LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
oma zijn is zo leuk Yvonne
Godmother of Radio 49
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Op
Haha. Moest lachen!quote:
Moest kunnen dat het voor iedereen klaar is. Niemand meer borstkanker. Zou er dat ooit van komen? Het is al wel in de meeste gevallen van 'niet meer beter worden' tot een chronische ziekte geworden, maar toch sterven er nog teveel vrouwen aan deze ziekte. En helaas vaak ook jonge vrouwen.
En tja, klaar....Hoe klaar ben je ermee? Nog 5 jaar controles, nog 5 jaar hormonen met de nodige bijwerkingen en levenslang angst dat het terugkomt.
Kon er maar een slotje op.
zo is dat. een klasgenootje van vroeger overleed 6 jaar geleden aan deze kutziekte. haar dochtertje moet verder zonder mama.quote:Op donderdag 29 september 2016 15:31 schreef Gia het volgende:
[..]
Haha. Moest lachen!
Moest kunnen dat het voor iedereen klaar is. Niemand meer borstkanker. Zou er dat ooit van komen? Het is al wel in de meeste gevallen van 'niet meer beter worden' tot een chronische ziekte geworden, maar toch sterven er nog teveel vrouwen aan deze ziekte. En helaas vaak ook jonge vrouwen.
En tja, klaar....Hoe klaar ben je ermee? Nog 5 jaar controles, nog 5 jaar hormonen met de nodige bijwerkingen en levenslang angst dat het terugkomt.
Kon er maar een slotje op.
Koning, keizer, admiraal, schijten moeten ze allemaal by cafca.
Ik hoop dat het zoals in de film Elysium gaat. Een machine detecteert kanker, fixt het ff in no time en zegt 'cancer cured'. Hoera! 
Mijn vrouw zit er aan te denken om eerder te stoppen met de hormoonmedicatie, maar alleen afhankelijk na berekenen hoeveel procent het zou schelen. Er zijn wel meer vrouwen die er zo over denken of er eerder mee zijn gestopt.
Ik moet zeggen dat het wereldje eerst idd kleiner werd en simpele dingen niet meer boeiend waren, want er was iets veel ergers aan de hand, maar langzamerhand kan ik me weer heerlijk irriteren aan kleine dingetjes. Het leven begint weer een beetje normaal te worden voor mij in elk geval, maar ik denk ook wel van mijn vrouw, want die stoort zich ook al meer aan simpele dingen.
Mag ook wel, laatste chemo's zijn bijna 2 jaar geleden en de operatie vlak voor de kerst ook 2 jaar.
Ze komt wel aan van die medicijnen, ze is nu volgens mij op haar zwaarst. Ze kon het bijhouden met een sportschoolabonnementje, maar die sloot. Nu gaan we dus samen een nieuwe sportschool zoeken. Zaterdag 'intake' en ik ga gewoon met haar mee sporten, in haar uppie zal ze denk ik snel afhaken, want sportschool is gewoon saai. Ik ga met haar mee, het helpt haar met de kilootjes en ik denk dat ik dan wat meer spieren ga kweken in mijn bovenlichaam.
Mijn vrouw zit er aan te denken om eerder te stoppen met de hormoonmedicatie, maar alleen afhankelijk na berekenen hoeveel procent het zou schelen. Er zijn wel meer vrouwen die er zo over denken of er eerder mee zijn gestopt.
Ik moet zeggen dat het wereldje eerst idd kleiner werd en simpele dingen niet meer boeiend waren, want er was iets veel ergers aan de hand, maar langzamerhand kan ik me weer heerlijk irriteren aan kleine dingetjes. Het leven begint weer een beetje normaal te worden voor mij in elk geval, maar ik denk ook wel van mijn vrouw, want die stoort zich ook al meer aan simpele dingen.
Mag ook wel, laatste chemo's zijn bijna 2 jaar geleden en de operatie vlak voor de kerst ook 2 jaar.Ze komt wel aan van die medicijnen, ze is nu volgens mij op haar zwaarst. Ze kon het bijhouden met een sportschoolabonnementje, maar die sloot. Nu gaan we dus samen een nieuwe sportschool zoeken. Zaterdag 'intake' en ik ga gewoon met haar mee sporten, in haar uppie zal ze denk ik snel afhaken, want sportschool is gewoon saai. Ik ga met haar mee, het helpt haar met de kilootjes en ik denk dat ik dan wat meer spieren ga kweken in mijn bovenlichaam.
Eej Yvonne, bijna oma, wat gaaf! 
Heel af en toe kom ik hier even kijken, dan ben ik blij als ik jullie weer wat zie posten
Hier gaat het zo'n beetje zoals Yvonne beschrijft, de medicatie hakt er lekker in.
Totaal geen concentratie, twee dingen tegelijk gaat al helemaal niet en onderbreek me niet als ik wat vertel...
Kom echt vaak niet meer uit mijn woorden, vergeet werkelijk alles en verder wat vage klachten, pijnlijke spieren en stroeve gewrichten. Heb gemerkt dat het allemaal niet zo soepel meer meewerkt en val ook regelmatig. Het overeind komen lukt dan ook niet zonder hulp dus dat ziet er dan uit alsof ik teveel Belgische biertjes heb gehad
Zweet buien, slecht slapen, extreem moe zijn en dan vooral mentaal. Nog nooit zo genoten van stilte, zelfs muziek kan ik vaak niet aan.
Inmiddels gewend aan mijn "plakborsten", scheelt heel wat gewicht wat anders aan je schouders hangt.
Mijn gewicht is trouwens +10 door medicatie en ik maak me lekker niet meer druk, wandel graag en let wat op mijn voeding. Verder teken ik ervoor als het zo mag blijven.
Mijn haar groeit weer en dus denken mensen dat je beter bent.
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
Heel af en toe kom ik hier even kijken, dan ben ik blij als ik jullie weer wat zie posten
Hier gaat het zo'n beetje zoals Yvonne beschrijft, de medicatie hakt er lekker in.
Totaal geen concentratie, twee dingen tegelijk gaat al helemaal niet en onderbreek me niet als ik wat vertel...
Kom echt vaak niet meer uit mijn woorden, vergeet werkelijk alles en verder wat vage klachten, pijnlijke spieren en stroeve gewrichten. Heb gemerkt dat het allemaal niet zo soepel meer meewerkt en val ook regelmatig. Het overeind komen lukt dan ook niet zonder hulp dus dat ziet er dan uit alsof ik teveel Belgische biertjes heb gehad
Zweet buien, slecht slapen, extreem moe zijn en dan vooral mentaal. Nog nooit zo genoten van stilte, zelfs muziek kan ik vaak niet aan.
Inmiddels gewend aan mijn "plakborsten", scheelt heel wat gewicht wat anders aan je schouders hangt.
Mijn gewicht is trouwens +10 door medicatie en ik maak me lekker niet meer druk, wandel graag en let wat op mijn voeding. Verder teken ik ervoor als het zo mag blijven.
Mijn haar groeit weer en dus denken mensen dat je beter bent.
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
Duidelijk stuk Nachtzuster 
[ Bericht 34% gewijzigd door franka op 13-10-2016 10:25:52 (even nadenken, iets met openbaar forum enzo) ]
[ Bericht 34% gewijzigd door franka op 13-10-2016 10:25:52 (even nadenken, iets met openbaar forum enzo) ]
'Juist door het verschil kan je onderscheid maken. Iedereen is anders, wat ons gelijk maakt is dat we mensen zijn met respect naar elkaar, toch . . .�
Ik lees dit toevallig, mistte je al een tijd.quote:Op zondag 9 oktober 2016 03:36 schreef nachtzuster het volgende:
Eej Yvonne, bijna oma, wat gaaf!
Heel af en toe kom ik hier even kijken, dan ben ik blij als ik jullie weer wat zie posten
Hier gaat het zo'n beetje zoals Yvonne beschrijft, de medicatie hakt er lekker in.
Totaal geen concentratie, twee dingen tegelijk gaat al helemaal niet en onderbreek me niet als ik wat vertel...
Kom echt vaak niet meer uit mijn woorden, vergeet werkelijk alles en verder wat vage klachten, pijnlijke spieren en stroeve gewrichten. Heb gemerkt dat het allemaal niet zo soepel meer meewerkt en val ook regelmatig. Het overeind komen lukt dan ook niet zonder hulp dus dat ziet er dan uit alsof ik teveel Belgische biertjes heb gehad
Zweet buien, slecht slapen, extreem moe zijn en dan vooral mentaal. Nog nooit zo genoten van stilte, zelfs muziek kan ik vaak niet aan.
Inmiddels gewend aan mijn "plakborsten", scheelt heel wat gewicht wat anders aan je schouders hangt.
Mijn gewicht is trouwens +10 door medicatie en ik maak me lekker niet meer druk, wandel graag en let wat op mijn voeding. Verder teken ik ervoor als het zo mag blijven.
