R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Eetstoornissen: Boulimia, Anorexia, BED etc. (Deel 5)
Als ik eraan denk en er bewust bij stilsta dan wil dat wel... Dan kan ik wel weer dingen toepassen die ik bij haar ook deed..
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ik hoop dat ik ook eindelijk de knop weer heb omgezet vandaag. Blijft erg lastig, ik vind mezelf zo niks waard als ik dikker word.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Goed dat je door blijft gaan met die therapie hey, teigan 
Volgens mij sta je er ook echt helemaal achter, en dat is ook echt een must 
Ja, dat aankomen is echt een hell
Maar ik heb zelf ook wel gemerkt dat het zo weinig mogelijk eten toch niks oplevert. Ben nu dan ook wel aangekomen. Toch wel erg zwaar, maar ben ook wel blij dat ik toch iets vaker geregelder eet. En dat je je dan ook heel veel beter voelt 
Volgens mij sta je er ook echt helemaal achter, en dat is ook echt een must Ja, dat aankomen is echt een hell
Maar ik heb zelf ook wel gemerkt dat het zo weinig mogelijk eten toch niks oplevert. Ben nu dan ook wel aangekomen. Toch wel erg zwaar, maar ben ook wel blij dat ik toch iets vaker geregelder eet. En dat je je dan ook heel veel beter voelt
Vooral dat beter voelen! Geen hartkloppingen meer, de trap weer op kunnen zonder uitgeput te zijn, geen blauwe plekken meer, geen haaruitval. Ik ben tegenwoordig weer vrolijk, onderneem dingen en durf het leven weer aan. En ondanks dat ik ben aangekomen, blijf ik er toch positief over.quote:Op vrijdag 16 november 2007 19:46 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Goed dat je door blijft gaan met die therapie hey, teigan
Ja, dat aankomen is echt een hell
Belachelijk, ik dacht dat de providers die sites al lang hadden laten sluiten. Kun je geen contact opnemen met de provider? Hoe weet je trouwens dat de mods zelf geen anorexia hebben? Ik bedoel, leeftijd is geen criterium (ben zelf 35).quote:Op dinsdag 13 november 2007 17:38 schreef sweetlady-o het volgende:
Ik ben gewoon razend
Heb gisteren ontdenk dat bij de pro-ana site waar ik weleens kom ( om als ik me verveel eens iets goeds te doen en mensen die er voor het eerst komen van ana af te praten is me trouwens al 2 keer gelukt) de mods gewoon ouwe mensen van 24 en 31 zijn. Ik bedoel dahm die bitchen hebben zelf geen anorexia maar zitten gewoon meiden van 14 die ziekte aan te praten en te vertellen dat ze niet mooi zijn als ze niet dun zijn. Ik kon het een 14 jarige nog wel vergeven dat ze mod wordt van zo'n site omdat ze ervan overtuigt is dat wat ze doet goed is. Maar deze smerige krengen doen het gewoon voor de lol en als iemand laat merken dat zij niet pro-ana is wordt ze meteen van die site getrapt. Ik weet echt niet wat ik moet doen van woede het zou gewoon strafbaar moeten zijn om dit uit te halen.
Ben volgens mijn weegschaal trouwens 1,3 kilo aangekomen moet nu proberen mijn 'wijze' woorden zelf in de praktijk te brengen. Gewoon inademen, uitademen, geen paniek, ik ben een parel in God's hand, ik ben niet mijn gewicht, ik ben niet mijn gewicht... Maar ik ben wel goed sjacherijnig en uit mijn evenwicht gebracht. Het blijft lastig.
Ik weet niet of dit het juiste topic is om het in te vragen, maar ik denk dat jullie het misschien het beste weten en ik wilde er ook geen nieuw topic voor aanmaken 
Vanaf welk bmi/ondergewicht wordt het gevaarlijk?
En verder nog iets: Ik heb geen eetstoornis, maar al wel van kleins af aan ondergewicht gehad waar ik totaal geen problemen van ondervind, ik heb geen symptomen van haaruitval of broze nagels of weet ik veel wat (integendeel). Het gewicht past goed bij m'n bouw ook al is het volgens een of andere tabel te laag, en ik zou echt niet zwaarder willen worden.
Nu ben ik afgelopen maand door stress enzo een kilo of 2 afgevallen hebben ze in het ziekenhuis gemeten vorige week, en de dokter die er toen was begon daar enorm van te freaken en vind dat ik voor de kerst maar 30 kilo aan moet komen (althans 5 kilo per week). Ik zie dat echt niet zitten dus, die 2 kilo allé als het per se moet, maar geen 30. Kan ik dit weigeren of kunnen ze me dwingen door me aan de sonde te leggen of zo? Nogmaals, alle andere dokters die ik in m'n leven gezien heb, vonden m'n gewicht prima. Aan de lage kant, maar passend bij m'n bouw.
Ik hoop dat jullie me hier wat wijzer mee kunnen maken
Vanaf welk bmi/ondergewicht wordt het gevaarlijk?
En verder nog iets: Ik heb geen eetstoornis, maar al wel van kleins af aan ondergewicht gehad waar ik totaal geen problemen van ondervind, ik heb geen symptomen van haaruitval of broze nagels of weet ik veel wat (integendeel). Het gewicht past goed bij m'n bouw ook al is het volgens een of andere tabel te laag, en ik zou echt niet zwaarder willen worden.
Nu ben ik afgelopen maand door stress enzo een kilo of 2 afgevallen hebben ze in het ziekenhuis gemeten vorige week, en de dokter die er toen was begon daar enorm van te freaken en vind dat ik voor de kerst maar 30 kilo aan moet komen (althans 5 kilo per week). Ik zie dat echt niet zitten dus, die 2 kilo allé als het per se moet, maar geen 30. Kan ik dit weigeren of kunnen ze me dwingen door me aan de sonde te leggen of zo? Nogmaals, alle andere dokters die ik in m'n leven gezien heb, vonden m'n gewicht prima. Aan de lage kant, maar passend bij m'n bouw.
Ik hoop dat jullie me hier wat wijzer mee kunnen maken
Het word echt gevaarlijk als je menstruatie uit gaat.quote:Op vrijdag 23 november 2007 16:53 schreef grizegrijn het volgende:
Ik weet niet of dit het juiste topic is om het in te vragen, maar ik denk dat jullie het misschien het beste weten en ik wilde er ook geen nieuw topic voor aanmaken
Vanaf welk bmi/ondergewicht wordt het gevaarlijk?
En verder nog iets: Ik heb geen eetstoornis, maar al wel van kleins af aan ondergewicht gehad waar ik totaal geen problemen van ondervind, ik heb geen symptomen van haaruitval of broze nagels of weet ik veel wat (integendeel). Het gewicht past goed bij m'n bouw ook al is het volgens een of andere tabel te laag, en ik zou echt niet zwaarder willen worden.
Nu ben ik afgelopen maand door stress enzo een kilo of 2 afgevallen hebben ze in het ziekenhuis gemeten vorige week, en de dokter die er toen was begon daar enorm van te freaken en vind dat ik voor de kerst maar 30 kilo aan moet komen (althans 5 kilo per week). Ik zie dat echt niet zitten dus, die 2 kilo allé als het per se moet, maar geen 30. Kan ik dit weigeren of kunnen ze me dwingen door me aan de sonde te leggen of zo? Nogmaals, alle andere dokters die ik in m'n leven gezien heb, vonden m'n gewicht prima. Aan de lage kant, maar passend bij m'n bouw.
Ik hoop dat jullie me hier wat wijzer mee kunnen maken
Een van de eerste lichamelijke activiteiten die dan uit valt. De haren ook.
Bij iedereen ligt die grens ergens anders.
Sowieso schrijf je zo.
Hm ja ik slik de pil dus ik denk dat dat dan toch wel doorgaat toch?quote:Op vrijdag 23 november 2007 17:35 schreef -XX- het volgende:
[..]
Het word echt gevaarlijk als je menstruatie uit gaat.
Een van de eerste lichamelijke activiteiten die dan uit valt. De haren ook.
Bij iedereen ligt die grens ergens anders.
Die slik ik nu een half jaar of zo maar daarvoor was dat nog wel regelmatig.
Bedankt voor je reactie
Ik bedoel ook dat hij dan wel een jaar uit kan blijven.quote:Op vrijdag 23 november 2007 18:12 schreef grizegrijn het volgende:
[..]
Hm ja ik slik de pil dus ik denk dat dat dan toch wel doorgaat toch?
Die slik ik nu een half jaar of zo maar daarvoor was dat nog wel regelmatig.
Bedankt voor je reactie
Of langer als je niet weer op gewicht komt.
Sowieso schrijf je zo.
Ja, en ik bedoelde dus dat ik het daaraan niet kan merken als de pilmenstruatie onafhankelijk is van de 'echte' 
Of stopt de pilmenstruatie ook? (sorry, kon ik niet echt opmaken uit je bericht)
Of stopt de pilmenstruatie ook? (sorry, kon ik niet echt opmaken uit je bericht)
Dat zegt nog niet zoveel hoorquote:Op vrijdag 23 november 2007 17:35 schreef -XX- het volgende:
[..]
Het word echt gevaarlijk als je menstruatie uit gaat.
Een van de eerste lichamelijke activiteiten die dan uit valt. De haren ook.
Bij iedereen ligt die grens ergens anders.
Iemand kan zoveel ondergewicht hebben, maar toch nog ongesteld zijn. Of bijv. al weer heel lang een gezond gewicht hebben maar dat het nog steeds niet terug is. Ook dat is bij iedereen verschillend
Bij een bmi onder de 18,5 (bij iemand van 1.70 ongeveer 54 kilo) wordt gesproken van ondergewicht, dan neemt ook het risico op osteoporose (botontkalking) sterk toe. Maar het is uiteraard gebaseerd op gemiddelden, een tengere bouw of juist stevige bouw kan zeker verschil maken. Hoe ver zit je BMI daaronder?quote:Op vrijdag 23 november 2007 16:53 schreef grizegrijn het volgende:
Ik weet niet of dit het juiste topic is om het in te vragen, maar ik denk dat jullie het misschien het beste weten en ik wilde er ook geen nieuw topic voor aanmaken
Vanaf welk bmi/ondergewicht wordt het gevaarlijk?
En verder nog iets: Ik heb geen eetstoornis, maar al wel van kleins af aan ondergewicht gehad waar ik totaal geen problemen van ondervind, ik heb geen symptomen van haaruitval of broze nagels of weet ik veel wat (integendeel). Het gewicht past goed bij m'n bouw ook al is het volgens een of andere tabel te laag, en ik zou echt niet zwaarder willen worden.
Nu ben ik afgelopen maand door stress enzo een kilo of 2 afgevallen hebben ze in het ziekenhuis gemeten vorige week, en de dokter die er toen was begon daar enorm van te freaken en vind dat ik voor de kerst maar 30 kilo aan moet komen (althans 5 kilo per week). Ik zie dat echt niet zitten dus, die 2 kilo allé als het per se moet, maar geen 30. Kan ik dit weigeren of kunnen ze me dwingen door me aan de sonde te leggen of zo? Nogmaals, alle andere dokters die ik in m'n leven gezien heb, vonden m'n gewicht prima. Aan de lage kant, maar passend bij m'n bouw.
Ik hoop dat jullie me hier wat wijzer mee kunnen maken
Ik vind het nogal een heftige reactie van je dokter. Weet hij dat je altijd al aan de dunne kant geweest bent? Wat vindt je familie bijvoorbeeld van je huidige gewicht?
Als je bmi nu wat onder de 18,5 zit kan je er iig naar streven om dat minimum weer te halen, puur voor je fysieke gezondheid. En dat hoeft dan niet door ineens enorm veel te eten, maar een bak volle kwark, een glas volle melk, 2 boterhammen extra, wat 'voller' beleg (chocopasta, pindakaas, volvette kaas) zet vaak al veel zoden aan de dijk.
Als je echt ver onder die 18.5 zit, dan is je situatie misschien wel echt zorgelijk voor je gezondheid. Misschien is het goed om een second opinion te vragen bij een andere arts als je het idee hebt dat hij overtrokken reageert?
[ Bericht 4% gewijzigd door Etoile op 25-11-2007 18:03:29 ]
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Mijn huisgenoot is, mannelijk, is 1.75 en weegt 50 kg. Hij is officieel te dun, maar voor zijn lichaamsbouw is hij dat helemaal niet. Hij is inderdaad wel droog en een kilootje meer zou geen kwaad kunnen, maar hij ondervind verder geen problemen. (behalve op relatie gebied dan 
)
Je bent pas te dun als je lichaam dat duidelijk begint aan te geven. Haaruitval, droge huid e.d. zijn tekenen. Maar als jij gewoon eet, energiek bent en nergens last van hebt, zou ik zeker geen 30 kg aan gaan komen! Waar ik wel errug benieuwd naar ben is hoe lang en hoe zwaar jij dan bent? Want 30 kg, dat is echt veel.
)Je bent pas te dun als je lichaam dat duidelijk begint aan te geven. Haaruitval, droge huid e.d. zijn tekenen. Maar als jij gewoon eet, energiek bent en nergens last van hebt, zou ik zeker geen 30 kg aan gaan komen! Waar ik wel errug benieuwd naar ben is hoe lang en hoe zwaar jij dan bent? Want 30 kg, dat is echt veel.
heej,
dit is de eerste keer dat ik wat post hier, vooral omdat heel veel dingen me bekend voor kwamen. Ik zit nu al 2 jaar in een dip..en het eten is er niet beter op geworden. Ik ben behoorlijk wat afgevallen, en het houd ook nog niet op. je went jezelf iets aan. Soms probeer ik wel gewoon goed te eten, maar dan voel ik me zo ellendig na die tijd, en verplicht ik mezelf de volgende dag niks te eten. Dat moet dan gewoon even om mezelf goed te voelen. Zo gaat het de hele tijd, m'n vriend vind dat ik misschien hulp moet zoeken. Ik heb ook al bij een psycholoog gezeten, maar gewoon voor de problemen thuis, ik ging er niet heen voor m'n eetgedrag, kheb het ook nooit verteld. Ik weet niet of ik die stap moet gaan zetten, het idee van weer dikker worden vind ik egt kut...en als ik hulp zoek, zal ik dat wel weer worden denk ik, maar kwil er ook vanaf...
Zit er hier misschien iemand die ook in zo'n 2strijd zit?
dit is de eerste keer dat ik wat post hier, vooral omdat heel veel dingen me bekend voor kwamen. Ik zit nu al 2 jaar in een dip..en het eten is er niet beter op geworden. Ik ben behoorlijk wat afgevallen, en het houd ook nog niet op. je went jezelf iets aan. Soms probeer ik wel gewoon goed te eten, maar dan voel ik me zo ellendig na die tijd, en verplicht ik mezelf de volgende dag niks te eten. Dat moet dan gewoon even om mezelf goed te voelen. Zo gaat het de hele tijd, m'n vriend vind dat ik misschien hulp moet zoeken. Ik heb ook al bij een psycholoog gezeten, maar gewoon voor de problemen thuis, ik ging er niet heen voor m'n eetgedrag, kheb het ook nooit verteld. Ik weet niet of ik die stap moet gaan zetten, het idee van weer dikker worden vind ik egt kut...en als ik hulp zoek, zal ik dat wel weer worden denk ik, maar kwil er ook vanaf...
Zit er hier misschien iemand die ook in zo'n 2strijd zit?
Als je de neiging hebt om niet te eten komt dat vaak voor uit een idee van niks nodig te hoeven/willen hebben. Als je thuis veel problemen hebt gehad en vaak je eigen behoeften opzij hebt moeten zetten kan het daar mee te maken hebben.
het is ook een gevoel van controle. Ik voel me vaak ineens kut, zomaar uit het niets, dan kan ik uren huilen. Daar heb ik dus geen controle over, dus ik zoek dan naar iets waar ik wel controle over heb, m'n figuur, dus niet eten. Ook wel andere dingen, maar niet eten is het voornaamste eigenlijk... dat gevoel van controle is gewoon heerlijk
Het voelt heerlijk maar tis een illusie, plus dat het elke keer weer het idee dat versterkt dat je dat gevoel van controle nodig hebt, Ik zou er met een psycholoog over gaan praten
ik wil dun worden en niet dikker, das het lastige. En als ik het aan m'n ouders vertel....die hebben genoeg aan hun hoofd. Dus ik zou niet weten hoe ik het aan moet pakken
ik ben van 65 naar 56 kilo gegaan, en ik wil niet weer 65 kilo wegen....en als ik normaal ga eten gebeurd dat wel
ik denk niet dat het punt is dat je niet mag afvallen of zorgen dat je dun blijft.
maar eerst moeten die rotgevoelens eruit, als je even een keertje wat meer eet hoort het geen probleem te zijn en zou je je er helemaal geen zorgen over moeten maken.
En je moet zorgen dat je bepaald eten niet gaan mijden omdat het zogenaamd slecht zou zijn, want je hebt van alle voedingstoffen een bepaalde hoeveelheid nodig.
afvallen of dun willen zijn is helemaal niet erg of onnatuurlijk, maar de gevoelens die er bij jouw bij komen kijken zijn wel onnatuurlijk.
en dat moet eruit, net als de visie dat je dik denkt te zijn.
en dat je van nature totaal niet klein en fragiel bent gebouwt.
maar eerst moeten die rotgevoelens eruit, als je even een keertje wat meer eet hoort het geen probleem te zijn en zou je je er helemaal geen zorgen over moeten maken.
En je moet zorgen dat je bepaald eten niet gaan mijden omdat het zogenaamd slecht zou zijn, want je hebt van alle voedingstoffen een bepaalde hoeveelheid nodig.
afvallen of dun willen zijn is helemaal niet erg of onnatuurlijk, maar de gevoelens die er bij jouw bij komen kijken zijn wel onnatuurlijk.
en dat moet eruit, net als de visie dat je dik denkt te zijn.
en niet te vergeten dat je in die tijd ook nog bent gegroeit.quote:Op dinsdag 27 november 2007 15:11 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
ik ben van 65 naar 56 kilo gegaan, en ik wil niet weer 65 kilo wegen....en als ik normaal ga eten gebeurd dat wel
en dat je van nature totaal niet klein en fragiel bent gebouwt.
Uiteindelijk hebben je problemen niks te maken met dun, dik of eten te maken, dat zijn de dingen waarmee je echte problemen tot uiting komen, het zijn de symptonen, niet de oorzaakquote:Op dinsdag 27 november 2007 15:06 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
ik wil dun worden en niet dikker, das het lastige. En als ik het aan m'n ouders vertel....die hebben genoeg aan hun hoofd. Dus ik zou niet weten hoe ik het aan moet pakken
Wat is BED ?
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Zóó herkenbaarquote:Op dinsdag 27 november 2007 14:53 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
het is ook een gevoel van controle. Ik voel me vaak ineens kut, zomaar uit het niets, dan kan ik uren huilen. Daar heb ik dus geen controle over, dus ik zoek dan naar iets waar ik wel controle over heb, m'n figuur, dus niet eten. Ook wel andere dingen, maar niet eten is het voornaamste eigenlijk... dat gevoel van controle is gewoon heerlijk
Het is alleen niet vol te houden
Ik zou wel oppassen met wat je zegt over hoe ze gebouwd is, horned_reaper. Dat kan ontzettend stimuleren om dit gestoorde eetgedrag vast te willen houden.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
ook als ze weet dat ik het puur over haar skelet heb wat betreft haar bouw?quote:Op dinsdag 27 november 2007 16:34 schreef Sugar het volgende:
Ik zou wel oppassen met wat je zegt over hoe ze gebouwd is, horned_reaper. Dat kan ontzettend stimuleren om dit gestoorde eetgedrag vast te willen houden.
Ja.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
ik heb dagen dat ik echt tevreden ben met m'n uiterlijk, maar dat is voor korte duur. Dan gaat het 3 dagen goed, en dan wil ik weer afvallen, omdat ik denk dat ik van die 3 dagen aagenkomen ben, en dat gaat maar door. En een stevige bouw, of slanke bouw maakt daarbij echt niks uit
Wat bedoel je met "maakt daarbij niks uit"? Het kwetst je niet om niet klein en fragiel genoemd te worden?
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
jawel, als iemand zegt dat ik dun ben, dan ben ik best blij enzo. En ik word er ook zelfverzekerder door. Maar ik blijf door gaan met minder eten
als iemand zegt van, wat ben je afgevallen, of wat ben je dun, dan denk ik in m'n hoofd van "yes, het helpt"
''yes, het helpt'' in welke zin? wat hoop je te bereiken ermee? en wat denk je dat er gaat veranderen als je dat bereikt?quote:Op dinsdag 27 november 2007 17:20 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
als iemand zegt van, wat ben je afgevallen, of wat ben je dun, dan denk ik in m'n hoofd van "yes, het helpt"
Mystic-Rhythm, ik snap je zo goed. Maar uiteindelijk zoek je dus bevestiging voor iets wat helemaal niks te maken heeft met wie JIJ bent, van binnen, jij, echt jij. Je wordt bevestigd in het feit dat je slank bent, dun misschien, of mager. Is dat beter dan dat mensen echt zien wie je bent, je inhoud, je persoonlijkheid, je hele jij? Is dat te eng, te slecht, te weinig, te min, denk je?
Als ik je ooit kan helpen of als je even wilt praten: zie msn.
[ Bericht 1% gewijzigd door Sugar op 27-11-2007 21:11:16 ]
Als ik je ooit kan helpen of als je even wilt praten: zie msn.[ Bericht 1% gewijzigd door Sugar op 27-11-2007 21:11:16 ]
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Je hebt dus het idee dat je niet goed genoeg bent (wat die reden ook mag zijn) en dat uit zich door willen af vallen (dit maakt het onbewust simpeler omdat je het nu op een specifiek iets kan richten) je geeft jezelf dus valse hoop en dat voelt (tijdelijk) goed, als anderen dat dan aan je zien ('complimenten') dan laait die valse hoop en dat goeie gevoel helemaal op. Probleem is echter dat die valse hoop sowieso een keer instort met alle negatieve gevoelens van dien. Je doet dingen vanuit het idee dat er wat mis is, zolang je dat idee hebt zal er altijd wel iets zijn wat je verandert wil hebben.quote:Op dinsdag 27 november 2007 20:21 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
dan vinden mensen me mss wel mooi omdat ik dun ben
Lees de post van Sugar hier boven want ze heeft helemaal gelijk
Hier heb ik dus echt niks meer aan toe te voegenquote:Op dinsdag 27 november 2007 20:30 schreef Sugar het volgende:
Mystic-Rhythm, ik snap je zo goed. Maar uiteindelijk zoek je dus bevestiging voor iets wat helemaal niks te maken heeft met wie JIJ bent, van binnen, jij, echt jij. Je wordt bevestigd in het feit dat je slank bent, dun misschien, of mager. Is dat beter dan dat mensen echt zien wie je bent, je inhoud, je persoonlijkheid, je hele jij? Is dat te eng, te slecht, te weinig, te min, denk je?
Ik ben ook wel trots op dingen van mezelf, tekeningen die ik maak enzo, daar ben ik zo blij mee, dat ik dat kan maken en dat anderen het mooi vinden. Maar IK wil ook mooi zijn, niet alleen m'n tekeningen
Dat is al heel fijn en goed, M-R. Dat je daar trots op bent.
Maar weet je? Volgens mij kun jij je tekeningen beter beoordelen dan je jezelf beoordelen kunt. Ik denk dat je je tekeningen ziet zoals anderen ze ook zien. En dat je jezelf helaas niet ziet zoals anderen je zien.
Maar weet je? Volgens mij kun jij je tekeningen beter beoordelen dan je jezelf beoordelen kunt. Ik denk dat je je tekeningen ziet zoals anderen ze ook zien. En dat je jezelf helaas niet ziet zoals anderen je zien.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik ga morgen naar de schoolpsycholoog met dennis, dan zie ik wel wat er gebeurd. Ik heb dennis beloofd 1 keer heen te gaan, en dan kijk ik verder of ik wil enzo
Heel goed! Echt, goedzo.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
kvind het wel dood eng, kben bang dat dennis ook dingen gaat zeggen, die ik niet wil zeggen. Ik schaam me ook echt voor dingen. Maar 1 keer heen gaan kan geen kwaad
het ging niet door, schoolpsychologe was er niet vandaag. Volgende dinsdag ga ik mss nu. Kwas wel blij dat het vandaag niet was, kzag er zo fucking tegen op
Niet misschien, MR, gewoon echt gaan dinsdag. je heb niks te verliezen, niemand dwingt je het anders te gaan doen. Dus je hebt nog steeds de controle, kijk gewoo hoe het is om er eens over te praten. Dat is alles.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Lieve MR, je wordt niet dik van een gesprek daar. Stapje voor stapje en jij bepaalt.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
maar je bent daar toch om dingen op te lossen, ze zouden vast wel willen dat ik meer eet, maar dan word ik dikker, egt. Ik wil nie tmeer zo worden zoals ik was, nooit meer. Kben daar echt bang voor. Ik kan nu heerlijk m'n gang gaan gewoon
Stel het je zo voor: je hebt kans met dat gesprek te beginnen met wat problemen in je leven op te lossen en met jezelf en alles en iedereen beterder en gezonder om te gaan, ook met eten dus, daar zal je echt niet van aankomen, je zal je hoogstens beter over jezelf gaan voelen.quote:Op vrijdag 30 november 2007 18:02 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
Maar ik wil gewoon niet dikker worden, en ik ben bang dat dat wel gebeurd als ik heen ga
En je bent volgens mij niet bang om aan te komen, zo uit het zich alleen, maar ben je bang om die controle om te geven omdat die zo veilig voelt, hoe sterker je in je schoenen staat hoe minder je die controle nodig hebt
maar die boodschap komt vrees ik niet bij je aan zolang je zo gefixeert bent op het eten en je gewicht
Een bmi van 18.5 heb ik nooit gehad, van 17.5 ook niet. Ik ben meestal zo'n 47 kilo en 1,73 lang (weet niet of ik dat al eerder had gepost?) en dat was dus goed voor m'n bouw. Nu ben ik door griep en stress en zo een paar kilo afgevallen en ik kan me wel voorstellen dat ze die er terug bij willen zien (al vind ik het wel prima zo zolang ik geen andere lichamelijke klachten krijg eigenlijk), maar ik vind inderdaad dat ze nogal overtrokken reageren.quote:Op zondag 25 november 2007 17:52 schreef Étoile het volgende:
[..]
Bij een bmi onder de 18,5 (bij iemand van 1.70 ongeveer 54 kilo) wordt gesproken van ondergewicht, dan neemt ook het risico op osteoporose (botontkalking) sterk toe. Maar het is uiteraard gebaseerd op gemiddelden, een tengere bouw of juist stevige bouw kan zeker verschil maken. Hoe ver zit je BMI daaronder?
Ik vind het nogal een heftige reactie van je dokter. Weet hij dat je altijd al aan de dunne kant geweest bent? Wat vindt je familie bijvoorbeeld van je huidige gewicht?
Als je bmi nu wat onder de 18,5 zit kan je er iig naar streven om dat minimum weer te halen, puur voor je fysieke gezondheid. En dat hoeft dan niet door ineens enorm veel te eten, maar een bak volle kwark, een glas volle melk, 2 boterhammen extra, wat 'voller' beleg (chocopasta, pindakaas, volvette kaas) zet vaak al veel zoden aan de dijk.
Als je echt ver onder die 18.5 zit, dan is je situatie misschien wel echt zorgelijk voor je gezondheid. Misschien is het goed om een second opinion te vragen bij een andere arts als je het idee hebt dat hij overtrokken reageert?
Nu ja, ik moet woensdag weer terug en dan zal ik dat eens bespreken voor een second opinion.
Eetstoornissen: Boulimia, Anorexia, BED etc. (Deel 5)
