[Hardlopen] #1047 - Op onze sokken

Zo inmiddels ook weer thuis vanuit Zwitserland. Meike heeft vroeger als kind een aantal vakanties doorgebracht in Zwitserland, tussen '89 en '95. Nu was dat zo goed bevallen blijkbaar, dat er een hoog Zwitserland spamgehalte was. Zo erg, dat het op een gegeven moment een verboden woord werd hier in huis, Zwitserland mocht niet meer genoemd werden in huis. Nu was ze in januari jarig en bij gebrek aan idee het idee geboren om dan maar een vakantie naar Zwitserland kon worden.

En wat is er dan leuker om dan ook nog een hardloop evenementje mee te pikken. Dus ik op zoek naar iets wat leuk is om te gaan doen iets niet al te groot , een halve marathon of zo. Na wat zoek werk kwam de Jungfrau naar voren in de periode dat we wilden gaan. Maar daar hebben ze alleen 'de hele' ,met aardig wat hoogte meters. Na toch wel aardig angstig nadenken mij er uiteindelijk maar voor ingeschreven. Hoogtemeters is niet iets waar ik normaal gesproken om loop te springen.

Na een voor mijn gevoel een lekkere voorbereiding, op de laatste twee weken na, op donderdag de auto in gekropen om zo'n 869 km later er weer uit te kruipen. Hotel wat we die nacht hadden, bood een mooi uitzicht op een berg waar daar ergens achter de finish zou moeten liggen Zaterdag. Terwijl aan de andere kant, in het iets lager gelegen Interlaken de start lag. De geest begon al lichtelijke sabotage pogingen te doen door middel van o.a spanningshoofdpijn.

Vrijdag startnummer opgehaald, op een best leuke expo en meteen een eventueel volgende Marathon daar gezien. Alles was netjes en goed verzorgd.

Zaterdag lekker frisjes wakker geworden en op weg naar de start. Was om een mooi gezicht om door Interlaken te rijden en dan allemaal mensen in hardloopkleding onderweg te zien. Ruim op tijd voor de start, waren we aanwezig. Heerlijk rustig bij het startvak staan praten. Paar minuten voor de start Meike naar een naar mijn idee goede toeschouwersplaats gestuurd en zelf maar lekker gaan cocoonen. Stond vlakbij de 5:30 pacer. Nu had ik geen idee wat voor tijd ik voor kon gaan. Ik ving op dat voor een 5:30 je een 2:00 op de halve moest hebben.

En toen kwam het startschot, nou ja startschot, het waren 3 behoorlijk harde klappen. En weg waren we. Nu had ik al begrepen dat de eerste 26 km's nog wel goed hardloopbaar waren en dat het daarna een groot gedeelte voor de gewone mens niet mogelijk is. Eerste km ging wel lekker en toen ook maar besloten om de eerste 26 nog enigszins er een wedstrijd snelheid van te maken. En dat ging best lekker eigenlijk iets te lekker zodat ik meer met hardlopen bezig was dan naar de omgeving te kijken.

Eigenlijk ging het iets te lekker en werd bang dat ik teveel te vroeg aan het geven was. Even herstellen achter een aantal babbelende Nederlanders. Er wat afluisterend achterhangend zag ik dat er wat mensen erlangs wilden terwijl zij vrolijk 3 dik liepen op een stukje waar je max 4 dik kon lopen. Toch maar even gezegd dat er mensen langs wilden. Nou was het antwoord ze konden er rechts langs was het antwoord en je loopt hier niet voor een tijd. Kon het toch niet laten om ze voor een stelletje asocialen uit te maken. Toen ze vervolgens bij de eerste mogelijkheid zowel rechts als links werden ingehaald en een daarop volgende zie je nu wel door mij, besloten ze eindelijk maar om max 2 breed te lopen, met 1 van de 3 nog even wat gebabbeld om daarna bij een drankpost weer te versnellen.

En het ging weer lekker volgens plan. Binnenkomst op de HM was precies op schema op 2:00 nog iets. Nog even 5 km door trekken op snelheid en daarna zou de klim komen, geen idee waar precies, maar komen moest ie. Ergens in Lauterbrunnen zou de hardlooplol op moeten houden bij km 26. Mooi stukje langs een rivier, drukke weg over, nog een stukje langs de rivier. Bochtje om en de weg gaat behoorlijk steil omhoog. Het weggetje bracht je naar de muur van Wengen. Vrijwel loodrecht omhoog langs de berg gaat naar Wengen. Km bordjes ging nu per 250 meter. Slingerend en erg steil langs de bergwand. En al snel dreigde kramp in mijn linker kuit te schieten. Op de grens van net geen inschietende kramp zo snel mogelijk boven zien te komen. Het werd dus standje uitlopen/snelwandelen.

Bovengekomen stond er vrij snel een massagepost. Hier maar even onder handen laten nemen door een nederlander. Hielp niet echt en vanaf hier werd het meer snelwandelen, met heel af en toe een stukje hardlopen. Maar om mij heen kijkend was dat ook meer de norm. Er viel gewoon bijna niet hard te lopen meer en degene die het wel probeerden gingen niet tot nauwelijks sneller. Met uitzicht op de Jungfrau zie je een lang lint van hardlopers. Het was erg smal en inhalen was erg lastig. Na elke keer bovenop een heuvel, hoop je eindelijk de finish te zien. Echter zie je alleen nog maar een hogere heuvel met een lint van lopers.

Op een gegeven moment ging er weer een stukje naar beneden en kon je snelheid maken. Dat was best lekker, totdat ik verkeerd lande. Mijn linkerenkel klapte om en al landend op mijn andere been schoot daar vervolgens weer een beetje de kramp in mijn kuit. Dat was een raar dansje. Enkel voelde nog goed genoeg om door te gaan. Tempo was nu toch ver te zoeken want het was filelopen op een lastig terrein. In de verte zag je een lint mensen lopen, echter beneden mij ook aardig wat mensen waarvan ik mij niet kon herinneren daar geweest te zijn. De moed begon mij vervolgens wel een beetje in de schoenen te zinken. Waar ze vandaan kwamen en waarom ze daar liepen weet ik niet maar we hoefden gelukkig niet meer naar beneden. Dat klimmen was af en toe een raar dansje voor mij. Aan de ene kant je rechterkuit te ontlasten en aan de andere kant de enkel ontzien.

En dan sta je op eens bovenaan met in zicht een stukje naar beneden een heuveltje met daarachter de finish. Hardlopend naar beneden deed mijn enkel veel pijn en moest echt even ophouden met lopen. Even gewandeld en zo inwendig geweigerd om wandelend de finish over te gaan. Ik begon maar weer hard te lopen. heuvel op en daarna heuvel steeds harder zonder ergens last van te hebben. En zo uiteindelijk die ellendige finish gehaald in iets minder dan 5:37.

De Jungfrau is een mooie Marathon, waarvan ik door de zwaarte toch niet alles van hebben meegekregen. Hoogtevrees en het laatse stuk was ook geen fijne combi.

Enkel werd in de trein naar het huisje wat we hadden al wart dikker, de volgende dag zag het er niet prettig uit. Voor alsnog had en heb ik er geen last van..

O ja niet gelogd is niet gelopen. https://connect.garmin.com/modern/activity/901702296

[ Bericht 1% gewijzigd door TheWhiteCowboy op 18-09-2015 23:49:31 ]

Respect

En jaloers

Wow! Leuk om te lezen Goede prestatie man.

quote:

Op vrijdag 18 september 2015 20:52 schreef Guard het volgende:

[..]

En met een horende buddy, is dat wel enigszins verantwoord?

Ja, dat gaat wel, alleen houd ik daar niet zo van ivm eigen tempo. Loopband is echter weer heel saai.

Tja, kies het minst kwade is dan de oplossing. Ik fiets overigens zonder bordjes of zo. Toen ik vroeger ooit enige jaren op een speciale school zat, ben vrij snel het gewoon onderwijs ingegaan, wilden ze ook dat ik het SH bordje nam.. Maar daar schiet niemand iets mee op.. Anderen niet omdat ze het niet snappen, en ik niet omdat anderen het niet snappen. Bovendien is het weer zo'n uitzonderingspositie waar ik niet aan wens deel te nemen. Ik heb bijna alles op de normale manier gedaan, heb bereikt wat een horende ook bereikt, kon altijd normaal sporten (hoortoestellen van vroeger waren beter met regen, bovendien hoefden ze vroeger maar 5jaar mee te gaan ipv 7, ook worden ze na 5 jaar nu niet meer gerepareerd...). Heb de verwachtingen van ziekenhuizen overtroffen, (zou nooit kunnen fietsen, lopen etc), dus ja, ik ben er wel tevreden mee.
Het maken van uitzonderingen zorgt m.i. voor zwakte, dat je je best niet hoeft te doen, tenzij je het echt niet kan dan hè... Ik heb bv uitzonderingen gehad bij luistertoetsen op school, dan kreeg ik een leesvaardigheidstoets of zo. Achteraf gezien ben ik wel benieuwd of er met meer prikkeling niet meer uit had gekomen..
Klinkt misschien heel raar..

Niet raar. Ik kan het wel begrijpen en heb er bewondering voor

Topprestatie TWC! Lijkt me een loodzware maar erg mooie marathon.

Zelf heb ik vanavond een iets kortere en minder spectaculaire wedstrijd gelopen: 5000m op de baan in Wageningen. Ging goed, kon wat harder doortrekken dan twee weken geleden en kon ook sterk finishen. Uiteindelijk 7" van mijn vorige tijd af gelopen: 17'05 en daar ben ik voor nu tevreden mee. Volgend seizoen wordt dat sub 17', vanaf volgende week ga ik weer lekker wegwedstrijden lopen.

Vroeguh postte Viking84 hier mee, zij is ook slechthorend. Ik vraag me af hoe zij deze problemen oploste

quote:

Op vrijdag 18 september 2015 23:42 schreef TheWhiteCowboy het volgende:
Zo inmiddels ook weer thuis vanuit Zwitserland. Meike heeft vroeger als kind een aantal vakanties doorgebracht in Zwitserland, tussen '89 en '95. Nu was dat zo goed bevallen blijkbaar, dat er een hoog Zwitserland spamgehalte was. Zo erg, dat het op een gegeven moment een verboden woord werd hier in huis, Zwitserland mocht niet meer genoemd werden in huis. Nu was ze in januari jarig en bij gebrek aan idee het idee geboren om dan maar een vakantie naar Zwitserland kon worden.

En wat is er dan leuker om dan ook nog een hardloop evenementje mee te pikken. Dus ik op zoek naar iets wat leuk is om te gaan doen iets niet al te groot , een halve marathon of zo. Na wat zoek werk kwam de Jungfrau naar voren in de periode dat we wilden gaan. Maar daar hebben ze alleen 'de hele' ,met aardig wat hoogte meters. Na toch wel aardig angstig nadenken mij er uiteindelijk maar voor ingeschreven. Hoogtemeters is niet iets waar ik normaal gesproken om loop te springen.

Na een voor mijn gevoel een lekkere voorbereiding, op de laatste twee weken na, op donderdag de auto in gekropen om zo'n 869 km later er weer uit te kruipen. Hotel wat we die nacht hadden, bood een mooi uitzicht op een berg waar daar ergens achter de finish zou moeten liggen Zaterdag. Terwijl aan de andere kant, in het iets lager gelegen Interlaken de start lag. De geest begon al lichtelijke sabotage pogingen te doen door middel van o.a spanningshoofdpijn.

Vrijdag startnummer opgehaald, op een best leuke expo en meteen een eventueel volgende Marathon daar gezien. Alles was netjes en goed verzorgd.

Zaterdag lekker frisjes wakker geworden en op weg naar de start. Was om een mooi gezicht om door Interlaken te rijden en dan allemaal mensen in hardloopkleding onderweg te zien. Ruim op tijd voor de start, waren we aanwezig. Heerlijk rustig bij het startvak staan praten. Paar minuten voor de start Meike naar een naar mijn idee goede toeschouwersplaats gestuurd en zelf maar lekker gaan cocoonen. Stond vlakbij de 5:30 pacer. Nu had ik geen idee wat voor tijd ik voor kon gaan. Ik ving op dat voor een 5:30 je een 2:00 op de halve moest hebben.

En toen kwam het startschot, nou ja startschot, het waren 3 behoorlijk harde klappen. En weg waren we. Nu had ik al begrepen dat de eerste 26 km's nog wel goed hardloopbaar waren en dat het daarna een groot gedeelte voor de gewone mens niet mogelijk is. Eerste km ging wel lekker en toen ook maar besloten om de eerste 26 nog enigszins er een wedstrijd snelheid van te maken. En dat ging best lekker eigenlijk iets te lekker zodat ik meer met hardlopen bezig was dan naar de omgeving te kijken.

Eigenlijk ging het iets te lekker en werd bang dat ik teveel te vroeg aan het geven was. Even herstellen achter een aantal babbelende Nederlanders. Er wat afluisterend achterhangend zag ik dat er wat mensen erlangs wilden terwijl zij vrolijk 3 dik liepen op een stukje waar je max 4 dik kon lopen. Toch maar even gezegd dat er mensen langs wilden. Nou was het antwoord ze konden er rechts langs was het antwoord en je loopt hier niet voor een tijd. Kon het toch niet laten om ze voor een stelletje asocialen uit te maken. Toen ze vervolgens bij de eerste mogelijkheid zowel rechts als links werden ingehaald en een daarop volgende zie je nu wel door mij, besloten ze eindelijk maar om max 2 breed te lopen, met 1 van de 3 nog even wat gebabbeld om daarna bij een drankpost weer te versnellen.

En het ging weer lekker volgens plan. Binnenkomst op de HM was precies op schema op 2:00 nog iets. Nog even 5 km door trekken op snelheid en daarna zou de klim komen, geen idee waar precies, maar komen moest ie. Ergens in Lauterbrunnen zou de hardlooplol op moeten houden bij km 26. Mooi stukje langs een rivier, drukke weg over, nog een stukje langs de rivier. Bochtje om en de weg gaat behoorlijk steil omhoog. Het weggetje bracht je naar de muur van Wengen. Vrijwel loodrecht omhoog langs de berg gaat naar Wengen. Km bordjes ging nu per 250 meter. Slingerend en erg steil langs de bergwand. En al snel dreigde kramp in mijn linker kuit te schieten. Op de grens van net geen inschietende kramp zo snel mogelijk boven zien te komen. Het werd dus standje uitlopen/snelwandelen.

Bovengekomen stond er vrij snel een massagepost. Hier maar even onder handen laten nemen door een nederlander. Hielp niet echt en vanaf hier werd het meer snelwandelen, met heel af en toe een stukje hardlopen. Maar om mij heen kijkend was dat ook meer de norm. Er viel gewoon bijna niet hard te lopen meer en degene die het wel probeerden gingen niet tot nauwelijks sneller. Met uitzicht op de Jungfrau zie je een lang lint van hardlopers. Het was erg smal en inhalen was erg lastig. Na elke keer bovenop een heuvel, hoop je eindelijk de finish te zien. Echter zie je alleen nog maar een hogere heuvel met een lint van lopers.

Op een gegeven moment ging er weer een stukje naar beneden en kon je snelheid maken. Dat was best lekker, totdat ik verkeerd lande. Mijn linkerenkel klapte om en al landend op mijn andere been schoot daar vervolgens weer een beetje de kramp in mijn kuit. Dat was een raar dansje. Enkel voelde nog goed genoeg om door te gaan. Tempo was nu toch ver te zoeken want het was filelopen op een lastig terrein. In de verte zag je een lint mensen lopen, echter beneden mij ook aardig wat mensen waarvan ik mij niet kon herinneren daar geweest te zijn. De moed begon mij vervolgens wel een beetje in de schoenen te zinken. Waar ze vandaan kwamen en waarom ze daar liepen weet ik niet maar we hoefden gelukkig niet meer naar beneden. Dat klimmen was af en toe een raar dansje voor mij. Aan de ene kant je rechterkuit te ontlasten en aan de andere kant de enkel ontzien.

En dan sta je op eens bovenaan met in zicht een stukje naar beneden een heuveltje met daarachter de finish. Hardlopend naar beneden deed mijn enkel veel pijn en moest echt even ophouden met lopen. Even gewandeld en zo inwendig geweigerd om wandelend de finish over te gaan. Ik begon maar weer hard te lopen. heuvel op en daarna heuvel steeds harder zonder ergens last van te hebben. En zo uiteindelijk die ellendige finish gehaald in iets minder dan 5:37.

De Jungfrau is een mooie Marathon, waarvan ik door de zwaarte toch niet alles van hebben meegekregen. Hoogtevrees en het laatse stuk was ook geen fijne combi.

Enkel werd in de trein naar het huisje wat we hadden al wart dikker, de volgende dag zag het er niet prettig uit. Voor alsnog had en heb ik er geen last van..

O ja niet gelogd is niet gelopen. https://connect.garmin.com/modern/activity/901702296

Wat een avontuur! Mooi hoe je er zo onbevangen in kon gaan en uiteindelijk toch precies de verwachte tijd te lopen, lijkt mij erg knap tijdens de eerste berg marathon! En nog een leuke vakantie gehad daarna?

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 02:16 schreef Mr.B. het volgende:
Topprestatie TWC! Lijkt me een loodzware maar erg mooie marathon.

Zelf heb ik vanavond een iets kortere en minder spectaculaire wedstrijd gelopen: 5000m op de baan in Wageningen. Ging goed, kon wat harder doortrekken dan twee weken geleden en kon ook sterk finishen. Uiteindelijk 7" van mijn vorige tijd af gelopen: 17'05 en daar ben ik voor nu tevreden mee. Volgend seizoen wordt dat sub 17', vanaf volgende week ga ik weer lekker wegwedstrijden lopen.

Netjes! Jammer van die 5 seconden maar zo blijft er een mooi doel staan voor volgens jaar inderdaad : P

TWC en B

Straks m'n laatste lange duurloop. Maatje loopt 30k mee dus mooi wat afleiding en dan nog lusje van 5

quote:

Op vrijdag 18 september 2015 23:42 schreef TheWhiteCowboy het volgende:
Zo inmiddels ook weer thuis vanuit Zwitserland. Meike heeft vroeger als kind een aantal vakanties doorgebracht in Zwitserland, tussen '89 en '95. Nu was dat zo goed bevallen blijkbaar, dat er een hoog Zwitserland spamgehalte was. Zo erg, dat het op een gegeven moment een verboden woord werd hier in huis, Zwitserland mocht niet meer genoemd werden in huis. Nu was ze in januari jarig en bij gebrek aan idee het idee geboren om dan maar een vakantie naar Zwitserland kon worden.

En wat is er dan leuker om dan ook nog een hardloop evenementje mee te pikken. Dus ik op zoek naar iets wat leuk is om te gaan doen iets niet al te groot , een halve marathon of zo. Na wat zoek werk kwam de Jungfrau naar voren in de periode dat we wilden gaan. Maar daar hebben ze alleen 'de hele' ,met aardig wat hoogte meters. Na toch wel aardig angstig nadenken mij er uiteindelijk maar voor ingeschreven. Hoogtemeters is niet iets waar ik normaal gesproken om loop te springen.

Na een voor mijn gevoel een lekkere voorbereiding, op de laatste twee weken na, op donderdag de auto in gekropen om zo'n 869 km later er weer uit te kruipen. Hotel wat we die nacht hadden, bood een mooi uitzicht op een berg waar daar ergens achter de finish zou moeten liggen Zaterdag. Terwijl aan de andere kant, in het iets lager gelegen Interlaken de start lag. De geest begon al lichtelijke sabotage pogingen te doen door middel van o.a spanningshoofdpijn.

Vrijdag startnummer opgehaald, op een best leuke expo en meteen een eventueel volgende Marathon daar gezien. Alles was netjes en goed verzorgd.

Zaterdag lekker frisjes wakker geworden en op weg naar de start. Was om een mooi gezicht om door Interlaken te rijden en dan allemaal mensen in hardloopkleding onderweg te zien. Ruim op tijd voor de start, waren we aanwezig. Heerlijk rustig bij het startvak staan praten. Paar minuten voor de start Meike naar een naar mijn idee goede toeschouwersplaats gestuurd en zelf maar lekker gaan cocoonen. Stond vlakbij de 5:30 pacer. Nu had ik geen idee wat voor tijd ik voor kon gaan. Ik ving op dat voor een 5:30 je een 2:00 op de halve moest hebben.

En toen kwam het startschot, nou ja startschot, het waren 3 behoorlijk harde klappen. En weg waren we. Nu had ik al begrepen dat de eerste 26 km's nog wel goed hardloopbaar waren en dat het daarna een groot gedeelte voor de gewone mens niet mogelijk is. Eerste km ging wel lekker en toen ook maar besloten om de eerste 26 nog enigszins er een wedstrijd snelheid van te maken. En dat ging best lekker eigenlijk iets te lekker zodat ik meer met hardlopen bezig was dan naar de omgeving te kijken.

Eigenlijk ging het iets te lekker en werd bang dat ik teveel te vroeg aan het geven was. Even herstellen achter een aantal babbelende Nederlanders. Er wat afluisterend achterhangend zag ik dat er wat mensen erlangs wilden terwijl zij vrolijk 3 dik liepen op een stukje waar je max 4 dik kon lopen. Toch maar even gezegd dat er mensen langs wilden. Nou was het antwoord ze konden er rechts langs was het antwoord en je loopt hier niet voor een tijd. Kon het toch niet laten om ze voor een stelletje asocialen uit te maken. Toen ze vervolgens bij de eerste mogelijkheid zowel rechts als links werden ingehaald en een daarop volgende zie je nu wel door mij, besloten ze eindelijk maar om max 2 breed te lopen, met 1 van de 3 nog even wat gebabbeld om daarna bij een drankpost weer te versnellen.

En het ging weer lekker volgens plan. Binnenkomst op de HM was precies op schema op 2:00 nog iets. Nog even 5 km door trekken op snelheid en daarna zou de klim komen, geen idee waar precies, maar komen moest ie. Ergens in Lauterbrunnen zou de hardlooplol op moeten houden bij km 26. Mooi stukje langs een rivier, drukke weg over, nog een stukje langs de rivier. Bochtje om en de weg gaat behoorlijk steil omhoog. Het weggetje bracht je naar de muur van Wengen. Vrijwel loodrecht omhoog langs de berg gaat naar Wengen. Km bordjes ging nu per 250 meter. Slingerend en erg steil langs de bergwand. En al snel dreigde kramp in mijn linker kuit te schieten. Op de grens van net geen inschietende kramp zo snel mogelijk boven zien te komen. Het werd dus standje uitlopen/snelwandelen.

Bovengekomen stond er vrij snel een massagepost. Hier maar even onder handen laten nemen door een nederlander. Hielp niet echt en vanaf hier werd het meer snelwandelen, met heel af en toe een stukje hardlopen. Maar om mij heen kijkend was dat ook meer de norm. Er viel gewoon bijna niet hard te lopen meer en degene die het wel probeerden gingen niet tot nauwelijks sneller. Met uitzicht op de Jungfrau zie je een lang lint van hardlopers. Het was erg smal en inhalen was erg lastig. Na elke keer bovenop een heuvel, hoop je eindelijk de finish te zien. Echter zie je alleen nog maar een hogere heuvel met een lint van lopers.

Op een gegeven moment ging er weer een stukje naar beneden en kon je snelheid maken. Dat was best lekker, totdat ik verkeerd lande. Mijn linkerenkel klapte om en al landend op mijn andere been schoot daar vervolgens weer een beetje de kramp in mijn kuit. Dat was een raar dansje. Enkel voelde nog goed genoeg om door te gaan. Tempo was nu toch ver te zoeken want het was filelopen op een lastig terrein. In de verte zag je een lint mensen lopen, echter beneden mij ook aardig wat mensen waarvan ik mij niet kon herinneren daar geweest te zijn. De moed begon mij vervolgens wel een beetje in de schoenen te zinken. Waar ze vandaan kwamen en waarom ze daar liepen weet ik niet maar we hoefden gelukkig niet meer naar beneden. Dat klimmen was af en toe een raar dansje voor mij. Aan de ene kant je rechterkuit te ontlasten en aan de andere kant de enkel ontzien.

En dan sta je op eens bovenaan met in zicht een stukje naar beneden een heuveltje met daarachter de finish. Hardlopend naar beneden deed mijn enkel veel pijn en moest echt even ophouden met lopen. Even gewandeld en zo inwendig geweigerd om wandelend de finish over te gaan. Ik begon maar weer hard te lopen. heuvel op en daarna heuvel steeds harder zonder ergens last van te hebben. En zo uiteindelijk die ellendige finish gehaald in iets minder dan 5:37.

De Jungfrau is een mooie Marathon, waarvan ik door de zwaarte toch niet alles van hebben meegekregen. Hoogtevrees en het laatse stuk was ook geen fijne combi.

Enkel werd in de trein naar het huisje wat we hadden al wart dikker, de volgende dag zag het er niet prettig uit. Voor alsnog had en heb ik er geen last van..

O ja niet gelogd is niet gelopen. https://connect.garmin.com/modern/activity/901702296

Tof zeg!

Zo, eerste 6km weer achter de rug; niet helemaal zonder niggles maar het ging redelijk. Komende dagen toch nog maar even voorzichtig aan.

quote:

Op vrijdag 18 september 2015 23:42 schreef TheWhiteCowboy het volgende:
Zo inmiddels ook weer thuis vanuit Zwitserland. Meike heeft vroeger als kind een aantal vakanties doorgebracht in Zwitserland, tussen '89 en '95. Nu was dat zo goed bevallen blijkbaar, dat er een hoog Zwitserland spamgehalte was. Zo erg, dat het op een gegeven moment een verboden woord werd hier in huis, Zwitserland mocht niet meer genoemd werden in huis. Nu was ze in januari jarig en bij gebrek aan idee het idee geboren om dan maar een vakantie naar Zwitserland kon worden.

En wat is er dan leuker om dan ook nog een hardloop evenementje mee te pikken. Dus ik op zoek naar iets wat leuk is om te gaan doen iets niet al te groot , een halve marathon of zo. Na wat zoek werk kwam de Jungfrau naar voren in de periode dat we wilden gaan. Maar daar hebben ze alleen 'de hele' ,met aardig wat hoogte meters. Na toch wel aardig angstig nadenken mij er uiteindelijk maar voor ingeschreven. Hoogtemeters is niet iets waar ik normaal gesproken om loop te springen.

Na een voor mijn gevoel een lekkere voorbereiding, op de laatste twee weken na, op donderdag de auto in gekropen om zo'n 869 km later er weer uit te kruipen. Hotel wat we die nacht hadden, bood een mooi uitzicht op een berg waar daar ergens achter de finish zou moeten liggen Zaterdag. Terwijl aan de andere kant, in het iets lager gelegen Interlaken de start lag. De geest begon al lichtelijke sabotage pogingen te doen door middel van o.a spanningshoofdpijn.

Vrijdag startnummer opgehaald, op een best leuke expo en meteen een eventueel volgende Marathon daar gezien. Alles was netjes en goed verzorgd.

Zaterdag lekker frisjes wakker geworden en op weg naar de start. Was om een mooi gezicht om door Interlaken te rijden en dan allemaal mensen in hardloopkleding onderweg te zien. Ruim op tijd voor de start, waren we aanwezig. Heerlijk rustig bij het startvak staan praten. Paar minuten voor de start Meike naar een naar mijn idee goede toeschouwersplaats gestuurd en zelf maar lekker gaan cocoonen. Stond vlakbij de 5:30 pacer. Nu had ik geen idee wat voor tijd ik voor kon gaan. Ik ving op dat voor een 5:30 je een 2:00 op de halve moest hebben.

En toen kwam het startschot, nou ja startschot, het waren 3 behoorlijk harde klappen. En weg waren we. Nu had ik al begrepen dat de eerste 26 km's nog wel goed hardloopbaar waren en dat het daarna een groot gedeelte voor de gewone mens niet mogelijk is. Eerste km ging wel lekker en toen ook maar besloten om de eerste 26 nog enigszins er een wedstrijd snelheid van te maken. En dat ging best lekker eigenlijk iets te lekker zodat ik meer met hardlopen bezig was dan naar de omgeving te kijken.

Eigenlijk ging het iets te lekker en werd bang dat ik teveel te vroeg aan het geven was. Even herstellen achter een aantal babbelende Nederlanders. Er wat afluisterend achterhangend zag ik dat er wat mensen erlangs wilden terwijl zij vrolijk 3 dik liepen op een stukje waar je max 4 dik kon lopen. Toch maar even gezegd dat er mensen langs wilden. Nou was het antwoord ze konden er rechts langs was het antwoord en je loopt hier niet voor een tijd. Kon het toch niet laten om ze voor een stelletje asocialen uit te maken. Toen ze vervolgens bij de eerste mogelijkheid zowel rechts als links werden ingehaald en een daarop volgende zie je nu wel door mij, besloten ze eindelijk maar om max 2 breed te lopen, met 1 van de 3 nog even wat gebabbeld om daarna bij een drankpost weer te versnellen.

En het ging weer lekker volgens plan. Binnenkomst op de HM was precies op schema op 2:00 nog iets. Nog even 5 km door trekken op snelheid en daarna zou de klim komen, geen idee waar precies, maar komen moest ie. Ergens in Lauterbrunnen zou de hardlooplol op moeten houden bij km 26. Mooi stukje langs een rivier, drukke weg over, nog een stukje langs de rivier. Bochtje om en de weg gaat behoorlijk steil omhoog. Het weggetje bracht je naar de muur van Wengen. Vrijwel loodrecht omhoog langs de berg gaat naar Wengen. Km bordjes ging nu per 250 meter. Slingerend en erg steil langs de bergwand. En al snel dreigde kramp in mijn linker kuit te schieten. Op de grens van net geen inschietende kramp zo snel mogelijk boven zien te komen. Het werd dus standje uitlopen/snelwandelen.

Bovengekomen stond er vrij snel een massagepost. Hier maar even onder handen laten nemen door een nederlander. Hielp niet echt en vanaf hier werd het meer snelwandelen, met heel af en toe een stukje hardlopen. Maar om mij heen kijkend was dat ook meer de norm. Er viel gewoon bijna niet hard te lopen meer en degene die het wel probeerden gingen niet tot nauwelijks sneller. Met uitzicht op de Jungfrau zie je een lang lint van hardlopers. Het was erg smal en inhalen was erg lastig. Na elke keer bovenop een heuvel, hoop je eindelijk de finish te zien. Echter zie je alleen nog maar een hogere heuvel met een lint van lopers.

Op een gegeven moment ging er weer een stukje naar beneden en kon je snelheid maken. Dat was best lekker, totdat ik verkeerd lande. Mijn linkerenkel klapte om en al landend op mijn andere been schoot daar vervolgens weer een beetje de kramp in mijn kuit. Dat was een raar dansje. Enkel voelde nog goed genoeg om door te gaan. Tempo was nu toch ver te zoeken want het was filelopen op een lastig terrein. In de verte zag je een lint mensen lopen, echter beneden mij ook aardig wat mensen waarvan ik mij niet kon herinneren daar geweest te zijn. De moed begon mij vervolgens wel een beetje in de schoenen te zinken. Waar ze vandaan kwamen en waarom ze daar liepen weet ik niet maar we hoefden gelukkig niet meer naar beneden. Dat klimmen was af en toe een raar dansje voor mij. Aan de ene kant je rechterkuit te ontlasten en aan de andere kant de enkel ontzien.

En dan sta je op eens bovenaan met in zicht een stukje naar beneden een heuveltje met daarachter de finish. Hardlopend naar beneden deed mijn enkel veel pijn en moest echt even ophouden met lopen. Even gewandeld en zo inwendig geweigerd om wandelend de finish over te gaan. Ik begon maar weer hard te lopen. heuvel op en daarna heuvel steeds harder zonder ergens last van te hebben. En zo uiteindelijk die ellendige finish gehaald in iets minder dan 5:37.

De Jungfrau is een mooie Marathon, waarvan ik door de zwaarte toch niet alles van hebben meegekregen. Hoogtevrees en het laatse stuk was ook geen fijne combi.

Enkel werd in de trein naar het huisje wat we hadden al wart dikker, de volgende dag zag het er niet prettig uit. Voor alsnog had en heb ik er geen last van..

O ja niet gelogd is niet gelopen. https://connect.garmin.com/modern/activity/901702296

Mooi verslag altijd leuk de arrogantie van mensen om lekker naast elkaar te blijven en te zeggen je loopt niet voor een tijd. Iedereen loopt voor zichzelf geef dan ook iedereen de kans om dat te doen. Hopelijk houdt je enkel het een beetje!

Gaaf verslag TWC!!! Knap gedaan

Zelf vanmorgen om 7.45 naar buiten gegaan voor mijn eerste ontbijtloze loopje, zover ik me kan herinneren.
9,5 km gehobbeld in iets meer dan een uur. Was gezellig buiten (veel mensen met honden) en ik had niet eens echt trek en ik kon nog best doorsloffen
Laatste 500 m nog een sprintje getrokken en nu maar eens lekker een douche pakken

Column over een onderzoek van mijn voormalige onderzoeksgroep: http://www.prorun.nl/gezo(...)met-gezond-verstand/

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En om 7:45 gaan lopen

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 09:27 schreef Quoi het volgende:
Column over een onderzoek van mijn voormalige onderzoeksgroep: http://www.prorun.nl/gezo(...)met-gezond-verstand/

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Lopen is gezond maar een marathon lopen niet! Straks komt er op de dozen hardloop schoenen ook een sticker: Geniet maar loop met mate. Dan krijgen we verslavingsklinieken van afkickende ultralopers die toch echt met enkelbanden vastgezet moeten worden omdat ze anders meteen in rondjes beginnen te rennen. Even zonder gekheid mijn vader had een veelte hoog slecht cholesterol met medicijnen, maar sinds hij loopt is dat ook alleen maar beter geworden. Lopen is zeker goed voor je maar zoals met alles fanatisme is niet altijd goed.

quote:

Op vrijdag 18 september 2015 22:38 schreef wyccie het volgende:
LT, zou het misschien helpen om toch iets meer te eten om niet in de nacht wakker te worden?
Ik ben wel afgevallen, maar echt niet sneller geworden. Ik probeer me juist weer vol te stoppen met wat koolhydraten.

Eten gaat wel goed hoor, ik wil sowieso niet meer afvallen de laatste weken voor de marathon. En heb inderdaad ook vooral wat extra eiwitten genomen, af en toe zo'n reep na een zware training, naast dagelijkse portie zuivel en een gekookt ei.
Maar heb vannacht een heerlijke 8 uur geslapen, hoera voor rustdagen En vandaag alleen een rustig rondje van 10km, voel me ook alweer beter uitgerust dan ik me in 3 weken of zo gevoeld heb dus dat is erg fijn!

TWC, mooi man!
Ik wil ook graag eens in _Zwitserland lopen.

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 09:33 schreef Quoi het volgende:
En om 7:45 gaan lopen

tnx

@LT, en ik me maar stoer voelen met mijn nog geen 10 km vandaag
Hihi, leuk die verschillen!

TWC Tof verslag!

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 09:43 schreef mytec het volgende:

[..]

Lopen is gezond maar een marathon lopen niet! Straks komt er op de dozen hardloop schoenen ook een sticker: Geniet maar loop met mate. Dan krijgen we verslavingsklinieken van afkickende ultralopers die toch echt met enkelbanden vastgezet moeten worden omdat ze anders meteen in rondjes beginnen te rennen.

Daarom zie ik mijn lopen ook steeds minder als een verslaving en meer als wen love affair

Zo. Eindelijk in de trein. Zouden eigenlijk die van 10:45 nemen maar dan moet deze kneus haar keurig klaargelegde startnummer niet thuis op de tafel laten liggen.

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 11:11 schreef DeLuna het volgende:
Zo. Eindelijk in de trein. Zouden eigenlijk die van 10:45 nemen maar dan moet deze kneus haar keurig klaargelegde startnummer niet thuis op de tafel laten liggen.

TWC, mooi verslag ( en prestatie!)
Mr.B: snel zeg!
Mevrouw Quoi, ook weer een leuk stukje!
Murmeli, ook goed gedaan.

Mijn lange duurloop werd een kortere run/walk/run. Benen verzonnen allemaal smoesjes om niet lekker te gaan lopen, en ik kreeg last van een steek in.mijn linker onderbuik (voorkant, niet in de zij). Geen goed gevoel. Wil nu eigenlijk zo snel mogelijk alsnog de lange duurloop doen, maar ik denk dat ik er beter aan doe om nu even mijn verlies te nemen en maandag weer verder te gaan met de rest van het schema. Misschien afgelopen weken toch wat te veel gedaan.

Wauw twc ! Respect
Mr.B Jeej das echt heel snel!
Murmeli, ook lekker bezig en dat zo vroeg .
@LT fijn dat je weer wat lekkerder hebt geslapen,hopen dat je het door kunt zetten.

Zo ik heb donderdag niet getraind. Ipv daarvan een hele dag in B'zoo geweest en toen nog vanaf 4 uur in Arnhem wezen shoppen. Ook wel eens leuk en nodig .

Maandag ga ik weer lekker trainen. En dan donderdag nog een rustige training, en dan lekker niks tot de posbankloop. Vind best spannend die loop.. Maar komt goed .

Net YUR en GotC misgelopen bij de trailwinkel

Ja! Zijn even in Den Haag

Morgen rondje bij bij Beek (GLD) lopen.

Mooi verslag en een geweldige prestatie TWC!

Ga zo ook de deur uit voor een hardlooprondje. Hopen dat de voorspelde regenbui toch beetje meevalt.

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 10:06 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]

Daarom zie ik mijn lopen ook steeds minder als een verslaving en meer als wen love affair

Dan mag het ;-)

Net een 28km lange duurloop gedaan op een lager tempo dan normaal ging lekker tot 25km daarna werden mijn benen toch een stukje zwaarder. Qua hartslag was het de hele tijd prima, alleen ben blij dit sowieso gedaan te hebben voor de marathon.

Zo, tweede wedstrijd van 2015 ook achter de rug tijd minder dan ik verwachtte, maar podiumplek gescoord, uitgebreid verslag komt nog...

35k in een kleine 4 uur gelopen. De benen hadden het zwaar ondanks de 5 gelletjes die ik mee had. Conditioneel vrij makkelijk. Maatje en ik hadden leuk rondje bedacht, maar vanwege de Hellendoorn rally kwamen we steeds bij een proef uit. Dus het is een lusje en 2 heen en weertjes geworden.

Mooi verslag cowboy!

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 13:50 schreef MaleDuck het volgende:
Zo, tweede wedstrijd van 2015 ook achter de rug tijd minder dan ik verwachtte, maar podiumplek gescoord, uitgebreid verslag komt nog...

Goed!

Wat een afstanden . Mijn rondje van 8.5k ging ook aardig.

JUICHEN! 58:41 gelopen, doel behaald.

Later meer.

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 15:32 schreef DeLuna het volgende:
JUICHEN! 58:41 gelopen, doel behaald.

Later meer.

*Juicht

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 15:32 schreef DeLuna het volgende:
JUICHEN! 58:41 gelopen, doel behaald.

Later meer.

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 15:32 schreef DeLuna het volgende:
JUICHEN! 58:41 gelopen, doel behaald.

Later meer.

Topper!!

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 15:32 schreef DeLuna het volgende:
JUICHEN! 58:41 gelopen, doel behaald.

Later meer.

Yessssss!!!!!!! Super goed gedaan!

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 15:32 schreef DeLuna het volgende:
JUICHEN! 58:41 gelopen, doel behaald.

Later meer.

En nu wel van die sigaar afblijven he

Wat superknap DeLuna! !

Ik ben ook suuuuperblij! Ruim een minuut van m'n all-time PR!

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 16:27 schreef GotC het volgende:
Wat superknap DeLuna! !

Ik ben ook suuuuperblij! Ruim een minuut van m'n all-time PR!

Wat een goed PR weekend, nu al!!