook. De eerste van vriendinnen was helemaal spannend en nieuw enz. enz. De tweede is toch een soort van normaler.
Bij 'een eerste' beleef je als vriendin van ook veel meer de spanning van de nieuwe aanstaande moeder en zoals Jessie zegt, de 2e zwangerschap is, hoewel nog steeds bijzonder, niet echt meer puur dat lyrische roze wolk gevoel volgens mij.
***
Nee ik had nog dezelfde contacten. Maar je hebt zoals BE zelf ook zegt zelf ook minder lyrisch gesprekstof. Maar toch hoop je stiekum dat anderen jou en je buik nog wel heel bijzonder vinden. Dus voor vriendinnen enz. Is er iemand zwanger van een 2e (bij een 3e komen ze al niet eens meer zei mijn moeder ) 3e of wat dan ook, laat maar ff blijken dat je vriendin heel speciaal is.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ik zal het onthouden Jessie!
Hoewel de 2 vriendinnen in mijn omgeving inmiddels voorzien zijn van een 2e en ik niet denk dat er een 3e komt.
Hoewel de 2 vriendinnen in mijn omgeving inmiddels voorzien zijn van een 2e en ik niet denk dat er een 3e komt.
***
Ga ik de 2e écht zo lief vinden als de eerste? Ik kan het me niet voorstellen. Of ik hou minder van de 2e, of Amber moet wat liefde inleveren zodat ik ze alletwee toch nog even lief vind. Dat is mijn scenario
Verstandelijk weet ik wel dat het eigenlijk onzin is, maar mijn gevoel wil daar nog niet helemaal aan Vast herkenbaar? (of niet? )
Verstandelijk weet ik wel dat het eigenlijk onzin is, maar mijn gevoel wil daar nog niet helemaal aan Vast herkenbaar? (of niet? )
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Heel herkenbaar . Maar een vriendin van me schreef ooit;
"Een moederhart is net zo groot als het aantal kinderen dat ze heeft".
En dat klopt .
"Een moederhart is net zo groot als het aantal kinderen dat ze heeft".
En dat klopt .
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik ben er vantevoren wel bang voor geweest, maar nu al niet meer Ik hou nu al van deze
stormy waters...
sailin'
sailin'
mooi Leah, die uitspraak van je vriendin!!!
Ik geloof jullie maar meteen dat het allemaal past in mijn moederhart
Nu nog het gevoel
Ik geloof jullie maar meteen dat het allemaal past in mijn moederhart
Nu nog het gevoel
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
ladyS ik had die gedachten ook héél erg tijdens mijn zwangerschap van Anna, maar het is echt ontzettend onnodig gebleken, ben helemaal stapel op allebei.
Dat is nou precies wat ik dacht en dat had ik van jouw. Het klopt inderdaadquote:Op zondag 12 februari 2006 19:42 schreef Leah het volgende:
"Een moederhart is net zo groot als het aantal kinderen dat ze heeft".
Echt LadyS je merkt het vanzelf wel als je kindje geboren is.
Ik ben tenminste dol op allebei mijn kindertjes.
hoe oud was jullie eerste toen jullie een tweede kregen?
Praten zonder iets te zeggen, maar me toch vertellen
dat wat wij hebben, onbreekbaar is...
je avatar vroeg om een wachtwoord en is daarom verwijderd
dat wat wij hebben, onbreekbaar is...
je avatar vroeg om een wachtwoord en is daarom verwijderd
Daan?
Maria is net geen 2 op de dag dat ik uitgerekend ben (scheelt 13 dagen).
Maria is net geen 2 op de dag dat ik uitgerekend ben (scheelt 13 dagen).
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Lady S het aandacht verdelen blijf ik wel moeilijk vinden hoor.
Hier zit er 1 jaar en 8 maanden tussen.
Hier zit er 1 jaar en 8 maanden tussen.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
28 minuten ja heel erg flauwquote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:54 schreef DaanBanaantje het volgende:
hoe oud was jullie eerste toen jullie een tweede kregen?
Tussen de oudsten en de jongste zit 4 jaar. Heerlijk! De dames naar school en dan om half 9 weer thuis en gedouched en aangekleed en al. En dan aaaalle tijd voor nummer drie.
Britt en Romée werden 4 en 12 dagen later is Lara geboren. Dus dat loste elkaar mooi af
Voor mij (al dan niet per ongeluk) echt een ideaal leeftijdsverschil.
Screw them.
We're going home.
We're going home.
28 minuten is heel wat, bij ons zat er 3 minuten tussen Ze zijn nu ruim een jaar en ik denk dat wij er ook zeker 4 jaar tussen willen (als we nog een 3e willen dan he, de meningen zijn nog verdeeld)quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:29 schreef CarOnline het volgende:
[..]
28 minuten ja heel erg flauw
Tussen de oudsten en de jongste zit 4 jaar. Heerlijk! De dames naar school en dan om half 9 weer thuis en gedouched en aangekleed en al. En dan aaaalle tijd voor nummer drie.
Britt en Romée werden 4 en 12 dagen later is Lara geboren. Dus dat loste elkaar mooi af
Voor mij (al dan niet per ongeluk) echt een ideaal leeftijdsverschil.
[ Bericht 1% gewijzigd door slaveloos op 03-03-2006 15:39:31 (typo) ]
Morality is doing right no matter what you are told, relgion is doing what you are told no matter what is right
all I wanted was a pepsi, just one pepsi and shit was given to me
all I wanted was a pepsi, just one pepsi and shit was given to me
Tussen Noa en Emma zit 11 maanden (en een week) en dat gaat heel goed! tis wel vermoeiend omdat je in het begin twee baby's hebt, maar dat lijkt me niet veel anders dan een tweeling (behalve dan dat je twee keer een zwangerschap en twee keer een bevalling hebt ) en je hebt al wat ervaring met de eerste dus het gaat allemaal best goed. Plus dat Noa al vanaf 10 maanden los stapjes kon zetten, dat was wel heel handig!
Bij een volgende wil ik er wel graag wat meer tijd tussen...
Bij een volgende wil ik er wel graag wat meer tijd tussen...
fout topic
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Hier zit er 17 maanden tussen. Ik vind het moeilijkste net zoals Jessie zegt, de aandacht verdelen. Al is het sinds kort al wel veel makkelijker geworden omdat ik ze samen betrek in veel dingen. Ze gaan nu samen in bad, en dan hebben ze de grootste lol Erg vermakelijk om naar te kijken
Nou, dat valt wel mee hoor!quote:Op vrijdag 3 maart 2006 21:41 schreef Sugar het volgende:
fout topic
Lekker douchen!
Bij Liam en zijn brusje zal er 2,5 jaar tussen zitten, dat vind ik wel mooi denk ik. Had me trouwens niet veel uitgemaakt als het minder of meer zou zijn geweest.
stormy waters...
sailin'
sailin'
hier zal er straks 17 maanden tussen zitten.
ik zie er erg naar uit enige wat ik weleens heb, weet niet of dat raar is? dat ik een soort van schuldgevoel heb van " dit kindje zal nooit zoveel aandacht krijgen als dat maxim heeft gehad". en ook een schuldgevoel naar maxim toe dat hij de aandacht moet gaan delen.
meerdere mensen hier last van, of is dit weer iets raars van mij?
ik zie er erg naar uit enige wat ik weleens heb, weet niet of dat raar is? dat ik een soort van schuldgevoel heb van " dit kindje zal nooit zoveel aandacht krijgen als dat maxim heeft gehad". en ook een schuldgevoel naar maxim toe dat hij de aandacht moet gaan delen.
enige wat ik weleens heb, weet niet of dat raar is? dat ik een soort van schuldgevoel heb van " dit kindje zal nooit zoveel aandacht krijgen als dat maxim heeft gehad". en ook een schuldgevoel naar maxim toe dat hij de aandacht moet gaan delen.meerdere mensen hier last van, of is dit weer iets raars van mij?
nee, is niet raar, ik heb dat dus ook. Precies zo
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
ik heb dat wel gehad voor ik zwanger was, maar inmiddels weet ik dat ik nu al van deze krummerl hou en ook niet minder van Liam ga houden. Tja, Liam zal moeten gaan delen en krummel krijgt idd niet alle aandacht die liam wel gehad heeft. Maar dat is nou eenmaal zo, voel me er niet (meer) schuldig over.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Een tweede kind heeft weer andere voordelen. Dat merk ik nu heel erg. Judith heeft elke dag iemand om mee te spelen. Ze vinden het momenteel heel erg leuk om samen te spelen, dus dat is echt genieten. Op zo'n moment geeft het echt niet dat ze weinig aandacht van je krijgen, ze geven elkaar aandacht. Dat is het voordeel van meerdere kinderen, je hoeft ze niet de hele tijd 1 op 1 aandacht te geven, ze willen ook elkaar graag wat aandacht geven (soms wat teveel, dan moet je er weer tussenspringen ).quote:Op zaterdag 4 maart 2006 11:11 schreef Martineke het volgende:
" dit kindje zal nooit zoveel aandacht krijgen als dat maxim heeft gehad". en ook een schuldgevoel naar maxim toe dat hij de aandacht moet gaan delen.
meerdere mensen hier last van, of is dit weer iets raars van mij?
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
nou ik ben benieuwd
wat ik me nu het meeste afvraag, hoe ga ik dat straks doen als bijv snachts Maxim wakker word en hem dan bij ons in bed neem (1x in de week is dat of zo), dna ligt hij helemaal tegen mij aan geplakt als het ware, hoe ga ik dat doen als beeb 2 er is en die moet bv of zo, of ff lekker bij liggen? ik zie maxim voorlopig nog niet naast papa gaan liggen eigenlijk
dan zou ik of maxim moeten laten liggen in zn eigen bedje, dat word huilen cq schreeuwen. of ik moet beeb 2 laten liggen? word ook huilen denk ik dan.
wat ik me nu het meeste afvraag, hoe ga ik dat straks doen als bijv snachts Maxim wakker word en hem dan bij ons in bed neem (1x in de week is dat of zo), dna ligt hij helemaal tegen mij aan geplakt als het ware, hoe ga ik dat doen als beeb 2 er is en die moet bv of zo, of ff lekker bij liggen? ik zie maxim voorlopig nog niet naast papa gaan liggen eigenlijk
dan zou ik of maxim moeten laten liggen in zn eigen bedje, dat word huilen cq schreeuwen. of ik moet beeb 2 laten liggen? word ook huilen denk ik dan.
Over dat soort dingen denk ik soms ook na, Martineke. Maria is natuurlijk wel echt wat ouder dan Maxim, dus kan me voorstellen dat jij nog meer dingetjes moet improviseren. Lijkt me ook lastig soms, die nachten en elkaar wakker maken enzo.
Maar voor mezelf denk ik idd wat Githa schrijft: het zal wel een kant opgaan straks.
Maar voor mezelf denk ik idd wat Githa schrijft: het zal wel een kant opgaan straks.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik heb gisternacht weer eens gemerkt wat het minder leuke is van twee kinderen zó kort op elkaar ...
Ik was vroeg naar bed gegaan (9 uur) en 10 uur werd Emma wakker om te drinken. Half 1 werd Noa wakker, die wilde haar speentje (was ze kwijtgeraakt) en daardoor was ze aan het krijsen. Tussen half 1 en drie uur is Noa onrustig geweest, ik kwam er uiteindelijk achter dat mijn man haar Emma's speentje had gegeven per ongeluk (en die is kleiner) en daar sliep ze dus niet lekker mee! Toen Noa eindelijk sliep wilde Emma nog eens drie keer drinken vóór het eindelijk ochtend was.... GAAAAAAAAP ... dan heb je het wel eventjes gehad. In totaal ongeveer 8/9 keer uit bed gemoeten ... (inclusief verschonen van de één, dan verschonen van de ander, flesje, borstvoeding, etc. .... )
Maar goed... dan zijn er ook nog eens de hele leuke kanten:
Noa vindt Emma keilief en interessant, en zodra ze Emma ziet is het 'Heeey!' op een heel lief toontje. Emma kan ook nergens veilig liggen, want dan komt Noa er gelijk aan en begint over haar hoofdje te 'aaien' (nogal hardhandig) en probeert soms ook met haar vingertje in haar oogjes of mondje te prikken (ik blijf er altijd bij en probeer de ergste schade te beperken, gelukkig heeft ze Emma nog nooit echt pijn gedaan ofzo) ...
Het leukste is dat Emma en Noa echt met elkaar communiceren (zoals baby's dat doen dan) door geluidjes te maken en te lachen naar elkaar. Emma 'praat' dan ook echt terug en Noa houdt hele verhalen tegen haar. Zo lief!
Ik was vroeg naar bed gegaan (9 uur) en 10 uur werd Emma wakker om te drinken. Half 1 werd Noa wakker, die wilde haar speentje (was ze kwijtgeraakt) en daardoor was ze aan het krijsen. Tussen half 1 en drie uur is Noa onrustig geweest, ik kwam er uiteindelijk achter dat mijn man haar Emma's speentje had gegeven per ongeluk (en die is kleiner) en daar sliep ze dus niet lekker mee! Toen Noa eindelijk sliep wilde Emma nog eens drie keer drinken vóór het eindelijk ochtend was.... GAAAAAAAAP ... dan heb je het wel eventjes gehad. In totaal ongeveer 8/9 keer uit bed gemoeten ... (inclusief verschonen van de één, dan verschonen van de ander, flesje, borstvoeding, etc. .... )
Maar goed... dan zijn er ook nog eens de hele leuke kanten:
Noa vindt Emma keilief en interessant, en zodra ze Emma ziet is het 'Heeey!' op een heel lief toontje. Emma kan ook nergens veilig liggen, want dan komt Noa er gelijk aan en begint over haar hoofdje te 'aaien' (nogal hardhandig) en probeert soms ook met haar vingertje in haar oogjes of mondje te prikken (ik blijf er altijd bij en probeer de ergste schade te beperken, gelukkig heeft ze Emma nog nooit echt pijn gedaan ofzo) ...
Het leukste is dat Emma en Noa echt met elkaar communiceren (zoals baby's dat doen dan) door geluidjes te maken en te lachen naar elkaar. Emma 'praat' dan ook echt terug en Noa houdt hele verhalen tegen haar. Zo lief!
hallo,
ik heb ondertussen ook twee kindjes en de derde is in de maak.
dat tamar geboren werd hebben we heel weinig moeite met melvin gehad. hij is eingenlijk helemaal niet jaloers geweest. dat begint nu pas te komen tamar is nu net 1 en vindt het heerlijk om met haar grote broer te spelen alleen kan ze nog niet samen spelen en melvin(3) wel en die kan daar erg boos om worden en kan en wil ook nog niet begrijpen dat ze dat nog niet kan.
Ik maak me wel zorgen hoe ik dat straks inderdaad moet doen als ik de derde krijg.(21 juli ben ik uitgerekend.) moet dan volgens mij om 6 uur me bed uit als ik om 8 uur de deur uit wil nu gaat het me eigenlijkvrij makkelijk af. Iedereen zij voordat de tweede kwam dat het allemaal zo vreselijk zwaar zou worden, maar dat is mij 100% meegevallen. hoe hebben juli dat ervaren met een derde erbij? gelukkig kunnen broer en zus het prima met elkaar vinden maar hoe gaat dat straks met de derde? ben heel benieuwd.
ik heb ondertussen ook twee kindjes en de derde is in de maak.
dat tamar geboren werd hebben we heel weinig moeite met melvin gehad. hij is eingenlijk helemaal niet jaloers geweest. dat begint nu pas te komen tamar is nu net 1 en vindt het heerlijk om met haar grote broer te spelen alleen kan ze nog niet samen spelen en melvin(3) wel en die kan daar erg boos om worden en kan en wil ook nog niet begrijpen dat ze dat nog niet kan.
Ik maak me wel zorgen hoe ik dat straks inderdaad moet doen als ik de derde krijg.(21 juli ben ik uitgerekend.) moet dan volgens mij om 6 uur me bed uit als ik om 8 uur de deur uit wil nu gaat het me eigenlijkvrij makkelijk af. Iedereen zij voordat de tweede kwam dat het allemaal zo vreselijk zwaar zou worden, maar dat is mij 100% meegevallen. hoe hebben juli dat ervaren met een derde erbij? gelukkig kunnen broer en zus het prima met elkaar vinden maar hoe gaat dat straks met de derde? ben heel benieuwd.
Ja ik denk ook dat ik die nachten soms met 2 kinderen het ergste vindt. Het doet je echt geen goed om zovaak wakker gemaakt te worden als je in een diepe slaap bent. Maar we doen het wel meestal zo, ik neem Chantel als ze wakker wordt en Paul neemt Joshua als hij wakker wordt.
Hallo,
ik heb eigenlijk een vraagje.
Natuurlijk wordt het drukker met twee (of meer) kinderen, maar hoe doen jullie dat eigenlijk met gaan werken?
Ik bedoel eigenlijk hoe combineren jullie het hebben van een gezin met voltijds gaan werken?
Wij hebben nu één zoontje, maar we willen zeker ook nog (één of meerdere) kinderen, maar we werken allebei voltijds. We vertrekken 's morgens en komen pas 's avonds thuis. En dat 5 dagen op 7.
Dan vind ik pas dat je kan spreken van drukte, want als je de hele dag thuis bent heb je toch zeeeën van tijd. Lijkt mij dan hè
Werken jullie voltijds/halftijds/thuis??
ik heb eigenlijk een vraagje.
Natuurlijk wordt het drukker met twee (of meer) kinderen, maar hoe doen jullie dat eigenlijk met gaan werken?
Ik bedoel eigenlijk hoe combineren jullie het hebben van een gezin met voltijds gaan werken?
Wij hebben nu één zoontje, maar we willen zeker ook nog (één of meerdere) kinderen, maar we werken allebei voltijds. We vertrekken 's morgens en komen pas 's avonds thuis. En dat 5 dagen op 7.
Dan vind ik pas dat je kan spreken van drukte, want als je de hele dag thuis bent heb je toch zeeeën van tijd. Lijkt mij dan hè
Werken jullie voltijds/halftijds/thuis??
libel, hoe doe je dat nu met je zoon dan? daar heb je neem ik aan ook opvang voor nodig? ik werk 3 dagen per week, manlief 5. op 2 dagen gaan de kinderen naar een kinderdagverbiljf, en op 1 dag komen opa&oma/oma afwisselend thuis oppassen. ik vind 't ook best een geregel, maar dat was 't met 1 ook geweest in deze situatie. bovendien vind ik de dagen dat ik thuis ben niet zo superrelaxed want daarin moet wel 't grootste deel van 't huishouden gedaan worden, inclusief vooruit koken enzo omdat we anders 's avonds na 't werk veel te laat pas aan tafel kunnen.
Libel, ik heb het op mijn werk écht rustiger dan thuis. Ik ben misschien geen oermoeder en ervaar een dag met mijn kind niet als niets-doen. Mijn werk daarentegen...
Nee, serieus: ik werk maar twee dagen, maar heb er altijd een soort van ontspannen gevoel bij als ik weer ga werken. Gewoon omdat ik de dagen met een kindje wel ervaar als 'druk' en 'vol'. Met twee kinderen zal dat helemaal zo zijn, laat staan met 3, 4 of 5
En eerlijk is eerlijk: waarom zou het druk zijn om 2 kinderen te hebben, als je overdag niet met ze bezig bent (en dus allebei fulltime werkt)? Je gaat toch niet al die dingen die je anders overdag met je kind zou doen, alsnog 's avonds doen? Nee, die laat je nu over aan oppas of kdv, dus ik zie niet zo goed waar jouw extra drukte vandaan komt, eerlijk gezegd.
Nee, serieus: ik werk maar twee dagen, maar heb er altijd een soort van ontspannen gevoel bij als ik weer ga werken. Gewoon omdat ik de dagen met een kindje wel ervaar als 'druk' en 'vol'. Met twee kinderen zal dat helemaal zo zijn, laat staan met 3, 4 of 5
En eerlijk is eerlijk: waarom zou het druk zijn om 2 kinderen te hebben, als je overdag niet met ze bezig bent (en dus allebei fulltime werkt)? Je gaat toch niet al die dingen die je anders overdag met je kind zou doen, alsnog 's avonds doen? Nee, die laat je nu over aan oppas of kdv, dus ik zie niet zo goed waar jouw extra drukte vandaan komt, eerlijk gezegd.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ja, bixister, dat zie ik ook nog niet helemaal zitten. Hoe ik dat huishouden hier gedaan moet krijgen als hier meerdere kinderen rondlopen.
In de week gaat Aiken vijf dagen naar het kinderdagverblijf. In het weekend moet hier dan nog eens al het huishouden gedaan worden. Nu gaat dat nog goed want Aiken slaapt nog veel overdag. Maar als er meerdere kinderen zijn, dan is er een andere hummel die wakker is als Aiken slaapt en andersom.
Daarom dat ik mij afvraag hoe anderen dat doen. Gaan werken en een gezin combineren.
In de week gaat Aiken vijf dagen naar het kinderdagverblijf. In het weekend moet hier dan nog eens al het huishouden gedaan worden. Nu gaat dat nog goed want Aiken slaapt nog veel overdag. Maar als er meerdere kinderen zijn, dan is er een andere hummel die wakker is als Aiken slaapt en andersom.
Daarom dat ik mij afvraag hoe anderen dat doen. Gaan werken en een gezin combineren.
Daar hebben ouders die niet werken dan ook last van Heeft dan toch niks met wel of niet werken te maken.
Ik maak dus niet zo heel veel schoon. Ben niet zo'n poetsmiep en vind het ook niet zo belangrijk. Stofzuigen en dweilen doe ik savonds als ze op bed liggen. De was draait snachts of in t weekend. Een scheutje chloor of wat dan ook door de plee ook als ze op bed liggen. En verder wat dingen tijdens een slaapje. En als er dan 1 wakker is vermaakt die zich maar even (niet )
Nu ze op school zitten begint er weer wat meer tijd te komen voor zulke dingen, maar of ik dat nou zo leuk vind
Ik maak dus niet zo heel veel schoon. Ben niet zo'n poetsmiep en vind het ook niet zo belangrijk. Stofzuigen en dweilen doe ik savonds als ze op bed liggen. De was draait snachts of in t weekend. Een scheutje chloor of wat dan ook door de plee ook als ze op bed liggen. En verder wat dingen tijdens een slaapje. En als er dan 1 wakker is vermaakt die zich maar even (niet )
Nu ze op school zitten begint er weer wat meer tijd te komen voor zulke dingen, maar of ik dat nou zo leuk vind
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
oh maar ze slapen ook wel eens allebei tegelijk hoor libel. bovendien is 't ook niet zo dat je helemaal niks kunt doen als 1 van de twee wakker beneden is. ik merk nu juist hoe relatief rustig ik het vind als er 'maar' 1 wakker is, en kan er dan vanalles naast doen. nu kunnen zowel piet als anna zich dan ook gelukkig heel goed alleen vermaken, dat scheelt. juist als de ander slaapt genieten ze wel van de rust en het alle speelgoed voor zichzelf hebben. ook vindt piet 't heel leuk om te helpen met schoonmaken (al kost dat mij wel meer tijd natuurlijk). en anders is het in 't weekend ook nog zo dat je partner (of jij) er met het niet-slapende kind even op uit kan, zodat degene die thuis blijft een paar huishoudelijke klussen kan klaren waar je liever niemand bij in de kamer hebt.
Ja maar Sugar, hier moet natuurlijk ook nog gekookt, afgewassen, gepoetst worden hè.
En natuurlijk willen we zoveel mogelijk quality time met Aiken doorbrengen. Ik heb nu al het gevoel dat ik zoveel mis omdat ik hem maar weinig zie.
En bij mij is het overdag echt wel druk op mijn werk (ik sta in het onderwijs). Af en toe lees ik hier eens mee (vooral het babietjes topic), maar zoveel tijd om te reageren als dat velen hier hebben, heb ik echt niet. En af en toe heb je die 'ik' tijd toch echt wel nodig.
Het is natuurlijk gewoon zaak om er een evenwicht in te vinden, maar nu vind ik dat nog erg moeilijk.
En natuurlijk willen we zoveel mogelijk quality time met Aiken doorbrengen. Ik heb nu al het gevoel dat ik zoveel mis omdat ik hem maar weinig zie.
En bij mij is het overdag echt wel druk op mijn werk (ik sta in het onderwijs). Af en toe lees ik hier eens mee (vooral het babietjes topic), maar zoveel tijd om te reageren als dat velen hier hebben, heb ik echt niet. En af en toe heb je die 'ik' tijd toch echt wel nodig.
Het is natuurlijk gewoon zaak om er een evenwicht in te vinden, maar nu vind ik dat nog erg moeilijk.
Libel, er is geen mogelijkheid om een paar uur minder te gaan werken? Niet alleen met het oog op een tweede, maar om voor jezelf ook wat rust in te bouwen?
Vooral ook omdat je zegt het gevoel te hebben nu zoveel te missen.
Vooral ook omdat je zegt het gevoel te hebben nu zoveel te missen.
Als je niet lacht, ben je dood.
willen jij en je manfulltime blijven werken libel? (of moet dat zelfs?)
Ik ervaar het hetzelfde al sugar, werken is eigenlijk relaxter dan thuis zijn met kind(eren), thuis heb ik zeker geen zeeën van tijd
Ik heb op dit moment hulp in de huishouding.
Ik ervaar het hetzelfde al sugar, werken is eigenlijk relaxter dan thuis zijn met kind(eren), thuis heb ik zeker geen zeeën van tijd
Ik heb op dit moment hulp in de huishouding.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Nee, koken enzo snap ik wel. Maar ja, dat doen wij hier ook snel-snel, na de werkdag. (Behalve als ik hachee maak )
Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je dan vooral de qualitytime wil en dat daardoor die huishoudelijke dingen in de weg zitten. Zou ik ook hebben.
Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je dan vooral de qualitytime wil en dat daardoor die huishoudelijke dingen in de weg zitten. Zou ik ook hebben.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ja, dutchie, het is de bedoeling om dat over een paar jaar toch wel te doen. Maar nu kan dat echt niet.
We huren nu en we zijn druk op zoek om een huis te kopen, maar met de prijzen van tegenwoordig lukt het echt niet om nu al minder te gaan werken.
Gelukkig sta ik in het onderwijs en dus heb ik veel vakantie. Dat maakt toch wel veel goed
We huren nu en we zijn druk op zoek om een huis te kopen, maar met de prijzen van tegenwoordig lukt het echt niet om nu al minder te gaan werken.
Gelukkig sta ik in het onderwijs en dus heb ik veel vakantie. Dat maakt toch wel veel goed
Zo is het helemaal!quote:Op woensdag 15 maart 2006 14:42 schreef Sugar het volgende:
Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je dan vooral de qualitytime wil en dat daardoor die huishoudelijke dingen in de weg zitten. Zou ik ook hebben.
Als je het nu al zo druk hebt met 1 kind, en hem erg weinig ziet. Kan ik me goed voorstellen dat je nog even wil wachten met een 2e. Misschien als je straks minder gaat werken inderdaad (ook al heb je het nooit voor het zeggen natuurlijk met de gang van de natuur)
En qualitytime vind ik zo'n rotwoord als het over je kind gaat, jullie niet?
En qualitytime vind ik zo'n rotwoord als het over je kind gaat, jullie niet?
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Hahaha, net als babysitten en papadag zeker, jessie?
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Pfff sugar hou op, vooral pappadag, ook zoiets stoms!
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
ja, maar qualitytime is om aan te geven dat dat echt tijd met de kids is, niet alleen maar bij ze aanwezig zijn in huis terwijl jij aan het schoonmaken bent, maar echt tijd samen.
Dat vind ik toch anders klinken als papa's die oppassen oid.
Magoe, daar gaat het hier niet echt om geloof ik
Ik snap wel de moeilijkhied libel, zeker als je gedwongen bent om fulltime te werken.
Dat vind ik toch anders klinken als papa's die oppassen oid.
Magoe, daar gaat het hier niet echt om geloof ik
Ik snap wel de moeilijkhied libel, zeker als je gedwongen bent om fulltime te werken.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik begrijp je wel. Het is ook stom.quote:Op woensdag 15 maart 2006 14:51 schreef jessie het volgende:
Pfff sugar hou op, vooral pappadag, ook zoiets stoms!
Maar ja, ik gebruik die woorden weleens.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Het klinkt naar wat het is, je dag zo indelen zodat je kwalteit geeft op een bepaalde tijd van de dag aan je kind. Klinkt voor mij gewoon niet prettig.Ik ben meer van de lounge day met mijn kinderen, of de play time of de happy painting hour ofzo
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Dat bedoel ik nu dus juist.quote:Op woensdag 15 maart 2006 14:54 schreef jessie het volgende:
Het klinkt naar wat het is, je dag zo indelen zodat je kwalteit geeft op een bepaalde tijd van de dag aan je kind. Klinkt voor mij gewoon niet prettig.Ik ben meer van de lounge day met mijn kinderen, of de play time of de happy painting hour ofzo
Die loung day toestanden heb ik natuurlijk in de vakanties wel, maar doorheen het jaar niet. Dan is er enkel de qualitytime.
Maar goed, het evenwicht zal zich vanzelf wel aandienen en ik ben vandaag een beetje in een melancholische bui.
Bedankt allemaal voor jullie reacties!!
Het slaat eigenlijk ook weer nergens op, dat verschil tussen qualitytime en niet-qualitytime. Ik heb voordat Maria er was, gedacht over een oppasmoeder, juist omdat ze dan in een gewoon huishouden zou zijn elke dag. Mét de momenten van even naar de winkel, even stofzuigen, even was strijken. Dat leek me wel goed en zie ik dus blijkbaar ook juist als qualitytime. Zeker als je je kindje er een beetje bij betrekt.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Wat versta jij dan onder kwaliteitstijd Libel?
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ja dat bedoel ik dus ook Sugar.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Met quality time (het was niet mijn bedoeling om hier iemand mee voor het hoofd te stoten) bedoel ik ook alleen maar dat ik tussen vijf en half acht 's avonds enkel tijd voor mijn zoontje heb. De rest van de dag zie ik hem niet dus zijn die twee en een half uur extra speciaal.
zo... kickje...
vandaag Liam en ezra samen thuis. Liam lijkt er nu een beetje aan te wennen, hij is weer een stuk liever iig en lekker aan het spelen. het is wel druk, je loopt de hele dag van baby, naar peuter, naar wasmachine
Liam wil wel graag baby zijn en op schoot of in de maxi cosi. de zindelijkheid is zoals voorspeld weer ver te zoeken. Hij luistert slechter, maar dat lijkt nu dus weer wat beter te gaan.
Nu is het nog makkelijk, baby Ezra is erg makkelijk, die wil alleen eten en slapen en poepen en piesen straks als hij wat ouder is zal het moeilijker en drukker worden denk ik
vandaag Liam en ezra samen thuis. Liam lijkt er nu een beetje aan te wennen, hij is weer een stuk liever iig en lekker aan het spelen. het is wel druk, je loopt de hele dag van baby, naar peuter, naar wasmachine
Liam wil wel graag baby zijn en op schoot of in de maxi cosi. de zindelijkheid is zoals voorspeld weer ver te zoeken. Hij luistert slechter, maar dat lijkt nu dus weer wat beter te gaan.
Nu is het nog makkelijk, baby Ezra is erg makkelijk, die wil alleen eten en slapen en poepen en piesen straks als hij wat ouder is zal het moeilijker en drukker worden denk ik
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik ben vandaag eigenlijk voor het eerst écht alleen met de kinderen (de hele dag dan). Ik ben zowaar al gedoucht en ik zit gewoon even lekker te internetten terwijll Amber (halfaangekleed, dat dan weer wel ) naar de teletubbies zit te kijken. Iris ligt nog te slapen, dis komt met een half uurtje weer voor een voeding denk ik.
Het valt me nu nog mee, maar de dag is nog niet om
En mijn angsten dat je niet van alle2 evenveel kunt houden, zijn uiteraard volledig ongegrond
Het valt me nu nog mee, maar de dag is nog niet om
En mijn angsten dat je niet van alle2 evenveel kunt houden, zijn uiteraard volledig ongegrond
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
hahahaha, toch wel ongegrond he LadyS
wat ik heel leuk vind om te merken is dat Ezra echt een heel ander kindje is. Dat wist ik heus wel vantevoren, maar toch, om dan hem nu een beetje te leren kennen enzo, ik vind dat heel leuk.
wat ik heel leuk vind om te merken is dat Ezra echt een heel ander kindje is. Dat wist ik heus wel vantevoren, maar toch, om dan hem nu een beetje te leren kennen enzo, ik vind dat heel leuk.
stormy waters...
sailin'
sailin'
ja, dat heb ik ook wel. Ik denk soms: "He wat gek, ze lijkt zo helemaal niet op Amber" Niet dat ik nou een AMberkloontje had verwacht, maar toch.
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
iets in je verwacht toch hetzelfde kindje, hoewel je rationeel weet dat dat niet zo zal zijn denk ik.
Zo wil ezra veel meer aandacht dan Liam ooit wilde bijvoorbeeld. Hij heeft het echt een paar keer per dag nodig om ff lekker te knuffelen, lekker hoor Liam lag het liefst in zijn mandje.
Zo wil ezra veel meer aandacht dan Liam ooit wilde bijvoorbeeld. Hij heeft het echt een paar keer per dag nodig om ff lekker te knuffelen, lekker hoor Liam lag het liefst in zijn mandje.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Volgens mij verglijkt iedereen in het begin even de tweede met de eerste.. Het zijn immers zusjes/broers/broer en zus van elkaar dus zullen ze toch vast wel op elkaar lijken?
Tuurlijk lijken ze wel iets op elkaar maar vaak lang niet zoveel als je (van te voren) had gedacht.
Het zijn twee verschillende mini-mensjes met elk een eigen karakter.
Hier zijn de (grote) verschillen er toch ook wel. Wilyan is over het algemeen een vrij rustig jongetje wat vreemde dingen vaak eng vind terwijl Hanne erg ondernemend is en voor de duvel niet bang lijkt.
Maar ook zijn er heus wel overeenkomsten. Het zijn supermakkelijke kinderen, slapen practisch overal als ze moe zijn. Wilyan was toen ie ongeveer één jaar oud was zomaar ineens bang van water, Hanne heeft dat nu ook ineens. Ik hoop dat het bij Hanne net als bij Wilyan na een half jaar tot een jaar over is.
Tuurlijk lijken ze wel iets op elkaar maar vaak lang niet zoveel als je (van te voren) had gedacht.
Het zijn twee verschillende mini-mensjes met elk een eigen karakter.
Hier zijn de (grote) verschillen er toch ook wel. Wilyan is over het algemeen een vrij rustig jongetje wat vreemde dingen vaak eng vind terwijl Hanne erg ondernemend is en voor de duvel niet bang lijkt.
Maar ook zijn er heus wel overeenkomsten. Het zijn supermakkelijke kinderen, slapen practisch overal als ze moe zijn. Wilyan was toen ie ongeveer één jaar oud was zomaar ineens bang van water, Hanne heeft dat nu ook ineens. Ik hoop dat het bij Hanne net als bij Wilyan na een half jaar tot een jaar over is.
Het zal je verassen hoe dat meevalt hoor..quote:Op dinsdag 8 augustus 2006 09:43 schreef Belana het volgende:
zo... kickje...
vandaag Liam en ezra samen thuis. Liam lijkt er nu een beetje aan te wennen, hij is weer een stuk liever iig en lekker aan het spelen. het is wel druk, je loopt de hele dag van baby, naar peuter, naar wasmachine
Liam wil wel graag baby zijn en op schoot of in de maxi cosi. de zindelijkheid is zoals voorspeld weer ver te zoeken. Hij luistert slechter, maar dat lijkt nu dus weer wat beter te gaan.
Nu is het nog makkelijk, baby Ezra is erg makkelijk, die wil alleen eten en slapen en poepen en piesen straks als hij wat ouder is zal het moeilijker en drukker worden denk ik
Je/Ezra groeit er in mee. Je komt straks in een bepaald ritme en daar draaien de beide heren helemaal in mee. Tenminste zo gaat het hier wel en hoor ik het ook van veel andere moeders met twee of meer.
Een moeder op de PSZ zei zelfs dat ze er naar uitkeek dat de jongste (net een paar weekjes oud) ietsjes ouder werd en in het ritme van de ander mee kon draaien.
Ergens vond ik dat ook wel weer sneu.. Ze zijn maar zo kort baby! Ik heb er nu bij Hanne echt van genoten dat ze zo klein was.
op advies van Lois hier mijn vraag even dumpen....
Ik heb nog even een vraagje voor de moeders die zwanger zijn van een tweede/derde en of net bevallen zijn.
Ik merk aan Fleur dat ze erg onzeker is. Ze wil graag dingen goed doen. Jeetje hoe moet ik het uitleggen.... Als ik boos doe of uit mijn doen ben door de hormonsters dan pikt ze dat meteen op en denkt dat het aan haar ligt. Ik doe mijn best om bij haar zo veel mogelijk de 'oude' mama te zijn, maar dat lukt niet altijd. En als ze dan ziet dat het niet echt goed gaat met me is ze bezorgd. Gaat het wel, niet meer boos zijn, ik zal goed luisteren. Allemaal zinnen en woorden die ik liever niet hoor...ik zou zo graag willen dat ze gewoon lekker peuterpubert en alleen maar goed luistert als het echt nodig is....
Wat ik dus wil vragen is: is dit herkenbaar en gaat het over....... ik zeg zo vaak dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Dat papa dat wel doet.... maar als ze dan vraagt of papa moet troosten en die doet het niet, dan komt ze toch zelf..... Het doet me echt pijn om te zien hoe bezorgd dat ze is.
Nou, ja het zullen wel hormoonzorgen zijn. Want ze speelt natuurlijk ook lekker enz.....maar toch...
Ik heb nog even een vraagje voor de moeders die zwanger zijn van een tweede/derde en of net bevallen zijn.
Ik merk aan Fleur dat ze erg onzeker is. Ze wil graag dingen goed doen. Jeetje hoe moet ik het uitleggen.... Als ik boos doe of uit mijn doen ben door de hormonsters dan pikt ze dat meteen op en denkt dat het aan haar ligt. Ik doe mijn best om bij haar zo veel mogelijk de 'oude' mama te zijn, maar dat lukt niet altijd. En als ze dan ziet dat het niet echt goed gaat met me is ze bezorgd. Gaat het wel, niet meer boos zijn, ik zal goed luisteren. Allemaal zinnen en woorden die ik liever niet hoor...ik zou zo graag willen dat ze gewoon lekker peuterpubert en alleen maar goed luistert als het echt nodig is....
Wat ik dus wil vragen is: is dit herkenbaar en gaat het over....... ik zeg zo vaak dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Dat papa dat wel doet.... maar als ze dan vraagt of papa moet troosten en die doet het niet, dan komt ze toch zelf..... Het doet me echt pijn om te zien hoe bezorgd dat ze is.
Nou, ja het zullen wel hormoonzorgen zijn. Want ze speelt natuurlijk ook lekker enz.....maar toch...
ik denk dat je je er niet al te veel zorgen over hoeft te maken hoor. je hebt een heerlijk lief meisje daar en dat bezorgde is heel lief. straks is alles weer normaal als de baby er is, komt vast wel goed hoor meid!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik vind het eerste jaar met 2 van die jonge kinderen moeilijker dan nu. Chantel eet alles, Joshua is zindelijk. Ze redden zichzelf meer en beter, en dat scheelt veel vind ik. Dus Belana, het valt wel mee hoor. Hier werd het er alleen maar makkelijker op.
Chacama, ik heb dat niet zo gehad met onze oudste. Maar ik kan me voorstellen dat jij door je hormonsters je ook meer zorgen maakt. Je meisje voelt natuurlijk ook wel aan dat mama niet zo makkelijk rondloopt en misschien ook weleens pijn heeft. Ze is denk ik een heel bezorgde meid die veel geeft om haar moeder
Mijn oudste was heel jaloers toen de jongste geboren was. Fleur zal misschien juist heel zorgzaam zijn naar brusje toe
Chacama, ik heb dat niet zo gehad met onze oudste. Maar ik kan me voorstellen dat jij door je hormonsters je ook meer zorgen maakt. Je meisje voelt natuurlijk ook wel aan dat mama niet zo makkelijk rondloopt en misschien ook weleens pijn heeft. Ze is denk ik een heel bezorgde meid die veel geeft om haar moeder
Mijn oudste was heel jaloers toen de jongste geboren was. Fleur zal misschien juist heel zorgzaam zijn naar brusje toe
Liam zei gistermiddag toen ikEzra op schoot had en hij iets van me wilde "Ezra moet naar bed" en hij begon al aan hem te trekken dat was de eerste keer dat ie het er een beetje moeilijk mee had dat mama niet alle aandacht had. verder gaat het harstikke goed eigenlijk.
lewis, ik kan me idd voorstellen dat het makkelijker wordt Ik vind het nu ook nog wel makkelijk, maar als Ezra iets groter wordt en gaat kruipen enzo, dan is het wel druk denk ik. ach, we groeien er wel in mee zoals Noli zegt
lewis, ik kan me idd voorstellen dat het makkelijker wordt Ik vind het nu ook nog wel makkelijk, maar als Ezra iets groter wordt en gaat kruipen enzo, dan is het wel druk denk ik. ach, we groeien er wel in mee zoals Noli zegt
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik geef 'm maar weer eens een schop
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
juist, suzanna dat is dus maar nét gelukt!!quote:Op vrijdag 3 maart 2006 16:43 schreef Suzanna het volgende:
Tussen Noa en Emma zit 11 maanden (en een week) en dat gaat heel goed! tis wel vermoeiend
Bij een volgende wil ik er wel graag wat meer tijd tussen...
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Woensdags is het hier anders papadag mannendag trouwens.quote:Op woensdag 15 maart 2006 14:51 schreef jessie het volgende:
Pfff sugar hou op, vooral pappadag, ook zoiets stoms!
Leah goeie kick, vooral omdat we in het moederstopic ons ineens weer zo gingen uitwijden over moeder zijn van 2 kinderen. Kunnen we hier ook doen natuurlijk.
Als je niet lacht, ben je dood.
Wat ik me ook afvraag hè? Hoe doen de andere moeders dat met halen en brengen (naar school, psz) van de oudste?
Dreumes slaapt tussen de middag, en ik zag het toch echt niet zitten om met een slaperig/niet uitgeslapen kind te gaan fietsen. Gelukkig heb ik een buuv die wel even de babyfoon aan wil pakken, dus kan ik gewoon gaan met Freek, maar anders? Ik lees weleens mensen die hun kindje dan alleen thuis laten, maar daar ben ik echt te doemdenkerig voor hoor.
