R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het is echt uit zelfbescherming. Het heeft meestal niet zoveel met die persoon te maken en ik vind dat ik voor mezelf mag kiezen. Al moet ik mezelf daar wel soms even aan herinneren.quote:Op zondag 18 maart 2018 19:50 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Dat is wel een goeie, ja. Thanks.
Sowieso, ontdek ik elke keer weer dat ik zelf mag bepalen met wie ik wel en niet omga. Ik heb best nog wel eens last van dat ik toch graag iedereen wil pleasen, maar meestal kom ik daar wel overheen als ik kalm ben en even heb nagedacht.
[ Bericht 3% gewijzigd door Mevrouw_voor_jou op 18-03-2018 22:48:01 ]
Is het dan dat ze je anders gaan behandelen, of puur dat je dan jezelf door hun ogen gaan zien en je de moed in de schoenen zakt?quote:Op zondag 18 maart 2018 19:15 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik weet niet waarom, maar mensen merken het vrij snel aan me. Ik vind dat verschrikkelijk.
Ik vind het zelf vreselijk als mensen me hierdoor ineens meewarig gaan behandelen. Of niet meer voor vol aanzien en voor mij gaan bepalen wat ik wel en niet aankan.
Ik ben erg blij dat ik veel mensen om me heen heb die gewoon normaal tegen me doen maar wel rekening houden met grenzen die voor mij anders liggen.
Simpele dingen als 'cola of bier?' omdat ze weten dat ik maar beperkt mag drinken terwijl men eerder zonder vragen een biertje in mijn handen drukte. En daar verder ook niks over zeggen.
Het is niet dat mensen me als minder behandelen, misschien eerder het tegenovergestelde, maar ik krijg wel vragen. Ze zien me gelukkig als vol aan, alleen men heeft het gevoel dat er iets is. Ik kan het niet beter uitleggen. Alleen met sollicitaties e.d.is het echt vervelend. In het normale leven is het gênant, maar ik ben er ook op afgewezen en dat doet pijn.quote:Op zondag 18 maart 2018 22:46 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Is het dan dat ze je anders gaan behandelen, of puur dat je dan jezelf door hun ogen gaan zien en je de moed in de schoenen zakt?
Ik vind het zelf vreselijk als mensen me hierdoor ineens meewarig gaan behandelen. Of niet meer voor vol aanzien en voor mij gaan bepalen wat ik wel en niet aankan.
Ik ben erg blij dat ik veel mensen om me heen heb die gewoon normaal tegen me doen maar wel rekening houden met grenzen die voor mij anders liggen.
Simpele dingen als 'cola of bier?' omdat ze weten dat ik maar beperkt mag drinken terwijl men eerder zonder vragen een biertje in mijn handen drukte. En daar verder ook niks over zeggen.
Fijn dat je zo'n begripvolle omgeving hebt! Doet me deugt om te lezen. En deze periode gaat ook voorbij he, dan sta je beter in je schoenen en kan je gewoon weer verder.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
hahahaha, te schattigquote:
Ja het is goed gekomen. Lekker met mijn vriend een film gekeken en daarna lekker liggen lezen. Een hele fijne avond dusquote:
[..]
Knuffels!
Ik hoop dat je de tijd n beetje doorkomt.
Dank jullie wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Straks een gesprek met mijn psych... Ik had haar gemaild en geen antwoord gehad. Vorige week was ze ziek in die twee weken is het een beetje down hill gegaan hier (de eetstoornis heeft me volledig onder controle)... dit gaat geen leuk gesprek worden
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Bij mijn psych geweest en op den duur zat ik me gewoon in te houden om haar niet te slaan. Maar het was een goed gesprek en de vinger werd heel duidelijk op de zere plek gelegd, waarvan ik zelf nog niet door had dat het zo pijnlijk was (maar waarschijnlijk de reden van waarom ik zoveel moet braken van mezelf, en mezelf moet straffen).
Het ging er vooral over dat ik momenteel zonder zekerheid over mijn studie zit, niet weet of ik dat weer op kan pakken en dat ik bang ben nooit een normaal leven te leiden. Plus nog heel veel bijzaken (mijn broer krijgt een kindje erbij terwijl hij nu al teveel heeft aan twee kinderen. Beginnen met nieuwe clubjes, etc). Het ging er over dat ik geen toekomst voor mezelf zie en eigenlijk al zelfwaardering, en persoonlijkheid aan mijn (ontbrekende) carrière hang. Conclusie, ik moest mijn doelen bijstellen en meer compassie met mezelf hebben en gevoelens toe laten (en niet alleen letterlijk uitbraken).
