Was het kabinet een voetbalclub geweest, dan was het allang ontslagen

quote:

Op zondag 17 juli 2016 17:24 schreef Igen het volgende:

[..]

Dit dus

quote:

Op zondag 17 juli 2016 14:10 schreef stopnaald het volgende:

[..]

En terwijl criminelen steeds minder (lang) in de cel zitten, o.a. door lullige enkelband-strafjes, waardoor gevangenissen moeten sluiten wegens "overcapaciteit", wordt hun plek steeds vaker ingenomen door arme, maar in wezen fatsoenlijke en gehoorzame burgers, die gewoon de pech hebben niet langer aan de extreme financiële eisen van onze overheid te kunnen voldoen.

Vroeger ging je ook de cel in als je je schulden niet kon betalen. Toen kwam de beschaving en besloten we met z'n allen dat dat geen oplossing was. Met de VVD en co zijn we weer helemaal terug bij af.

quote:

CBS: arbeidsproductiviteit niet vertaald naar hogere beloning


Na het uitbreken van de kredietcrisis in 2008 is de gemiddelde beloning per werknemer gedaald, terwijl de productiviteit toenam. Dit betekent dat de toegenomen productiviteit van werkzame personen niet wordt weerspiegeld in een hogere beloning voor werknemers. De relatief hoge werkloosheid en het toenemende aantal flexwerkers en zelfstandigen hebben hierbij een rol gespeeld. Tot die conclusie komt het Centraal Bureau voor de Statistiek woensdag in een eigen studie.

Over de periode van 2002 tot 2008 groeide de arbeidsproductiviteit van de totale economie exclusief openbaar bestuur en onderwijs met gemiddeld 1,6% per jaar. De reële - de voor inflatie gecorrigeerde - beloning daalde echter van 2010 tot en met 2013 licht, om pas in 2014 weer iets te herstellen.

In de tweede helft van 2008 brak de kredietcrisis uit, wat in 2009 resulteerde in een sterke afname van de arbeidsproductiviteit. Dat kwam omdat het tempo waarin er werknemers uit het productieproces verdwenen de daling van de productie niet kon bijhouden. Na 2009 groeide de productie weer sneller dan het aantal werknemers en steeg de arbeidsproductiviteit met gemiddeld 0,8% per jaar. Tegelijkertijd nam de reële beloning per werknemer (inclusief sociale premies ten laste van werkgevers) af met 0,1% per jaar.

Een oorzaak van de teruglopende reële beloning bij stijgende arbeidsproductiviteit is de sterke vermindering van de spanning op de arbeidsmarkt na 2008. Het aantal werklozen liep sterk op en lag zowel in 2013 als 2014 ruim boven de 600.000. In een dergelijke arbeidsmarkt hebben werknemers weinig te eisen en ontbreekt een prikkel om de beloning te laten stijgen.
Flexibilisering

Een andere oorzaak van de achterblijvende loonontwikkeling is volgens het CBS de verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt. Het aantal werknemers met een vast arbeidscontract neemt af en andere, meer flexibele, baansoorten nemen juist toe. De loonontwikkeling van werknemers met een flexibele baan loopt volgens de analyse van het CBS sinds 2009 achter bij die met een vaste baan.

Ook het aantal zelfstandigen, met name zzp’ers, bleef na het uitbreken van de kredietcrisis stijgen. Inkomsten van zelfstandigen worden niet tot de beloning gerekend. Welk effect de opmars van zelfstandigen heeft op de beloning van werknemers is niet bekend.
Vooral werknemers in de industrie zagen, gemiddeld genomen, hun loon sterk achterblijven bij de productiviteitswinsten. In de periode van 2010 tot en met 2014 nam het reële loon gemiddeld met 0,1% per jaar toe bij een jaarlijkse stijging van de industriële productiviteit met 2,5%.

quote:

Nederland verliest terrein door matige groei productiviteit


De Nederlandse economie heeft het na de recessie van 2008 en 2009 niet best gedaan met betrekking tot de productiviteitsontwikkeling. In een vergelijking van twintig ontwikkelde economieën is Nederland in de achterhoede terechtgekomen.

