ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #147 It's a mad world.

FOK!forum / Relaties & Psychologie / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #147 It's a mad world.

magnetronkoffie	donderdag 25 augustus 2016 @ 07:52
	Algemeen • http://www.ggz.nl - Algemene hulpverlening • De Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) maakt zich al 30 jaar sterk voor mensen met autisme en hun ouders. Ons doel is de maatschappelijke positie van kinderen en volwassenen met autisme te versterken. Wij proberen een bijdrage te leveren aan de vermindering of de oplossing van de problemen waar kinderen en volwassenen met autisme mee te maken hebben: www.autisme.nl • Het LNA stimuleert aangepast onderwijs en goede ondersteuning voor leerlingen met autisme in het regulier en speciaal basisonderwijs, voorgezet onderwijs en beroepsonderwijs door deskundigheidsbevordering en uitwisseling van kennis en ervaring. In iedere regio zijn steunpunten autisme ingericht, die scholen ondersteuning bieden in de vorm van consultatie, voorlichting, scholing en regionale samenwerking. Inmiddels zijn er 64 van deze regionale steunpunten autisme. De regionale steunpunten autisme worden gecoördineerd door het LNA en komen regelmatig bijeen om expertise en innovatie op het gebied van autisme uit te wisselen: www.landelijknetwerkautisme.nl • Het convenant Autisme is een landelijke afspraak met als doel vanuit een gezamenlijk aanpak van convenantpartners de zorg en ondersteuning aan mensen met autisme te verbeteren. Op de website staan de samenwerkingsverbanden per regio met een contactpersoon en interessante links naar andere websites: www.convenantautisme.nl • MEE is een organisatie voor mensen met een beperking. De organisatie is verspreid over heel Nederland. MEE adviseert, ondersteunt en wijst de weg. U kunt hier terecht met vragen op het gebied van onderwijs, opvoeding, wonen, werken, sociale voorzieningen, inkomen, vervoer en vrije tijd: www.mee.nl • PAS Nederland is een belangenvereniging voor normaal begaafde volwassenen met autisme: www.pasnederland.nl • Het Autisme Info Centrum is een informatie- en documentatiecentrum voor (ouders en partners van) mensen met autisme. De centra worden bemand door vrijwilligers: www.autismeinfocentrum.nl • Doel van het ’Hoofdkwartier’ is het vergroten van begrip voor mensen met autisme. Het is daarom van groot belang veel mensen in de gelegenheid worden gesteld het hoofd te bezoeken: www.stapindewereldvan.nl • Amerikaanse site over steun aan familie en vrienden van mensen met Asperger: www.faaas.org • Amerikaanse site met wetenschappelijk nieuws rond autisme: www.sciencedaily.com/news/mind_brain/autism • Engelstalige site met een overzicht van de specifieke kenmerken van autisme bij vrouwen: http://www.help4aspergers.com/pb/wp_a58d4f6a/wp_a58d4f6a.html Regionale sites/initiatieven • De Sarr (expertise centrum autisme zhz) is een specialistisch autismeteam, onderdeel van Parnassia Bavo Groep, een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ). De Sarr is HKZ gecertificeerd. De Sarr houdt zich specifiek bezig met hulpverlening aan personen met een autisme spectrum stoornis en hun omgeving: www.sarr.nl/ • REC Oost Nederland is een samenwerkingsverband van een aantal scholen voor Speciaal Onderwijs en Voortgezet Speciaal Onderwijs voor kinderen met gedragsproblemen- of psychiatrische problemen, ontwikkelingsstoornissen (autisme-spectrum-stoornissen e.d.), veelal in samenhang met andere problemen. Voor plaatsing op één van de REC-scholen of voor een rugzakje heeft u een indicatie nodig: www.recoost.nl • Het Dr Leo Kannerhuis (www.leokannerhuis.nl) heeft samen met de RINO groep, Rivierduinen (Centrum Autisme Leiden), Amarant Tilburg, de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) en Sint Marie Eindhoven het initiatief genomen tot de oprichting van het KAN (Kenniscentrum Autisme Nederland). Dit initiatief heeft geleid tot een samenwerkingsovereenkomst. Doel van de samenwerking binnen het KAN is Kennisontwikkeling, netwerkontwikkeling, kennisoverdracht en zorgvernieuwing op het gebied van Autisme in Nederland: www.kcan.nl • Inhaut is een bedrijf gespecialiseerd in informatieverwerking bij mensen met autisme. Er is ook een forum waar mensen samen met anderen over van alles kunnen praten. Geschikt voor mensen met autisme, ouders met een kind met autisme, hulpverleners, kortom, voor iedereen die met autisme te maken heeft: http://forum.inhaut.nl Een paar sites om eens te bekijken http://www.autivision.nl http://autisme-pdd-nos.startpagina.nl/ http://autisme.startpagina.nl/ http://www.pdd-nos.nl/ http://www.autsider.net Online community, met informatie over autismestoornissen en PDD-NOS http://www.autismecentraal.nl Wil je een site of iets plaatsen in de OP? Doe het door de OP via de wiki aan te passen. Geen idee hoe dat moet, vragen mag altijd. En we helpen graag! Geen zin om serieus te zijn en gewoon ff lekker te kletsen met lotgenoten ga dan naar ons IRC kanaal: http://irc.tweakers.net/pdd Snap je niet hoe je erin komt..vraag maar raak!
magnetronkoffie	donderdag 25 augustus 2016 @ 07:59
	Die 2 lapo's van dat kloontje waren wel een beetje vreemd, maar wel een aanrader voor als je je dagelijkse wtf-momentje nog niet gehad hebt :p. Ik heb zelf maar even een nieuw deel geopend .
Samzz	donderdag 25 augustus 2016 @ 08:18
	TR dat dan ff. Maar, centraal gezet.
Vimbavimba	donderdag 25 augustus 2016 @ 08:56
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 07:59 schreef magnetronkoffie het volgende: Die 2 lapo's van dat kloontje waren wel een beetje vreemd, maar wel een aanrader voor als je je dagelijkse wtf-momentje nog niet gehad hebt :p. Ik heb zelf maar even een nieuw deel geopend . wtf-momentje is het juiste woord idd haha (dat kloontje) Mijn spoiler was zelf ook meer soort mededeling idd. Idd slecht dat ze dingen verkeerd hebben opgeschreven. Misschien nemen ze dat onderzoek wel over maar dat ligt bij ze zelf. Mijn vader wil eventueel wel informatie komen geven, mocht het uitendelijk nodig zijn. [ Bericht 1% gewijzigd door Vimbavimba op 25-08-2016 10:45:23 ]
magnetronkoffie	donderdag 25 augustus 2016 @ 10:09
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 08:18 schreef Samzz het volgende: TR dat dan ff. Maar, centraal gezet. Ikzit mobiel en kan niet alles tegelijk. Dat kloontje had ook 2 posts waarmee hij gisternacht rond 2:00 het topic had volgegooid, maar vanochtend had ie nog geen nieuw deel geopend. En dank voor het centraal zetten.
magnetronkoffie	donderdag 25 augustus 2016 @ 10:12
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 08:56 schreef Vimbavimba het volgende: [..] wtf-momentje is het juiste woord idd haha Mijn spoiler was ook meer soort mededeling idd. Idd slecht dat ze dingen verkeerd hebben opgeschreven. Misschien nemen ze dat onderzoek wel over maar dat ligt bij ze zelf. Mijn vader wil eventueel wel informatie komen geven, mocht het uitendelijk nodig zijn. Ik had het over het kloontje dat de 2 laatste posts in het vprige deel had geplaatst (die zijn net weggehaald), niet over jouw post hoor :p. Dat was wel wtf, maar dat kloontje had het over hitler en ww4 en allemaal vage shit (mede vandaar ook mijn TT ).
Vimbavimba	donderdag 25 augustus 2016 @ 10:35
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 10:12 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Ik had het over het kloontje dat de 2 laatste posts in het vprige deel had geplaatst (die zijn net weggehaald), niet over jouw post hoor :p. Dat was wel wtf, maar dat kloontje had het over hitler en ww4 en allemaal vage shit (mede vandaar ook mijn TT ). ja dat snapte ik al wel . Had het ook nog gelezen, want werd om 6 uur even wakker. Even gelezen en toen waar verder geslapen.
Samzz	donderdag 25 augustus 2016 @ 10:42
	Goed, maar weer over tot de orde van de dag ?
Nijna	donderdag 25 augustus 2016 @ 11:06
	Mogguh, kinderen heel pedagogisch verantwoord voor de tv, ik vind het helemaal mooi vandaag
magnetronkoffie	donderdag 25 augustus 2016 @ 11:08
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 10:35 schreef Vimbavimba het volgende: [..] ja dat snapte ik al wel . Had het ook nog gelezen, want werd om 6 uur even wakker. Even gelezen en toen waar verder geslapen. TT is wel passend he? Ik merk om de zoveel tijd dat ik er ontzettend nerveus van word wanneer anderen (vooral onbekenden) aan mijn spullen zitten. Ik zit hier al sinds vanochtend te stressen, omdat mijn was gelijktijdig gedaan wordt met dat van een viesspeuk en ik niet wil dat ze gelijktijdig in dezelfde machines gewassen worden. Die viesspeuk is ook nog eens heel erg gierig en ik zie hem zo mijn was "per ongeluk" meenemen. Gelukkig hebben ze wel 2 wasmachines en 2 drogers en alles wordt nu apart gedaan. Ik blijf bij die ruimte in de buurt en waak op mijn was als een havik over haar kroost :p Maar dan is de beloning (naja, eerder de opluchting) straks des te groter .
magnetronkoffie	donderdag 25 augustus 2016 @ 11:16
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 11:06 schreef Nijna het volgende: Mogguh, kinderen heel pedagogisch verantwoord voor de tv, ik vind het helemaal mooi vandaag Vind je dat niet een beetje zonde van het weer? Ik ga zo weer even aan de wandel, wil zoveel mogelijk afleiding hebben en ik vind 't prachtig hier . So far so good...
kuolema	donderdag 25 augustus 2016 @ 12:07
	quote: Op woensdag 24 augustus 2016 22:52 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Je wilt het niet aan decaan/studieadviseur vragen? Wat voor (potentieel) nadeel kan het hebben het hen te vragen? [..] Ik edit dit stukje later nog wel. Edit: ik had het ook slecht uitgelegd (twijfelde ook een beetje ivm dingen). Wat ik wilde zeggen, er zijn vast bepaalde rwgelingen en bepaalde potjes voor bepaalde specifieke gevallen en die potjes veranderen ook continu. Niet iedereen weet van alle potjes, het kan zeker zinvol zijn om een beetje rond te vragen....en al helemaal niet (nooit) zomaar blind vertrouwen op 't woord van een enkel persoon. Het lijkt me wel dat een decaan van die dingen op de hoogte zou moeten zijn. En ik ken verder niemand die er ervaring mee heeft. quote: Op donderdag 25 augustus 2016 01:39 schreef magnetronkoffie het volgende: Slapen? Wasda? [..] Ik doe even in een nieuwe post. Misschien zie ik iets verkeerds, maar als je moet bewijzen dat je goed bezig bent met je studie, dan heb je dat extra jaar studiefinanciering toch sowieso niet nodig? Maar goed. Aan welke/wat voor verdere voorwaardes zou je moeten voldoen? Of voldoe je daar al aan? Jawel, want die vertraging is al opgelopen. Ik heb nog jaren nodig om het af te maken en nog maar 8 maanden studiefinanciering over. Voorwaarde is dat je door 'bijzondere omstandigheden' studievertraging hebt opgelopen. Daar kunnen psychische problemen ook onder vallen.
magnetronkoffie	donderdag 25 augustus 2016 @ 12:31
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 12:07 schreef kuolema het volgende: [..] Het lijkt me wel dat een decaan van die dingen op de hoogte zou moeten zijn. En ik ken verder niemand die er ervaring mee heeft. Je hebt helemaal gelijk wat je aanname betreft, logischerwijs zou je mogen aannemen dat je decaan op de hoogte is, maar ik heb zelf ervaren dat er meer dan genoeg mensen zijn die gewoon niet op de goede plek zitten/er eigenlijk gewoon niet thuis horen. Ik probeer wel mee te denken, ik weet wel lijntjes, maar het is allemaal wat omslachtig en jij wilde wellicht wat meer iemands feedback hebben die eigen ervaring heeft. quote: Jawel, want die vertraging is al opgelopen. Ik heb nog jaren nodig om het af te maken en nog maar 8 maanden studiefinanciering over. Voorwaarde is dat je door 'bijzondere omstandigheden' studievertraging hebt opgelopen. Daar kunnen psychische problemen ook onder vallen. Dit zou je wel moeten lukken. Mijn zusje heeft er 10 jaar over gedaan (I kid you not...) en toch haar papiertje gehaald...maar soms twijfel ik of ze dat meer aan haar psychische issues te danken heeft... SPOILER of dat ze haar niet onaanzienlijke voorgevel ingezet heeft, zoals ze dat op de middelbare ook gedaan heeft (met wisselend succes). Ik hoop voor je dat het je lukt, het is echt een passie voor je en je mening wat psychologie betreft, heb ik altijd als waardevol en goed doordacht ervaren. Ik heb bij jou een beetje de indruk dat jouw omgevingsfactoren ook een grote/doorslaggevende rol (meer in de zin van een hindernis in jouw geval) in jouw hinder hebben gespeeld ten aanzien van de issues die aan jouw studievertraging hebben bijgedragen.
PandaDrop	donderdag 25 augustus 2016 @ 20:00
	Ik heb nog geen studievertraging. Ik mis wel wat punten (in totaal 13, dit word zo meteen teruggebracht naar 9). Ze moeten maar cijferadministratie maar goed bijhouden. Nu moet ik tussen mijn stage door de door hun gemaakte fouten goed zetten. Ik mag er vijf jaar over doen. Alleen ik weet niet of studenten-OV ook 5 jaar is.
DoubleDip	donderdag 25 augustus 2016 @ 21:33
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 20:00 schreef PandaDrop het volgende: Ik heb nog geen studievertraging. Ik mis wel wat punten (in totaal 13, dit word zo meteen teruggebracht naar 9). Ze moeten maar cijferadministratie maar goed bijhouden. Nu moet ik tussen mijn stage door de door hun gemaakte fouten goed zetten. Ik mag er vijf jaar over doen. Alleen ik weet niet of studenten-OV ook 5 jaar is. (Sorry als ik stoor, wist toevallig het antwoord op je vraag) StudentenOV is nominaal plus 1. Heb zelf vijf jaar over mijn bachelor (wo) gedaan en dat vijfde jaar kon ik nog krijgen als ik een nullening afsloot. Er van uit gaande dat je ook onder het oude stelsel valt zou je dat dus nog een jaar moeten krijgen.
PandaDrop	donderdag 25 augustus 2016 @ 21:59
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 21:33 schreef DoubleDip het volgende: [..] (Sorry als ik stoor, wist toevallig het antwoord op je vraag) StudentenOV is nominaal plus 1. Heb zelf vijf jaar over mijn bachelor (wo) gedaan en dat vijfde jaar kon ik nog krijgen als ik een nullening afsloot. Er van uit gaande dat je ook onder het oude stelsel valt zou je dat dus nog een jaar moeten krijgen. Idd, oude stelsel. Zou voor mij wel een ramp zijn om die honderd euro per maand te missen. Boeken, printen, onvoorziene reiskosten als je OV vergeten bent. Ik zit wel op een HRO faculteit met ongeveer 3000 man. Wel heb ik spijt dat ik school het gekozen waar de meeste aanmeldingen van alle hogescholen is. Nu zijn de klassen propvol. R'dam met 130 en Den haag met 80. Alleen de keuzevakken maken je wel heel erg moeilijk, dus weinig info, wanneer begint het, moet je samenwerken, is het een toets of zijn het opdrachten en waar is het? Een keer kwam ik achter dat de keuzevak in havengebied van R'dam-zuid was, terwijl ik in R'dam-Noord naast de Erasmus zit Snel voor deadline een andere keuzevak gekozen. Een andere keer heb ik spijt dat ik mij had uitgeschreven voor een keuzevak wat later bleek dat er hoop van mijn studiegenoten hadden ingeschreven. Ik ken mijn studiegenoten beter dan die van andere opleidingen. En ik ben niet zo nieuwe contacten buiten mijn opleiding. HHS (Haagse Hogeschool Den Haag) is veel te groot en immens. HHS Delft en inHolland Delft waren een stuk kleiner. Jammer dat ze niet mijn gekozen opleiding aanboden. [ Bericht 6% gewijzigd door PandaDrop op 25-08-2016 22:09:49 ]
Michie_	vrijdag 26 augustus 2016 @ 01:37
	Je moet zorgen over stufi niet je leven laten beheersen. Mocht het op lenen aankomen dan is dat ook geen ramp. Als je teveel gaat stressen dan haal je je opleiding sowieso niet. Als je hulp zoekt dan zijn er meestal wel mensen op school die kunnen helpen. Op mijn voorlaatste opleiding waren ze redelijk behulpzaam. Er werd niet moeilijk gedaan over absentie en stage was een geimproviseerde stage op school. Die opleiding helaas ook niet gehaald, toen de opleiding daarna weer dreigde te mislukken kwam ik in contact met een decaan die zelf een lesrooster heeft samengesteld. De stage uren van vorige opleiding mocht ik meenemen en zo heb ik een soort diploma gehaald. Niet dat ik daar nu echt iets aan heb. Het geeft wel aan dat er mensen zijn die bereid zijn te helpen, Zelfs als je denkt er alleen voor te staan.
DoubleDip	vrijdag 26 augustus 2016 @ 08:42
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 21:59 schreef PandaDrop het volgende: [..] Idd, oude stelsel. Zou voor mij wel een ramp zijn om die honderd euro per maand te missen. Boeken, printen, onvoorziene reiskosten als je OV vergeten bent. Ik zit wel op een HRO faculteit met ongeveer 3000 man. Wel heb ik spijt dat ik school het gekozen waar de meeste aanmeldingen van alle hogescholen is. Nu zijn de klassen propvol. R'dam met 130 en Den haag met 80. Alleen de keuzevakken maken je wel heel erg moeilijk, dus weinig info, wanneer begint het, moet je samenwerken, is het een toets of zijn het opdrachten en waar is het? Een keer kwam ik achter dat de keuzevak in havengebied van R'dam-zuid was, terwijl ik in R'dam-Noord naast de Erasmus zit Snel voor deadline een andere keuzevak gekozen. Een andere keer heb ik spijt dat ik mij had uitgeschreven voor een keuzevak wat later bleek dat er hoop van mijn studiegenoten hadden ingeschreven. Ik ken mijn studiegenoten beter dan die van andere opleidingen. En ik ben niet zo nieuwe contacten buiten mijn opleiding. HHS (Haagse Hogeschool Den Haag) is veel te groot en immens. HHS Delft en inHolland Delft waren een stuk kleiner. Jammer dat ze niet mijn gekozen opleiding aanboden. Als je keuzevakken volgt dan zou ik die doen omdat jij ze leuk vindt, niet omdat al je vriendjes die vakken ook volgen. En als je moet lenen, tsja, naar, maar niet het einde van de wereld (al zou ik persoonlijk niet gaan lenen, maar dat is mijn mening). Welke opleiding volg je?
Vimbavimba	vrijdag 26 augustus 2016 @ 10:06
	quote: Op donderdag 25 augustus 2016 11:08 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] TT is wel passend he? Ik merk om de zoveel tijd dat ik er ontzettend nerveus van word wanneer anderen (vooral onbekenden) aan mijn spullen zitten. Ik zit hier al sinds vanochtend te stressen, omdat mijn was gelijktijdig gedaan wordt met dat van een viesspeuk en ik niet wil dat ze gelijktijdig in dezelfde machines gewassen worden. Die viesspeuk is ook nog eens heel erg gierig en ik zie hem zo mijn was "per ongeluk" meenemen. Gelukkig hebben ze wel 2 wasmachines en 2 drogers en alles wordt nu apart gedaan. Ik blijf bij die ruimte in de buurt en waak op mijn was als een havik over haar kroost :p Maar dan is de beloning (naja, eerder de opluchting) straks des te groter . Ja Hoe is het met je was, alles goed gegaan?
PandaDrop	vrijdag 26 augustus 2016 @ 10:59
	quote: Op vrijdag 26 augustus 2016 08:42 schreef DoubleDip het volgende: [..] Als je keuzevakken volgt dan zou ik die doen omdat jij ze leuk vindt, niet omdat al je vriendjes die vakken ook volgen. En als je moet lenen, tsja, naar, maar niet het einde van de wereld (al zou ik persoonlijk niet gaan lenen, maar dat is mijn mening). Welke opleiding volg je? Oke, maar ik hoor dat de "vriendjes" (ik beschouw ze als studiematen) elkaar ondersteunen. Als ik voor de leukste kies. Heb ik niet iemand om op terug te vallen. Civiele techniek. 90% is man. Ik hoop niet dat men achterkomt welk student account PandaDrop heeft aangemaakt. Ik las op fok.nl dat niemand mag weten dat ik en jij op fok zitten. Niemand zit op fok.nl bij mij op HRO. Nee, er word niet alleen gestudeerd, ook online games zijn populair. Ik doe niet aan mee...shit, vandaar dat een autist ben. [ Bericht 8% gewijzigd door PandaDrop op 26-08-2016 11:09:31 ]
magnetronkoffie	zondag 28 augustus 2016 @ 02:45
	quote: Op vrijdag 26 augustus 2016 10:06 schreef Vimbavimba het volgende: [..] Ja Hoe is het met je was, alles goed gegaan? Nope. Alles is misgegaan, behalve dan dat ik tot nu toe wel nog steeds ben gestopt met roken . quote: 2:50 op de klok Leuk...weer zo'n ochtend hoor (ik ben net wakker). [ Bericht 9% gewijzigd door magnetronkoffie op 28-08-2016 02:51:40 ]
Michie_	woensdag 31 augustus 2016 @ 01:10
	Zijn de gemeente heffingen(BSGR) nog kwijtgescholden?
_Arual_	woensdag 31 augustus 2016 @ 21:23
	Ik kom hier meelezen. SPOILER En wel hierom: ongeveer 12 jaar terug belandde ik na een zeer hectische periode bij de GGZ. Eindconclusie: ik heb autistische trekken, maar ben in sommige dingen totaal weer niet autistisch. Mogelijk opgevoed door een vader met autisme. Ik paste destijds in geen enkele behandeling, niks mee gedaan dus. Daarna kwam ik in een wat rustiger vaarwater en daarom kon ik mijn hoofd boven water houden ... ... Totdat er vorig jaar weer van alles loos was. Baan kwijt, nieuwe baan, verhuizing en zo nog wat ontwrichtende zaken. Met hangende pootjes dus maar naar de huisarts. En nu lijkt het erop dat het tóch autisme is ... De medische wetenschap heeft niet stilgestaan en in de tussenliggende jaren is blijkbaar duidelijk geworden dat het zich bij vrouwen op een heel andere wijze manifesteert. Wat ook die atypische zaken die destijds niet in het plaatje pasten dus zou kunnen verklaren ... Ben me in aan het lezen nu. Is even schrikken. Dus de komende tijd maar eens uitpluizen hoe ik hiermee om kan gaan.
magnetronkoffie	woensdag 31 augustus 2016 @ 21:55
	quote: Op woensdag 31 augustus 2016 21:23 schreef _Arual_ het volgende: Ik kom hier meelezen. SPOILER En wel hierom: ongeveer 12 jaar terug belandde ik na een zeer hectische periode bij de GGZ. Eindconclusie: ik heb autistische trekken, maar ben in sommige dingen totaal weer niet autistisch. Mogelijk opgevoed door een vader met autisme. Ik paste destijds in geen enkele behandeling, niks mee gedaan dus. Daarna kwam ik in een wat rustiger vaarwater en daarom kon ik mijn hoofd boven water houden ... ... Totdat er vorig jaar weer van alles loos was. Baan kwijt, nieuwe baan, verhuizing en zo nog wat ontwrichtende zaken. Met hangende pootjes dus maar naar de huisarts. En nu lijkt het erop dat het tóch autisme is ... De medische wetenschap heeft niet stilgestaan en in de tussenliggende jaren is blijkbaar duidelijk geworden dat het zich bij vrouwen op een heel andere wijze manifesteert. Wat ook die atypische zaken die destijds niet in het plaatje pasten dus zou kunnen verklaren ... Ben me in aan het lezen nu. Is even schrikken. Dus de komende tijd maar eens uitpluizen hoe ik hiermee om kan gaan. Wees welkom . In de OP staat een link die ik er zelf ingezet heb, al is die iets meer voor zeg maar beginners En verder zou je kunnen zoeken op Annelies Spek, die heeft er een (simpele) website over. Er zijn wel mensen die meer weten over autisme bij vrouwen, maar probeer die maar eens te vinden (en ik ben op moment hartstikke moe, dus aan mij ga je ff niet veel hebben ). edit: o Engelstalige site met een overzicht van de specifieke kenmerken van autisme bij vrouwen: http://www.help4aspergers.com/pb/wp_a58d4f6a/wp_a58d4f6a.html deze link. Bedenk je wel dat er wel aardig wat overlap is, maar de vrouwen met de hier beschreven kenmerken worden wel het makkelijkste gemist.
magnetronkoffie	woensdag 31 augustus 2016 @ 22:05
	quote: Op woensdag 31 augustus 2016 01:10 schreef Michie_ het volgende: Zijn de gemeente heffingen(BSGR) nog kwijtgescholden? Bij mij wel (uiteindelijk...mijn god, wat een gedoe was dat ).
_Arual_	woensdag 31 augustus 2016 @ 22:07
	quote: Op woensdag 31 augustus 2016 21:55 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Wees welkom . In de OP staat een link die ik er zelf ingezet heb, al is die iets meer voor zeg maar beginners En verder zou je kunnen zoeken op Annelies Spek, die heeft er een (simpele) website over. Er zijn wel mensen die meer weten over autisme bij vrouwen, maar probeer die maar eens te vinden (en ik ben op moment hartstikke moe, dus aan mij ga je ff niet veel hebben ). edit: o Engelstalige site met een overzicht van de specifieke kenmerken van autisme bij vrouwen: http://www.help4aspergers.com/pb/wp_a58d4f6a/wp_a58d4f6a.html deze link. Bedenk je wel dat er wel aardig wat overlap is, maar de vrouwen met de hier beschreven kenmerken worden wel het makkelijkste gemist. Dankjewel voor de tips. Ik kam momenteel half obsessief :x het internet af op zoek naar info. Die tabel is echt verschrikkelijk, ik kan bijna alles afvinken. Ben een beetje pissig dat de diagnose destijds 'gemist' is, als ik dit allemaal zo lees valt er heel veel op zijn plek ...
magnetronkoffie	woensdag 31 augustus 2016 @ 23:39
	quote: Op woensdag 31 augustus 2016 22:07 schreef _Arual_ het volgende: [..] Dankjewel voor de tips. Ik kam momenteel half obsessief :x het internet af op zoek naar info. Die tabel is echt verschrikkelijk, ik kan bijna alles afvinken. Ben een beetje pissig dat de diagnose destijds 'gemist' is, als ik dit allemaal zo lees valt er heel veel op zijn plek ... Je bedoelt "aanvinken"? Zat zelf te denken van "deze klopt", dan vink ik hem aan, omdat deze klopt. Oké, dit krijg ik als ik moe ben Welke had je? Was je leeftijd ongeveer? Ik ken wel meer vrouwen die hun diagnose nog maar net hebben. Waarom vind je die tabel trouwens verschrikkelijk? Edit: Je teleurstelling herken ik trouwens ook wel (en niet alleen bij mezelf). Ik kreeg hem pas na m'n 30e ofzo? Maar ondertussen studies mislukt, alles gefaald. En ik zat al ongeveer 5 jaar bij de GGZ voor ik mijn label kreeg . naja... [ Bericht 7% gewijzigd door magnetronkoffie op 01-09-2016 00:04:43 ]
Nijna	donderdag 1 september 2016 @ 10:04
	quote: Op woensdag 31 augustus 2016 21:23 schreef _Arual_ het volgende: Ik kom hier meelezen. Welkom Arual. Hoe oud ben je als ik vragen mag? Ik kreeg mijn diagnose rond mijn 34e (4 jr terug). Na heel wat jaren in het ggz gebeuren, eindelijk de goede diagnose. Er viel zoveel op zn plek en hoewel ik het jammer vind dat er zoveel tijd overheen is gegaan, ben ik blij dat ik het nu weet. Ik vond het boek van Henny Struik ("Niet ongevoelig") een prettig boek om te lezen.
_Arual_	donderdag 1 september 2016 @ 17:19
	quote: Op woensdag 31 augustus 2016 23:39 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Je bedoelt "aanvinken"? Zat zelf te denken van "deze klopt", dan vink ik hem aan, omdat deze klopt. Oké, dit krijg ik als ik moe ben Welke had je? Was je leeftijd ongeveer? Ik ken wel meer vrouwen die hun diagnose nog maar net hebben. Waarom vind je die tabel trouwens verschrikkelijk? Edit: Je teleurstelling herken ik trouwens ook wel (en niet alleen bij mezelf). Ik kreeg hem pas na m'n 30e ofzo? Maar ondertussen studies mislukt, alles gefaald. En ik zat al ongeveer 5 jaar bij de GGZ voor ik mijn label kreeg . naja... Hoe dan ook, we bedoele hetzelfde. En ik kan beter aangeven welke punten in het schema ik níet herken, dan zijn we sneller klaar. Verschrikkelijk: omdat ik stiekem toch hoopte dat de arts er volkomen naast zit. Maar als je dan zó veel herkenbaars ziet ... Anderzijds, er vallen een hoop kwartjes nu. quote: Op donderdag 1 september 2016 10:04 schreef Nijna het volgende: [..] Welkom Arual. Hoe oud ben je als ik vragen mag? Ik kreeg mijn diagnose rond mijn 34e (4 jr terug). Na heel wat jaren in het ggz gebeuren, eindelijk de goede diagnose. Er viel zoveel op zn plek en hoewel ik het jammer vind dat er zoveel tijd overheen is gegaan, ben ik blij dat ik het nu weet. Ik vond het boek van Henny Struik ("Niet ongevoelig") een prettig boek om te lezen. Ik ben 34.
magnetronkoffie	donderdag 1 september 2016 @ 17:28
	quote: Op donderdag 1 september 2016 17:19 schreef _Arual_ het volgende: [..] Hoe dan ook, we bedoele hetzelfde. En ik kan beter aangeven welke punten in het schema ik níet herken, dan zijn we sneller klaar. Verschrikkelijk: omdat ik stiekem toch hoopte dat de arts er volkomen naast zit. Maar als je dan zó veel herkenbaars ziet ... Anderzijds, er vallen een hoop kwartjes nu. Ik ben overigens 34. Het lijstje is veel minder negatief dan je op het 1e gezicht zou denken trouwens. Ik zal je een voorbeeldje geven. Er was in die tabel (de meer uitgebreide rechtsboven) o.a. iets over dat vrouwen met ASS wat meer expressief zijn in hun gelaatsuitdrukkingen dan mannen met autisme (wat ook wel zo is, maar het verschil autistische man vs autistische vrouw is m.i. veel VEEL kleiner dan het verschil autistische vrouw en iemand zonder autisme). Het lijkt wellicht een nadeel (want meestal wordt een gezicht dat minder expressief is, als een negatief iets gezien, alsof het van steen is ofzo, koud en onverschillig (wat juist niet zo is!)), maar als je iemand bekijkt die juist heel erg wel expressief in het gezicht is...dan krijg je iets als dit (kijk filmpje maar en vertel me achteraf maar wat je ervan vond). SPOILER Sabrina Benaim - "Explaining My Depression to My Mother" En sowieso kan ik je vertellen (zelfs bijna garanderen), er staat je nog heel veel goeds te wachten, wellicht zelfs meer dan je denkt (al zal je gezien je leeftijd het 1 en ander dmv trial&error al geleerd hebben). Je mag me altijd vragen stellen als je wilt, ik heb me in dit onderwerp verdiept . [ Bericht 2% gewijzigd door magnetronkoffie op 01-09-2016 17:44:07 ]
_Arual_	vrijdag 2 september 2016 @ 21:38
	quote: Op donderdag 1 september 2016 17:28 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Het lijstje is veel minder negatief dan je op het 1e gezicht zou denken trouwens. Ik zal je een voorbeeldje geven. Er was in die tabel (de meer uitgebreide rechtsboven) o.a. iets over dat vrouwen met ASS wat meer expressief zijn in hun gelaatsuitdrukkingen dan mannen met autisme (wat ook wel zo is, maar het verschil autistische man vs autistische vrouw is m.i. veel VEEL kleiner dan het verschil autistische vrouw en iemand zonder autisme). Het lijkt wellicht een nadeel (want meestal wordt een gezicht dat minder expressief is, als een negatief iets gezien, alsof het van steen is ofzo, koud en onverschillig (wat juist niet zo is!)), maar als je iemand bekijkt die juist heel erg wel expressief in het gezicht is...dan krijg je iets als dit (kijk filmpje maar en vertel me achteraf maar wat je ervan vond). SPOILER Sabrina Benaim - "Explaining My Depression to My Mother" En sowieso kan ik je vertellen (zelfs bijna garanderen), er staat je nog heel veel goeds te wachten, wellicht zelfs meer dan je denkt (al zal je gezien je leeftijd het 1 en ander dmv trial&error al geleerd hebben). Je mag me altijd vragen stellen als je wilt, ik heb me in dit onderwerp verdiept . Ik zie bij dat meisje in eerste instantie alléén maar wenkbrauwen en hoe die bewegen. En dan probeer ik of ik dat überhaupt óók kan met mijn wenkbrauwen. Daarna keek ik nog een keer met ogen dicht en toen hoorde ik het gedicht pas echt en was het de goede kanten ervan ... Mijn goede eigenschappen zijn net zo goed mijn slechte eigenschappen. Ik zeg bv. uiteindelijk altijd wat ik van iets of iemand vind. Of ik ben de enige die namens een groep een klacht durft uit te spreken. Bij de ene werkgever werd dat zeer gewaardeerd, bij de ander kreeg ik toch echt te horen dat dat niet zo handig is ... om dat ook bij de directie te doen. En ik ben bijvoorbeeld héél erg van de tijd, wat fijn is in de meeste gevallen. Maar dan flip ik omdat mijn man om 6:43 nog onder de douche staat, terwijl het om 6:42 mijn beurt is. Of ik ga nog even op de bank zitten omdat ik pas om 7.31 weg moet en het pas 7.29 uur is. Ik kan ook fantastische monsterschema's met planningen maken - als zzp'er ideaal. Maar met collega's die te laat iets aanleveren en daarmee mijn schema doen instorten, is het juist geen fijne eigenschap. Want ik panikeer dan. Ik wil trouwens oppassen om nu alles maar te labelen als ASS, misschien ben ik sowieso wat excentriek.
magnetronkoffie	vrijdag 2 september 2016 @ 23:24
	quote: Op vrijdag 2 september 2016 21:38 schreef _Arual_ het volgende: [..] Ik zie bij dat meisje in eerste instantie alléén maar wenkbrauwen en hoe die bewegen. En dan probeer ik of ik dat überhaupt óók kan met mijn wenkbrauwen. Daarna keek ik nog een keer met ogen dicht en toen hoorde ik het gedicht pas echt en was het Ik werd een beetje gestoord van al die mimiek. Het deed voor mij fake aan, overdreven. Gek genoeg doet dit filmpje nu wat minder met me dan de 1e keer dat ik het keek, maar IRL vind ik mensen die op dergelijke overdreven wijze zeg maar de drama-queen uithangen erg vervelend, net zo vervelend als constant alles in mijn oor -schreeuwen- in plaats van gewoon op een afstandje rustig zeggen. De mensen met minder mimiek vind ik juist prettiger, ook geven ze net zoveel boodschap via hun mimiek, alleen is alles subtieler. Daar moet je de tijd voor nemen en de rust voor vinden, een kalme bries door je haar op zee is niet inferieur aan muziek op >130dB, maar in laatstgenoemde herrie hoor je al die subtiele nuances niet meer. quote: de goede kanten ervan ... Mijn goede eigenschappen zijn net zo goed mijn slechte eigenschappen. Ik zeg bv. uiteindelijk altijd wat ik van iets of iemand vind. Of ik ben de enige die namens een groep een klacht durft uit te spreken. Bij de ene werkgever werd dat zeer gewaardeerd, bij de ander kreeg ik toch echt te horen dat dat niet zo handig is ... om dat ook bij de directie te doen. Er is trouwens wel een verschil in een goede eigenschap die in jouw nadeel werkt en een slechte eigenschap. Zelf zie ik het als een slechte eigenschap van zo'n baas (maar ik herken deze eigenschap bij mensen van alle slag) om zo slecht met kritiek om te kunnen gaan en vervolgens anderen te zwartepieten. Waarschijnlijk heb je er niet veel aan dit uit te spreken tegen deze mensen . quote: En ik ben bijvoorbeeld héél erg van de tijd, wat fijn is in de meeste gevallen. Maar dan flip ik omdat mijn man om 6:43 nog onder de douche staat, terwijl het om 6:42 mijn beurt is. Of ik ga nog even op de bank zitten omdat ik pas om 7.31 weg moet en het pas 7.29 uur is. Ik kan ook fantastische monsterschema's met planningen maken - als zzp'er ideaal. Maar met collega's die te laat iets aanleveren en daarmee mijn schema doen instorten, is het juist geen fijne eigenschap. Want ik panikeer dan. Ik wil trouwens oppassen om nu alles maar te labelen als ASS, misschien ben ik sowieso wat excentriek. Ik vind zulke planning wel heel erg strak. Hoe is het zo ver gekomen? Dat je deze eigenschap als zzp'er in je voordeel gebruikt, is slim . Wat ik merk, is dat je niet zondermeer eigenschappen met zekerheid aan autisme kunt wijten, hooguit heb ik zoiets van "tis op zich wel typisch voor autisme", maar echt 100% zeker weten doe je het natuurlijk nooit. Een beetje net als een gebakken cake, beetje lastig om daarvan de suiker, de water en de deeg weer van elkaar te scheiden .
Nijna	zaterdag 3 september 2016 @ 22:29
	quote: Op vrijdag 2 september 2016 23:24 schreef magnetronkoffie het volgende: Een beetje net als een gebakken cake, beetje lastig om daarvan de suiker, de water en de deeg weer van elkaar te scheiden . Mooie uitspraak (toevallig vandaag cake gebakken, zonder water overigens
magnetronkoffie	zondag 4 september 2016 @ 10:20
	quote: Op zaterdag 3 september 2016 22:29 schreef Nijna het volgende: [..] Mooie uitspraak (toevallig vandaag cake gebakken, zonder water overigens Thanks . Geen idee, ik heb nooit zelf cake gebakken (wel heel vaak in de keuken geholpen met o.a. kerstgebak ).
magnetronkoffie	maandag 5 september 2016 @ 15:45
	Had al eerder wat getikt in D&A, maar gezien het niet om depressie gaat en wel ASS-gerelateerd is, hoort het meer hier thuis (en ik heb even geen zin in de reacties daar (het onbegrip)). SPOILER Dit jaar is vooral naar de klote gegaan door de eindeloze stroom miscommunicaties met bijbehorende gevolgen. Ook geloven mijn hulpverleners niet dat ik depressief ben, maar dit probleem is zo dominant negatief overheersend aanwezig in mijn leven dat het de grootste negatieve factor voor me is. De aanstaande dood van mijn vader valt hierbij echt volledig in het niet en houd me eigenlijk vrijwel helemaal niet bezig...omdat ik nu met een veel groter gevaar te maken heb. Het probleem met die miscommunicaties is dermate ernstig (vakantie mislukt, de lijst is eindeloos en dit hele jaar al in de maak), dat ik zelfs een koerswijziging in m'n leven moet gaan overwegen. Ik deed al veel dingen goed (zoals zo min mogelijk met dit soort mensen omgaan). Medicatie heeft geen zin/is niet zinvol, daar deze niet de oorzaak wegneemt en voor een probleem gemaakt zijn dat bij mij niet speelt (want ben niet depressief en ook niet psychotisch, ben helder en alles. Zoals het hoort). Ze vinden me helder en duidelijk, ik toon initiatief en heb alles geprobeerd om deze communicatieproblemen op te lossen, maar het lukt me gewoon niet. Gelukkig gaan m'n hulpverleners kijken hoe mijn situatie op korte termijn verbeterd kan worden. Dit probleem is ook iets waar veel andere autisten ook tegenaan blijven lopen, ik besprak specifiek het fenomeen "Mijn behandelaar begrijpt me niet" en zodra de ondersteuning ook deel van het probleem wordt, wordt het een kansloze affaire. Ik moet natuurlijk wel opties hebben. [ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 05-09-2016 15:57:08 ]
tijnbrein	maandag 5 september 2016 @ 19:21
	Dus geintje uiteraard. Oh ik hier ben ik al tijden niet meer geweest.
Nijna	maandag 5 september 2016 @ 22:04
	Dit artikel kwam ik van het weekend tegen...
_Arual_	maandag 5 september 2016 @ 22:30
	quote: Op maandag 5 september 2016 22:04 schreef Nijna het volgende: Dit artikel kwam ik van het weekend tegen... Thnx.
magnetronkoffie	maandag 5 september 2016 @ 22:54
	quote: Op maandag 5 september 2016 22:04 schreef Nijna het volgende: Dit artikel kwam ik van het weekend tegen... Goed stukje. quote: Ze voelde zich onbegrepen. Vooral dit is best wel universeel herkenbaar, nog uitgebreid met m'n eigen behandelaars hierover gehad vandaag .
Michie_	donderdag 8 september 2016 @ 01:15
	quote: Op woensdag 31 augustus 2016 22:05 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Bij mij wel (uiteindelijk...mijn god, wat een gedoe was dat ). Mooi om te horen. Bij mij niet helaas plus de huursubsidie van 2015 moet in zijn geheel worden terugbetaald. Inclusief het salaris van mijn broer komen we net boven de grens uit waarbij je recht heb op huursubsidie. Fijn dat ze daar nu mee komen Vorig jaar september kregen mensen met een wajong een kleine bonus in september. Zou mooi zijn als dat dit jaar weer is
magnetronkoffie	donderdag 8 september 2016 @ 01:45
	quote: Op donderdag 8 september 2016 01:15 schreef Michie_ het volgende: [..] Mooi om te horen. Bij mij niet helaas plus de huursubsidie van 2015 moet in zijn geheel worden terugbetaald. Inclusief het salaris van mijn broer komen we net boven de grens uit waarbij je recht heb op huursubsidie. Fijn dat ze daar nu mee komen Vorig jaar september kregen mensen met een wajong een kleine bonus in september. Zou mooi zijn als dat dit jaar weer is Volgens mij is die er dit jaar (nog) weer? Ik denk 't tenminste. Ben ondertussen druk aan het regelen, dingen fixen, er lijkt wel schot in te zitten, maar onevenredig voor de hoeveelheid energie die het me kost en die het me had moeten kosten. Zelfs op fok lijkt het onmogelijk voor bepaalde mensen zich aan gemaakte afspraken te houden en boeit het ze niet dat ik geschoffeerd en voorgelogen wordt, om redenen die veroorzaakt zijn door eerder geschoffeer van ze. Ze vragen me m'n verhaal te doen, die ik vervolgens ook doe, vervolgens stuur ik die op en 6 weken later reageren ze nog steeds nergens op. Het kan ze niks schelen, maar het had wel netjes geweest als ze mij dit maanden geleden hadden laten weten in plaats van dat ze al die tijd de schijn hebben opgehouden dat mijn stem net zoveel telt als dat van een niet-autist. Zelfs mijn psychiater vroeg zich af waarom ik nog probeer tot de crew hier door te dringen als het duidelijk is dat het ze in werkelijkheid niks kan boeien wanneer een autist systematisch door andere users lastiggevallen wordt. De conclusie is dat ze zo min mogelijk voor me gaan doen en de redenen waarom zijn afhankelijk van hoe de wind op dat moment toevallig staat, puur en alleen maar omdat ik anders dan ze ben. [ Bericht 8% gewijzigd door magnetronkoffie op 08-09-2016 01:57:41 ]
#ANONIEM	donderdag 8 september 2016 @ 01:58
	SPOILER in october ga ik wss beschut wonen. stond al paar jaar op de wachtlijst en was iets gaan kijken en dat was goed en daarna toonde ze een zolder maar dat viel tegen door de scheve daken die erg laag hingen. dan hebben ze week nadien toch gezegd dat er plaats was op degene waar ik eerst was gaan kijken. het is niet waar ik wil wonen maar mijn woonplaats heeft geen beschutte woningen. sta ook nog op de wachtlijst voor een sociale woning. want beschut wonen kost wel redelijk duur vind ik 560 euro incl water en electriciteit en internet maar ik wil internet van mezelf aangezien belgie een datalimiet heeft en als ik dan internet met heel het gebouw moet delen word het een depressieve ervaring zoals dat ik dat nu al heb. dus komt daar 60 euro bij. ben zenuwachtig omdat ik nog nooit alleen heb gewoond en ik zeker nog paar spullen moet kopen die redelijk duur zijn waaronder een tv en een nas en mss wel een nieuwe computer om te gamen maar weet de afmetingen niet van de bureautafel die er staat zodat ik weet wat ik voor scherm ik dan zou moeten nemen en dan ook idem probleem voor de tv en heb ook schrik dat ik teveel geld ga uitgeven en dat het geld dat ik tot nu toe heb gespaard snel naar beneden gaat. voor de rest is het eigenlijk wel bemeubeld maar wasmashine staat in een washok moet je delen met anderen enzo en voor de diepvries idem. vind het gewoon zonde dat ik dat niet van mezelf kan hebben. naar de winkel gaan is ook nog steeds een probleem na 5 jaar en heb hier geen hulp voor gekregen dus moet ik wss beroep doen op gezindshulp en dat zijn dan ook extra kosten heb mijn berekening gemaakt en ik zou iets van een 15euro overhouden elke maand erg weinig vind ik. zal nog wel een poging doen om te stoppen met roken. [ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 08-09-2016 01:59:55 ]
magnetronkoffie	donderdag 8 september 2016 @ 02:04
	quote: Op donderdag 8 september 2016 01:58 schreef redboyke het volgende: SPOILER in october ga ik wss beschut wonen. stond al paar jaar op de wachtlijst en was iets gaan kijken en dat was goed en daarna toonde ze een zolder maar dat viel tegen door de scheve daken die erg laag hingen. dan hebben ze week nadien toch gezegd dat er plaats was op degene waar ik eerst was gaan kijken. het is niet waar ik wil wonen maar mijn woonplaats heeft geen beschutte woningen. sta ook nog op de wachtlijst voor een sociale woning. want beschut wonen kost wel redelijk duur vind ik 560 euro incl water en electriciteit en internet maar ik wil internet van mezelf aangezien belgie een datalimiet heeft en als ik dan internet met heel het gebouw moet delen word het een depressieve ervaring zoals dat ik dat nu al heb. dus komt daar 60 euro bij. ben zenuwachtig omdat ik nog nooit alleen heb gewoond en ik zeker nog paar spullen moet kopen die redelijk duur zijn waaronder een tv en een nas en mss wel een nieuwe computer om te gamen maar weet de afmetingen niet van de bureautafel die er staat zodat ik weet wat ik voor scherm ik dan zou moeten nemen en dan ook idem probleem voor de tv en heb ook schrik dat ik teveel geld ga uitgeven en dat het geld dat ik tot nu toe heb gespaard snel naar beneden gaat. voor de rest is het eigenlijk wel bemeubeld maar wasmashine staat in een washok moet je delen met anderen enzo en voor de diepvries idem. vind het gewoon zonde dat ik dat niet van mezelf kan hebben. naar de winkel gaan is ook nog steeds een probleem na 5 jaar en heb hier geen hulp voor gekregen dus moet ik wss beroep doen op gezindshulp en dat zijn dan ook extra kosten heb mijn berekening gemaakt en ik zou iets van een 15euro overhouden elke maand erg weinig vind ik. zal nog wel een poging doen om te stoppen met roken. SPOILER Mijn stoppoging gaat tot nu toe goed, de moeilijke momenten nemen ook geleidelijk af. Tip wat eigen woning betreft: Koop alles 2e hands! Ik heb mijn huis helemaal kunnen opvullen met afdankertjes, weggeefsels van her en der en zelfs wat dingen van de straat (waaronder mijn wasmachine! Ding doet het nog steeds! ). En kringloop heb ik goeie koopjes gedaan . tv? Gewoon geen tv doen, tv is zonde. Nieuwe pc? Waarom? Doet je oude het niet meer? Ik speel voornamelijk oudere games, omdat die goedkoper zijn en deze zijn vaak minstens net zo leuk. Mijn pc draait alweer een jaartje of 7 ofzo? Wel een paar upgrades gehad, maar werkt nog steeds prima voor wat het is. Volgens mij heb ik bijna niks in mijn huis gekocht, behalve het laminaat en de verf aan de muren. Joh, zelfs een groot deel van mijn serviesgoed komt her en der vandaan . Het kan allemaal wel goedkoop, je moet gewoon een beetje geduld hebben en een beetje de goeie mensen tegenkomen. edit: Ik heb trouwens een eigen huurwoning, maar dat komt voornamelijk omdat de GGZ er zolang over deed mij te diagnostiseren. Dus dingen als beschutte woonplek en woontraining zijn allemaal aan me voorbij gegaan en tegen de tijd dat die slome diagnostisering dan eindelijk was afgerond, had ik al een huurwoning die ik natuurlijk nu niet meer ga(/kan) opgeven (moest hem wel pakken, want stond 3 weken voor dakloosheid, dus moest deze woning wel pakken). Dat zou dom van me zijn. Net als dat liedje van "Isn't it ironic"...leuk . [ Bericht 4% gewijzigd door magnetronkoffie op 08-09-2016 02:13:47 ]
#ANONIEM	donderdag 8 september 2016 @ 02:15
	quote: Op donderdag 8 september 2016 02:04 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] SPOILER Mijn stoppoging gaat tot nu toe goed, de moeilijke momenten nemen ook geleidelijk af. Tip wat eigen woning betreft: Koop alles 2e hands! Ik heb mijn huis helemaal kunnen opvullen met afdankertjes, weggeefsels van her en der en zelfs wat dingen van de straat (waaronder mijn wasmachine! Ding doet het nog steeds! ). En kringloop heb ik goeie koopjes gedaan . tv? Gewoon geen tv doen, tv is zonde. Nieuwe pc? Waarom? Doet je oude het niet meer? Ik speel voornamelijk oudere games, omdat die goedkoper zijn en deze zijn vaak minstens net zo leuk. Mijn pc draait alweer een jaartje of 7 ofzo? Wel een paar upgrades gehad, maar werkt nog steeds prima voor wat het is. Volgens mij heb ik bijna niks in mijn huis gekocht, behalve het laminaat en de verf aan de muren. Joh, zelfs een groot deel van mijn serviesgoed komt her en der vandaan . Het kan allemaal wel goedkoop, je moet gewoon een beetje geduld hebben en een beetje de goeie mensen tegenkomen. ik weet eigenlijk niet wat ik heb want mijn moeder zit al zeker een jaar stiekem dingen te kopen en iedere keer als ik thuis naar mijn kamer ga staat er meer rommel. ze is nu echt verslaafd aan kringloopwinkel denk ik haha ik kijk redelijk veel series dus tv zou me wel goed doen. 2dehands heb ik niet echt vertrouwen mee aangezien mijn dingen die gloednieuw zijn meestal iets na de garantie kapot gaat. mijn vorige laptop was een alienware dikke rommel! duur ding en kapot na 2.5jaar deze laptop die ik nu heb is net 2 jaar maar denk dat de batterij het niet goed doet het klippert oranje is een msi. volgens de makers is dat normaal... terwijl ie vroeger wel tot 100% oplade en nu maar tot 81% ik wil hem niet gaan terugsturen omdat ik hem dan weer weken kwijt ben en ik kan niet zonder. ouwe spellen ben ik van plan op mijn laptop te spelen daar emulators op te draaien en nieuwe spellen dan op een vaste computer maar spellen als GTA V speel ik wel graag en ook world of warcraft ik kon geen huurwoning vinden want alles was boven de 500huur en de dingen die eronder waren vroegen alsnog keiveel geld aan gemeenschappelijke kosten enzo of zijn de vaste lasten hoger omdat het slecht geisoleerd is
Nijna	donderdag 8 september 2016 @ 09:45
	Redboyke, als je geen geld hebt, kan je het niet uitgeven. Dan kan je alles nieuw willen kopen. Maar er zijn best veel dingen die je prima tweedehands kan gebruiken. Stoppen met roken zou een mooie besparing zijn. Maar ik denk dat je prioriteiten moet stellen. Dan kan je niet alles tegelijk dus... Als je bang bent dat het niet lukt met financiën (teveel geld uitgeven of wat dan ook) dan is het misschien handig om daar al gelijk hulp bij te vragen... Succes! Magnetron, mooi dat het goed gaat met je stoppoging!
magnetronkoffie	donderdag 8 september 2016 @ 10:49
	quote: Op donderdag 8 september 2016 09:45 schreef Nijna het volgende: Redboyke, als je geen geld hebt, kan je het niet uitgeven. Dan kan je alles nieuw willen kopen. Maar er zijn best veel dingen die je prima tweedehands kan gebruiken. Stoppen met roken zou een mooie besparing zijn. Maar ik denk dat je prioriteiten moet stellen. Dan kan je niet alles tegelijk dus... Als je bang bent dat het niet lukt met financiën (teveel geld uitgeven of wat dan ook) dan is het misschien handig om daar al gelijk hulp bij te vragen... Succes! Magnetron, mooi dat het goed gaat met je stoppoging! En idd, een beetje rustig aan doen met de uitgaven is op z'n plaats, verhuizingen kunnen relatief gezien erg duur worden, zelfs al is de woonruimte zelf al van dingen voorzien. Je kunt trouwens een tv en monitor voor de pc met een enkel apparaat doen, die hoef je niet 2x te kopen, kan wel ff met 1 doen terwijl je voor die 2e spaart ofzo. Red, heeft je huidige pc geen monitor of is die monitor niet van jou ofzo?
reddragon09	vrijdag 9 september 2016 @ 17:01
	Na vele wegen bewandeld te hebben heb ik zo goed als zeker de diagnose Asperger (ASS dan). Ik herken me daar in heel verl zaken, maar ook in een aantal niet. Zou het dan toch kunnen kloppen? De arts zegt zeker van wel, de artikelen die ik lees doen me echter twijfelen, even een copy paste: Het is zeker een diagnose die gesteld is door een arts, niet door mezelf nee. Ik herken me er zeer zeker in. Niet in alles, maar dat hoeft ook niet volgens de arts. De burn-out verschijnselen kunnen volgens de arts een voortvloeisel zijn uit een oorzaak zoals bijvoorbeeld Asperger. Dat geeft ook een reden waarom de verschijnselen blijven bij welke baan dan of situatie dan ook. Waar ik me wel in herken: - moeite met het aangaan en onderhouden van contacten en vriendschappen - Hoog IQ - moeite met het uiten van en omgaan met emoties (bijvoorbeeld niet kunnen inschatten of iets als grap of serieus bedoeld is) - gebrek aan empathie (inlevingsvermogen) - monotone stem en een weinig expressieve gelaatsuitdrukking - zich afsluiten van de buitenwereld - overgevoeligheid voor geluiden, geuren of aanrakingen Waar ik me niet (meer) in herken: - moeite om een gesprekspartner recht in de ogen te kijken (aangeleerd) - moeite met het begrijpen van sociale regels en non-verbale communicatie - een fascinatie met onderwerpen of interesses die afwijkend zijn in intensiteit of soort (preoccupaties) (deels) - motorische onhandigheid (houterige motoriek) en coördinatieproblemen
magnetronkoffie	vrijdag 9 september 2016 @ 17:55
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 17:01 schreef reddragon09 het volgende: Na vele wegen bewandeld te hebben heb ik zo goed als zeker de diagnose Asperger (ASS dan). Ik herken me daar in heel verl zaken, maar ook in een aantal niet. Zou het dan toch kunnen kloppen? De arts zegt zeker van wel, de artikelen die ik lees doen me echter twijfelen, even een copy paste: Het is zeker een diagnose die gesteld is door een arts, niet door mezelf nee. Ik herken me er zeer zeker in. Niet in alles, maar dat hoeft ook niet volgens de arts. De burn-out verschijnselen kunnen volgens de arts een voortvloeisel zijn uit een oorzaak zoals bijvoorbeeld Asperger. Dat geeft ook een reden waarom de verschijnselen blijven bij welke baan dan of situatie dan ook. De burn-out klachten komen heel veel voor, dus wat dat betreft zou het in deze maatschappij een hele goede indicator voor ASS kunnen zijn. Je zal denk ik ook meer dan genoeg lotgenoten met vergelijkbare verhalen gaan tegenkomen, mocht je je met lotgenotencontact bezig willen gaan houden. quote: Waar ik me wel in herken: - moeite met het aangaan en onderhouden van contacten en vriendschappen - Hoog IQ - moeite met het uiten van en omgaan met emoties (bijvoorbeeld niet kunnen inschatten of iets als grap of serieus bedoeld is) - gebrek aan empathie (inlevingsvermogen) - monotone stem en een weinig expressieve gelaatsuitdrukking - zich afsluiten van de buitenwereld - overgevoeligheid voor geluiden, geuren of aanrakingen Die moeite met vriendschappen herken ik wel van toen ik zelf nog rond de 15 a 20 was. Op een gegeven moment kwam ik tot de conclusie dat bepaalde mensen gewoon niet compatible met mij zijn, maar anderen wel. Nu heb ik een kleine en fijne vriendenkring opgebouwd. het kan dus wel (en ook heel goed denk ik), maar je kunt niet zondermeer verwachten dat de vriendsachapsbandtactieken van niet-autisten succesvol door jou klakkeloos overgenomen zouden kunnen worden. Meestal gaat dat toch steeds weer mis (en kost tussendoor BERGEN energie), omdat het niet bij jou past). Dat gebrek aan inlevingsvermogen is denk ik niet waar (heb er al veel over geschreven en over nagedacht, nu ff geen zin alles terug te gaan zoeken, kom misschien nog wel). Ik merk nml dat niet-autisten meer moeite hebben zich in mij in te leven dan autisten, wat volgens hun eigen theorie totaal niet mogelijk zou moeten zijn..en toch is het zo. Je hebt denk ik niet minder empathie, maar de meesten zijn zo anders dan jij, dat jij hun minder goed begrijpt maar zij zullen jou ook minder goed begrijpen. De humor van niet-autisten heeft een andere fundering en is denk ik meer gestoeld op dingen zoals "status" en "aanzien", waar autisten meer een humorvorm hebben die gericht is naar "absurd" en "bizar", en vaak ook "komisch", zonder dat er iemand de lul is. Afsluiten voor de buitenwereld...welke autist zou zich niet willen afsluiten van deze buitenwereld? Bijna alles lijkt alleen maar energie te kosten, maar ik heb ondertussen geleerd dat dit niet per definitie zo is, ik moet alleen meer met gelijkgestemden omgaan. Dan heb ik al die shit gelijk niet meer, man wat scheelt dat een hoop bullshit Dat laatste is absoluut wel waar idd. Ervaringen verschillen per individu. quote: Waar ik me niet (meer) in herken: - moeite om een gesprekspartner recht in de ogen te kijken (aangeleerd) - moeite met het begrijpen van sociale regels en non-verbale communicatie - een fascinatie met onderwerpen of interesses die afwijkend zijn in intensiteit of soort (preoccupaties) (deels) - motorische onhandigheid (houterige motoriek) en coördinatieproblemen Die sociale regels zijn een ingewikkeld verhaal, maar het komt er op neer dat de opzet van die sociale regels (van de ongeschreven regels) is om een bepaalde groep mensen (waar o.a. autisten buiten vallen) te faciliteren, ongeacht het ongemak dat het voor mensen oplevert die buiten deze groep vallen. Ga er maar vanuit dat jij veel onbegrip zal gaan tegenkomen, maar wellicht vind je troost in de gedachte dat je niet de enige bent. Die fascinaties hoeven verder helemaal niet fieperig te zijn, maar wel kenmerkend is de passie waarmee dit vaak gepaard gaat. Zelf wissel ik geregeld van onderwerp/interesse, maar volgens de standaard-ideetjes is dit weer niet autistisch...ofzo.. Maar vooral bij de meer intelligente autisten zie ik wel vaker dat ze om de zoveel tijd verschuiven wat hun interesses betreft (zeker als ze op een oude interesse uitgekeken zijn (bijvoorbeeld omdat ze het op een gegeven moment wel snappen)).
Kamina	vrijdag 9 september 2016 @ 18:49
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 17:01 schreef reddragon09 het volgende: Na vele wegen bewandeld te hebben heb ik zo goed als zeker de diagnose Asperger (ASS dan). Ik herken me daar in heel verl zaken, maar ook in een aantal niet. Zou het dan toch kunnen kloppen? De arts zegt zeker van wel, de artikelen die ik lees doen me echter twijfelen, even een copy paste: Het is zeker een diagnose die gesteld is door een arts, niet door mezelf nee. Ik herken me er zeer zeker in. Niet in alles, maar dat hoeft ook niet volgens de arts. De burn-out verschijnselen kunnen volgens de arts een voortvloeisel zijn uit een oorzaak zoals bijvoorbeeld Asperger. Dat geeft ook een reden waarom de verschijnselen blijven bij welke baan dan of situatie dan ook. Waar ik me wel in herken: - moeite met het aangaan en onderhouden van contacten en vriendschappen - Hoog IQ - moeite met het uiten van en omgaan met emoties (bijvoorbeeld niet kunnen inschatten of iets als grap of serieus bedoeld is) - gebrek aan empathie (inlevingsvermogen) - monotone stem en een weinig expressieve gelaatsuitdrukking - zich afsluiten van de buitenwereld - overgevoeligheid voor geluiden, geuren of aanrakingen Waar ik me niet (meer) in herken: - moeite om een gesprekspartner recht in de ogen te kijken (aangeleerd) - moeite met het begrijpen van sociale regels en non-verbale communicatie - een fascinatie met onderwerpen of interesses die afwijkend zijn in intensiteit of soort (preoccupaties) (deels) - motorische onhandigheid (houterige motoriek) en coördinatieproblemen Heb je een zeker aantal symptomen in bepaalde gradaties die tot problemen leiden in je leven? Ja, dan heb je waarschijnlijk een autismespectrumstoornis. Leer de ins en outs, je tekortkomingen, en hoe je die kan verbeteren om niet langer je te storen in je leven.
reddragon09	vrijdag 9 september 2016 @ 18:58
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 17:55 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] De burn-out klachten komen heel veel voor, dus wat dat betreft zou het in deze maatschappij een hele goede indicator voor ASS kunnen zijn. Je zal denk ik ook meer dan genoeg lotgenoten met vergelijkbare verhalen gaan tegenkomen, mocht je je met lotgenotencontact bezig willen gaan houden. [..] Die moeite met vriendschappen herken ik wel van toen ik zelf nog rond de 15 a 20 was. Op een gegeven moment kwam ik tot de conclusie dat bepaalde mensen gewoon niet compatible met mij zijn, maar anderen wel. Nu heb ik een kleine en fijne vriendenkring opgebouwd. het kan dus wel (en ook heel goed denk ik), maar je kunt niet zondermeer verwachten dat de vriendsachapsbandtactieken van niet-autisten succesvol door jou klakkeloos overgenomen zouden kunnen worden. Meestal gaat dat toch steeds weer mis (en kost tussendoor BERGEN energie), omdat het niet bij jou past). Dat gebrek aan inlevingsvermogen is denk ik niet waar (heb er al veel over geschreven en over nagedacht, nu ff geen zin alles terug te gaan zoeken, kom misschien nog wel). Ik merk nml dat niet-autisten meer moeite hebben zich in mij in te leven dan autisten, wat volgens hun eigen theorie totaal niet mogelijk zou moeten zijn..en toch is het zo. Je hebt denk ik niet minder empathie, maar de meesten zijn zo anders dan jij, dat jij hun minder goed begrijpt maar zij zullen jou ook minder goed begrijpen. De humor van niet-autisten heeft een andere fundering en is denk ik meer gestoeld op dingen zoals "status" en "aanzien", waar autisten meer een humorvorm hebben die gericht is naar "absurd" en "bizar", en vaak ook "komisch", zonder dat er iemand de lul is. Afsluiten voor de buitenwereld...welke autist zou zich niet willen afsluiten van deze buitenwereld? Bijna alles lijkt alleen maar energie te kosten, maar ik heb ondertussen geleerd dat dit niet per definitie zo is, ik moet alleen meer met gelijkgestemden omgaan. Dan heb ik al die shit gelijk niet meer, man wat scheelt dat een hoop bullshit Dat laatste is absoluut wel waar idd. Ervaringen verschillen per individu. [..] Die sociale regels zijn een ingewikkeld verhaal, maar het komt er op neer dat de opzet van die sociale regels (van de ongeschreven regels) is om een bepaalde groep mensen (waar o.a. autisten buiten vallen) te faciliteren, ongeacht het ongemak dat het voor mensen oplevert die buiten deze groep vallen. Ga er maar vanuit dat jij veel onbegrip zal gaan tegenkomen, maar wellicht vind je troost in de gedachte dat je niet de enige bent. Die fascinaties hoeven verder helemaal niet fieperig te zijn, maar wel kenmerkend is de passie waarmee dit vaak gepaard gaat. Zelf wissel ik geregeld van onderwerp/interesse, maar volgens de standaard-ideetjes is dit weer niet autistisch...ofzo.. Maar vooral bij de meer intelligente autisten zie ik wel vaker dat ze om de zoveel tijd verschuiven wat hun interesses betreft (zeker als ze op een oude interesse uitgekeken zijn (bijvoorbeeld omdat ze het op een gegeven moment wel snappen)). Thanks!! Mijn fieps zijn vaak redelijk kort maar heel intens! Dan wil ik alle boeken over het onderwerp kopen, de hele dag ermee bezig zijn etc. Maar dan is het na 2 maanden vaak wel weer klaar en komt een andere interesse voorbij. De sociale regels heb ik wel het idee te begrijpen, alleen snap ik niet altijd waarom zeg maar.
reddragon09	vrijdag 9 september 2016 @ 18:59
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 18:49 schreef Kamina het volgende: [..] Heb je een zeker aantal symptomen in bepaalde gradaties die tot problemen leiden in je leven? Ja, dan heb je waarschijnlijk een autismespectrumstoornis. Leer de ins en outs, je tekortkomingen, en hoe je die kan verbeteren om niet langer je te storen in je leven. Jazeker leiden sommige tot problemen ja! Ik zou mezelf ook zeker herkennen als Asperger/ASS. Echter het ontbreken van preoccupaties en het gezichten kennen (de emoties dan) doen mij twijfelen omdat ik altijd heb gedacht datdat noodzakelijke zaken waren om als ASS gediagnosticeerd te worden.
Kamina	vrijdag 9 september 2016 @ 19:02
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 18:59 schreef reddragon09 het volgende: [..] Jazeker leiden sommige tot problemen ja! Ik zou mezelf ook zeker herkennen als Asperger/ASS. Echter het ontbreken van preoccupaties en het gezichten kennen (de emoties dan) doen mij twijfelen omdat ik altijd heb gedacht datdat noodzakelijke zaken waren om als ASS gediagnosticeerd te worden. Richt je minder op diagnoses en meer op je leven. Gebruik diagnoses om jezelf beter te leren kennen en je leven verstandig in te richten. Verwordt niet tot een zolderkamerautist die alleen maar zit te gamen. Beste tip die mijn vader ooit heeft gegeven.
reddragon09	vrijdag 9 september 2016 @ 19:03
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 19:02 schreef Kamina het volgende: [..] Richt je minder op diagnoses en meer op je leven. Gebruik diagnoses om jezelf beter te leren kennen en je leven verstandig in te richten. Verwordt niet tot een zolderkamerautist die alleen maar zit te gamen. Beste tip die mijn vader ooit heeft gegeven. Heb je gelijk in. Maar als ik bij bepaalde zaken denk: ok oorzaak autisme, terwijl ik misschien (zeg maar wat) aan een depressie zou lijden is dat wel een verschil. Ook om klachten aan te pakken.
Kamina	vrijdag 9 september 2016 @ 19:05
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 19:03 schreef reddragon09 het volgende: [..] Heb je gelijk in. Maar als ik bij bepaalde zaken denk: ok oorzaak autisme, terwijl ik misschien (zeg maar wat) aan een depressie zou lijden is dat wel een verschil. Ook om klachten aan te pakken. Die twee kunnen ook samen gaan. Dat vergt weer een andere aanpak, dan die twee op zichzelf. En dus, neem het als kennis en maak er het beste van. Dat gaat met vallen en opstaan, maar het kan wel. Zie dat vallen als een les; het opstaan als je kracht.
magnetronkoffie	vrijdag 9 september 2016 @ 19:10
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 18:58 schreef reddragon09 het volgende: [..] Thanks!! Mijn fieps zijn vaak redelijk kort maar heel intens! Dan wil ik alle boeken over het onderwerp kopen, de hele dag ermee bezig zijn etc. Maar dan is het na 2 maanden vaak wel weer klaar en komt een andere interesse voorbij. De sociale regels heb ik wel het idee te begrijpen, alleen snap ik niet altijd waarom zeg maar. quote: Op vrijdag 9 september 2016 18:59 schreef reddragon09 het volgende: [..] Jazeker leiden sommige tot problemen ja! Ik zou mezelf ook zeker herkennen als Asperger/ASS. Echter het ontbreken van preoccupaties en het gezichten kennen (de emoties dan) doen mij twijfelen omdat ik altijd heb gedacht datdat noodzakelijke zaken waren om als ASS gediagnosticeerd te worden. Zo te lezen heb je die pre-occupaties wel degelijk...alleen zijn ze (net zoals bij veel van de wat meer intelligente en wat meer nieuwsgierige en ondernemende autisten) was afwisselender dan de fieps van de traditionele trainspotter . Bij mij wisselen ze ook steeds weer af. Sommige interesses blijven enkele jaren, maar meestal heb ik elke 5 jaar een vrijwel volledig nieuwe portefeuille met interesses . Dat gezichten herkennen probleem is iets wat ik wel vaker zie bij autisten, maar het is op zich ook wel goed verklaarbaar. Als je even bij jezelf kijkt en naar hoe je geheugen werkt....zelf heb ik het idee dat het geheugen van veel mensen met autisme (vooral van de wat meer chaotische en dromerige exemplaren zeg maar ) gebaseerd is oplocatie. Ben ik ergens waar ik wat geleerd heb, dan lukt alles prima, maar zodra ik mensen tegenkom op een plek waarvan ik niet gewend ben ze tegen te komen, dan herken ik ze ineens weer niet? Ik heb op deze wijze de gekste dingen meegemaakt, mensen die ik al meerdere jaren kende en ik op een totaal andere plek naar me zag zwaaien en ik maar denken "wtf doet die vage gast nou???" (en 50 meter verderop is het van OWWWWW...FAAAAK!!!! ). Tis een beetje alsof ik op bepaalde plekken een laatje opentrek, maar op andere plekken blijft dat laatje dicht. Heeft ook potentiële voordelen btw om een dergelijk geheugen te hebben.
Michie_	vrijdag 9 september 2016 @ 19:58
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 18:59 schreef reddragon09 het volgende: [..] Jazeker leiden sommige tot problemen ja! Ik zou mezelf ook zeker herkennen als Asperger/ASS. Echter het ontbreken van preoccupaties en het gezichten kennen (de emoties dan) doen mij twijfelen omdat ik altijd heb gedacht datdat noodzakelijke zaken waren om als ASS gediagnosticeerd te worden. Het spectrum is zo groot dat voor iedereen andere dingen gelden. Net als dat je vele vormen van kanker hebt is geen vorm van autisme hetzelfde.
magnetronkoffie	vrijdag 9 september 2016 @ 20:04
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 19:58 schreef Michie_ het volgende: [..] Het spectrum is zo groot dat voor iedereen andere dingen gelden. Net als dat je vele vormen van kanker hebt is geen vorm van autisme hetzelfde. Dit klopt. De dingen die op internet te vinden zijn, zijn prima als 1e leidraad, maar ik heb zelf de ervaring dat (als je verder wilt komen zonder in de labeltjes vast te komen zitten) je al vrij snel je eigen beslissingen en conclusies zal moeten nemen.
reddragon09	vrijdag 9 september 2016 @ 20:22
	Nou ik bedoel met gezichtsherkenning, het herkennen van uitdrukkingen van emoties. Ik herken ze namelijk prima, ik kan me er alleen niet in inleven. Hoe zit het seks? Hebben jullie daar behoefte aan? Ik niet. Ik kan een vrouw prachtig vinden, benieuwd hoe ze er naakt uitziet, maar als ik dat eenmaal weet verlies ik de interesse. Heeft iemand ook last van misselijkheid(al dan niet door spanningen) die verergert bij spannende gebeurtenissen?
magnetronkoffie	vrijdag 9 september 2016 @ 20:24
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 20:22 schreef reddragon09 het volgende: Nou ik bedoel met gezichtsherkenning, het herkennen van uitdrukkingen van emoties. Ik herken ze namelijk prima, ik kan me er alleen niet in inleven. Hoe zit het seks? Hebben jullie daar behoefte aan? Ik niet. Ik kan een vrouw prachtig vinden, benieuwd hoe ze er naakt uitziet, maar als ik dat eenmaal weet verlies ik de interesse. Heeft iemand ook last van misselijkheid(al dan niet door spanningen) die verergert bij spannende gebeurtenissen? Je noemt echt heel wat op dit moment, maar op zich is wat je zegt niet zo heel gek. Als dingen spannend voor mij zijn, dan kan het wel gebeuren dat ik zo gespannen ben, dat ik eigenlijk mijn lichaam bijna niet normaal aan kan sturen (struikelen over dingen, vallen, tegen dingen aanlopen, mond die niet doet wat ik zou willen, zelfs flauw vallen). Emoties herken ik wel als ik ze herken. Maar vaak vind ik de via gezichtsexpressies uitgedrukte emoties overdreven en nep-aanvoelend. Ik merk zelf dat ik beter ben in het waarnemen van subtiele verschillen en minder wanneer iemand constant (non-)verbale signalen aan het uitzenden is.
reddragon09	vrijdag 9 september 2016 @ 20:28
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 20:24 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Je noemt echt heel wat op dit moment, maar op zich is wat je zegt niet zo heel gek. Emoties herken ik wel als ik ze herken. Maar vaak vind ik de via gezichtsexpressies uitgedrukte emoties overdreven en nep-aanvoelend. Hoe bedoel je dat eerste? Ik raak juist geirriteerd als ik mensen bijvoorbeeld zie huilen. Omdat ik niet weet hoe ik ermee moet omgaan.
magnetronkoffie	vrijdag 9 september 2016 @ 20:30
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 20:28 schreef reddragon09 het volgende: [..] Hoe bedoel je dat eerste? Ik raak juist geirriteerd als ik mensen bijvoorbeeld zie huilen. Omdat ik niet weet hoe ik ermee moet omgaan. Dat je niet weet hoe je ermee om moet gaan, betekent trouwens nog niet dat je minder empathie hebt dan anderen .
reddragon09	vrijdag 9 september 2016 @ 20:43
	quote: Op vrijdag 9 september 2016 20:30 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Dat je niet weet hoe je ermee om moet gaan, betekent trouwens nog niet dat je minder empathie hebt dan anderen . Ik voel ook weinig.
reddragon09	woensdag 14 september 2016 @ 18:53
	Ik voldoe aan alle kenmerken van Asperger. Heb nog geen diagnose. Maar als ik aan alle kenmerken voldoe wat zou het dan anders kunnen zijn??
_Arual_	woensdag 14 september 2016 @ 19:27
	Hmm. Nog zoiets, want gezichten herkennen gaat bij mij moeizaam. Het is niet de eerste keer dat ik iemand twee jaar iedere ochtend groet bij de bushalte, en dat ik bij de sportschool ook iemand eens per week groet ... Om dan uiteindelijk door een stom toeval te bemerken dat het om een en dezelfde persoon gaat.
Mathemaat	woensdag 14 september 2016 @ 19:54
	quote: Op woensdag 14 september 2016 18:53 schreef reddragon09 het volgende: Ik voldoe aan alle kenmerken van Asperger. Heb nog geen diagnose. Maar als ik aan alle kenmerken voldoe wat zou het dan anders kunnen zijn?? Schizofrenie of iets in die richting. Maar dat heb je gok ik niet
Vimbavimba	woensdag 14 september 2016 @ 21:29
	Ik ben het wel eens met dat de communicatie beter verloopt tussen mensen met autisme. Denken ook ongeveer hetzelfde dus lijkt het me makkelijker.
magnetronkoffie	woensdag 14 september 2016 @ 22:27
	quote: Op woensdag 14 september 2016 19:27 schreef _Arual_ het volgende: Hmm. Nog zoiets, want gezichten herkennen gaat bij mij moeizaam. Het is niet de eerste keer dat ik iemand twee jaar iedere ochtend groet bij de bushalte, en dat ik bij de sportschool ook iemand eens per week groet ... Om dan uiteindelijk door een stom toeval te bemerken dat het om een en dezelfde persoon gaat. Dit herken ik wel . Ik weet ondertussen dat dit te maken heeft met de manier waarop mijn (of ons? ) geheugen werkt, namelijk afhankelijk van de plek waar ik ben. Ben ik op een andere plek, dan activeert dit een andere geheugenbank ofzo . Je wilt niet weten wie ik aan de telefoon had en niet herkende (puur en alleen maar omdat het op een 'rare' plek was). Levert wel weer grappige verhalen op .
Elvi	woensdag 14 september 2016 @ 22:29
	quote: Op woensdag 14 september 2016 22:27 schreef magnetronkoffie het volgende: Je wilt niet weten wie ik aan de telefoon had en niet herkende
magnetronkoffie	woensdag 14 september 2016 @ 22:37
	quote: Op woensdag 14 september 2016 22:29 schreef Elvi het volgende: [..] SPOILER Ik liep een keer door Berlijn en liep door een drukke winkelstraat, zomers weer (beetje zoals dit), "wow, lekker ding!" dus mijn IQ 100 punten omlaag terwijl ik aan het staren ben....begint ze te lachen! Maar die lach maakte me wakker, want er was iets mee.....20 meter verderop "ONEE!!! Dat is de dochter van de vrouw op wiens katten ik 6 weken heb gepast en ik heb toen wekenlang met haar dochter in dezelfde woning gewoond...en dat was dus...ja ". Ik herkende haar dus niet...maar reken er maar op dat die blonde dochter e-xact wist wie ik was en dat ze precies doorhad dat ik niks door had . Naja, kan er wel om lachen (ook al is het soms wel een beetje schaamtevol). ^{Ja sorry hoor, ik kan er niks aan doen!}
Mathemaat	donderdag 15 september 2016 @ 20:29
	quote: Op woensdag 14 september 2016 22:37 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] SPOILER Ik liep een keer door Berlijn en liep door een drukke winkelstraat, zomers weer (beetje zoals dit), "wow, lekker ding!" dus mijn IQ 100 punten omlaag terwijl ik aan het staren ben....begint ze te lachen! Maar die lach maakte me wakker, want er was iets mee.....20 meter verderop "ONEE!!! Dat is de dochter van de vrouw op wiens katten ik 6 weken heb gepast en ik heb toen wekenlang met haar dochter in dezelfde woning gewoond...en dat was dus...ja ". Ik herkende haar dus niet...maar reken er maar op dat die blonde dochter e-xact wist wie ik was en dat ze precies doorhad dat ik niks door had . Naja, kan er wel om lachen (ook al is het soms wel een beetje schaamtevol). ^{Ja sorry hoor, ik kan er niks aan doen!} Dusss welke fokster heeft een knappe dochter?
magnetronkoffie	donderdag 15 september 2016 @ 20:31
	quote: Op donderdag 15 september 2016 20:29 schreef Mathemaat het volgende: [..] Dusss welke fokster heeft een knappe dochter? Het was een Duitse, stond compleet los van fok .
Fera	zaterdag 17 september 2016 @ 09:55
	quote: Op woensdag 31 augustus 2016 21:55 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Wees welkom . In de OP staat een link die ik er zelf ingezet heb, al is die iets meer voor zeg maar beginners En verder zou je kunnen zoeken op Annelies Spek, die heeft er een (simpele) website over. Er zijn wel mensen die meer weten over autisme bij vrouwen, maar probeer die maar eens te vinden (en ik ben op moment hartstikke moe, dus aan mij ga je ff niet veel hebben ). edit: o Engelstalige site met een overzicht van de specifieke kenmerken van autisme bij vrouwen: http://www.help4aspergers.com/pb/wp_a58d4f6a/wp_a58d4f6a.html deze link. Bedenk je wel dat er wel aardig wat overlap is, maar de vrouwen met de hier beschreven kenmerken worden wel het makkelijkste gemist. Toch uit nieuwsgierigheid hier eens gaan lezen. Die site was wel een feest van herkenning. Nou ja, feest, ik schrok ervan.
DeHovenier	zondag 18 september 2016 @ 04:06
	quote: Op woensdag 14 september 2016 22:37 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] SPOILER Ik liep een keer door Berlijn en liep door een drukke winkelstraat, zomers weer (beetje zoals dit), "wow, lekker ding!" dus mijn IQ 100 punten omlaag terwijl ik aan het staren ben....begint ze te lachen! Maar die lach maakte me wakker, want er was iets mee.....20 meter verderop "ONEE!!! Dat is de dochter van de vrouw op wiens katten ik 6 weken heb gepast en ik heb toen wekenlang met haar dochter in dezelfde woning gewoond...en dat was dus...ja ". Ik herkende haar dus niet...maar reken er maar op dat die blonde dochter e-xact wist wie ik was en dat ze precies doorhad dat ik niks door had . Naja, kan er wel om lachen (ook al is het soms wel een beetje schaamtevol). ^{Ja sorry hoor, ik kan er niks aan doen!} Lijkt me best raar als je opeens met die dochter gaat samenwonen voor een tijdje. En andersom. Of kende je d'r daarvoor al?
magnetronkoffie	zondag 18 september 2016 @ 09:56
	quote: Op zondag 18 september 2016 04:06 schreef DeHovenier het volgende: [..] Lijkt me best raar als je opeens met die dochter gaat samenwonen voor een tijdje. En andersom. Of kende je d'r daarvoor al? Was ook niet echt samenwonen, ten slotte was het mijn woning niet . Wij kenden elkaar niet, maar onze ouders kenden elkaar al jaren, zoiets.
magnetronkoffie	dinsdag 20 september 2016 @ 01:38
	Stukje over ADHD, maar ik herken bijna alle punten wel. Ik ben echter ook wel benieuwd of er mensen hier zijn die dit lijstje, vertaald naar ASS, bij zichzelf (zouden) herkennen. https://www.buzzfeed.com/(...)8mDwwkO1#.mjrKXppPLj Deze 2 punten gelden bijvoorbeeld voor autisme ook: 2. The brain of someone with ADHD is literally different. 5. Actually being diagnosed with ADHD can be a long and frustrating process. Maar dit vond ik erg herkenbaar: 9. Focusing on just one thing can be tough, since people with ADHD are hypersensitive to their surroundings. Zeker met dat plaatje erbij, dat ik in een restaurant zit en elke keer hoor wanneer er 2 borden tegen elkaar botsen (of 2 kopjes, of een lepel waarmee geroerd wordt etc), of geuren, andere geluiden, allerlei details ('t lijstje gaat best wel lang zo door). Deze is wellicht het meest opvallend vond ik en was ook een beetje de reden dit juist hier ook te plaatsen: 10. But you might also hyperfocus, which makes it super hard to switch to a new task. quote: “Hyperfocus” is kind of a misnomer, Murphy says, but it basically means that people with ADHD can become so deeply focused that they can’t let go and stop when they’re supposed to switch tasks. (Often known as “being in your own little world.”) This can be great if you need to finish a project or paper, but not as practical when you have multiple things to work on. “It’s cleaning the entire house instead of doing an hour of taxes,” Barkley says. This is where reminders and time management strategies can be hugely effective. Dit klinkt best wel autistisch, toch? Ik herken er het fiep-gedeelte in terug, maar ook de moeite hebben om te switchen van klus. Het plaatje dat erbij hoorde was ook wel typisch (gespoilerd ivm netjes bladiebla). SPOILER En punt 13.... (gespoilerd ivm netjes houden). SPOILER 13. Working memory is a huge problem, so people with ADHD often forget what they’re doing. Wel leuk om te weten dat ik dit soort dingen dubbelop heb . Maar deze ook! 14. Having no concept of time is also a very real struggle. Ik dacht dat dit meer een autisme-ding was? Of gewoon beide? Ik heb hetzelfde trouwens ook met afstanden en met inschatten hoe lang ik met een bepaalde klus bezig zal zijn (vooral dat ik het veel te optimistisch inschat, waardoor ik hopeloos in tijdnood kom en kansloos overprikkeld raak omdat ik de neiging heb veel te optimistisch te plannen). Zijn er mensen hier voor wie bepaalde punten herkenbaar zijn? Of herkenbaar omdat jullie iemand kennen met (een vermoeden van) ASS en die (een deel van) deze punten heeft?
Nijna	dinsdag 20 september 2016 @ 10:42
	Beetje moe, slaap onderzoekgehad en goed gedemonstreerd hoe goed ik wakker kan liggen... Uitslag duurt nog een paar weken, ben benieuwd. Ik heb niet echt gekeken naar de site. Maar wat je schrijft zit wel herkenbare dingen tussen. Wij hadden een oudergroep met ouders van kinderen met ad(h)d en ass bij elkaar. Omdat er ook wel overlap was. Dus ik ben niet zo verbaasd dat er overeenkomsten zijn.
magnetronkoffie	dinsdag 20 september 2016 @ 13:08
	Krijg net een brief binnen van het waterschap...blijkt die stomme kutkwijtschelding daar nog steeds niet geregeld te zijn, wtf?? Krijg een aanmaning, dit had allang al rond moeten zijn (echt sinds begin dit jaar al gekut met ze). Waarom moeten ze liegen en hun afspraken niet nakomen? Waarom doen ze steeds zo moeilijk? Is dit nou wat "normaal" moet voorstellen? Ja, heel super hoor pfff edit: "Er gaat weleens wat mis" wow, echt? ^{En verder zie TT.} [ Bericht 3% gewijzigd door magnetronkoffie op 20-09-2016 13:57:37 ]
Nijna	dinsdag 20 september 2016 @ 16:32
	Aargh, "er gaat wel eenswat mis", daar moeten wij eens mee aankomen... Maar wat ik zo lees is het een kwestie van dat wat mis is gegaan "even" rechtzetten door hen en dan is het geregeld...?!
magnetronkoffie	dinsdag 20 september 2016 @ 17:10
	quote: Op dinsdag 20 september 2016 16:32 schreef Nijna het volgende: Aargh, "er gaat wel eenswat mis", daar moeten wij eens mee aankomen... Maar wat ik zo lees is het een kwestie van dat wat mis is gegaan "even" rechtzetten door hen en dan is het geregeld...?! In theorie wel, maar ik heb een beetje de indruk alsof ik op een lijstje sta van "zolang we hem maar genoeg lastig vallen, gaat deze gozer wel dokken no matter what ", ze hebben letterlijk tegen me gelogen en lijken er alles aan te doen dat afspraken mis blijven lopen. Ze komen afspraken letterlijk niet na, waardoor ik hun deadlines blijf missen (ik kan ook moeilijk me aan een deadline houden als de afspraak waar het om gaat mij nooit medegedeeld wordt, maar mij iets heel anders verteld wordt).
Nijna	dinsdag 20 september 2016 @ 20:39
	quote: Op dinsdag 20 september 2016 17:10 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] In theorie wel, maar ik heb een beetje de indruk alsof ik op een lijstje sta van "zolang we hem maar genoeg lastig vallen, gaat deze gozer wel dokken no matter what ", ze hebben letterlijk tegen me gelogen en lijken er alles aan te doen dat afspraken mis blijven lopen. Ze komen afspraken letterlijk niet na, waardoor ik hun deadlines blijf missen (ik kan ook moeilijk me aan een deadline houden als de afspraak waar het om gaat mij nooit medegedeeld wordt, maar mij iets heel anders verteld wordt).
magnetronkoffie	woensdag 21 september 2016 @ 01:08
	quote: Op dinsdag 20 september 2016 20:39 schreef Nijna het volgende: [..] Ja (zUCHT!!!). Echt...2016? Kutjaar Mijn vooruitzichten voor de rest van dit jaar zijn ook al zo tof. SPOILER (o.a. dood van m'n vader terwijl ik contact met hem heb gebroken sinds afgelopen oudejaarsavond (nee ik ga dit niet herstellen, dat heeft nu geen zin meer, tis kapoet, al jaren))
Nijna	woensdag 21 september 2016 @ 10:09
	2016 duurt nog een paar maanden, ik wilde zeggen "nog maar een paar maanden", maar dat kan lang genoeg zijn als het niet lekker gaat. Ik hoop dat 2017 beter voor je gaat worden!
DeHovenier	woensdag 21 september 2016 @ 14:50
	quote: Op woensdag 21 september 2016 10:09 schreef Nijna het volgende: 2016 duurt nog een paar maanden, ik wilde zeggen "nog maar een paar maanden", maar dat kan lang genoeg zijn als het niet lekker gaat. Ik hoop dat 2017 beter voor je gaat worden! Ik hoop het ook!
magnetronkoffie	donderdag 22 september 2016 @ 19:27
	Thanks . SPOILER Ik zie het eerlijk gezegd niet nog goedkomen. Zelfs in theorie zou ik niet weten hoe ik vat op m'n eigen leven kan krijgen zoals de maatschappij nu in elkaar steekt, of er moeten echt mensen wakker gaan worden ofzo (fat chance ). De meeste mensen kunnen me ook echt niks meer boeien, omdat ik nu wel weet hoe ze zijn.
reddragon09	donderdag 22 september 2016 @ 20:49
	Gister hebben ze mijn ouders gesproken. De verwachting dat het asperger is staat nog steeds overeind na het gesprek van gister. Het enige wat nog moet plaatsvinden is de beoordeling van de testen en het gesprek met de psychiater. Zijn dit kenmerken uit de kindertijd die kunnen duiden op Asperger? - Vroeg zijn met praten en lopen (en lezen) - Lang aanhankelijk zijn aan ouders
magnetronkoffie	donderdag 22 september 2016 @ 20:59
	quote: Op donderdag 22 september 2016 20:49 schreef reddragon09 het volgende: Gister hebben ze mijn ouders gesproken. De verwachting dat het asperger is staat nog steeds overeind na het gesprek van gister. Het enige wat nog moet plaatsvinden is de beoordeling van de testen en het gesprek met de psychiater. Zijn dit kenmerken uit de kindertijd die kunnen duiden op Asperger? - Vroeg zijn met praten en lopen (en lezen) - Lang aanhankelijk zijn aan ouders Nee. Op zichzelf zijn dit geen kenmerken daarvan (vroeger praten kan wel een kenmerk zijn van een hogere intelligentie, wat op zichzelf weer een kenmerk -kan- zijn voor asperger, maar het is moeilijk te voorspellen zo. Laat het voor nu aan je testgevers over ).
Mathemaat	vrijdag 23 september 2016 @ 21:07
	quote: Op donderdag 22 september 2016 20:59 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Nee. Op zichzelf zijn dit geen kenmerken daarvan (vroeger praten kan wel een kenmerk zijn van een hogere intelligentie, wat op zichzelf weer een kenmerk -kan- zijn voor asperger, maar het is moeilijk te voorspellen zo. Laat het voor nu aan je testgevers over ). Hogere intelligentie staat meer op zichzelf, lijkt me
magnetronkoffie	vrijdag 23 september 2016 @ 21:32
	quote: Op vrijdag 23 september 2016 21:07 schreef Mathemaat het volgende: [..] Hogere intelligentie staat meer op zichzelf, lijkt me Klopt, het staat ook meer op zichzelf. Maar het is wel zo dat bepaalde genen voor een hoger IQ en autisme aan elkaar gelinkt zijn (was afgelopen jaar nog in het nieuws en heeft wellicht ook in deze reeks gestaan).
reddragon09	vrijdag 30 september 2016 @ 22:01
	Vandaag heeft de psychiater aangeven dat ereen diagnose autisme (hoogfunctionerend) gegeven zal gaan worden. Ik heb het nog niet officieel op papier, maar heb wel informatie folders meegekregen. Ik blijf toch onzeker totdat ik het op papier heb. Ben bang dat het toch iets anders gaat worden op het laatste moment.
#ANONIEM	zaterdag 1 oktober 2016 @ 21:45
	quote: Op vrijdag 30 september 2016 22:01 schreef reddragon09 het volgende: Vandaag heeft de psychiater aangeven dat ereen diagnose autisme (hoogfunctionerend) gegeven zal gaan worden. Ik heb het nog niet officieel op papier, maar heb wel informatie folders meegekregen. Ik blijf toch onzeker totdat ik het op papier heb. Ben bang dat het toch iets anders gaat worden op het laatste moment. Vertrouwen he. Bang waarvoor? Dat je zonder diagnose geen begrip zult krijgen? Moet je dit begrip van andere krijgen?
summer2bird	dinsdag 4 oktober 2016 @ 18:24
	R&P / Begeleid wonen/beschermd wonen Even reclame maken
kuolema	donderdag 6 oktober 2016 @ 19:13
	Zijn hier nog meer mensen die last hebben van sociale angst? Ik heb zelf het idee dat het iets is dat losstaat van autistische kenmerken bij mij. Maar eigenlijk weet ik het niet zo goed. Ik weet niet waarom ik zo nerveus ben altijd. Ik heb het al van kinds af aan dus het is normaal geworden, maar het is best wel heftig en verlammend soms. Ik word er ook verdrietig van. Ik kan bijna nooit ontspannen en ik besef de laatste tijd pas dat dat niet 'normaal' is en ik er verandering in zou willen. Maar ik weet niet hoe. Ik vermijd eigenlijk nauwelijks sociale situaties, expose mezelf continu maar het wordt niet makkelijker.
#ANONIEM	vrijdag 7 oktober 2016 @ 09:39
	quote: Op donderdag 6 oktober 2016 19:13 schreef kuolema het volgende: Zijn hier nog meer mensen die last hebben van sociale angst? Ik heb zelf het idee dat het iets is dat losstaat van autistische kenmerken bij mij. Maar eigenlijk weet ik het niet zo goed. Ik weet niet waarom ik zo nerveus ben altijd. Ik heb het al van kinds af aan dus het is normaal geworden, maar het is best wel heftig en verlammend soms. Ik word er ook verdrietig van. Ik kan bijna nooit ontspannen en ik besef de laatste tijd pas dat dat niet 'normaal' is en ik er verandering in zou willen. Maar ik weet niet hoe. Ik vermijd eigenlijk nauwelijks sociale situaties, expose mezelf continu maar het wordt niet makkelijker. Wat is er dan op zon moment aan de hand? (Veel gedachten oid) Niet normaal voor de gemiddelde persoon? Maar voor jou misschien wel.
Aiciu	zaterdag 8 oktober 2016 @ 01:12
	Iemand hier bekend met stichting MEE?
Nijna	zondag 9 oktober 2016 @ 21:54
	Ja, hier heeft iemand van MEE geholpen om de juiste begeleiding te vinden. Gisteren verjaardagsvisite, ik was eigenlijk al wat geprikkeld voor de visite kwam en het was druk. Wilde er ook nog iemand op de (elektrische) piano gaan spelen, ik vroeg om het niet te doen, omdat er al genoeg geluid was. Maar daar was weinig begrip voor, ze zouden hem zacht zetten. Ik ben naar boven gegaan voordat ik heel lelijk zou gaan doen. Volgende keer trek ik de stekker gewoon los van het ding als er visite komt.
kuolema	zondag 9 oktober 2016 @ 22:18
	quote: Op vrijdag 7 oktober 2016 09:39 schreef hardromacore2.0 het volgende: [..] Wat is er dan op zon moment aan de hand? (Veel gedachten oid) Niet normaal voor de gemiddelde persoon? Maar voor jou misschien wel. Het is vooral lichamelijk (snelle hartslag, spanning, zweethanden, onrust) en ik voel me angstig, wil en weet niet wat ik moet doen. Gedachten hangen af van de situatie, soms zijn die er niet. Dat zijn vaak overwegingen over hoe ik me moet gedragen, wat ik denk dat anderen van me verwachten, wat ik niet weet, waardoor ik gespannen word. Dan blokkeer ik. Wil vluchten of verstijf maar moet van mezelf doorgaan, blijven zitten. Ben soms bang dat ik de controle over mezelf verlies en in paniek raak. Als ik dan uit de situatie ben is er geen opluchting en wordt het soms nog erger omdat dan alles loskomt. En dan word ik boos op mezelf. Achteraf komen er wel heel veel gedachten. Voor mij is het normaal, maar dat neemt niet weg dat het erg vervelend en beperkend is.
#ANONIEM	zondag 9 oktober 2016 @ 22:32
	quote: Op zondag 9 oktober 2016 22:18 schreef kuolema het volgende: [..] Het is vooral lichamelijk (snelle hartslag, spanning, zweethanden, onrust) en ik voel me angstig, wil en weet niet wat ik moet doen. Gedachten hangen af van de situatie, soms zijn die er niet. Dat zijn vaak overwegingen over hoe ik me moet gedragen, wat ik denk dat anderen van me verwachten, wat ik niet weet, waardoor ik gespannen word. Dan blokkeer ik. Wil vluchten of verstijf maar moet van mezelf doorgaan, blijven zitten. Ben soms bang dat ik de controle over mezelf verlies en in paniek raak. Als ik dan uit de situatie ben is er geen opluchting en wordt het soms nog erger omdat dan alles loskomt. En dan word ik boos op mezelf. Achteraf komen er wel heel veel gedachten. Voor mij is het normaal, maar dat neemt niet weg dat het erg vervelend en beperkend is. Heel herkenbaar hoor. Maar dat is wel wie jij bent. Oftewel als je het blijft afweren kost het nog meer energie. Zou fijn zijn dat je zon storm van energie tijdig tot stilstand kan brengen. Hoe eerder hoe beter. Maar dat blijft een zoektocht, omdat het zoeken naar wat je aankunt ook ingewikkeld is. Niet alles is te beheersen, je kan wel omgevingen uitkiezen en daar tijdig weer uitstappen.
kuolema	zondag 9 oktober 2016 @ 22:34
	quote: Op zondag 9 oktober 2016 22:32 schreef hardromacore2.0 het volgende: [..] Heel herkenbaar hoor. Maar dat is wel wie jij bent. Oftewel als je het blijft afweren kost het nog meer energie. Zou fijn zijn dat je zon storm van energie tijdig tot stilstand kan brengen. Hoe eerder hoe beter. Maar dat blijft een zoektocht, omdat het zoeken naar wat je aankunt ook ingewikkeld is. Niet alles is te beheersen, je kan wel omgevingen uitkiezen en daar tijdig weer uitstappen. Ik was nog aan het editten, het gedeelte over gedachten, want ik kan nooit goed beschrijven wat ik bedoel, ik weet het gewoon niet. Ontzettend frustrerend, het klopt dus niet helemaal, maar ik krijg het ook niet beter. Wat bedoel je met afweren in dit geval?
#ANONIEM	zondag 9 oktober 2016 @ 22:44
	quote: Op zondag 9 oktober 2016 22:34 schreef kuolema het volgende: [..] Ik was nog aan het editten, het gedeelte over gedachten, want ik kan nooit goed beschrijven wat ik bedoel, ik weet het gewoon niet. Ontzettend frustrerend, het klopt dus niet helemaal, maar ik krijg het ook niet beter. Wat bedoel je met afweren in dit geval? Dingen zijn wel beter te krijgen hoor denk ik. Je kan altijd iets veranderen tot dat niet meer kan. Afweren in de zin van er blijven vechten tegen/niet accepteren van. Maar dat lijkt mij ook heel normaal. Immers er blijft (altijd) de vraag: wie ben ik? Doel wellicht: Helderder hebben wie jij bent, niet stappen zetten als een vertwijfeld persoon, maar als een die zichzelf beter kent en minder snel van de wijs te brengen is. Maar dat gaat niet zo 1 2 3. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-10-2016 22:58:35 ]
#ANONIEM	zondag 9 oktober 2016 @ 22:50
	Maar ik zeg maar wat. Hoop moet er zijn. En een proces ook, al weten we niet waar dat eindigt.
Aiciu	maandag 24 oktober 2016 @ 20:56
	quote: Op zondag 9 oktober 2016 21:54 schreef Nijna het volgende: Ja, hier heeft iemand van MEE geholpen om de juiste begeleiding te vinden. Gisteren verjaardagsvisite, ik was eigenlijk al wat geprikkeld voor de visite kwam en het was druk. Wilde er ook nog iemand op de (elektrische) piano gaan spelen, ik vroeg om het niet te doen, omdat er al genoeg geluid was. Maar daar was weinig begrip voor, ze zouden hem zacht zetten. Ik ben naar boven gegaan voordat ik heel lelijk zou gaan doen. Volgende keer trek ik de stekker gewoon los van het ding als er visite komt. Ik ga ze denk ik inschakelen zodra ik op mezelf woon, wat nu wel serieus begint te worden. Ik heb echt geen idee wat er allemaal bij komt kijken en ga sowieso schulden maken als ik mezelf een beetje ken
Fera	zondag 6 november 2016 @ 11:07
	Even een flinke trap omhoog, want ik zit toch ergens mee. Sinds het gesprek met mijn ouders op 18 september heb ik niets meer gehoord van de GGZ. Ik heb zelfs de betreffende psycholoog een mail gestuurd om te vragen hoe ver ze waren in het onderzoek. Dat is anderhalve week geleden. Ik wilde gewoon een heads up, meer niet. Maar ik heb dus nog steeds geen antwoord gekregen. Is het normaal dat het zo lang duurt of zijn ze me gewoon vergeten? Ik zou graag die diagnose (positief of negatief) willen hebben zodat ik gewoon verder kan met mijn leven.
Nijna	zondag 6 november 2016 @ 13:04
	Fera, misschien kan je bellen? Ik vind mail sturen vaak makkelijker, maar bellen is soms handiger heb ik het idee... Ik heb geen idee wat een normale termijn is, hebben ze daar nog iets over gezegd?
Fera	zondag 6 november 2016 @ 21:39
	quote: Op zondag 6 november 2016 13:04 schreef Nijna het volgende: Fera, misschien kan je bellen? Ik vind mail sturen vaak makkelijker, maar bellen is soms handiger heb ik het idee... Ik heb geen idee wat een normale termijn is, hebben ze daar nog iets over gezegd? Ik ga morgen ook bellen. Maar ik ben eerlijk gezegd geen held aan de telefoon. Ze hebben er niets over gezegd, dus ik heb geen idee verder.
Aiciu	maandag 7 november 2016 @ 17:28
	Volgens mij duurt het best lang. Ik wacht ook nog op een rapport waarmee ik weer verder kan, maar tot dusverre nog niets ontvangen. Misschien inderdaad ook even contact zoeken om te vragen hoe het zit.
summer2bird	maandag 7 november 2016 @ 22:01
	Haihai! Groetjes uit het ziekenhuis. Ik lig aan zoveel snoeren dat ik mijn eigen winkeltje kan beginnen haha. Gelukkig maar een nachtje voor slaaponderzoek.
Fera	maandag 7 november 2016 @ 23:11
	quote: Op maandag 7 november 2016 17:28 schreef Aiciu het volgende: Volgens mij duurt het best lang. Ik wacht ook nog op een rapport waarmee ik weer verder kan, maar tot dusverre nog niets ontvangen. Misschien inderdaad ook even contact zoeken om te vragen hoe het zit. Ik heb vandaag even gebeld. Maar ik kreeg het secretariaat aan de lijn, die zouden mijn psycholoog mailen om mij te bellen. Maar ja, ik heb haar ook al gemaild dus dat stelde me niet echt gerust. Ik ben wel gebeld door een privénummer, maar was toen niet in staat om op te nemen. Wie weet hoor ik morgen meer.
Juup©	maandag 7 november 2016 @ 23:13
	quote: Op zaterdag 8 oktober 2016 01:12 schreef Aiciu het volgende: Iemand hier bekend met stichting MEE? Ja.
Nijna	dinsdag 8 november 2016 @ 10:33
	quote: Op maandag 7 november 2016 22:01 schreef summer2bird het volgende: Haihai! Groetjes uit het ziekenhuis. Ik lig aan zoveel snoeren dat ik mijn eigen winkeltje kan beginnen haha. Gelukkig maar een nachtje voor slaaponderzoek. Lekker geslapen? Ik mag binnenkort nog een keer op herhaling, de eerste keer had ik zo weinig geslapen dat ze er niet echt wat mee konden... ...
Michie_	zaterdag 12 november 2016 @ 10:55
	Morgen ben ik jarig, is het heel gek dat ik mijn verjaardag voor familie een week later vier? Het is gezellig maar de voorbereidingen zijn bijzonder stressvol, zelfde geldt voor wanneer de visite er is.
Nijna	zaterdag 12 november 2016 @ 11:48
	Nee, jouw verjaardag dus jouw keuze!
Frumzel	zaterdag 12 november 2016 @ 23:05
	Een aantal weken geleden is bij mij een vorm van autisme vastgesteld (denk zelf PDD-NOS, maar die label heb ik nog niet gekregen). Het ding is dat ik die diagnose absoluut niet accepteer. Ik wil ten eerste al niet dat m'n omgeving anders (aangepast) met me om zou moeten gaan dan een "normaal" persoon. Voel me dat echt niet waard. Wil gewoon als ieder ander behandeld worden. Daarbij ben ik ook behoorlijk depressief geworden (ook mede door het overlijden van m'n vriendin 2 jaar geleden). Verder ook weinig hoop op de toekomst, door combinatie van alles waar ik nu mee zit. Ben onder behandeling bij een therapeute, maar ik weet niet hoe lang ik dat nog wil eigenlijk, aangezien sinds ik daar zit en mezelf onder ogen kom, mezelf alleen maar neerslachtiger voel worden. En waar ik tot een paar maanden terug ook betere momenten kende op bepaalde dagen, heb ik die dus ook niet meer. Ik verwacht hier verder niet een inhoudelijke reactie op, maar wilde het even kwijt, ook al vraag ik me nu af waarom, aangezien het niets met me lijkt te doen...
Fera	zaterdag 12 november 2016 @ 23:10
	quote: Op zaterdag 12 november 2016 23:05 schreef Frumzel het volgende: Een aantal weken geleden is bij mij een vorm van autisme vastgesteld (denk zelf PDD-NOS, maar die label heb ik nog niet gekregen). Het ding is dat ik die diagnose absoluut niet accepteer. Ik wil ten eerste al niet dat m'n omgeving anders (aangepast) met me om zou moeten gaan dan een "normaal" persoon. Voel me dat echt niet waard. Wil gewoon als ieder ander behandeld worden. Daarbij ben ik ook behoorlijk depressief geworden (ook mede door het overlijden van m'n vriendin 2 jaar geleden). Verder ook weinig hoop op de toekomst, door combinatie van alles waar ik nu mee zit. Ben onder behandeling bij een therapeute, maar ik weet niet hoe lang ik dat nog wil eigenlijk, aangezien sinds ik daar zit en mezelf onder ogen kom, mezelf alleen maar neerslachtiger voel worden. En waar ik tot een paar maanden terug ook betere momenten kende op bepaalde dagen, heb ik die dus ook niet meer. Ik verwacht hier verder niet een inhoudelijke reactie op, maar wilde het even kwijt, ook al vraag ik me nu af waarom, aangezien het niets met me lijkt te doen... Tegenwoordig krijg niet iedereen een sub-labeltje meer. Mij wisten ze uit te leggen dat labels als Asperger, PDD-NOS e.d. allemaal verdwijnen. Dat wordt straks allemaal ASS. Misschien dat ze dat bij jouw GGZ (of waar je ook was) ook al geïmplementeerd hebben. Verder snap ik iets niet. Je zegt dat je heel erg depressief bent, maar tegelijkertijd lijkt het je niets te doen. Of lees ik het nu verkeerd? In ieder geval heel veel sterkte met alles. Lijkt me heel erg heftig om je partner te verliezen. Ik moet er niet aan denken. Brrr.
Frumzel	zaterdag 12 november 2016 @ 23:34
	quote: Op zaterdag 12 november 2016 23:10 schreef Fera het volgende: [..] Tegenwoordig krijg niet iedereen een sub-labeltje meer. Mij wisten ze uit te leggen dat labels als Asperger, PDD-NOS e.d. allemaal verdwijnen. Dat wordt straks allemaal ASS. Misschien dat ze dat bij jouw GGZ (of waar je ook was) ook al geïmplementeerd hebben. Verder snap ik iets niet. Je zegt dat je heel erg depressief bent, maar tegelijkertijd lijkt het je niets te doen. Of lees ik het nu verkeerd? In ieder geval heel veel sterkte met alles. Lijkt me heel erg heftig om je partner te verliezen. Ik moet er niet aan denken. Brrr. Geeft niet, maar doelde op dat het niet lijkt op te luchten door mijn verhaal hier neer te zetten. Dat het m'n stemming verder niet verlicht. Er is ook enkel tegen mij (door m'n eigen therapeute) gezegd dat ik een vorm van autisme heb, maar dan ga je natuurlijk verder zoeken op internet en kom je tot de zelfdiagnose van PDD-NOS, omdat dat het meest overeenkomt met wat je zelf ervaart. Ding is ook dat ik niet zou weten met wie ik erover zou kunnen praten, omdat ik bang ben dat ik niet begrepen zal worden. M'n therapeute gaf ook aan dat het overlijden van m'n vriendin een veel grotere impact heeft op mij, dan op een persoon die dit niet heeft. Ervaar het zelf inderdaad als een te sterke prikkel waar ik maar niet overheen kan komen. Kan het echt nog geen plek geven en i.c.m. wat ik nu dus allemaal meemaak (dingen uit verleden die bijvoorbeeld terugkomen), maakt me dat dus ook zo depressief...
Fera	zaterdag 12 november 2016 @ 23:52
	quote: Op zaterdag 12 november 2016 23:34 schreef Frumzel het volgende: [..] Geeft niet, maar doelde op dat het niet lijkt op te luchten door mijn verhaal hier neer te zetten. Dat het m'n stemming verder niet verlicht. Er is ook enkel tegen mij (door m'n eigen therapeute) gezegd dat ik een vorm van autisme heb, maar dan ga je natuurlijk verder zoeken op internet en kom je tot de zelfdiagnose van PDD-NOS, omdat dat het meest overeenkomt met wat je zelf ervaart. Ding is ook dat ik niet zou weten met wie ik erover zou kunnen praten, omdat ik bang ben dat ik niet begrepen zal worden. M'n therapeute gaf ook aan dat het overlijden van m'n vriendin een veel grotere impact heeft op mij, dan op een persoon die dit niet heeft. Ervaar het zelf inderdaad als een te sterke prikkel waar ik maar niet overheen kan komen. Kan het echt nog geen plek geven en i.c.m. wat ik nu dus allemaal meemaak (dingen uit verleden die bijvoorbeeld terugkomen), maakt me dat dus ook zo depressief... O, op die manier. Ik heb soms moeite met dingen interpreteren. Het moet altijd vrij concreet zijn, anders begrijp ik het niet zo goed. Maar heeft je therapeute een officiële diagnose gegeven aan de hand van onderzoek? Of heeft ze gewoon een sterk vermoeden van autisme? Er zijn wel psychologen gespecialiseerd in autisme. Misschien dat je daar beter terecht kan. Of een lotgenotengroep. Een vriendin van mij (ook autistisch) heeft daar in ieder geval heel erg veel baat bij gehad.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 00:16
	quote: Op zaterdag 12 november 2016 23:52 schreef Fera het volgende: [..] O, op die manier. Ik heb soms moeite met dingen interpreteren. Het moet altijd vrij concreet zijn, anders begrijp ik het niet zo goed. Maar heeft je therapeute een officiële diagnose gegeven aan de hand van onderzoek? Of heeft ze gewoon een sterk vermoeden van autisme? Er zijn wel psychologen gespecialiseerd in autisme. Misschien dat je daar beter terecht kan. Of een lotgenotengroep. Een vriendin van mij (ook autistisch) heeft daar in ieder geval heel erg veel baat bij gehad. Het was ook niet superduidelijk beschreven zag ik, dus begrijp je echt wel, waarom je het niet begreep. Ze heeft inderdaad een diagnose gegeven, althans het komt in een verslag voor wat ze heeft geschreven over mij. Ze heeft zelf ook ervaring met autistische personen, dus wat dát betreft zit ik wel goed daar. Ik wil ook momenteel eigenlijk niet echt naar weer iemand anders, omdat ik me hier nu voel vertrouwd voel en het niet zie zitten voor m'n gevoel weer in het diepe gegooid moet worden. Wat ik al eerder vertelde, is dat ik het zelf niet accepteer. Dus ik denk dat ik het ook erg moeilijk zal vinden als mezelf een spiegel voorgehouden zou worden (dus door anderen tegen te komen die hebben wat ik heb). Constant het gevoel, ik moet er maar mee leven en niemand anders mee lastig te vallen. Het is dat ik hier min of meer anoniem ben en hier verder weinig personen irl ken, dus daarom dat ik nu een moment heb dat ik het "van me af" kan schrijven.
Fera	zondag 13 november 2016 @ 00:24
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:16 schreef Frumzel het volgende: [..] Het was ook niet superduidelijk beschreven zag ik, dus begrijp je echt wel, waarom je het niet begreep. Ze heeft inderdaad een diagnose gegeven, althans het komt in een verslag voor wat ze heeft geschreven over mij. Ze heeft zelf ook ervaring met autistische personen, dus wat dát betreft zit ik wel goed daar. Ik wil ook momenteel eigenlijk niet echt naar weer iemand anders, omdat ik me hier nu voel vertrouwd voel en het niet zie zitten voor m'n gevoel weer in het diepe gegooid moet worden. Wat ik al eerder vertelde, is dat ik het zelf niet accepteer. Dus ik denk dat ik het ook erg moeilijk zal vinden als mezelf een spiegel voorgehouden zou worden (dus door anderen tegen te komen die hebben wat ik heb). Constant het gevoel, ik moet er maar mee leven en niemand anders mee lastig te vallen. Het is dat ik hier min of meer anoniem ben en hier verder weinig personen irl ken, dus daarom dat ik nu een moment heb dat ik het "van me af" kan schrijven. Wel begrijpelijk. Zelf zou ik het ook niet leuk vinden om plots van therapeut te wisselen. Zeker niet als je je daar op je gemak voelt. Maar accepteer je niet dat je autisme hebt? In principe hoef je dat ook niet per se. Ik bedoel, je hoeft het niet te omarmen. Het is slechts een verklaring voor bepaalde problemen waar je tegenaan loopt. De diagnose kan je eventueel verder op weg helpen om die problemen op een doeltreffende manier aan te pakken. Het is geen levensstijl. Je hoeft je niet onder andere autisten te mengen. Dat is geen verplichting. Maar soms maakt het praten wat makkelijker als dat met iemand is die dezelfde obstakels ervaart. En zoals je net zei, hier schrijven lucht eigenlijk helemaal niet op. Misschien dat face to face contact wat effectiever is.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 00:34
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:24 schreef Fera het volgende: [..] Wel begrijpelijk. Zelf zou ik het ook niet leuk vinden om plots van therapeut te wisselen. Zeker niet als je je daar op je gemak voelt. Maar accepteer je niet dat je autisme hebt? In principe hoef je dat ook niet per se. Ik bedoel, je hoeft het niet te omarmen. Het is slechts een verklaring voor bepaalde problemen waar je tegenaan loopt. De diagnose kan je eventueel verder op weg helpen om die problemen op een doeltreffende manier aan te pakken. Het is geen levensstijl. Je hoeft je niet onder andere autisten te mengen. Dat is geen verplichting. Maar soms maakt het praten wat makkelijker als dat met iemand is die dezelfde obstakels ervaart. En zoals je net zei, hier schrijven lucht eigenlijk helemaal niet op. Misschien dat face to face contact wat effectiever is. Nou ja, het is meer dat ik me zeer bezwaard voel als men zich moet aanpassen aan mij, om mij een beter en gemakkelijker leven te geven. Op die manier doelde ik dat ik net als ieder ander behandeld wil worden, maar merk dus wel dat niet altijd werkt en ik me daardoor juist ongelukkiger voel en dingen ga opkroppen waar ik mee zit. Bij m'n therapeute kan ik wel alles kwijt (en meer dan ik van tevoren kon bedenken), maar ja, dat is m'n therapeute, waar ik slechts een driekwartier per week zit. Ik zou niet weten met wie ik in m'n omgeving hierover kan praten, laat staan mensen die ik niet eens ken verder. Verder begin ik bijvoorbeeld nu ook te merken dat ik me ook bezwaard voel over het feit dat het nu enkel over mij gaat en dat ik nog niet 1 interesse de andere kant (jouw kant dus) opgestuurd heb, dus dat zie ik ook als een feit waar ik tegenop loop nu. Had dat zo veel liever anders gezien.
Scuidward	zondag 13 november 2016 @ 00:35
	Ik heb het wel wat mensen verteld, maar ze zijn niet anders met mij omgegaan. Op het werk weet niemand het. Denk dat ik dat liever zo houdt.
Fera	zondag 13 november 2016 @ 00:38
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:34 schreef Frumzel het volgende: [..] Nou ja, het is meer dat ik me zeer bezwaard voel als men zich moet aanpassen aan mij, om mij een beter en gemakkelijker leven te geven. Op die manier doelde ik dat ik net als ieder ander behandeld wil worden, maar merk dus wel dat niet altijd werkt en ik me daardoor juist ongelukkiger voel en dingen ga opkroppen waar ik mee zit. Bij m'n therapeute kan ik wel alles kwijt (en meer dan ik van tevoren kon bedenken), maar ja, dat is m'n therapeute, waar ik een driekwartier per week zit. Ik zou niet weten met wie ik in m'n omgeving hierover kan praten, laat staan mensen die ik niet eens ken verder. Verder begin ik bijvoorbeeld nu ook te merken dat ik me ook bezwaard voel over het feit dat het nu enkel over mij gaat en dat ik nog niet 1 interesse de andere kant (jouw kant dus) opgestuurd heb, dus dat zie ik ook als een feit waar ik tegenop loop nu. Had dat zo veel liever anders gezien. In hoeverre zouden mensen zich dan aan moeten passen? Mijn omgeving heeft dat ook niet gedaan. Natuurlijk, ze zouden een beetje rekening met je kunnen houden. Maar als je verder gewoon functioneert in je werk- en privéleven, dan zijn er geen aanpassingen nodig. Hell, je hoeft het niet eens aan iedereen te vertellen. Dat is ook wat ik bedoel. Het is geen levensstijl. Je hebt alleen wat makkelijker toegang tot hulpmiddelen om ermee om te gaan. Eigenlijk om te zorgen dat jij je makkelijker aan de rest kan aanpassen en met ze mee kan gaan. Verder zie ik het echt niet als een probleem dat het nu over jou gaat. Ik reageerde immers toch op jouw verhaal? Ik heb verder ook niet echt behoefte om nu over mezelf te praten. Dat komt dan wel weer als ik hier iets melden heb.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 00:40
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:35 schreef Scuidward het volgende: Ik heb het wel wat mensen verteld, maar ze zijn niet anders met mij omgegaan. Op het werk weet niemand het. Denk dat ik dat liever zo houdt. Wellicht personen waar je al heel lang mee omgaat? Die weten niet beter dan dat je zo bent denk ik? Mja, weet niet of men dan zich ook echt zou aanpassen, maar het is gewoon dat je anders bent dan anderen. Het feit dat mijn therapeute al te kennen gaf, dit vanaf de eerste sessie leek te zien, maar uiteraard eerst onderzoek moest doen om het bevestigd te krijgen, geeft voor mij dus aan dat ik anders overkom bij mensen.
Scuidward	zondag 13 november 2016 @ 00:46
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:40 schreef Frumzel het volgende: Wellicht personen waar je al heel lang mee omgaat? Ja. Paar vrienden en huisgenoten en familie etc. Maar dat is ook omdat het gewoon niet goed ging en er wel de behoefte was een en ander uit te leggen. Maar je moet het ook zo zien dat je al je hele leven 'zo bent', dus er verandert helemaal niks. Je hebt nog steeds dezelfde capaciteiten. Ik ben een droogkloot die alles serieus neemt en verder specifieke gewoontes heb en dat soort ASS-dingen, maar dat weten ze. Ik denk niet dat je therapeut direct richt op het punt dat je anders bent dan anderen? Lijkt me niet haar taak. Of ik begrijp je verkeerd. Het is wel goed om te weten waarin je dan anders bent zodat je daar mee om kan gaan. Bijvoorbeeld bepaalde dingen vermijden of anders aanpakken kan al als resultaat hebben dat je minder snel overprikkeld raakt of uit je slof schiet of een achtbaan van emoties ervaart.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 00:51
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:38 schreef Fera het volgende: [..] In hoeverre zouden mensen zich dan aan moeten passen? Mijn omgeving heeft dat ook niet gedaan. Natuurlijk, ze zouden een beetje rekening met je kunnen houden. Maar als je verder gewoon functioneert in je werk- en privéleven, dan zijn er geen aanpassingen nodig. Hell, je hoeft het niet eens aan iedereen te vertellen. Dat is ook wat ik bedoel. Het is geen levensstijl. Je hebt alleen wat makkelijker toegang tot hulpmiddelen om ermee om te gaan. Eigenlijk om te zorgen dat jij je makkelijker aan de rest kan aanpassen en met ze mee kan gaan. Verder zie ik het echt niet als een probleem dat het nu over jou gaat. Ik reageerde immers toch op jouw verhaal? Ik heb verder ook niet echt behoefte om nu over mezelf te praten. Dat komt dan wel weer als ik hier iets melden heb. Mja, misschien loop ik maar te raaskallen. En inderdaad, enkel m'n ouders en zussen weten ervan, maar dat was meer informatief. Verwacht daar ook niet dat ik ineens anders behandeld wordt of zo. Maar op m'n werk zou ik het nooit kwijt kunnen denk ik, vanwege die bezwaren tegen aanpassen enzo. Wil gewoon zijn, ook al zegt m'n verstand dat er geen definitie van gewoon is. Weet je wat ook, in m'n hoofd heeft altijd iets geleefd dat alleen mannen autistisch konden zijn. Dat vrouwen dat niet konden zijn. Ik weet, nu ik me er meer in verdiep, dat het dus niet zo is (een nichtje van me blijkt ook PDD-NOS te hebben) en jij als vrouw ook "iets" hebt denk ik, aangezien je hier op dit forum komt. Maar goed, wat dat nu voor mij verlicht, dat weet ik niet. Denk dat ik het beeld ook heel erg in m'n hoofd heb van het jongetje met klassiek autisme en dat ik me daarmee meet, hoewel ik dat nu zo zeg, ik het gevoel heb te zeggen dat ik me niet zo aan moet stellen ofzo. Ik weet niet. Acceptatie is nog heel ver weg vrees ik...
Scuidward	zondag 13 november 2016 @ 00:53
	Ach, de ene keer denk je: "Ow ik ben autistisch dus daarom doe ik dit nu niet." en heb je er vrede mee en en de andere keer denk je: "Verdomme ik ben toch ook weer niet zo autistisch dat ik dit niet durf?". Dat is volstrekt normaal.
Fera	zondag 13 november 2016 @ 00:58
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:51 schreef Frumzel het volgende: [..] Mja, misschien loop ik maar te raaskallen. En inderdaad, enkel m'n ouders en zussen weten ervan, maar dat was meer informatief. Verwacht daar ook niet dat ik ineens anders behandeld wordt of zo. Maar op m'n werk zou ik het nooit kwijt kunnen denk ik, vanwege die bezwaren tegen aanpassen enzo. Wil gewoon zijn, ook al zegt m'n verstand dat er geen definitie van gewoon is. Weet je wat ook, in m'n hoofd heeft altijd iets geleefd dat alleen mannen autistisch konden zijn. Dat vrouwen dat niet konden zijn. Ik weet, nu ik me er meer in verdiep, dat het dus niet zo is (een nichtje van me blijkt ook PDD-NOS te hebben) en jij als vrouw ook "iets" hebt denk ik, aangezien je hier op dit forum komt. Maar goed, wat dat nu voor mij verlicht, dat weet ik niet. Denk dat ik het beeld ook heel erg in m'n hoofd heb van het jongetje met klassiek autisme en dat ik me daarmee meet, hoewel ik dat nu zo zeg, ik het gevoel heb te zeggen dat ik me niet zo aan moet stellen ofzo. Ik weet niet. Acceptatie is nig heel ver weg vrees ik... Autistische trekken werden (en worden nog steeds door veel mensen) als mannelijke trekken gezien. Dus op zich geen gekke gedachte. De diagnose word ook veel minder vaak bij vrouwen gesteld. Autistische vrouwen krijgen vaak ook onterecht het borderline label (omdat dit weer typische 'vrouwelijke' trekken zouden moeten zijn). Mijn traject loopt momenteel nog. Mijn ouders dacht eigenlijk meer richting dyspraxie omdat ik vooral problemen had met motoriek en tempo. Nu schijnt dat na wat onderzoek wel mee te vallen. Maar een neuropsycholoog had al vanaf het eerste gesprek een vermoeden van autisme. Gek genoeg was dat nooit eerder bij mij of mijn ouders ter sprake gekomen. Wel dat ik misschien ADD had, omdat mijn jongere broer dat ook heeft. Dus op advies van die neurpsycholoog ben ik naar de GGZ gegaan. Na één gesprek daar hadden zij ook een sterk vermoeden van autisme en hebben ze verder onderzoek gedaan. Ik wacht nog steeds op de uitslag. Echter had de psycholoog zelf wat persoonlijke problemen waardoor ik wat langer moet wachten dan normaal. Ik moest er nog zelf achteraan ook ... Anders hadden ze gewoon niets gezegd.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 01:00
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:46 schreef Scuidward het volgende: [..] Ja. Paar vrienden en huisgenoten en familie etc. Maar dat is ook omdat het gewoon niet goed ging en er wel de behoefte was een en ander uit te leggen. Maar je moet het ook zo zien dat je al je hele leven 'zo bent', dus er verandert helemaal niks. Je hebt nog steeds dezelfde capaciteiten. Ik ben een droogkloot die alles serieus neemt en verder specifieke gewoontes heb en dat soort ASS-dingen, maar dat weten ze. Ik denk niet dat je therapeut direct richt op het punt dat je anders bent dan anderen? Lijkt me niet haar taak. Of ik begrijp je verkeerd. Het is wel goed om te weten waarin je dan anders bent zodat je daar mee om kan gaan. Bijvoorbeeld bepaalde dingen vermijden of anders aanpakken kan al als resultaat hebben dat je minder snel overprikkeld raakt of uit je slof schiet of een achtbaan van emoties ervaart. Ik weet heel goed dat ik inderdaad m'n hele leven al zo ben, maar ja, als iemand zegt dat je een vorm van autisme hebt, pak ik dat dus heel letterlijk op en zie het dan ook als een label met alle gevolgen van dien. Het tegenovergestelde is dat ik ook weer sarcastisch ben. Als iemand sarcastisch tegenover mij zou zijn, moet ik eerst 3x denken wat hij of zij nou bedoeld, tenzij ik die persoon ook echt ken (dan doorzie ik het wel vrij snel). En inderdaad, was zelf ook vrij droog, qua humor bijvoorbeeld, maar dat zit ook wel in m'n familie. Kan innerlijk wel snel geïrriteerd zijn, wat soms weleens naar buiten vliegt (wat bijvoorbeeld op de weg als chauffeur niet altijd handig is en waar ik me ook regelmatig zorgen over maak). Dingen vermijden doe ik al enorm (kom weinig m'n huis uit buiten werk om). Kies het liefst voor de veilige weg, vooral nu dus.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 01:08
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:58 schreef Fera het volgende: [..] Autistische trekken werden (en worden nog steeds door veel mensen) als mannelijke trekken gezien. Dus op zich geen gekke gedachte. De diagnose word ook veel minder vaak bij vrouwen gesteld. Autistische vrouwen krijgen vaak ook onterecht het borderline label (omdat dit weer typische 'vrouwelijke' trekken zouden moeten zijn). Mijn traject loopt momenteel nog. Mijn ouders dacht eigenlijk meer richting dyspraxie omdat ik vooral problemen had met motoriek en tempo. Nu schijnt dat na wat onderzoek wel mee te vallen. Maar een neuropsycholoog had al vanaf het eerste gesprek een vermoeden van autisme. Gek genoeg was dat nooit eerder bij mij of mijn ouders ter sprake gekomen. Wel dat ik misschien ADD had, omdat mijn jongere broer dat ook heeft. Dus op advies van die neurpsycholoog ben ik naar de GGZ gegaan. Na één gesprek daar hadden zij ook een sterk vermoeden van autisme en hebben ze verder onderzoek gedaan. Ik wacht nog steeds op de uitslag. Echter had de psycholoog zelf wat persoonlijke problemen waardoor ik wat langer moet wachten dan normaal. Ik moest er nog zelf achteraan ook ... Anders hadden ze gewoon niets gezegd. Waar ik vroeger heel moeilijk met vrouwen overweg kon, kan ik nu beter met ze overweg dan mannen. Daarom wilde ik ook een vrouwelijke psycholoog, omdat dat vertrouwder aanvoelt voor mij. Het feit dat je me dit verteld als vrouw zijnde, voelt voor mij meer als een soort saamhorigheid (komt even geen beter woord in me op), dan als een man verteld dat ie dat heeft. Ik hoop voor je dat de uitslag er snel komt, ook al heb je wellicht al meer zelfonderzoek gedaan ook via bijvoorbeeld google.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 01:10
	quote: Op zondag 13 november 2016 00:53 schreef Scuidward het volgende: Ach, de ene keer denk je: "Ow ik ben autistisch dus daarom doe ik dit nu niet." en heb je er vrede mee en en de andere keer denk je: "Verdomme ik ben toch ook weer niet zo autistisch dat ik dit niet durf?". Dat is volstrekt normaal. Mja, zo letterlijk heb ik nog nooit gedacht, maar wellicht ook omdat ik mijn gedrag niet wil linken aan autisme.
Fera	zondag 13 november 2016 @ 01:10
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:08 schreef Frumzel het volgende: [..] Waar ik vroeger heel moeilijk met vrouwen overweg kon, kan ik nu beter met ze overweg dan mannen. Daarom wilde ik ook een vrouwelijke psycholoog, omdat dat vertrouwder aanvoelt voor mij. Het feit dat je me dit verteld als vrouw zijnde, voelt voor mij meer als een soort saamhorigheid (komt even geen beter woord in me op), dan als een man verteld dat ie dat heeft. Ik hoop voor je dat de uitslag er snel komt, ook al heb je wellicht al meer zelfonderzoek gedaan ook via bijvoorbeeld google. Apart. Maar ook weer niet. Ik heb eigenlijk het tegenovergestelde. Ik kan veel beter met mannen overweg dan met vrouwen. Maar ik weet niet of dat met mijn autisme te maken heeft. Alleen staan de meeste vrouwen ver van mij af qua interesses en dergelijke. Ik kan me over het algemeen slecht inleven in wat hen bezighoudt. Ik heb wel vriendinnen, maar die zijn eigenlijk net zoals ik.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 01:18
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:10 schreef Fera het volgende: [..] Apart. Maar ook weer niet. Ik heb eigenlijk het tegenovergestelde. Ik kan veel beter met mannen overweg dan met vrouwen. Maar ik weet niet of dat met mijn autisme te maken heeft. Alleen staan de meeste vrouwen ver van mij af qua interesses en dergelijke. Ik kan me over het algemeen slecht inleven in wat hen bezighoudt. Ik heb wel vriendinnen, maar die zijn eigenlijk net zoals ik. Ik vermoed dat het meer te maken heeft met de andere sekse, dat dat de reden is dat ik beter met vrouwen overweg kan. Althans, dat idee heb ik dan. Gesproken over interesses van anderen; ik heb voor mijn gevoel ook hele andere interesses dan mensen in mijn omgeving. Vooral leeftijdsgenoten. Wellicht dat ik daarom ook al geen aansluiting kan vinden met hen. Voel me altijd een soort buitenbeentje. Denk daarom nu ook erg op mezelf. Maar die zijn net zoals jij. Wat moet ik me daarbij voorstellen dan?
Scuidward	zondag 13 november 2016 @ 01:18
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:00 schreef Frumzel het volgende: Kies het liefst voor de veilige weg, vooral nu dus. Niks mis mee. Nu zou ik mij vooral bij het bekende houden en het een tijdje rustig aan doen. quote: Op zondag 13 november 2016 01:10 schreef Frumzel het volgende: [..] Mja, zo letterlijk heb ik nog nooit gedacht, maar wellicht ook omdat ik mijn gedrag niet wil linken aan autisme. Begrijp ik. Dan zou je het allicht als excuus gaan gebruiken. Ben benieuwd wat je vervolgstappen met de therapeut zijn en welke suggesties zij geeft. Uiteindelijk zijn het voornamelijk handvatten die ze zal moeten aanreiken. Ik heb veel gehad aan psycho-educatie. Toen heb ik 1 op 1 sessies gehad over verschillende onderwerpen om zo te kijken hoe mensen met autisme omgaan met situaties als emoties, relaties, werk, gezondheid en familie. Verder heb ik eigenlijk niet veel specifieke tips voor je. Ik wens je dan maar het beste toe. Wie weet zie je over 3 of 6 maanden dat het allemaal meeviel
Fera	zondag 13 november 2016 @ 01:22
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:18 schreef Frumzel het volgende: [..] Ik vermoed dat het meer te maken heeft met de andere sekse, dat dat de reden is dat ik beter met vrouwen overweg kan. Althans, dat idee heb ik dan. Gesproken over interesses van anderen; ik heb voor mijn gevoel ook hele andere interesses dan mensen in mijn omgeving. Vooral leeftijdsgenoten. Wellicht dat ik daarom ook al geen aansluiting kan vinden met hen. Voel me altijd een soort buitenbeentje. Denk daarom nu ook erg op mezelf. Maar die zijn net zoals jij. Wat moet ik me daarbij voorstellen dan? Geen typische meisjesmeisjes. Ik kan niet uren lullen over make-up, kleding of boybands. Om het maar even heel stereotyp te houden.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 01:24
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:18 schreef Scuidward het volgende: [..] Niks mis mee. Nu zou ik mij vooral bij het bekende houden en het een tijdje rustig aan doen. [..] Begrijp ik. Dan zou je het allicht als excuus gaan gebruiken. Ben benieuwd wat je vervolgstappen met de therapeut zijn en welke suggesties zij geeft. Uiteindelijk zijn het voornamelijk handvatten die ze zal moeten aanreiken. Ik heb veel gehad aan psycho-educatie. Toen heb ik 1 op 1 sessies gehad over verschillende onderwerpen om zo te kijken hoe mensen met autisme omgaan met situaties als emoties, relaties, werk, gezondheid en familie. Verder heb ik eigenlijk niet veel specifieke tips voor je. Ik wens je dan maar het beste toe. Wie weet zie je over 3 of 6 maanden dat het allemaal meeviel Ik ga niet alles vertellen wat me momenteel dwars zit, maar ik zie het gewoon allemaal somber in. Heb momenteel zoiets van, zolang ik onder behandeling ben, heb ik nog iets van houvast. Zou niet weten wat ik zonder die houvast zou moeten. maar tegelijkertijd wil ik m'n problemen niet onder ogen zien. Te confronterend. Daarom ook depri dus. Mja, ik zie wel wat er van me terecht komt..
Scuidward	zondag 13 november 2016 @ 01:27
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:24 schreef Frumzel het volgende: [..] Ik ga niet alles vertellen wat me momenteel dwars zit, maar ik zie het gewoon allemaal somber in. Heb momenteel zoiets van, zolang ik onder behandeling ben, heb ik nog iets van houvast. Zou niet weten wat ik zonder die houvast zou moeten. maar tegelijkertijd wil ik m'n problemen niet onder ogen zien. Te confronterend. Daarom ook depri dus. Mja, ik zie wel wat er van me terecht komt.. Zo is dat. Het een heeft een concrete eindtijd zoals het koken van een eitje en het ander heeft wat langer nodig zoals je eigen psyche. Kan je wel over alles wat je dwarszit praten met de psycholoog? Mag ik vragen hoe oud je bent?
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 01:28
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:22 schreef Fera het volgende: [..] Geen typische meisjesmeisjes. Ik kan niet uren lullen over make-up, kleding of boybands. Om het maar even heel stereotyp te houden. Is prima. Om een voorbeeld te noemen, ik game toch wel graag op de pc en altijd gedacht dat het alleen maar een mannending is. Sinds ik vrouwen tegenkom in games, is het voor mij ook wat acceptabeler geworden dat ik dit doe (in tegenstelling tot mensen in m'n omgeving die dit eigenlijk vrijwel niet doen). Maakt het niet minder eenzaam, maar toch een heel klein beetje makkelijker. Maar waar hou jij je mee bezig dan met die vriendinnen van je of geen zin om het daarover te hebben (vrije keuze, wil je nergens toe dwingen)?
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 01:31
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:27 schreef Scuidward het volgende: [..] Zo is dat. Het een heeft een concrete eindtijd zoals het koken van een eitje en het ander heeft wat langer nodig zoals je eigen psyche. Kan je wel over alles wat je dwarszit praten met de psycholoog? Mag ik vragen hoe oud je bent? Dat had ik dus niet verwacht, dat ik werkelijk alles bij haar los kon laten, maar tegelijkertijd ben ik nu dus heel erg afhankelijk van haar. Zou nu echt niet zonder kunnen. Ik ben 35.
Scuidward	zondag 13 november 2016 @ 01:38
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:31 schreef Frumzel het volgende: [..] Dat had ik dus niet verwacht, dat ik werkelijk alles bij haar los kon laten, maar tegelijkertijd ben ik nu dus heel erg afhankelijk van haar. Zou nu echt niet zonder kunnen. Ik ben 35. Zijn in dit topic meer mensen (geweest) met een late diagnose. Ik was ook geen tiener meer (23 dacht ik). Je bouwt snel een band op met dat soort mensen. Is mijn ervaring. Prettig als het een goede band is. Soms lees je dat mensen tientallen psychologen hebben gehad zonder een klik te voelen, dan ben je verder van huis. Ik ben destijds doorverwezen naar een centrum gespecialiseerd voor autisme gerelateerde problemen. Daar zou je in de toekomst naar kunnen infomeren.
Frumzel	zondag 13 november 2016 @ 01:41
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:38 schreef Scuidward het volgende: [..] Zijn in dit topic meer mensen (geweest) met een late diagnose. Ik was ook geen tiener meer (23 dacht ik). Je bouwt snel een band op met dat soort mensen. Is mijn ervaring. Prettig als het een goede band is. Soms lees je dat mensen tientallen psychologen hebben gehad zonder een klik te voelen, dan ben je verder van huis. Ik ben destijds doorverwezen naar een centrum gespecialiseerd voor autisme gerelateerde problemen. Daar zou je in de toekomst naar kunnen infomeren. M'n ouders zijn er wel mee bezig geweest toen ik nog op de basisschool zat, maar daar is nooit iets duidelijks naar voren gekomen, maar toen was het denk ik ook minder bekend ofzo. Maar goed, nogmaals, ik zie wel hoe het verder gaat lopen. Heb nergens verwachtingen, dus misschien is dat dan ook wel weer licht positief wat dat betreft.
Nijna	zondag 13 november 2016 @ 21:14
	Welkom Frumzel! Ik (vrouw) heb zelf een jaar of 5 geleden (ik was 33/34 jaar) de diagnose gehad. Na al een heel traject ivm depressie (en wat foute diagnoses onderweg). Ik kan inmiddels zeggen dat de diagnose mij enorm heeft geholpen om mezelf beter te begrijpen. En sinds een jaar of 2 a 3 gaat het steeds beter qua stemming. Alsof ik mijn handleiding heb gevonden. En daarmee hoop ik te voorkomen dat ik ooit weer zo depressief word... ben de medicatie heel langzaam aan het afbouwen, so far so good .
Fera	maandag 14 november 2016 @ 00:04
	quote: Op zondag 13 november 2016 01:28 schreef Frumzel het volgende: [..] Is prima. Om een voorbeeld te noemen, ik game toch wel graag op de pc en altijd gedacht dat het alleen maar een mannending is. Sinds ik vrouwen tegenkom in games, is het voor mij ook wat acceptabeler geworden dat ik dit doe (in tegenstelling tot mensen in m'n omgeving die dit eigenlijk vrijwel niet doen). Maakt het niet minder eenzaam, maar toch een heel klein beetje makkelijker. Maar waar hou jij je mee bezig dan met die vriendinnen van je of geen zin om het daarover te hebben (vrije keuze, wil je nergens toe dwingen)? Ook games, onder andere. Heel erg geïnteresseerd in fantasy. Ik lees graag. Speel fanatiek bordspellen. Geen ganzenbord of zo, maar dingen die wat denkwerk en creativiteit vergen. Ik begin ook steeds meer interesse in politiek te krijgen. Regelmatig heb ik discussies binnen mijn vriendengroep, die qua politieke stromingen erg divers is.
Michie_	maandag 14 november 2016 @ 12:32
	Vanochtend weer 90 minuten bezig geweest met het zoeken van mijn portemonnee. Hij lag op een plek waar hij normaal gesproken niet legt. Op dit soort momenten baal ik van mezelf, ik raak telkens dingen kwijt :-/ Momenteel draait er een film in de bioscoop over een accountant met autisme. Naast accountant is hij ook een soort van actie held. Autisme wordt in deze film met respect behandeld en het is ook nog eens een zeer vermakelijke film. The accountant is de naam van de film.
AliKebap	maandag 14 november 2016 @ 23:41
	Zijn er in dit topic ook autisten die problemen hebben met het krijgen van een overlijdensrisicoverzekering voor een hypotheek? Wij hebben zojuist op een huis geboden, en ons bod is geaccepteerd! Enige waar ik me nu veel zorgen om maak is mijn diagnose met autisme. Graag hoor ik jullie ervaringen.
#ANONIEM	dinsdag 15 november 2016 @ 00:37
	quote: Op maandag 14 november 2016 23:41 schreef AliKebap het volgende: Zijn er in dit topic ook autisten die problemen hebben met het krijgen van een overlijdensrisicoverzekering voor een hypotheek? Wij hebben zojuist op een huis geboden, en ons bod is geaccepteerd! Enige waar ik me nu veel zorgen om maak is mijn diagnose met autisme. Graag hoor ik jullie ervaringen. Hoezo zou je die niet krijgen?
tijnbrein	dinsdag 15 november 2016 @ 17:36
	quote: Op dinsdag 15 november 2016 00:37 schreef d4v1d het volgende: [..] Hoezo zou je die niet krijgen? Gezondheidsrisico
#ANONIEM	dinsdag 15 november 2016 @ 19:36
	quote: Op dinsdag 15 november 2016 17:36 schreef tijnbrein het volgende: [..] Gezondheidsrisico wtf? Zijn ze bang dat autisten eerder voor een trein springen ofzo [ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 15-11-2016 19:36:37 ]
tijnbrein	dinsdag 15 november 2016 @ 19:37
	quote: Op dinsdag 15 november 2016 19:36 schreef d4v1d het volgende: [..] wtf? Zijn ze bang dat autisten eerder voor een trein springen ofzo Kort door de bocht ja. Helaas........
Elvi	dinsdag 15 november 2016 @ 19:57
	quote: Op dinsdag 15 november 2016 19:36 schreef d4v1d het volgende: [..] wtf? Zijn ze bang dat autisten eerder voor een trein springen ofzo Ja want dat doen ze ook volgens onderzoek. Naja niet direct een trein, ook andere manieren...
Nijna	dinsdag 15 november 2016 @ 20:48
	Dat zou ik wel heel kort door de bocht vinden hoor... maar ja, rare wereld dus wat dat betreft kijk ik er dan ook weer niet echt van op. Ik heb er geen ervaring mee.
Elvi	dinsdag 15 november 2016 @ 21:18
	quote: Op dinsdag 15 november 2016 20:48 schreef Nijna het volgende: Dat zou ik wel heel kort door de bocht vinden hoor... maar ja, rare wereld dus wat dat betreft kijk ik er dan ook weer niet echt van op. Ik heb er geen ervaring mee. Een vriendin is astmatisch en daar deden ze ook al moeilijk over
Nijna	woensdag 16 november 2016 @ 17:04
	quote: Op dinsdag 15 november 2016 21:18 schreef Elvi het volgende: [..] Een vriendin is astmatisch en daar deden ze ook al moeilijk over
AliKebap	donderdag 17 november 2016 @ 00:38
	Inderdaad. Statistisch gezien loop je meer risico op psychoses en zelfmoord. Ik ben beide niet van plan, maar daar hebben de verzekeraars geen boodschap aan 😅 Jammer dat niemand tot nu toe ervaringen heeft!
Frumzel	donderdag 17 november 2016 @ 21:34
	quote: Op zondag 13 november 2016 21:14 schreef Nijna het volgende: Welkom Frumzel! Ik (vrouw) heb zelf een jaar of 5 geleden (ik was 33/34 jaar) de diagnose gehad. Na al een heel traject ivm depressie (en wat foute diagnoses onderweg). Ik kan inmiddels zeggen dat de diagnose mij enorm heeft geholpen om mezelf beter te begrijpen. En sinds een jaar of 2 a 3 gaat het steeds beter qua stemming. Alsof ik mijn handleiding heb gevonden. En daarmee hoop ik te voorkomen dat ik ooit weer zo depressief word... ben de medicatie heel langzaam aan het afbouwen, so far so good . Hoi Nijnja, omdat ik totaal geen fut had om iets te schrijven, heeft het even geduurd met deze reactie. Momenteel nog steeds futloos, maar dat wijt ik maar aan m'n depressie. Sinds ik mijn diagnose (min of meer) heb gehad (ze zei, dat ik een "vorm van" autisme heb), heb ik die diagnose heel erg vergroot en wijt momenteel heel veel dingen in m'n leven aan dat autist zijn. Zoals door bepaalde dingen snel geïrriteerd zijn of als ik niet lekker uit m'n woorden kom, dat ik later denk, mja, ze heeft weer gelijk gehad. Wel bedacht ik vanmiddag wel dat mijn vriendin ervoor leek te zorgen dat ik een soort schild om heen had gekregen, waardoor ik me veel beter in m'n vel voelde, ook al had ik de diagnose toen nog lang niet gehad natuurlijk. Ook voordat ik haar leerde kennen, ging het niet van een leien dakje, maar kon me erg goed redden alleen, ook al was ik toen ook niet enorm sociaal naar buiten toe. Maar sinds ik dus in de leegte ben gevallen (zo omschrijf ik het nu maar even), vergroot ik dat dus enorm uit, waardoor ik eerlijk gezegd alleen maar voor m'n werk en de nodige boodschappen buiten de deur kom en enkel als m'n ouders heel erg aandringen me weer eens te zien (denk nu 1x in de anderhalf/2 maanden). De toekomst durf ik momenteel echt niet in te kijken en ook naar het verleden met m'n vriendin vind ik erg moeilijk om bewust te herinneren. Plus allerlei andere dingen die me heel erg tegenwerken om motivatie te hebben voor een beter leven. Medicatie heb ik niet, maar mocht men om wat voor reden dan ook iets aanbieden, zou ik daar denk ik erg op tegen zijn. Moet niks van pillen hebben. Ik leef momenteel met de instelling; "we zien wel". Hm, bedenk dat dit stukje achteraf gezien beter in een depressietopic had gepast...
Frumzel	donderdag 17 november 2016 @ 21:43
	quote: Op maandag 14 november 2016 00:04 schreef Fera het volgende: [..] Ook games, onder andere. Heel erg geïnteresseerd in fantasy. Ik lees graag. Speel fanatiek bordspellen. Geen ganzenbord of zo, maar dingen die wat denkwerk en creativiteit vergen. Ik begin ook steeds meer interesse in politiek te krijgen. Regelmatig heb ik discussies binnen mijn vriendengroep, die qua politieke stromingen erg divers is. Een neef van me (die volgens mijn ouders PDD-NOS zou kunnen hebben, maar waarvan zijn ouders er niet aan willen (zo begreep ik het)), is ook erg van de fantasy. Ikzelf heb dat dan weer niet zo, heb niet echt een specifieke interesse eigenlijk. Laatst vroeg m'n therapeute ook waar ik heel goed in ben. Ik kon nergens opkomen, omdat m'n interesses heel erg afwisselend zijn. Kan me behoorlijk verdiepen in een ding, maar op een gegeven moment ben ik het zat en er dan ook klaar mee. Discussies ga ik eigenlijk liever niet aan, omdat ik dan een behoorlijk druk kan ervaren en daar ook neerslachtig en overschaduwd kan voelen. Ook als iemand een (bijvoorbeeld grappige) opmerking maakt naar me, reageer ik daar vaak voor m'n gevoel verkeerd op. Dat is dus ook 1 van de redenen dat ik sociale interacties probeer te vermijden. Om maar wat voorbeelden te noemen.
Nijna	zaterdag 19 november 2016 @ 11:32
	quote: Op donderdag 17 november 2016 21:34 schreef Frumzel het volgende: knip Ik leef momenteel met de instelling; "we zien wel". Hm, bedenk dat dit stukje achteraf gezien beter in een depressietopic had gepast... Als "we zien wel" nu het beste werkt dan is dat zo toch... ik hoop dat je je gauw wat beter gaat voelen. Vanmorgen een rotochtend hier... Ik moest de oudste wegbrengen, maar altijd gedoe. Stoppen met tablet en even nog broek en sokken aan... toen ging er ook nog een beker drinken om en schoot ik in de stress. Daar wordt ik niet gezelliger van. Heb lelijk lopen doen en mopperen. En daar ga ik me rot over voelen, al met al een onstuimig begin van de dag . Inmiddels heb ik mezelf weer aardig bij elkaar geraapt volgens mij... Man gaat oudste ophalen en ik ga broodje smeren.
Frumzel	zaterdag 19 november 2016 @ 15:56
	quote: Op zaterdag 19 november 2016 11:32 schreef Nijna het volgende: [..] Als "we zien wel" nu het beste werkt dan is dat zo toch... ik hoop dat je je gauw wat beter gaat voelen. Vanmorgen een rotochtend hier... Ik moest de oudste wegbrengen, maar altijd gedoe. Stoppen met tablet en even nog broek en sokken aan... toen ging er ook nog een beker drinken om en schoot ik in de stress. Daar wordt ik niet gezelliger van. Heb lelijk lopen doen en mopperen. En daar ga ik me rot over voelen, al met al een onstuimig begin van de dag . Inmiddels heb ik mezelf weer aardig bij elkaar geraapt volgens mij... Man gaat oudste ophalen en ik ga broodje smeren. Herkenbaar. Hoewel ik zelf dat geregeld in een ander soort situatie ervaar op bijvoorbeeld m'n werk. Ben zelf chauffeur en wanneer ik een dag vrij ben geweest en iemand anders in m'n auto heeft gereden, dat ik dan altijd materialen kwijt ben/moet zoeken voordat ik echt met m'n werk kan beginnen. Niet te vergelijken natuurlijk met jouw verhaal, maar ik raak dan ook gestresst en mopper van binnen van alles bij mekaar. Als ik dan eenmaal ga rijden, gaat het wel weer snel beter. Maar dan wel steeds opnieuw het gevoel van; "het is weer zo'n dag"...
Nijna	zaterdag 19 november 2016 @ 22:50
	andere situatie, maar wel hetzelfde effect. Stress wat resulteert in gemopper. Ik had het er vanavond nog met mijn moeder over, die zei dat ik misschien toch maar eens iets van yoga ofzo moest overwegen (die tip heb ik al vaker gehad). Om wat rustiger te kunnen blijven. Ik kan het natuurlijk allicht proberen. Alleen denk ik nu vooral: weer iets waar ik heen moet en wat me energie gaat kosten, maar wellicht levert het me meer op... het ligt in de week zullen we maar zeggen. Nu is dit sowieso een drukke tijd, december in aantocht. Verplichtingen. Vanmorgen bedacht ik me op een gegeven moment dat ik eens wat minder bezig moet zijn met zorgen dat ik het voor anderen goed doe. Ik moet eerst maar eens zorgen dat ik het voor mij goed doe, ik ben weer aan het rennen en doen en als ik zo doorga dan zak ik straks toch weer weg. Dat wil ik niet. Dus ik ga de feestdagen maar eens zo organiseren dat het ook voor mij nog leuk is ipv als we dit maar gehad hebben kan ik weer ademhalen. Daar ga ik mensen mee voor de borst stoten, maar het is niet anders. En nu naar bed, want mijn nachtrust heb ik ook hard nodig.
AliKebap	vrijdag 25 november 2016 @ 01:59
	quote: Op donderdag 17 november 2016 00:38 schreef AliKebap het volgende: Inderdaad. Statistisch gezien loop je meer risico op psychoses en zelfmoord. Ik ben beide niet van plan, maar daar hebben de verzekeraars geen boodschap aan 😅 Jammer dat niemand tot nu toe ervaringen heeft! Inmiddels is de overlijdensrisicoverzekering zo goed als rond. Bij Reaal een gezondheidsverklaring ingevuld en binnen 2 dagen was het geaccepteerd zonder premieverhoging! Uiteraard heb ik het autisme wel naar waarheid genoemd. Verder heb ik nog wat overgewicht, maar dat is ook niet ernstig (BMI 28). Ik heb er wakker van gelegen of ik wel geaccepteerd zou worden, en of ik dan geen exorbitante premies zou moeten betalen. Gelukkig viel dat allemaal mee!
Thezappa	vrijdag 25 november 2016 @ 02:01
	quote: Op vrijdag 25 november 2016 01:59 schreef AliKebap het volgende: [..] Inmiddels is de overlijdensrisicoverzekering zo goed als rond. Bij Reaal een gezondheidsverklaring ingevuld en binnen 2 dagen was het geaccepteerd zonder premieverhoging! Uiteraard heb ik het autisme wel naar waarheid genoemd. Verder heb ik nog wat overgewicht, maar dat is ook niet ernstig (BMI 28). Ik heb er wakker van gelegen of ik wel geaccepteerd zou worden, en of ik dan geen exorbitante premies zou moeten betalen. Gelukkig viel dat allemaal mee! hoe hoog was je aanvraag?mag in dm
Fera	vrijdag 25 november 2016 @ 09:41
	quote: Op donderdag 17 november 2016 21:43 schreef Frumzel het volgende: [..] Een neef van me (die volgens mijn ouders PDD-NOS zou kunnen hebben, maar waarvan zijn ouders er niet aan willen (zo begreep ik het)), is ook erg van de fantasy. Ikzelf heb dat dan weer niet zo, heb niet echt een specifieke interesse eigenlijk. Laatst vroeg m'n therapeute ook waar ik heel goed in ben. Ik kon nergens opkomen, omdat m'n interesses heel erg afwisselend zijn. Kan me behoorlijk verdiepen in een ding, maar op een gegeven moment ben ik het zat en er dan ook klaar mee. Discussies ga ik eigenlijk liever niet aan, omdat ik dan een behoorlijk druk kan ervaren en daar ook neerslachtig en overschaduwd kan voelen. Ook als iemand een (bijvoorbeeld grappige) opmerking maakt naar me, reageer ik daar vaak voor m'n gevoel verkeerd op. Dat is dus ook 1 van de redenen dat ik sociale interacties probeer te vermijden. Om maar wat voorbeelden te noemen. O, dat herken ik ergens wel. Ik vind ook best veel dingen interessant. Maar vaak niet interessant genoeg om er lang in te blijven hangen. Dan heb ik de neiging om er een periode lang heel veel over te lezen. Obsessief bijna. Maar op een dag is dat ineens over. Ik kan me er niet in blijven verdiepen, zoals ik sommige mensen wel zie doen. Dat ze echt alles over één onderwerp weten. Ik weet dan van alles een beetje. Discussies vind ik ook lastig. Ik heb moeite met argumenten verwoorden. Vaak heb ik ze wel, maar kan ik ze niet overbrengen. Soms houd ik wel eens een monoloog tegenover mijn moeder of zo. Maar bij haar voel ik me op mijn gemak en kan ik het kwijt. Maar meestal stel ik vragen ipv de discussie aangaan. Gewoon om te weten hoe de ander daarover denkt. Ik ben beter als luisterend oor dan discussie partner. Ik zou een goede interviewer kunnen zijn, denk ik. Maar hoe reageer je op grappige opmerkingen dan? Heb je door dat ze grappig bedoeld zijn? Ik nam ze vroeger altijd serieus en werd boos. Maar ik heb geleerd het verschil te zien.
Fera	maandag 28 november 2016 @ 18:43
	Morgen eindelijk een adviesgesprek. Ben benieuwd. De gemeente was ook al aan het zeuren om papieren. Maar ja, wat ik niet heb kan ik ook niet leveren.
magnetronkoffie	maandag 28 november 2016 @ 18:43
	quote: Op maandag 28 november 2016 18:43 schreef Fera het volgende: Morgen eindelijk een adviesgesprek. Ben benieuwd. De gemeente was ook al aan het zeuren om papieren. Maar ja, wat ik niet heb kan ik ook niet leveren. Welke papieren?
Fera	maandag 28 november 2016 @ 18:52
	quote: Op maandag 28 november 2016 18:43 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Welke papieren? Verslag van het onderzoek, etc. Maar ik weet niet eens of en wat ik precies zal krijgen.
magnetronkoffie	maandag 28 november 2016 @ 18:57
	quote: Op maandag 28 november 2016 18:52 schreef Fera het volgende: [..] Verslag van het onderzoek, etc. Maar ik weet niet eens of en wat ik precies zal krijgen. Wat heeft de gemeente hiermee te maken? Volgens mij mogen die hier nieteens naar vragen? (was pas geleden nog een nieuwsbericht over).
magnetronkoffie	maandag 28 november 2016 @ 19:01
	En om de 1 of andere reden zijn al mijn quotealerts van de afgelopen 2 maanden weg, dus bij voorbaat excuus
magnetronkoffie	maandag 28 november 2016 @ 19:25
	quote: Op zaterdag 19 november 2016 22:50 schreef Nijna het volgende: andere situatie, maar wel hetzelfde effect. Stress wat resulteert in gemopper. Ik had het er vanavond nog met mijn moeder over, die zei dat ik misschien toch maar eens iets van yoga ofzo moest overwegen (die tip heb ik al vaker gehad). Om wat rustiger te kunnen blijven. Ik kan het natuurlijk allicht proberen. Alleen denk ik nu vooral: weer iets waar ik heen moet en wat me energie gaat kosten, maar wellicht levert het me meer op... het ligt in de week zullen we maar zeggen. Nu is dit sowieso een drukke tijd, december in aantocht. Verplichtingen. Vanmorgen bedacht ik me op een gegeven moment dat ik eens wat minder bezig moet zijn met zorgen dat ik het voor anderen goed doe. Ik moet eerst maar eens zorgen dat ik het voor mij goed doe, ik ben weer aan het rennen en doen en als ik zo doorga dan zak ik straks toch weer weg. Dat wil ik niet. Dus ik ga de feestdagen maar eens zo organiseren dat het ook voor mij nog leuk is ipv als we dit maar gehad hebben kan ik weer ademhalen. Daar ga ik mensen mee voor de borst stoten, maar het is niet anders. En nu naar bed, want mijn nachtrust heb ik ook hard nodig. December...zo leuk Vetgedrukte: Goed idee, dit doe ik elk jaar toch steeds weer te weinig (ik herinner me nog steeds die "Sorry insert naam oudere zus hier, maar ik heb geen geld" zus:"Maar je hebt toch welo ¤15?" ik: ). ff teruglezen hoor, ik loop een beetje achter.
magnetronkoffie	maandag 28 november 2016 @ 19:37
	quote: Op maandag 24 oktober 2016 20:56 schreef Aiciu het volgende: [..] Ik ga ze denk ik inschakelen zodra ik op mezelf woon, wat nu wel serieus begint te worden. Ik heb echt geen idee wat er allemaal bij komt kijken en ga sowieso schulden maken als ik mezelf een beetje ken Hoe is dit afgelopen? quote: Op zondag 6 november 2016 11:07 schreef Fera het volgende: Even een flinke trap omhoog, want ik zit toch ergens mee. Sinds het gesprek met mijn ouders op 18 september heb ik niets meer gehoord van de GGZ. Ik heb zelfs de betreffende psycholoog een mail gestuurd om te vragen hoe ver ze waren in het onderzoek. Dat is anderhalve week geleden. Ik wilde gewoon een heads up, meer niet. Maar ik heb dus nog steeds geen antwoord gekregen. Is het normaal dat het zo lang duurt of zijn ze me gewoon vergeten? Ik zou graag die diagnose (positief of negatief) willen hebben zodat ik gewoon verder kan met mijn leven. quote: Op zondag 6 november 2016 13:04 schreef Nijna het volgende: Fera, misschien kan je bellen? Ik vind mail sturen vaak makkelijker, maar bellen is soms handiger heb ik het idee... Ik heb geen idee wat een normale termijn is, hebben ze daar nog iets over gezegd? Dit idd, de beller is sneller ('t werkt wel...vaak). quote: Op zaterdag 12 november 2016 10:55 schreef Michie_ het volgende: Morgen ben ik jarig, is het heel gek dat ik mijn verjaardag voor familie een week later vier? Het is gezellig maar de voorbereidingen zijn bijzonder stressvol, zelfde geldt voor wanneer de visite er is. Vetgedrukte: Nee. Of althans, ik vind van niet. Is gelijk een goed excuus om de leukste verjaardagen 2x te vieren toch? quote: Op zaterdag 12 november 2016 23:05 schreef Frumzel het volgende: Een aantal weken geleden is bij mij een vorm van autisme vastgesteld (denk zelf PDD-NOS, maar die label heb ik nog niet gekregen). Het ding is dat ik die diagnose absoluut niet accepteer. Vetgedrukte: Welcome to the club. Dit komt echt heel veel voor bij mensen die de diagnose nog niet zo lang hebben. Het lijkt zelfs eerder standaard dan uitzondering. De meesten die de diagnose sneller accepteren, zijn toch wel vaker de mensen die al wat ouder zijn. quote: Ik wil ten eerste al niet dat m'n omgeving anders (aangepast) met me om zou moeten gaan dan een "normaal" persoon. Voel me dat echt niet waard. Wil gewoon als ieder ander behandeld worden. Je wilt gewoon normaal behandeld worden...das helemaal niet zo raar, toch? quote: Daarbij ben ik ook behoorlijk depressief geworden (ook mede door het overlijden van m'n vriendin 2 jaar geleden). Verder ook weinig hoop op de toekomst, door combinatie van alles waar ik nu mee zit. Ben onder behandeling bij een therapeute, maar ik weet niet hoe lang ik dat nog wil eigenlijk, aangezien sinds ik daar zit en mezelf onder ogen kom, mezelf alleen maar neerslachtiger voel worden. En waar ik tot een paar maanden terug ook betere momenten kende op bepaalde dagen, heb ik die dus ook niet meer. Ik verwacht hier verder niet een inhoudelijke reactie op, maar wilde het even kwijt, ook al vraag ik me nu af waarom, aangezien het niets met me lijkt te doen... Echt verlies heb ik al een tijdje niet meer meegemaakt, maar mijn tijd komt nog wel. Een verlate welkom van mijn kant in elk geval. ff de rest nog teruglezen hoor, moment.
magnetronkoffie	maandag 28 november 2016 @ 20:16
	quote: Op zaterdag 12 november 2016 23:34 schreef Frumzel het volgende: [..] Geeft niet, maar doelde op dat het niet lijkt op te luchten door mijn verhaal hier neer te zetten. Dat het m'n stemming verder niet verlicht. Er is ook enkel tegen mij (door m'n eigen therapeute) gezegd dat ik een vorm van autisme heb, maar dan ga je natuurlijk verder zoeken op internet en kom je tot de zelfdiagnose van PDD-NOS, omdat dat het meest overeenkomt met wat je zelf ervaart. Ding is ook dat ik niet zou weten met wie ik erover zou kunnen praten, omdat ik bang ben dat ik niet begrepen zal worden. M'n therapeute gaf ook aan dat het overlijden van m'n vriendin een veel grotere impact heeft op mij, dan op een persoon die dit niet heeft. Ervaar het zelf inderdaad als een te sterke prikkel waar ik maar niet overheen kan komen. Kan het echt nog geen plek geven en i.c.m. wat ik nu dus allemaal meemaak (dingen uit verleden die bijvoorbeeld terugkomen), maakt me dat dus ook zo depressief... Het overlijden van je vriendin zal waarschijnlijk een zeer groot effect op je hebben gehad (gaat het hier trouwens om je partner?). Vetgedrukte: Heb je al eens lotgenotencontact overwogen? Wel een beetje raar aangezien je de diagnose (nog) niet hebt, maar das wel een "quick way out" zeg maar . quote: Op zondag 13 november 2016 00:35 schreef Scuidward het volgende: Ik heb het wel wat mensen verteld, maar ze zijn niet anders met mij omgegaan. Op het werk weet niemand het. Denk dat ik dat liever zo houdt. Ik vind het zelf ook niet zo heel relevant om te vertellen. Ik zeg het wel als het me handig lijkt, om wat voor reden dan ook. Niks mis mee, moet gewoon kunnen vind ik. quote: Op zondag 13 november 2016 00:53 schreef Scuidward het volgende: Ach, de ene keer denk je: "Ow ik ben autistisch dus daarom doe ik dit nu niet." en heb je er vrede mee en en de andere keer denk je: "Verdomme ik ben toch ook weer niet zo autistisch dat ik dit niet durf?". Dat is volstrekt normaal. 't gekke is dat ik er in het dagelijks leven helemaal niet (meer) mee bezig ben. Maar ik ga tegenwoordig in het dagelijks leven dan ook eigenlijk vrijwel uitsluitend om met mensen die hier sowieso geen punt van maken. quote: Op zondag 13 november 2016 00:58 schreef Fera het volgende: [..] Na één gesprek daar hadden zij ook een sterk vermoeden van autisme en hebben ze verder onderzoek gedaan. Ik wacht nog steeds op de uitslag. Echter had de psycholoog zelf wat persoonlijke problemen waardoor ik wat langer moet wachten dan normaal. Ik moest er nog zelf achteraan ook ... Anders hadden ze gewoon niets gezegd. Ze zijn daar tegenwoordig wel een stuk beter op gaan letten. Terecht ook wel. Ik heb in de laatste tijd al heel wat vrouwen gesproken van wisselende leeftijd die de diagnose nog maar net hadden. Allemaal min of hetzelfde liedje, meer zelfde geschiedenis en zelfde ervaringen. Gewoon triest wel...maar er gebeurt tenminste nog iets. Ik herinnerde me ook deze post van mij nog: quote: Op vrijdag 18 februari 2011 19:05 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] En wat de toename van 't aantal mensen met asperger betreft, je wordt niet zomaar gediagnostiseerd. Ik ben ook pas sinds enkele jaren gediagnostiseerd. Was 't veel eerder aan 't licht gekomen, had m'n leven er een heel stuk anders uit kunnen zien, helaas. Wat ook nog gaat komen is dit: Autisme is, zover men nu weet, iets was voor de geboorte ontstaat. Het ontstaat dus al bij de foetus. Sommige foetussen worden dus geboren met autisme en de meesten niet. Er is echter 1 paradox: De helft van die foetussen zal uiteindelijk geboren worden als vrouw. Waar zijn al die vrouwen? Die zijn dus nog niet gediagnostiseerd. Dat vind ik dus triest. Ik heb ondertussen ook begrepen dat in de gedachtengang dat autisme bij vrouwen veel minder voor zou komen, ook verandering zit aan te komen. Dat er dan eindelijk daadwerkelijk bij het idee stilgestaan wordt dat autisme weleens iets zou kunnen zijn dat niet geslachtsgebonden zou zijn. Dat hier fouten zijn gemaakt, is wel duidelijk. En ik vind het nog steeds triest...of nu zelfs nog wel triester, nu ik in de tussentijd veel meer ervaring op dit vlak heb opgedaan... quote: Op zondag 13 november 2016 01:10 schreef Fera het volgende: [..] Apart. Maar ook weer niet. Ik heb eigenlijk het tegenovergestelde. Ik kan veel beter met mannen overweg dan met vrouwen. Maar ik weet niet of dat met mijn autisme te maken heeft. Alleen staan de meeste vrouwen ver van mij af qua interesses en dergelijke. Ik kan me over het algemeen slecht inleven in wat hen bezighoudt. Ik heb wel vriendinnen, maar die zijn eigenlijk net zoals ik. Vetgedrukte is trouwens op zich niet zo heel raar hoor, de interesses zijn toch wel aardig anders . Frumzel en Fera, weten jullie 2 ondertussen al wat meer? ^{Nu wel even genoeg teruggelezen, de rest komt later wel, nu ff chillen.}
Nijna	maandag 28 november 2016 @ 22:02
	Welkom terug Magnetron! Gelijk weer druk aan het teruglezen en reageren zie ik . Fijn om je weer te zien!
magnetronkoffie	dinsdag 29 november 2016 @ 00:00
	quote: Op maandag 28 november 2016 22:02 schreef Nijna het volgende: Welkom terug Magnetron! Gelijk weer druk aan het teruglezen en reageren zie ik . Fijn om je weer te zien! Hoi . Ja klopt, en danku . Maar ik had op een gegeven moment geen zin meer. Morgen weer een dag .
magnetronkoffie	dinsdag 29 november 2016 @ 10:39
	Hoezo miscommunicatie? Ik zag dit plaatje elders, vond hem wel treffend. Edit: Ik doe even een edit ipv een nieuwe post, maar als een meltdown bij een autist een beetje hetzelfde lijkt op wat je traditioneel vaker over (niet-autistische) vrouwen hoort (dat ze over-emotioneel zijn, of soms zelfs hysterisch, die (kroeg)verhalen zeg maar)), zouden die 2 dingen niet gerelateerd kunnen zijn aan elkaar? Zou wel een dingetje kunnen zijn waarom het bij mannen meer opvalt (want ten slotte werd het ook wel als een gedragsprobleem gezien en bij vrouwen zal dit minder opvallen omdat niet-autistische vrouwen sowieso wat emotioneler zijn t.o.v. niet-autistische mannen). [ Bericht 42% gewijzigd door magnetronkoffie op 29-11-2016 12:50:29 ]
Woods	dinsdag 29 november 2016 @ 19:40
	Houden relaties lang stand? Ik heb nog geen relatie gehad maar besef dat 1 iemand liefde geven misschien lastiger is dan ik dacht (uberhaupt met iemand communiceren is verdomde lastig )
Ceased2Be	dinsdag 29 november 2016 @ 20:14
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 19:40 schreef Woods het volgende: Houden relaties lang stand? Ik heb nog geen relatie gehad maar besef dat 1 iemand liefde geven misschien lastiger is dan ik dacht (uberhaupt met iemand communiceren is verdomde lastig ) Mooi moment voor mij om weer aan te haken. Mijn vorige relatie duurde ruim 10 jaar, 2 maanden terug is dat ten einde gekomen Daarvoor was het 2.5 jaar. Dus ja het kan wel, ken ook een paar voorbeelden die tientallen jaren gelukkig getrouwd zijn. En ja, communicatie is belangrijk daar kom je niet onderuit.
Woods	dinsdag 29 november 2016 @ 20:57
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 20:14 schreef Ceased2Be het volgende: [..] Mooi moment voor mij om weer aan te haken. Mijn vorige relatie duurde ruim 10 jaar, 2 maanden terug is dat ten einde gekomen Daarvoor was het 2.5 jaar. Dus ja het kan wel, ken ook een paar voorbeelden die tientallen jaren gelukkig getrouwd zijn. En ja, communicatie is belangrijk daar kom je niet onderuit. Ik ben 'licht autist'(in hoeverre je van schalen kunt spreken). Ik praat wel maar als het niet hoeft liever niet. Nu werk ik bij een drogisterij keten waar ik scholieren mag aansturen. Voor mij rete lastig gezien ik haast geen emoties heb. Ik kan wel lachen maar ik neem niet het initiatief om een babbeltje te maken laat staan spontaan grapjes i.t.t collega's die haast continue grapjes maken. Het kost me lijkt het echt energie om een babbeltje te maken. Nu trok ik dit door naar hoe een relatie er dan uit zou zien en ik voorzie problemen.(tenzij diegene ook zulke emoties vertoont).
Ceased2Be	dinsdag 29 november 2016 @ 21:04
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 20:57 schreef Woods het volgende: [..] Ik ben 'licht autist'(in hoeverre je van schalen kunt spreken). Ik praat wel maar als het niet hoeft liever niet. Nu werk ik bij een drogisterij keten waar ik scholieren mag aansturen. Voor mij rete lastig gezien ik haast geen emoties heb. Scheelt dat je voor het aansturen dan ook geen emotie nodig hebt, da's pure inzicht en plannen En het is niet zo dat je geen emoties hebt, het is meer het niet kunnen plaatsen of reageren op. Weet niet hoe oud je bent, maar veel van die zaken kun je enigszins leren en papegaaien. quote: Ik kan wel lachen maar ik neem niet het initiatief om een babbeltje te maken laat staan spontaan grapjes i.t.t collega's die haast continue grapjes maken. Het kost me lijkt het echt energie om een babbeltje te maken. Ach, dat is wel herkenbaar. Ik heb ook van die collegae, als ik zin heb gein ik mee en anders zit ik lekker met m'n koptelefoon op te werken (maar da's wat makkelijker op kantoor). Energie kost het hoe dan ook, of het nu collegae zijn waar ik wel een klik mee heb of niet. quote: Nu trok ik dit door naar hoe een relatie er dan uit zou zien en ik voorzie problemen.(tenzij diegene ook zulke emoties vertoont). Praten praten praten, hoe moeilijk ook maar daar voorkom je problemen mee. Als je allebei maar voor je uit blijft staren op het moment dat je er niet uitkomt wordt het moeilijk.
Woods	dinsdag 29 november 2016 @ 21:09
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 21:04 schreef Ceased2Be het volgende: [..] Scheelt dat je voor het aansturen dan ook geen emotie nodig hebt, da's pure inzicht en plannen En het is niet zo dat je geen emoties hebt, het is meer het niet kunnen plaatsen of reageren op. Weet niet hoe oud je bent, maar veel van die zaken kun je enigszins leren en papegaaien. [..] Ach, dat is wel herkenbaar. Ik heb ook van die collegae, als ik zin heb gein ik mee en anders zit ik lekker met m'n koptelefoon op te werken (maar da's wat makkelijker op kantoor). Energie kost het hoe dan ook, of het nu collegae zijn waar ik wel een klik mee heb of niet. [..] Praten praten praten, hoe moeilijk ook maar daar voorkom je problemen mee. Als je allebei maar voor je uit blijft staren op het moment dat je er niet uitkomt wordt het moeilijk. Over bepaalde onderwerpen kan ik prima praten echter spontaan ben ik niet. Zoals gezegd grapjes of leuke opmerkingen, überhaupt complimenten geven zijn mij vreemd. Ik probeer het wel want ik wil niet in die shell blijven zitten maar de manier waarop ik spreek zijn dan alsnog eentonig.
Frumzel	dinsdag 29 november 2016 @ 21:56
	quote: Op zaterdag 19 november 2016 22:50 schreef Nijna het volgende: andere situatie, maar wel hetzelfde effect. Stress wat resulteert in gemopper. Ik had het er vanavond nog met mijn moeder over, die zei dat ik misschien toch maar eens iets van yoga ofzo moest overwegen (die tip heb ik al vaker gehad). Om wat rustiger te kunnen blijven. Ik kan het natuurlijk allicht proberen. Alleen denk ik nu vooral: weer iets waar ik heen moet en wat me energie gaat kosten, maar wellicht levert het me meer op... het ligt in de week zullen we maar zeggen. Dat heb ik dus momenteel bij alles eigenlijk. Kies liever voor de veilige en rustige optie: "Dan maar alleen thuis dan..." quote: Nu is dit sowieso een drukke tijd, december in aantocht. Verplichtingen. Vanmorgen bedacht ik me op een gegeven moment dat ik eens wat minder bezig moet zijn met zorgen dat ik het voor anderen goed doe. Ik moet eerst maar eens zorgen dat ik het voor mij goed doe, ik ben weer aan het rennen en doen en als ik zo doorga dan zak ik straks toch weer weg. Dat wil ik niet. Dus ik ga de feestdagen maar eens zo organiseren dat het ook voor mij nog leuk is ipv als we dit maar gehad hebben kan ik weer ademhalen. Daar ga ik mensen mee voor de borst stoten, maar het is niet anders. En nu naar bed, want mijn nachtrust heb ik ook hard nodig. Ik weet eigenlijk zeker dat ik niks zal doen die maand dan dat ik alle andere maanden al deed en mja, toch teruggetrokken blijven leven. Ofwel, ik zal al die dagen echt zoveel als mogelijk proberen te negeren. Klinkt wellicht zielig, maar ik zie er gewoon geen plezier (meer) in. quote: Op vrijdag 25 november 2016 09:41 schreef Fera het volgende: [..] O, dat herken ik ergens wel. Ik vind ook best veel dingen interessant. Maar vaak niet interessant genoeg om er lang in te blijven hangen. Dan heb ik de neiging om er een periode lang heel veel over te lezen. Obsessief bijna. Maar op een dag is dat ineens over. Ik kan me er niet in blijven verdiepen, zoals ik sommige mensen wel zie doen. Dat ze echt alles over één onderwerp weten. Ik weet dan van alles een beetje. Discussies vind ik ook lastig. Ik heb moeite met argumenten verwoorden. Vaak heb ik ze wel, maar kan ik ze niet overbrengen. Soms houd ik wel eens een monoloog tegenover mijn moeder of zo. Maar bij haar voel ik me op mijn gemak en kan ik het kwijt. Maar meestal stel ik vragen ipv de discussie aangaan. Gewoon om te weten hoe de ander daarover denkt. Ik ben beter als luisterend oor dan discussie partner. Ik zou een goede interviewer kunnen zijn, denk ik. Maar hoe reageer je op grappige opmerkingen dan? Heb je door dat ze grappig bedoeld zijn? Ik nam ze vroeger altijd serieus en werd boos. Maar ik heb geleerd het verschil te zien. Ik heb opmerkingen die grappig bedoeld zijn vaak later pas door (voor m'n gevoel te laat). Dan wil ik dus halsoverkop een "grappige" tegenreactie geven, maar die komt er dan zo raar uit (en zie de andere persoon dan ook vertwijfeld reageren van; "wat moet ik hier nu weer op zeggen"), dat ik er zo snel mogelijk een eind probeer te breien aan het gesprek en vervolgens in m'n hoofd weer rondgaat van; "die sociale interactie was opnieuw weer om te janken..." quote: Op maandag 28 november 2016 19:37 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Vetgedrukte: Welcome to the club. Dit komt echt heel veel voor bij mensen die de diagnose nog niet zo lang hebben. Het lijkt zelfs eerder standaard dan uitzondering. De meesten die de diagnose sneller accepteren, zijn toch wel vaker de mensen die al wat ouder zijn. Mja, de verwelkoming van de club van 30+'ers was toch toenertijd (5 jaar geleden nu) een stuk minder vervelend aansluiten bij een club... quote: [..] Je wilt gewoon normaal behandeld worden...das helemaal niet zo raar, toch? [..] Echt verlies heb ik al een tijdje niet meer meegemaakt, maar mijn tijd komt nog wel. Een verlate welkom van mijn kant in elk geval. ff de rest nog teruglezen hoor, moment. Ik hoop oprecht dat je zoiets nooit hoeft mee te maken. Zoiets kan je je ook niet voorstellen hoe dat is als je dat niet hebt meegemaakt. Een nachtmerrie (dat heb ik weleens gehad ooit) waar je iemand verliest en dan badend in het zweet wakker wordt stelt dan niks voor. quote: Op maandag 28 november 2016 20:16 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Het overlijden van je vriendin zal waarschijnlijk een zeer groot effect op je hebben gehad (gaat het hier trouwens om je partner?). Vetgedrukte: Heb je al eens lotgenotencontact overwogen? Wel een beetje raar aangezien je de diagnose (nog) niet hebt, maar das wel een "quick way out" zeg maar . Het gaat inderdaad om m'n grote liefde... Lotgenoten is een no-go. Wil absoluut niet met mijn "tekortkomingen" geconfronteerd worden. Dat is niet alleen met ASS, maar met veel andere dingen die m'n leven enorm dwars zitten. quote: Frumzel en Fera, weten jullie 2 ondertussen al wat meer? Ik heb bij m'n therapeute wel aangegeven dat de symptomen van PDD-NOS de meeste matches bij me gaven, maar mja, dat is zelfdiagnose zei ik ook tegen haar. Zij leek het dan ook niet echt met me eens te zijn. Was er met m'n hoofd ook niet helemaal bij verder. Enkel dat ze zei dat alle symptomen onder ASS vallen. Ik werd er niet veel wijzer van, maar wellicht ook teveel info tegelijk denk ik...
Nijna	dinsdag 29 november 2016 @ 21:57
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 10:39 schreef magnetronkoffie het volgende: Edit: Ik doe even een edit ipv een nieuwe post, maar als een meltdown bij een autist een beetje hetzelfde lijkt op wat je traditioneel vaker over (niet-autistische) vrouwen hoort (dat ze over-emotioneel zijn, of soms zelfs hysterisch, die (kroeg)verhalen zeg maar)), zouden die 2 dingen niet gerelateerd kunnen zijn aan elkaar? Zou wel een dingetje kunnen zijn waarom het bij mannen meer opvalt (want ten slotte werd het ook wel als een gedragsprobleem gezien en bij vrouwen zal dit minder opvallen omdat niet-autistische vrouwen sowieso wat emotioneler zijn t.o.v. niet-autistische mannen). Ik heb geen idee eigenlijk, het zou kunnen, maar ik heb er eigenlijk niet echt iets zinnigs over te zeggen (schiet je weinig mee op dus). quote: Op dinsdag 29 november 2016 19:40 schreef Woods het volgende: Houden relaties lang stand? Ik heb nog geen relatie gehad maar besef dat 1 iemand liefde geven misschien lastiger is dan ik dacht (uberhaupt met iemand communiceren is verdomde lastig ) Ik denk dat geen niet een simpel antwoord is op je vraag. Ik heb inmiddels ruim 16 jaar een relatie, communicatie is lastig, maar ik heb niet de indruk dat dat enkel van mijn kant is zeg maar... Wat ik frustrerend vind aan een relatie of uberhaupt het met meerdere mensen in 1 huis wonen, is dat je niet helemaal je eigen ding kan doen. Dat je afspraken maakt en anderen die niet nakomen. Dat zijn dingen die me frustreren. (op het moment wel een thema zeg maar... )
magnetronkoffie	dinsdag 29 november 2016 @ 22:25
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 21:57 schreef Nijna het volgende: [..] Ik heb geen idee eigenlijk, het zou kunnen, maar ik heb er eigenlijk niet echt iets zinnigs over te zeggen (schiet je weinig mee op dus). Het was ook maar een dingetje waarvan ik dacht "Hmm...zou toch kunnen? Misschien?" Maar echt belangrijk vond ik het niet, anders had ik daarna nog veel meer geschreven . quote: Op dinsdag 29 november 2016 21:09 schreef Woods het volgende: [..] Over bepaalde onderwerpen kan ik prima praten echter spontaan ben ik niet. Zoals gezegd grapjes of leuke opmerkingen, überhaupt complimenten geven zijn mij vreemd. Ik probeer het wel want ik wil niet in die shell blijven zitten maar de manier waarop ik spreek zijn dan alsnog eentonig. Zelf zou ik geen tijd/energie meer in zulke mensen steken...tenzij mijn werk daarvan afhankelijk is (dus alleen zo nodig). Tijdens mijn vrijwilligerswerk hielp dit wel, ten slotte hoef ik niet met iedereen vriendjes te zijn (en zou ik niet kunnen en ook niet willen).
magnetronkoffie	dinsdag 29 november 2016 @ 22:48
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 21:56 schreef Frumzel het volgende: Lotgenoten is een no-go. Wil absoluut niet met mijn "tekortkomingen" geconfronteerd worden. Dat is niet alleen met ASS, maar met veel andere dingen die m'n leven enorm dwars zitten. Maar vind je het dan helemaal niet prettig hier? Ik vond het even wennen (vooral in het begin), maar nu zou ik zelfs niet anders meer willen. ADHD-ers vind ik trouwens wel een stuk irritanter, op een gegeven moment ken ik die Alle Dagen Heel Druk HAHAHA!-grapjes en variaties daarvan wel . En ik word een beetje gek van die drukte. Maar zelf vind ik het juist fijn als iemand gelijk begrijpt dat ik meer op mezelf wil zijn en dat ik andere onderwerpen en grapjes leuk vind en dat ik ook andere interesses heb. Vroeger was ik toch wel vaak bezig (voor m'n gevoel dan) met "onderhandelen" hoevaak en wanneer ik met wie dan "moest" gaan afspreken (stel iemand wil 3x/week met mij afspreken, maar ik wil max 1x/week, dan moest ik maar accepteren dat het dus 2x/week zou worden, want dan hebben we beiden wat moeten bijleggen. Maar wat die ander niet snapt, is dat die 1x/week al mijn max is en meer alleen maar meer van mij zal vragen. Bij lotgenoten hoef ik niet steeds mijn grenzen te bewaken en dat geeft mij rust). In het begin viel lotgenotencontact mij tegen, maar ik ben compleet om. Wel is het handig om een beetje selectief te zijn met wie je om wilt gaan. Dat iemand autistisch is, garandeert nog niet dat ik die persoon dus zal mogen, maar het stukje onbegrip is bij vakje "start" al meteen voor 90% geklaard. Scheelt weer, en ik houd niet zo van gedoe. quote: [..] Dat heb ik dus momenteel bij alles eigenlijk. Kies liever voor de veilige en rustige optie: "Dan maar alleen thuis dan..." Als je bij -alles- het gevoel hebt, dan ben je jezelf aan het overbelasten. Als je op een gegeven moment een tijdje je eigen tempo weet vast te houden (dus ook vaker nee durven zeggen zodra en zolang dat nodig is), zal je op een gegeven moment zelfs gaan merken dat je warempel zin krijgt om zelf contact met anderen te gaan opnemen. Zit er wel in dat je sowieso minder behoefte aan sociaal doen zal hebben, maar zelf vind ik dat helemaal niet erg. Vind het wel lekker om geregeld zelf wat te doen en ergens verwacht ik van anderen ook dat ik ze niet constant hoef te babysitten/vermaken. quote: [..] Ik weet eigenlijk zeker dat ik niks zal doen die maand dan dat ik alle andere maanden al deed en mja, toch teruggetrokken blijven leven. Ofwel, ik zal al die dagen echt zoveel als mogelijk proberen te negeren. Klinkt wellicht zielig, maar ik zie er gewoon geen plezier (meer) in. Als je het niet leuk vindt, waarom zou je het dan doen? Omdat anderen dat zo graag van je willen? Ik geef je groot gelijk. quote: [..] Ik heb opmerkingen die grappig bedoeld zijn vaak later pas door (voor m'n gevoel te laat). Dan wil ik dus halsoverkop een "grappige" tegenreactie geven, maar die komt er dan zo raar uit (en zie de andere persoon dan ook vertwijfeld reageren van; "wat moet ik hier nu weer op zeggen"), dat ik er zo snel mogelijk een eind probeer te breien aan het gesprek en vervolgens in m'n hoofd weer rondgaat van; "die sociale interactie was opnieuw weer om te janken..." Dit herken ik wel. Heb ik vroeger ja-ren lang geprobeerd. Eigenlijk werd het wel -iets- beter, maar ik haalde nooit het niveau van de rest. Maar ik ben er wel veel beter in geworden, heel veel fok!meets doen was daarbij wel een goede beslissing van mij. Ik was wel vrij stil, maar ik heb alles geabsorbeerd en me later dingen eigen gemaakt (zelfs ver na de meet zelf bleef ik ervan leren, net alsof ik dat boek nog in mijn bibliotheek in mijn hoofd had. het valt me sowieso wel op dat ik nog heel lang van een bepaalde ervaring kan leren, zo nu en dan een jaar daarna of nog langer). Maar...uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen (zelfs voor mijn diagnose al) dat ik eigenlijk het beste zoveel mogelijk kan blijven omgaan met mensen waarmee ik sowieso vanaf dag 1 al meer op 1 level zit. Dit scheelde me op den duur ook veel nare ervaringen met mensen die achteraf gezien toch niet te vertrouwen bleken te zijn. En het allerbelangrijkste wat ik qua sociaal contact gemerkt heb, is dat ik het beste sociaal kan doen (dus ook kletsen enzo) als ik lekker in mijn vel zit. Zolang ik lef heb en nog een zonnige kant kan zien, weet ik dat ik niet meer bang hoef te zijn verbaal onderlegd te zijn. Ik ben gegaan van een stille "ergens achterin de klas" naar iemand die vrijwel geen blad meer voor de mond heeft en die zegt wat ie op zijn hart heeft liggen (ook al komt het er niet altijd even handig uit). quote: [..] Mja, de verwelkoming van de club van 30+'ers was toch toenertijd (5 jaar geleden nu) een stuk minder vervelend aansluiten bij een club... Hoe bedoel je? Heb je het over een specifieke groep mensen nu? quote: [..] Ik hoop oprecht dat je zoiets nooit hoeft mee te maken. Zoiets kan je je ook niet voorstellen hoe dat is als je dat niet hebt meegemaakt. Een nachtmerrie (dat heb ik weleens gehad ooit) waar je iemand verliest en dan badend in het zweet wakker wordt stelt dan niks voor. Helaas...in elk geval 1 sterfgeval ligt op me te wachten, want terminaal ziek. quote: [..] Het gaat inderdaad om m'n grote liefde... Ah kut, wat rot voor je . quote: [..] Ik heb bij m'n therapeute wel aangegeven dat de symptomen van PDD-NOS de meeste matches bij me gaven, maar mja, dat is zelfdiagnose zei ik ook tegen haar. Zij leek het dan ook niet echt met me eens te zijn. Was er met m'n hoofd ook niet helemaal bij verder. Enkel dat ze zei dat alle symptomen onder ASS vallen. Ik werd er niet veel wijzer van, maar wellicht ook teveel info tegelijk denk ik... Ik moet eerlijk zeggen dat de keuze tussen die verschillende varianten sowieso al aardig arbitrair was. Ik had ook PDD-NOS kunnen krijgen (ik kreeg Asperger) en een ander die ik ken, kreeg PDD-NOS, maar had ook Asperger kunnen krijgen.
magnetronkoffie	dinsdag 29 november 2016 @ 22:52
	quote: Op vrijdag 25 november 2016 09:41 schreef Fera het volgende: [..] O, dat herken ik ergens wel. Ik vind ook best veel dingen interessant. Maar vaak niet interessant genoeg om er lang in te blijven hangen. Dan heb ik de neiging om er een periode lang heel veel over te lezen. Obsessief bijna. Maar op een dag is dat ineens over. Ik kan me er niet in blijven verdiepen, zoals ik sommige mensen wel zie doen. Dat ze echt alles over één onderwerp weten. Ik weet dan van alles een beetje. Discussies vind ik ook lastig. Ik heb moeite met argumenten verwoorden. Vaak heb ik ze wel, maar kan ik ze niet overbrengen. Soms houd ik wel eens een monoloog tegenover mijn moeder of zo. Maar bij haar voel ik me op mijn gemak en kan ik het kwijt. Maar meestal stel ik vragen ipv de discussie aangaan. Gewoon om te weten hoe de ander daarover denkt. Ik ben beter als luisterend oor dan discussie partner. Ik zou een goede interviewer kunnen zijn, denk ik. Maar hoe reageer je op grappige opmerkingen dan? Heb je door dat ze grappig bedoeld zijn? Ik nam ze vroeger altijd serieus en werd boos. Maar ik heb geleerd het verschil te zien. Ik had deze gemist geloof ik? Vetgedrukte vind ik erg herkenbaar. 1 van de dingen voor mij is dat ik altijd wel wat op de plank heb liggen en me nooit hoef te vervelen. Ik heb nog talloze projectjes liggen en zat ideeën, plekken waar ik heen zou willen gaan (vaak stellen deze plekken eigenlijk weinig voor). Waarom kan je ze niet overbrengen? Ik vond je altijd juist vrij helder en duidelijk overkomen? In deze reeks tot nu toe in elk geval wel.
Vimbavimba	woensdag 30 november 2016 @ 06:24
	Wat zoeken jullie in een partner? Moet hij/zij een tegenpool zijn? (juist heel spontaan, extravert enz.) Of juist een gelijke daarin? Heb het idee dat sommige mannen met autisme juist een tegenpool zoeken. Mij maakt het als vrouw niet uit, lijkt mij beetje raar als ik iemand zoek die dingen kan compenseren. Een vriend is geen psycholoog. En hetzelfde zijn kan juist misschien handig zijn. Meer dingen die je eerder begrijpt.
Ceased2Be	woensdag 30 november 2016 @ 07:24
	quote: Op woensdag 30 november 2016 06:24 schreef Vimbavimba het volgende: Wat zoeken jullie in een partner? Moet hij/zij een tegenpool zijn? (juist heel spontaan, extravert enz.) Of juist een gelijke daarin? Heb het idee dat sommige mannen met autisme juist een tegenpool zoeken. Mij maakt het als vrouw niet uit, lijkt mij beetje raar als ik iemand zoek die dingen kan compenseren. Een vriend is geen psycholoog. En hetzelfde zijn kan juist misschien handig zijn. Meer dingen die je eerder begrijpt. Mijn eerste relatie was een exacte tegenpool van me en dat klapte op een gegeven moment echt gruwelijk. Mijn tweede zat veel meer op 1 lijn en dat maakte alles zo ontzettend veel makkelijker. Het vrat veel minder energie.
magnetronkoffie	woensdag 30 november 2016 @ 09:17
	quote: Op woensdag 30 november 2016 06:24 schreef Vimbavimba het volgende: Wat zoeken jullie in een partner? Moet hij/zij een tegenpool zijn? (juist heel spontaan, extravert enz.) Of juist een gelijke daarin? Heb het idee dat sommige mannen met autisme juist een tegenpool zoeken. Mij maakt het als vrouw niet uit, lijkt mij beetje raar als ik iemand zoek die dingen kan compenseren. Een vriend is geen psycholoog. En hetzelfde zijn kan juist misschien handig zijn. Meer dingen die je eerder begrijpt. Meer elkaars gelijke. Verschillen zijn prima, zolang je elkaar daar maar mee aanvult, maar vaak eindigen deze verschillen in een strijdtoneel. Dus voor mij geen tegenpolen meer. Ook niet als gewone vriendschap, ik heb het daar nu compleet mee gehad. Wat andere mannen (al dan niet met autisme....of vrouwen al dan niet autistisch) zoeken, boeit me eerlijk gezegd niet zo. Tegenwoordig zou ik absoluut voor iemand willen kiezen die meer op mij lijkt. Interesses hoeven natuurlijk niet 100% te overlappen, maar zou wel handig zijn als zij zelf (net als ik dus) ook meerdere interesses heeft want dan zal een deel vast wel overlappen. En ja, het begrip is gewoon de helft van het gemak. Communicatie is ook belangrijk en die zal bij een gelijkgestemde ook beter verlopen. Zonder communicatie geen (intieme) relatie . Bij vriendschap ligt dit denk ik wel wat anders, daar gaat het er meer om dat de communicatie die er is, wel bij voorkeur van betere kwaliteit is (begrip is hier trouwens ook erg handig, maar dit vind ik van al mijn sociale contacten). Wat vrienden betreft, spreek ik bepaalde individuen soms/geregeld weken niet. [ Bericht 1% gewijzigd door magnetronkoffie op 30-11-2016 09:36:33 ]
Woods	woensdag 30 november 2016 @ 11:19
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 22:25 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Het was ook maar een dingetje waarvan ik dacht "Hmm...zou toch kunnen? Misschien?" Maar echt belangrijk vond ik het niet, anders had ik daarna nog veel meer geschreven . [..] Zelf zou ik geen tijd/energie meer in zulke mensen steken...tenzij mijn werk daarvan afhankelijk is (dus alleen zo nodig). Tijdens mijn vrijwilligerswerk hielp dit wel, ten slotte hoef ik niet met iedereen vriendjes te zijn (en zou ik niet kunnen en ook niet willen). We werken in een klein groepje waar ik de afwezige ben. Af en toe probeer ik wel een 'houterig' grapje te maken maar spontaan ben ik niet. Laat staan om dan nog oogcontact te maken. Kortsluiting
magnetronkoffie	woensdag 30 november 2016 @ 11:33
	quote: Op woensdag 30 november 2016 11:19 schreef Woods het volgende: [..] We werken in een klein groepje waar ik de afwezige ben. Af en toe probeer ik wel een 'houterig' grapje te maken maar spontaan ben ik niet. Laat staan om dan nog oogcontact te maken. Kortsluiting Forceren heeft sowieso geen zin. Vind je het zelf wel -echt- een leuke werkplek? Vind je je collega's wel -echt- leuk? Wat vinden ze zelf van jou?
Nijna	donderdag 1 december 2016 @ 11:08
	Vrijwilligerswerk voor morgen afgezegd. Zo ontzettend tegen mijn principes, maar ik denk wel beter voor mijzelf... Ik heb het te druk, althans zo voelt het. En nu moeten we morgenochtend eerst nog ergens anders heen, zou ik daarna naar mijn vrijwilligerswerk. Maar ik loop al een paar weken op mn tandvlees, inmiddels alweer niet fit en moe. Nadat mijn moeder gisteren zei dat het toch echt verstandiger is om even pas op de plaats te maken en me vanmorgen nog even hielp met hoe ik dat dan het beste kon doen, heb ik het toch maar gedaan. Terwijl als ik een ander advies zou moeten geven, had ik ook geadviseerd om het een keer af te zeggen. Ik stond gisteren in tranen op het schoolplein omdat een kind met mijn kind wilde spelen en doorvroeg waarom het dan niet kon... .
magnetronkoffie	donderdag 1 december 2016 @ 15:20
	Hebben er hier mensen last van niet precies kunnen omschrijven waar ze pijn hebben? Ik ben nu al 2 keer bij de HA geweest en beide keren waren er problemen omdat ik moeilijk kon aangeven waar ik nou precies pijn had. Daarbovenop ben ik ook nog eens relatief ongevoelig voor drukpijn, dus doet iets bij mij vaak geen pijn waar het bij anderen wel pijn doet en...dit levert gewoon zoveel gedoe op .
Opoefiets	donderdag 1 december 2016 @ 18:16
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 19:40 schreef Woods het volgende: Houden relaties lang stand? Ik heb nog geen relatie gehad maar besef dat 1 iemand liefde geven misschien lastiger is dan ik dacht (uberhaupt met iemand communiceren is verdomde lastig ) Mijn langste relatie is nu bijna 3 jaar. Daarvoor heb ik een relatie gehad van ruim 2 jaar. Ik vind het overigens af en toe wel moeilijk om met iemand samen moeten zijn die een zwaardere vorm van Asperger heeft dan ik. We begrijpen elkaar prima en de communicatie is ook goed, maar in sommige dingen merk ik dat het eenrichtingsverkeer is. Dat vind ik toch jammer.
Woods	donderdag 1 december 2016 @ 20:17
	quote: Op donderdag 1 december 2016 18:16 schreef Opoefiets het volgende: [..] Mijn langste relatie is nu bijna 3 jaar. Daarvoor heb ik een relatie gehad van ruim 2 jaar. Ik vind het overigens af en toe wel moeilijk om met iemand samen moeten zijn die een zwaardere vorm van Asperger heeft dan ik. We begrijpen elkaar prima en de communicatie is ook goed, maar in sommige dingen merk ik dat het eenrichtingsverkeer is. Dat vind ik toch jammer. Fijn om te lezen dat relaties wel degelijk mogelijk zijn. Ik heb uberhaupt geen relatie gehad maar het benauwd me enigszins wel om het hele leven met 1 iemand te delen.
magnetronkoffie	donderdag 1 december 2016 @ 20:38
	quote: Op donderdag 1 december 2016 20:17 schreef Woods het volgende: [..] Fijn om te lezen dat relaties wel degelijk mogelijk zijn. Ik heb uberhaupt geen relatie gehad maar het benauwd me enigszins wel om het hele leven met 1 iemand te delen. Je hoeft natuurlijk niet te gaan samenwonen als je dat niet wilt . Hoe oud ben je eigenlijk als ik vragen mag? Ik was ook heel laat met mijn 1e relatie (iets van 27 ofzo), maar ik heb wel het 1 en ander kunnen inhalen. Merk wel dat ik er sowieso minder behoefte aan heb en ben wel erg gesteld op mijn eigen plekje zeg maar.
Nijna	donderdag 1 december 2016 @ 20:40
	quote: Op donderdag 1 december 2016 15:20 schreef magnetronkoffie het volgende: Hebben er hier mensen last van niet precies kunnen omschrijven waar ze pijn hebben? Ik ben nu al 2 keer bij de HA geweest en beide keren waren er problemen omdat ik moeilijk kon aangeven waar ik nou precies pijn had. Daarbovenop ben ik ook nog eens relatief ongevoelig voor drukpijn, dus doet iets bij mij vaak geen pijn waar het bij anderen wel pijn doet en...dit levert gewoon zoveel gedoe op . Volgens mij is het wel een bekend iets bij ASS, maar ik herken het niet van mezelf. Maar ik heb al verschillende ervaringen gehoord van kinderen met bv een botbreuk die hier rustig mee doorliepen zeg maar. Niet specifiek met pijn, maar ik heb wel eens het idee dat ik niet heel duidelijk ben met dingen aangeven. Ik heb wel eens het idee dat ik gewoon te vaag ben ofzo... of een andere taal spreek.
magnetronkoffie	donderdag 1 december 2016 @ 20:46
	quote: Op donderdag 1 december 2016 20:40 schreef Nijna het volgende: [..] Volgens mij is het wel een bekend iets bij ASS, maar ik herken het niet van mezelf. Maar ik heb al verschillende ervaringen gehoord van kinderen met bv een botbreuk die hier rustig mee doorliepen zeg maar. Niet specifiek met pijn, maar ik heb wel eens het idee dat ik niet heel duidelijk ben met dingen aangeven. Ik heb wel eens het idee dat ik gewoon te vaag ben ofzo... of een andere taal spreek. Ik heb trouwens de indruk dat vetgedrukte bij veel autisten wel -een- rol speelt, maar dat het zich per individu anders kan uiten (zoals het bij jou zich anders uit). Ik merk wel dat ik meer moeite heb met uitleggen hoe ik me voel, maar dat ik daar wel beter in ben geworden de laatste pak-em-beet 5 jaar. Het enige is dat dat wat ik uitleg, vaak een complex mozaiek aan gevoelens, emoties en gedachten is (en afwegingen en zorgen en plannen, tis alles ook nog eens constant in beweging en daarbovenop komt nog een filter die weer veranderlijk is en afhankelijk van andere factoren (zoals hoe moe ik ben en of ik honger heb etc enz). Tis ingewikkeld en zeggen "ik ben blij PUNT" klopt voor mijn gevoel ook gewoon niet, want dan laat ik teveel dingen weg. Ik denk dat ik (mede) hierdoor graag zo nu en dan (niet altijd dus) mensen in levende lijve zie, omdat ik dan als het ware de andere persoon beter snap, ook als ik diezelfde persoon daarna een paar keer alleen maar bel of chat. edit: Ik vraag me trouwens af of ze misschien in andere talen niet bewoordingen hebben voor gevoelens die we in het Nederlands helemaal niet hebben? (dus dat we in Nederland een gevoel hebben waar geen woord voor bestaat of zelfs ook maar bekend is, maar in een heel ander land dit gevoel gewoon algemeen bekend en erkend is en ook gewoon een naam heeft) [ Bericht 4% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-12-2016 01:23:03 (typo) ]
Nijna	zondag 4 december 2016 @ 13:46
	Gisteren op visite en daar zat iemand die ik maar niet kan peilen. Nu ken ik diegene nog niet zo lang, volgens mij was dit de derde keer dat ik hem zag. Maar ik weet niet of hij grapjes maakt of me belachelijk maakt of dat we gewoon een andere taal spreken ofzo. Als ik mijn lievelingsthee pak en er wordt gezegd: "Daar wordt je zeker lekker rustig van"... dan heb ik het gevoel dat ik belachelijk wordt gemaakt (zeker aangezien het al de tweede keer was en de vorige keer was het nadat ik boos was geworden). En zo zijn er meer momenten dat ik niet zo goed snap waarom hij bepaalde dingen zegt. Ik moet zeggen dat ik ook niet echt een klik met hem heb zeg maar. Hij doet me denken aan iemand die ik absoluut niet mag. Ik wil graag netjes blijven naar anderen, maar als ik het idee heb dat ik belachelijk wordt gemaakt dan vind ik dat erg lastig... en ik ben bang dat als ik vraag of het nou een grap is of niet, dat er gezeur van komt.
Fera	zondag 4 december 2016 @ 16:56
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 22:52 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Ik had deze gemist geloof ik? Vetgedrukte vind ik erg herkenbaar. 1 van de dingen voor mij is dat ik altijd wel wat op de plank heb liggen en me nooit hoef te vervelen. Ik heb nog talloze projectjes liggen en zat ideeën, plekken waar ik heen zou willen gaan (vaak stellen deze plekken eigenlijk weinig voor). Waarom kan je ze niet overbrengen? Ik vond je altijd juist vrij helder en duidelijk overkomen? In deze reeks tot nu toe in elk geval wel. Dank je. Ik denk dat het via tekst beter gaat. Dan is het veel schrappen en herschrijven. Dat gaat helaas niet IRL, zeg maar. Dus dan duurt het of te lang voordat ik antwoord geef, of het komt er een beetje verkeerd uit. Het is ook zo dat ik gewoon heel onzeker ben en waarschijnlijk conflict gewoon uit de weg ga. Bang om voor schut te staan ofzo.
Fera	zondag 4 december 2016 @ 17:02
	Conclusie van het gesprek afgelopen dinsdag was dat ze nog niet genoeg wisten. In het verleden ben ik ook onderzocht op ADD, maar mijn psycholoog vond dat onderzoek maar karig. Dus ze wil daar ook naar gaan kijken. Volgende week nog een gesprek met mijn moeder erbij . De dag erna een intelligentietest en de week daarna een neuropsychologische test. Doen ze niet bij iedereen hoorde ik. Ben benieuwd. In ieder geval fijn dat het allemaal in een zeer korte periode mogelijk is.
Woods	zondag 4 december 2016 @ 17:41
	Ik merk vaker op zodra ik een inspanning lever ik vergeet adem te halen lijkt het. Zorgt dit ervoor dat ik moeite heb meerdere dingen te doen?
Opoefiets	maandag 5 december 2016 @ 12:26
	quote: Op donderdag 1 december 2016 20:17 schreef Woods het volgende: [..] Fijn om te lezen dat relaties wel degelijk mogelijk zijn. Ik heb uberhaupt geen relatie gehad maar het benauwd me enigszins wel om het hele leven met 1 iemand te delen. Om heel eerlijk te zijn, zijn we ook begonnen met 'We zien wel waar het schip strandt'. Het is wel aan te raden als je samenwoont ieder een eigen ruimte te hebben waar je even tot jezelf mag komen.
Vimbavimba	maandag 5 december 2016 @ 14:25
	quote: Op zondag 4 december 2016 17:02 schreef Fera het volgende: Conclusie van het gesprek afgelopen dinsdag was dat ze nog niet genoeg wisten. In het verleden ben ik ook onderzocht op ADD, maar mijn psycholoog vond dat onderzoek maar karig. Dus ze wil daar ook naar gaan kijken. Volgende week nog een gesprek met mijn moeder erbij . De dag erna een intelligentietest en de week daarna een neuropsychologische test. Doen ze niet bij iedereen hoorde ik. Ben benieuwd. In ieder geval fijn dat het allemaal in een zeer korte periode mogelijk is. Wat doen ze niet bij iedereen? Ik ga naar het autismeteam maar heb geen zin in weer een iq-test. Heb er 10 jaar terug bij het GGZ gehad. Was toen 17. En het kan toch nooit veel afwijken volgens mij. Wel rot dat je nog niks wist. Maar aan de andere kant wel goed dat je gauw meer duidelijkheid hebt. Hopelijk krijg je uitsluitsel in de zin dat als je 'iets' hebt dan dingen op zijn plek kunnen vallen en je dan kan groeien in dingen. Alvast veel succes.
Fera	maandag 5 december 2016 @ 15:01
	quote: Op maandag 5 december 2016 14:25 schreef Vimbavimba het volgende: [..] Wat doen ze niet bij iedereen? Die extra onderzoeken. Tenminste, niet bij deze instelling. Voordat er weer allemaal mensen komen posten dat het bij hen wel zo is. Meestal hebben ze na de gesprekken wel een aardig beeld. Dat was wat ik eruit begreep. Dank je wel.
Fera	maandag 5 december 2016 @ 15:03
	quote: Op maandag 5 december 2016 12:26 schreef Opoefiets het volgende: [..] Om heel eerlijk te zijn, zijn we ook begonnen met 'We zien wel waar het schip strandt'. Het is wel aan te raden als je samenwoont ieder een eigen ruimte te hebben waar je even tot jezelf mag komen. Hier heb ik in het verleden wel moeite mee gehad. Ik woon nu alleen, maar wel met een ex van mij samengewoond. Ik denk dat het gebrek aan ruimte wel heeft meegespeeld in de break up. Maar ja, toen besefte ik dat nog niet.
Morrigan	maandag 5 december 2016 @ 15:31
	quote: Op maandag 5 december 2016 15:01 schreef Fera het volgende: [..] Die extra onderzoeken. Tenminste, niet bij deze instelling. Voordat er weer allemaal mensen komen posten dat het bij hen wel zo is. Meestal hebben ze na de gesprekken wel een aardig beeld. Dat was wat ik eruit begreep. Dank je wel. Ik heb nooit een intelligentietest hoeven doen. Vonden ze niet nodig.
Frumzel	maandag 5 december 2016 @ 23:46
	quote: Op dinsdag 29 november 2016 22:48 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Maar vind je het dan helemaal niet prettig hier? Ik vond het even wennen (vooral in het begin), maar nu zou ik zelfs niet anders meer willen. ADHD-ers vind ik trouwens wel een stuk irritanter, op een gegeven moment ken ik die Alle Dagen Heel Druk HAHAHA!-grapjes en variaties daarvan wel . En ik word een beetje gek van die drukte. Maar zelf vind ik het juist fijn als iemand gelijk begrijpt dat ik meer op mezelf wil zijn en dat ik andere onderwerpen en grapjes leuk vind en dat ik ook andere interesses heb. Vroeger was ik toch wel vaak bezig (voor m'n gevoel dan) met "onderhandelen" hoevaak en wanneer ik met wie dan "moest" gaan afspreken (stel iemand wil 3x/week met mij afspreken, maar ik wil max 1x/week, dan moest ik maar accepteren dat het dus 2x/week zou worden, want dan hebben we beiden wat moeten bijleggen. Maar wat die ander niet snapt, is dat die 1x/week al mijn max is en meer alleen maar meer van mij zal vragen. Bij lotgenoten hoef ik niet steeds mijn grenzen te bewaken en dat geeft mij rust). In het begin viel lotgenotencontact mij tegen, maar ik ben compleet om. Wel is het handig om een beetje selectief te zijn met wie je om wilt gaan. Dat iemand autistisch is, garandeert nog niet dat ik die persoon dus zal mogen, maar het stukje onbegrip is bij vakje "start" al meteen voor 90% geklaard. Scheelt weer, en ik houd niet zo van gedoe. [..] Als je bij -alles- het gevoel hebt, dan ben je jezelf aan het overbelasten. Als je op een gegeven moment een tijdje je eigen tempo weet vast te houden (dus ook vaker nee durven zeggen zodra en zolang dat nodig is), zal je op een gegeven moment zelfs gaan merken dat je warempel zin krijgt om zelf contact met anderen te gaan opnemen. Zit er wel in dat je sowieso minder behoefte aan sociaal doen zal hebben, maar zelf vind ik dat helemaal niet erg. Vind het wel lekker om geregeld zelf wat te doen en ergens verwacht ik van anderen ook dat ik ze niet constant hoef te babysitten/vermaken. [..] Als je het niet leuk vindt, waarom zou je het dan doen? Omdat anderen dat zo graag van je willen? Ik geef je groot gelijk. [..] Dit herken ik wel. Heb ik vroeger ja-ren lang geprobeerd. Eigenlijk werd het wel -iets- beter, maar ik haalde nooit het niveau van de rest. Maar ik ben er wel veel beter in geworden, heel veel fok!meets doen was daarbij wel een goede beslissing van mij. Ik was wel vrij stil, maar ik heb alles geabsorbeerd en me later dingen eigen gemaakt (zelfs ver na de meet zelf bleef ik ervan leren, net alsof ik dat boek nog in mijn bibliotheek in mijn hoofd had. het valt me sowieso wel op dat ik nog heel lang van een bepaalde ervaring kan leren, zo nu en dan een jaar daarna of nog langer). Maar...uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen (zelfs voor mijn diagnose al) dat ik eigenlijk het beste zoveel mogelijk kan blijven omgaan met mensen waarmee ik sowieso vanaf dag 1 al meer op 1 level zit. Dit scheelde me op den duur ook veel nare ervaringen met mensen die achteraf gezien toch niet te vertrouwen bleken te zijn. En het allerbelangrijkste wat ik qua sociaal contact gemerkt heb, is dat ik het beste sociaal kan doen (dus ook kletsen enzo) als ik lekker in mijn vel zit. Zolang ik lef heb en nog een zonnige kant kan zien, weet ik dat ik niet meer bang hoef te zijn verbaal onderlegd te zijn. Ik ben gegaan van een stille "ergens achterin de klas" naar iemand die vrijwel geen blad meer voor de mond heeft en die zegt wat ie op zijn hart heeft liggen (ook al komt het er niet altijd even handig uit). [..] Hoe bedoel je? Heb je het over een specifieke groep mensen nu? [..] Helaas...in elk geval 1 sterfgeval ligt op me te wachten, want terminaal ziek. [..] Ah kut, wat rot voor je . [..] Ik moet eerlijk zeggen dat de keuze tussen die verschillende varianten sowieso al aardig arbitrair was. Ik had ook PDD-NOS kunnen krijgen (ik kreeg Asperger) en een ander die ik ken, kreeg PDD-NOS, maar had ook Asperger kunnen krijgen. Vind het wel ok hier, maar ik kan er denk ik nooit aan wennen. Daarbij, ik zie niemand en niemand ziet mij hier. Dus geen IRL contact. Ik weet het ook niet. Combinatie met depressie maakt het alleen maar lastiger ook. Gaan zoveel dingen door mekaar door m'n hoofd heen. Zoals, ik wil wel op mezelf zijn, maar daar word ik steeds ongelukkiger van. Maar voel me ook ergens schuldig over. Ik weet niet. Is niet uit te leggen denk ik. Maar ook dat ik gewoon voel dat mensen me anders benaderen dan andere personen. Gevoel van dat ik "speciaal" wordt benaderd ofzo. Is niet in woorden uit te leggen denk ik. Is eigenlijk ook vooral dat ik me er bewust van ben, sinds ik die diagnose te horen heb gekregen. Ik link heel erg alles daaraan vast. Nu ik zelden nog iemand zie eigenlijk, buiten werk om, raak ik ook steeds meer binnengesloten. De drang om nog iets te gaan of mogen doen verdwijnt steeds meer. Enkel als ze er "dwingend" om vragen, doe ik er wat mee, om ze tevreden te stellen. Om er voorlopig weer vanaf te zijn. En toch lijk ik het echt te missen, die contacten. Zo tegenstrijdig. Wat die club van dertigers was toen laconiek bedoeld. Zo van, je hoort er nu ook bij, bij die 30+-ers. Over 5 jaar hoor ik bij de 40+-ers, etc... Zo, nu ben ik er weer helemaal klaar mee, met die confrontaties.
Ceased2Be	dinsdag 6 december 2016 @ 06:54
	quote: Op maandag 5 december 2016 23:46 schreef Frumzel het volgende: [..] Nu ik zelden nog iemand zie eigenlijk, buiten werk om, raak ik ook steeds meer binnengesloten. De drang om nog iets te gaan of mogen doen verdwijnt steeds meer. Enkel als ze er "dwingend" om vragen, doe ik er wat mee, om ze tevreden te stellen. Om er voorlopig weer vanaf te zijn. En toch lijk ik het echt te missen, die contacten. Zo tegenstrijdig. Dit is wel heel herkenbaar ja, sinds m'n vrouw weg is zie ik buiten het werk om vooral familie en eens in de zoveel weken 1 van m'n twee vrienden. En als ik ze zie is het altijd hartstikke gezellig, maar daarna ben ik weer zo keikapot dat ik weer dagen nodig heb om bij te komen.
Fera	dinsdag 6 december 2016 @ 09:28
	quote: Op maandag 5 december 2016 15:31 schreef Morrigan het volgende: [..] Ik heb nooit een intelligentietest hoeven doen. Vonden ze niet nodig. Wat ik zei dus. Ze doen dat niet bij iedereen.
Vimbavimba	woensdag 7 december 2016 @ 18:28
	16 december intake autismeteam
Morrigan	woensdag 7 december 2016 @ 19:17
	quote: Op dinsdag 6 december 2016 09:28 schreef Fera het volgende: [..] Wat ik zei dus. Ze doen dat niet bij iedereen. Weet ik. Was meer een bevestiging van jouw opmerking.
#ANONIEM	dinsdag 13 december 2016 @ 12:40
	Hebben jullie mijn vriend Dima al ontmoet?
#ANONIEM	dinsdag 13 december 2016 @ 12:44
	quote: Op dinsdag 13 december 2016 12:40 schreef xcachet het volgende: Hebben jullie mijn vriend Dima al ontmoet? Nee
Woods	zondag 25 december 2016 @ 22:00
	Ik ben 'licht autistisch' maar ik snap het niet. Ik ben er niet zeker over. Ik heb moeite met mensen, zit liever in een hoekje dan de spotlight maar geloof het niet ofzo. Wat me nu tegen zit is de drang naar een vriendin(nog niet gehad, ook niet intiem geweest ooit) maar als ik fotos zie van stelletjes samen leuk zijn en er over nadenk denk ik dat ik dat niet eens durf met iemand. Daarnaast zit ik wat vast op het momemt naast mn werk dan. Niks lukt. Dacht er weer aan om met een pschychloog te praten weer maar dan denk ik er zijn veel schrijnendere gevallen welke hun nodig hebben
Nijna	zondag 25 december 2016 @ 22:23
	quote: Op zondag 25 december 2016 22:00 schreef Woods het volgende: knip Dacht er weer aan om met een pschychloog te praten weer maar dan denk ik er zijn veel schrijnendere gevallen welke hun nodig hebben Woods, ik denk dat het niet relevant is of er schrijnendere gevallen zijn. Zijn er vast wel, maar er zijn ook minder schrijnende gevallen die bij een psycholoog lopen. Je loopt tegen dingen aan waar je wel wat hulp bij kan gebruiken en dat gaat over jou. Niet over anderen. Waarom zou je het niet proberen, wie weet wat het je oplevert?! Ik heb echt mijn meest relaxte kerst in jaren! Zo'n goede beslissing om thuis te blijven! Op deze manier wil ik de kerstdagen wel vaker vormgeven. En het past wel bij mijn voornemen om meer stil te staan bij mijn gevoel, wat voor mij goed voelt ipv dingen doen omdat anderen het verwachten. Ik weet nu al dat ik daar vast niet allemaal vrienden mee ga maken, maar ik vind het het proberen waard, voor mijzelf en voor mijn gezin. Ik had even een dip begin van de maand, maar ik begin er weer een beetje uit te komen volgens mij.
Woods	zondag 25 december 2016 @ 22:47
	Ik zal zsm contact opleggen dan. 1x per maand zou al helpen denk ik. Ik wil op dit moment simpelweg teveel. Uiteindelijk doe ik dan niks ervan. Een vriendin zit er dan wss niet in maar daar had ik al rekening mee gehouden..
Droopie	zondag 25 december 2016 @ 22:53
	quote: Op zondag 25 december 2016 22:47 schreef Woods het volgende: Ik zal zsm contact opleggen dan. 1x per maand zou al helpen denk ik. Ik wil op dit moment simpelweg teveel. Uiteindelijk doe ik dan niks ervan. Een vriendin zit er dan wss niet in maar daar had ik al rekening mee gehouden.. Alles op zijn tijd, je weet niet wat het leven op de lange termijn in petto voor je heeft.
Woods	zondag 25 december 2016 @ 23:51
	quote: Op zondag 25 december 2016 22:53 schreef Droopie het volgende: [..] Alles op zijn tijd, je weet niet wat het leven op de lange termijn in petto voor je heeft. Ik denk dat dat kwam doordat ik wilde uitblinken voor een eventuele meid. Alsof ze konden ruiken dat ik ergens goed in ben domme ik. Ik probeer nu frequenter te sporten wat enorm stimuleert
Nijna	maandag 26 december 2016 @ 09:29
	quote: Op zondag 25 december 2016 22:47 schreef Woods het volgende: Ik zal zsm contact opleggen dan. 1x per maand zou al helpen denk ik. Ik wil op dit moment simpelweg teveel. Uiteindelijk doe ik dan niks ervan. Een vriendin zit er dan wss niet in maar daar had ik al rekening mee gehouden.. Herkenbaar, teveel willen en dan niks ervan doen... Wie weet wat de toekomst brengt... En uitblinken voor iemand anders... wees jezelf, dat houd je het langste vol (makkelijker gezegd dan gedaan).
Woods	maandag 26 december 2016 @ 11:16
	Gebeurtenissen als kerst zou ik het liefst overslaan, niet eens omdat ik drukte vermijd maar omdat ze 'zo normaal' geworden zijn; het is toch immers gezellig hoor ik dan altijd.. Ik denk vaker rationeel na over iets en m.b.t kerst zie ik familie liever door het jaar heen dan verplicht met kerst.
Ceased2Be	maandag 26 december 2016 @ 12:03
	quote: Op maandag 26 december 2016 11:16 schreef Woods het volgende: Ik denk vaker rationeel na over iets en m.b.t kerst zie ik familie liever door het jaar heen dan verplicht met kerst. Als ik zo rondom me heen luister geld dat voor iedereen hoor, als je dan vraagt wat ze gaan doen 'Ja, je weet wel ouders (evt schoonouders) en blij dat we 1 dag voor onszelf hebben'. Had gisteren gelukkig een dag niks maar ben nog kapot van een afscheidsdiner van een collega op vrijdag en de kerstavond bij een vriend van me. En dan vanmiddag met m'n 2 zussen (incl aanhang), een baby en m'n moeder... dat wordt weer met koppijn en suizende oren naar huis
Woods	maandag 26 december 2016 @ 13:05
	quote: Op maandag 26 december 2016 12:03 schreef Ceased2Be het volgende: [..] Als ik zo rondom me heen luister geld dat voor iedereen hoor, als je dan vraagt wat ze gaan doen 'Ja, je weet wel ouders (evt schoonouders) en blij dat we 1 dag voor onszelf hebben'. Had gisteren gelukkig een dag niks maar ben nog kapot van een afscheidsdiner van een collega op vrijdag en de kerstavond bij een vriend van me. En dan vanmiddag met m'n 2 zussen (incl aanhang), een baby en m'n moeder... dat wordt weer met koppijn en suizende oren naar huis Ik heb wel na een intensieve dag dat ik blij ben dat ik alleen kan zijn ook. Maar tot nu toe dscht ik ook dat dat kwam door een slecht eetpatroon of andere slechte habits. Moet toch wel vaker mezelf overgeven aan t feit dat ik niet in dat hele circus mee kan draaien. Bijv ik had geen zin om met mn familie te praten dan ga ik in een hoek zitten met mn mobiel maar dan ben ik voor hun ongezellig bla bla..
Nijna	maandag 26 december 2016 @ 16:19
	quote: Op maandag 26 december 2016 11:16 schreef Woods het volgende: zie ik familie liever door het jaar heen dan verplicht met kerst. Kan ik me helemaal in vinden! quote: Op maandag 26 december 2016 12:03 schreef Ceased2Be het volgende: [..] Als ik zo rondom me heen luister geld dat voor iedereen hoor, als je dan vraagt wat ze gaan doen 'Ja, je weet wel ouders (evt schoonouders) en blij dat we 1 dag voor onszelf hebben'. Had gisteren gelukkig een dag niks maar ben nog kapot van een afscheidsdiner van een collega op vrijdag en de kerstavond bij een vriend van me. En dan vanmiddag met m'n 2 zussen (incl aanhang), een baby en m'n moeder... dat wordt weer met koppijn en suizende oren naar huis Weet je wat ik me dan afvraag... waarom we toch allemaal als een stel kuddedieren maar doen wat we denken dat er van ons verwacht wordt... Veel mensen "mopperen" erover, vinden het niks en toch doen heel veel mensen het elk jaar weer. Omdat het zogenaamd zo hoort... omdat het toch gezellig is... Ook gezellige dingen kosten energie en het is dan is het de vraag dat het je waard is... Maar wel lastig, want je stoot er ongetwijfeld mensen mee voor de borst...
Ceased2Be	dinsdag 27 december 2016 @ 07:20
	quote: Op maandag 26 december 2016 16:19 schreef Nijna het volgende: Weet je wat ik me dan afvraag... waarom we toch allemaal als een stel kuddedieren maar doen wat we denken dat er van ons verwacht wordt... Veel mensen "mopperen" erover, vinden het niks en toch doen heel veel mensen het elk jaar weer. Omdat het zogenaamd zo hoort... omdat het toch gezellig is... Ook gezellige dingen kosten energie en het is dan is het de vraag dat het je waard is... Maar wel lastig, want je stoot er ongetwijfeld mensen mee voor de borst... Nou ja, toen m'n oudste zus nog in het buitenland woonde was Kerst een van de weinig dagen in het jaar dat ik haar zag, dan is het wel makkelijk dat je sowieso 1 verplichte dag hebt om af te spreken zonder dat iedereen daar 4 maanden vantevoren de agenda voor moet trekken. Denk dat je daar met feestdagen niet zo onderuit komt, al ga ik het met oud & nieuw wel proberen.
Nijna	dinsdag 27 december 2016 @ 09:04
	Ik ben er dit jaar aardig onderuit gekomen, in de zin dat ik het redelijk op mijn manier heb kunnen doen, kwam zo uit anders was het me vast niet in dank afgenomen
Morrigan	dinsdag 27 december 2016 @ 18:55
	Als ik dat zo allemaal lees, ben ik alleen maar blij dat mijn ouders weinig om kerst en oud & nieuw geven.
_Arual_	dinsdag 27 december 2016 @ 19:00
	quote: Op donderdag 1 december 2016 20:46 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Ik heb trouwens de indruk dat vetgedrukte bij veel autisten wel -een- rol speelt, maar dat het zich per individu anders kan uiten (zoals het bij jou zich anders uit). Ik merk wel dat ik meer moeite heb met uitleggen hoe ik me voel, maar dat ik daar wel beter in ben geworden de laatste pak-em-beet 5 jaar. Het enige is dat dat wat ik uitleg, vaak een complex mozaiek aan gevoelens, emoties en gedachten is (en afwegingen en zorgen en plannen, tis alles ook nog eens constant in beweging en daarbovenop komt nog een filter die weer veranderlijk is en afhankelijk van andere factoren (zoals hoe moe ik ben en of ik honger heb etc enz). Tis ingewikkeld en zeggen "ik ben blij PUNT" klopt voor mijn gevoel ook gewoon niet, want dan laat ik teveel dingen weg. Ik denk dat ik (mede) hierdoor graag zo nu en dan (niet altijd dus) mensen in levende lijve zie, omdat ik dan als het ware de andere persoon beter snap, ook als ik diezelfde persoon daarna een paar keer alleen maar bel of chat. edit: Ik vraag me trouwens af of ze misschien in andere talen niet bewoordingen hebben voor gevoelens die we in het Nederlands helemaal niet hebben? (dus dat we in Nederland een gevoel hebben waar geen woord voor bestaat of zelfs ook maar bekend is, maar in een heel ander land dit gevoel gewoon algemeen bekend en erkend is en ook gewoon een naam heeft) Wat betreft je edit: ja. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Taijin_kyofusho
Nijna	vrijdag 6 januari 2017 @ 21:43
	Getver, ik zit mezelf enorm in de weg op het moment... En weet niet zo goed of het nou overprikkeling is of dat ik toch last heb van het afbouwen van mijn medicatie of een combinatie van beide, ik weet het niet. Misschien ben ik er wel heel erg aan toe dat het maandag is en de kinderen weer naar school gaan. Maar ik ben zo snel geïrriteerd en daar heeft iedereen hier in huis last van. En ik zou heel graag grondig opruimen in huis, als het klaar is zal het me rust geven denk ik, maar eraan beginnen lukt me gewoon echt niet en daar baal ik van. Toch eens kijken of ik daar een helpende hand bij kan vinden...
BlauwePhlox	donderdag 19 januari 2017 @ 12:50
	quote: Op vrijdag 6 januari 2017 21:43 schreef Nijna het volgende: Getver, ik zit mezelf enorm in de weg op het moment... En weet niet zo goed of het nou overprikkeling is of dat ik toch last heb van het afbouwen van mijn medicatie of een combinatie van beide, ik weet het niet. Misschien ben ik er wel heel erg aan toe dat het maandag is en de kinderen weer naar school gaan. Maar ik ben zo snel geïrriteerd en daar heeft iedereen hier in huis last van. En ik zou heel graag grondig opruimen in huis, als het klaar is zal het me rust geven denk ik, maar eraan beginnen lukt me gewoon echt niet en daar baal ik van. Toch eens kijken of ik daar een helpende hand bij kan vinden... Herkenbaar. Ook dat gissen naar de oorzaak waarom je je zo voelt. Ik heb het idee dat mensen zonder autisme dat altijd zo goed weten, van: 'Ik voel me rot, doordat...' Ik weet dat nooit. Hoe gaat het inmiddels met je? Ik werd er in het topic over depressie op gewezen om mijn blog ook even hier te plaatsen: http://a-typist.nl/hoe-autisme-invloed-had-op-depressie/ Gaat namelijk over hoe mijn autisme invloed had op mijn depressies en andersom. Ik blog vaker over autisme op mijn website, dus misschien voor jullie interessant om te volgen.
Nijna	donderdag 19 januari 2017 @ 22:29
	quote: Op donderdag 19 januari 2017 12:50 schreef Aspergermeisje het volgende: [..] Herkenbaar. Ook dat gissen naar de oorzaak waarom je je zo voelt. Ik heb het idee dat mensen zonder autisme dat altijd zo goed weten, van: 'Ik voel me rot, doordat...' Ik weet dat nooit. Hoe gaat het inmiddels met je? Ik werd er in het topic over depressie op gewezen om mijn blog ook even hier te plaatsen: http://a-typist.nl/hoe-autisme-invloed-had-op-depressie/ Gaat namelijk over hoe mijn autisme invloed had op mijn depressies en andersom. Ik blog vaker over autisme op mijn website, dus misschien voor jullie interessant om te volgen. Een stuk rustiger hier, ondanks dat de jongste toch al een week ziek is. Maar een deel van het gevoel heeft denk ik toch echt met de vakantie te maken gehad, geen structuur. En mijn enorme verantwoordelijkheidsgevoel naar mijn kinderen. Ik wil toch eens kijken of ik in vakanties als mijn man ook thuis is, vaker ook iets voor mijzelf kan doen. Dat kan met 1 van de kinderen zijn, of gewoon alleen. En die medicatie afbouwen, het helpt vast mee, ergens... Toch wil ik er heel graag af. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat mijn depressie voor een groot deel ontstaan is of in stand gehouden is door overprikkeling, op mijn tenen lopen enzovoort. Mijn stemming is eigenlijk best goed, maar als het dan zo is als in de vakantie ga ik weer wankelen. Al moet ik zeggen dat het nu de rust weer wat terug is, ik me ook weer stabieler voel, dus daar zit zeker een verband. Dus zaak om een manier te vinden om te voorkomen dat ik teveel ga wankelen, dus op tijd zorgen voor ontspanning of iets anders wat me energie geeft. Een paar jaar terug ben ik 2 keer een weekend weg geweest, zonder man en kinderen, wel met andere mensen. En dat gaf echt energie. Goed voornemen is om al het weer wat warmer is, weer zo'n weekend te plannen. Want nu op het water is me wat te koud. Ik ga je blog binnenkort eens bekijken, maar nu is het bedtijd. Bedankt voor je reactie!
Nijna	vrijdag 20 januari 2017 @ 19:31
	Iemand nog gekeken naar het eerste deel van : "Het is hier autistisch" ? Ik ben wel benieuwd naar de andere afleveringen, ik vond het wel goed dat Filemon zo de nadruk legt op de verschillen en het niet bestaan van "de autist".
Ceased2Be	vrijdag 20 januari 2017 @ 20:08
	quote: Op vrijdag 20 januari 2017 19:31 schreef Nijna het volgende: Iemand nog gekeken naar het eerste deel van : "Het is hier autistisch" ? Ik ben wel benieuwd naar de andere afleveringen, ik vond het wel goed dat Filemon zo de nadruk legt op de verschillen en het niet bestaan van "de autist". Ja vond het wel mooi gedaan, ook wel goed dat hij meteen bij een extreme variant langs ging om dat maar uit de weg te hebben. De jongen met z'n knikkerbanen was wel erg tof
BlauwePhlox	vrijdag 20 januari 2017 @ 20:42
	quote: Op donderdag 19 januari 2017 22:29 schreef Nijna het volgende: [..] Een stuk rustiger hier, ondanks dat de jongste toch al een week ziek is. Maar een deel van het gevoel heeft denk ik toch echt met de vakantie te maken gehad, geen structuur. En mijn enorme verantwoordelijkheidsgevoel naar mijn kinderen. Ik wil toch eens kijken of ik in vakanties als mijn man ook thuis is, vaker ook iets voor mijzelf kan doen. Dat kan met 1 van de kinderen zijn, of gewoon alleen. En die medicatie afbouwen, het helpt vast mee, ergens... Toch wil ik er heel graag af. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat mijn depressie voor een groot deel ontstaan is of in stand gehouden is door overprikkeling, op mijn tenen lopen enzovoort. Mijn stemming is eigenlijk best goed, maar als het dan zo is als in de vakantie ga ik weer wankelen. Al moet ik zeggen dat het nu de rust weer wat terug is, ik me ook weer stabieler voel, dus daar zit zeker een verband. Dus zaak om een manier te vinden om te voorkomen dat ik teveel ga wankelen, dus op tijd zorgen voor ontspanning of iets anders wat me energie geeft. Een paar jaar terug ben ik 2 keer een weekend weg geweest, zonder man en kinderen, wel met andere mensen. En dat gaf echt energie. Goed voornemen is om al het weer wat warmer is, weer zo'n weekend te plannen. Want nu op het water is me wat te koud. Ik ga je blog binnenkort eens bekijken, maar nu is het bedtijd. Bedankt voor je reactie! Een paar dagen daarvoor heb ik dus een blog geschreven over overprikkeling. Ik heb zelf chronische migraine en een component dat daarin meespeelt is ook overprikkeling denk ik. Fijn dat het weer wat rustiger is.
Nijna	zondag 22 januari 2017 @ 11:06
	quote: Op vrijdag 20 januari 2017 20:08 schreef Ceased2Be het volgende: [..] Ja vond het wel mooi gedaan, ook wel goed dat hij meteen bij een extreme variant langs ging om dat maar uit de weg te hebben. De jongen met z'n knikkerbanen was wel erg tof Ik heb op youtube naar de knikkerbanen van Jelle zitten kijken, het heeft wel wat die knikkers, lekker om naar te kijken. Ik kan me wel voorstellen dat je daar dan een soort ontspanning uit kan halen, gaaf als je met je "fiep" je geld kan verdienen . quote: Op vrijdag 20 januari 2017 20:42 schreef Aspergermeisje het volgende: [..] Een paar dagen daarvoor heb ik dus een blog geschreven over overprikkeling. Ik heb zelf chronische migraine en een component dat daarin meespeelt is ook overprikkeling denk ik. Fijn dat het weer wat rustiger is. Ik heb even op je blog zitten lezen, dat stukje over depressie, daar staan wel herkenbare dingen in.
Ceased2Be	zondag 22 januari 2017 @ 11:21
	quote: Op donderdag 19 januari 2017 12:50 schreef Aspergermeisje het volgende: [..] Ik werd er in het topic over depressie op gewezen om mijn blog ook even hier te plaatsen: http://a-typist.nl/hoe-autisme-invloed-had-op-depressie/ Gaat namelijk over hoe mijn autisme invloed had op mijn depressies en andersom. Ik blog vaker over autisme op mijn website, dus misschien voor jullie interessant om te volgen. Nav de laatste post van Nijna ook even gelezen en zie veel herkenbare dingen. Met de uitzondering dat de cognitieve gedragstherapie waar ik eerst mee begonnen ben (zo'n 10/12 jaar voor m'n asperger-diagnose) wel redelijk heeft geholpen. Iig hebben m'n gesprekken met de psycholoog destijds ervoor gezorgd dat ik beter onder woorden kan brengen wat erin me omgaat. Maar dat wil dan weer niet zeggen dat ik er zelf snel mee kom als ik mezelf weer dwars zit. Therapie heeft er bij mij wel voor gezorgd dat ik m'n depressieve episodes kan relativeren. En dat heeft me ook door 2 heftige gebeurtenissen de afgelopen anderhalf jaar (overlijden van m'n vader + scheiding na 10 jaar relatie) gehaald. quote: Op zondag 22 januari 2017 11:06 schreef Nijna het volgende: [..] Ik heb op youtube naar de knikkerbanen van Jelle zitten kijken, het heeft wel wat die knikkers, lekker om naar te kijken. Ik kan me wel voorstellen dat je daar dan een soort ontspanning uit kan halen, gaaf als je met je "fiep" je geld kan verdienen . Erg tof inderdaad, en die knikkers hebben wel een heerlijk 'zen' effect, beetje zoals een open haard of een lavalamp. Vond het heel tof om te zien. Wat mij persoonlijk dan wel weer pijn deed in dat verhaal is dat Jelle er ogenschijnlijk niet zo'n moeite mee had om alleen te reizen of op vakantie te gaan. En dat is iets wat mij dan echt niet lukt. Vond het gistere al een hele overwinnig dat ik alleen een paar nieuwe broeken ben gaan kopen
Nijna	zondag 22 januari 2017 @ 14:12
	Dat "alleen" op vakantie, hij gaat dan wel in een groep zeg maar. Ik heb dat ook wel gedaan, ik ging dan liever alleen in een groep dan samen met iemand. Op de een of andere manier maak ik dan makkelijker contact. Nieuwe kleren kopen doe ik dan wel weer graag samen, liefst met mijn moeder omdat die na al die jaren precies weet wat ik wel en niet leuk vindt . En gewoon ook zegt als iets wel of niet staat.
Ceased2Be	zondag 22 januari 2017 @ 15:31
	quote: Op zondag 22 januari 2017 14:12 schreef Nijna het volgende: Dat "alleen" op vakantie, hij gaat dan wel in een groep zeg maar. Ik heb dat ook wel gedaan, ik ging dan liever alleen in een groep dan samen met iemand. Op de een of andere manier maak ik dan makkelijker contact. Ja dat bedoel ik Dat is hetgeen wat ik me echt niet voor kan stellen om te doen, alleen naar de bios heb ik nog wel eens gedaan. Maar alleen naar een plek waar ik nog niet eerder ben geweest? En dan langer dan een dag? Complete horror Moet voor dit jaar m'n vakantiedagen inplannen en heb dus ook nog echt geen idee wat ik ermee aan moet... waarschijnlijk wat dagen vrij om m'n zussen te helpen verhuizen maar dan heb ik nog 6 weken vrije tijd over om in te plannen. En dat zijn dan weer van die dingen die ik dan weer echt niet uit kan leggen aan collega's, die zijn het hele jaar al aan het volplannen.
Nijna	zondag 22 januari 2017 @ 21:54
	quote: Op zondag 22 januari 2017 15:31 schreef Ceased2Be het volgende: [..] Ja dat bedoel ik Dat is hetgeen wat ik me echt niet voor kan stellen om te doen, alleen naar de bios heb ik nog wel eens gedaan. Maar alleen naar een plek waar ik nog niet eerder ben geweest? En dan langer dan een dag? Complete horror Moet voor dit jaar m'n vakantiedagen inplannen en heb dus ook nog echt geen idee wat ik ermee aan moet... waarschijnlijk wat dagen vrij om m'n zussen te helpen verhuizen maar dan heb ik nog 6 weken vrije tijd over om in te plannen. En dat zijn dan weer van die dingen die ik dan weer echt niet uit kan leggen aan collega's, die zijn het hele jaar al aan het volplannen. Ik zou dan weer niet alleen naar de bioscoop. Ik vind weggaan sowieso lastig, vakantie is echt zo niet mijn ding. Maar de rest van het gezin wil wel, dus we hebben al een aantal jaar "compromisvakanties", een week in de buurt van huis. Zodat ik een dagje naar huis kan als het nodig is enzo. Maar zij willen eigenlijk wel verder weg, dus we gaan kijken of een klein stukje verder haalbaar is... brrrr. Vakanties plannen, mijn man neemt vaak de vakanties van de kinderen vrij, van mij hoeft dat niet, het ontregelt alleen maar meer als hij thuis is in de vakantie . Maar de volgende keer ga ik eens proberen om iets voor mijzelf in te plannen en thuis de boel de boel te laten... kijken of dat lukt. Maar ik neem in de meeste vakanties geen vrij van mijn vrijwilligerswerk, ik vind het wel lekker dat ochtendje weg...
Ceased2Be	maandag 23 januari 2017 @ 07:20
	quote: Op zondag 22 januari 2017 21:54 schreef Nijna het volgende: [..] Ik zou dan weer niet alleen naar de bioscoop. Nu 2 keer gedaan, is wel relaxed. Kans op aanspraak is ook nihil, dat maakt het allemaal makkelijker quote: Ik vind weggaan sowieso lastig, vakantie is echt zo niet mijn ding. Maar de rest van het gezin wil wel, dus we hebben al een aantal jaar "compromisvakanties", een week in de buurt van huis. Zodat ik een dagje naar huis kan als het nodig is enzo. Maar zij willen eigenlijk wel verder weg, dus we gaan kijken of een klein stukje verder haalbaar is... brrrr. Vakanties plannen, mijn man neemt vaak de vakanties van de kinderen vrij, van mij hoeft dat niet, het ontregelt alleen maar meer als hij thuis is in de vakantie . Maar de volgende keer ga ik eens proberen om iets voor mijzelf in te plannen en thuis de boel de boel te laten... kijken of dat lukt. Maar ik neem in de meeste vakanties geen vrij van mijn vrijwilligerswerk, ik vind het wel lekker dat ochtendje weg... Met mijn ex-vrouw was dit ook altijd een ding idd; ik vind een week weg wel meer dan lang genoeg. Zij hield van lange vakanties (3 weken of meer). Dat hebben we 1 keer gedaan in de 10 jaar dat we samen zijn geweest Compromis was dat we samen kort weggingen en zij met een vriend nog een keer lang.
summer2bird	maandag 23 januari 2017 @ 12:29
	Topicsponsoren: FHF / Help ons met onze vakantie!
Morrigan	maandag 23 januari 2017 @ 15:11
	quote: Op zondag 22 januari 2017 14:12 schreef Nijna het volgende: Dat "alleen" op vakantie, hij gaat dan wel in een groep zeg maar. Ik heb dat ook wel gedaan, ik ging dan liever alleen in een groep dan samen met iemand. Op de een of andere manier maak ik dan makkelijker contact. Nieuwe kleren kopen doe ik dan wel weer graag samen, liefst met mijn moeder omdat die na al die jaren precies weet wat ik wel en niet leuk vindt . En gewoon ook zegt als iets wel of niet staat. In zo'n groep op vakantie gaan lijkt mij juist verschrikkelijk. Ik ga liever echt alleen op vakantie zodat ik alles kan plannen zoals ik het zelf wil. Kleren kopen doe ik het liefst alleen. Ben dan ook best wel een einzelganger.
#ANONIEM	zaterdag 28 januari 2017 @ 20:01
	Aflevering 2 van "Het is hier autistisch" Je kind genezen van autisme _! Met wat dieet, sporten etc.. En nog "een paar" supllementen en homeopathische middelen [ Bericht 15% gewijzigd door #ANONIEM op 28-01-2017 20:02:40 ]
Ceased2Be	zaterdag 28 januari 2017 @ 20:16
	quote: Op zaterdag 28 januari 2017 20:01 schreef d4v1d het volgende: Aflevering 2 van "Het is hier autistisch" Je kind genezen van autisme _! Met wat dieet, sporten etc.. En nog "een paar" supllementen en homeopathische middelen Bloed kookte bij die laatste 10 minuten Maar met Christina Curry wil ik wel een avondje plaatjes draaien
#ANONIEM	zaterdag 28 januari 2017 @ 20:20
	quote: Op zaterdag 28 januari 2017 20:16 schreef Ceased2Be het volgende: [..] Bloed kookte bij die laatste 10 minuten Maar met Christina Curry wil ik wel een avondje plaatjes draaien Je bent veel te autistisch voor een date toch Ik ergerde me enkel dat ze Engels en Nederlandse zinnen door elkaar gebruikte.
Ceased2Be	zaterdag 28 januari 2017 @ 20:57
	quote: Op zaterdag 28 januari 2017 20:20 schreef d4v1d het volgende: [..] Je bent veel te autistisch voor een date toch Ik ergerde me enkel dat ze Engels en Nederlandse zinnen door elkaar gebruikte. Ik kom net uit een relatie van 10 jaar Qua Nederlands/Engels wel begrijpelijk van haar; ze is opgegroeid in Amerika.
Nijna	zaterdag 28 januari 2017 @ 21:14
	quote: Op zaterdag 28 januari 2017 20:01 schreef d4v1d het volgende: Aflevering 2 van "Het is hier autistisch" Je kind genezen van autisme _! Met wat dieet, sporten etc.. En nog "een paar" supllementen en homeopathische middelen Dat vond ik ook wel bijzonder. Maar ik heb het idee dat dat iets amerikaans is ofzo. En volgens haar was hij genezen. Nou sorry, maar het was gewoon een robotje. Ik denk dat ze hem heel veel geleerd hebben en dat riedeltje draait hij gewoon af, maar genezen vond ik hem niet...
Fera	woensdag 1 februari 2017 @ 09:56
	Gisteren heb ik mijn diagnose gehad. Er waren wel wat kenmerken van autisme, maar het was niet overduidelijk. Daarentegen waren de kenmerken voor ADD wel zonder twijfel aanwezig en zal ik daar ook voor behandeld worden.
-Strawberry-	vrijdag 3 februari 2017 @ 10:26
	quote: Op zaterdag 28 januari 2017 20:01 schreef d4v1d het volgende: Aflevering 2 van "Het is hier autistisch" Je kind genezen van autisme _! Met wat dieet, sporten etc.. En nog "een paar" supllementen en homeopathische middelen Ik vond het vooral apart dat ze haar kind als genezen zag. Want hij was duidelijk nog steeds 'anders'. Wel goed dat ze probeert hem socialer te laten worden, maar het lijkt me ook niet goed om helemaal niet te kunnen accepteren dat hij anders is. Mooi programma trouwens.
-Strawberry-	vrijdag 3 februari 2017 @ 10:27
	quote: Op zaterdag 28 januari 2017 20:16 schreef Ceased2Be het volgende: [..] Bloed kookte bij die laatste 10 minuten Maar met Christina Curry wil ik wel een avondje plaatjes draaien Christina lijkt mij echt een leuk mens. Apart, maar leuk.
Morrigan	zaterdag 4 februari 2017 @ 00:10
	quote: Op woensdag 1 februari 2017 09:56 schreef Fera het volgende: Gisteren heb ik mijn diagnose gehad. Er waren wel wat kenmerken van autisme, maar het was niet overduidelijk. Daarentegen waren de kenmerken voor ADD wel zonder twijfel aanwezig en zal ik daar ook voor behandeld worden. Goed dat ze daar ook naar hebben gekeken en niet gingen blindstaren om één 'stoornis'. Kun je er zelf ook in vinden?
Fera	zaterdag 4 februari 2017 @ 09:03
	quote: Op zaterdag 4 februari 2017 00:10 schreef Morrigan het volgende: [..] Goed dat ze daar ook naar hebben gekeken en niet gingen blindstaren om één 'stoornis'. Kun je er zelf ook in vinden? Jazeker. Zeven jaar geleden ben ik zelf naar de GGZ gestapt omdat ik dacht dat ik ADD had. Toen hebben ze het één en ander getest, maar zagen ze geen aanleiding om verder te kijken. Die test was blijkbaar niet volledig.
Opoefiets	zondag 5 februari 2017 @ 20:06
	Hoe gaan jullie om met mensen die hun gedrag telkens refereren naar hun autisme? Zelf word ik er kriegel van als mensen dat doen. Ik vind het gewoon een raar excuus. Het is voor mij geen excuus om iets niet te hoeven doen. Oh ja, zelf heb ik Asperger. Maar het weerhoudt mij niet om iets niet te doen. Ik zeg niet: 'Ik kan dit niet, want ik heb autisme'. Prima dat je je beperkingen kent, maar werk er dan aan.
Frumzel	zondag 5 februari 2017 @ 21:36
	quote: Op zondag 5 februari 2017 20:06 schreef Opoefiets het volgende: Hoe gaan jullie om met mensen die hun gedrag telkens refereren naar hun autisme? Zelf word ik er kriegel van als mensen dat doen. Ik vind het gewoon een raar excuus. Het is voor mij geen excuus om iets niet te hoeven doen. Oh ja, zelf heb ik Asperger. Maar het weerhoudt mij niet om iets niet te doen. Ik zeg niet: 'Ik kan dit niet, want ik heb autisme'. Prima dat je je beperkingen kent, maar werk er dan aan. Het is voor ieder 1 anders...
summer2bird	zondag 5 februari 2017 @ 21:44
	quote: Op zondag 5 februari 2017 20:06 schreef Opoefiets het volgende: Hoe gaan jullie om met mensen die hun gedrag telkens refereren naar hun autisme? Zelf word ik er kriegel van als mensen dat doen. Ik vind het gewoon een raar excuus. Het is voor mij geen excuus om iets niet te hoeven doen. Oh ja, zelf heb ik Asperger. Maar het weerhoudt mij niet om iets niet te doen. Ik zeg niet: 'Ik kan dit niet, want ik heb autisme'. Prima dat je je beperkingen kent, maar werk er dan aan. Sommige dingen zijn voor mij een slecht idee wegens mijn autisme. Bijvoorbeeld autorijden. Maar dat is geen excuus voor mij, het is gewoon een feit en ik ga hiermee om door een elektrische fiets te hebben zodat ik alsnog naar de stad naast mijn stad kan. Ik zal bijvoorbeeld niet zeggen dat ik niet kan afwassen door mijn autisme. Want simpele taken kan ik prima. Maar nee, in een drukke klas zitten en dan ook nog lesstof opdoen lukt mij niet door mijn autisme. Daar kan je hoog en laag in praten, maar het is mij dan toch het autisme dat het mij nekt ook al doe ik nog zo mijn best.
Nijna	zondag 5 februari 2017 @ 22:00
	quote: Op zondag 5 februari 2017 20:06 schreef Opoefiets het volgende: Hoe gaan jullie om met mensen die hun gedrag telkens refereren naar hun autisme? Zelf word ik er kriegel van als mensen dat doen. Ik vind het gewoon een raar excuus. Het is voor mij geen excuus om iets niet te hoeven doen. Oh ja, zelf heb ik Asperger. Maar het weerhoudt mij niet om iets niet te doen. Ik zeg niet: 'Ik kan dit niet, want ik heb autisme'. Prima dat je je beperkingen kent, maar werk er dan aan. Ik denk niet dat je altijd je beperkingen kan "overwinnen" door eraan te werken. En ik ben wel voorstander van het rekening houden met je beperkingen. Wat niet betekent dat je het als excuus hoeft te gebruiken. Maar je gaat iemand zonder benen toch ook niet vragen om de marathon te lopen... Ik weet van mijzelf dat wanneer ik moe of overprikkeld ben, ik geen kinderen hier thuis moet laten spelen, omdat dat ten koste gaat van mijn eigen gezin. Dus ja, dan kunnen ze soms niet hier spelen. En een andere keer heb ik energie genoeg en kan het wel. Is het dan een excuus? Ik vind van niet, het is luisteren naar jezelf en daarop inspelen. En dat lijkt mij gezonder dan gewoon maar doordraven omdat iedereen dat toch kan of omdat je denkt dat anderen dat van je verwachten... En ik denk dat je prima rekening kan houden met je sterke en minder sterke kanten zonder het gelijk als excuus te hoeven gebruiken.
Michie_	zondag 5 februari 2017 @ 22:52
	Soms gebruiken mensen beperkingen te snel als excuus. Als mijn oma ergens geen zin in heeft gooit ze het altijd op haar leeftijd, iets te makkelijk vind ik dat. Op een ander fora was er iemand voortdurend mensen aan het beledigen. Als reden waarom dat was gaf hij aan autistisch te zijn. Echter vergt het ook moed om je beperkingen te erkennen. Auto rijden zal voor mij ook nooit een optie zijn, een relatie idem dito. Misschien jammer maar er zijn andere dingen die het leven mooi maken. Ik heb soms wel dat ik moeilijk kan inschatten wat wel en niet kan. Zo ben ik ooit met de trein naar Ikea gegaan om een Billy boekenkast te kopen. Achteraf gezien was dat niet het slimste idee. Terugreis was een drama.
Ceased2Be	maandag 6 februari 2017 @ 07:35
	quote: Op zondag 5 februari 2017 22:52 schreef Michie_ het volgende: Soms gebruiken mensen beperkingen te snel als excuus. Als mijn oma ergens geen zin in heeft gooit ze het altijd op haar leeftijd, iets te makkelijk vind ik dat. Op een ander fora was er iemand voortdurend mensen aan het beledigen. Als reden waarom dat was gaf hij aan autistisch te zijn. Ja zo'n Oma had ik ook. Maar dat was al een kreng van een mens toen ze nog wel jong was. Leeftijd/labeltje maakt mensen niet ineens sympathieker quote: Ik heb soms wel dat ik moeilijk kan inschatten wat wel en niet kan. Zo ben ik ooit met de trein naar Ikea gegaan om een Billy boekenkast te kopen. Achteraf gezien was dat niet het slimste idee. Terugreis was een drama. Herkenbaar, maar ik ken zo 5 mensen die hetzelfde hebben gedaan en die hebben geen van alle autisme (of een andere beperking). Zelf wel m'n Aygo eens te vol moeten proppen door zo'n inschattingsfoutje Maar om op de vraag van opoefiets terug te komen; ik blaas soms wel eens dingen af of ga bewust niet naar zaken toen omdat ik weet dat me dat meer kost dan het oplevert. M'n 'labeltje' is bij praktisch niemand bekend en ik ga daar (dus) ook zeker niet mee zwaaien. Ik heb me jarenlang teveel over de flos gewerkt (voor m'n diagnose) omdat ik het idee had dat ik alles moest kunnen wat iedereen om me heen ook deed. Nu weet ik beter waar m'n grenzen liggen en hou ik daar rekening mee. Eigenlijk precies wat Nijna zegt.
Opoefiets	maandag 6 februari 2017 @ 10:24
	quote: Op zondag 5 februari 2017 22:52 schreef Michie_ het volgende: Soms gebruiken mensen beperkingen te snel als excuus. Als mijn oma ergens geen zin in heeft gooit ze het altijd op haar leeftijd, iets te makkelijk vind ik dat. Op een ander fora was er iemand voortdurend mensen aan het beledigen. Als reden waarom dat was gaf hij aan autistisch te zijn. Nou ja, dat laatste gebeurt dus in mijn omgeving; de persoon in kwestie maakt zure opmerkingen en kijkt mensen het liefst weg. Het is niet van dat mensen opeens meer sympathie jegens zo'n persoon opbouwen omdat hij refereert naar zijn labeltje. Het is niet dat men geen rekening met hem wilt houden of hem geen kansen wilt geven. Of over zijn grenzen heen wilt gaan. Hoe moet een omgeving omgaan met iemand die gewoon onaangenaam is?
Ceased2Be	maandag 6 februari 2017 @ 12:03
	quote: Op maandag 6 februari 2017 10:24 schreef Opoefiets het volgende: [..] Hoe moet een omgeving omgaan met iemand die gewoon onaangenaam is? Gewoon niet meer langs gaan, zo moeilijk is het niet.:) Ongeacht labeltje, op een gegeven moment is het klaar.
Nijna	maandag 6 februari 2017 @ 14:31
	Iemand die onaangenaam is, ik denk dat je daar dan niet mee om zou hoeven gaan... En ik vind een "labeltje" ook geen excuus om mensen te beledigen of lelijk tegen iemand te doen. Het kan best zijn dat je misschien dingen wat makkelijker zegt dan anderen of eruit flapt (vorige week ontschoot me iets wat niet zo heel netjes was, maar ik zei het niet om te kwetsen en ik denk ook niet dat het zo over is gekomen en ik denk dat dit meer een "zoveelste keer" was dan door mijn ass... ).
summer2bird	maandag 6 februari 2017 @ 17:52
	Je kan ook gewoon tegen diegene met autisme zeggen dat hij een lul is en als hij zo doorgaat niet veel vrienden overhoud.
Zelus	maandag 6 februari 2017 @ 18:39
	quote: Op maandag 6 februari 2017 17:52 schreef summer2bird het volgende: Je kan ook gewoon tegen diegene met autisme zeggen dat hij een lul is en als hij zo doorgaat niet veel vrienden overhoud. En dan gaan ze ineens wel luisteren??? De ene autist is de andere niet.
summer2bird	maandag 6 februari 2017 @ 18:41
	quote: Op maandag 6 februari 2017 18:39 schreef Zelus het volgende: [..] En dan gaan ze ineens wel luisteren??? De ene autist is de andere niet. Tja, als je je er aan ergert kan je óf achter zijn rug om lullen, of het tegen hem zeggen.
Zelus	maandag 6 februari 2017 @ 18:46
	quote: Op maandag 6 februari 2017 18:41 schreef summer2bird het volgende: [..] Tja, als je je er aan ergert kan je óf achter zijn rug om lullen, of het tegen hem zeggen. Olie op het vuur gooien U mag blijven
summer2bird	maandag 6 februari 2017 @ 18:47
	quote: Op maandag 6 februari 2017 18:46 schreef Zelus het volgende: [..] Olie op het vuur gooien U mag blijven Ik volg je even niet zo goed.
Zelus	maandag 6 februari 2017 @ 18:57
	quote: Op maandag 6 februari 2017 18:47 schreef summer2bird het volgende: [..] Ik volg je even niet zo goed. Ik wacht wel op je, heb geen haast.
Ceased2Be	maandag 6 februari 2017 @ 22:12
	quote: Op maandag 6 februari 2017 18:39 schreef Zelus het volgende: [..] En dan gaan ze ineens wel luisteren??? De ene autist is de andere niet. Tja... Zijn/haar probleem dan toch?
Michie_	dinsdag 7 februari 2017 @ 01:42
	Waar is Magnetronkoffie gebleven eigenlijk?
Aiciu	woensdag 8 februari 2017 @ 15:58
	Hebben jullie ook dat als er iets te gebeuren staat dat je dan vet gaat stressen? Ik word altijd heel benauwd en dan weet ik dat ik me niet druk moet maken maar het lukt dan niet om rustig te worden.
DeHovenier	woensdag 8 februari 2017 @ 16:42
	quote: Op woensdag 8 februari 2017 15:58 schreef Aiciu het volgende: Hebben jullie ook dat als er iets te gebeuren staat dat je dan vet gaat stressen? Ik word altijd heel benauwd en dan weet ik dat ik me niet druk moet maken maar het lukt dan niet om rustig te worden. Ik word wel zenuwachtig als er iets nieuws gaat gebeuren ja. Ik ga (waarschijnlijk en hopelijk) binnenkort weer werken (na een jaar thuisgezeten te hebben), bij een nieuw bedrijf en bij nieuwe mensen, en dan zie ik altijd op tegen de 1e dag/week.
reddragon09	woensdag 8 februari 2017 @ 16:47
	quote: Op woensdag 8 februari 2017 15:58 schreef Aiciu het volgende: Hebben jullie ook dat als er iets te gebeuren staat dat je dan vet gaat stressen? Ik word altijd heel benauwd en dan weet ik dat ik me niet druk moet maken maar het lukt dan niet om rustig te worden. Ik heb het soms zefs zo erg dat ik moet overgeven van de stress. Maar aangeven waar ik nu echt mee zit/tegenop zie kan ik niet ! Héél vervelend en beïnvloedend voor de levenskwaliteit.
Nijna	woensdag 8 februari 2017 @ 21:59
	Ik vind dingen wel spannend, dan ga ik stressen (lees: ben niet te genieten). Zoals vakantie, nieuwe dingen gaan doen, op bezoek bij bepaalde mensen (kan ik ruim een week van tevoren al over lopen stressen en dit zijn van die bezoekjes die je ook niet uit de weg kan gaan... )
PabstBlueRibbon	vrijdag 10 februari 2017 @ 11:21
	Pfff... net te horen gekregen dat ik mogelijk ASS heb.
summer2bird	vrijdag 10 februari 2017 @ 12:46
	quote: Op vrijdag 10 februari 2017 11:21 schreef PabstBlueRibbon het volgende: Pfff... net te horen gekregen dat ik mogelijk ASS heb. Bekijk het aan de mooie kant, als je een diagnose hebt kan je wss ook veel beter werken aan jezelf!
Maartel	vrijdag 10 februari 2017 @ 13:15
	Ik heb dan weer 6 jaar na mijn diagnose een psychologe die sterk twijfelt of de diagnose wel klopt
PabstBlueRibbon	vrijdag 10 februari 2017 @ 13:44
	quote: Op vrijdag 10 februari 2017 12:46 schreef summer2bird het volgende: [..] Bekijk het aan de mooie kant, als je een diagnose hebt kan je wss ook veel beter werken aan jezelf! Daar heb je gelijk in hoor. Maar omdat ik zoveel moeite heb met het schakelen van aandacht en ook nog s ADHD heb (dus non-stop gedachtenstroom) ben ik alweer van tevoren bang dat de emoties hoog oplopen omdat ik de neiging heb te blijven hangen in dingen.
PabstBlueRibbon	vrijdag 10 februari 2017 @ 14:10
	quote: Op vrijdag 10 februari 2017 13:15 schreef Maartel het volgende: Ik heb dan weer 6 jaar na mijn diagnose een psychologe die sterk twijfelt of de diagnose wel klopt Wat klopt er niet aan volgens de psycholoog?
Ceased2Be	vrijdag 10 februari 2017 @ 16:52
	quote: Op woensdag 8 februari 2017 15:58 schreef Aiciu het volgende: Hebben jullie ook dat als er iets te gebeuren staat dat je dan vet gaat stressen? Ik word altijd heel benauwd en dan weet ik dat ik me niet druk moet maken maar het lukt dan niet om rustig te worden. Meestal betekend dat een slapeloze nacht en schijterij (pardon my french) voor de daadwerkelijk gebeurtenis. Afhankelijk van hoe 'spannend' het is kunnen daar nog wel eens paniekaanvallen en huilbuien bij komen Die laatste 2 komen gelukkig zelden voor.
Maartel	vrijdag 10 februari 2017 @ 17:00
	quote: Op vrijdag 10 februari 2017 14:10 schreef PabstBlueRibbon het volgende: [..] Wat klopt er niet aan volgens de psycholoog? Ze ziet de kenmerken niet echt, en denkt dat de dingen waar ik last van heb zeker zo veel samen kunnen hangen met overcontrolerende ouders die me min of meer hebben aangeleerd hebben dat dingen nooit goed genoeg zijn en emoties niet mogen. Moet zeggen dat ik bij de uitzendingen van 't Is Hier Autistisch toch nog wel veel herkende, maar dat kunnen ook trekken van mijn ADD zijn (als die diagnose wel klopt)
PabstBlueRibbon	vrijdag 10 februari 2017 @ 18:08
	quote: Op vrijdag 10 februari 2017 17:00 schreef Maartel het volgende: [..] Ze ziet de kenmerken niet echt, en denkt dat de dingen waar ik last van heb zeker zo veel samen kunnen hangen met overcontrolerende ouders die me min of meer hebben aangeleerd hebben dat dingen nooit goed genoeg zijn en emoties niet mogen. Moet zeggen dat ik bij de uitzendingen van 't Is Hier Autistisch toch nog wel veel herkende, maar dat kunnen ook trekken van mijn ADD zijn (als die diagnose wel klopt) Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Alleen bij mij werd ASS eerst juist uitgesloten en nu weer erbij gesleept.
Maartel	vrijdag 10 februari 2017 @ 20:16
	quote: Op vrijdag 10 februari 2017 18:08 schreef PabstBlueRibbon het volgende: [..] Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Alleen bij mij werd ASS eerst juist uitgesloten en nu weer erbij gesleept. Hmm, lastig! Of nouja.. ik weet eigenlijk niet zo goed of wel of geen diagnose nou helpend is. En zijn mijn ouders zoals ze zijn omdat er daar ook al wat in de genen zat (na mijn diagnose ASS werd er gelijk een lading boeken over autisme in huis gehaald, en alles wat ze daarin lazen werd continu 'tegen me gebruikt': "nee, dit moet je niet doen, we hebben gelezen dat dat niet goed voor je is") of omdat ik echt een kind was wat om uitzonderlijk veel zorg vroeg? Ik geloof dat mijn grootste strijd nu is in hoeverre ik echt 'beperkingen' heb waar ik rekening mee moet houden, of dat ik vooral heel veel grenzen aangepraat heb gekregen, en dat ik nu onderhand eens af moet van het idee dat ik zo anders ben en júist wel dingen aangaan.
#ANONIEM	vrijdag 10 februari 2017 @ 21:12
	quote: Op vrijdag 3 februari 2017 10:26 schreef -Strawberry- het volgende: [..] Ik vond het vooral apart dat ze haar kind als genezen zag. Want hij was duidelijk nog steeds 'anders'. Wel goed dat ze probeert hem socialer te laten worden, maar het lijkt me ook niet goed om helemaal niet te kunnen accepteren dat hij anders is. Mooi programma trouwens. Ik zit net de aflevering van vorige week te kijken. Wat heb ik toch ongelofelijk veel respect voor mensen die autisten in een instelling een op een begeleiden. Ik vind het echt heel knap.
Woods	zaterdag 11 februari 2017 @ 00:10
	Na het zien van de afleveringen vind ik het nog lastiger. Filemon gaf zelf een keer aan 'ik heb het, of ik heb het niet'. Dat is wel zo maar er zijn zo ontzettend veel gradaties. Ik kan dan wel autistisch zijn maar niet zo dat ik niet sociaal kan functioneren.
PabstBlueRibbon	zaterdag 11 februari 2017 @ 08:20
	quote: Op vrijdag 10 februari 2017 20:16 schreef Maartel het volgende: [..] Hmm, lastig! Of nouja.. ik weet eigenlijk niet zo goed of wel of geen diagnose nou helpend is. En zijn mijn ouders zoals ze zijn omdat er daar ook al wat in de genen zat (na mijn diagnose ASS werd er gelijk een lading boeken over autisme in huis gehaald, en alles wat ze daarin lazen werd continu 'tegen me gebruikt': "nee, dit moet je niet doen, we hebben gelezen dat dat niet goed voor je is") of omdat ik echt een kind was wat om uitzonderlijk veel zorg vroeg? Ik geloof dat mijn grootste strijd nu is in hoeverre ik echt 'beperkingen' heb waar ik rekening mee moet houden, of dat ik vooral heel veel grenzen aangepraat heb gekregen, en dat ik nu onderhand eens af moet van het idee dat ik zo anders ben en júist wel dingen aangaan. Wat zegt je gevoel hierover eigenlijk? Bij mij is het momenteel zo onduidelijk, omdat heel veel gedragskenmerken ernaar refereren. En inderdaad, ik voel mij net zoals jij anders dan anderen. WAT IS AUTISME Maar als ik een filmpje zoals dit zie, dan kan ik het niet op mezelf betrekken. Het werkt bij mij anders. In sommige dingen gaat de verwerking van prikkels duidelijk trager dan bij andere mensen. Ik ben vaak de laatste die een grap begrijpt. Ik pik wel sneller op dat iets als grap is bedoeld, maar bij de grap zelf valt het kwartje vaak pas laat. Ik voel mij daardoor ook wel socially awkward. Mij kunnen verplaatsen in andere mensen, mij kunnen bedenken hoe iemand anders zich zou kunnen voelen of hoe hij of zij iets beleeft, gaat bij mij echt een heel stuk makkelijker. Ik hoef daar ook geen moeite voor te doen. Als kind al speelde ik graag toneelstukjes of ik zat op de computer allemaal fantasieverhalen te typen. Ik tekende ook graag. Ik tekende graag monsters en heksen en spoken. Maar ik was wel vaak de pispaal van de klas. Ik was een makkelijk slachtoffer en ik was makkelijk in de maling te nemen. Dat mensen mij als autist zien, snap ik wel. Maar wat mensen niet zien, is dat ik eigenlijk een stuk minder naief ben dan ik wellicht overkom en het allemaal wel goed doorheb. Ik snapte waarom ik de pispaal was en het frustreerde mij daarom heel erg dat ik mijn gedrag niet kon afstemmen op de groep. Ik voelde mij gewoon een enorme sukkel. Ergens wist ik precies hoe ik mij eigenlijk zou moeten gedragen, maar in de praktijk kwam er heel social awkward gedrag uit. Bij mij heeft dat denk ik vooral met impulsiviteit te maken en ook omdat ik verstrikt raakte in mijn gedachten. Als ik iets begrijp, denk ik er meteen een hoop gedachten bovenop, ga ik twijfelen en overzie ik het niet meer. Mijn gevoel zegt dat ik geen autisme heb, maar dat het komt door ADHD icm angst en persoonlijkheidsproblemen. Maar goed, blijkbaar denkt mijn psych er anders over en zij wilt dat in uitgebreid word onderzocht. Ik had al weleens eerder een autismetest gedaan en toen scoorde ik by far te weinig punten daarvoor. Maar zij vindt dat onderzoek niet intensief genoeg. Waar ik eigenlijk wel bang voor ben, is dat er nu wel ASS uit komt rollen. En wat dan? Ik vrees dat alle hulp wat betreft ASS neerkomt op "je moet jezelf accepteren en accepteren dat je nou eenmaal anders in elkaar zit dan anderen". De wereld heeft tegenwoordig meer een hokjesmentaliteit. Iedereen zegt wel "je moet jezelf geen label aanpraten" maar in de praktijk word je daarop wel beoordeeld en zeker in de psychiatrie. Je wordt daar beoordeeld op je stoornis en daarvoor word je behandeld. Ze lijken je niet meer te kunnen zien als persoon die tegen dingen aanloopt en die een stuk gelukkiger zou zijn als hij geholpen wordt met de dingen die hem belemmeren om te kunnen zijn wie hij werkelijk is. Ik vind het gvd wel weer frustrerend! Ik heb nu zo het gevoel dat ik mijzelf moet bewijzen en dat mensen hoe dan ook er weer wat bij gaan slepen om mij te vernederen. Zo is het niet hoor, dat weet ik wel. Maar zo voelt het voor mij
geeninspiratie1235	vrijdag 17 februari 2017 @ 18:27
	quote: Op vrijdag 10 februari 2017 17:00 schreef Maartel het volgende: [..] Ze ziet de kenmerken niet echt, en denkt dat de dingen waar ik last van heb zeker zo veel samen kunnen hangen met overcontrolerende ouders die me min of meer hebben aangeleerd hebben dat dingen nooit goed genoeg zijn en emoties niet mogen. Moet zeggen dat ik bij de uitzendingen van 't Is Hier Autistisch toch nog wel veel herkende, maar dat kunnen ook trekken van mijn ADD zijn (als die diagnose wel klopt) Ik heb ook zulke ouders, maar geen enkele ouders kunnen de opvoeding 100% perfect krijgen. Dat bestaat gewoon niet of iig ik moet de eerste perfecte mensen nog tegenkomen. Misschien goed om inzicht te krijgen in je probleem. Maar je kunt mensen of het verleden vaak niet veranderen. Aan de andere kant wordt een diagnose wel weer vaak als excuus gebruikt, zowel door kinderen als door ouders. quote: k had al weleens eerder een autismetest gedaan en toen scoorde ik by far te weinig punten daarvoor. Maar zij vindt dat onderzoek niet intensief genoeg. Waar ik eigenlijk wel bang voor ben, is dat er nu wel ASS uit komt rollen. En wat dan? Ik vrees dat alle hulp wat betreft ASS neerkomt op "je moet jezelf accepteren en accepteren dat je nou eenmaal anders in elkaar zit dan anderen". De wereld heeft tegenwoordig meer een hokjesmentaliteit. Iedereen zegt wel "je moet jezelf geen label aanpraten" maar in de praktijk word je daarop wel beoordeeld en zeker in de psychiatrie. Je wordt daar beoordeeld op je stoornis en daarvoor word je behandeld. Ze lijken je niet meer te kunnen zien als persoon die tegen dingen aanloopt en die een stuk gelukkiger zou zijn als hij geholpen wordt met de dingen die hem belemmeren om te kunnen zijn wie hij werkelijk is. Ik vind het gvd wel weer frustrerend! Ik heb nu zo het gevoel dat ik mijzelf moet bewijzen en dat mensen hoe dan ook er weer wat bij gaan slepen om mij te vernederen. Zo is het niet hoor, dat weet ik wel. Maar zo voelt het voor mij Waarom vond ze het "niet intensief genoeg"? Wat had je? zelf had ik 1x een screenende vragenlijst over sociale vaardigheden, toen een plaatjestest met ouders en kinderen waarbij je moest zeggen hoe ze zich voelden, daarna een test met verhaaltjes van mensen waarbij je moest zeggen wat er mis mee was, toen een uitgebreid interview. http://www.leokannerhuis.(...)boven-30-jr/therapie Maar ik denk dat dit een uitzondering is omdat dit echt de gespecialiseerden zijn. Maar ik kan het niet weten want ik 'heb' het niet. Het is alleen zoveel makkelijker gezegd dan gedaan, het gaat ook om de omgeving. Als de samenleving mensen met autisme gewoon als normaal zou zien zou het probleem er ook niet zijn. Eigenlijk creëert het label juist een self-fullfilling prophecy, hoewel het misschien voor sommigen een opluchting kan zijn dat ze eindelijk weten wat voor soort probleem ze hebben. [ Bericht 9% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 17-02-2017 19:03:00 ]
Maartel	vrijdag 17 februari 2017 @ 18:55
	quote: Op vrijdag 17 februari 2017 18:27 schreef geeninspiratie1235 het volgende: [..] Ik heb ook zulke ouders, maar geen enkele ouders kunnen de opvoeding 100% perfect krijgen. Dat bestaat gewoon niet of iig ik moet de eerste perfecte mensen nog tegenkomen. Misschien goed om inzicht te krijgen in je probleem. Maar je kunt mensen of het verleden vaak niet veranderen. Aan de andere kant wordt een diagnose wel weer vaak als excuus gebruikt, zowel door kinderen als door ouders. Oh dat weet ik! Hoe je het ook aanpakt, alles wat je doet als ouder kan uiteindelijk invloed hebben op hoe je kind later in het leven staat, en daar doe je weinig aan. Zelfs al zouden mijn klachten meer aangeleerd dan aangeboren zijn, dan loop ik er toch al ruim 30 jaar mee rond, dus een totaal ander persoon zal ik niet zo 123 meer worden. Maar voor mijn gevoel maakt het toch wel verschil.. Ook omdat mijn ouders me nog weleens laten weten dat ze ook liever een wat makkelijker kind gehad hadden waar niets aan mankeerde. Als zij daar dan zelf een rol in hebben gespeeld, tja...
geeninspiratie1235	vrijdag 17 februari 2017 @ 19:01
	Wat vervelend voor je zeg. Dan maakt het inderdaad wel degelijk een verschil. Hebben jouw ouders ook 'psycho-educatie' gehad van de psycholoog of zijn ze niet bereid om daaraan mee te werken?
magnetronkoffie	zaterdag 18 maart 2017 @ 17:54
	quote: Op dinsdag 13 januari 2009 18:14 schreef Black_Tulip het volgende: Wat verbindingen in de hersenen en dingen leren betreft: een kind heeft een kleiner brein, waardoor alles sowieso veel dichter op elkaar zit, en een kind heeft veel meer verbindingen in de hersenen dan een volwassene normaal heeft. De theorie is dat voor bepaalde dingen zoals leren fietsen, maar ook een moedertaal aanleren, het vereist is dat dat gebeurt in een kinderbrein. Een volwassen brein is daar eenvoudigweg niet meer geschikt voor, omdat er niet genoeg verbindingen zijn, c.q. de juiste soort ontbreekt en niet meer aangemaakt kan worden. Veel verbindingen in je hersenen hebben is echter niet per definitie nuttig. Het betekent ook dat een brein sneller verward kan raken. Misschien is dat precies wat er bij autisme gebeurt. Er wordt geopperd dat hetzelfde gebeurt bij dyslexie. Dyslexie heeft mogelijk een fonologische oorzaak. Fonologie heeft te maken met klankleer. Ieder mens wordt geboren met de vaardigheid alle fonemen (foneem = elke klank die in een taal een aparte klank vormt) in alle talen ter wereld te herkennen. Dat wil dus zeggen dat elke baby bijvoorbeeld de klank "th" uit het Engels verstaat als zodanig en niet als een t, d of f. (echt waar! dit blijkt uit onderzoek) Maar naarmate een baby ouder wordt en alleen aan een paar talen of slechts aan één wordt blootgesteld, sterven nutteloze verbindingen af terwijl anderen gespecialiseerder raken. Dat is niet per sé iets slechts. Als er niet genoeg verbindingen afsterven, betekent dit namelijk dat alle verbindingen minder goed kunnen worden gespecialiseerd. Bij dyslexie lijkt dit probleem aanwezig te zijn in het gedeelte van het brein dat zich richt op fonologie. Uit experimenten blijkt dat bepaalde dyslectici veel langer dan normaal in staat zijn om klanken te onderscheiden die niet in hun moedertaal voorkomen. Gemiddeld, echter, zijn ze juist slechter in het onderscheiden van klanken, waardoor leren schrijven erg moeilijk wordt. Een probleem dat zich dus uit in niet goed kunnen lezen en schrijven laat dus eigenlijk het topje van de ijsberg zien. Ik vertel dit, omdat ik er door mijn studie taalwetenschap wat over weet. Misschien verklaart dit hoe autisme in elkaar zou kunnen zitten. Ik kwam deze per toeval in google tegen. Zou je hier iets meer over willen vertellen?
magnetronkoffie	zaterdag 18 maart 2017 @ 18:05
	Ik heb ooit beredeneerd dat autisten misschien gewoon kinderbreinen hadden (heeft o.a. met dat pruningverhaal te maken). R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #143 Wij groeten U en ik was superblij toen ik dit in het nieuws vernam begin dit jaar! quote: Hersenen van mensen met autisme worden minder snel oud Autistisch brein Mensen met autisme halen hun achterstand in als ze ouder worden. Er zijn zelfs aanwijzingen dat autisme hen beschermt tegen het verval van de hersenen. onderstreepte is niet zo gek als je je bedenkt dat het verval van de hersenen trager gaat als er (door een verminderde kunstmatige breinveroudering) minder breinverval plaatsvindt Maar ik had het dus correct beredeneerd en het was op zich ook wel een logische (maar wel spannende) conclusie. Je weet maar nooit wat de implicaties zouden kunnen zijn, maar als het de waarheid is, dan moet het ook kloppen! quote: Heeft iemand anders trouwens weleens bedacht dat Johan Cruijff wellicht niet ook autistisch was? Das toch logisch? Dat van Filemon was denk ik niet alleen voor mij geen verrassing Met mij gaat het ondertussen iets beter nadat ik door een diep dal ben gegaan. Scheelt als je weet hoe je van een burn-out moet bijkomen, maar ik heb de komende tijd m'n handen even vol aan mezelf.
Nijna	zaterdag 18 maart 2017 @ 21:25
	We laten de badkamer verbouwen, nu 1 week onderweg, ik ben doodmoe. Van het lawaai, de stoffigheid (die ik eigenlijk het liefst niet in huis wil hebben en daardoor toch maar probeer om het zoveel mogelijk te beperken tot de gang (en ik dus als een debiel met poetsdoek door de gang ga als de werklui weg zijn, voordat de deuren naar de slaapkamers weer open mogen...). Van het alles anders, mijn normale ritme ligt toch wat overhoop, omdat ik de hele dag mensen over de vloer heb. Nou ben ik vorige week veel buiten geweest en dat was best lekker, maar ik ben zo ontzettend moe. En we moeten nog zeker 2 weken (als het gaat zoals het zou moeten gaan...). De eerste week viel me op zich redelijk mee, maar ondanks dat is het toch een aanslag op mn energie. We zullen zien hoe de komende weken gaan. Terug kan niet, dus we moeten er maar gewoon doorheen... Verder gaat het best wel z'n gangetje hoor
Mathemaat	zaterdag 18 maart 2017 @ 23:06
	quote: Op zaterdag 18 maart 2017 18:05 schreef magnetronkoffie het volgende: Ik heb ooit beredeneerd dat autisten misschien gewoon kinderbreinen hadden (heeft o.a. met dat pruningverhaal te maken). R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #143 Wij groeten U en ik was superblij toen ik dit in het nieuws vernam begin dit jaar! Nu je het zegt. De hersenen van kinderen hebben meer neuronenverbindingen, die wordt minder naarmate je ouder wordt; je hersenen worden dan betere filters van onnodig informatie. Autisten hebben meer neuronenverbindingen overigens.
magnetronkoffie	maandag 20 maart 2017 @ 15:18
	quote: Op zaterdag 18 maart 2017 23:06 schreef Mathemaat het volgende: [..] Nu je het zegt. De hersenen van kinderen hebben meer neuronenverbindingen, die wordt minder naarmate je ouder wordt; je hersenen worden dan betere filters van onnodig informatie. Autisten hebben meer neuronenverbindingen overigens. Een correctie zou eerder zijn een filter voor alle informatie. Het filteren is bij autisten wel lastiger en daarom is een stabiele leefomgeving voor een autist ook belangrijker. Eigen huisje (zonder abnormale buren enzo), minder externe stress en meer gelegenheid te leren met jezelf om te gaan en jezelf te ontplooien. Meer pruning heeft niet alleen maar voordelen, bij nog meer pruning krijg je zelfs mensen die meer richting psychopathie neigen (maar ik vond het vorig jaar al lastig hier wetenschappelijke onderzoeksresultaten over te vinden en vond er maar 1 (gebaseerd op een gevangenis ergens in de VS). De voordelen van meer neuronenverbindingen zijn o.a. een toegenomen flexibiliteit in de hersenen (wat ook tegelijkertijd het nadeel van snellere overprikkeling veroorzaakt. Elk voordeel hep ze nadeel en elk nadeel hep ze voordeel...en das logisch
lemongrass	zaterdag 25 maart 2017 @ 18:26
	ik ben bij het autismeteam en heb het niet. maar ik twijfel eigenlijk. ik heb niet veel last van harde geluiden. maar als ze praten in de klas tijdens uitleg van een docent heb ik daar uitermate veel last van. en heb bijvoorbeeld ook geen bijzondere interesses maar kan wel zeer obsessief zijn. waarschijnlijk is alles te verklaren uit mijn verleden (zwaar affectief verwaarloosd en gepest). maar een ander iemand van het ggz denkt nog steeds autisme. of ik heb gewoon autistisch gedrag door het verleden. scoorde trouwens heel hoog op de sq namelijk 55. gemiddeld is 20 voor vrouwen en 30 voor mannen. en eq was ook laag. en de aq was ook weer hoog. 42 of 142 ( weet niet meer ).
PabstBlueRibbon	zaterdag 25 maart 2017 @ 18:46
	quote: Op zaterdag 25 maart 2017 18:26 schreef lemongrass het volgende: ik ben bij het autismeteam en heb het niet. maar ik twijfel eigenlijk. ik heb niet veel last van harde geluiden. maar als ze praten in de klas tijdens uitleg van een docent heb ik daar uitermate veel last van. en heb bijvoorbeeld ook geen bijzondere interesses maar kan wel zeer obsessief zijn. waarschijnlijk is alles te verklaren uit mijn verleden (zwaar affectief verwaarloosd en gepest). maar een ander iemand van het ggz denkt nog steeds autisme. of ik heb gewoon autistisch gedrag door het verleden. scoorde trouwens heel hoog op de sq namelijk 55. gemiddeld is 20 voor vrouwen en 30 voor mannen. en eq was ook laag. en de aq was ook weer hoog. 42 of 142 ( weet niet meer ). Emotionele verwaarlozing en gepest worden hebben een heel grote invloed op hoe iemand zich ontwikkelt. Ik heb dat ook meegemaakt, ik werd ook regelmatig aangezien voor iemand die mogelijk autistisch is, maar uit onderzoeken komt wel naar voren dat ik het niet heb. En ik herken mijzelf niet echt in het profiel van wat ASS eigenlijk inhoudt. Recent is pas duidelijk geworden dat mijn moeder waarschijnlijk wel ASS heeft en ik ben eigenlijk alleen door haar opgevoed. Maar in hoeverre is die diagnose belangrijk voor je? Het verandert niet wie je bent. Zou het je geruststellen als eruitkomt dat je ASS hebt, dat daarmee bepaalde dingen voor je verklaard worden en je daar dan minder onzeker door wordt?
magnetronkoffie	woensdag 29 maart 2017 @ 14:02
	Heeft iemand hier weleens gehoord van de TOAM? (Theory Of Autistic Mind)? Blijkt 9 jaar geleden een boek over geschreven te zijn, ik heb dat boek alleen zelf niet gelezen SPOILER ^{kan zo snel even geen download vinden} Wel jammer dat ik de laatste tijd blijkbaar bezig ben geweest met het uitvinden van een wiel dat door anderen allang al uitgevonden blijkt te zijn, maar wat (hoe kan het ook anders) door de niet-autistische wereld doodgezwegen is. Nogmaals, ik heb dit boek zelf (nog) niet gelezen, maar ik merk dat de meeste kenmerken die aan autisme worden gelinkt (en dan ook meestal als "dooddoeners" worden ingezet) bij niet-autisten ook aanwezig zijn, alleen uit het zich op een andere manier. Omgekeerd merk ik ook dat bepaalde eigenschappen die alleen aan niet-autisten wordt toebedeeld, bij autisten net zo aanwezig zijn (bijvoorbeeld empathie), alleen uit het zich op een andere manier. Als er iets is wat ik merk bij niet-autisten, dan is het wel hun gebrek aan inlevingsvermogen. Ze menen alles beter te weten, maar dit blijkt uit niets. [ Bericht 11% gewijzigd door magnetronkoffie op 30-03-2017 22:50:17 ]
magnetronkoffie	woensdag 29 maart 2017 @ 14:15
	... [ Bericht 23% gewijzigd door magnetronkoffie op 30-03-2017 22:50:39 ]
magnetronkoffie	woensdag 29 maart 2017 @ 14:39
	Oké, ik maakte net nog even wat grappigs mee. Ik denk "Ik ga even in de tuin m'n frustratie eruit ijsberen" en ik begin te lopen...hoor ik een luide -TIK- en ik denk meteen "SHIT MISSCHIEN IS DAT DE POST VAN DIE STOMME KWIJTSCHELDING!" dus ik kijk even bij de deur...niets? Ow oké, whatever! Ik begin weer te lopen...hoor ik weer een tik! Ik echt heel geconcentreerd naar de deurmat staren ('t had wat weg van dit filmpje (zie spoiler)) SPOILER VFX test Terminator Vision ...nope, ligt toch echt geen envelop Dus ik ga weer ijsberen en hoor weer die tik En 't bleek dus te zijn dat ik de hele tijd tegen een niet goed weggesnoeid takje aanliep (wat ik niet merkte) en dat takje tikte dus de hele tijd ergens tegenaan Ach ja...
magnetronkoffie	zondag 2 april 2017 @ 14:37
	Ik weet niet of iemand dit al gepost had, maar ik vond dit wel een beetje een eye-opener http://www.nu.nl/wetensch(...)ersencapaciteit.html quote: Als mensen oogcontact moeten maken en tegelijkertijd een lastig taalspelletje spelen, zijn ze vaker geneigd om hun blik af te wenden. Dat suggereert dat we oogcontact vaak onbewust afbreken om ons te focussen op een andere cognitieve taak. Dit merk ik zelfs bij mezelf, vaak (of eigenlijk meestal denk ik ) kijk ik weg op 't moment dat ik over iets goed wil nadenken. Ook als ik heel aandachtig naar iemand luister kijk ik vaker juist wel weg, dan kan ik de nuances in iemand stem beter onderscheiden (dan komt m'n vermogen kleinere details op te vangen beter tot z'n recht). edit: En iets heel anders. Hebben anderen hier het ook dat wanneer je om wat voor reden slechter in je vel zit, dat je dan ook meer moeite hebt om andermans grenzen en behoeftes aan te voelen? Ik merkte dit bij een vriendin onlangs, het was net uit met haar vriend, maar ik kon er niet echt wat zinnigs op zeggen omdat ik op dat moment m'n eigen issues had. Ik voel me daar ook best wel lullig over. [ Bericht 15% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-04-2017 15:06:34 ]
Nijna	zondag 2 april 2017 @ 15:20
	Ik vind het als ik met iemand praat, zeker als het een gesprek is waar ik mn hoofd bij moet houden, fijn als ik iets te friemelen in mn handen heb. Iemand aankijken zorgt dat ik me minder goed kan concentreren. Magnetronkoffie: ik denk dat vrij logisch is om andermans grenzen en behoeften minder aan te voelen als je zelf slechter in je vel zit. Niet per definitie iets wat samenhangt met ASS. Ik herken het wel trouwens, maar ik vraag me af of het niet iets is wat veel mensen hebben.
magnetronkoffie	zondag 2 april 2017 @ 20:40
	quote: Op zondag 2 april 2017 15:20 schreef Nijna het volgende: Ik vind het als ik met iemand praat, zeker als het een gesprek is waar ik mn hoofd bij moet houden, fijn als ik iets te friemelen in mn handen heb. Iemand aankijken zorgt dat ik me minder goed kan concentreren. Ja idd! Ik word dan weleens een beetje overbeweeglijk, weet dan niet zo goed wat ik met die ander aan moet. Het is trouwens wel afhankelijk van hoe nerveus die ander me maakt. Bij iemand waarbij ik me wel concentreer maar waarbij het over iets gaat wat mij niet nerveus maakt, dan kijk ik wel weg maar heb ik dat friemelen eigenlijk niet echt...denk ik? quote: Magnetronkoffie: ik denk dat vrij logisch is om andermans grenzen en behoeften minder aan te voelen als je zelf slechter in je vel zit. Niet per definitie iets wat samenhangt met ASS. Ik herken het wel trouwens, maar ik vraag me af of het niet iets is wat veel mensen hebben. Heel goed punt heb je hier!
Szikha2	zondag 23 april 2017 @ 15:49
	In enkele decennia is autisme geëvolueerd van een weinig gekende en nog minder gewenste diagnose tot een alom bekend fenomeen dat geassocieerd wordt met iconen van genialiteit zoals Bill Gates, Albert Einstein en Wolfgang Amadeus Mozart. Autisme heeft veel van zijn negatieve connotaties van zich afgeworpen en is ondertussen wellicht het meest opgeblazen en uitgeholde diagnostische etiket uit de hele DSM. Iedereen kent autisme en meent ook te weten wat het is. Maar nog nooit waren er zoveel misverstanden en vooral stereotiepe ideeën over autisme. Peter Vermeulen hekelt de populaire tendensen in autisme, en gaat tegen de stroom in door kritische vraagtekens te plaatsen bij gangbare ideeën over autisme. Zo ergert hij zich blauw aan het blauw van wereldautismedag, bekritiseert hij de inflatie van het begrip en vindt hij het welletjes geweest met het inzetten van autisme als verklaring en alibi voor elke scheet die een autist laat. Vermeulen doet evenwel meer dan het vertellen van een aantal politiek incorrecte verhalen. Hij biedt ook een oplossing: back to basics! Dat is: autisme reduceren tot wat het was en wat het ook "maar" is: een etiket voor een brein dat niet werkt zoals de meeste. Van hieruit houdt hij een pleidooi voor neuroharmonie waarbij de term autisme niet meer maar ook niet minder aandacht krijgt dan nodig is. https://www.bruna.nl/boek(...)en-wel-9789463370592
magnetronkoffie	dinsdag 25 april 2017 @ 02:08
	quote: Op zondag 23 april 2017 15:49 schreef Szikha2 het volgende: In enkele decennia is autisme geëvolueerd van een weinig gekende en nog minder gewenste diagnose tot een alom bekend fenomeen dat geassocieerd wordt met iconen van genialiteit zoals Bill Gates, Albert Einstein en Wolfgang Amadeus Mozart. Autisme heeft veel van zijn negatieve connotaties van zich afgeworpen en is ondertussen wellicht het meest opgeblazen en uitgeholde diagnostische etiket uit de hele DSM. Iedereen kent autisme en meent ook te weten wat het is. Maar nog nooit waren er zoveel misverstanden en vooral stereotiepe ideeën over autisme. Peter Vermeulen hekelt de populaire tendensen in autisme, en gaat tegen de stroom in door kritische vraagtekens te plaatsen bij gangbare ideeën over autisme. Zo ergert hij zich blauw aan het blauw van wereldautismedag, bekritiseert hij de inflatie van het begrip en vindt hij het welletjes geweest met het inzetten van autisme als verklaring en alibi voor elke scheet die een autist laat. Vermeulen doet evenwel meer dan het vertellen van een aantal politiek incorrecte verhalen. Hij biedt ook een oplossing: back to basics! Dat is: autisme reduceren tot wat het was en wat het ook "maar" is: een etiket voor een brein dat niet werkt zoals de meeste. Van hieruit houdt hij een pleidooi voor neuroharmonie waarbij de term autisme niet meer maar ook niet minder aandacht krijgt dan nodig is. https://www.bruna.nl/boek(...)en-wel-9789463370592 Ik moet eerlijk zeggen dat ik meer last heb dan lust door mensen die menen te weten wat autisme is (en mij vervolgens aan dat rare beeld van ze proberen te spiegelen). Niet meer/minder aandacht krijgen dan nodig is...wie bepaald hoeveel aandacht er -nodig- is? Dat autisten anders denken, was ik al uit. Wel zijn beide groepen niet harmonieus, alsof er nog verdere onderverdelingen zijn. Wat volgens mij uiteindelijk wel uit zal komen, is dat er neurodiversiteit is, waarbij meerdere denktypen "normaal" zijn, maar niet altijd compatible. Maar het voordeel daarvan is wel een grotere flexibiliteit (niet elk type brein kan alles leren en niet iedereen heeft talent voor alles) en die flexibiliteit is nodig als we als soort ons verder willen ontwikkelen door door middel van onze cognitie de wereld steeds verder naar onze hand te kunnen zetten (wat niet hetzelfde is als het daadwerkelijk naar je hand zetten van alles in de wereld (en de rest van het universum)).
Diqiu-Long	dinsdag 25 april 2017 @ 02:37
	Ik heb zelf ook recent de diagnose autisme gekregen en ondanks dat het een hele verademing is om te weten wat er mis met je is, voelt het ook juist als een enorme last die je voor de rest van je leven moet mee dragen. Want ik weet nu wel waarom ik zo vaak in conflict situaties terecht ben gekomen en kom, maar het maakt het er niet allemaal bepaald makkelijker op. Bij mij heeft het juist voor nog meer problemen gezorgd, want tegen mijn vriendin en vrienden ben ik open geweest over de diagnose en heb ik uit proberen te leggen wat het nou precies inhoudt. Dus in plaats dat mijn beste vriend mij gewoon accepteert dat het bij mij boven in de hersenkamer net anders werkt, begon hij mij juist de les te lezen! Tot ik het afgelopen zaterdag zat was en zei: als je wilt dan kun je wel met mij ruilen, dan krijg jij mijn autisme en dan wil ik nog wel eens zien of je het er zo makkelijk vanaf brengt. Dus ik realiseer mij wel dat professionele hulp erg belangrijk is, want sinds ik werkeloos ben geworden is het met mijn geestelijke gestelheid eigenlijk enkel bergaf gegaan. De psycholoog merkte dus ookal dat ik gewoon last heb van lusteloosheid en tot nu toe ben ik daar nog steeds niet uit gekropen! Advies van pyscholoog was dan ook om een bezigheid te zoeken: bijvoorbeeld fietsen op een racefiets, maar goed die hele lusteloosheid houdt mij natuurlijk ook tegen. Ookal heb ik al meerdere keren voor een fiets geneusd, toen ik niet goed werd geholpen in de betreffende winkel heb ik het hele plan eigenlijk laten varen. Mijn enige passie momenteel is dan eigenlijk ook mijn auto, alleen dat verhelpt mijn lusteloosheid weer niet.
magnetronkoffie	donderdag 27 april 2017 @ 17:10
	quote: Op dinsdag 25 april 2017 02:37 schreef Diqiu-Long het volgende: Ik heb zelf ook recent de diagnose autisme gekregen en ondanks dat het een hele verademing is om te weten wat er mis met je is, voelt het ook juist als een enorme last die je voor de rest van je leven moet mee dragen. Want ik weet nu wel waarom ik zo vaak in conflict situaties terecht ben gekomen en kom, maar het maakt het er niet allemaal bepaald makkelijker op. Bij mij heeft het juist voor nog meer problemen gezorgd, want tegen mijn vriendin en vrienden ben ik open geweest over de diagnose en heb ik uit proberen te leggen wat het nou precies inhoudt. Dus in plaats dat mijn beste vriend mij gewoon accepteert dat het bij mij boven in de hersenkamer net anders werkt, begon hij mij juist de les te lezen! Uhm...waar slaat vetgedrukte nou weer op? quote: Tot ik het afgelopen zaterdag zat was en zei: als je wilt dan kun je wel met mij ruilen, dan krijg jij mijn autisme en dan wil ik nog wel eens zien of je het er zo makkelijk vanaf brengt. Dus ik realiseer mij wel dat professionele hulp erg belangrijk is, want sinds ik werkeloos ben geworden is het met mijn geestelijke gestelheid eigenlijk enkel bergaf gegaan. De psycholoog merkte dus ookal dat ik gewoon last heb van lusteloosheid en tot nu toe ben ik daar nog steeds niet uit gekropen! Goed dat je grenzen stelt. Ik vind de reactie van die vriend van je onredelijk. Je kunt het zelf ook niet helpen (dat is 1), maar het is natuurlijk nog vreemder als anderen je vervolgens anders gaan behandelen puur vanwege je label. Misschien is het ergens ook maar beter ook dat zijn ware aard nu al naar boven komt en niet terwijl je bijvoorbeeld door een ernstige ziekte afhankelijk van hem wordt en hij -dan- pas zijn ware aard laat zien ofzo. Ik hoop trouwens voor je dat je meer geluk bij de psycholoog hebt dan ik en een aantal andere mensen die ik persoonlijk ken: Geen van hen heeft echt baat daarbij gehad. Ik snap het in zoverre niet en het is in zoverre NIET-helpend voor me (en voor die anderen) geweest, dat ik het salaris geven aan een psycholoog eerlijk gezegd best wel weggegooid geld vind... Maar hopelijk heb je zelf straks meer geluk quote: Advies van pyscholoog was dan ook om een bezigheid te zoeken: bijvoorbeeld fietsen op een racefiets, maar goed die hele lusteloosheid houdt mij natuurlijk ook tegen. Ookal heb ik al meerdere keren voor een fiets geneusd, toen ik niet goed werd geholpen in de betreffende winkel heb ik het hele plan eigenlijk laten varen. Mijn enige passie momenteel is dan eigenlijk ook mijn auto, alleen dat verhelpt mijn lusteloosheid weer niet. Je hebt een auto? Dat is wel heel gaaf ergens! Geeft een gevoel van vrijheid. Alleen jammer dat ze best wel duur zijn. Zelf hou ik het bij wandelen en soms wat mensen opzoeken. En m'n hobby's. Ik heb wat dat laatste betreft een vergelijkbaar probleem: Die lusteloosheid/gebrek aan energie. Het is alsof mijn motivatie en passie en vuur getemperd wordt door de shit waarmee anderen me steeds maar weer blijven belasten (working on it, maar gaat nu eventjes wat langzamer nu ik de focus voor even op andere dingen heb gelegd (ik wil ook gewoon een leven hebben en niet constant bezig moeten zijn met het moeten opruimen van andermans shit en zo (waaronder regelwerk))).
Diqiu-Long	donderdag 27 april 2017 @ 17:35
	Ja hij is consulent van beroep, maar dan in de IT. Dus ja misschien omdat hij ouder dan mij is, denkt hij wellicht dat zijn advies helpt. Maar goed sinds ik mijn grens aangegeven heb is hij ermee gestopt. Wat betreft de pyscholoog, in eerste instantie was dat puur voor de diagnose en daarna ben ik nog voor gewoon gesprekken gekomen. Ik moet zeggen vlak na de diagnose ging het juist minder goed, want ik zie autisme als een geestesziekte welke niet te genezen is. Dus daar had ik het wel even moeilijk mee hoor. Ja ik heb een auto hoor: autisten kunnen ook juist ook goede bestuurders zijn, maar door het CBR worden wij gediscrimineerd. Dus ik heb eerst mijn rijbewijs behaald en mij daarna laten diagnoseren, want soms keurt het CBR autisten af en dan mag je geen rijbewijs halen. Al is het vooral veel bureaucratisch gedoe, maar kan ook een meid die mocht alleen automaat leren. Wat betreft lusteloosheid: probeer een bezigheid te zoeken, dat is echt een van de weinige adviezen die mij geholpen hebben. Nu heb dus een racefiets aangeschaft, met als doel meer te bewegen en zodat ik wat te doen heb.
magnetronkoffie	donderdag 27 april 2017 @ 18:26
	Ik heb echt geen gebrek aan bezigheden hoor