Recreatief Wielrennen #418 Kapers op de kust

quote:

Op zondag 17 augustus 2014 14:57 schreef Patroon het volgende:

[..]

Zegt de jongen die gisteren zelf als "haas" heeft gefungeerd...beetje meehelpen aan valsspelen

Knecht noem ik het. Das anders.

Maargoed.

Effe voor half 3 op de fiets gestapt. Op naar Utrecht. Ik zou eerst naar 4-2 gaan om vanaf daar naar Ledig erf te koersen. Dan konden we daar effkes wachten op die leute.

Rond half 6 kreeg ik een bericht van Pieter. Over 15 minuten zou die in Utrecht zijn. Dus wij op de fiets en op naar het checkpoint. Onderweg daar naar toe kwamen we een groep van een man of 20 tegen. De achterste herkende ik aan de Deutsche porno snor, dat was opperheld Kaas. Dus wij draaien snel om en vliegen er achteraan. Ik weet niet meer wat ik tegen kaas zei, maar hij reageerde met "mwah" (of iets in die trant). tot hij opzij keek en mijn stralende lach zag. Enthausiast als altijd kreeg ik toen een echte begroeting

Van Kaas hoorde we dat Gripper niet meer bij de groep zat. Na snel overleg met 4-2 en kaas besloten wij te wachten. Immers zorgt Gripper altijd goed voor ons tijdens zijn Fiets/bbq/primevera meets. en omdat Kaas en Kolonel attent in de groep zaten leek het ons wel zo eerlijk om Gripper te helpen. Het zou ook klote zijn voor 'm als hij alleen zat en wij lekker met die groep mee bolde.

Uiteindelijk bleek onze locatie niet heel handig te zijn waar we stonden, dus werden we naar de rotonde die geen rotonde meer is gestuurd (snappen jullie het nog )

Daar kwamen ze een kwartiertje later aan, een groep van zo'n 20 man zou ik zeggen. Ik heb halverwege iemand 24 horen zeggen maar dat weet ik niet zeker. Na col d'spoorbrug hebben 4-2 en ik laten zien uit welk hout we gesneden zijn en tot Amsterdam is het tempo nauwelijks onder de 35 gekomen, en zaten we vaker richting 40 dan 35. Af en toe bleek dit wat aan de snelle kant te zijn. Maja, knechten is knechten he? Verstand op 0 en rijden als de panzerwagen was het moto. Nu is het verstand op 0 zetten voor ons vrij simpel, zo rap als de panzerwagen waren we niet.

Uiteindelijk hebben we iets te lang langs het kanaal gereden, maar uiteindelijk hebben we het hoofdkwartier van de Amsterdamse fietskoeriers toch snel gevonden.

De bakken pasta salade stonden klaar, maar wat verbaasde ons? Voor de pastasalade zat kolonel te bunkeren alsof hij al een week geen eten had gehad. Het tempo van de eerste groep was toch wat te gek en hij ging met ons mee.

Op naar Amstelveen, rechts van Aalsmeer langs Kudelstaart en sweet lake city naar Rotterdam was de routebeschrijving van Gripper (in het echt was het iets gedetaileerder dan dat, maar daarover later meer!)

Na zo'n 2 km kreeg de superdure fiets van 4-2 met daarin zijn superdure buitenbandjes een lekke band! Ik dacht, een knecht een knecht, een team een team. Dus ik stopte ook en met een staaltje teamwork waar menig ploeg nog een puntje aan kan zuigen hadden we de band al snel weer steentjesloos, voorzien van (volgens mij ) de juiste nieuwe biba en nadat 4-2 lekker had gepompt konden we weer achter de groep aan. Maargoed, 10 minuten heb je zo verloren. Dus eigenlijk dacht ik al dat het een verloren zaak was.

En toch hadden we ze voor Amstelveen weer ingehaald. Blijkbaar was de navigatie van Gripper niet helemaal goed gegaan want ze hadden 2 keer een verkeerde afslag gemaakt. Gelukkig maar, want de route die Gripper gekozen had zou ik zelf niet helemaal zo gefietst hebben.

Zodra we Amsterdam achter ons gelaten hadden werd het al snel donker. Hier bleek dat de vermoeidheid toch toe begon te slaan, want in een klein bochtje bij een kruising was er een kleine valpartij. Toegegeven, we hadden niet echt iets aangegeven en we reden langs een lange rechte weg, toch vind ik dat je zelf ook nog een beetje op moet letten.
Maargoed, er was slechts een schaafwond, een scheef zadel en een gekrenkt ego. Na een kleine (plas) pauze gingen de CREE lampen en en was het zowaar een kermisattractie. Dat vonden een paar mensen langs de kant ook die ons luidkeels toejuichde. Ook een aantal auto's toerde naar ons als aanmoediging.

Eenmaal in Rotterdam kwam er een dame op kop (naar ik meen de vriendin van de collega (die fietskoerier is in rotterdam) van de vriendin van Gripper. Snappie?) die ons de weg naar Kaas zijn groentetuin wees. Althans, ik ging er van uit dat het een groentetuin was.
How wrong could i be. Ik heb het slechts in het donker met vermoeidheid mogen aanschouwen, maar hij heeft dus stiekem een verborgen huis met gas/water/licht/sanitaire voorzieningen met een leuk tuintje, veranda en vuurpot! Echt totaal anders dan verwacht.

Ook de verzorging hier was subliem. Lekkere saus (van Kaas himself), pompensop en turks brood, niets kwamen we te kort.

Dit was het einde van het avontuur met de Groningse fietskoeriers, Kolonel, gripper en de appetijtelijke dames. Terug naar Utrecht moesten wij. Dat vonden een paar mensen raar. Die reageerde als volgt:

Waar gaan jullie nu heen?
Terug naar Utrecht!
Op de fiets?
Tuurlijk, zo gek is dat toch niet?

Navigatietechnisch liet de Garmin ons af en toe in de steek, maar dit zorgde voor wat extra pauze's en wat vervloekingen van 4-2. We hadden voor de wind dus we schoten lekker op.

Eenmaal in Utrecht (eigenlijk onderweg al) had ik besloten om niet door te rijden naar huis. Met 239 km in de benen en het feit dat het al kwart over 2 was maakte het een beetje te gek voor mij. Ik kon crashen op de bank van 4-2, dus dat heb ik gedaan.

Na een lekker kort nachtje slapen en een lekker ontbijt met 4-2 en mevrouw4-2 ben ik weer richting huis vertrokken. Laatste uur in de regen maar dat mocht de pret niet drukken.

Misschien rij ik de volgende keer wel alle 400 km's mee. Waarschijnlijk niet

Het is trouwens wel tof om te zien hoe zo'n groep verbroerd. Al kende Gripper er wel al een paar. Unieke ervaring. Eigenlijk jammer dat ik niet mee naar Arnhem ben gegaan