Die conclusie komt naar voren uit de studie 'Productiviteit in Nederland, 2002-2014'van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). 'In internationaal opzicht bleef de ontwikkeling van de Nederlandse multifactorproductiviteit na 2007 achter bij die van de meeste andere Oeso-lidstaten', concludeert onderzoeker Hugo de Bondt namens het CBS.

Bij de multifactorproductiviteit wordt gekeken naar de doelmatigheid in de productie als gevolg van onder andere technologische vooruitgang, schaalvoordelen en toenemende bezettingsgraden. Het effect van het toevoegen van extra machines wordt hier weggelaten. Voor een internationale vergelijking wordt doorgaans de voorkeur gegeven aan de multifactorproductiviteit als maatstaf, omdat deze het beste weergeeft in hoeverre een land erin slaagt om verbeteringen te realiseren met de efficiency van het productieproces.

Jaarlijkse daling

In Nederland blijkt dat de afgelopen jaren bepaald niet gelukt. Over de periode van 2008 tot en met 2013 was sprake van een jaarlijkse gemiddelde daling met 0,5%. Daarmee behoort Nederland tot de slechtst scorende ontwikkelde economieën. Ook voor Italië, het Verenigd Koninkrijk, België en Zweden rollen er minnen uit. Dat betekent dat ze in de onderzochte periode minder doelmatig met de productiefactoren kapitaal en arbeid zijn omgegaan.

Maar bijvoorbeeld Duitsland, Canada, Japan en Australië komen gemiddeld per jaar op kleine plussen uit. En voor de VS bedroeg deze gemiddeld over deze periode 0,7%.
Portugal en Spanje zijn door de eurocrisis gedwongen hun economie ingrijpend te hervormen en dat leidt er inmiddels toe dat de multifactorproductiviteit heel licht verbetert. Voor de crisis, van 2002 tot en met 2007, behoorden deze twee landen met Italië tot de drie naties met een negatieve score.

Arbeidsproductiviteit

Onderzoeker De Bondt stelt dat de daling in Nederland verklaart waarom de totale arbeidsproductiviteit hier de afgelopen jaren een stuk minder snel is gegroeid. Gemiddeld steeg de productiviteit van 2010 tot en met 2014 met 1%, vergeleken met 1,9% voor de periode van 2002 tot en met 2008.

Hij voegt er aan toe dat de stijging van de arbeidsproductiviteit de afgelopen decennia de motor was van de economische groei in Nederland. 'Door de vergrijzing zal ook in de toekomst de productiviteit moeten toenemen om economische groei te waarborgen', aldus De Bondt.

Hij stelt vast dat in theorie een stijging van de productiviteit zich zou kunnen vertalen in een vergelijkbare toename van het reële loon van werknemers, maar daar blijkt in Nederland beslist geen sprake van. Met name in de industrie en in de handel, vervoer en horeca is de discrepantie tussen de loonstijging en de ontwikkeling van de arbeidsproductiviteit groot. In de industrie stegen de lonen in de jaren van 2010 tot en met 2014 met gemiddeld 0,1% per jaar. Voor de arbeidsproductiviteit werd een jaarlijkse plus van 2,5% genoteerd. Voor de handel, vervoer en horeca gaat het om een gemiddelde loondaling met 0,5% bij een plus voor de productiviteit van 2,0%.

Financiële dienstverlening

Grote uitzondering is de financiële dienstverlening: een plus voor het loon met 1,8% gaat samen met een productiviteitswinst van 1,1% per jaar. Dat lijkt er op te duiden dat de bankiers hun verdiensten weer aardig hebben weten op te schroeven, maar het CBS relativeert dit: door vrij forse ontslagrondes bij personeel in de lagere functies is het gemiddelde loon bij de banken gestegen.

De bouwnijverheid is een geval apart. Daar gaat een geringe reële loongroei, van 0,3% per jaar, samen met een daling van de arbeidsproductiviteit met gemiddeld 1% per jaar. Net als in het bankwezen speelt hier de afname van de werkgelegenheid een rol. Die daalde van 530.000 personen in 2009 tot 448.000 in 2014. Ook hier vloeiden vooral mensen in lagere functies met bijbehorende lonen af.

quote:

Op zich leuk deze cijfers, maar hij begon vlak voor het diepste punt van het dal van de Double dip, en mondiaal is er sindsdien herstel. Het zou interessanter zijn om NL tegen Finland en Duitsland af te zetten, en te kijken of we het relatief gezien ook beter hebben gedaan. Oftewel, wat is het Rutte effect. Niet het effect van een economie die hersteld van laagconjunctuur.

quote:

Na een diepte punt kun je alleen maar groeien, en de invloed van de politiek op macro-factoren in de economie is vrij minimaal. Wat gemist wordt in dit artikel is het gevoel van onvrede van de bevolking op de gebieden van Werk en inkomen(meer werken en minder geld en meer kosten(vb: Zzp constructies), het pensioen voor de komende gepensioneerden is een stuk lager( zo,n 58 procent van het laatst genoten middel loon), het immigratie vraagstuk is gepolariseerd in een verkeerde richting.Het werken bij de overheid is er niet leuker op geworden, mensen worden bang gemaakt door de stortvloed aan regels omtrent werkprocessen,integriteit en privatisering. Voorbeelden: de Zorg, Politie,Belastingdienst, lokale overheden enz. Kortom het alleen al noemen van macro-cijfers in dit artikel blijft dubbelzinnig, vooral het woord "puinhopen" is hier misplaatst. De door mij geschetste onvrede is namelijk een uitvloeisel van decennia opportunistisch beleid door veel kabinetten.

21:52 | 26-08-2016 Harmannus Vogtlander
Het was natuurlijk geniaal van Rutte II dat in de ernstigste crisis die we in jaren gehad hebben,, de lasten verhoogd werden. In alle boekjes staat dat regeringen in zo'n geval moeten stimuleren, maar zo niet deze regering. De crisis heeft er daardoor in Nederland veel zwaarder ingehakt dan in onze buurlanden en het aantal werklozen aardig opgejaagd. Ook het binnenhalen van grote aantallen kansloze uitkeringstrekkende immigranten was een geniale poging de verzorgingsstaat om zeep te helpen. Is nog niet voltooid, maar ze hebben nog een klein jaar dus wie weet lukt dat ook nog wel.

22:07 | 26-08-2016 Dhr. Mastenbroek
Een aardige poging van de heer Bouman op dit kabinet postuum van een stralenkrans te voorzien.
Dat er in sociaal economisch opzicht nogal wat op de geleverde prestaties valt af te dingen is duidelijk.Om met het laatste te beginnen: Het inderdaad gedaalde begrotingstekort (16 miljard in 2013 naar 11 miljard in 2016) is volledig verklaarbaar met de stijging van de staatsschuld (440 miljard in 2013 naar 466 miljard in 2016) Hoezo een gedaalde staatschuld ? Dat er daarnaast voor 200 miljard aan garanties , hoofdzakeliik afgegeven aan het IMF (50 mljrd) ESF (50 mljrd) en ESM (35 mljrd) als een zwaard van Damocles boven de Staat der Nederlanden blijft hangen wordt in het stuk niet genoemd evenmin als het aandeel van NL aan de rampzalige QE . Het verdienmodel van Nederland, voornamelijk via een krimpende financiële sector en het weinig rendabele schuiven van dozen via de mainports ,al eerder aangestipt door de raad voor de leefomgeving en infrastructuur, behoeft een dringende herziening waaraan door dit kabinet nauwelijks nog een bijdrage is geleverd anders dan het verlagen van loonkosten waarvan het innovatieve effect 0 is (Kleinknecht cs) maar wel het instorten van de binnenlandse markt tot resultaat heeft gehad. In sociaal opzicht zijn de problemen van de ouderen verplaatst van de gesloten verzorgingstehuizen naar achter de voordeur met een overbelaste thuiszorg en lange wachtlijsten voor de (duurdere) verpleegtehuizen als gevolg. De verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd ( nooit een onderwerp van verkiezingen) heeft voor duizenden ouderen een pensioengat en extra werkloosheid opgeleverd met daarnaast een veel hogere jeugdwerkloosheid dan noodzakelijk was.
De door Bouwma genoemde werkloosheid is veel hoger dan geponeerd en wordt slechts verhuld middels creatief boekhouden door bijstandstrekkers tot de pensioengerechtigde leeftijd niet mee te tellen en degenen die hun recht daarop verliezen door een werkende partner eveneens buiten beschouwing te laten. Het geschuif met de werkloosheidsdefinities (ILO) draagt ook niet bij aan enige helderheid. Het gestegen aantal banen zijn vooral flex en flutbanen waarvan een groot deel ook nog eens bestaat uit deeltijdbanen. Het eerder door DNB berekende aantal werkzoekenden van ruim 2 miljoen wordt niet eens genoemd. De stijgende huizenprijzen illustreren slechts de nieuwe woningnood en zijn zeker geen tekenen van een herstel op de woningmarkt maar wel van een nieuwe zeepbel waarvan de rekening nog komt. Slechts de beperkte ruimte van dit lezersforum begrenst een verdere opsomming van de "prestaties " van dit kabinet. Hopelijk kijken de meeste lezers verder dan hun neus en dit stuk lang is en trekken zelf hun conclusies voor de verkiezingen van komend jaar.

quote:

Perfecte analyse heer Mastenbroek. Altijd prettig als gekleurde artikels even op hun plaats gezet mogen worden door een keiharde objectieve analyse. De arme worden armer en de rijke worden rijker.

08:41 | 27-08-2016 Dhr. Pelsers
De grootste verliezers zijn natuurlijk niet de gepensioneerden maar de de studenten. Hun inkomen is gereduceerd tot 0. Hun kosten voor huur en studie stijgen enorm hard. Helaas is deze generatie zo lui om niet te gaan stemmen waardoor ze een gewillig slachtoffer zijn.

quote:

Valt het u ook op? Economen drukken nooit de staatsschuld uit in miljarden maar in procenten van het bbp. Kun je mooie cijfers laten zien terwijl de schuld stijgt. Heer Koornreef heeft het bij het juiste eind.

Ik zal maar zwijgen over de plannen van Stef Blok om de bouwinspectie weg te halen bij de gemeenten en het door private bedrijven te laten doen. Veel succes gewenst met het procederen tegen een bouwbedrijf dat van uw woning een bouwval maakt.

quote:

De overheid heeft de eigen positie verbeterd door de belasting massaal te verhogen en niet te investeren. Onze private schulden zijn nog hoger en ook op de woningmarkt is een nieuwe bubbel ontstaan door vooral niet te bouwen en de huren explosief te laten stijgen. De pensioenen zijn bedreigd en ons rotte stelsel gaat bij tegenwind omvallen. En nog niet genoemd: de kwaliteit van de wetgeving is abominabel geworden (wwz en dbe e. v. a.), het ministerie van justitie en de politie en de belastingdienst een rokende puinhoop. Het slechtste kabinet dat ik ooit heb meegemaakt!

quote:

Zoals wel vaker zijn de economische artikelen in het FD zonder bronvermelding. Hierbij de analyse van het CPB die een totaal ander en realistischer beeld schets van de dramatisch slechte resultaten van het kabinet Rutte.


http://www.cpb.nl/sites/d(...)ten-2014-en-2015.pdf

quote:

Dan nog iets over die zogenaamd uitstekende Participatiewet (PW). De gemeenten zijn nog steeds intensief bezig om hun Bijstandsbestanden richting UWV (Wajong),detentie en psychiatrie te lozen. De talloze dagelijkse huisbezoeken en verificaties, zijn er voornamelijk op gericht om te ontmoedigen, frustreren enz., zodat de cliënt uiteindelijk (tijdelijk) uit de bijstand stroomt (en van de gemeentelijke begroting). Dat misdaad, detentie, psychiatrie vele malen meer aan de maatschappij kost, zal de gemeente een zorg zijn, zo ook het kabinet, want ze tellen niet meer mee in de werkloosheidcijfers.