Dreumes slaapt tussen de middag, en ik zag het toch echt niet zitten om met een slaperig/niet uitgeslapen kind te gaan fietsen. Gelukkig heb ik een buuv die wel even de babyfoon aan wil pakken, dus kan ik gewoon gaan met Freek, maar anders? Ik lees weleens mensen die hun kindje dan alleen thuis laten, maar daar ben ik echt te doemdenkerig voor hoor.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Hier niet, en ik wil het ook (nog) niet.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Toen Leigh nog niet zelf uit haar bedje kon klimmen, liet ik haar gewoon liggen. Ik vond het zieliger om haar uit haar middagslaapje te halen, dan dat ze 10 minuutjes alleen wakker zou liggen.quote:Op vrijdag 8 september 2006 22:57 schreef Leah het volgende:
Wat ik me ook afvraag hè? Hoe doen de andere moeders dat met halen en brengen (naar school, psz) van de oudste?
Dreumes slaapt tussen de middag, en ik zag het toch echt niet zitten om met een slaperig/niet uitgeslapen kind te gaan fietsen. Gelukkig heb ik een buuv die wel even de babyfoon aan wil pakken, dus kan ik gewoon gaan met Freek, maar anders? Ik lees weleens mensen die hun kindje dan alleen thuis laten, maar daar ben ik echt te doemdenkerig voor hoor.
Toen ze ouder werd nam ik haar mee. Ik probeerde de slaaptijd zo te "regelen" dat ze wakker zou zijn als ik Nino uit school ging halen (niet dat het altijd werkte hoor).
Het scheelt wel dat de school vlakbij is, ik ben uit en thuis in 10 minuutjes.
Het zien duurt een seconde, de gedachte blijft voor altijd.
Leah, een moeder waar ik ooit in de gezinszorg zat had een regeling getroffen met een andere moeder, om en om halen en brengen geloof ik. Die andere moeder had overigens maar één kind.
Oudste werd dus tussen de middag thuis gebracht.
Oudste werd dus tussen de middag thuis gebracht.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Maar was je dan niet bang voor brand, inbrekers, of dat je zelf iets zou overkomen?
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Haha, ja, ik was vrij bang voor inbrekers enzo, maar ik ben sowieso vrij neurotisch als het om mijn kids gaat.
Toch vond ik het beter om wel te gaan, het was gewoon zielig om zo'n klein babietje uit dr warme bedje te halen en door weer en wind mee te slepen naar school.
Maar toch knaagde het wel hoor, en ik ging altijd meteen bij haar kijken als ik thuis was.
Toch vond ik het beter om wel te gaan, het was gewoon zielig om zo'n klein babietje uit dr warme bedje te halen en door weer en wind mee te slepen naar school.
Maar toch knaagde het wel hoor, en ik ging altijd meteen bij haar kijken als ik thuis was.
Het zien duurt een seconde, de gedachte blijft voor altijd.
Ik doe het ook hoor, maar dan wel de babyfoon naar de buurvrouw. Ben ook wel heel blij dat ik in een straat woon waar dat kan.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
iedere keer als ik die naam van je dochter lees jurk, denk ik wow! zo prachtig he "Leigh"
ik heb nog niet met schoolgaande kids te maken, maar het lijkt me best moeilijk hoe je dat moet regelen. Ik denk toch dat ik de kleinste wakker zou maken en mee zou nemen. alleen thuis laten zal ik niet doen iig. dat vind ik echt doodeng
ik heb nog niet met schoolgaande kids te maken, maar het lijkt me best moeilijk hoe je dat moet regelen. Ik denk toch dat ik de kleinste wakker zou maken en mee zou nemen. alleen thuis laten zal ik niet doen iig. dat vind ik echt doodeng
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik heb m'n jongere kind(eren) altijd meegesleept naar school, als ik Wouter en/of Sterre moest wegbrengen. Oke, het is een gedoe, vooral als je ook nog borstvoeding geeft, maar liever gedoe dan een kind alleen thuis laten. En het is altijd prima gelukt. Ik had een slaazakje waar een gat aan de achter- en voorkant in zat voor de autostoelgordels, dus als het écht nodig was kon het kind met slaapzak en al in de Maxicosi.
Mijn moeder regelde dat samen met de moeder van een klasgenootje van mij. Die kreeg ook nog wat kroost toen dat meisje en ik op school zaten, en het mooie was dat mijn moeder het ene jaar aan de beurt was, en zij het andere jaar. Daardoor konden ze redelijk afspreken hoe ze elkaar konden ontzien.quote:Op vrijdag 8 september 2006 22:57 schreef Leah het volgende:
Wat ik me ook afvraag hè? Hoe doen de andere moeders dat met halen en brengen (naar school, psz) van de oudste?
Dreumes slaapt tussen de middag, en ik zag het toch echt niet zitten om met een slaperig/niet uitgeslapen kind te gaan fietsen. Gelukkig heb ik een buuv die wel even de babyfoon aan wil pakken, dus kan ik gewoon gaan met Freek, maar anders? Ik lees weleens mensen die hun kindje dan alleen thuis laten, maar daar ben ik echt te doemdenkerig voor hoor.
Moet wel zeggen dat slaaptijden hier altijd aangepast zijn geweest op onze schooltijd. Van mijn jongste zusje weet ik dat zij in bed ging als ze terug kwamen van ons wegbrengen, om 13:20. Om 15:20 werd ze er weer uit gehaald, dan was mams precies op tijd...
en er is er ook weleens een alleen gebleven... Gelukkig alle vier overleefd. Al keek mijn moeder dan wel naar "het kind". Met nummer drie heeft ze het nooit gedaan, die was te grillig, kwam uit bed, liet zich rustig in d'r slaapzak de trap af vallen. Nummer vier was juist zo'n kind dat heerlijk kon blijven liggen spelen in bed. Geen garantie, dat niet.
Ik heb hiermee het geluk dat ik een schoonmoeder voor de deur heb, plus nog eens een vriend met bedrijf aan huis, altijd iemand aanwezig dus, maar toen ik dat nog niet had was het dus inderdaad kindje uit bed halen. Zileig, maar als je dat vanaf de geboorte al doet passen die slaaptijden zich vanzelf aan.quote:Op vrijdag 8 september 2006 22:57 schreef Leah het volgende:
Wat ik me ook afvraag hè? Hoe doen de andere moeders dat met halen en brengen (naar school, psz) van de oudste?
Dreumes slaapt tussen de middag, en ik zag het toch echt niet zitten om met een slaperig/niet uitgeslapen kind te gaan fietsen. Gelukkig heb ik een buuv die wel even de babyfoon aan wil pakken, dus kan ik gewoon gaan met Freek, maar anders? Ik lees weleens mensen die hun kindje dan alleen thuis laten, maar daar ben ik echt te doemdenkerig voor hoor.
Ik heb een vraag voor de vaders en/of moeders met meerdere kindjes:
Hebben jullie bij de geboorte van een broertje of zusje iets speciaals gedaan voor de oudste(n)?
En dan bedoel ik: een kadootje geven, of een speciaal aandenken ofzo.
Hebben jullie bij de geboorte van een broertje of zusje iets speciaals gedaan voor de oudste(n)?
En dan bedoel ik: een kadootje geven, of een speciaal aandenken ofzo.
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Wij hebben dat bij Eva niet speciaal gedaan, omdat ze het toch niet zo goed doorhad. Wat ik wel weer heel leuk vond van alle kraamvisite is dat ze voor Eva ook een kleinigheidje hadden meegenomen zodat niet alle pakjes alleen naar Iris gingen.
Toen ik 4 jaar oud was kreeg ik een klein zusje, dat was best leuk. Wat ik nog veel leuker vond, en me ook veel beter kan herinneren is de schommel die ik kreeg omdat het feest was.
Het ligt dus een beetje aan het besef en de leeftijd van het kind denk ik, of je er iets bijzonders van moet maken.
Toen ik 4 jaar oud was kreeg ik een klein zusje, dat was best leuk. Wat ik nog veel leuker vond, en me ook veel beter kan herinneren is de schommel die ik kreeg omdat het feest was.
Het ligt dus een beetje aan het besef en de leeftijd van het kind denk ik, of je er iets bijzonders van moet maken.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Jonne heeft van Romme een enorme shovel gekregen. Echt, midden in de nacht werd het ding uitgepakt, bewonderd en druk mee gespeeld. Verder mocht Jonne zelf samen met opa en oma iets uitzoeken in de winkel wanneer de baby er zou zijn.
Hier is het in goede aarde gevallen, moet ik zeggen. (Jonne is 2,5 dus heeft het allemaal wel redelijk goed door)
Net wat Lois zegt. Er wordt vaak ook een kleinigheid voor Jonne meegenomen door de visite. Plus dat ik Jonne meestal de cadeautjes voor Romme open laat maken. Hij weet eigenlijk ook best heel goed dat het voor Romme is. Ook al is het speelgoed dat het ook vaak is enorm verleidelijk. Ik laat Jonne ook best veel met 'voor Romme gekregen' spelen. En Jonne zegt dan ook wel als je hem erom vraagt (Van wie is dat?): Romme. Maar ik krijg ook om de oren wat ik hem zelf meegeef ;)
Samen spelen! zegt hij dan wijsneuzig
Hier is het in goede aarde gevallen, moet ik zeggen. (Jonne is 2,5 dus heeft het allemaal wel redelijk goed door)
Net wat Lois zegt. Er wordt vaak ook een kleinigheid voor Jonne meegenomen door de visite. Plus dat ik Jonne meestal de cadeautjes voor Romme open laat maken. Hij weet eigenlijk ook best heel goed dat het voor Romme is. Ook al is het speelgoed dat het ook vaak is enorm verleidelijk. Ik laat Jonne ook best veel met 'voor Romme gekregen' spelen. En Jonne zegt dan ook wel als je hem erom vraagt (Van wie is dat?): Romme. Maar ik krijg ook om de oren wat ik hem zelf meegeef ;)
Samen spelen! zegt hij dan wijsneuzig
Hier zat ik ook al aan te denken van de weekquote:Op woensdag 20 september 2006 20:14 schreef snoopy het volgende:
Ik heb een vraag voor de vaders en/of moeders met meerdere kindjes:
Hebben jullie bij de geboorte van een broertje of zusje iets speciaals gedaan voor de oudste(n)?
En dan bedoel ik: een kadootje geven, of een speciaal aandenken ofzo.
ik had een BabyBorn in gedachten, maar weet 't ook nog niet echt.
Wat zijn trouwens nog echte do's en dont's qua voorbereiding van de oudste? Heb 'kleine pluis' gekocht, maar die wil ze niet voorgelezen krijgen Verder vertel ik wel zo af en toe over baby's en gaat ze mee naar de 'buikendokter'.
Geen idee of het goed aanpak zo, eigenlijk..
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Ik nam en neem Jans altijd mee. Dat was en is best wel een lastig hoor. Tussen slaapjes door halen en brengen. En dan heb ik t geluk dat
Ger onregelmatig werkt en overdag geregeld nog thuis is. En Jans kan soms gewoon niet slapen omdat Bo gehaald moet worden. Bij een2e kan je het leventje niet op haar of hem aanpassen en bij een eerste kan dit wel.
Jammer, maar ik merk wel dat Jans bv veel flexibeler is en meer tegen veranderingen kan dan Bo. Elk nadeel heeft zijn voordeel enzo. Maar goed zielig was het soms wel.
Bo kreeg van de familie eigenlijk allemaal kadootjes bij de geboorte. Van ons niet, ja haar zusje. We hadden tijdens de zwangerschap wel een pop gekocht, maar dat was meer om alles voor haar een plekje te geven. (maar daar was ze ook te klein voor, toen ik bv voordeed dat de pop de baby was en bij mij op schoot lag werd de pop met veel nijd weggegooit want Bo wilde op schoot, dat gaf me echt een warm gevoel )
Ger onregelmatig werkt en overdag geregeld nog thuis is. En Jans kan soms gewoon niet slapen omdat Bo gehaald moet worden. Bij een2e kan je het leventje niet op haar of hem aanpassen en bij een eerste kan dit wel.
Jammer, maar ik merk wel dat Jans bv veel flexibeler is en meer tegen veranderingen kan dan Bo. Elk nadeel heeft zijn voordeel enzo. Maar goed zielig was het soms wel.
Bo kreeg van de familie eigenlijk allemaal kadootjes bij de geboorte. Van ons niet, ja haar zusje. We hadden tijdens de zwangerschap wel een pop gekocht, maar dat was meer om alles voor haar een plekje te geven. (maar daar was ze ook te klein voor, toen ik bv voordeed dat de pop de baby was en bij mij op schoot lag werd de pop met veel nijd weggegooit want Bo wilde op schoot, dat gaf me echt een warm gevoel )
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
O ja wat ik merkte dat Bo heel speciaal vond (heeft ze het nog over) is dat als je zwanger bent en dan zelf op t eidn ook wel wat slaap kan gebruiken, is savonds samen op bed gaan liggen en dan tv kijken naar iets speciaals. Zo keken Bo en ik bon bini beach Ze snaptte er niks van maar het was iets van ons samen. bibibies noemde ze het. Dan lag ze te draaikonten en over mijn buik te wrijven en te kroelen. Heerlijk
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Aan zoiets zat ik dus ook te denken. Een kadootje voor Morris van het nieuwe brusje.quote:Op woensdag 20 september 2006 20:50 schreef kozakken het volgende:
Jonne heeft van Romme een enorme shovel gekregen.
Het enige waarmee ik Morris een beetje mee probeer voor te bereiden is met wat boekjes: Kleine Pluis (dit boekje wil hij pas sinds deze week voorgelezen hebben) en De buitelende baby in mama's buik. En verder vertellen dat het wiegje en andere dingetjes voor de baby zijn. Geen idee of hij het snapt.
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Maria kreeg van ons een armbandje met lieveheersbeestjes eraan. Nu vindt ze het niet eens zo leuk, maar ik vind het leuk voor later, een armbandje omdat ze zus werd.
En verder inderdaad heeeeeeeeeeeeeeeel veel cadeaus van iedereen die op visite kwam. (Speelt waarschijnlijk ook mee dat ze zelf jarig was die dag. )
En verder inderdaad heeeeeeeeeeeeeeeel veel cadeaus van iedereen die op visite kwam. (Speelt waarschijnlijk ook mee dat ze zelf jarig was die dag. )
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik heb er niks bijzonders aan gedaan. Ik denk ook niet aan dat soort dingen, sta daar niet bij stil.
Ja, Liam kreeg ook wel cadeautjes van mensen en dat vond ik erg lief, maar verder... nee. Het besef van het hebben van een broertje komt ook pas langzamerhand. Nu Ezra 2 maanden is begint hij zich het een beetje te beseffen, heeft het wat vaker over zijn broertje. Hij groeit er echt in.
Hij is wel evengoed ook "trots" op zijn broer want als we ergens zijn moet ie vaak wel laten weten dat dat Ezra is
Ja, Liam kreeg ook wel cadeautjes van mensen en dat vond ik erg lief, maar verder... nee. Het besef van het hebben van een broertje komt ook pas langzamerhand. Nu Ezra 2 maanden is begint hij zich het een beetje te beseffen, heeft het wat vaker over zijn broertje. Hij groeit er echt in.
Hij is wel evengoed ook "trots" op zijn broer want als we ergens zijn moet ie vaak wel laten weten dat dat Ezra is
stormy waters...
sailin'
sailin'
Léon heeft van ons ook niets gehad. Inderdaad al veel van de visite gekregen.
E.T. die boekjes zijn leuk ter voorbereiding. Maar bereid je niet al te veel voor. Het zal voor Saskia toch wennen zijn. Ik heb ook wel eens gehoord dat als de baby er eenmaal is, dat je de oudste er niet constant bij moet betrekken. Zo van: "Zullen we samen de luier verschonen, in bad doen enz.?" Als de oudste dat leuk vindt prima, maar het schijnt beter te zijn om ze lekker hun eigen ding te laten doen. Hier staat Léon er toch regelmatig bij, omdat hij "Casje wil zien". Maar vaak ook niet. Ik laat hem gewoon lekker zijn gang gaan en dat gaat prima.
E.T. die boekjes zijn leuk ter voorbereiding. Maar bereid je niet al te veel voor. Het zal voor Saskia toch wennen zijn. Ik heb ook wel eens gehoord dat als de baby er eenmaal is, dat je de oudste er niet constant bij moet betrekken. Zo van: "Zullen we samen de luier verschonen, in bad doen enz.?" Als de oudste dat leuk vindt prima, maar het schijnt beter te zijn om ze lekker hun eigen ding te laten doen. Hier staat Léon er toch regelmatig bij, omdat hij "Casje wil zien". Maar vaak ook niet. Ik laat hem gewoon lekker zijn gang gaan en dat gaat prima.
Als je niet lacht, ben je dood.
Ik heb gisteren het boek van Lieselotje gekocht waarin er een baby bij komt. Ik hoop op die manier Fleur ook een beetje voor te bereiden op de komst van de tweede. Goed dat je aangeeft dat ik ze er straks niet te actief in moet betrekken, maar d'r zelf die keuze moet laten maken. Het zal dus meer worden van 'mama gaat nu de baby verschonen. Ik ben zo terug....als ze dan zegt/vraagt ik ga mee. Dan kan dat natuurlijk, maar als ze lekker beneden wil blijven, zal ik dat dus respecteren. Ik dacht in eerste instantie om ze juist actief er in te betrekken, maar ik vind dit eigenlijk veel logischer. Zo maakt ze zelf de keuze en wordt het niet opgedrongen.....
Hier gaat het vaak van:
"mama gaat nu Romme in bad doen/ schone broek geven etc. etc. Wil Jonne komen kijken?"
Dan zie ik vanzelf of hij dat wel of niet doet.
Vaak verschoon ik Romme ook beneden op een aankleedkussen bij de tafel. Wanneer Jonne wil, klimt hij dan wel eens op zijn stoel om mee te kijken.
Oh ja, en tijdens het badderen mag Jonne de voeten van Romme 'wassen'
Hier hebben we trouwens wel twee krukjes gekocht zodat Jonne ook bij de hoge dingen zoals de commode of het badje dat ding kan aanschuiven en zijn soms nieuwsgierige oogjes ook wat kunnen zien ipv de billen van mama of het hout van de kast
[ Bericht 1% gewijzigd door kozakken op 22-09-2006 14:17:48 (foutje in spelling) ]
"mama gaat nu Romme in bad doen/ schone broek geven etc. etc. Wil Jonne komen kijken?"
Dan zie ik vanzelf of hij dat wel of niet doet.
Vaak verschoon ik Romme ook beneden op een aankleedkussen bij de tafel. Wanneer Jonne wil, klimt hij dan wel eens op zijn stoel om mee te kijken.
Oh ja, en tijdens het badderen mag Jonne de voeten van Romme 'wassen'
Hier hebben we trouwens wel twee krukjes gekocht zodat Jonne ook bij de hoge dingen zoals de commode of het badje dat ding kan aanschuiven en zijn soms nieuwsgierige oogjes ook wat kunnen zien ipv de billen van mama of het hout van de kast
[ Bericht 1% gewijzigd door kozakken op 22-09-2006 14:17:48 (foutje in spelling) ]
Zal ik 'm dan eens omhoog kicken.
Na de eerste blijde oohh wat leuk maanden, kwamen de gaat-romme-echt-niet-weg? maanden.
En de: ik ben al peuter en heb genoeg aan mezelf tijd...
Romme is nu 7 mnd. en ik heb het idee dat we de grootste storm hebben overwonnen. Degene die we zagen aankomen, maar ook alle onderhandse worstelingen.
Onze oudste heeft veel behoefte aan ook 'tijd met papa of mama' en dat geven we ook zoveel we kunnen. Maar ik vind het vooral lastig om ook ons kleinste mannetje genoeg tijd en aandacht te geven. Juist vanwege Jonne die er bijna altijd omheen loopt.
We hebben geluk dat Romme heel lief en gemakkelijk is en heel graag kijkt. Dus met veel oogcontact en af en toe giebelen en kriebelen tijdens spel met de oudste is hij ook heel blij.
Maar hebben jullie nog andere tips? Of ligt de tip vnl in het loslaten van mijn gevoel en gewoon maar blij zijn met datgene wat ik heb en wat ik kan geven
Na de eerste blijde oohh wat leuk maanden, kwamen de gaat-romme-echt-niet-weg? maanden.
En de: ik ben al peuter en heb genoeg aan mezelf tijd...
Romme is nu 7 mnd. en ik heb het idee dat we de grootste storm hebben overwonnen. Degene die we zagen aankomen, maar ook alle onderhandse worstelingen.
Onze oudste heeft veel behoefte aan ook 'tijd met papa of mama' en dat geven we ook zoveel we kunnen. Maar ik vind het vooral lastig om ook ons kleinste mannetje genoeg tijd en aandacht te geven. Juist vanwege Jonne die er bijna altijd omheen loopt.
We hebben geluk dat Romme heel lief en gemakkelijk is en heel graag kijkt. Dus met veel oogcontact en af en toe giebelen en kriebelen tijdens spel met de oudste is hij ook heel blij.
Maar hebben jullie nog andere tips? Of ligt de tip vnl in het loslaten van mijn gevoel en gewoon maar blij zijn met datgene wat ik heb en wat ik kan geven
Kozakken, ik herken je gevoel. Ik heb dat ook (bij vlagen) nog steeds maar goed, het is hier ook niet anders... ze kunnen niet alledrie evenveel aandacht krijgen op een dag, maar ik probeer het gewoon. En dat vind ik dan genoeg...ik moet soms ook andere dingen doen dan me met de kinderen bezighouden en dat kan ook niet anders. Noa zou bijvoorbeeld de hele dag wel boekjes willen lezen (komt er ook altijd bijstaan als ik Julia voed en heeft dan heel vaak een boekje bij zich ... ) en dan zeg ik gewoon 'straks gaat mama een boekje met je lezen' en daar neemt ze gelukkig genoegen mee. Ze herinnert me er dan zelf weer aan, dat vind ik ook leuk.
Leuk al deze ervaringen. Ik zou bijna tegen mijn vriendin seggen: " zullen wij er ook maar 1 op
de wereld zetten? "
de wereld zetten? "
Tussen onze 2 jongens gaat het hartstikke goed.
Ze hebben het heel leuk samen en zijn erg aan elkaar gehecht. Het leeftijdsverschil van 4 jaar doet daar gelukkig niks aan af.
Ik probeer David evenveel aandacht te geven als Damon destijds kreeg en juist omdat Damon wat ouder is snapt hij dit en kan hij veel dingen alleen.
In bad doen bijvoorbeeld; eerst deed ik ze samen in bad. Dat was niet leuk en veroorzaakte veel stress bij allemaal. Damon ging in bad liggen zodat David haast geen plaats had. Veel gekrijs en gedoe en geknoei met water.
Nu gaat Damon wat tv kijken of op de computer en doe ik David heel rustig en gezellig in bad zodat hij heerlijk alleen kan spelen. Damon gaat dan erna in de douche, terwijl ik David afdroog en aankleed.
Iedereen tevreden en veel minder stress.
Damon krijgt zijn aandacht weer als David in bed is of met een van ons naar beneden (Damon gaat eerder naar bed).
Het is en blijft schipperen en uitproberen... (mijn man werkt in diensten dus ik sta er om de week alleen voor 's avonds, wat het ook weer lastiger maakt natuurlijk)
Ze hebben het heel leuk samen en zijn erg aan elkaar gehecht. Het leeftijdsverschil van 4 jaar doet daar gelukkig niks aan af.
Ik probeer David evenveel aandacht te geven als Damon destijds kreeg en juist omdat Damon wat ouder is snapt hij dit en kan hij veel dingen alleen.
In bad doen bijvoorbeeld; eerst deed ik ze samen in bad. Dat was niet leuk en veroorzaakte veel stress bij allemaal. Damon ging in bad liggen zodat David haast geen plaats had. Veel gekrijs en gedoe en geknoei met water.
Nu gaat Damon wat tv kijken of op de computer en doe ik David heel rustig en gezellig in bad zodat hij heerlijk alleen kan spelen. Damon gaat dan erna in de douche, terwijl ik David afdroog en aankleed.
Iedereen tevreden en veel minder stress.
Damon krijgt zijn aandacht weer als David in bed is of met een van ons naar beneden (Damon gaat eerder naar bed).
Het is en blijft schipperen en uitproberen... (mijn man werkt in diensten dus ik sta er om de week alleen voor 's avonds, wat het ook weer lastiger maakt natuurlijk)
Kickje voor Dolly
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Zeg! Mag ik eerst nog even wennen aan het multi-tasken met een in de buik en een aan de rok, ja
Maar daarna lijkt dit me best een interessant topic
Maar daarna lijkt dit me best een interessant topic
Nou ja, meer om dat kun je van nr twee weer zoveel houden . Daar staat in dit topic ook nog eea over .
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
*schop*
Derde op komst en qua aandacht en liefde voorzie ik geen problemen, ook niet van Saskia en Tijn gelukkig
(Tijn is nog te klein denk ik en Saskia vind haar broertje al helemaal geweldig en de baby in m'n buik nu ook al).
Ik zie meer logistieke problemen
Idd, Saskia halen en brengen naar basisschool.. Je zult altijd zien dat Tijn en nr. 3 straks wisselende slaaptijden hebben en ik dus eigenlijk de hele dag binnen zou moeten zitten omdat er altijd wel eentje slaapt (wat dus niet gaat, maar ja.. wie hou je dan wakker?)..
Drie autostoelen op de achterbank van de auto gaat niet passen volgens mij.... Maar ja, auto is net een jaar oud, dus andere is geen optie.. Dat wordt proppen dan voor mij tussen de stoelen op de achterbank (Zijn er uberhaupt wel auto's waar wel drie autostoelen naast elkaar passen of moeten we tzt echt naar een 7-zitter gaan kijken?)
Maar goed, voornamelijk dus voor de ouders van drie kinderen: hoe hebben jullie diverse logistieke dingen aangepast en waar zijn jullie nog meer tegenaan gelopen?
Derde op komst en qua aandacht en liefde voorzie ik geen problemen, ook niet van Saskia en Tijn gelukkig
(Tijn is nog te klein denk ik en Saskia vind haar broertje al helemaal geweldig en de baby in m'n buik nu ook al). Ik zie meer logistieke problemen
Idd, Saskia halen en brengen naar basisschool.. Je zult altijd zien dat Tijn en nr. 3 straks wisselende slaaptijden hebben en ik dus eigenlijk de hele dag binnen zou moeten zitten omdat er altijd wel eentje slaapt (wat dus niet gaat, maar ja.. wie hou je dan wakker?)..
Drie autostoelen op de achterbank van de auto gaat niet passen volgens mij.... Maar ja, auto is net een jaar oud, dus andere is geen optie.. Dat wordt proppen dan voor mij tussen de stoelen op de achterbank
(Zijn er uberhaupt wel auto's waar wel drie autostoelen naast elkaar passen of moeten we tzt echt naar een 7-zitter gaan kijken?)Maar goed, voornamelijk dus voor de ouders van drie kinderen: hoe hebben jullie diverse logistieke dingen aangepast en waar zijn jullie nog meer tegenaan gelopen?
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
ET voor het brengen/halen naar de basisschool... Tijn in de buggy, mini in de draagdoek, saskia lopend??
Zelfde als je weg wilt. Weggaan als mini moet slapen, die lekker laten slapen in de draagdoek.
Van auto's heb ik geen verstand
Zelfde als je weg wilt. Weggaan als mini moet slapen, die lekker laten slapen in de draagdoek.
Van auto's heb ik geen verstand
Heb ook een duo-wagen Dus zeker in het begin kan mini in de reiswieg slapen en dus gewoon heen en weer lopen
Maar er komt natuurlijk een tijd dat er kinderen wakker gemaakt moeten worden om naar school te moeten gaan.. en hoewel ik dat wel zielig vind, is het denk ik verder een kwestie van 'jammer'.. Laten liggen vind ik eigenlijk niet zo'n optie
Dus zeker in het begin kan mini in de reiswieg slapen en dus gewoon heen en weer lopen Maar er komt natuurlijk een tijd dat er kinderen wakker gemaakt moeten worden om naar school te moeten gaan.. en hoewel ik dat wel zielig vind, is het denk ik verder een kwestie van 'jammer'.. Laten liggen vind ik eigenlijk niet zo'n optie
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Bij de vierde had ik een kind van twee dat nog sliep. Ik heb hem nooit thuis laten liggen, maar hem laten wennen aan de slaaptijden van de baby. Dat ging niet zo goed in het begin 
Met als gevolg dat hij in slaap viel tijdens het spelen. Ik heb legio foto's van een slapend kindje op de grond/half op de bank/ tafel etc. Tussen lego of houten treinstellen. Maar op den duur wende het wel.
