Als ik nou mijn moeder was geweest, en had geweten dat autisme erfelijk was. Dan had ik mezelf niet geboren laten worden. En dat is niet omdat ik niet van het leven houdt, maar omdat het leven met autisme niet altijd even makkelijk is. Voor zowel de omgeving asl voor degene die het heeft.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:31 schreef Vivi het volgende:
...zou JIJ ervoor kiezen om niet geboren te worden als je dat nu mocht zeggen?
Ieder mens heeft wel een 'afwijking'.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:34 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Als ik nou mijn moeder was geweest, en had geweten dat autisme erfelijk was. Dan had ik mezelf niet geboren laten worden. En dat is niet omdat ik niet van het leven houdt, maar omdat het leven met autisme niet altijd even makkelijk is. Voor zowel de omgeving asl voor degene die het heeft.
En ik zou zo denk ik redeneren met alle afwijkingen.
Ik vind 'niet waardig als mens' wel erg hard om te zeggen. Ik vind het niet kunnen dat je tegen je eigen kind zegt dat als ze het over zou doen, ze geen kind had genomen. Lijkt me dat je je dan nogal ongewenst voelt, ondanks dat je misschien de beweegredenen wel enigszins kunt begrijpen zoals ts zegt.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:36 schreef LasTeR het volgende:
Sorry maar dan vind ik je moeder niet waardig als mens. Als je zelf iets maakt, moet je daar ook verantwoording voor nemen en niet later zeggen dat je het anders had gedaan als je het al wist.
Wanneer ben je dan geslaagd in het leven?quote:Op maandag 15 januari 2007 19:32 schreef boekenworm het volgende:
Hmmm... Tja leuk is het niet te horen. Maar ik kan me wel in haar stelling inleven. Gezien een gezond kind meer kansen in een geslaagd leven heeft. En jouw leven ook beter laat slagen...
En natuurlijk heeft elke familie wel wat, alleen sommige erfelijke dingen uiten zich meer.
Een kind neem je niet, die krijg je... (of niet...)quote:Op maandag 15 januari 2007 19:45 schreef twiFight het volgende:
Stel dat mijn kind ook diabeet zou worden, dan zou dat wel willens en wetens door mij komen. Het is toch een (niet zo leuk feit) wat je weet dat je kind kan overkomen, en toch neem je een kind.
Het was sowieso voor háár makkelijker geweest. Betreft de opvoeding, status, omgang met het kind, vaak naar kinderpsychologen moeten, geklooi met medicatie enzovoorts.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:56 schreef Snuwerd het volgende:
Wat is het probleem van je moeder als jij je goed voelt? (Dat neem ik aan)
Eerst wilde zij mij niet toelaten, alleen ik had een hele boel reverente die dus zeiden dat het moest lukken. Toen ben ik een jaar op proef gegaan. En nu kom ik als beste leerling uit de bus. Sociaal gaat het ook goed. Alleen soms is het vermoeiend.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:05 schreef Snuwerd het volgende:
Dat is apart, een autistische lerares. Geen moeilijkheden mee? Ik vind het niet kunnen dat je moeder dat zegt, ze zegt bijna letterlijk dat ze jou liever niet had gehad.
Mijn moeder heeft er serieus spijt van. Het was een serieus gesprek waarin ze dat zei. En ze heeft het vaak genoeg gezegt, ook zonder dat ze boos is. Tja... en ieder vind kinderen wel eens vermoeiend inderdaad.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:10 schreef Snuwerd het volgende:
Mja okay, wat je in je first post zegt zal voor ons wel een beetje uit de context gerukt zijn. Volgens mij vindt iedereen een klas koters wel vermoeiend trouwens
Wat triest. Van haar, voor jou.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:14 schreef boekenworm het volgende:
Mijn moeder heeft er serieus spijt van. Het was een serieus gesprek waarin ze dat zei. En ze heeft het vaak genoeg gezegt, ook zonder dat ze boos is.
Er zijn zat erfelijke aandoeningen waarmee je heel oud kan worden, dus in het algemeen vind ik dit wat cru gesteld.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Wanneer er een erfelijke aandoening is de familie zit mag je geen kinderen krijgen. En wanneer je tijdens de zwangerschap hoort dat het kind een afwijking/handicap heeft, moet je arbortus plegen.
Daar ben ik het wel iets mee eens. Er zijn voor mij dan ook absoluut met het leven onverenigbare handicaps waarbij ik een zwangerschap af zou breken. Maar je moet het mijns inziens niet omkeren zodat geen enkele afwijking meer is 'toegestaan', los van het feit dat ik vind dat mensen dat zelf moeten beslissen en niet een overheid o.i.d. Het gevaar is dat je een perfecte maatschappij gaat creëren, ik vraag me dan af wat de volgende stap is, als erfelijke aandoeningen zijn uitgeroeid...quote:Op maandag 15 januari 2007 20:47 schreef boekenworm het volgende:
Miss Dynastie, je weet nooit wat er gebeurt in een leven. Alleen je kunt de kansen op geluk natuurlijk wel verkleinen of vergroten.
Dat ligt eraan wélke afwijkingen je het over hebt. En daarnaast wordt van mensen met het down syndroom bijv. heel vaak beweerd dat ze altijd zonnig en gelukkig zijn niet door mij overigens, dus dat is dan een afwijking die moet worden 'toegestaan' in die visie. Ik geloof niet dat een zwaar leven enkel in een geboren afwijking ligt. Tuurlijk zou het leven best zwaarder kunnen zijn, maar het hoeft niet. Ik vind dat ouders te allen tijde die keuze zelf moeten kunnen maken, al is het soms niet de keuze die ik zelf zou maken.quote:En een dergelijke afwijking is vaak een verkleining op de kans van geluk omdat het, het leven verzwaard.
Ik denk dat geluk niet per definitie samenhangt met het al dan niet hebben van een afwijking...quote:Op maandag 15 januari 2007 20:47 schreef boekenworm het volgende:
Miss Dynastie, je weet nooit wat er gebeurt in een leven. Alleen je kunt de kansen op geluk natuurlijk wel verkleinen of vergroten. En een dergelijke afwijking is vaak een verkleining op de kans van geluk omdat het, het leven verzwaard.
Als ze zelf ook autistisch is kan ik me nog een KLEIN beetje voorstellen dat iemand dit zo zou verwoordenquote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Vandaag had ik een gesprek met mijn moeder. Het ging erover dat ze heel vaak zegt dat ze, als ze had geweten dat ik haar kind zou worden, dan geen kinderen had genomen. Het kwam erop neer dat zij vind dat, wanneer je weet dat er een erfelijke afwijking in de familie zit, je dan geen kinderen mag krijgen. Ik ben autistisch (en dat is erfelijk), dus daarom had zij mij niet willen hebben.
Maar hoever wil je daarin gaan? Er zijn zoveel zaken in het leven die het zwaarder kunnen maken, zelfs loodzwaar. Sommige dingen zijn aangeboren, andere kom je later in het leven tegen. Het leven is niet altijd leuk en gemakkelijk, voor niemand.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:47 schreef boekenworm het volgende:
Eigenlijk heb ik nooit ruzie, tenminste, de laatse keer kan ik me niet herinneren. Tenminste, wat ik nu echt fout doe weet ik niet zo.
Miss Dynastie, je weet nooit wat er gebeurt in een leven. Alleen je kunt de kansen op geluk natuurlijk wel verkleinen of vergroten. En een dergelijke afwijking is vaak een verkleining op de kans van geluk omdat het, het leven verzwaard.
Ook dat is denk ik niet zo. Geluk is een state of mind en iets wat iedereen zal moeten vinden. Ik denk dat het eerder langer zal duren om geluk te vinden dan dat de kans kleiner wordt.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:47 schreef boekenworm het volgende:
Miss Dynastie, je weet nooit wat er gebeurt in een leven. Alleen je kunt de kansen op geluk natuurlijk wel verkleinen of vergroten. En een dergelijke afwijking is vaak een verkleining op de kans van geluk omdat het, het leven verzwaard.
Wat voor soort defecten moet ik hier aan denken?quote:Op maandag 15 januari 2007 22:46 schreef Lucille het volgende:
Gemiddeld hebben mensen 18 genetische defecten in hun genoom zitten. Misschien iets om over na te denken als mensen het hebben over "goede" kinderen zonder defecten........
