Bij mij begint deze naarmate van tijd ook te groeien.
Toen ze gingen teasen dat het up-tempo werd was dit wel het laatste was ik had verwacht. Bij dit soort liedjes denk ik eerder aan een megachurch ergens in Utah dan het sf
. Ik moest dan ook even wennen aan de stijl. Maar als je daar doorheen prikt is het eigenlijk helemaal niet zo slecht. Je had natuurlijk al vrolijkere varianten vorig jaar (Zweden) en Heaven (Montenegro, 2019).
Dit lijkt meer Anastacia-stijl. Veel meer gericht op de vocalen en techniek idd, en niet echt een meeswing- en klaplied voor het publiek. De vocalen en instrumentatie zijn wel indrukwekkend vind ik. Vooral de climax na 2:30 is heel goed gedaan. Dat stuk met de drums, het koor en de lichtstalen die omhoog wijzen: epic. Het is niet echt een lied dat ik hoog plaats, maar ook weer niet onderaan.