Het grote Gomes topic #4: Gomes O Goleiro Grande

quote:

Op zondag 20 januari 2008 13:33 schreef sjimz het volgende:
Hij begint al echt op Dida te lijken met zijn aanstellerij

[ afbeelding ]

check vooral zijn laatste sprong!!!!

quote:

Op zondag 20 januari 2008 14:43 schreef EnGCatjuh het volgende:
Gomes... Overschatte keeper.

Het is gewoon een clown.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 15:30 schreef EnGCatjuh het volgende:

[..]

Nee hoor.

Keepers zijn voor een groot deel afhankelijk van de verdediging. Met Alex en Cocu kreeg Gomes weinig te doen, waardoor hij kon pieken op de momenten dat het er echt toe deed. Nu krijgt hij veel meer te doen, waardoor hij fouten maakt en weinig tot niet beslissend meer is. Dit begon precies ten tijde van de aftakeling van PSV vorig seizoen (oa de blessure van Alex) en duurt nog steeds. Ik wil niet zeggen dat Gomes een sléchte keeper is, ik vind hem alleen overschat. Hij is bovengemiddeld. Stekelenburg vind ik, op dit moment, beter.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 15:37 schreef leolinedance het volgende:

[..]

Je spreekt jezelf tegen. Je noemt hem bovengemiddeld maar toch overschat. Ik snap dat wel, jij zit vast niet alle thuiswedstrijden in het PSV stadion en volgt het voetbalnieuws rondom PSV niet op de voet. Ik vind dat wij hem bij PSV dit seizoen behandelen naar zijn klasse. En vergeet niet, dat is niet alleen zijn kwaliteit ín de goal. Ook daarbuiten is hij erg belangrijk. Werkelijk álle supporters zijn gek op hem, hij sleept het team mee in moeilijke tijden. Een echte clubman.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 15:44 schreef EnGCatjuh het volgende:

[..]

Ik zeg dat Gomes niet de wereldkeeper is die iedereen zegt dat hij is. Overschatting dus.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 15:48 schreef leolinedance het volgende:

[..]

Oke, dat is je goed recht. Maar ik ga toch mee met alle bekende voetbalkenners/specialisten/analisten die hem wél een wereldkeeper vinden.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 15:51 schreef EnGCatjuh het volgende:

[..]

Die heb ik dat anders ook al een tijdje niet meer horen zeggen.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 15:56 schreef djnospinzone het volgende:
Haha @ willekeurige half-ogige televisieloze idioot die Stekelenbug beter vindt dan Gomes

quote:

Op zondag 20 januari 2008 17:14 schreef Paaskonijn het volgende:

[..]

Ja sure, Stekelenburg beter

quote:

Op zondag 20 januari 2008 17:18 schreef pekel het volgende:
Gomes is de laatste weken wel steeds meer bezig met irritant doen zeg. .

Hij moet gewoon weer gaan keepen, ophouden met die fratsen.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 17:56 schreef pekel het volgende:

[..]

Publiek ophitsen bij Groningen. Nu dit weer.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 19:15 schreef rubbereend het volgende:

[..]

was gewoon een achterlijke aanslag op Gomes

quote:

Op maandag 21 januari 2008 03:05 schreef sjimz het volgende:

[..]

Ach dat viel ook wel weer mee.
Gomes deed vooral veel aan toneelspel.

quote:

Op woensdag 30 januari 2008 23:14 schreef venomsnake het volgende:
Wat een geweldenaar is het ook zeg.
Die slingerworpen.. !

quote:

Op woensdag 30 januari 2008 23:14 schreef venomsnake het volgende:
Die slingerworpen.. !

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 00:07 schreef Frey het volgende:

[..]

Blijft schitterend om te zien

quote:

Op woensdag 30 januari 2008 23:14 schreef venomsnake het volgende:
Wat een geweldenaar is het ook zeg.
Die slingerworpen.. !

quote:

Op zaterdag 9 februari 2008 22:35 schreef Frey het volgende:
Is dat standbeeld er nou al

quote:

Op zondag 10 februari 2008 01:46 schreef dndiek het volgende:

[..]