Mijn haar groeit weer en dus denken mensen dat je beter bent.
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
Sterkte met alles lieve NZ..O+ Em de rest hier ook alleemaal natuurlijk.
Topquote:
Ik hoop dat het zoals in de film Elysium gaat. Een machine detecteert kanker, fixt het ff in no time en zegt 'cancer cured'. Hoera!
Mijn vrouw zit er aan te denken om eerder te stoppen met de hormoonmedicatie, maar alleen afhankelijk na berekenen hoeveel procent het zou schelen. Er zijn wel meer vrouwen die er zo over denken of er eerder mee zijn gestopt.
Ik moet zeggen dat het wereldje eerst idd kleiner werd en simpele dingen niet meer boeiend waren, want er was iets veel ergers aan de hand, maar langzamerhand kan ik me weer heerlijk irriteren aan kleine dingetjes. Het leven begint weer een beetje normaal te worden voor mij in elk geval, maar ik denk ook wel van mijn vrouw, want die stoort zich ook al meer aan simpele dingen.
Ze komt wel aan van die medicijnen, ze is nu volgens mij op haar zwaarst. Ze kon het bijhouden met een sportschoolabonnementje, maar die sloot. Nu gaan we dus samen een nieuwe sportschool zoeken. Zaterdag 'intake' en ik ga gewoon met haar mee sporten, in haar uppie zal ze denk ik snel afhaken, want sportschool is gewoon saai. Ik ga met haar mee, het helpt haar met de kilootjes en ik denk dat ik dan wat meer spieren ga kweken in mijn bovenlichaam.
Dat geeft me weer moed
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Zo herkenbaarquote:
Eej Yvonne, bijna oma, wat gaaf!
Heel af en toe kom ik hier even kijken, dan ben ik blij als ik jullie weer wat zie posten
Hier gaat het zo'n beetje zoals Yvonne beschrijft, de medicatie hakt er lekker in.
Totaal geen concentratie, twee dingen tegelijk gaat al helemaal niet en onderbreek me niet als ik wat vertel...
Kom echt vaak niet meer uit mijn woorden, vergeet werkelijk alles en verder wat vage klachten, pijnlijke spieren en stroeve gewrichten. Heb gemerkt dat het allemaal niet zo soepel meer meewerkt en val ook regelmatig. Het overeind komen lukt dan ook niet zonder hulp dus dat ziet er dan uit alsof ik teveel Belgische biertjes heb gehad
Zweet buien, slecht slapen, extreem moe zijn en dan vooral mentaal. Nog nooit zo genoten van stilte, zelfs muziek kan ik vaak niet aan.
Inmiddels gewend aan mijn "plakborsten", scheelt heel wat gewicht wat anders aan je schouders hangt.
Mijn gewicht is trouwens +10 door medicatie en ik maak me lekker niet meer druk, wandel graag en let wat op mijn voeding. Verder teken ik ervoor als het zo mag blijven.
Mijn haar groeit weer en dus denken mensen dat je beter bent.
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
wat fijn je weer even te lezen.Dat omkiepen ook
Gewoon vanuit het niets
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Dames, degene die Herceptin gehad hebben ( ik heb nu wel nog de hormoontherapie), deze week zou eik m'n toedieningsweek zijn, maar ik voel me beroerd, lijken wel ontwenningsverschijnselen.
Zeg maar alle bijwerkingen van Herceptin en dan sterk uitvergroot.
Kon vanmorgen nieteens m'n armen optillen
Heeft een van jullie daar ook last van gehad?
Zeg maar alle bijwerkingen van Herceptin en dan sterk uitvergroot.
Kon vanmorgen nieteens m'n armen optillen
Heeft een van jullie daar ook last van gehad?
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Heb ik mijn vrouw niet over gehoord.
Wat geeft je weer moed? Dat de kleine dingetjes weer gaan storen? Ik vind het irritant, want het is zo zinloos om je daar druk over te maken en toch doe je het (weer).
Wat geeft je weer moed? Dat de kleine dingetjes weer gaan storen? Ik vind het irritant, want het is zo zinloos om je daar druk over te maken en toch doe je het (weer).
Nee, dat andere vrouwen ook die klachten hebben en ik me niet helemaal hoef af te vragen of ik stapelgek aan het worden benquote:
Heb ik mijn vrouw niet over gehoord.
