De negatieve impact van de Islam op Europa II.

quote:

Op dinsdag 20 februari 2007 08:38 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

In de tijd van Jezus en nog eeuwen daarna behoorde het huidige Israël tot het Romeinse Rijk.

quote:

Dit oostelijke deel van het Rijk omvatte verder (delen van) het tegenwoordige Jordanië, Libanon, Syrië en Turkije. Het christendom verbreidde zich snel en groeide in de 4de eeuw onder Constantijn de Grote uit tot staatsgodsdiens van het Romeinse (vervolgens Byzantjinse) Rijk. Het Midden-Oosten werd daarmee deels christelijk gebied.

quote:

De oorspronkelijke joodse bevolking van Israël was in de Diaspora gegaan en vormde tenslotte slechts een minderheid.

quote:

Eeuwenlang ondernamen christenen pelgrimstochten naar het 'Heilige Land' waar Jezus had geleefd en waar hij tot Verlossing der mensheid de kruisdood was gestorven. In Jeruzalem, de 'Heilige Stad', werd op de vermeende plaats van zijn graf - waaruit hij binnen drie dagen opstond en ten hemel voer - een kerk gebouwd: de Heilige Grafkerk.

Met de opkomst van de Islam (vanaf de zesde eeuw) raakte het oostelijke deel van het Byzantijnse Rijk langzaam maar zeker omgeven door islamititsche volken. In het jaar 1071 brachten de islamitische Seldjoeken het Byzantijnse leger bij Manzikert een verpletterende nederlaag toe. Klein-Azië (huidig Turkije) en grote delen van het Midden-Oosten, inclusief Jeruzalem, vielen daarmee in handen van de Seldjoeken. Uiteindelijk zou ook het Hagia Sophia in handen vallen van de Moslims.

quote:

Spoedig begonnen in het Westen verhalen de ronde te doen over meedogenloze onderdrukking van de christelijke bevolking aldaar en christelijke pelgrims die werden bestolen, afgeranseld of erger, gemartled en vermoord. Het is niet duidelijk of de Seldjoeken opzettelijk een beleid voerden van intimidatie, afpersing en geweld tegen de christenen.

Wellicht speelde in de gruwelverhalen propagandistische overdrijving een rol. Feit is wel dat Klein-Azië en het Midden-Oosten vanaf 1071 onveilig werden gemaakt door twisten tussen Seldjoeken onderling en tussen Seldjoeken en Egyptische troepen. Wanneer een partij een stad van de rivaal innam, viel de (christelijke) bevolking steevast ten prooi aan plundering, verkrachting en ander bruut geweld. Overigens maakten de kruisvaarders later bij slachtpartijen en plunderingen in een veroverde stad meestal geen onderscheid tussen christelijke en islamitische inwoners.

Opvallend in de toespraak van Paus Urbanus was dat hij het Heilige Land voorstelde als het 'tweede' - dwz aards - paradijs. Het Oude Testament, waarnaar de paus verwees, spreekt beeldend van 'een land overvloeiend van melk en honing'.

Hoe onvoorstelbaar het nu mag lijken, was het toenmalige Frankrijk relatief overbevolkt. De landbouw stond nog op een laag peil en misoogsten leidden geregeld tot hongersnood. Krapte aan vruchtbare gond schiep veel onderlinge conflicten. Naast een godsdienstig argument gebruikte de paus dus een sociaal-economisch argument: gebiedsuitbreiding daar biedt een oplossing voor onze problemen hier met armoede, honger en ondrlinge twisten.

Mohammed maakte als koopman kennis met de joodse en christelijke denkwereld. Het christendom leerde hij kennen van de Nestorianen en Doceten, de ketters van die dagen. Ontevreden over de politieke en morele verwarring van zijn landgenoten met hun eeuwige stammenvetes, verzamelde hij een bende soortgenoten om zich heen, onderwees hun in het geloof aan de ene, transcendente god Allah, wiens wil het was “ en dus ook de wil van zijn profeet“ om strikt en stipt gehoorzaamd te worden. De 'theologie' van Mohammed is volstrekt politiek.

Met zijn leger veroverde hij in 630 de plaats Mekka en 'zuiverde' met oorlogsgeweld de Kaäba van de daar beoefende culten. Hij beweerde, dat de Kaäba een cultusplaats was van een god zoals Abraham die kende. En hij, Mohammed, zou dat herstellen. Met de verovering van Mekka was heel Arabië politiek en strategisch aan hem onderworpen. Nog voor zijn dood begon hij een veroveringsveldtocht tegen het christelijke Syrië. Onder zijn eerste opvolger, kalief en tevens zijn schoonvader, Abu Bekr (kalief van 632-634), ontstond de Koran pas. Deze werd later met overgeleverde uitspraken van Mohammed aangevuld (soenna' s). Dit leidde tot een splitsing van de volgelingen van Mohammed in twee groepen: eerstens de soennieten die zich op Abu Bekr als rechtmatige kalief beroepen, zij noemen zich de 'gelovigen'; en tweedens de sjiieten, die Abu Bekr en de soena afwijzen en als enig rechtmatige kalief Ali, de schoonzoon van Mohammed, erkennen.

Abu Bekr werd opgevolgd door de soenitische kalief Omar (634- 644). Hij vestigde zijn heerschappij op het gehele Arabische schiereiland, sloeg het laatste verzet in Syrië neer, verwoestte het Nieuw-Perzische rijk en het inmiddels bijna geheel christelijke rijk der Sassaniden, stichtte de handelsstad Basra aan Sjat-el-Arab, veroverde met geweld het gehele, intussen christelijke, Egypte waar het monnikendom was ontstaan. Hij veroverde en verwoestte daar de christelijke cultuurmetropool Alexandrië (641) en stichtte de nieuwe hoofdstad Cairo.

quote:

Dat hij in 637 'zonder strijd' Jeruzalem innam, verandert niets aan het feit, dat daarna de daar wonende christenen tot tweederangs burgers werden gedegradeerd. Misschien ontstond met de islamitische verovering van Jerusalem, misschien ook pas later, het sprookje van de 'hemelvaart' van Mohammed aldaar. Tijdens zijn leven was Mohammed beslist en zeker in de heilige stad na zijn uitroeping tot 'profeet'. Het sprookje wil echter van Jerusalem een islamitisch heiligdom maken.

Op Omar volgde Othman ofwel Osman (644-656), die systematisch vanuit Cairo te vuur en te zwaard heel Noord-Afrika onderwierp, dat is het gehele christelijk-Romeinse cultuurgebied, inclusief de verovering en verwoesting van Carthago. Het gaat om gebieden die van belang zijn voor het Christendom en de geboorteplaats van de vroege kerkvaderen: Augustinus van Hippo, Hieronymus, Athanasius, etc. Het gaat om de "oude" patriarchaten: Constantinopel, Alexandrie, Antiochie en Jeruzalem. Dit grote gebied begon onder de mohammedaanse terreur eerst weinig, dan geleidelijk meer en meer in een woestijn te veranderen, zoals nu bijna overal waar moslims wonen woestijn is ontstaan. Osman wilde het gehele Middellandse Zee-gebied veroveren. Hij begon met de steden Tripolis, Cyprus en Rodos, maar werd bij een opstand in Medina verslagen.

quote:

In 656 volgde Ali, de schoonzoon van Mohammed, hem op als kalief. Vanuit Syrië trok Muawija tegen hem op, die het kalifaat voor zich opeiste. Het kwam tot een bloedige burgeroorlog, waarvan vooral de christenen het slachtoffer werden. Ali werd in 661 vermoord. De Ommaijaden, genoemd naar een verwant van de 'profeet' Ommaija, veroverden het kalifaat. De eerste kalief uit deze nieuwe stam was Muawija.

Muawija I, achterkleinzoon van Ommaija (661-680) verlegde de hoofdstad van het kalifaat naar het eertijds christelijke Damascus. Met meer of mindere onderdrukking werden de eertijds christelijke gebieden aan een islamitisch heersersdom onderworpen.

Omstreeks 700 smoorde Musa, veldheer der Ommaijaden, de rest van het christelijke verzet van Noord-Afrika tot aan de Atlantische Oceaan in bloed. The History of religion In 697 werd Cairo voor de tweede maal verwoest, waarbij veel christenen omkwamen. Het Koninkrijk van Dongola en het Koninkrijk van Aksum ... Soedan en Ethiopie wordt verslagen. Dat is overigens nog zeer wrang wanneer je beseft dat Aksum de eerste Moslims heeft beschermd. Het is nog terug te lezen in de Hadith.

Vanuit Noord-Afrika stak Tarik, een onderbevelhebber van Musa, naar Spanje over naar het naar hem genoemde Djebel (= Gibel)-al- Tarik (Gibraltar). Dat hij zogenaamd door een Westgotische graaf Julianus te hulp zou zijn geroepen, is historisch onjuist en berust op een mohammedaans sprookje. Tarik verwoestte in 711 bij de Slag van Jerez de la Frontera nabij Cadiz het Spaanse rijk der Westgoten. Spanje wordt een provincie van het kalifaat van Damascus. Het gewelddadige opdringen van de moslims werd eerst door Karel Martel in 732 bij de Slag van Tours en Poitiers gestopt via de middeleeuwse politiek: "Mohammedanen worden uitgeroeid en verjaagd".

quote:

Het Ottomaanse Rijk zou later het Byzantijnse Rijk ter ondergang brengen. Constantinopel in het Byzantijnse Rijk was nog eens van belang omdat daar de relieken van de eerste Christelijke martelaars waren.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2007 21:36 schreef Burakius het volgende:
Lach maar wat af als je dat wil vetinari. Het Ottomaanse Rijk was het hoogtepunt van beschaving daar kan je niet om heen. Anders vertellen de miljoenen mensen die er naar toe zijn gevlucht voor veiligheid en vrijheid je het wel even.

Toen de wereld nog zat te kakken midden in de stad had je daar al sanitair in normale vorm. En het lijstje gaat verder en verder.

quote:

Op woensdag 7 maart 2007 19:36 schreef Zyggie het volgende:

Burakius je blijft slechts je eigen gedachte herhalen en herhalen; tot nu toe heb je nog geen enkel argument gegeven. De tijdsperiode 1300-1800 is daarnaast ook gewoon dwaas en stimuleert bij mij de gedachte dat je er niks vanaf weet.