Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt? #3

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:51 schreef eleusis het volgende:

[..]

Ik denk dat er weinig vrouwen zullen zijn die wat dat betreft op de man zullen vertrouwen.

daarom moeten ze daarnaast ookgewoon de pil blijven slikken of een ring indoen of injecties of weetikveelwat er allemaal niet meer voor mogelijkheden zijn

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:49 schreef eleusis het volgende:

[..]

Nee hoor. Ik vind de gangbare alimentatiebedragen heel goed betaalbaar voor een fulltime opvoedservice.

Tja, ik vind ook dat directeuren voldoende verdienen dat ze mij maandelijks een leuk bedrag mogen schenken, zonder dat ze daar feitelijk zelf minder van worden.

Het gaat hier natuurlijk dan vooral ook om het principe. Je erkent het kind niet, terwijl je daar wettelijk toe wordt gedwongen.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:49 schreef eleusis het volgende:
En dan kan je ook nog verzinnen of je misschien af en toe een weekendje leuke dingen met het kind gaat doen. Of niet. Waar je maar zin in hebt.

Ja, maar dat kun jij niet bepalen voor een andere man. Jij hoeft een andere man niet op te leggen welke voordelen het vaderschap met zich meebrengt.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:51 schreef eleusis het volgende:

[..]

Ik denk dat er weinig vrouwen zullen zijn die wat dat betreft op de man zullen vertrouwen.

Pardon? Het is toch overduidelijk wanneer een man wel of geen condoom om heeft gedaan? Dat is geen kwestie van vertrouwen, maar een kwestie van een eenvoudige blik werpen op het mannelijk lid.

piem0ls

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:55 schreef motorbloempje het volgende:
piem0ls

Nou ja, alleen voelen volstaat denk ik ook wel.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:56 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Nou ja, alleen voelen volstaat denk ik ook wel.

fluffy condooms zou dat niets zijn?

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:49 schreef motorbloempje het volgende:
ja, een aantal keer,maar je blijft hameren dat het emotioneel zwaar wordt om een abortus te ondergaan, an sich, persé, etc.

terwijl ik dat echt niet zo zie, voor mijzelf

En er wordt ook op gehamerd dat wat ik vind belachelijk is, dat wat ik zeg gezeik is, enzovoort. Over hameren gesproken dit komt van twee kanten hoor, dat is alles wat ik zeg.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:50 schreef servus_universitas het volgende:
Maar dat is dan een situatie waar de vrouw kennelijk mee instemt. Ze kan ook zeggen: condoom om of anders geen toegang.

Vrijwel geen enkele man gaat daarmee akkoord. Misschien dat sommigen dan heel principeel zeggen dan maar geen relatie, maar ik vind het nogal wat om te zeggen dat een vrouw er zelf om heeft gevraagd als ze de relatie niet verbreekt in zo'n geval.

Edit: op de langere termijn en uiteraard weer mijn ervaring met een n=10.

Ik snap niet dat het voor sommige mensen ondenkbaar is dat abortus een verademing is. Ik wil zelf absoluut geen kinderen en mijn vriendin ook niet, dus stel dat ze zwanger mocht raken dan wordt er gewoon abortus gepleegd. Waarom zouden wij daar moeite mee hebben? We willen het niet, dus het moet weg.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 14:01 schreef Dipkip het volgende:

[..]

En er wordt ook op gehamerd dat wat ik vind belachelijk is, dat wat ik zeg gezeik is, enzovoort. Over hameren gesproken dit komt van twee kanten hoor, dat is alles wat ik zeg.

Maar jij kan je blijkbaar niet inleven in iemand die absoluut geen kinderen wil.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 14:04 schreef CasB het volgende:
Maar jij kan je blijkbaar niet inleven in iemand die absoluut geen kinderen wil.

Ik doe mn best.

Alleen heb ik de mening dat ook al is het een opluchting, de abortus niet alleen maar positieve gevoelens teweeg zal brengen, of in ieder geval geen lichte beslissing of ervaring is.

Om een vergelijking te maken: ik wil graag kinderen en dus zal ik waarschijnlijk ooit gaan bevallen. Dat ik kinderen wil neemt niet weg dat de bevalling mij zwaar lijkt,

Gewoon vanwege de fysieke en psychische aspecten die er bij komen kijken denk ik dat een abortus altijd zwaar is. Niet iets wat je zomaar even doet.

Ik dénk (met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid) dat ik ook voor een abortus zou kiezen mocht ik nu zwanger blijken te zijn. Maar ik zou er denk ik echt wel verdrietig om zijn. Ik zou blij zijn geen kind te krijgen, maar ik zou verdrietig zijn dat ik er toch een soort van leventje voor moest afbreken.

Over zwaar gesproken, ik moet weer verder met mn filosofie dus ik ben weg

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 14:03 schreef CasB het volgende:
Ik snap niet dat het voor sommige mensen ondenkbaar is dat abortus een verademing is. Ik wil zelf absoluut geen kinderen en mijn vriendin ook niet, dus stel dat ze zwanger mocht raken dan wordt er gewoon abortus gepleegd. Waarom zouden wij daar moeite mee hebben? We willen het niet, dus het moet weg.

Ik wil geen kinderen en zou waarschijnlijk ook voor abortus gaan, maar ik zou er allerminst vrolijk over zijn. Ik wil het niet, maar het is toch een stukje ik, een stukje leven. Ik zou me er nogal schuldig over voelen eigenlijk .

kan het me heel goed voorstellen dat mensen er verdrietig om zijn.
omdat ze bijvoorbeeld besluiten dat ze NU nog geen kind willen ivm levensfase enzo, maar dat ze, omdat ze ooit wél kinderen willen, het heel triest kan zijn, da's ook heel logisch.

Maar dan is het toch ook niet zo moeilijk voor te stellen dat het voor iemand een verademing is dat er zoiets als abortus is? Ik denk echt niet dat er persé negatieve ervaringen aan abortus hoeven te kleven, het kán, maar het is zeker niet noodzakelijk.
Ik zie een foetus niet als mensje of 'leven' ofzo, vooral niet in de eerste fases van de zwangerschap, dus ik zal ook niet echt het idee hebben dat ik er iets mee vermoord ofzo (wordt anders dan aborteren na het stadium dat het schepsel in leven te houden is, voormij). Voor mensen die het wel als een leven zien zal 't moeilijker zijn, en dat is ook heel redelijk

dus eigenlijk hoeven we helemaal niet te discussieren, want we hebben allemaal recht op onze eigen mening

vond de discussie over vaderschapsverantwoordelijkheden interessanter dan die uitgekauwde abortusdiscussie, eigenlijk

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:41 schreef Ripley het volgende:

[..]

Die zijn ook niet 100% safe he

Het geeft je als man wel een extra garantie.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:45 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Dan had je hier:
[..]

Moeten herhalen dat JIJ het niet zwaar zou vinden. Hier stel je het in zn algemeen, dus voor alle vrouwen.

Nee. Ik bedoel daarmee dat het medisch gezien weinig voorstelt. Het is geen zware ingreep.

quote:

Het is gewoon niet zo dat je zegt ach, weet je, ik heb liever een weegschaaltje, haal deze maar weg en dan maak ik volgende maand gewoon een nieuwe.

Ben je nou echt zo onnozel? Dan heb je het over iemand die wel een kind wil. Dat is een totaal andere situatie!

quote:

Het gaat om een beslissing om moeder te worden of niet. Zelfs als jij pertinent geen moeder wil worden, is de beslissing / behandeling emotioneel te noemen omdat je dus bijna een leven had gekregen wat je absoluut niet wilde. Het is gewoon niet zomaar iets, ook al sta je 100% achter je beslissing.

