abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_168608829


Welkom in de Kosmos!
Ga mee op een reis door het heelal, langs de sterren, planeten, zwarte gaten en nog veel meer...

Het astronomie topic #2

Het astronomie topic #3

Het astronomie topic #4
.
Het astronomie topic #5

Het astronomie topic #6

Het astronomie topic #7

Het astronomie topic #8

Het astronomie topic #9

W&T / [CENTRAAL] Het Astronomie Topic #10

Een aantal gerelateerde topics
W&T / Exo-Planeten Topic #2
W&T / [CENTRAAL] MARS - De Missies! Deel 10
W&T / Astronomie in de Achtertuin #3
W&T / Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #11
W&T / Missie Juno: een ontdekkingsreis naar Jupiter
W&T / Cassini missie // Saturnus in de picture -part 2-
W&T / Missie: Dawn. Voor het eerst in een baan rond een dwergplaneet
W&T / New Horizons: De reis naar Pluto (en verder)
W&T / Hayabusa 2 Missie: opnieuw naar een asteroïde
W&T / Zwarte gaten en dummies #2 Dement in een andere dimensie
W&T / Bestaat donkere materie wel?


We gaan verder met het laatste artikel uit het vorige topic

31-01-2017

LIGO vindt twee nieuwe kandidaat-bronnen van zwaartekrachtgolven


Het LIGO-observatorium in Hanford, Washington. (NSF)

Met de twee LIGO-detectoren (Laser Interferometer Gravitational-wave Observatory) in de Amerikaanse staten Washington en Lousiana zijn in de afgelopen maanden twee nieuwe kandidaatbronnen van zwaartekrachtgolven ontdekt. Dat meldt de LIGO-collaboratie in een reeks van vier Twitterberichten.

Op 14 september 2015 registreerde LIGO voor het eerst minieme rimpelingen in de ruimtetijd, veroorzaakt door de versmelting van twee relatief zware zwarte gaten op 1,3 miljard lichtjaar afstand van de aarde. Ook in oktober en december 2015 werden signalen geregistreerd; de eerste waarnemingscyclus liep tot half januari 2016.

Op 30 november begon de tweede waarnemingscyclus, met een hogere detectorgevoeligheid. Kennelijk zijn inmiddels twee mogelijke signalen gedetecteerd. Details zijn nog niet bekendgemaakt. De analyse is nog in volle gang, meldt het team. Later dit voorjaar zal hopelijk ook de Europese Virgo-detector in Italië aan de speurtocht deelnemen; het is dan eenvoudiger om de herkomstirchting van de zwaartekrachtgolven nauwkeurig vast te stellen. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_168608930
01-02-2017

Twee miljard pixels onthullen de schoonheid van de Kattenpoot- en Kreeftnevel

Aanschouw! Eén van de grootste opnamen die de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) ooit heeft vrijgegeven. En is ‘ie niet prachtig?

Op de foto schitteren de gas- en stofwolken NGC 6334 en NGC 6357. Eerstgenoemde wolk is ongeveer 5500 lichtjaar van ons verwijderd en wordt – natuurlijk vanwege zijn vorm – ook wel de Kattenpootnevel genoemd. NGC 6357 is ongeveer 8000 lichtjaar van ons verwijderd en heeft de bijnaam Kreeftnevel. De twee nevels bevinden zich in het sterrenbeeld Schorpioen.


De Kattenpootnevel (rechts) en de Kreeftnevel (links). Afbeelding: ESO.

De Kattenpootnevel werd al in 1837 gespot. En wel door John Herschel tijdens een expeditie naar Kaap de Goede Hoop in Zuid-Afrika. Herschel had echter niet zo’n grote telescoop en spotte dan ook maar een deel van de nevel: het helderste ‘teenkussentje’ van de kattenpoot. In werkelijkheid heeft de nevel drie ‘teenkussentjes’. Het zijn wolken van gas (voornamelijk waterstof) die stralen dankzij het ultraviolette licht van heldere, pasgeboren sterren in de nevel. Hetzelfde geldt voor de ‘klauwen’ van de Kreeftnevel.


Een aantal hoogtepunten uit de nieuwe opname. Afbeelding: ESO.

Deze nieuwe foto is gemaakt met behulp van de OmegaCAM-camera. De foto telt zo’n 49.511 bij 39.136 pixels. En daarmee is het één van de grootste opnamen die ESO ooit heeft vrijgegeven

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_168727937
06-02-2017

Hubble maakt prachtige foto van stervende ster

Op de foto zien we onder meer gaslagen die met ongelofelijke snelheden – tot wel 1 miljoen kilometer per uur – weggeslingerd worden.

Als een ster sterft, is dat een spectaculaire gebeurtenis. Dat blijkt ook wel uit deze prachtige foto van OH 231.8+04.2 – bijgenaamd de kalebas- of rotte eieren-nevel.

Rot ei? Dat deze nevel ook wel rotte eieren-nevel wordt genoemd, komt doordat deze veel zwavel bevat. Wanneer je dit element combineert met andere elementen ruikt het als een rot ei.
Planetaire nevel in wording
We zijn hier getuige van de dood van een ster met een lage massa. De ster zit midden in een transformatie en verandert van een rode reus in een planetaire nevel. Tijdens deze transformatie worden de buitenste gas- en stoflagen van de ster in de omringende ruimte geblazen. Het recent weggeslingerde materiaal begeeft zich – met enorme snelheden – in allerlei richtingen. Zo beweegt het gas dat op deze foto een gelige kleur heeft, zich met een snelheid van bijna 1 miljoen kilometer per uur voort.


Foto: ESA / Hubble & NASA / Judy Schmidt.

Zeldzaam
Het gebeurt maar zelden dat astronomen getuige zijn van deze transformatie. De transformatie duurt namelijk – in astronomische begrippen – maar kort. Over zo’n 1000 jaar is OH 231.8+04.2 al een volgroeide planetaire nevel.

De ster die je hier een transformatie ziet ondergaan, heeft – net als onze zon – een lage massa. Staat onze moederster dan exact hetzelfde lot te wachten? Ja, maar het duurt nog even. Over zo’n vijf tot zes miljard jaar zal ook onze zon stervende zijn. Meer weten? Lees hier hoe de dood van de zon in zijn werk gaat en wat dat betekent voor de aarde.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_168796781
09-02-2017

Missie naar Jupiters maan Europa lijkt wat concreter te worden

Een speciale onderzoekscommissie heeft nagedacht over hoe zo’n missie eruit moet zien en wat de waarde ervan is.

En daar is een fraai rapport uitgerold dat je hier in zijn geheel kunt lezen (maar dat we in dit artikel natuurlijk even bondig voor je samenvatten). Het rapport is inmiddels aangeboden aan NASA.

Buitenaards leven
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie droomt van een missie naar Europa. En dat is ook niet zo gek, want Jupiters maan Europa is waarschijnlijk de beste plek om op zoek te gaan naar buitenaards leven. De maan bezit – hoogstwaarschijnlijk – een ondergrondse oceaan waarin de omstandigheden prettig genoeg zijn voor het ontstaan en in stand houden van levende wezens.


Aangenomen wordt dat onder de 25 kilometer dikke laag ijs die Europa rijk is een vloeibare oceaan te vinden is. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.

SDT
Kortom: Europa is waarschijnlijk de spannendste maan die ons zonnestelsel rijk is en NASA wil er naartoe. Maar is dat haalbaar? Is onderzoek ter plaatse werkelijk waardevol? En wat moeten we daar dan precies gaan onderzoeken? En welke instrumenten hebben we daar dan voor nodig? Over dat soort vragen heeft een Science Definition Team (kortweg SDT) zich nu gebogen. Het resulteert in een fraai rapport waar je hart waarschijnlijk wat sneller van gaat kloppen, want een missie naar Europa wordt nu wel erg concreet!


Zo zou een lander op Europa eruit kunnen zien. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.

Lander
In het rapport presenteren de onderzoekers een conceptmissie die bestaat uit een Europa Lander. Deze zou – door de schadelijke straling die het oppervlak van de maan bombardeert – tussen de 20 en 40 dagen actief kunnen zijn. In die korte periode zouden de instrumenten aan boord van de lander drie doelen moeten nastreven:
– Zoeken naar sporen van leven op Europa
– Ter plekke de leefbaarheid van de maan vaststellen
– De kenmerken van het oppervlak en de omstandigheden onder het oppervlak vaststellen voor toekomstige missies naar de maan.

Welke instrumenten moeten er dan mee om deze doelen na te kunnen streven? Nou, je moet dan onder meer denken aan instrumenten die microbiële cellen en organische stoffen op kunnen sporen. Met dergelijke instrumenten zouden we leven aan moeten kunnen treffen als het op Europa net zo overvloedig voorkomt als op één van de meest extreme en verlaten plaatsen op aarde: het Vostokmeer.

Grote waarde
Dat een dergelijke missie van grote waarde is, staat buiten kijf. “De missie zou onze kennis over Europa als waterwereld – zelfs als we geen overtuigende sporen van leven vinden – enorm vergroten en de basis leggen voor toekomstige robotische exploratie van Europa.”


Europa. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / DLR.

Uitdagingen
Het klinkt allemaal heel eenvoudig, maar we moeten wel bedenken dat dit een baanbrekende missie is. We zijn nog nooit op Europa geweest. En we hebben op een ander hemellichaam dan de aarde nog nooit direct gezocht naar leven. Ook de ‘planetaire protectie’ is een puntje van aandacht. Bij een bezoek aan een potentieel leefbaar hemellichaam moeten we natuurlijk oppassen dat we dit hemellichaam niet ‘besmetten’ met microben afkomstig van de aarde. Want die microben kunnen later onterecht aangezien worden als ‘Europees leven’ en/of schadelijk zijn voor eventuele levensvormen op Europa. Aangezien Europa gezien wordt als de beste kandidaat voor buitenaards leven in ons zonnestelsel, is planetaire protectie tijdens deze missie zeer belangrijk. Het betekent dat daarvoor protocollen moeten worden ontwikkeld en zeer goed nagedacht moet worden over methoden om besmetting te voorkomen.

Discussie
Al met al moet er dus nog veel werk verzet worden, maar lijkt een missie naar Europa absoluut de moeite waard. Of deze ook werkelijkheid wordt, is afwachten. De komende maanden zal er uitgebreid over het rapport gediscussieerd worden.

Ook de Europese ruimtevaartorganisatie werkt aan een missie naar Europa. Lees er hier meer over.

Dat we Europa binnenkort wel van iets dichterbij gaan bekijken, staat vast. Aan het begin van het volgende decennium wil NASA een ruimtesonde in een baan rond Jupiter plaatsen. Deze ruimtesonde zal 45 scheervluchten langs Europa maken. Tijdens die scheervluchten onderzoekt de sonde de leefbaarheid van de maan door te kijken naar diens samenstelling en de kenmerken van de ijslaag en de veronderstelde oceaan daaronder. Ook zal de ruimtesonde detailfoto’s maken van het oppervlak. Die kunnen dan eventueel weer gebruikt worden om een landingsplek te kiezen voor de Europa Lander.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  vrijdag 10 februari 2017 @ 09:41:34 #5
38496 Perrin
Toekomst. Made in Europe.
pi_168797142
De Missie der Missies in ons zonnestelsel!
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
pi_168797255
quote:
17s.gif Op vrijdag 10 februari 2017 09:41 schreef Perrin het volgende:
De Missie der Missies in ons zonnestelsel!
:Y
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  Moderator / Redactie Sport / Weblog maandag 13 februari 2017 @ 19:41:31 #7
17650 crew  rubbereend
JUICHEN
pi_168879856
dit zou echt geweldig zijn _O_
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
pi_168884183
Aardige uitdaging als je ook nog eens onder die ijslaag wilt kijken. Je kan natuurlijk wel via een 'vulkaan' naar beneden maar men zender lukt niet echt onder water of ijs, moet je met draadjes werken.
  woensdag 15 februari 2017 @ 14:27:10 #9
38496 Perrin
Toekomst. Made in Europe.
pi_168918165


quote:
An Enormous Exoplanet Is Having a Strange Influence on Its Star

There’s a star about 370 light-years from here that’s pulsating in response to its unusually heavy planetary companion. It’s the first time that astronomers have seen this sort of interaction between a planet and its host star.

A new study published in Astronomical Journal Letters is the first to document planet-induced pulsations in a stellar object. The star, dubbed HAT-P-2, appears to vibrate every 87 minutes, which corresponds perfectly to the harmonics, or multiples, of its lone planet’s elongated orbit. Astronomers have observed star-on-star pulsations before, called “heartbeat stars,” but such behavior is unprecedented for a star and a planet.
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
pi_168955450
16-02-2017

Astronomen vragen jou - ja jou! - om mee te zoeken naar planeet X

Er zijn aanwijzingen dat ons zonnestelsel een negende – nog onontdekte – planeet herbergt. Ben jij degene die ‘m voor het eerst spot?

Het zou zomaar kunnen! Astronomen hebben namelijk een website in het leven geroepen waarop je op zoek kunt gaan naar planeet X en andere duistere objecten aan de rand en net buiten ons zonnestelsel.

Planeet X
Begin vorig jaar maakten astronomen bekend dat ons zonnestelsel mogelijk een negende planeet herbergt. Deze planeet – ook wel planeet X genoemd – zou zo’n tien keer groter zijn dan de aarde en twintig keer verder van de zon verwijderd zijn dan Neptunus. Het bestaan van de planeet leidden de onderzoekers af uit de bijzondere banen van zes Kuipergordelobjecten die door de mysterieuze planeet beïnvloed lijken te worden. Planeet X is dus nog niet direct waargenomen. En daarmee is ook het bestaan ervan nog niet bevestigd. Daar moet natuurlijk verandering in komen. Dus zoeken onderzoekers wereldwijd naar de negende planeet in ons zonnestelsel. Maar dat valt nog niet mee. Want de planeet is héél ver van de zon verwijderd en dus waarschijnlijk een vrij donker object dat lastig te zien is.

WISE
Hoe kun je zo’n duistere planeet dan het beste opsporen? Met behulp van een telescoop zoals WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer). Deze detecteert infrarood licht, oftewel het licht dat planeet X afgeeft. De telescoop heeft de afgelopen jaren een catalogus gemaakt van infraroodbronnen die aan de hemel te vinden zijn en het lijkt heel aannemelijk dat WISE planeet X – als deze bestaat – ook reeds heeft gespot. We moeten ‘m alleen nog even vinden tussen de bijna 750 miljoen infraroodbronnen die WISE gedetecteerd heeft.

Lastige klus
Het zal je niet verrassen dat dat een hele klus is. En dat onderzoekers daarbij wel wat hulp kunnen gebruiken. Daarom hebben ze een website in de lucht geslingerd waarop je de beelden van WISE kunt vergelijken. Waar je dan naar moet zoeken? Naar een punt dat beweegt. Planetaire objecten die relatief dicht bij de aarde staan, lijken namelijk te bewegen ten opzichte van de veel verder van ons verwijderde sterren op de achtergrond.


Afbeeldingen: NASA.

Even oefenen. Bekijk bijvoorbeeld de beelden hiernaast. Waarschijnlijk valt het oranje stipje linksboven je direct op. Helemaal goed! Dat is namelijk een bruine dwerg (waarvan het bestaan ons al bekend was, maar dat mag de pret niet drukken). Op de site Backyards Worlds: Planet 9 krijg je beelden zoals deze voorgeschoteld met de vraag op zoek te gaan naar bewegende planetaire objecten. En zo kan het dus zomaar zijn dat je straks planeet X – of een bruine dwerg – ontdekt. Mocht je een bewegend object spotten, dan kun je de beelden ‘flaggen’, waarna onderzoekers zich erover buigen. Mocht je zo daadwerkelijk een planetair object of bruine dwerg ontdekken, krijg je de eeuwige roem in de wetenschappelijke publicatie die daarop volgt. Waar wacht je nog op?

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_169130857
25-02-2017

2017: het jaar waarin vijf private partijen naar de maan gaan

De Google Lunar XPrize nadert zijn ontknoping. Nog dit jaar zullen vijf niet-gouvernmentele organisaties proberen om met hun rovers de maan te verkennen.

In 2007 wordt ‘ie aangekondigd: de Google Lunar XPrize. Het team dat er als eerste in slaagt om voor 2015 een rover op de maan te zetten, deze rover 500 meter op de maan rond te laten rijden, foto’s en filmpjes te laten maken en deze beelden terug naar de aarde te sturen, wint. De beloning? Een slordige 20 miljoen dollar. Tientallen teams uit allerlei hoeken van de wereld gaan de uitdaging aan. Maar al gauw blijkt dat geen van de teams de deadline van 31 december 2015 gaat halen. En dus wordt de deadline twee jaar opgeschoven. En zo werd 2017 het jaar van de Google Lunar XPrize.


De springende maanlander van SpaceIL. Afbeelding: SpaceIL.

Vijf teams
Inmiddels zijn er nog vijf teams in de race voor de hoofdprijs:

SpaceIL
SpaceIL is een team uit Israël. Het team slaagde er als eerste in om een lanceercontract af te sluiten en wel met SpaceX. De maanmissie van SpaceIL krijgt vleugels met behulp van de Falcon 9-raket. Heel bijzonder is de maanrover die de Israeliërs ontwikkeld hebben. De meeste maanrovers in de competitie zijn namelijk voorzien van wielen. Maar niet die van SpaceIL. De rover gaat namelijk niet over het oppervlak van de maan rijden, maar ‘springen’. Kort na de landing op de maan, zal het resterende beetje brandstof gebruikt worden om de rover opnieuw het luchtruim te laten kiezen, waarna deze minimaal 500 meter verderop opnieuw zal landen.

MoonExpress
Het Amerikaanse MoonExpress is het eerste team dat erin slaagde toestemming te krijgen om te landen op de maan. Een raket van het Nieuw-Zeelandse Rocket Labs moet de droom van Moon Express nog dit jaar werkelijkheid maken. Die droom is simpel: de Google Lunar XPrize winnen. Maar MoonExpress heeft duidelijk te verstaan gegeven dat het winnen van die prijs geen einddoel is. Het is een tussenstation. Uiteindelijk wil het bedrijf namelijk herhaaldelijk naar de maan vliegen om er grondstoffen te delven. “Binnen vijftien jaar zal de maan een belangrijk onderdeel zijn van de aardse economie,” denkt mede-oprichter van MoonExpress Naveen Jain. Hij sluit bovendien niet uit dat er tegen die tijd mensen op de maan wonen en werken.


Een artistieke impressie laat zien hoe de maanlander van Moon Express de maan nadert. Afbeelding: Moon Express.

Synergy Moon
Een samensmelting van twee teams resulteert in dit internationale team waarin zeker vijftien nationaliteiten vertegenwoordigd zijn. En ook dit team is natuurlijk vastbesloten het prijzengeld in de wacht te slepen. Het ontwikkelde daartoe een maanlander en twee maanrovers. Het team slaagde er als derde – na SpaceIL en Moon Express – in om een lanceercontract in de wacht te slepen. De maanlander en -rovers van Synergy Moon worden met een Neptune 8-raket van Interorbital Systems gelanceerd.


De maanrover van Team Indus. Afbeelding; Team Indus.

TeamIndus
Ook India heeft een team dat een rol lijkt te gaan spelen in de climax van de Google Lunar XPrize. Team Indus hoopt eind dit jaar aan boord van het Polar Satellite Launch Vehicle (PSLV) naar de maan te gaan. Hun maanlander moet voet zetten op Mare Imbrium en een rovertje uitbraken. Dat rovertje is volgens het team één van de lichtste rovers die ooit op de maan heeft rondgereden.

Hakuto
En dan zijn ook de Japanners nog van de partij. Zij zetten later dit jaar de kleinste en lichtste maanrover ooit op de maan. Het karretje weegt slechts vier kilo. De Japanners reizen mee met de raket die ook de maanlander van TeamIndus vervoert. “De lancering staat gepland voor 28 december 2017,” vertelt Tomoya Mori aan Scientias.nl. Op het nippertje, dus.


De rover van de Japanners. Eerder deze week kreeg deze officieel een naam: Sorato. Afbeelding: Hakuto.

De uitdagingen
De landers en rovers die je hierboven ziet, zijn het resultaat van jarenlang hard werken. Want een maanmissie organiseren, is zo gemakkelijk nog niet. “Het verkrijgen van geld was een grote uitdaging,” vertelt Mori. De missie moet grotendeels (voor minimaal 90 procent) privaat gefinancierd worden. Ook het ontwikkelen van een maanrover was pittig, vertelt Mori. Hij legt uit dat het continu zoeken is naar de juiste balans tussen zo min mogelijk geld uitgeven aan de ontwikkeling en lancering van de rover en een rover ontwikkelen die aan alle eisen van de wedstrijd voldoet. “Om de kosten van de lancering zo beperkt mogelijk te houden, hebben we de rover zo licht en klein mogelijk gemaakt.”

Spannend jaar
Hoewel de rovers natuurlijk uitgebreid getest zijn op aarde, zal het tot het laatste moment spannend blijven of ze in de ruimte tot dezelfde prestaties in staat zijn als op de aarde. En welk team zal er straks als eerste in slagen om de missie succesvol af te ronden? Gaan ze tot het einde van 2017 gelijk op? Of ontstaat er een kopgroep en gaat het uiteindelijk tussen 2 of 3 teams? Het belooft een spannend jaar te worden.

“De deelnemers aan de Google Lunar XPrize zijn de ruimtevaart reeds langzaam aan het veranderen”

Het effect van de Google Lunar XPrize
Maar het effect van de Google Lunar XPrize zal waarschijnlijk ook diep in 2018 en zelfs in de jaren erna nog gevoeld worden, denkt Mori. “Als je nu ziet wat er in en rondom de competitie allemaal gebeurt, zie je eigenlijk al dat de deelnemers aan de Google Lunar XPrize langzaam maar zeker de ruimtevaart aan het veranderen zijn. Het verkennen van de ruimte is niet langer het werk van overheden. Kleine teams zoals het onze komen samen om met de beschikbare technologieën goedkopere en efficiëntere manieren te ontwikkelen om de maan te bereiken.”


Deze foto werd gemaakt tijdens de lancering van de Google Lunar XPrize. Van links naar rechts: Bob Weiss (president van XPrize), Larry Page (oprichter van Google, hij financiert de prijs), Peter Diamandis (CEO van de X Prize Foundation die de Lunar XPrize organiseert) en Buzz Aldrin (de man die na Neil Armstrong voet op de maan zette). Afbeelding: Google Lunar XPrize.

Ambities
De meeste teams hebben bovendien dromen die verder reiken dan het winnen van de Google Lunar XPrize. Moon Express heeft daar met name de laatste jaren flink mee te koop gelopen, maar als je je verdiept in de andere teams ontdek je al spoedig dat ook zij na 31 december 2017 nog niet klaar zijn met de maan. “Deelnemende teams zien deze competitie meer als een eerste stap richting een groter doel,” weet Mori. Ook zijn team denkt er zo over. Het hoopt uiteindelijk net als Moon Express de grondstoffen die de maan rijk is te gaan delven. Dat er mensen zijn die hun bedenkingen hebben bij het exploiteren van de maan begrijpt Mori ergens wel. “Wanneer we een economie in de ruimte op gaan zetten, moeten we extra rekening houden met het milieu en goed nadenken over de manieren waarop we bij kunnen dragen aan de vooruitgang van de mensheid.”

Dat laatste is echter allemaal van later zorg. Eerst maar eens heelhuids op de maan landen, een rondje rijden en wat foto’s maken. Want laten we eerlijk zijn: dat is – voor kleine, onervaren teams met weinig financiële middelen – al best ambitieus. Mori heeft er echter alle vertrouwen in. “Het verkennen van de ruimte is niet langer een droom, maar iets wat zelfs een klein team zoals het onze kan doen.”

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_169427708
09-03-2017

Ruimtemissie naar waterrijke Jupitermaan heeft een naam


De Jupitermaan Europa. (NASA/JPL-Caltech/SETI Institute)

NASA’s toekomstige ruimtemissie naar de intrigerende Jupitermaan Europa heeft een officiële naam gekregen: Europa Clipper. De naam verwijst naar de gestroomlijnde zeilschepen waarmee in de negentiende eeuw goederen over de oceanen werden vervoerd.

De lancering van de Europa Clipper moet ergens tussen 2022 en 2025 plaatsvinden. Na aankomst, een aantal jaren later, zal de ruimtesonde in een vrij wijde baan om Jupiter worden gebracht, die hem om de twee weken dicht in buurt van Europa brengt. In totaal zijn 40 tot 45 van deze flyby’s gepland.

De Europa Clipper zal onderzoek gaan doen aan de ijskorst en het inwendige van de Jupitermaan. Vermoed wordt dat zich onder die ijskorst een omvangrijke oceaan van vloeibaar zout bevindt. Het uiteindelijke doel van de missie is om vast te stellen of die oceaan warm genoeg is en de juiste chemische bestanddelen bevat voor het ontstaan van leven. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_169427732
10-03-2017

NASA vindt verdwenen maanverkenners terug


Foto: AFP

Met behulp van nieuwe radartechnologie heeft het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA twee lang verdwenen ruimtevaartuigen getraceerd die rondjes maken om de maan.

Het gaat om een Indiaas ruimtevaartuig, de Chandrayaan-1 die sinds 2009 spoorloos was en een 'LRO', een maanverkenningssatelliet, van de NASA zelf.

De vondst kon worden gedaan dankzij een nieuw soort radar die in NASA's centrum in Pasadena in de staat Californië is opgesteld, meldt CNN donderdag.

De radar kan op deze enorme afstanden kleinere objecten traceren dan tot dusver mogelijk was. De radar heeft ook geen last van de schittering van het weerkaatste licht op de maan. Daar kampen ruimtetelescopen wel mee.

Door: ANP

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_169427745
10-03-2017

‘We zien motoren van buitenaardse ruimteschepen’



Een van de grootste raadsels voor sterrenkundigen zijn supersnelle radioflitsen. De extreem heldere uitbarstingen van straling komen geregeld voor. De eerste werd ontdekt in 2007 en sinds ze weten waar ze naar moeten zoeken, ontdekken sterrenkundige steeds meer van deze flitsen. Vorig jaar al zestien, allemaal uit dezelfde hoek van het heelal. Wat zijn het? Niemand die het weet.

Maar een gerenommeerde geleerde heeft wel een suggestie: buitenaardse intelligentie.

Avi Loeb is een theoretisch natuurkundige van het Harvard-Smithsonian Centre for Astrophysics in de VS. Niet de eerste de beste, als het op natuurverschijnselen in het heelal aankomt. Hij bestudeert de radioflitsen en komt tot de conclusie dat het wel eens de motoren van buitenaardse ruimteschepen kunnen zijn. We hebben geen goede natuurlijke verklaring voor de flitsen, dus is het de moeite waard om uit te zoeken of ze kunstmatig tot stand komen, schrijft Loeb op de site van het zeer hoog aangeslagen Harvard-Smithsonian.

Zijn suggestie komt mede tot stand door het feit dat een serie van deze flitsen op één plek in het universum is waargenomen, rond een kleine dwergster, 3 miljard lichtjaar van de aarde. Tot nu toe werd aangenomen dat de radioflitsen een soort bijwerking waren van superdichte zwarte gaten, maar daarover is al een tijdje grote twijfel. Dus is het volgens Loeb de moeite waard om andere oorzaken te bestuderen, waaronder een buitenaardse intelligentie.

Het kan namelijk om een fotonische aandrijving gaan. Dat is een technologie die op aarde nog in de kinderschoenen staat. Daarbij wordt een ruimteschip aangedreven door een uitbarsting van zeer helder licht, zoals een laser of geconcentreerde straling van een ster. Die straling komt in een soort zeil terecht (foto) en duwt een schip met enorme kracht naar voren. Zo kun je van aarde naar Mars komen in drie dagen.

De uitbarstingen die we tot nu toe hebben waargenomen, zouden van een dergelijk systeem te kunnen komen, schrijven Loeb en collega’s in het vakblad Astrophysics. Het systeem dat daarvoor nodig zou zijn moet de omvang van een planeet moeten hebben. Maar als buitenaardse wezens zo slim zijn deze technologie te beheersen, moet dat geen probleem zijn

(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  zaterdag 11 maart 2017 @ 17:56:20 #15
414204 WoordenShuffelaar
Wereldkampioen shuffelaar
pi_169436885
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 maart 2017 09:10 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
nomen dat de radioflitsen een soort bijwerking waren van superdichte zwarte gaten, maar daarover is al een tijdje grote twijfel. Dus is het volgens Loeb de moeite waard om andere oorzaken te bestuderen, waaronder een buitenaardse intelligentie.

Het kan namelijk om een fotonische aandrijving gaan. Dat is een technologie die op aarde nog in de kinderschoenen staat. Daarbij wordt een ruimteschip aangedreven door een uitbarsting van zeer helder licht, zoals een laser of geconcentreerde straling van een ster. Die straling komt in een soort zeil terecht (foto) en duwt een schip met enorme kracht naar voren. Zo kun je van aarde naar Mars komen in drie dagen.

De uitbarstingen die we tot nu toe hebben waargenomen, zouden van een dergelijk systeem te kunnen komen, schrijven Loeb en collega’s in het vakblad Astrophysics. Het systeem dat daarvoor nodig zou zijn moet de omvang van een planeet moeten hebben. Maar als buitenaardse wezens zo slim zijn deze technologie te beheersen, moet dat geen probleem zijn

(faqt.nl)
Dat betekent dus dat aliens deze technologie 3 miljard jaar geleden al hadden?
Ik shuffel je woorden naar een hoogtepunt.
pi_169477305
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 maart 2017 17:56 schreef WoordenShuffelaar het volgende:

[..]

Dat betekent dus dat aliens deze technologie 3 miljard jaar geleden al hadden?
Daar komt het op neer ja :)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_169477310
12-03-2017

NASA deelt eerste beeld Trappist 1: enkele pixels


© vmma.

VIDEO Ruimtevaartorganisatie NASA heeft de eerste echte beelden van Trappist 1, de nieuw ontdekte ster waarrond zeven aardachtige planeten cirkelen.

Tot nu toe waren er enkel artistieke impressies van de nieuwe ster gemaakt, maar dit zijn de eerste wetenschappelijke beelden op basis van observaties. Je ziet hoogstens enkele pixels, het stelsel ligt namelijk veertig lichtjaren van de aarde verwijderd.

NASA hoopt de komende maanden betere beelden te hebben van de ster

klik hier voor video

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_169477322
10-03-2017

VS en Rusland overwegen gezamenlijke onderzoeksmissie naar Venus


Artist’s impression van de orbiter Venera-D, die de planeet Venus gedurende enkele jaren van een afstand moet gaan onderzoeken en een lander naar het oppervlak zal laten afdalen. (NASA/JPL-Caltech)

Een team van door NASA gesponsorde wetenschappers zal volgende week een ontmoeting hebben met vakgenoten van het Russische ruimteonderzoeksinstituut IKI. NASA en IKI onderzoeken de mogelijkheid om gezamenlijk een ruimtemissie naar Venus te sturen. Daarbij zou voor het eerst sinds 1985 weer een landing op deze helse planeet moeten plaatsvinden.

Venus is al tientallen jaren een intrigerend doelwit voor wetenschappers. Van alle planeten lijkt Venus qua samenstelling en afmetingen nog het meest op de aarde. Het grote verschil is haar atmosfeer, die dermate veel broeikasgassen bevat, dat de temperatuur op het oppervlak kan oplopen tot ver boven de 400 °C.

Een van de doelen van de nieuwe Venera-D-missie is om meer te weten te komen over het klimaat op Venus, en het bijbehorende broeikaseffect. Voor dat onderzoek zouden een om de planeet cirkelende orbiter en een landingsmodule worden ingezet. Ook wordt overwogen om met behulp van een zeppelin-achtig luchtschip de hoge atmosfeer van Venus te verkennen. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  Moderator / Redactie Sport / Weblog maandag 13 maart 2017 @ 16:07:10 #19
17650 crew  rubbereend
JUICHEN
pi_169485241
Waarom zijn er eigenlijk totaal geen plannen voor Neptunes?
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
  maandag 13 maart 2017 @ 16:13:57 #20
38496 Perrin
Toekomst. Made in Europe.
pi_169485383
quote:
0s.gif Op maandag 13 maart 2017 16:07 schreef rubbereend het volgende:
Waarom zijn er eigenlijk totaal geen plannen voor Neptunes?
Duur, lastig, kwestie van prioriteiten..

https://en.wikipedia.org/(...)tune#Future_missions
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
  Moderator / Redactie Sport / Weblog maandag 13 maart 2017 @ 16:34:28 #21
17650 crew  rubbereend
JUICHEN
pi_169485852
quote:
0s.gif Op maandag 13 maart 2017 16:13 schreef Perrin het volgende:

[..]

Duur, lastig, kwestie van prioriteiten..

https://en.wikipedia.org/(...)tune#Future_missions
toch jammer, ik vind dat veel interessanter dan de zoveelste Mars-missie
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
pi_169604311
17-03-2017

Twee missies naar Jupiter: één gaat er door

Twee missies naar de grootste gasplaneet van ons zonnestelsel stonden tot vandaag op losse schroeven. Nu is bekend geworden dat een Europese missie doorgaat, terwijl de Amerikanen hun missie naar Jupiter schrappen.

Eerst het slechte nieuws. NASA gaat geen lander op de maan Europa plaatsen. Vorige maand presenteerde een speciale onderzoekscommissie nog een mooi rapport over hoe zo’n missie eruit ziet, maar het is afgeschoten door president Trump. Overigens ligt dit in de lijn der verwachting, want de Amerikanen hebben al een andere missie naar Europa goedgekeurd: de Europa Clipper. Deze ruimtesonde zal 45 scheervluchten langs Europa maken en onderzoeken waar de maan uit bestaat en of er leven mogelijk is in de onderzeese oceaan.

Het budget voor de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie daalt al jaren. In 1966 ging 4,4% van het nationale budget naar NASA, dit jaar is dat nog maar een half procent. Volgens de voorlopige prognose trekt president Trump de lijn van de afgelopen jaren door. Er komen dus geen grote bezuinigingen voor NASA, maar er komt ook niet veel geld bij. Het budget voor 2018 is iets meer dan 19 miljard dollar.


Artistieke impressie van ESA’s JUICE-ruimtevaartuig

En dan het goede nieuws: ESA’s Jupiter Icy Moons Explorer-missie gaat (nog steeds) door. De Europese ruimtevaartorganisatie meldt dat de laatste hindernissen zijn genomen en dat er nu echt wordt begonnen met de constructie. In 2022 wordt dit ruimtevaartuig gelanceerd. In 2029 komt JUICE aan bij Jupiter. Er volgt dan een 3,5 jaar durend onderzoek, waarbij de ruimtesonde de turbulente atmosfeer van de gasplaneet in kaart brengt. Ook onderzoekt JUICE de enorme magnetosfeer, Joviaanse manen en de donkere ringen om de planeet. Aan boord van JUICE vinden we de beste instrumenten. Denk hierbij aan meerdere camera’s, een hoogtemeter, een radarinstrument en sensoren om de magnetische velden en geladen deeltjes te monitoren.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  Moderator / Redactie Sport / Weblog zaterdag 18 maart 2017 @ 11:54:46 #23
17650 crew  rubbereend
JUICHEN
pi_169605902
mooie missie van ESA
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
pi_169716324
:Y
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_169716332
22-03-2017

Astronomen ontdekken reusachtige magnetische velden


Dit ‘relict’ aan de rand van de 2 miljard lichtjaar verre cluster CIZA J2242+53 wordt wel de ‘worst’ genoemd. Deze ‘radiokaart’ is gemaakt met de 100-meter radiotelescoop van Effelsberg. (M. Kierdorf et al., A&A 600, A18)

Duitse astronomen hebben met de 100-meter radiotelescoop van Effelsberg een aantal clusters van sterrenstelsels onder de loep genomen. Aan de grenzen van deze grote samenscholingen van sterrenstelsels, gas en donkere materie hebben ze buitengewoon gelijkmatige magnetische velden ontdekt die zich over vele miljoenen lichtjaren uitstrekken. Daarmee zijn het de omvangrijkste magnetische velden die tot nu toe in het heelal zijn waargenomen (Astronomy & Astrophysics, 22 maart).

Clusters zijn de grootste structuren in het heelal die door de zwaartekracht bijeen worden gehouden. Met karakteristieke afmetingen van ongeveer 10 miljoen lichtjaar – honderd keer de middellijn van onze Melkweg – bieden ze plaats aan grote aantallen sterrenstelsels die ingebed zijn door heet gas en magnetische velden.

Onderlinge botsingen tussen clusters leiden tot schokgolven die dat hete clustergas en de magnetische velden samendrukken. Daarbij ontstaan boogvormige structuren, ‘relicten’ geheten, die opvallen door de radio- en röntgenstraling die zij uitzenden. Sinds de eerste ontdekking in 1970 zijn bij ongeveer zeventig clusters van zulke relicten opgespoord.

De samendrukking van de magnetische velden heeft een ordenend effect op de veldlijnen. Dat heeft ook gevolgen voor de radiostraling van het magnetische veld: dat wordt lineair gepolariseerd. Met de Effelsberg-telescoop is dit polarisatie-effect nu bij vier clusters waargenomen – bij één daarvan voor het eerst.

Uit de metingen blijkt dat de magnetische velden, die zich over vijf tot zes miljoen lichtjaar uitstrekken, van vergelijkbare sterkte zijn als die in onze Melkweg. Ook kon worden vastgesteld dat de botsingen waarbij de onderzochte relicten zijn ontstaan zich hebben voltrokken met snelheden van 2000 kilometer per seconde – wat sneller is dan uit eerdere röntgenmetingen was afgeleid. Verder zijn er aanwijzingen gevonden dat de geordende magnetische velden zich tot ver buiten de clusters uitstrekken. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')