Als ik nou mijn moeder was geweest, en had geweten dat autisme erfelijk was. Dan had ik mezelf niet geboren laten worden. En dat is niet omdat ik niet van het leven houdt, maar omdat het leven met autisme niet altijd even makkelijk is. Voor zowel de omgeving asl voor degene die het heeft.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:31 schreef Vivi het volgende:
...zou JIJ ervoor kiezen om niet geboren te worden als je dat nu mocht zeggen?
Ieder mens heeft wel een 'afwijking'.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:34 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Als ik nou mijn moeder was geweest, en had geweten dat autisme erfelijk was. Dan had ik mezelf niet geboren laten worden. En dat is niet omdat ik niet van het leven houdt, maar omdat het leven met autisme niet altijd even makkelijk is. Voor zowel de omgeving asl voor degene die het heeft.
En ik zou zo denk ik redeneren met alle afwijkingen.
Ik vind 'niet waardig als mens' wel erg hard om te zeggen. Ik vind het niet kunnen dat je tegen je eigen kind zegt dat als ze het over zou doen, ze geen kind had genomen. Lijkt me dat je je dan nogal ongewenst voelt, ondanks dat je misschien de beweegredenen wel enigszins kunt begrijpen zoals ts zegt.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:36 schreef LasTeR het volgende:
Sorry maar dan vind ik je moeder niet waardig als mens. Als je zelf iets maakt, moet je daar ook verantwoording voor nemen en niet later zeggen dat je het anders had gedaan als je het al wist.
Wanneer ben je dan geslaagd in het leven?quote:Op maandag 15 januari 2007 19:32 schreef boekenworm het volgende:
Hmmm... Tja leuk is het niet te horen. Maar ik kan me wel in haar stelling inleven. Gezien een gezond kind meer kansen in een geslaagd leven heeft. En jouw leven ook beter laat slagen...
En natuurlijk heeft elke familie wel wat, alleen sommige erfelijke dingen uiten zich meer.
Een kind neem je niet, die krijg je... (of niet...)quote:Op maandag 15 januari 2007 19:45 schreef twiFight het volgende:
Stel dat mijn kind ook diabeet zou worden, dan zou dat wel willens en wetens door mij komen. Het is toch een (niet zo leuk feit) wat je weet dat je kind kan overkomen, en toch neem je een kind.
Het was sowieso voor háár makkelijker geweest. Betreft de opvoeding, status, omgang met het kind, vaak naar kinderpsychologen moeten, geklooi met medicatie enzovoorts.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:56 schreef Snuwerd het volgende:
Wat is het probleem van je moeder als jij je goed voelt? (Dat neem ik aan)
Eerst wilde zij mij niet toelaten, alleen ik had een hele boel reverente die dus zeiden dat het moest lukken. Toen ben ik een jaar op proef gegaan. En nu kom ik als beste leerling uit de bus. Sociaal gaat het ook goed. Alleen soms is het vermoeiend.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:05 schreef Snuwerd het volgende:
Dat is apart, een autistische lerares. Geen moeilijkheden mee? Ik vind het niet kunnen dat je moeder dat zegt, ze zegt bijna letterlijk dat ze jou liever niet had gehad.
Mijn moeder heeft er serieus spijt van. Het was een serieus gesprek waarin ze dat zei. En ze heeft het vaak genoeg gezegt, ook zonder dat ze boos is. Tja... en ieder vind kinderen wel eens vermoeiend inderdaad.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:10 schreef Snuwerd het volgende:
Mja okay, wat je in je first post zegt zal voor ons wel een beetje uit de context gerukt zijn. Volgens mij vindt iedereen een klas koters wel vermoeiend trouwens
Wat triest. Van haar, voor jou.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:14 schreef boekenworm het volgende:
Mijn moeder heeft er serieus spijt van. Het was een serieus gesprek waarin ze dat zei. En ze heeft het vaak genoeg gezegt, ook zonder dat ze boos is.
Er zijn zat erfelijke aandoeningen waarmee je heel oud kan worden, dus in het algemeen vind ik dit wat cru gesteld.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Wanneer er een erfelijke aandoening is de familie zit mag je geen kinderen krijgen. En wanneer je tijdens de zwangerschap hoort dat het kind een afwijking/handicap heeft, moet je arbortus plegen.
Daar ben ik het wel iets mee eens. Er zijn voor mij dan ook absoluut met het leven onverenigbare handicaps waarbij ik een zwangerschap af zou breken. Maar je moet het mijns inziens niet omkeren zodat geen enkele afwijking meer is 'toegestaan', los van het feit dat ik vind dat mensen dat zelf moeten beslissen en niet een overheid o.i.d. Het gevaar is dat je een perfecte maatschappij gaat creëren, ik vraag me dan af wat de volgende stap is, als erfelijke aandoeningen zijn uitgeroeid...quote:Op maandag 15 januari 2007 20:47 schreef boekenworm het volgende:
Miss Dynastie, je weet nooit wat er gebeurt in een leven. Alleen je kunt de kansen op geluk natuurlijk wel verkleinen of vergroten.
Dat ligt eraan wélke afwijkingen je het over hebt. En daarnaast wordt van mensen met het down syndroom bijv. heel vaak beweerd dat ze altijd zonnig en gelukkig zijn niet door mij overigens, dus dat is dan een afwijking die moet worden 'toegestaan' in die visie. Ik geloof niet dat een zwaar leven enkel in een geboren afwijking ligt. Tuurlijk zou het leven best zwaarder kunnen zijn, maar het hoeft niet. Ik vind dat ouders te allen tijde die keuze zelf moeten kunnen maken, al is het soms niet de keuze die ik zelf zou maken.quote:En een dergelijke afwijking is vaak een verkleining op de kans van geluk omdat het, het leven verzwaard.
Ik denk dat geluk niet per definitie samenhangt met het al dan niet hebben van een afwijking...quote:Op maandag 15 januari 2007 20:47 schreef boekenworm het volgende:
Miss Dynastie, je weet nooit wat er gebeurt in een leven. Alleen je kunt de kansen op geluk natuurlijk wel verkleinen of vergroten. En een dergelijke afwijking is vaak een verkleining op de kans van geluk omdat het, het leven verzwaard.
Als ze zelf ook autistisch is kan ik me nog een KLEIN beetje voorstellen dat iemand dit zo zou verwoordenquote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Vandaag had ik een gesprek met mijn moeder. Het ging erover dat ze heel vaak zegt dat ze, als ze had geweten dat ik haar kind zou worden, dan geen kinderen had genomen. Het kwam erop neer dat zij vind dat, wanneer je weet dat er een erfelijke afwijking in de familie zit, je dan geen kinderen mag krijgen. Ik ben autistisch (en dat is erfelijk), dus daarom had zij mij niet willen hebben.
Maar hoever wil je daarin gaan? Er zijn zoveel zaken in het leven die het zwaarder kunnen maken, zelfs loodzwaar. Sommige dingen zijn aangeboren, andere kom je later in het leven tegen. Het leven is niet altijd leuk en gemakkelijk, voor niemand.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:47 schreef boekenworm het volgende:
Eigenlijk heb ik nooit ruzie, tenminste, de laatse keer kan ik me niet herinneren. Tenminste, wat ik nu echt fout doe weet ik niet zo.
Miss Dynastie, je weet nooit wat er gebeurt in een leven. Alleen je kunt de kansen op geluk natuurlijk wel verkleinen of vergroten. En een dergelijke afwijking is vaak een verkleining op de kans van geluk omdat het, het leven verzwaard.
Ook dat is denk ik niet zo. Geluk is een state of mind en iets wat iedereen zal moeten vinden. Ik denk dat het eerder langer zal duren om geluk te vinden dan dat de kans kleiner wordt.quote:Op maandag 15 januari 2007 20:47 schreef boekenworm het volgende:
Miss Dynastie, je weet nooit wat er gebeurt in een leven. Alleen je kunt de kansen op geluk natuurlijk wel verkleinen of vergroten. En een dergelijke afwijking is vaak een verkleining op de kans van geluk omdat het, het leven verzwaard.
Wat voor soort defecten moet ik hier aan denken?quote:Op maandag 15 januari 2007 22:46 schreef Lucille het volgende:
Gemiddeld hebben mensen 18 genetische defecten in hun genoom zitten. Misschien iets om over na te denken als mensen het hebben over "goede" kinderen zonder defecten........
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |