Presidentsverkiezingen USA: Obama, Clinton & Rice?

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 19:29 schreef Yildiz het volgende:
Een tijd geleden stond er een overzicht van iets van 8 mensen die mogelijk kandidaat konden worden voor president, in NRC-next.
...
Als ik het zo'n beetje las, heeft Obama een flinke lading ervaring, en gun ik het hem het meeste, omdat hij mij competent overkwam.

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 19:38 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Dan heeft NRC-next het toch mis. Het grootste probleem voor Obama is dat hij ervaring mist.

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 19:50 schreef pingu_ het volgende:
Alle 3 niet.

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 20:27 schreef ub40_bboy het volgende:
Obama heeft geen kans. Het begon al met FOX News die het de hele tijd over de madras had waar Obama in zijn jeugd op heeft gezeten. Een neger heeft gewoon geen kans in Amerika.

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 23:12 schreef Stratos het volgende:

[..]

Een neger heeft best wel kansen in Amerika, kijk is al naar blanke steden die een gekozen zwarte burgemeester hadden/hebben. Steden als NYC, San Francisco, Houston om een paar te noemen hadden zwarte burgervaders. Eventueel zal er een zwarte president komen, kwestie van tijd. Daarnaast is Amerika niet zo bekrompen racistisch als NL.

quote:

Op zondag 11 februari 2007 15:01 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik durf eigenlijk niets meer te zeggen over wie het gaat worden, het wordt in ieder geval spannend.

quote:

Op zondag 11 februari 2007 15:08 schreef PJORourke het volgende:

[..]

Ik denk dat dat wel mee zal vallen. De primaries zijn compact georganiseerd, na een paar weken is het wel duidelijk wie de nominatie krijgt.

quote:

Op zondag 11 februari 2007 15:06 schreef Yildiz het volgende:
Wat ik me ook afvraag eigenlijk, krijgt straks iedereen in het stemhokje de keuze uit een stuk of 6-8 kandidaten? Of schuiven de Democraten en Republikeinen straks elk wat minder personen naar voren die zei als kandidaat achten, hoe gaat zoiets?

quote:

Op zondag 11 februari 2007 16:09 schreef Ringo het volgende:

[..]

Je bedoelt Journeys with George van Alexandra Pelosi? Die was erg vermakelijk idd.

quote:

Op zondag 11 februari 2007 16:34 schreef JohnDope het volgende:

[..]

jupz, tnx.

quote:

Op zondag 11 februari 2007 15:06 schreef Yildiz het volgende:
Wat ik me ook afvraag eigenlijk, krijgt straks iedereen in het stemhokje de keuze uit een stuk of 6-8 kandidaten? Of schuiven de Democraten en Republikeinen straks elk wat minder personen naar voren die zij als kandidaat achten, hoe gaat zoiets?

quote:

Op zondag 11 februari 2007 15:12 schreef Ringo het volgende:

[..]

Volgens mij schuiven beide partijen uiteindelijk elk één man/vrouw naar voren.
Het ingewikkelde systeem van Amerika, met kiesmannen etc, heb ik trouwens nooit helemaal begrepen.

quote:

Op zondag 11 februari 2007 20:12 schreef ExtraWaskracht het volgende:
Het komt wel eens voor dat kiesmannen anders stemmen dan op de kandidaat waarvoor ze gekozen zijn. Dat zou theoretisch wel uit kunnen maken.

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 19:16 schreef Ringo het volgende:
En dus: hoe zit het met Condoleeza Rice? Zij is zwart én vrouw, christelijk bovendien, en draait al jarenlang mee in de top. Is er nou al sprake van dat zij wordt opgeworpen als dé tegenkandidaat van alle revolutionaire Democratische tuig? Dat zou nog eens spektakel opleveren: iedere kandidaat, Republikeins of Democraat, is óf vrouw, óf zwart, óf beide.

Ik stel voor dat we voor deze optie gaan. Zet Bill Burgerman maar lekker voor het blok.

