Cayok & Chester, Diesel & Pepe, en Blackie

quote:

Op maandag 13 juni 2016 16:03 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Mooie buurtkat.

Ik vind het zo leuk om de avonturen van deze katten te volgen.

Het is zo jammer dat deze fraaie dame zoveel moeite heeft met omgang met haar soortgenoten. Ze is nu zelfs onder behandeling voor allergie-symptomen die door stress worden veroorzaakt, en die haalt ze zichzelf op de hals door toch steeds weer de confrontatie te zoeken. Terwijl ze toch genegeerd wordt zolang ze maar zelf niet aanleiding tot onaangenaamheden geeft.

Blackie heeft steeds meer zelfvertrouwen, ook in de huiskamer. Als ik nu 's ochtends beneden kom en de deur opendoe, dribbelt ze direct naar binnen, en springt op het tafeltje bij de bank voor een intensieve krabbel-sessie. Pas daarna gaat ze naar de keuken om wat te eten, en wacht dan binnen totdat het rondje vleeswaar er komt.

Grote kat is groot :


... hij past maar nauwelijks in die stoel. Afgelopen weekeinde heb ik de buren geholpen hun nieuwe bankstel op te halen (zij hebben een Ford Ka zonder trekhaak, ik een Volvo V70 met). Bij Seats & Sofas zag ik een kinderstoeltje dat perfect leek als kattenmeubel, maar EUR 100 vond ik toch wat overtrokken. Echter, 's middags hadden de buren op hun zolder een oud kinderstoeltje van hun zoon gevonden, en het was best populair. Chester heeft er ook al ingelegen, maar de foto's waren niet acceptabel, en Cayok vond het ook wel een goed idee toen de regen hem dwong binnen te slapen :


Ik ga het wel binnenkort even uit elkaar halen, het textiel even door de wasmachine halen, en het houtwerk afschuren en satijn-zwart lakken, zodat het beter bij de rest van het interieur past.

Blackie toonde deze week twee keer goed gedrag. Ik ga veel met de fiets naar het werk, en als ik dan terugkom bij mooi weer wordt ik eerst door Blackie begroet, en de rest volgt dan vrij snel. Ik ga dan vaak even op de grond zitten uitpuffen, en genieten van het gekrioel.
• Ze zat eerder deze week buiten met haar ruggetje naar de deur, en Chester kwam naar buiten en probeerde haar in het voorbijgaan een klassiek full-body kopje te geven. Dat was voor Blackie toch een stapje te ver, en ze gaf hem een fraaie links-rechts combinatie, waarop ze zich weer omdraaide in haar vorige positie. Chester bleef zitten waar hij zat, en ze zaten zo nog een tijdje op nog geen decimeter van elkaar, zonder dat het verder escaleerde. Uiteindelijk liep Blackie rustig naar de schaduw van een struik. Fraai ingehouden van beide.
• Vandaag lag Diesel op de grond bij me, nadat ik een tijdje zijn buikje had gekrabbeld. Blackie, die zich al even eerder had laten aanhalen, kwam weer langs, en toen ze weer wegliep, deed ze dat vlak langs Diesel, en gaf hem zelfs iets wat bijna een kopje zou mogen heten. Ze schrokken er allebei enigzins van, maar er gebeurde verder niets.
De wederzijdse gewenning gaat steeds iets verder, benieuwd waar dat ooit toe gaat leiden. Dat ze ergens het groeps-gebeuren toch wel prettig vind is duidelijk, anders zou ze bij dit soort gelegenheden toch wel afstand houden.

Haar voormalige tegenzin tegen de huiskamer is nu echt weg. Ik kom zojuist weer beneden, het is heerlijk weer, en de heren houden zich dan ook buiten op. Mevrouw zat echter rustig in het kozijn naar buiten te kijken; en na het rondje kattensnoepjes nam ze weer haar plaatsje achter het raam in.

[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:12:02 ]

En ook een goed kiekje van Chester in de kinderstoel :


Deze week trouwens nog wel even geschrokken : ik kom thuis, en Blackie zit zwaar in de stress. Ze hing wel even bij me in de buurt, maar bleef op afstand, verplaatste zich buikschuivend, en schoot als een raket weg als er ook maar iets gebeurde. Ze kwam ook niet binnen eten, zelfs niet in het halletje, maar toen ik later mijn auto ging uitruimen was ze toch wel in de buurt, en uiteindelijk heb ik haar kunnen overhalen wat zachtvoer te eten in het portiek van de buren. Tegen de tijd voor snoepjes was ze al weer aardig tot rust gekomen, en stond, weliswaar buiten voor de deur, zonder problemen tussen twee van de heren bij het uitdelen. Toen ik 's avonds net in bed lag begon het te hozen, dus liep ik nog even naar beneden en deed de deur open, waarop ze direct naar binnenstormde. Ze had ook geen problemen toen ik haar oppakte en naar de 1e verdieping droeg, ze klom nog even naar zolder om daar wat te eten, en keerde daarna terug om op mijn bed neer te ploffen. Geen idee wat er gebeurd is, maar het lijkt eerder een probleem met mensen dan met katten geweest te zijn, en het was gelukkig vrij snel achter de rug, ik hoefde niet weer overnieuw te beginnen met het winnen van haar vertrouwen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:12:22 ]

Ik ben de afgelopen week betrokken geraakt bij het terugvinden van een verloren poezenbeest.

"Witte" woont eigenlijk een wijk verder, maar werd wegens afwezigheid van haar bejaarde bazin eventjes dichterbij hier verzorgd. Helaas was de verzorgster niet ingesteld op een 10 jaar oude poes die niet aan vreemden gewend is, en allereerst werd ze door het lieftallige beestje zorgvuldig ge-Black&Decker-d, en vervolgens lanceerde het beestje zich 4-hoog uit een raam. De verzorgster heeft nog een paar dagen zelf geprobeerd haar te vinden, maar uiteindelijk toch Amivedi ingeschakeld, wat resulteerde in het verschijnen van wat aanplakbiljetten in mijn buurt op zaterdag, die ik natuurlijk wel even bekeek toen ik toch nog even wat boodschappen ging doen in de tegenovergestelde richting van mijn standaard winkels.

Op zondag-ochtend werd ik rond half 6 wakker van een hoop kattengekrijs, wat ik direct identificeerde als de niet ongebruikelijke "discussie" tussen Cayok, en Mila van twee huizen verder, over het eigendom van de tussenliggende tuin (die voor katten luxueus is voorzien van een party-tent, tuinmeubelen, enz.). Ik besloot toch maar even in te grijpen, en ben naar buiten gegaan. De ruzie was ondertussen al weer over, en ik hoorde een kat over een schutting klimmen, zodat een direct hervatting van de vijandelijkheden er ook niet meer in zat. Echter, toen ik weer terug naar huis liep zag ik Blackie, eigenlijk net buiten haar territorium, een grotendeels witte kat stalken, naar een platsoentje een eindje verder. Ik ben dus even die kant op gelopen, en constateerde, op enige afstand, dat dat beestje verrassend veel leek op het gezochte exemplaar : wit met bruine oren en staart. Blackie mee naar huis genomen, en later een mailtje richting Amivedi gestuurd dat het verloren schaap mogelijk tot waarschijnlijk was gesignaleerd op een 300 m van de plaats van vermissing (met een mededeling dat ik meer dan een "casual observer" ben als het om katten gaat, waarbij ik mezelf omschreef als de mannelijke versie van de "crazy cat lady").

Die boodschap is doorgegeven aan de lokale contact-persoon, maar zonder mijn contact-gegevens (vermoedelijk uit oogpunt van privacy). De contact-persoon is toen zondag laat in de middag rond de plek gaan kijken en probeerde ook de melder te achterhalen. Dat was veel makkelijker dan ze had gehoopt, want ik kwam net van een middagje race-fietsen terug, en zat nog naast mijn fiets op de grond, met een ring van katten om me heen; met de door mij van mij gegeven beschrijving was dat voor haar niet echt te missen. Ik ben toen met haar even naar de plaats van waarneming gelopen, en het bleek dat ze al vaker in de buurt dat plantsoen was gemeld, maar dat de dame die daar de zwerfkatten voert dat wegwuifde als zijnde een verwarring met "Bubbles" een geheel witte poes. Ik had weinig moeite de Amivedi-dame te overtuigen dat als ik een witte kat met bruine oren en staart rapporteer, dat dat geen geheel witte kat is, bovendien kende ik die witte kat al (alleen nog niet bij naam) vanwege wat incidentjes met mijn kudde, vooral met Blackie.

Ze kregen 's avonds nog een melding, en wisten dat dat hoogstwaarschijnlijk toch echt Witte was, niet Bubbles, en hebben een vangkooi neergezet met eten erin en ervoor. Ze at wel het eten ervoor, maar niet dat erin, wat niet geheel onverwacht was; en ze konden nu zelf ook constateren dat het inderdaad om het vermiste exemplaar ging. Maandag zetten ze de kooi weer neer, nu met alleen eten erin, en het probleem was opgelost.

Ik had daaromheen nog wel wat kleine belevenisjes met mijn beestjes. Toen ik zaterdag de aanplak-biljetten ging bekijken, die net buiten het territorium van mijn groep hingen, zagen Blackie en Pepe dat, en die zaten samen te jengelen op de territorium-grens. Ik riep ze, en ze kwamen allebei direct aandribbelen en het spannende stukje terrein verkennen in mijn geruststellende aanwezigheid. Toen ik verder liep om boodschappen te doen bleven ze gelukkig wel achter. Ik veroorzaakte echter een probleempje door via een andere weg naar huis te gaan. Een tijdje na mijn thuiskomst miste ik Pepe, en toen ik weer richting de aanplak-biljetten liep had ik vrij snel een kermende Pepe achter me aan, die dolgelukkig met me mee naar huis sjokte. Hij had daar blijkbaar al die tijd op mijn terugkeer zitten wachten. Dat doet hij trouwens de laatste tijd ook vaker als ik op zaterdag mijn normale boodschappen-rondje ga doen, dus wordt ik dan door Blackie en Pepe samen opgewacht; die twee lijken steeds vaker samen op te trekken. Soms hangt Chester dan ook in die struiken rond, en volgt dan toch ook.

Toen ik zondag de Amivedi-dame even de plaats delict liet zien was het Diesel die, met Blackie, meeliep na ook eerst wat twijfelen op de territorium-grens.

Maandag-avond laat wilde ik ook nog even gaan kijken of ik Witte zag, en dacht dat het een goed moment was omdat er geen katten direct rond mijn huis hingen, en ik dus geen aanhang zou hebben die de vluchteling zou verstoren. Helaas, bij de ingang van het plantsoentje hing het een en ander rond : Cayok en Pepe. Aan echt het plantsoentje ingaan waren ze nog niet toe, maar toen ik wel een rondje erdoor ging lopen volgde Pepe me toch aan de voet als een hondje, waarbij hij af en toe wel even wegliep om iets te besnuffelen, maar dan weer heel snel naast me kwam lopen. Weinig kans om Witte te lokken, maar ik wist niet dat die toen toch al was gesnapt.

Met dit weer zijn alle 5 de beestjes bijna alleen maar voor eten binnen, hoewel ik wel bij thuiskomst van werk gewoonlijk door tenminste 4 word opgewacht. Chester is degene die dan ontbreekt, en ook als hij er is gedraagt hij zich wat afstandelijk, en ontloopt me vaak; hij is mij, en zeker mijn aanrakingen, toch wat ontwend. Deze week zag ik echter een grote teek zitten, dus ik moest hem toch echt even hebben. Tot mijn verbazing bleef hij op die dag rustig liggen toen ik op hem afliep, en liet zich probleemloos behandelen. Naast die grote teek zaten er nog 2 kleintjes, dus dat viel mee, maar zijn buik zat onder de klevende bolletjes van een of andere plant, dus ik ging even in kleermakerszit zitten, legde hem op mijn schoot, en ruimde dat ook op. Daarna wilde ik hem weer zijn gang laten gaan, en was hoogst verbaasd dat hij helemaal geen aanstalten maakte om te vertrekken, hij lag zachtjes te spinnen. Hij leek zelfs weg te doezelen, want toen een tijdje later de buurman langskwam om wat te vragen, reageerde hij niet totdat die vlak bij was en hij leek echt wakker te schrikken. Hij weet nog steeds niet of hij niets met mensen te maken wil hebben, of toch eigenlijk een schootkat is.

Oeps, Blackie wilde een dagje niet meer binnenkomen, en dit keer lag het niet aan de jongens. Ik zat woensdag boven achter mijn computer, en rond half 11 liep ik naar beneden om mijn buren van het vliegtuig te halen. Helaas, het was een wat regenachtige dag, en Blackie had besloten binnen te slapen ... op de zoldertrap, in het pikkedonker. Dus ging ik met mijn 90+ kg op de jongedame staan, en schoot onderuit wat haar tegen de muur onderaan de trap lanceerde. Terwijl ik de rest van de trap afstuiterde hoorde ik haar ook op de trap naar de begane grond nog een keer vallen, vermoedelijk door de haast waarmee ze de trap afvloog (ze is niet de meest handige trappenloopster).

Eenmaal beneden kon ik haar (natuurlijk) buiten niet vinden, dus ben ik eerst mijn buren maar gaan ophalen. Direct daarna ben ik een rondje gaan lopen, waarbij ik 3 van de 4 jongens achter me aankreeg, maar niet het meisje. Echter, rond een uur of 1 hoorde ik haar buiten piepen (vermoedelijk liep ze Diesel tegen het lijf), en ging kijken. Ze liep van me weg, maar strak op 4 pootjes met staart omhoog en punt naar voren, en toen ik stilstond kwam ze heel even naar me toe, en ik mocht haar heel kort een krabbel geven. Ik heb haar toen een aantal hele grote en zachte kattensnoepjes gegeven, en die verorberde ze zonder problemen, dus had ze ook geen ademhalings-problemen (lees : gekneusde of gebroken ribbetjes). De volgende dag weigerde ze wel binnen te komen, maar nam de voorzichtigheid toch weer snel was. Het lijkt erop dat ze er niets aan over heeft gehouden (of mogelijk nog wat kleinere kneuzingen, maar ik ben ook nog niet helemaal hersteld).

Leuker is dat Cayok plotseling heeft besloten weer 's ochtends op de bank te slapen, en als ik erbij ga zitten, ontaardt dat in een kroelpartij met veel buik-gekrabbel. Ik heb dat een tijdje gemist, blij dat hij nog steeds dat vertrouwen wel heeft.

En, na 3,5 jaar heeft eindelijk Pepe door dat hij gewoon op de bank mag liggen. Terwijl Diesel al regelmatig tegen, of op, me komt liggen, leek Pepe zich nooit gelukkig te voelen op de bank, want als hij weer druk langs mijn benen schuurde als ik op de bank zat, sprong hij toch meestal heel snel omlaag als ik hem op de bank deponeerde. En de laatste dage springt hij spontaan naast me om aangehaald te worden, zodat ik vanochtend zelfs door 3 heren omringd werd : Cayok rechts, Diesel links, en Pepe daarnaast. Nu nog wachten of hij ooit doorkrijgt dat hij van mij ook op het aanrecht water mag drinken, hij springt nu vrij gespannen omlaag als ik de keuken inloop. De beide broertjes lijken in hun grote groep toch wel aan een aantal strakke regels onderworpen te zijn geweest.

quote:

Op maandag 1 augustus 2016 17:14 schreef Teslynd het volgende:
Hoe komt het dat Blackie niet handig is op de trap?

Geen idee, de heren lopen altijd vrij recht en geluidloos de trap af, bij haar gaat het onhandig en bonkend. Misschien omdat het een klein meisje is, dat de treden net te hoog voor haar zijn.

Eerder is al ter sprake gekomen dat ik ook zo'n hangmandje aan de radiator heb hangen, maar dat niemand zelfs maar leek te beseffen dat je daar lekker in kunt liggen. Dus ik stond verstomd toen ik woensdag-ochtend voor het ontbijt naar beneden kwam en dit aantrof :


Dat na bijna drieeneenhalf jaar ! En hij vindt het echt lekker want ik zie hem er nu meestal 's ochtends inliggen, zoals vandaag :



Het zal over een paar weken wel weer over zijn. Overigens, om aan te geven hoe groot meneer is, hier mijn wijlen Burmezen Julius en Caesar in datzelfde mandje :



Chester heeft zich echt laten kennen. Ik heb een paar weken nauwelijks contact met hem gehad, hij leeft zijn eigen leventje. 's Ochtends tussen 6 en 7 komt hij thuis, loopt naar zolder (ik zie of hoor hem dan vanuit bed af en toe langskomen), eet boven wat, en gaat dan in een hoekje liggen slapen. In de loop van de middag vertrekt hij dan weer naar buiten voor de rest van de dag en nacht. Hij blijkt dan toch het contact te missen, want gisteren stond hij plotseling de bakjes zachtvoer uit te lebberen, en later kwam hij enthousiast in beweging toen ik richting singel ging (eindelijk weer eens alle vijf). Daar aangekomen had hij niet eens het gebruikelijke voorwendsel van de aanwezigheid van een van de andere heren nodig om naar me toe te komen om te worden gekrabbeld. Benieuwd of hij ooit nog besluit alle schroom definitief overboord te gooien en net zo'n aanhaal-kat te worden als de broertjes.

[ Bericht 3% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:13:36 ]

Chester is nu wel definitief om, toen ik vanavond thuiskwam sprong hij direct van de berging, en liep recht op me af om aangehaald te worden.

Met het rondje kattensnoepjes werd ik de afgelopen dagen ook verrast. Gewoonlijk zit Blackie op het salon-tafeltje recht voor me, Cayok eronder, en de jongere katers wat verderweg.

Cayok staat ook wel eens op het tafeltje om zich te laten krabbelen, en onlangs sprong hij voor de snoepjes ook op het tafeltje, nota bene gevolgd door Pepe. Blackie was wat achtergebleven, en sprong zonder op te letten ook op het tafeltje, en tot mijn verbazing bleven ze daar alle 3 zitten. Het is een redelijk ruim tafeltje (120x50, zelfgebouwd), maar niemand leek de moeite te doen om afstand te houden.

En vandaag was Blackie eerst, en Cayok sprong er bij, ook zonder problemen.

Voor de rest is ze weinig thuis, maar ook de heren verblijven veel buiten, dus ik ben benieuwd hoe de verhoudingen zich ontwikkelen als het weer gaat verslechteren.

Het is nu echt herfst. Vorige week donderdag, de eerste gure regendag van deze herfst, is bij de heren de knop omgegaan, en ze zijn nu binnen, tenzij ze echt buiten iets te doen hebben, zelfs als het op zich geen onaardig weer is. Cayok ligt weer regelmatig tegen me aan op de bank, en Pepe snapt nu ook dat hij gewoon op de bank mag liggen, dus ik heb nu af en toe rechts de oude man, en links een van de broertjes. En Chester, die ik de laatste maanden soms dagen niet zag, ligt nu elke dag wel een paar uur in het kinderstoeltje.

Blackie leek een beetje een probleem te worden, want ze was juist de laatste tijd wat schichtiger geworden. Er lijkt weer wat spanning met Cayok, en ze ontliep mij nadat ik haar 2 keer vrij kort achter elkaar met vlooienmiddel moest behandelen (de eerste keer verzette ze zich zo hard dat er niet voldoende op haar huid was beland).

Maar, ze kwam wel meestal binnen voor eten, en tot mijn verbazing loopt ze nu mijn huiskamer te verkennen op het stuk dat ze altijd vermijdde : de hoek bij de tuindeur, wat echt de katerhoek was, en ze zit nu op de stereo-kast een was-beurt te doen. De kou heeft de weerzin overwonnen, ik heb nu wel vertrouwen in dat ze langzamerhand vaker binnen zal zijn. En als ze echt buiten wil blijven staat er in het portiek van de berging een dubbelwandige kist met een pluchen kattenmand erin, en bij de voordeur, ook onder een afdakje, een hoge plastic bak met een dikke handdoek.

[ Bericht 12% gewijzigd door mvdejong op 05-10-2016 22:07:01 ]

Onlangs hing ik zowaar op de bank met 3 katten : Cayok op zijn gebruikelijke plekje, opgerold rechts naast me, Diesel links, met zijn voorkant op mijn schoot, en Pepe tegen mijn uitgestrekte linkerarm.

Chester is helemaal verslingerd aan het kinderstoeltje, overdag ligt hij voor zijn lange slaap nog wel vaak op zolder, maar 's avonds is hij steevast daar te vinden.

Blackie maakt nog steeds gebruik van het mooie weer om buiten te leven, maar onlangs was er toch een avond dat ze binnensloop en in het rieten transport-mandje ging liggen; na de snoepjes ging ze even naar buiten maar was na een kwartiertje weer in het mandje te vinden, waar ze nog lag toen ik naar bed vertrok.

quote:

Op maandag 17 oktober 2016 23:28 schreef Teslynd het volgende:
Wat doen ze eigenlijk 's nachts in de vroege uurtjes?

Belangrijkste : jagen. Verder lekker door de buurt struinen zonder dat ze door menselijke activiteit worden gestoord. Daarbij hebben ze ook de gelegenheid hebben om met andere buurt- of zwerf-katten contact te maken, wat soms tot ruzie leidt.

Gisteren een interessante avond.

Het begon met Diesel. Ik zat met Cayok tegen me aan op de bank, en op een gegeven moment kwam Diesel ook binnen, en sprong op het tafeltje voor de bank. Ik verwachtte dat hij door zou lopen en direct over me heen zou gaan liggen, maar hij begon aan een wel heel uitgebreide wasbeurt. Na een tijdje keek ik eens wat beter, en er leek zich een plasje om hem heen te vormen. Toen toch maar eens wat geaaid en gevoeld, en zijn buik en poten waren drijfnat, zijn rug wat minder. Het heeft hem een kwartiertje gekost voordat hij zichzelf voldoende had bijgewerkt om zich bij me op de bank te nestelen. Het lijkt erop dat hij, net als zijn broertje, een duik in de singel heeft genomen, of dat hij nadere kennis met de koi-karper vijver van de buurman heeft gemaakt.

Daarna kwam Blackie. Nadat ze een tijdje de rieten transport-mand in de huiskamer gebruikte om warm te komen liggen, was ze uitgeweken naar een mandje dat in het halletje stond. Dat leek gisterenavond toch nog te koud, en ze liep later op de avond (de temperatuur buiten viel snel) de huiskamer binnen, en begon zowaar weer eens een verkennings-rondje in de kater-hoek te doen. Na een tijdje ging ze gewoon onder de tafel zitten (ze keek wel een tijdje mijn kant op, maar met Cayok naast me en Diesel half over me was ik niet echt een optie voor haar), en uiteindelijk ging ze op een van de kussentjes in die kater-hoek liggen, waar ze nog steeds lag toen ik naar bed ging. Toch een gunstige ontwikkeling, en wel een bewijs dat zij zich qua geur nu helemaal een onderdeel van de groep voelt.

Ondanks dat ze zich zo graag buiten ophoudt, heeft ze weinig echte problemen met de groep, als het snoepjes-tijd is zit ze meestal samen met Cayok op het tafeltje, met de kopjes soms maar een decimeter van elkaar af, om maar zo dicht mogelijk bij de bron van de snoepjes te zijn. En vanochtend lag ze zich in het herfst-zonnetje om te rollen, waarbij ze Pepe maar net niet raakte (toegegeven, dat is ook wel de jongen waar ze zich het gemakkelijkste bij voelt).

quote:

Op zondag 23 oktober 2016 22:20 schreef Prego het volgende:

[..]

ziet je roedel deze mooie dame nog ooit? Zo ja, hoe gaat het dan nu?

Ik heb de dame de laatste tijd niet gezien, maar de baasjes zetten door de koude nu ook niet meer zo snel het keukenraam open.

De heren hebben een drukke nacht gehad. Ik loop vanochtend de huiskamer in, doe het licht aan (spaarlamp, dus lange opstarttijd), en loop door naar de keuken. Toen ik weer terug de huiskamer inkwam, zag ik dat ik, puur op geluk, het een en ander aan fauna had gemist : 2 kleine muisjes, en een bruine rat met een lijf van 26 cm en een staart van 20 cm (even de rolbandmaat gepakt). Mooi werk !

Diesel wil de laatste tijd later op de avond zo graag over me heen gedrapeerd liggen dat het volgende scenario regelmatig voorkomt :
• Diesel komt binnen, springt op de bank, en gaat met voorpoten en borst op me liggen.
• Hij blijft onrustig.
• Hij springt weer van de bank af, en loopt naar de keuken om te eten.
• Hij komt terug, gaat weer over me heen liggen, slaakt een diepe zucht, en gaat liggen slapen.

En Chester begint steeds meer te ontspannen : als hij op de grond zit, en ik loop langs en buig me over hem heen, gaat hij nu meestal niet meer op de vlucht, maar laat alvast zijn kopje wat zakken om zijn nek beter aan te bieden voor krabbelwerk. En hij ligt de laatste tijd zelfs op mijn plekje op de bank, en blijft daar gewoon liggen. Onlangs ben ik toen maar een kussen verder gaan liggen, en kreeg Diesel even later ook langs, dus lag ik weer met 2 katten. De enige frustratie ontstond bij Cayok, die ook bij me wilde liggen, maar zijn plekje al door Chester ingenomen zag.

Blackie heeft het gelukkig opgegeven om nog 's nachts buiten rond te hangen. Ze loopt nu ergens in de loop van de avond mijn slaapkamer binnen en gaat dan op een sporttas achter de deur liggen (direct naast die sporttas staat een hele luxe pluchen kattenmand ...), en vertrekt dan vroeger of later in de ochtend. In tegenstelling tot mijn katers, die gewoonlijk overdag verspreid door het huis voor pampus liggen, en 's nachts buiten lopen te klooien, is Blackie een echte daywalker.

Zaterdag was echt guur, en het gevolg was dat ze bijna direct na het rondje zachtvoer (wat rond 18:30 aan de vroege kant was), al boven is gaan liggen, en in ieder geval lag ze daar nog steeds rond 02:00. Rond 06:30 lag ze daar nog steeds, of weer, en toen ik rond 09:30 opstond ging ze bij de buitendeur zitten om eruit te mogen, maar kwam bijna direct weer binnen voor het rondje vleeswaar bij mijn ontbijt. Daarna is ze wel buiten geweest, maar lag later toch weer binnen. Chester is toen, tegen zijn gewoonte in, in het rek in mijn slaapkamer gaan slapen, die had door dat ze er lag en wilde bij haar in de buurt zijn. Toen ze rond 02:00 weer naar buiten stapte, volgde hij haar korte tijd later, waarop zij even het initiatief tot wat snuffelen nam; zelfs zo intensief dat hij er bang van werd, en een pootje ter verdediging optilde. Waarop zij natuurlijk weer begon te grommen, jammer dat de goede bedoeling harerzijds door eerdere negatieve ervaringen werd verstoord.

Ik zou Blackie liever in de huiskamer hebben, zodat ze wat verder kan socialiseren, maar momenteel maakt ze graag gebruik van het gegeven dat de katers 's nachts niet boven komen, maar alleen in de huiskamer rondhangen. En ik ben allang blij dat ze bij echt slecht weer toch maar binnenkomt.

Pepe is tegenwoordig juist later op de avond buiten, blijkbaar is dat een tijd waarop prooi erg actief is. Zo kwam hij ook zaterdag rond 22:30 binnen met een grote muis, en heeft die smakelijk zitten verorberen terwijl ik ook wat aan het snacken was.