Nu is mijn hoofd een wattenbol en ben ik uitgeput
Het ging er vooral over dat ik momenteel zonder zekerheid over mijn studie zit, niet weet of ik dat weer op kan pakken en dat ik bang ben nooit een normaal leven te leiden. Plus nog heel veel bijzaken (mijn broer krijgt een kindje erbij terwijl hij nu al teveel heeft aan twee kinderen. Beginnen met nieuwe clubjes, etc). Het ging er over dat ik geen toekomst voor mezelf zie en eigenlijk al zelfwaardering, en persoonlijkheid aan mijn (ontbrekende) carrière hang. Conclusie, ik moest mijn doelen bijstellen en meer compassie met mezelf hebben en gevoelens toe laten (en niet alleen letterlijk uitbraken).
Nu is mijn hoofd een wattenbol en ben ik uitgeput
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Toch wel aardig druk hier.
Hij verdraait wat er is gebeurd ten koste van jou tegenover mensen die ook jouw vrienden zijn. Dat doe je niet als vriend, punt. Deze persoon meteen in de kliko smijten en op armslengte afstand houden en nooit meer met zulke mensen gaan omgaan.
Maar goed, wat betreft wat je verder beschrijft, daar is je dossier dus ook voor
Beetje late reactie, maar dit stukje zegt alles.quote:
Mag ik jullie om hulp vragen bij een dilemma?
Vorig jaar is iemand enorm rottig omgegaan met onze vriendschap en naderhand verdraait hij wat er is gebeurd ten koste van mij tegenover wederzijdse vrienden.
Hij verdraait wat er is gebeurd ten koste van jou tegenover mensen die ook jouw vrienden zijn. Dat doe je niet als vriend, punt. Deze persoon meteen in de kliko smijten en op armslengte afstand houden en nooit meer met zulke mensen gaan omgaan.
Mijn slapen gaat redelijk goed op 't moment. Qua uren haal ik 't niet altijd, maar qua dag/nachtritme gaat 't wel prima hierquote:
Oké, in januari sliep ik twee uur per nacht. Daarna sliep ik een week niet en werd opgenomen voor drie weken met een manie en een psychose. Vannacht heb ik voor het eerst weer eens een hele nacht goed geslapen zonder medicatie. Ik ben een beetje trots en blij
Ergens is dit ook wel een voordeel.quote:
Hoe gaan jullie ermee om dat "het" niet aan de buitenkant te zien is?
Ik hoorde van een hulpverlener dat die, als die niets wist over mij, mij heel normaal vond overkomen.
Maar goed, wat betreft wat je verder beschrijft, daar is je dossier dus ook voor
Dat had ik inderdaad besloten toen ik weer helder kon denken.quote:
Toch wel aardig druk hier.
[..]
Beetje late reactie, maar dit stukje zegt alles.
Hij verdraait wat er is gebeurd ten koste van jou tegenover mensen die ook jouw vrienden zijn. Dat doe je niet als vriend, punt. Deze persoon meteen in de kliko smijten en op armslengte afstand houden en nooit meer met zulke mensen gaan
Heel verstandig!quote:
[..]
Dat had ik inderdaad besloten toen ik weer helder kon denken.
Tis ook goed om te bedenken dat je je bewust bent van die zeg maar onhelderheid die plaatsvindt voordat je helderheid weer terug keert. Ook als (of misschien zelfs vooral als) het contact met mensen betreft. Dan wil ik er nogal eens even een nachtje over slapen.
Ik heb het meestal wel snel door en hou het ook even bij mezelf tot ik gekalmeerd ben, erop reageren in zo'n situatie maakt t er toch niet beter op.quote:
[..]
Heel verstandig!
Tis ook goed om te bedenken dat je je bewust bent van die zeg maar onhelderheid die plaatsvindt voordat je helderheid weer terug keert. Ook als (of misschien zelfs vooral als) het contact met mensen betreft. Dan wil ik er nogal eens even een nachtje over slapen.
Ik schakel meestal hulplijnen in om even te helpen weer te landen en dat lukt dan ook wel.
Blijft wel n energievreter. Maarja, ik hoop de komende tijd wat meters te maken op dat vlak.
Klopt. In 't verleden had ik ook meer 't gevoel dat ik -nu- moest reageren. Ik voelde me bezwaard niet (gelijk) te reageren (wat ook niet lekker voor m'n eigenwaarde was toen).quote:
[..]
Ik heb het meestal wel snel door en hou het ook even bij mezelf tot ik gekalmeerd ben, erop reageren in zo'n situatie maakt t er toch niet beter op.
het blijft een energievreter, maar je kunt ook op andere wijzes energie besparen.quote:Ik schakel meestal hulplijnen in om even te helpen weer te landen en dat lukt dan ook wel.
Blijft wel n energievreter. Maarja, ik hoop de komende tijd wat meters te maken op dat vlak.
Ik ben echt wat meer een manager van m'n eigen energiepool geworden (wat ik vroeger nooit van mezelf gedacht had) en moet -bewuster- kiezen tegen wie ik 'ja' zeg en tegen wie 'nee'. Dat was voor mij deel van 't leerproces.
Hopelijk heb je snel geen hulpverleners meer nodig om goed te kunnen landen
Nou doorgaans lukt het me wel steeds beter, maar bij sommige mensen gaan alle alarmen bij mij tegelijk af. Is iets dat door t verleden komt en dat hoop ik in de komende tijd tot rust te kunnen brengen. Tot die tijd probeer ik ermee om te gaan.quote:
[..]
Klopt. In 't verleden had ik ook meer 't gevoel dat ik -nu- moest reageren. Ik voelde me bezwaard niet (gelijk) te reageren (wat ook niet lekker voor m'n eigenwaarde was toen).
[..]
het blijft een energievreter, maar je kunt ook op andere wijzes energie besparen.
Ik ben echt wat meer een manager van m'n eigen energiepool geworden (wat ik vroeger nooit van mezelf gedacht had) en moet -bewuster- kiezen tegen wie ik 'ja' zeg en tegen wie 'nee'. Dat was voor mij deel van 't leerproces.
Hopelijk heb je snel geen hulpverleners meer nodig om goed te kunnen landen
Eten is gisteren, ondanks alle paniekaanvallen, goed gegaan 
Gisteren was ik echt een hyperventilerend hoopje ellende, maar dat maakt niet uit
Gisteren was ik echt een hyperventilerend hoopje ellende, maar dat maakt niet uit
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
Eten is gisteren, ondanks alle paniekaanvallen, goed gegaan
Deze moet ik toch even van de daken komen schreeuwen. Binnen twee weken kan ik eindelijk mijn uitnodiging voor een intake verwachten voor een nieuwe afdeling angst en stemming om richting EMDR te gaan werken. 
Nice, ben benieuwd hoe EMDR je zal bevallenquote:
Deze moet ik toch even van de daken komen schreeuwen. Binnen twee weken kan ik eindelijk mijn uitnodiging voor een intake verwachten voor een nieuwe afdeling angst en stemming om richting EMDR te gaan werken.
Ik heb er echt ook zoveel over gezien/gelezen ondertussen. En hoe het nu ECHT werkt klinkt nog steeds als hocus pocus maar op de een of andere manier voelt het precies als wat ik nodig heb.quote:Op woensdag 21 maart 2018 10:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nice, ben benieuwd hoe EMDR je zal bevallen
quote:
Eten is gisteren, ondanks alle paniekaanvallen, goed gegaan
Klinkt goedquote:
Deze moet ik toch even van de daken komen schreeuwen. Binnen twee weken kan ik eindelijk mijn uitnodiging voor een intake verwachten voor een nieuwe afdeling angst en stemming om richting EMDR te gaan werken.
Mama van 2 lieve meiden :)
Misschien een domme vraag: Vinden jullie het ook zo lastig om overdag wakker te blijven? Elke middag zit ik te vechten tegen de slaap en ben ik doodmoe. Pas aan het eind van de middag bloei ik weer een beetje op.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Jup.quote:
Misschien een domme vraag: Vinden jullie het ook zo lastig om overdag wakker te blijven? Elke middag zit ik te vechten tegen de slaap en ben ik doodmoe. Pas aan het eind van de middag bloei ik weer een beetje op.
Ik slaap niet zonder medicijnen dus ik zit totaal aan het andere kant van het spectrum.
Zou wat vrolijke aanwezige muziek opzetten niet kunnen helpen? Of juist iets gaan doen op de tijden dat je weet dat je normaal slaperig word?
Zou wat vrolijke aanwezige muziek opzetten niet kunnen helpen? Of juist iets gaan doen op de tijden dat je weet dat je normaal slaperig word?
Ja. Altijd had ik een dip in de middag, Zo tegen 3 uur was ik echt opquote:
Misschien een domme vraag: Vinden jullie het ook zo lastig om overdag wakker te blijven? Elke middag zit ik te vechten tegen de slaap en ben ik doodmoe. Pas aan het eind van de middag bloei ik weer een beetje op.
en dan 's nachts niet in slaap kunnen komen
quote:
Ik heb het in de ochtend altijd heel druk, om wakker te blijven met de medicatie van de ochtend achter mijn kiezen en 's middags ben ik gewoon te moe om pap te zeggen. En tegen de avond begint alles uitgewerkt te raken en word ik weer levendig (totdat het weer medicatietijd is). Echt na elke medicijnronde heb ik een inkakmoment (dus vier keer op een dagquote:
[..]
Ja. Altijd had ik een dip in de middag, Zo tegen 3 uur was ik echt op
)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik ben ook vaak moe. Ga ook regelmatig een uurtje of 2 slapen om de rest van de dag nog wat te kunnen doen.quote:
Misschien een domme vraag: Vinden jullie het ook zo lastig om overdag wakker te blijven? Elke middag zit ik te vechten tegen de slaap en ben ik doodmoe. Pas aan het eind van de middag bloei ik weer een beetje op.
Vandaag had ik voor t eerst in tijden weer wat meer energie en heb lekker wat rondgefietst. Zal komen doordat ik gisteren na het gesprek met de psycholoog een hoop spanning los kon laten.
Ik heb gisteren met de psycholoog de uitnodiging van het uwv voor de eerstejaarsbeoordeling besproken. Ik had er best wat spanning van maar die kon ik na het gesprek redelijk goed loslaten. Ze gaat in overleg met de psychiater een brief opstellen met haar bevindingen die ik mee kan nemen naar het uwv. Ze was het met me eens toen ik aangaf dat ik eigenlijk niet goed weet hoe ik zou moeten werken omdat de therapie maar ook de verwerking al zoveel energie kosten. Dat het vrijwilligerswerk eigenlijk al op het randje zit.
Ook bij mijn vrijwilligerswerk heb ik het besproken en ook de manager steunt me wel. Hij gaf aan dat hij ook wel ziet dat 'gewoon werken' er niet inzit, dat mijn niveau eerder een uurtje een beetje aanrommelen en daarna uitrusten is.
Ik ben blij met de steun van mijn omgeving. Ook vrienden en mijn broer geven aan dat ze me uiteindelijk wel weer aan t werk zien maar nu nog niet. Nu hopen dat ik dat goed uitgelegd krijg bij het uwv.
Ook bij mijn vrijwilligerswerk heb ik het besproken en ook de manager steunt me wel. Hij gaf aan dat hij ook wel ziet dat 'gewoon werken' er niet inzit, dat mijn niveau eerder een uurtje een beetje aanrommelen en daarna uitrusten is.
Ik ben blij met de steun van mijn omgeving. Ook vrienden en mijn broer geven aan dat ze me uiteindelijk wel weer aan t werk zien maar nu nog niet. Nu hopen dat ik dat goed uitgelegd krijg bij het uwv.
Mevrouwvoorjou, fijn dat je omgeving, vrijwilligerswerk en je psycholoog zien dat werken nu nog niet kan. Met de brief van de psycholoog en psychiater erbij zou het toch moeten lukken bij het UWV.
ChildoftheStars, ik weet niet of het voor jou werkt, maar ik doe wel ns een dutje 's middags om even op te laden. Maar dan zet ik mijn wekker op 30-45 minuten. Want als ik te lang ga slapen dan heb ik daar 's avonds last van...
ChildoftheStars, ik weet niet of het voor jou werkt, maar ik doe wel ns een dutje 's middags om even op te laden. Maar dan zet ik mijn wekker op 30-45 minuten. Want als ik te lang ga slapen dan heb ik daar 's avonds last van...
Mama van 2 lieve meiden :)
CofS: Ik slaap ook 's middags. Als ik dat niet doe, ben ik 's avonds om 19.00 uur gesloopt en krijg dan melt-downs. Liever even een uurtje chillen in bed.
Best fijn. Ik heb nu 'twee dagen' voor de prijs van één. 's Ochtends energie voor actieve dingen (huishouden, meestal) én na mijn dutje genoeg energie om te koken en te hobby'en.
Best fijn. Ik heb nu 'twee dagen' voor de prijs van één. 's Ochtends energie voor actieve dingen (huishouden, meestal) én na mijn dutje genoeg energie om te koken en te hobby'en.
Mon 'en!
Wat maakte je boos zo boos op haar?quote:
Bij mijn psych geweest en op den duur zat ik me gewoon in te houden om haar niet te slaan.
Ik herken dit. Mijn studie was mijn enige houvast en mijn enige hoop op een fatsoenlijke toekomst. Ik bleef proberen ondanks continu falen, omdat het het enige was dat ik had. Ik moest het halen en verwachtte dat ik er nooit overheen zou komen als ik zou moeten stoppen, dat dat het einde betekende voor mij. Vorig jaar heb ik toch de rationele beslissing genomen om het op te geven en dat was heftig, maar ik blijk het beter aan te kunnen dan ik had verwacht.quote:Maar het was een goed gesprek en de vinger werd heel duidelijk op de zere plek gelegd, waarvan ik zelf nog niet door had dat het zo pijnlijk was (maar waarschijnlijk de reden van waarom ik zoveel moet braken van mezelf, en mezelf moet straffen).
Het ging er vooral over dat ik momenteel zonder zekerheid over mijn studie zit, niet weet of ik dat weer op kan pakken en dat ik bang ben nooit een normaal leven te leiden. Plus nog heel veel bijzaken (mijn broer krijgt een kindje erbij terwijl hij nu al teveel heeft aan twee kinderen. Beginnen met nieuwe clubjes, etc). Het ging er over dat ik geen toekomst voor mezelf zie en eigenlijk al zelfwaardering, en persoonlijkheid aan mijn (ontbrekende) carrière hang. Conclusie, ik moest mijn doelen bijstellen en meer compassie met mezelf hebben en gevoelens toe laten (en niet alleen letterlijk uitbraken).
Nu is mijn hoofd een wattenbol en ben ik uitgeput
Fijn!quote:
Deze moet ik toch even van de daken komen schreeuwen. Binnen twee weken kan ik eindelijk mijn uitnodiging voor een intake verwachten voor een nieuwe afdeling angst en stemming om richting EMDR te gaan werken.
Vind je het spannend? Ik wilde nooit EMDR proberen omdat ik het te raar vind
Why are you wearing that stupid man suit?
Wat slapen betreft: ik ben de laatste tijd erg moe. Na mijn opname ging het lange tijd goed met mijn dag- en nachtritme, hoewel ik wel steeds te vroeg wakker werd en daardoor net niet voldoende slaap kreeg. Maar ik ging dan wel uit bed. Inmiddels ga ik later naar bed, word ik alsnog heel vroeg wakker en kan dan niet meer slapen. Meestal blijf ik toch in bed liggen omdat ik te moe ben en geen zin heb om eruit te gaan en soms val ik uren later dan toch weer in slaap. In slaap vallen lukt regelmatig niet en dan neem ik flurazepam, maar dan ben ik alweer twee uur verder. Tussen de middag moet ik er wel uit om de honden uit te laten, dus dat doe ik sowieso.
De laatste tijd slaap ik af en toe 's middags, ook omdat ik gewoon geen zin heb om wakker te zijn.
De laatste tijd slaap ik af en toe 's middags, ook omdat ik gewoon geen zin heb om wakker te zijn.
Why are you wearing that stupid man suit?
Het is bewezen dat een kort dutje overdag goed voor je kan zijn; het verbetert je cognitieve vaardigheden e.d.. Dus ik zeg: doen!
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik heb geleerd dat deze alarmbellen voor mij een signaal van mezelf zijn dat er iets aan de hand is. Het grootste probleem is het correct interpreteren van deze signalen en reinheid, rust en een soort koelheid zijn daarbij handig. Ik merk dat ik deze signalen meestal niet voor niets heb en zal ze zeker niet afdoen als 'grote onzin' oid.quote:
[..]
Nou doorgaans lukt het me wel steeds beter, maar bij sommige mensen gaan alle alarmen bij mij tegelijk af. Is iets dat door t verleden komt en dat hoop ik in de komende tijd tot rust te kunnen brengen. Tot die tijd probeer ik ermee om te gaan.
Ik voel soms gewoon aan wanneer er problemen gaan ontstaan, meestal als ik bijvoorbeeld in 't OV onderweg ben. Lijkt soms wel een zintuig, maar tis lastig om ervoor te zorgen dat die heftige (en vaak alarmerende emoties) niet met je aan de haal gaan.
Er zijn ook wel mensen die zullen beweren dat dit gevoel een probleem op zich is en dat het zeg maar uitgeschakeld dient te worden, maar ik zie het meer als iets wat je 't beste kan leren beheersen zodat het in jouw voordeel werkt.
Sommige mensen zijn nou eenmaal onbetrouwbaar en hoe eerder je deze herkent, hoe beter.
Ik ben wel benieuwd hoe dit voor jou zal gaan werken. Succes alvastquote:
[..]
Ik heb er echt ook zoveel over gezien/gelezen ondertussen. En hoe het nu ECHT werkt klinkt nog steeds als hocus pocus maar op de een of andere manier voelt het precies als wat ik nodig heb.
Ik heb -soms- momentjes dat ik min of meer ineens instort (vaak na een drukke overprikkelend dagdeel, bijvoorbeeld).quote:
Misschien een domme vraag: Vinden jullie het ook zo lastig om overdag wakker te blijven? Elke middag zit ik te vechten tegen de slaap en ben ik doodmoe. Pas aan het eind van de middag bloei ik weer een beetje op.
Ik ga dan toch vaak even op bed of op de bank liggen en soms slaap ik dan even een uurtje of 2.
Voor een korte tijd even wegzinken zou op zich geen kwaad moeten doen. 't belangrijkste 'probleem' dat je zou kunnen krijgen door in de middag zeg maar even te dutten, is dat je daardoor je dag/nachtritme vooruit gaat schuiven. Zolang je je dag/nachtritme stabiel weet te houden (en je voor de rest geen problemen daarmee ondervindt, zoals het missen van afspraken of geen boodschappen kunnen halen of zo), zie ik er niet echt een probleem in.