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 19:16 schreef Ringo het volgende:


En dus: hoe zit het met Condoleeza Rice? Zij is zwart én vrouw, christelijk bovendien, en draait al jarenlang mee in de top. Is er nou al sprake van dat zij wordt opgeworpen als dé tegenkandidaat van alle revolutionaire Democratische tuig? Dat zou nog eens spektakel opleveren: iedere kandidaat, Republikeins of Democraat, is óf vrouw, óf zwart, óf beide.

quote:

Op maandag 12 februari 2007 19:04 schreef jaoka het volgende:
Clinton/Obama lijkt me persoonlijk geweldig. Is ook tijd voor wat nieuws bij de democraten: Kerry/Edwards zetten veel te veel in op het midden (en de blanke man x2 combinatie was daar ook op gericht), waardoor de armeren en minderheidsgroepen thuis bleven. Was een lage opkomst in 2004, mede doordat het voor velen een pot nat leek.

quote:

Op dinsdag 13 februari 2007 18:39 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Ik zet hier grote vraagtekens bij. Volgens mij was het grote probleem voor Kerry en Edwards dat ze te weinig centristisch waren. Clinton heeft uiteindelijk twee keer de verkiezingen gewonnen met een pseudo Republikeins programma.

quote:

Op dinsdag 13 februari 2007 18:26 schreef Lyrebird het volgende:
Mike Huckabee komt onverwacht snel en sterk opzetten bij de Republikeinen. We kunnen nog heel wat vuurwerk van hem verwachten. Helaas gaf het CATO instituut 'm een "F" (zware onvoldoende) voor zijn uitgavebeleid. De Republikeinen hebben iemand nodig die de hand op de knip durft te houden.

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 09:27 schreef dVTB het volgende:
De Republikeinen zullen niet zo dom zijn om een zwarte politicus naar voren te schuiven, noch een vrouw. Ze leunen sterk op de conservatieve achterban die een allesbeslissende stem heeft. In Amerika stemmen zwarten massaal op de Democraten, dus ze hebben daar niets te winnen, alleen wat te verliezen.

Het zou mij helemaal niets verbazen wanneer bij de Republikeinen aan het eind van de rit Jeb Bush overblijft als presidentskandidaat.

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 23:12 schreef Stratos het volgende:

[..]

Een neger heeft best wel kansen in Amerika, kijk is al naar blanke steden die een gekozen zwarte burgemeester hadden/hebben. Steden als NYC, San Francisco, Houston om een paar te noemen hadden zwarte burgervaders. Eventueel zal er een zwarte president komen, kwestie van tijd. Daarnaast is Amerika niet zo bekrompen racistisch als NL.

quote:

Op dinsdag 13 februari 2007 18:26 schreef Lyrebird het volgende:
Mike Huckabee komt onverwacht snel en sterk opzetten bij de Republikeinen. We kunnen nog heel wat vuurwerk van hem verwachten. Helaas gaf het CATO instituut 'm een "F" (zware onvoldoende) voor zijn uitgavebeleid. De Republikeinen hebben iemand nodig die de hand op de knip durft te houden.

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 13:32 schreef Reya het volgende:

[..]

De vraag blijft dan wel of de Amerikaanse kiezers wel zitten te wachten op iemand die hardop durft te zeggen dat de hand op de knip moet worden gehouden; dat betekent na,melijk noodzakelijkerwijs bezuinigen, en dat is nooit populair.

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 15:27 schreef freako het volgende:

[..]

"Less spending, lower taxes". Lijkt me een gouden slagzin.

quote:

Democraten kraken Bush’ begroting
door Frank Kools
De Amerikaanse president Bush heeft het Congres gisteren 235 miljard dollar gevraagd voor de oorlogen in Irak en Afghanistan. Dat bedrag moet genoeg zijn voor Bush’ resterende jaren in het Witte Huis.

Ruim negentig miljard dollar is bedoeld voor het huidige jaar. Eerder had Bush daar al zeventig miljard voor gekregen. Voor volgend jaar wil hij 141,7 miljard.

Dit jaar vraagt Bush voor het eerst geld voor Irak binnen de normale begroting. Bovendien licht hij toe hoe dat bedrag is opgebouwd. In eerdere jaren financierde Bush zijn ’Oorlog tegen de terreur’ buiten de begroting om, via aanvullende aanvragen die niet uitgewerkt waren. Dat gaf hem grote vrijheid bij de besteding.

Maar nu de Democraten de meerderheid in beide Kamers van het Congres hebben, is die tijd voorbij. De Democraten eisen dat de president zich verantwoord voor de miljarden. Een deel van de Democraten dreigt zelfs, via de begroting, het sturen van 21.500 extra manschappen te blokkeren.

In het 2,9 biljoen dollar tellende uitgavenplan is Defensie opnieuw een van de grootste stijgers. Na jaren van forse verhogingen wil Bush, los van Irak, 481 miljard aan het leger uitgeven, 11 procent meer dan vorig jaar.

Volgens de president bedraagt het begrotingstekort in het lopende jaar 244 miljard, een kleine daling in vergelijking met vorig jaar. Dankzij hogere belastingopbrengsten denkt hij dat in 2012 het eerste overschot in elf jaar ontstaat. Daarom zou het Conges nu al de tijdelijke belastingverlagingen, die in 2010 aflopen, permanent moeten maken.

Om dat overschot te halen, wil Bush snijden in de landbouwsubsidies voor rijke boeren. Het meest denkt hij de komende jaren te kunnen besparen op de ziektekostenprogramma’s voor gepensioneerden, arbeidsongeschikten en armen.

De Democraten kraakten de plannen. Bush schat de groei volgens hen te hoog in, en tekent bovendien na 2009 geen kosten voor de oorlog in.

Volgens de Democratische senator Kent Conrad is de begroting „gevuld met leugens en bedrog.” Bush houdt volgens Conrad ook veel te weinig rekening met de vergrijzing. Want hoe kun je de belastingen permanent verlagen als de babyboomers met pensioen beginnen te gaan? „Dat drijft het tekort en de schuld tot aan de maan de hoogte in.”

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 09:58 schreef freako het volgende:

[..]

Moet ie zich eerst kandidaat stellen. Tot nu toe ontkent ie categorisch dat ie dat gaat doen.

quote:

It’s too much to say that Al Gore has decided to run for President in 2008.

But it does seem that he wants to preserve the option.

(...)

And a dramatic, last-minute entrance, after months of prodding and begging from grassroots activists, would stamp any Gore ’08 effort as something more than just another campaign by another politician.

With his Oscar and Nobel Prize nominations, upcoming Congressional testimony on global warming, and an international day of concerts to promote climate-change awareness that he’s organizing for early July, Mr. Gore figures to receive more prominent news coverage in the months ahead than many of the announced candidates.

By delaying, Mr. Gore will also be able to steer clear of any early skirmishes between Hillary Clinton, Barack Obama and John Edwards, instead allowing the three front-runners to drive each other’s negatives up—which will only feed the rank-and-file hankering for Mr. Gore to play the white knight.

quote:

The Harris Interactive poll, which was conducted online Feb. 2-8, among 3,423 adults, shows that 20% of U.S. adults would most likely vote for Ms. Clinton if they had to choose one candidate from a list of those who may run. Ten percent of those surveyed said they would vote for Sen. Barack Obama (D., Ill.) and 8% said they would choose former New York City mayor Rudolph Giuliani.

The poll indicates that for 45% of respondents, their first choice for president would be a Democratic candidate, while 31% would choose a Republican candidate.

When asked to pick from a list of leaders they would consider for president, 45% said they would consider voting for Hillary Clinton, while 37% said they would consider Mr. Obama, 32% said they would consider Colin Powell and 29% said they would consider Mr. Giuliani.

"Although the U.S. presidential election is not until November 2008, there are a number of people who may run for president. If you were to vote and had to select from the following candidates, for which of the following people would you consider voting?"
[Those choosing a Democratic candidate]

Democrat:
Hillary Clinton 74%
Al Gore 44%

quote:

Op dinsdag 20 februari 2007 12:51 schreef pingu_ het volgende:
I do not support Roe versus Wade. It should be overturned

Hmz.

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 09:27 schreef dVTB het volgende:
De Republikeinen zullen niet zo dom zijn om een zwarte politicus naar voren te schuiven, noch een vrouw. Ze leunen sterk op de conservatieve achterban die een allesbeslissende stem heeft. In Amerika stemmen zwarten massaal op de Democraten, dus ze hebben daar niets te winnen, alleen wat te verliezen.

quote:

Het zou mij helemaal niets verbazen wanneer bij de Republikeinen aan het eind van de rit Jeb Bush overblijft als presidentskandidaat. De democraten zie ik uiteindelijk wel kiezen voor Hilary Clinton. Die is gewoon het populairst. Obama is nog jong, die krijgt zijn kansen nog wel.

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 20:27 schreef ub40_bboy het volgende:
Obama heeft geen kans. Het begon al met FOX News die het de hele tijd over de madras had waar Obama in zijn jeugd op heeft gezeten. Een neger heeft gewoon geen kans in Amerika.

quote:

Op dinsdag 20 februari 2007 17:41 schreef Puzzelaar het volgende:
McCain/Giulliani als koppel, mazeind?

Ik weet niet. Die Giulliani heeft nogal liberale standpunten over abortus en zo geloof ik.

quote:

Op dinsdag 20 februari 2007 20:41 schreef mazeind het volgende:

[..]
Laten we niet vergeten dat het in de VS toch voornamelijk om imago gaat bij de Presidentsverkiezingen. En het imago van zowel McCain als Giuliani is prima in orde voor de gemiddelde Amerikaan.

quote:

The Great Audacious Hope
Senator Obama kicks off

RICHARD LOWRY

Durham, N.H.
At a town-hall meeting in the University of New Hampshire field house, Barack Obama says people can ask any question they like and promises to answer “without equivocation.” There’s applause, and hands go up all around the gymnasium packed with a couple of thousand people on a freezing Monday night eleven months away from the primary.

A student asks what to do about North Korea’s nuclear program, which is in the news because there’s talk of a deal between the U.S. and North Korea. Obama notes the danger of nuclear proliferation, talks about flaws in the Nuclear Non-Proliferation Treaty, touts his work with Republican senator Dick Lugar to secure nuclear material, says the world needs a regime where responsible nuclear powers keep custody of all nuclear material, and concludes that the U.S. needs to look at reducing its own nuclear stockpile. Next question?

Obama hasn’t equivocated. He has simply failed to answer.

For such a talented communicator, throughout the night Obama makes as many verbalized pauses as the nervous College Democrat who introduced him, uh’s and um’s that undermine any sense of command. A few questions and vague answers later, a freshman in the bleachers up near the ceiling asks if he will give them “concrete examples of actions you’re going to take.” There’s a smattering of applause for the pointed question.

Obama rattles off a few energy proposals that he has sponsored in the Senate. He is smart enough to be able to talk intelligently about nearly anything, but it usually feels like he’s a glib amateur, the smartest kid in class who has been paying just enough attention to repeat to the teacher what she wants to hear. Especially tonight, when he might be tired at the tail-end of a successful three-day announcement tour that has taken him from Springfield, Ill., to a few stops in Iowa, then back to Illinois, and now here, where a trickle of students begin clomping down the bleachers and out of the event before it ends.

I’ve seen Obama in finer form. At a meeting of the Democratic National Committee a week or so ago where all the candidates gave 10- or 15-minute speeches, Obama did something different from everyone else, and harder. The others strained to deliver the most crowd-pleasing applause lines. But it doesn’t take much skill or imagination to whip up a ballroom full of Democratic activists bristling with hostility toward the Iraq War and the Bush administration.

Obama got a star’s welcome. The crowd was on its feet, cellphone cameras held high in the air to get a shot of him. When he began his speech and mentioned the political pundits arrayed before him, someone yelled, for no reason in particular, “We love you!” Given Obama’s adoring press coverage, you could have been forgiven for thinking that it was one of the assembled reporters, overcome by proximity to Obama, confessing his true feelings.

Obama took the love directed toward him and the enmity directed toward the Bush administration, and moved it in an unexpected direction. He didn’t tell the crowd what it obviously wanted to hear. He described all the forces that, in his mind, make the public cynical about politics — our gotcha political culture, the horse-race-obsessed media, etc. — and how simply opposing the Bush administration won’t be enough for Democrats in 2008 as it was in ’06. The crowd was hushed. They were truly listening. Not listening for the next line that would make them stand and cheer, but listening to and following an argument.

Obama concluded, “There are those who don’t believe in talking about hope. They say, ‘Well, we want specifics; we want details; and we want white papers; we want plans.’ We’ve had a lot of plans, Democrats. What we’ve had is a shortage of hope. And over the next year, over the next two years, that will be my call to you.”

It was a memorable performance, but obviously no one is opposed to talking about hope. This goes to Obama’s troubled relationship to policy plans, which risks making his uplift seem merely hackneyed verbiage. It’s hardly a new idea to attack the political process as too small-minded, money-grubbing, and negative. In fact, it’s a commonplace. Without a detailed agenda, it will eventually become clear Obama is running on high-minded clichés.

He tells reporters that he doesn’t need more policy because in his two books voters can find out more about him and what he thinks than any other candidate ever at this stage in a presidential race. It is true that in his wonderfully written memoir of his life into his twenties, Dreams from My Father, readers will learn more about the childhood, adolescence, and young adulthood of Obama than they will — or would care to, presumably — about the other candidates. If Obama were running on “finding himself,” Dreams would be a detailed manifesto.

His new book, The Audacity of Hope, has plenty of policy in it, but it’s scattershot thoughts about addressing all of the nation’s problems, not detailed plans about given issues, or any attempt to prioritize among them. If the rap against Obama is that there’s not enough substance to his campaign, it would be easy for him to deliver a few hour-long policy speeches. Maybe he will with time. But his resistance at the moment is part of the central conceit of his campaign, and that is the fallacy of a false consensus.

Obama says almost dismissively that “we’ve got plans,” as if all policy plans out there were of equal merit and everyone agreed on those merits. Here in New Hampshire, he says “we know” the steps we need to take to reduce health-care costs; “we know” we need to redeploy out of Iraq; “we know” we need energy independence. We know, we know, we know. There is a segment of the population that “knows” all those things, and it is those people who happen to agree with Obama on everything. He is effectively reading out everyone else from reasoned discourse, which — his modest and even-toned demeanor notwithstanding — is a rhetorical move of breathtaking arrogance.

Obama makes this move because it supports his contention that all that stands in the way of solving all our problems is skepticism about politics and “small-mindedness.” Obama underestimates the very stuff of politics, conflict and disagreement, which are usually necessary before compromise and consensus. As is often the case with politicians promising a fresh and new politics, there is a kind of contempt for politics itself beneath Obama’s exhortations.

Obama offers himself — his reasonable and optimistic tone and his biography — as the salve for American politics. A critic will see here the same self-obsession that characterizes Dreams. Granted, all coming-of-age memoirs will be highly self-involved. But Obama’s 450 pages of agonized self-reflection grow especially wearisome.

The unusual thing about the biographical basis of Obama’s candidacy is how everything that he “achieved” to become so compelling happened before age ten, and was none of his doing. Ike had a compelling biography because he won World War II in Europe. McCain has a compelling biography because he endured almost six years of captivity during the Vietnam War, undergirding his message of patriotism and honor. Obama happens to be the child of a woman who married a Kenyan, and then an Indonesian man.

A sympathetic questioner here asks what experience he has to be president. Obama ticks off his bipartisan work in the Senate the last two years — but none of that is executive experience. He touts his accomplishments in the Illinois legislature — but how many hundreds of state legislators around the country have similar experience? He says he was a constitutional-law professor for ten years, which is important because “we’ve been ignoring our Constitution for six years” — but that’s a cheap applause line. Finally, he says his work as a community organizer in Chicago is “relevant” — but this is just ridiculous.

Nonetheless, the thrust of Obama’s campaign can indeed be traced back to his work in Chicago. There he was dealing with desperate people genuinely in need of a glimmer of hope. America, however, is not the South Side of Chicago writ large. It is not as hope-deprived as Obama thinks, as he takes a sermon he heard in Chicago during that time on the “audacity of hope” and makes it his theme in a campaign for president of the United States.

There was also a disconnect in Obama’s (worthy and admirable) work in Chicago. He was operating in a community in a social crisis stemming, mostly, from a breakdown in the two-parent family. No amount of community organizing would ever make up for that, so Obama’s means were impossibly removed from his ends. Similarly, Obama’s substance today, his standard-issue liberalism, bears little relation to his soaring rhetoric of consensus and hope.

By the end of Obama’s town-hall meeting, there is a little sense of deflation in the room. But his strengths have been on display too. He’s a winsome guy, bantering easily with the audience. He has the kind of star power that has people leaning over the edge of one set of bleachers watching him make his exit, like fans at the end of a basketball or football game. Finally, he’s been pure on the war. The biggest applause line of the night is when he says he opposed the war in 2002, and it’s a line he delivers in a matter of fact, low-key way.

In his parting remark, Obama says, “My rival in this race is not other candidates, it’s cynicism.” That sounds nice, but cynicism is not on the ballot. Other, formidable candidates are, whom Obama will not vanquish merely by the audaciousness of his audacity or the hopefulness of his hope.

quote:

Op zaterdag 24 februari 2007 06:56 schreef popolon het volgende:
En nu?

Veel minder schokkend dan de troep die ik van de huidige president zie als ik eerlijk moet zijn.

quote:

Op zaterdag 24 februari 2007 06:57 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Vooruit kijken Popolon, vooruitkijken.

quote:

Op zaterdag 24 februari 2007 06:59 schreef popolon het volgende:

[..]

Ja dat doe ik al sinds ik hier woon.

Jij ook hoop ik?