R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb nooit een intelligentietest hoeven doen. Vonden ze niet nodig.quote:Op maandag 5 december 2016 15:01 schreef Fera het volgende:
[..]
Die extra onderzoeken. Tenminste, niet bij deze instelling. Voordat er weer allemaal mensen komen posten dat het bij hen wel zo is.Meestal hebben ze na de gesprekken wel een aardig beeld. Dat was wat ik eruit begreep.
Dank je wel.
ROBODEMONS..................|:(
Vind het wel ok hier, maar ik kan er denk ik nooit aan wennen. Daarbij, ik zie niemand en niemand ziet mij hier. Dus geen IRL contact. Ik weet het ook niet. Combinatie met depressie maakt het alleen maar lastiger ook. Gaan zoveel dingen door mekaar door m'n hoofd heen.quote:Op dinsdag 29 november 2016 22:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Maar vind je het dan helemaal niet prettig hier?
Ik vond het even wennen (vooral in het begin), maar nu zou ik zelfs niet anders meer willen.
ADHD-ers vind ik trouwens wel een stuk irritanter, op een gegeven moment ken ik die Alle Dagen Heel Druk HAHAHA!-grapjes en variaties daarvan wel.
En ik word een beetje gek van die drukte.
Maar zelf vind ik het juist fijn als iemand gelijk begrijpt dat ik meer op mezelf wil zijn en dat ik andere onderwerpen en grapjes leuk vind en dat ik ook andere interesses heb.
Vroeger was ik toch wel vaak bezig (voor m'n gevoel dan) met "onderhandelen" hoevaak en wanneer ik met wie dan "moest" gaan afspreken (stel iemand wil 3x/week met mij afspreken, maar ik wil max 1x/week, dan moest ik maar accepteren dat het dus 2x/week zou worden, want dan hebben we beiden wat moeten bijleggen. Maar wat die ander niet snapt, is dat die 1x/week al mijn max is en meer alleen maar meer van mij zal vragen. Bij lotgenoten hoef ik niet steeds mijn grenzen te bewaken en dat geeft mij rust).
In het begin viel lotgenotencontact mij tegen, maar ik ben compleet om. Wel is het handig om een beetje selectief te zijn met wie je om wilt gaan. Dat iemand autistisch is, garandeert nog niet dat ik die persoon dus zal mogen, maar het stukje onbegrip is bij vakje "start" al meteen voor 90% geklaard. Scheelt weer, en ik houd niet zo van gedoe.
[..]
Als je bij -alles- het gevoel hebt, dan ben je jezelf aan het overbelasten. Als je op een gegeven moment een tijdje je eigen tempo weet vast te houden (dus ook vaker nee durven zeggen zodra en zolang dat nodig is), zal je op een gegeven moment zelfs gaan merken dat je warempel zin krijgt om zelf contact met anderen te gaan opnemen.
Zit er wel in dat je sowieso minder behoefte aan sociaal doen zal hebben, maar zelf vind ik dat helemaal niet erg. Vind het wel lekker om geregeld zelf wat te doen en ergens verwacht ik van anderen ook dat ik ze niet constant hoef te babysitten/vermaken.
[..]
Als je het niet leuk vindt, waarom zou je het dan doen? Omdat anderen dat zo graag van je willen?
Ik geef je groot gelijk.
[..]
Dit herken ik wel. Heb ik vroeger ja-ren lang geprobeerd. Eigenlijk werd het wel -iets- beter, maar ik haalde nooit het niveau van de rest.
Maar ik ben er wel veel beter in geworden, heel veel fok!meets doen was daarbij wel een goede beslissing van mij. Ik was wel vrij stil, maar ik heb alles geabsorbeerd en me later dingen eigen gemaakt (zelfs ver na de meet zelf bleef ik ervan leren, net alsof ik dat boek nog in mijn bibliotheek in mijn hoofd had. het valt me sowieso wel op dat ik nog heel lang van een bepaalde ervaring kan leren, zo nu en dan een jaar daarna of nog langer).
Maar...uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen (zelfs voor mijn diagnose al) dat ik eigenlijk het beste zoveel mogelijk kan blijven omgaan met mensen waarmee ik sowieso vanaf dag 1 al meer op 1 level zit. Dit scheelde me op den duur ook veel nare ervaringen met mensen die achteraf gezien toch niet te vertrouwen bleken te zijn.
En het allerbelangrijkste wat ik qua sociaal contact gemerkt heb, is dat ik het beste sociaal kan doen (dus ook kletsen enzo) als ik lekker in mijn vel zit.
Zolang ik lef heb en nog een zonnige kant kan zien, weet ik dat ik niet meer bang hoef te zijn verbaal onderlegd te zijn. Ik ben gegaan van een stille "ergens achterin de klas" naar iemand die vrijwel geen blad meer voor de mond heeft en die zegt wat ie op zijn hart heeft liggen (ook al komt het er niet altijd even handig uit).
[..]
Hoe bedoel je?
Heb je het over een specifieke groep mensen nu?
[..]
Helaas...in elk geval 1 sterfgeval ligt op me te wachten, want terminaal ziek.
[..]
Ah kut, wat rot voor je.
[..]
Ik moet eerlijk zeggen dat de keuze tussen die verschillende varianten sowieso al aardig arbitrair was. Ik had ook PDD-NOS kunnen krijgen (ik kreeg Asperger) en een ander die ik ken, kreeg PDD-NOS, maar had ook Asperger kunnen krijgen.
Zoals, ik wil wel op mezelf zijn, maar daar word ik steeds ongelukkiger van. Maar voel me ook ergens schuldig over. Ik weet niet. Is niet uit te leggen denk ik.
Maar ook dat ik gewoon voel dat mensen me anders benaderen dan andere personen. Gevoel van dat ik "speciaal" wordt benaderd ofzo. Is niet in woorden uit te leggen denk ik. Is eigenlijk ook vooral dat ik me er bewust van ben, sinds ik die diagnose te horen heb gekregen. Ik link heel erg alles daaraan vast.
Nu ik zelden nog iemand zie eigenlijk, buiten werk om, raak ik ook steeds meer binnengesloten. De drang om nog iets te gaan of mogen doen verdwijnt steeds meer. Enkel als ze er "dwingend" om vragen, doe ik er wat mee, om ze tevreden te stellen. Om er voorlopig weer vanaf te zijn. En toch lijk ik het echt te missen, die contacten. Zo tegenstrijdig.
Wat die club van dertigers was toen laconiek bedoeld. Zo van, je hoort er nu ook bij, bij die 30+-ers. Over 5 jaar hoor ik bij de 40+-ers, etc...
Zo, nu ben ik er weer helemaal klaar mee, met die confrontaties.
Ehm... ok
Dit is wel heel herkenbaar ja, sinds m'n vrouw weg is zie ik buiten het werk om vooral familie en eens in de zoveel weken 1 van m'n twee vrienden. En als ik ze zie is het altijd hartstikke gezellig, maar daarna ben ik weer zo keikapot dat ik weer dagen nodig heb om bij te komen.quote:
[..]
Nu ik zelden nog iemand zie eigenlijk, buiten werk om, raak ik ook steeds meer binnengesloten. De drang om nog iets te gaan of mogen doen verdwijnt steeds meer. Enkel als ze er "dwingend" om vragen, doe ik er wat mee, om ze tevreden te stellen. Om er voorlopig weer vanaf te zijn. En toch lijk ik het echt te missen, die contacten. Zo tegenstrijdig.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Wat ik zei dus. Ze doen dat niet bij iedereen.quote:Op maandag 5 december 2016 15:31 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Ik heb nooit een intelligentietest hoeven doen. Vonden ze niet nodig.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Weet ik. Was meer een bevestiging van jouw opmerking.quote:
[..]
Wat ik zei dus. Ze doen dat niet bij iedereen.
ROBODEMONS..................|:(
Neequote:Op dinsdag 13 december 2016 12:40 schreef xcachet het volgende:
Hebben jullie mijn vriend Dima al ontmoet?
Ik ben 'licht autistisch' maar ik snap het niet. Ik ben er niet zeker over. Ik heb moeite met mensen, zit liever in een hoekje dan de spotlight maar geloof het niet ofzo. Wat me nu tegen zit is de drang naar een vriendin(nog niet gehad, ook niet intiem geweest ooit) maar als ik fotos zie van stelletjes samen leuk zijn en er over nadenk denk ik dat ik dat niet eens durf met iemand. Daarnaast zit ik wat vast op het momemt naast mn werk dan. Niks lukt. Dacht er weer aan om met een pschychloog te praten weer maar dan denk ik er zijn veel schrijnendere gevallen welke hun nodig hebben 
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Woods, ik denk dat het niet relevant is of er schrijnendere gevallen zijn. Zijn er vast wel, maar er zijn ook minder schrijnende gevallen die bij een psycholoog lopen.quote:
*knip*
Dacht er weer aan om met een pschychloog te praten weer maar dan denk ik er zijn veel schrijnendere gevallen welke hun nodig hebben
Je loopt tegen dingen aan waar je wel wat hulp bij kan gebruiken en dat gaat over jou. Niet over anderen. Waarom zou je het niet proberen, wie weet wat het je oplevert?!
Ik heb echt mijn meest relaxte kerst in jaren! Zo'n goede beslissing om thuis te blijven!
Op deze manier wil ik de kerstdagen wel vaker vormgeven.
En het past wel bij mijn voornemen om meer stil te staan bij mijn gevoel, wat voor mij goed voelt ipv dingen doen omdat anderen het verwachten.
Ik weet nu al dat ik daar vast niet allemaal vrienden mee ga maken, maar ik vind het het proberen waard, voor mijzelf en voor mijn gezin. Ik had even een dip begin van de maand, maar ik begin er weer een beetje uit te komen volgens mij.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik zal zsm contact opleggen dan. 1x per maand zou al helpen denk ik. Ik wil op dit moment simpelweg teveel. Uiteindelijk doe ik dan niks ervan. Een vriendin zit er dan wss niet in maar daar had ik al rekening mee gehouden..
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Alles op zijn tijd, je weet niet wat het leven op de lange termijn in petto voor je heeft.quote:
Ik zal zsm contact opleggen dan. 1x per maand zou al helpen denk ik. Ik wil op dit moment simpelweg teveel. Uiteindelijk doe ik dan niks ervan. Een vriendin zit er dan wss niet in maar daar had ik al rekening mee gehouden..
Hell To The Liars
Ik denk dat dat kwam doordat ik wilde uitblinken voor een eventuele meid. Alsof ze konden ruiken dat ik ergens goed in ben domme ik. Ik probeer nu frequenter te sporten wat enorm stimuleertquote:
[..]
Alles op zijn tijd, je weet niet wat het leven op de lange termijn in petto voor je heeft.
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Herkenbaar, teveel willen en dan niks ervan doen...quote:
Ik zal zsm contact opleggen dan. 1x per maand zou al helpen denk ik. Ik wil op dit moment simpelweg teveel. Uiteindelijk doe ik dan niks ervan. Een vriendin zit er dan wss niet in maar daar had ik al rekening mee gehouden..
Wie weet wat de toekomst brengt...
En uitblinken voor iemand anders... wees jezelf, dat houd je het langste vol (makkelijker gezegd dan gedaan).
Mama van 2 lieve meiden :)
Gebeurtenissen als kerst zou ik het liefst overslaan, niet eens omdat ik drukte vermijd maar omdat ze 'zo normaal' geworden zijn; het is toch immers gezellig hoor ik dan altijd.. Ik denk vaker rationeel na over iets en m.b.t kerst zie ik familie liever door het jaar heen dan verplicht met kerst.
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Als ik zo rondom me heen luister geld dat voor iedereen hoor, als je dan vraagt wat ze gaan doen 'Ja, je weet wel ouders (evt schoonouders) en blij dat we 1 dag voor onszelf hebben'.quote:
Ik denk vaker rationeel na over iets en m.b.t kerst zie ik familie liever door het jaar heen dan verplicht met kerst.
Had gisteren gelukkig een dag niks maar ben nog kapot van een afscheidsdiner van een collega op vrijdag en de kerstavond bij een vriend van me. En dan vanmiddag met m'n 2 zussen (incl aanhang), een baby en m'n moeder... dat wordt weer met koppijn en suizende oren naar huis
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik heb wel na een intensieve dag dat ik blij ben dat ik alleen kan zijn ook. Maar tot nu toe dscht ik ook dat dat kwam door een slecht eetpatroon of andere slechte habits. Moet toch wel vaker mezelf overgeven aan t feit dat ik niet in dat hele circus mee kan draaien. Bijv ik had geen zin om met mn familie te praten dan ga ik in een hoek zitten met mn mobiel maar dan ben ik voor hun ongezellig bla bla..quote:
[..]
Als ik zo rondom me heen luister geld dat voor iedereen hoor, als je dan vraagt wat ze gaan doen 'Ja, je weet wel ouders (evt schoonouders) en blij dat we 1 dag voor onszelf hebben'.
Had gisteren gelukkig een dag niks maar ben nog kapot van een afscheidsdiner van een collega op vrijdag en de kerstavond bij een vriend van me. En dan vanmiddag met m'n 2 zussen (incl aanhang), een baby en m'n moeder... dat wordt weer met koppijn en suizende oren naar huis
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Kan ik me helemaal in vinden!quote:
zie ik familie liever door het jaar heen dan verplicht met kerst.
Weet je wat ik me dan afvraag... waarom we toch allemaal als een stel kuddedieren maar doen wat we denken dat er van ons verwacht wordt...quote:
[..]
Als ik zo rondom me heen luister geld dat voor iedereen hoor, als je dan vraagt wat ze gaan doen 'Ja, je weet wel ouders (evt schoonouders) en blij dat we 1 dag voor onszelf hebben'.
Had gisteren gelukkig een dag niks maar ben nog kapot van een afscheidsdiner van een collega op vrijdag en de kerstavond bij een vriend van me. En dan vanmiddag met m'n 2 zussen (incl aanhang), een baby en m'n moeder... dat wordt weer met koppijn en suizende oren naar huis
Veel mensen "mopperen" erover, vinden het niks en toch doen heel veel mensen het elk jaar weer. Omdat het zogenaamd zo hoort... omdat het toch gezellig is...
Ook gezellige dingen kosten energie en het is dan is het de vraag dat het je waard is...
Maar wel lastig, want je stoot er ongetwijfeld mensen mee voor de borst...
Mama van 2 lieve meiden :)
Nou ja, toen m'n oudste zus nog in het buitenland woonde was Kerst een van de weinig dagen in het jaar dat ik haar zag, dan is het wel makkelijk dat je sowieso 1 verplichte dag hebt om af te spreken zonder dat iedereen daar 4 maanden vantevoren de agenda voor moet trekken.quote:
Weet je wat ik me dan afvraag... waarom we toch allemaal als een stel kuddedieren maar doen wat we denken dat er van ons verwacht wordt...
Veel mensen "mopperen" erover, vinden het niks en toch doen heel veel mensen het elk jaar weer. Omdat het zogenaamd zo hoort... omdat het toch gezellig is...
Ook gezellige dingen kosten energie en het is dan is het de vraag dat het je waard is...
Maar wel lastig, want je stoot er ongetwijfeld mensen mee voor de borst...
Denk dat je daar met feestdagen niet zo onderuit komt, al ga ik het met oud & nieuw wel proberen.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik ben er dit jaar aardig onderuit gekomen, in de zin dat ik het redelijk op mijn manier heb kunnen doen, kwam zo uit anders was het me vast niet in dank afgenomen 
Mama van 2 lieve meiden :)
Als ik dat zo allemaal lees, ben ik alleen maar blij dat mijn ouders weinig om kerst en oud & nieuw geven.
ROBODEMONS..................|:(
Wat betreft je edit: ja.quote:
[..]
Ik heb trouwens de indruk dat vetgedrukte bij veel autisten wel -een- rol speelt, maar dat het zich per individu anders kan uiten (zoals het bij jou zich anders uit).
Ik merk wel dat ik meer moeite heb met uitleggen hoe ik me voel, maar dat ik daar wel beter in ben geworden de laatste pak-em-beet 5 jaar.
Het enige is dat dat wat ik uitleg, vaak een complex mozaiek aan gevoelens, emoties en gedachten is (en afwegingen en zorgen en plannen, tis alles ook nog eens constant in beweging en daarbovenop komt nog een filter die weer veranderlijk is en afhankelijk van andere factoren (zoals hoe moe ik ben en of ik honger heb etc enz).
Tis ingewikkeld en zeggen "ik ben blij PUNT" klopt voor mijn gevoel ook gewoon niet, want dan laat ik teveel dingen weg.
Ik denk dat ik (mede) hierdoor graag zo nu en dan (niet altijd dus) mensen in levende lijve zie, omdat ik dan als het ware de andere persoon beter snap, ook als ik diezelfde persoon daarna een paar keer alleen maar bel of chat.
edit: Ik vraag me trouwens af of ze misschien in andere talen niet bewoordingen hebben voor gevoelens die we in het Nederlands helemaal niet hebben? (dus dat we in Nederland een gevoel hebben waar geen woord voor bestaat of zelfs ook maar bekend is, maar in een heel ander land dit gevoel gewoon algemeen bekend en erkend is en ook gewoon een naam heeft)
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Taijin_kyofusho
Getver, ik zit mezelf enorm in de weg op het moment...
En weet niet zo goed of het nou overprikkeling is of dat ik toch last heb van het afbouwen van mijn medicatie of een combinatie van beide, ik weet het niet.
Misschien ben ik er wel heel erg aan toe dat het maandag is en de kinderen weer naar school gaan.
Maar ik ben zo snel geïrriteerd en daar heeft iedereen hier in huis last van.
En ik zou heel graag grondig opruimen in huis, als het klaar is zal het me rust geven denk ik, maar eraan beginnen lukt me gewoon echt niet en daar baal ik van. Toch eens kijken of ik daar een helpende hand bij kan vinden...
En weet niet zo goed of het nou overprikkeling is of dat ik toch last heb van het afbouwen van mijn medicatie of een combinatie van beide, ik weet het niet.
Misschien ben ik er wel heel erg aan toe dat het maandag is en de kinderen weer naar school gaan.
Maar ik ben zo snel geïrriteerd en daar heeft iedereen hier in huis last van.
En ik zou heel graag grondig opruimen in huis, als het klaar is zal het me rust geven denk ik, maar eraan beginnen lukt me gewoon echt niet en daar baal ik van. Toch eens kijken of ik daar een helpende hand bij kan vinden...
Mama van 2 lieve meiden :)
Herkenbaar. Ook dat gissen naar de oorzaak waarom je je zo voelt. Ik heb het idee dat mensen zonder autisme dat altijd zo goed weten, van: 'Ik voel me rot, doordat...' Ik weet dat nooit.quote:
Getver, ik zit mezelf enorm in de weg op het moment...
En weet niet zo goed of het nou overprikkeling is of dat ik toch last heb van het afbouwen van mijn medicatie of een combinatie van beide, ik weet het niet.
Misschien ben ik er wel heel erg aan toe dat het maandag is en de kinderen weer naar school gaan.
Maar ik ben zo snel geïrriteerd en daar heeft iedereen hier in huis last van.
En ik zou heel graag grondig opruimen in huis, als het klaar is zal het me rust geven denk ik, maar eraan beginnen lukt me gewoon echt niet en daar baal ik van. Toch eens kijken of ik daar een helpende hand bij kan vinden...
Hoe gaat het inmiddels met je?
Ik werd er in het topic over depressie op gewezen om mijn blog ook even hier te plaatsen: http://a-typist.nl/hoe-autisme-invloed-had-op-depressie/ Gaat namelijk over hoe mijn autisme invloed had op mijn depressies en andersom. Ik blog vaker over autisme op mijn website, dus misschien voor jullie interessant om te volgen.
Een stuk rustiger hier, ondanks dat de jongste toch al een week ziek is.quote:
[..]
Herkenbaar. Ook dat gissen naar de oorzaak waarom je je zo voelt. Ik heb het idee dat mensen zonder autisme dat altijd zo goed weten, van: 'Ik voel me rot, doordat...' Ik weet dat nooit.
Hoe gaat het inmiddels met je?
Ik werd er in het topic over depressie op gewezen om mijn blog ook even hier te plaatsen: http://a-typist.nl/hoe-autisme-invloed-had-op-depressie/ Gaat namelijk over hoe mijn autisme invloed had op mijn depressies en andersom. Ik blog vaker over autisme op mijn website, dus misschien voor jullie interessant om te volgen.
Maar een deel van het gevoel heeft denk ik toch echt met de vakantie te maken gehad, geen structuur. En mijn enorme verantwoordelijkheidsgevoel naar mijn kinderen.
Ik wil toch eens kijken of ik in vakanties als mijn man ook thuis is, vaker ook iets voor mijzelf kan doen. Dat kan met 1 van de kinderen zijn, of gewoon alleen.
En die medicatie afbouwen, het helpt vast mee, ergens... Toch wil ik er heel graag af.
Ik raak er steeds meer van overtuigd dat mijn depressie voor een groot deel ontstaan is of in stand gehouden is door overprikkeling, op mijn tenen lopen enzovoort.
Mijn stemming is eigenlijk best goed, maar als het dan zo is als in de vakantie ga ik weer wankelen.
Al moet ik zeggen dat het nu de rust weer wat terug is, ik me ook weer stabieler voel, dus daar zit zeker een verband.
Dus zaak om een manier te vinden om te voorkomen dat ik teveel ga wankelen, dus op tijd zorgen voor ontspanning of iets anders wat me energie geeft.
Een paar jaar terug ben ik 2 keer een weekend weg geweest, zonder man en kinderen, wel met andere mensen. En dat gaf echt energie.
Goed voornemen is om al het weer wat warmer is, weer zo'n weekend te plannen. Want nu op het water is me wat te koud.
Ik ga je blog binnenkort eens bekijken, maar nu is het bedtijd.
Bedankt voor je reactie!
Mama van 2 lieve meiden :)
Iemand nog gekeken naar het eerste deel van : "Het is hier autistisch" ?
Ik ben wel benieuwd naar de andere afleveringen, ik vond het wel goed dat Filemon zo de nadruk legt op de verschillen en het niet bestaan van "de autist".
Ik ben wel benieuwd naar de andere afleveringen, ik vond het wel goed dat Filemon zo de nadruk legt op de verschillen en het niet bestaan van "de autist".
Mama van 2 lieve meiden :)
Ja vond het wel mooi gedaan, ook wel goed dat hij meteen bij een extreme variant langs ging om dat maar uit de weg te hebben.quote:
Iemand nog gekeken naar het eerste deel van : "Het is hier autistisch" ?
Ik ben wel benieuwd naar de andere afleveringen, ik vond het wel goed dat Filemon zo de nadruk legt op de verschillen en het niet bestaan van "de autist".
De jongen met z'n knikkerbanen was wel erg tof
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Een paar dagen daarvoor heb ik dus een blog geschreven over overprikkeling.quote:
[..]
Een stuk rustiger hier, ondanks dat de jongste toch al een week ziek is.
Maar een deel van het gevoel heeft denk ik toch echt met de vakantie te maken gehad, geen structuur. En mijn enorme verantwoordelijkheidsgevoel naar mijn kinderen.
Ik wil toch eens kijken of ik in vakanties als mijn man ook thuis is, vaker ook iets voor mijzelf kan doen. Dat kan met 1 van de kinderen zijn, of gewoon alleen.
En die medicatie afbouwen, het helpt vast mee, ergens... Toch wil ik er heel graag af.
Ik raak er steeds meer van overtuigd dat mijn depressie voor een groot deel ontstaan is of in stand gehouden is door overprikkeling, op mijn tenen lopen enzovoort.
Mijn stemming is eigenlijk best goed, maar als het dan zo is als in de vakantie ga ik weer wankelen.
Al moet ik zeggen dat het nu de rust weer wat terug is, ik me ook weer stabieler voel, dus daar zit zeker een verband.
Dus zaak om een manier te vinden om te voorkomen dat ik teveel ga wankelen, dus op tijd zorgen voor ontspanning of iets anders wat me energie geeft.
Een paar jaar terug ben ik 2 keer een weekend weg geweest, zonder man en kinderen, wel met andere mensen. En dat gaf echt energie.
Goed voornemen is om al het weer wat warmer is, weer zo'n weekend te plannen. Want nu op het water is me wat te koud.
Ik ga je blog binnenkort eens bekijken, maar nu is het bedtijd.
Bedankt voor je reactie!
Ik heb zelf chronische migraine en een component dat daarin meespeelt is ook overprikkeling denk ik.
Fijn dat het weer wat rustiger is.
Ik heb op youtube naar de knikkerbanen van Jelle zitten kijken, het heeft wel wat die knikkers, lekker om naar te kijken. Ik kan me wel voorstellen dat je daar dan een soort ontspanning uit kan halen, gaaf als je met je "fiep" je geld kan verdienenquote:
[..]
Ja vond het wel mooi gedaan, ook wel goed dat hij meteen bij een extreme variant langs ging om dat maar uit de weg te hebben.
De jongen met z'n knikkerbanen was wel erg tof
.Ik heb even op je blog zitten lezen, dat stukje over depressie, daar staan wel herkenbare dingen in.quote:
[..]
Een paar dagen daarvoor heb ik dus een blog geschreven over overprikkeling.
Ik heb zelf chronische migraine en een component dat daarin meespeelt is ook overprikkeling denk ik.
Fijn dat het weer wat rustiger is.
Mama van 2 lieve meiden :)
Nav de laatste post van Nijna ook even gelezen en zie veel herkenbare dingen. Met de uitzondering dat de cognitieve gedragstherapie waar ik eerst mee begonnen ben (zo'n 10/12 jaar voor m'n asperger-diagnose) wel redelijk heeft geholpen. Iig hebben m'n gesprekken met de psycholoog destijds ervoor gezorgd dat ik beter onder woorden kan brengen wat erin me omgaat. Maar dat wil dan weer niet zeggen dat ik er zelf snel mee kom als ik mezelf weer dwars zit.quote:
[..]
Ik werd er in het topic over depressie op gewezen om mijn blog ook even hier te plaatsen: http://a-typist.nl/hoe-autisme-invloed-had-op-depressie/ Gaat namelijk over hoe mijn autisme invloed had op mijn depressies en andersom. Ik blog vaker over autisme op mijn website, dus misschien voor jullie interessant om te volgen.
Therapie heeft er bij mij wel voor gezorgd dat ik m'n depressieve episodes kan relativeren. En dat heeft me ook door 2 heftige gebeurtenissen de afgelopen anderhalf jaar (overlijden van m'n vader + scheiding na 10 jaar relatie) gehaald.
Erg tof inderdaad, en die knikkers hebben wel een heerlijk 'zen' effect, beetje zoals een open haard of een lavalamp. Vond het heel tof om te zien.quote:
[..]
Ik heb op youtube naar de knikkerbanen van Jelle zitten kijken, het heeft wel wat die knikkers, lekker om naar te kijken. Ik kan me wel voorstellen dat je daar dan een soort ontspanning uit kan halen, gaaf als je met je "fiep" je geld kan verdienen
Wat mij persoonlijk dan wel weer pijn deed in dat verhaal is dat Jelle er ogenschijnlijk niet zo'n moeite mee had om alleen te reizen of op vakantie te gaan. En dat is iets wat mij dan echt niet lukt. Vond het gistere al een hele overwinnig dat ik alleen een paar nieuwe broeken ben gaan kopen
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Dat "alleen" op vakantie, hij gaat dan wel in een groep zeg maar.
Ik heb dat ook wel gedaan, ik ging dan liever alleen in een groep dan samen met iemand. Op de een of andere manier maak ik dan makkelijker contact.
Nieuwe kleren kopen doe ik dan wel weer graag samen, liefst met mijn moeder omdat die na al die jaren precies weet wat ik wel en niet leuk vindt. En gewoon ook zegt als iets wel of niet staat.
Ik heb dat ook wel gedaan, ik ging dan liever alleen in een groep dan samen met iemand. Op de een of andere manier maak ik dan makkelijker contact.
Nieuwe kleren kopen doe ik dan wel weer graag samen, liefst met mijn moeder omdat die na al die jaren precies weet wat ik wel en niet leuk vindt
. En gewoon ook zegt als iets wel of niet staat.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ja dat bedoel ikquote:
Dat "alleen" op vakantie, hij gaat dan wel in een groep zeg maar.
Ik heb dat ook wel gedaan, ik ging dan liever alleen in een groep dan samen met iemand. Op de een of andere manier maak ik dan makkelijker contact.
Dat is hetgeen wat ik me echt niet voor kan stellen om te doen, alleen naar de bios heb ik nog wel eens gedaan. Maar alleen naar een plek waar ik nog niet eerder ben geweest? En dan langer dan een dag? Complete horror
Moet voor dit jaar m'n vakantiedagen inplannen en heb dus ook nog echt geen idee wat ik ermee aan moet... waarschijnlijk wat dagen vrij om m'n zussen te helpen verhuizen maar dan heb ik nog 6 weken vrije tijd over om in te plannen.
En dat zijn dan weer van die dingen die ik dan weer echt niet uit kan leggen aan collega's, die zijn het hele jaar al aan het volplannen.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik zou dan weer niet alleen naar de bioscoop.quote:
[..]
Ja dat bedoel ik
Dat is hetgeen wat ik me echt niet voor kan stellen om te doen, alleen naar de bios heb ik nog wel eens gedaan. Maar alleen naar een plek waar ik nog niet eerder ben geweest? En dan langer dan een dag? Complete horror
Moet voor dit jaar m'n vakantiedagen inplannen en heb dus ook nog echt geen idee wat ik ermee aan moet... waarschijnlijk wat dagen vrij om m'n zussen te helpen verhuizen maar dan heb ik nog 6 weken vrije tijd over om in te plannen.
En dat zijn dan weer van die dingen die ik dan weer echt niet uit kan leggen aan collega's, die zijn het hele jaar al aan het volplannen.
Ik vind weggaan sowieso lastig, vakantie is echt zo niet mijn ding. Maar de rest van het gezin wil wel, dus we hebben al een aantal jaar "compromisvakanties", een week in de buurt van huis. Zodat ik een dagje naar huis kan als het nodig is enzo.
Maar zij willen eigenlijk wel verder weg, dus we gaan kijken of een klein stukje verder haalbaar is... brrrr.
Vakanties plannen, mijn man neemt vaak de vakanties van de kinderen vrij, van mij hoeft dat niet, het ontregelt alleen maar meer als hij thuis is in de vakantie
.Maar de volgende keer ga ik eens proberen om iets voor mijzelf in te plannen en thuis de boel de boel te laten... kijken of dat lukt.
Maar ik neem in de meeste vakanties geen vrij van mijn vrijwilligerswerk, ik vind het wel lekker dat ochtendje weg...
Mama van 2 lieve meiden :)
Nu 2 keer gedaan, is wel relaxed. Kans op aanspraak is ook nihil, dat maakt het allemaal makkelijkerquote:
[..]
Ik zou dan weer niet alleen naar de bioscoop.
Met mijn ex-vrouw was dit ook altijd een ding idd; ik vind een week weg wel meer dan lang genoeg. Zij hield van lange vakanties (3 weken of meer). Dat hebben we 1 keer gedaan in de 10 jaar dat we samen zijn geweestquote:Ik vind weggaan sowieso lastig, vakantie is echt zo niet mijn ding. Maar de rest van het gezin wil wel, dus we hebben al een aantal jaar "compromisvakanties", een week in de buurt van huis. Zodat ik een dagje naar huis kan als het nodig is enzo.
Maar zij willen eigenlijk wel verder weg, dus we gaan kijken of een klein stukje verder haalbaar is... brrrr.
Vakanties plannen, mijn man neemt vaak de vakanties van de kinderen vrij, van mij hoeft dat niet, het ontregelt alleen maar meer als hij thuis is in de vakantie
Maar de volgende keer ga ik eens proberen om iets voor mijzelf in te plannen en thuis de boel de boel te laten... kijken of dat lukt.
Maar ik neem in de meeste vakanties geen vrij van mijn vrijwilligerswerk, ik vind het wel lekker dat ochtendje weg...
Compromis was dat we samen kort weggingen en zij met een vriend nog een keer lang.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Topicsponsoren:
In zo'n groep op vakantie gaan lijkt mij juist verschrikkelijk. Ik ga liever echt alleen op vakantie zodat ik alles kan plannen zoals ik het zelf wil. Kleren kopen doe ik het liefst alleen.quote:
Dat "alleen" op vakantie, hij gaat dan wel in een groep zeg maar.
Ik heb dat ook wel gedaan, ik ging dan liever alleen in een groep dan samen met iemand. Op de een of andere manier maak ik dan makkelijker contact.
Nieuwe kleren kopen doe ik dan wel weer graag samen, liefst met mijn moeder omdat die na al die jaren precies weet wat ik wel en niet leuk vindt
Ben dan ook best wel een einzelganger.
ROBODEMONS..................|:(
Aflevering 2 van "Het is hier autistisch"
Je kind genezen van autisme_! Met wat dieet, sporten etc.. En nog "een paar" supllementen en homeopathische middelen
[ Bericht 15% gewijzigd door #ANONIEM op 28-01-2017 20:02:40 ]
Je kind genezen van autisme
_! Met wat dieet, sporten etc.. En nog "een paar" supllementen en homeopathische middelen [ Bericht 15% gewijzigd door #ANONIEM op 28-01-2017 20:02:40 ]
Bloed kookte bij die laatste 10 minutenquote:
Aflevering 2 van "Het is hier autistisch"
Je kind genezen van autisme
Maar met Christina Curry wil ik wel een avondje plaatjes draaien
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Je bent veel te autistisch voor een date tochquote:
[..]
Bloed kookte bij die laatste 10 minuten
Maar met Christina Curry wil ik wel een avondje plaatjes draaien
Ik ergerde me enkel dat ze Engels en Nederlandse zinnen door elkaar gebruikte.
Ik kom net uit een relatie van 10 jaarquote:
[..]
Je bent veel te autistisch voor een date toch
Ik ergerde me enkel dat ze Engels en Nederlandse zinnen door elkaar gebruikte.
Qua Nederlands/Engels wel begrijpelijk van haar; ze is opgegroeid in Amerika.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Dat vond ik ook wel bijzonder. Maar ik heb het idee dat dat iets amerikaans is ofzo.quote:
Aflevering 2 van "Het is hier autistisch"
Je kind genezen van autisme
En volgens haar was hij genezen. Nou sorry, maar het was gewoon een robotje.
Ik denk dat ze hem heel veel geleerd hebben en dat riedeltje draait hij gewoon af, maar genezen vond ik hem niet...
