R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hmm, lastig!quote:Op vrijdag 10 februari 2017 18:08 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Alleen bij mij werd ASS eerst juist uitgesloten en nu weer erbij gesleept.
Of nouja.. ik weet eigenlijk niet zo goed of wel of geen diagnose nou helpend is.
En zijn mijn ouders zoals ze zijn omdat er daar ook al wat in de genen zat (na mijn diagnose ASS werd er gelijk een lading boeken over autisme in huis gehaald, en alles wat ze daarin lazen werd continu 'tegen me gebruikt': "nee, dit moet je niet doen, we hebben gelezen dat dat niet goed voor je is") of omdat ik echt een kind was wat om uitzonderlijk veel zorg vroeg?
Ik geloof dat mijn grootste strijd nu is in hoeverre ik echt 'beperkingen' heb waar ik rekening mee moet houden, of dat ik vooral heel veel grenzen aangepraat heb gekregen, en dat ik nu onderhand eens af moet van het idee dat ik zo anders ben en júist wel dingen aangaan.
Ik zit net de aflevering van vorige week te kijken. Wat heb ik toch ongelofelijk veel respect voor mensen die autisten in een instelling een op een begeleiden. Ik vind het echt heel knap.quote:Op vrijdag 3 februari 2017 10:26 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Ik vond het vooral apart dat ze haar kind als genezen zag. Want hij was duidelijk nog steeds 'anders'. Wel goed dat ze probeert hem socialer te laten worden, maar het lijkt me ook niet goed om helemaal niet te kunnen accepteren dat hij anders is.
Mooi programma trouwens.
Na het zien van de afleveringen vind ik het nog lastiger. Filemon gaf zelf een keer aan 'ik heb het, of ik heb het niet'. Dat is wel zo maar er zijn zo ontzettend veel gradaties. Ik kan dan wel autistisch zijn maar niet zo dat ik niet sociaal kan functioneren.
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Wat zegt je gevoel hierover eigenlijk?quote:
[..]
Hmm, lastig!
Of nouja.. ik weet eigenlijk niet zo goed of wel of geen diagnose nou helpend is.
En zijn mijn ouders zoals ze zijn omdat er daar ook al wat in de genen zat (na mijn diagnose ASS werd er gelijk een lading boeken over autisme in huis gehaald, en alles wat ze daarin lazen werd continu 'tegen me gebruikt': "nee, dit moet je niet doen, we hebben gelezen dat dat niet goed voor je is") of omdat ik echt een kind was wat om uitzonderlijk veel zorg vroeg?
Ik geloof dat mijn grootste strijd nu is in hoeverre ik echt 'beperkingen' heb waar ik rekening mee moet houden, of dat ik vooral heel veel grenzen aangepraat heb gekregen, en dat ik nu onderhand eens af moet van het idee dat ik zo anders ben en júist wel dingen aangaan.
Bij mij is het momenteel zo onduidelijk, omdat heel veel gedragskenmerken ernaar refereren. En inderdaad, ik voel mij net zoals jij anders dan anderen.
Maar als ik een filmpje zoals dit zie, dan kan ik het niet op mezelf betrekken. Het werkt bij mij anders. In sommige dingen gaat de verwerking van prikkels duidelijk trager dan bij andere mensen. Ik ben vaak de laatste die een grap begrijpt. Ik pik wel sneller op dat iets als grap is bedoeld, maar bij de grap zelf valt het kwartje vaak pas laat. Ik voel mij daardoor ook wel socially awkward.
Mij kunnen verplaatsen in andere mensen, mij kunnen bedenken hoe iemand anders zich zou kunnen voelen of hoe hij of zij iets beleeft, gaat bij mij echt een heel stuk makkelijker. Ik hoef daar ook geen moeite voor te doen. Als kind al speelde ik graag toneelstukjes of ik zat op de computer allemaal fantasieverhalen te typen. Ik tekende ook graag. Ik tekende graag monsters en heksen en spoken.
Maar ik was wel vaak de pispaal van de klas. Ik was een makkelijk slachtoffer en ik was makkelijk in de maling te nemen. Dat mensen mij als autist zien, snap ik wel.
Maar wat mensen niet zien, is dat ik eigenlijk een stuk minder naief ben dan ik wellicht overkom en het allemaal wel goed doorheb. Ik snapte waarom ik de pispaal was en het frustreerde mij daarom heel erg dat ik mijn gedrag niet kon afstemmen op de groep. Ik voelde mij gewoon een enorme sukkel. Ergens wist ik precies hoe ik mij eigenlijk zou moeten gedragen, maar in de praktijk kwam er heel social awkward gedrag uit.
Bij mij heeft dat denk ik vooral met impulsiviteit te maken en ook omdat ik verstrikt raakte in mijn gedachten. Als ik iets begrijp, denk ik er meteen een hoop gedachten bovenop, ga ik twijfelen en overzie ik het niet meer.
Mijn gevoel zegt dat ik geen autisme heb, maar dat het komt door ADHD icm angst en persoonlijkheidsproblemen.
Maar goed, blijkbaar denkt mijn psych er anders over en zij wilt dat in uitgebreid word onderzocht. Ik had al weleens eerder een autismetest gedaan en toen scoorde ik by far te weinig punten daarvoor. Maar zij vindt dat onderzoek niet intensief genoeg.
Waar ik eigenlijk wel bang voor ben, is dat er nu wel ASS uit komt rollen. En wat dan?
Ik vrees dat alle hulp wat betreft ASS neerkomt op "je moet jezelf accepteren en accepteren dat je nou eenmaal anders in elkaar zit dan anderen".
De wereld heeft tegenwoordig meer een hokjesmentaliteit. Iedereen zegt wel "je moet jezelf geen label aanpraten" maar in de praktijk word je daarop wel beoordeeld en zeker in de psychiatrie. Je wordt daar beoordeeld op je stoornis en daarvoor word je behandeld. Ze lijken je niet meer te kunnen zien als persoon die tegen dingen aanloopt en die een stuk gelukkiger zou zijn als hij geholpen wordt met de dingen die hem belemmeren om te kunnen zijn wie hij werkelijk is.
Ik vind het gvd wel weer frustrerend! Ik heb nu zo het gevoel dat ik mijzelf moet bewijzen en dat mensen hoe dan ook er weer wat bij gaan slepen om mij te vernederen. Zo is het niet hoor, dat weet ik wel. Maar zo voelt het voor mij
Ik heb ook zulke ouders, maar geen enkele ouders kunnen de opvoeding 100% perfect krijgen. Dat bestaat gewoon niet of iig ik moet de eerste perfecte mensen nog tegenkomen. Misschien goed om inzicht te krijgen in je probleem. Maar je kunt mensen of het verleden vaak niet veranderen. Aan de andere kant wordt een diagnose wel weer vaak als excuus gebruikt, zowel door kinderen als door ouders.quote:
[..]
Ze ziet de kenmerken niet echt, en denkt dat de dingen waar ik last van heb zeker zo veel samen kunnen hangen met overcontrolerende ouders die me min of meer hebben aangeleerd hebben dat dingen nooit goed genoeg zijn en emoties niet mogen.
Moet zeggen dat ik bij de uitzendingen van 't Is Hier Autistisch toch nog wel veel herkende, maar dat kunnen ook trekken van mijn ADD zijn (als die diagnose wel klopt)
Waarom vond ze het "niet intensief genoeg"? Wat had je?quote:k had al weleens eerder een autismetest gedaan en toen scoorde ik by far te weinig punten daarvoor. Maar zij vindt dat onderzoek niet intensief genoeg.
Waar ik eigenlijk wel bang voor ben, is dat er nu wel ASS uit komt rollen. En wat dan?
Ik vrees dat alle hulp wat betreft ASS neerkomt op "je moet jezelf accepteren en accepteren dat je nou eenmaal anders in elkaar zit dan anderen".
De wereld heeft tegenwoordig meer een hokjesmentaliteit. Iedereen zegt wel "je moet jezelf geen label aanpraten" maar in de praktijk word je daarop wel beoordeeld en zeker in de psychiatrie. Je wordt daar beoordeeld op je stoornis en daarvoor word je behandeld. Ze lijken je niet meer te kunnen zien als persoon die tegen dingen aanloopt en die een stuk gelukkiger zou zijn als hij geholpen wordt met de dingen die hem belemmeren om te kunnen zijn wie hij werkelijk is.
Ik vind het gvd wel weer frustrerend! Ik heb nu zo het gevoel dat ik mijzelf moet bewijzen en dat mensen hoe dan ook er weer wat bij gaan slepen om mij te vernederen. Zo is het niet hoor, dat weet ik wel. Maar zo voelt het voor mij
zelf had ik 1x een screenende vragenlijst over sociale vaardigheden, toen een plaatjestest met ouders en kinderen waarbij je moest zeggen hoe ze zich voelden, daarna een test met verhaaltjes van mensen waarbij je moest zeggen wat er mis mee was, toen een uitgebreid interview.
http://www.leokannerhuis.(...)boven-30-jr/therapie
Maar ik denk dat dit een uitzondering is omdat dit echt de gespecialiseerden zijn. Maar ik kan het niet weten want ik 'heb' het niet. Het is alleen zoveel makkelijker gezegd dan gedaan, het gaat ook om de omgeving. Als de samenleving mensen met autisme gewoon als normaal zou zien zou het probleem er ook niet zijn. Eigenlijk creëert het label juist een self-fullfilling prophecy, hoewel het misschien voor sommigen een opluchting kan zijn dat ze eindelijk weten wat voor soort probleem ze hebben.
[ Bericht 9% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 17-02-2017 19:03:00 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Oh dat weet ik! Hoe je het ook aanpakt, alles wat je doet als ouder kan uiteindelijk invloed hebben op hoe je kind later in het leven staat, en daar doe je weinig aan. Zelfs al zouden mijn klachten meer aangeleerd dan aangeboren zijn, dan loop ik er toch al ruim 30 jaar mee rond, dus een totaal ander persoon zal ik niet zo 123 meer worden. Maar voor mijn gevoel maakt het toch wel verschil..quote:
[..]
Ik heb ook zulke ouders, maar geen enkele ouders kunnen de opvoeding 100% perfect krijgen. Dat bestaat gewoon niet of iig ik moet de eerste perfecte mensen nog tegenkomen. Misschien goed om inzicht te krijgen in je probleem. Maar je kunt mensen of het verleden vaak niet veranderen. Aan de andere kant wordt een diagnose wel weer vaak als excuus gebruikt, zowel door kinderen als door ouders.
Ook omdat mijn ouders me nog weleens laten weten dat ze ook liever een wat makkelijker kind gehad hadden waar niets aan mankeerde. Als zij daar dan zelf een rol in hebben gespeeld, tja...
Wat vervelend voor je zeg. Dan maakt het inderdaad wel degelijk een verschil. Hebben jouw ouders ook 'psycho-educatie' gehad van de psycholoog of zijn ze niet bereid om daaraan mee te werken?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik kwam deze per toeval in google tegen. Zou je hier iets meer over willen vertellen?quote:
Wat verbindingen in de hersenen en dingen leren betreft: een kind heeft een kleiner brein, waardoor alles sowieso veel dichter op elkaar zit, en een kind heeft veel meer verbindingen in de hersenen dan een volwassene normaal heeft. De theorie is dat voor bepaalde dingen zoals leren fietsen, maar ook een moedertaal aanleren, het vereist is dat dat gebeurt in een kinderbrein. Een volwassen brein is daar eenvoudigweg niet meer geschikt voor, omdat er niet genoeg verbindingen zijn, c.q. de juiste soort ontbreekt en niet meer aangemaakt kan worden. Veel verbindingen in je hersenen hebben is echter niet per definitie nuttig. Het betekent ook dat een brein sneller verward kan raken. Misschien is dat precies wat er bij autisme gebeurt.
Er wordt geopperd dat hetzelfde gebeurt bij dyslexie. Dyslexie heeft mogelijk een fonologische oorzaak. Fonologie heeft te maken met klankleer. Ieder mens wordt geboren met de vaardigheid alle fonemen (foneem = elke klank die in een taal een aparte klank vormt) in alle talen ter wereld te herkennen. Dat wil dus zeggen dat elke baby bijvoorbeeld de klank "th" uit het Engels verstaat als zodanig en niet als een t, d of f. (echt waar! dit blijkt uit onderzoek) Maar naarmate een baby ouder wordt en alleen aan een paar talen of slechts aan één wordt blootgesteld, sterven nutteloze verbindingen af terwijl anderen gespecialiseerder raken. Dat is niet per sé iets slechts. Als er niet genoeg verbindingen afsterven, betekent dit namelijk dat alle verbindingen minder goed kunnen worden gespecialiseerd. Bij dyslexie lijkt dit probleem aanwezig te zijn in het gedeelte van het brein dat zich richt op fonologie. Uit experimenten blijkt dat bepaalde dyslectici veel langer dan normaal in staat zijn om klanken te onderscheiden die niet in hun moedertaal voorkomen. Gemiddeld, echter, zijn ze juist slechter in het onderscheiden van klanken, waardoor leren schrijven erg moeilijk wordt. Een probleem dat zich dus uit in niet goed kunnen lezen en schrijven laat dus eigenlijk het topje van de ijsberg zien.
Ik vertel dit, omdat ik er door mijn studie taalwetenschap wat over weet. Misschien verklaart dit hoe autisme in elkaar zou kunnen zitten.
Ik heb ooit beredeneerd dat autisten misschien gewoon kinderbreinen hadden (heeft o.a. met dat pruningverhaal te maken).
R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #143 Wij groeten U
en ik was superblij toen ik dit in het nieuws vernam begin dit jaar!
Maar ik had het dus correct beredeneerd en het was op zich ook wel een logische (maar wel spannende) conclusie. Je weet maar nooit wat de implicaties zouden kunnen zijn, maar als het de waarheid is, dan moet het ook kloppen!
R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #143 Wij groeten U
en ik was superblij toen ik dit in het nieuws vernam begin dit jaar!
onderstreepte is niet zo gek als je je bedenkt dat het verval van de hersenen trager gaat als er (door een verminderde kunstmatige breinveroudering) minder breinverval plaatsvindtquote:
Maar ik had het dus correct beredeneerd en het was op zich ook wel een logische (maar wel spannende) conclusie. Je weet maar nooit wat de implicaties zouden kunnen zijn, maar als het de waarheid is, dan moet het ook kloppen!
Met mij gaat het ondertussen iets beter nadat ik door een diep dal ben gegaan. Scheelt als je weet hoe je van een burn-out moet bijkomen, maar ik heb de komende tijd m'n handen even vol aan mezelf.quote:Heeft iemand anders trouwens weleens bedacht dat Johan Cruijff wellicht niet ook autistisch was? Das toch logisch?
Dat van Filemon was denk ik niet alleen voor mij geen verrassing
We laten de badkamer verbouwen, nu 1 week onderweg, ik ben doodmoe.
Van het lawaai, de stoffigheid (die ik eigenlijk het liefst niet in huis wil hebben en daardoor toch maar probeer om het zoveel mogelijk te beperken tot de gang (en ik dus als een debiel met poetsdoek door de gang ga als de werklui weg zijn, voordat de deuren naar de slaapkamers weer open mogen...).
Van het alles anders, mijn normale ritme ligt toch wat overhoop, omdat ik de hele dag mensen over de vloer heb.
Nou ben ik vorige week veel buiten geweest en dat was best lekker, maar ik ben zo ontzettend moe. En we moeten nog zeker 2 weken (als het gaat zoals het zou moeten gaan...).
De eerste week viel me op zich redelijk mee, maar ondanks dat is het toch een aanslag op mn energie. We zullen zien hoe de komende weken gaan. Terug kan niet, dus we moeten er maar gewoon doorheen...
Verder gaat het best wel z'n gangetje hoor
Van het lawaai, de stoffigheid (die ik eigenlijk het liefst niet in huis wil hebben en daardoor toch maar probeer om het zoveel mogelijk te beperken tot de gang (en ik dus als een debiel met poetsdoek door de gang ga als de werklui weg zijn, voordat de deuren naar de slaapkamers weer open mogen...).
Van het alles anders, mijn normale ritme ligt toch wat overhoop, omdat ik de hele dag mensen over de vloer heb.
Nou ben ik vorige week veel buiten geweest en dat was best lekker, maar ik ben zo ontzettend moe. En we moeten nog zeker 2 weken (als het gaat zoals het zou moeten gaan...).
De eerste week viel me op zich redelijk mee, maar ondanks dat is het toch een aanslag op mn energie. We zullen zien hoe de komende weken gaan. Terug kan niet, dus we moeten er maar gewoon doorheen...
Verder gaat het best wel z'n gangetje hoor
Mama van 2 lieve meiden :)
Nu je het zegt. De hersenen van kinderen hebben meer neuronenverbindingen, die wordt minder naarmate je ouder wordt; je hersenen worden dan betere filters van onnodig informatie. Autisten hebben meer neuronenverbindingen overigens.quote:Op zaterdag 18 maart 2017 18:05 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ik heb ooit beredeneerd dat autisten misschien gewoon kinderbreinen hadden (heeft o.a. met dat pruningverhaal te maken).
R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #143 Wij groeten U
en ik was superblij toen ik dit in het nieuws vernam begin dit jaar!
Croce e delizia cor. Misterioso, Misterioso altero, croce e delizia al cor.
Een correctie zou eerder zijn een filter voor alle informatie. Het filteren is bij autisten wel lastiger en daarom is een stabiele leefomgeving voor een autist ook belangrijker.quote:
[..]
Nu je het zegt. De hersenen van kinderen hebben meer neuronenverbindingen, die wordt minder naarmate je ouder wordt; je hersenen worden dan betere filters van onnodig informatie. Autisten hebben meer neuronenverbindingen overigens.
Eigen huisje (zonder abnormale buren enzo), minder externe stress en meer gelegenheid te leren met jezelf om te gaan en jezelf te ontplooien.
Meer pruning heeft niet alleen maar voordelen, bij nog meer pruning krijg je zelfs mensen die meer richting psychopathie neigen (maar ik vond het vorig jaar al lastig hier wetenschappelijke onderzoeksresultaten over te vinden en vond er maar 1 (gebaseerd op een gevangenis ergens in de VS).
De voordelen van meer neuronenverbindingen zijn o.a. een toegenomen flexibiliteit in de hersenen (wat ook tegelijkertijd het nadeel van snellere overprikkeling veroorzaakt.
Elk voordeel hep ze nadeel en elk nadeel hep ze voordeel...en das logisch
ik ben bij het autismeteam en heb het niet. maar ik twijfel eigenlijk. ik heb niet veel last van harde geluiden. maar als ze praten in de klas tijdens uitleg van een docent heb ik daar uitermate veel last van. en heb bijvoorbeeld ook geen bijzondere interesses maar kan wel zeer obsessief zijn.
waarschijnlijk is alles te verklaren uit mijn verleden (zwaar affectief verwaarloosd en gepest). maar een ander iemand van het ggz denkt nog steeds autisme. of ik heb gewoon autistisch gedrag door het verleden. scoorde trouwens heel hoog op de sq namelijk 55. gemiddeld is 20 voor vrouwen en 30 voor mannen. en eq was ook laag. en de aq was ook weer hoog. 42 of 142 ( weet niet meer ).
waarschijnlijk is alles te verklaren uit mijn verleden (zwaar affectief verwaarloosd en gepest). maar een ander iemand van het ggz denkt nog steeds autisme. of ik heb gewoon autistisch gedrag door het verleden. scoorde trouwens heel hoog op de sq namelijk 55. gemiddeld is 20 voor vrouwen en 30 voor mannen. en eq was ook laag. en de aq was ook weer hoog. 42 of 142 ( weet niet meer ).
Emotionele verwaarlozing en gepest worden hebben een heel grote invloed op hoe iemand zich ontwikkelt. Ik heb dat ook meegemaakt, ik werd ook regelmatig aangezien voor iemand die mogelijk autistisch is, maar uit onderzoeken komt wel naar voren dat ik het niet heb. En ik herken mijzelf niet echt in het profiel van wat ASS eigenlijk inhoudt.quote:
ik ben bij het autismeteam en heb het niet. maar ik twijfel eigenlijk. ik heb niet veel last van harde geluiden. maar als ze praten in de klas tijdens uitleg van een docent heb ik daar uitermate veel last van. en heb bijvoorbeeld ook geen bijzondere interesses maar kan wel zeer obsessief zijn.
waarschijnlijk is alles te verklaren uit mijn verleden (zwaar affectief verwaarloosd en gepest). maar een ander iemand van het ggz denkt nog steeds autisme. of ik heb gewoon autistisch gedrag door het verleden. scoorde trouwens heel hoog op de sq namelijk 55. gemiddeld is 20 voor vrouwen en 30 voor mannen. en eq was ook laag. en de aq was ook weer hoog. 42 of 142 ( weet niet meer ).
Recent is pas duidelijk geworden dat mijn moeder waarschijnlijk wel ASS heeft en ik ben eigenlijk alleen door haar opgevoed.
Maar in hoeverre is die diagnose belangrijk voor je? Het verandert niet wie je bent. Zou het je geruststellen als eruitkomt dat je ASS hebt, dat daarmee bepaalde dingen voor je verklaard worden en je daar dan minder onzeker door wordt?
Heeft iemand hier weleens gehoord van de TOAM? (Theory Of Autistic Mind)?
Blijkt 9 jaar geleden een boek over geschreven te zijn, ik heb dat boek alleen zelf niet gelezen
Blijkt 9 jaar geleden een boek over geschreven te zijn, ik heb dat boek alleen zelf niet gelezen
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wel jammer dat ik de laatste tijd blijkbaar bezig ben geweest met het uitvinden van een wiel dat door anderen allang al uitgevonden blijkt te zijn, maar wat (hoe kan het ook anders) door de niet-autistische wereld doodgezwegen is.
Nogmaals, ik heb dit boek zelf (nog) niet gelezen, maar ik merk dat de meeste kenmerken die aan autisme worden gelinkt (en dan ook meestal als "dooddoeners" worden ingezet) bij niet-autisten ook aanwezig zijn, alleen uit het zich op een andere manier.
Omgekeerd merk ik ook dat bepaalde eigenschappen die alleen aan niet-autisten wordt toebedeeld, bij autisten net zo aanwezig zijn (bijvoorbeeld empathie), alleen uit het zich op een andere manier.
Als er iets is wat ik merk bij niet-autisten, dan is het wel hun gebrek aan inlevingsvermogen. Ze menen alles beter te weten, maar dit blijkt uit niets.
[ Bericht 11% gewijzigd door magnetronkoffie op 30-03-2017 22:50:17 ]
Oké, ik maakte net nog even wat grappigs mee.
Ik denk "Ik ga even in de tuin m'n frustratie eruit ijsberen" en ik begin te lopen...hoor ik een luide -TIK- en ik denk meteen "SHIT MISSCHIEN IS DAT DE POST VAN DIE STOMME KWIJTSCHELDING!" dus ik kijk even bij de deur...niets?
Ow oké, whatever! Ik begin weer te lopen...hoor ik weer een tik!
Ik echt heel geconcentreerd naar de deurmat staren ('t had wat weg van dit filmpje (zie spoiler))
Ik denk "Ik ga even in de tuin m'n frustratie eruit ijsberen" en ik begin te lopen...hoor ik een luide -TIK- en ik denk meteen "SHIT MISSCHIEN IS DAT DE POST VAN DIE STOMME KWIJTSCHELDING!" dus ik kijk even bij de deur...niets?
Ow oké, whatever! Ik begin weer te lopen...hoor ik weer een tik!
Ik echt heel geconcentreerd naar de deurmat staren ('t had wat weg van dit filmpje (zie spoiler))
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt....nope, ligt toch echt geen envelop
Dus ik ga weer ijsberen en hoor weer die tik
En 't bleek dus te zijn dat ik de hele tijd tegen een niet goed weggesnoeid takje aanliep (wat ik niet merkte) en dat takje tikte dus de hele tijd ergens tegenaan
Ach ja...
Ik weet niet of iemand dit al gepost had, maar ik vond dit wel een beetje een eye-opener
http://www.nu.nl/wetensch(...)ersencapaciteit.html
) kijk ik weg op 't moment dat ik over iets goed wil nadenken. Ook als ik heel aandachtig naar iemand luister kijk ik vaker juist wel weg, dan kan ik de nuances in iemand stem beter onderscheiden (dan komt m'n vermogen kleinere details op te vangen beter tot z'n recht).
edit: En iets heel anders.
Hebben anderen hier het ook dat wanneer je om wat voor reden slechter in je vel zit, dat je dan ook meer moeite hebt om andermans grenzen en behoeftes aan te voelen?
Ik merkte dit bij een vriendin onlangs, het was net uit met haar vriend, maar ik kon er niet echt wat zinnigs op zeggen omdat ik op dat moment m'n eigen issues had. Ik voel me daar ook best wel lullig over.
[ Bericht 15% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-04-2017 15:06:34 ]
http://www.nu.nl/wetensch(...)ersencapaciteit.html
Dit merk ik zelfs bij mezelf, vaak (of eigenlijk meestal denk ikquote:Als mensen oogcontact moeten maken en tegelijkertijd een lastig taalspelletje spelen, zijn ze vaker geneigd om hun blik af te wenden.
Dat suggereert dat we oogcontact vaak onbewust afbreken om ons te focussen op een andere cognitieve taak.
) kijk ik weg op 't moment dat ik over iets goed wil nadenken. Ook als ik heel aandachtig naar iemand luister kijk ik vaker juist wel weg, dan kan ik de nuances in iemand stem beter onderscheiden (dan komt m'n vermogen kleinere details op te vangen beter tot z'n recht).edit: En iets heel anders.
Hebben anderen hier het ook dat wanneer je om wat voor reden slechter in je vel zit, dat je dan ook meer moeite hebt om andermans grenzen en behoeftes aan te voelen?
Ik merkte dit bij een vriendin onlangs, het was net uit met haar vriend, maar ik kon er niet echt wat zinnigs op zeggen omdat ik op dat moment m'n eigen issues had. Ik voel me daar ook best wel lullig over.
[ Bericht 15% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-04-2017 15:06:34 ]
Ik vind het als ik met iemand praat, zeker als het een gesprek is waar ik mn hoofd bij moet houden, fijn als ik iets te friemelen in mn handen heb. Iemand aankijken zorgt dat ik me minder goed kan concentreren.
Magnetronkoffie: ik denk dat vrij logisch is om andermans grenzen en behoeften minder aan te voelen als je zelf slechter in je vel zit. Niet per definitie iets wat samenhangt met ASS.
Ik herken het wel trouwens, maar ik vraag me af of het niet iets is wat veel mensen hebben.
Magnetronkoffie: ik denk dat vrij logisch is om andermans grenzen en behoeften minder aan te voelen als je zelf slechter in je vel zit. Niet per definitie iets wat samenhangt met ASS.
Ik herken het wel trouwens, maar ik vraag me af of het niet iets is wat veel mensen hebben.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ja idd! Ik word dan weleens een beetje overbeweeglijk, weet dan niet zo goed wat ik met die ander aan moet. Het is trouwens wel afhankelijk van hoe nerveus die ander me maakt. Bij iemand waarbij ik me wel concentreer maar waarbij het over iets gaat wat mij niet nerveus maakt, dan kijk ik wel weg maar heb ik dat friemelen eigenlijk niet echt...denk ik?quote:
Ik vind het als ik met iemand praat, zeker als het een gesprek is waar ik mn hoofd bij moet houden, fijn als ik iets te friemelen in mn handen heb. Iemand aankijken zorgt dat ik me minder goed kan concentreren.
Heel goed punt heb je hier!quote:Magnetronkoffie: ik denk dat vrij logisch is om andermans grenzen en behoeften minder aan te voelen als je zelf slechter in je vel zit. Niet per definitie iets wat samenhangt met ASS.
Ik herken het wel trouwens, maar ik vraag me af of het niet iets is wat veel mensen hebben.
In enkele decennia is autisme geëvolueerd van een weinig gekende en nog minder gewenste diagnose tot een alom bekend fenomeen dat geassocieerd wordt met iconen van genialiteit zoals Bill Gates, Albert Einstein en Wolfgang Amadeus Mozart. Autisme heeft veel van zijn negatieve connotaties van zich afgeworpen en is ondertussen wellicht het meest opgeblazen en uitgeholde diagnostische etiket uit de hele DSM. Iedereen kent autisme en meent ook te weten wat het is. Maar nog nooit waren er zoveel misverstanden en vooral stereotiepe ideeën over autisme.
Peter Vermeulen hekelt de populaire tendensen in autisme, en gaat tegen de stroom in door kritische vraagtekens te plaatsen bij gangbare ideeën over autisme. Zo ergert hij zich blauw aan het blauw van wereldautismedag, bekritiseert hij de inflatie van het begrip en vindt hij het welletjes geweest met het inzetten van autisme als verklaring en alibi voor elke scheet die een autist laat. Vermeulen doet evenwel meer dan het vertellen van een aantal politiek incorrecte verhalen. Hij biedt ook een oplossing: back to basics! Dat is: autisme reduceren tot wat het was en wat het ook "maar" is: een etiket voor een brein dat niet werkt zoals de meeste. Van hieruit houdt hij een pleidooi voor neuroharmonie waarbij de term autisme niet meer maar ook niet minder aandacht krijgt dan nodig is.
https://www.bruna.nl/boek(...)en-wel-9789463370592
Peter Vermeulen hekelt de populaire tendensen in autisme, en gaat tegen de stroom in door kritische vraagtekens te plaatsen bij gangbare ideeën over autisme. Zo ergert hij zich blauw aan het blauw van wereldautismedag, bekritiseert hij de inflatie van het begrip en vindt hij het welletjes geweest met het inzetten van autisme als verklaring en alibi voor elke scheet die een autist laat. Vermeulen doet evenwel meer dan het vertellen van een aantal politiek incorrecte verhalen. Hij biedt ook een oplossing: back to basics! Dat is: autisme reduceren tot wat het was en wat het ook "maar" is: een etiket voor een brein dat niet werkt zoals de meeste. Van hieruit houdt hij een pleidooi voor neuroharmonie waarbij de term autisme niet meer maar ook niet minder aandacht krijgt dan nodig is.
https://www.bruna.nl/boek(...)en-wel-9789463370592
Ik moet eerlijk zeggen dat ik meer last heb dan lust door mensen die menen te weten wat autisme is (en mij vervolgens aan dat rare beeld van ze proberen te spiegelen).quote:
In enkele decennia is autisme geëvolueerd van een weinig gekende en nog minder gewenste diagnose tot een alom bekend fenomeen dat geassocieerd wordt met iconen van genialiteit zoals Bill Gates, Albert Einstein en Wolfgang Amadeus Mozart. Autisme heeft veel van zijn negatieve connotaties van zich afgeworpen en is ondertussen wellicht het meest opgeblazen en uitgeholde diagnostische etiket uit de hele DSM. Iedereen kent autisme en meent ook te weten wat het is. Maar nog nooit waren er zoveel misverstanden en vooral stereotiepe ideeën over autisme.
Peter Vermeulen hekelt de populaire tendensen in autisme, en gaat tegen de stroom in door kritische vraagtekens te plaatsen bij gangbare ideeën over autisme. Zo ergert hij zich blauw aan het blauw van wereldautismedag, bekritiseert hij de inflatie van het begrip en vindt hij het welletjes geweest met het inzetten van autisme als verklaring en alibi voor elke scheet die een autist laat. Vermeulen doet evenwel meer dan het vertellen van een aantal politiek incorrecte verhalen. Hij biedt ook een oplossing: back to basics! Dat is: autisme reduceren tot wat het was en wat het ook "maar" is: een etiket voor een brein dat niet werkt zoals de meeste. Van hieruit houdt hij een pleidooi voor neuroharmonie waarbij de term autisme niet meer maar ook niet minder aandacht krijgt dan nodig is.
https://www.bruna.nl/boek(...)en-wel-9789463370592
Niet meer/minder aandacht krijgen dan nodig is...wie bepaald hoeveel aandacht er -nodig- is?
Dat autisten anders denken, was ik al uit. Wel zijn beide groepen niet harmonieus, alsof er nog verdere onderverdelingen zijn.
Wat volgens mij uiteindelijk wel uit zal komen, is dat er neurodiversiteit is, waarbij meerdere denktypen "normaal" zijn, maar niet altijd compatible.
Maar het voordeel daarvan is wel een grotere flexibiliteit (niet elk type brein kan alles leren en niet iedereen heeft talent voor alles) en die flexibiliteit is nodig als we als soort ons verder willen ontwikkelen door door middel van onze cognitie de wereld steeds verder naar onze hand te kunnen zetten (wat niet hetzelfde is als het daadwerkelijk naar je hand zetten van alles in de wereld (en de rest van het universum)).
Ik heb zelf ook recent de diagnose autisme gekregen en ondanks dat het een hele verademing is om te weten wat er mis met je is, voelt het ook juist als een enorme last die je voor de rest van je leven moet mee dragen. Want ik weet nu wel waarom ik zo vaak in conflict situaties terecht ben gekomen en kom, maar het maakt het er niet allemaal bepaald makkelijker op.
Bij mij heeft het juist voor nog meer problemen gezorgd, want tegen mijn vriendin en vrienden ben ik open geweest over de diagnose en heb ik uit proberen te leggen wat het nou precies inhoudt. Dus in plaats dat mijn beste vriend mij gewoon accepteert dat het bij mij boven in de hersenkamer net anders werkt, begon hij mij juist de les te lezen!
Tot ik het afgelopen zaterdag zat was en zei: als je wilt dan kun je wel met mij ruilen, dan krijg jij mijn autisme en dan wil ik nog wel eens zien of je het er zo makkelijk vanaf brengt. Dus ik realiseer mij wel dat professionele hulp erg belangrijk is, want sinds ik werkeloos ben geworden is het met mijn geestelijke gestelheid eigenlijk enkel bergaf gegaan. De psycholoog merkte dus ookal dat ik gewoon last heb van lusteloosheid en tot nu toe ben ik daar nog steeds niet uit gekropen!
Advies van pyscholoog was dan ook om een bezigheid te zoeken: bijvoorbeeld fietsen op een racefiets, maar goed die hele lusteloosheid houdt mij natuurlijk ook tegen. Ookal heb ik al meerdere keren voor een fiets geneusd, toen ik niet goed werd geholpen in de betreffende winkel heb ik het hele plan eigenlijk laten varen. Mijn enige passie momenteel is dan eigenlijk ook mijn auto, alleen dat verhelpt mijn lusteloosheid weer niet.
Bij mij heeft het juist voor nog meer problemen gezorgd, want tegen mijn vriendin en vrienden ben ik open geweest over de diagnose en heb ik uit proberen te leggen wat het nou precies inhoudt. Dus in plaats dat mijn beste vriend mij gewoon accepteert dat het bij mij boven in de hersenkamer net anders werkt, begon hij mij juist de les te lezen!
Tot ik het afgelopen zaterdag zat was en zei: als je wilt dan kun je wel met mij ruilen, dan krijg jij mijn autisme en dan wil ik nog wel eens zien of je het er zo makkelijk vanaf brengt. Dus ik realiseer mij wel dat professionele hulp erg belangrijk is, want sinds ik werkeloos ben geworden is het met mijn geestelijke gestelheid eigenlijk enkel bergaf gegaan. De psycholoog merkte dus ookal dat ik gewoon last heb van lusteloosheid en tot nu toe ben ik daar nog steeds niet uit gekropen!
Advies van pyscholoog was dan ook om een bezigheid te zoeken: bijvoorbeeld fietsen op een racefiets, maar goed die hele lusteloosheid houdt mij natuurlijk ook tegen. Ookal heb ik al meerdere keren voor een fiets geneusd, toen ik niet goed werd geholpen in de betreffende winkel heb ik het hele plan eigenlijk laten varen. Mijn enige passie momenteel is dan eigenlijk ook mijn auto, alleen dat verhelpt mijn lusteloosheid weer niet.
Uhm...waar slaat vetgedrukte nou weer op?quote:
Ik heb zelf ook recent de diagnose autisme gekregen en ondanks dat het een hele verademing is om te weten wat er mis met je is, voelt het ook juist als een enorme last die je voor de rest van je leven moet mee dragen. Want ik weet nu wel waarom ik zo vaak in conflict situaties terecht ben gekomen en kom, maar het maakt het er niet allemaal bepaald makkelijker op.
Bij mij heeft het juist voor nog meer problemen gezorgd, want tegen mijn vriendin en vrienden ben ik open geweest over de diagnose en heb ik uit proberen te leggen wat het nou precies inhoudt. Dus in plaats dat mijn beste vriend mij gewoon accepteert dat het bij mij boven in de hersenkamer net anders werkt, begon hij mij juist de les te lezen!
Goed dat je grenzen stelt. Ik vind de reactie van die vriend van je onredelijk. Je kunt het zelf ook niet helpen (dat is 1), maar het is natuurlijk nog vreemder als anderen je vervolgens anders gaan behandelen puur vanwege je label.quote:Tot ik het afgelopen zaterdag zat was en zei: als je wilt dan kun je wel met mij ruilen, dan krijg jij mijn autisme en dan wil ik nog wel eens zien of je het er zo makkelijk vanaf brengt. Dus ik realiseer mij wel dat professionele hulp erg belangrijk is, want sinds ik werkeloos ben geworden is het met mijn geestelijke gestelheid eigenlijk enkel bergaf gegaan. De psycholoog merkte dus ookal dat ik gewoon last heb van lusteloosheid en tot nu toe ben ik daar nog steeds niet uit gekropen!
Misschien is het ergens ook maar beter ook dat zijn ware aard nu al naar boven komt en niet terwijl je bijvoorbeeld door een ernstige ziekte afhankelijk van hem wordt en hij -dan- pas zijn ware aard laat zien ofzo.
Ik hoop trouwens voor je dat je meer geluk bij de psycholoog hebt dan ik en een aantal andere mensen die ik persoonlijk ken: Geen van hen heeft echt baat daarbij gehad. Ik snap het in zoverre niet en het is in zoverre NIET-helpend voor me (en voor die anderen) geweest, dat ik het salaris geven aan een psycholoog eerlijk gezegd best wel weggegooid geld vind...
Maar hopelijk heb je zelf straks meer geluk
Je hebt een auto? Dat is wel heel gaaf ergens! Geeft een gevoel van vrijheid. Alleen jammer dat ze best wel duur zijn.quote:Advies van pyscholoog was dan ook om een bezigheid te zoeken: bijvoorbeeld fietsen op een racefiets, maar goed die hele lusteloosheid houdt mij natuurlijk ook tegen. Ookal heb ik al meerdere keren voor een fiets geneusd, toen ik niet goed werd geholpen in de betreffende winkel heb ik het hele plan eigenlijk laten varen. Mijn enige passie momenteel is dan eigenlijk ook mijn auto, alleen dat verhelpt mijn lusteloosheid weer niet.
Zelf hou ik het bij wandelen en soms wat mensen opzoeken. En m'n hobby's.
Ik heb wat dat laatste betreft een vergelijkbaar probleem: Die lusteloosheid/gebrek aan energie.
Het is alsof mijn motivatie en passie en vuur getemperd wordt door de shit waarmee anderen me steeds maar weer blijven belasten (working on it, maar gaat nu eventjes wat langzamer nu ik de focus voor even op andere dingen heb gelegd (ik wil ook gewoon een leven hebben en niet constant bezig moeten zijn met het moeten opruimen van andermans shit en zo (waaronder regelwerk))).
Ja hij is consulent van beroep, maar dan in de IT. Dus ja misschien omdat hij ouder dan mij is, denkt hij wellicht dat zijn advies helpt. Maar goed sinds ik mijn grens aangegeven heb is hij ermee gestopt.
Wat betreft de pyscholoog, in eerste instantie was dat puur voor de diagnose en daarna ben ik nog voor gewoon gesprekken gekomen. Ik moet zeggen vlak na de diagnose ging het juist minder goed, want ik zie autisme als een geestesziekte welke niet te genezen is. Dus daar had ik het wel even moeilijk mee hoor.
Ja ik heb een auto hoor: autisten kunnen ook juist ook goede bestuurders zijn, maar door het CBR worden wij gediscrimineerd. Dus ik heb eerst mijn rijbewijs behaald en mij daarna laten diagnoseren, want soms keurt het CBR autisten af en dan mag je geen rijbewijs halen. Al is het vooral veel bureaucratisch gedoe, maar kan ook een meid die mocht alleen automaat leren.
Wat betreft lusteloosheid: probeer een bezigheid te zoeken, dat is echt een van de weinige adviezen die mij geholpen hebben. Nu heb dus een racefiets aangeschaft, met als doel meer te bewegen en zodat ik wat te doen heb.
Wat betreft de pyscholoog, in eerste instantie was dat puur voor de diagnose en daarna ben ik nog voor gewoon gesprekken gekomen. Ik moet zeggen vlak na de diagnose ging het juist minder goed, want ik zie autisme als een geestesziekte welke niet te genezen is. Dus daar had ik het wel even moeilijk mee hoor.
Ja ik heb een auto hoor: autisten kunnen ook juist ook goede bestuurders zijn, maar door het CBR worden wij gediscrimineerd. Dus ik heb eerst mijn rijbewijs behaald en mij daarna laten diagnoseren, want soms keurt het CBR autisten af en dan mag je geen rijbewijs halen. Al is het vooral veel bureaucratisch gedoe, maar kan ook een meid die mocht alleen automaat leren.
Wat betreft lusteloosheid: probeer een bezigheid te zoeken, dat is echt een van de weinige adviezen die mij geholpen hebben. Nu heb dus een racefiets aangeschaft, met als doel meer te bewegen en zodat ik wat te doen heb.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |