[Centraal] (Aanstaande) docenten - Deel XII

Dan is het wachten tot de hele school de fik in gaat. Leuk dat de nieuwe school al zo goed bevallen is Wanneer mag je er beginnen?

quote:

Op maandag 15 januari 2007 23:08 schreef Zonnestraaltje het volgende:
Stelden ze bij mij de boel nog maar 'n weekje uit... haha... Zes tentamens voor de boeg. En 't komt er op neer dat als ik ze niet haal, ik me beter vóór 1 februari uit kan schrijven.

Oei, da's wel spannend. Veel succes

quote:

Op maandag 15 januari 2007 22:41 schreef teigan het volgende:
Leuk, zo'n proefwerkrooster, maar als de helft van de docenten zich er niet aan houdt, dan krijg ik het ook lastig..

Inderdaad. Had het er toevallig met een ouder over vandaag. De week voor de proefwerk is normaal gesproken bedoeld dat de leerlingen alvast wat kunnen voorbereiden voor de proefwerkweek en mogen geen proefwerken gegeven worden. Er waren docenten die dan SO's ingepland hadden, maar over een grote hoeveelheid stof, onder het mom van: "dan noem ik het gewoon een SO". Ik hou van mijn mentorklas altijd goed bij of de leerlingen niet teveel proefwerken per week/dag krijgen. Wij hebben daar binnen ons team afspraken over gemaakt en zorg er dan ook voor dat de docenten aan mijn klas zich daar aan houden. Als er dan collega's zijn die zich daar niet aan wensen te houden, dan krijgen ze met mijn "andere ik" te maken.

quote:

Vanavond maar besloten dat ik de boel een weekje uitstel, hopen dat de leerlingen het ook niet al te erg vinden..

Waarom ook niet? Ik moet de eerste leerling nog tegenkomen die het erg vindt dat een proefwerkje uitgesteld wordt.

Vanavond weer oudergesprekken gehad. Had verwacht dat sommige gesprekjes beetje pittig zouden worden (omdat we het hebben over leerwegadviezen (basis/ktg en zo), maar het viel reuze mee. Leuke ouders ook, die laten merken (of laten voorkomen) dat ze welwillend zijn om hun kind te begeleiden. Je hebt er ook die niet eens komen opdagen, en dan zit je daar maar wat. Maar dit was gelukkig niet zo. Ik plan altijd een kwartier in, en gezellige mensen zet ik als laatste. Dan kun je wat uitlopen en ga je tenminste met een goed gevoel naar huis. Nu hadden we het onder andere over de Ottifanten van Otto Waalkes gehad.



Ook een ouder die bijna alle uren lesuitval geturfd had, maar goed, die heb je natuurlijk ook.

quote:

Op woensdag 17 januari 2007 21:53 schreef Schanulleke het volgende:
Ial die opdrachten die we vanuit de opleiding moeten doen die kunnen ze wat mij betreft stoppen waar de zon niet schijnt.

Die opdrachten vond ik ook altijd zo vergezocht. Het eerste jaar kreeg ik zo'n joekel van een klapper met duizend opdrachten of zo er in. Wat een ellende was dat. Toen ik laatst de zolder op aan het ruimen was, kwam ik die klapper weer tegen. Het verbaasde me wel enigszins dat ik nu compleet anders dacht over bepaalde zaken. Ik las dingen van mezelf en ik dacht: "hoe heb ik dát ooit kunnen opschrijven?". Was wel grappig om zoiets terug te lezen.
De reacties van de docenten als ik met die opdrachten aan kwam zetten was ook altijd typisch. Ze hielpen wel altijd en ik doe nu hetzelfde als ik weer zo'n stagiair zie met een gigantisch boekwerk aan vragen. "Hoeveel leerlingen telt de klas? Verdeel de klas in sterrenbeelden. Heeft de combinatie van bepaalde sterrenbeelden te maken met de sfeer in de klas? Zoja, verklaar je antwoord".. haha, dat soort onzinnige vragen stelden ze nog net niet, maar het kwam in de buurt.

quote:

Dan blijft er op de PABO misschien ook meer tijd over voor spelling en grammatica in plaats van knippen en plakken.

Haha, ik zat laatst in de docentenkamer verkeersborden te maken, omdat me iets leuks te binnen was geschoten voor 2 VMBO. Ik voelde me net zo'n PABO knutseldoos (hier bedoel ik niks verkeerds me, hoor. Wij noemen de handvaardigheidsdocentes "knutseldoos" of "tekendoos"). Hahaha.. ik heb ook wel een keer een memory-spel gemaakt voor onregelmatige werkwoorden. Wat een werk was dat, en m'n collega's lachten zich te pletter toen ze me bezig zagen zo. Maar PABO is natuurlijk niet alleen maar knippen en plakken he. Laten we daar even duidelijk over zijn. Ik denk dat het probleem van spelling en rekenen grondig aangepakt moet worden in de lessen Nederlands en wiskunde.

[ Bericht 0% gewijzigd door Baba-O-Riley op 17-01-2007 22:29:13 (uitleg \"knutseldoos\") ]

Gewoon solliciteren! Nee heb je, ja kun je krijgen. En als je niet op tijd klaar bent met je opleiding, so what!?. Er zijn genoeg mensen die al les geven zonder dat ze hun diploma hebben. Als je dat dan bij het sollicitatiegesprek aangeeft, zullen ze daar waarschijnlijk niet al teveel problemen over maken, denk ik. Ze willen dan wel graag weten wanneer je je diploma hoopt te halen. Ik ben zelf ook gaan vervangen in mijn vierde collegejaar en zo ben ik er in gerold, om het zo maar te zeggen. Maar ze wilden wel voortdurend weten wanneer ik zou afstuderen. Op dat moment kunnen ze namelijk aan het beoordelingstraject gaan beginnen - en als dát in werking wordt gezet, zit je meestal wel gebakken

Ik geef les op mijn oude middelbare school, maar de eerste 4 jaar gaf ik alleen les op die locatie waar ik als leerling vroeger niet kwam. Daar wist ik dus eigenlijk niet veel van. Ben er eigenlijk vrij open in gestapt en "we zien wel hoe het gaat". Tussendoor heb ik nog een jaartje op een andere school gewerkt, waar ik ook weinig tot niks van af wist. Ik begin er gewoon, en ik zie wel hoe het loopt. Ik maak me van te voren daar niet zo druk om eigenlijk. Die locatie waar ik het zojuist over had, had vroeger een hele slechte naam. Maar ik had zoiets van: dat wil ik zelf wel eens meemaken. En het is me 100 % meegevallen.

Wat een stilte weer...

Vandaag weer ouderavonden gehad. Ik ga ze steeds gezelliger vinden

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 21:42 schreef teigan het volgende:
Ik weet ook niet goed wat ik nog meer zou kunnen doen eigenlijk.. Iemand tips?

Als ik iets aan het uitleggen ben en er zijn wat mensen aan het kletsen, dan
-> kijk ik die leerlingen lang en doordringend aan en ga wat langzamer praten
-> noem ik de naam van de leerling in de uitleg ("en wat je dan ziet, Ruben.. is dat het werkwoord van klank verandert")
-> stop ik en zeg ik: "Sorry dames dat ik jullie interessante gesprek onderbreek. Wat dom van me ook. Vertel even rustig verder, de klas en ik wachten wel en we willen ook even graag meeluisteren, natuurlijk".
-> stop ik en zeg: "Oh, jullie weten het beter? Dan kunnen jullie het natuurlijk ook even voor de klas komen uitleggen".
-> stop ik en zeg: "Oke, X, ik vind het nu leuk geweest. Pak gewoon maar je spullen in en vertrek. Ga maar in de aula zitten of zo, die is misschien meer gesteld op je aanwezigheid dan ik. Of je hier nu wat zit te vegeteren of in de aula, maakt me niks uit. Pak je spullen bij elkaar en verdwijn..... [leerling beduusd, want die had dit niet verwacht, pakt spullen in]... je mag best wat opschieten hoor... [leerling staat op en loopt naar de deur, maakt de deur open]... En ga maar weer terug naar je plaats. De vólgende keer dat ik je moet waarschuwen, sta je dus écht buiten".

^{Zo heb ik ook een keer een leerling een route laten lopen langs de deuren van alle coördinatoren en de directrice, om hem uiteindelijk een nieuwe stift te laten halen bij de conciërge. Dan weten ze ook hoe laat het is}.

Of met een Paul Jambers-accent een klein interview met de leerling houden ("Deze mevrouw hier heeft een veelvoorkomende afwijking - zij is namelijk aan het praten tijdens de uitleg.. Vinde Gij dat fijn? Krijgt Ge daar een fijn gevoel bij?")..

Af en toe met een krijtje gooien wil ook wel es helpen. "Tja, als je nu had opgelet had je het krijtje natuurlijk zien aan komen".

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 22:41 schreef LuQas het volgende:
Morgen is het weer open dag. Ik vind dat toch een bijzonder fenomeen elke keer. Dat reclamepraatjes houden ligt me wel, hoewel ik het ergens ook vreselijk vind.

Ja, die hebben wij aanstaande zondag. Ach, vind het an sich niet zo erg. Er komen vaker wat oud-leerlingen langs op die dag, da's altijd wel gezellig. En aangezien ik in de PR-groep zit, ben ik de hele dag (ofja, 3 uurtjes) bezig met foto's maken - en da's altijd nog leuker dan de hele tijd in je lokaal zitten.

Juist, en dát is wat ik wil bereiken. Die onvoorspelbaarheid van de manier waarop ik hun kan toespreken, werkt heel erg goed. Je hebt namelijk leerlingen, dan vraag je hen of ze even stil kunnen zijn, maar die dan na een kleine pauze weer verder kletsen. Als ik ze dan even in het middelpunt van de belangstelling heb gezet op een manier die ze eigenlijk niet willen, merk je wel dat ze zich gedeisd houden.

Toch denk ik dat de leerlingen een zekere mate van respect voor je moeten hebben en jij als docent iets van overwicht. Ik heb nu ook weer een collega, waar de klassen compleet overheen walsen. Dan kun je wel in je handen klappen (zoals op de PABO nog al eens gesuggereerd wordt), of leuke dingen in het vooruitzicht stellen ("als jullie goed werken gaan we de volgende 5 weken film kijken"), of aandacht eisen op een onverwachte manier, maar als je overwicht (niet OVERGEWICHT he! ) mist en de klas ziet het niet zitten met jou, dan wordt het denk ik wel iets moeilijker.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 09:29 schreef teigan het volgende:
Voorzover ik het van collega's hoor, klagen ze niet echt over mij... Het is ook niet zo dat ze me echt niet zien zitten, maar de klas is gewoon heel druk... Niet alleen bij mij, maar ook bij een aantal andere collega's..Als de mentor het er over heeft in een kringgesprek zien ze ook wel dat ze fout zijn, en wat ze zouden moeten doen, maar de uitvoering loopt niet altijd lekker. Het is gewoon echt voornamelijk een kwestie van een paar leerlingen die de boel verstieren, alleen krijgen ze de hele klas nog wel eens meegesleept zeg maar.

Goh, je zou het wel over mijn mentorklas kunnen hebben Daar hebben een aantal (nieuwe) collega's ook wel problemen mee, vanwege dezelfde oorzaak als jij boven beschrijft. Enkele drukke leerlingen die de klas weten mee te trekken. Afgelopen week heb ik al die aanstichters gigantisch hard te pakken gehad en meteen krijg ik opmerkingen van die betreffende collega's (maar ook van leerlingen in de klas), dat het opeens een stuk rustiger is. Die leerlingen kunnen ook perfect vertellen waarom ze druk zijn en ze zien ook wel in dat het eigenlijk niet hoort. Maar als ik ze soms hoor vertellen, dan denk ik soms: "ik had preciés het zelfde gedaan!". Dat zijn dan fouten of inconsequente handelingen, door de onervarenheid van nieuwe docenten.

quote:

En mijn overwicht is er nog niet echt vrees ik... Maar ik hoop/denk dat dat komt met mijn (hopelijk) toenemende zelfvertrouwen en ervaring...