Mama van 2 lieve meiden :)
Gisteren heb ik mijn diagnose gehad. Er waren wel wat kenmerken van autisme, maar het was niet overduidelijk.
Daarentegen waren de kenmerken voor ADD wel zonder twijfel aanwezig en zal ik daar ook voor behandeld worden.
Daarentegen waren de kenmerken voor ADD wel zonder twijfel aanwezig en zal ik daar ook voor behandeld worden.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Ik vond het vooral apart dat ze haar kind als genezen zag. Want hij was duidelijk nog steeds 'anders'. Wel goed dat ze probeert hem socialer te laten worden, maar het lijkt me ook niet goed om helemaal niet te kunnen accepteren dat hij anders is.quote:
Aflevering 2 van "Het is hier autistisch"
Je kind genezen van autisme
Mooi programma trouwens.
Christina lijkt mij echt een leuk mens. Apart, maar leuk.quote:
[..]
Bloed kookte bij die laatste 10 minuten
Maar met Christina Curry wil ik wel een avondje plaatjes draaien
Goed dat ze daar ook naar hebben gekeken en niet gingen blindstaren om één 'stoornis'. Kun je er zelf ook in vinden?quote:
Gisteren heb ik mijn diagnose gehad. Er waren wel wat kenmerken van autisme, maar het was niet overduidelijk.
Daarentegen waren de kenmerken voor ADD wel zonder twijfel aanwezig en zal ik daar ook voor behandeld worden.
ROBODEMONS..................|:(
Jazeker. Zeven jaar geleden ben ik zelf naar de GGZ gestapt omdat ik dacht dat ik ADD had. Toen hebben ze het één en ander getest, maar zagen ze geen aanleiding om verder te kijken. Die test was blijkbaar niet volledig.quote:
[..]
Goed dat ze daar ook naar hebben gekeken en niet gingen blindstaren om één 'stoornis'. Kun je er zelf ook in vinden?
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Hoe gaan jullie om met mensen die hun gedrag telkens refereren naar hun autisme? Zelf word ik er kriegel van als mensen dat doen. Ik vind het gewoon een raar excuus. Het is voor mij geen excuus om iets niet te hoeven doen.
Oh ja, zelf heb ik Asperger. Maar het weerhoudt mij niet om iets niet te doen. Ik zeg niet: 'Ik kan dit niet, want ik heb autisme'. Prima dat je je beperkingen kent, maar werk er dan aan.
Oh ja, zelf heb ik Asperger. Maar het weerhoudt mij niet om iets niet te doen. Ik zeg niet: 'Ik kan dit niet, want ik heb autisme'. Prima dat je je beperkingen kent, maar werk er dan aan.
Het is voor ieder 1 anders...quote:
Hoe gaan jullie om met mensen die hun gedrag telkens refereren naar hun autisme? Zelf word ik er kriegel van als mensen dat doen. Ik vind het gewoon een raar excuus. Het is voor mij geen excuus om iets niet te hoeven doen.
Oh ja, zelf heb ik Asperger. Maar het weerhoudt mij niet om iets niet te doen. Ik zeg niet: 'Ik kan dit niet, want ik heb autisme'. Prima dat je je beperkingen kent, maar werk er dan aan.
Ehm... ok
Sommige dingen zijn voor mij een slecht idee wegens mijn autisme. Bijvoorbeeld autorijden.quote:
Hoe gaan jullie om met mensen die hun gedrag telkens refereren naar hun autisme? Zelf word ik er kriegel van als mensen dat doen. Ik vind het gewoon een raar excuus. Het is voor mij geen excuus om iets niet te hoeven doen.
Oh ja, zelf heb ik Asperger. Maar het weerhoudt mij niet om iets niet te doen. Ik zeg niet: 'Ik kan dit niet, want ik heb autisme'. Prima dat je je beperkingen kent, maar werk er dan aan.
Maar dat is geen excuus voor mij, het is gewoon een feit en ik ga hiermee om door een elektrische fiets te hebben zodat ik alsnog naar de stad naast mijn stad kan.
Ik zal bijvoorbeeld niet zeggen dat ik niet kan afwassen door mijn autisme. Want simpele taken kan ik prima. Maar nee, in een drukke klas zitten en dan ook nog lesstof opdoen lukt mij niet door mijn autisme. Daar kan je hoog en laag in praten, maar het is mij dan toch het autisme dat het mij nekt ook al doe ik nog zo mijn best.
Twiddel
Ik denk niet dat je altijd je beperkingen kan "overwinnen" door eraan te werken.quote:
Hoe gaan jullie om met mensen die hun gedrag telkens refereren naar hun autisme? Zelf word ik er kriegel van als mensen dat doen. Ik vind het gewoon een raar excuus. Het is voor mij geen excuus om iets niet te hoeven doen.
Oh ja, zelf heb ik Asperger. Maar het weerhoudt mij niet om iets niet te doen. Ik zeg niet: 'Ik kan dit niet, want ik heb autisme'. Prima dat je je beperkingen kent, maar werk er dan aan.
En ik ben wel voorstander van het rekening houden met je beperkingen. Wat niet betekent dat je het als excuus hoeft te gebruiken. Maar je gaat iemand zonder benen toch ook niet vragen om de marathon te lopen...
Ik weet van mijzelf dat wanneer ik moe of overprikkeld ben, ik geen kinderen hier thuis moet laten spelen, omdat dat ten koste gaat van mijn eigen gezin. Dus ja, dan kunnen ze soms niet hier spelen. En een andere keer heb ik energie genoeg en kan het wel.
Is het dan een excuus? Ik vind van niet, het is luisteren naar jezelf en daarop inspelen. En dat lijkt mij gezonder dan gewoon maar doordraven omdat iedereen dat toch kan of omdat je denkt dat anderen dat van je verwachten...
En ik denk dat je prima rekening kan houden met je sterke en minder sterke kanten zonder het gelijk als excuus te hoeven gebruiken.
Mama van 2 lieve meiden :)
Soms gebruiken mensen beperkingen te snel als excuus. Als mijn oma ergens geen zin in heeft gooit ze het altijd op haar leeftijd, iets te makkelijk vind ik dat. Op een ander fora was er iemand voortdurend mensen aan het beledigen. Als reden waarom dat was gaf hij aan autistisch te zijn.
Echter vergt het ook moed om je beperkingen te erkennen. Auto rijden zal voor mij ook nooit een optie zijn, een relatie idem dito. Misschien jammer maar er zijn andere dingen die het leven mooi maken.
Ik heb soms wel dat ik moeilijk kan inschatten wat wel en niet kan. Zo ben ik ooit met de trein naar Ikea gegaan om een Billy boekenkast te kopen. Achteraf gezien was dat niet het slimste idee. Terugreis was een drama.
Echter vergt het ook moed om je beperkingen te erkennen. Auto rijden zal voor mij ook nooit een optie zijn, een relatie idem dito. Misschien jammer maar er zijn andere dingen die het leven mooi maken.
Ik heb soms wel dat ik moeilijk kan inschatten wat wel en niet kan. Zo ben ik ooit met de trein naar Ikea gegaan om een Billy boekenkast te kopen. Achteraf gezien was dat niet het slimste idee. Terugreis was een drama.
Ja zo'n Oma had ik ook. Maar dat was al een kreng van een mens toen ze nog wel jong was. Leeftijd/labeltje maakt mensen niet ineens sympathiekerquote:
Soms gebruiken mensen beperkingen te snel als excuus. Als mijn oma ergens geen zin in heeft gooit ze het altijd op haar leeftijd, iets te makkelijk vind ik dat. Op een ander fora was er iemand voortdurend mensen aan het beledigen. Als reden waarom dat was gaf hij aan autistisch te zijn.
quote:Ik heb soms wel dat ik moeilijk kan inschatten wat wel en niet kan. Zo ben ik ooit met de trein naar Ikea gegaan om een Billy boekenkast te kopen. Achteraf gezien was dat niet het slimste idee. Terugreis was een drama.
Herkenbaar, maar ik ken zo 5 mensen die hetzelfde hebben gedaan en die hebben geen van alle autisme (of een andere beperking). Zelf wel m'n Aygo eens te vol moeten proppen door zo'n inschattingsfoutje Maar om op de vraag van opoefiets terug te komen; ik blaas soms wel eens dingen af of ga bewust niet naar zaken toen omdat ik weet dat me dat meer kost dan het oplevert. M'n 'labeltje' is bij praktisch niemand bekend en ik ga daar (dus) ook zeker niet mee zwaaien.
Ik heb me jarenlang teveel over de flos gewerkt (voor m'n diagnose) omdat ik het idee had dat ik alles moest kunnen wat iedereen om me heen ook deed. Nu weet ik beter waar m'n grenzen liggen en hou ik daar rekening mee. Eigenlijk precies wat Nijna zegt.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Nou ja, dat laatste gebeurt dus in mijn omgeving; de persoon in kwestie maakt zure opmerkingen en kijkt mensen het liefst weg. Het is niet van dat mensen opeens meer sympathie jegens zo'n persoon opbouwen omdat hij refereert naar zijn labeltje. Het is niet dat men geen rekening met hem wilt houden of hem geen kansen wilt geven. Of over zijn grenzen heen wilt gaan.quote:
Soms gebruiken mensen beperkingen te snel als excuus. Als mijn oma ergens geen zin in heeft gooit ze het altijd op haar leeftijd, iets te makkelijk vind ik dat. Op een ander fora was er iemand voortdurend mensen aan het beledigen. Als reden waarom dat was gaf hij aan autistisch te zijn.
Hoe moet een omgeving omgaan met iemand die gewoon onaangenaam is?
Gewoon niet meer langs gaan, zo moeilijk is het niet.:)quote:
[..]
Hoe moet een omgeving omgaan met iemand die gewoon onaangenaam is?
Ongeacht labeltje, op een gegeven moment is het klaar.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Iemand die onaangenaam is, ik denk dat je daar dan niet mee om zou hoeven gaan...
En ik vind een "labeltje" ook geen excuus om mensen te beledigen of lelijk tegen iemand te doen.
Het kan best zijn dat je misschien dingen wat makkelijker zegt dan anderen of eruit flapt (vorige week ontschoot me iets wat niet zo heel netjes was, maar ik zei het niet om te kwetsen en ik denk ook niet dat het zo over is gekomen en ik denk dat dit meer een "zoveelste keer" was dan door mijn ass... ).
En ik vind een "labeltje" ook geen excuus om mensen te beledigen of lelijk tegen iemand te doen.
Het kan best zijn dat je misschien dingen wat makkelijker zegt dan anderen of eruit flapt (vorige week ontschoot me iets wat niet zo heel netjes was, maar ik zei het niet om te kwetsen en ik denk ook niet dat het zo over is gekomen en ik denk dat dit meer een "zoveelste keer" was dan door mijn ass...
).
Mama van 2 lieve meiden :)
Je kan ook gewoon tegen diegene met autisme zeggen dat hij een lul is en als hij zo doorgaat niet veel vrienden overhoud.
Twiddel
En dan gaan ze ineens wel luisteren???quote:
Je kan ook gewoon tegen diegene met autisme zeggen dat hij een lul is en als hij zo doorgaat niet veel vrienden overhoud.
De ene autist is de andere niet.
Tja, als je je er aan ergert kan je óf achter zijn rug om lullen, of het tegen hem zeggen.quote:
[..]
En dan gaan ze ineens wel luisteren???
De ene autist is de andere niet.
Twiddel
Olie op het vuur gooienquote:Op maandag 6 februari 2017 18:41 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Tja, als je je er aan ergert kan je óf achter zijn rug om lullen, of het tegen hem zeggen.
U mag blijven
Ik volg je even niet zo goed.quote:
[..]
Olie op het vuur gooien
U mag blijven
Twiddel
Tja... Zijn/haar probleem dan toch?quote:
[..]
En dan gaan ze ineens wel luisteren???
De ene autist is de andere niet.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Hebben jullie ook dat als er iets te gebeuren staat dat je dan vet gaat stressen?
Ik word altijd heel benauwd en dan weet ik dat ik me niet druk moet maken maar het lukt dan niet om rustig te worden.
Ik word altijd heel benauwd en dan weet ik dat ik me niet druk moet maken maar het lukt dan niet om rustig te worden.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Ik word wel zenuwachtig als er iets nieuws gaat gebeuren ja. Ik ga (waarschijnlijk en hopelijk) binnenkort weer werken (na een jaar thuisgezeten te hebben), bij een nieuw bedrijf en bij nieuwe mensen, en dan zie ik altijd op tegen de 1e dag/week.quote:Op woensdag 8 februari 2017 15:58 schreef Aiciu het volgende:
Hebben jullie ook dat als er iets te gebeuren staat dat je dan vet gaat stressen?
Ik word altijd heel benauwd en dan weet ik dat ik me niet druk moet maken maar het lukt dan niet om rustig te worden.
Children of the night. What music they make.
Ik heb het soms zefs zo erg dat ik moet overgeven van de stress.quote:
Hebben jullie ook dat als er iets te gebeuren staat dat je dan vet gaat stressen?
Ik word altijd heel benauwd en dan weet ik dat ik me niet druk moet maken maar het lukt dan niet om rustig te worden.
Maar aangeven waar ik nu echt mee zit/tegenop zie kan ik niet !
Héél vervelend en beïnvloedend voor de levenskwaliteit.
Ik vind dingen wel spannend, dan ga ik stressen (lees: ben niet te genieten).
Zoals vakantie, nieuwe dingen gaan doen, op bezoek bij bepaalde mensen (kan ik ruim een week van tevoren al over lopen stressen en dit zijn van die bezoekjes die je ook niet uit de weg kan gaan... )
Zoals vakantie, nieuwe dingen gaan doen, op bezoek bij bepaalde mensen (kan ik ruim een week van tevoren al over lopen stressen en dit zijn van die bezoekjes die je ook niet uit de weg kan gaan... )
Mama van 2 lieve meiden :)
Bekijk het aan de mooie kant, als je een diagnose hebt kan je wss ook veel beter werken aan jezelf!quote:
Pfff... net te horen gekregen dat ik mogelijk ASS heb.
Twiddel
Daar heb je gelijk in hoor.quote:
[..]
Bekijk het aan de mooie kant, als je een diagnose hebt kan je wss ook veel beter werken aan jezelf!
Maar omdat ik zoveel moeite heb met het schakelen van aandacht en ook nog s ADHD heb (dus non-stop gedachtenstroom) ben ik alweer van tevoren bang dat de emoties hoog oplopen omdat ik de neiging heb te blijven hangen in dingen.
Wat klopt er niet aan volgens de psycholoog?quote:
Ik heb dan weer 6 jaar na mijn diagnose een psychologe die sterk twijfelt of de diagnose wel klopt
Meestal betekend dat een slapeloze nacht en schijterij (pardon my french) voor de daadwerkelijk gebeurtenis. Afhankelijk van hoe 'spannend' het is kunnen daar nog wel eens paniekaanvallen en huilbuien bij komenquote:
Hebben jullie ook dat als er iets te gebeuren staat dat je dan vet gaat stressen?
Ik word altijd heel benauwd en dan weet ik dat ik me niet druk moet maken maar het lukt dan niet om rustig te worden.
Die laatste 2 komen gelukkig zelden voor.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ze ziet de kenmerken niet echt, en denkt dat de dingen waar ik last van heb zeker zo veel samen kunnen hangen met overcontrolerende ouders die me min of meer hebben aangeleerd hebben dat dingen nooit goed genoeg zijn en emoties niet mogen.quote:
[..]
Wat klopt er niet aan volgens de psycholoog?
Moet zeggen dat ik bij de uitzendingen van 't Is Hier Autistisch toch nog wel veel herkende, maar dat kunnen ook trekken van mijn ADD zijn (als die diagnose wel klopt)
Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Alleen bij mij werd ASS eerst juist uitgesloten en nu weer erbij gesleept.quote:
[..]
Ze ziet de kenmerken niet echt, en denkt dat de dingen waar ik last van heb zeker zo veel samen kunnen hangen met overcontrolerende ouders die me min of meer hebben aangeleerd hebben dat dingen nooit goed genoeg zijn en emoties niet mogen.
Moet zeggen dat ik bij de uitzendingen van 't Is Hier Autistisch toch nog wel veel herkende, maar dat kunnen ook trekken van mijn ADD zijn (als die diagnose wel klopt)
Hmm, lastig!quote:
[..]
Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Alleen bij mij werd ASS eerst juist uitgesloten en nu weer erbij gesleept.
Of nouja.. ik weet eigenlijk niet zo goed of wel of geen diagnose nou helpend is.
En zijn mijn ouders zoals ze zijn omdat er daar ook al wat in de genen zat (na mijn diagnose ASS werd er gelijk een lading boeken over autisme in huis gehaald, en alles wat ze daarin lazen werd continu 'tegen me gebruikt': "nee, dit moet je niet doen, we hebben gelezen dat dat niet goed voor je is") of omdat ik echt een kind was wat om uitzonderlijk veel zorg vroeg?
Ik geloof dat mijn grootste strijd nu is in hoeverre ik echt 'beperkingen' heb waar ik rekening mee moet houden, of dat ik vooral heel veel grenzen aangepraat heb gekregen, en dat ik nu onderhand eens af moet van het idee dat ik zo anders ben en júist wel dingen aangaan.
Ik zit net de aflevering van vorige week te kijken. Wat heb ik toch ongelofelijk veel respect voor mensen die autisten in een instelling een op een begeleiden. Ik vind het echt heel knap.quote:
[..]
Ik vond het vooral apart dat ze haar kind als genezen zag. Want hij was duidelijk nog steeds 'anders'. Wel goed dat ze probeert hem socialer te laten worden, maar het lijkt me ook niet goed om helemaal niet te kunnen accepteren dat hij anders is.
Mooi programma trouwens.
Na het zien van de afleveringen vind ik het nog lastiger. Filemon gaf zelf een keer aan 'ik heb het, of ik heb het niet'. Dat is wel zo maar er zijn zo ontzettend veel gradaties. Ik kan dan wel autistisch zijn maar niet zo dat ik niet sociaal kan functioneren.
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Wat zegt je gevoel hierover eigenlijk?quote:
[..]
Hmm, lastig!
Of nouja.. ik weet eigenlijk niet zo goed of wel of geen diagnose nou helpend is.
En zijn mijn ouders zoals ze zijn omdat er daar ook al wat in de genen zat (na mijn diagnose ASS werd er gelijk een lading boeken over autisme in huis gehaald, en alles wat ze daarin lazen werd continu 'tegen me gebruikt': "nee, dit moet je niet doen, we hebben gelezen dat dat niet goed voor je is") of omdat ik echt een kind was wat om uitzonderlijk veel zorg vroeg?
Ik geloof dat mijn grootste strijd nu is in hoeverre ik echt 'beperkingen' heb waar ik rekening mee moet houden, of dat ik vooral heel veel grenzen aangepraat heb gekregen, en dat ik nu onderhand eens af moet van het idee dat ik zo anders ben en júist wel dingen aangaan.
Bij mij is het momenteel zo onduidelijk, omdat heel veel gedragskenmerken ernaar refereren. En inderdaad, ik voel mij net zoals jij anders dan anderen.
Maar als ik een filmpje zoals dit zie, dan kan ik het niet op mezelf betrekken. Het werkt bij mij anders. In sommige dingen gaat de verwerking van prikkels duidelijk trager dan bij andere mensen. Ik ben vaak de laatste die een grap begrijpt. Ik pik wel sneller op dat iets als grap is bedoeld, maar bij de grap zelf valt het kwartje vaak pas laat. Ik voel mij daardoor ook wel socially awkward.
Mij kunnen verplaatsen in andere mensen, mij kunnen bedenken hoe iemand anders zich zou kunnen voelen of hoe hij of zij iets beleeft, gaat bij mij echt een heel stuk makkelijker. Ik hoef daar ook geen moeite voor te doen. Als kind al speelde ik graag toneelstukjes of ik zat op de computer allemaal fantasieverhalen te typen. Ik tekende ook graag. Ik tekende graag monsters en heksen en spoken.
Maar ik was wel vaak de pispaal van de klas. Ik was een makkelijk slachtoffer en ik was makkelijk in de maling te nemen. Dat mensen mij als autist zien, snap ik wel.
Maar wat mensen niet zien, is dat ik eigenlijk een stuk minder naief ben dan ik wellicht overkom en het allemaal wel goed doorheb. Ik snapte waarom ik de pispaal was en het frustreerde mij daarom heel erg dat ik mijn gedrag niet kon afstemmen op de groep. Ik voelde mij gewoon een enorme sukkel. Ergens wist ik precies hoe ik mij eigenlijk zou moeten gedragen, maar in de praktijk kwam er heel social awkward gedrag uit.
Bij mij heeft dat denk ik vooral met impulsiviteit te maken en ook omdat ik verstrikt raakte in mijn gedachten. Als ik iets begrijp, denk ik er meteen een hoop gedachten bovenop, ga ik twijfelen en overzie ik het niet meer.
Mijn gevoel zegt dat ik geen autisme heb, maar dat het komt door ADHD icm angst en persoonlijkheidsproblemen.
Maar goed, blijkbaar denkt mijn psych er anders over en zij wilt dat in uitgebreid word onderzocht. Ik had al weleens eerder een autismetest gedaan en toen scoorde ik by far te weinig punten daarvoor. Maar zij vindt dat onderzoek niet intensief genoeg.
Waar ik eigenlijk wel bang voor ben, is dat er nu wel ASS uit komt rollen. En wat dan?
Ik vrees dat alle hulp wat betreft ASS neerkomt op "je moet jezelf accepteren en accepteren dat je nou eenmaal anders in elkaar zit dan anderen".
De wereld heeft tegenwoordig meer een hokjesmentaliteit. Iedereen zegt wel "je moet jezelf geen label aanpraten" maar in de praktijk word je daarop wel beoordeeld en zeker in de psychiatrie. Je wordt daar beoordeeld op je stoornis en daarvoor word je behandeld. Ze lijken je niet meer te kunnen zien als persoon die tegen dingen aanloopt en die een stuk gelukkiger zou zijn als hij geholpen wordt met de dingen die hem belemmeren om te kunnen zijn wie hij werkelijk is.
Ik vind het gvd wel weer frustrerend! Ik heb nu zo het gevoel dat ik mijzelf moet bewijzen en dat mensen hoe dan ook er weer wat bij gaan slepen om mij te vernederen. Zo is het niet hoor, dat weet ik wel. Maar zo voelt het voor mij
Ik heb ook zulke ouders, maar geen enkele ouders kunnen de opvoeding 100% perfect krijgen. Dat bestaat gewoon niet of iig ik moet de eerste perfecte mensen nog tegenkomen. Misschien goed om inzicht te krijgen in je probleem. Maar je kunt mensen of het verleden vaak niet veranderen. Aan de andere kant wordt een diagnose wel weer vaak als excuus gebruikt, zowel door kinderen als door ouders.quote:
[..]
Ze ziet de kenmerken niet echt, en denkt dat de dingen waar ik last van heb zeker zo veel samen kunnen hangen met overcontrolerende ouders die me min of meer hebben aangeleerd hebben dat dingen nooit goed genoeg zijn en emoties niet mogen.
Moet zeggen dat ik bij de uitzendingen van 't Is Hier Autistisch toch nog wel veel herkende, maar dat kunnen ook trekken van mijn ADD zijn (als die diagnose wel klopt)
Waarom vond ze het "niet intensief genoeg"? Wat had je?quote:k had al weleens eerder een autismetest gedaan en toen scoorde ik by far te weinig punten daarvoor. Maar zij vindt dat onderzoek niet intensief genoeg.
Waar ik eigenlijk wel bang voor ben, is dat er nu wel ASS uit komt rollen. En wat dan?
Ik vrees dat alle hulp wat betreft ASS neerkomt op "je moet jezelf accepteren en accepteren dat je nou eenmaal anders in elkaar zit dan anderen".
De wereld heeft tegenwoordig meer een hokjesmentaliteit. Iedereen zegt wel "je moet jezelf geen label aanpraten" maar in de praktijk word je daarop wel beoordeeld en zeker in de psychiatrie. Je wordt daar beoordeeld op je stoornis en daarvoor word je behandeld. Ze lijken je niet meer te kunnen zien als persoon die tegen dingen aanloopt en die een stuk gelukkiger zou zijn als hij geholpen wordt met de dingen die hem belemmeren om te kunnen zijn wie hij werkelijk is.
Ik vind het gvd wel weer frustrerend! Ik heb nu zo het gevoel dat ik mijzelf moet bewijzen en dat mensen hoe dan ook er weer wat bij gaan slepen om mij te vernederen. Zo is het niet hoor, dat weet ik wel. Maar zo voelt het voor mij
zelf had ik 1x een screenende vragenlijst over sociale vaardigheden, toen een plaatjestest met ouders en kinderen waarbij je moest zeggen hoe ze zich voelden, daarna een test met verhaaltjes van mensen waarbij je moest zeggen wat er mis mee was, toen een uitgebreid interview.
http://www.leokannerhuis.(...)boven-30-jr/therapie
Maar ik denk dat dit een uitzondering is omdat dit echt de gespecialiseerden zijn. Maar ik kan het niet weten want ik 'heb' het niet. Het is alleen zoveel makkelijker gezegd dan gedaan, het gaat ook om de omgeving. Als de samenleving mensen met autisme gewoon als normaal zou zien zou het probleem er ook niet zijn. Eigenlijk creëert het label juist een self-fullfilling prophecy, hoewel het misschien voor sommigen een opluchting kan zijn dat ze eindelijk weten wat voor soort probleem ze hebben.
[ Bericht 9% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 17-02-2017 19:03:00 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Oh dat weet ik! Hoe je het ook aanpakt, alles wat je doet als ouder kan uiteindelijk invloed hebben op hoe je kind later in het leven staat, en daar doe je weinig aan. Zelfs al zouden mijn klachten meer aangeleerd dan aangeboren zijn, dan loop ik er toch al ruim 30 jaar mee rond, dus een totaal ander persoon zal ik niet zo 123 meer worden. Maar voor mijn gevoel maakt het toch wel verschil..quote:
[..]
Ik heb ook zulke ouders, maar geen enkele ouders kunnen de opvoeding 100% perfect krijgen. Dat bestaat gewoon niet of iig ik moet de eerste perfecte mensen nog tegenkomen. Misschien goed om inzicht te krijgen in je probleem. Maar je kunt mensen of het verleden vaak niet veranderen. Aan de andere kant wordt een diagnose wel weer vaak als excuus gebruikt, zowel door kinderen als door ouders.
Ook omdat mijn ouders me nog weleens laten weten dat ze ook liever een wat makkelijker kind gehad hadden waar niets aan mankeerde. Als zij daar dan zelf een rol in hebben gespeeld, tja...
Wat vervelend voor je zeg. Dan maakt het inderdaad wel degelijk een verschil. Hebben jouw ouders ook 'psycho-educatie' gehad van de psycholoog of zijn ze niet bereid om daaraan mee te werken?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik kwam deze per toeval in google tegen. Zou je hier iets meer over willen vertellen?quote:
Wat verbindingen in de hersenen en dingen leren betreft: een kind heeft een kleiner brein, waardoor alles sowieso veel dichter op elkaar zit, en een kind heeft veel meer verbindingen in de hersenen dan een volwassene normaal heeft. De theorie is dat voor bepaalde dingen zoals leren fietsen, maar ook een moedertaal aanleren, het vereist is dat dat gebeurt in een kinderbrein. Een volwassen brein is daar eenvoudigweg niet meer geschikt voor, omdat er niet genoeg verbindingen zijn, c.q. de juiste soort ontbreekt en niet meer aangemaakt kan worden. Veel verbindingen in je hersenen hebben is echter niet per definitie nuttig. Het betekent ook dat een brein sneller verward kan raken. Misschien is dat precies wat er bij autisme gebeurt.
Er wordt geopperd dat hetzelfde gebeurt bij dyslexie. Dyslexie heeft mogelijk een fonologische oorzaak. Fonologie heeft te maken met klankleer. Ieder mens wordt geboren met de vaardigheid alle fonemen (foneem = elke klank die in een taal een aparte klank vormt) in alle talen ter wereld te herkennen. Dat wil dus zeggen dat elke baby bijvoorbeeld de klank "th" uit het Engels verstaat als zodanig en niet als een t, d of f. (echt waar! dit blijkt uit onderzoek) Maar naarmate een baby ouder wordt en alleen aan een paar talen of slechts aan één wordt blootgesteld, sterven nutteloze verbindingen af terwijl anderen gespecialiseerder raken. Dat is niet per sé iets slechts. Als er niet genoeg verbindingen afsterven, betekent dit namelijk dat alle verbindingen minder goed kunnen worden gespecialiseerd. Bij dyslexie lijkt dit probleem aanwezig te zijn in het gedeelte van het brein dat zich richt op fonologie. Uit experimenten blijkt dat bepaalde dyslectici veel langer dan normaal in staat zijn om klanken te onderscheiden die niet in hun moedertaal voorkomen. Gemiddeld, echter, zijn ze juist slechter in het onderscheiden van klanken, waardoor leren schrijven erg moeilijk wordt. Een probleem dat zich dus uit in niet goed kunnen lezen en schrijven laat dus eigenlijk het topje van de ijsberg zien.
Ik vertel dit, omdat ik er door mijn studie taalwetenschap wat over weet. Misschien verklaart dit hoe autisme in elkaar zou kunnen zitten.
Ik heb ooit beredeneerd dat autisten misschien gewoon kinderbreinen hadden (heeft o.a. met dat pruningverhaal te maken).
R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #143 Wij groeten U
en ik was superblij toen ik dit in het nieuws vernam begin dit jaar!
Maar ik had het dus correct beredeneerd en het was op zich ook wel een logische (maar wel spannende) conclusie. Je weet maar nooit wat de implicaties zouden kunnen zijn, maar als het de waarheid is, dan moet het ook kloppen!
R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #143 Wij groeten U
en ik was superblij toen ik dit in het nieuws vernam begin dit jaar!
onderstreepte is niet zo gek als je je bedenkt dat het verval van de hersenen trager gaat als er (door een verminderde kunstmatige breinveroudering) minder breinverval plaatsvindtquote:
Maar ik had het dus correct beredeneerd en het was op zich ook wel een logische (maar wel spannende) conclusie. Je weet maar nooit wat de implicaties zouden kunnen zijn, maar als het de waarheid is, dan moet het ook kloppen!
Met mij gaat het ondertussen iets beter nadat ik door een diep dal ben gegaan. Scheelt als je weet hoe je van een burn-out moet bijkomen, maar ik heb de komende tijd m'n handen even vol aan mezelf.quote:Heeft iemand anders trouwens weleens bedacht dat Johan Cruijff wellicht niet ook autistisch was? Das toch logisch?
Dat van Filemon was denk ik niet alleen voor mij geen verrassing
We laten de badkamer verbouwen, nu 1 week onderweg, ik ben doodmoe.
Van het lawaai, de stoffigheid (die ik eigenlijk het liefst niet in huis wil hebben en daardoor toch maar probeer om het zoveel mogelijk te beperken tot de gang (en ik dus als een debiel met poetsdoek door de gang ga als de werklui weg zijn, voordat de deuren naar de slaapkamers weer open mogen...).
Van het alles anders, mijn normale ritme ligt toch wat overhoop, omdat ik de hele dag mensen over de vloer heb.
Nou ben ik vorige week veel buiten geweest en dat was best lekker, maar ik ben zo ontzettend moe. En we moeten nog zeker 2 weken (als het gaat zoals het zou moeten gaan...).
De eerste week viel me op zich redelijk mee, maar ondanks dat is het toch een aanslag op mn energie. We zullen zien hoe de komende weken gaan. Terug kan niet, dus we moeten er maar gewoon doorheen...
Verder gaat het best wel z'n gangetje hoor
Van het lawaai, de stoffigheid (die ik eigenlijk het liefst niet in huis wil hebben en daardoor toch maar probeer om het zoveel mogelijk te beperken tot de gang (en ik dus als een debiel met poetsdoek door de gang ga als de werklui weg zijn, voordat de deuren naar de slaapkamers weer open mogen...).
Van het alles anders, mijn normale ritme ligt toch wat overhoop, omdat ik de hele dag mensen over de vloer heb.
Nou ben ik vorige week veel buiten geweest en dat was best lekker, maar ik ben zo ontzettend moe. En we moeten nog zeker 2 weken (als het gaat zoals het zou moeten gaan...).
De eerste week viel me op zich redelijk mee, maar ondanks dat is het toch een aanslag op mn energie. We zullen zien hoe de komende weken gaan. Terug kan niet, dus we moeten er maar gewoon doorheen...
Verder gaat het best wel z'n gangetje hoor
Mama van 2 lieve meiden :)
Nu je het zegt. De hersenen van kinderen hebben meer neuronenverbindingen, die wordt minder naarmate je ouder wordt; je hersenen worden dan betere filters van onnodig informatie. Autisten hebben meer neuronenverbindingen overigens.quote:
Ik heb ooit beredeneerd dat autisten misschien gewoon kinderbreinen hadden (heeft o.a. met dat pruningverhaal te maken).
R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #143 Wij groeten U
en ik was superblij toen ik dit in het nieuws vernam begin dit jaar!
Croce e delizia cor. Misterioso, Misterioso altero, croce e delizia al cor.
Een correctie zou eerder zijn een filter voor alle informatie. Het filteren is bij autisten wel lastiger en daarom is een stabiele leefomgeving voor een autist ook belangrijker.quote:
[..]
Nu je het zegt. De hersenen van kinderen hebben meer neuronenverbindingen, die wordt minder naarmate je ouder wordt; je hersenen worden dan betere filters van onnodig informatie. Autisten hebben meer neuronenverbindingen overigens.
Eigen huisje (zonder abnormale buren enzo), minder externe stress en meer gelegenheid te leren met jezelf om te gaan en jezelf te ontplooien.
Meer pruning heeft niet alleen maar voordelen, bij nog meer pruning krijg je zelfs mensen die meer richting psychopathie neigen (maar ik vond het vorig jaar al lastig hier wetenschappelijke onderzoeksresultaten over te vinden en vond er maar 1 (gebaseerd op een gevangenis ergens in de VS).
De voordelen van meer neuronenverbindingen zijn o.a. een toegenomen flexibiliteit in de hersenen (wat ook tegelijkertijd het nadeel van snellere overprikkeling veroorzaakt.
Elk voordeel hep ze nadeel en elk nadeel hep ze voordeel...en das logisch
ik ben bij het autismeteam en heb het niet. maar ik twijfel eigenlijk. ik heb niet veel last van harde geluiden. maar als ze praten in de klas tijdens uitleg van een docent heb ik daar uitermate veel last van. en heb bijvoorbeeld ook geen bijzondere interesses maar kan wel zeer obsessief zijn.
waarschijnlijk is alles te verklaren uit mijn verleden (zwaar affectief verwaarloosd en gepest). maar een ander iemand van het ggz denkt nog steeds autisme. of ik heb gewoon autistisch gedrag door het verleden. scoorde trouwens heel hoog op de sq namelijk 55. gemiddeld is 20 voor vrouwen en 30 voor mannen. en eq was ook laag. en de aq was ook weer hoog. 42 of 142 ( weet niet meer ).
waarschijnlijk is alles te verklaren uit mijn verleden (zwaar affectief verwaarloosd en gepest). maar een ander iemand van het ggz denkt nog steeds autisme. of ik heb gewoon autistisch gedrag door het verleden. scoorde trouwens heel hoog op de sq namelijk 55. gemiddeld is 20 voor vrouwen en 30 voor mannen. en eq was ook laag. en de aq was ook weer hoog. 42 of 142 ( weet niet meer ).
Emotionele verwaarlozing en gepest worden hebben een heel grote invloed op hoe iemand zich ontwikkelt. Ik heb dat ook meegemaakt, ik werd ook regelmatig aangezien voor iemand die mogelijk autistisch is, maar uit onderzoeken komt wel naar voren dat ik het niet heb. En ik herken mijzelf niet echt in het profiel van wat ASS eigenlijk inhoudt.quote:
ik ben bij het autismeteam en heb het niet. maar ik twijfel eigenlijk. ik heb niet veel last van harde geluiden. maar als ze praten in de klas tijdens uitleg van een docent heb ik daar uitermate veel last van. en heb bijvoorbeeld ook geen bijzondere interesses maar kan wel zeer obsessief zijn.
waarschijnlijk is alles te verklaren uit mijn verleden (zwaar affectief verwaarloosd en gepest). maar een ander iemand van het ggz denkt nog steeds autisme. of ik heb gewoon autistisch gedrag door het verleden. scoorde trouwens heel hoog op de sq namelijk 55. gemiddeld is 20 voor vrouwen en 30 voor mannen. en eq was ook laag. en de aq was ook weer hoog. 42 of 142 ( weet niet meer ).
Recent is pas duidelijk geworden dat mijn moeder waarschijnlijk wel ASS heeft en ik ben eigenlijk alleen door haar opgevoed.
Maar in hoeverre is die diagnose belangrijk voor je? Het verandert niet wie je bent. Zou het je geruststellen als eruitkomt dat je ASS hebt, dat daarmee bepaalde dingen voor je verklaard worden en je daar dan minder onzeker door wordt?
Heeft iemand hier weleens gehoord van de TOAM? (Theory Of Autistic Mind)?
Blijkt 9 jaar geleden een boek over geschreven te zijn, ik heb dat boek alleen zelf niet gelezen
Blijkt 9 jaar geleden een boek over geschreven te zijn, ik heb dat boek alleen zelf niet gelezen
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wel jammer dat ik de laatste tijd blijkbaar bezig ben geweest met het uitvinden van een wiel dat door anderen allang al uitgevonden blijkt te zijn, maar wat (hoe kan het ook anders) door de niet-autistische wereld doodgezwegen is.
Nogmaals, ik heb dit boek zelf (nog) niet gelezen, maar ik merk dat de meeste kenmerken die aan autisme worden gelinkt (en dan ook meestal als "dooddoeners" worden ingezet) bij niet-autisten ook aanwezig zijn, alleen uit het zich op een andere manier.
Omgekeerd merk ik ook dat bepaalde eigenschappen die alleen aan niet-autisten wordt toebedeeld, bij autisten net zo aanwezig zijn (bijvoorbeeld empathie), alleen uit het zich op een andere manier.
Als er iets is wat ik merk bij niet-autisten, dan is het wel hun gebrek aan inlevingsvermogen. Ze menen alles beter te weten, maar dit blijkt uit niets.
[ Bericht 11% gewijzigd door magnetronkoffie op 30-03-2017 22:50:17 ]
Oké, ik maakte net nog even wat grappigs mee.
Ik denk "Ik ga even in de tuin m'n frustratie eruit ijsberen" en ik begin te lopen...hoor ik een luide -TIK- en ik denk meteen "SHIT MISSCHIEN IS DAT DE POST VAN DIE STOMME KWIJTSCHELDING!" dus ik kijk even bij de deur...niets?
Ow oké, whatever! Ik begin weer te lopen...hoor ik weer een tik!
Ik echt heel geconcentreerd naar de deurmat staren ('t had wat weg van dit filmpje (zie spoiler))
Ik denk "Ik ga even in de tuin m'n frustratie eruit ijsberen" en ik begin te lopen...hoor ik een luide -TIK- en ik denk meteen "SHIT MISSCHIEN IS DAT DE POST VAN DIE STOMME KWIJTSCHELDING!" dus ik kijk even bij de deur...niets?
Ow oké, whatever! Ik begin weer te lopen...hoor ik weer een tik!
Ik echt heel geconcentreerd naar de deurmat staren ('t had wat weg van dit filmpje (zie spoiler))
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt....nope, ligt toch echt geen envelop
Dus ik ga weer ijsberen en hoor weer die tik
En 't bleek dus te zijn dat ik de hele tijd tegen een niet goed weggesnoeid takje aanliep (wat ik niet merkte) en dat takje tikte dus de hele tijd ergens tegenaan
Ach ja...
Ik weet niet of iemand dit al gepost had, maar ik vond dit wel een beetje een eye-opener
http://www.nu.nl/wetensch(...)ersencapaciteit.html
) kijk ik weg op 't moment dat ik over iets goed wil nadenken. Ook als ik heel aandachtig naar iemand luister kijk ik vaker juist wel weg, dan kan ik de nuances in iemand stem beter onderscheiden (dan komt m'n vermogen kleinere details op te vangen beter tot z'n recht).
edit: En iets heel anders.
Hebben anderen hier het ook dat wanneer je om wat voor reden slechter in je vel zit, dat je dan ook meer moeite hebt om andermans grenzen en behoeftes aan te voelen?
Ik merkte dit bij een vriendin onlangs, het was net uit met haar vriend, maar ik kon er niet echt wat zinnigs op zeggen omdat ik op dat moment m'n eigen issues had. Ik voel me daar ook best wel lullig over.
[ Bericht 15% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-04-2017 15:06:34 ]
http://www.nu.nl/wetensch(...)ersencapaciteit.html
Dit merk ik zelfs bij mezelf, vaak (of eigenlijk meestal denk ikquote:Als mensen oogcontact moeten maken en tegelijkertijd een lastig taalspelletje spelen, zijn ze vaker geneigd om hun blik af te wenden.
Dat suggereert dat we oogcontact vaak onbewust afbreken om ons te focussen op een andere cognitieve taak.
) kijk ik weg op 't moment dat ik over iets goed wil nadenken. Ook als ik heel aandachtig naar iemand luister kijk ik vaker juist wel weg, dan kan ik de nuances in iemand stem beter onderscheiden (dan komt m'n vermogen kleinere details op te vangen beter tot z'n recht).edit: En iets heel anders.
Hebben anderen hier het ook dat wanneer je om wat voor reden slechter in je vel zit, dat je dan ook meer moeite hebt om andermans grenzen en behoeftes aan te voelen?
Ik merkte dit bij een vriendin onlangs, het was net uit met haar vriend, maar ik kon er niet echt wat zinnigs op zeggen omdat ik op dat moment m'n eigen issues had. Ik voel me daar ook best wel lullig over.
[ Bericht 15% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-04-2017 15:06:34 ]
Ik vind het als ik met iemand praat, zeker als het een gesprek is waar ik mn hoofd bij moet houden, fijn als ik iets te friemelen in mn handen heb. Iemand aankijken zorgt dat ik me minder goed kan concentreren.
Magnetronkoffie: ik denk dat vrij logisch is om andermans grenzen en behoeften minder aan te voelen als je zelf slechter in je vel zit. Niet per definitie iets wat samenhangt met ASS.
Ik herken het wel trouwens, maar ik vraag me af of het niet iets is wat veel mensen hebben.
Magnetronkoffie: ik denk dat vrij logisch is om andermans grenzen en behoeften minder aan te voelen als je zelf slechter in je vel zit. Niet per definitie iets wat samenhangt met ASS.
Ik herken het wel trouwens, maar ik vraag me af of het niet iets is wat veel mensen hebben.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ja idd! Ik word dan weleens een beetje overbeweeglijk, weet dan niet zo goed wat ik met die ander aan moet. Het is trouwens wel afhankelijk van hoe nerveus die ander me maakt. Bij iemand waarbij ik me wel concentreer maar waarbij het over iets gaat wat mij niet nerveus maakt, dan kijk ik wel weg maar heb ik dat friemelen eigenlijk niet echt...denk ik?quote:
Ik vind het als ik met iemand praat, zeker als het een gesprek is waar ik mn hoofd bij moet houden, fijn als ik iets te friemelen in mn handen heb. Iemand aankijken zorgt dat ik me minder goed kan concentreren.
Heel goed punt heb je hier!quote:Magnetronkoffie: ik denk dat vrij logisch is om andermans grenzen en behoeften minder aan te voelen als je zelf slechter in je vel zit. Niet per definitie iets wat samenhangt met ASS.
Ik herken het wel trouwens, maar ik vraag me af of het niet iets is wat veel mensen hebben.
In enkele decennia is autisme geëvolueerd van een weinig gekende en nog minder gewenste diagnose tot een alom bekend fenomeen dat geassocieerd wordt met iconen van genialiteit zoals Bill Gates, Albert Einstein en Wolfgang Amadeus Mozart. Autisme heeft veel van zijn negatieve connotaties van zich afgeworpen en is ondertussen wellicht het meest opgeblazen en uitgeholde diagnostische etiket uit de hele DSM. Iedereen kent autisme en meent ook te weten wat het is. Maar nog nooit waren er zoveel misverstanden en vooral stereotiepe ideeën over autisme.
Peter Vermeulen hekelt de populaire tendensen in autisme, en gaat tegen de stroom in door kritische vraagtekens te plaatsen bij gangbare ideeën over autisme. Zo ergert hij zich blauw aan het blauw van wereldautismedag, bekritiseert hij de inflatie van het begrip en vindt hij het welletjes geweest met het inzetten van autisme als verklaring en alibi voor elke scheet die een autist laat. Vermeulen doet evenwel meer dan het vertellen van een aantal politiek incorrecte verhalen. Hij biedt ook een oplossing: back to basics! Dat is: autisme reduceren tot wat het was en wat het ook "maar" is: een etiket voor een brein dat niet werkt zoals de meeste. Van hieruit houdt hij een pleidooi voor neuroharmonie waarbij de term autisme niet meer maar ook niet minder aandacht krijgt dan nodig is.
https://www.bruna.nl/boek(...)en-wel-9789463370592
Peter Vermeulen hekelt de populaire tendensen in autisme, en gaat tegen de stroom in door kritische vraagtekens te plaatsen bij gangbare ideeën over autisme. Zo ergert hij zich blauw aan het blauw van wereldautismedag, bekritiseert hij de inflatie van het begrip en vindt hij het welletjes geweest met het inzetten van autisme als verklaring en alibi voor elke scheet die een autist laat. Vermeulen doet evenwel meer dan het vertellen van een aantal politiek incorrecte verhalen. Hij biedt ook een oplossing: back to basics! Dat is: autisme reduceren tot wat het was en wat het ook "maar" is: een etiket voor een brein dat niet werkt zoals de meeste. Van hieruit houdt hij een pleidooi voor neuroharmonie waarbij de term autisme niet meer maar ook niet minder aandacht krijgt dan nodig is.
https://www.bruna.nl/boek(...)en-wel-9789463370592
Ik moet eerlijk zeggen dat ik meer last heb dan lust door mensen die menen te weten wat autisme is (en mij vervolgens aan dat rare beeld van ze proberen te spiegelen).quote:
In enkele decennia is autisme geëvolueerd van een weinig gekende en nog minder gewenste diagnose tot een alom bekend fenomeen dat geassocieerd wordt met iconen van genialiteit zoals Bill Gates, Albert Einstein en Wolfgang Amadeus Mozart. Autisme heeft veel van zijn negatieve connotaties van zich afgeworpen en is ondertussen wellicht het meest opgeblazen en uitgeholde diagnostische etiket uit de hele DSM. Iedereen kent autisme en meent ook te weten wat het is. Maar nog nooit waren er zoveel misverstanden en vooral stereotiepe ideeën over autisme.
Peter Vermeulen hekelt de populaire tendensen in autisme, en gaat tegen de stroom in door kritische vraagtekens te plaatsen bij gangbare ideeën over autisme. Zo ergert hij zich blauw aan het blauw van wereldautismedag, bekritiseert hij de inflatie van het begrip en vindt hij het welletjes geweest met het inzetten van autisme als verklaring en alibi voor elke scheet die een autist laat. Vermeulen doet evenwel meer dan het vertellen van een aantal politiek incorrecte verhalen. Hij biedt ook een oplossing: back to basics! Dat is: autisme reduceren tot wat het was en wat het ook "maar" is: een etiket voor een brein dat niet werkt zoals de meeste. Van hieruit houdt hij een pleidooi voor neuroharmonie waarbij de term autisme niet meer maar ook niet minder aandacht krijgt dan nodig is.
https://www.bruna.nl/boek(...)en-wel-9789463370592
Niet meer/minder aandacht krijgen dan nodig is...wie bepaald hoeveel aandacht er -nodig- is?
Dat autisten anders denken, was ik al uit. Wel zijn beide groepen niet harmonieus, alsof er nog verdere onderverdelingen zijn.
Wat volgens mij uiteindelijk wel uit zal komen, is dat er neurodiversiteit is, waarbij meerdere denktypen "normaal" zijn, maar niet altijd compatible.
Maar het voordeel daarvan is wel een grotere flexibiliteit (niet elk type brein kan alles leren en niet iedereen heeft talent voor alles) en die flexibiliteit is nodig als we als soort ons verder willen ontwikkelen door door middel van onze cognitie de wereld steeds verder naar onze hand te kunnen zetten (wat niet hetzelfde is als het daadwerkelijk naar je hand zetten van alles in de wereld (en de rest van het universum)).
Ik heb zelf ook recent de diagnose autisme gekregen en ondanks dat het een hele verademing is om te weten wat er mis met je is, voelt het ook juist als een enorme last die je voor de rest van je leven moet mee dragen. Want ik weet nu wel waarom ik zo vaak in conflict situaties terecht ben gekomen en kom, maar het maakt het er niet allemaal bepaald makkelijker op.
Bij mij heeft het juist voor nog meer problemen gezorgd, want tegen mijn vriendin en vrienden ben ik open geweest over de diagnose en heb ik uit proberen te leggen wat het nou precies inhoudt. Dus in plaats dat mijn beste vriend mij gewoon accepteert dat het bij mij boven in de hersenkamer net anders werkt, begon hij mij juist de les te lezen!
Tot ik het afgelopen zaterdag zat was en zei: als je wilt dan kun je wel met mij ruilen, dan krijg jij mijn autisme en dan wil ik nog wel eens zien of je het er zo makkelijk vanaf brengt. Dus ik realiseer mij wel dat professionele hulp erg belangrijk is, want sinds ik werkeloos ben geworden is het met mijn geestelijke gestelheid eigenlijk enkel bergaf gegaan. De psycholoog merkte dus ookal dat ik gewoon last heb van lusteloosheid en tot nu toe ben ik daar nog steeds niet uit gekropen!
Advies van pyscholoog was dan ook om een bezigheid te zoeken: bijvoorbeeld fietsen op een racefiets, maar goed die hele lusteloosheid houdt mij natuurlijk ook tegen. Ookal heb ik al meerdere keren voor een fiets geneusd, toen ik niet goed werd geholpen in de betreffende winkel heb ik het hele plan eigenlijk laten varen. Mijn enige passie momenteel is dan eigenlijk ook mijn auto, alleen dat verhelpt mijn lusteloosheid weer niet.
Bij mij heeft het juist voor nog meer problemen gezorgd, want tegen mijn vriendin en vrienden ben ik open geweest over de diagnose en heb ik uit proberen te leggen wat het nou precies inhoudt. Dus in plaats dat mijn beste vriend mij gewoon accepteert dat het bij mij boven in de hersenkamer net anders werkt, begon hij mij juist de les te lezen!
Tot ik het afgelopen zaterdag zat was en zei: als je wilt dan kun je wel met mij ruilen, dan krijg jij mijn autisme en dan wil ik nog wel eens zien of je het er zo makkelijk vanaf brengt. Dus ik realiseer mij wel dat professionele hulp erg belangrijk is, want sinds ik werkeloos ben geworden is het met mijn geestelijke gestelheid eigenlijk enkel bergaf gegaan. De psycholoog merkte dus ookal dat ik gewoon last heb van lusteloosheid en tot nu toe ben ik daar nog steeds niet uit gekropen!
Advies van pyscholoog was dan ook om een bezigheid te zoeken: bijvoorbeeld fietsen op een racefiets, maar goed die hele lusteloosheid houdt mij natuurlijk ook tegen. Ookal heb ik al meerdere keren voor een fiets geneusd, toen ik niet goed werd geholpen in de betreffende winkel heb ik het hele plan eigenlijk laten varen. Mijn enige passie momenteel is dan eigenlijk ook mijn auto, alleen dat verhelpt mijn lusteloosheid weer niet.
Uhm...waar slaat vetgedrukte nou weer op?quote:
Ik heb zelf ook recent de diagnose autisme gekregen en ondanks dat het een hele verademing is om te weten wat er mis met je is, voelt het ook juist als een enorme last die je voor de rest van je leven moet mee dragen. Want ik weet nu wel waarom ik zo vaak in conflict situaties terecht ben gekomen en kom, maar het maakt het er niet allemaal bepaald makkelijker op.
Bij mij heeft het juist voor nog meer problemen gezorgd, want tegen mijn vriendin en vrienden ben ik open geweest over de diagnose en heb ik uit proberen te leggen wat het nou precies inhoudt. Dus in plaats dat mijn beste vriend mij gewoon accepteert dat het bij mij boven in de hersenkamer net anders werkt, begon hij mij juist de les te lezen!
Goed dat je grenzen stelt. Ik vind de reactie van die vriend van je onredelijk. Je kunt het zelf ook niet helpen (dat is 1), maar het is natuurlijk nog vreemder als anderen je vervolgens anders gaan behandelen puur vanwege je label.quote:Tot ik het afgelopen zaterdag zat was en zei: als je wilt dan kun je wel met mij ruilen, dan krijg jij mijn autisme en dan wil ik nog wel eens zien of je het er zo makkelijk vanaf brengt. Dus ik realiseer mij wel dat professionele hulp erg belangrijk is, want sinds ik werkeloos ben geworden is het met mijn geestelijke gestelheid eigenlijk enkel bergaf gegaan. De psycholoog merkte dus ookal dat ik gewoon last heb van lusteloosheid en tot nu toe ben ik daar nog steeds niet uit gekropen!
Misschien is het ergens ook maar beter ook dat zijn ware aard nu al naar boven komt en niet terwijl je bijvoorbeeld door een ernstige ziekte afhankelijk van hem wordt en hij -dan- pas zijn ware aard laat zien ofzo.
Ik hoop trouwens voor je dat je meer geluk bij de psycholoog hebt dan ik en een aantal andere mensen die ik persoonlijk ken: Geen van hen heeft echt baat daarbij gehad. Ik snap het in zoverre niet en het is in zoverre NIET-helpend voor me (en voor die anderen) geweest, dat ik het salaris geven aan een psycholoog eerlijk gezegd best wel weggegooid geld vind...
Maar hopelijk heb je zelf straks meer geluk
Je hebt een auto? Dat is wel heel gaaf ergens! Geeft een gevoel van vrijheid. Alleen jammer dat ze best wel duur zijn.quote:Advies van pyscholoog was dan ook om een bezigheid te zoeken: bijvoorbeeld fietsen op een racefiets, maar goed die hele lusteloosheid houdt mij natuurlijk ook tegen. Ookal heb ik al meerdere keren voor een fiets geneusd, toen ik niet goed werd geholpen in de betreffende winkel heb ik het hele plan eigenlijk laten varen. Mijn enige passie momenteel is dan eigenlijk ook mijn auto, alleen dat verhelpt mijn lusteloosheid weer niet.
Zelf hou ik het bij wandelen en soms wat mensen opzoeken. En m'n hobby's.
Ik heb wat dat laatste betreft een vergelijkbaar probleem: Die lusteloosheid/gebrek aan energie.
Het is alsof mijn motivatie en passie en vuur getemperd wordt door de shit waarmee anderen me steeds maar weer blijven belasten (working on it, maar gaat nu eventjes wat langzamer nu ik de focus voor even op andere dingen heb gelegd (ik wil ook gewoon een leven hebben en niet constant bezig moeten zijn met het moeten opruimen van andermans shit en zo (waaronder regelwerk))).
Ja hij is consulent van beroep, maar dan in de IT. Dus ja misschien omdat hij ouder dan mij is, denkt hij wellicht dat zijn advies helpt. Maar goed sinds ik mijn grens aangegeven heb is hij ermee gestopt.
Wat betreft de pyscholoog, in eerste instantie was dat puur voor de diagnose en daarna ben ik nog voor gewoon gesprekken gekomen. Ik moet zeggen vlak na de diagnose ging het juist minder goed, want ik zie autisme als een geestesziekte welke niet te genezen is. Dus daar had ik het wel even moeilijk mee hoor.
Ja ik heb een auto hoor: autisten kunnen ook juist ook goede bestuurders zijn, maar door het CBR worden wij gediscrimineerd. Dus ik heb eerst mijn rijbewijs behaald en mij daarna laten diagnoseren, want soms keurt het CBR autisten af en dan mag je geen rijbewijs halen. Al is het vooral veel bureaucratisch gedoe, maar kan ook een meid die mocht alleen automaat leren.
Wat betreft lusteloosheid: probeer een bezigheid te zoeken, dat is echt een van de weinige adviezen die mij geholpen hebben. Nu heb dus een racefiets aangeschaft, met als doel meer te bewegen en zodat ik wat te doen heb.
Wat betreft de pyscholoog, in eerste instantie was dat puur voor de diagnose en daarna ben ik nog voor gewoon gesprekken gekomen. Ik moet zeggen vlak na de diagnose ging het juist minder goed, want ik zie autisme als een geestesziekte welke niet te genezen is. Dus daar had ik het wel even moeilijk mee hoor.
Ja ik heb een auto hoor: autisten kunnen ook juist ook goede bestuurders zijn, maar door het CBR worden wij gediscrimineerd. Dus ik heb eerst mijn rijbewijs behaald en mij daarna laten diagnoseren, want soms keurt het CBR autisten af en dan mag je geen rijbewijs halen. Al is het vooral veel bureaucratisch gedoe, maar kan ook een meid die mocht alleen automaat leren.
Wat betreft lusteloosheid: probeer een bezigheid te zoeken, dat is echt een van de weinige adviezen die mij geholpen hebben. Nu heb dus een racefiets aangeschaft, met als doel meer te bewegen en zodat ik wat te doen heb.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |