R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Je kan bij een genetisch centrum terecht. Maar ik weet niet of ze je zomaar gaan screenen op vanalles en nog wat. Ik denk dat je dan toch al het vermoeden moet hebben of weten dat er iets in je familie zit en dat je dan uit kan laten zoeken of jij dat gen ook hebt.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 09:14 schreef Jumparound het volgende:
waar kan je trouwens laten onderzoeken of je genetisch wel in orde bent?
stel dat ik kinderen wil later, vind ik dat toch wel goed om te weten....
bv, aanleg voor kanker of aanleg voor afwijkend gedrag, aanleg voor relneger
kan dat uberhaupt wel?
Je kan niet alles uitsluiten en er zijn ook afwijkingen waarvan nog helemaal niet bekend is op welke genen ze zitten enzo.
Fake it till you make it...
Genenparen die onjuist zijn. Gelukkig is niet elk foutje dominant of zo erg dat het vreselijke gevolgen heeft.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 07:23 schreef Alicey het volgende:
[..]
Wat voor soort defecten moet ik hier aan denken?
Beter een baas onder je duim, dan tien bovenop
Trekt bij warm weer een poncho aan
Trekt bij warm weer een poncho aan
Ik hoorde gisteren op de radio een vrouw die een gehandicapte zoon van 9 heeft. Zij zei het heel raak: Niemand kiest voor een gehandicapt kind.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Dus hoe denken jullie over de stelling:
Wanneer er een erfelijke aandoening is de familie zit mag je geen kinderen krijgen. En wanneer je tijdens de zwangerschap hoort dat het kind een afwijking/handicap heeft, moet je arbortus plegen.
Families met erfelijke afwijkingen weten al heel goed dat ze risico lopen. En niet alle aangeboren afwijkingen zijn erfelijk of van tevoren vast te stellen.
Autisme heeft waarschijnlijk een erfelijke component. Maar dat is ook alles. Je kunt niet even een testje draaien: Rood is goed, blauw is autistisch.
Ik zie het standpunt van je moeder wel, en ik zie ook jouw stelling wel, maar jouw stelling gaat er vanuit dat je het allemaal van tevoren weet. En je impliceert dat mensen met een gehandicapt kind daar bewust voor gekozen hebben.
Dat is dus niet zo. Ze hadden de keus niet, dáárom hebben ze een gehandicapt kind.
Kun je iets duidelijker zijn in hoe dat zich uit?quote:Op dinsdag 16 januari 2007 09:51 schreef Lucille het volgende:
[..]
Genenparen die onjuist zijn. Gelukkig is niet elk foutje dominant of zo erg dat het vreselijke gevolgen heeft.
Overigens is het opzich nog een discussie van wat je 'fout' noemt. Alles wat afwijkt van het gemiddeld kan, indien positief geinterpreteerd, ook een gunstige afwijking zijn. De mens is nogal snel geneigd afwijkingen negatief te beoordelen.
Als een defect recessief is zal je er niets van merken, hooguit geef je het defect door aan een volgende generatie. Die er ook niets van merkt tenzij het defect door beide ouders met dezelfde afwijking wordt doorgegeven.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 09:55 schreef Alicey het volgende:
[..]
Kun je iets duidelijker zijn in hoe dat zich uit?
Fouten die wel zichtbaar zijn kunnen in heel veel variaties opduiken. Dingen die niet meteen opvallen, maar later wel zoals bepaalde ziektes (dus erfelijke ziektes die zich pas op latere leeftijd manifesteren), maar ook dingen zoals een lichte verhoogde bloeddruk, aanleg tot depressiviteit lijkt in bepaalde gevallen hier mee te maken te hebben, bepaalde autoimmuum gerelateerde ziektes. Bepaalde vormen van epilepsie lijken te maken te hebben met een proteine defect.
Beter een baas onder je duim, dan tien bovenop
Trekt bij warm weer een poncho aan
Trekt bij warm weer een poncho aan
Ja, kijk maar naar "waterworld"quote:Op dinsdag 16 januari 2007 10:20 schreef Nick-Name- het volgende:
Overigens is het opzich nog een discussie van wat je 'fout' noemt. Alles wat afwijkt van het gemiddeld kan, indien positief geinterpreteerd, ook een gunstige afwijking zijn. De mens is nogal snel geneigd afwijkingen negatief te beoordelen.
serieus, een geestelijke handicap of een lichamelijk defect (hazelip, misvormde armen / benen) 2 hoofden of een staart lijkt me nou niet echt een positieve ontwikkeling.
Netzomin als dat je een genetische aanleg hebt voor kanker / spierziekten / mentale stoornissen...
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
De vraag is natuurlijk in hoeverre dit geldt.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Dus hoe denken jullie over de stelling:
Wanneer er een erfelijke aandoening is de familie zit mag je geen kinderen krijgen. En wanneer je tijdens de zwangerschap hoort dat het kind een afwijking/handicap heeft, moet je arbortus plegen.
Ik kan me een beetje voorstellen dat als je weet dat je drager bent van een gen dat je niet het risico wilt nemen of aan een kind wilt beginnen. Maar als je wel zwanger bent dan zou ik het belachelijk vinden om bij een afwijking maar abortus te plegen. Alleen bij erge levensbedreigende afwijkingen en dergelijke.
Kijk bijv. naar jezelf. Ik heb niet het idee dat er nou een heel onsamenhangende post staat van iemand die niet in staat is om te leven, ik zie geen reden waarom mensen zoals jij en vele anderen er niet zouden horen te zijn. En waar leg je de grens heh?...
Als met al moet je het risico misshcien afwegen als je een drager ergens van bent, maar er zijn denk ik genoeg redenen om te beargumenteren waarom je toch een waardevol nieuw leven op de wereld kunt zetten.
[KNE]-Mod
Wat een fijne moeder zeg.
Vind je jezelf niet meer waard, TS? Ik mag toch hopen dat je van het leven houdt, en niet denkt: "Ach, was ik maar niet geboren geweest..."
Ik vind het een vreselijke uitspraak van je moeder.
Vind je jezelf niet meer waard, TS? Ik mag toch hopen dat je van het leven houdt, en niet denkt: "Ach, was ik maar niet geboren geweest..."
Ik vind het een vreselijke uitspraak van je moeder.
Heb je je hersenloze, achterlijke, stompzinnige, idiote, niet-op-deze-planeet-horende, zwakzinnige moeder al bedankt voor deze "lieve" woorden?
Is niet waar. Is door Hitler getest in de oorlog, lekker onethisch, maar kinderen die nóóit aandacht krijgen en gewoon en een kamertje worden gelegd, wel te eten krijgen etc, die gaan dood. En weeskinderen in bepaalde arme landen, die ook amper liefde en aandacht krijgen, die ontwikkelen zich ook niet normaal, maar worden allemaal een soort psychopaten.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:54 schreef boekenworm het volgende:
Het gewenst zijn is een ander verhaal, maar goed, je hebt geen "liefde" nodig om te overleven.
En misschien is jouw moeilijke jeugd met pesten en kinderpsychologen ook wel voor een groot deel de schuld van je moeder. Als iemand je zo benadert, dan ondervind je daar keihard schade van in je persoonlijke ontwikkeling! En die moeder van jou dat weer lekker op het autisme gooien, en nog meer bevestigd worden in haar achterlijke mening...
(Ja ik kan hier heeeel kwaad om worden, mijn vriend heeft met iets soortgelijks te kampen gehad, ik ga er niet helemaal over uitwijden, maar in zijn gezin waren ook nog eens meerdere kinderen, waardoor het verschil ook lekker schrijnend was. Zijn ma schijnt ook niet te beseffen dat het meerendeel van de problemen ook met háár te maken heeft...)
Je bent zelf zo te lezen in staat om te kunnen oordelen of je nooit geboren had mogen worden.
En je straalt uit dat je weet wat je tekortkomingen zijn, en daar mee hebt leren leven.
Dat je moeder misschien vond dat je niet geboren had mogen worden hoeft niet te betekenen dat je niet gewenst bent (nu)....
Over je stelling:
Ik vind dat niet alleen kinderen recht hebben op een leven, maar ouders ook recht hebben op een goed / leuk ouderschap. Wat is nou belangrijker dan het samen krijgen van een kind.
Ik zie nog wel eens een stel lopen bij ons in de buurt met een gehandicapt kind, en god, wat worden die ouders snel oud... en wat zwaar lijkt het me.. Dat zou niet mijn keus zijn iig.
Met andre woorden: ik sta achter abortus vanwege afwijkingen omdat het geluk van ouders ook telt
En je straalt uit dat je weet wat je tekortkomingen zijn, en daar mee hebt leren leven.
Dat je moeder misschien vond dat je niet geboren had mogen worden hoeft niet te betekenen dat je niet gewenst bent (nu)....
Over je stelling:
Ik vind dat niet alleen kinderen recht hebben op een leven, maar ouders ook recht hebben op een goed / leuk ouderschap. Wat is nou belangrijker dan het samen krijgen van een kind.
Ik zie nog wel eens een stel lopen bij ons in de buurt met een gehandicapt kind, en god, wat worden die ouders snel oud... en wat zwaar lijkt het me.. Dat zou niet mijn keus zijn iig.
Met andre woorden: ik sta achter abortus vanwege afwijkingen omdat het geluk van ouders ook telt
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Even over de stelling:
Het is vrij lastig, om het goed te beantwoorden moet je een definitie van "een zinvol leven" maken. Dat verschilt van persoon tot persoon, en is dus onmogelijk. Voor mij betekend het, dat iemand geheel zelfstandig kan leven. Natuurlijk, als iemand de botten breekt, en tijdelijk hulp nodig heeft in huis, is het een ander verhaal, door het woord tijdelijk.
Tja... en het idee van "down-kinderen zijn het zonnetje in huis" is lang niet altijd waar. Vaak hebben kinderen met down ernstige gedragsafwijkingen, en dan zijn ze heus niet zo lief. Maar natuurlijk, je kunt gelukkig zijn met een afwijking...
Ik ben met het idee "recht op kinderen" het niet helemaal eens. Sommige mensen kunnen gewoon niet voor kinderen zorgen. En dan vind ik niet dat zij kinderen mogen krijgen, uit bescherming van de kinderen. Maar goed, wie ben ik om dat oordeel te scheppen?
En tja... het thuisfront
Het uit huis gaan zoals gezegt is helaas niet finacieel mogelijk. Maar goed, ik zit altijd boven en kom enkel beneden om te eten. Dus zo erg lopen we elkaar niet in de weg. En natuurlijk, het verhaal heeft twee kanten. Ik ben vast niet de ideale dochter, en zal ik ook nooit worden, hoe erg ik mijn best ook doe. En ik ben vaak tegendraads (welk meisje wilt nu zomaar gaan doorleren, welk meisje is nou een pot, verkeerde hobbies etc). Het is moeilijk om te zeggen dat een jeugd die niet zo makkelijk was, de schult van mijn moeder was. Er zit een ellelang verhaal achter deze verhouding natuurlijk. Alleen tja... het is niet leuk om te horen niet gelieft te zijn bij je ouder.
Het is vrij lastig, om het goed te beantwoorden moet je een definitie van "een zinvol leven" maken. Dat verschilt van persoon tot persoon, en is dus onmogelijk. Voor mij betekend het, dat iemand geheel zelfstandig kan leven. Natuurlijk, als iemand de botten breekt, en tijdelijk hulp nodig heeft in huis, is het een ander verhaal, door het woord tijdelijk.
Tja... en het idee van "down-kinderen zijn het zonnetje in huis" is lang niet altijd waar. Vaak hebben kinderen met down ernstige gedragsafwijkingen, en dan zijn ze heus niet zo lief. Maar natuurlijk, je kunt gelukkig zijn met een afwijking...
Ik ben met het idee "recht op kinderen" het niet helemaal eens. Sommige mensen kunnen gewoon niet voor kinderen zorgen. En dan vind ik niet dat zij kinderen mogen krijgen, uit bescherming van de kinderen. Maar goed, wie ben ik om dat oordeel te scheppen?
En tja... het thuisfront
Het uit huis gaan zoals gezegt is helaas niet finacieel mogelijk. Maar goed, ik zit altijd boven en kom enkel beneden om te eten. Dus zo erg lopen we elkaar niet in de weg. En natuurlijk, het verhaal heeft twee kanten. Ik ben vast niet de ideale dochter, en zal ik ook nooit worden, hoe erg ik mijn best ook doe. En ik ben vaak tegendraads (welk meisje wilt nu zomaar gaan doorleren, welk meisje is nou een pot, verkeerde hobbies etc). Het is moeilijk om te zeggen dat een jeugd die niet zo makkelijk was, de schult van mijn moeder was. Er zit een ellelang verhaal achter deze verhouding natuurlijk. Alleen tja... het is niet leuk om te horen niet gelieft te zijn bij je ouder.
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Over jezelf; je komt in ieder geval begrijpelijker over dan half fok. Ik zou me dan ook niet te druk maken om je "afwijking" iedereen heeft wel wat alleen bij sommigen noemen we het een afwijking en bij de andere een karaktertrek etc. Je kunt ook bijna niet zeggen wat bijvoorbeeld bij autisme nou een karaktertrek is of wat een gevolg is van je "afwijking". (iig niet bij de "minder erge" varianten) Veel mensen zijn koppig, tegendraads etc, alleen bij autisten is dat ineens het gevolg van hun autisme ofzo.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:05 schreef boekenworm het volgende:
Het uit huis gaan zoals gezegt is helaas niet finacieel mogelijk. Maar goed, ik zit altijd boven en kom enkel beneden om te eten. Dus zo erg lopen we elkaar niet in de weg. En natuurlijk, het verhaal heeft twee kanten. Ik ben vast niet de ideale dochter, en zal ik ook nooit worden, hoe erg ik mijn best ook doe. En ik ben vaak tegendraads (welk meisje wilt nu zomaar gaan doorleren, welk meisje is nou een pot, verkeerde hobbies etc). Het is moeilijk om te zeggen dat een jeugd die niet zo makkelijk was, de schult van mijn moeder was. Er zit een ellelang verhaal achter deze verhouding natuurlijk. Alleen tja... het is niet leuk om te horen niet gelieft te zijn bij je ouder.
Ik zou me dan ook niet te druk maken om je "afwijking" iedereen heeft wel wat alleen bij sommigen noemen we het een afwijking en bij de andere een karaktertrek etc. Je kunt ook bijna niet zeggen wat bijvoorbeeld bij autisme nou een karaktertrek is of wat een gevolg is van je "afwijking". (iig niet bij de "minder erge" varianten) Veel mensen zijn koppig, tegendraads etc, alleen bij autisten is dat ineens het gevolg van hun autisme ofzo.
[KNE]-Mod
Jeeeezus boek, ze hebben je wel een verlaagd zelfbeeld aangepraat zeg!
Doorleren, big deal?! Pot, nou en?! Ze mogen blij zijn dat je geen criminele babymama bent geworden!
Doorleren, big deal?! Pot, nou en?! Ze mogen blij zijn dat je geen criminele babymama bent geworden!
Tsss, gewoon antwoorden dat als jij had kunnen kiezen of zij jouw moeder zou worden je ook liever geaborteerd was geweest
zzz
Ok, in die orde bedoel je... Dan zijn er denk ik wel aardig wat dingen inderdaad.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 10:22 schreef Lucille het volgende:
[..]
Als een defect recessief is zal je er niets van merken, hooguit geef je het defect door aan een volgende generatie. Die er ook niets van merkt tenzij het defect door beide ouders met dezelfde afwijking wordt doorgegeven.
Fouten die wel zichtbaar zijn kunnen in heel veel variaties opduiken. Dingen die niet meteen opvallen, maar later wel zoals bepaalde ziektes (dus erfelijke ziektes die zich pas op latere leeftijd manifesteren), maar ook dingen zoals een lichte verhoogde bloeddruk, aanleg tot depressiviteit lijkt in bepaalde gevallen hier mee te maken te hebben, bepaalde autoimmuum gerelateerde ziektes. Bepaalde vormen van epilepsie lijken te maken te hebben met een proteine defect.
Ja wat zij zegt.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:11 schreef Toeps het volgende:
Jeeeezus boek, ze hebben je wel een verlaagd zelfbeeld aangepraat zeg!
Doorleren, big deal?! Pot, nou en?! Ze mogen blij zijn dat je geen criminele babymama bent geworden!
Trouwens, al die "normale mensen" zijn er ook alleen maar omdat we daar nog geen diagnose bij gesteld hebben.
[KNE]-Mod
Ga ook gewoon lekker mijn gangetje. Tenminste, wanneer iemand negatief op al mijn keuzes reageerd krijg ik de neiging ze toch uit te voeren . Tenminste, als het respons irreëel is.
En inderdaad, het is soms moeilijk te beoordelen wat nou de afwijking is of wat karaktereigenschap van mij is. Tenminste ik denk zelf aardig sociaalaangepast te zijn.
(en met genetische afwijkingen bedoel ik wel wat zwaardere afwijkingen dan verhoogde bloeddruk e.d Lucille. Ik doel meer op de afwijkingen die ze vaker in de familie hebben gemanifesteren, zoals schritsofenie (foutgespeld), persoonlijkheidsyndromen, autisme en dergelijke. Want als je op die manier redeneert kan de mens stoppen met voortplanten (wat opzich wel goed voor het milieu zou zijn).
En inderdaad, het is soms moeilijk te beoordelen wat nou de afwijking is of wat karaktereigenschap van mij is. Tenminste ik denk zelf aardig sociaalaangepast te zijn.
(en met genetische afwijkingen bedoel ik wel wat zwaardere afwijkingen dan verhoogde bloeddruk e.d Lucille. Ik doel meer op de afwijkingen die ze vaker in de familie hebben gemanifesteren, zoals schritsofenie (foutgespeld), persoonlijkheidsyndromen, autisme en dergelijke. Want als je op die manier redeneert kan de mens stoppen met voortplanten (wat opzich wel goed voor het milieu zou zijn).
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Ik krijg er een beetje een naar gevoel van - alsof alleen arische kinderen met perfecte genen er toe doen. Iemand als Stephen Hawking is bijvoorbeeld lichamelijk afhankelijk, maar heeft de wereld heel veel gebracht met zijn geest. Maar als het aan jou had gelegen had ie die kans niet gekregen. En van mensen als Albert Einstein, Salvador Dalí, Béla Bartók, en Leonardo da Vinci bestaan vermoedens dat ze autistisch waren of autistische kanten hadden. We hadden toch flink wat gemist aan deze mensen als we jouw stelling in praktijk zouden brengen.
Wat betreft je eigen situatie - de dingen die je noemt als negatieve dingen zou je ook als positief kunnen zien. Je hebt het doorzettingsvermogen om door te leren, je hebt de moed om voor je 'afwijkende' seksuele voorkeur uit te komen etc. Ik snap ergens wel dat je moeder achetraf denkt "Dit is zo zwaar geweest, als ik het van te voren had geweten weet ik niet of ik dezelfde keus had gemaakt". Maar het was wel fijn geweest als ze er ook bij had verteld dat ze blij is dat jij er als persoon toch bent en dat ze van je houdt.
Wat betreft je eigen situatie - de dingen die je noemt als negatieve dingen zou je ook als positief kunnen zien. Je hebt het doorzettingsvermogen om door te leren, je hebt de moed om voor je 'afwijkende' seksuele voorkeur uit te komen etc. Ik snap ergens wel dat je moeder achetraf denkt "Dit is zo zwaar geweest, als ik het van te voren had geweten weet ik niet of ik dezelfde keus had gemaakt". Maar het was wel fijn geweest als ze er ook bij had verteld dat ze blij is dat jij er als persoon toch bent en dat ze van je houdt.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Weet je het zeker dat jij degene bent met autisme? Het lijkt erop dat zij een probleem heeft met de wederkerigheid!quote:Op maandag 15 januari 2007 19:25 schreef boekenworm het volgende:
Vandaag had ik een gesprek met mijn moeder. Het ging erover dat ze heel vaak zegt dat ze, als ze had geweten dat ik haar kind zou worden, dan geen kinderen had genomen. Het kwam erop neer dat zij vind dat, wanneer je weet dat er een erfelijke afwijking in de familie zit, je dan geen kinderen mag krijgen. Ik ben autistisch (en dat is erfelijk), dus daarom had zij mij niet willen hebben.
Opzich kan ik me in dit idee inleven (ook al is het niet fijn om zo benaderd te worden).
Dus hoe denken jullie over de stelling:
Wanneer er een erfelijke aandoening is de familie zit mag je geen kinderen krijgen. En wanneer je tijdens de zwangerschap hoort dat het kind een afwijking/handicap heeft, moet je arbortus plegen.
Hawking werd pas op latere leeftijd verlamd (maar inderdaad, zijn onderzoeken zijn geweldig en hij schrijft er begrijpelijk voor "de gewone mens"). Tja... met zulke mensen zouden we inderdaad aardig wat missen. Anderzijds, het precentage "gehandicapten" dat het ver schopt is vrij nihil en kosten de gemeenschap veel geld.
Aan de andere kant, de natuurkunde was een stuk minder ver geweest zonder Hawking. De ander genoemde mensen kun je amper gehandicapt noemen, vind ik.
En ach, doemdenken past niet bij mij. Elke stap is een overwinning.
Aan de andere kant, de natuurkunde was een stuk minder ver geweest zonder Hawking. De ander genoemde mensen kun je amper gehandicapt noemen, vind ik.
En ach, doemdenken past niet bij mij. Elke stap is een overwinning.
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Onder moeilijk versta ik niet dingen als 'pot zijn en door willen leren'. Misschien 30 jaar geleden, als je 'baas in eigen buik' erbij op je buik zou schilderen, en je bh de fik in ging, maar dit zijn gewoon dingen die normaal bespreekbaar zouden moeten zijn. Dat zoiets niet gebeurd ligt meer aan het onvermogen van je moeder om het uit die taboe-sfeer te halen, dan aan jou.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:05 schreef boekenworm het volgende:
En tja... het thuisfront
Het uit huis gaan zoals gezegt is helaas niet finacieel mogelijk. Maar goed, ik zit altijd boven en kom enkel beneden om te eten. Dus zo erg lopen we elkaar niet in de weg. En natuurlijk, het verhaal heeft twee kanten. Ik ben vast niet de ideale dochter, en zal ik ook nooit worden, hoe erg ik mijn best ook doe. En ik ben vaak tegendraads (welk meisje wilt nu zomaar gaan doorleren, welk meisje is nou een pot, verkeerde hobbies etc). Het is moeilijk om te zeggen dat een jeugd die niet zo makkelijk was, de schult van mijn moeder was. Er zit een ellelang verhaal achter deze verhouding natuurlijk. Alleen tja... het is niet leuk om te horen niet gelieft te zijn bij je ouder.
Verder ken ik je achtergrond en eventuele andere 'bijzaken' natuurlijk niet, maar als de drempel om 'moeilijk' gevonden te worden zo laag lag, dan had half Jeugdzorg nu een auto met chauffeur.
OT: ik hecht zelf veel waarde aan het verantwoordelijkheidsgevoel van ouders, en vind dat je bij het nemen van een kind niet vreemd moet opkijken als je sprookjesbeeld van een engeltje met een lief sociaal leven opeens nogal hooggespannen blijkt. Tuurlijk, teleurgesteld zijn is iets menselijks, en zeker de practische bezwaren kunnen het geluk nogal in de weg staan. Ook de reden dat ik heel erg zou nadenken voordat ik zo'n stap zou zetten, ik hecht veel waarde aan mijn egocentrische leventje.
Maar zoiets uiten tegenover je kind.. nee. Het enige wat je daarmee uit is het feit dat je niet in staat bent om dingen op hun juiste waarde in te schatten, en misschien nog wel erger is het onjuiste zelfbeeld wat op die manier aangepraat wordt. Het klinkt zuur, maar dan is het een kwestie van eventuele negatieve zaken inslikken, en je heel erg richten op de dingen die er wél zijn. Een kind is nu eenmaal jou verantwoordelijkheid, en in tegenstelling tot een relatie bestaat de mogelijkheid om de handdoek in de ring te gooien als alles niet gaat zoals je wilt niet.
º¤ø„¸Hardcore ¸„ø¤º°
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
Dan nog is het maar de vraag hoe erg iets is. Iemand met een (lichte) vorm van autisme kan best gewoon beter meekomen in de samenleving dan iemand met de "verkeerde" opvoeding bijvoorbeeld. Er zit ook wel een verschil tussen jou bijvoorbeeld en het beeld dat we kennen uit "rain man" laat ik maar zeggen.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:23 schreef boekenworm het volgende:
(en met genetische afwijkingen bedoel ik wel wat zwaardere afwijkingen dan verhoogde bloeddruk e.d Lucille. Ik doel meer op de afwijkingen die ze vaker in de familie hebben gemanifesteren, zoals schritsofenie (foutgespeld), persoonlijkheidsyndromen, autisme en dergelijke. Want als je op die manier redeneert kan de mens stoppen met voortplanten (wat opzich wel goed voor het milieu zou zijn).
[KNE]-Mod
Het geluk van ouders zou helemaal niet afhankelijk moeten zijn van het kind en zijn/haar prestaties.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 10:40 schreef Jumparound het volgende:
Met andre woorden: ik sta achter abortus vanwege afwijkingen omdat het geluk van ouders ook telt
You don't need eyes to see, you need vision.
Klinkt lomp, maar ik ben het daar wel een beetje mee eens.quote:Op maandag 15 januari 2007 22:14 schreef Flashwin het volgende:
wat een KUTmoeder heb jij, sorry hoor
zoiets zeg je NOOIT tegen je kind, hoe eerlijk het ook zou mogen zijn. Dan ben je echt een waardeloze moeder.
En buiten dat, net alsof iedereen perfect zou moeten zijn, wat is dat voor belachelijke illusie?
When it comes to being Plug 1, it's just me, myself and I
Maar als je een zwaar gehandicapt kind hebt waar je altijd voor moet zorgen. Ik denk dat het dan een te zonnig beeld is als je gaat zeggen "maar we krijgen ook zoveel liefde terug". Het is toch niet helemaal wat je hoopt, denk ik. Nooit gezellig met zijn allen op vakantie, wandelen door de bergen makkelijk ff naar de efteling, leuke school en je kind op zien groeien, trouwen etc. Als je een kind "neemt" reken je ook een beetje op wat tijd voor jezelf na verloop van tijd.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:43 schreef Starfighter_Pilot het volgende:
[..]
Het geluk van ouders zou helemaal niet afhankelijk moeten zijn van het kind en zijn/haar prestaties.
[KNE]-Mod
Het aantal niet gehandicapten dat het ver schopt is ook nihil hoor En of de ander genoemde mensen gehandicapt zijn is moeilijk te beoordelen voor jou - jij ziet jouw autisme kennelijk wel als handicap, terwijl de genoemde mensen dat zeer waarschijnlijk ook deels haddenquote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:35 schreef boekenworm het volgende:
Hawking werd pas op latere leeftijd verlamd (maar inderdaad, zijn onderzoeken zijn geweldig en hij schrijft er begrijpelijk voor "de gewone mens"). Tja... met zulke mensen zouden we inderdaad aardig wat missen. Anderzijds, het precentage "gehandicapten" dat het ver schopt is vrij nihil en kosten de gemeenschap veel geld.
Aan de andere kant, de natuurkunde was een stuk minder ver geweest zonder Hawking. De ander genoemde mensen kun je amper gehandicapt noemen, vind ik.
En ach, doemdenken past niet bij mij. Elke stap is een overwinning.
Je noemde ook schizofrenie als voorbeeld - ik ken mensen die een heel waardevol en goed leven leiden met die ziekte en de juiste behandeling. En hele leuke blije kindjes met down syndrom met blije ouders. Wie zijn wij dan om te zeggen dat dat kind niet had mogen bestaan?
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
tja...een gevalletje van : "dat soort dingen mag je denken, maar moet je maar niet vaak hardop zeggen"
"Arrogance has to be earned. Tell me what you've done to earn yours." - House MD
"Dear life, when I asked whether or not my day could get any worse, it was meant as a rethorical question, not a challenge!"
"Dear life, when I asked whether or not my day could get any worse, it was meant as a rethorical question, not a challenge!"
Eens. Maar het is ook wel heel boud om te stellen dat dus alle ouders van kinderen met een handicap (in meer of mindere mate!) dus een rotleven hebben doordat ze dat kind hebben.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:47 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Maar als je een zwaar gehandicapt kind hebt waar je altijd voor moet zorgen. Ik denk dat het dan een te zonnig beeld is als je gaat zeggen "maar we krijgen ook zoveel liefde terug". Het is toch niet helemaal wat je hoopt, denk ik. Nooit gezellig met zijn allen op vakantie, wandelen door de bergen makkelijk ff naar de efteling, leuke school en je kind op zien groeien, trouwen etc. Als je een kind "neemt" reken je ook een beetje op wat tijd voor jezelf na verloop van tijd.
Ik dnek dat iedereen zoiets voor zichzelf moet kunnen uitmaken. Ik heb persoonlijk al vaak met deze vraag geworsteld. Stel dat ik ooit kinderen probeer te krijgen, wat dan als het kind zwaar gehandicapt blijkt te zijn? Zou ik dat aankunnen? Ik vrees zelf van niet eigenlijk
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Het ouderschap betekent geven...onvoorwaardelijk.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:47 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Maar als je een zwaar gehandicapt kind hebt waar je altijd voor moet zorgen. Ik denk dat het dan een te zonnig beeld is als je gaat zeggen "maar we krijgen ook zoveel liefde terug".
Dàt is de keuze die je maakt en dàt is mijns inziens hetgene waar je je persoonlijke geluk uit moet halen.
Dat zorg dragen voor een gehandicapt kind zwaar is lijkt me duidelijk, maar dat wil nog niet zeggen dat je daar ongelukkig van wordt.
Dat hangt nog altijd van je eigen instelling af.
You don't need eyes to see, you need vision.
Juist. Zeg zoiets niet hardop. Je kinderen verdienen beter.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 13:34 schreef addictivebeat het volgende:
Zoiets mag een moeder nooit tegen haar kind zeggen.
Helemaal mee eens! Dit soort dingen zeg je niet tegen je kind. En het feit dat ze het alleen al denkt, maakt haar een erg ziek mens. Zij is degene die echt wat mankeert en waak ervoor dat je niet zo gaat denken als zij. Normaal gesproken houd je onvoorwaardelijk van je kind. Bij een zeer ernstige afwijking kan ik me er nog iets bij indenken. Nogmaals: pas op dat je niet zoals je moeder gaat denken, want dat is echt geen normale gedachtengang.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:27 schreef Schuifpui het volgende:
Ik geloof dat er bij je moeder ook een steekje los zit als ze dit soort dingen zegt trouwens.
Tja... Autisme is officieel een sociale handicap, dus benoem ik deze zo. Ik ervaar het niet als een handicap. Vind mijn leventje best, kan mezelf prima vermaken etc.
Maar goed, het is een teleurstelling voor mijn moeder. Eerst kreeg zij mijn broer die een "narcistische persoonlijkheidsstoornis" heeft (hetzelfde als die jongen die dat kind op een basisschool heeft vermoord) en is daarbij schritzofeen, die aap kwam pas rond zijn tiende echt uit de mouw. Daarvoor was hij "de perfecte hoogbegaafde broer". En dan komt er een stuk minder intelligent, autistisch meisje. Ik kan de teleurstelling voorstellen, maar goed. Nu moet ik hem verbeteren. (en met een IQ van 138 kom je niet tegen een hoogbegaafd persoon op).
Met dat betreft kan ik me voorstellen dat ze liever een andere dochter had gehad die daar wel tegenop kan komen. Maar goed, ik ben er eenmaal en ben zeker vanplan te leven.
Maar nu even over de stelling. Zoals ik al eerder zei, het is onmogelijk om deze vraag te antwoorden. In mijn ogen is een goed leven, een zelfstandig leven. In elk geval ben ik niet belangrijk genoeg om het juiste antwoord op deze vraag te geven
Maar goed, het is een teleurstelling voor mijn moeder. Eerst kreeg zij mijn broer die een "narcistische persoonlijkheidsstoornis" heeft (hetzelfde als die jongen die dat kind op een basisschool heeft vermoord) en is daarbij schritzofeen, die aap kwam pas rond zijn tiende echt uit de mouw. Daarvoor was hij "de perfecte hoogbegaafde broer". En dan komt er een stuk minder intelligent, autistisch meisje. Ik kan de teleurstelling voorstellen, maar goed. Nu moet ik hem verbeteren. (en met een IQ van 138 kom je niet tegen een hoogbegaafd persoon op).
Met dat betreft kan ik me voorstellen dat ze liever een andere dochter had gehad die daar wel tegenop kan komen. Maar goed, ik ben er eenmaal en ben zeker vanplan te leven.
Maar nu even over de stelling. Zoals ik al eerder zei, het is onmogelijk om deze vraag te antwoorden. In mijn ogen is een goed leven, een zelfstandig leven. In elk geval ben ik niet belangrijk genoeg om het juiste antwoord op deze vraag te geven
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Tja... ik ben het hier mee eens. De ouders zijn zeker voor 99% verantwoordelijk voor de kinderen. Zij het dat in sommige gevallen kinderen fout terecht komen zonder fout van de ouders. Die ene procent wijden we dan maar een ongevallen en slechte genen.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:35 schreef Nosh het volgende:
[..]
OT: ik hecht zelf veel waarde aan het verantwoordelijkheidsgevoel van ouders, en vind dat je bij het nemen van een kind niet vreemd moet opkijken als je sprookjesbeeld van een engeltje met een lief sociaal leven opeens nogal hooggespannen blijkt. Tuurlijk, teleurgesteld zijn is iets menselijks, en zeker de practische bezwaren kunnen het geluk nogal in de weg staan. Ook de reden dat ik heel erg zou nadenken voordat ik zo'n stap zou zetten, ik hecht veel waarde aan mijn egocentrische leventje.
(ikzelf hoef ook geen kinderen, ben veelste egocentrisch om een goede moeder te zijn).
Hier ben ik het mee eens. Een ouder hoort dergelijke dingen niet tegen een kind te zeggen. Maar goed, ik ben ook "volwassen" (hoe arrogant om dat te zeggen op je 19de, maar goed) en kan er niet echt boos om worden, eerder verdrietig. Al was het maar om het feit dat ze dus niet van haar kinderen heeft kunnen genieten...quote:Maar zoiets uiten tegenover je kind.. nee. Het enige wat je daarmee uit is het feit dat je niet in staat bent om dingen op hun juiste waarde in te schatten, en misschien nog wel erger is het onjuiste zelfbeeld wat op die manier aangepraat wordt. Het klinkt zuur, maar dan is het een kwestie van eventuele negatieve zaken inslikken, en je heel erg richten op de dingen die er wél zijn. Een kind is nu eenmaal jou verantwoordelijkheid, en in tegenstelling tot een relatie bestaat de mogelijkheid om de handdoek in de ring te gooien als alles niet gaat zoals je wilt niet.
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Dat is waar, maar laten we even naar reële kansbereking kijken. Een kind met een downsyndroom hoef je niet op een univerciteit te verwachten. Een kind zonder deze afwijking heeft toch een grotere kans. Maar ik snap je puntquote:Op dinsdag 16 januari 2007 11:48 schreef Ripley het volgende:
[..]
Het aantal niet gehandicapten dat het ver schopt is ook nihil hoor En of de ander genoemde mensen gehandicapt zijn is moeilijk te beoordelen voor jou - jij ziet jouw autisme kennelijk wel als handicap, terwijl de genoemde mensen dat zeer waarschijnlijk ook deels hadden
Ik zeg niet dat ze niet mogen bestaan en per direct doodgeschoten moeten worden. Ik ben geen monster. Alleen er zijn genoeg ouders die het pijn doet om een ziek/gehandicap kind te hebben. En die kinderen hebben zelf ook vaak genoeg verdriet van ziekenhuizen e.d Ze maken simpelweg minder kans.quote:Je noemde ook schizofrenie als voorbeeld - ik ken mensen die een heel waardevol en goed leven leiden met die ziekte en de juiste behandeling. En hele leuke blije kindjes met down syndrom met blije ouders. Wie zijn wij dan om te zeggen dat dat kind niet had mogen bestaan?
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Er zijn ook veel ouders die heel veel pijn en verdriet hebben van hun in potentie gezond geboren kind. En veel mensen met een aangeboren geestelijke afwijking als schizofrenie of autisme die juist wel op d euniversiteit belanden.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 14:27 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Dat is waar, maar laten we even naar reële kansbereking kijken. Een kind met een downsyndroom hoef je niet op een univerciteit te verwachten. Een kind zonder deze afwijking heeft toch een grotere kans. Maar ik snap je punt
[..]
Ik zeg niet dat ze niet mogen bestaan en per direct doodgeschoten moeten worden. Ik ben geen monster. Alleen er zijn genoeg ouders die het pijn doet om een ziek/gehandicap kind te hebben. En die kinderen hebben zelf ook vaak genoeg verdriet van ziekenhuizen e.d Ze maken simpelweg minder kans.
Ik heb er een beetje moeite mee dat je zo nodig een stempel van 'waarde' op iemands leven wil drukken. En met name op dat van jezelf. Je vindt jezelf kennelijk minder omdat je een lager IQ dan je broer hebt bijvoorbeeld. Net of dat definieert wie je als mens bent. En alsof het je als mens definieert als je benen het toevallig niet goed doen of als je een andere handicap hebt.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Ik vind het wat anders als je willens en wetens een kind produceerd, alleen omdat je je niet kan afwenden van je paardrift... terwijl je weet dat er een erfelijke afwijking in je familie zit.quote:Op maandag 15 januari 2007 19:45 schreef twiFight het volgende:
Ik heb hier ook wel eens over nagedacht. Ik ben diabeet, waar in principe prima mee te leven is, maar het is (deels) wel genetisch overdragelijk.
Stel dat mijn kind ook diabeet zou worden, dan zou dat wel willens en wetens door mij komen. Het is toch een (niet zo leuk feit) wat je weet dat je kind kan overkomen, en toch neem je een kind.
Moeillijk.. moeilijk..
Vervolgens krijgt de moeder zo'n kind en even later verteld ze hem dat ze hem liever niet had gehad... dat is een beetje laat je conclusies trekken...
Als jij denkt, oke en beseft dat er dus een risico zit dat je kind diabetes krijgt, dan neem ik ook aan dat je blij bent met de uitkomst van dat kind als het daadwerkelijk geboren is in welke toestand dan ook. Tuurlijk is het niet leuk dat het kind dan een ziekte heeft, maar je bent er wel zelf verantwoordelijk voor..
En dan nog even botweg tegen zo'n kind te zeggen: Ik heb je liever niet gehad!!
Had ik meteen gezegd, "Ja ik heb er ook niet gevraagd om geboren te worden, had je maar een condoom moeten gebruiken..."
[ Bericht 4% gewijzigd door Mr.Noodle op 16-01-2007 14:52:11 ]
How do you get precisely 4 Gallons of water with a 3 Gallon and 5 Gallon Can...
Tuurlijk, maar ik kan me wél voorstellen dat je dan soms bij jezelf denkt "Als ik dát had geweten", een zwaar gehandicapt kind is toch wel een uitzondering waar je denk ik toch niet gelijk rekening mee houdt. Je zult ook best gelukkig kunnen zijn, maar het is wel zwaar, nu zijn kinderen sowieso niet iets om licht over te denken, maar ik denk dat je me wel snapt.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 13:25 schreef Starfighter_Pilot het volgende:
Dat zorg dragen voor een gehandicapt kind zwaar is lijkt me duidelijk, maar dat wil nog niet zeggen dat je daar ongelukkig van wordt.
Dat hangt nog altijd van je eigen instelling af.
[KNE]-Mod
Het is niet zonder meer erfelijk, maar als je autistisch bent heeft je kind wel meer kans ook autisme te hebben. Men is er geloof ik nog niet helemaal uit hoe de erfelijkheid hier werkt maar er is wel zeker een verband.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 15:11 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
Autisme is niet erfelijk hoor.
[KNE]-Mod
Puur vanuit de evolutieleer gezien, het idee van 'survival of the fittest' gezien, zouden mensen met ernstige afwijkingen inderdaad geen kinderen moeten krijgen. Het maakt de soort zwak. (Wat natuurlijk compleet politiek-oncorrect is om te zeggen.) Helemaal basic gezegd, zouden alleen de sterkste mannetjes (in sociaal wenselijk opzicht) kindertjes moeten maken bij de meest geschikte vrouwtjes...
Het is maar net waar jouw moraal ligt, en waar je het vanuit beredeneert.
-zo beter?-
[ Bericht 5% gewijzigd door Elseetje op 16-01-2007 16:26:21 ]
Het is maar net waar jouw moraal ligt, en waar je het vanuit beredeneert.
-zo beter?-
[ Bericht 5% gewijzigd door Elseetje op 16-01-2007 16:26:21 ]
De evolutieleer kent geen waardeoordeel toe aan afwijkingen en mutaties. Je haalt daarom imo ten onrechte dat er bij.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 15:23 schreef Elseetje het volgende:
Puur vanuit de evolutieleer gezien, het idee van 'survival of the fittest', zouden mensen met ernstige afwijkingen inderdaad geen kinderen moeten krijgen. Het maakt de soort zwak.
Waarom zou je hem moeten "verbeteren"? En "beter" zit niet alleen in een hogere intelligentie, om een beetje wat te kunnen bereiken zul je meer moeten doen. Overigens kan ik me niet echt voorstellen dat ze liever iemand hadden gehad die "tegen een schizofrene hoogbegaafde zoon" "op had gekund". Ieder kind is toch anders. Zijn jouw ouders wel eens tevreden?quote:Op dinsdag 16 januari 2007 14:19 schreef boekenworm het volgende:
En dan komt er een stuk minder intelligent, autistisch meisje. Ik kan de teleurstelling voorstellen, maar goed. Nu moet ik hem verbeteren. (en met een IQ van 138 kom je niet tegen een hoogbegaafd persoon op).
Met dat betreft kan ik me voorstellen dat ze liever een andere dochter had gehad die daar wel tegenop kan komen. Maar goed, ik ben er eenmaal en ben zeker vanplan te leven.
Niet om je broer nu af te vallen hoor, maar ik denk toch dat jij het minstens net zo "goed" doet. En buiten dat, je ouders zijn ook niet erg lekker sociaal bezig, dus de uil zegt wel een beetje tegen de mus dat ie een groot hoofd heeft. (Pot verwijt de ketel dus, in goed Nederlands.)
[KNE]-Mod
Inderdaad, daarbij zijn wij zo sociaal geëvolueerd dat onze soort dit soort "afwijkingen" wel toe staat tot op zekere hoogte, dus dat we "dit soort mensen" in leven laten en geboren laten worden is juist een product van de evolutie.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 15:26 schreef Alicey het volgende:
[..]
De evolutieleer kent geen waardeoordeel toe aan afwijkingen en mutaties. Je haalt daarom imo ten onrechte dat er bij.
[KNE]-Mod
Ik voel een hitlerjugend topic aankomen...quote:Op dinsdag 16 januari 2007 15:23 schreef Elseetje het volgende:
Puur vanuit de evolutieleer gezien, het idee van 'survival of the fittest', zouden mensen met ernstige afwijkingen inderdaad geen kinderen moeten krijgen. Het maakt de soort zwak. (Wat natuurlijk compleet politiek-oncorrect is om te zeggen.) Helemaal basic gezegd, zouden alleen de sterkste mannetjes (in sociaal wenselijk opzicht) kindertjes moeten maken bij de meest geschikte vrouwtjes...
Het is maar net waar jouw moraal ligt, en waar je het vanuit beredeneert.
Enige verschil dat ze dan niet perse blond en caucasisch hoeven te zijn..
How do you get precisely 4 Gallons of water with a 3 Gallon and 5 Gallon Can...
daarom ook "puur"
en ik denk dat een zwaar geestijk gehandicapt mens het "opzich zelf" erg moeilijk heeft om zich voort te planten...
want heel basaal: wie wordt er nou knettergeil van een mongooltje?
en ik denk dat een zwaar geestijk gehandicapt mens het "opzich zelf" erg moeilijk heeft om zich voort te planten...
want heel basaal: wie wordt er nou knettergeil van een mongooltje?
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
|
|
