Welke film heb jij vandaag/pas gezien deel CIV

Seabiscuit (2003)

Bah Bah en nog eens Bah. Ik verwachtte eens een keer geen cliché zero-to-hero verhaal. Maar helaas, dat was het wel. En waar normaal de hoofdpersoon in de soort films wel interessant is, is dat in Seabiscuit absoluut niet het geval. Nog erger is de montage en de shots. Allemaal precies volgens het boekje, geen originaliteit te bekennen. Jeff Bridges is nog wel aardig, maar voor de rest is het een kutfilm.

quote:

Op donderdag 15 februari 2007 16:47 schreef JelleS het volgende:
kutfilm.

quote:

Op donderdag 15 februari 2007 16:18 schreef Gorro het volgende:
Eergisteren in de sneak:

The Good Shepherd (Robert De Niro, 2006)
Goed geproduceerde film over het ontstaan van de CIA. De film ziet er goed uit, met name de art-direction en het acteerwerk is ook prima. De film is alleen net wat aan de lange kant, wat vooral de eerste helft parten speelt. Daar kabbelt de film voort zonder echt heel opmerkelijk te worden. De tweede helft biedt gelukkig meer betrokkenheid. Leuk overigens om Joe Pesci weer eens in een film te zien. ***½

Ze hadden wel wat beter hun best mogen doen om Matt Damon er wat ouder uit te laten zien.Tegen 't einde van de film zie ik bijna geen verschil tussen hem en z'n zoon(en Damon moet dan volgens de film al rond de 40 zijn)

Nietes.

Heb jij ook maar één minuut het gevoel gehad dat je niet wist wat er in de volgende minuut zou gaan gebeuren?

Casino Royale (2006)



Heerlijke film, na de vorige tegenvallers past deze in het rijtje van de betere bondfilms.
Daarnaast bevat deze natuurlijk de typische elementen, verhaal verveelt geen moment. Craig speelt z'n rol alsof hij het al vaker heeft gedaan.

Cijfer: 8,2

Big Fish is toch eigenlijk erg leuk als je 'm een paar jaar niet meer hebt gezien.

quote:

Op donderdag 15 februari 2007 23:09 schreef Sokolsky het volgende:
Big Fish is toch eigenlijk erg leuk als je 'm een paar jaar niet meer hebt gezien.

Sowieso een erg herkijkbare film, ook binnen een kort tijdsbestek. Hij wordt bij elke kijkbeurt beter.

quote:

Op donderdag 15 februari 2007 23:55 schreef HeaRt_woRm het volgende:

[..]

Oh, dat zou best kunnen, maar ik heb over het algemeen best wel van de film genoten

Ik vond het nogal een Waar Woensdagavond Drama. Het is dat Smith meedoet, anders was zo'n film niet eens in de bios beland. Erg spannend wordt het ook allemaal niet, aangezien zelfs de persoon waarop het verhaal gebaseerd is overal meedoet met de publiciteitstour.

The Guardian (2006)
Kevin Costner is een reddingszwemmer en die een nieuwe lichting gaat trainen. Een van hen is Ashton Kutcher die met kop en schouders boven de rest uitsteekt. Wel een mooi drama. Een was veel beter dan ik verwachtte.
Maar ach wat maakt het uit dat een propaganda filmpje is voor de kustwacht, dat maakt de film niet minder.

cijfer 7.5 / imdb 6.5

Waarom waarom waarom is deze film niet in onze bioscopen geweest!?!?! .. en wel kut-met-peren films als Date Move, Little Man. Voor dat soort films staat men in NL te trappelen om te mogen showen. Wat is dit toch !? Films als The Guardian zijn uitermate geschikte voor het grote doek, maar nee we moeten weer wachten op de DVD release.
Little man hoort (uberhaupt) niet eens geproduceerd te worden, maar dat draait natúúrlijk wel. Triest land leven we, kan er niets anders van maken. Volgens mij werken er echt a-moviefielen bij de distributie.

Dat echt keer op keer ongelovelijk missers maakt. En waarom ook met sommige films zo extreem laat, dat filmliefhebbers het allang en breed hebben gezien of gewoon normaal besteld hebben... Finding Nemo, Saw noem maar eens wat ... ik kan er gewoon niet bij dat er zulke missers worden gemaakt. Maar vervolgens wel met 3-gewaardeerde IMDB-films staat te trappelen ......

[ Bericht 28% gewijzigd door Lambiekje op 16-02-2007 00:29:44 ]

A personal journey with Martin Scorsese trough American movies - Jahaa! Geweldig! Wat een eer is het om bijna vier uur aan de lippen van Scorsese te hangen en al zijn verhalen over zijn helden en inspiraties aan te horen. Het had nog wel vier uur mogen duren! Ik hoop dat er snel weer zoiets aankomt!

Iemand anders nog tips over dergelijke docus?

quote:

Op vrijdag 16 februari 2007 16:03 schreef RuneRose het volgende:
A personal journey with Martin Scorsese trough American movies - Jahaa! Geweldig! Wat een eer is het om bijna vier uur aan de lippen van Scorsese te hangen en al zijn verhalen over zijn helden en inspiraties aan te horen. Het had nog wel vier uur mogen duren! Ik hoop dat er snel weer zoiets aankomt!

Iemand anders nog tips over dergelijke docus?

Volgens mij heeft hij toch ook zoiets gedaan met de Italiaanse cinema. Heb het zelft niet gezien.

Oja, my voyage to italy. Dat is iets voor volgende maand.

Nog meer?

The Godfather

Marlon Brando

The Godfather: Part II

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

maar desalniettemin toch ook erg goed

The Godfather: Part III

Dit deel had ik nog niet eerder gezien. Ten opzichte van deel 1 en 2 wordt dit als het mindere deel gezien, maar dan nog is het een prima slotstuk van een geniale trilogie met wederom een intrigerend en ingenieus verhaal. Al Pacino levert een formidabele prestatie . Sofia Coppola, die veel bekritiseerd is voor haar rol in deze film, vond ik trouwens best wel meevallen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Cijfer: 8

Night on Earth (1991)
Film bestaand uit 5 stukjes over een nachtelijke taxi-rit. We beginnen in LA met een (nog) jonge Winona Ryder als kauwgom kauwende, rokende relaxte taxi-chauffeur en Gena Rowlands als chique casting agent als passagier. In New York, het leukste en beste deel, zien we hoe Yoyo (Giancarlo Esposito) een taxi naar Brooklyn wil. En uiteindelijk beland in de taxi van de kersverse Oost-Duitse immigrang Helmut (een geniale Armin Mueller-Stahl) die niet kan autorijden. Waarop Yoyo besluit zelf te rijden. Hierna verplaatsen we ons naar Europa. In Parijs zien we eerst hoe Isaach De Bankolé een paar dronken Kameroeneze diplomaten uit zijn taxi gooit om daarna een blinde jongedame op te pakken, die niet op haar mondje gevallen is. Een zwaar irritante Benigni is de taxichauffeur in Rome. Als ik de film ooit weer kijk wordt dit deel geskipt. In Helsinki pakt de taxichauffeur een stel dronkelappen op. Luister hij naar het droevige verhaal waarom hun vriend zo'n verschrikkelijke dag had. En gaat daar zelf overheen met zijn eigen verhaal.
Jim Jarmusch bewijst zich nog maar eens een meester te zijn van de casual conversatie, zoals hij eerder al deed met Coffee and Cigarettes. Ook brengt hij het gevoel van de nacht goed over. De muziek van Waits maakt alles helemaal af.
cijfer: 8

Water (2005)
Ik begrijp steeds beter waarom Zwartboek niet genomineerd is voor dat beeldje. De rest is (tot nu toe) gewoon nog sterker en beter. In Water krijgen we een inkijk in het leven van weduwe's in India. Dit tegen de achtergrond van een veranderd India waar Gandhi langzaam begint op te komen. Dit adhv een erg jonge (8 jaar)weduwe Chuyia , die bevriend wordt met Kalyani (Lisa Ray. ). Die verliefd wordt op een jonge volger van Gandhi. En zo wordt de manier waarop weduwe's behandeld worden bekritiseerd.
Vooral de manier waarop religie en traditie wordt bekritiseerd sprak mij erg aan. Schandalig dat zulke praktijken nu nog steeds bestaan.
De film ziet er verder prachtig uit.
cijfer: 8.5

Una Giornata particolare (1977)
De dag is 8 mei 1939, de dag dat Hitler in Rome Mussolini ontmoet. Heel Rome loopt uit om bij deze ontmoeting te zijn. Behalve Antonietta, die het als huisvrouw van een groot gezin te druk met het huishouden heeft. Nadat de papegaai ontsnapt ontmoet ze de charmante overbuurman. Waar al snel iets "mis" mee blijkt te zijn. Langzaam volgt een conflict tussen de typische Italiaanse huisvrouw, die sterk gelooft in de fascistische sprookjes die ze is gevoed en de duidelijk intelligentere overbuurman. Waarna ze weer naar elkaar toe groeien.
Mastroianni heeft nog nooit telleurgesteld. En ik wist niet dat mevrouw Loren zo goed kon acteren.
cijfer: 8.5

The Wind That Shakes the Barley (2006)
De film waarmee Loach die Gouden Palm won. En zeer terecht in mijn ogen. Hij viel me alles mee. Vanaf de eerste wandaad van de Britten voelde ik de haat in me op borrelen. Kort gezegd ik voelde hartstikke met de karakters mee. Hoe Loach na het bereiken van het akkoord laat zien hoe Ierland verscheurd is, door de twee broers tegenover elkaar te zetten maakt het drama helemaal compleet.
Cillian Murphy blijft a man to watch.
Eentje voor de top 10 van 2006.
cijfer: 9

[ Bericht 0% gewijzigd door Lonewolf2003 op 16-02-2007 17:44:49 ]

quote:

Op vrijdag 16 februari 2007 17:38 schreef Lonewolf2003 het volgende:
The Wind That Shakes the Barley (2006)
De film waarmee Loach die Gouden Palm won. En zeer terecht in mijn ogen. Hij viel me alles mee. Vanaf de eerste wandaad van de Britten voelde ik de haat in me op borrelen. Kort gezegd ik voelde hartstikke met de karakters mee. Hoe Loach na het bereiken van het akkoord laat zien hoe Ierland verscheurd is, door de twee broers tegenover elkaar te zetten maakt het drama helemaal compleet.
Cillian Murphy blijft a man to watch.
cijfer: 9

Die haat voelde ik ook wel in me opborrelen. Maar dat is niet zo gek, aangezien de Engelsen worden neergezet als de ín en ín slechte vijand, en verder... niets. Aan zo'n verhaal zitten twee kanten natuurlijk. Ook komt er tegen het einde aan nogal een hoop vals sentiment om de hoek kijken, wat dat betreft slaat de film daar de plank helemaal mis. Cillian Murphy is eigenlijk de enige reden dat ik 'm nog een voldoende heb gegeven.

Big Fish

Een icon is genoeg:

quote:

Op vrijdag 16 februari 2007 17:55 schreef Mainport het volgende:

[..]

Die haat voelde ik ook wel in me opborrelen. Maar dat is niet zo gek, aangezien de Engelsen worden neergezet als de ín en ín slechte vijand, en verder... niets. Aan zo'n verhaal zitten twee kanten natuurlijk. Ook komt er tegen het einde aan nogal een hoop vals sentiment om de hoek kijken, wat dat betreft slaat de film daar de plank helemaal mis. Cillian Murphy is eigenlijk de enige reden dat ik 'm nog een voldoende heb gegeven.

Dat het eenzijdige benadering is klopt. Maar dat irriteerde me dit keer niet. Aangezien ik bekend genoeg ben met beiden kanten van het verhaal. En vals sentiment heb ik al helemaal nergens opgemerkt.

Eenzijdig is het juist niet, het toont toch ook dat de Ieren niet goed zijn, maar wel waardoor ze gedreven werden. En de Engelsen waren ook klootzakken, dat heeft nog tot eind vorige eeuw geduurd. Ben het volledig eens met Lonewolf.

quote:

Op vrijdag 16 februari 2007 16:03 schreef RuneRose het volgende:
A personal journey with Martin Scorsese trough American movies - Jahaa! Geweldig! Wat een eer is het om bijna vier uur aan de lippen van Scorsese te hangen en al zijn verhalen over zijn helden en inspiraties aan te horen. Het had nog wel vier uur mogen duren! Ik hoop dat er snel weer zoiets aankomt!

Iemand anders nog tips over dergelijke docus?

Heb part 1 nu gekeken, over oa. de gangster films
Heel interessant, heb gelijk ook een lijstje met films die hij noemde die ik wil bestellen op dvd om ze te zien
Dus hij`s niet zo goed voor de bankrekening

Buffet Froid (Bernard Blier, 1979)
In de wereld van Buffet Froid zijn emoties non-existent of misplaatst. Wraak, schuld, lust het staat allemaal op plaatsen waar het niet hoort. Geweld wordt rustig besproken onder het genot van een glaasje wijn, en het ergste is eigenlijk dat de hoofdpersoon het voortdurend koud heeft. Deze wereld levert een serie aan extreem geestige scènes op. Een hilarisch gesprek tussen Depardieu en een stervende man met een mes in zijn buik zet vroeg in de film al de toon. Toegegeven, op een gegeven moment heb je de grapjes wel een beetje gehad, maar dat neemt niet weg dat het een uiterst origineel filmpje is. Trager dan C'est arrivé près de chez vous, maar wel voor de liefhebbers er van. Dat je t maar even weet. 8-

Gadjo Dilo (Tony Gatlif, 1997)
Een Franse veertiengranen hufter gaat op zoek naar de zangeres van een liedje. Zijn zoektocht leidt hem naar Roemenië waar hij al spiritus drinkend en dansend langzaam net zo gek wordt als de zigeuners die hem in huis halen. Het begin van Gadjo Dilo is zonder meer briljant. Het temperament en de overdreven emoties van de zigeuners werken op je lachspieren en je wacht smachtend op wat komen gaat. Wat komt is een wat minder liefdesverhaal met een abrupt en teleurstellend einde. Ik las dat om budgettaire redenen het einde is zoals het is, dat zal dan wel, maar daar heb ik als kijker niets aan. De muziek is natuurlijk ook een pluspunt, als je er van houdt. 7,5

Ook zag ik nog het eerste deel van Trois Couleurs maar die pak ik wel allemaal tegelijk als ik Rouge en Bialy heb gezien.

Jackass Number Two (2006)
cijfer: 8
Waarom?
"'Cause it was funny." Om Ryan Dunn te quoten.

quote:

Op vrijdag 16 februari 2007 16:03 schreef RuneRose het volgende:
A personal journey with Martin Scorsese trough American movies - Jahaa! Geweldig! Wat een eer is het om bijna vier uur aan de lippen van Scorsese te hangen en al zijn verhalen over zijn helden en inspiraties aan te horen. Het had nog wel vier uur mogen duren! Ik hoop dat er snel weer zoiets aankomt!

Iemand anders nog tips over dergelijke docus?

http://www.imdb.com/title/tt0383630/

quote:

Op vrijdag 16 februari 2007 21:19 schreef Timo20 het volgende:

[..]

Heb part 1 nu gekeken, over oa. de gangster films
Heel interessant, heb gelijk ook een lijstje met films die hij noemde die ik wil bestellen op dvd om ze te zien
Dus hij`s niet zo goed voor de bankrekening

Haha, jij ook al. Ik ben wel benieuwd naar een aantal!

Lambiek, bedankt!

Gisteravond Killing Zoe en Poseidon gezien en beiden waren niet echt heel boeiend. Hoewel Killing Zoe wel iets cooler was dan het vreselijke Poseidon.

quote:

Op zaterdag 17 februari 2007 08:50 schreef RuneRose het volgende:

[..]

Haha, jij ook al. Ik ben wel benieuwd naar een aantal!

Lambiek, bedankt!

Gisteravond Killing Zoe en Poseidon gezien en beiden waren niet echt heel boeiend. Hoewel Killing Zoe wel iets cooler was dan het vreselijke Poseidon.

extreem geweldig is het nu ook weer niet .. maar wel grappig dat ze door de jaren heen de 'belangerijkste' erotische scenes behandelen .. maar zoals je ziet is er een hele rits van bekekende namen die hun zegje doen. Had deze docu anderhalf jaar terug is opgeduikeld via eMule.

quote:

Op vrijdag 16 februari 2007 16:03 schreef RuneRose het volgende:
A personal journey with Martin Scorsese trough American movies - Jahaa! Geweldig! Wat een eer is het om bijna vier uur aan de lippen van Scorsese te hangen en al zijn verhalen over zijn helden en inspiraties aan te horen. Het had nog wel vier uur mogen duren! Ik hoop dat er snel weer zoiets aankomt!

Iemand anders nog tips over dergelijke docus?

The Cutting Edge: The Magic of Movie Editing (2004)

quote:

Op vrijdag 16 februari 2007 21:19 schreef Timo20 het volgende:

[..]

Heb part 1 nu gekeken, over oa. de gangster films
Heel interessant, heb gelijk ook een lijstje met films die hij noemde die ik wil bestellen op dvd om ze te zien
Dus hij`s niet zo goed voor de bankrekening

je weet dat je via movie-connecties op IMDB .. de lijst van behandelde films heb staan

quote:

Op donderdag 15 februari 2007 19:27 schreef Sokolsky het volgende:
Heb jij ook maar één minuut het gevoel gehad dat je niet wist wat er in de volgende minuut zou gaan gebeuren?

Dat maakt een film overigens niet slecht. Bovendien is het op een waargebeurd verhaal. En je wist vooraf al dat ie van de goot naar Miljonair heeft geschopt. Voor Persuit of happyness vind ik bovenstaande zin niet trecht

Het kan ook zijn als het plot zo veel haken en ogen heeft dat het van de hak op de tak gaat. En dus niet weet wat er gaat komen. Ook slecht kan zijn. Bijv Plan 9 waarbij zomaar pardoes andere acteurs ( dat is pas een gruwelijke plotwending) een rol vertolkt of dat dag en nacht in een scene switchen ...

Ik heb onlangs gezien: Diep (Simone van Dusseldorp, 2005), en daar was niet zoveel aan, afgezien van twee dingen. Flushed Away stelde ook niet zoveel voor, maar ik ben dan ook geen animatieliefhebber.

quote:

Op donderdag 15 februari 2007 23:57 schreef Mike het volgende:

[..]

Ik vond het nogal een Waar Woensdagavond Drama. Het is dat Smith meedoet, anders was zo'n film niet eens in de bios beland.

Stond dat niet ongeveer letterlijk in de Spits?

quote:

Op zaterdag 17 februari 2007 15:03 schreef Doff het volgende:

[..]

Stond dat niet ongeveer letterlijk in de Spits?

Geen idee...niet gezien.

Ik zal eens solliciteren daar.

quote:

Op zaterdag 17 februari 2007 14:25 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Dat maakt een film overigens niet slecht. Bovendien is het op een waargebeurd verhaal. En je wist vooraf al dat ie van de goot naar Miljonair heeft geschopt. Voor Persuit of happyness vind ik bovenstaande zin niet trecht

Het kan ook zijn als het plot zo veel haken en ogen heeft dat het van de hak op de tak gaat. En dus niet weet wat er gaat komen. Ook slecht kan zijn. Bijv Plan 9 waarbij zomaar pardoes andere acteurs ( dat is pas een gruwelijke plotwending) een rol vertolkt of dat dag en nacht in een scene switchen ...

Natuurlijk maakt dat een film wel slecht. Dat het een waargebeurd verhaal is is natuurlijk geen excuus; hadden ze dat maar niet moeten verfilmen. Dit is het meest voorspelbare en met clichés doorspekte prul wat ik de afgelopen tijd heb gezien. Het enige onvoorspelbare aspect was het personage van moeders, maar die was dan ook weer te ongeloofwaardig voor woorden. En waarom je nu ineens met Plan 9 gaat vergelijken is mij helemaal een raadsel.

quote:

Op zaterdag 17 februari 2007 14:29 schreef Mainport het volgende:
Ik heb onlangs gezien: Diep (Simone van Dusseldorp, 2005), en daar was niet zoveel aan, afgezien van twee dingen.

Viezerik, ze was pas 14 daar!

quote:

Op zaterdag 17 februari 2007 15:55 schreef JelleS het volgende:

[..]

Viezerik, ze was pas 14 daar!

De enige reden dat ik zo van Nederlandse cinema houd.

Dead or Alive - lekkere nietszeggende film.... Leuke voor de hetero puber Veel tieten en zo...

quote:

Op zaterdag 17 februari 2007 14:18 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

je weet dat je via movie-connecties op IMDB .. de lijst van behandelde films heb staan

euh... nu wel ja
thanks

Drumline.

Heerlijke drums, percussie en marching bands.

Leuke film.

@ Doff: je hebt `n PM. mail/pm ff terug

Dreamgirls

werd een beetje moe van al die zang-gesprekken

Children of Men (2006)
Het is al vaak genoeg gezegd, maar het is geniaal hoe Cuarón zijn toekomstwereld vorm en sfeer heeft gegeven. Geen vliegende auto's e.d., maar een donkere grijze grauwe wereld vol chaos en wanhoop. Een zeer geloofwaardig versie van een donkere toekomst, die niet over de top gaat, maar een natuurlijk voortvloeisel lijkt van de weredl van vandaag.
Clive Owen is . Micheal Caine is .
De manier waarop vooral gevecht op het einde in één take genomen is het vernoemen waard. Bovendien bevat de film de mooiste trapafdaling sinds Léon.
Het grote kritiekpunt, dat er zo weinig uitleg is, stoorde mij totaal niet.
Zonder twijfel één van de beste en gaafste films van vorig jaar.
cijfer: 9

La Môme
De verfilming van het leven van Edith Piaf. De Fransen vonden blijkbaar dat zij de Amerikaanse Ray Charles en Johnny Cash-verfilmingen even konden overdoen met één van hun eigen iconen. Net als in die films, worden veel problemen uit de glorie-periode teruggebracht tot een traumatische jeugd, dat is hier niet anders.

De film in zijn geheel is nogal onevenwichtig, sommige scènes zijn gewoon erg sterk (daar waar muziek in voorkomt), maar soms wordt er té veel nadruk gelegd op dingen die eigenlijk niet zo belangrijk waren, maar handig in het script pasten. Haar relaties/vriendschappen met beroemdheden worden zijdelings (Cocteau, Dietrich) of helemaal niet (Aznavour en Montand) vermeld. Ook vrij vreemd dat aan één van de meest tragische gebeurtenissen uit het leven van Piaf slecht 1 halve scène wordt besteed en dat pas op 5 minuten van het einde van de film.

Maar goed, dat klinkt allemaal nogal streng, de film heeft 1 enorm sterk punt, namelijk de vertolking van Piaf door Marion Cotillard . Uiteraard ben ik op dit vlak verre van objectief, maar fuck it, ik vond het van hetzelfde niveau als gelijkaardige prestaties/imitaties/eerbetonen van Mirren, Whitaker, Blanchett, Witherspoon, Foxx, Theron en PSH, al zal zij uiteraard niet bedolven worden onder prijzen. Als ik hier en daar reviews lees, was ik niet de enige die haar zo sterk vond, ze maakt in haar eentje de film de moeite waard.

_{Bij het lezen van deze review moet je wel weten dat ik niet alleen een Cotillard-fanboy ben, maar ook Piaf altijd al een fascinerende figuur heb gevonden}

quote:

Op zaterdag 17 februari 2007 23:20 schreef SaintOfKillers het volgende:
La Môme

_{Bij het lezen van deze review moet je wel weten dat ik niet alleen een Cotillard-fanboy ben}

Joh, dat wist ik niet.

Maar zereneus. Ik moest eigenlijk meteen aan jouw denken toen ik de poster laatst zag hangen in een bioscoop. Alleen heet die hier La Vie en Rose.

Ja, hier heet ie ook zo, maar ik vind La Môme een mooiere titel en het is eigenlijk ook de originele.

Dorian Blues
mooie tragicomedie

quote:

Op zaterdag 17 februari 2007 20:03 schreef Timo20 het volgende:

[..]

euh... nu wel ja
thanks

Ik had sterk het geval dat je tijdens het kijken met een kladblok vanalles noteerde

Tootsie (1982)

Nu is het zo dat ik Dustin Hoffman één van de betere acteurs vind, maar de film an sich is ook goed.

La Stanza del figlio (2001)



Mooie en gevoelige film, deze raakt je of doet je helemaal niks. Bij mij maakte dit verhaal toch wel wat los, de prachtige scenes in combinatie met de goed gekozen muziek nemen je mee door deze film die soms echt werkelijkheid lijkt.

Cijfer: 7,8

Ik vond het een van de grootste tegenvallers die ik heb gezien.

Heaven (2002)

Goede film, alleen een beetje raar, de vrouw wil naar de gevangenis, voor de daad die ze heeft gepleegd. Daarna krijgt ze een kans om de betreffende om te leggen, en daarna wil ze terug naar het gevang.

Maar op het einde gaan ze omhoog met een helicopter, tot er niks meer te zien van is, mooi, omdat in het begin werd gevraagd hoe hoog een helicopter kon.

****/*****

The Descent (2005)
Eerst leek er niet veel te gebeuren maar na een tijdje begon er suspense bij de film te komen. Het horror gedeelte is wel goed uitgevoerd alleen is het af en toe onduidelijk door dat het erg donker is. Toegegeven dat ik menig keer schrok, en dat gebeurt me niet vaak de laatste tijd. Spijtig dat het einde dan wel weer een beetje slap is. Geen onaardige horror voor een zaterdagavond.

Notti di Cabiria, Le



Of deze film je aanspreekt, hangt er denk ik vooral va naf of je het acteren van Giulietta Masina weet te waarderen.
Zelf werd ik na verloop van tijd een beetje moe van haar clownesque-mimiek, anderzijds heeft het ook wel iets aandoenlijks.

Ik vind het daarom lastig een oordeel te geven, de film is sterk maar Masina is zo aanwezig dat ik de film nog maar eens moet herkijken voor een helder oordeel....

- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -

[ Bericht 90% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 16:00:31 ]

quote:

Op zondag 18 februari 2007 14:06 schreef Mikkie het volgende:

[..]

Heb je die gekocht of gehuurd? Lijkt me een interessante film, maar vind 'm nogal prijzig om zomaar te kopen (¤20,- @ FRS)...

Via de alternatieve kanalen.

the green mile, damn dat is een goede film, moest wel huilen toen de neger doodging

Stranger Than Fiction is een beetje gehyped als de nieuwe Eternal Sunshine, en niet helemaal onterecht. Het heeft misschien wat minder impact omdat het een stuk minder emotioneel is, maar aangezien Forster met Monster's Ball en Finding Neverland heeft laten zien helemaal niks met puur drama te kunnen is dat misschien maar beter ook. De cast is sterk, het script is uitstekend en ik vind het één van de beste films uit 2006 die ik heb gezien.

_{ik ben mijn touch kwijt}

Eerst Runaway Train gezien, en die was best geinig. En daarna heeft Clockers een hele diepe indruk op me achtergelaten.

quote:

Op zondag 18 februari 2007 14:01 schreef Kolkus het volgende:
Notti di Cabiria, Le

[afbeelding]

Of deze film je aanspreekt, hangt er denk ik vooral va naf of je het acteren van Giulietta Masina weet te waarderen.
Zelf werd ik na verloop van tijd een beetje moe van haar clownesque-mimiek, anderzijds heeft het ook wel iets aandoenlijks.

Ik vind het daarom lastig een oordeel te geven, de film is sterk maar Masina is zo aanwezig dat ik de film nog maar eens moet herkijken voor een helder oordeel....

Hm, ik vond Masina eigenlijk maar helemaal niks, totdat ik Cabiria zag.

Sophie Scholl - Die Letzten Tage (2005)



Sterke film met een mooie uitwerking, Julia speelt als Sophie een overtuigende rol. Dialogen en sfeer zijn verder zeer goed uigewerkt.

cijfer: 8,1

quote:

Op zondag 18 februari 2007 10:02 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Ik had sterk het geval dat je tijdens het kijken met een kladblok vanalles noteerde

Ik ook