Fok!Dieetclub deel 134

quote:

Op zaterdag 13 januari 2007 17:17 schreef YPPY het volgende:
Fijne vakantie!

Ik moet iets bekennen. Ik uhm... ben... op een OUD meeting geweest. En het was nog gezellig ook.

quote:

Droomhuis net over onze oostgrens voor weinig; dé trend afgelopen jaren. Maar Nederlanders ontdekken nu dat die aanvankelijk zo ’gemütlich’ ogende dikke Duitser vaak helemaal niet zo vriendelijk blijkt. Nederlandertje pesten is een sterk opkomende volkssport in het land van bier, Mercedes en schnitzel. Waardoor dat vrijstaande paleisje steeds meer een gevangenis op vijandelijk grondgebied wordt. Het echtpaar Tinie en Henk Dekkers kan erover meepraten. „Buren, politie, rechters. Ze hebben allemaal ’Diese verdammte Holländer’ in het vizier. Nu rest alleen nog vluchten. Wéstwaarts!”

Nederlandse huizenemigranten voeren oorlog met ’jaloerse’ Duitse buren

HEL in de HEIMAT

„Ze vinden dat wij alle mooie woningen voor hun neus wegkapen”

door JAN COLIJN en CHARLES SANDERS


ALSTÄTTE, zondag
„Je kunt hier de handen maar beter in je zakken houden”, lacht Henk Dekkers als een boer met kiespijn. „Ik ben al voor 10.000 euro het schip in gegaan. Omdat een boosaardige buurman mij tot vier keer toe heeft beschuldigd van het opsteken van mijn middelvinger. Tweeënhalf mille per vinger, zeg maar. Maar ik heb me nooit aan dergelijke banaliteiten schuldig gemaakt. Pure buitenlanderhaat. En dat gaat ver, tot aan de hoogste instanties.”
Het leek zo mooi, zes jaar geleden. De inmiddels gepensioneerde bouwvakker Henk Dekkers werd door de gemeente Enschede uitgekocht omdat op de plek van zijn woning de nieuwe Grolsch bierbrouwerij gepland stond. Met het geld in de buidel kon de nu 62-jarige tukker samen met zijn vrouw Tinie net een eenvoudig doorzonrijtjeshuis in het Twentse land kopen.
Dus verruimde hij zijn blik en toog over de grens. Want ach, die Duitsers waren zo fout nog niet. En móói was het er, zo wisten Tinie en hij na jarenlang op kampeervakantie te zijn geweest in hun nieuwe ’heimat’.
In het voorjaar van 2000 kochten ze een vrijstaande woning in de Eichendorffsiedlung, een wijkje even buiten Alstätte, amper vijf kilometer over de grens. „Vier slaapkamers en 700 vierkante meter grond”, vertelt Tinie Dekkers. „We betaalden destijds omgerekend 120.000 euro, een koopje. In het begin was het puur genieten. Maar al snel begonnen de problemen met onze buren aan de rechterzijde. De in 1961 aangebouwde garage stond luttele centimeters op hun grond. Dat was tientallen jaren geen probleem, toen hier nog Duitsers woonden. Maar nadat wij waren neergestreken, telde dat plotseling wel. Ze wilden er duizend euro per jaar voor, eventueel per maand te betalen.”

Finale kwijting
Een bod van Henk en Tinie om 2000 euro te betalen tegen finale kwijting werd afgewezen. Toen het Twentse echtpaar verhaal ging halen bij de mensen van wie de woning op nummer 55 was gekocht, gingen die bemiddelen. Mevrouw Eva Schmitz kwam er zelfs voor naar de Eichendorffsiedlung en bezocht de ’boze buren’. Met een stralend gezicht vertelde ze dat „alles geregeld was en dat de geld- en grondeis was ingetrokken”. Maar de vreugde was van korte duur.
„Mevrouw Schmitz was de straat nog niet uit of de buren stonden alweer tierend voor de deur”, vertelt Tinie (60). „En dat terwijl ik Marianne en Werner Barwitz vlak daarvoor nog geld had geleend en geregeld een slof sigaretten voor haar uit Nederland meenam. Er werd gedreigd met een ’Anwalt’.
Sinds die tijd zijn we in juridische procedures verwikkeld.”
Dúre procedures; aan advocaaten proceskosten zijn de twee nu ruim 23.000 euro kwijt. Als dramatisch ondervonden ze de veroordelingen door de rechtbank in Münster voor het beledigen van de familie Barwitz. Henk Dekkers zou, staande voor het raam van zijn woning, de middelvinger hebben opgestoken. Barwitz deed aangifte bij de politie, die diens verhaal zonder enig verder onderzoek voor waarheid aannam. Dekkers moest zich voor de rechter verantwoorden.
Daarover vertelt hij, het dikke dossier met advocaatstukken op schoot: „Wij werden niet geloofd, zij wel. Als Nederlander sta je tegenover een Duitser voor een Duitse rechtbank compleet machteloos. Toen ik in hoger beroep ging, werd de geldstraf verdubbeld tot 2800 euro. Deze soap herhaalde zich vier keer. Totale kosten: ruim tien mille. En dat terwijl ik niet één keer met mijn vingers omhoog heb gestaan.”
Tinie Dekkers: „Een handtekeningenlijst van alle Duitse buren in de wijk waar wij wél goed mee zijn en die dat op schrift hadden gezet, werd achteloos opzijgeschoven. Volwassenen en kinderen uit de buurt die het ter zitting voor ons opnamen, werden belachelijk gemaakt. Toen onze zoon verklaarde op een dag dat Henk weer eens zijn middelvinger zou hebben getoond, continue bij ons te zijn geweest en niets had gezien, hoonde de rechter: ’Maar dat weet u toch helemaal niet zeker, u gaat toch ook wel eens naar het toilet!’” Nu, zes jaar later en 23.000 euro armer, is voor Henk en Tinie de maat vol. Ze gooien de handdoek in de ring. ’Zu Verkauf’, staat er op het bord in hun voortuin. En in kleinere letters daarboven: ’Te koop’. Maar hoop op Nederlandse geïnteresseerden hebben ze amper. Want veel landgenoten die ooit in dit deel van Duitsland hun heil zochten, keren nu met de staart tussen de benen terug: liever een anoniem rijtjeshuis in Overijssel dan een villa in Nordrhein Westfalen.
Henk Dekkers: „Alleen al in de omgeving houden vijf Nederlandse families het voor gezien. Wij worden gediscrimineerd of – in het gunstigste geval – met de nek aangekeken. ’Ausländerhass’, noemen de Duitsers dat zelf. Die is dus niet alleen gericht tegen asielzoekers.”
„Laatst zat ik bij de huisarts in de wachtkamer. Niemand wist dat ik Hollander was. Plotseling begon men te schelden op een Nederlandse schilder in het dorp verderop. Scheiss-Holländer voor, Scheiss-Holländer na. Ze vinden blijkbaar dat wij alle mooie huizen voor hun neus wegkapen.”

Ook zoon Maurice, die drie jaar geleden een huis in Gronau kocht, is inmiddels terug naar Enschede. Zijn woning puilde, zo bleek vlak na tekenen van het koopcontract, uit van de verborgen gebreken. „Toen ik de waterkraan opendraaide, sprongen de leidingen stuk. Bij het aanzetten van de kachel ontplofte de ketel. Omdat die fouten niet bij de notaris waren vastgelegd, draaide ik voor alle kosten op. Beter arm in Twente dan rijk in Nordrhein Westfalen…”

„Beter arm in Twente dan rijk in Nordrhein Westfalen”

De boze buren van het echtpaar Dekkers weigeren elk commentaar op de affaire. „Want Nederlanders zijn toch niet te vertrouwen.” Bert Schippers, zelf neergestreken in Gildehaus, zette de website www.verhuis.de op met praktische adviezen voor toekomstige Neder-Duitsers. „Verzeker je goed, je krijgt te maken met diverse valkuilen.”
Schippers waarschuwt ook voor Nederlandse makelaars die een graantje willen meepikken van de emigratiegolf. „Soms zijn ze totaal ondeskundig, terwijl je als emigrant te maken krijgt met zowel het Nederlandse als Duitse rechtssysteem. Problemen kunnen enorm in de papieren lopen of zelfs compleet onoplosbaar zijn. Zo hoorde ik van een conflict dat de nieuwe huiseigenaar voor het Europese Hof in Straatsburg moest uitvechten. De proceskosten kunnen dan oplopen tot het dubbele van de waarde van de woning.”
Toch bevalt het Schippers nog steeds uitstekend in Gildehaus. De problemen van het echtpaar Dekkers en tal van andere Nederlanders beschouwt hij als excessen. „Van structurele buitenlanderhaat is volgens mij geen sprake. Natuurlijk is er gedonder met de buren, kun je worden beduveld vanwege verborgen gebreken, speelt heimwee sommigen parten. Maar dat heeft niets met de Duitser te maken, zoiets kan in Nederland ook.”
Tinie Dekkers denkt daar na zes jaar Deutschland heel anders over. Terwijl ze pagina 3 van Bild Zeitung opslaat: „Groot verhaal. Günther Gabriël, een bekende schlagerzanger, is veroordeeld tot 600 euro boete omdat hij de politie heeft uitgescholden en bedreigd. Wij krijgen een veertien keer hogere geldstraf voor middelvingers die nooit door mijn man zijn opgestoken. En als je ’Die Polizei’ jouw lezing wilt vertellen, blaffen ze je af: Verarsch mich nicht!”

Rechtsbijstand
„Voor Nederlanders die ondanks onze nachtmerrie toch deze kant op willen komen, heb ik een tip: kies voor een ander landsdeel dan Westfalen, want hier zijn de mensen vijandig. En, nog belangrijker, sluit drie maanden voordat je verhuist in Duitsland een rechtsbijstandsverzekering af. Kom je in de ellende dan loop je in elk geval niet, zoals wij, leeg op de advocaat.”
Nóg een waarschuwing voor aspirant-landverhuizers: neem een eigen aannemer mee naar je nieuwe huis en laat alle mankementen op papier vastleggen voordat je als nieuwe eigenaar in het ’grondboek’ wordt geregistreerd. Alleen zo kun je financiële rampspoed voorkomen.
Tinie Dekkers hoopt op een snelle verkoop van de Eichendorffsiedlung 55. Want zelf heeft ze door alle ruzies en procedures al een hartaanval gehad, haar man Henk overleefde ternauwernood een beroerte.
Alleen al aan de oostzijde van Twente en de Achterhoek zijn volgens Euregio, het samenwerkingsverband van Nederlandse en Duitse gemeenten, de afgelopen jaren meer dan 40.000 Nederlanders neergestreken. En makelaars lokken ’huizenemigranten’ met scherp geprijsde kavels of compleet ’Hollandse wijken’. Over de grens bij Enschede, maar even goed oostelijk van Limburg en Groningen. Dat veel landgenoten na luttele jaren de voormalige Bondsrepubliek weer ontvluchten – weggejaagd door met ’Die Polizei’ heulende buren of financieel in de mangel genomen door banken en aannemers – vertellen ze er niet bij.
„Vijf kilometer op Duits grondgebied betekent in de praktijk toch een heel andere wereld”, treurt Henk Dekkers, terwijl hij op de erfscheiding met zijn buren staat. Hij houdt zijn handen – én middelvingers – angstvallig verborgen. „Duitsland is voor de Duitsers, zeker in dit landsdeel. We houden van ons huis, van de ruimte. Maar onder de streep levert ’Die Heimat’ alleen maar hommeles op.”

quote:

Op zondag 14 januari 2007 11:17 schreef Miss_S het volgende:
omdat hij groter is dan de meeste
maar het word dan wel een litteken dus weet niet

quote:

Op zondag 14 januari 2007 11:22 schreef Liejannuh het volgende:

[..]

Een plastisch cirurg kan mooie dingen doen wat dat betreft. Maar overleg even met je huisarts.

Hmmm, een kapotte wasmachine is toch wel behoorlijk waardeloos Teigan. Ik hoop op een wonderbaarlijk herstel voor je!

quote:

Op zondag 14 januari 2007 10:12 schreef Troel het volgende:
Rewimo:


http://telegraaf-i.telegr(...)0070114_5/pagina.php

En de tekst:
[..]