Dit topic doet raar: ik kan niet meer quoten
Maar goed, de naam van de hoofdpersoon veranderen doe ik zo vaak. Ik had eerst een hoofdpersoon (tevens vertelster) die Mara heette, wat ik een ongelooflijk lelijke naam vind, maar dat paste wel bij haar. Toch vond ik dat ze een vlakkere naam nodig had - een naam zonder klank, bij voorkeur, omdat zij zelf ook een neutrale, weinig uitgesproken persoonlijkheid heeft (tenminste in het begin van het boek), en dus werd het Merel. Een naam die nauwelijks een naam is, bijna een onhoorbare zucht.
De andere hoofdpersoon begon als Tip. Ik wilde haar eerst Pip noemen, maar dat is weer zo'n literaire en gezochte naam (overigens, over literaire namen gesproken: Anna, Marie, Laura, dat zijn volgens mij de populairste boekennamen). Toen ik mijn verhaal had uitgeprint, begon Tip me tegen te staan. Het is een naam die heel veel voorkomt in het boek, in tegenstelling tot Merel (die tenslotte de vertelster is), en na tachtig keer Tip werd ik het beu. Ik veranderde Tip in Bonnie. Het was vooral de combinatie met de achternaam die me aansprak: Bonnie Beaufort. Maar na een paar hoofdstukken zag ik Bonnie nog steeds niet voor me - het klopte niet. Ik noemde haar Justine. Hm. Weer een paar hoofdstukken verder zag ik eindelijk het licht (het boek was toen al bijna af): ze heet nu Olivia.
Ik vind dat een naam er mooi uit moet zien op papier - het oog wil ook wat
Justine is wel een goede naam, maar het 'leest' niet lekker. Olivia is perfect. Ik heb nu wel een ander probleem, omdat de zus van Olivia (kleine rol) al vanaf het allereerste begin Cecilia heet. Deze twee personages komen vaak samen voor in een scène (Olivia en Cecilia) en wil het 'dolle tweeling'-effect voorkomen. Misschien maak ik er Cecile van - oerlelijk, maar dat maakt niet zoveel uit. Optie twee is Inès.
Nou ja, kortom: namen zijn bij mij een heet hangijzer