Het is echt uit zelfbescherming. Het heeft meestal niet zoveel met die persoon te maken en ik vind dat ik voor mezelf mag kiezen. Al moet ik mezelf daar wel soms even aan herinneren.quote:Op zondag 18 maart 2018 19:50 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Dat is wel een goeie, ja. Thanks.
Is het dan dat ze je anders gaan behandelen, of puur dat je dan jezelf door hun ogen gaan zien en je de moed in de schoenen zakt?quote:Op zondag 18 maart 2018 19:15 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik weet niet waarom, maar mensen merken het vrij snel aan me. Ik vind dat verschrikkelijk.
Het is niet dat mensen me als minder behandelen, misschien eerder het tegenovergestelde, maar ik krijg wel vragen. Ze zien me gelukkig als vol aan, alleen men heeft het gevoel dat er iets is. Ik kan het niet beter uitleggen. Alleen met sollicitaties e.d.is het echt vervelend. In het normale leven is het gênant, maar ik ben er ook op afgewezen en dat doet pijn.quote:Op zondag 18 maart 2018 22:46 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Is het dan dat ze je anders gaan behandelen, of puur dat je dan jezelf door hun ogen gaan zien en je de moed in de schoenen zakt?
Ik vind het zelf vreselijk als mensen me hierdoor ineens meewarig gaan behandelen. Of niet meer voor vol aanzien en voor mij gaan bepalen wat ik wel en niet aankan.
Ik ben erg blij dat ik veel mensen om me heen heb die gewoon normaal tegen me doen maar wel rekening houden met grenzen die voor mij anders liggen.
Simpele dingen als 'cola of bier?' omdat ze weten dat ik maar beperkt mag drinken terwijl men eerder zonder vragen een biertje in mijn handen drukte. En daar verder ook niks over zeggen.
hahahaha, te schattigquote:
Ja het is goed gekomen. Lekker met mijn vriend een film gekeken en daarna lekker liggen lezen. Een hele fijne avond dusquote:Op zondag 18 maart 2018 22:35 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Knuffels!
Ik hoop dat je de tijd n beetje doorkomt.
Beetje late reactie, maar dit stukje zegt alles.quote:Op vrijdag 16 maart 2018 16:28 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Mag ik jullie om hulp vragen bij een dilemma?
Vorig jaar is iemand enorm rottig omgegaan met onze vriendschap en naderhand verdraait hij wat er is gebeurd ten koste van mij tegenover wederzijdse vrienden.
Mijn slapen gaat redelijk goed op 't moment. Qua uren haal ik 't niet altijd, maar qua dag/nachtritme gaat 't wel prima hierquote:Op zaterdag 17 maart 2018 09:11 schreef ChildoftheStars het volgende:
Oké, in januari sliep ik twee uur per nacht. Daarna sliep ik een week niet en werd opgenomen voor drie weken met een manie en een psychose. Vannacht heb ik voor het eerst weer eens een hele nacht goed geslapen zonder medicatie. Ik ben een beetje trots en blij
Ergens is dit ook wel een voordeel.quote:Op zondag 18 maart 2018 18:33 schreef Melancholia_war het volgende:
Hoe gaan jullie ermee om dat "het" niet aan de buitenkant te zien is?
Ik hoorde van een hulpverlener dat die, als die niets wist over mij, mij heel normaal vond overkomen.
Dat had ik inderdaad besloten toen ik weer helder kon denken.quote:Op maandag 19 maart 2018 13:53 schreef magnetronkoffie het volgende:
Toch wel aardig druk hier.
[..]
Beetje late reactie, maar dit stukje zegt alles.
Hij verdraait wat er is gebeurd ten koste van jou tegenover mensen die ook jouw vrienden zijn. Dat doe je niet als vriend, punt. Deze persoon meteen in de kliko smijten en op armslengte afstand houden en nooit meer met zulke mensen gaan
Heel verstandig!quote:Op maandag 19 maart 2018 16:39 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Dat had ik inderdaad besloten toen ik weer helder kon denken.
Ik heb het meestal wel snel door en hou het ook even bij mezelf tot ik gekalmeerd ben, erop reageren in zo'n situatie maakt t er toch niet beter op.quote:Op maandag 19 maart 2018 17:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Heel verstandig!