Dus soms als ik in de middag ineens (hartstikke!) moe ben, dan geef ik er aan toe en ga ik even liggen. Dan even 1 tot 2 uur slapen (vaak dan ook dromen) en dan kan ik er weer even tegenaan
Ik vind het heel eng, maar ik ben wel heel blij met de doorverwijzing. Als ik zie wat andere mensen er aan gehad hebben en wat hun verhalen zijn.. dan maakt dat me best hoopvol.quote:
[..]
Wat maakte je boos zo boos op haar?
[..]
Ik herken dit. Mijn studie was mijn enige houvast en mijn enige hoop op een fatsoenlijke toekomst. Ik bleef proberen ondanks continu falen, omdat het het enige was dat ik had. Ik moest het halen en verwachtte dat ik er nooit overheen zou komen als ik zou moeten stoppen, dat dat het einde betekende voor mij. Vorig jaar heb ik toch de rationele beslissing genomen om het op te geven en dat was heftig, maar ik blijk het beter aan te kunnen dan ik had verwacht.
[..]
Fijn!
Ik wilde nooit EMDR proberen omdat ik het te raar vind
En van niks doen word het sowieso niet beter.
Even een algemene vraag. 3 maanden geleden had ik last van een depressie van een paar maanden en ik kan me eigenlijk nog weinig van die periode herinneren. Niet zozeer wat ik gedaan had, maar eerder de emoties die erbij kwamen kijken, Sterker nog, ik kan me nu eigenlijk niet voorstellen dat ik depressief ben geweest. En dit is niet eerder keer. Bij mijn vorige depressies had ik precies hetzelfde. De psychiater zei dat je het kon vergelijken met pijn. Dat vergeet je ook na een tijdje.
Maar ik vind dit nogal eng, omdat ik weet dat ik de toekomst weer te maken ga krijgen met depressies, maar eigenkijk niet weet wat ik dan kan verwachten.
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie daar mee om?
Maar ik vind dit nogal eng, omdat ik weet dat ik de toekomst weer te maken ga krijgen met depressies, maar eigenkijk niet weet wat ik dan kan verwachten.
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie daar mee om?
ROBODEMONS..................|:(
Ik schrijf veel.quote:
Even een algemene vraag. 3 maanden geleden had ik last van een depressie van een paar maanden en ik kan me eigenlijk nog weinig van die periode herinneren. Niet zozeer wat ik gedaan had, maar eerder de emoties die erbij kwamen kijken, Sterker nog, ik kan me nu eigenlijk niet voorstellen dat ik depressief ben geweest. En dit is niet eerder keer. Bij mijn vorige depressies had ik precies hetzelfde. De psychiater zei dat je het kon vergelijken met pijn. Dat vergeet je ook na een tijdje.
Maar ik vind dit nogal eng, omdat ik weet dat ik de toekomst weer te maken ga krijgen met depressies, maar eigenkijk niet weet wat ik dan kan verwachten.
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie daar mee om?
Daarnaast: waarom wil je precies weten wat je kunt verwachten?
(Heb je de depressies als verlammend ervaren destijds (bijvoorbeeld) waardoor het een te grote impact had op andere aspecten van je leven en wil je daar een soort controle over krijgen?) Als je de eerste vraag concreet voor jezelf kunt beantwoorden kun je ook iets gerichter zoeken naar wat handig zou zijn.
Mijn alarmbellen gaan meestal ook af als er iets is dat niet klopt, alleen bij mij wordt t dan soms zo heftig dat ik niet meer helder kan denken.quote:
[..]
Ik heb geleerd dat deze alarmbellen voor mij een signaal van mezelf zijn dat er iets aan de hand is. Het grootste probleem is het correct interpreteren van deze signalen en reinheid, rust en een soort koelheid zijn daarbij handig. Ik merk dat ik deze signalen meestal niet voor niets heb en zal ze zeker niet afdoen als 'grote onzin' oid.
Ik voel soms gewoon aan wanneer er problemen gaan ontstaan, meestal als ik bijvoorbeeld in 't OV onderweg ben. Lijkt soms wel een zintuig, maar tis lastig om ervoor te zorgen dat die heftige (en vaak alarmerende emoties) niet met je aan de haal gaan.
Er zijn ook wel mensen die zullen beweren dat dit gevoel een probleem op zich is en dat het zeg maar uitgeschakeld dient te worden, maar ik zie het meer als iets wat je 't beste kan leren beheersen zodat het in jouw voordeel werkt.
Sommige mensen zijn nou eenmaal onbetrouwbaar en hoe eerder je deze herkent, hoe beter.
Ik verwacht dat met het tot rust brengen van het verleden minder zal worden.
Maar je hebt gelijk dat het niet zomaar gebeurt, er is wel altijd iets dat speelt en met name daarin probeer ik meer voor mezelf te kiezen.
Mijn gevoel uitschakelen daar ben ik vanaf gestapt. Het leven is veel leuker met gevoelens en daarnaast zijn ze er voor een reden. Mij helpen ze in elk geval ook goed om te weten waar mijn grenzen liggen.
Ik zei laatst nog tegen mijn psycholoog dat ik het lastig vond nog te relateren aan toen het echt slecht met me ging. Ik weet rationeel dat ik heel diep zat maar de gevoelens en hoe het was lijkt nu meer een soort grijsfoto. Ik kan me amper nog voorstellen hoe het toen was.quote:
Even een algemene vraag. 3 maanden geleden had ik last van een depressie van een paar maanden en ik kan me eigenlijk nog weinig van die periode herinneren. Niet zozeer wat ik gedaan had, maar eerder de emoties die erbij kwamen kijken, Sterker nog, ik kan me nu eigenlijk niet voorstellen dat ik depressief ben geweest. En dit is niet eerder keer. Bij mijn vorige depressies had ik precies hetzelfde. De psychiater zei dat je het kon vergelijken met pijn. Dat vergeet je ook na een tijdje.
Maar ik vind dit nogal eng, omdat ik weet dat ik de toekomst weer te maken ga krijgen met depressies, maar eigenkijk niet weet wat ik dan kan verwachten.
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie daar mee om?
Hoewel het vaag is heb ik mijn psycholoog en anderen als getuigen dat ik toen echt diep zat, en dat het nu dus belangrijk is en blijft aan mezelf te werken om te voorkomen dat dat herhaald wordt.
Wat ik hier wel herken (en wat verder op zich losstaat van het depressie-verhaal zelf), is dat toen ik bijvoorbeeld nog abilify nam, m'n emoties veel meer afgevlakt waren.quote:
Even een algemene vraag. 3 maanden geleden had ik last van een depressie van een paar maanden en ik kan me eigenlijk nog weinig van die periode herinneren. Niet zozeer wat ik gedaan had, maar eerder de emoties die erbij kwamen kijken, Sterker nog, ik kan me nu eigenlijk niet voorstellen dat ik depressief ben geweest. En dit is niet eerder keer. Bij mijn vorige depressies had ik precies hetzelfde. De psychiater zei dat je het kon vergelijken met pijn. Dat vergeet je ook na een tijdje.
Maar ik vind dit nogal eng, omdat ik weet dat ik de toekomst weer te maken ga krijgen met depressies, maar eigenkijk niet weet wat ik dan kan verwachten.
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie daar mee om?
Ik kan me wel dingetjes herinneren van de invloed die dit op m'n dagelijkse leven had, maar ik kan me eigenlijk niet meer voorstellen hoe dit voelt of hoe dit op mijn (even bij gebrek aan betere term) beslissingscentrum inwerkte.
Verder kan ik me depressie wel voorstellen. Misschien omdat ik 't zo vaak en lang en diep heb meegemaakt, maar ik denk ook omdat ik in staat ben om emoties uit 't verleden op te roepen. Een makkelijke manier waarop dit vaker lukt is door bepaalde muziek te luisteren of door op een andere manier een bepaalde sfeer bij mezelf op te roepen.
Het opzoeken van een bepaalde plek die ik bijvoorbeeld met depressie associeer, kan dit ook nog oproepen, maar dit effect is wel minder sterk en verdwijnt ook vrij snel.
Ik kan 't vaak ook oproepen door me te herinneren hoe iets was of hoe iets ging. Tis alsof er een oude la weer opengetrokken wordt en alle shit weer eruit valt (maar vaak wel minder heftig).
Heb je dingen die bij jou sterke emoties oproepen? Heb je bijvoorbeeld passies of is er iets waar je zeg maar gelijk enthousiast van wordt? Dat soort dingen zouden je meer inzicht -kunnen- geven wat dit aangaat en ik verwacht dat dit bij jezelf begrijpen ook je angst daarvoor zou kunnen laten doen afnemen
(maar garanties bied ik niet ).
Klopt. Verstandig ook. Ik ontdekte dit eigenlijk pas toen ik als vuistregel vaker ging reageren met "Ik slaap er een nachtje overquote:
[..]
Mijn alarmbellen gaan meestal ook af als er iets is dat niet klopt, alleen bij mij wordt t dan soms zo heftig dat ik niet meer helder kan denken.
Ik verwacht dat met het tot rust brengen van het verleden minder zal worden.
Maar je hebt gelijk dat het niet zomaar gebeurt, er is wel altijd iets dat speelt en met name daarin probeer ik meer voor mezelf te kiezen.
" waardoor ik mezelf meer bedenktijd gaf.Ook gebruikte ik vaker bij geval van twijfel "nee" als het om dingen ging als een gunst verlenen (bijvoorbeeld op iemand oppassen of iets voor iemand opslaan of iemand geld lenen).
Die alarmbellen goed aanvoelen is iets wat ik heb moeten leren perfectioneren (en perfect is 't niet, uiteraard) en omgekeerd evenredig heb ik ook geleerd om aan te voelen of iemand goed voelt of niet.
Ik vond 't ook lastig om mensen toch het voordeel van de twijfel te geven als ik rationeel gezien prima kon inschatten dat iemand wel degelijk betrouwbaar was. Achteraf gezien had ik dit rationeel gezien vrijwel altijd ook juist ingeschat en was mijn eigen wantrouwen eerder het probleem. Maar iemand wel gaan vertrouwen is misschien wel 1 van de moeilijkste dingen die er zijn (voor mij).
Maar er zijn mensen die wel goed voelen en daar heb ik gewoonlijk ook meer tolerantie voor als die zeg maar de schijn tegen hebben wat betrouwbaarheid betreft
Uhu, idem! Mezelf emotioneel afsluiten, mezelf haten omdat ik zo heftig reageer (en dus een slappeling ben, walgelijk ben, waardeloos ben), daar heb ik 't helemaal mee gehad. En al helemaal omdat dat simpelweg niet waar is.quote:Mijn gevoel uitschakelen daar ben ik vanaf gestapt. Het leven is veel leuker met gevoelens en daarnaast zijn ze er voor een reden. Mij helpen ze in elk geval ook goed om te weten waar mijn grenzen liggen.
Grenzen aangeven is ook lastig. Wat hier helpt is omgaan met mensen die (totaal of vrijwel totaal) absoluut betrouwbaar zijn, die zeg maar geen gevaar voor me zijn, en dan op hun 'oefenen' (stiekem
), waardoor m'n zelfvertrouwen toeneemt en ik 't later ook bij mindere mensen kan.Ook dingen als afdingen op vlooienmarkten of verkoopsites of zelfs online RPG's hebben me hierbij geholpen.
Doorgaans eigenlijk niet. Ik heb wel nare herinneringen, en als ik daar aan denk probeer ik het gevoel dat erbij hoort maar te laten komen. Dat vind ik soms wel lastig.quote:
Hoe onderdrukken jullie herinneringen?
Ik probeer mijn gedachten helpend te laten zijn. Mezelf bevestigen dat het naar was en dan extra lief zijn voor mezelf als troost. Roze pluizige deken, kopje kamillethee of iemand een knuffel vragen.
Ik had vannacht zo'n nare nachtmerrie. Als kind was ik vaak angstig als ik alleen in mijn kamer was. Daar ging mijn droom ook over, alle angsten kwamen uit. Met als enige verschil dat ik mijn broertje wakkermaakte en die het ook zag. Nu ff rustig t nagevoel ff laten wegebben. Bah zeg.
Post verwijderd omdat het probleem soort van opgelost is .
[ Bericht 49% gewijzigd door kuolema op 26-03-2018 19:10:53 ]
[ Bericht 49% gewijzigd door kuolema op 26-03-2018 19:10:53 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Niet. Komt het alleen maar harder van terug. Het een plek geven, accepteren, verwerken.quote:
Hoe onderdrukken jullie herinneringen?
Door heel slecht voor mezelf te zorgen en in mijn eetstoornis de ruimte te geven. Herinneringen moet je verwerken, niet onderdrukkenquote:
Hoe onderdrukken jullie herinneringen?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
[quote] Op maandag 26 maart 2018 18:35 schreef kuolema het volgende:
Dat is echt een rot situaties... maar misschien heeft het ook niet per se met jou te maken he Ik denk niet dat ze iets slechts met je van plan zijn, ze hebben vast het beste met je voor
[ Bericht 45% gewijzigd door ChildoftheStars op 26-03-2018 21:23:12 ]
Op maandag 26 maart 2018 18:35 schreef kuolema het volgende:Dat is echt een rot situaties... maar misschien heeft het ook niet per se met jou te maken he
Ik denk niet dat ze iets slechts met je van plan zijn, ze hebben vast het beste met je voor [ Bericht 45% gewijzigd door ChildoftheStars op 26-03-2018 21:23:12 ]
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je hebt gelijk.quote:
Dat is echt een rot situaties... maar misschien heeft het ook niet per se met jou te maken he
Ik had niet zo'n goede dag en daardoor werd ik even wantrouwend. Ik had iets verkeerd verstaan blijkbaar.
Why are you wearing that stupid man suit?
Goed dat het een beetje weg is nu.quote:
[..]
Je hebt gelijk.
Ik had niet zo'n goede dag en daardoor werd ik even wantrouwend. Ik had iets verkeerd verstaan blijkbaar.
