LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ja, beslist, Daarom vind ik herschrijven altijd zo'n rotkarwei. Tijdens het schrijven van de eerste versie lukt het me altijd wel aardig om de info goed te doseren (dan is het schrijven voor mij net zo'n avontuur als wanneer je iets voor het eerst leest) maar als je dan bij het herschrijven een situatie wilt veranderen of een verhaallijn wilt toevoegen... drama.quote:Op woensdag 8 september 2010 23:28 schreef wonderer het volgende:
Klinkt goed ja. Informatie doseren is zowat het moeilijkste dat er is, volgens mij.
Ik vind het bij het herschrijven juist makkelijker. Tijdens de eerste versie geef ik altijd drie keer dezelfde info op verschillende plekken en tijdens het herschrijven kan ik dan bepalen op welke plek het het beste past.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik ben vandaag verder gegaan met manuscript 2. Heel apart, want het onderwerp waarover ik het wilde laten gaan heb ik nu laten varen en ik wil nu juist een 'achtergrond'-gegeven gaan gebruiken als hoofdthema.
Het is wel heel anders schrijven dan manuscript 1. Dat heb ik echt op chronologische volgorde geschreven (afgezien van wat flashbacks, maar daar heb ik ook amper mee geschoven), en nu ben ik hier en daar scenes aan het uitschrijven. Heel warrig.
Vandaag ben ik 3000 woorden verdergekomen (het was 9.500 en nu dus 12.500) en ik stel mezelf weer als doel om elke week 5000 woorden te gaan schrijven, zodat ik eind november met de eerste ruwe versie klaar kan zijn.
Het is wel heel anders schrijven dan manuscript 1. Dat heb ik echt op chronologische volgorde geschreven (afgezien van wat flashbacks, maar daar heb ik ook amper mee geschoven), en nu ben ik hier en daar scenes aan het uitschrijven. Heel warrig.
Vandaag ben ik 3000 woorden verdergekomen (het was 9.500 en nu dus 12.500) en ik stel mezelf weer als doel om elke week 5000 woorden te gaan schrijven, zodat ik eind november met de eerste ruwe versie klaar kan zijn.
Ja, die met de ballen in de bek.
Compleet vast. Zit maar te twijfelen over perspectief en tijd... het lukt me niet om de redacteur in mij uit te schakelen, die al doende alles perfect wil maken. Daardoor raak ik erg afgeleid door vormdingen, in plaats van mij te kunnen concentreren op het verhaal.
POEP!!!
V.
POEP!!!
V.
Ja inderdaad, V. ja.
Ja, daar heb ik ook veel last van, zo'n redacteur op m'n schouder.
Ik zeg dan altijd dat woord in het Duits, dat bekt zo lekker
Ik zeg dan altijd dat woord in het Duits, dat bekt zo lekker
Ik las vandaag in een boek dat je je tekst niet uit moet lijnen, als je je manuscript naar de uitgever stuurt.
Why not? Ik heb dat nu wel, en vind het een stuk fijner werken en tevens mooier.
Why not? Ik heb dat nu wel, en vind het een stuk fijner werken en tevens mooier.
Ja, ik vind dat ook. Geen idee waarom het zo is, maar het schijnt inderdaad wel zo te zijn dat uitgeverijen het rechts uitgelijnd willen hebben.quote:Op vrijdag 17 september 2010 18:39 schreef Complexiteit het volgende:
Ik las vandaag in een boek dat je je tekst niet uit moet lijnen, als je je manuscript naar de uitgever stuurt.
Why not? Ik heb dat nu wel, en vind het een stuk fijner werken en tevens mooier.
Ja, die met de ballen in de bek.
Uitgevers willen de manuscripten graag zo 'schoon' mogelijk, dus zonder allerlei opmaakcodes. Die codes zitten in de weg als je de boel uiteindelijk gaat opmaken.
Bovendien corrigeert en redigeert het het fijnst als je een manuscript hebt dat is geprint op regelafstand anderhalf in lettertype Courier. En inderdaad links uitgelijnd -- dan kun je bijvoorbeeld goed zien waar dubbele spaties zitten.
Bovendien corrigeert en redigeert het het fijnst als je een manuscript hebt dat is geprint op regelafstand anderhalf in lettertype Courier. En inderdaad links uitgelijnd -- dan kun je bijvoorbeeld goed zien waar dubbele spaties zitten.
Oh ja, die spaties, daar was het voor. Ik wist wel nog dat uitlijnen aan twee kanten ergens voor was omdat je dan iets niet kon zien, maar ik wist niet meer wat 
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
CTRL-A, CTRL-F, dubbele spaties, "alles vervangen" door enkele spatie.
Probleem opgelost.
Doe ik altijd als allerlaatste als een document klaar is.
Probleem opgelost.
Doe ik altijd als allerlaatste als een document klaar is.
Dan mis je de dubbele spaties die bestaan uit één gewone en één 'harde' spatie.quote:
CTRL-A, CTRL-F, dubbele spaties, "alles vervangen" door enkele spatie.
Probleem opgelost.
Nog nooit een uitgever horen klagenquote:Op zondag 19 september 2010 17:10 schreef broer het volgende:
[..]
Dan mis je de dubbele spaties die bestaan uit één gewone en één 'harde' spatie.
Leg mij eens uit wat dat zijn?
Het was ook een beetje een flauwe opmerking. Ik had altijd een vast zoek-en-vervang-lijstje om bij eerste bewerking van een bestand de ergste rommel op te ruimen. (Sommige mensen maken een enorm zootje van hun manuscript. Vol met codes, leestekens en spaties op plekken waar ze niet horen, tikfouten, enzovoort.) Op een gegeven merkte ik dat niet alle dubbele spaties verdwenen waren, ondanks dat ik het lijstje had gevolgd. Toen bleek dat het programma een 'harde' of 'vaste' spatie -- die je normaal gesproken gebruikt om bijvoorbeeld een euroteken en een bedrag bij elkaar te houden op dezelfde regel -- niet herkende als een gewone spatie. Sindsdien heb ik die ook toegevoegd aan het Z&V-lijstje.quote:
Overigens zul je er inderdaad nooit een uitgever over horen klagen. Voor dit soort klusjes zijn er bureauredacteuren -- auteurs moeten zich helemaal niet met dit soort randzaken bezighouden, vind ik.
Niet met futiliteiten, maar je manuscript netjes en met zo min mogelijk fouten insturen kan wel positief uitpakken. Ik hoorde laatst van een verhaal dat was afgewezen, dat in wezen best goed in elkaar stak, maar zo barstte van de fouten dat ze waren gestopt met lezen.
En terecht. Daar gaat hartstikke veel tijd inzitten voor de redacteur om dat allemaal goed te krijgen. Stom van die schrijver. Zoveel moeite is het toch niet om het te laten fixen voor je het op de post doet?quote:
Ik hoorde laatst van een verhaal dat was afgewezen, dat in wezen best goed in elkaar stak, maar zo barstte van de fouten dat ze waren gestopt met lezen.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Zal wel een gevalletje "Ze begrijpen toch wat ik bedoel" zijn geweest.quote:Op maandag 20 september 2010 17:09 schreef wonderer het volgende:
[..]
En terecht. Daar gaat hartstikke veel tijd inzitten voor de redacteur om dat allemaal goed te krijgen. Stom van die schrijver. Zoveel moeite is het toch niet om het te laten fixen voor je het op de post doet?
Ik hoor zoiets overigens niet voor het eerst.
Schandalig. Als je wilt schrijven, zorg dan op zijn minst dat je de taal machtig bent.
V.
V.
Ja inderdaad, V. ja.
Zorg er in ieder geval voor dat je iemand tot je beschikking hebt om het te fixen voor je het opstuurt.quote:
Schandalig. Als je wilt schrijven, zorg dan op zijn minst dat je de taal machtig bent.
V.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Hangt er ook vanaf wat 'fouten' zijn. Kunnen typo's zijn, maar ik heb weleens dingen gelezen van mensen die ambitieuze plannen hadden (net als ik en anderen hier in dit topicquote:Op maandag 20 september 2010 23:07 schreef wonderer het volgende:
[..]
Zorg er in ieder geval voor dat je iemand tot je beschikking hebt om het te fixen voor je het opstuurt.
), maar die echt geen foutloze zin konden schrijven... 
V.
Ja inderdaad, V. ja.
Wist je dat als je héél veel fouten maakt in een tekst, Word het opgeeft en ermee kapt ze te onderstrepen?
Misschien denkt zo iemand dan, hee, er is niks onderstreept, dus er staan geen fouten in.
Misschien denkt zo iemand dan, hee, er is niks onderstreept, dus er staan geen fouten in.
De mijne is zo blij met me omdat ze zo weinig te doen heeftquote:
Er zijn serieus mensen die denken dat dat de taak is van de redacteur.
Er zjin overigens wel dingen waarvan ik denk "dat doet de redacteur wel", bepaalde spelling opzoeken en alles. Daar ben ik te lui voor.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Toen ik 19 was ben ik begonnen met het schrijven van een boek. Het begon als een manier om mezelf bezig te houden en de vele essayistische reacties die ik in online discussies plaatste in één medium samen te vatten. De eerste bladzijden heb ik in een half dronken bui geschreven bij wijze van experiment om te zien wat er tevoorschijn kwam als je ongepland begon met schrijven.
Ik was destijd (en nu trouwens nog steeds) een groot fan van Umberto Eco, en had net De Valse Dageraad van Jan van Aken gelezen, dus ik mocht graag denken dat het daar wat van weg had. Ik heb uiteindelijk zo'n 200 á 250 pagina's uitgewerkt,, exclusief korte bio's van de belangrijkste personages, en ben alles verloren toen ik mijn harde schijf moest formatteren. Nu heb ik alleen de proloog en het begin van het eerste hoofdstuk over, en al jaren niet meer de zin er opnieuw mee te beginnen.
Ik was destijd (en nu trouwens nog steeds) een groot fan van Umberto Eco, en had net De Valse Dageraad van Jan van Aken gelezen, dus ik mocht graag denken dat het daar wat van weg had. Ik heb uiteindelijk zo'n 200 á 250 pagina's uitgewerkt,, exclusief korte bio's van de belangrijkste personages, en ben alles verloren toen ik mijn harde schijf moest formatteren. Nu heb ik alleen de proloog en het begin van het eerste hoofdstuk over, en al jaren niet meer de zin er opnieuw mee te beginnen.
Dat is echt te erg.quote:
Ik heb uiteindelijk zo'n 200 á 250 pagina's uitgewerkt,, exclusief korte bio's van de belangrijkste personages, en ben alles verloren toen ik mijn harde schijf moest formatteren. Nu heb ik alleen de proloog en het begin van het eerste hoofdstuk over, en al jaren niet meer de zin er opnieuw mee te beginnen.
Ja, die met de ballen in de bek.
