Wanneer je net begint met proberen zwanger te worden zonder medische poespas ben je van harte welkom in het "wachten op het 2e streepje" - topic.
Handige Linkjes
Freya
IVF
PCOS
Vitamine info (van Isla)
------------------------------------------------------------------SPOILEREr zijn weer onderzoeken geweest en wat ik tegenwoordig lees (vooral op Amerikaanse forums) dat aspirine toch niet de innesteling bevordert. Het zou, vooral als je het niet nodig hebt, juist voor problemen kunnen zorgen. (dat het vruchtje wordt afgestoten) Het wordt nog wel eens geprobeerd met dames die herhaalde miskramen hebben gehad, maar voor het innestelen raad ik je het toch echt af. Ben echt niet bang om iets te proberen hoor, maar je wilt ook niet, dat als het net lukt, het door aspirine mis zou gaan. Ik heb het in ieder geval nooit geprobeerd en anders even aan je arts vragen als je het toch wilt proberen.
Agnus castus is een kruid die je eisprong eerder kan laten komen, maar dan zou je daar wel op de eerste dag van je menstruatie mee moeten beginnen. Begin je halverwege, kun je je cyclus behoorlijk in de war schoppen. Ik was het wachten op een nieuwe ronde de laatste keer zo zat dat ik met dat kruid begon, en ipv een eisprong op dag 16 (wat normaal is voor mij) kreeg ik hem op dag 12 (nog nooit zo vroeg gehad) Dat is wel de cyclus dat ik ben zwanger geraakt trouwens...Het zit wel in de Etos zwanger worden-pilen, maar de dosering is te laag. Als je het wil gaan gebruiken laat ff weten, dan zoek ik de juiste dosering nog even op. Je kunt het kopen bij de Tuinen, het is wel prijzig en je moet behoorlijk wat van die pillen gebruiken. Maar nogmaals, niet later dan de eerste dag van je menstruatie-als je je hier niet aan houdt heb je kans dat je eisprong uitblijft! Of veel later komt. Denk dus goed na of je hier mee wilt beginnen. En stoppen op de dag van de eisprong!! (kan het vruchtje uitdrijven)
Verder schijnt ananas heel goed te helpen bij de innesteling. Ze lagen net weer in de winkel toen ik de cryo deed. Heerlijk! Dus na de dag van de TP, en dag één en twee erna, een hele ananas eten als je dat op kan. Dus drie in totaal. Vind je ananas niet lekker, kun je ook pillen halen, de stof waar het om gaat heet Bromelain. Kun je denk ik bestellen op internet.
Als je het nog aan kunt al die pillen: Tarwekiemolie pillen bevordert ook de doorbloeding voor de baarmoeder. Je kunt een supergoedkoop potje bij Kruidvat halen, (7 euro geloof ik voor 100 pillen) zit genoeg in voor een aantal cyclussen. Je begint hiermee op de dag van je TP. Je moet er drie verdeeld over de dag nemen, en omdat ik drie keer per dag progesteron gebruikte legde ik ze er gewoon naast, dan wist ik dat ik die ook meteen moest nemen. Alleen niet verwisselen haha! Vitamine E werkt ongeveer hetzelfde, voor de doorbloeding, dat nam ik er (ééntje per dag) gewoon bij, zie onder.
Verder geven ze de dames in Amerika valium vlak voor de TP, zodat de baarmoeder relaxt en het vruchtje niet afstoot. Nou krijgen wij dat niet hier in NL, maar ik nam twee grote Valeriaan pillen een halfuur voor de TP om mijn lijf en dus baarmoeder te relaxen. Ik heb dit zelf bedacht hoor, weet niet of het werkt, maar leek me logisch.
Vanaf de TP je voeten blijven warm houden (kruikjes, uggs, sokken) sowieso tot aan NOD. Warme voeten=warme baarmoeder, dus beter om in te nestelen. Veel water drinken en de dag van TP en de dag erna rust houden. Lachfilmpjes kijken, lekker op bed. 2e dag na TP weer rustig huishoudelijk werk doen, of wandelen-ook goed voor de doorbloeding.
Ik heb natuurlijk ook nog dat acupunctuur schema gedaan (op de dag van tp en drie dagen erna) als je daar nog info over wilt stuur ik je de link. Sorry voor de vele info, misschien maak ik je helemaal gek, maar zo heb ik het gedaan...en het is toch een keer gelukt. Natuurlijk ook een kwestie van geluk én een goed embryo, maar maak het maar zo fijn mogelijk voor je embryootje als dat kan!
Verder slikte ik ook die Etos (zwanger worden) pillen, en dan nog wat extra dingen als C, E, D en B. Meer voor algehele gezondheid. Al is D belangrijk voor de hormonenhuishouding en Bcomplex voor het baarmoederslijm (en dat houdt weer verband met het baarmoederbedje wat goed moet zijn voor de innesteling)
Maar laat je niet gek maken, ga iig voor de ananas, tarwekiemolie, warme voeten en rust na de tp....dan ben je al een heel eind!
Wie posten er mee en hoe zit het ook al weer?
Winterstormpje
Vanaf puberteit problemen rondom de voortplantingsorganen. Operatie eileider cyste - eileider verwijderd. Operatie verklevingen rondom verwijderd. Diagnose PCOS.
Juli 2008 miskraam rond 8 weken. Daarna onderzoeken na uitblijven menstruatie vanaf juli 2008 tot dec 2008/juli 2009 tot heden. Diagnose versterkt PCOS. Eind januari uitslagen onderzoeken en start medicatie waarschijnlijk clomid.
Droomvrouwtje
Eind 2008 pil de prullenbak in, tot eind 2009 pilloos geweest, daarna aan pil ivm bruiloft. Januari 2010 en Juni 2011 opgenomen geweest vanwege ernstige buikklachten, men dacht aan een blinde darmontsteking, helaas bleek dit endometriose te zijn. MRI in juni 2010 bleek schoon, dus half jaar geprobeerd, Augustus 2011 weer MRI ernstige vorm van endometriose, beide kanten cysten. Ondertussen lopen we in azM. Sinds oktober 2011 gestart met Lucrin om de endometriose rustig te laten worden, operatie volgde in februari 2012: eileiders verwijderd, alles is nu ivf klaar, nu herstellen. 11 oktober start met decapeptyl en start van 1e ivf poging. 1e poging, 1 embryo goed genoeg voor terugplaatsing, helaas niet zwanger. Vertraging door cyste. 2e ivf poging start begin aug 2013. 1 terugplaatsing en 2 cryos. Sept 2013 terugplaatsing mislukt, nu pauze en volgende ronde cryo tp
dobbey
Dobbey, 33 jaar en sinds september 2011 bezig met de kinderwens. 26-6-2013 na een mega rollercoaster van 1,5 jaar eindelijk te horen gekregen dat ik in de vervroegde overgang zit en dus onvruchtbaar ben zodat we voor ons een onzekere periode konden afsluiten. Vanaf 5 september starten met eiceldonor traject. Goed keuring in december. In januari 2014 word er gestart met eiceldonatie
Frummeltje86
In december 2010 gestopt met de pil, sindsdien een onregelmatige cyclus (30-55 dagen). Sinds maart 2013 onder behandeling bij fertiliteitspoli, i.v.m. geconstateerde PCOS en verminderde zaadkwaliteit. 9x clomid, 5x gonal-f en ovitrelle waarvan 2x met IUI en in augustus 2014 eerste ivf-poging.
quote:Op zaterdag 29 november 2014 13:51 schreef Nanuke het volgende:
Nu we een maand hebben om naar toe te leven moet ik zeggen dat het erger kriebelt dan ooit. Gelukkig staat een vriendin op knappen en kan ik dus binnenkort nieuwe baby knuffelen. Kan niet wachten.
quote:
quote:
Ik ga er maar vanuit dat het door de utrogestan nog niet doorbreekt.
Hierna nog 1 keer iui en daarna ivf
was wel ivf.Maar ik hoop gewoon dat het bij jou vals alarm is. Meerder dames waren ondanks spotting of bloed zwanger. Wanneer mag je testen??
Met die bolletjes is het moeilijk of het nu begin ongesteld is of iets anders.quote:
Ja, het is te laat voor een innestelingsbloeding denk ik. Mijn eisprong was 17 nov.
Ik ga er maar vanuit dat het door de utrogestan nog niet doorbreekt.
Hierna nog 1 keer iui en daarna ivf
Je kan er namelijk bloedingen van krijgen, je kan er dwars door ongesteld worden, of juist niet....
Ik heb bij Leyla dus danige bloedingen gehad dat ik gewoon echt dacht dat het ongesteldheid was... Echt in 1x een soort plons ook...quote:Op zaterdag 29 november 2014 20:05 schreef _NIKKI_ het volgende:
Wat Tico zegt. Ik heb bijvoorbeeld elke zwangerschap een bloeding gehad door de bolletjes heen. Ik was er op die momenten van overtuigd dat het voorbij was, maar niets was minder waar.
Ja zo'n plons had ik ook bij de tweeling. Een dusdanige plons dat ik blij was dat ik al een inlegkruisje in had i.v.m. die prut van de utrogestan bollen.quote:
[..]
Ik heb bij Leyla dus danige bloedingen gehad dat ik gewoon echt dacht dat het ongesteldheid was... Echt in 1x een soort plons ook...
Ik dacht toen ook echt dat het mis was gegaan.Ik had niets in of bij, ik kon mooi van mn werk om schone kleding...quote:
[..]
Ja zo'n plons had ik ook bij de tweeling. Een dusdanige plons dat ik blij was dat ik al een inlegkruisje in had i.v.m. die prut van de utrogestan bollen.
Oh crap, je rekent ook gewoon niet op zo'n guts zo ineens uit het niets natuurlijk.quote:
[..]
Ik had niets in of bij, ik kon mooi van mn werk om schone kleding...
Anyway, de moraal van het verhaal, spotting/gutsen bloed/geen bloed, het zegt eigenlijk allemaal niets als je die bollen gebruikt.
Echt helemaal niets inderdaad.quote:
[..]
Oh crap, je rekent ook gewoon niet op zo'n guts zo ineens uit het niets natuurlijk.
Anyway, de moraal van het verhaal, spotting/gutsen bloed/geen bloed, het zegt eigenlijk allemaal niets als je die bollen gebruikt.
Maar mijn gevoel zegt dat ik me op ga maken voor de volgende ronde.
Al heb ik geen bloed meer verloren. Helemaal geen buik- of rugpijn gehad, geen pijnlijke borsten.
Toch wel fucked up allemaal. Al die tegenstrijdigheid.
Ik ga maar stoppen met die bolletjes en wachten tot het doorbreekt.
Meh.
arja Kakzooi... Dat 2015 dan maar jullie jaar moet worden!In ieder geval de echte afsluiting van 2014 voor ons; dit jaar niet zwanger geworden. Nog vier embryo's in de vriezer die we hopelijk in 2015 een kans kunnen gaan geven. Ik ben voorlopig wat meer op de achtergrond en zal met name hier lurken. Ik blijf heel hard voor alle dames hier duimen. Jullie zien me wel weer verschijnen
Frum... Frummel: op naar 2015!
Dat 2015 voor ons allemaal maar een heel mooi jaar mag worden.
On that note, mijn altijd volgens het boekje cyclus laat het afweten, 32 dagen and counting.
Zo de eerste spuit menopur weer gezet.
Deze keer na de iui 3x 2 utrogestan per dag.
Dit wordt onze 4e iui (en daarvoor 7 rondes hormonen zonder iui). Ik had in mijn hoofd om in januari over te gaan op ivf, dan word ik alweer 37 jaar.
De gyn zei dat ze normaal 5 rondes iui doen en dat het misschien toch wel jammer zou zijn om die laatste poging niet te gebruiken.
Zit wel wat in, maar heb weinig vertrouwen meer dat het met iui gaat lukken.
Nog maar even over nadenken.
Over wonderen en de wereld nog niet uit, doe eens een rondje Kruidvat?quote:
Arja
Dat 2015 voor ons allemaal maar een heel mooi jaar mag worden.
On that note, mijn altijd volgens het boekje cyclus laat het afweten, 32 dagen and counting.
Als het raak zou zijn zou dat van vorige maand zijn, en niet van afgelopen maand, en met menstruatie ertussen en een boel echo's afgelopen maand lijkt die kans me nihil. SPOILERBovendien wat bruine afscheiding ondertussen dus ik denk dat het goed komt, en anders maandag toch al een afspraak in het zkh
moeilijk dus.Hier eigenlijk weinig te melden. Overmorgen is ons petekind jarig en ik verbaas me erover hoe snel een jaar weer om is. Besef me ineens weer dat het weer een jaar is die we met lege handen/buik afsluiten
ik had je gewoon zo graag niet hier weer gezien ...En alvast gefeliciteerd met de verjaardag van M.
Sterkte
Dankjewel lau, ze is zo leuk
Zaterdag kan ik haar weer lekker knuffelenDVquote:
Ja dat, ieder jaar spreek je toch weer uit, op een nieuw jaar en dat het dan ons jaar mag worden. Ik spreek het maar niet meer uit, lijkt me beter
Dankjewel lau, ze is zo leuk
! Ik volg dit topic en jouw verhaal laat mij maar niet los. De wetenschap dat wij dezelfde aandoening delen maar dat mijn verhaal zo anders heeft mogen zijn dan de jouwe maakt mij soms ook gewoon verdrietig. . Dat 2015 maar gewoon een mooi jaar mag worden, hoe dan ook.DVquote:
Ja dat, ieder jaar spreek je toch weer uit, op een nieuw jaar en dat het dan ons jaar mag worden. Ik spreek het maar niet meer uit, lijkt me beter
Dankjewel lau, ze is zo leuk
Wat is het toch ontzettend oneerlijk. En ondanks dat jij het niet meer uit wilt spreken hoop ik echt dat 2015 julle heel veek goeds gaat brengen op wat voor manier dan ook. Heel veel plezier op de verjaardag van M.
Ik vind 't wel retespannend. Veel spannender dan toen voor mezelf. Zit jij ook in het AMC, nee toch?quote:
Oh wat spannend!! Als ze in januari mag beginnen, wie weet kom ik haar dan nog wel tegen.
Wat wordt het spannend voor jullie in januari. Ik word er helemaal emo van.
Ik hoop zo enorm voor jullie dat het tegen al jullie verwachtingen in toch nog lukt. Nikki wat een goed nieuws
@DV ik kan me alleen maar aansluiten bij Nikki, ik hoop zo met jullie mee
Hier afgelopen vrijdag in een borrel bui de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd aan de donor hoe en wat en we hebben een officiële deal
Ik maak mijn therapie af, ongeveer 2 mnd nog, ben minimaal 1 mnd gestopt met roken en geheel alcoholvrij (dit staat een beetje vaag
ik ben een gezelligheidsdrinker dus op feestjes, visite etc. maar bij elke ronde stopte ik al dus das geen probleem. Niet dat ik alcoholist ben ofzo 
) en dan komen we uit op een startdatum in maart/april Aftellen naar het laatste hoofdstuk uit dit boek dus
@dobbey
dat klinkt goed!! Fijn dat er een streefdatum/maand is Nee moest ze wel hoor. In Maastricht doen ze het PGD onderzoek, maar voor de behandeling gaan ze naar het AMC want anders moeten ze telkens bijna 3 uur rijden.quote:
@nikki oh wacht ik dacht dat je zusje naar Maastricht moest voor pgd. Volgens mij haal ik nu 2 mensen door elkaar
@dobbey
Nikki, wat een goed nieuws voor je zus! Duimen dan maar.En Droomvrouwtje, zoals zovelen hier ook al zeiden wat is het een oneerlijkheid toch.
Woorden schieten gewoon te kort in wat ik nog meer zou willen zeggen.Ik ben dus iemand die graag weet waar ik aan ben, als ik plannen maak. Het 'ik doe wel gewoon dit en dan zie ik wel' is niet zo aan mij besteed, daar word ik juist onrustig en gestresst van.
Nu ik het terug lees klinkt het als een hele domme vraag, omdat het een oplossing kan zijn om gewoon geen plannen te maken zo ver vooruit. Maar ik wil dan ook weer niet mijn leven hierdoor laten beheersen.
En een vakantie in juli/aug kan prima
Als ik overal rekening mee had gehouden dan had ik een saaie 3 jaar achter de rug
Bij sommige dingen kun je rekening houden maar ik zou er nu nog niet al teveel rekening mee houden als ik eerlijk ben.Net wat DV zegt, de afleiding ben je echt wel nodig anders ga je er zelf aan onderdoor (ook als je continu blijft doordenderen als een trein trouwens, Bin there, done that
) Oh en medische afspraken gaan door als ik in een traject zit, valt het hierbuiten dan ga ik echt niet alles aan de kant zetten en wil het wel eens voorkomen dat we een paar dagen later kunnen ivm uitje, afspraak etc..
Je hebt afleiding nodig, maar ook ruimte voor je wens en je dromen. En om eerlijk te zijn wil je natuurlijk ook gewoon dat je niet kunt drinken met Kerst, en dat je vakantie in de zomer beter geen vliegvakantie kan worden omdat je dan het liefst 7 maanden zwanger bent (bij wijze van spreken).
Ik denk dat een combinatie ideaal zou zijn, maar moeilijk haalbaar. Tenminste, dat was het voor mij. Ik kon mijn kinderwens gewoon niet (even) opzij zetten, want die voelde ik bij alles wat ik deed.
Naar de sauna gaan we niet, omdat het slecht is voor de zaadkwaliteit. We matigen alcohol. Ik ga eerder weg van een leuk feestje omdat ik op zaterdagochtend om 8 uur echo heb enz.
Wij zijn vorig jaar toch op reis gegaan naar Vietnam na ons huwelijk. We hebben toen 3 maanden pauze gehouden en dat is ook wel moeilijk. De vruchtbare jaren tikken weg, maar het heeft ons ook erg goed gedaan er even niet mee bezig te zijn. Even geen gesprekken over hoe groot mijn follikels zijn. En lekker aangeschoten zijn in een cocktailbar met slechte live-muziek. En seks hebben als we daar zin in hebben en niet omdat mijn ovulatie er aan komt, op doktersrecept.
Het is steeds weer zoeken naar een balans voor ons.
Ik ben blij die reis gemaakt te hebben en niet ons hele leven on hold te zetten.
Helaas was dat voor mij te laat waardoor ik nu al vanaf mei in de ziektewet zit en ik nu pas besef wat ik eigenlijk allemaal (niet) heb gedaan al die tijd. Dat is ook de reden waarom ik aangeef om vooral ook door te blijven gaan met "leven"
Ik geniet nu dubbelop van alles maar daarnaast is de kinderwens wel heel degelijk en op sommige momenten wel heel pijnlijk aanwezig.
Onze vakantie dit jaar was een paar dagen camperen in Belgie en Luxemburg. Gewoon tent mee en gaan zodra het uitkomt, niks geboekt. Dagje of weekendje weg kan je ook last-minute doen.
En anderzijds wil je gewoon op alles voorbereid zijn. Maar dat gaat ook niet, sommigen dingen plannen we daarom ook last minute. Een zomervakantie plannen we wel al in, maar we beslissen pas een maand van te voren of we op vakantie gaan, last minute boeken kan namelijk ook altijd. En het ziekenhuis houdt hier ook rekening met die planning. Ze vragen ook heb je vakantie gepland, en plannen je daar omheen in.
Sorry voor het lange verhaal… edit: zo lang dat ik er maar kopjes tussen stop.
wie ben ik en wat doe ik hier?
Na lang meelezen in dit topic heb ik uiteindelijk ook maar een account aangemaakt om af en toe wat te posten… Volgens mij ben ik namelijk redelijk a-typisch voor dit topic (en eigenlijk alles wat met fertiliteitsproblemen te maken heeft). Want, wat is de situatie?
Ik ben man, 34 jaar en ben sinds een paar maanden getrouwd. Voordat ik deze liefde van mijn leven leerde kennen (2 jaar geleden) was ik helemaal niet bezig met kinderen om twee redenen. De eerste was omdat ik geen partner had waarmee ik een kinderwens had en (onderhuids veel belangrijker) is dat ik weet dat dit voor mij een erg moeilijk verhaal is. Ik heb namelijk een aangeboren afwijking die “syndroom van Kallmann” heet.
de bron van de ellende
Heel in het kort komt Kallmann er op neer dat de hypothalamus (die maakt LHRH) bij mij niet goed functioneert: er wordt geen LHRH aangemaakt. Hierdoor maakt de hypofyse geen LH en FSH aan, waardoor de puberteit niet op gang komt: veel te weinig testosteron, dus onontwikkelde geslachtsorganen, geen lichaamsbeharing, achterblijven in spierkracht etc. Daar kwamen we pas achter toen ik 17 was (‘wachten’ tot het argument laatbloeien niet meer op gaat). Een ander kenmerkend symptoom is dat ik totaal geen reukvermogen heb (als in: helemaal niet).
Behandeling vindt plaats door hormoonsuppletie (testosteron), zodat de normale lichaamsfuncties (waaronder botaangroei en spijsvertering…) gewoon werken. Echter, dit neemt de onvruchtbaarheid niet weg, behalve – misschien – als ik mijzelf een cocktail van LH en FSH toedien… Maar er zijn geen garanties en de therapie duurt lang: 2 jaar is geen uitzondering en eerder een gemiddelde…
de lange weg naar vruchtbaarheid
Met mijn vrouw zijn we inmiddels ruim anderhalf jaar bezig om de vruchtbaarheid op gang te brengen. De huisarts en de androloog deden niet moeilijk over eerst een jaar proberen o.i.d., want er is een duidelijk gediagnosticeerde aandoening met een bekend stappenplan. Dit behandelplan is:
- 3x per week LH (pregnyl), inmiddels 5000 IU per shot
- 3x per week FSH (Gonal-F), 150 IU per shot
- Testosteronsuppleties zijn gestopt zolang ik aan die andere shots zit…
En het resultaat? Tja, nog niet het gewenste resultaat
. Normaalgesproken is voor pregnyl zo’n 2x1500 IU (per week) voldoende. Ik zit dus inmiddels aan 3x5000 IU per week… Dat heeft er sinds een maand of drie toe geleid dat de testosteronproductie inmiddels een beetje richting acceptabele waarden is gegaan. Maar ja, nog altijd geen zaadproductie en dat is toch waar het om te doen is.wachten, wachten en bijwerkingen
En het eist zijn tol: door de lage testosteronwaarden neemt mijn gewicht toe en uithoudingsvermogen/spierkracht af (ik merk dat vooral met sporten). Ik heb de hele dag en nacht door opvliegers (zal wel van de pregnyl komen) en vreselijke stemmingswisselingen (vooral negatief). Yep, hormones are a bitch
Omdat het zo lang duurt, moet er ook over alternatieven worden nagedacht, iets waar ik liever niet al te veel aan denk. Mijn werk lijdt er enigszins onder, maar goed, de mensen die het aangaat weten het en ik was altijd beter dan gemiddeld, nu ‘gewoon’ gemiddeld. Het belangrijkste is echter dat het tussen mijn vrouw en mij wel goed zit, ook wanneer dingen intiem worden. Het zijn dus geen wachtweken, maar erg lange wachtmaanden (elke drie maanden weer naar het ziekenhuis, bloedprikken, sperma inleveren en wachten op de uitslag: BAM, weer niks gevonden…
tot over drie maanden). En ALS er dan wat gevonden wordt, dan moet mijn vrouw aan diezelfde hormonen voor verdere behandeling (IVF/ICSI waarschijnlijk, maar dat stadium bereiken zou voor ons al een zegen zijn). Forums e.d. (ook die van Freya) zijn alleen gericht op vrouwen en die praten vooral over ‘hun vriend die…’. Andere gerelateerde websites zitten op het niveau ‘neem maar een one-night-stand… nee, dat is lekker…
Maar goed, daar ben ik natuurlijk zelf bij, dus heel kort: ik ben GVman en ik meld me hier Ik heb zo lang getwijfeld over het verzenden van dat berichtje omdat ik echt het idee had dat ik mezelf gek aan het maken was. Iets wat mij niet geheel onbekend is. Ik herken wat McLaura zegt heel erg, de kinderwens gewoon niet opzij kunnen zetten. Zeker nu er bij ons eindelijk een maand is om naar toe te leven. Maar de verhalen van droomvrouwtje en dobbey maken wel dat ik extra bewust word van het feit dat ik mezelf ook snel voorbij kan stuiteren. Dingen op korte termijn plannen gaat nog wel prima (tot maart/april). Dus misschien moet ik dat ook gewoon nog maar even zo laten en dan tegen die tijd verder zien en plannen. Het zijn vooral grote dingen die normaal al een grote impact op mijn lijf hebben, waar ik over twijfel. Verjaardagen/feestjes etc dat gaat nog wel, dat zeg ik ook gemakkelijk af.
Ik ben erg blij met jullie verhalen/ervaringen. Wij hebben in alle wachtjaren natuurlijk ook weinig nog opzij hoeven zetten. Dus ik kan daar kan ik echt wat mee. Op zoek naar balans dus.
fijn dat je wat met onze ervaringen kunt. Weet je wat vooral het belangrijkste is, doe waar je goed bij voelt en blijf vooral in gesprek met je partner, want soms is je eigen beeld van de werkelijkheid anders dan voor je zelf. En trek aan de rem daar waar nodig isGVman welkom, jeetje wat een verhaal zeg. Ik wist niet dat de bijwerking van alle die hormonen ook op die manier een impact konden hebben op mannen.
Er praten helaas niet heel veel mannen mee in dit topic. Maar hopelijk schrikt dat niet af
Wat lijkt het me een ontzettend belastende weg die jullie bewandelen. Ik hoop dat de bijna acceptabele waarden nog een beetje stijgen en dat het uiteindelijk mag leiden tot een volgende stap in het traject. Wanneer moet je weer voor controle? Heeft het lange termijn gebruiken van de voorgeschreven hormonen in die hoge doseringen nog blijvende bijwerkingen eigenlijk?
Dank voor het ‘ontvangstcomité’! Het is duidelijk dat niemand graag op dit topic komt voor de ervaringuitwisseling, maar ja, dit soort dingen overkomt je.quote:
GVman, 'welkom' in dit topic. Tussen aanhalingstekens omdat ik het niemand gun hier te zijn. Wat een ontzettend lastig verhaal. Ik kan me voorstellen dat herkenning vinden erg lastig is, wat jij ook al aangeeft, veel dingen zijn inderdaad op vrouwen gericht. Ook in dit topic hebben vrouwen de overhand. Dat gezegd hebbende, hoop ik dat je hier toch wat je ei kwijt kunt.
Wat lijkt het me een ontzettend belastende weg die jullie bewandelen. Ik hoop dat de bijna acceptabele waarden nog een beetje stijgen en dat het uiteindelijk mag leiden tot een volgende stap in het traject. Wanneer moet je weer voor controle? Heeft het lange termijn gebruiken van de voorgeschreven hormonen in die hoge doseringen nog blijvende bijwerkingen eigenlijk?
Zonder gekheid: ja, de hormoonhuishouding is natuurlijk in de war, maar dat was ook zo voordat ik aan de testosteronsuppletie zat. Je moet voorstellen dat veel mensen hoge testosteron-waarden associëren met libido en agressief gedrag, maar testosteron doet in het lichaam veel meer. Een tekort hieraan heeft op de langere termijn serieuze impact op de gezondheid: de stofwisseling loopt anders (trager: je komt dus aan met dezelfde hoeveelheid eten…), de levenslust neemt af en de meest bedreigende is botontkalking. Verder zijn er nog aanwijzingen op een verhoogde kans op hart- en vaatziekten. Voor het beeld wat cijfertjes:
- Normaal: tussen de 12 en 30 (nmol/l)
- Suppletie is nodig bij waarden beneden de 9 (die houden ze ook aan bij de fertiliteitsafdeling)
- Bij niet-behandelde Kallmann patiënten ligt het rond de 2 tot 4
Met suppletie zat ik keurig in de gemiddelde range, maar met die vervangende therapie werkt het zo dat de Pregnyl de natuurlijke aanmaak van testosteron op gang moet brengen en de Gonal zorgt voor de zaadcelproductie. Inmiddels is de testosteronwaarde dankzij de extreme hoeveelheden Pregnyl nu ongeveer 9.5. Kortom: eigenlijk te laag, maar voor het doel is het acceptabel. Ik kreeg echter al wel van diverse kanten het dringende advies om te blijven sporten en om de botgesteldheid te laten controleren. Het positieve is: er is dus ‘iets’ op gang gekomen in mijn lijf, maar niet van harte en pas na anderhalf jaar behandeling (en dat is erg lang).
Ik merk verder dat het slopend is: lang wachten, met een onzekerheid of het ooit gaat lukken. In die zin herken ik de verhalen van de dames wel: de ene spuit troep na de andere verdwijnt in je lijf en het enige wat je merkt is dat je emotionele gesteldheid behoorlijke klappen krijgt en dat je er lichamelijk op achteruit gaat. Vooral de gedragsimpact vind ik zelf best wel erg (vooral ook richting mijn vrouw). In mindere mate geldt dit voor mijn werk: moeite met de aandacht erbij blijven houden en weinig dingen gedaan krijgen. Tja, het is voor de goede zaak, maar hoelang het is vol te houden? Komende week mogen we weer voor de gebruikelijke onderzoeken naar het ziekenhuis. Ik ben benieuwd naar de resultaten, maar zie er ook weer tegenop. Misschien moet er een biopt worden genomen, misschien is het gelijk klaar (uitbehandeld), misschien is er zaad gevonden (dat zou het mooiste zijn).
Afijn, om toch ook nog in te gaan op het onderwerp van rekening houden met ziekenhuisafspraken: bij ons zijn ze heel flexibel, omdat de afspraken niet op een week meer of minder komen. Wat we wel als ‘issue’ hebben, is de grote hoeveelheid medicatie die we telkens meekrijgen uit het ziekenhuis: die heeft de ziekenhuisapotheek nooit op voorraad (dus soms weer terugkomen, maar soms bellen we ook van te voren al). Helemaal irritant is het als je met drie weken voorraad een vliegtuig in moet, dat vergt behoorlijke planning en organisatie: op onze huwelijksreis moesten we met ijsblokjes en dozen vol pregnyl het vliegtuig in. Naalden natuurlijk in de ruimbagage. Over de vloeistofregel deden ze gelukkig nergens moeilijk. (ijs valt daar namelijk wel onder). Navraag bij de apotheek leert overigens dat bij hormoonpreparaten de temperatuur niet heel nauwkeurig komt. Alles tot 15 graden is prima en daarboven neemt de houdbaarheid af. Voor vakanties en weekenden weg is dat dus allemaal goed in te passen. Inmiddels hebben we een Frio koeltas gekocht: daar kun je het spul koel in houden zonder dat je een koelkast nodig hebt. Dat hebben we als tip gekregen van een kennis met diabetes, die had hier goede ervaringen mee.
Volgens mij had je mij ooit al een pm gestuurd met een ander account?
Is behandeling met een lhrh-pomp/lutrelef een optie voor jou?
Ik had daarmee in ieder geval veel minder bijwerkingen dan met andere hormonen.
Hoi Arja,quote:
Hoi gv,
Volgens mij had je mij ooit al een pm gestuurd met een ander account?
Is behandeling met een lhrh-pomp/lutrelef een optie voor jou?
Ik had daarmee in ieder geval veel minder bijwerkingen dan met andere hormonen.
Ja, ik heb jou idd. ooit ge-pm-ed met een andere account. En nee, LHRH-pomp is geen optie, in ieder geval niet nu. Van wat er bekend is (en dat is bij mannen natuurlijk wat minder dan bij vrouwen), is de kans van slagen bij een LHRH-therapie ongeveer net zo groot als een LH + FSH cocktail. In Rotterdam hadden ze er met mannen geen ervaring mee en ook qua financiering zat het nogal ingewikkeld in elkaar. Kortom: voor nu geen alternatief...
Dosis menopur naar beneden en dan maandag weer echo en waarschijnlijk woensdag IUI.
Dan kan ik op oudjaarsdag testen. Dat zou een erg bijzondere afsluiting van 2014 zijn als het raak is
Zijn er verder nog dames die nu in een traject, of de wachtweken zitten?
Maandag heb ik weer een afspraak in het ziekenhuis en krijg ik uitleg over het spuiten. Clomid zorgt niet voor een langere luteale fase, waardoor een zwangerschap niet lukt.
Kan iemand mij meer uitleg geven over het spuiten? Moet je dat dagelijks doen, en krijg je ook altijd pregnyl (of dat andere) om je ei te laten springen, of kan dat ook met alleen menopur?
Is het handig om ook aan te dringen op verder onderzoek, ook al zijn we nog niet een jaar bezig? Zo is het zaad van mijn man nog helemaal niet onderzocht, en heb ik op echo's en bloedonderzoek na ook nog helemaal niks gehad.
Succes in elk geval allemaal!
Spuiten is een eitje. Je moet eenmaal over een grens heen, maar als je het eenmaal hebt gedaan ben je er zo aan gewend.
Ik moet Puregon spuiten tot de eicellen groot genoeg waren, en toen Pregnyl om te zorgen dat ze sprongen. Maar dat was in een IVF traject, het is bij elke behandelvorm anders.....
Cocci, Lijkt me wel handig dat je man ook getest wordt. Ik dacht eigenlijk dat dat standaard was zodra je in een medisch traject kwam met hormonen spuiten ed.
Als er 1 of 2 follikels groot genoeg zijn dan spuit ik ovitrelle om de eisprong af te dwingen.
Daarna hoef ik niet meer te spuiten tot ik weet of ik zwanger ben, of ongesteld.
Sinds kort neem ik dan wel weer utrogestan na de eisprong.
Ovitrelle of pregnyl heb ik de eerste 2 rondes nog niet hoeven gebruiken. Ik moest toen een paar dagen na een positieve ovulatietest bloedonderzoek doen om te kijken of er wel echt een eisprong is geweest. Bij mij bleek dit toen niet het geval, ondanks positieve ovulatietest.
Vanaf toen kwamen er meer echo's en dus de ovitrelle of pregnyl
Je krijgt nu meer dure toeters en bellen, dus de gynacoloog heeft er ook belang bij de juiste behandeling te vinden die aansluit. Je zult ook niet elke keer dezelfde gyn hebben, het ligt er maar net aan welke gyn er dienst heeft als jij een echo hebt.
Ik kan pas woensdag om 11 uur terecht. Precies op een tijd dat ik een belangrijke afspraak heb met een client.
Daar word ik na al die tijd zo moe van, dat mijn eigen agenda steeds ondergeschikt is aan deze hele molen en ik weer afspraken moet verzetten.
De werkdruk neemt ook toe door het heen en weer gevlieg.
Gelukkig bijna vakantie en dan geen gedoe.
Ik hoop dat het deze ronde gewoon raak is en dan was het het natuurlijk allemaal waard.
Cocci: hoe ging het bij jou?
Cocci hoe is het gegaan?? Succes de komende ronde
hopelijk hebben de medicijnen het gewenst effectNou
3x raden wat de verpleegkundige ging voorstellen? Nog 1x clomid proberen, want misschien werkt het de 4e keer wel goed! Eh, nou nee bedankt. Aangezien mijn forse bloeding van vrijdag gestopt is, mag ik dit niet als menstruatie tellen. Op de echo was wel zeer dik slijmvlies te zien, maar de zwangerschapstest was negatief (12 dpo). Nu wachten op mijn menstruatie, en anders wordt deze opgewekt. Op dag 3 terug komen voor prikinstructies. Dat kon nu niet helaas. Ook is de poli tot 5 januari dicht voor cyclusanalyse, dus ik ben bang dat we nu een loze ronde in gaan. Dan ga ik op eigen initiatief clomid nemen, onder het mom 'beter iets dan niets'.
Oh en semenanalyse? Ze gaat het overleggen, maar ik moet er niets van verwachten omdat we nog geen jaar bezig zijn. Dus wel dure spuiten, maar geen zaadonderzoek.
Lekker dan Cocci. En op zich wel suf dat ze (nog) geen zaad onderzoeken. Tis dan wel prijzig (ik geloof dat wij voor de eerste keer ook ruim 800¤ moesten lappen (althans, deels want eigen risico). En dat is nog 2 of 3 keer gedaan. Maar spuiten zijn wel aanzienelijk duurder denk ik .
De verpleegkundige belde net en heeft overleg gehad met behandelend arts. In januari toch semenanalyse!
De verpleegkundigen hier boeken alleen de afspraken in, nemen de telefoon aan en doen prik instructies
Bij de semenanalyse van vandaag zijn er weer geen zaadcellen gevonden. Meer mogelijkheden om hormonaal bij te sturen zijn er eigenlijk niet. Alleen nog het nemen van een biopt (TESE) biedt nog enige hoop, ergens over een week of acht. De arts deed nog wel een beetje hoopvol, maar gelet op de genoemde percentages heb ik er niet veel vertrouwen meer in. Toch zetten we nog door, je weet immers maar nooit.
Het is best een behoorlijke dreun zo vlak voor de kerst.
Het feit dat de mogelijkheden niet meer "voor het oprapen liggen" maar schaars worden is gewoon ontzettend zwaar. dat is idd een behoorlijke dreun in je gezicht. Sterkte en het gevoel dat je even de hoop niet meer hebt, is niet raar. Gun jezelf en je vrouw even de tijd dit te verwerken. Wij hebben een afspraak in t radboud!
Nu moet ik een formulier invullen over mijn familie. Ouders, broers zussen, ooms, tantes, neven en nichten. Mijn moeder heeft 11 broers en zussen, mijn vader 6. En dan van iedereen geboortedatum, eventuele sterfdatum en aandoeningen. Best n klus.
Moeten jullie al alternatieven overwegen, of is er nog kans?
Cygne, ik heb ook zo'n grote familie. Ik weet niet eens hoe oud iedereen is.
Ik ga zo de ovitrelle zetten. Spannend weer
Mn moeder had t gelukkig op een lijstje en een tante van vaderskant wist alle geboortedata van haar broers en zussen. Alleen van een oma weet ik de sterfdatum niet maar dat ging een tante opzoeken.
Wel apart. Mijn oudste tante is bijna even oud als mijn mans opa.
Wat ik ook hoorde van mijn tante is dat mijn oma voor mijn vader een zoontje had dat vlak na de geboorte overleden is. Dokter zei dat ze nooit gezonde kinderen zou krijgen. Ze kreeg er 7. Wel veel miskramen en twee van mijn tantes zijn des-dochters.
Er is nog een kans(je) dat er in de testikel zelf wat wordt gevonden, men neemt dan een biopt (vergelijkbaar met zaadbalkanker onderzoek). Het zou kunnen zijn dat daar (bijna) rijpe zaadcellen worden gevonden, maar heel erg waarschijnlijk is dat allemaal niet. En mocht er dan wat gevonden worden, dan wordt het TESE/ICSI, ook al een behandeling met onzekere uitkomsten, maar wel zekere bijwerkingen.quote:
Oh gv, wat een klap.
Moeten jullie al alternatieven overwegen, of is er nog kans?
We gaan de tese wel doen, al was het maar om het af te kunnen sluiten en naar andere dingen te gaan kijken. Ook medisch maatschappelijk werk is al ingeschakeld... Kortom, er wordt al wel voorgesorteerd (dit was een van de mogelijke scenario's). Al met al een heftig jaar met veel mooie en minder mooie dingen: trouwen, deze uitkomst en alles wat er tussen in zit. Ik lijk er nuchter onder (zowel hier als in de echte wereld), maar van binnen doet het veel pijn...
Arjan, veel succes in het ziekenhuis morgen!
In Duitsland doen ze al enige jaren de Tese met heel veel succes en volgens mij is het pas sinds dit jaar toegelaten in Nederland. Ik duim voor je dat ze daar nog wat uit kunnen halen. Hebben jullie al rondgekeken naar eventuele opties of is het nog een ver van je bed show?Cygne
wanneer mogen jullie? Arja succes vandaag!
Cocci ik hoop dat het allemaal wat soepeler gaat lopen, dit is ook niet wat
Arja, succes vandaag!
Cygne, wat een gedoe al die vragenlijsten he? Hier zijn ook al de nodige vragenlijsten voorbij gekomen, waarbij ik steeds alles heb ingevuld mbv moeder en schoonmoeder aan de telefoon. En dit ging dan eigenlijk alleen nog maar over onze naaste familie, niet eens ooms en tantes. Gelukkig, want het contact daarmee is aan beide kanten bijna niet-bestaand. Wanneer heb je de afspraak?
Dobbey, met cocci gaat het toch soepeltjes. Zie update topic
Ik ga zo naar de iui. Hopen dat het zaad weer goed is.
Whoehoe Arja! Goede score!
ik duim voor een mooie afsluiter van dit jaar Wat doe je? Gefeliciteerd (sorry is langs mij heen geglipt denk ik ) Via deze weg wil ik jullie allemaal hele fijne dagen wensen en een heel gelukkig en fijn 2015 waarin al jullie dromen mogen uitkomen
ik sluit me bij je aan.Fijne dagen lieve meisjes. Dat in 2015 jullie dromen mogen uitkomen
Zo, mijn eerste wachtweek zit er weer op. Nog 1 te gaan. Ik hoop dat mijn droom op de valreep in 2014 nog uitkomt.
En los van dat ik hoop dat jullie grootste droom werkelijkheid wordt, wens ik jullie allemaal een mooi 2015 toe; met je geliefden, en hier in dit warme-bad-topic!
Ik hoop echt dat jullie diepste wens uitkomt en dat jullie op een dag net als ik alleen hier nog terug komen om anderen sterkte toe te wensen en knuffels uit te delen
*knuffel*
+1! Ik had het niet beter kunnen verwoorden!quote:Op woensdag 24 december 2014 13:53 schreef Vlindur het volgende:
Ik hoop echt dat jullie diepste wens uitkomt en dat jullie op een dag net als ik alleen hier nog terug komen om anderen sterkte toe te wensen en knuffels uit te delen
Omdat jullie het allemaal verdienen. En sommige van jullie hebben nou eenmaal een plekje in m'n hart en gedachtenquote:
+1quote:
[..]
Omdat jullie het allemaal verdienen. En sommige van jullie hebben nou eenmaal een plekje in m'n hart en gedachten
Daarom hou ik van fok!Ik hoop en wens dat 2015 een geweldig jaar mag worden met een zwangerschap included!
Fijne kerst
Ik wens jullie ook fijne dagen, met jullie gezinnetje
Na 1 1/2 jaar gewacht te hebben, mag ik volgend jaar eindelijk beginnen.
Ik heb spotting en de test zojuist was negatief. Dus ik stop maar met de utrogestan en ga vanavond aan de champagne.
Het had zo veel leuker kunnen zijn
dat was niet het nieuws waar ik op gehoopt hadDikke knuffel voor jou.
Arja, wat een vervelend einde van het jaar. Hoop dat je nog wel een leuke avond hebt gehad.
Gelukkig mag ik zaterdag weer mini-baby knuffelen, dan hebben mijn kriebels weer even een uitlaatklep.
Dat babyknuffelen heb ik niet zo. Ik ben eigenlijk helemaal geen baby-mens
Ik vind het pas echt leuk worden als ze een persoontje worden, met streken en als ze praten en zo. Daar rammel ik van, het idee dat er straks een mama tegen mij zegt
het traject vraagt helaas veel van je geduld.Hier vandaag de laatste pil geslikt. Maandag ziekenhuis bellen en dan hopelijk deze maand tp..
Ik zal niet veel updaten hier, merk nu al weer dat ik aan het cocooenen sla..
Dikke knuf voor jullie allemaal, dat dit jaar jullie wensen in vervulling mogen komen
Ik ga deze maand toch wel zo hard duimen voor jou. Het is je zo gegund. Heel veel succes komende weken.quote:
Hier vandaag de laatste pil geslikt. Maandag ziekenhuis bellen en dan hopelijk deze maand tp..
Ik zal niet veel updaten hier, merk nu al weer dat ik aan het cocooenen sla..
Dv succes de komende weken
ik duim zo hard als ik kan.Ha, wat grappig. Ik heb dat ook wel een beetje hoor. Ik vind het vooral leuk omdat het andermans baby is en ik die dus gewoon weer af kan geven. En omdat baby's standaard zo lekker ruiken.quote:
Irritant he nanuke, dat wachten als je iets zo graag wilt. En het niet zelf in de hand hebben van dingen.
Dat babyknuffelen heb ik niet zo. Ik ben eigenlijk helemaal geen baby-mens
Ik vind het pas echt leuk worden als ze een persoontje worden, met streken en als ze praten en zo. Daar rammel ik van, het idee dat er straks een mama tegen mij zegt
En ja, dat wachten. Ik kon het beter hebben toen we nog aan het wachten waren op uitslagen en onderzoeken. Maar het komt goed, maart is heus al bijna.
En hier sluit ik me helemaal bij aan.quote:
[..]
Ik ga deze maand toch wel zo hard duimen voor jou. Het is je zo gegund. Heel veel succes komende weken.
Ik als lurker in dit topic ook!quote:
[..]
En hier sluit ik me helemaal bij aan.
Same here, ik vind het wel tijd voor een klein wondertje...quote:
[..]
Ik ga deze maand toch wel zo hard duimen voor jou. Het is je zo gegund. Heel veel succes komende weken.
zet hem op meis, hoe dan ook, jullie zijn kanjers!Hier niet veel meegepost omdat zwanger worden t probleem niet is. Echter vandaag een positieve test. Zwangerschap nr 3 in n jaar en ik vind t eng.
Wat spannend! Ik hoop zo dat het deze keer wel goed mag blijven gaan. Moeten jullie nu met 10 weken een vlokkentest doen om de translocatie uit te sluiten?quote:
Ik duim ook mee.
Hier niet veel meegepost omdat zwanger worden t probleem niet is. Echter vandaag een positieve test. Zwangerschap nr 3 in n jaar en ik vind t eng.
We gaan waarschijnlijk voor een vruchtwaterpunctie. Als we zover komen, natuurlijk.quote:
[..]
Wat spannend! Ik hoop zo dat het deze keer wel goed mag blijven gaan. Moeten jullie nu met 10 weken een vlokkentest doen om de translocatie uit te sluiten?
Gefeliciteerd! Zwanger zijn is hoe dan ook een stap verder.quote:
Hier niet veel meegepost omdat zwanger worden t probleem niet is. Echter vandaag een positieve test. Zwangerschap nr 3 in n jaar en ik vind t eng.
Voor wat het waard is (en voor zover ik kan meepraten als man): een vruchtwaterpunctie doet weinig pijn, maar is wel enorm eng.
Oh wat spannendquote:
Ik duim ook mee.
Hier niet veel meegepost omdat zwanger worden t probleem niet is. Echter vandaag een positieve test. Zwangerschap nr 3 in n jaar en ik vind t eng.
mijn duimen draaien voor je. Ik snap dat je het eng vind. En gewoon meeposten hoor. Zwanger blijven valt hier ook onder.. En jullie meisjes zijn lief. Ik moet echt even mijn tranen wegslikken. Zit op het werk, dus flink huilen nu is niet heel handig.
Ik duim voor je
Allereerst nog de beste wensen en dat 2015 maar een beter jaar mag worden dan 2014. Inmiddels is er voor mij een datum voor de TESE gezet: woensdag 18 februari. De uitkomst kan zijn dat er naar alternatieven gezocht moet worden, maar kan ook zijn dat er toch (enkele) geschikte zaadcellen aanwezig zijn. Verder geeft de uitkomst weer of er überhaupt ooit zaadcelproductie mogelijk is of niet. Dat laatste kan dan weer een overweging zijn voor een vervolgtraject.
Worden er zaadcellen gevonden dan volgt een IVF/ICSI met de gevonden zaadcellen (die zullen ze in het ziekenhuis dan wel gaan invriezen). Maar de kansen van een IVF/ICSI met door TESE verkregen zaadcellen zijn laag. Dus, hoewel we nog niet hebben opgegeven, realiseren we ons dat alternatieve opties sowieso opgestart moeten worden. Voor mijn vrouw betekende dat de afgelopen weken veelvuldig bellen met zorgverzekeraars, omdat een vervolgbehandeling via haar verzekering loopt. Tot op heden zijn we er vanuit gegaan dat er bij mijn vrouw geen redenen zijn om aan te nemen dat er bij haar ook een probleem is.
Voor mij betekent het dat we vrij snel na de operatie waarschijnlijk weer terug overstappen op testosteronsuppletie in plaats van de cocktail van Pregnyl en Gonal, zodat de waarden weer in de buurt komen van wat ze twee jaar geleden waren. Ik hoop in ieder geval dat ik weer wat meer energie krijg en wat scherper word in mijn werk. Dat laatste is dan wel weer een opluchting, hoewel ik verwacht dat de transitie nog wel wat bijwerkingen geeft.
Kortom: er staat ons het nodige te wachten.
Ik hoop dat je goed nieuws krijgt.
Hoe is het met iedereen hier?
Ik ga dinsdag weer starten met een echo en menopur, voor onze laatste iui ronde. Ik heb er maar weinig vertrouwen in.
Hoe gaat het met de laatste ronde Arja?
Ik werd net gebeld vanuit het ziekenhuis, dat ze ons eindelijk mocht inplannen. We gaan starten in week 13 en dan zal de terugplaatsing ergens in week 15 waarschijnlijk zijn.
Ik denk dat ik zometeen een lekkere fles bubbels ga uitzoeken om het te vieren. Over 1-2 weken krijgen we een brief met ook de uitnodiging voor de prikinstructie. Het voelt zo echt en dichtbij ineens. voor Cygne en Droomvrouwtje.Arja, hoe gaat het?
Wij gaan volgende maand ook weer echt starten, IUI in eigen cyclus voor nu. Ik vind het eigenlijk best spannend zonder hormonen (vorige keer werkte mét goed), maar voor nu is het goed zo.
quote:
Weinig activiteit in dit topic, helemaal onderaan de pagina!
Hoe gaat het met de laatste ronde Arja?
Ik werd net gebeld vanuit het ziekenhuis, dat ze ons eindelijk mocht inplannen. We gaan starten in week 13 en dan zal de terugplaatsing ergens in week 15 waarschijnlijk zijn.
Dat is al bijna! Ophelia: waarom in eigen cyclus nu?
Met mij gaat het goed. Heb nu 4 dagen gespoten. Donderdag weer echo. Ik verwacht dat de iui op of rond mijn 37e verjaardag is.
Pff ik word maar ouder en ouder en de kansen nemen ook af daardoor.
Mijn endometriose is (tijdelijk) weg dus dat is goed nieuws.
Binnenkort een eisprong. (2 cm? Of is dit te groot)
Als ik na 5dagen nog geen positieve test heb, moet ik terug komen en dan krijg ik een echo.
Als het positief is mag ik mijn eerste kid gaan proberen. Als het na 6 keer niet gelukt is, ga ik over op hormonen. Dat was het volgens mij zo'n beetje. Ik heb nog een boekje liggen met meer details, maar ik heb helaas nog geen tijd gehad om deze te lezen.
Ik heb vrijdag de laatste iui met maar liefst 3 follikels in de grande finale!
Hier miskraam nummer 3 gehad. Maandag krijg ik een echo om te kijken of mijn baarmoeder schoon is.
Inmiddels ook een brief gehad van de geneticus. Kans op miskraam is ongeveer 30%, kans op een voldragen zwangerschap met een gehandicapt kindje (syndroom van Wolf-Hirschhorn of een vergelijkbaar syndroom) is 10%
We gaan nu even kijken wat we willen. Natuurlijk verder met een risico op meer miskramen of toch pgd. Voor nu gaan we in ieder geval nog niks doen. Drie miskramen binnen een jaar hakt er wel in.
Ik zal mijn verhaal in kort vertellen.quote:
Gaddle, misschien heb je het al verteld maar vanwaar kid?
Ik heb vrijdag de laatste iui met maar liefst 3 follikels in de grande finale!
Eerst had mijn man slecht zaad. Ik heb toen 3 miskramen gehad daardoor.
Later is mijn man onvruchtbaar geworden. Vandaar eigenlijk dat we een donor nodig hebben. Dit is het verhaal heel door de bocht
Cygne, wat een verdrietig bericht. Ik hoopte juist jou niet meer terug te zien hier..
Gaddle, al een heel traject erop zitten en veel teleurstellingen. Ik hoop dat de eerste kid gewoon raak is!
Ik heb zojuist de ovitrelle gezet. Gek hoe zoiets alweer routine is geworden.
Hopelijk voor het laatst.
Mocht je vragen hebben over pgd, mijn dm/pm staat altijd open.
Arja succes!
Mijn zusje moet half februari op prikles en ze mogen eind februari starten met pgd. Ze weet alleen nog niet of ze het wil, want stel dat het in één keer lukt, dan is ze in december uitgerekend en ik ben het volledig met haar eens dat december geen handige maand is ivm alle feestdagen en drukte. Er zit dus een kans in dat ze nog 2 maanden wacht. Ik vind het wel heel spannend.
wat een heftigheid zeg, goed dat jullie even een pauze nemen, lijkt me zowel geestelijk als lichamelijk goed voor je. Sterkte Arja spannend!! Mijn duimen draaien
Nikki dat schiet al op voor je zusje
ik snap dat ze wil wachten, in het begin stond ik er ook zo in, nu niet meer als ik maar zwanger raak is de insteek nu. Maar zolang het kan en het voor haar goed voelt geef ik haar geen ongelijk
Loopt je zus ook in het hoge noorden? Ik snap de redenatie van je zus heel goed, maar mi is het ook iets waar je wel overheen komt. Vrienden van ons hebben 2 kinderen in December, was niet zo gepland maar uiteindelijk moet je het er maar mee doen. Al kan t zijn dat ik er makkelijker insta, omdat voor ons elke maand wel druk is. Maar goed, als zij zich er ook goed bij voelt het nog ff uit te stellen, is dat ook prima natuurlijk. Duimen draaien voor Arja!
Droomvrouwtje,hoe is het met jou?
En ze heeft besloten om inderdaad nog 2 maanden te wachten en eind april te starten. Ik vind het best grappig dat ze die keuze gemaakt heeft, want 2 jaar geleden maakte ik dezelfde keuze en daarom zijn mijn jongens in maart geboren en niet in januari. Het scheelt denk ik wel dat mijn zus en ik in principe gewoon vruchtbaar zijn, dan bekijk je het denk ik toch net iets anders dan als je al een hele tijd bezig bent zonder resultaat.Het is dan wel heel erg vroeg want de vorige keren begon dit rond dag 6/7
Dus ja afwachten weer..
Nikki, dat is inderdaad grappig ja. (Ik lees een klein beetje mee in t babytopic, en ik vind jouw jongens echt zo leuk.
)Ik vind het wel heel eng, het hele ivf gebeuren. Ondanks dat ik in principe gewoon vruchtbaar ben, maakt dat niet dat ik er meer vertrouwen in heb. Mijn man dan wel weer, die staat er echt heel positief in.
Maar even? Maandag had je een terugplaatsing en dinsdag afscheiding?quote:
Hier zit ik sinds maandag in de wachtweken, maar de moed zakt me al in de schoenen, sinds dinsdag avond bruinverlies, niet veel maar voor mij genoeg om in paniek te raken. Rationeel kan ik het toeschrijven aan een wondje, want ze moest wringen om de eendenbek naar binnen te krijgen, maar zo werkt het niet, want zo begint het meestal om daarna bloedverlies te krijgen.
Het is dan wel heel erg vroeg want de vorige keren begon dit rond dag 6/7
Dus ja afwachten weer..
Dat kan dan toch nooit je cyclus zijn?
Lijkt me ook niet en bruin bloed is oud bloed. Ik duim voor je dv en kom je gezelschap houden op het bankje. Net de laatste iui gehad. Helaas wel weer weinig zaad deze keer, 1,1 miljoen na opwerking.quote:
[..]
Maar even? Maandag had je een terugplaatsing en dinsdag afscheiding?
Dat kan dan toch nooit je cyclus zijn?
Maar ja eergisteren ook nog seks gehad en straks denk ik ook nog een keer, dus wie weet
Dat kan idd niet en dat weet ik rationeel ook wel. Het kan een wondje zijn en het kan zelfs nog van mijn eisprong afkomen want dan heb ik ook daarna wat bruin verlies, maar zo werkt het emotioneel niet, bruin verlies na tp is een voorbode dat het fout gaat. En ja het kan alle kant op en het zegt niks, maar zo werkt dat in mijn hoofd helaas nietquote:
[..]
Maar even? Maandag had je een terugplaatsing en dinsdag afscheiding?
Dat kan dan toch nooit je cyclus zijn?
Ik duim gewoon onwijs voor je...quote:
[..]
Dat kan idd niet en dat weet ik rationeel ook wel. Het kan een wondje zijn en het kan zelfs nog van mijn eisprong afkomen want dan heb ik ook daarna wat bruin verlies, maar zo werkt het emotioneel niet, bruin verlies na tp is een voorbode dat het fout gaat. En ja het kan alle kant op en het zegt niks, maar zo werkt dat in mijn hoofd helaas niet
Tnxquote:
En jij ook moppert.
Jullie zijn lief *emo*
Probeer een beetje te ontspannen.
En je zult vast goede intentie hebben met die opmerking maar hij valt een beetje verkeerd. Ontspannen is er niet bij als je beseft dat de kans groter is dat het hierna klaar is en je je kinderwens op moet geven.
Trust me ik probeer het, maar dat wil soms niet lukken
En ik twijfelde om te reageren en het te laten gaan, maar gooi het maar even op hormonen en moe enzo..
kusjesknuffelkroel Ik ben nog niet uitgedokterd als deze poging mislukt.
Ter ontspanning ga ik iedere dag een half uur stevig doorwandelen of hardlopen. Bijkomend voordeel is dat het de bloedsomloop en doorbloeding stimuleert en dat is ook weer goed voor de baarmoeder en innesteling, schijnt.
En ik doe ademhalingsoefeningen.
Ook zorg ik voor veel afleiding door werk, of leuke dingen doen met vrienden.
En alle lichamelijke signalen die kunnen duiden op een menstruatie of zwangerschap of bijwerking van de hormonen probeer ik meteen te negeren. Lukt helaas niet altijd, zeker niet in de tweede wachtweek.
Hoe doen de andere dames dat eigenlijk? Dat ontspannen, terwijl het zo spannend is?
Kon beter in DM. Gefixt.quote:
Dat ontspannen is makkelijker gezegd dan gedaan
En je zult vast goede intentie hebben met die opmerking maar hij valt een beetje verkeerd. Ontspannen is er niet bij als je beseft dat de kans groter is dat het hierna klaar is en je je kinderwens op moet geven.
Trust me ik probeer het, maar dat wil soms niet lukken
En ik twijfelde om te reageren en het te laten gaan, maar gooi het maar even op hormonen en moe enzo..
Ik zoek nu gewoon echt afleiding, hang bij vriendinnen op vrije dagen.quote:
Dat is ook moeilijk dv, als er zo veel vanaf hangt als bij jou.
Ik ben nog niet uitgedokterd als deze poging mislukt.
Ter ontspanning ga ik iedere dag een half uur stevig doorwandelen of hardlopen. Bijkomend voordeel is dat het de bloedsomloop en doorbloeding stimuleert en dat is ook weer goed voor de baarmoeder en innesteling, schijnt.
En ik doe ademhalingsoefeningen.
Ook zorg ik voor veel afleiding door werk, of leuke dingen doen met vrienden.
En alle lichamelijke signalen die kunnen duiden op een menstruatie of zwangerschap of bijwerking van de hormonen probeer ik meteen te negeren. Lukt helaas niet altijd, zeker niet in de tweede wachtweek.
Hoe doen de andere dames dat eigenlijk? Dat ontspannen, terwijl het zo spannend is?
Normaal kan ik vooral die eerste week goed ontspannen en begint het pas de 2e week. Werken leidt ook goed af, maar deze week erg veel vrij dus dan is het moeilijker..
Ik hoop dat de tijd snel voorbij vliegt voor je en wens je twee mooie streepjes toe!quote:
[..]
Ik zoek nu gewoon echt afleiding, hang bij vriendinnen op vrije dagen.
Normaal kan ik vooral die eerste week goed ontspannen en begint het pas de 2e week. Werken leidt ook goed af, maar deze week erg veel vrij dus dan is het moeilijker..
Sterkte met het doorkomen van de wachtweken. Ik kan me bijna niet voorstellen hoe dat wel niet moet zijn.
Sinds ik weer met de hormonen ben begonnen ben ik 3 kilo aangekomen, terwijl ik nog net zo gezond leef als anders.
En alles gaat rond mijn middel zitten
Mijn leren jasje zit nu te strak en trekt rond mijn rug en is ook te kort daardoor.
Voel me echt zo onaantrekkelijk. En nu ik weer met de utrogestan ben begonnen, zal mijn haar ook wel weer ontzettend vet worden elke dag.
Meh. Einde klaagpost
hormonen zijn ook gewoon stom, dikke knuffDroomvrouwtje, Ik wou alleen maar iets liefs schrijven.quote:
Dat ontspannen is makkelijker gezegd dan gedaan
En je zult vast goede intentie hebben met die opmerking maar hij valt een beetje verkeerd. Ontspannen is er niet bij als je beseft dat de kans groter is dat het hierna klaar is en je je kinderwens op moet geven.
Trust me ik probeer het, maar dat wil soms niet lukken
En ik twijfelde om te reageren en het te laten gaan, maar gooi het maar even op hormonen en moe enzo..
Ik weet heel goed hoe is om niet te kunnen ontspannen,
Van de ene uiterste met je gedachten naar de andere. een soort interne oorlog.
Ik had alleen maar een goed intensie. Ik ken je niet persoonlijk dus ik kan dan ook niet een opmerking plaatsen die wat meer bij jou past.
Het spijt me als ik je gekwetst heb, dat was niet mijn wens.
Goed bedoelde adviezen waar je niks aan hebt. Vaak is niks zeggen dan nog altijd het best. Of gewoon succes ofzo..
En daar kan jij niks aan doen, dat zo'n opmerking in mijn allergie zone valt
Ja! Koop een hond!quote:
Dat zei ik ook al, dat je intenties goed zijn. Alleen dit soort adviezen kan ik gewoon niet hebben. Net zoals de "je bent er teveel mee bezig" of de "ga eens op vakantie want [insert vage kennis] die gingen na jaren zo'n traject ook op vakantie en kwamen zwanger terug"
Goed bedoelde adviezen waar je niks aan hebt. Vaak is niks zeggen dan nog altijd het best. Of gewoon succes ofzo..
En daar kan jij niks aan doen, dat zo'n opmerking in mijn allergie zone valt
Dikke knuffel DV. Ik duim me suf voor jullie
/lurkt weer verder
Arja ook voor jou veel succes natuurlijk!
Ik ben inmiddels met de 3e IUI bezig. Eerste gecanceld vanwege 2 follikels, de tweede wel doorgegaan, maar helaas gister ongesteld geworden.
Helaas, het leek zo goed te gaan. Verder dan ooit gekomen, maar vanmorgen begon het bruinverlies weer. Ik heb er geen vertrouwen meer in. Dit betekend dat het voor ons hoogstwaarschijnlijk klaar is. Ik ben er iig klaar mee. Ik trek dit niet meer, geestelijk niet maar lichamelijk ook niet.
5 jaar knokken om met leeg handen achter te moeten blijven
ik weet niet wat ik verder moet zeggen. geen woorden behalve het lege "sterkte". DV En het maakt me zo machteloos. Ik wou dat ik het voor je kon veranderen, dan deed ik het direct.
, wat moeilijk voor jou, voor jullie . Het is oneerlijk, sterkte . een hele dikke knuffel en sterkte met dit enorme kutnieuws. Sull, wat jammer! Wilde je zelf de vorige poging cancellen vanwege 2 follikels? Hoe oud ben je?
. Heel veel sterkte.. Sterkte!
*knuffel!*
heel veel sterkte neeeeeeeee Ik heb er echt geen woorden voor. Sterkte voor jullie beiden. (Wat kunnen woorden toch te kort schieten op dit soort momenten zeg.)
Je leeft al zo lang tussen hoop en vrees, wat enorm zwaar is dit.Heel veel sterkte. Ik hoop zo dat jullie dit grote verdriet samen een plekje kunnen geven en op wat voor manier dan ook invulling kunnen geven aan jullie kinderwens.
Had zo gehoopt.. Een dikke knuffel voor je.. Sterkte
! Ik lees het nu pas, shit shit shit, wat had ik het voor je gehoopt!! Ook ik heb helaas alleen een "sterkte" uit de grond van mijn hart voor je. Maar daar heb je niks aan
droomvrouwtje Sterkte met het verwerken hiervan
Ik kan me niet voorstellen hoe dit moet zijn... Het einde van de hoop dat die wens ooit werkelijkheid wordt...
Heel, heel veel sterkte allebei met de verwerking hiervan.
Mijn lijf is stom, geen menstruatie en bruin verlies dat minder word.
Waarom speelt mijn lijf zo'n wreed spelletje met me?
Hoe oneerlijk kan het zijn! Knuffel
Mijn gedachten vliegen alle kanten op en ik wil er niet aan denken maar ik kom er niet onderuit. Heel sterkte en veel succes met wat jullie dan ook gaan doen Heel veel sterkte Wat oneerlijk is het soms toch ook allemaal. 😢
jullie zijn in gedachten bij mij Maar ja.. vandaag is vandaag. En ik moet ergens mijn ei kwijt en dan is dit natuurlijk een prima plek.
Bij mij is het besef eigenlijk pas een uurtje geleden ofzo echt binnen gekomen. This is it. Blijkbaar. Ondanks dat we elkaar beloofd hadden om bij deze tp vooral nuchter te blijven en niet teveel te gaan hopen, werd het vertrouwen iedere dag een klein beetje groter. Nouja, tot vrijdag dan. En dat beetje dat er na vrijdag nog over was is nu definitief de grond in geslagen. Het voelt als een combinatie van totaal ongeloof en verbijstering aan de ene kant en intens verdriet aan de andere kant. Er is niets dat ik kan zeggen om DV te troosten. Er is niets dat zij kan zeggen om mij te troosten. We zullen hier ieder op onze eigen manier mee moeten leren leven.
We zullen vast een manier vinden. Ooit. Uiteindelijk. Maar nu weet ik het ff niet meer
Ik maak het van heel dichtbij ook mee en ik denk dat het goed te vergelijken is met een rouwproces. Het gaat in allerlei fases.Ik wens jullie heel veel sterkte.
[ Bericht 7% gewijzigd door Cathmar op 09-02-2015 14:24:50 ]
Sterkte, ik denk aan jullie. voor jullie allebeiDit moet vreselijk voor jullie zijn
En zo oneerlijk.
Er zijn inderdaad geen woorden die troost kunnen bieden.
Toch hoop ik dat jullie dit verdriet samen leren dragen en er onverwachts andere mooie deurtjes open gaan.
Liefs Arja
DV & TL
Ik heb even geen woorden omdat ik nu vreselijk zit te huilen om TL zijn post.
Ik had even stiekem goede hoop omdat de test een indroogstreep/vaag positief aangaf (nooit gehad) dus om echt twijfel uit te sluiten ben ik vanmorgen nog langs de ivf afdeling geweest (ik moest sowieso daar zijn ivm psycholoog) daar kon ik een urine test doen via lab, maar toen ik ging plassen was ik net ongesteld geworden. Dus ook dat was niet meer nodig. Het is nu echt definief voorbij.
Het zal een beetje man-eigen zijn om over vruchtbaarheid weinig te zeggen, anders dan dat je situaties bij anderen kent. Volgens mij ben ik een uitzondering in dit topic, omdat ik dus als niet-vruchtbare man hier wat post af en toe. Misschien kan ik me daarom ook wat meer verplaatsen in situaties over teleurstellingen die hier geplaatst worden. En ik herken de frustratie, machteloosheid en de rollercoaster van hoop en vrees. Man, vrouw, waar de oorzaak ook zit het maakt allemaal niets uit: het raakt allebei.
Ik leef in gedachten erg met jullie mee. Daar hebben jullie niks aan, maar toch... En ik ben er ook wel aardig door van slag geraakt. Dat heeft te maken met het bericht dat ik vrees volgende week: en negatieve tese. Afgelopen weekend brak voor het eerst echt het besef door dat het dan wel eens een definitief nee kan zijn...
Nogmaals: heel veel sterkte TL/DV!
[ Bericht 1% gewijzigd door GVman op 09-02-2015 16:46:48 ]
Ik ga voor je duimen
En wat ik overal op dit moment roep. Jullie zijn lief, jullie medeleven is hartverwarment
[ Bericht 33% gewijzigd door droomvrouwtje op 09-02-2015 20:01:52 (Niet goed gelezen) ]
. Woorden schieten echt tekort.Een hele dikke knuffel en we denken aan jullie
Meer dan een digitale knuffel jullie kant op sturen kan ik helaas niet doen. Heel veel sterkte voor jullie allebei.
GV-man ik hoop voor jullie dat de tese positief is.
Mijn man die kreeg gelijk uitslag toen hij zn teste heeft gehad. Ik hoop dat jouw uitslag positief is.
wat verdrietig DV en TL! Veel sterkte!!GVman hoop op een positieve uitslag voor jullie!
En toch wil ik laten weten dat ik aan jullie denk, en jullie veel kracht toewensen voor de komende periode..
Een leeg gapend gat, ik voel me leeg. Ik leef bij de dag, maar de pijn van geen kindje is zo inmens groot. TL vroeg zich gister af waar dit gevoel zo op leek en bekend van voor kwam, toen zei hij, dat dit hetzelfde gevoel was toen zijn moeder stierf. En zo voelt het idd ook, alsof ik iemand verlies, ook al was het er nog niet. In onze dromen in onze toekomst was dat kindje er al wel.
Terugdenkend aan gisteren, ik werd pas ongesteld toen ik bij de psycholoog had gezegd ik moet dit kindje/embryotje loslaten en dat doet zoveel pijn
Ik wilde niet loslaten. Ik wil onze dromen niet opgeven. Maar ik zal moeten. Wat de toekomst ons gaat brengen, geen idee. Ik heb steeds mijn grenzen verlegd en de optie draagmoederschap en/of nog een ivf poging zijn voorbij gekomen de afgelopen tijd. Maar zoals ik er nu in sta, ik kan niet meer. Ik wil niet meer. Ik krijg dit niet meer geregeld. Steeds maar weer afwachten of "het lot" je dit keer wel gunstig valt. Het vreet aan je. Ik hoop dat we dit alles een plekje kunnen geven.
Nogmaals dankjewel voor al jullie lieve reacties
Lief droomvrouwtje, dat is ook het intens verdrietige van dit: je verliest niet alleen het kindje dat je zo graag wil, maar ook je toekomst zoals je die had gedroomd. Je verliest zo vreselijk veel. Neem de tijd om te rouwen, samen. Laat elkaar de ruimte om op je eigen manier te verwerken, en probeer elkaar niet kwijt te raken in dat proces.quote:
The day after.
Een leeg gapend gat, ik voel me leeg. Ik leef bij de dag, maar de pijn van geen kindje is zo inmens groot. TL vroeg zich gister af waar dit gevoel zo op leek en bekend van voor kwam, toen zei hij, dat dit hetzelfde gevoel was toen zijn moeder stierf. En zo voelt het idd ook, alsof ik iemand verlies, ook al was het er nog niet. In onze dromen in onze toekomst was dat kindje er al wel.
Terugdenkend aan gisteren, ik werd pas ongesteld toen ik bij de psycholoog had gezegd ik moet dit kindje/embryotje loslaten en dat doet zoveel pijn
Ik wilde niet loslaten. Ik wil onze dromen niet opgeven. Maar ik zal moeten. Wat de toekomst ons gaat brengen, geen idee. Ik heb steeds mijn grenzen verlegd en de optie draagmoederschap en/of nog een ivf poging zijn voorbij gekomen de afgelopen tijd. Maar zoals ik er nu in sta, ik kan niet meer. Ik wil niet meer. Ik krijg dit niet meer geregeld. Steeds maar weer afwachten of "het lot" je dit keer wel gunstig valt. Het vreet aan je. Ik hoop dat we dit alles een plekje kunnen geven.
Nogmaals dankjewel voor al jullie lieve reacties
Heel veel sterkte. Het is onmenselijk, zo'n verdriet
Al drie keer al mijn tekst gedelete...
Wat is dit ontzettend moeilijk
Precies wat je zegt... Het is rouwen om jullie kindje, want in jullie hoofd en hart zijn jullie al 5 jaar ouders.
Neem echt de tijd samen om te rouwen.
Denk enorm veel aan jullie!
Zucht ipad... Die smileys moeten uiteraard een met een traan zijn
Ik kan me voorstellen dat je nu niet aan andere opties kunt denken die ook weer onzekerheid met zich meebrengen en veel medisch gedoe. Maar wie weet, ooit, als julie dit een plekje hebben kunnen geven, ontstaat er weer ruimte om daar over na te denken.
Word je nog begeleid door de psycholoog nu?
Ik ga er vanuit dat ik ongesteld ga worden
Er staat, onder voorbehoud, al een intake ivf gepland op maandag as
Ja ik word nog begeleid door de psycholoog, nu ook extra afspraken omdat ik bang ben voor terugval.
DV, er zijn geen woorden voor. Het blijft oneerlijk.quote:
The day after.
<knip>
Ik wilde niet loslaten. Ik wil onze dromen niet opgeven. Maar ik zal moeten. Wat de toekomst ons gaat brengen, geen idee. Ik heb steeds mijn grenzen verlegd en de optie draagmoederschap en/of nog een ivf poging zijn voorbij gekomen de afgelopen tijd. Maar zoals ik er nu in sta, ik kan niet meer. Ik wil niet meer. Ik krijg dit niet meer geregeld. Steeds maar weer afwachten of "het lot" je dit keer wel gunstig valt. Het vreet aan je. Ik hoop dat we dit alles een plekje kunnen geven.
Ik was al een tijdje weg hier (veel aan het hoofd enzo), maar wilde toch even reageren.
Wat fijn dat je wel extra ondersteuning hebt gezocht, goed van je. Ik wens je het allerbeste.
Arja, vrijdag is al bijna! Ik hoop dat je elke keer dat je geen bloedverlies aantreft een beetje meer vertrouwen krijgt en dan vrijdag twee mooie streepjes plast. Ik duim voor je!
Dankjewel. Het lijkt me inderdaad heerlijk als ik de intake ivf vrijdag af zou mogen bellen.quote:
Droomvrouwtje, wat ben je toch een ontzettend sterk mens.
Arja, vrijdag is al bijna! Ik hoop dat je elke keer dat je geen bloedverlies aantreft een beetje meer vertrouwen krijgt en dan vrijdag twee mooie streepjes plast. Ik duim voor je!
Nog geen bloed hier. Wel soms zo'n zeurderig ongesteldheidsgevoel in mijn buik
Dat lijkt me ook een leuk gesprek, zo van: "ja, nee, dat ivf is niet meer nodig he, ben al zwanger *grijns*". Ik duim ook voor je dat het gewoon zo mag gaan lopen!quote:
[..]
Dankjewel. Het lijkt me inderdaad heerlijk als ik de intake ivf vrijdag af zou mogen bellen.
Vandaag was ons startgesprek voor de ivf in het ziekenhuis. Ik moet zeggen dat ik echt een goed gevoel heb bij het ziekenhuis. Dat had ik na het vorige gesprek al, en werd nu alleen maar bevestigd. Door mijn ziekte icm het traject had ik nog een aantal vragen, en die werden allemaal snel beantwoord en stonden ook allemaal al als notities op papier. Heel fijn. De 11e starten met de decapeptyl, dat is gewoon echt al over minder dan een maand!
Het voelt een beetje dubbel om hier enthousiast over te zijn, want ik zie enorm op tegen de impact van de hormonen op mijn lijf. Maar ik kan nu eindelijk iets doen met onze kinderwens, ipv alleen maar hopen en afwachten.
Daar hoop ik ook op!quote:
Wat fijn Nanuke, een goed gevoel is zo belangrijk, en een echte, echte startdatum, wauw.
1e iui zit er hier weer op, nu afwachten. Ik weet niet meer wie het vroeg, maar het is in eigen cyclus omdat Otje af en toe nog bij me drinkt.
Spannend!Ophelia spannend! Succes met wachten.
Oeh en ook voor spannend voor jou ophelia.
Mijn duimen draaien😘
Spannend een startdatum Nanuke.
En ik tsja. Vandaag mijn nod. Geen bloed en geen streepjes. Denk dat de utrogestan de bloeding nog tegen houdt
Ophelia succes met wachten.
Arja
Moet ik nu stoppen, of doorgaan met de utrogestan? Kan natuurlijk dat de utro mijn menstruatie tegenhoudt, maar kan het ook zijn dat ik laat positief test? Wat zouden jullie doen?
Ik zie nu al op tegen de punctie. Iemand die hier iets geruststellends over kan zeggen?
Ja hoor. Ik heb in totaal 4 keer een punctie gehad en het is me 3 keer echt meegevallen. Ik had alle keren minimaal 18 eitjes die aangeprikt moesten worden. Best een flinke hoeveelheid dus. Natuurlijk is het niet pijnloos, maar het duurt ook maar zo'n 15-20 min. Ik focuste altijd op mijn ademhaling in plaats van op de pijn. Ik heb geen idee of dat echt hielp, maar ik vond het over het algemeen echt goed te doen. Heel rustig inademen door mijn neus en uit door de mond. Ik vond het maar één keer echt pijn doen, maar niet dusdanig dat ik heb gevraagd of ze even wilde pauzeren ofzo.quote:
Thanx. Het gaat wel, we hadden vrijwel geen verwachtingen meer bij iui. Op naar de volgende fase.
Ik zie nu al op tegen de punctie. Iemand die hier iets geruststellends over kan zeggen?
Mijn tip is om niet op internet te gaan lezen. Je vindt er de grootst mogelijke horrorverhalen. Het is echt niet nodig om er bang voor te zijn, laat het gewoon over je heen komen het komt echt goed.