We zijn nog geen kampioen hoor

quote:

Op zondag 10 februari 2008 11:26 schreef DIJK het volgende:
Mooi die frustratie bij Sibon die tegen Gomes stond te schreeuwen.

quote:

Gomes wil tot 2013 bij PSV blijven

Heurelho Gomes heeft het buitengewoon goed naar zijn zin in Nederland. Zo goed zelfs, dat hij er niet voor terugdeinst in de media zijn liefde te verklaren aan PSV. De Braziliaan geeft aan dat als het aan hem ligt, hij nog tot 2013 te bewonderen zal zijn in Eindhoven.

“Ik heb tot 2013 bijgetekend en dien dat contract in principe uit. Daarna is het tijd om naar Brazilië, naar huis te gaan. Wat er tussen nu en 2013 gebeurt, ligt echter niet alleen aan mij,” aldus de goalie, die zich sterk maakte voor de komst van de Braziliaanse keeperstrainer Flávio Tenius richting Nederland.

Gomes is, ondanks het feit dat zijn naam geregeld in verband wordt gebracht met Europese topclubs, absoluut niet bezig met een vertrek. “Ik ben niet op zoek naar een andere club en ik ben dat nóóit geweest. Ik voel me thuis in Eindhoven,” besluit hij in De Telegraaf.

quote:

Op zondag 10 februari 2008 13:59 schreef rubbereend het volgende:

[..]

beetje rare actie ook

quote:

Op zondag 10 februari 2008 13:59 schreef rubbereend het volgende:

[..]

beetje rare actie ook

quote:

Op woensdag 13 februari 2008 12:23 schreef venomsnake het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 13 februari 2008 12:23 schreef venomsnake het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 13 februari 2008 12:23 schreef venomsnake het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 13 februari 2008 12:58 schreef PrincePolly het volgende:
Moet je even tegen alle ajax-supporters zeggen. Die geloven namelijk niet dat clubliefde nog bestaat. Wij weten beter (Gomes, Cocu). Hun hebben ook wat andere voorbeelden, waardoor het bij mij ook zou gaan twijfelen: Sneijder, Raffie, Heijtinga (?) etc.

quote:

'Mijn kinderen zijn mijn leven'
door Frans van den Nieuwenhof

15 feb 2008, 10:39 - Al bijna vier jaar lang is hij de enige voetballer van PSV die voor elke wedstrijd uitbundig wordt toegejuicht. Heurelho da Silva Gomes is in Eindhoven zonder twijfel de meest geliefde speler van zijn tijd. Meer nog dan zijn prestaties spreekt zijn persoonlijkheid tot de verbeelding. We zochten hem op voor een gesprek waarin het woord voetbal, zijn werk, taboe was.

Gomes moet eens diep nadenken. Hij neemt nog een bekertje koffie, vult dat met drie zakjes suiker en twee zakjes melk. De spraakwaterval stokt even als het bijna onvertaalbare woord saudade valt. Saudade. Het is die mengeling van weemoed en gelukzaligheid, gevoed met verdriet over een mooi leven dat voorbij is. "Oef", zegt Gomes. "Dat gevoel is het aller-, allermoeilijkste van mijn bestaan hier. Op sommige momenten mis ik het contact met mijn vrienden en familie enorm. De grapjes, de gesprekken, de warmte. Ik sta elke dag met Brazilië in contact. Elke dag. Via internet, via de telefoon. Mijn vrouw belt nog vaker naar huis. Drie cent per minuut naar een vast nummer, veertien cent naar een mobiel nummer, hahaha. Dat maakt het leven hier erg duur!"

Familieman
Zijn privéleven speelt zich voornamelijk af tussen vier muren. "Ik ben een echte familieman, ik hou ervan om thuis te zijn. Na de training ga ik altijd direct naar huis. Een beetje slapen. Maar dat is moeilijk met de kids. Het eerste wat Flávio zegt is: kom pap, we gaan voetballen! Later, zeg ik dan, later. Papa moet een beetje siësta houden. Dat lukt niet. Ik móet even met hem voetballen. Flávio wil altijd, altijd, altijd spelen. Zoveel energie als hij heeft, heb ik niet."

Flávio Henrique is ruim 2,5 jaar nu, Luiz Félipe elf maanden. Beiden werden geboren toen Gomes al in Eindhoven woonde. "We hebben ervoor gekozen de bevalling beide keren in Belo Horizonte te doen. Dat was praktischer, de hele familie was daar om mijn vrouw te ondersteunen."

Gomes ontbrak bij de geboorte van de oudste. Hij moest werken. "Daar had ik het heel moeilijk mee. Het is je eerste kind, je droomt ervan erbij te zijn en ziet hem pas na vijftien dagen. Toen liep hij al bijna, hahaha. Gelukkig was ik er de tweede keer wel bij."

In zijn jongste zoon ziet hij het meest van zichzelf terug. "Die heeft precies mijn karakter. Serieus als hij ergens mee bezig is, maar verder altijd vrolijk. We moeten wel erg met hem lachen. Hij kijkt soms zo ernstig dat het lijkt alsof hij heel hard aan het nadeken is." De oudste? "Die heeft mijn schoonheid, hahaha. Nee, hij lijkt meer op mama. Vooral vanwege haar mooie wenkbrauwen."

Kinderen
Meer nog dan zijn werk brengen zijn kinderen hem geluk. "Die vervullen mijn leven. Er is geen club in Europa zo groot dat die het belang van mijn kinderen ondergeschikt kan maken. Als zij hier gelukkig zijn, is het heel erg moeilijk om dat op te geven."

De problemen van enkele maanden terug zijn uitgesproken. Of Gomes ooit vertrekt bij PSV is ongewis. " Ik heb als jonge doelman een weg uitgestippeld. Ik wilde prof worden. Dat lukte bij Cruzeiro. Daar wilde ik titels halen en dan naar een internationale club. Ook om titels te halen. Dat is en blijft voor mij het belangrijkste criterium. Als dat bij PSV kan, prima! Maar duidelijk is dat ik niet alleen voor mezelf leef. Ik leef voor het geluk van mijn gezin. Mijn grote doel, mijn grote wens in het leven is een voorbeeld te zijn voor mijn kinderen. Maar of dat lukt, weet je pas als ze volwassen zijn."

Dat de twee in Nederland opgroeien, bevalt Gomes uitstekend. "De cultuur hier is zeer, zeer goed voor kinderen. Het leven is van een hoge kwaliteit. Dat is een belangrijke bagage en zorgt voor een versnelling van hun groeiproces. Ik zie het alleen maar als positief dat ze hier opgroeien."

Veiligheid
"Hier heb ik de garantie dat ze in veiligheid leven. Ze kunnen ongestoord op straat spelen. Als ze de deur uitgaan, ontmoeten ze andere kindertjes. In Brazilië zouden we daar veel voorzichtiger in zijn. "

Hij had nooit het idee dat hij een goede vader kon zijn. " Ik wist alleen dat ik veel goede dingen had meegekregen van mijn eigen ouders. Die probeer ik over te dragen op mijn kinderen. Dat lukt gelukkig wel. Soms is het moeilijk. Moet je streng zijn, terwijl je dat niet wilt. Ik heb gelukkig een goede basis."

Het grootste verschil met Brazilië noemt hij het verantwoordelijkheidsbesef bij de mensen. " Dat is fundamenteel voor een goede opvoeding. Nederlanders komen afspraken na, hebben gevoel voor organisatie en regelmaat."

Glimlach
"Daar staat tegenover dat wij het vermogen hebben om het leven te nemen zoals het is. Brazilianen zijn tevreden met wat ze hebben, denken niet aan wat ze niet hebben. Ze willen er gewoon het beste van maken. Daardoor gaan ze met een glimlach door het leven. Ik hou van de vrolijkheid van mijn land, ik heb veel respect voor Nederland. Samen zouden Brazilië en Nederland het perfecte land vormen."

De manier waarop hij Brazilië voelt kreeg hij mee tijdens zijn opvoeding. "Mijn vader en moeder benadrukten altijd hetgeen wat we gekrégen hebben. Niet wat we tekortkwamen. Iedereen krijgt wat hij verdient, wat hem toekomt. Daarvan heb ik heilig overtuigd. Als je goed doet voor anderen, staat daar iets tegenover."

De afgelopen jaren hebben hem daarvan nog meer bewust gemaakt, zegt Gomes. " Vooral door de manier waarop ik hier ontvangen ben en nog steeds bejegend word. Dat heeft mijn blik in die zin enorm verruimd, dat je altijd moet proberen 'een goed mens te zijn'. Dan krijg je veel terug."

Bewustzijn
"Warmte en liefde rondom je maken het mogelijk om te groeien en te presteren. Als je ergens goed in bent en je voelt dat anderen dat erkennen, dan kun je je nog beter ontplooien. Dát bewustzijn heb ik in Eindhoven ervaren."

Zijn leven hier vat hij samen als een 'onbetaalbare ervaring'. "Dit is zo'n geweldige verrijking, zó bijzonder dat ik daar de rest van mijn leven op kan teren. De omgeving heeft mij enorm geholpen me te ontwikkelen. Het geeft me een geweldige kracht, zonder dat ik me afhankelijk voel van de buitenwereld."

Hij herkent die hang naar warmte en erkenning bij de andere Zuidamerikanen van PSV. Want een keerzijde is er ook. " Als wij die warmte niet om ons heen voelen, dan kunnen we ook helemaal blokkeren."

Werk
Steeds als hij over voetbal praat, wat we niet zouden doen, heeft hij het over 'mijn werk'. Zelfs toen zijn vader overleed, mocht zijn werk er niet onder lijden. "Ik was net vier dagen terug uit Brazilië toen ik hoorde dat hij was bezweken aan een hartaanval. Het was 1 juli 2006, ik zal die dag nooit vergeten. Dat heeft me ontzettend aangegrepen. En nog. Maar ja, je moet soms de meest emotionele dingen in het leven opzij zetten om er tóch als prof te staan. Anders kun je niet verder. Ik neem mijn emoties mee zolang ze mijn prestaties niet in de weg staan."

Bij Gomes klinkt snel een lach of een traan door in zijn woorden. "Ik ben een sentimenteel mens. Heel erg sentimenteel! Iedereen kent mij zo, het is heel erg oprecht. Alleen tijdens mijn werk slaag ik erin om me af te sluiten van emoties. Rationeel? Weet ik niet. Ik denk dat ik alles heel intens beleef. Van mijn vader heb ik geleerd: de toekomst kun je plannen, maar de dag moet je plukken. Je weet nooit wat er morgen gebeurt, waar het schip strandt. Ik weet waar ik heen wil in het leven, ik heb een bepaalde weg uitgestippeld, maar die weg moet ik stap voor stap gaan. De tijd zal uitwijzen of ik daar kom waar ik wil zijn."

God
Religie en humanisme zijn hem beide lief. "Mijn leven wordt bepaald door God, door mijn geloof. Maar je kunt niet alles aan hem overlaten. Je moet je eigen talenten gebruiken en voor je toekomst werken. Mijn vader heeft me geleerd dat je het zélf moet willen doen. Met de steun van God."

De dood van zijn vader houdt hem nog steeds bezig. "Constant zelfs. Ik begrijp het, ik accepteer dat het is gebeurd, maar ik kan het niet plaatsen. Wel heeft het me het besef gebracht, dat je nóg bewuster in het leven moet staan. Ik ben niet alleen bij PSV om te werken, ik ben hier om te leven. Ik wil de taal leren, praten met mensen, deel uitmaken van het bestaan. Ik ben geen type dat hier zijn geld wil verdienen, maar met zijn ziel in Brazilië leeft. Sommigen landgenoten praten alleen met de bal als ze in Europa zijn. Ik zou mij dan geïsoleerd voelen. Ik wil me overgeven aan het Nederlandse leven. Wil het leuk hebben hier, de grapjes van mensen begrijpen. "

Huis
Zijn club omschrijft hij als 'mijn huis'. "Als ik op De Herdgang binnenkom, voel ik me thuis. Als ik in Brazilië ben en ik ga naar Nederland, dan ga ik naar huis. Het is niet andersom. Hier is mijn leven. Brazilië is vakantie voor mij. Als ik terugga, doe ik dat voor mijn familie. Pas na mijn voetbalcarrière is Brazilië weer mijn huis."

Hij is er de man niet naar om elke vrije week het vliegtuig naar Rio de Janeiro te nemen. "Ik ga veel liever een paar dagen naar Parijs. Londen of Griekenland. Of een weekendje Amsterdam. Dat vind ik ook een heerlijke stad. Lekker een ontbijtje halen in de Jordaan of een leuk restaurantje bezoeken."

Een stad hoeft 'niet groot te zijn om er een groot gevoel voor te krijgen', stelt hij. "Een stad wordt groots door de sfeer die er heerst. Dat gevoel heb ik bij Eindhoven. Vertier zoek ik dichtbij. Ik ben geen jongen die van alles onderneemt, ik ben een heel gewoon, eenvoudig persoon die het leuk heeft als hij met vrienden wat kan eten en het gezellig heeft. Dat veld, het voetbal is mijn ware passie."

Houd het leven simpel is zijn devies. "Ik heb geen rare wensen. Ik leef het leven zoals het is. Als je rare capriolen uithaalt, maak je het voor jezelf zwaarder dan het is. Je ontmoet altijd mensen met minpunten, maar je moet niet als doel hebben die te veranderen. Als je dat wilt, maak je iets heel simpels tot iets gecompliceerds."

Eindhoven
Nu al is Eindhoven een herinnering voor het leven. "Vanwege het grote wederzijdse respect. Je bent zoals de supporters je zien. Een product van de supporters. Zonder hen ben je niks. Ja, een goede voetballer, maar er is geen referentie. Als wij al een status hebben, is dat omdat de fans ons die status geven. Het enige wat zij mij vragen is een handtekening of een foto. Ze zijn vaak al dolgelukkig met dertig seconden aandacht. Ik kan het voor mezelf niet veroorloven om mensen te negeren die een hele dag op De Herdgang verblijven of daar een vakantiedag voor opnemen. Zeker als het om kinderen gaat. Kinderogen zijn mijn zwakke punt."

Over zijn eigen kinderen raakt hij niet uitgepraat. "Daar haal ik mijn grootste plezier uit. Het allermooiste is om naar ze te kijken als ze slapen. Als Flavio tegen me aan ligt, kan ik zomaar twintig minuten lang denken: wat is dit puur. Mooi! Mooi! Mooi! Dit is liefde in optima forma. Liefde voor zo'n klein dingetje, dat zo afhankelijk is van je. Dan wil je alles geven om hem gelukkig te maken."

quote:

Op vrijdag 15 februari 2008 16:28 schreef cultheld het volgende:
Wat een voorbeeldig iemand is Gomes toch ook . Als sporter en als mens .

quote:

Voor de buitenwereld is het misschien een voorbeeld van overdreven verwennerij van voetballers, maar weet je wat Heurelho da Silva Gomes mooi vindt? Dat iemand bij PSV voor een jonge buitenlander desnoods een pizza bestelt en thuis brengt, als je nog niet weet hoe dat moet.

Dat motto spreekt hem aan: allen voor iedereen, iedereen voor allen. 'Ik kom uit een gezin met acht broers en vier zussen. Je moet dan alles uitpraten en eerlijk zijn tegen elkaar. Anders valt het gezin uit elkaar.

'De vader houdt zijn kudde bijeen. Nu is PSV ook mijn familie. Iedereen moet dezelfde kant op, anders geef je de buitenwereld de gelegenheid om de familie uit elkaar te trekken.'

Sinds het vertrek van Cocu is Gomes de blikvanger van de selectie, met Afellay. Geen van de huidige PSV'ers speelde bovendien zoveel duels in het eerste elftal.

Je ziet Gomes vaak in gesprek, zoals op de maandag na de nederlaag tegen FC Utrecht met Afellay. Even aanraken, even praten. 'Ik wist dat ik zo'n rol kon spelen, want ik ben sociaal. Bij Cruzeiro hadden we daarvoor spelers met veel ervaring. Ook toen had ik al belangstelling voor het groepsproces: wat doen ze? Kan ik wat betekenen?

'Hier neem ik verantwoordelijkheid. Ik bemoei me met zaken, in positieve zin. In de kleedkamer probeer ik meteen contact te zoeken en in te schatten of ergens problemen zijn. Op een gegeven moment ben jij degene die bepaalde oplossingen kunt aanreiken, ook buiten het veld. Waar kun je een leuk barretje vinden of een goede supermarkt? In het begin ga je soms met een nieuweling naar de supermarkt.'

Gomes was de doelman op het lijstje van scout Piet de Visser. Toenmalig trainer Hiddink twijfelde over het aantrekken van een Braziliaan, want in Brazilië was het immers traditie dat de slechtste veldspeler in het doel stond. De Visser schreef op zijn lijstje: 1. Gomes. 2. Gomes. 3. Gomes.

En Gomes ontwikkelde zich sterk, tot een van de uitblinkers in de eredivisie. Zijn atletisch vermogen roept herinneringen op aan Van Beveren. Zijn lange armen zijn tentakels waarmee hij ballen uit de lucht plukt als een teler appelen van de boom. Zijn worpen zijn fabuleus en halen de afstand van een discuswerper. Hij is een boegbeeld van PSV, hetgeen bijzonder is voor een buitenlander, een keeper bovendien.

Gomes is een held van de supporters. Fascinerend is zijn warming-up, als hij met dat lange lijf sprongen maakt, begeleid door langgerekte heee's van het publiek. Met de kruin reikt hij hoger dan de doellat.

Ongeëvenaard is zijn blijdschap na een doelpunt, ook als het 5-0 is. Supporters beschouwen Gomes als een van hen. 'Ik voel me ook Nederlander. Ik heb hier veel geleerd, ook buiten het veld.'

Als hij zich Nederlander voelt, waarom voert hij dit gesprek na ruim 3,5 jaar Eindhoven dan in het Portugees? Gomes praat redelijk Nederlands en verstaat vrijwel alles. Hij luistert nauwgezet naar de vertalingen.

Verklarend: 'Ik ga nooit alleen naar de bank. Als iemand mij verkeerd begrijpt, ben ik mijn geld kwijt of wordt het contract anders opgesteld dan ik had gewild.'

Lachend: 'Als ik naar het ziekenhuis ga, neem ik ook iemand mee. Stel je voor dat mijn nier eruit moet en ze nemen de verkeerde weg. Een interview is ook belangrijk. Ik geef iets van mij, via jullie. Dan moet het een duidelijk verhaal zijn.'

Wat hij als typisch Nederlands beschouwt? 'Afspraak is afspraak', zegt hij nu in het Nederlands, waarop een schaterlach volgt.

'Ik ben gelukkig. Nederland is veilig, ook voor mijn gezin. En in onze familie was het ook zo dat afspraak afspraak is. Dat principe hebben we van onze papa geleerd, maar het is niet Braziliaans. Eigenlijk leefden wij in Brazilië al een beetje Nederlands. Dan is het mooi om dat principe terug te vinden, in de gemeenschap van PSV en in het land.'

Gomes zou, afgezien van het feit dat hij Portugees spreekt tijdens het interview, met lof slagen voor een inburgeringstest. 'Ik moet me aanpassen aan de cultuur en aan het leven in Nederland. Tegen buitenlandse spelers zeg ik altijd: wij zijn te gast, wij moeten ons aanpassen. We kunnen niet van Nederlanders verwachten dat ze alles op onze manier doen. Als een Nederlander in Brazilië komt, verwacht ik ook niet dat hij even gaat vertellen hoe het allemaal moet.'

Hij houdt van het landschap, van Eindhoven maar ook van Amsterdam. Zelfs het weer kan hem bekoren. Soms.

'Ik kijk naar de Nederlandse televisie. Soms komt mijn vrouw de kamer in en vraagt ze: waar zit jij naar te kijken? Het is goed voor mijn Nederlands en ik probeer iets mee te krijgen van wat hier gebeurt.

'Deze week vroeg ik aan inspanningsfysioloog Luc van Agt wat er nu precies was gebeurd met die moslims die protesteerden tegen Nederland en Denemarken. Dan heb ik het voor 70 procent begrepen, maar wil ik het precies weten.

'Verder heb ik mijn Braziliaanse wortels en hoeven we onze identiteit niet op te offeren. Ik eet vooral Braziliaans.'

In navolging van Romario lust hij dus geen appelmoes. In het Nederlands: 'Geen appelmoes.'

'Wij Brazilianen behoren ook tot de westerse wereld en hebben geen rare gewoontes. Wat ik vreemd vind hier zijn van die kruisen waarin mensen midden op straat plassen. Dat zou ik nooit doen. Maar ik probeer het beste van de Nederlandse maatschappij mee te nemen naar de opvoeding van mijn kinderen of in de relatie met mijn vrouw.'

Bij PSV koestert hij het clubgevoel. Dat is het gevoel waarover ze bij Ajax een rapport schreven, omdat het blijkbaar verloren is gegaan.

Terwijl het zo simpel is: het gaat vooral over gewoon doen, over behulpzaam zijn en een beetje aardig tegen elkaar doen. Het is onderhand een cliché: de warmte van trainingscomplex de Herdgang.

'Die voel je vanaf de eerste dag. Je hoeft maar iets te vragen en drie, vier mensen proberen het op te lossen. Niet alleen voor voetballers, ook voor familie en kinderen. Er zijn bijeenkomsten met vrouwen en kinderen. Of er is een barbecue, met een clown voor de kinderen.'

Denk niet dat dat allemaal normaal is in het internationale topvoetbal. 'Ik heb veel Braziliaanse vrienden her en der in Europa, voetballers bij AC Milan of Olympique Lyon of waar dan ook, maar niemand kan me dergelijke verhalen vertellen. Elders is het club, trainen, spelen, naar huis, en iedereen leeft zijn eigen leven. Hier staat de club altijd voor je klaar.

'De een gaat mee om papieren te regelen, een ander zoekt mee naar een huis, weer een ander haalt de familie van het vliegveld. De hele organisatie staat in dienst van ons.

'Wij halen titels binnen. Of niet. Wij winnen wedstrijden. Of niet. Maar daarbuiten is alles voor ons georganiseerd, als in een ingenieus raderwerk.

'Bij de geboorte van mijn tweede kind zei PSV: ga maar naar Brazilië, we zien je wel weer verschijnen. Neem je tijd. Mijn vader overleed drie dagen voor we aan het seizoen begonnen. Toen zei PSV: als je meer tijd nodig hebt, blijf dan. Ik ben toch gekomen. De begrafenis was binnen 24 uur en hier had ik afleiding. Hier ben ik thuis.'

Deze Gomes, de zo voorkomende reus, brak in het begin van het seizoen rigoureus met zijn imago van goeiigheid door een interview in Voetbal International, waarin hij zijn Eindhovense liefde beschimpte. Hij hoorde niets meer over een beloofde contractverlenging en kondigde aan te vertrekken.

'Natuurlijk was het moeilijk om daarover te praten, maar ik vond het nodig. Voor mij is afspraak dus afspraak. Een woord is een woord. Mij was iets beloofd, maar twee maanden later was het nog niet geregeld en kwam PSV daarop zelfs terug. Ik vond dat slecht voor alles waarover we zojuist spraken: de warmte, het familiegevoel. Als mij zoiets gebeurt, kan het anderen ook overkomen. Dan vertrouw je elkaar niet meer, krijg je gepraat in de groep en raak je iets kwijt dat echt van PSV is.'

Kort na het artikel was alles weer pais en vree. De aanstekelijke glimlach was terug en Gomes tekende bij tot 2013.

Waar hij Van Bommel, Alex, Park, Lee, Ooijer, Vennegoor of Hesselink en Koné zag vertrekken, blijft hij telkens. 'Iedereen vertrekken, ikke blijven', zegt hij weer een zinnetje Nederlands. Hij lacht erbij. Hij zal niet teleurgesteld zijn als hij daadwerkelijk tot 2013 in Eindhoven werkt.

'Het kan zijn dat er een club komt die interessant is voor PSV en waarin ik iets zie. Maar het belangrijkste is dat mijn gezin goed kan leven. Ik ben niet op zoek.

'Als andere clubs het niet in mij zien zitten, is dat hun probleem. En dat ik niet altijd bij de nationale ploeg zit, heeft volgens mij niets te maken met de club waarbij ik speel. De nationale ploeg is ook een beetje een politiek spel. Je moet de juiste mensen kennen. Ik ben bij het nationale elftal gekomen als keeper van PSV. Om erbij te blijven moet je misschien bepaalde connecties hebben. Ik heb ze niet en hoef ze niet. Ik doe niet aan politieke spelletjes.'

PSV verloor zondag voor het eerst onder de nieuwe trainer, Sef Vergoossen. De voorsprong op Ajax slonk tot zes punten. Zondag is de topper in Eindhoven. Gomes is niet bang voor een ineenstorting als vorig jaar, toen 11punten voorsprong verschrompelden tot 1doelpuntje.

'Vorig jaar leefde in de groep het gevoel van: dit is een val zonder einde. Hoe komen we hier uit? Dat gevoel is nu absoluut niet aanwezig. Integendeel.'

De groep is sterk. 'Wij zijn kampioen, wij zijn de te kloppen ploeg. Vanaf mijn komst ben ik altijd kampioen geworden. Als wij als groep niet goed functioneren, kan elk team elk probleempje aanpakken om de aanval op PSV in te zetten.'

Dat de onrust die bij PSV af en toe aanwakkert, bij Ajax een bijna voortdurend brandend vuurtje is, het zij zo.

Weer die lach: 'Ik heb respect voor het instituut Ajax, maar hun problemen zijn hun problemen. Ik lees erover, maar het interesseert me verder niet. Ik slaap er geen minuut minder om.'

quote:

Op zaterdag 8 maart 2008 18:17 schreef Cyber2003 het volgende:
Een interview met Gomes in de Volkskrant
[..]

Wat een held is het toch ook!