Voor jou misschien niet. Praat niet steeds over 'je', daarmee suggereer je algemene geldigheid.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:51 schreef eleusis het volgende:

[..]

Ik denk dat er weinig vrouwen zullen zijn die wat dat betreft op de man zullen vertrouwen.

Ik denk dat vrouwen op dat vlak een stuk minder betrouwbaar zijn dan mannen.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 14:12 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Ik doe mn best.

Alleen heb ik de mening dat ook al is het een opluchting, de abortus niet alleen maar positieve gevoelens teweeg zal brengen, of in ieder geval geen lichte beslissing of ervaring is.

Om een vergelijking te maken: ik wil graag kinderen en dus zal ik waarschijnlijk ooit gaan bevallen. Dat ik kinderen wil neemt niet weg dat de bevalling mij zwaar lijkt,

Gewoon vanwege de fysieke en psychische aspecten die er bij komen kijken denk ik dat een abortus altijd zwaar is. Niet iets wat je zomaar even doet.

*zucht* Een bevalling is dan ook altijd een zwaar iets, lichamelijk gezien. Dat geldt niet voor een abortus.

kinderen krijgen is spugen in het aangezicht van de dood

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 15:03 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Ik denk dat vrouwen op dat vlak een stuk minder betrouwbaar zijn dan mannen.

Dat denk ik ook, ik ken zo veel mannen die er ingeluisd lijken te zijn.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 15:19 schreef Ripley het volgende:

[..]

Dat denk ik ook, ik ken zo veel mannen die er ingeluisd lijken te zijn.

Op zich is het ook wel een mooie actie om de mannenpil te nemen en dat niet te melden

NIET opgeven Sterre... ik weet dat je zo graag wil, we moeten blijven proberen!

Ik wil wel graag kinderen en een vrouw is voor mij echt minder aantrekkelijk als ze geen kinderen wilt.
Waar dat dan aan ligt weet ik niet. Misschien omdat mijn eigen dromen en idealen dan niet met haar overeenkomen oid, maar het heeft ook geen zin om zoiets te ontkennen.

Maar om dan meteen te beweren dat ze dan niet in orde is, vind ik ook weer een beetje ver gaan.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 15:19 schreef Ripley het volgende:

[..]

Dat denk ik ook, ik ken zo veel mannen die er ingeluisd lijken te zijn.

Ik ken wel wat verhalen maar in mijn directe omgeving kan ik zo snel niemand bedenken. Wel een aantal gevallen waarvan ik verwacht zou hebben dat ze er in geluisd zouden worden als ze zelf geen kinderen hadden willen hebben

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 15:28 schreef eleusis het volgende:

[..]

Op zich is het ook wel een mooie actie om de mannenpil te nemen en dat niet te melden

NIET opgeven Sterre... ik weet dat je zo graag wil, we moeten blijven proberen!

"Ik las laatst dat we je baarmoeder anaal moeten stimuleren schat!"

Ik klaagde een keer over rondracende kinderen in de AH, en toen zei degene waartegen ik klaagde dat ik mijn mond moest houden over kinderen. Ik citeer: 'want jij wilt geen kinderen, en dan ben je sowieso niet in orde'. Ik merk dat de reacties op 'nee, ik wil geen kinderen' steeds grimmiger worden. Getrouwd, huisje gekocht. En dan moet het schijnbaar maar. Zelfs mensen die in mij vroeger echt geen mama zagen, begonnen er plotseling over.

Dus zeg ik maar dat ik 'nog' geen kinderen wil. Want blijkbaar stoot ik mensen anders voor het hoofd. En bovendien, mijn moeder riep tot haar drie- vierendertigste dat ze geen kinderen wilden. En toch zit ik hier, want haar mening veranderde van de ene op de andere dag. Jammer alleen dat mijn vader nog steeds geen kinderen wilde. Ze hadden het beter met zijn tweeën kunnen besluiten...