Dat komt écht wel.

quote:

Iig heel erg bedankt voor de tips, ik heb hier wel wat aan..

Graag gedaan.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 10:53 schreef thaleia het volgende:
Als ik nu terugdenk aan mijn eerste twee jaar voor de klas, dan denk ik: "hoe is het mogelijk dat ik dat allemaal van leerlingen heb gepikt?" c.q. "hoe is het mogelijk dat ik dat allemaal heb laten gebeuren?" Er gebeurden toen dingen in klassen die nu echt ondenkbaar zijn geworden. Toch ging het nooit zover dat een leerling echt iets gemeens zei of deed, of dat ze collectief de klas uitliepen of mij huilend aan het wegrennen kregen (en geloof me, die dingen komen wel voor). Ergens voelde ik ook in die beginjaren al wel dat de leerlingen bij mij zoiets hadden van: "eigenlijk is ze wel tof, ze bakt er alleen nog totaal niks van qua orde".

Ja, dat had ik ook. Ik zou ze ook niet meer over willen doen. Wanneer ik nu nieuwe collega's zie worstelen, denk ik automatisch terug aan mijn eerste jaren en weet precies hoe ze zich voelen. We zijn met een hele groep jonge collega's die allemaal rond de zelfde tijd gestart zijn en we helpen die nieuwe collega's dan ook vaak. BEHALVE collega's die de waarheid niet onder ogen durven te zien en glashard ontkennen dat ze het niet geregeld krijgen in de klas. Klinkt misschien hard, maar als een aantal collega's ziet dat de bankjes door het lokaal vliegen, de collega daar op aanspreken en hulp/tips aanbieden, en die collega zegt dan keihard dat er niks aan de hand is - dan verlies je 'ons' respect meteen.

quote:

degenen bij wie het niet goedkomt zijn degenen die zich op geen enkele manier kunnen verplaatsen in de leerlingen, en ze alleen maar zien als een lastige troep figuren die per definitie van kwade wil zijn.

Inderdaad. Ik las toevallig in het Schooljournaal (van de CNV, weet niet of iemand van jullie dat ook toevallig leest), een citaat van een docent: "Leerlingen willen over het algemeen niks, behalve keet schoppen". Dan denk ik: 'vent, waar héb je het over?'.

quote:

Klein tipje: probeer veel mee te gaan met buitenschoolse activiteiten, ga kijken als een klas een toneelopvoering doet, of achter een kraam staat voor een goed doel, of tegen een andere klas voetbalt. Dan maken zij niet alleen mee dat jij best een toffe figuur bent die belangstelling voor hen toont en keihard langs de lijn staat te juichen, maar jij maakt ook mee dat zij anders (veel leuker!) kunnen zijn dan ze tot nu toe in het lokaal waren

Helemaal mee eens! Ik ga vaak in de praktijk-afdelingen kijken als ik een tussenuur of zo heb. De leerlingen vinden dat leuk als je belangstelling toont (want dat doet bijna niemand). En dat merk je daarna ook in je eigen lessen. Of gewoon eens over iets anders praten aan het einde van de les, dan alleen maar de lesstof. Hoe was het weekend, bijvoorbeeld. Dan merken ze dat jij ook maar een mens bent met interesses, en niet iemand die hen het leven zuur wil maken.

Die *klik* is zó belangrijk...

Ja, kan ik me erg goed voorstellen. Soms denk ik wel eens: ik ga expres afstand houden, maar ik weet gewoon dat me dat niet lukt.

Geweldig toch