Ik was bang dat ik niet meer terug kan keren uit die droom omdat de omgeving binnen de droom steeds groter werd
![]()
De zee werd zo groot alsof het een echte oceaan was en het strand werd steeds groter en er kwamen steeds nieuwe zaken bij en ook mensen kwamen erbij en nog meer. En dat beeld van die droom en de omgeving van het strand en de zee leek zomaar in de slaapkamer te komen, alsof de slaapkamer een groot eiland werd. Een verandering van omgeving waarbij ik meemaakte hoe het tot stand kwam, vaak is het zo dat ik in een droom kom en dat ik dan zomaar in die droom ben zonder dat ik zie hoe de droom wordt opgebouwd.
Het was zo duidelijk en echter dan echt omdat ik het water beter voelde stromen langs mijn lichaam en ik voelde me in het zand wegzakken zoals dat in het echt niet ervaren wordt, alsof het water anders was dus ook en alsof de aanraking met het water veel beter gevoeld kon worden net zoals het in het zand wegzakken met mijn voeten. Een droom die echter lijkt dan het echte leven omdat het veel intenser is, ook de kleuren waren veel intenser.
Maar ik raakte in paniek
![]()
En daar heb ik best spijt van maar ik krijg wel een nieuwe kans. In principe hoop ik dat het altijd zo gaat met in slaap vallen. Die droom bouwde zich langzaam op, ik viel heel geleidelijk in slaap en tijdens het wegzakken begonnen er zaken in de droom naar voren te komen.
Toen ik uit de droom wilde stappen lukte het niet, ik begon spontaan met mijn gezicht te shaken om wakker te worden en het duurde een hele tijd voordat ik weer bij positieve was. Tijdens het bij positieven komen zag ik een schim van een baby die heel snel opgroeide tot kind en volwassen mens.
In eerste instantie dacht ik dat het dood gaan was dus, omdat ik nog nooit zo'n ervaring gekend heb. Alsof ik een compleet nieuw bestaan inging dat definitief was en het leek dus ook zo te zijn dat het definitief was zodat ik niet meer terug kon komen. Vandaar dat ik besloten heb om even terug te keren vanwege de veiligheid.
Toch meer trainen erin, ik ben benieuwd wanneer een volgende soort gelijke droom naar voren komt en dan zal ik zeker langer erin blijven zitten. Gratis naar een zwem-paradijs ergens in het carrbisch gebied dat niet bestaat, wie wilt dat nu niet?
Het was dus zeker lucide allemaal, maar ik stond wel met open ogen te kijken hoe zoiets in Godsnaam mogelijk is. Hoe een mens in staat is tot zo'n wereld maken die niet eens echt bestaat. En dan vraag ik me dus ook af of zo'n wereld misschien wel bestaat. Dat die droomwereld al aanwezig is en dat het een kwestie is van ernaar toe gaan. Of ben ik zelf echt in staat tot het maken van een zee met het meest blauwe water dat aangenaam aanvoelt en waarbij ik het idee heb dat het echt water is
![]()
En waarom gebeurt zoiets spontaan zomaar ? Waarom ineens een droom over een paradijs en niet een nachtmerrie zoals metro die had. Misschien omdat ik gisteren afstand genomen heb van mijn voelen en denken? Dat ik meer uit mezelf getreden ben en meer afstand heb zodat het dromen niet al te persoonlijk is over problemen?
Lunch ze!!!!!
Wat ga je eten? Lekkere broodjes?
Vandaag even naar de bibliotheek weer, kijken of ze muziek hebben die het dromen doet stimuleren.