Depressie & Angst #104 waar Cue_ gaat sporten!

quote:

Op donderdag 26 juni 2014 22:15 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Maar dan is je doel backpacken/rondreizen. redelijk doel opzich

Tja, daarom kan ik me soms zo ergeren aan Nederlanders. Alle dingen naast carrière worden als secundair gezien.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 12:53 schreef duracellkonijntje het volgende:

Tja, daarom kan ik me soms zo ergeren aan Nederlanders. Alle dingen naast carrière worden als secundair gezien.

Denk dat dat geheel ligt aan de omgeving waar je in zit. Genoeg mensen die het snappen en zelf ook doen/willen.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 12:53 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Tja, daarom kan ik me soms zo ergeren aan Nederlanders. Alle dingen naast carrière worden als secundair gezien.

Dan heb ik een secundair leven

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 12:58 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Denk dat dat geheel ligt aan de omgeving waar je in zit. Genoeg mensen die het snappen en zelf ook doen/willen.

Ja dat is ook zo. Het lijkt wel een soort attitude die groeit met de jaren en het opleidingsniveau. Des te ouder men wordt, des te smaller de visie. Gelukkig zijn er ook veel mensen die op andere manieren kiezen om hun leven te leiden en daar heel gelukkig mee zijn.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 14:56 schreef seasushi het volgende:

[..]

Dan heb ik een secundair leven

That's how I like it!

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 01:19 schreef Gray het volgende:

[..]

Wat rot... Kan hij in zijn branche relatief makkelijk iets nieuws vinden?

[..]

Maakt dat de ander al snel tot een narcist?

Dat maakt de ander uiteraard een narcist.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 15:20 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dat maakt de ander uiteraard een narcist.

Damn.

(als m'n bureaustoelpsychologie klopt natuurlijk )

quote:

Op donderdag 26 juni 2014 18:04 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Codependent is in wezen dat je afhankelijk bent van een ander op basis van emotionele gronden.

Lage eigendunk. Weinig zelfvertrouwen. Dus jij kan alleen blij/happy zijn wanneer je appreciatie voelt van een ander. Je voelt alleen waardering wanneer een ander dat zegt. Je voelt je alleen goed wanneer je een ander helpt. Je emoties hangen af van hoe een ander over je denkt of hoe jij denkt te staan ten opzichte van anderen.

Dit was wel een goed lijstje...

Check these ways to identify co-dependency; see whether or not you often:[2]
Walk on egg shells: living defensively (tiptoeing in your own house).
Feel afraid to confront others: avoiding conflict.
Make poor or wrong decisions: accommodating others (eg: in your finances).
Tell little white lies: to avoid anger and conflict with others.
Feel angry with yourself: letting others get their way?
Blame yourself: for the others dissatisfaction.
Overprotect unwanted behaviors: eg, concealing alcohol or drug use of others.
Get hurt emotionally: by the others behavior.
Feel used: but consider that you must make that as a sacrifice.
Are unable to say "no": can not stop helping (eg: until the other person leaves town).

Ik was heel erg codependent. Nu nog een beetje.
Op mijn werk vind ik t wel fijn om afentoe te horen of ik nog goed bezig ben bijv. En ik vind het nog wel lastig om nee te zeggen of grenzen aan te geven, zeker als ik weet dat ik er een ander boos of verdrietig mee maak.
Maar heb er steeds meer lak aan. Niet eerlijk zeggen wat je wil of niet wil richt uiteindelijk meer ellende aan dan duidelijk zijn

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 17:29 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ik was heel erg codependent. Nu nog een beetje.
Op mijn werk vind ik t wel fijn om afentoe te horen of ik nog goed bezig ben bijv. En ik vind het nog wel lastig om nee te zeggen of grenzen aan te geven, zeker als ik weet dat ik er een ander boos of verdrietig mee maak.
Maar heb er steeds meer lak aan. Niet eerlijk zeggen wat je wil of niet wil richt uiteindelijk meer ellende aan dan duidelijk zijn

Heel goed.

Bovendien, wat goed voor jou is, is ook goed voor anderen omdat je dan beter je best kan doen voor ze.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 17:29 schreef Murmeli het volgende:
Niet eerlijk zeggen wat je wil of niet wil richt uiteindelijk meer ellende aan dan duidelijk zijn

So true ....

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 18:06 schreef Gray het volgende:

[..]

Heel goed.

Bovendien, wat goed voor jou is, is ook goed voor anderen omdat je dan beter je best kan doen voor ze.

Is ook nog zo

Durf voorzichtig nu te stellen dat naast het laten varen van mijn angsten er mee bezig zijn d.m.v. ondervraging echt een goed idee was. Het lijkt nu ineens zo duidelijk. Waar maak ik me druk om? Ik was voortdurend bang dat ik of mijn lessen zou vergeten (??!!), weer terug zou vallen en ik was overal scenario's voor aan het uitdokteren. Wat als, wat als en nog meer wat als.

Het is ineens gewoon duidelijk. Het is gewoon een kwestie van mijn grenzen kennen, er rekening mee houden en naar mezelf luisteren. Ik hoef niet constant in een soort angst te leven, alsof iedereen die z'n grenzen moet leren kennen er een dikke angststoornis aan vast moet plakken. Pff, heel vreemd dat het ineens zo duidelijk kan zijn. Ik kan gewoon genieten van dingen en als ik het idee het dat het te druk wordt, wat rust inbouwen. Een volstrekt normale bezigheid, alleen ik associeerde het dus klaarblijkelijk met de noodzaak om ******bang te zijn constant.. Nouja, ik win. Take that brain!

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 15:38 schreef Gewas het volgende:
Ik was vandaag bezig met opruimen in mijn huis en toen kwam ik schoentjes tegen van toen ik nog een baby was. Ik heb al jaren geen verdriet meer gevoeld maar toen wel. Vooral omdat mijn moeder me met zo veel liefde heeft opgevoed en dan maak ik er een puinhoop van.

Waarom schakel je die gevoelens niet uit?

@Elvie wie gehts?

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 15:50 schreef Gewas het volgende:

[..]

Probeer ik ook.

In ieder geval is het goed dat ik nog verdriet kan voelen. Ben blijkbaar nog niet helemaal afgestompt.

Ik voel liever geen verdriet hoor. Ik ben absoluut geen zeef. Ik ben een spons. Elk onsje verdriet en ik ben weer een stukje minder.

Zag vandaag weer een stukje over de Iceman, die hollander die zoveel met meditatie bereikt heeft. Denk dat het goed is om meer tijd in yoga en meditatie te gaan stoppen. Dat kan prima van mn lam achter de pc tijd af hahaha

Al lang hier niet meer gelezen. Nu eindelijk nog eens een beetje tijd voor mezelf. Afgelopen pagina’s waren soms een feest van herkenning, met name:

quote:

Op woensdag 25 juni 2014 11:04 schreef duracellkonijntje het volgende:
Het lijkt alsof mijn op mezelf toegepaste cognitieve therapie iets heeft verricht. Gisteren begon ineens heel sterk door te dringen hoe dom die angst is en hoe erg ik het niet nodig heb. Ik hoef me echt niet constant bang en gespannen te voelen om mijn eigen energieniveau in balans te houden. Ben nog wel wat shaky, maar misschien toch goed dat ik het heb gedaan. Merk overigens wel dat die angst ineens alles probeert aan te grijpen om maar weer bang over te zijn (uit ik me wel genoeg, dit dat, blabla), maar ik kan het gewoon laten zeuren. Lekker eigenlijk dat je gewoon dingen op gevoel, verstand en intuïtie kunt doen. Ik HOEF helemaal niet constant proberen toekomstige situaties te ontdekken en reacties te plannen. God, wat heb ik een hoop onzin in mijn hoofd.

Tot dat inzicht zou ik nog moeten komen. Ik merk helemaal ook niet van mezelf dat ik dingen moet (of ja, bepaalde wel, van andere vind ik het logisch van mezelf dat ik ze moet doen), tot anderen dat tegen me zeggen. Volgens een vriend ben ik ergens bang van, maar ik zou niet weten wat (in deze context dan toch). Wat soort cognitieve therapie heb je op jezelf toegepast? (Ik bedoel: heb je dingen op boeken of sites gebaseerd?)

quote:

Op dinsdag 24 juni 2014 18:26 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het ding is dat ik mijn gevoelens niet (of moeilijk) kan herkennen, dus als ze me zouden vragen zonder dat ik het weet, dan kan ik alleen maar "geen flauw idee..." antwoorden

Edit: Dit is dus letterlijk meermalen voorgekomen

Dit heb ik ook heel hard, vooral als er anderen in het spel zijn. Hebben je ze in therapie aangeleerd hoe je je gevoelens kan herkennen?

Huidig probleem met gevoelens die ik niet herken of die ik volgens mij van anderen overneem om de andere te behagen: met de vriend van hierboven ben ik plots heel close geworden, grotendeels omdat hij de enige is die weet dat ik in therapie zit. Merk nu dat hij wat verliefd tegen me begint te doen, en hoewel ik hem niet aantrekkelijk vind en wéét dat ik niet met hem samen zou kunnen zijn omwille van manieren waarop hij dingen doet die niet compatibel met de mijne zijn of die ik niet leuk vind, merk ik dat ik soms toch een kriebel in mijn buik krijg. Do. Not. Want. Ik wil hem gewoon als vertrouwenspersoon houden. Zou het een van de dagen toch maar eens moeten aankaarten, voor het tot een patstelling komt.

En deze quote ik vooral omdat ik de combinatie van een boks en een kussmiley heel grappig vind :

quote:

Op zaterdag 21 juni 2014 00:03 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Boks .

Kut is dat eh? Ik ben ook flink op zoek. Heb meerdere dingen lopen maar de onzekerheid is echt f*cking kut om het rustig te zeggen.

Slapen zit er niet in en dan zit ik s'nachts om 4 uur op de tablet onder de lakens te kletsen met onbekenden op omegle ! Echt fucking faal. Daarna val ik wel in slaap.

Ik heb een plek kunnen vinden voor mijn kat maar ze kan daar op het moment nog niet goed aarden : ( Ook dat is kut.

Hoe gaat het bij jou nu? Hierboven stond dat je enkel op vage Engelse advertenties stootte, maar is er al iets anders uit de bus gekomen?

Afgelopen anderhalve week was hels met het zoeken naar een huisje. Nu gaan we (vier huisgenoten en ik) maandag de eigenaar ontmoeten van het appartement dat we graag zouden hebben. Dan krijgen we maandag of dinsdag het contract en mogen we dinsdag ten vroegste verhuizen. Dus dat wordt dan dinsdag en woensdag lang ’s nachts werken, want donderdagmiddag moet ik de sleutels overhandigen. En dit is nog maar de meest ideale situatie. Als we het niet hebben, wordt het verhuizen een stuk lastiger en hebben twee mensen niet echt een plek waar ze naartoe kunnen.

De hele situatie benadrukt wel flink bepaalde patronen bij me, waarbij voor mij het sterkste is dat ik goed wil doen voor andere mensen en me dan het slachtoffer voel van de situatie, alsof er van me geprofiteerd wordt. Dat codependent-lijstje was dus heel herkenbaar, maar denk inderdaad dat de meeste mensen wel zo zijn? Mensen die dergelijke dingen in geen enkele mate hebben, vind ik flink egoïstisch en probeer ik te vermijden. Soit, in casu komt dit zelfopofferingsgevoel nu sterk naar voren omdat er een slechte kamer is die niemand wil… voel je hem al aankomen? Heb iig een eisenpakket samengesteld ter compensatie. Ik hoop dat ik me dan goed in mijn vel voel en niet te veel alsof de anderen me nog jaren dank verschuldigd zijn, want ik doe het uiteraard mezelf aan.

quote:

Op zondag 29 juni 2014 10:51 schreef Mange-tout het volgende:
Al lang hier niet meer gelezen. Nu eindelijk nog eens een beetje tijd voor mezelf. Afgelopen pagina’s waren soms een feest van herkenning, met name:

[..]

Tot dat inzicht zou ik nog moeten komen. Ik merk helemaal ook niet van mezelf dat ik dingen moet (of ja, bepaalde wel, van andere vind ik het logisch van mezelf dat ik ze moet doen), tot anderen dat tegen me zeggen. Volgens een vriend ben ik ergens bang van, maar ik zou niet weten wat (in deze context dan toch). Wat soort cognitieve therapie heb je op jezelf toegepast? (Ik bedoel: heb je dingen op boeken of sites gebaseerd?)

In mijn geval heb ik de methode gebruikt zoals ooit geleerd bij de psycholoog. Ga eens goed na waar je bang voor bent, probeer zo ver mogelijk door te denken tot je bij de kern van de angst of gedachte bent. Schrijf deze gedachte op. Schrijf vervolgens het gevoel op dat het je geeft, op een schaal van 1 tot 10 en schrijf eerst tegenargumenten en daarna voor-argumenten op. Op basis van de gegeven argumenten, die de gedachte op zijn ratio hebben getest, kun je vervolgens je nieuwe gedachte opschrijven, alsmede het gevoel (tussen 1 en 10) dat het je geeft.

Zo kun je stapje voor stapje je gedachten als het ware 'ontkrachten'.

quote:

Op zondag 29 juni 2014 13:38 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

In mijn geval heb ik de methode gebruikt zoals ooit geleerd bij de psycholoog. Ga eens goed na waar je bang voor bent, probeer zo ver mogelijk door te denken tot je bij de kern van de angst of gedachte bent. Schrijf deze gedachte op. Schrijf vervolgens het gevoel op dat het je geeft, op een schaal van 1 tot 10 en schrijf eerst tegenargumenten en daarna voor-argumenten op. Op basis van de gegeven argumenten, die de gedachte op zijn ratio hebben getest, kun je vervolgens je nieuwe gedachte opschrijven, alsmede het gevoel (tussen 1 en 10) dat het je geeft.

Zo kun je stapje voor stapje je gedachten als het ware 'ontkrachten'.

Klinkt interessant. Ik sla het op en ga er binnenkort eens mee aan de slag . Bedankt!

quote:

Op zondag 29 juni 2014 14:08 schreef Mange-tout het volgende:

[..]

Klinkt interessant. Ik sla het op en ga er binnenkort eens mee aan de slag . Bedankt!

No problemo. Het kan wel moeilijk zijn, omdat je je ergste psychische kronkels ineens recht aankijkt, maar als je het goed doet is het een enorme hulp.

Pff, zenuwachtig voor de wedstrijd straks.

quote:

Op zondag 29 juni 2014 15:56 schreef duracellkonijntje het volgende:
Pff, zenuwachtig voor de wedstrijd straks.

The fudge?

quote:

Op zondag 29 juni 2014 15:56 schreef duracellkonijntje het volgende:
Pff, zenuwachtig voor de wedstrijd straks.

Speel jij ook mee dan?

quote:

Op zondag 29 juni 2014 13:38 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

In mijn geval heb ik de methode gebruikt zoals ooit geleerd bij de psycholoog. Ga eens goed na waar je bang voor bent, probeer zo ver mogelijk door te denken tot je bij de kern van de angst of gedachte bent. Schrijf deze gedachte op. Schrijf vervolgens het gevoel op dat het je geeft, op een schaal van 1 tot 10 en schrijf eerst tegenargumenten en daarna voor-argumenten op. Op basis van de gegeven argumenten, die de gedachte op zijn ratio hebben getest, kun je vervolgens je nieuwe gedachte opschrijven, alsmede het gevoel (tussen 1 en 10) dat het je geeft.

Zo kun je stapje voor stapje je gedachten als het ware 'ontkrachten'.

De vraag is hoe dat werkt als het verder gaat dan alleen een gedachte. Hoe werkt het als je bijvoorbeeld onverwachts wordt vastgepakt en daar van in paniek raakt. Een potje stoeien kan dan ineens een andere lading krijgen bijvoorbeeld.