Tis ook goed om te bedenken dat je je bewust bent van die zeg maar onhelderheid die plaatsvindt voordat je helderheid weer terug keert. Ook als (of misschien zelfs vooral als) het contact met mensen betreft. Dan wil ik er nogal eens even een nachtje over slapen.
Klopt. In 't verleden had ik ook meer 't gevoel dat ik -nu- moest reageren. Ik voelde me bezwaard niet (gelijk) te reageren (wat ook niet lekker voor m'n eigenwaarde was toen).quote:Op maandag 19 maart 2018 19:36 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik heb het meestal wel snel door en hou het ook even bij mezelf tot ik gekalmeerd ben, erop reageren in zo'n situatie maakt t er toch niet beter op.
het blijft een energievreter, maar je kunt ook op andere wijzes energie besparen.quote:Ik schakel meestal hulplijnen in om even te helpen weer te landen en dat lukt dan ook wel.
Blijft wel n energievreter. Maarja, ik hoop de komende tijd wat meters te maken op dat vlak.
Nou doorgaans lukt het me wel steeds beter, maar bij sommige mensen gaan alle alarmen bij mij tegelijk af. Is iets dat door t verleden komt en dat hoop ik in de komende tijd tot rust te kunnen brengen. Tot die tijd probeer ik ermee om te gaan.quote:Op maandag 19 maart 2018 21:02 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Klopt. In 't verleden had ik ook meer 't gevoel dat ik -nu- moest reageren. Ik voelde me bezwaard niet (gelijk) te reageren (wat ook niet lekker voor m'n eigenwaarde was toen).
[..]
het blijft een energievreter, maar je kunt ook op andere wijzes energie besparen.
Ik ben echt wat meer een manager van m'n eigen energiepool geworden (wat ik vroeger nooit van mezelf gedacht had) en moet -bewuster- kiezen tegen wie ik 'ja' zeg en tegen wie 'nee'. Dat was voor mij deel van 't leerproces.
Hopelijk heb je snel geen hulpverleners meer nodig om goed te kunnen landen
quote:Op dinsdag 20 maart 2018 05:43 schreef ChildoftheStars het volgende:
Eten is gisteren, ondanks alle paniekaanvallen, goed gegaan Gisteren was ik echt een hyperventilerend hoopje ellende, maar dat maakt niet uit
Nice, ben benieuwd hoe EMDR je zal bevallenquote:Op woensdag 21 maart 2018 09:14 schreef Fripsel het volgende:
Deze moet ik toch even van de daken komen schreeuwen. Binnen twee weken kan ik eindelijk mijn uitnodiging voor een intake verwachten voor een nieuwe afdeling angst en stemming om richting EMDR te gaan werken.
Ik heb er echt ook zoveel over gezien/gelezen ondertussen. En hoe het nu ECHT werkt klinkt nog steeds als hocus pocus maar op de een of andere manier voelt het precies als wat ik nodig heb.quote:Op woensdag 21 maart 2018 10:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nice, ben benieuwd hoe EMDR je zal bevallen
quote:Op dinsdag 20 maart 2018 05:43 schreef ChildoftheStars het volgende:
Eten is gisteren, ondanks alle paniekaanvallen, goed gegaan Gisteren was ik echt een hyperventilerend hoopje ellende, maar dat maakt niet uit
Klinkt goedquote:Op woensdag 21 maart 2018 09:14 schreef Fripsel het volgende:
Deze moet ik toch even van de daken komen schreeuwen. Binnen twee weken kan ik eindelijk mijn uitnodiging voor een intake verwachten voor een nieuwe afdeling angst en stemming om richting EMDR te gaan werken.
Jup.quote:Op woensdag 21 maart 2018 14:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
Misschien een domme vraag: Vinden jullie het ook zo lastig om overdag wakker te blijven? Elke middag zit ik te vechten tegen de slaap en ben ik doodmoe. Pas aan het eind van de middag bloei ik weer een beetje op.
Ja. Altijd had ik een dip in de middag, Zo tegen 3 uur was ik echt op en dan 's nachts niet in slaap kunnen komenquote:Op woensdag 21 maart 2018 14:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
Misschien een domme vraag: Vinden jullie het ook zo lastig om overdag wakker te blijven? Elke middag zit ik te vechten tegen de slaap en ben ik doodmoe. Pas aan het eind van de middag bloei ik weer een beetje op.
quote:
Ik heb het in de ochtend altijd heel druk, om wakker te blijven met de medicatie van de ochtend achter mijn kiezen en 's middags ben ik gewoon te moe om pap te zeggen. En tegen de avond begint alles uitgewerkt te raken en word ik weer levendig (totdat het weer medicatietijd is). Echt na elke medicijnronde heb ik een inkakmoment (dus vier keer op een dag )quote:Op woensdag 21 maart 2018 14:33 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ja. Altijd had ik een dip in de middag, Zo tegen 3 uur was ik echt op en dan 's nachts niet in slaap kunnen komen
Ik ben ook vaak moe. Ga ook regelmatig een uurtje of 2 slapen om de rest van de dag nog wat te kunnen doen.quote:Op woensdag 21 maart 2018 14:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
Misschien een domme vraag: Vinden jullie het ook zo lastig om overdag wakker te blijven? Elke middag zit ik te vechten tegen de slaap en ben ik doodmoe. Pas aan het eind van de middag bloei ik weer een beetje op.
Wat maakte je boos zo boos op haar?quote:Op maandag 19 maart 2018 12:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
Bij mijn psych geweest en op den duur zat ik me gewoon in te houden om haar niet te slaan.
Ik herken dit. Mijn studie was mijn enige houvast en mijn enige hoop op een fatsoenlijke toekomst. Ik bleef proberen ondanks continu falen, omdat het het enige was dat ik had. Ik moest het halen en verwachtte dat ik er nooit overheen zou komen als ik zou moeten stoppen, dat dat het einde betekende voor mij. Vorig jaar heb ik toch de rationele beslissing genomen om het op te geven en dat was heftig, maar ik blijk het beter aan te kunnen dan ik had verwacht.quote:Maar het was een goed gesprek en de vinger werd heel duidelijk op de zere plek gelegd, waarvan ik zelf nog niet door had dat het zo pijnlijk was (maar waarschijnlijk de reden van waarom ik zoveel moet braken van mezelf, en mezelf moet straffen).
Het ging er vooral over dat ik momenteel zonder zekerheid over mijn studie zit, niet weet of ik dat weer op kan pakken en dat ik bang ben nooit een normaal leven te leiden. Plus nog heel veel bijzaken (mijn broer krijgt een kindje erbij terwijl hij nu al teveel heeft aan twee kinderen. Beginnen met nieuwe clubjes, etc). Het ging er over dat ik geen toekomst voor mezelf zie en eigenlijk al zelfwaardering, en persoonlijkheid aan mijn (ontbrekende) carrière hang. Conclusie, ik moest mijn doelen bijstellen en meer compassie met mezelf hebben en gevoelens toe laten (en niet alleen letterlijk uitbraken).
Nu is mijn hoofd een wattenbol en ben ik uitgeput
Fijn! Vind je het spannend?quote:Op woensdag 21 maart 2018 09:14 schreef Fripsel het volgende:
Deze moet ik toch even van de daken komen schreeuwen. Binnen twee weken kan ik eindelijk mijn uitnodiging voor een intake verwachten voor een nieuwe afdeling angst en stemming om richting EMDR te gaan werken.
Ik heb geleerd dat deze alarmbellen voor mij een signaal van mezelf zijn dat er iets aan de hand is. Het grootste probleem is het correct interpreteren van deze signalen en reinheid, rust en een soort koelheid zijn daarbij handig. Ik merk dat ik deze signalen meestal niet voor niets heb en zal ze zeker niet afdoen als 'grote onzin' oid.quote:Op maandag 19 maart 2018 22:51 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Nou doorgaans lukt het me wel steeds beter, maar bij sommige mensen gaan alle alarmen bij mij tegelijk af. Is iets dat door t verleden komt en dat hoop ik in de komende tijd tot rust te kunnen brengen. Tot die tijd probeer ik ermee om te gaan.
Ik ben wel benieuwd hoe dit voor jou zal gaan werken. Succes alvastquote:Op woensdag 21 maart 2018 10:20 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik heb er echt ook zoveel over gezien/gelezen ondertussen. En hoe het nu ECHT werkt klinkt nog steeds als hocus pocus maar op de een of andere manier voelt het precies als wat ik nodig heb.
Ik heb -soms- momentjes dat ik min of meer ineens instort (vaak na een drukke overprikkelend dagdeel, bijvoorbeeld).quote:Op woensdag 21 maart 2018 14:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
Misschien een domme vraag: Vinden jullie het ook zo lastig om overdag wakker te blijven? Elke middag zit ik te vechten tegen de slaap en ben ik doodmoe. Pas aan het eind van de middag bloei ik weer een beetje op.
Ik vind het heel eng, maar ik ben wel heel blij met de doorverwijzing. Als ik zie wat andere mensen er aan gehad hebben en wat hun verhalen zijn.. dan maakt dat me best hoopvol.quote:Op woensdag 21 maart 2018 22:29 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat maakte je boos zo boos op haar?
[..]
Ik herken dit. Mijn studie was mijn enige houvast en mijn enige hoop op een fatsoenlijke toekomst. Ik bleef proberen ondanks continu falen, omdat het het enige was dat ik had. Ik moest het halen en verwachtte dat ik er nooit overheen zou komen als ik zou moeten stoppen, dat dat het einde betekende voor mij. Vorig jaar heb ik toch de rationele beslissing genomen om het op te geven en dat was heftig, maar ik blijk het beter aan te kunnen dan ik had verwacht.
[..]
Fijn! Vind je het spannend?
Ik wilde nooit EMDR proberen omdat ik het te raar vind
Ik schrijf veel.quote:Op donderdag 22 maart 2018 22:21 schreef Morrigan het volgende:
Even een algemene vraag. 3 maanden geleden had ik last van een depressie van een paar maanden en ik kan me eigenlijk nog weinig van die periode herinneren. Niet zozeer wat ik gedaan had, maar eerder de emoties die erbij kwamen kijken, Sterker nog, ik kan me nu eigenlijk niet voorstellen dat ik depressief ben geweest. En dit is niet eerder keer. Bij mijn vorige depressies had ik precies hetzelfde. De psychiater zei dat je het kon vergelijken met pijn. Dat vergeet je ook na een tijdje.
Maar ik vind dit nogal eng, omdat ik weet dat ik de toekomst weer te maken ga krijgen met depressies, maar eigenkijk niet weet wat ik dan kan verwachten.
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie daar mee om?
Mijn alarmbellen gaan meestal ook af als er iets is dat niet klopt, alleen bij mij wordt t dan soms zo heftig dat ik niet meer helder kan denken.quote:Op donderdag 22 maart 2018 12:53 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik heb geleerd dat deze alarmbellen voor mij een signaal van mezelf zijn dat er iets aan de hand is. Het grootste probleem is het correct interpreteren van deze signalen en reinheid, rust en een soort koelheid zijn daarbij handig. Ik merk dat ik deze signalen meestal niet voor niets heb en zal ze zeker niet afdoen als 'grote onzin' oid.
Ik voel soms gewoon aan wanneer er problemen gaan ontstaan, meestal als ik bijvoorbeeld in 't OV onderweg ben. Lijkt soms wel een zintuig, maar tis lastig om ervoor te zorgen dat die heftige (en vaak alarmerende emoties) niet met je aan de haal gaan.
Er zijn ook wel mensen die zullen beweren dat dit gevoel een probleem op zich is en dat het zeg maar uitgeschakeld dient te worden, maar ik zie het meer als iets wat je 't beste kan leren beheersen zodat het in jouw voordeel werkt.
Sommige mensen zijn nou eenmaal onbetrouwbaar en hoe eerder je deze herkent, hoe beter.
Ik zei laatst nog tegen mijn psycholoog dat ik het lastig vond nog te relateren aan toen het echt slecht met me ging. Ik weet rationeel dat ik heel diep zat maar de gevoelens en hoe het was lijkt nu meer een soort grijsfoto. Ik kan me amper nog voorstellen hoe het toen was.quote:Op donderdag 22 maart 2018 22:21 schreef Morrigan het volgende:
Even een algemene vraag. 3 maanden geleden had ik last van een depressie van een paar maanden en ik kan me eigenlijk nog weinig van die periode herinneren. Niet zozeer wat ik gedaan had, maar eerder de emoties die erbij kwamen kijken, Sterker nog, ik kan me nu eigenlijk niet voorstellen dat ik depressief ben geweest. En dit is niet eerder keer. Bij mijn vorige depressies had ik precies hetzelfde. De psychiater zei dat je het kon vergelijken met pijn. Dat vergeet je ook na een tijdje.
Maar ik vind dit nogal eng, omdat ik weet dat ik de toekomst weer te maken ga krijgen met depressies, maar eigenkijk niet weet wat ik dan kan verwachten.
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie daar mee om?
Wat ik hier wel herken (en wat verder op zich losstaat van het depressie-verhaal zelf), is dat toen ik bijvoorbeeld nog abilify nam, m'n emoties veel meer afgevlakt waren.quote:Op donderdag 22 maart 2018 22:21 schreef Morrigan het volgende:
Even een algemene vraag. 3 maanden geleden had ik last van een depressie van een paar maanden en ik kan me eigenlijk nog weinig van die periode herinneren. Niet zozeer wat ik gedaan had, maar eerder de emoties die erbij kwamen kijken, Sterker nog, ik kan me nu eigenlijk niet voorstellen dat ik depressief ben geweest. En dit is niet eerder keer. Bij mijn vorige depressies had ik precies hetzelfde. De psychiater zei dat je het kon vergelijken met pijn. Dat vergeet je ook na een tijdje.
Maar ik vind dit nogal eng, omdat ik weet dat ik de toekomst weer te maken ga krijgen met depressies, maar eigenkijk niet weet wat ik dan kan verwachten.
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie daar mee om?
Klopt. Verstandig ook. Ik ontdekte dit eigenlijk pas toen ik als vuistregel vaker ging reageren met "Ik slaap er een nachtje over " waardoor ik mezelf meer bedenktijd gaf.quote:Op donderdag 22 maart 2018 23:51 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Mijn alarmbellen gaan meestal ook af als er iets is dat niet klopt, alleen bij mij wordt t dan soms zo heftig dat ik niet meer helder kan denken.
Ik verwacht dat met het tot rust brengen van het verleden minder zal worden.
Maar je hebt gelijk dat het niet zomaar gebeurt, er is wel altijd iets dat speelt en met name daarin probeer ik meer voor mezelf te kiezen.
Uhu, idem! Mezelf emotioneel afsluiten, mezelf haten omdat ik zo heftig reageer (en dus een slappeling ben, walgelijk ben, waardeloos ben), daar heb ik 't helemaal mee gehad. En al helemaal omdat dat simpelweg niet waar is.quote:Mijn gevoel uitschakelen daar ben ik vanaf gestapt. Het leven is veel leuker met gevoelens en daarnaast zijn ze er voor een reden. Mij helpen ze in elk geval ook goed om te weten waar mijn grenzen liggen.
Doorgaans eigenlijk niet. Ik heb wel nare herinneringen, en als ik daar aan denk probeer ik het gevoel dat erbij hoort maar te laten komen. Dat vind ik soms wel lastig.quote:Op zaterdag 24 maart 2018 04:37 schreef Melancholia_war het volgende:
Hoe onderdrukken jullie herinneringen?
Niet. Komt het alleen maar harder van terug. Het een plek geven, accepteren, verwerken.quote:Op zaterdag 24 maart 2018 04:37 schreef Melancholia_war het volgende:
Hoe onderdrukken jullie herinneringen?
Door heel slecht voor mezelf te zorgen en in mijn eetstoornis de ruimte te geven. Herinneringen moet je verwerken, niet onderdrukkenquote:Op zaterdag 24 maart 2018 04:37 schreef Melancholia_war het volgende:
Hoe onderdrukken jullie herinneringen?
Je hebt gelijk.quote:Op maandag 26 maart 2018 18:47 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dat is echt een rot situaties... maar misschien heeft het ook niet per se met jou te maken he Ik denk niet dat ze iets slechts met je van plan zijn, ze hebben vast het beste met je voor
Goed dat het een beetje weg is nu.quote:Op maandag 26 maart 2018 19:16 schreef kuolema het volgende:
[..]
Je hebt gelijk.
Ik had niet zo'n goede dag en daardoor werd ik even wantrouwend. Ik had iets verkeerd verstaan blijkbaar.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |