Cayok & Chester, Diesel & Pepe, en Blackie

quote:

Op maandag 13 juni 2016 16:03 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Mooie buurtkat.

Ik vind het zo leuk om de avonturen van deze katten te volgen.

Het is zo jammer dat deze fraaie dame zoveel moeite heeft met omgang met haar soortgenoten. Ze is nu zelfs onder behandeling voor allergie-symptomen die door stress worden veroorzaakt, en die haalt ze zichzelf op de hals door toch steeds weer de confrontatie te zoeken. Terwijl ze toch genegeerd wordt zolang ze maar zelf niet aanleiding tot onaangenaamheden geeft.

Blackie heeft steeds meer zelfvertrouwen, ook in de huiskamer. Als ik nu 's ochtends beneden kom en de deur opendoe, dribbelt ze direct naar binnen, en springt op het tafeltje bij de bank voor een intensieve krabbel-sessie. Pas daarna gaat ze naar de keuken om wat te eten, en wacht dan binnen totdat het rondje vleeswaar er komt.

Grote kat is groot :


... hij past maar nauwelijks in die stoel. Afgelopen weekeinde heb ik de buren geholpen hun nieuwe bankstel op te halen (zij hebben een Ford Ka zonder trekhaak, ik een Volvo V70 met). Bij Seats & Sofas zag ik een kinderstoeltje dat perfect leek als kattenmeubel, maar EUR 100 vond ik toch wat overtrokken. Echter, 's middags hadden de buren op hun zolder een oud kinderstoeltje van hun zoon gevonden, en het was best populair. Chester heeft er ook al ingelegen, maar de foto's waren niet acceptabel, en Cayok vond het ook wel een goed idee toen de regen hem dwong binnen te slapen :


Ik ga het wel binnenkort even uit elkaar halen, het textiel even door de wasmachine halen, en het houtwerk afschuren en satijn-zwart lakken, zodat het beter bij de rest van het interieur past.

Blackie toonde deze week twee keer goed gedrag. Ik ga veel met de fiets naar het werk, en als ik dan terugkom bij mooi weer wordt ik eerst door Blackie begroet, en de rest volgt dan vrij snel. Ik ga dan vaak even op de grond zitten uitpuffen, en genieten van het gekrioel.
• Ze zat eerder deze week buiten met haar ruggetje naar de deur, en Chester kwam naar buiten en probeerde haar in het voorbijgaan een klassiek full-body kopje te geven. Dat was voor Blackie toch een stapje te ver, en ze gaf hem een fraaie links-rechts combinatie, waarop ze zich weer omdraaide in haar vorige positie. Chester bleef zitten waar hij zat, en ze zaten zo nog een tijdje op nog geen decimeter van elkaar, zonder dat het verder escaleerde. Uiteindelijk liep Blackie rustig naar de schaduw van een struik. Fraai ingehouden van beide.
• Vandaag lag Diesel op de grond bij me, nadat ik een tijdje zijn buikje had gekrabbeld. Blackie, die zich al even eerder had laten aanhalen, kwam weer langs, en toen ze weer wegliep, deed ze dat vlak langs Diesel, en gaf hem zelfs iets wat bijna een kopje zou mogen heten. Ze schrokken er allebei enigzins van, maar er gebeurde verder niets.
De wederzijdse gewenning gaat steeds iets verder, benieuwd waar dat ooit toe gaat leiden. Dat ze ergens het groeps-gebeuren toch wel prettig vind is duidelijk, anders zou ze bij dit soort gelegenheden toch wel afstand houden.

Haar voormalige tegenzin tegen de huiskamer is nu echt weg. Ik kom zojuist weer beneden, het is heerlijk weer, en de heren houden zich dan ook buiten op. Mevrouw zat echter rustig in het kozijn naar buiten te kijken; en na het rondje kattensnoepjes nam ze weer haar plaatsje achter het raam in.

[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:12:02 ]

En ook een goed kiekje van Chester in de kinderstoel :


Deze week trouwens nog wel even geschrokken : ik kom thuis, en Blackie zit zwaar in de stress. Ze hing wel even bij me in de buurt, maar bleef op afstand, verplaatste zich buikschuivend, en schoot als een raket weg als er ook maar iets gebeurde. Ze kwam ook niet binnen eten, zelfs niet in het halletje, maar toen ik later mijn auto ging uitruimen was ze toch wel in de buurt, en uiteindelijk heb ik haar kunnen overhalen wat zachtvoer te eten in het portiek van de buren. Tegen de tijd voor snoepjes was ze al weer aardig tot rust gekomen, en stond, weliswaar buiten voor de deur, zonder problemen tussen twee van de heren bij het uitdelen. Toen ik 's avonds net in bed lag begon het te hozen, dus liep ik nog even naar beneden en deed de deur open, waarop ze direct naar binnenstormde. Ze had ook geen problemen toen ik haar oppakte en naar de 1e verdieping droeg, ze klom nog even naar zolder om daar wat te eten, en keerde daarna terug om op mijn bed neer te ploffen. Geen idee wat er gebeurd is, maar het lijkt eerder een probleem met mensen dan met katten geweest te zijn, en het was gelukkig vrij snel achter de rug, ik hoefde niet weer overnieuw te beginnen met het winnen van haar vertrouwen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:12:22 ]

Ik ben de afgelopen week betrokken geraakt bij het terugvinden van een verloren poezenbeest.

"Witte" woont eigenlijk een wijk verder, maar werd wegens afwezigheid van haar bejaarde bazin eventjes dichterbij hier verzorgd. Helaas was de verzorgster niet ingesteld op een 10 jaar oude poes die niet aan vreemden gewend is, en allereerst werd ze door het lieftallige beestje zorgvuldig ge-Black&Decker-d, en vervolgens lanceerde het beestje zich 4-hoog uit een raam. De verzorgster heeft nog een paar dagen zelf geprobeerd haar te vinden, maar uiteindelijk toch Amivedi ingeschakeld, wat resulteerde in het verschijnen van wat aanplakbiljetten in mijn buurt op zaterdag, die ik natuurlijk wel even bekeek toen ik toch nog even wat boodschappen ging doen in de tegenovergestelde richting van mijn standaard winkels.

Op zondag-ochtend werd ik rond half 6 wakker van een hoop kattengekrijs, wat ik direct identificeerde als de niet ongebruikelijke "discussie" tussen Cayok, en Mila van twee huizen verder, over het eigendom van de tussenliggende tuin (die voor katten luxueus is voorzien van een party-tent, tuinmeubelen, enz.). Ik besloot toch maar even in te grijpen, en ben naar buiten gegaan. De ruzie was ondertussen al weer over, en ik hoorde een kat over een schutting klimmen, zodat een direct hervatting van de vijandelijkheden er ook niet meer in zat. Echter, toen ik weer terug naar huis liep zag ik Blackie, eigenlijk net buiten haar territorium, een grotendeels witte kat stalken, naar een platsoentje een eindje verder. Ik ben dus even die kant op gelopen, en constateerde, op enige afstand, dat dat beestje verrassend veel leek op het gezochte exemplaar : wit met bruine oren en staart. Blackie mee naar huis genomen, en later een mailtje richting Amivedi gestuurd dat het verloren schaap mogelijk tot waarschijnlijk was gesignaleerd op een 300 m van de plaats van vermissing (met een mededeling dat ik meer dan een "casual observer" ben als het om katten gaat, waarbij ik mezelf omschreef als de mannelijke versie van de "crazy cat lady").

Die boodschap is doorgegeven aan de lokale contact-persoon, maar zonder mijn contact-gegevens (vermoedelijk uit oogpunt van privacy). De contact-persoon is toen zondag laat in de middag rond de plek gaan kijken en probeerde ook de melder te achterhalen. Dat was veel makkelijker dan ze had gehoopt, want ik kwam net van een middagje race-fietsen terug, en zat nog naast mijn fiets op de grond, met een ring van katten om me heen; met de door mij van mij gegeven beschrijving was dat voor haar niet echt te missen. Ik ben toen met haar even naar de plaats van waarneming gelopen, en het bleek dat ze al vaker in de buurt dat plantsoen was gemeld, maar dat de dame die daar de zwerfkatten voert dat wegwuifde als zijnde een verwarring met "Bubbles" een geheel witte poes. Ik had weinig moeite de Amivedi-dame te overtuigen dat als ik een witte kat met bruine oren en staart rapporteer, dat dat geen geheel witte kat is, bovendien kende ik die witte kat al (alleen nog niet bij naam) vanwege wat incidentjes met mijn kudde, vooral met Blackie.

Ze kregen 's avonds nog een melding, en wisten dat dat hoogstwaarschijnlijk toch echt Witte was, niet Bubbles, en hebben een vangkooi neergezet met eten erin en ervoor. Ze at wel het eten ervoor, maar niet dat erin, wat niet geheel onverwacht was; en ze konden nu zelf ook constateren dat het inderdaad om het vermiste exemplaar ging. Maandag zetten ze de kooi weer neer, nu met alleen eten erin, en het probleem was opgelost.

Ik had daaromheen nog wel wat kleine belevenisjes met mijn beestjes. Toen ik zaterdag de aanplak-biljetten ging bekijken, die net buiten het territorium van mijn groep hingen, zagen Blackie en Pepe dat, en die zaten samen te jengelen op de territorium-grens. Ik riep ze, en ze kwamen allebei direct aandribbelen en het spannende stukje terrein verkennen in mijn geruststellende aanwezigheid. Toen ik verder liep om boodschappen te doen bleven ze gelukkig wel achter. Ik veroorzaakte echter een probleempje door via een andere weg naar huis te gaan. Een tijdje na mijn thuiskomst miste ik Pepe, en toen ik weer richting de aanplak-biljetten liep had ik vrij snel een kermende Pepe achter me aan, die dolgelukkig met me mee naar huis sjokte. Hij had daar blijkbaar al die tijd op mijn terugkeer zitten wachten. Dat doet hij trouwens de laatste tijd ook vaker als ik op zaterdag mijn normale boodschappen-rondje ga doen, dus wordt ik dan door Blackie en Pepe samen opgewacht; die twee lijken steeds vaker samen op te trekken. Soms hangt Chester dan ook in die struiken rond, en volgt dan toch ook.

Toen ik zondag de Amivedi-dame even de plaats delict liet zien was het Diesel die, met Blackie, meeliep na ook eerst wat twijfelen op de territorium-grens.

Maandag-avond laat wilde ik ook nog even gaan kijken of ik Witte zag, en dacht dat het een goed moment was omdat er geen katten direct rond mijn huis hingen, en ik dus geen aanhang zou hebben die de vluchteling zou verstoren. Helaas, bij de ingang van het plantsoentje hing het een en ander rond : Cayok en Pepe. Aan echt het plantsoentje ingaan waren ze nog niet toe, maar toen ik wel een rondje erdoor ging lopen volgde Pepe me toch aan de voet als een hondje, waarbij hij af en toe wel even wegliep om iets te besnuffelen, maar dan weer heel snel naast me kwam lopen. Weinig kans om Witte te lokken, maar ik wist niet dat die toen toch al was gesnapt.

Met dit weer zijn alle 5 de beestjes bijna alleen maar voor eten binnen, hoewel ik wel bij thuiskomst van werk gewoonlijk door tenminste 4 word opgewacht. Chester is degene die dan ontbreekt, en ook als hij er is gedraagt hij zich wat afstandelijk, en ontloopt me vaak; hij is mij, en zeker mijn aanrakingen, toch wat ontwend. Deze week zag ik echter een grote teek zitten, dus ik moest hem toch echt even hebben. Tot mijn verbazing bleef hij op die dag rustig liggen toen ik op hem afliep, en liet zich probleemloos behandelen. Naast die grote teek zaten er nog 2 kleintjes, dus dat viel mee, maar zijn buik zat onder de klevende bolletjes van een of andere plant, dus ik ging even in kleermakerszit zitten, legde hem op mijn schoot, en ruimde dat ook op. Daarna wilde ik hem weer zijn gang laten gaan, en was hoogst verbaasd dat hij helemaal geen aanstalten maakte om te vertrekken, hij lag zachtjes te spinnen. Hij leek zelfs weg te doezelen, want toen een tijdje later de buurman langskwam om wat te vragen, reageerde hij niet totdat die vlak bij was en hij leek echt wakker te schrikken. Hij weet nog steeds niet of hij niets met mensen te maken wil hebben, of toch eigenlijk een schootkat is.

Oeps, Blackie wilde een dagje niet meer binnenkomen, en dit keer lag het niet aan de jongens. Ik zat woensdag boven achter mijn computer, en rond half 11 liep ik naar beneden om mijn buren van het vliegtuig te halen. Helaas, het was een wat regenachtige dag, en Blackie had besloten binnen te slapen ... op de zoldertrap, in het pikkedonker. Dus ging ik met mijn 90+ kg op de jongedame staan, en schoot onderuit wat haar tegen de muur onderaan de trap lanceerde. Terwijl ik de rest van de trap afstuiterde hoorde ik haar ook op de trap naar de begane grond nog een keer vallen, vermoedelijk door de haast waarmee ze de trap afvloog (ze is niet de meest handige trappenloopster).

Eenmaal beneden kon ik haar (natuurlijk) buiten niet vinden, dus ben ik eerst mijn buren maar gaan ophalen. Direct daarna ben ik een rondje gaan lopen, waarbij ik 3 van de 4 jongens achter me aankreeg, maar niet het meisje. Echter, rond een uur of 1 hoorde ik haar buiten piepen (vermoedelijk liep ze Diesel tegen het lijf), en ging kijken. Ze liep van me weg, maar strak op 4 pootjes met staart omhoog en punt naar voren, en toen ik stilstond kwam ze heel even naar me toe, en ik mocht haar heel kort een krabbel geven. Ik heb haar toen een aantal hele grote en zachte kattensnoepjes gegeven, en die verorberde ze zonder problemen, dus had ze ook geen ademhalings-problemen (lees : gekneusde of gebroken ribbetjes). De volgende dag weigerde ze wel binnen te komen, maar nam de voorzichtigheid toch weer snel was. Het lijkt erop dat ze er niets aan over heeft gehouden (of mogelijk nog wat kleinere kneuzingen, maar ik ben ook nog niet helemaal hersteld).

Leuker is dat Cayok plotseling heeft besloten weer 's ochtends op de bank te slapen, en als ik erbij ga zitten, ontaardt dat in een kroelpartij met veel buik-gekrabbel. Ik heb dat een tijdje gemist, blij dat hij nog steeds dat vertrouwen wel heeft.

En, na 3,5 jaar heeft eindelijk Pepe door dat hij gewoon op de bank mag liggen. Terwijl Diesel al regelmatig tegen, of op, me komt liggen, leek Pepe zich nooit gelukkig te voelen op de bank, want als hij weer druk langs mijn benen schuurde als ik op de bank zat, sprong hij toch meestal heel snel omlaag als ik hem op de bank deponeerde. En de laatste dage springt hij spontaan naast me om aangehaald te worden, zodat ik vanochtend zelfs door 3 heren omringd werd : Cayok rechts, Diesel links, en Pepe daarnaast. Nu nog wachten of hij ooit doorkrijgt dat hij van mij ook op het aanrecht water mag drinken, hij springt nu vrij gespannen omlaag als ik de keuken inloop. De beide broertjes lijken in hun grote groep toch wel aan een aantal strakke regels onderworpen te zijn geweest.

quote:

Op maandag 1 augustus 2016 17:14 schreef Teslynd het volgende:
Hoe komt het dat Blackie niet handig is op de trap?

Geen idee, de heren lopen altijd vrij recht en geluidloos de trap af, bij haar gaat het onhandig en bonkend. Misschien omdat het een klein meisje is, dat de treden net te hoog voor haar zijn.

Eerder is al ter sprake gekomen dat ik ook zo'n hangmandje aan de radiator heb hangen, maar dat niemand zelfs maar leek te beseffen dat je daar lekker in kunt liggen. Dus ik stond verstomd toen ik woensdag-ochtend voor het ontbijt naar beneden kwam en dit aantrof :


Dat na bijna drieeneenhalf jaar ! En hij vindt het echt lekker want ik zie hem er nu meestal 's ochtends inliggen, zoals vandaag :



Het zal over een paar weken wel weer over zijn. Overigens, om aan te geven hoe groot meneer is, hier mijn wijlen Burmezen Julius en Caesar in datzelfde mandje :



Chester heeft zich echt laten kennen. Ik heb een paar weken nauwelijks contact met hem gehad, hij leeft zijn eigen leventje. 's Ochtends tussen 6 en 7 komt hij thuis, loopt naar zolder (ik zie of hoor hem dan vanuit bed af en toe langskomen), eet boven wat, en gaat dan in een hoekje liggen slapen. In de loop van de middag vertrekt hij dan weer naar buiten voor de rest van de dag en nacht. Hij blijkt dan toch het contact te missen, want gisteren stond hij plotseling de bakjes zachtvoer uit te lebberen, en later kwam hij enthousiast in beweging toen ik richting singel ging (eindelijk weer eens alle vijf). Daar aangekomen had hij niet eens het gebruikelijke voorwendsel van de aanwezigheid van een van de andere heren nodig om naar me toe te komen om te worden gekrabbeld. Benieuwd of hij ooit nog besluit alle schroom definitief overboord te gooien en net zo'n aanhaal-kat te worden als de broertjes.

[ Bericht 3% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:13:36 ]

Chester is nu wel definitief om, toen ik vanavond thuiskwam sprong hij direct van de berging, en liep recht op me af om aangehaald te worden.

Met het rondje kattensnoepjes werd ik de afgelopen dagen ook verrast. Gewoonlijk zit Blackie op het salon-tafeltje recht voor me, Cayok eronder, en de jongere katers wat verderweg.

Cayok staat ook wel eens op het tafeltje om zich te laten krabbelen, en onlangs sprong hij voor de snoepjes ook op het tafeltje, nota bene gevolgd door Pepe. Blackie was wat achtergebleven, en sprong zonder op te letten ook op het tafeltje, en tot mijn verbazing bleven ze daar alle 3 zitten. Het is een redelijk ruim tafeltje (120x50, zelfgebouwd), maar niemand leek de moeite te doen om afstand te houden.

En vandaag was Blackie eerst, en Cayok sprong er bij, ook zonder problemen.

Voor de rest is ze weinig thuis, maar ook de heren verblijven veel buiten, dus ik ben benieuwd hoe de verhoudingen zich ontwikkelen als het weer gaat verslechteren.

Het is nu echt herfst. Vorige week donderdag, de eerste gure regendag van deze herfst, is bij de heren de knop omgegaan, en ze zijn nu binnen, tenzij ze echt buiten iets te doen hebben, zelfs als het op zich geen onaardig weer is. Cayok ligt weer regelmatig tegen me aan op de bank, en Pepe snapt nu ook dat hij gewoon op de bank mag liggen, dus ik heb nu af en toe rechts de oude man, en links een van de broertjes. En Chester, die ik de laatste maanden soms dagen niet zag, ligt nu elke dag wel een paar uur in het kinderstoeltje.

Blackie leek een beetje een probleem te worden, want ze was juist de laatste tijd wat schichtiger geworden. Er lijkt weer wat spanning met Cayok, en ze ontliep mij nadat ik haar 2 keer vrij kort achter elkaar met vlooienmiddel moest behandelen (de eerste keer verzette ze zich zo hard dat er niet voldoende op haar huid was beland).

Maar, ze kwam wel meestal binnen voor eten, en tot mijn verbazing loopt ze nu mijn huiskamer te verkennen op het stuk dat ze altijd vermijdde : de hoek bij de tuindeur, wat echt de katerhoek was, en ze zit nu op de stereo-kast een was-beurt te doen. De kou heeft de weerzin overwonnen, ik heb nu wel vertrouwen in dat ze langzamerhand vaker binnen zal zijn. En als ze echt buiten wil blijven staat er in het portiek van de berging een dubbelwandige kist met een pluchen kattenmand erin, en bij de voordeur, ook onder een afdakje, een hoge plastic bak met een dikke handdoek.

[ Bericht 12% gewijzigd door mvdejong op 05-10-2016 22:07:01 ]

Onlangs hing ik zowaar op de bank met 3 katten : Cayok op zijn gebruikelijke plekje, opgerold rechts naast me, Diesel links, met zijn voorkant op mijn schoot, en Pepe tegen mijn uitgestrekte linkerarm.

Chester is helemaal verslingerd aan het kinderstoeltje, overdag ligt hij voor zijn lange slaap nog wel vaak op zolder, maar 's avonds is hij steevast daar te vinden.

Blackie maakt nog steeds gebruik van het mooie weer om buiten te leven, maar onlangs was er toch een avond dat ze binnensloop en in het rieten transport-mandje ging liggen; na de snoepjes ging ze even naar buiten maar was na een kwartiertje weer in het mandje te vinden, waar ze nog lag toen ik naar bed vertrok.

quote:

Op maandag 17 oktober 2016 23:28 schreef Teslynd het volgende:
Wat doen ze eigenlijk 's nachts in de vroege uurtjes?

Belangrijkste : jagen. Verder lekker door de buurt struinen zonder dat ze door menselijke activiteit worden gestoord. Daarbij hebben ze ook de gelegenheid hebben om met andere buurt- of zwerf-katten contact te maken, wat soms tot ruzie leidt.

Gisteren een interessante avond.

Het begon met Diesel. Ik zat met Cayok tegen me aan op de bank, en op een gegeven moment kwam Diesel ook binnen, en sprong op het tafeltje voor de bank. Ik verwachtte dat hij door zou lopen en direct over me heen zou gaan liggen, maar hij begon aan een wel heel uitgebreide wasbeurt. Na een tijdje keek ik eens wat beter, en er leek zich een plasje om hem heen te vormen. Toen toch maar eens wat geaaid en gevoeld, en zijn buik en poten waren drijfnat, zijn rug wat minder. Het heeft hem een kwartiertje gekost voordat hij zichzelf voldoende had bijgewerkt om zich bij me op de bank te nestelen. Het lijkt erop dat hij, net als zijn broertje, een duik in de singel heeft genomen, of dat hij nadere kennis met de koi-karper vijver van de buurman heeft gemaakt.

Daarna kwam Blackie. Nadat ze een tijdje de rieten transport-mand in de huiskamer gebruikte om warm te komen liggen, was ze uitgeweken naar een mandje dat in het halletje stond. Dat leek gisterenavond toch nog te koud, en ze liep later op de avond (de temperatuur buiten viel snel) de huiskamer binnen, en begon zowaar weer eens een verkennings-rondje in de kater-hoek te doen. Na een tijdje ging ze gewoon onder de tafel zitten (ze keek wel een tijdje mijn kant op, maar met Cayok naast me en Diesel half over me was ik niet echt een optie voor haar), en uiteindelijk ging ze op een van de kussentjes in die kater-hoek liggen, waar ze nog steeds lag toen ik naar bed ging. Toch een gunstige ontwikkeling, en wel een bewijs dat zij zich qua geur nu helemaal een onderdeel van de groep voelt.

Ondanks dat ze zich zo graag buiten ophoudt, heeft ze weinig echte problemen met de groep, als het snoepjes-tijd is zit ze meestal samen met Cayok op het tafeltje, met de kopjes soms maar een decimeter van elkaar af, om maar zo dicht mogelijk bij de bron van de snoepjes te zijn. En vanochtend lag ze zich in het herfst-zonnetje om te rollen, waarbij ze Pepe maar net niet raakte (toegegeven, dat is ook wel de jongen waar ze zich het gemakkelijkste bij voelt).

quote:

Op zondag 23 oktober 2016 22:20 schreef Prego het volgende:

[..]

ziet je roedel deze mooie dame nog ooit? Zo ja, hoe gaat het dan nu?

Ik heb de dame de laatste tijd niet gezien, maar de baasjes zetten door de koude nu ook niet meer zo snel het keukenraam open.

De heren hebben een drukke nacht gehad. Ik loop vanochtend de huiskamer in, doe het licht aan (spaarlamp, dus lange opstarttijd), en loop door naar de keuken. Toen ik weer terug de huiskamer inkwam, zag ik dat ik, puur op geluk, het een en ander aan fauna had gemist : 2 kleine muisjes, en een bruine rat met een lijf van 26 cm en een staart van 20 cm (even de rolbandmaat gepakt). Mooi werk !

Diesel wil de laatste tijd later op de avond zo graag over me heen gedrapeerd liggen dat het volgende scenario regelmatig voorkomt :
• Diesel komt binnen, springt op de bank, en gaat met voorpoten en borst op me liggen.
• Hij blijft onrustig.
• Hij springt weer van de bank af, en loopt naar de keuken om te eten.
• Hij komt terug, gaat weer over me heen liggen, slaakt een diepe zucht, en gaat liggen slapen.

En Chester begint steeds meer te ontspannen : als hij op de grond zit, en ik loop langs en buig me over hem heen, gaat hij nu meestal niet meer op de vlucht, maar laat alvast zijn kopje wat zakken om zijn nek beter aan te bieden voor krabbelwerk. En hij ligt de laatste tijd zelfs op mijn plekje op de bank, en blijft daar gewoon liggen. Onlangs ben ik toen maar een kussen verder gaan liggen, en kreeg Diesel even later ook langs, dus lag ik weer met 2 katten. De enige frustratie ontstond bij Cayok, die ook bij me wilde liggen, maar zijn plekje al door Chester ingenomen zag.

Blackie heeft het gelukkig opgegeven om nog 's nachts buiten rond te hangen. Ze loopt nu ergens in de loop van de avond mijn slaapkamer binnen en gaat dan op een sporttas achter de deur liggen (direct naast die sporttas staat een hele luxe pluchen kattenmand ...), en vertrekt dan vroeger of later in de ochtend. In tegenstelling tot mijn katers, die gewoonlijk overdag verspreid door het huis voor pampus liggen, en 's nachts buiten lopen te klooien, is Blackie een echte daywalker.

Zaterdag was echt guur, en het gevolg was dat ze bijna direct na het rondje zachtvoer (wat rond 18:30 aan de vroege kant was), al boven is gaan liggen, en in ieder geval lag ze daar nog steeds rond 02:00. Rond 06:30 lag ze daar nog steeds, of weer, en toen ik rond 09:30 opstond ging ze bij de buitendeur zitten om eruit te mogen, maar kwam bijna direct weer binnen voor het rondje vleeswaar bij mijn ontbijt. Daarna is ze wel buiten geweest, maar lag later toch weer binnen. Chester is toen, tegen zijn gewoonte in, in het rek in mijn slaapkamer gaan slapen, die had door dat ze er lag en wilde bij haar in de buurt zijn. Toen ze rond 02:00 weer naar buiten stapte, volgde hij haar korte tijd later, waarop zij even het initiatief tot wat snuffelen nam; zelfs zo intensief dat hij er bang van werd, en een pootje ter verdediging optilde. Waarop zij natuurlijk weer begon te grommen, jammer dat de goede bedoeling harerzijds door eerdere negatieve ervaringen werd verstoord.

Ik zou Blackie liever in de huiskamer hebben, zodat ze wat verder kan socialiseren, maar momenteel maakt ze graag gebruik van het gegeven dat de katers 's nachts niet boven komen, maar alleen in de huiskamer rondhangen. En ik ben allang blij dat ze bij echt slecht weer toch maar binnenkomt.

Pepe is tegenwoordig juist later op de avond buiten, blijkbaar is dat een tijd waarop prooi erg actief is. Zo kwam hij ook zaterdag rond 22:30 binnen met een grote muis, en heeft die smakelijk zitten verorberen terwijl ik ook wat aan het snacken was.

Blackie heeft nu een ritme voor binnenslapen : begin van de avond gaat ze op mijn slaapkamer liggen, als ik naar bed ga wordt ze wakker van al die activiteit en wil naar buiten. Een paar uurtjes later komt ze dan weer binnen, en blijft slapen totdat ik mijn bed uitkom, of onder de douche vandaan kom.

Vorige week bleef ze een keertje slapen toen ik rond middernacht naar bed ging, maar toen ik een half uurtje later werd gebeld om een probleem op te lossen, wilde ze wel de deur uit. Toen ik rond 02:30 gezorgd had dat ook grote schepen de volgende dag weer de Nieuwe Waterweg opkonden, kon ik weer naar bed, en nog voordat ik in slaap was hoorde ik haar eerst op zolder gaan eten, en zich daarna weer in mijn slaapkamer nestelen.

Zondag was ze ook in de loop van de nacht weer binnengekomen, en wilde pas naar buiten toen ik rond 09:30 eruit kwam. Ze was weer binnen voor het rondje vleeswaar, ging daarna weer snel naar buiten en was nog sneller terug door de storm. Ze ging toen in de huiskamer op de vensterbank liggen, maar kwam niet echt tot rust door de geluiden van de storm. Uiteindelijk kwam ze heel timide toch maar naast me op de bank liggen.

De storm had op de heren minder effect, 3 lagen gewoon te pitten, Pepe zat enthousiast te kijken naar alles wat er voorbij woei.

Blackie begint meer te wennen aan thuis slapen, ze slaapt nu op mijn bed i.p.v. in de mand. Dat zou mogelijk veroorzaakt kunnen zijn door Cayok, die haar slaapplaats door had, en haar treiterde door op de stoel ernaast te springen en dan dreigend omlaag te staren. Hij is nog steeds niet echt blij met haar, en haalt dit soort geintjes vaker uit, favoriet is ook achter een deur gaan zitten waar zij langs zou kunnen komen. En toch kunnen ze wel min of meer vriendelijk tegen elkaar doen.

En soms ligt het echt aan haar. Ze liep onlangs door de huiskamer, op ruime afstand van een plek waar Chester sliep. Chester werd wakker, en draaide zich om om te kijken, en zij begon te blazen, geen idee waarom. En toen ging Chester toch even achter haar aan. Dat was jammer, want een paar dagen eerder was Blackie juist weer lief neusje-aan-neusje met hem aan het snuffelen, en wilde zelfs even wat verder aan hem ruiken, maar Chester vertrouwde haar toch niet en tilde een voorpoot op.

Maar gisteren heeft ze uren op bed geslapen, terwijl Pepe daar ook lag. Zij was na het ontbijt op mijn bed gaan liggen, op de opgevouwen deken bij het hoofdkussen, en toen ik me ging omkleden was Pepe me gevolgd (geen idee waarom, hij komt maar heel zelden de trap op), hij hoorde vogeltjes buiten, en schoot via het bed het kozijn in. Ik ging toen aan het werk, maar toen ik een tijdje later weer even ging kijken, was Pepe op de opgevouwen deken aan het voeteneinde gaan liggen, en een paar uur later lagen ze daar nog steeds. Die opgevouwen dekens zorgen er natuurlijk wel voor dat voor beide een duidelijk mini-territorium bestaat, en Pepe is degene waar Blackie zich het meest vertrouwd bij voelt.

Naar mij blijft ze toch erg volgzaam, als ik naar de AH ga loopt ze nog steeds mee tot de territorium-grens, en blijft daar wachten tot ik terugkom. En toen ik deze week naar het stembureau moet voor het plaatselijke referendum, een diikke 200 m lopen, bleef ze eerst op de terrorium-grens die kant op (ca. 50m) even aarzelen, maar liep toen met me op toen ze merkte dat ik op haar wachtte. Ze is toen meegelopen tot aan het stembureau, maar bleef daar toch buiten op een hekje wachten totdat ik klaar was, en trippelde toen weer vrolijk mee. Ze vertrouwt me wat dat betreft blindelings.

Dat het winter is valt niet alleen aan Blackie's slaapplaats te merken, maar ook aan de beide Limburgers uit de groep. Die zijn 's zomer heel actief, ze trekken aardig door de wijk, waar de beide Rotterdammers toch wat dichter bij huis blijven. Cayok, die er 's zomers bijloopt alsof bij een schildklier-probleem heeft, is nou toch wat voller, en Chester, die 's zomers ook aan de magere kant is, ik schat een kilo of 5, is nu een plofkat, naar schatting een kilootje of 7.

quote:

Op zondag 4 december 2016 21:36 schreef Teslynd het volgende:
Pepe is toch die grote? Misschien maakt z'n omvang hem meer betrouwbaar.

Hij is vooral de minst opdringerige. Hij heeft geaccepteerd dat zij geen contact wil, en is groot genoeg en relaxed genoeg om de sporadische tik die ze alsnog uitdeelt te incasseren zonder er iets tegen te doen.

Zo, oud&nieuw is weer achter de rug.

Zoals gewoonlijk speelden er 2 dingen : het vuurwerk, en een "vreemde" (mijn broer) die langskwam, en andere mensen vinden ze toch al niet zo leuk. Dit jaar kwamen ze al helemaal niet tot enige toenadering, wat de vorige jaren nog wel gebeurde.

Wat vuurwerk betreft viel het eigenlijk iets mee. Zoals gewoonlijk had ik in de loop van de middag de kattenluiken gesloten (en er een plankje voor gehangen, ik heb al eens een keer zo'n plastic deurtje in stukken zien vliegen toen Chester in paniek raakte). Maar toen het een keer goed begon te knallen raakte Cayok in paniek, wist het plankje weg te krijgen, en zat bezeten aan het deurtje te krabbelen om eruit te kunnen. Dat is het maffe van de paniek bij mijn beesten (en al helemaal als ze gezamelijk een stampede opzetten) : als je binnen schrikt dan wil je naar buiten vluchten, als je buiten schrikt dan wil je naar binnen vluchten; ook al is de oorzaak van de schrik juist daar waar je naar toe wil vluchten.

Later op de avond heeft Cayok, net zoals vorig jaar, een periode gehad waarin hij klagelijk liep te mauwen, maar dit keer was het na een kwartiertje aandacht afgelopen en trok hij zich rustig onder de bank terug.

Ook een verschil met vorig jaar is dat de heren zich verdeelden tussen bank en bed als schuilplaats; dat laatste resulteerde in Chester en Pepe die zich geruime tijd samen met Blackie onder mijn bed verschuilden, gelukkig zonder conflicten.

Blackie gedroeg zich ook redelijk hetzelfde als vorig jaar : de hele avond bedelen om naar buiten te mogen, totdat ze om 3 uur uiteindelijk mocht. Toen liep ze even naar buiten, maar kwam weer direct naar binnen. Toen ik een half uurtje later naar bed ging hoorde ik haar nog de bak gebruiken, voordat ze zich tegen mijn enkels aannestelde. Rond 8 uur stond ze op, en ik dacht dat ze toen wel naar buiten wilde, maar bleek uiteindelijk toch alleen maar even de bak te willen gebruiken, daarna heeft ze nog op mijn bed liggen slapen tot ik er rond 11 uur uit kwam. En rond half elf was Diesel langsgekomen voor een kroel-beurt, zonder dat een van beide zich stoorde aan de andere.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-01-2017 12:58:32 ]

Ik ben heel benieuwd wat Blackie gaat doen als het weer weer beter wordt.

Ik ben de laatste weken al een paar keer bij thuiskomst niet door haar begroet, wat bleek te komen doordat ze overdag naar binnen was gegaan en nog op mijn bed lag te slapen. Ook heeft ze me nu wel vergeven dat ik met mijn volle gewicht op haar stond, ik heb haar nu een paar keer, als ze het 's ochtends te onrustig vond om op mijn slaapkamer te blijven, opgepakt zonder dat ze echt tegenstribbelde, en op mijn bed neergepoot, waar ze gewoon bleef liggen. En, terwijl ze vroeger op mijn bed altijd helemaal op een puntje ging liggen, kruipt ze nu doelbewust tegen mijn enkels aan.

Ze lijkt nu mijn bed niet alleen prettig te vinden als bescherming tegen het weer, maar ook omdat ze daar rustig en veilig kan slapen. Want waar ze eerder pas bij temperaturen onder de 5^o binnenkwam, komt ze nu ook boven de 10^o binnen.

Deze week weer eens wat leuke stapjes vooruit in de relatie tussen de dame en de heren.

Blackie begon met de vorst steeds vaker binnen te slapen, aanvankelijk uitsluitend op mijn slaapkamer, zeker 's avonds ver van het kater-gewoel. Na een tijdje begon ze toch in te zien dat de 10-12^o van mijn slaapkamer wel beter was dan de temperaturen onder nul buiten, maar dat de 20^o van mijn huiskamer toch wel erg lekker was.

Dus kwam ze 's avonds toch daarheen, en lag aanvankelijk vooral op het kozijn : wat hard, marmer, maar wel direct boven een radiator, en wat verheven boven kater-massa, dus veiliger. Na een paar daagjes kwam ze op schoot liggen, of naast me. Het was wat jammer voor Cayok en Diesel, die zich toch wat minder prettig voelden in de nabijheid van de dame, hoewel zij juist liet zien de heren vooral te negeren als ze niet heel erg dichtbij kwamen. Ze is duidelijk nog wat meer ontspannen geworden. Ze gaat nu ook overdag rustig naar binnen om op de bank te slapen.

Blackie gaat nog steeds wel vroeg in de ochtend op pad, maar komt daarna toch weer binnen, en nestelt zich dan toch op mijn bed (gewoonlijk tegen mijn voeten/enkels). Ze lag een keer op heuphoogte, wat bleek te komen doordat Chester al in het rek aan mijn voeteinde lag, en daar wilde ze wat afstand tot bewaren.

Aangezien ik nu vakantie heb en uit kan slapen, ontstond er toch een probleempje, omdat dan Diesel bij me wil kroelen en daarna wegdoezelen, en dan is hij toch weer wat onzeker met Blackie. Het gaat echter best goed, als hij op mijn bed springt reageert Blackie niet, zelfs niet als Diesel nog wat gefrustreerde mekker-geluidjes maakt. En terwijl ze eerder deze week nog op een paar dm afstand lagen, Diesel in mijn knie-holte en Blackie tegen mijn scheen, lag ik vanochtend op mijn rug, met Blackie tussen mijn benen tegen mijn schenen. Diesel kwam erbij en ging tussen mijn dijen liggen, maar zakte toch wat onderuit toen hij klaar was met kroelen, wat uiteindelijk ertoe leidde dat ze met hun kontjes tegen elkaar lagen; zonder gezeur.

Natuurlijk hoeft er maar een keer een probleempje uit de hand te lopen, en dan zijn we weer terug bij af, maar ik heb hoop. Deze week zat Cayok op een wat hoger kastje bij de bank, schrok en sprong omlaag, daarbij zowat op Blackie landend. Geen ruzie, en Blackie leek niet echt aangedaan. Er is hoop.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 26-01-2017 11:16:49 ]

't Wordt weer een stuk warmer, en het spul gaat wer vaker naar buiten, en natuurlijk zeker Blackie. Ik was dus gisterenavond blij verrast dat ze, terwijl het buiten toch een "behaaaglijke" 7^o was, anderhalf uur op mijn schoot heeft liggen dommelen.

Ook vannacht is ze tegen 4 uur weer op mijn bed komen liggen, maar toen ik vanochtend gewekt werd doordat 6 kg Diesel ietwat onbehouwen bij me kwam liggen, was zij er niet meer.

Toen ik naar beneden ging voor ontbijt deed ik de voordeur open, en verwachtte dat zij vrij snel binnen zou komen. Ik stond echt verstomd toen zij vervolgens naar buiten liep, blijkbaar lag ze ergens in de huiskamer. En bij het ontbijt kwam ze weer gezellig naast me liggen.

Ze lijkt wat huislijker te zijn geworden door het gedwongen binnenzijn door de vorst. Benieuwd of het standhoudt.

Blackie slaapt nog steeds vaak binnen. Zelfs als het lekker weer is, blijkt ze regelmatig nog in de huiskamer te verblijven als ik van werk thuiskom, ondanks de 4 katers.

Ze is momenteel ook goed in vogeltjes vangen, en deze week verbaasde ze me door, toen ik 's ochtends de voordeur voor haar opende, met een vogel in haar bekje naar binnen te stuiven. De bescherming die het huis biedt was blijkbaar belangrijker dan het risico dat de heren ook mee wilden spelen.

Ze heeft nog wel eens een situatie waar ze het nodig vindt om naar een van de heren te blazen of te grommen, maar dat is voor haar dan ook geen aanleiding meer om direct naar buiten te stuiven. Op dit moment is mijn huis voor haar weer echt een plaats waar ze zich veilig voelt en tot rust kan komen. Ik hoop dat het nu zo blijft.

quote:

Op donderdag 9 maart 2017 10:29 schreef Teslynd het volgende:
We hopen met je mee.
Hoe staat het met haar broer?

Ik ben momenteel niet zoveel buiten, dus ik heb weinig kans om die zwerver te zien. Dat zal mogelijk weer komen als ik weer naar de singel ga met de club.

quote:

Op woensdag 8 maart 2017 19:48 schreef mvdejong het volgende:
Ze is momenteel ook goed in vogeltjes vangen, en deze week verbaasde ze me door, toen ik 's ochtends de voordeur voor haar opende, met een vogel in haar bekje naar binnen te stuiven. De bescherming die het huis biedt was blijkbaar belangrijker dan het risico dat de heren ook mee wilden spelen.

Dat was geen vogeltje, het bleek uiteindelijk "iets" harigs te zijn, gezien de resten die ik terugvond. Maar die resten waren zo schamel dat het niet herkenbaar was. Geen idee of alles is opgegeten, of dat ik over een paar dagen mijn neus kan volgen naar de laatste stukjes.

En vanochtend werd duidelijk wat het eigenlijk was, want ze kwam met iets gelijkvormigs binnen : een jong konijntje. Blijkbaar heeft ze haar jachtgebied uitgebreid tot bij de metro-sporen, waar inderdaad veel konijnen zitten, en is daar succesvol.

Ze schoot weer naar boven met haar prooi, omdat ze op de deurmat last had van overmatige interesse van de beide broertjes. Ze had er op een gegeven moment genoeg van, toen heeft Pepe de restanten gejat en mee naar de huiskamer genomen. Hij wilde toen gaan eten, maar leek iets te missen, ging weer naar boven en kwam met de kop terug, die hij met smaak verorberde. De rest werd uiteindelijk door iedereen genegeerd en die heb ik toen maar in de kliko gegooid.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 12-03-2017 11:52:10 ]

't Is lekker voorjaarsweer, dus hebben Diesel en Chester gisteren en vandaag heel wat uurtjes op de tuinbank buiten doorgebracht. En Blackie heeft gisteren en vandaag overdag heel wat uurtjes binnen liggen te slapen.

Omdat Cayok ook veel om mij heenhangt, heb ik de laatste tijd al aardig wat zwart-witte confrontaties mogen beleven, en als ze elkaar onverwacht tegenkomen wordt er wel wat geblazen, maar daarna gaat ieder zijns/haars weegs, alsof er niets is gebeurd.

Er lijkt toch echt een verandering in haar instelling te zijn gekomen, ze is wat meer bereid om de katers te trotseren zonder het te escaleren, om op een rustig plekje te kunnen slapen.

Blackie lijkt nog steeds liever binnen dan buiten te slapen, ondanks het voorjaars-weer is ze vandaag regelmatig binnen geweest. Wie weet of ze dat volhoudt, in ieder geval zijn de aanvarinkjes met de heren steeds minder fel, en geen reden meer om direct naarbuiten te stormen.

Er zijn ook wat ontwikkelingen in haar oorspronkelijke groep, dus ik zal toch maar eens de hele familie-geschiedenis oplepelen, maar om die 4 generaties te volgen toch maar even dit :



Legenda :
• naam in blauw : kater
• naam in rood : poes
• + rechtsboven : niet meer in leven
• grijze achtergrond : bloedverwantschap (overigens is het natuurlijk heel goed mogelijk dat de nestjes geheel of gedeeltelijk ook door katers uit de groep verwekt zijn)

De voormalige eigenaar had een jaar of 8 geleden 1 poes, toen plotseling een buurvrouw voor zijn deur stond met 2 kittens, die in een plastic zak voor haar deur waren gedropped. De buurvrouw is absoluut geen kattenmens (ze had toendertijd een papagaai), en dus werden ze als Snip (poesje) en Snap (katertje) door hem geadopteerd.

Door niet tijdig te steriliseren was Snip natuurlijk bij haar eerste krolsheid zwanger, wat resulteerde in 3 levende, en 1 dood kitten. Tenminste, dat was het eerste idee, maar hij liet haar zoveel mogelijk met rust, en na 2 dagen ontdekte hij dat er nog iets uitstak. Dat betekende dus een spoed-hysterectomie om de hele rottende toestand te verwijderen, waarna Snip voor de 3 levende kittens een toegewijd moedertje was. Maar, de periode zorgde er wel voor dat zij altijd een heel klein poesje bleef, terwijl haar broer Snap juist behoorlijk groot werd. En zij gedroeg zich daarna heel agressief naar alle andere katten, waardoor de oorspronkelijke poes uiteindelijk als eerste gevlucht is.

Van de 3 kittens zijn de 2 katers Smurf en Muppet overreden, de ene door een scooter, de andere door een metro. De poes Melanie heeft een nestje gekregen met 2 katers, Frodo en Gabriel, en een poes, toendertijd Threska genoemd, jullie beter bekend als Blackie. Elk van deze kittens was de eigen kat van een van de (stief-)dochters, maar alleen Frodo is met een stief-dochter meegegaan toen die het huis verliet.

Melanie is op een gegeven moment gevlucht, en waarschijnlijk aan nies-ziekte overleden (hij heeft haar nog een keertje gezien), Gabriel is ook gevlucht maar die heb ik vorig jaar nog gezien.

Threska heeft een eerste nestje van 5 of 6 kittens gekregen, waarvan Hummeltje in de groep is gebleven, en voor de rest een plekje is gevonden. Maar toen ze van een tweede nestje zwanger was, is ook zij gevlucht en heeft haar toevlucht onder een dekzeil van een tuinbank gezocht. De betreffende buurman heeft haar opgenomen, wat buurkinderen hebben haar Blackie genoemd, en ze is via het asiel bevallen bij een pleegezin, waarna ze weer terugkeerde en van een heerlijk rustig leventje als enige kat bij een echtpaar genoot. Helaas ging het echtpaar bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd verhuizen naar een 55+-flat op een 9^e verdieping, wat ze met dit straatmeisje niet aandurfden, waarna ze in mijn groep belandde. Hoe dat verder verliep heb ik ruimschoots beschreven.

Ondertussen verloor de oorspronkelijke eigenaar eerst zijn tweede vrouw bij scheiding, en later zijn baan, zodat hij met de restanten van de groep, stam-moeder Snip en haar broer Snap, en achterkleinzoon Hummeltje, moest verhuizen naar iets goedkopers. Dat was een bovenwoning, maar het trio heeft dat zonder al te veel problemen aanvaard. Helaas hebben eind vorig jaar Snap moeten laten inslapen vanwege erfelijk cysten aan nieren en lever; dat is dus ook geen leuk idee voor ons beide als baasjes van familie-leden.

De met een stief-dochter meeverhuisde Frodo, de broer van Blackie, verging het ook niet geweldig. Hij is een keer ontsnapt, en werd prompt door een scooter gegrepen, waarna hij met een achterpoot minder door het leven moest. Ook was het een erg vol huis met de stief-dochter en haar partner, haar moeder en haar 4 kinderen. Ze had het idee dat Frodo zich daar niet prettig voelde, en ik kan dat begrijpen. Uiteindelijk heeft ze haar stiefvader gevraagd of hij bereid Frodo over te nemen, en hij wilde het wel proberen.

Hij probeerde hem eerst direct rond te laten lopen, maar Frodo reageerde bang&boos naar zijn oma en neefje, dus ik heb hem opgedragen de nieuweling eerst maar even in een eigen kamertje te zetten totdat hij over de schok van de verhuizing heen was. Frodo liet zich wel oppakken, als het niet te lang was, en baas is regelmatig bij hem in het kamertje gaan zitten. Opvallend was dat de familie gematigd geinteresseerd, en wat timide reageerde, wat echt een verrassing was gezien het gedrag dat we van Snippie gewend waren.

Na een kleine week heeft Frodo weer de vrijheid in huis gekregen, en hij zoekt alweer toenadering naar de baas (en naar mij toen ik langskwam), en is vandaag al bij hem op de bank gaan liggen. En de katten ontlopen elkaar vooralsnog zoveel mogelijk, met hoogstens wat geblaas.

[ Bericht 0% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:14:45 ]

Het loopt momenteel lekker met Blackie. Ondanks de toenemende temperaturen ligt ze toch regelmatig binnen te slapen, en de enkele jengel-grom-blaas confrontatie met Cayok is voor haar geen reden meer om direct weer naar buiten te gaan.

Vanochtend liet ze zien hoe veel zelfvertrouwen ze begint te krijgen. Eerder gedurende de nacht had ze een paar uurtjes tegen mijn schenen aan liggen te slapen, en tegen 7 kwam Diesel bij me liggen. Rond 9 uur werd ik weer wakker, en voelde de grote massa van Diesel nog steeds in mijn knie-holte. Even later hoorde ik de geluiden van een kat die zich zat te wassen, en aangezien Diesel duidelijk doodstil lag, had ik dus tenminste nog een tweede kat op mijn bed. Ik verwachte dus Pepe of Chester, die ook wel eens Diesel komen opzoeken als die bij mij ligt. Tot mijn verbazing bleek het Blackie te zijn, die op mijn bed gesprongen was, en de aanwezigheid van Diesel geen reden meer vond om weer te verdwijnen. En in dit geval had Diesel blijkbaar ook geen zin om moeilijk te doen over haar aanwezigheid (ondanks dat ze hem buiten nog steeds soms opjaagt).

[ Bericht 7% gewijzigd door mvdejong op 15-04-2017 18:58:31 ]

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 19:35 schreef Prego het volgende:
Gaat goed met die twee

Ja, zelfs als je Blackie door het huis ziet lopen straalt ze gewoon meer zelfvertrouwen uit.

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 22:49 schreef Teslynd het volgende:
Als de verloren zoon er alsnog bij komt, dan begint het waarschijnlijk weer van voren af aan. Was wel even duizelingwekkend, die complexe Blackie-historie.

Broer Frodo zal in ieder geval niet bij ons intrekken, zijn verhuizing naar zijn oma en zijn neefje is een uitkomst gebleken. Hij is nu helemaal gesettled, en vliegt voortdurend door het huis met Hummeltje, die twee hebben elkaar helemaal gevonden als speel-kameraadjes. Frodo is een stuk groter dan Hummeltje, maar heeft maar 3 poten, dat lijkt een goede balans. Daardoor valt Hummeltje zijn overgrootmoeder weer wat minder lastig, al krijgt die nu af en toe ook haar kleinzoon wel eens over zich heen. En het is ook qua aanhankelijkheid naar de baas een goede vervanger van de eerder ingeslapen Snap. Onlangs kwam een deel van het vorige huishouden van Frodo even op bezoek, en hij is toen op zolder blijven zitten totdat ze weer wegwaren. De nieuwe baas had het idee dat hij bang was weer terug te moeten. En ja : meer rust, meer van het goede soort aandacht (niet de hele dag kleine koters achter je aan), en een kat als speelmaatje; hij is er wel op vooruitgegaan.

Ik heb nog een kleine hoop dat ik Blackie's andere broer, de zwervende Gabriel, te pakken krijg. Maar dat zal lastig worden.

Ik heb nog wat foto's van Blackie's familie :

Stammoeder Snip :


Wijlen haar broer Snap :



Kleinzoon Frodo (Blackie's broer) :





Achterkleinzoon Hummeltje (Blackie's zoon uit haar eerste nestje) :


[ Bericht 2% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:16:12 ]

quote:

Op woensdag 19 april 2017 22:31 schreef Prego het volgende:6

[..]


Dit heb ik niet mee gekregen, waarom zwerft Gabriel?

De hele groep daar functioneerde niet, met name doordat de leidster, Snip, met alles en iedereen ruzie had, i.p.v. een stabiliserende invloed te hebben (zoals Diesel in mijn groep). Melanie, Gabriel en Blackie zijn daarom gevlucht, Blackie vermoedelijk ook nog omdat ze voortdurend belaagd werd door haar mannelijke familie-leden.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-04-2017 20:53:25 ]

Blackie begint zich echt op haar gemak te voelen, en er is weer een belangrijke horde genomen : de spanning tussen haar en Diesel lijkt weg. Diesel voelde zich als groepsleider niet echt gerespecteerd door haar, onder andere omdat zij hem tot voor kort opjoeg als ze beide buiten waren (natuurlijk, met zijn 6 kg, en zijn vecht-ervaring met grote katers, tegen haar 4 kg was het ook wel zijn tolerantie dat het kon). Maar zij is daar mee gestopt, en het ging de afgelopen dagen plotseling snel vooruit met de onderlinge relatie.

Zaterdag stond ik in de keuken, met Blackie bij me, en Diesel kwam ook langs. Tot viermaal toe heeft ze geprobeerd neusje aan neusje met hem te gaan staan, maar hij durfde het niet aan, stapte terug, en bij de 4e keer ging hij maar weg.

Toch schijnt hij door te hebben gekregen dat ze niet meer het feeksje is van voorheen. Zondag was een lekkere zonnige dag, dus de hele meute, inclusief Blackie, lag vanaf een uur of 10 binnen te slapen (ze hadden de hele nacht buiten rondgehangen). Blackie ging rond een uur of 4 naar buiten, en kort daarna ging ik tegen het tuinhek wat aan verschillende fietsen sleutelen. Tegen 5 uur was ook Diesel wakker, en kwam ook naar buiten, en zocht een plekje op warme tegels, maar in de schaduw. Hij heeft daar een meter of 10 heg voor, maar waar ging hij liggen :


Blijkbaar vertrouwt hij haar nu.

En de beloning voor dat vertrouwen kreeg hij vandaag. Ik kwam tegen 7 uur van mijn werk thuis, zette de fiets tegen het hek en plofte op de grond. 2 minuten later zat ik in de gebruikelijke kring van katten, waar af en toe wat verschuivingen in plaatsvonden. Op een gegeven moment zaten Diesel en Chester rechtop, op een 25 cm afstand van elkaar. Na een tijdje stond Blackie op, liep naar het duo toe, en stapte met een krom ruggetje en haar staartje strak omhoog op minder dan 1 cm langs Diesel's neus. Toen de haar hele lijfje zo gepresenteerd had bleef ze even staan, zodat hij aan haar achterkantje kon snuffelen, en draaide zich toen om. Zo konden ze even aan elkaars neusje snuffelen, en ze probeerde hem ook nog een kopje te geven, al was dat toch nog iets teveel voor hem.

Ik was echt verstomd, de kater die zich niet gerespecteerd voelde kreeg van de schuldige de uitgebreide formele begroeting van leider door groeps-lid, perfect uitgevoerd volgens de katten-etiquette.

[ Bericht 0% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:16:36 ]