Je kan bij een genetisch centrum terecht. Maar ik weet niet of ze je zomaar gaan screenen op vanalles en nog wat. Ik denk dat je dan toch al het vermoeden moet hebben of weten dat er iets in je familie zit en dat je dan uit kan laten zoeken of jij dat gen ook hebt.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 09:14 schreef Jumparound het volgende:
waar kan je trouwens laten onderzoeken of je genetisch wel in orde bent?
stel dat ik kinderen wil later, vind ik dat toch wel goed om te weten....
bv, aanleg voor kanker of aanleg voor afwijkend gedrag, aanleg voor relneger
kan dat uberhaupt wel?
Genenparen die onjuist zijn. Gelukkig is niet elk foutje dominant of zo erg dat het vreselijke gevolgen heeft.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 07:23 schreef Alicey het volgende:
[..]
Wat voor soort defecten moet ik hier aan denken?
Ik hoorde gisteren op de radio een vrouw die een gehandicapte zoon van 9 heeft. Zij zei het heel raak: Niemand kiest voor een gehandicapt kind.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Dus hoe denken jullie over de stelling:
Wanneer er een erfelijke aandoening is de familie zit mag je geen kinderen krijgen. En wanneer je tijdens de zwangerschap hoort dat het kind een afwijking/handicap heeft, moet je arbortus plegen.
Kun je iets duidelijker zijn in hoe dat zich uit?quote:Op dinsdag 16 januari 2007 09:51 schreef Lucille het volgende:
[..]
Genenparen die onjuist zijn. Gelukkig is niet elk foutje dominant of zo erg dat het vreselijke gevolgen heeft.
Als een defect recessief is zal je er niets van merken, hooguit geef je het defect door aan een volgende generatie. Die er ook niets van merkt tenzij het defect door beide ouders met dezelfde afwijking wordt doorgegeven.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 09:55 schreef Alicey het volgende:
[..]
Kun je iets duidelijker zijn in hoe dat zich uit?
Ja, kijk maar naar "waterworld"quote:Op dinsdag 16 januari 2007 10:20 schreef Nick-Name- het volgende:
Overigens is het opzich nog een discussie van wat je 'fout' noemt. Alles wat afwijkt van het gemiddeld kan, indien positief geinterpreteerd, ook een gunstige afwijking zijn. De mens is nogal snel geneigd afwijkingen negatief te beoordelen.
De vraag is natuurlijk in hoeverre dit geldt.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Dus hoe denken jullie over de stelling:
Wanneer er een erfelijke aandoening is de familie zit mag je geen kinderen krijgen. En wanneer je tijdens de zwangerschap hoort dat het kind een afwijking/handicap heeft, moet je arbortus plegen.
Is niet waar. Is door Hitler getest in de oorlog, lekker onethisch, maar kinderen die nóóit aandacht krijgen en gewoon en een kamertje worden gelegd, wel te eten krijgen etc, die gaan dood. En weeskinderen in bepaalde arme landen, die ook amper liefde en aandacht krijgen, die ontwikkelen zich ook niet normaal, maar worden allemaal een soort psychopaten.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:54 schreef boekenworm het volgende:
Het gewenst zijn is een ander verhaal, maar goed, je hebt geen "liefde" nodig om te overleven.
Over jezelf; je komt in ieder geval begrijpelijker over dan half fok.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:05 schreef boekenworm het volgende:
Het uit huis gaan zoals gezegt is helaas niet finacieel mogelijk. Maar goed, ik zit altijd boven en kom enkel beneden om te eten. Dus zo erg lopen we elkaar niet in de weg. En natuurlijk, het verhaal heeft twee kanten. Ik ben vast niet de ideale dochter, en zal ik ook nooit worden, hoe erg ik mijn best ook doe. En ik ben vaak tegendraads (welk meisje wilt nu zomaar gaan doorleren, welk meisje is nou een pot, verkeerde hobbies etc). Het is moeilijk om te zeggen dat een jeugd die niet zo makkelijk was, de schult van mijn moeder was. Er zit een ellelang verhaal achter deze verhouding natuurlijk. Alleen tja... het is niet leuk om te horen niet gelieft te zijn bij je ouder.
Ok, in die orde bedoel je... Dan zijn er denk ik wel aardig wat dingen inderdaad.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 10:22 schreef Lucille het volgende:
[..]
Als een defect recessief is zal je er niets van merken, hooguit geef je het defect door aan een volgende generatie. Die er ook niets van merkt tenzij het defect door beide ouders met dezelfde afwijking wordt doorgegeven.
Fouten die wel zichtbaar zijn kunnen in heel veel variaties opduiken. Dingen die niet meteen opvallen, maar later wel zoals bepaalde ziektes (dus erfelijke ziektes die zich pas op latere leeftijd manifesteren), maar ook dingen zoals een lichte verhoogde bloeddruk, aanleg tot depressiviteit lijkt in bepaalde gevallen hier mee te maken te hebben, bepaalde autoimmuum gerelateerde ziektes. Bepaalde vormen van epilepsie lijken te maken te hebben met een proteine defect.
Ja wat zij zegt.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:11 schreef Toeps het volgende:
Jeeeezus boek, ze hebben je wel een verlaagd zelfbeeld aangepraat zeg!
Doorleren, big deal?! Pot, nou en?! Ze mogen blij zijn dat je geen criminele babymama bent geworden!
Weet je het zeker dat jij degene bent met autisme? Het lijkt erop dat zij een probleem heeft met de wederkerigheid!quote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Vandaag had ik een gesprek met mijn moeder. Het ging erover dat ze heel vaak zegt dat ze, als ze had geweten dat ik haar kind zou worden, dan geen kinderen had genomen. Het kwam erop neer dat zij vind dat, wanneer je weet dat er een erfelijke afwijking in de familie zit, je dan geen kinderen mag krijgen. Ik ben autistisch (en dat is erfelijk), dus daarom had zij mij niet willen hebben.
Opzich kan ik me in dit idee inleven (ook al is het niet fijn om zo benaderd te worden).
Dus hoe denken jullie over de stelling:
Wanneer er een erfelijke aandoening is de familie zit mag je geen kinderen krijgen. En wanneer je tijdens de zwangerschap hoort dat het kind een afwijking/handicap heeft, moet je arbortus plegen.
Onder moeilijk versta ik niet dingen als 'pot zijn en door willen leren'. Misschien 30 jaar geleden, als je 'baas in eigen buik' erbij op je buik zou schilderen, en je bh de fik in ging, maar dit zijn gewoon dingen die normaal bespreekbaar zouden moeten zijn. Dat zoiets niet gebeurd ligt meer aan het onvermogen van je moeder om het uit die taboe-sfeer te halen, dan aan jou.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:05 schreef boekenworm het volgende:
En tja... het thuisfront
Het uit huis gaan zoals gezegt is helaas niet finacieel mogelijk. Maar goed, ik zit altijd boven en kom enkel beneden om te eten. Dus zo erg lopen we elkaar niet in de weg. En natuurlijk, het verhaal heeft twee kanten. Ik ben vast niet de ideale dochter, en zal ik ook nooit worden, hoe erg ik mijn best ook doe. En ik ben vaak tegendraads (welk meisje wilt nu zomaar gaan doorleren, welk meisje is nou een pot, verkeerde hobbies etc). Het is moeilijk om te zeggen dat een jeugd die niet zo makkelijk was, de schult van mijn moeder was. Er zit een ellelang verhaal achter deze verhouding natuurlijk. Alleen tja... het is niet leuk om te horen niet gelieft te zijn bij je ouder.
Dan nog is het maar de vraag hoe erg iets is. Iemand met een (lichte) vorm van autisme kan best gewoon beter meekomen in de samenleving dan iemand met de "verkeerde" opvoeding bijvoorbeeld. Er zit ook wel een verschil tussen jou bijvoorbeeld en het beeld dat we kennen uit "rain man" laat ik maar zeggen.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:23 schreef boekenworm het volgende:
(en met genetische afwijkingen bedoel ik wel wat zwaardere afwijkingen dan verhoogde bloeddruk e.d Lucille. Ik doel meer op de afwijkingen die ze vaker in de familie hebben gemanifesteren, zoals schritsofenie (foutgespeld), persoonlijkheidsyndromen, autisme en dergelijke. Want als je op die manier redeneert kan de mens stoppen met voortplanten (wat opzich wel goed voor het milieu zou zijn).
Het geluk van ouders zou helemaal niet afhankelijk moeten zijn van het kind en zijn/haar prestaties.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 10:40 schreef Jumparound het volgende:
Met andre woorden: ik sta achter abortus vanwege afwijkingen omdat het geluk van ouders ook telt
Klinkt lomp, maar ik ben het daar wel een beetje mee eens.quote:Op maandag 15 januari 2007 22:14 schreef Flashwin het volgende:
wat een KUTmoeder heb jij, sorry hoor
zoiets zeg je NOOIT tegen je kind, hoe eerlijk het ook zou mogen zijn. Dan ben je echt een waardeloze moeder.
Maar als je een zwaar gehandicapt kind hebt waar je altijd voor moet zorgen. Ik denk dat het dan een te zonnig beeld is als je gaat zeggen "maar we krijgen ook zoveel liefde terug". Het is toch niet helemaal wat je hoopt, denk ik. Nooit gezellig met zijn allen op vakantie, wandelen door de bergen makkelijk ff naar de efteling, leuke school en je kind op zien groeien, trouwen etc. Als je een kind "neemt" reken je ook een beetje op wat tijd voor jezelf na verloop van tijd.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:43 schreef Starfighter_Pilot het volgende:
[..]
Het geluk van ouders zou helemaal niet afhankelijk moeten zijn van het kind en zijn/haar prestaties.
Het aantal niet gehandicapten dat het ver schopt is ook nihil hoorquote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:35 schreef boekenworm het volgende:
Hawking werd pas op latere leeftijd verlamd (maar inderdaad, zijn onderzoeken zijn geweldig en hij schrijft er begrijpelijk voor "de gewone mens"). Tja... met zulke mensen zouden we inderdaad aardig wat missen. Anderzijds, het precentage "gehandicapten" dat het ver schopt is vrij nihil en kosten de gemeenschap veel geld.
Aan de andere kant, de natuurkunde was een stuk minder ver geweest zonder Hawking. De ander genoemde mensen kun je amper gehandicapt noemen, vind ik.
En ach, doemdenken past niet bij mij. Elke stap is een overwinning.
Eens. Maar het is ook wel heel boud om te stellen dat dus alle ouders van kinderen met een handicap (in meer of mindere mate!) dus een rotleven hebben doordat ze dat kind hebben.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:47 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Maar als je een zwaar gehandicapt kind hebt waar je altijd voor moet zorgen. Ik denk dat het dan een te zonnig beeld is als je gaat zeggen "maar we krijgen ook zoveel liefde terug". Het is toch niet helemaal wat je hoopt, denk ik. Nooit gezellig met zijn allen op vakantie, wandelen door de bergen makkelijk ff naar de efteling, leuke school en je kind op zien groeien, trouwen etc. Als je een kind "neemt" reken je ook een beetje op wat tijd voor jezelf na verloop van tijd.
Het ouderschap betekent geven...onvoorwaardelijk.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:47 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Maar als je een zwaar gehandicapt kind hebt waar je altijd voor moet zorgen. Ik denk dat het dan een te zonnig beeld is als je gaat zeggen "maar we krijgen ook zoveel liefde terug".
Juist. Zeg zoiets niet hardop. Je kinderen verdienen beter.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 13:34 schreef addictivebeat het volgende:
Zoiets mag een moeder nooit tegen haar kind zeggen.
Helemaal mee eens! Dit soort dingen zeg je niet tegen je kind. En het feit dat ze het alleen al denkt, maakt haar een erg ziek mens. Zij is degene die echt wat mankeert en waak ervoor dat je niet zo gaat denken als zij. Normaal gesproken houd je onvoorwaardelijk van je kind. Bij een zeer ernstige afwijking kan ik me er nog iets bij indenken. Nogmaals: pas op dat je niet zoals je moeder gaat denken, want dat is echt geen normale gedachtengang.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:27 schreef Schuifpui het volgende:
Ik geloof dat er bij je moeder ook een steekje los zit als ze dit soort dingen zegt trouwens.
Tja... ik ben het hier mee eens. De ouders zijn zeker voor 99% verantwoordelijk voor de kinderen. Zij het dat in sommige gevallen kinderen fout terecht komen zonder fout van de ouders. Die ene procent wijden we dan maar een ongevallen en slechte genen.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:35 schreef Nosh het volgende:
[..]
OT: ik hecht zelf veel waarde aan het verantwoordelijkheidsgevoel van ouders, en vind dat je bij het nemen van een kind niet vreemd moet opkijken als je sprookjesbeeld van een engeltje met een lief sociaal leven opeens nogal hooggespannen blijkt. Tuurlijk, teleurgesteld zijn is iets menselijks, en zeker de practische bezwaren kunnen het geluk nogal in de weg staan. Ook de reden dat ik heel erg zou nadenken voordat ik zo'n stap zou zetten, ik hecht veel waarde aan mijn egocentrische leventje.![]()
Hier ben ik het mee eens. Een ouder hoort dergelijke dingen niet tegen een kind te zeggen. Maar goed, ik ben ook "volwassen" (hoe arrogant om dat te zeggen op je 19de, maar goed) en kan er niet echt boos om worden, eerder verdrietig. Al was het maar om het feit dat ze dus niet van haar kinderen heeft kunnen genieten...quote:Maar zoiets uiten tegenover je kind.. nee. Het enige wat je daarmee uit is het feit dat je niet in staat bent om dingen op hun juiste waarde in te schatten, en misschien nog wel erger is het onjuiste zelfbeeld wat op die manier aangepraat wordt. Het klinkt zuur, maar dan is het een kwestie van eventuele negatieve zaken inslikken, en je heel erg richten op de dingen die er wél zijn. Een kind is nu eenmaal jou verantwoordelijkheid, en in tegenstelling tot een relatie bestaat de mogelijkheid om de handdoek in de ring te gooien als alles niet gaat zoals je wilt niet.
Dat is waar, maar laten we even naar reële kansbereking kijken. Een kind met een downsyndroom hoef je niet op een univerciteit te verwachten. Een kind zonder deze afwijking heeft toch een grotere kans. Maar ik snap je puntquote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:48 schreef Ripley het volgende:
[..]
Het aantal niet gehandicapten dat het ver schopt is ook nihil hoorEn of de ander genoemde mensen gehandicapt zijn is moeilijk te beoordelen voor jou - jij ziet jouw autisme kennelijk wel als handicap, terwijl de genoemde mensen dat zeer waarschijnlijk ook deels hadden
Ik zeg niet dat ze niet mogen bestaan en per direct doodgeschoten moeten worden. Ik ben geen monster. Alleen er zijn genoeg ouders die het pijn doet om een ziek/gehandicap kind te hebben. En die kinderen hebben zelf ook vaak genoeg verdriet van ziekenhuizen e.d Ze maken simpelweg minder kans.quote:Je noemde ook schizofrenie als voorbeeld - ik ken mensen die een heel waardevol en goed leven leiden met die ziekte en de juiste behandeling. En hele leuke blije kindjes met down syndrom met blije ouders. Wie zijn wij dan om te zeggen dat dat kind niet had mogen bestaan?
Er zijn ook veel ouders die heel veel pijn en verdriet hebben van hun in potentie gezond geboren kind. En veel mensen met een aangeboren geestelijke afwijking als schizofrenie of autisme die juist wel op d euniversiteit belanden.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 14:27 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Dat is waar, maar laten we even naar reële kansbereking kijken. Een kind met een downsyndroom hoef je niet op een univerciteit te verwachten. Een kind zonder deze afwijking heeft toch een grotere kans. Maar ik snap je punt![]()
[..]
Ik zeg niet dat ze niet mogen bestaan en per direct doodgeschoten moeten worden. Ik ben geen monster. Alleen er zijn genoeg ouders die het pijn doet om een ziek/gehandicap kind te hebben. En die kinderen hebben zelf ook vaak genoeg verdriet van ziekenhuizen e.d Ze maken simpelweg minder kans.
Ik vind het wat anders als je willens en wetens een kind produceerd, alleen omdat je je niet kan afwenden van je paardrift... terwijl je weet dat er een erfelijke afwijking in je familie zit.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:45 schreef twiFight het volgende:
Ik heb hier ook wel eens over nagedacht. Ik ben diabeet, waar in principe prima mee te leven is, maar het is (deels) wel genetisch overdragelijk.
Stel dat mijn kind ook diabeet zou worden, dan zou dat wel willens en wetens door mij komen. Het is toch een (niet zo leuk feit) wat je weet dat je kind kan overkomen, en toch neem je een kind.
Moeillijk.. moeilijk..
Tuurlijk, maar ik kan me wél voorstellen dat je dan soms bij jezelf denkt "Als ik dát had geweten", een zwaar gehandicapt kind is toch wel een uitzondering waar je denk ik toch niet gelijk rekening mee houdt. Je zult ook best gelukkig kunnen zijn, maar het is wel zwaar, nu zijn kinderen sowieso niet iets om licht over te denken, maar ik denk dat je me wel snapt.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 13:25 schreef Starfighter_Pilot het volgende:
Dat zorg dragen voor een gehandicapt kind zwaar is lijkt me duidelijk, maar dat wil nog niet zeggen dat je daar ongelukkig van wordt.
Dat hangt nog altijd van je eigen instelling af.
Het is niet zonder meer erfelijk, maar als je autistisch bent heeft je kind wel meer kans ook autisme te hebben. Men is er geloof ik nog niet helemaal uit hoe de erfelijkheid hier werkt maar er is wel zeker een verband.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 15:11 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
Autisme is niet erfelijk hoor.
De evolutieleer kent geen waardeoordeel toe aan afwijkingen en mutaties. Je haalt daarom imo ten onrechte dat er bij.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 15:23 schreef Elseetje het volgende:
Puur vanuit de evolutieleer gezien, het idee van 'survival of the fittest', zouden mensen met ernstige afwijkingen inderdaad geen kinderen moeten krijgen. Het maakt de soort zwak.
Waarom zou je hem moeten "verbeteren"? En "beter" zit niet alleen in een hogere intelligentie, om een beetje wat te kunnen bereiken zul je meer moeten doen. Overigens kan ik me niet echt voorstellen dat ze liever iemand hadden gehad die "tegen een schizofrene hoogbegaafde zoon" "op had gekund". Ieder kind is toch anders. Zijn jouw ouders wel eens tevreden?quote:Op dinsdag 16 januari 2007 14:19 schreef boekenworm het volgende:
En dan komt er een stuk minder intelligent, autistisch meisje. Ik kan de teleurstelling voorstellen, maar goed. Nu moet ik hem verbeteren. (en met een IQ van 138 kom je niet tegen een hoogbegaafd persoon op).
Met dat betreft kan ik me voorstellen dat ze liever een andere dochter had gehad die daar wel tegenop kan komen. Maar goed, ik ben er eenmaal en ben zeker vanplan te leven.
Inderdaad, daarbij zijn wij zo sociaal geëvolueerd dat onze soort dit soort "afwijkingen" wel toe staat tot op zekere hoogte, dus dat we "dit soort mensen" in leven laten en geboren laten worden is juist een product van de evolutie.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 15:26 schreef Alicey het volgende:
[..]
De evolutieleer kent geen waardeoordeel toe aan afwijkingen en mutaties. Je haalt daarom imo ten onrechte dat er bij.
Ik voel een hitlerjugend topic aankomen...quote:Op dinsdag 16 januari 2007 15:23 schreef Elseetje het volgende:
Puur vanuit de evolutieleer gezien, het idee van 'survival of the fittest', zouden mensen met ernstige afwijkingen inderdaad geen kinderen moeten krijgen. Het maakt de soort zwak. (Wat natuurlijk compleet politiek-oncorrect is om te zeggen.) Helemaal basic gezegd, zouden alleen de sterkste mannetjes (in sociaal wenselijk opzicht) kindertjes moeten maken bij de meest geschikte vrouwtjes...
Het is maar net waar jouw moraal ligt, en waar je het vanuit beredeneert.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |