Het grote 'rammelaars' topic, deel 10

Voelden jullie het ook, eerder op de avond? Een kracht van 7 op de schaal van Richter ongeveer?

Dat was ik toen ik de foto's van Dean zag.
Stinkie moest zelfs op me gaan zitten om me weer stil te krijgen.

Be muts....
_{hopelijk heeft dat zitten tot wat anders geleid}

[ Bericht 2% gewijzigd door _Bar_ op 30-01-2007 23:51:11 (typo) ]

Wie noemt wie nou een muts!

Bar

BE, ik weet precíes wat je bedoelt....
Hier razen de baby-rammeldebammel-hormonen ook alle kanten op na het zien van die foto's

(Je wordt bedankt, Viev )

Ja foto's van ieniemienie kleine babytjes doet bij mij ook niet veel goeds, ik wil zoo graag dan. Maar goed een goeie vriendin van mij vroeg me of ik wel oppasmoeder wou worden. ( 2 kindjes 1tje van 3 en in mei komt de 2de erbij) Ik zei gelijk ja zonder erbij na te denken, tuurlijk wil ik op haar kids passen, word ik ook weer een beetje rustiger en kan ik mijn klapperende eierstokken ook een beetje rust gunnen

Plasma mooi geel? Ik mis weer iets geloof ik, want ik snap er niets van

Van de week hier maar eens nagedacht over een 2e... Ik krijg nu bij mijn nieuwe baan een jaarcontract en dus het komende jaar nog geen 2e kindje. Daarnaast zou ik graag een 2e in de lente/zomer willen ipv de winter (stom he).. dus beetje uti zitten rekenen dat we dan vanaf aug. 2008 maar voor een 2e moeten gaan

Voorlopig rammel ik nog maar lekker door...

Dank je GWS voor je uitleg! (Nu begrijp ik meteen dat ik het niet snapte ). Maar nu is het duidelijk, thanks! Ging inderdaad snel zeg, dat het weer de normale kleur is.

Vicky hier rammelen is gezellig hoor
Jammer eigenlijk he, dat je er met je baan zo'n rekening mee moet houden. Ik zou het een van de engste dingen vinden denk ik, aan mijn baas vertellen dat ik zwanger zou zijn. Op het werk van mijn vriend vertelde een collega van hem laatst dat hij 1 dag in de week Ouderschapsverlof wil. Daar heeft hij recht op, maar er werd echt heel lullig op gereageerd. Geïrriteerd, echt. Getsie.

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 23:08 schreef Brighteyes het volgende:
Voelden jullie het ook, eerder op de avond? Een kracht van 7 op de schaal van Richter ongeveer?

Dat was ik toen ik de foto's van Dean zag.
Stinkie moest zelfs op me gaan zitten om me weer stil te krijgen.

Erg veel rammelgevaar inderdaad!!

Even erg onromantisch allemaal (sorry daarvoor ) maar hebben de rammelaars het financiële plaatje al eens een beetje doorgedacht? Even heel plat gezegd: of het wel te doen is, minder (of niet meer) gaan werken, evt. kinderopvang, etc. En dat dan op 1 salaris of anderhalf? Ik snap nooit zo goed hoe anderen dat doen namelijk, en mijn vriend verdient echt geen lullig salaris

Is er bijvoorbeeld iemand die al een kindje heeft en die kan vertellen hoeveel geld ze ongeveer kwijt zijn in de maand aan de normale boodschappen (incl. luiers, etc)? Dan kan ik dat eens een beetje vergelijken

Dit is nog wel ontopic toch? Want doordat ik rammel vraag ik me dit soort dingen af.

Volgens mij is dat hartstikke ontopic hoor!
Hier weten we al dat het op 1 salaris wel heeeel krap zou gaan worden, het zou kunnen maar dan zouden we dus overal op moeten letten en ws niet meer op vakantie kunnen, dus blijf ik wel werken, denk 2 of 3 dagen per week.
Al zou ik de voorkeur hebben om er eigenlijk helemaal te zijn voor mijn kindje de eerste jaren, maar bij ieder geld wat je uitgeeft heel hard te moeten nadenken wil ik niet.

En verder is het, maar dat is zoals ik er over denk hoor dat je het zo duur kunt maken als je zelf wilt.
Ik ben erg van de uitverkoop en kringloop en zou gerust daareen paar kleertjes en alle meubeltjes vandaan halen en meubeltjes desnoods mooi opknappen.

Gisteren bij vrienden geweest. Ik de baby van 8 weken vasthouden en vriendje hamertje-tik spelen met de oudste. Echt cute.. Ik wil ook!!

@Smoezie,
Ik denk daar inderdaad ook regelmatig over. Vriendje en ik werken beide in de IT sector en ik mag wel zeggen dat we beide een goed salaris hebben. Maar toch... wat kost dat nou zo'n hummel erbij. Oke, kamertje, box, wandelwagen etc. dat zijn allemaal eenmalige uitgaven en dat kan je zo duur maken als je wil. Maar hij/zij zal ook moeten eten, luiers, verzorgingsspulletjes, ?kinderdagverblijf?, etc.
Ik denk altijd maar; als zij (heel veel mensen die minder inkomen hebben dan wij) het kunnen betalen, dan kunnen wij het ook wel. Dan maar wat minder uit eten/bios/bowlen/hebbedingetjes/vakantie*
* Doorhalen wat niet van toepassing is

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 17:24 schreef J1981 het volgende:


Ik denk altijd maar; als zij (heel veel mensen die minder inkomen hebben dan wij) het kunnen betalen, dan kunnen wij het ook wel. Dan maar wat minder uit eten/bios/bowlen/hebbedingetjes/vakantie*
* Doorhalen wat niet van toepassing is

Precies! Dat heb je heel mooi verwoord. Zo denken wij er ook over.
Eigenlijk nog nooit gedacht dat wij het niet zouden kunnen opbrengen.

Wij kunnen nu eigenlijk doen en laten wat we willen en nog wat sparen ook. Als er een kleine komt, dan zal je wat bewuster om moeten gaan met je geld. Je inkomen wordt immers lager (minder werken) en de kosten hoger.
Ik denk echter wel dat het goed is om er over na te denken. Perse en kind willen ongeacht je financiele situatie lijkt me ook niet goed. Je wil je kind toch een stabiele basis geven en zorgen dat het niks tekort komt. En tuurlijk is het nog veel belangrijker dat je je kind voldoende liefde geeft, dat vind ik ook, maar financien spelen zeker ook een rol.

Bedankt meiden, voor alle opmerkingen al tot nu toe hierover

J1981, wil je dan wel minder gaan werken?
Want wij verdienen nu ook allebei best prettig, maar dat wordt een stuk minder als ik dan minder zou gaan werken natuurlijk. Ik moet me eens meer gaan verdiepen in de kosten van kinderdagverblijf enzo. Want ik heb nu het idee dat als ik bijvoorbeeld 3 dagen wil blijven werken, dat ik dan het geld dat ik daarmee zou verdienen zo aan de kinderopvang kan overmaken en daar weinig tot niets van over hou. Of zit ik daar nou heel erg naast?

Ah, dat je minder wilt gaan werken lees ik hierboven dus al J1981, we zaten net door elkaar heen te posten Hoeveel minder? En de vraag van hierboven blijft ook nog staan voor de ervaren mensen onder ons

Ik ben er nog niet echt mee bezig geweest maar dat komt ook omdat ik zelf nog studeer, nou moet ik zeggen dan als ik mijn hele studie erop heb zitten ik er eigenlijk niet zoveel voor voel om er dan ook niks mee te gaan doen. Dus ik zou zoiezo denk ik wel een dag of 2/3 willen werken.

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 16:51 schreef Smoezie het volgende:
Even erg onromantisch allemaal (sorry daarvoor ) maar hebben de rammelaars het financiële plaatje al eens een beetje doorgedacht? Even heel plat gezegd: of het wel te doen is, minder (of niet meer) gaan werken, evt. kinderopvang, etc. En dat dan op 1 salaris of anderhalf? Ik snap nooit zo goed hoe anderen dat doen namelijk, en mijn vriend verdient echt geen lullig salaris

Is er bijvoorbeeld iemand die al een kindje heeft en die kan vertellen hoeveel geld ze ongeveer kwijt zijn in de maand aan de normale boodschappen (incl. luiers, etc)? Dan kan ik dat eens een beetje vergelijken

Dit is nog wel ontopic toch? Want doordat ik rammel vraag ik me dit soort dingen af.

Ik heb geen idee hoe we dat gaan doen, maar ik weet wel dat het moet gaan kunnen...
Vrienden van ons hebben 2 kindjes en ongeveer dezelfde vaste lasten als wij en aan inkomsten de helft van wat wij te besteden hebben. Ik vind dus dat als zij dat kunnen, dat wij dat ook moeten kunnen.
Man en ik verdienen evenveel en ik zou altijd nog wel iets blijven werken wrsch dus helemaal de helft zal er niet af gaan, maar wel een flinke hap. Vooral ook omdat ik nu een overstap hoop te maken naar een branche waarin heel veel minder zal gaan verdienen dan nu.

Dusseh... geen idee, maar ik kan me daar ook totaal niks bij voorstellen, volgens mij weet je dat pas echt als je het gewoon doet.

Wij hebben niet echt heel erg bij het financiele plaatje stilgestaan toen ik zwanger werd van Amber. We leefden op 2 salarissen redelijk royaal en ik ben 3 dagen gaan werken. Kunnen nu niet meer spontaan dingen doen, maar het lukt allemaal wel.

Smoezie, ik herken veel in wat jij je afvraagt enzo. Zo was ik ook een paar jaar geleden

Ik heb toen van alles en nog wat uitgezocht en op een rijtje gezet. Conclusie: dat kunnen wij echt niet betalen!
Maar dan kijk je wat verder en zie je andere gezinnen, met minder inkomen, vergelijkbaar huis én kinderen... Conclusie: het moet gewoon kunnen!
Sowieso was mijn kinderwens vele malen sterker dan welk praktisch bezwaar dan ook, dus we zijn er voor gegaan.

En nu heb ik een zoontje van twee, ben sinds zijn geboorte 3 dagen gaan werken, mijn man werkt 4 dagen in de week en we zijn ook nog eens verhuisd naar een groter huis
En we redden het. Makkelijk zelfs
Ok, wij hebben wel enorm veel geluk en hebben geen opvangkosten (beide oma's nemen een dag voor hun rekening). Maar zelfs als we die kosten wel zouden hebben gehad, zou het geen echt probleem zijn.

Voor de eenmalige uitgaven hebben we spaargeld ingezet destijds. Maar we hebben ook gigantisch veel gekregen (mijn zoon is het eerste kleinkind in beide families, hij werd en wordt straal verwend ). Qua boodschappen, luiers en andere regelmatige uitgaven schat ik dat we zo'n 20 euro in de week extra uitgeven. Maar dat zou makkelijk minder (of meer ) kunnen worden. Je hebt van bijna alles goedkopere en duurdere varianten.

Het enige waar ik persoonlijk verschil in merk, is het budget voor vakantie. Nu is echt het vakantiegeld dat binnenkomt bestemd voor de vakantie. Vroeger hadden we vaak al wat spaargeld staan. Dus als je het niet erg vindt dat je de komende jaren eerder in een caravan op de Veluwe zit, dan op het strand van Curacao, dan komt het vast wel goed _{Uiteraard zullen er ook nog mensen genoeg zijn die wel een duurdere vakantie kunnen bekostigen, omdat zij daar meer prioriteit aan geven en op andere gebieden bezuinigen.}

Hoe we het precies doen weet ik niet, maar het kan echt. Ook bij jullie, dat weet ik zeker!
_{Overigens zullen de kosten voor een kind in de loop der jaren waarschijnlijk stijgen (denk aan schoolgeld, duurdere kleding, meer eten, sport, rijlessen, etc.), maar hopelijk onze salarissen ook}

Weet je wat ik me bijvoorbeeld ook voorstel, ik ben een ontzettende hebbert wat boeken betreft dus wat ik zie en wil hebben koop ik dus ook gelijk en is het op is het op. Heb ik nou bijvoorbeeld een keer een paar schoenen gekocht heb ik minder 'zomaar' geld die maand en is er ook geen man over bood. En zo zie ik dat later ook.
Nu sijpelt er geld weg aan kleine dingetjes, straks zijn daar eerst andere lasten en is pas wat over is voor die kleine dingetjes.

Shoppen voor jezelf, wat is dat
Ik kan het serieus waar echt niet meer Als ik al eens toe kom aan rustig shoppen, zijn het vooral nuttige dingen of dingen voor Lucas die ik mee terug neem

Behalve natuurlijk als ik bijvoorbeeld boekenbonnen heb gekregen voor m'n verjaardag. Die kun je toch nergens anders aan uitgeven dan aan boeken voor jezelf

kinderboeken

Ik wist dat ik iets over het hoofd had gezien. Nou ja, volgend jaar maar kinderboeken kopen dan

PS Ik rammel nog steeds verschrikkelijk! En al die foto's van prachtige, verse babies helpen niet echt

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 17:50 schreef Smoezie het volgende:
Ah, dat je minder wilt gaan werken lees ik hierboven dus al J1981, we zaten net door elkaar heen te posten Hoeveel minder? En de vraag van hierboven blijft ook nog staan voor de ervaren mensen onder ons

Waarschijnlijk zou ik 3 dagen in de week gaan werken en vriendje 4. kan dat met zijn baan zo regelen dat hij er in loon niet op achteruit gaat. Ik zou dan nog 'maar' 3/5 deel overhouden.
Kinderdagverblijf schijnt wel duur te zijn, maar van collega's heb ik begrepen dat je ongeveer 1/3 deel van je werkgever terug kan krijgen en 1/3 deel van de overheid. Zelf zou je dan ook 1/3 deel moeten betalen. Ik weet eigenlijk niet of dat afhankelijk is van je inkomen.

Ach ja, zoals iedereen hierboven eigenlijk al zegt, het lukt vast wel. Je gaat je (financiele) prioriteiten gewoon anders leggen

Mijn mannetje werkt, en ik zit thuis. Ik heb wel een uitkering van de UWV, maar echt veel geld hebben we niet. Ons hoor je niet klagen, zolang ik eten kan kopen en kleren voor mijn zoontje en af en toe iets leuks kan doen! Ok het is geen vetpot en toen hij nog in de luiers zat moest ik wel eens wat laten staan. Maar ik blijf van mening, als je 2 monden kan vullen, kan je er ook wel een klein mondje mee vullen (en voor ons straks over een tijdje ook wel 2 kleine mondjes ). Je kan een kind zo duur maken als jezelf wil.

Ik vind dat soms wel een moeilijke overweging. Ik houd erg van mooie dingen, als ik in de etalage van zo'n design-babywinkel sta begin ik spontaan te kwijlen, maar dat kunnen we ons de komende jaren sowieso nog niet veroorloven. Nou zou ik een aanschaf uit zo'n winkel waarschijnlijk sowieso zonde van het geld vinden als ik het prijskaartje zie, maar toch denk ik er over na. Waar neem ik genoegen mee, voor mijzelf en voor het kindje wat ooit gaat komen?

Hoe doen jullie het financieel?

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 17:00 schreef cloarie het volgende:
Ik vind dat soms wel een moeilijke overweging. Ik houd erg van mooie dingen, als ik in de etalage van zo'n design-babywinkel sta begin ik spontaan te kwijlen, maar dat kunnen we ons de komende jaren sowieso nog niet veroorloven. Nou zou ik een aanschaf uit zo'n winkel waarschijnlijk sowieso zonde van het geld vinden als ik het prijskaartje zie, maar toch denk ik er over na. Waar neem ik genoegen mee, voor mijzelf en voor het kindje wat ooit gaat komen?

je moet gewoon gaan vergelijken. waar gaat het om als je iets koopt. bedenk hoelang je ergens mee doet. in welke situaties je het gebruikt.
bij mijn buren hebben ze alles 'design' dus duur.
Daarom werken papa en mama allebei. hun ventje gaat maandag naar het KDV, dinsdag komt de oppas, woensdag is meestal mamadag, maar vaak is ie dan toch weg, donderdag weer KDV en vrijdag is papa thuis.

Je moet dus keuzes maken.

De wagen ga ik binnenkort opbergen, want een buggy kan ik makkelijker mee de winkels in (kruidvat argh!!)
gelukkig was die maar 200,- want ik heb er een jaar mee gedaan.
De wipstoel heb ik na een half jaar al opgeborgen, want die gebruikte ik helemaal niet.
zulke dingen moet je dus over gaan nadenken

Ik kwam ook even melden dat ik ook steeds harder begin te rammelen. is dit nu normaal dat dat nu al is??
ik heb nu echt zo'n idee van; mocht ik ooit nog een geschikte kerel vinden, doe er dan nog maar tien kleintjes bij
is dit gevoel nou na elke eerste jaar van je kind? of ben ik gewoon een beetje raar

Heej allemaal. Ook hier een hele zekere tinus die gewoon precies wil weten hoeveel geld het allemaal gaat kosten. Na een uitstapje naar het speeltuinbankje voor een vraag over kinderopvang, kreeg ik daar de simpele tip om gewoon even bij de toeslagensite van de belastingdienst het programma te downloaden voor het berekenen van de toeslag.
Goed, zo gezegd zo gedaan et voila, je kan alle mogelijke combi's van opvang uitproberen bij alle mogelijke salarissen. Ik ben zelfs zo ver gegaan dat ik er speciaal een excelsheet voor gemaakt heb. Nu hoef ik alleen maar een jaarsalaris in te vullen en alles wordt berekend .Daarna even die bedragen invoeren in het toeslagenprogramma en klaar .
Het enige wat ik nu nog effe moet doen is opzoeken hoeveel andere toeslagen er nog zijn (kinderkorting? kinderbijslag? ) en dan weet ik precies hoeveel we er op achteruit gaan per maan. En dat geeft deze controllfeak toch wel heel veel rust.
Wij gaan het waarschijnlijk zo doen dat ik 1 dag minder ga werken, kindje drie dagen naar de opvang gaat en dat 1 dg in handen komt van een van de oma's.

Over de vitaminen, tegen de tijd dat ik met de pil stop moet ik dus gewoon even andere kopen, weet ik dat ook weer. Ik vind de pil slikken al een hele opgave, laat staan van die grote vitaminetabletten, maar daar komen we vast ook wel weer overheen.

Verder is het rammelen hier echt niet minder. Ik smelt bij elk kindje, lees alles wat los en vast zit en droom er regelmatig over. Zoals het er nu naar uitziet gaan we deze herfst proberen, tenzij de verbouwing niet doorgaat, dan kan het wel eerder.

Cloarie, ik ben ook een echte mooiedingenfreak. Ti p van de expert: kijk eens op marktplaats. Daar staan zoveel bedjes ed. en die worden toch maar even gebruikt. Effe nieuw matrasje er in en klaar. En de Ikea heeft ook leuke spullen voor weinig geld. Inderdaad zoals pinquit al zegt een kwestie van kiezen.

Hoi Mefke
Waar staat dat rekenprogramma op de Belastingsite dan? Ik kon alleen een programma vinden waarmee je de toeslag kunt aanvragen, en zodra ik mijn sofinummer had ingevuld zei het programma al dat ik in 2007 niet in aanmerking kom voor de toeslag en dat ik het programma niet verder kon invullen. Ja duh, ik heb nog geen kind

Of je zoekt iets verder dan je neus lang is, Smoezie!
Sorry Mefke, heb het al gevonden

(Ben net een man wat dat betreft he, eerst gillen, dan pas zoeken )

haha Smoezie, ik ken het probleem. Ik had ook alleen dat programma gezien en ik dacht dat het vast nog wel op een andere manier te berekenen moest zijn. Niet dus, er is alleen dat ene programma. Dus toen maar even ingevuld. Werkt wel goed he....
Ook zo stom, je moet inderdaad een geboortedatum en sofinummer van het kind geven. Dat nummer kan je niet eens verzinnen. Je moet het gewoon leeglaten, dan werkt het wel.
En ik kreeg nog commentaar vn vriendlief ook omdat ik ons 'kind' als naam 'blaat' gegeven had. Tja, je moest een naam opgeven en ik dacht wat een blaatzooi....Ik geloof niet dat ik nog namen mag kiezen als het eenmaal zo ver is.

Hey mensjes!

Smoezie, even over die uitstrijkjes; ik heb die al zo vaak gehad in mijn leven en nee, het is idd niet mijn meest geliefde bezigheid, maar het is meer dat je je ongemakkelijk voelt qua houding zeg maar dan dat het pijnlijk is hoor.
Ik kijk er zelf absoluut niet tegenop, maar als je wilt plaats ik hier wel ff een foto van zondagnacht terwijl ik met mijn pootjes in de beugels hing met een takelwagen tussen mijn benen Dan valt zo'n eendebek best mee hoor!

Wel doen hoor meis, is echt belangrijk.
Gewoon ff aan die mooie nieuwe laarzen denken die je daarna gaat halen

Verder wilde ik even melden dat ik het liefste braafste kind van de wereld heb, en ja, zijn neus staat nog een beetje scheef, maar HIJ kan het hebben

Serieus, ik werd ook een beetje paniekerig toen "D-Day" naderde, maar gisteren zei ik nog tegen mijn vriend dat het zo raar is dat je ZO veel van zo'n kleintje houdt, meteen al, en dat het helemaal klopt voor mijn gevoel, hij hoort gewoon bij mij en hij is echt het kindje wat voor mij bestemd is
Ik heb die twijfel helemaal niet meer nu en ik voel me ook helemaal niet onzeker ofzo, het klopt gewoon en zo moet het zijn

Over het financiele plaatje, ik ben eerlijk gezegd ook niet zo op orde financieel...ik heb daar altijd een ontzettend potje van gemaakt, kocht alles en op was op en wist er altijd wel weer een draai aan te geven zodat ik het redde allemaal, maar echt stabiel,

Ik ben er nu wel druk mee bezig dus om dat allemaal wat netter te regelen. Maar je maakt het zo duur als je zelf wilt natuurlijk.

Oh enne: ga ff onder de deurpost staan BE

quote:

Op zaterdag 3 februari 2007 14:42 schreef mefke79 het volgende:

En ik kreeg nog commentaar vn vriendlief ook omdat ik ons 'kind' als naam 'blaat' gegeven had.

Ooohh Wat een lief mannetje Vivi. Daar mag je met recht trots op zijn.

En nou rammel ik nog harder..

*Turbo-rammel*
Wat staat er nou op zijn shirtje? Meer Melk? Of lees ik dat nou verkeerd?

Werkte jij nou eigenlijk voor je zwangerschap, Viev? Dat ben ik effe kwijt
En zo ja, ga je dat straks weer doen en hoeveel minder dan? Of blijf je lekker bij je beeb? Best stoer hoor, een beetje scheef neusje, net een soort Rocky

Oef, wat een über-kjoete foto's

Ik vind het fijn dat je overal zo heerlijk eerlijk over bent trouwens Vivi. Ook over dat je best nerveus en bang was enzo en dat het nu allemaal zo geweldig voelt.

Smak!

"meer melk voor kleine helden" smoez

ooh viev, dat pooootje

quote:

Op maandag 29 januari 2007 21:21 schreef mefke79 het volgende:

Hoe gaat het verders met iedereen? Leonieke, hoe bevalt je baan?

En van een late reactie gesproken
De job valt heel goed mee Super eigenlijk: ik moet 38u per week werken, maar kan zo zelf mijn rooster samenstellen. Ik heb nu gekozen voor een halve dag thuis per week, maar kan het (denk ik toch ) wel nog veranderen naar 4 dagen per week. En aangezien daar ook werkt, mag ik zelfs mijn rooster aanpassen naar zijn rooster (of later misschien net niet zodat we misschien 2 dagen of anderhalve dag per week zouden thuis zijn )
En heel wat afwasseling en een pak minder stress dan in mijn vorige job. Enige gevolg van deze job is wel dat ik 's avonds mijn laptop meestal niet meer opstart en ik dus in het weekend heel FOK! moet nalezen

Deze week wel zwaar teleurgesteld in een (zwangere) vriendin. Vorige week had ze me nog eens een mail gestuurd vol leuke dingen over haar zwangerschap en hoe blij ze wel niet was. Daar natuurlijk op gereageerd en haar ondertussen gezegd wanneer we precies gaan trouwen en dat ze uitgenodigd is. Krijg ik als reactie dat ze nog niet weet of ze zal komen omdat alles nu toch in het teken van haar spruit zal staan.
Leuk
Daar nog eens op gereageerd en ook wat vertelt over mijn gevoelens (niet omdat ze evt niet zou komen) maar gewoon gezegd dat het voor mij soms zo moeilijk is (nov-dec heb ik me heel slecht gevoeld en dat had ik ook vermeld). Eigenlijk had ik stiekem gewoon gehoopt op wat bemoedigende woorden of gewoon een beetje begrip voor mijn situatie... De reactie is er nog steeds niet gekomen, beter gezegd: er is helemaal geen reactie meer gekomen (geen antwoord op mail).

Gisteren had ik haar dan gemeld met de vraag of ik iets verkeerd had gezegd ofzo. Reactie: "ah bedoelt ge over het kindjes krijgen? nee hoor, ben ik niet kwaad om" (einde mail).

Klinkt misschien belachelijk maar ik voel me zo teleurgesteld. Ik leef mee met haar zwangerschap, ik mail haar af en toe om te vragen hoe het met haar gaat en dan dit
Maar misschien overdrijf ik ook gewoon hoor...

Zo, lekkere reactie. Zij krijgt het nog lastig dan, ze zal hulp hard nodig hebben na de geboorte van haar kind...
Bij dit soort dingen heb ik vrij snel "het is graag of helemaal niet".
Maar ja, komt wel van 2 kanten allemaal. Misschien tijdelijk op een laag pitje ?

quote:

Op zaterdag 3 februari 2007 19:08 schreef kapitein_pannekoek het volgende:
Zo, lekkere reactie. Zij krijgt het nog lastig dan, ze zal hulp hard nodig hebben na de geboorte van haar kind...
Bij dit soort dingen heb ik vrij snel "het is graag of helemaal niet".
Maar ja, komt wel van 2 kanten allemaal. Misschien tijdelijk op een laag pitje ?

Ze zal haar hulp toch ergens anders moeten halen. Ik woon te ver (100km) om haar te gaan helpen na de geboorte.
De teleurstelling zal hopelijk wel verdwijnen en het is niet dat ik niet begrijp dat ze zo opgaat in haar zwangerschap, maar gewoon... een beetje begrip, een beetje medeleven.. zelfs ik kan zwangere mensen begrijpen zonder die ervaring te hebben, moet omgekeer dan toch ook (een beetje) kunnen?

Ik vind het niet heel erg overdreven van je hoor Leonieke. Vriendschap moet toch van 2 kanten komen. Ik vind het zelfs raar de manier waarop ze reageert.

Ow Vivi maak ons even gek en verlekkerd hier met die foto's!


Leonieke, beetje rare actie van je vriendin, misschien zijn het haar hormonen?! Vind het echt een hele rare opmerking hoor, ben benieuwd hoe dit verder afloopt, hoop voor jou dat je dit alsnog op een betere manier uitpraten kan en dat ze inziet dat ze een beetje iets raars gezegd heeft.
Lijkt me dat ze vast wel komt op je trouwerij uiteindelijk.

Mag ik nu even heel grof zijn MevrouwKoRn en eens helemaal geen rekening houden met haar hormonen? Mijn hormonen slaan ook helemaal op hol als ik een baby zie, ik zou niets liever willen dan ook een baby hebben en toch gedraag ik me altijd zoals het hoort als ik er bij ben (ja, ik heb het vaak moeilijk, maar dat weet ik toch altijd tot thuis (of tenminste tot in de auto) te verbergen). En als je dan nog niet via mail kunt reageren... zelfs niet na een week dan wil ik dat eigenlijk liever niet op de hormonen steken

En ik die dacht dat ik wat uitgerammeld was sinds mijn nieuwe job

Dus ze is er zelf nog niet op teruggekomen op dit voorval?? Op geen enkele manier?
Nare situatie hoor, hoop toch dat ZIJ inziet dat ze jou hiermee verdriet doet, dat het dus alsnog wel uit te praten valt.

en Leonieke wat betreft dat rammelen, probeer positief te blijven, onze tijd komt echt nog wel, er komt een dag dat wij ook mama worden.
Schrijf hier lekker van je af als je het even niet meer zit zitten als je het wachten echt totaal beu bent.
Mij helpt opschrijven in ieder geval wel wat.