V&D failliet #25 Het einde.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 18:51 schreef Cynix ® het volgende:

[..]

Je zegt het zelf al: voor veel winkels ís de koopavond al verdwenen. Die gaan niet eens meer open. Wij hadden hier een HEMArkt, een soort outlet van de HEMA, maar die is na een paar weken ook al niet meer 's avonds open. Ze verkochten ook niks fatsoenlijks, maar dat terzijde.

quote:

'V&D-leveranciers moeten betalen om eigen spullen uit winkels te halen'

Leveranciers die hun spullen willen halen uit de panden van het failliete V&D, moeten daarvoor betalen.

Dat blijkt uit een brief van de curatoren die RTL Z in handen heeft.

Per V&D-vestiging moet er 200 euro worden neergelegd. Het minimum bedrag ligt op 1.000 euro. Ondernemers die uit alle 62 filialen van V&D hun spullen willen terughalen, moeten daarvoor dus in totaal 12.400 euro betalen. Alle bedragen zijn exclusief btw.

De kosten worden in rekening gebracht omdat het om een grote logistieke operatie gaat.

Leveranciers die hun spullen uit de winkels willen halen, kunnen zich tot 23 februari bij een extern taxatiebureau melden. Als een eigenaar zich niet meldt, kan er ook geen aanspraak meer worden gedaan op de eigendommen.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 19:31 schreef Bertus_Dineke_Rad het volgende:
Hoorde vanmiddag van mijn oude buurvrouwtje dat zelfs Hoogezand tot halverwege jaren 80 een V&D had. Nooit geweten, terwijl mijn opa en oma daar woonden. Wie weet waar dat filiaal heeft gezeten? In het winkelcentrum misschien wat toen nog heel klein was?

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 17:52 schreef Soho het volgende:

[..]

9 miljoen per jaar? V&D had 1,5 miljoen bezoekers per week! Er wordt nu net gedaan alsof er nooit meer iemand wat kocht bij V&D, maar dat valt reuze mee. Op het gebied van mode stond V&D op de tweede plek qua marktaandeel. Er was dus maar één winkel waar nog meer kleding werd verkocht en dat is C&A. Het probleem van V&D zat hem vooral in de te hoge kosten en het onmogelijk maken om in de winkels te investeren door Sun, door het geld wat ze in het bedrijf staken als lening op de rekening te zetten met een rente van 8 procent.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 17:05 schreef Perrin het volgende:

[..]

In Duitsland heb je ook Butlers, beetje in dezelfde hoek (woonaccessoires).

[ afbeelding ]

http://www.butlers.de/on/(...)/default/Stores-Find

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 19:40 schreef Nia het volgende:

[..]

Het was niet een V&D maar een VENDET. In het huidige De Hooge Meeren winkelcentrum zit ie op de locatie waar nu Miss Etam, Wibra, Charles Vögele en Van Haren gevestigd zijn. Het heeft vanaf 1981 tot pakweg 1984/1985 bestaan. Toen werd het een Torro en daarna een Autorama.
Ik heb vrijwel geen herinnering meer aan de VENDET, behalve dat ik in 1982 daar singles heb gekocht.
Het pand, hier te zien op de voorgrond, ziet er best groot uit
[ afbeelding ]

Blik op de voorgevel:
[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 17:52 schreef Soho het volgende:

[..]

9 miljoen per jaar? V&D had 1,5 miljoen bezoekers per week! Er wordt nu net gedaan alsof er nooit meer iemand wat kocht bij V&D, maar dat valt reuze mee. Op het gebied van mode stond V&D op de tweede plek qua marktaandeel. Er was dus maar één winkel waar nog meer kleding werd verkocht en dat is C&A. Het probleem van V&D zat hem vooral in de te hoge kosten en het onmogelijk maken om in de winkels te investeren door Sun, door het geld wat ze in het bedrijf staken als lening op de rekening te zetten met een rente van 8 procent.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 18:28 schreef Postbus100 het volgende:
En dan ontstaat er een neerwaartse spiraal: het wordt steeds stiller op straat, dus het wordt ongezelliger, dus mensen blijven weg, dus wordt het nog stiller.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 20:50 schreef luxerobots het volgende:

[..]

Mode en Food was samen 70% van de omzet. La Place deed het ook goed.

Als de wil er was, hoefde de V&D niet failliet. Kahn wilde er eigen geld in stoppen, als de bank ook over de brug was gekomen. Was dat rond. Dan zouden er vanzelf nieuwe ideeën en nieuwe expertise bijkomen. Dan zou het geen probleem zijn om een samenwerking met de Jumbo te starten.

Natuurlijk had er gesaneerd moeten worden, voor veel panden in kleine plaatsen is gewoon geen toekomst meer.

Wat er nu is gebeurd, is de slechtste optie. Alle winkels failliet, talloze ontslagen, shop-in-shops en leveranciers in de problemen en logistieke bedrijven die omzet moeten missen.

En dit omdat er een investeringsbedrijf is dat er gewoon baat bij heeft om de boel failliet te laten gaan. Kunnen er schulden afgeschreven worden en zijn ze gelijk van te duur (want te oud) personeel af.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 20:43 schreef Bertus_Dineke_Rad het volgende:

[..]

Maar wat was dat winkelcentrum nog klein op die foto's. Heel anders dan nu, is veel groter nu.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 20:50 schreef luxerobots het volgende:

[..]

Mode en Food was samen 70% van de omzet. La Place deed het ook goed.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 21:21 schreef Nia het volgende:

[..]

Zonder La Place was V&D al veel eerder failliet gegaan. Het restaurant moest de kar eigenlijk trekken.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 21:18 schreef Nia het volgende:

[..]

Er zijn ruim 100 winkelunits, maar er staan momenteel iets van 12 units leeg. Er valt weinig te beleven. Dezelfde meuk als in de meeste andere winkelcentra.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 10:13 schreef female81 het volgende:
In Dordrecht schijnt er nu al een openbare toiletten-probleem te zijn.

Ik zie het zowaar gebeuren, de eerstvolgende keer dat ik weer lekker met een Kruidvat-kaart door het land ga, dat ik geen idee heb waar ik enigszins normaal naar de wc kan. Dat wil zeggen: zonder een half uur in de rij te staan (V&D was vaak de standaard-optie).

quote:

ING eiste extra topondernemer naast Kahn bij doorstart V&D


Oprichter Robert van der Wallen van BrandLoyalty heeft met Roland Kahn gesproken over deelname in de doorstart van V&D. Zonder succes.

De redding van V&D is mede mislukt doordat CoolCat-oprichter Roland Kahn geen tweede „topondernemer” aan zich kon binden. Dat had zijn huisbank ING als eis gesteld om hem een lening te verstrekken. Er was onvoldoende tijd om een gegadigde te vinden.

Dat zegt Kahn (63) in een interview in NRC. Wel heeft hij vorige week vrijdag met een kandidaat gesproken, vertelt hij, maar zonder succes.

Volgens ingewijden sprak Kahn met Robert van der Wallen, oprichter van BrandLoyalty uit Den Bosch, een onderneming in spaarzegels en andere marketingacties. Kahn wil zelf niet zeggen om wie het ging.

In 2013 verkocht Van der Wallen (48) zijn bedrijf aan het Amerikaanse Alliance Data Systems. Voor de eerste 60 procent betaalde deze koper 560 miljoen euro. Door de verkoop werd Van der Wallen in één keer multimiljonair. Hij staat met een geschat vermogen van 720 miljoen euro op nummer 24 in de Quote 500.

ING heeft Van der Wallen als kandidaat aangedragen, zeggen ingewijden. Hij zou gevraagd zijn 25 miljoen euro bij te dragen aan de doorstart. Van der Wallen is ook een goede bekende van supermarktketen Jumbo, die La Place heeft overgenomen en in die hoedanigheid betrokken was bij de doorstart van V&D.

BrandLoyalty doet spaaracties voor supermarkten en bovendien sponsoren Jumbo en BrandLoyalty samen een wieler- en schaatsteam. Van der Wallen wil zelf niet reageren, maar laat via een zakenpartner weten dat hij „een aangename kennismaking” heeft gehad met Kahn. Aan het einde van de ontmoeting heeft Van der Wallen hem laten weten „groot respect” te hebben voor zijn plan, maar dat het „te kort dag” was om erin deel te nemen.

Om een doorstart van V&D te laten slagen had Kahn bankkrediet nodig. Hij vroeg ING om 75 miljoen euro, maar dat geld heeft hij niet gekregen, mede vanwege de eis over de eigendomsstructuur. „ING was bang dat ik te veel hooi op mijn vork nam”, zegt Kahn. Wel had hij financiële steun toegezegd gekregen van Jumbo. Het bedrijf van de Brabantse familie Van Eerd zou 25 miljoen euro beschikbaar stellen, maar wilde zelf geen aandeelhouder van V&D worden.

Ook stelde ING voor Kahn onhaalbare eisen aan de hoeveelheid eigen vermogen die hij moest inbrengen. Kahn zou zelf 25 miljoen euro in V&D steken, aangevuld met nog eens 25 miljoen euro van Jumbo en 10 miljoen van twee bevriende vastgoedeigenaren. Kahn wilde eventueel nog eens 12,5 miljoen extra „ophoesten”, zegt hij, maar dat bleek niet genoeg. Meer vond Kahn onhaalbaar: Ik heb geen enorme bak geld waar ik uit kan scheppen, zoals Dagobert Duck.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 10:13 schreef female81 het volgende:
Ik zie het zowaar gebeuren, de eerstvolgende keer dat ik weer lekker met een Kruidvat-kaart door het land ga, dat ik geen idee heb waar ik enigszins normaal naar de wc kan. Dat wil zeggen: zonder een half uur in de rij te staan (V&D was vaak de standaard-optie).

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 11:40 schreef Roel_Jewel het volgende:
http://www.nrc.nl/handels(...)bij-doorstar-1589985

[..]

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 11:41 schreef Cynix ® het volgende:

[..]

Éxtra? Was hij eigenlijk zo'n topper?

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 11:40 schreef Cynix ® het volgende:

[..]

Je kunt ook gewoon een kopje koffie drinken ergens. En als je dan genegeerd wordt, wat vaak het geval zal zijn, kun je altijd nog naar buiten lopen zonder iets te nuttigen.

quote:

‘Ik heb geen enorme bak geld, zoals Dagobert Duck’
Roland Kahn Zonder opleiding bouwde de 63-jarige ondernemer Roland Kahn een mode-imperium op. Deze week strandde zijn poging om V&D te redden. „Ik laat me niet door angst verlammen.”

Zoals altijd begon ondernemer Roland Kahn zijn work-out afgelopen dinsdag met twintig minuten op The Wave, een cardioapparaat waarop je zijwaartse schaatsbewegingen maakt. Daarna deed hij krachtoefeningen, volgens een schema dat zijn personal trainer – met wie hij al acht jaar traint – voor hem opstelt.

Drie keer per week sport Kahn om 7 uur ’s ochtends in zijn eigen gym. Maar afgelopen dinsdag fanatieker dan normaal. Hij moest zich afreageren, vertelde zijn vriendin Jasmine Surer (34) voorafgaand aan dit interview. Haar aanstaande man wist die dinsdagochtend al dat de overname van V&D zou mislukken. Die middag wist de rest van Nederland dat ook.

Roland Kahn (63) was er gaandeweg steeds meer van overtuigd geraakt dat V&D doorstarten een geweldig idee was. Zijn zakenpartners en „goede vrienden” John Fiszbajn en Ronald Snijders waren ermee gekomen. Zij zijn mede-eigenaar van vastgoedfonds IEF Capital, dat twaalf V&D-panden bezit en waarin Kahn ook een belang van 5 procent heeft. Op zaterdag 23 januari vroegen Fiszbajn en Snijders aan Kahn naar V&D te kijken – de vastgoedeigenaren hadden veel baat bij een doorstart van het warenhuis.

Na een gesprek met V&D-topman John van der Ent werd Kahn enthousiast. Toen enkele dagen later bleek dat supermarktbedrijf Jumbo horecaformule La Place overnam, werd hij nóg gemotiveerder. Voor de ondernemersfamilie Van Eerd, eigenaar van Jumbo, heeft hij veel bewondering. Hij wil „niet arrogant” zijn, zegt hij. Maar: „Kwaliteit herkent kwaliteit.”

Al gauw barstte Kahn van de ideeën om de stoffige warenhuizen aan te pakken. Daarvoor greep hij terug op zijn eigen warenhuiservaring, vertelt hij – vanaf 1970 werkte hij zes jaar bij de Bijenkorf. „De mensen willen weer beleving”, weet hij. Een speciale „chief entertainment officer” zou daarvoor zorgen. Hij had al iemand op het oog: „De man die Disneyland Parijs heeft geleid, zou aan boord komen.”

Kahn zag het helemaal zitten en begon vol overtuiging aan deze „megaklus”. Hij moest overeenstemming zien te bereiken met curatoren, zijn huisbank ING én de eigenaren van de 45 V&D-panden die hij wilde hebben.

De emotionele Kahn onderhandelt niet als doorsnee zakenman, vertellen mensen die de afgelopen weken met hem te maken hadden. Hij kleedt zich als een hippe twintiger, zegt precies wat hij denkt en vloekt, ook op momenten dat dat ongepast is.

Kahn kwam heel dichtbij een deal, maar uiteindelijk is het hem niet gelukt. Te veel belangen en te weinig tijd, zo vat hij het zelf samen.

Waarom dacht u dat u dat kon, V&D overnemen?

„In 2010 heb ik ook al op V&D geboden. 1 euro, destijds. Dat vond ik toen eigenlijk al 1 euro te veel, haha! Het bedrijf was gewoon niks waard, maar nu was het een ander verhaal. Zeker omdat ik nu afspraken kon maken over lagere huurprijzen. Ik wist ook al heel veel over het bedrijf. Het was geen bevlieging – ik was niet aan het trippen, ik was geheel in staat nuchter na te denken. Ik wist niet zeker of ik het kon. Maar goed, ik weet ook niet of ik morgenochtend weer wakker word. Daardoor moet je je niet laten tegenhouden. Ik wilde testen of ik het kon.”

Hoeveel geld wilde u zelf in V&D steken?

„25 miljoen euro, en daar kwam nog eens 25 miljoen bij van de familie Van Eerd, van Jumbo. Zij zouden geen aandeelhouder worden, maar stelden dat geld aan mij beschikbaar. De mannen van IEF wilden er 10 miljoen van hun eigen poen in stoppen. De verhuurders zouden 100 miljoen bijdragen aan de verbouwing van de panden.”

Hoeveel had u nodig van ING?

„We hadden de bank om een krediet van 75 miljoen gevraagd. Het ministerie van Economische Zaken zou garant staan voor de helft van dat bedrag.”

ING was aanvankelijk bereidwillig. Waarom hebt u het geld niet gekregen?

„ING was de enige die met mij wilde praten – Rabobank en NIBC had ik ook gevraagd. Ralph Hamers [topman van ING] is meteen komen praten, hij zat op die stoel daar. Ralph is ook mijn persoonlijke accountmanager, we hebben een goede relatie. Ik heb hem zien groeien van directeur Roemenië tot de grote baas van het bedrijf.

„Maar binnen zo’n bank zitten verschillende krachten. De directie van ING en de commerciële crew stonden er helemaal achter. Maar er zijn ook altijd mensen met een waarschuwend vingertje. Dat is hun taak. Vorige week vrijdag heeft ING het besproken in de kredietcommissie, ’s avonds stelden ze aanvullende eisen.”

Wat wilde ING dan?

„Ze hadden eisen ten aanzien van de hoeveelheid eigen vermogen die ik zou inbrengen. En ten aanzien van het eigenaarschap van V&D. ING was bang dat ik te veel hooi op mijn vork nam. Ze wilden dat zich nog een topondernemer aan dit verhaal zou verbinden. Daar was geen tijd voor. Ik had die vrijdagochtend al wel met een topondernemer gesproken, maar die kwam hier binnen en dacht: ik kan voor heel weinig heel veel binnenhalen. Dus dat is niet gelukt.”
Wie was dat?

„Dat ga ik niet vertellen.”

Wilde u überhaupt wel iemand naast u dulden?

„Weet je wat er gebeurt als je onder tijdsdruk iets moet regelen? Dan draaien ze je ballen eraf. En ik wilde wel graag de baas blijven over mijn eigen operatie.”

Kon u er zelf niet meer geld in steken, om het toch te laten slagen?

„Ik heb geen enorme bak geld waar ik uit kan scheppen, zoals Dagobert Duck. Het geld dat ik er in zou steken kwam uit vastgoedwinsten, maar veel van mijn vermogen zit ook vast. Ik had met mijn familie en commissarissen afgesproken: ik ga er geen vermogen van mijn eigen bedrijven in stoppen. Er werken hier 5.500 mensen. Die moeten rustig kunnen slapen. Ik heb gekeken hoeveel meer geld ik er bij kon doen, bovenop die 25 miljoen. Ik kon 12,5 miljoen extra ophoesten, maar daarna was het klaar.”

CoolCat-oprichter Kahn heeft in veertig jaar een mode-imperium opgebouwd. In 1976 opende hij zijn eerste winkel met hippe, goedkope kleding voor jongeren. Intussen bestaat zijn concern naast CoolCat uit MS Mode, America Today en lingeriemerk Sapph. De omzet van zijn bedrijven telt op tot een kleine 500 miljoen euro.

Het hoofdkantoor, een grijze blokkendoos in Diemen-Zuid, is een ‘campus’, met kroeg BarGezellig – „voor de kroegtijgers” – en een fitnessruimte – „voor de sporttijgers”. Het ziet er allemaal jong en fris uit, maar een hoofdkantoor mag niet te veel kosten, vindt Kahn. „Het geld verdienen we in de winkels. Niet op kantoor.” De goedkope originele deuren met lila print heeft hij bijvoorbeeld behouden, om te besparen. Wel staat er op de binnenplaats een Kip-caravan, behangen met gekleurde lampjes – vond zijn zakenpartner leuk. Een hijskraan moest het ding erin takelen. „Kostte een vermogen”, zegt Kahn, maar de Kip draagt bij aan de sfeer. Dat vindt Kahn belangrijk, hij wil dat mensen zich op hun gemak voelen.

CoolCat is het hart van zijn bedrijf en heeft, net als andere modewinkels, een zwaar jaar gehad. Zó zwaar, dat CoolCat de aandacht heeft van bijzonder beheer, de bankafdeling voor bedrijven in problemen. Kahn wil daar liever niet op ingaan, maar zegt wel: „CoolCat had een zwak management. Inmiddels hebben we de directie versterkt.” En: „Bijzonder beheer monitort álle modebedrijven, na het desastreuze jaar 2015.” Het eigen vermogen – de buffer van het bedrijf – is nog altijd hoger dan de bank voorschrijft, zegt hij. Kahn wijst erop dat MS Mode, zijn grootste bedrijf, vorig jaar wel 3 procent meer omzet heeft behaald.

Kahn benadrukt dat de situatie bij CoolCat „geen rol” heeft gespeeld bij de overname van V&D. ING heeft hem „geen enkele beperking” opgelegd, „laat dat helder zijn”. Een woordvoerder van ING bevestigt dit: „ING heeft geen enkel moment getwijfeld om de heer Kahn bij te staan bij zijn plannen voor V&D.”

Van zijn werknemers vraagt Kahn veel. Als hij niet tevreden is, kan hij enorm boos worden, vertelt zijn zakenpartner en financieel directeur Jaco Scheffers voorafgaand aan dit interview. Als zijn inkopers de verkeerde kleur grijs bestellen bijvoorbeeld. Je hebt namelijk ‘zomergrijs’ en ‘wintergrijs’ – en de bestelling loopt altijd een half jaar vóór op het seizoen. Dat gaat dus weleens mis.

En dan wordt u woedend?

Kahn lacht. „Jaaa. Dat is waar. Als ik boos word, word ik ook bóós.”

Dat klinkt intimiderend.

„Ja. Dat is een van mijn zwakke kanten. Ik kan heftig overkomen. Maar ik denk dat mensen daar wel mee leren omgaan. Ik kan ook goed sorry zeggen. Het klinkt misschien een beetje arrogant, maar het is wel míjn bedrijf en dit is hoe ik ben. Ik pas me aan, maar zij moeten zich ook aan mij aanpassen.”

Uw vriendin vertelde dat u langer voor de spiegel staat dan zij, als jullie uitgaan.

„Ha, dat wil ik nog weleens zien!”

Volgens haar bent u heel ijdel.

„Ik heb gewoon tijd voor mezelf nodig, is dat ijdel? Als ik ’s ochtends gesport heb, vind ik het heerlijk om me een half uur te scheren. Ik vind het fijn om er goed uit te zien, om goed voor mijn lichaam te zorgen. Maar ik sta niet te springen om vooraan op de foto te staan.”

U zegt wat u denkt. U vergeleek minister Ploumen met een zeemeeuw – „ze schijt op je kop en vliegt door” – en zei lingeriemerk Sapph te hebben gekocht uit „pure geiligheid”. Bent u echt zo of is het ook een act?

„Ik ben een heel recalcitrant mannetje. En ik ben iemand die zich niet door angst laat verlammen. Ik ken ook angst, maar dat helpt me alert te blijven.”

Wat is uw grootste angst?

Dan is het recalcitrante mannetje even verdwenen. Dikke tranen wellen op in Kahns ogen. „Mijn kinderen”, zegt hij met emotie in zijn stem. „Ik wil altijd dat het goed gaat met mijn kinderen.”

Kahn heeft twee volwassen zoons en een dochter uit zijn eerste huwelijk en een dochtertje van drieënhalf met zijn vriendin Jasmine. Zijn zoons, een eeneiige tweeling van 32, werken ook in zijn bedrijf. De een is de financiële man van Sapph, de ander is inkoopdirecteur bij America Today.

Kahn wil zijn kinderen iets nalaten, zegt hij. Een familiebedrijf. Hij heeft de aandelen al aan hen overgedragen toen ze nog heel jong waren. Om ze bij het bedrijf te betrekken en ze verantwoordelijkheden te geven, zegt hij, maar het was ook fiscaal gunstig. „Met de fiscus heb ik niet zo’n relaxte relatie.”

Kahn heeft zelf hard moeten werken om te komen waar hij nu is. Hij heeft, volgens de Quote 500, een vermogen opgebouwd van een kwart miljard euro. Een opleiding heeft hij nooit gevolgd, hij is op zijn zeventiende gaan werken. Hij is trots op wat hij heeft bereikt. Succes moeten mensen verdienen, vindt hij.

Geldt dat ook voor uw kinderen?

„Zij hebben die aandelen en zijn erfgenaam. Dat is nu eenmaal zo. Maar zij gaan niet per definitie het bedrijf leiden. Ze moeten wel laten zien dat ze daar geschikt voor zijn.”

Wie beoordeelt dat?

„Een raad van adviseurs, samen met mij. Ik kan dat niet alleen doen, je kunt onmogelijk objectief naar je kinderen kijken. Rond mijn zoons heb ik een team van mensen gezet die ervoor moeten zorgen ik ze niet op een plek zet waar ze niet thuishoren.”

Uw zoons lijken niet op u, zeggen mensen die ze kennen.

„Dat is zo, ze zijn veel bescheidener. Rustiger. Heel intelligent, hoogopgeleid. Mijn zoons hebben veel minder de neiging zich te manifesteren. Ik heb altijd de drang me te bewijzen. Dat komt ook doordat mijn vader failliet ging toen ik jong was. Daar heb ik veel over nagedacht, ik vind het boeiend om te begrijpen wat me drijft. Al verander je niet wezenlijk, als je je drijfveren herkent. Ik maak nog steeds dezelfde fouten, maar ik kan mezelf wel beter corrigeren.”

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 13:47 schreef Cynix ® het volgende:
Vrouwtje van 34, dát doet-ie alvast goed.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 10:49 schreef female81 het volgende:
Worden dure bezoekjes, dan (ervan uitgaande dat het op zo'n dag meerdere keren nodig zou zijn, en het is weleens gebeurd dat ik op zo'n dag nogal pech had).

Horeca-gelegenheden opzoeken zonder er verder wat te bestellen is altijd mogelijk, maar geeft een schuldgevoel. Vaak maak ik op zo'n Kruidvatkaart-dagje één keer van de horeca gebruik, soms twee keer.

Meestal zit er in een overdekt winkelcentrum eentje, maar zoiets moet maar net in de buurt zijn. Bijenkorven zijn er ook steeds minder, en natuurlijk gaat men nu massaal dáárheen (indien in het betreffende centrum nog wél aanwezig).

Misschien moeten ze eens wat meer van die onbemande hokjes in stadscentra zetten.

_{En nee, ik ga níet thuis blijven vanwege dit issue.}

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 14:37 schreef W00fer het volgende:

[..]

HEMA / McDonald's / toilet op het station.

Overigens waar ik kom moet je meestal wat bestellen voordat je naar het toilet mag.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 10:16 schreef Njosnavelin het volgende:
[ afbeelding ]

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 14:40 schreef jcdragon het volgende:

[..]

Of 50ct betalen. Dan bestel ik liever iets.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 14:40 schreef jcdragon het volgende:

[..]

Of 50ct betalen. Dan bestel ik liever iets.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 15:35 schreef Zelfscanner het volgende:

[..]

Sterker nog, je mag wat bestellen en dan moet je alsnog betalen voor de WC

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 18:59 schreef k_man het volgende:

[..]

Voor tankstations langs de snelweg was het verplicht om een gratis toilet te hebben, maar kennelijk is dat inmiddels ook niet meer zo. Daar moet je nu ook vaak betalen, zij het dat je het dan weer kunt verrekenen als je iets anders koopt.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 19:04 schreef Zelfscanner het volgende:

[..]

Het is er wel 10x op vooruit gegaan. Binnen inplaats van buiten. En daardoor ook schoner.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 13:47 schreef Cynix ® het volgende:
Vrouwtje van 34, dát doet-ie alvast goed.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 19:07 schreef Soury het volgende:

Dat is best fijner ja, ik betaal er graag voor

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 19:40 schreef Nia het volgende:

[..]

Het was niet een V&D maar een VENDET. In het huidige De Hooge Meeren winkelcentrum zit ie op de locatie waar nu Miss Etam, Wibra, Charles Vögele en Van Haren gevestigd zijn. Het heeft vanaf 1981 tot pakweg 1984/1985 bestaan. Toen werd het een Torro en daarna een Autorama.
Ik heb vrijwel geen herinnering meer aan de VENDET, behalve dat ik in 1982 daar singles heb gekocht.
Het pand, hier te zien op de voorgrond, ziet er best groot uit
[ afbeelding ]

Blik op de voorgevel:
[ afbeelding ]

quote:

Op zondag 21 februari 2016 09:21 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Toevallig vind ik deze op mijn FB over Oud Hoogeveen:
[ afbeelding ]