Qua auto zijn we overgestapt op een zevenpersoons, maar in jullie geval zal er ws. weinig opzitten dan voorlopig op de achterbank tussen de stoeltjes te gaan zitten met de maxicosi op de voorstoel. Of inderdaad toch ook overstappen op een grotere. Een aantal modellen heeft vóór ook drie stoelen (ook personenwagens). Dan kun je voor zitten met één kind.
Ook hadden we een tijd lang twee kinderstoelen aan tafel. De keuken propvol, maar je moet toch wat. We hebben gewoon een tweede stoel bij gekocht voor 5 euro op de rommelmarkt.
P.S. alweer 20 weken zie ik
Wat is dat rap gegaan!
Met als gevolg dat hij in slaap viel tijdens het spelen. Ik heb legio foto's van een slapend kindje op de grond/half op de bank/ tafel etc. Tussen lego of houten treinstellen. Maar op den duur wende het wel.Qua auto zijn we overgestapt op een zevenpersoons, maar in jullie geval zal er ws. weinig opzitten dan voorlopig op de achterbank tussen de stoeltjes te gaan zitten met de maxicosi op de voorstoel. Of inderdaad toch ook overstappen op een grotere. Een aantal modellen heeft vóór ook drie stoelen (ook personenwagens). Dan kun je voor zitten met één kind.
Ook hadden we een tijd lang twee kinderstoelen aan tafel. De keuken propvol, maar je moet toch wat. We hebben gewoon een tweede stoel bij gekocht voor 5 euro op de rommelmarkt.
P.S. alweer 20 weken zie ik
Wat is dat rap gegaan!
ET, wij hebben een Picasso (Citroën) en daar kunnen 3 stoelen netjes op een rij op de achterbank. Het zijn 3 aparte stoelen met 3 3-punts gordels. Momenteel zitten ze nog alle 3 op een Maxi- euh .. Dinges, zo'n zitting verhoger en zelfs met die grote bovenstukken kunnen er 3 naast elkaar. Heb er evt wel foto's van.
We hebben hem 2e hands gekocht bij een autozaak die leaseauto's weer in de verkoop doet. Scheelde een boel!
Succes met zoeken van oplossingen
We hebben hem 2e hands gekocht bij een autozaak die leaseauto's weer in de verkoop doet. Scheelde een boel!
Succes met zoeken van oplossingen
Screw them.
We're going home.
We're going home.
ff een tvp...hoewel ik geen rekening meer hoef te houden met slaaptijden van de andere kinderen..heb ik er wel 2 die gewoon naar school toe moeten.
♫ Saartje ♫
Nou voorlopig lijkt het nog helemaal nergens op hier 
Saartje komt elke keer op een andere tijd, heel vroeg in de ochtend, om haar eerste voeding en zo komt het elke keer net niet lekker uit zodat ik de oudste 2 moeilijk naar school kan brengen. Het probleem is namelijk dat de kinderen best ver weg op school zitten dus er gaat behoorlijk wat tijd in zitten. Komende week gaat het nog want brengt mijn man ze naar school, daarna sta ik er weer alleen voor.
Qua vervoer is het ook passen en meten, we zitten net niet lekker in de auto met z`n vijvn..maar om hier nou een andere auto voor aan te schaffen is ook zo wat :-/
We puzzelen nog ff vrolijk door hier
Saartje komt elke keer op een andere tijd, heel vroeg in de ochtend, om haar eerste voeding en zo komt het elke keer net niet lekker uit zodat ik de oudste 2 moeilijk naar school kan brengen. Het probleem is namelijk dat de kinderen best ver weg op school zitten dus er gaat behoorlijk wat tijd in zitten. Komende week gaat het nog want brengt mijn man ze naar school, daarna sta ik er weer alleen voor.Qua vervoer is het ook passen en meten, we zitten net niet lekker in de auto met z`n vijvn..maar om hier nou een andere auto voor aan te schaffen is ook zo wat :-/
We puzzelen nog ff vrolijk door hier
♫ Saartje ♫
Dat probleem hebben wij ook. Anderhalf jaar geleden hebben we onze Seat Altea (uit kosten oogpunt) ingeruild voor een nieuwe Fiat Punto. Maar ja... Met z'n 5'en wordt dat wel proppen.quote:Op zaterdag 8 maart 2008 08:34 schreef Maneki.Neko het volgende:
Qua vervoer is het ook passen en meten, we zitten net niet lekker in de auto met z`n vijvn..maar om hier nou een andere auto voor aan te schaffen is ook zo wat :-/
Nu zitten we natuurlijk maar zelden met z'n 5'en in 1 auto.... We zijn ook al aan het overwegen om gewoon 2 kleine autootjes te kopen. Waarschijnlijk is dat in dagelijks gebruik net zo duur maar wel veel praktischer
Kick en tvp om het hier nog eens door te lezen.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Ik heb dit topic maar weer eens opgegraven uit de AT lijst van m'n alter ego Tenslotte zit ik nu midden in de 'ojee, nu heb ik er twee' fase. En het valt me niks mee, nu een van de twee een echt peutertje is.
Eerder zei iemand dat ze bang was geweest dat de oudste aandacht tekort zou komen, maar dat het juist de jongste bleek die er bij inschoot. Zo werkt het hier ook. Peuterpuber Lucie eist alle aandacht op (hetzij positief, hetzij negatief). Als Maja eens lucht geeft aan haar ontevredenheid (waarbij ze meestal door de geluidsbarriere heenbreekt) zet Lucie het ook op een brullen. En dan is het zo gemakkelijk om Maja even te stoppen met een speen of een flesje en Lucie uitgebreid op te tillen... Helemaal fout natuurlijk.
Multi-tasken gaat ook nog niet goed. Lief werkt in de avond, Lucie en ik gaan bami eten. Twee happen genomen en Maja geeft alarm. Ai, doorgelekt. Naar boven met Maja voor een schoon luiertje en schone kleren. Benedengekomen blijkt dat Lucie een liter ketjap over haar bord en de tafel en zichzelf heeft gegooid. Lucie boven in bad doen, beneden brult Maja. Lucie uit bad, Maja krijgt een fles en nu brult Lucie . Liedje zingen dan maar en nog even TikTak op. Zijn we een uur verder en kan moeders d'r bami in de magnetron zetten. Lucie moet al haast weer naar bed. Aan het eind van de dag realiseer ik me dat Maja er helemaal niet bij geweest is met avondeten en haar vast voedsel moment dus niet heeft gehad.
Natuurlijk zijn er ook de geweldige lieve en vrolijke momenten. En ik had het niet echt voor het kiezen. Maar idealiter had ik toch liever meer tijd tussen de geboorte van m'n dames laten zitten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Macka66 op 28-11-2008 21:38:54 ]
Tenslotte zit ik nu midden in de 'ojee, nu heb ik er twee' fase. En het valt me niks mee, nu een van de twee een echt peutertje is. Eerder zei iemand dat ze bang was geweest dat de oudste aandacht tekort zou komen, maar dat het juist de jongste bleek die er bij inschoot. Zo werkt het hier ook. Peuterpuber Lucie eist alle aandacht op (hetzij positief, hetzij negatief). Als Maja eens lucht geeft aan haar ontevredenheid (waarbij ze meestal door de geluidsbarriere heenbreekt) zet Lucie het ook op een brullen. En dan is het zo gemakkelijk om Maja even te stoppen met een speen of een flesje en Lucie uitgebreid op te tillen... Helemaal fout natuurlijk.
Multi-tasken gaat ook nog niet goed. Lief werkt in de avond, Lucie en ik gaan bami eten. Twee happen genomen en Maja geeft alarm. Ai, doorgelekt. Naar boven met Maja voor een schoon luiertje en schone kleren. Benedengekomen blijkt dat Lucie een liter ketjap over haar bord en de tafel en zichzelf heeft gegooid. Lucie boven in bad doen, beneden brult Maja. Lucie uit bad, Maja krijgt een fles en nu brult Lucie . Liedje zingen dan maar en nog even TikTak op. Zijn we een uur verder en kan moeders d'r bami in de magnetron zetten. Lucie moet al haast weer naar bed. Aan het eind van de dag realiseer ik me dat Maja er helemaal niet bij geweest is met avondeten en haar vast voedsel moment dus niet heeft gehad.
Natuurlijk zijn er ook de geweldige lieve en vrolijke momenten. En ik had het niet echt voor het kiezen. Maar idealiter had ik toch liever meer tijd tussen de geboorte van m'n dames laten zitten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Macka66 op 28-11-2008 21:38:54 ]
DancingPhoebe op <a href="http://forum.fok.nl/topic/1352192/3/51#73971988" target="_blank" >23/10/09</a>:[/b]
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
Hier dan ook maar gelijk een update.
Eentje van bijna 5, eentje van bijna 2 en eentje van 9 maanden is nogal heftig. Zeker omdat de laatste niet een heel makkelijk kindje is mbt slapen en gehuil enzo. Maar wel enorm leuk. Er gebeurt in ieder geval altijd iets hier in huis
Eentje van bijna 5, eentje van bijna 2 en eentje van 9 maanden is nogal heftig. Zeker omdat de laatste niet een heel makkelijk kindje is mbt slapen en gehuil enzo. Maar wel enorm leuk. Er gebeurt in ieder geval altijd iets hier in huis
oh dat weet ik ook nog wel macka, dat soort dagen... frustrerend he! op dit moment (en eigenlijk al een tijdje) is 't bij ons juist een beetje andersom. anna bepaalt hier danig de gang van zaken met haar grillen (en gillen), en piet moet misschien wel iets te vaak dan toch maar de redelijkste zijn. gelukkig zijn er ook heel veel leuke momenten met hen samen hoor, maar 't blijft zo z'n lastige kanten hebben, dat ze vrij dicht op elkaar zitten qua leeftijd.
quote:Op vrijdag 28 november 2008 21:35 schreef Swetsenegger het volgende:
Hier dan ook maar gelijk een update.
Eentje van bijna 5, eentje van bijna 2 en eentje van 9 8 maanden is nogal heftig. Zeker omdat de laatste niet een heel makkelijk kindje is mbt slapen en gehuil enzo. Maar wel enorm leuk. Er gebeurt in ieder geval altijd iets hier in huis
Macka, zulke situaties klinken bekend!
Ik ben wel eens bang dat Tijn er hier zomaar tussendoor schuift
Saskia is veel mondiger en eist d'r aandacht wel op, Nienke kan nog niets zelf en eist haar exclusieve aandacht ook wel op met voedingen e.d...... En Tijn die rommelt er een beetje tussendoor; die moet maar meegaand zijn (beide kanten op, zowel naar grote als kleine zus) en als hij niet doet wat ie zou moeten doen (duh, het is een peuter) betrap ik me er regelmatig op dat ik dan geergerd reageer. Zijn grote pluspunt; het zo goed zelf kunnen spelen en makkelijk zijn, blijkt ook zijn grote nadeel.
Ik probeer maar om hem ook regelmatig even op schoot te hebben en een boekje te lezen oid. Gewoon even 1 op 1 aandacht..maar het blijft schipperen om mijn exclusieve aandacht te verdelen over drie kinderen en ik blijf het moeilijk vinden.
Ik ben wel eens bang dat Tijn er hier zomaar tussendoor schuift
Saskia is veel mondiger en eist d'r aandacht wel op, Nienke kan nog niets zelf en eist haar exclusieve aandacht ook wel op met voedingen e.d...... En Tijn die rommelt er een beetje tussendoor; die moet maar meegaand zijn (beide kanten op, zowel naar grote als kleine zus) en als hij niet doet wat ie zou moeten doen (duh, het is een peuter) betrap ik me er regelmatig op dat ik dan geergerd reageer. Zijn grote pluspunt; het zo goed zelf kunnen spelen en makkelijk zijn, blijkt ook zijn grote nadeel. Ik probeer maar om hem ook regelmatig even op schoot te hebben en een boekje te lezen oid. Gewoon even 1 op 1 aandacht..maar het blijft schipperen om mijn exclusieve aandacht te verdelen over drie kinderen en ik blijf het moeilijk vinden.
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Herkenning!quote:Op zaterdag 29 november 2008 09:06 schreef E.T. het volgende:
Macka, zulke situaties klinken bekend!
Ik ben wel eens bang dat Tijn er hier zomaar tussendoor schuift
Ik probeer maar om hem ook regelmatig even op schoot te hebben en een boekje te lezen oid. Gewoon even 1 op 1 aandacht..maar het blijft schipperen om mijn exclusieve aandacht te verdelen over drie kinderen en ik blijf het moeilijk vinden.
In heel je tekst trouwens!
Met drie kinderen op drie jaar is het hier ook enorm druk in huis, maar als de twee oudsten dan (net als nu
) al echt een beetje samen spelen is het ook zo ontzettend leuk en genieten.
Heel goed idee!quote:Op zaterdag 29 november 2008 17:00 schreef marlieske het volgende:
ff een tvp wil dat van de week ff rustig lezen kijken of ik wat tips kan vinden voor strakjes.
ik geloof dat ik dit topic ook maar eens heel goed door moet gaan lezen voor tips..
Ik vind het super dat er een 2e komt maar ik ben soms best bang hoe Amber gaat reageren, juist omdat ze totaal niet zelfstandig kan spelen..
Ik vind het super dat er een 2e komt maar ik ben soms best bang hoe Amber gaat reageren, juist omdat ze totaal niet zelfstandig kan spelen..
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
vicky, als je 2e spookje geboren wordt, dan gaat Amber al bijna naar school he? dat scheelt wel hoor
en ze moeten er aan wennen natuurlijk, aan een klein brusje, maar het went ook wel weer snel
en ze moeten er aan wennen natuurlijk, aan een klein brusje, maar het went ook wel weer snel
stormy waters...
sailin'
sailin'
E.T., er is ook wel onderzoek gedaan naar de invloed van de 'plaats in de kinderrij' op de ontwikkeling, en voor zover daar effecten van waar te nemen zijn (daarin verschillen onderzoeken nogal), blijkt inderdaad dat het 'de middelste zijn' vaak de minst gunstige positie is; middelsten hebben vooral de nadelen van beide kanten, en minder voordelen. maar ja, het is moeilijk om dat allemaal te ondervangen, de praktijk dwingt gewoon bepaalde dingen af. en als je 't een beetje in de gaten houdt krijgt tijn ook vast z'n benodigde portie aandacht wel. hij leert bovendien natuurlijk toch ook veel van zowel het een grote zus hebben als zelf grotere broer zijn van een klein zusje. daarnaast kunnen kinderen ook nog eens heel erg van persoonlijkheid verschillen, waardoor de een nou eenmaal meer actieve aandacht nodig heeft dan de ander.
Kim kan gelukkig goed zelfstandig spelen. Maar ik ben wel heel benieuwd hoe het zal gaan.
Vooral ook 's nachts als de baby wakker wordt. Maar goed, dan zien we dan wel weer.
Vooral ook 's nachts als de baby wakker wordt. Maar goed, dan zien we dan wel weer.
Grote schop!
Ik ben zo benieuwd hoe de moeders die er afgelopen jaar een tweede bij gekregen hebben dit ervaren. In het kader van de rammelende eierstokken, en ook gewoon uit interesse. Hoe is het nou om moeder te zijn van twee? Hoe is het om een baby'tje te hebben en een groter kindje? Valt het mee of tegen, of is dat niet op die manier uit te drukken?
Ik ben zo benieuwd hoe de moeders die er afgelopen jaar een tweede bij gekregen hebben dit ervaren. In het kader van de rammelende eierstokken, en ook gewoon uit interesse. Hoe is het nou om moeder te zijn van twee? Hoe is het om een baby'tje te hebben en een groter kindje? Valt het mee of tegen, of is dat niet op die manier uit te drukken?
Jore, ik vind het af en toe best zwaar, vooral
omdat ik 2 pittige dametjes heb. Maar als ik die 2 samen zie..
Amber is gek op haar zusje en Tess gaat stralen als ze
Amber ziet.
En ik rammel stiekum weer..
omdat ik 2 pittige dametjes heb. Maar als ik die 2 samen zie..
Amber is gek op haar zusje en Tess gaat stralen als ze
Amber ziet.
En ik rammel stiekum weer..
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Jore de eerste maand/ 6 weken was het echt loodzwaar Je bent alleen maar bezig met je kindje leren kennen (en je kindje jou), je andere kind aan de situatie te laten wennen, een ritme aan het zoeken en tussendoor probeer je alles zo normaal mogelijk door te laten gaan. Ik was elke avond om 21 uur gewoon gevloerd... Dat viel me in het begin best tegen. Ik dacht dat je na kindje best wat ervaring had, maar dat maakte dus niks uit.
Maar daarna begon het grote genieten. Tuurlijk ben je 's avonds nog wel eens doodop, maar dat is niet meer alle dagen zo. En het is zo leuk als je ziet hoe lief je kindjes op elkaar reageren. Linde was bijvoorbeeld een nachtje gaan logeren en het eerste dat ze deed toen ze thuis kwam was Esmee opzoeken en die knuffelen. Esmee herkent haar grote zus al echt en die begon meteen te kraaien van plezier
Je bent alleen maar bezig met je kindje leren kennen (en je kindje jou), je andere kind aan de situatie te laten wennen, een ritme aan het zoeken en tussendoor probeer je alles zo normaal mogelijk door te laten gaan. Ik was elke avond om 21 uur gewoon gevloerd... Dat viel me in het begin best tegen. Ik dacht dat je na kindje best wat ervaring had, maar dat maakte dus niks uit.Maar daarna begon het grote genieten. Tuurlijk ben je 's avonds nog wel eens doodop, maar dat is niet meer alle dagen zo. En het is zo leuk als je ziet hoe lief je kindjes op elkaar reageren. Linde was bijvoorbeeld een nachtje gaan logeren en het eerste dat ze deed toen ze thuis kwam was Esmee opzoeken en die knuffelen. Esmee herkent haar grote zus al echt en die begon meteen te kraaien van plezier
Het is heerlijk om er twee te hebben vind ik. De interactie is erg leuk. Wel ben ik blij dat Ive 2,5 jaar was toen Fee werd geboren, hij kan al lopen en is zelfstandiger met eten enzo en dat is toch wel erg fijn. Natuurlijk is het wel eens druk, vooral als ze allebei tegelijkertijd iets willen, maar ik vind het goed te doen.
Een derde lijkt mij juist wel erg druk. Ik sluit niet uit dat er ooit een derde komt, maar dan waarschijnlijk wel pas over een paar jaar. Eerst moet Fee echt doorslapen en lopen enz.
Een derde lijkt mij juist wel erg druk. Ik sluit niet uit dat er ooit een derde komt, maar dan waarschijnlijk wel pas over een paar jaar. Eerst moet Fee echt doorslapen en lopen enz.
Hier was het vooral vreemd, maar dat kwam meer omdat Tyler lang in het ziekenhuis heeft gelegen. 1e x thuis was 31 dec. Toen hij thuis was, ging het wel goed. Aandacht verdelen is soms wel lastig.
De interactie tussen twee is inderdaad superleuk! En als ze straks echt samen kunnen spelen, dat lijkt me zo leuk voor ze Ik vind het nu vooral zwaar omdat Mees zo slecht slaapt, en er overdag geen tijd is om zelf even bij te slapen. Maar goed, ik weet dat het tijdelijk is en als hij eenmaal doorslaapt ben ik dat ook zo weer vergeten!
Wat ik ook erg leuk vind aan de tweede, is dat ik veel bewuster geniet van zijn baby tijd. Alsof ik bij de eerste nog niet helemaal besefte hoe snel dat eigenlijk gaat
. En het is ook zo'n ander kind met echt zijn eigen ikje. We vallen dus weer van de ene verbazing in de andere, net als bij de eerste zeg maar
En de andere kant, waar bij de eerste ineens dat onbezorgde weg is, dat je je er altijd van bewust bent dat er van alles kan gebeuren, dat gevoel verdubbelt (vanzelfsprekend) ook.....
Ik vind het nu vooral zwaar omdat Mees zo slecht slaapt, en er overdag geen tijd is om zelf even bij te slapen. Maar goed, ik weet dat het tijdelijk is en als hij eenmaal doorslaapt ben ik dat ook zo weer vergeten! Wat ik ook erg leuk vind aan de tweede, is dat ik veel bewuster geniet van zijn baby tijd. Alsof ik bij de eerste nog niet helemaal besefte hoe snel dat eigenlijk gaat
. En het is ook zo'n ander kind met echt zijn eigen ikje. We vallen dus weer van de ene verbazing in de andere, net als bij de eerste zeg maar En de andere kant, waar bij de eerste ineens dat onbezorgde weg is, dat je je er altijd van bewust bent dat er van alles kan gebeuren, dat gevoel verdubbelt (vanzelfsprekend) ook.....
Wat ik zo stoer vind is dat de oudste het opneemt voor de jongste
Sander is echt heel lief voor zijn broertje Koen. Ze spelen met elkaar, doen gek met elkaar, lachen met elkaar (maar kunnen ook botsen met elkaar, letterlijk en figuurlijk)
Sander is echt heel lief voor zijn broertje Koen. Ze spelen met elkaar, doen gek met elkaar, lachen met elkaar (maar kunnen ook botsen met elkaar, letterlijk en figuurlijk
)
Hier gaat het eigenlijk helemaal vanzelf. Alsof het zo hoort te zijn.
Ik geniet van alles, van beiden maar vooral ook van de interactie tussen die twee. Dat is op zijn zachtst gezegd enorm ontroerend, elke keer weer.
Ik geniet van alles, van beiden maar vooral ook van de interactie tussen die twee. Dat is op zijn zachtst gezegd enorm ontroerend, elke keer weer.
I'm so glamourous I piss glitter!
Volgens mij is er voor alles iets te zeggen bodpa.
Die van ons zitten relatief dicht op elkaar, dat kan pittig zijn tijdens de zwangerschap (viel bij ons mee omdat Sasha al snel liep), maar als voordeel kan je hebben dat de oudste niet heel jaloers is omdat ze nog zo klein zijn dat ze al snel niet meer weten hoe het was zonder dat kleine broertje of zusje.
Hier gaat alles ook prima. Het is alleen lastig soms als ik met Sasha zit te eten en Oscar wil dan ook de fles of gewoon alleen maar kroelen en hangen. Dan is het even schipperen, zeker als F. niet thuis is, maar ik vind het heerlijk.
En ja... het wurm is pas 4mnd oud maar ik rammel de pan al weer uit. Ik blijf het zoiets moois vinden en zou best een groot gezin willen.
Die van ons zitten relatief dicht op elkaar, dat kan pittig zijn tijdens de zwangerschap (viel bij ons mee omdat Sasha al snel liep), maar als voordeel kan je hebben dat de oudste niet heel jaloers is omdat ze nog zo klein zijn dat ze al snel niet meer weten hoe het was zonder dat kleine broertje of zusje.
Hier gaat alles ook prima.
Het is alleen lastig soms als ik met Sasha zit te eten en Oscar wil dan ook de fles of gewoon alleen maar kroelen en hangen. Dan is het even schipperen, zeker als F. niet thuis is, maar ik vind het heerlijk. En ja... het wurm is pas 4mnd oud maar ik rammel de pan al weer uit.
Ik blijf het zoiets moois vinden en zou best een groot gezin willen.
***
Hoeveel zit er bij jou tussen BE? Ik rammel ook best, maar eerst mijn lijf weer op orde krijgen. Ik val nog steeds af, zo'n kindje moet wel in een zo gezond mogelijke mamma zitten vind ik.
20 maanden.
Niet superweinig, maar wmb wel het absolute minimum hoor. Ik merkte dat de zwangerschap op het laatst zijn tol wel ging eisen en dan is een dreumesje om achteraan te rennen best pittig. Dat ging echt niet meer.
En ja, je lijf eerst op orde is wel een goed uitgangspunt.
Niet superweinig, maar wmb wel het absolute minimum hoor. Ik merkte dat de zwangerschap op het laatst zijn tol wel ging eisen en dan is een dreumesje om achteraan te rennen best pittig. Dat ging echt niet meer.
En ja, je lijf eerst op orde is wel een goed uitgangspunt.
***
Hier zit er 2,5 jaar tussen.
Ik vind het fijn dat Meike al wat meer begrijpt, en je haar kan uitleggen dat ze soms even moet wachten enzo.
Maar ik vind het rond 19.00 uur wel heftig! Dan moet Lars de fles, en Meike naar bed (vantevoren in bad) dat is wel echt spitsuur!
En ik heb het wel onderschat, mama zijn van 2 kindjes. Een 2e gaat er niet "zo eventjes" bij door. Maar dan heb ik ook geen makkelijke baby.
Ik vind het fijn dat Meike al wat meer begrijpt, en je haar kan uitleggen dat ze soms even moet wachten enzo.
Maar ik vind het rond 19.00 uur wel heftig! Dan moet Lars de fles, en Meike naar bed (vantevoren in bad) dat is wel echt spitsuur!
En ik heb het wel onderschat, mama zijn van 2 kindjes. Een 2e gaat er niet "zo eventjes" bij door. Maar dan heb ik ook geen makkelijke baby.
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
Leuk om te lezen! De ideale tijd vind ik ook lastig, vooral omdat het bij Lieuwe best lang duurde voordat ik zwanger was (ruim een jaar). En ook omdat ik nog steeds niet weer ongesteld ben geweest, ik heb geen idee wanneer mijn cyclus weer een beetje op gang komt. Maar dat is niet voor hier. Ik merk wel dat ik steeds vaker bij zwangeren met een tweede op komst zit uit te rekenen hoeveel tijd er tussen beide kindjes zit
Ik had er ook liever wat korter tussen gehad maar het duurde 9 maanden eer ik zwanger was van Tess.
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Hier had best wat langer tussen de twee jongsten mogen zitten
15 maanden staat garant voor tropenjaren (en ik heb het idee dat die nog wel een tijdje voortduren iig tot Tijn ook naar school gaat)
Laten we het er maar op houden dat ik best uitkijk naar 1 april, dan gaat Nienke ook naar de psz en heb ik twee ochtendjes geen kinderen om me heen en kan ik even bijkomen
15 maanden staat garant voor tropenjaren
(en ik heb het idee dat die nog wel een tijdje voortduren iig tot Tijn ook naar school gaat)Laten we het er maar op houden dat ik best uitkijk naar 1 april, dan gaat Nienke ook naar de psz en heb ik twee ochtendjes geen kinderen om me heen en kan ik even bijkomen
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Cool topic 
.
Hier ook 20 maanden ertussen en het gaat echt heel erg goed. S is niet jaloers, alleen maar heel erg lief en nieuwsgierig (met haar neus erbovenop als R een schone luier aankrijgt enzo). En ik vind het echt heel erg gezellig met twee kindjes, meer een gezinnetje echt en minder een twee-eenheid .
Ik merk heel veel verschil in hoeveel energie het me allemaal kost(e). Bij S werd ik van elke kik wakker, terwijl ik nu steeds als een blok in slaap val. Bij S stond ik soms om 20.00uur voor mezelf nog te koken, omdat ik er eerder niet aan toe kwam. Nu staat om 17.30uur het eten op tafel, gewoon omdat mijn dochter dan moet eten. En dat lukt ook met gemak. Bij S hield ik de eerste weken bij hoe laat ze welke borst had gehad, nu was ik zelfs in de kraamweek al onnauwkeurig met het bijhouden ervan in het kraamboek. Ik vond bij S het hebben van een baby in huis helemaal geweldig, nu vind ik het ook nog eens een stuk relaxter
.
Praktisch vond ik het wel spannender allemaal. De eerste keer S wegbrengen naar het kdv met R erbij... spannend! De eerste keer een avond zelf alles doen, koken, afwassen, kindjes in bed leggen.... spannend , de eerste keer boodschappen doen met twee (moet nog gebeuren )... spannend . Maar tot nu toe eigenlijk alleen maar succeservaringen, dat geeft wel veel vertrouwen 
.
Ik zit geloof ik nog op een rose wolk, klinkt het door in mijn verhaal? Ik vind alles geweldig
.Hier ook 20 maanden ertussen en het gaat echt heel erg goed. S is niet jaloers, alleen maar heel erg lief en nieuwsgierig (met haar neus erbovenop als R een schone luier aankrijgt enzo). En ik vind het echt heel erg gezellig met twee kindjes, meer een gezinnetje echt
en minder een twee-eenheid .Ik merk heel veel verschil in hoeveel energie het me allemaal kost(e). Bij S werd ik van elke kik wakker, terwijl ik nu steeds als een blok in slaap val. Bij S stond ik soms om 20.00uur voor mezelf nog te koken, omdat ik er eerder niet aan toe kwam. Nu staat om 17.30uur het eten op tafel, gewoon omdat mijn dochter dan moet eten. En dat lukt ook met gemak. Bij S hield ik de eerste weken bij hoe laat ze welke borst had gehad, nu was ik zelfs in de kraamweek al onnauwkeurig met het bijhouden ervan in het kraamboek. Ik vond bij S het hebben van een baby in huis helemaal geweldig, nu vind ik het ook nog eens een stuk relaxter
.Praktisch vond ik het wel spannender allemaal. De eerste keer S wegbrengen naar het kdv met R erbij... spannend! De eerste keer een avond zelf alles doen, koken, afwassen, kindjes in bed leggen.... spannend
, de eerste keer boodschappen doen met twee (moet nog gebeuren )... spannend . Maar tot nu toe eigenlijk alleen maar succeservaringen, dat geeft wel veel vertrouwen .Ik zit geloof ik nog op een rose wolk, klinkt het door in mijn verhaal?
Ik vind alles geweldig
En ik herken wel wat je zegt BE, over als de een moet eten en de ander net gevoed wil worden, maar tot nu toe geniet ik dan vooral nog eigenlijk van de gekke taferelen die het oplevert.
Eten met S, terwijl R naast mijn bord op een aankleedkussen op tafel ligt met mijn pink in z'n mondje . En vergelijkbaar 's avonds bij het naar bed brengen van S. M'n dochter voorlezen, terwijl R achterop haar bedje erbij ligt met mijn pink in z'n mond .
Eten met S, terwijl R naast mijn bord op een aankleedkussen op tafel ligt met mijn pink in z'n mondje
. En vergelijkbaar 's avonds bij het naar bed brengen van S. M'n dochter voorlezen, terwijl R achterop haar bedje erbij ligt met mijn pink in z'n mond .
Oe, tvp! Nummer 2 is onderweg, mijn zoontje is bij de geboorte van zijn broertje/zusje net wel of net niet 2 jaar. Van de week droomde ik voor het eerst over een ochtendspits met 2 kinderen en sindsdien denk ik er over na dus dit topic komt goed van pas!
Hier zitten er 22 maanden tussen en dat is wel wat we eigenlijk zelf ook graag wilden (zo'n 2 jaar ertussen, maar het ging dus wat sneller dan we dachten )
Boodschappen doe ik hier eigenlijk ook nooit meer met 2 kinderen (lang leve albert.nl
) en alles is wel wat meer geplan en geregel, maar het is zo leuk
)Boodschappen doe ik hier eigenlijk ook nooit meer met 2 kinderen (lang leve albert.nl
) en alles is wel wat meer geplan en geregel, maar het is zo leuk
Dat klinkt wel heel knus vind ikquote:Op dinsdag 29 december 2009 19:55 schreef Groofsken het volgende:
En ik herken wel wat je zegt BE, over als de een moet eten en de ander net gevoed wil worden, maar tot nu toe geniet ik dan vooral nog eigenlijk van de gekke taferelen die het oplevert.
Eten met S, terwijl R naast mijn bord op een aankleedkussen op tafel ligt met mijn pink in z'n mondje
Hey, is dat eigenlijk handig stiemie, albert.nl? Ik zag met de pc check dat ze hier in de straat niet bezorgen, dus t is geen optie op dit moment, maar, betaal je extra oid??
Met boodshappen doen en weg zijn in mijn eentje met 2 kinderen vind ik het zo fijn dat er 2,5 jaar tussen zit hier. Ive kan prima lopen of fietsen en Fee zit in de draagdoek. Boodschappen doen vind ik geen probleem, ik loop naar de supermarkt en Ive loopt of fietst mee. Fee zit in de draagdoek en Ive mag in de boodschappenkar gaan zitten. Of ik ga met de bakfiets (die ideaal is met 2 kinderen, zeker als de jongste nog niet in een fietsstoeltje kan).
quote:Op dinsdag 29 december 2009 20:17 schreef mikoxx het volgende:
Hey, is dat eigenlijk handig stiemie, albert.nl? Ik zag met de pc check dat ze hier in de straat niet bezorgen, dus t is geen optie op dit moment, maar, betaal je extra oid??
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Één ding vond ik wel erg zwaar... Had ik me helemaal ingesteld op de gebroken nachten door de borstvoeding, ging m'n dochter ineens spoken 's nachts. Mijn dochter die normaal gewoon van 1900uur tot 600uur (minstens) slaapt! Dat kostte me echt (te) veel energie. Gelukkig was het maar een paar nachten, maar dat kon ik er eigenlijk niet bij hebben .
.
ben benieuwd hoe het hier zal gaan strakkies met 3 kleintjes onder de twee
ik denk dat we er verstandig aan doen om elke week met 1 kind iets te gaan doen ipv altijd met het hele spul
ik denk dat we er verstandig aan doen om elke week met 1 kind iets te gaan doen ipv altijd met het hele spul
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Groofsken, ik heb wel respect voor jou hoor, hoe jij dat rooit met 2 kids. je klinkt net zo relaxt!!!
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
En dan heb je er twee tegelijk !
Inmiddels 2,5 jaar oud.
En het wordt steeds leuker en makkelijker.
Met z'n 2-en een klein karretje bij de AH. De meiden een rugzak voor lichte spulletjes en ik 1 voor de zwaardere dingen.
Inmiddels 2,5 jaar oud.
En het wordt steeds leuker en makkelijker.
Met z'n 2-en een klein karretje bij de AH. De meiden een rugzak voor lichte spulletjes en ik 1 voor de zwaardere dingen.
Even een kick
Lotte is als de baby geboren wordt 2,5 en ik zit een beetje te denken over het fiets dilemma hoe ik dat zal oplossen. Baby in maxi cosi in een fietskar? Lotte er nog naast, durf ik dat aan? Lotte achterop en baby in fietskar.
Hoe hebben jullie dat opgelost?
Als ik Lotte namelijk naar de creche moet brengen is dat straks als we verhuisd zijn niet te lopen, zelf heb ik geen auto (manlief heeft die mee)
Lotte is als de baby geboren wordt 2,5 en ik zit een beetje te denken over het fiets dilemma hoe ik dat zal oplossen. Baby in maxi cosi in een fietskar? Lotte er nog naast, durf ik dat aan? Lotte achterop en baby in fietskar.
Hoe hebben jullie dat opgelost?
Als ik Lotte namelijk naar de creche moet brengen is dat straks als we verhuisd zijn niet te lopen, zelf heb ik geen auto (manlief heeft die mee)
Baby in de fietskar en peuter achterop. Zo deed ik het tot nu toe en sinds gister zit flipje 2 (nu 9 maanden) voorop en de peuter als vanouds achterop.
Zo deed ik het tot nu toe en sinds gister zit flipje 2 (nu 9 maanden) voorop en de peuter als vanouds achterop.
I'm so glamourous I piss glitter!
Dat leek me ook de handigste oplossing inderdaad, maar ze vind de fietskar (van de buren) wel erg leuk
Toch maar eens even wat uitzoeken over fietskarren en maxi cosi's
Toch maar eens even wat uitzoeken over fietskarren en maxi cosi's
Ik heb zelf een fietskar (nu overbodig) met een babyschelpje er in. Ik vind de meeste karren trouwens zo slap als wat. Heb zelf destijds dus gekozen voor een stevige bak die tegen een stootje kan en niet voor een goedkopere Hema-versie.
I'm so glamourous I piss glitter!
Goede tip, thx
Ben wel heel benieuwd hoe het straks zal gaan als de baby er is, duurt alleen nog even ...
Ben wel heel benieuwd hoe het straks zal gaan als de baby er is, duurt alleen nog even ...
mrien, wij hebben ook een fietskar, daar heb ik Iris in het begin in gehad, in een hangmatje. Nu kan ze mee in het stoeltje en gebruik ik de kar nog wel eens voor boodschappen enzo. Ik vind het op zich wel handig hoor zo'n kar.
Ze hebben er ook wel samen in gezeten, maar ik was er toch ook een beetje bang voor dat Mirte Iris in haar ogen zou gaan zitten prikken enzo... (niet gebeurd, maar ik zat wel om de zoveel meter omgekeerd op mn fiets...)
Ze hebben er ook wel samen in gezeten, maar ik was er toch ook een beetje bang voor dat Mirte Iris in haar ogen zou gaan zitten prikken enzo... (niet gebeurd, maar ik zat wel om de zoveel meter omgekeerd op mn fiets...
)
Mama van 2 lieve meiden :)
Mrien, wij hebben de kidcar comfort en die bevalt ons prima. Je kan daar ook een maxicosi in doen, maar daar heb ik geen ervaring mee (want er passen geen twee naast elkaar 
). Maar 1 mc en een kindje naast elkaar kan wel in deze kar, het is niet zo'n brede kar, dus makkelijk in winkels en qua bergruimte groot zat (vind ik). Hij komt ook goed uit de testen. Als je ff googelt kan je wel recente testen van fietskarren vinden (via anwb en fietsersbond). Succes!
). Maar 1 mc en een kindje naast elkaar kan wel in deze kar, het is niet zo'n brede kar, dus makkelijk in winkels en qua bergruimte groot zat (vind ik). Hij komt ook goed uit de testen. Als je ff googelt kan je wel recente testen van fietskarren vinden (via anwb en fietsersbond). Succes!
Nog geen fietskar aangeschaft maar vraag me wel af hoe het de pas bevallen moeders bevalt met 2 kinderen
maar vraag me wel af hoe het de pas bevallen moeders bevalt met 2 kinderen
Ik heb hier nog een Burley Cub staan die weg moet
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
quote:Ja maar je woont niet echt in de buurt..Op zondag 24 oktober 2010 23:14 schreef E.T. het volgende:
Ik heb hier nog een Burley Cub staan die weg moet
En heb eigenlijk m'n zinnen al gezet op de Croozer kar, maar wacht wel even tot de baby er is en we verhusid zijn met aanschaffen
Nou, een pas bevallen moeder met 2 kids!
De eerste 2 dagen waren raar, chaotisch en Yade vroeg veel negatieve extra aandacht, wat ik wel snap. We hebben die dagen ook iets meer door de vingers gezien. Ze is wel gek op haar zusje, maar moppert ook best wel wat.
Nu moet ik zeggen dat het redelijk goed gaat, maar vandaag wordt de eerste dag zonder kraamhulp of man thuis. Met zijn drieetjes dus. Ik geef Yade wel steeds wat extra aandacht zodra Jasmin klaar is met haar verschoon/eet/knuffel ritueel. Maaaaaaaaarrrrrrrr. Yade is een makkelijke dame, geen vreselijke peuterpuber, ook nooit geweest. En Jasmin doet het eigenlijk ook al super goed en is ook erg makkelijk. Ze slaapt nu al netjes in haar bedje, drinkt haar flessen goed et cetera.
Ik kom over 3 weken nog wel een keer hier posten, dan valt het me misschien meer tegen.
Het enige wat me echt frustreerd is dat ik al heel veel wil, ben namelijk barstens vol energie, maar niet heel veel kan omdat mijn bekken/borsten/hele gedoe daar benee, erg gevoelig zijn.
De eerste 2 dagen waren raar, chaotisch en Yade vroeg veel negatieve extra aandacht, wat ik wel snap. We hebben die dagen ook iets meer door de vingers gezien. Ze is wel gek op haar zusje, maar moppert ook best wel wat.
Nu moet ik zeggen dat het redelijk goed gaat, maar vandaag wordt de eerste dag zonder kraamhulp of man thuis.
Met zijn drieetjes dus. Ik geef Yade wel steeds wat extra aandacht zodra Jasmin klaar is met haar verschoon/eet/knuffel ritueel. Maaaaaaaaarrrrrrrr. Yade is een makkelijke dame, geen vreselijke peuterpuber, ook nooit geweest. En Jasmin doet het eigenlijk ook al super goed en is ook erg makkelijk. Ze slaapt nu al netjes in haar bedje, drinkt haar flessen goed et cetera.Ik kom over 3 weken nog wel een keer hier posten, dan valt het me misschien meer tegen.
Het enige wat me echt frustreerd is dat ik al heel veel wil, ben namelijk barstens vol energie, maar niet heel veel kan omdat mijn bekken/borsten/hele gedoe daar benee, erg gevoelig zijn.
quote:[flauw] Hangen jouw borsten zo laag!Op maandag 25 oktober 2010 05:25 schreef Silmarwen het volgende:
Het enige wat me echt frustreerd is dat ik al heel veel wil, ben namelijk barstens vol energie, maar niet heel veel kan omdat mijn bekken/borsten/hele gedoe daar benee, erg gevoelig zijn.
[/flauw]Maar fijn dat het zo goed gaat!
Geniet van je energie zonder het te overdoen!
***
quote:Komt wel na de stuwing. Dat laaghangen dus.Op maandag 25 oktober 2010 08:15 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
[flauw] Hangen jouw borsten zo laag!
Maar fijn dat het zo goed gaat!
Hier nu bijna 2 maandjes 2 kindjes. En het is druk, erg druk haha Maar ook echt wel dubbel zo leuk, 2 kindjes om van te genieten.
Het verschilt ook echt per dag hoe het gaat. De ene dag gaat alles gewoon heel soepel en makkelijk, en de andere dag gaat het allemaal een stuk moeilijker. Graeme die dan veel aandacht vraagt en Anna met krampjes. Dan is het wel lastig om mijn aandacht te verdelen. Soms ben ik om 10 uur 's ochtends al totaal uitgeput haha! Maar ik moet zeggen dat het nu langzaamaan wel begint te wennen. En Anna slaapt nu 's nachts ook al wat langer, dus dat doet ons allemaal ook wel goed.
In het begin negeerde Graeme Anna totaal. Hij deed gewoon net alsof ze er niet was. Maar nu komt hij steeds vaker bij haar kijken en dan gaat ie haar aaien. Dat is echt zo lief Echt zo'n grote broer.
Maar ook echt wel dubbel zo leuk, 2 kindjes om van te genieten.Het verschilt ook echt per dag hoe het gaat. De ene dag gaat alles gewoon heel soepel en makkelijk, en de andere dag gaat het allemaal een stuk moeilijker. Graeme die dan veel aandacht vraagt en Anna met krampjes. Dan is het wel lastig om mijn aandacht te verdelen. Soms ben ik om 10 uur 's ochtends al totaal uitgeput haha! Maar ik moet zeggen dat het nu langzaamaan wel begint te wennen. En Anna slaapt nu 's nachts ook al wat langer, dus dat doet ons allemaal ook wel goed.
In het begin negeerde Graeme Anna totaal. Hij deed gewoon net alsof ze er niet was. Maar nu komt hij steeds vaker bij haar kijken en dan gaat ie haar aaien. Dat is echt zo lief
Echt zo'n grote broer.
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |