Had ik al eens iets gepost over die seventies-sequenzer-disco van Giorgio Moroder

Naar goed Nederlands marketingprincipe waarin we in 1969 getrakteerd werden op Merseybeat en in 1972 werden platgegooid met flowerpowerachtige deuntjes en was het verrassend hoe snel de broertjes Bolland begrepen dat er met elektrieke disco misschien wel geld te verdienen was. Al ras werd er weer een niemendalletje volgens de Hollandse succesformule ('Leg nooit de lat te hoog') aan de eindeloze rij toegevoegd
Wél opmerkelijk is degene die de grote knoppenkast op dit bijna-hitje bespeelde. Dat was Johan Timman die later in 1981 een, zeker voor Nederlandse begrippen, prima album uitbracht met zijn electronische kunsten en die daarna net zo snel weer in de anonimiteit verdween.