Eetstoornissen: Boulimia, Anorexia, BED etc. (Deel 5)

Als ik eraan denk en er bewust bij stilsta dan wil dat wel... Dan kan ik wel weer dingen toepassen die ik bij haar ook deed..

Ik hoop dat ik ook eindelijk de knop weer heb omgezet vandaag. Blijft erg lastig, ik vind mezelf zo niks waard als ik dikker word.

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 19:46 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Goed dat je door blijft gaan met die therapie hey, teigan Volgens mij sta je er ook echt helemaal achter, en dat is ook echt een must

Ja, dat aankomen is echt een hell Maar ik heb zelf ook wel gemerkt dat het zo weinig mogelijk eten toch niks oplevert. Ben nu dan ook wel aangekomen. Toch wel erg zwaar, maar ben ook wel blij dat ik toch iets vaker geregelder eet. En dat je je dan ook heel veel beter voelt

Vooral dat beter voelen! Geen hartkloppingen meer, de trap weer op kunnen zonder uitgeput te zijn, geen blauwe plekken meer, geen haaruitval. Ik ben tegenwoordig weer vrolijk, onderneem dingen en durf het leven weer aan. En ondanks dat ik ben aangekomen, blijf ik er toch positief over.

quote:

Op dinsdag 13 november 2007 17:38 schreef sweetlady-o het volgende:
Ik ben gewoon razend

Heb gisteren ontdenk dat bij de pro-ana site waar ik weleens kom ( om als ik me verveel eens iets goeds te doen en mensen die er voor het eerst komen van ana af te praten is me trouwens al 2 keer gelukt ) de mods gewoon ouwe mensen van 24 en 31 zijn. Ik bedoel dahm die bitchen hebben zelf geen anorexia maar zitten gewoon meiden van 14 die ziekte aan te praten en te vertellen dat ze niet mooi zijn als ze niet dun zijn. Ik kon het een 14 jarige nog wel vergeven dat ze mod wordt van zo'n site omdat ze ervan overtuigt is dat wat ze doet goed is. Maar deze smerige krengen doen het gewoon voor de lol en als iemand laat merken dat zij niet pro-ana is wordt ze meteen van die site getrapt. Ik weet echt niet wat ik moet doen van woede het zou gewoon strafbaar moeten zijn om dit uit te halen.

Belachelijk, ik dacht dat de providers die sites al lang hadden laten sluiten. Kun je geen contact opnemen met de provider? Hoe weet je trouwens dat de mods zelf geen anorexia hebben? Ik bedoel, leeftijd is geen criterium (ben zelf 35).

Ben volgens mijn weegschaal trouwens 1,3 kilo aangekomen moet nu proberen mijn 'wijze' woorden zelf in de praktijk te brengen. Gewoon inademen, uitademen, geen paniek, ik ben een parel in God's hand, ik ben niet mijn gewicht, ik ben niet mijn gewicht... Maar ik ben wel goed sjacherijnig en uit mijn evenwicht gebracht. Het blijft lastig.

Ik weet niet of dit het juiste topic is om het in te vragen, maar ik denk dat jullie het misschien het beste weten en ik wilde er ook geen nieuw topic voor aanmaken

Vanaf welk bmi/ondergewicht wordt het gevaarlijk?


En verder nog iets: Ik heb geen eetstoornis, maar al wel van kleins af aan ondergewicht gehad waar ik totaal geen problemen van ondervind, ik heb geen symptomen van haaruitval of broze nagels of weet ik veel wat (integendeel). Het gewicht past goed bij m'n bouw ook al is het volgens een of andere tabel te laag, en ik zou echt niet zwaarder willen worden.

Nu ben ik afgelopen maand door stress enzo een kilo of 2 afgevallen hebben ze in het ziekenhuis gemeten vorige week, en de dokter die er toen was begon daar enorm van te freaken en vind dat ik voor de kerst maar 30 kilo aan moet komen (althans 5 kilo per week). Ik zie dat echt niet zitten dus, die 2 kilo allé als het per se moet, maar geen 30. Kan ik dit weigeren of kunnen ze me dwingen door me aan de sonde te leggen of zo? Nogmaals, alle andere dokters die ik in m'n leven gezien heb, vonden m'n gewicht prima. Aan de lage kant, maar passend bij m'n bouw.

Ik hoop dat jullie me hier wat wijzer mee kunnen maken

quote:

Op vrijdag 23 november 2007 16:53 schreef grizegrijn het volgende:
Ik weet niet of dit het juiste topic is om het in te vragen, maar ik denk dat jullie het misschien het beste weten en ik wilde er ook geen nieuw topic voor aanmaken

Vanaf welk bmi/ondergewicht wordt het gevaarlijk?


En verder nog iets: Ik heb geen eetstoornis, maar al wel van kleins af aan ondergewicht gehad waar ik totaal geen problemen van ondervind, ik heb geen symptomen van haaruitval of broze nagels of weet ik veel wat (integendeel). Het gewicht past goed bij m'n bouw ook al is het volgens een of andere tabel te laag, en ik zou echt niet zwaarder willen worden.

Nu ben ik afgelopen maand door stress enzo een kilo of 2 afgevallen hebben ze in het ziekenhuis gemeten vorige week, en de dokter die er toen was begon daar enorm van te freaken en vind dat ik voor de kerst maar 30 kilo aan moet komen (althans 5 kilo per week). Ik zie dat echt niet zitten dus, die 2 kilo allé als het per se moet, maar geen 30. Kan ik dit weigeren of kunnen ze me dwingen door me aan de sonde te leggen of zo? Nogmaals, alle andere dokters die ik in m'n leven gezien heb, vonden m'n gewicht prima. Aan de lage kant, maar passend bij m'n bouw.

Ik hoop dat jullie me hier wat wijzer mee kunnen maken

Het word echt gevaarlijk als je menstruatie uit gaat.
Een van de eerste lichamelijke activiteiten die dan uit valt. De haren ook.
Bij iedereen ligt die grens ergens anders.

quote:

Op vrijdag 23 november 2007 17:35 schreef -XX- het volgende:

[..]

Het word echt gevaarlijk als je menstruatie uit gaat.
Een van de eerste lichamelijke activiteiten die dan uit valt. De haren ook.
Bij iedereen ligt die grens ergens anders.

Hm ja ik slik de pil dus ik denk dat dat dan toch wel doorgaat toch?
Die slik ik nu een half jaar of zo maar daarvoor was dat nog wel regelmatig.

Bedankt voor je reactie

quote:

Op vrijdag 23 november 2007 18:12 schreef grizegrijn het volgende:

[..]

Hm ja ik slik de pil dus ik denk dat dat dan toch wel doorgaat toch?
Die slik ik nu een half jaar of zo maar daarvoor was dat nog wel regelmatig.

Bedankt voor je reactie

Ik bedoel ook dat hij dan wel een jaar uit kan blijven. Of langer als je niet weer op gewicht komt.

Ja, en ik bedoelde dus dat ik het daaraan niet kan merken als de pilmenstruatie onafhankelijk is van de 'echte' Of stopt de pilmenstruatie ook? (sorry, kon ik niet echt opmaken uit je bericht)

Mijn huisgenoot is, mannelijk, is 1.75 en weegt 50 kg. Hij is officieel te dun, maar voor zijn lichaamsbouw is hij dat helemaal niet. Hij is inderdaad wel droog en een kilootje meer zou geen kwaad kunnen, maar hij ondervind verder geen problemen. (behalve op relatie gebied dan )

Je bent pas te dun als je lichaam dat duidelijk begint aan te geven. Haaruitval, droge huid e.d. zijn tekenen. Maar als jij gewoon eet, energiek bent en nergens last van hebt, zou ik zeker geen 30 kg aan gaan komen! Waar ik wel errug benieuwd naar ben is hoe lang en hoe zwaar jij dan bent? Want 30 kg, dat is echt veel.

heej,

dit is de eerste keer dat ik wat post hier, vooral omdat heel veel dingen me bekend voor kwamen. Ik zit nu al 2 jaar in een dip..en het eten is er niet beter op geworden. Ik ben behoorlijk wat afgevallen, en het houd ook nog niet op. je went jezelf iets aan. Soms probeer ik wel gewoon goed te eten, maar dan voel ik me zo ellendig na die tijd, en verplicht ik mezelf de volgende dag niks te eten. Dat moet dan gewoon even om mezelf goed te voelen. Zo gaat het de hele tijd, m'n vriend vind dat ik misschien hulp moet zoeken. Ik heb ook al bij een psycholoog gezeten, maar gewoon voor de problemen thuis, ik ging er niet heen voor m'n eetgedrag, kheb het ook nooit verteld. Ik weet niet of ik die stap moet gaan zetten, het idee van weer dikker worden vind ik egt kut...en als ik hulp zoek, zal ik dat wel weer worden denk ik, maar kwil er ook vanaf...

Zit er hier misschien iemand die ook in zo'n 2strijd zit?

Als je de neiging hebt om niet te eten komt dat vaak voor uit een idee van niks nodig te hoeven/willen hebben. Als je thuis veel problemen hebt gehad en vaak je eigen behoeften opzij hebt moeten zetten kan het daar mee te maken hebben.

het is ook een gevoel van controle. Ik voel me vaak ineens kut, zomaar uit het niets, dan kan ik uren huilen. Daar heb ik dus geen controle over, dus ik zoek dan naar iets waar ik wel controle over heb, m'n figuur, dus niet eten. Ook wel andere dingen, maar niet eten is het voornaamste eigenlijk... dat gevoel van controle is gewoon heerlijk

Het voelt heerlijk maar tis een illusie, plus dat het elke keer weer het idee dat versterkt dat je dat gevoel van controle nodig hebt, Ik zou er met een psycholoog over gaan praten

ik wil dun worden en niet dikker, das het lastige. En als ik het aan m'n ouders vertel....die hebben genoeg aan hun hoofd. Dus ik zou niet weten hoe ik het aan moet pakken

ik ben van 65 naar 56 kilo gegaan, en ik wil niet weer 65 kilo wegen....en als ik normaal ga eten gebeurd dat wel

ik denk niet dat het punt is dat je niet mag afvallen of zorgen dat je dun blijft.
maar eerst moeten die rotgevoelens eruit, als je even een keertje wat meer eet hoort het geen probleem te zijn en zou je je er helemaal geen zorgen over moeten maken.
En je moet zorgen dat je bepaald eten niet gaan mijden omdat het zogenaamd slecht zou zijn, want je hebt van alle voedingstoffen een bepaalde hoeveelheid nodig.

afvallen of dun willen zijn is helemaal niet erg of onnatuurlijk, maar de gevoelens die er bij jouw bij komen kijken zijn wel onnatuurlijk.
en dat moet eruit, net als de visie dat je dik denkt te zijn.

quote:

Op dinsdag 27 november 2007 15:11 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
ik ben van 65 naar 56 kilo gegaan, en ik wil niet weer 65 kilo wegen....en als ik normaal ga eten gebeurd dat wel

en niet te vergeten dat je in die tijd ook nog bent gegroeit.
en dat je van nature totaal niet klein en fragiel bent gebouwt.

quote:

Op dinsdag 27 november 2007 15:06 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
ik wil dun worden en niet dikker, das het lastige. En als ik het aan m'n ouders vertel....die hebben genoeg aan hun hoofd. Dus ik zou niet weten hoe ik het aan moet pakken

Uiteindelijk hebben je problemen niks te maken met dun, dik of eten te maken, dat zijn de dingen waarmee je echte problemen tot uiting komen, het zijn de symptonen, niet de oorzaak

Wat is BED ?

Ik zou wel oppassen met wat je zegt over hoe ze gebouwd is, horned_reaper. Dat kan ontzettend stimuleren om dit gestoorde eetgedrag vast te willen houden.