Welke film heb jij vandaag/pas gezien deel CII

Ok, duidelijk

Ik ben in de loop der jaren wel wat kritischer geworden geloof ik, tegenwoordig moet een film bij mij al iets bijzonders hebben om een 7 te halen.

quote:

Er komen zoveel namen voorbij en op een gegeven moment weet je echt niet meer wie wie is, bij welke partij ze horen etc. Mijn interesse voor het plot daalde gaandeweg

[ Bericht 16% gewijzigd door dvdfreak op 22-01-2007 20:00:14 ]

(dubbel)

[ Bericht 99% gewijzigd door Sokolsky op 23-01-2007 01:02:38 ]

De laatste dagen wat modern Europees spul gezien. Laten we eens van onder naar boven werken.

Calvaire is geen slechte film. Integendeel, de echte horrorliefhebbers, zoals AntiChrist dat pleegt te noemen, schijnen er van te smullen. Zelf zie ik een niet zo origineel verhaaltje met veel gore, wat weliswaar mooi geschoten is, maar mij nu niet echt in vervoering brengt. 5½. Dat is trouwens nog wel een kwart punt hoger dan bijvoorbeeld die kettingzagen uit Texas.

Van Warmerdam is wel altijd origineel, maar draaft nog wel eens door in zijn pogingen. Dat gebeurt ook in Grimm; een intrigerend concept, met echter Derwig en Reijn in de hoofdrollen, die bij mij veelvuldig irritatie opwekten. Vooruit, een 6-, voor het idee.

Het idee achter Lila dit ça levert zeker geen bonuspunten op; sterker nog, het verhaal en de personages zijn zo magertjes dat het wellicht als short beter had gewerkt. Het ziet er namelijk wel prachtig uit; tel daarbij op de leuke, zomerse muziek en een betoverende Vahina Giocante (je zou bijna denken dat ze de rol op basis van haar naam heeft gekregen) en ik wil 't nog wel een 6 geven.

We maken even een sprongetje, en wel naar Ma femme est une actrice. Vooral meegenomen vanwege de medewerking van Charlotte Gainsbourg, die mij overdonderde in Science des rêves. Hier weet ze dat niveau niet te halen, maar nog steeds is ze een aanwinst. Verder een hip filmpje met een verzorgde soundtrack, op een manier zoals ze die alleen in Frankrijk maken. Vlak na de aftiteling krabbelde ik een 7 neer, maar een paar dagen later blijkt 'ie toch niet zo te beklijven, waardoor er nog een kwart af gaat.

De battre mon coeur s'est arrêté won vorig jaar de foreign BAFTA; het zou niet mijn keuze geweest zijn, maar het is natuurlijk altijd beter dan dat ding wat die categorie bij de Oscars binnensleepte. Een wat ongeloofwaardig verhaal (gangster goes pianist), maar Romain Duris zet zijn bijzonder moeilijke rol wel zeer overtuigend neer. Jammer dat zijn Vietnamese begeleidster (de mooie Linh Dan Pham) niet wat meer screentijd kreeg, want naast een prettige verschijning zorgt haar rol voor een paar leuke scènes.

Eén van de beste Franse acteurs is Daniel Auteuil; het enige bezwaar is dat er in zijn rollen wat weinig variatie zit. In L'adversaire is dat niet erg; de rol is hem op het lijf geschreven. Het schijnt op waarheid berust te zijn, het verhaal over een man die iedereen wijs maakte dat hij dokter was, in werkelijkheid maar wat uit zijn neus zat te vreten en intussen steeds verder verstrikt raakte in zijn eigen leugens. Zeer intrigerend, met een aardige flashbackstructuur en een paar flinke brok-in-keel-scènes. 7½.

Het hoogtepunt was het Finse Paha maa. Hoewel ik mij niet als Finlandkenner beschouw, durf ik wel te stellen dat het typisch Fins is. De mistroostige toonzetting gecombineerd met depressieve personages en vooral de inktzwarte humor vinden we hier helemaal terug. Het thema wordt in de eerste zin uiteengezet naar aanleiding van een verhaal van Tolstoj: ellende is overdraagbaar. De ene na de andere Fin raakt op soms hilarische, maar naarmate het verhaal vordert steeds meer op trieste wijze in het slop. Een origineel werkje, met wisselvallige cinematografie, dat zeker respect afdwingt. Jammer dat de tweede helft niet wat meer luchtige momenten kende; de diepe dalen sloegen echter in als een bom. 8-.

Ik vergat nog Sånger från Andra Våningen, een interessant project van Roy Andersson, bestaande uit allerlei droge filmpjes van mannen die de draad kwijt raken in de moderne tijd. Het doet enigszins denken aan Paha maa, maar is een stuk afstandelijker, mede door het statische camerawerk. Ook staan de verschillende verhalen hier los van elkaar en dat kijkt toch minder makkelijk dan het vloeiendere verhaal van de Finnen. 6½.

Quill

Ik heb het helemaal niet zo op films over dieren maar deze deed me smelten. Heerlijk schattige Japanse film over een labrador retreiver die blinde geleide hond wordt.
I laughed I cried I went awwwwwwwww a zillion times.
Ja coolste hondjes film ever.

Sitcom (1998) Och, niet zo heel geweldig, ook niet heel kut. Zaten best geinige dingetjes in. Behang als David het goed komt maken, de hele spoof op 2001: ASO is ook best geslaagd.

Ik probeerde gisteren al te laten weten dat ik Mein Führer - Die wirklich wahrste Wahrheit über Adolf Hitler http://www.imdb.com/title/tt0780568/ had gezien en pijnlijk onleuk vond. Alleen Ulrich Mühe maakt zo'n film draaglijk.

Walk the Line (2005) 7/10
Goed geacteerd, goede muziek en een geloofwaardige Johnny Cash. Dat zijn de belangrijkste pluspunten van deze film. Verder hebben we een dergelijk verhaal al vaak genoeg gezien, evenals dergelijke 'moeilijke' muzikanten. Uiteindelijk gewoon een hele degelijke film die Johnny Cash weer populair maakte.

Vozvrashcheniye





Ik geloof dat iedereen hem hier onderhand heeft gezien dus ik hou het kort.

Schitterend gefilmd, opvallend goed geacteerd (zeker van de kinderen) en lekker ruw verhaal.

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 18:29 schreef Kolkus het volgende:
Vozvrashcheniye

[afbeelding]

[afbeelding]

Ik geloof dat iedereen hem hier onderhand heeft gezien dus ik hou het kort.

Schitterend gefilmd, opvallend goed geacteerd (zeker van de kinderen) en lekker ruw verhaal.

nee hoor
klinkt goed

Ach, hij verloor gewoon met 3-1 van Svadba

Double Indemnity (Wilder, 1944)



Wederom een steengoede film van Wilder, die hiermee een van de beste film-noirs allertijden aflevert. Een heerlijk plot wat schitterend is uitgevoerd, prima sfeertje en sterk acteerwerk (noem een (MacMurray en Edward G. Robinson) en de typische kennmerkende details.

cijfer: 8,5

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 20:02 schreef Sokolsky het volgende:
Ach, hij verloor gewoon met 3-1 van Svadba

Ja echt verbijsterend was dat .

Letyat Zhuravli

Als WO II uitbreekt, verlaat Boris zijn geliefde Veronika om aan het oostfront te vechten, zoals een echte kameraad dat hoort te doen. Veronika blijft alleen en ongelukkig achter en trouwt met de neef van Boris. De invloed van Eisenstein is duidelijk aanwezig in deze film van Kalatozishvili. Vooral het camerawerk is in sommige gedeeltes erg indrukwekkend te noemen, evenals de grote mensenmassa's. Het verhaal zelf is ook goed, maar soms wel wat rommelig en overbodig her en der. Cijfer: 8

L'Avventura

Poeh, dat was flink doorbijten, deze film. De scenes op dat rotseiland waren wel oke en in de latere scenes weet Monica Vitti het weer niet helemaal onaangenaam te maken. Toch is het een nogal ondoordringbare film, die mij niet wist te raken. Cijfer: 6,5

[ Bericht 2% gewijzigd door Falco op 24-01-2007 12:53:00 ]

Gisteren en vandaag gezien:

Sherrybaby(2006)



Deze film is een goede voorbeeld van 'n film die qua verhaal niet echt origineel en goed te noemen is,maar door het acteren boven de middelmaat komt.Met name door het acteren van Maggie Gyllenhaal is deze film nog aardig.Het verhaal gaat over 'n verslaafde vrouw,net vrijgelaten uit de gevangenis en die probeert haar leven,en dan vooral haar band met haar dochtertje,te verbeteren.Niet echt origineel dus.Gyllenhaal red deze film en ik had haar wel 'n Oscar-nominatie gegund.

Harsh Times(2005)



Chistian Bale speelt 'n ex-soldaat die na jaren in de oorlog z'n leven weer probeert op te pakken.Hij heeft echter de nodige trauma's overgehouden,want hij heeft behoorlijke psycische problemen.De enige personen die hem enigszins rustig kunnen houden zijn z'n beste vriend en z'n vriendin,'n arme Mexicaanse vrouw.Maar ook voor hen word hij op 'n gegeven moment 'n gevaar.
Bale's personage is 'n soort mix tussen zijn personage uit American Psycho en Travis Bickle uit Taxi Driver.Hij speelt z'n rol overtuigend,al is 't af en toe iets té.De interactie tussen hem en Freddie Rodriguez is goed,maar voor de rest is de film niet echt boeiend.Aardig,meer niet.Verbaasde mij dan ook dat deze film zo'n vrij hoog cijfer op IMBD kreeg

Quinceañera(2006)



De beste van de 3 films.De film gaat over 'n meisje die vanwege haar zwangerschap niet meer welkom is bij haar ouders en bij haar oude oom en homofiele neef gaat wonen.Intussen komt haar 15e verjaardag(quinceañera) steeds dichterbij en stapelen de problemen zich op.
Deze low-budget film geeft 'n mooie kijk op de Latino cultuur,maar gaat ook over volwassen worden en acceptatie.De film is af en toe wat sentimenteel,maar gelukkig zijn er ook genoeg leuke momenten.De jonge,onbekende acteurs verrasten mij in positieve zin.Kortom:een mooie film.

Otto e Mezzo Eindelijk in de bios! Kickuuh!

Perfume: Story of a Murderer

Na het boek gelezen te hebben was het tijd voor de film. Deze is prachtig in elkaar gezet; het oude Frankrijk wordt weer mooi tot leven gebracht, de kostuums zijn goed, enz. Helaas kan ik dit niet altijd zeggen over het acteerwerk. Ben Wishaw in de hoofdrol als Jean-Baptiste Grenouille is bij tijd en wijlen bijzonder vervelend en er zijn verspreid over de film tientallen shots waar je hem alleen maar heel geconcentreerd ziet ruiken: daar krijg ik dus echt de kriebels van. Ook Dustin Hoffman is niet altijd even leuk in zijn bijrol, maar Alan Rickman doet het wel erg goed. Het verhaal uit het boek is aardig in tact gebleven, maar wat mij betreft hadden er nog wat meer dingen uitgeknipt mogen worden. De film is nu iets te lang om boeiend te blijven. 6/10 _{imdb 7.4}

Smoking Aces in de sneak gisteren. Een goochelaar wordt een maffiagast. En nu wil een andere maffiabaas hem dood hebben en zet 1 miljoen op zijn hoofd. Op dat moment gaan een aantal groepen huurmoordenaars op zoek naar die maffiagast om hem om te leggen.

Vond het een erg goede film,

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 8% gewijzigd door linebear op 24-01-2007 13:07:03 ]

Zet dat laatste ff tussen spoilertags.

[ Bericht 51% gewijzigd door arneaux op 24-01-2007 12:36:38 ]

Gelukkig verklap jij niets door daar dan weer een post aan te wijden...

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 12:32 schreef Sokolsky het volgende:
Gelukkig verklap jij niets door daar dan weer een post aan te wijden...

Gelukkig heb ik 'm daarom expres niet gequote.

zo beter !?

Flags of Our Fathers van Clint Eastwood gisteren avond en Lucky Number Slevin eergisteren avond.
Beide films zijn absoluut de moeite waard om te kijken

Scoop
ik ben net klaar met het kijken van de film, en in tegenstelling de eerdere samenwerking tussen Scarlett en meneer Allen, vond ik bij deze film Allen erg vervelend tussen het verhaal in.
Hij heeft volgens mij maar 10 zinnen maar 5 daarvan worden om het kwartier herhaald "i love this audience", "you are a contribution to your race". Dit vond ik erg storend.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 15:28 schreef Undergod het volgende:
Hij heeft volgens mij maar 10 zinnen maar 5 daarvan worden om het kwartier herhaald "i love this audience", "you are a contribution to your race". Dit vond ik erg storend.

Dat was de grap..

Roma (Fellini's Roma) (Federico Fellini, 1972)
Fellini is de enige die scheldende, verveelde hoerenlopers, chagrijnige huisvrouwen en conservatieve, starre geestelijken als een gezellige en sympathieke groep mensen kan neerzetten. Prachtige beelden van alledaagse en minder alledaagse - maar net zo typische - voorvallen, sfeervolle muziek en een bonte verzameling aan allerlei figuren maken deze quasi-autobiografische en vrijwel plotloze film tot een fantastische en bijna magisch aandoende kijkervaring. Samen met Otto e Mezzo bovenaan mijn lijstje favorieten van Fellini. 4,5* _{Aanrader voor liefhebbers van Amarcord overigens.}

The Serpent's Egg (Ingmar Bergman, 1977)
Ik begon te denken dat Bergman geen slechte films kon maken, maar dit is natuurlijk gewoon prul. Onbegrijpelijk dat hij deze bagger heeft geregisseerd. En waarom hij dat een-dimensionale hoofd van Carradine hiervoor heeft gecast is me ook een raadsel, de kerel acteert werkelijk als een houten plank. Ullmann heeft haar momenten maar kan natuurlijk ook wel beter, bovendien gaat de charme van het huilen in deze film ook al snel verloren. Fans van Bergman kunnen dit gerust overslaan. 1,5*

Kaze no Tani no Naushika (Nausicaa of the Valley of Wind) (Hayao Miyazaki, 1984)
Wederom prima film van Miyazaki. Ik heb niet zo genoten als van Sen to Chihiro no Kamikakushi of
Hauru no Ugoku Shiro maar al met al is mooi en kleurrijk sprookje dat nergens verveelt. 3,5*

Verder nog wat spul, maar dat komt wel met mijn maandlijstje.

Smokin' Aces (Joe Carnahan, 2006)
De film probeert net zo grappig en cool te zijn als films als Snatch. en die van Tarantino, maar schiet te kort. De personages en plot-hook zijn aanwezig maar uiteindelijk verzandt de film te veel in oninteressante karakter uitdieping. Daarnaast zijn de actiescenes waar de film duidelijk naartoe werkt, goed gemaakt, maar te kort om bevredigend te zijn. De film heeft zeker leuke momenten, zoals de meeste scenes met de Tremor broers. Plus puntje is toch ook de debuterende Alicia Keys, die een goede screen presence heeft. ***

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 16:33 schreef Doff het volgende:
Roma (Fellini's Roma) (Federico Fellini, 1972)
Fellini is de enige die scheldende, verveelde hoerenlopers, chagrijnige huisvrouwen en conservatieve, starre geestelijken als een gezellige en sympathieke groep mensen kan neerzetten. Prachtige beelden van alledaagse en minder alledaagse - maar net zo typische - voorvallen, sfeervolle muziek en een bonte verzameling aan allerlei figuren maken deze quasi-autobiografische en vrijwel plotloze film tot een fantastische en bijna magisch aandoende kijkervaring. Samen met Otto e Mezzo bovenaan mijn lijstje favorieten van Fellini. 4,5* _{Aanrader voor liefhebbers van Amarcord overigens.}

Klinkt goed

Ik vond Roma net iets te wisselvallig om echt geweldig te noemen.
Een aantal scenes zijn overbodig of duren te lang (oa. scenes in het theater en het terras), maar daar tegenover staan ook weer enkele meesterlijke scenes.

Zo is voor mij de modeshow in de kerk (mede door de geweldige muziek) een van de meest indrukwekkende scenes uit de filmhistorie!

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 16:33 schreef Doff het volgende:
Roma (Fellini's Roma) (Federico Fellini, 1972)
Fellini is de enige die scheldende, verveelde hoerenlopers, chagrijnige huisvrouwen en conservatieve, starre geestelijken als een gezellige en sympathieke groep mensen kan neerzetten. Prachtige beelden van alledaagse en minder alledaagse - maar net zo typische - voorvallen, sfeervolle muziek en een bonte verzameling aan allerlei figuren maken deze quasi-autobiografische en vrijwel plotloze film tot een fantastische en bijna magisch aandoende kijkervaring. Samen met Otto e Mezzo bovenaan mijn lijstje favorieten van Fellini. 4,5* _{Aanrader voor liefhebbers van Amarcord overigens.}

Die draait volgende maand in de bios!

Eergisteren m'n broertje nog North by Northwest laten zien, en hij vond 'm gelukkig ook goed. Ik was weer trots op 'm toen 'ie zei "Hey, Cary Grant, die ken ik!".