Wat geeft je weer moed? Dat de kleine dingetjes weer gaan storen? Ik vind het irritant, want het is zo zinloos om je daar druk over te maken en toch doe je het (weer).
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Oh, zo. Nou jij hebt meer klachten gehad dan mijn vrouw. Mijn vrouw mag absoluut klagen, maar wat ik soms toch hoor en lees, kon het dus nog erger. Zo denkt ze er zelf ook over.
Nu is het voornamelijk nog geen energie meer hebben, teveel kilo's eraan en heel moeilijk er af en soms bitchy zijn.
Nu is het voornamelijk nog geen energie meer hebben, teveel kilo's eraan en heel moeilijk er af en soms bitchy zijn.
Nee, maar toen ik na de diagnose stopte met Herceptin, voelde ik me uberhaupt nog niet mezelf. De herceptin kwam veel en veel harder aan bij mij dan de chemo.quote:Op woensdag 19 oktober 2016 13:01 schreef yvonne het volgende:
Dames, degene die Herceptin gehad hebben ( ik heb nu wel nog de hormoontherapie), deze week zou eik m'n toedieningsweek zijn, maar ik voel me beroerd, lijken wel ontwenningsverschijnselen.
Zeg maar alle bijwerkingen van Herceptin en dan sterk uitvergroot.
Kon vanmorgen nieteens m'n armen optillen
Heeft een van jullie daar ook last van gehad?
Het schijnt trouwens dat Herceptin een behoorlijk lange halfwaardetijd heeft. Volgens mij zelfs langer dan de 3 weken waarna je de volgende dosis krijgt, dus op zich zou je daar geen ontwenningsverschijnselen van moeten hebben.
quote:Op woensdag 19 oktober 2016 03:06 schreef liesje1979 het volgende:
[..]
Ik lees dit toevallig, mistte je al een tijd.
Sterkte met alles lieve NZ..O+ Em de rest hier ook alleemaal natuurlijk.
Liesje en Yvonnequote:
[..]
Zo herkenbaar
Dat omkiepen ook
Geen herceptin hier Yvonne, wel hormoontherapie
Zet hem op iedereen
Tnx FANNquote:
NZ veel sterkte en IEDEREEN hier natuurlijk, maar ineens kot er dus zomaar wéér iemand bij
Zo herkenbaar.quote:
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
"Oh, je hebt kanker gehad? Maar het is nu toch weer helemaal goed, toch?"
Lief bedoelde vraag, maar anderen snappen niet dat het eigenlijk nooit meer goed wordt. Heb anderhalve borst, neuropathie voor de rest van mijn leven en altijd de angst dat 'het' terug komt.
Nee, het wordt nooit meer helemaal goed, maar 'naar omstandigheden 'goed''
Heb de apk weer gehad. Alles, haha, goed. Over een half jaar afspraak met de chirurg over stoppen met de arimidex. Kijk er naar uit en vrees het. Heb een beetje het idee dat de kanker wegblijft dankzij die pillen. Ben aan de andere kant wel benieuwd of mijn lijf minder zeer gaat doen, mijn vingers minder stram, geen oude wijvenloopje meer. We zullen zien.
Iedereen hier veel sterkte bij het leren leven na kanker of als partner van.
Natuurlijk degenen die moeten leven met kanker, nog veel meer sterkte.
Mooi Gia, dat de apk weer goed was
Het moeten stoppen met de medicatie zou ik ook een heel ding vinden. Zoals je zegt erg dubbel.
Mijn onco gaat nu uit van 7 jaar en elders zitten ze al 10 jr slikken vertelde ze.
De angst is bij mij de grootste 'bijwerking', alle andere klachten ach, niet fijn maar tis te doen.
Ook de apk is raar hier omdat er niks echt onderzocht kan worden (borsten weg)
Blijft dan bij wat lichamelijk onderzoek en vragen stellen. Minder geruststellend want je hoort niet echt dat het goed is.
(op een jaar tijd zijn er vier weggevallen, daar krijg ik de kriebels van..)
Het plotseling in de overgang zijn is dan wel weer een voordeel als het kouder wordt hè
Had er alleen op gerekend dat ik eindelijk van die ellendige hormonale migraine verlost zou zijn en dat gaat gewoon door, stomme hormonen
Straks maar weer een eind wandelen, anders heb ik weer een nieuwe jeans nodig
Fijne zondag mensen!
Het moeten stoppen met de medicatie zou ik ook een heel ding vinden. Zoals je zegt erg dubbel.
Mijn onco gaat nu uit van 7 jaar en elders zitten ze al 10 jr slikken vertelde ze.
De angst is bij mij de grootste 'bijwerking', alle andere klachten ach, niet fijn maar tis te doen.
Ook de apk is raar hier omdat er niks echt onderzocht kan worden (borsten weg)
Blijft dan bij wat lichamelijk onderzoek en vragen stellen. Minder geruststellend want je hoort niet echt dat het goed is.
(op een jaar tijd zijn er vier weggevallen, daar krijg ik de kriebels van..)
Het plotseling in de overgang zijn is dan wel weer een voordeel als het kouder wordt hè
Had er alleen op gerekend dat ik eindelijk van die ellendige hormonale migraine verlost zou zijn en dat gaat gewoon door, stomme hormonen
Straks maar weer een eind wandelen, anders heb ik weer een nieuwe jeans nodig
Fijne zondag mensen!
quote:
Mooi Gia, dat de apk weer goed was
Het moeten stoppen met de medicatie zou ik ook een heel ding vinden. Zoals je zegt erg dubbel.
Mijn onco gaat nu uit van 7 jaar en elders zitten ze al 10 jr slikken vertelde ze.
De angst is bij mij de grootste 'bijwerking', alle andere klachten ach, niet fijn maar tis te doen.
Ook de apk is raar hier omdat er niks echt onderzocht kan worden (borsten weg)
Blijft dan bij wat lichamelijk onderzoek en vragen stellen. Minder geruststellend want je hoort niet echt dat het goed is.
(op een jaar tijd zijn er vier weggevallen, daar krijg ik de kriebels van..)
Het plotseling in de overgang zijn is dan wel weer een voordeel als het kouder wordt hè
Had er alleen op gerekend dat ik eindelijk van die ellendige hormonale migraine verlost zou zijn en dat gaat gewoon door, stomme hormonen
Straks maar weer een eind wandelen, anders heb ik weer een nieuwe jeans nodig
Fijne zondag mensen!
sterkte!!!!!!
Dit loopt bij mij via de chirurgie. Raar eigenlijk dat dat van ziekenhuis tot ziekenhuis verschilt.quote:
Mooi Gia, dat de apk weer goed was
Het moeten stoppen met de medicatie zou ik ook een heel ding vinden. Zoals je zegt erg dubbel.
Mijn onco gaat nu uit van 7 jaar en elders zitten ze al 10 jr slikken vertelde ze.
Alleen de chemo ging via de oncologie.
Had een gesprekje met de chef de clinique (chirurgie) over stoppen of doorgaan. Omdat ik postmenopauzaal ben, heb ik anastrozol en volgens haar wordt dat niet verlengd na 5 jaar. Er zijn wel proeven met Tamoxifen op het gebied van langer doorslikken. Maar ze weet niet of ik na anastrozol kan overstappen terug naar tamoxifen. Heb een afspraak voor april bij mijn eigen chirurg om dit te bespreken. En anders is het stoppen per mei en er het beste van hopen.
Gaat dan wel een hoop stramheid schelen en dat is ook wel fijn, eigenlijk.
Het is maar rustig in dit topic de laatste tijd.
Hoe gaat het verder met iedereen?
Mijn vrouw wil na een jaar of 2 of 2,5 ook wel stoppen met Tamoxifen... maar goed, begin volgend jaar maar eens laten uitzoeken hoeveel procent het dus scheelt met wat ze verwachten als je het wel blijft gebruiken. Verder hier met mijn vrouw in principe best goed. Wel moe na 3 dagen werken, dan is ze echt kapot. Maar goed, dan heeft ze 4 dagen (incl. weekend) om op te laden.
Ben ook wel benieuwd hoe het met de rest gaat, het is idd erg stil (kan goed zijn ).
Ben ook wel benieuwd hoe het met de rest gaat, het is idd erg stil (kan goed zijn
).
Hier gaat het wel. Laatste maanden beetje lopen kwakkelen. Niet echt kankergerelateerd, maar wel vervelend. Bloed is stabiel (maar wel behoorlijk afwijkend) en ik begin me de laatste weken wel weer echt veel beter te voelen. Heb alleen een aantal keer vreemde koortsaanvallen gehad (zonder dat ik ziek ben? 
) Is niet duidelijk waar het vandaan komt, maar het zet ook niet echt door, dus het zal allemaal wel.
) Is niet duidelijk waar het vandaan komt, maar het zet ook niet echt door, dus het zal allemaal wel.
