R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zit me eerlijk gezegd echt te verbazen over sommige reacties zoals deze. Het blijkt maar weer dat sommige mensen gewoon geen idee hebben hoe het in elkaar steekt (los vh. feit of je er al mee te maken hebt gehad bv. in je omgeving).quote:Op zaterdag 2 december 2006 13:17 schreef __Saviour__ het volgende:
Ik vind het gewoon een teken van enorme zwakte. Ze kiezen maar voor de makkelijkste laffe uitweg. Er zijn altijd andere oplossingen.
Mijn verhaal in een notedop: mijn chronisch-depressieve moeder heeft vorig jaar 2 zelfmoordpogingen ondernomen. Waarom ? Omdat ze het leven gewoon te zwaar vond. Geen behandeling slaat aan (want ze heeft al een waslijst "afgewerkt" inmiddels) & de artsen lijken haar al opgegeven te hebben (klinkt raar in deze context trouwens). Wel blijft ze voortdurend doorgaan na weer een poging , met iedere keer weer hetzelfde kunstje; ze wordt vh. kastje naar de muur gestuurd zonder een concrete oplossing.
Mijn punt is dus: er zijn niet altijd concrete oplossingen. En als die er wel waren: ik hou me van harte aanbevolen! Natuurlijk zijn er bij mij ook wel eens reacties door mijn kop geschoten, die ik hier maar niet zal neerzetten. Maar hoe crue het misschien ook klinkt, kan ik inmiddels helaas ook wel begrijpen waarom mijn moeder het voor zichzelf heeft afgewogen: doorgaan of stoppen ? Het feit dat je het leven zo dermate zwaar ervaard dat je toch voor jezelf kiest ipv. je omgeving. Dit is een verschrikkelijk dilemma, waarvan ik voor mezelf hoop nooit voor zo'n keuze te hoeven staan !
Zijde des Weppes | "HA! That's so funny I forgot to laugh!.....Excluding that first HA!"
Niemand kiest er zelf voor om te leven...
Waarom zou je dan geen zelfmoord mogen plegen?
Alles gaat tenslotte dood!
[ Bericht 3% gewijzigd door McRae op 03-12-2006 19:49:32 ]
Waarom zou je dan geen zelfmoord mogen plegen?
Alles gaat tenslotte dood!
[ Bericht 3% gewijzigd door McRae op 03-12-2006 19:49:32 ]
Of zelfmoord moreel gezien een recht is en met consequenties bedoel ik: stel dat het in de wet zou komen, wat zijn dan de gevolgen? Mag je dan iemand niet meer tegenhouden als ie zelfmoord wil plegen bijvoorbeeld?quote:Op zondag 3 december 2006 12:47 schreef milagro het volgende:
[..]
maar wat is de vraag nu?
wat bedoel je met consequenties in de OP?
of bedoel je dat iedereen de mogelijkheid moet hebben op een 'humane' manier er een einde aan te maken, en zich niet zou moeten hoeven bedienen van nare methodes als voor de trein springen, van 10 hoog springen etc.
ik zou zeggen, ik zou hem helpen, op het moment dat je hem helpt zou hij of zei jou niet aardig vinden omdat je in de weg zit, maar op langer termijn zal het wel helpen denk ik.quote:Op zaterdag 2 december 2006 00:04 schreef Jinkens het volgende:
......Dus als iemand signalen af geeft dat er een zelfmoord aan zit te komen dan is dat sociaal? Om maar ff bot terug te reageren. Als ik die signalen zou op merken zou ik het proberen te voorkomen.
2 vragen:
1. Moet ik het dan wel proberen? Zo iemand ziet immers geen andere uitweg meer? Dus wat kan ik dan met die signalen?
2. Gaan mensen die signalen afgeven er van uit dat er iets mee gedaan word?
Jin
Of mensen er vanuit gaan, dat verschilt denk ik heel erg per persoon en per situatie.
ik kan me goed voorstellen dat mensen dit alleen maar gebruiken als dreigement voor aandacht, waar je voor op moet passen is dat je je niet in de maling laat nemen.
maar dit zie aak maar bij een kleine groep mensen.
De mensen die achterblijven en gaan janken zijn de grootste egoisten, want hun willen een fijn leventje lijden ookal gaat iemand anders totaal naar de kanker.quote:Op vrijdag 1 december 2006 23:05 schreef Jinkens het volgende:
De zelfmoord is puur egoisme, en alleen kut voor de gene die achter blijven.
waarna je de hele boel onder kotst.....quote:Op vrijdag 1 december 2006 21:30 schreef Fawn het volgende:
VInd dat het wel moet kunnen bij lang lijden, maar dan wel op een manier waardoor niet iemand een trauma oploopt. Een rouwende omgeving is al erg genoeg lijkt me. Dus niet voor een trein springen, je ophangen, je polsen doorsnijden of van een flat springen. Pillen die snel werken lijken me beter.
en dan vind iemand je daar een paar dagen (weken) later.......net of die geen trauma heeft.
Hoe denk je dat de omgeving er op gaat reageren als je zelfmoord gaat plegen..? Het is zo ongeveer het meest egoistische wat je kan doen.
Trust me, I know what I'm doing......
Veel mensen die het niet willen ook, helaasquote:Op dinsdag 5 december 2006 15:46 schreef Chriz2k het volgende:
Mensen die dat willen hebben überhaupt geen meerwaarde, dus het maakt niet uit.
Wederom.quote:Op dinsdag 5 december 2006 15:45 schreef sledge5hammer het volgende:
[..]
waarna je de hele boel onder kotst.....
en dan vind iemand je daar een paar dagen (weken) later.......net of die geen trauma heeft.
Hoe denk je dat de omgeving er op gaat reageren als je zelfmoord gaat plegen..? Het is zo ongeveer het meest egoistische wat je kan doen.
Mensen die zelfmoord plegen hebben doorgaans jaren achter de rug waarbij ze hun zelfmoord hebben uitgesteld om hun naasten niet te kwetsen en te hopen op beter.
Het is wellicht egostisch, maar enkel omdat hun lijden zo groot is geworden dat het rekening houden met anderen en hun emoties simpelweg niet meer opweegt tegen het gevoel van lijden.
En aangezien zelfmoordenaars ook gewoon mensen zijn met gevolens en naastenliefde net zoals jouw en mij kun je zelf wel indenken hoe erg dat lijden wel niet moet zijn om erger te zijn dan te geven om je naasten.
/Edit; het zal overigens niet snel zo zijn dat bij een zelfmoordenaar hij dagenweken zal liggen. Dat is normaliter het geval bij oude mensen. Een zelfmoordenaar zal er wel op letten dat zoiets niet gebeurt en ervoor zorgen dat duidelijk is dat hij zelfmoord heeft gepleegd.
Er is bij zelfmoord ovor zover ik weet altijd een klein onderzoekje om vast te stellen of die persoon echt wel zelfmoord heeft gepleegd. Een zelfmoordenaar weet dat ook en wil niet dat zijn naasten in een slepend politieonderzoek geraken naar een niet-bestaande moordenaar die een zelfmoord wil faken.
[ Bericht 19% gewijzigd door pomtiedom op 05-12-2006 16:24:05 ]
I mean no harm
En omgekeerd vind ik mensen die verlangen dat je doorleeft om hen geen verdriet te doen ook egoïstisch.quote:Op dinsdag 5 december 2006 15:45 schreef sledge5hammer het volgende:
Hoe denk je dat de omgeving er op gaat reageren als je zelfmoord gaat plegen..? Het is zo ongeveer het meest egoistische wat je kan doen.
Fake it till you make it...
Recht? Wat wil je doen, iemand straffen die zelfmoord heeft gepleegd? Of iemand die een poging doet? Volgens mij zijn wij juist degenen die die mensen hulp moeten bieden dat ze weer zin in het leven krijgen. Mensen met zelfmoordneigingen hebben zware problemen en moeten niet gestraft worden omdat ze veel verdriet hebben. Meer psychische hulpverlening!!
i think we miss that touch so much, that we crash into eachother just so we can feel something ...
net of een zelfmoordenaar nu nog echt zo rationeel na zit te denken.........verreweg de meesten storten zich voor de trein/ van de flat of iets vergelijkbaars......daar is nu niet echt goed over nagedacht.quote:Op dinsdag 5 december 2006 16:07 schreef pomtiedom het volgende:
[..]
/Edit; het zal overigens niet snel zo zijn dat bij een zelfmoordenaar hij dagenweken zal liggen. Dat is normaliter het geval bij oude mensen. Een zelfmoordenaar zal er wel op letten dat zoiets niet gebeurt en ervoor zorgen dat duidelijk is dat hij zelfmoord heeft gepleegd.
Er is bij zelfmoord ovor zover ik weet altijd een klein onderzoekje om vast te stellen of die persoon echt wel zelfmoord heeft gepleegd. Een zelfmoordenaar weet dat ook en wil niet dat zijn naasten in een slepend politieonderzoek geraken naar een niet-bestaande moordenaar die een zelfmoord wil faken.
Feit dat ze het doen en dat dit na lang denken is kan ik wel inkomen. Je maakt jezelf niet snel om niets van kant.......
Trust me, I know what I'm doing......
De treinflat is populair omdat het een instantdood is die bijna niet mis kan gaan.quote:Op woensdag 6 december 2006 08:43 schreef sledge5hammer het volgende:
[..]
net of een zelfmoordenaar nu nog echt zo rationeel na zit te denken.........verreweg de meesten storten zich voor de trein/ van de flat of iets vergelijkbaars......daar is nu niet echt goed over nagedacht.
Feit dat ze het doen en dat dit na lang denken is kan ik wel inkomen. Je maakt jezelf niet snel om niets van kant.......
I mean no harm
Schijnbaar zijn er nog mensen die zelfs daar kansloos in zijnquote:Op woensdag 6 december 2006 09:01 schreef pomtiedom het volgende:
[..]
De treinflat is populair omdat het een instantdood is die bijna niet mis kan gaan.
Ik vind dat een ieder daar recht op heeft. Waarom zouden anderen recht hebben om dat te bepalen voor je?
Mee eens. Ik wil hierin ook zo ver gaan dat er op dit gebied niet zoiets is als wilsonbekwaamheid.quote:Op zaterdag 2 december 2006 09:03 schreef Isegrim het volgende:
Ja natuurlijk heeft een mens daar recht op. Dat heet zelfbeschikkiingsrecht. En wat mij betreft zijn er ook geen voorwaarden voor dat recht. Er is niemand die kan bepalen of jij 'ondraaglijk lijdt'. Dat kun je alleen zelf. Als jij eruit wilt stappen, dan is dat jouw besluit en niemand heeft daar iets over mee te beslissen.
Er is niet voor iedereen een andere oplossing. Er zijn geen universele maatstaven voor iets als geluk en sommigen lukt het niet meer om voor geluk te kiezen. Wie zijn jij of ik dan om te gaan zeggen dat er een oplossing is zonder iets concreets te noemen wat iemand niet al 400 keer zelf heeft bedacht?quote:Op zondag 3 december 2006 12:14 schreef Stuiter_en_Co het volgende:
[..]
Viking84 waarom is het naief om te denken dat niet overal een oplossing voor is, er is een oplossing en weg waardoor voor jou je leven beter word. Nou ga ik niet zeggen dat die weg glas helder is, die weg is voor iedreen verschillend.
Een positieve instelling kan wel helpen. Maar laat juist dat nu vaak een probleem zijn..quote:Maar als je er bij neerlegt dat die weg er niet is voor jou,dan is de kans wel erg klein geworden dat je em ooit vind. Met of zonder "hulp verlening"
Zo hier mijn reactie:
Ik vind dat iedereen het recht heeft op zelfmoord, want niemand heeft ervoor gekozen om te leven. Zelf ben ik suïcidaal (geweest) en weet dus hoe verdomde moeilijk het is om echt voor het leven te kiezen. Ik zit nu in dagbehandeling en zie ook ernstig depressieve mensen om mij heen. Voor hun vind ik het erg triest dat ze de rest van hun leven moeten slijten in een psychiatrische instelling. Waarom geen euthanasie voor mensen die zo'n uitzichtloos leven hebben? Nu worden ze in leven gehouden met pillen, therapieeën en shocks. Echt triest!!!
Ik vind dat iedereen het recht heeft op zelfmoord, want niemand heeft ervoor gekozen om te leven. Zelf ben ik suïcidaal (geweest) en weet dus hoe verdomde moeilijk het is om echt voor het leven te kiezen. Ik zit nu in dagbehandeling en zie ook ernstig depressieve mensen om mij heen. Voor hun vind ik het erg triest dat ze de rest van hun leven moeten slijten in een psychiatrische instelling. Waarom geen euthanasie voor mensen die zo'n uitzichtloos leven hebben? Nu worden ze in leven gehouden met pillen, therapieeën en shocks. Echt triest!!!
Na een zelfdoding in mijn vriendenkring heb ik nogal een uitgebreide literatuurstudie gedaan over dit onderwerp.
Er bestaat een boek: 'Eerste hulp bij zelfdoding' van ik dacht R. Diekstra (hierover en over andere boeken van hem is indertijd nogal wat ophef geweest of het al dan niet plagiaat was, maar dat terzijde).
Hierin staat beschreven welke weg je het beste kan gaan als je het echt wilt. Het filtert iig de gevallen van opwelling er tussen uit. Andere boeken kiezen meer de kant van de hulpverlener of de (toekomstige?) achterblijvers.
Iemand die echt wilt hou je niet tegen, helaas voor de omgeving. Deze mensen mogen van mij, mits ze er maar goed over nagedacht hebben en afscheid genomen van de omgeving om het voor hen iets minder moeilijk/ beter begrijpbaar te maken.
Dus als je dapper genoeg bent om bewust deze keuze te maken, dan moet je ook dapper genoeg zijn om afscheid te nemen en natuurlijk zorgen dat niemand je weer bij elkaar moet puzzelen of van de stoep schrapen.
Er bestaat een boek: 'Eerste hulp bij zelfdoding' van ik dacht R. Diekstra (hierover en over andere boeken van hem is indertijd nogal wat ophef geweest of het al dan niet plagiaat was, maar dat terzijde).
Hierin staat beschreven welke weg je het beste kan gaan als je het echt wilt. Het filtert iig de gevallen van opwelling er tussen uit. Andere boeken kiezen meer de kant van de hulpverlener of de (toekomstige?) achterblijvers.
Iemand die echt wilt hou je niet tegen, helaas voor de omgeving. Deze mensen mogen van mij, mits ze er maar goed over nagedacht hebben en afscheid genomen van de omgeving om het voor hen iets minder moeilijk/ beter begrijpbaar te maken.
Dus als je dapper genoeg bent om bewust deze keuze te maken, dan moet je ook dapper genoeg zijn om afscheid te nemen en natuurlijk zorgen dat niemand je weer bij elkaar moet puzzelen of van de stoep schrapen.
Schaapjes aller landen verenigt u.
Veni, vidi, pavi (We came, we saw and we ate grass)
Veni, vidi, pavi (We came, we saw and we ate grass)
Ik denk dat als je aankondigt dat je afscheid komt nemen dat mensen maatregelen nemen om je tegen te houden...quote:Op maandag 11 december 2006 22:29 schreef Fjolle het volgende:
Dus als je dapper genoeg bent om bewust deze keuze te maken, dan moet je ook dapper genoeg zijn om afscheid te nemen
Ik ben dan toch wel voor een soort zelfmoordpil ofzo. Die moet niet vrij verkrijgbaar zijn, maar voor mensen die er echt bewust een keuze voor maken... (hoe ga je dat screenen is dan natuurlijk de volgende vraag...) dan kan je op een nette manier gaan. Zonder dat mensen stukjes hoeven te rapen enzo.
Fake it till you make it...
Je hoeft niet in real life afscheid te nemen, maar je kunt ook afscheidsbrieven schrijven aan je dierbaren. Het heeft 2 voordelen om dit te doen: Het eerste is dat je het voor de achterblijvers iets makkelijker maakt om ermee om te gaan al is het maar op langere termijn en het tweede is dat dit de laatste manier is om mensen tegen te houden. Als je zo'n brief schrijft moet je echt verdomd zeker van je zaak zijn. Je haalt zo iig de ongeluktjes ertussen uit en alleen mensen die het echt willen zullen doorzetten.quote:Op dinsdag 12 december 2006 09:16 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ik denk dat als je aankondigt dat je afscheid komt nemen dat mensen maatregelen nemen om je tegen te houden...
Ik ben dan toch wel voor een soort zelfmoordpil ofzo. Die moet niet vrij verkrijgbaar zijn, maar voor mensen die er echt bewust een keuze voor maken... (hoe ga je dat screenen is dan natuurlijk de volgende vraag...) dan kan je op een nette manier gaan. Zonder dat mensen stukjes hoeven te rapen enzo.
Dat van die pil ben ik volkomen met je eens.
Schaapjes aller landen verenigt u.
Veni, vidi, pavi (We came, we saw and we ate grass)
Veni, vidi, pavi (We came, we saw and we ate grass)
Afscheid nemen kan inderdaad ook met een brief. Daar ben ik ook wel voor.
Fake it till you make it...
vind ook wel dat mensen recht moeten hebben om een eind aan hun leven te maken wanneer ze dit zelf willen.
Maar het gevaar zit hier in,er zijn verschillende zelfmoorden,Een man die van een dak springt omdat zijn vrouw hem heeft bedrogen en dezelfde dag beneemt die zich van zijn leven,Dat is eigenlijk een beetje dwaas vind ik...,tuurlijk is het nooit niet prettig om ziets te verwerken maar om dan zomaar direct zonder na te denken je je van het leven beroven is niet echt aanvaardbaar en beetje egoistiisch.
Mensen die daartegenover een hels leven van lijden en afzien hebben gekend ,en dan belsiisen om er een eind aan te maken,Alle respect voor deze mensen en vind dat zeker helemaal geen egoisten,De mensen uit hun naaste omgeving kun je soms wel gebrek aan empatie aansmeren,want dikwijls staan deze zelfmoordenaars al heel lang alleen en zelfs hun familie vrienden kijken niet echt naar hun om.
de wereld is heus niet eerlijk en voor iedereen even mooi hoor,en degene die echt geen reden hebben om hier nog langer te blijven rond dwalen wachtend op een natuurlijke dood,waarom zouden die zichzelf niet van het leven mogen beroven...
Het zou alleen wat humaner moeten gaan,en een pilletje voor zachtjes in te slapen en nooit meer wakker te worden zou voor deze mensen zonder al te veel poes pas makkellijker moeten gemaakt worden om aan te komen.
mijd je ook al dat trein gespring en van daken afspringen enzo....djeezus ,je moet eens niet vragen door hoe een hel die op dat moment gaan ,als je je zo al van het leven wil benemen!!
zodus ,recht op zelfmoord,ja,mits je echt geen hoop meer hebt op enige voldoening in je leven..of hoop voor een betere toekomst
Maar het gevaar zit hier in,er zijn verschillende zelfmoorden,Een man die van een dak springt omdat zijn vrouw hem heeft bedrogen en dezelfde dag beneemt die zich van zijn leven,Dat is eigenlijk een beetje dwaas vind ik...,tuurlijk is het nooit niet prettig om ziets te verwerken maar om dan zomaar direct zonder na te denken je je van het leven beroven is niet echt aanvaardbaar en beetje egoistiisch.
Mensen die daartegenover een hels leven van lijden en afzien hebben gekend ,en dan belsiisen om er een eind aan te maken,Alle respect voor deze mensen en vind dat zeker helemaal geen egoisten,De mensen uit hun naaste omgeving kun je soms wel gebrek aan empatie aansmeren,want dikwijls staan deze zelfmoordenaars al heel lang alleen en zelfs hun familie vrienden kijken niet echt naar hun om.
de wereld is heus niet eerlijk en voor iedereen even mooi hoor,en degene die echt geen reden hebben om hier nog langer te blijven rond dwalen wachtend op een natuurlijke dood,waarom zouden die zichzelf niet van het leven mogen beroven...
Het zou alleen wat humaner moeten gaan,en een pilletje voor zachtjes in te slapen en nooit meer wakker te worden zou voor deze mensen zonder al te veel poes pas makkellijker moeten gemaakt worden om aan te komen.
mijd je ook al dat trein gespring en van daken afspringen enzo....djeezus ,je moet eens niet vragen door hoe een hel die op dat moment gaan ,als je je zo al van het leven wil benemen!!
zodus ,recht op zelfmoord,ja,mits je echt geen hoop meer hebt op enige voldoening in je leven..of hoop voor een betere toekomst
De vraag naar de acceptatie van zelfmoord, en de nogal negatieve vooroordelen hierover, is een complexe.
Ten eerste is er de ethische vraag. Het antwoord op de ethiek van zelfmoord is lastig. Deels omdat wij een groot geloof in de heiligheid van het leven hebben, deels omdat dood ons drukt op onze eigen sterfelijkheid. Er is echter ook in het moderne denken een groot respect voor zelfbeschikking.
Dan is er de morele vraag, wat doe je de omgeving aan. Tenslotte is er de pathologische vraag, is de zelfmoord een gegeven, of is de zelfmoordenaar ziek?
Ik heb niet alle antwoorden, en voor zover ik die heb, ga ik die even hier niet geven. Wat mij opvalt is dat er een vrij grote mate van vooroordelen bestaat over zelfmoord. Dat is best hoor, maar voor de deelnemers aan de discussie die wel serieus de discussie voeren, zijn die vooroordelen nogal pijnlijk.
Een zelfmoord is altijd ingrijpend. Zelfs als de poging faalt. Zelf heb ik een aantal pogingen gedaan, waarvan er een zo hilarisch is dat zelfs de psychiater hier de slappe lach van kreeg. De enige poging waarbij het overigens bijna bij lukte, roept nog steeds woede op dat er is ingegrepen, al is dat nu ruim tien jaar geleden.
Het recht op zelfmoord, of eigenlijk het recht op zelfbeschikking, is absoluut. Niemand heeft het recht om iemand dat te verhinderen. Wat overigens niet betekent dat men geen actie mag ondernemen, maar iemand met alle geweld verhinderen te overlijden is pure martelarij.
Er is, zoals Viking al aangeeft, voor veel dingen geen oplossing. Er zijn zelfs situaties te bedenken waar men een zelfmoord als een hoog achtbaar gegeven kan beschouwen, bijvoorbeeld de zelfmoord van Romeo, in Romeo en Julia.
Eigenlijk is het meer dat wij moeten leren met zelfmoord om te gaan, dan dat wij het recht hebben hier over te oordelen.
Ten eerste is er de ethische vraag. Het antwoord op de ethiek van zelfmoord is lastig. Deels omdat wij een groot geloof in de heiligheid van het leven hebben, deels omdat dood ons drukt op onze eigen sterfelijkheid. Er is echter ook in het moderne denken een groot respect voor zelfbeschikking.
Dan is er de morele vraag, wat doe je de omgeving aan. Tenslotte is er de pathologische vraag, is de zelfmoord een gegeven, of is de zelfmoordenaar ziek?
Ik heb niet alle antwoorden, en voor zover ik die heb, ga ik die even hier niet geven. Wat mij opvalt is dat er een vrij grote mate van vooroordelen bestaat over zelfmoord. Dat is best hoor, maar voor de deelnemers aan de discussie die wel serieus de discussie voeren, zijn die vooroordelen nogal pijnlijk.
Een zelfmoord is altijd ingrijpend. Zelfs als de poging faalt. Zelf heb ik een aantal pogingen gedaan, waarvan er een zo hilarisch is dat zelfs de psychiater hier de slappe lach van kreeg. De enige poging waarbij het overigens bijna bij lukte, roept nog steeds woede op dat er is ingegrepen, al is dat nu ruim tien jaar geleden.
Het recht op zelfmoord, of eigenlijk het recht op zelfbeschikking, is absoluut. Niemand heeft het recht om iemand dat te verhinderen. Wat overigens niet betekent dat men geen actie mag ondernemen, maar iemand met alle geweld verhinderen te overlijden is pure martelarij.
Er is, zoals Viking al aangeeft, voor veel dingen geen oplossing. Er zijn zelfs situaties te bedenken waar men een zelfmoord als een hoog achtbaar gegeven kan beschouwen, bijvoorbeeld de zelfmoord van Romeo, in Romeo en Julia.
Eigenlijk is het meer dat wij moeten leren met zelfmoord om te gaan, dan dat wij het recht hebben hier over te oordelen.
Op donderdag 17 januari 2008 15:49 schreef Burdie het volgende: Je bent in elk geval niet zo'n ingelikt en opgeschoten pubertje die wel even de wijsneus uit gaat hangen
Voor de mensen die vinden dat zelfmoord een (onschendbaar) recht is: als je dochter van 18 haar vriendje verliest en ze weet niet met haar verdriet om te gaan, terwijl ze daarvoor nooit suicidaal is, mag je haar dan dus niet tegenhouden zelfmoord te plegen?
Ik vind het allemaal principieel heel mooi klinken dat recht op zelfmoord, maar het heeft in de praktijk wel hele ernstige consequenties voor de mensen die om stompzinnige redenen zelfmoordpoging(en) doen en hun familie e.d. Volgens mij mag er wel enige nuance in dan. Je moet niet alleen kijken vanuit het slachtoffer bezien, naar de mensen die al jaren lijden en waarbij het redelijk is om ze te laten doen wat ze willen, maar ook naar de gevolgen voor de nabestaanden, en dan met name die waarbij het niet volgens jezelf rechtmatig is om zelfmoord te plegen. De meeste zelfmoorden worden toch ook in de adolescentie/jong volwassenheid gepleegd? Velen van hen mogen hun halve/hele leven al ongelukkig zijn geweest, 20 is een béétje jong om te bepalen dat de rest van je leven geen zin meer heeft; want wat zijn 20 op 80 jaren? Wegen die 20 jaren ongeluk op tegen de 60 gelukkige? En al die mensen die achteraf blij zijn dat hun poging niet gelukt is? Als het wel gelukt was waren ze voor altijd weggeweest voor de mensen die van hen houden.
Ik vind het allemaal principieel heel mooi klinken dat recht op zelfmoord, maar het heeft in de praktijk wel hele ernstige consequenties voor de mensen die om stompzinnige redenen zelfmoordpoging(en) doen en hun familie e.d. Volgens mij mag er wel enige nuance in dan. Je moet niet alleen kijken vanuit het slachtoffer bezien, naar de mensen die al jaren lijden en waarbij het redelijk is om ze te laten doen wat ze willen, maar ook naar de gevolgen voor de nabestaanden, en dan met name die waarbij het niet volgens jezelf rechtmatig is om zelfmoord te plegen. De meeste zelfmoorden worden toch ook in de adolescentie/jong volwassenheid gepleegd? Velen van hen mogen hun halve/hele leven al ongelukkig zijn geweest, 20 is een béétje jong om te bepalen dat de rest van je leven geen zin meer heeft; want wat zijn 20 op 80 jaren? Wegen die 20 jaren ongeluk op tegen de 60 gelukkige? En al die mensen die achteraf blij zijn dat hun poging niet gelukt is? Als het wel gelukt was waren ze voor altijd weggeweest voor de mensen die van hen houden.
Een hoog achtbaar gegeven? Dat Romeo zichzelf doodmaakt omdat zijn vriendinnetje dood is? Die zelfmoord mag je 'romantisch' vinden maar je kan het toch moeilijk goed of achtenswaardig vinden als iemand om zo'n kutreden zichzelf van het leven berooft en weet ik veel hoeveel mensen in verdriet achterlaat.quote:Op woensdag 13 december 2006 03:37 schreef Inekris het volgende:
Er is, zoals Viking al aangeeft, voor veel dingen geen oplossing. Er zijn zelfs situaties te bedenken waar men een zelfmoord als een hoog achtbaar gegeven kan beschouwen, bijvoorbeeld de zelfmoord van Romeo, in Romeo en Julia.
Die zelfmoord mag je 'romantisch' vinden maar je kan het toch moeilijk goed of achtenswaardig vinden als iemand om zo'n kutreden zichzelf van het leven berooft en weet ik veel hoeveel mensen in verdriet achterlaat.
Kanttekening: da's een eenzijdig afscheid. Nabestaanden zullen altijd achterblijven met vragen die nooit meer beantwoord kunnen worden. (als er alleen sprake is van een brief) Op die manier heeft alleen diegene die zelfmoord heeft gepleegd afscheid genomen.quote:Op dinsdag 12 december 2006 09:34 schreef Nijna het volgende:
Afscheid nemen kan inderdaad ook met een brief. Daar ben ik ook wel voor.
Niet dat ik vind dat iemand persee iedereen op de hoogte moet stellen; want dan gaat het feest over het algemeen toch niet door.
Mensen die zelfmoord willen plegen moeten wat mij betreft eenmalig naar een psychiater en als uit dat gesprek komt dat ie het echt wenst dan zou het een recht moeten zijn. Die persoon wilt het zelf, familie heeft er geen reet mee te maken en het is op den duur goed voor de huizenprijs als het maar een beetje aanslaat.
Ok, dat laatste is ietwat cru, maar je begrijpt wat ik bedoel.
Ok, dat laatste is ietwat cru, maar je begrijpt wat ik bedoel.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
exactquote:Op woensdag 13 december 2006 07:48 schreef jogy het volgende:
Mensen die zelfmoord willen plegen moeten wat mij betreft eenmalig naar een psychiater en als uit dat gesprek komt dat ie het echt wenst dan zou het een recht moeten zijn. Die persoon wilt het zelf, familie heeft er geen reet mee te maken en het is op den duur goed voor de huizenprijs als het maar een beetje aanslaat.
Ok, dat laatste is ietwat cru, maar je begrijpt wat ik bedoel.
en diginoob, je bent een harteloze idioot.
I mean no harm
Zie in deze laatste zin de reden voor mijn advies tot het schrijven van die bewuste brief.quote:Op woensdag 13 december 2006 07:43 schreef diginoob het volgende:
[..]
Kanttekening: da's een eenzijdig afscheid. Nabestaanden zullen altijd achterblijven met vragen die nooit meer beantwoord kunnen worden. (als er alleen sprake is van een brief) Op die manier heeft alleen diegene die zelfmoord heeft gepleegd afscheid genomen.
Niet dat ik vind dat iemand persee iedereen op de hoogte moet stellen; want dan gaat het feest over het algemeen toch niet door.
Waarom? Ik zie echt geen enkele reden voor deze opmerking?quote:Op woensdag 13 december 2006 08:23 schreef pomtiedom het volgende:
[..]
en diginoob, je bent een harteloze idioot.
Schaapjes aller landen verenigt u.
Veni, vidi, pavi (We came, we saw and we ate grass)
Veni, vidi, pavi (We came, we saw and we ate grass)
Gebrek aan inleving.quote:Op woensdag 13 december 2006 10:00 schreef Fjolle het volgende:
[..]
Zie in deze laatste zin de reden voor mijn advies tot het schrijven van die bewuste brief.
[..]
Waarom? Ik zie echt geen enkele reden voor deze opmerking?
I mean no harm
Volgens mij is dat niet gezegd... dat je haar niet mag tegenhouden. Ik denk dat dat ook een stukje zorg is naar de mensen met wie je omgaat. Natuurlijk wil je niet iemand die dichtbij je staat (of wat verder af) verliezen door zelfdoding. Ik denk ook dat het de eerste reactie is om iemand tegen te willen houden. Lijkt mij een vrij logische reactie...quote:Op woensdag 13 december 2006 07:38 schreef diginoob het volgende:
Voor de mensen die vinden dat zelfmoord een (onschendbaar) recht is: als je dochter van 18 haar vriendje verliest en ze weet niet met haar verdriet om te gaan, terwijl ze daarvoor nooit suicidaal is, mag je haar dan dus niet tegenhouden zelfmoord te plegen?
quote:De meeste zelfmoorden worden toch ook in de adolescentie/jong volwassenheid gepleegd? Velen van hen mogen hun halve/hele leven al ongelukkig zijn geweest, 20 is een béétje jong om te bepalen dat de rest van je leven geen zin meer heeft; want wat zijn 20 op 80 jaren? Wegen die 20 jaren ongeluk op tegen de 60 gelukkige?
Jij vind 20 te jong om dat te kunnen bepalen, maar ik denk dat dat ieders eigen inschatting is. En wie zegt dat na die 20 rot jaren die andere 60 wel gelukkig(er) zullen zijn...
Fijn voor die mensen dat ze zich realiseren dat de dood toch niet is wat ze echt wilden. En prettig dat ze dan toch nog leven. Andersom zul je nooit horen dat er mensen zijn die blij zijn dat hun poging gelukt is, want dat kan niet...quote:En al die mensen die achteraf blij zijn dat hun poging niet gelukt is? Als het wel gelukt was waren ze voor altijd weggeweest voor de mensen die van hen houden.
Fake it till you make it...
Ja, het is een eenzijdig afscheid... Maar je zegt het zelf al in je laatste zin, als je iedereen op de hoogte zou stellen dan gaat het niet door...quote:Op woensdag 13 december 2006 07:43 schreef diginoob het volgende:
[..]
Kanttekening: da's een eenzijdig afscheid. Nabestaanden zullen altijd achterblijven met vragen die nooit meer beantwoord kunnen worden. (als er alleen sprake is van een brief) Op die manier heeft alleen diegene die zelfmoord heeft gepleegd afscheid genomen.
Niet dat ik vind dat iemand persee iedereen op de hoogte moet stellen; want dan gaat het feest over het algemeen toch niet door.
Fake it till you make it...
quote:Op woensdag 13 december 2006 08:23 schreef pomtiedom het volgende:
[..]
exact
en diginoob, je bent een harteloze idioot.
Argumentatie?
Najaaaah, je kan me een boel verwijten maar gebrek aan inleving dus niet. Ik leef me in in ALLE betrokkenen, in plaats van alleen in diegene die dood wilt. Als jouw dochter van 18 zelfmoord pleegt omdat haar vriendje het uit heeft gemaakt wil ik nog wel eens weten hoe goed je je kan 'inleven'.quote:
Bovendien, ik weet er alles van, ik heb tot aan mijn 19e geworsteld om te blijven leven en ik heb een 16-pagina tellende analyse en beoordeling over dit thema geschreven, dus het lijkt me dat je beter je mond kan houden met je debiele vooroordelen.
Familie heeft er geen reet mee te maken? Je bent emotioneel verbonden met je familie of je het leuk vind of niet en een beetje rekening met ze houden kan echt geen kwaad, hoor. Je moet niet doorschieten in je individualisme.quote:Op woensdag 13 december 2006 07:48 schreef jogy het volgende:
Mensen die zelfmoord willen plegen moeten wat mij betreft eenmalig naar een psychiater en als uit dat gesprek komt dat ie het echt wenst dan zou het een recht moeten zijn. Die persoon wilt het zelf, familie heeft er geen reet mee te maken en het is op den duur goed voor de huizenprijs als het maar een beetje aanslaat.
Ok, dat laatste is ietwat cru, maar je begrijpt wat ik bedoel.
En waar slaat het op, eenmalig naar een psychiater? Zelfmoord is m.i. pas een recht als het aan bepaalde voorwaarden verbonden is. En daar valt zeker niet onder dat iemand binnen een week zo'n beslissing kan nemen.
Tuurlijk is dat ieders eigen inschatting, ik zeg alleen maar wat ik vind. Je weet toch dat er ontzettend veel mensen zijn die heel lang ongelukkig zijn geweest en toch weer gelukkig worden. En idd, je weet ook niet of je ooit gelukkig gaat worden en wanneer dat dan zal zijn. Ik zeg dus ook niet dat je je hele leven moet blijven aanmodderen, maar op je 20e zelfmoord plegen vind ik gewoon een slecht plan. Als je nog enigszins een keuzemogelijkheid hebt en het te verdragen valt dan zeg ik: volhouden.quote:Op woensdag 13 december 2006 13:16 schreef Nijna het volgende:
Jij vind 20 te jong om dat te kunnen bepalen, maar ik denk dat dat ieders eigen inschatting is. En wie zegt dat na die 20 rot jaren die andere 60 wel gelukkig(er) zullen zijn...
[..]
Fijn voor die mensen dat ze zich realiseren dat de dood toch niet is wat ze echt wilden. En prettig dat ze dan toch nog leven. Andersom zul je nooit horen dat er mensen zijn die blij zijn dat hun poging gelukt is, want dat kan niet...
Tuurlijk heeft iedereen recht op zelfmoord.
Lijkt me logisch, waarom zou je moeten leven voor andere mensen. Het enige probleem wat ik me kan voorstellen is dat mensen niet zelfmoord moeten plegen als ze nog geen behadeling zijn ondergaan.
De medische wereld kan niet alles aanpakken en kunnnen er zeker niet voor zorgen dat iedereen zich na een klote periode weer beter gaat voelen.
Leven hoeft idd niet makkelijk te zijn, maar het hoeft ook niet overdreven moeilijk te zijn. Leven voor iemand anders, dat vind ik pas overdreven.
En idd, het is moeilijk te bevatten dat iemand zelfmoord pleegt, vooral als je zelf lekker in je vel zit of de problemen de baas bent geweest die je tot nu toe bent tegengekomen. Dat wil echter nog niet zeggen dat je daarom niet kan accepteren dat mensen daar niet voor kiezen.
Sommigen mensen weten nu eenmaal dat het nooit geweldig zal worden en dat ze nooit zo intens kunnen genieten van bepaalde dingen zoals jij dat doet. Wees daarom extra blij met jezelf, maar val andere mensen er niet op aan.
Als er wel recht op zelfmoord gaat bestaan dant scheelt dat een heleboel andere zelfmoorden en trauma's+onzekerheid.
Lijkt me logisch, waarom zou je moeten leven voor andere mensen. Het enige probleem wat ik me kan voorstellen is dat mensen niet zelfmoord moeten plegen als ze nog geen behadeling zijn ondergaan.
De medische wereld kan niet alles aanpakken en kunnnen er zeker niet voor zorgen dat iedereen zich na een klote periode weer beter gaat voelen.
Leven hoeft idd niet makkelijk te zijn, maar het hoeft ook niet overdreven moeilijk te zijn. Leven voor iemand anders, dat vind ik pas overdreven.
En idd, het is moeilijk te bevatten dat iemand zelfmoord pleegt, vooral als je zelf lekker in je vel zit of de problemen de baas bent geweest die je tot nu toe bent tegengekomen. Dat wil echter nog niet zeggen dat je daarom niet kan accepteren dat mensen daar niet voor kiezen.
Sommigen mensen weten nu eenmaal dat het nooit geweldig zal worden en dat ze nooit zo intens kunnen genieten van bepaalde dingen zoals jij dat doet. Wees daarom extra blij met jezelf, maar val andere mensen er niet op aan.
Als er wel recht op zelfmoord gaat bestaan dant scheelt dat een heleboel andere zelfmoorden en trauma's+onzekerheid.
Je weet helemaal niet dat het nooit geweldig zal worden, je weet niet hoe je toekomst eruit ziet en of die gelukkig of ongelukkig is. Ik ken pas geluk sinds 3/4 jaar; daarvoor was ik nooit gelukkig waarvan vele jaren diep ongelukkig. Ik had geen reden om aan te nemen dat dat ooit zou veranderen. Ik vind het helemaal niet moeilijk te bevatten dat iemand zelfmoord pleegt, hoe kom je daarbij?quote:Op woensdag 13 december 2006 13:39 schreef Wolter het volgende:
Tuurlijk heeft iedereen recht op zelfmoord.
Lijkt me logisch, waarom zou je moeten leven voor andere mensen. Het enige probleem wat ik me kan voorstellen is dat mensen niet zelfmoord moeten plegen als ze nog geen behadeling zijn ondergaan.
De medische wereld kan niet alles aanpakken en kunnnen er zeker niet voor zorgen dat iedereen zich na een klote periode weer beter gaat voelen.
Leven hoeft idd niet makkelijk te zijn, maar het hoeft ook niet overdreven moeilijk te zijn. Leven voor iemand anders, dat vind ik pas overdreven.
En idd, het is moeilijk te bevatten dat iemand zelfmoord pleegt, vooral als je zelf lekker in je vel zit of de problemen de baas bent geweest die je tot nu toe bent tegengekomen. Dat wil echter nog niet zeggen dat je daarom niet kan accepteren dat mensen daar niet voor kiezen.
Sommigen mensen weten nu eenmaal dat het nooit geweldig zal worden en dat ze nooit zo intens kunnen genieten van bepaalde dingen zoals jij dat doet. Wees daarom extra blij met jezelf, maar val andere mensen er niet op aan.
Als er wel recht op zelfmoord gaat bestaan dant scheelt dat een heleboel andere zelfmoorden en trauma's+onzekerheid.
Als er wel recht op zelfmoord gaat bestaan (voor iedereen) krijgen we pas een hoop trauma's en zelfmoorden. Want 1 persoon die zelfmoord pleegt staat in verbinding met 20 familieleden/vrienden en geloof me, die hebben dan een extra reden om een trauma op te lopen of zelfmoord te plegen. Dus waar je dat vandaan haalt weet ik echt niet.
Mensen hebben vind ik het recht als:
- iemand al jaren (8+ jaar na volwassenwording voor de wet ofzo) ernstig ongelukkig is
- therapie en medicijnen onvoldoende helpen
- betrokkene geen sprankje hoop meer heeft voor de toekomst
- alle gevolgen heeft overwogen
- en voor de wet volwassen is.
Dan is het noch laf noch egoïstisch.
En anders staat hun zelfmoordswil niet in verhouding met de pijn die ze vervolgens veroorzaken.
Veel mensen die buiten dat clubje zijn worden geconfronteerd met de dood van iemand anders. Neem als voorbeeld treinmachinisten. Dat zou dan tot verleden tijd behoren. Ik heb het ook over weloverwogen zelfmoord, geen impulsieve zelfmoord. Weloverwogen zelfmoord is zeker niet te voorkomen. Ik ken verhalen over mensen die zelfs in een wc van de gevangenis het voor mekaar krijgen om zelfmoord te plegen. Zonder riem of wat dan ook.quote:Op woensdag 13 december 2006 13:48 schreef diginoob het volgende:
[..]
Je weet helemaal niet dat het nooit geweldig zal worden, je weet niet hoe je toekomst eruit ziet en of die gelukkig of ongelukkig is. Ik ken pas geluk sinds 3/4 jaar; daarvoor was ik nooit gelukkig waarvan vele jaren diep ongelukkig. Ik had geen reden om aan te nemen dat dat ooit zou veranderen. Ik vind het helemaal niet moeilijk te bevatten dat iemand zelfmoord pleegt, hoe kom je daarbij?
Als er wel recht op zelfmoord gaat bestaan (voor iedereen) krijgen we pas een hoop trauma's en zelfmoorden. Want 1 persoon die zelfmoord pleegt staat in verbinding met 20 familieleden/vrienden en geloof me, die hebben dan een extra reden om een trauma op te lopen of zelfmoord te plegen. Dus waar je dat vandaan haalt weet ik echt niet.
Mensen hebben vind ik het recht als:
- iemand al jaren (8+ jaar na volwassenwording voor de wet ofzo) ernstig ongelukkig is
- therapie en medicijnen onvoldoende helpen
- betrokkene geen sprankje hoop meer heeft voor de toekomst
- alle gevolgen heeft overwogen
- en voor de wet volwassen is.
Dan is het noch laf noch egoïstisch.
En anders staat hun zelfmoordswil niet in verhouding met de pijn die ze vervolgens veroorzaken.
Zelfmoord is altijd moeilijk. Hoe moeilijk je het ze echter ook gaat maken, het haalt toch geen fuck uit.
Ik denk dat daar niet echt objectieve maatstaven voor aan te geven zijn. Verder kun je met de juiste medicijnen iemand zich aphatisch genoeg laten voelen om geen zelfmoord te beramen, maar of dat dan een oplossing is..quote:Op woensdag 13 december 2006 13:48 schreef diginoob het volgende:
En anders staat hun zelfmoordswil niet in verhouding met de pijn die ze vervolgens veroorzaken.
Hoe moreel verwerpelijk het soms ook is om zelfmoord te plegen, je kunt iemand ook niet dwingen te leven zonder zelf moreel verwerpelijk te zijn uit een subjectiviteitsbeginsel. Zelfmoord valt dan buiten algemene maatstaven en we moeten accepteren dat de mensen die zelfmoord plegen of pogen te plegen zichzelf dit recht toeeigenen omdat het een persoonlijke keuze is of zelfmoordig rechtmatig of niet is.
In principe hééft je familie er echt helemaal geen ene drol mee te maken hoor. De persoon in kwestie moet voor zichzelf beslissen of de overweging van familie/vrienden zwaar genoeg is om het dan maar te laten. En die ene keer naar de psych, als het na één keer consult nog niet duidelijk is of het voor de persoon zelf mogelijk is om weer lol in het leven te krijgen dan zou er een vervolg kunnen komen.quote:Op woensdag 13 december 2006 13:33 schreef diginoob het volgende:
[..]
Familie heeft er geen reet mee te maken? Je bent emotioneel verbonden met je familie of je het leuk vind of niet en een beetje rekening met ze houden kan echt geen kwaad, hoor. Je moet niet doorschieten in je individualisme.
En waar slaat het op, eenmalig naar een psychiater? Zelfmoord is m.i. pas een recht als het aan bepaalde voorwaarden verbonden is. En daar valt zeker niet onder dat iemand binnen een week zo'n beslissing kan nemen.
Echter vind ik persoonlijk dat er een te groot stigma op zelfmoord hangt. Ja, het is zonde om je leven voortijdig te beëindigen maar als je om welke manier dan ook er geen gat meer in ziet waarom in godensnaam dan nog gedwongen verder leven, ik zie het punt niet. Het is jouw leven en door eeuwenlange indoctrinatie via bepaalde religies waar onze samenleving vandaag de dag nog steeds de invloeden van ondervindt hangt er een taboe op. Iemand wilt zijn leven beëindigen? Doe maar, ga je gang. Juist niet uit apathie maar omdat je iedereen zijn geluk gunt en als iemand deze niet kan vinden en ervoor kiest om te sterven moet die keuze een recht zijn en niet een crimineel feit.
Het concult geldt dus om de 'boehoe mijn vriendje heeft het uitgemaakt, ik wil niet meer verder leven ' mensen eruit te vissen. Want ja, die moeten gewoon even leren leven en niet zo dramaqueenen. De mensen die al tijden met een depressie worstelen, alles hebben zien vergaan of uberhaupt geen plezier/nut in het leven zien moet de mogelijkheid hebben om met een beetje waardigheid te sterven en niet alleen in een kamertje of in stukjes onder de trein.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Bedoel je het boek 'Je verdriet voorbij' van Rene Diekstra? Ik heb even op google gekeken maar kon de titel die jij noemde niet vinden. Dit boekje heb ik zelf:quote:Op maandag 11 december 2006 22:29 schreef Fjolle het volgende:
Na een zelfdoding in mijn vriendenkring heb ik nogal een uitgebreide literatuurstudie gedaan over dit onderwerp.
Er bestaat een boek: 'Eerste hulp bij zelfdoding' van ik dacht R. Diekstra (hierover en over andere boeken van hem is indertijd nogal wat ophef geweest of het al dan niet plagiaat was, maar dat terzijde).
Hierin staat beschreven welke weg je het beste kan gaan als je het echt wilt. Het filtert iig de gevallen van opwelling er tussen uit. Andere boeken kiezen meer de kant van de hulpverlener of de (toekomstige?) achterblijvers.
Diekstra, Rene W. F.
"Je verdriet voorbij"
Een denkwijzen over zelfdoding voor jongeren en de mensen om hen heen.
A.W. Bruna Uitgevers, Utrecht 1991
ISBN 90-229-8012-X
Ik vond het vooral prettig om te lezen dat zelfmoord niet 'fout' is en dat je echt de kans krijgt om goed na te denken over zelfmoord. Het hoeft niet, maar het mag!
En die uitgebreide literatuurstudie die je hebt gedaan, was dat voor studie of echt voor jezelf?
Ik zou in mijn boeken en verslagen moeten gaan duiken om precieze titels te achterhalen. Misschien was dit boek niet van diekstra maar van een ander. Maar het was een ander boek dan datgene wat jij hier noemt.quote:Op woensdag 13 december 2006 21:19 schreef Sabsie het volgende:
[..]
Bedoel je het boek 'Je verdriet voorbij' van Rene Diekstra? Ik heb even op google gekeken maar kon de titel die jij noemde niet vinden. Dit boekje heb ik zelf:
Diekstra, Rene W. F.
"Je verdriet voorbij"
Een denkwijzen over zelfdoding voor jongeren en de mensen om hen heen.
A.W. Bruna Uitgevers, Utrecht 1991
ISBN 90-229-8012-X
Ik vond het vooral prettig om te lezen dat zelfmoord niet 'fout' is en dat je echt de kans krijgt om goed na te denken over zelfmoord. Het hoeft niet, maar het mag!
En die uitgebreide literatuurstudie die je hebt gedaan, was dat voor studie of echt voor jezelf?
Die literatuurstudie was gecombineerd. Net een zefdoding van een goede vriend meegemaakt en een keuze-vak op de lerarenopleiding.
Schaapjes aller landen verenigt u.
Veni, vidi, pavi (We came, we saw and we ate grass)
Veni, vidi, pavi (We came, we saw and we ate grass)
Ja, dat is een ander probleem. Als iemand echt wilt is ie niet te stoppen. Maar daar gaat wel een heel verhaal aan vooraf en daar moet adequaat op gereageerd worden. Daarnaast zijn er mensen die het doen als wanhoopskreet maar niet echt dood willen, of mensen die het ondoordacht doen. Misschien ook dat gedwongen behandeling/opname niet helpt of werkt, alleen al bijv. omdat de persoon niet meewerkt, maar het valt te proberen en ik geloof niet dat het niks voorkomt of 0% succes heeft. Al was het 1% succes, dan vind ik het het waard om te proberen gezien de desastreuze gevolgen.quote:Op woensdag 13 december 2006 14:16 schreef Wolter het volgende:
[..]
Veel mensen die buiten dat clubje zijn worden geconfronteerd met de dood van iemand anders. Neem als voorbeeld treinmachinisten. Dat zou dan tot verleden tijd behoren. Ik heb het ook over weloverwogen zelfmoord, geen impulsieve zelfmoord. Weloverwogen zelfmoord is zeker niet te voorkomen. Ik ken verhalen over mensen die zelfs in een wc van de gevangenis het voor mekaar krijgen om zelfmoord te plegen. Zonder riem of wat dan ook.
Zelfmoord is altijd moeilijk. Hoe moeilijk je het ze echter ook gaat maken, het haalt toch geen fuck uit.
Bij mij werkte het trouwens erg goed dat mijn ouders gingen huilen. Dat maakte hun verdriet 'tastbaar' en was voor mij een reden om er i.i.g extra goed over na te denken.
Nou ja, het is maar hoe je het bekijkt. In principe zou ik ook zeggen: het is niet zo dat de familie samen met de persoon beslist, iha. Iemand beslist zelf, of de familie beslist (voor zover dat kan) voor de persoon door hem gedwongen te laten opnemen of iets dergelijks. Het gaat zelden in 'goed overleg en met een eensgezinde uitkomst.'quote:Op woensdag 13 december 2006 14:48 schreef jogy het volgende:
[..]
In principe hééft je familie er echt helemaal geen ene drol mee te maken hoor. De persoon in kwestie moet voor zichzelf beslissen of de overweging van familie/vrienden zwaar genoeg is om het dan maar te laten. En die ene keer naar de psych, als het na één keer consult nog niet duidelijk is of het voor de persoon zelf mogelijk is om weer lol in het leven te krijgen dan zou er een vervolg kunnen komen.
Maar....dat wil niet zeggen dat je familie er niks mee te maken heeft want die heeft er alles mee te maken.
Ik vind wel dat er meer begrip mag komen taz zelfmoord en dat het geen taboe moet zijn om over te praten. En gedwongen verder leven heeft zoals ik al zei zin in gevallen die niet aan de genoemde voorwaarden voldoen (zie andere post), aangezien zij alle kans of waarschijnlijkheid hebben later gelukkig te worden en/of blij dat ze het niet gedaan hebben en daarnaast de familie/vrienden e.d enorme trauma's en ellende helpt te voorkomen. Waarom is dat geen goede reden? Hoezo moet het altijd alleen maar over jezelf gaan; wat is er mis mee om te voorkomen dat andere mensen hun leven verpest wordt? Voor mensen die diep zitten is dat misschien geen overweging meer want dan kunnen ze niet meer maar als je nog wel kan, vind ik dat een hele goede reden om te blijven leven. Waarom zou je, als je meer leed veroorzaakt bij andere mensen dan dat je in je eentje hebt, zelfmoord plegen?quote:Op woensdag 13 december 2006 14:48 schreef jogy het volgende:
Echter vind ik persoonlijk dat er een te groot stigma op zelfmoord hangt. Ja, het is zonde om je leven voortijdig te beëindigen maar als je om welke manier dan ook er geen gat meer in ziet waarom in godensnaam dan nog gedwongen verder leven, ik zie het punt niet. Het is jouw leven en door eeuwenlange indoctrinatie via bepaalde religies waar onze samenleving vandaag de dag nog steeds de invloeden van ondervindt hangt er een taboe op. Iemand wilt zijn leven beëindigen? Doe maar, ga je gang. Juist niet uit apathie maar omdat je iedereen zijn geluk gunt en als iemand deze niet kan vinden en ervoor kiest om te sterven moet die keuze een recht zijn en niet een crimineel feit.
Het is jouw leven VERBONDEN met dat van anderen. Ik vind het zo naïef om te denken dat het altijd alleen maar om jezelf draait alsof wat je doet geen effect heeft op anderen. Als het om minder grote issues gaat houden we toch ook rekening met anderen, om mensen geen pijn te doen bijvoorbeeld? Maar als je zelf lijdt mag het ineens niet meer, dan mogen we alleen maar aan onszelf denken terwijl er heel veel betrokkenen zijn? Mensen die dat vinden geven mij de indruk asociaal, naïef en ondoordacht te zijn en een overduidelijk product van het individualisme. (waar ik tot op zekere hoogte overigens voor ben). Vrijheid van jezelf gaat niet boven alles. Je denkt dat het automatisch in iemands belang is om zelfmoord te plegen, maar dat is dus niet zo. Want ten eerste weet je niet wat er na de dood is en ten tweede, als iemand anders door vol te houden wel gelukkig was geworden is het niet in zijn belang om zelfmoord te plegen en ten derde betrek je dan alleen de belangen van de persoon in kwestie, en niet van alle andere betrokkenen erbij; alsof die geen-enkel recht van spreken hebben en alsof die nergens wat mee te maken hebben; terwijl hun leven verkloot kan worden of anderszins hele nare gevolgen kan ondervinden als hun naaste zelfmoord pleegt.
Als een familielid geen enkele rekening houdt met de persoon die dood wil vind ik dat even naïef, asociaal en ondoordacht overigens.
Dat had je niet gezegd. Het klonk alsof iedereen die na zo'n gesprek nog dood wilde zijn gang kon gaan, ongeacht de reden.quote:Op woensdag 13 december 2006 14:48 schreef jogy het volgende:
Het concult geldt dus om de 'boehoe mijn vriendje heeft het uitgemaakt, ik wil niet meer verder leven ' mensen eruit te vissen. Want ja, die moeten gewoon even leren leven en niet zo dramaqueenen. De mensen die al tijden met een depressie worstelen, alles hebben zien vergaan of uberhaupt geen plezier/nut in het leven zien moet de mogelijkheid hebben om met een beetje waardigheid te sterven en niet alleen in een kamertje of in stukjes onder de trein.
|
|
