OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Jaaa die spierspanning, dat is een hele herkenbare he?
Ik weet nog dat ik Max, van Eska (post hier ook weleens) op schoot had, nog voor hij de diagnose had gehad. Ik heb toen gelijk tegen Jeroen en Belana gezegd dat ik hem eng bekend vond aanvoelen.
Eva fladderde heel erg, vanaf de eerste uren van haar geboorte. Dat werd al snel aan suikerspiegel geweten, en ze is regelmatig op suiker getest. Daar was niks mis mee natuurlijk maar goed dan wisten "ze" het ook verder niet.Verder de onbereikbaarheid van Eva vond ik heel moeilijk, ze kon uren en uren huilen en wat we ook deden, we leken niet door te dringen tot haar. Onder de warme douche, op mijn arm, dat was het enige moment dat je haar spiertjes voelde ontspannen. Goed dat kun je weer wijten aan krampjes.
En zo ging dat maar door, al mijn zorgen of zorgjes daar kon je een oorzaak voor aanwijzen. Alleen als je een optelsom ging maken van al die dingen dan kwam je toch tot een groot probleem......
Ik zeg ook vaak dat als Eva mijn 2e was geweest ik veel eerder harder aan de bel had getrokken. Nu trok ik wel aan de bel maar liet ik me afschepen met verklaringen waarvan ik wel voelde dat ze niet helemaal klopten maar wat ik o zo graag wilde geloven.
(aan de andere kant zijn wel zielsblij dat Eva de 1e is want als je eerst een gewoon kindje hebt krijg je volgens mij echt een enorme cultuurshock )
Ik weet nog dat ik Max, van Eska (post hier ook weleens) op schoot had, nog voor hij de diagnose had gehad. Ik heb toen gelijk tegen Jeroen en Belana gezegd dat ik hem eng bekend vond aanvoelen.
Eva fladderde heel erg, vanaf de eerste uren van haar geboorte. Dat werd al snel aan suikerspiegel geweten, en ze is regelmatig op suiker getest. Daar was niks mis mee natuurlijk maar goed dan wisten "ze" het ook verder niet.Verder de onbereikbaarheid van Eva vond ik heel moeilijk, ze kon uren en uren huilen en wat we ook deden, we leken niet door te dringen tot haar. Onder de warme douche, op mijn arm, dat was het enige moment dat je haar spiertjes voelde ontspannen. Goed dat kun je weer wijten aan krampjes.
En zo ging dat maar door, al mijn zorgen of zorgjes daar kon je een oorzaak voor aanwijzen. Alleen als je een optelsom ging maken van al die dingen dan kwam je toch tot een groot probleem......
Ik zeg ook vaak dat als Eva mijn 2e was geweest ik veel eerder harder aan de bel had getrokken. Nu trok ik wel aan de bel maar liet ik me afschepen met verklaringen waarvan ik wel voelde dat ze niet helemaal klopten maar wat ik o zo graag wilde geloven.
(aan de andere kant zijn wel zielsblij dat Eva de 1e is want als je eerst een gewoon kindje hebt krijg je volgens mij echt een enorme cultuurshock )
)
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Goh, ik had niet verwacht dat dát juist zo herkenbaar zou zijnquote:Op dinsdag 12 december 2006 20:50 schreef Lois het volgende:
Jaaa die spierspanning, dat is een hele herkenbare he?
Ik weet nog dat ik Max, van Eska (post hier ook weleens) op schoot had, nog voor hij de diagnose had gehad. Ik heb toen gelijk tegen Jeroen en Belana gezegd dat ik hem eng bekend vond aanvoelen.
Dat is het he, als je probeert uit te leggen wat er allemaal aan "schort", dan kunnen mensen bij elk dingetje apart wel een verhaal voor de geest halen: "Oh, dat deed mijn Henkie ook," en "Ach joh, mijn Japie praatte pas met 3 jaar,", maar het totaalplaatje is ineens een hele waslijst van rare dingen...quote:Eva fladderde heel erg, vanaf de eerste uren van haar geboorte. Dat werd al snel aan suikerspiegel geweten, en ze is regelmatig op suiker getest. Daar was niks mis mee natuurlijk maar goed dan wisten "ze" het ook verder niet.Verder de onbereikbaarheid van Eva vond ik heel moeilijk, ze kon uren en uren huilen en wat we ook deden, we leken niet door te dringen tot haar. Onder de warme douche, op mijn arm, dat was het enige moment dat je haar spiertjes voelde ontspannen. Goed dat kun je weer wijten aan krampjes.
En zo ging dat maar door, al mijn zorgen of zorgjes daar kon je een oorzaak voor aanwijzen. Alleen als je een optelsom ging maken van al die dingen dan kwam je toch tot een groot probleem......
Lukas is ook de oudste, maar ik heb gelukkig vanaf het begin nooit te horen gekregen dat ik gek was, ben altijd goed doorverwezen en met 2,5 hadden we de eerste voorlopige diagnose. Die tijd is pure winst, scheelt een hoop drama voor jouw kindje en jezelf, echt hulde aan de zorgverleners die wij zijn tegengekomen tot nu toe!quote:Ik zeg ook vaak dat als Eva mijn 2e was geweest ik veel eerder harder aan de bel had getrokken. Nu trok ik wel aan de bel maar liet ik me afschepen met verklaringen waarvan ik wel voelde dat ze niet helemaal klopten maar wat ik o zo graag wilde geloven.
(aan de andere kant zijn wel zielsblij dat Eva de 1e is want als je eerst een gewoon kindje hebt krijg je volgens mij echt een enorme cultuurshock )
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Bij ons heeft de diagnose ook niet lang geduurd hoor gelukkig, omstreeks diezelfde leeftijd waren we eindelijk ergens waar ze wel zagen dat het totaalplaatje een heel raar beeld gaf.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Hoe overleven de kinderen met autisme en hun ouders de maand december?
Bij ons op de groep hebben we gisteren de kerstbomen opgetuigd. Beneden is alles nu in kerst sfeer maar op mijn kamer wil ik dat niet.
Bij ons op de groep hebben we gisteren de kerstbomen opgetuigd. Beneden is alles nu in kerst sfeer maar op mijn kamer wil ik dat niet.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
we hebben de sintstress overleefd en aan kerst doen we hier niet. toch is het hier onrustig. luca zit niet goed in zijn vel, is rusteloos, gauw van zijn stuk, slaapt slecht en ziet er uit als een geest.
het kan zijn dat er een griepje aan zit te komen en dat het niks met de kerst te maken heeft, maar aan de andere kant doen ze er op school heel veel aan en is daar dus een hoop onrust.
het kan zijn dat er een griepje aan zit te komen en dat het niks met de kerst te maken heeft, maar aan de andere kant doen ze er op school heel veel aan en is daar dus een hoop onrust.
Pakjesavond was uh...tornado-achtig zeg maar. Ook omdat een hoop van de cadeautjes het niet deden (ik koop altijd een hoop dingen met lampjes voor Lukas). Een klok die de tijd zou moeten zeggen liep nog op zomertijd ("Het is nu zes uur!" - 5 dus...).quote:Op woensdag 13 december 2006 19:20 schreef Oxymoron het volgende:
Hoe overleven de kinderen met autisme en hun ouders de maand december?
Bij ons op de groep hebben we gisteren de kerstbomen opgetuigd. Beneden is alles nu in kerst sfeer maar op mijn kamer wil ik dat niet.
Om half negen frommelde ik al het gespuis in bed, maar Lukas hoorde je nog tot 23:00 en het begon rond een uur of half zes weer
Met Kerst komt hij weer een nachtje, ws. zal hij dan helemaal in de ban van alle lampjes (kerstboom etc.) zijn, dus iets rustiger. Hopen we
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Ik wilde hier nog even op reageren. Bij autisme weet je nooit hoe de link gelegd wordt.quote:Op donderdag 7 december 2006 12:32 schreef Mwanatabu het volgende:Ook was het ineens verdacht stil, dus ik ging even kijken (dacht even dat hij misschien weer een aanval had, heel eng gevoel), had hij een bloedneus en zat hij met het bloed te spelen. "Lief!" zei hij en smeerde het lekker uit over zijn gezicht, handen, lakens en muur. Die troep maakt me niets uit, maar als hij echt een serieuze bloeding had, dan zou hij ook geen alarm slaan dus. 's Ochtends weer een bloedneus (ws. gepeuterd) en hetzelfde tafereel.
Misschien heeft uw zoon wel eens met rode verf mogen verven (vingerverf) en was hij daar zo goed me mee bezig dat u 'Lief!' tegen hem zei.
Als hij dan een bloedneus heeft en dat lijkt op die rode verf, dan wordt de link al snel gelegd: 'Lief!'
Misschien een rare gedachte, maar zo kan het werken bij autisme!
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Het zou me niet verbazen idd Wat dat betreft ben ik wel vaker getrakteerd op bizarre associaties en invalshoeken op het leven iha door Lukasquote:Op zondag 17 december 2006 11:14 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ik wilde hier nog even op reageren. Bij autisme weet je nooit hoe de link gelegd wordt.
Misschien heeft uw zoon wel eens met rode verf mogen verven (vingerverf) en was hij daar zo goed me mee bezig dat u 'Lief!' tegen hem zei.
Als hij dan een bloedneus heeft en dat lijkt op die rode verf, dan wordt de link al snel gelegd: 'Lief!'
Misschien een rare gedachte, maar zo kan het werken bij autisme!
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
hier is de kleinste druppel bloed reden tot komplete paniek.
daarintegen is rode verf hilarisch en rood badschuim nóg veel leuker want dat is BLOED (maar dan nep)
daarintegen is rode verf hilarisch en rood badschuim nóg veel leuker want dat is BLOED (maar dan nep)
ik heb vanavond naar dit programma zitten kijken.
http://www.teleac.nl/pagina.jsp?n=384703
hebben meer mensen het toevallig gezien?
http://www.teleac.nl/pagina.jsp?n=384703
hebben meer mensen het toevallig gezien?
Ik ken de moeder die er in voorkomt, en dus de kindjes ook.
Sta zelfs nog ergens bij die opname van dat weekend.
Vond je het duidelijk uitgelegd lady?
Sta zelfs nog ergens bij die opname van dat weekend.
Vond je het duidelijk uitgelegd lady?
'Juist door het verschil kan je onderscheid maken. Iedereen is anders, wat ons gelijk maakt is dat we mensen zijn met respect naar elkaar, toch . . .�
ja heel duidelijk en heel herkenbaar.
zoals het daar ging, gaat het hier dus ook.
ik zit hier dan ook nog steeds in mijn eentje in de huiskamer en voel me klote.
zoals het daar ging, gaat het hier dus ook.
ik zit hier dan ook nog steeds in mijn eentje in de huiskamer en voel me klote.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Hee, ik zit die beschrijving te lezen en ik realiseer me dat ik haar boek over Auke heb gelezen. Een zwaar gehandicapt jongetje, ik heb er een review over geschreven voor Fok!.
Edit: even gezocht Boek: Het verhaal van Auke
Edit: even gezocht Boek: Het verhaal van Auke
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
het ging gisteren over sjef, die is autistisch.
jeetje dit is erg zeg...
mama_van_pepijn, wat lief een dikke terug
ik heb gisterenavond nog een tijd voor de computer gezeten en zitten nadenken.
de uitzending heeft me toch weer nieuwe inzichten gegeven in hoe het allemaal in het koppie van luca werkt. en weer zat ik me af te vragen: hoe moet dit nou verder?
het vreemde is dat het op school best wel schijnt te gaan. hij krijgt daar wel eens een bui, maar de meester zegt dat hij hem er toch wel snel uit heeft. zijn schoolresultaten zijn goed.
maar toch lijkt het of hij zijn buien dan maar thuis moet uitleven, want hier is hij niet te harden.
ik tel de dagen af dat hij naar zijn vader gaat en hoop dat hij zich daar ook eens 14 dagen gedraagt zoals hij zich hier de laatste tijd gedraagt.
ik ga vandaag ggz maar weer eens bellen om raad, want ik twijfel weer aan alle kanten of ik het wel goed aanpak.
jeetje dit is erg zeg...
mama_van_pepijn, wat lief een dikke terug
een dikke ik heb gisterenavond nog een tijd voor de computer gezeten en zitten nadenken.
de uitzending heeft me toch weer nieuwe inzichten gegeven in hoe het allemaal in het koppie van luca werkt. en weer zat ik me af te vragen: hoe moet dit nou verder?
het vreemde is dat het op school best wel schijnt te gaan. hij krijgt daar wel eens een bui, maar de meester zegt dat hij hem er toch wel snel uit heeft. zijn schoolresultaten zijn goed.
maar toch lijkt het of hij zijn buien dan maar thuis moet uitleven, want hier is hij niet te harden.
ik tel de dagen af dat hij naar zijn vader gaat en hoop dat hij zich daar ook eens 14 dagen gedraagt zoals hij zich hier de laatste tijd gedraagt.
ik ga vandaag ggz maar weer eens bellen om raad, want ik twijfel weer aan alle kanten of ik het wel goed aanpak.
hey vrouwtje, niet aan jezelf twijfelen. Je doet wat jij denkt dat het beste is voor Luca.
En dat uittieren bij jouw thuis en niet op school? eigenlijk best logisch.
Ons is ooit uitgelegd, dat jij zijn vaste paal bent. Al het andere er omheen is bijzaak.
Wat er ook gebeurd, hij kan altijd weer bij jouw terecht.
Boze bui? Vervelend, maar mama helpt me er weer uit en vind me daarna ook nog lief.
"Mama zoekt samen met mij waar het weg komt, en samen zoeken we een oplossing.
De periode vanaf 11 november tot na oud en nieuw is zo verschrikkelijk onrustig. Hun vaste indeling word volledig over de kop gegooit. Al bereid je ze er nog zo op voor, door te vertellen wat er gaat gebeuren, tussen horen en weten/voelen zit zoveel verschil.
Hun vaste structuur waar ze zich zo aanvast houden is gewoon (tijdelijk)weg.
Aan jouw de taak om juist die structuur thuis zo duidelijk mogelijk te houden. Zodat het daar in elk geval duidelijk is. Wil niet zeggen dat het nu ineens zonder boze buien en uitlokking gaat hoor
Heb je er al eens aan gedacht om contact op te nemen met de MEE?
Daar hebben ze erg veel informatie, en iemand waar je met je twijfels terecht kan.(sorry ben niet positief over de GGZ. Die weten precies hoe jij je als ouders schuldig moet voelen, terwijl er helemaal geen kwestie van schuld is bij onze kinderen)
En dat uittieren bij jouw thuis en niet op school? eigenlijk best logisch.
Ons is ooit uitgelegd, dat jij zijn vaste paal bent. Al het andere er omheen is bijzaak.
Wat er ook gebeurd, hij kan altijd weer bij jouw terecht.
Boze bui? Vervelend, maar mama helpt me er weer uit en vind me daarna ook nog lief.
"Mama zoekt samen met mij waar het weg komt, en samen zoeken we een oplossing.
De periode vanaf 11 november tot na oud en nieuw is zo verschrikkelijk onrustig. Hun vaste indeling word volledig over de kop gegooit. Al bereid je ze er nog zo op voor, door te vertellen wat er gaat gebeuren, tussen horen en weten/voelen zit zoveel verschil.
Hun vaste structuur waar ze zich zo aanvast houden is gewoon (tijdelijk)weg.
Aan jouw de taak om juist die structuur thuis zo duidelijk mogelijk te houden. Zodat het daar in elk geval duidelijk is. Wil niet zeggen dat het nu ineens zonder boze buien en uitlokking gaat hoor
Heb je er al eens aan gedacht om contact op te nemen met de MEE?
Daar hebben ze erg veel informatie, en iemand waar je met je twijfels terecht kan.(sorry ben niet positief over de GGZ. Die weten precies hoe jij je als ouders schuldig moet voelen, terwijl er helemaal geen kwestie van schuld is bij onze kinderen)
'Juist door het verschil kan je onderscheid maken. Iedereen is anders, wat ons gelijk maakt is dat we mensen zijn met respect naar elkaar, toch . . .�
pm-tje gestuurd
'Juist door het verschil kan je onderscheid maken. Iedereen is anders, wat ons gelijk maakt is dat we mensen zijn met respect naar elkaar, toch . . .�
Mijn ouders zijn vandaag naar een avond over kinderen met een handicap die gestirrilizeerd moeten worden. Omdat ze anders (teveel) kinderen krijgen en dan kunnen ze ze geen normen en waarden leren denk ik.
Laten jullie jullie kinderen ook stirrilizeren als ze volwassen zijn?
Laten jullie jullie kinderen ook stirrilizeren als ze volwassen zijn?
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Dat weet ik niet.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
vraag het ze als ze straks terugkomen.
stel je voor dat ze alleen ter informatie gegaan zijn en helemaal geen plannen in die richting hebben.
dan maak je je helemaal druk voor niks.
stel je voor dat ze alleen ter informatie gegaan zijn en helemaal geen plannen in die richting hebben.
dan maak je je helemaal druk voor niks.
Ik zou het inderdaad gewoon vragen!
Eventjes een vraagje voor de ouders hier, en dan met name van de wat oudere kinderen. Nou weet ik dat het "normaler" is dat kinderen niet goed tegen hun verlies kunnen, maar merken jullie dat dit sterker is door het autisme?
Eventjes een vraagje voor de ouders hier, en dan met name van de wat oudere kinderen. Nou weet ik dat het "normaler" is dat kinderen niet goed tegen hun verlies kunnen, maar merken jullie dat dit sterker is door het autisme?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
hoe oud moet het kind zijn?
luca kan er niet tegen in elk geval. maar of dat komt door autisme zou ik niet durven zeggen. kan ook prima een karaktertrek zijn.
mijn zusje kon dr vroeger ook niet tegen en zat zelfs te janken als ze moest betalen bij monopoly en ze was altijd bloedfanatiek. maar die is niet autistisch (voor zover ik weet)
luca kan er niet tegen in elk geval. maar of dat komt door autisme zou ik niet durven zeggen. kan ook prima een karaktertrek zijn.
mijn zusje kon dr vroeger ook niet tegen en zat zelfs te janken als ze moest betalen bij monopoly en ze was altijd bloedfanatiek. maar die is niet autistisch (voor zover ik weet)
Ik kan er niet meer tegen, elke dag is een strijd met mijn oudste en ik weet niet meer wat ik met hem aan moet
Hij is enorm slim, denkt werkelijk óveral over na maar is aan de andere kant best 'simpel'. Het is moeilijk de vinger op de zere plek te leggen maar gewoon een algeheel gevoel 'er klopt iets niet' wat overheerst.
Hij kan enorm van slag zijn als iets anders loopt dan normaal, als iemand hem iets vraagt geeft hij gewoon geen antwoordt en doet alsof hij niets hoort, terwijl ik aan hem zie dat hij het wel degelijk hoort.
Ik dacht steeds dat alles normaal was, pas nu m`n jongste basisschoolleeftijd nadert zie en merk ik de enorme verschillen. Jongste is zijn oudste broer in een hoop dingen voor, voornamelijk in het sociale en interactieve vlak.
Mijn vraag aan jullie 'ervaringsdeskundigen' is; wat nu?
Als ik hem onderzocht wil hebben, hoe pak ik dat aan? Hoe voorkom ik dat ik afgescheept wordt omdat ik een overbezorgde moeder zou zijn?
Hij is enorm slim, denkt werkelijk óveral over na maar is aan de andere kant best 'simpel'. Het is moeilijk de vinger op de zere plek te leggen maar gewoon een algeheel gevoel 'er klopt iets niet' wat overheerst.
Hij kan enorm van slag zijn als iets anders loopt dan normaal, als iemand hem iets vraagt geeft hij gewoon geen antwoordt en doet alsof hij niets hoort, terwijl ik aan hem zie dat hij het wel degelijk hoort.
Ik dacht steeds dat alles normaal was, pas nu m`n jongste basisschoolleeftijd nadert zie en merk ik de enorme verschillen. Jongste is zijn oudste broer in een hoop dingen voor, voornamelijk in het sociale en interactieve vlak.
Mijn vraag aan jullie 'ervaringsdeskundigen' is; wat nu?
Als ik hem onderzocht wil hebben, hoe pak ik dat aan? Hoe voorkom ik dat ik afgescheept wordt omdat ik een overbezorgde moeder zou zijn?
♫ Saartje ♫
Neem contact op met MEE maneki, zij kunnen je verhaal aanhoren en met jou besluiten of nader onderzoek gewenst is.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
ik herken het wel maneki.
met luca ben ik een paar jaar bezig geweest voor er iemand kwam met een diagnose. maar met gewoon volhouden en ook de overtuiging van de begeleidster van ggz dat er wel degelijk iets niet klopte hebben we net zo lang volgehouden tot iemand kon zeggen hoe het nou zat.
ik vind je omschrijving trouwens treffend zoals ik luca ook zou omschrijven: aan de ene kant razend slim en aan de andere kant 'simpel' .
met luca ben ik een paar jaar bezig geweest voor er iemand kwam met een diagnose. maar met gewoon volhouden en ook de overtuiging van de begeleidster van ggz dat er wel degelijk iets niet klopte hebben we net zo lang volgehouden tot iemand kon zeggen hoe het nou zat.
ik vind je omschrijving trouwens treffend zoals ik luca ook zou omschrijven: aan de ene kant razend slim en aan de andere kant 'simpel' .
Hallo allemaal,
Dit wordt mijn allereerst post hier op fok. Maar toen ik zag dat er een deel is voor moeders met kinderen met een autismevorm, moest ik wel reageren.
Wij zijn al 2 jaar bezig met onze dochter van (nu 11 jaar). We gaan van wachtlijst naar wachtlijst. 2 maanden geleden hebben wij de uitslag gekregen van het psychologisch onderzoek. Ze blijkt het syndroom van asperger te hebben. We staan nu weer op de wachtlijst voor de kinderpsycholoog en overplaatsing naar een gespecialiseerde lokatie van de Jutters.
Het geeft allemaal dubbele gevoelens. Ik ben verdrietig, boos, blij, bezorgd en nog veel meer. Maar voornamelijk blij dat ze er nu wat mee kunnen gaan doen. En blij dat het geen opvoedprobleem is. Op een gegeven moment dachten wij echt dat het aan ons lag.
Zo mijn verhaal even in een notendop. Verdere vragen mogen natuurlijk altijd gesteld worden. Maar ik vind het voornamelijk heel fijn dat ik nu niet meer het gevoel heb dat ik alleen op de wereld ben met een kind met een autismevorm.
Dit wordt mijn allereerst post hier op fok. Maar toen ik zag dat er een deel is voor moeders met kinderen met een autismevorm, moest ik wel reageren.
Wij zijn al 2 jaar bezig met onze dochter van (nu 11 jaar). We gaan van wachtlijst naar wachtlijst. 2 maanden geleden hebben wij de uitslag gekregen van het psychologisch onderzoek. Ze blijkt het syndroom van asperger te hebben. We staan nu weer op de wachtlijst voor de kinderpsycholoog en overplaatsing naar een gespecialiseerde lokatie van de Jutters.
Het geeft allemaal dubbele gevoelens. Ik ben verdrietig, boos, blij, bezorgd en nog veel meer. Maar voornamelijk blij dat ze er nu wat mee kunnen gaan doen. En blij dat het geen opvoedprobleem is. Op een gegeven moment dachten wij echt dat het aan ons lag.
Zo mijn verhaal even in een notendop. Verdere vragen mogen natuurlijk altijd gesteld worden. Maar ik vind het voornamelijk heel fijn dat ik nu niet meer het gevoel heb dat ik alleen op de wereld ben met een kind met een autismevorm.
Verwijzing naar Riagg/GGZ gaat via de huisarts. Via www.autisme.nl kun je adressen van de autismeteams aanvragen. In Oosterbeek (Dr. Leo Kannerhuis), Dordrecht (De Steiger) en Oestgeest (Centrum Autisme Rivierduinen) zitten autisme centra die gespecialiseerd zijn in alle vormen van autisme, en die schepen je zeker niet af.quote:Op woensdag 3 januari 2007 19:59 schreef Maneki.Neko het volgende:Als ik hem onderzocht wil hebben, hoe pak ik dat aan? Hoe voorkom ik dat ik afgescheept wordt omdat ik een overbezorgde moeder zou zijn?
Ik fok meestal met een begeleidster erbij, en die geeft mij net als tip, dat je ook een soort dagboekje bij kunt houden over je kind, waar je bijzonderheden in opschrijft. Dat kun je meenemen naar het bezoek aan de instelling/huisarts.
Succes en als je meer wilt weten, ivm adressen etc, dan kun je het ook aan mij vragen.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
en maneki, laat je gewoon niet afschepen als overbezorgde moeder. lukt het niet met de eerste hulpverlener, ga dan naar een andere, maar laat je niet het bos insturen.
Dat is in Den Haag de jeugafdeling van de Jutters. Die wachtlijsten word je echt helemaal gek van. Ik heb al een keer boos geroepen dat als ze zo doorgaan met die wachtlijsten, ze dalijk 18 is.
Is het normaal dat je je zorgen maakt over de toekomst van je kind? Priscilla wil namelijk heel graag politieagente worden. Dat roept ze al jaren. Maar ik ben zo bang dat haar stoornis, roet in het eten gaat gooien. Ik wil gewoon dat ze haar dromen kan waarmaken.
Is het normaal dat je je zorgen maakt over de toekomst van je kind? Priscilla wil namelijk heel graag politieagente worden. Dat roept ze al jaren. Maar ik ben zo bang dat haar stoornis, roet in het eten gaat gooien. Ik wil gewoon dat ze haar dromen kan waarmaken.
ik denk dat dat heel normaal is pulchra.
en helpt het niet als je heel erg boos wordt bij die instelling? het is toch van de gekke dat er van die achterlijk lange wachtlijsten zijn?
en helpt het niet als je heel erg boos wordt bij die instelling? het is toch van de gekke dat er van die achterlijk lange wachtlijsten zijn?
Bij alle gespreken die wij hebben gehad met de psycholoog is Pris er maar 1 keer bijgeweest (behalve bij de onderzoeken). Ik had heel erg het gevoel dat wij gecontroleerd werden. En daar houden wij niet van. Je moet weten dat wij namelijk nog pubers waren toen Pris werd geboren.
Ik ben toen met een schrijfblok in mijn armen een gesprek aangegaan met de psycholoog. Gevraagd waarom er nog steeds geen verslagen waren e.d. Ik wou alles verklaard hebben. Ik was het helemaal zat.
Ik heb alle gesprekstechnieken aangewend die ik kende en daar schrok ze nogal van. Ze voelde zich een beetje in een hoek gedreven. Maar het had wel gewerkt. 1 week later had ik alle verslagen in mijn mailbox.
Ik ben toen met een schrijfblok in mijn armen een gesprek aangegaan met de psycholoog. Gevraagd waarom er nog steeds geen verslagen waren e.d. Ik wou alles verklaard hebben. Ik was het helemaal zat.
Ik heb alle gesprekstechnieken aangewend die ik kende en daar schrok ze nogal van. Ze voelde zich een beetje in een hoek gedreven. Maar het had wel gewerkt. 1 week later had ik alle verslagen in mijn mailbox.
Dat GGZ zou ik wel eens kunnen proberen. Ik loop daar zelf dus ben al 'binnen'
Ik zal een dagboek bij gaan houden waarin ik beschrijf hoe, waar en wat.
Super bedankt voor de tips dames!
Ik zal een dagboek bij gaan houden waarin ik beschrijf hoe, waar en wat.
Super bedankt voor de tips dames!
♫ Saartje ♫
Pfoe, elke keer schrik ik weer als nieuwe mensen zich hier melden, dat is toch veel minder leuk dan melden in Z&G.
Maneki, er valt weinig toe te voegen aan de tips die hierboven zijn genoemd. Heb je het al eens besproken met de docent van de oudste? Wellicht dat daar dan ook dingen opvallen?
Pulchra, er zijn inderdaad meer ouders hier, ik ben zelf geen ouder maar een kind met PDD-NOS. Ik heb een half jaar geleden na jaren eindelijk de verslagen in kunnen zien die toentertijd gemaakt zijn, maar dat heeft behoorlijk wat voeten in de aarde gehad. Wat betreft het politieagente worden, ik heb zelf altijd geroepen dat oik juf wilde worden, ik ben ook gewoon de PABO gaan doen. Toch merk redelijk snel dat dat niet allemaal even makkelijk gaat. Ik ben na drie jaar PABO dan ook gestopt. Het vervelende is dat het niet uitmaakt wat je doet, je zult in elke baan last hebben van je stoornis, dus als het enigszins mogelijk is, probeer dan inderdaad te gaan doen wat je het liefste wilt. Zorg voor de juiste begeleiding van je dochter, zodat ze niet het gevoel heeft alleen te staan. Bij mij kwamen ze op school pas na 2 jaar aan met het "ja, maar je had extra begeleiding kunnen krijgen". Ga op zoek naar die dingen en gebruik ze, ze zijn ervoor!
Maneki, er valt weinig toe te voegen aan de tips die hierboven zijn genoemd. Heb je het al eens besproken met de docent van de oudste? Wellicht dat daar dan ook dingen opvallen?
Pulchra, er zijn inderdaad meer ouders hier, ik ben zelf geen ouder maar een kind met PDD-NOS. Ik heb een half jaar geleden na jaren eindelijk de verslagen in kunnen zien die toentertijd gemaakt zijn, maar dat heeft behoorlijk wat voeten in de aarde gehad. Wat betreft het politieagente worden, ik heb zelf altijd geroepen dat oik juf wilde worden, ik ben ook gewoon de PABO gaan doen. Toch merk redelijk snel dat dat niet allemaal even makkelijk gaat. Ik ben na drie jaar PABO dan ook gestopt. Het vervelende is dat het niet uitmaakt wat je doet, je zult in elke baan last hebben van je stoornis, dus als het enigszins mogelijk is, probeer dan inderdaad te gaan doen wat je het liefste wilt. Zorg voor de juiste begeleiding van je dochter, zodat ze niet het gevoel heeft alleen te staan. Bij mij kwamen ze op school pas na 2 jaar aan met het "ja, maar je had extra begeleiding kunnen krijgen". Ga op zoek naar die dingen en gebruik ze, ze zijn ervoor!
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Welkom hier pulcha. Al heeft het geen leuke reden natuurlijk. Is er misschien een andere organisatie waar ze ook terecht zou kunnen? Je kunt nu als ouder kiezen waar je heen wilt.
Als je een dagboek opschrijft, probeer dan ook te kijken naar wat er gebeurde voor het fout ging. Misschien is er een vaste factor die steeds voor problemen zorgt, maar die je nu niet door hebt. Mijn oppaskindje werd soms hysterisch als ze bij familie thuis kwam (waar ze vaak over de vloer was geweest), toen bleek dat elke keer dat dit gebeurde er iets in het interieur vervangen was. Ander schilderij, nieuw tafelkleed enz. Zoiets kun je niet voorkomen natuurlijk, maar haar ouders kunnen nu wel thuis al aan haar vertellen 'oma heeft een nieuwe klok en de kerstboom staat er met rode ballen en een kerststal', zodat de buien minder hysterisch zijn.
Het kan trouwens zijn dat hij het echt niet hoor. Dat het wel in zijn oren komt (ik weet niet hoe ik dit uit moet leggen), maar niet in zijn hersens doordringt. Het heeft dan ook geen zin boos te worden (hij kan er immers niets aan doen), maar je kunt wel een oplossing zoeken hoe hij het wel doorkrijgt.
Weet je inmiddels wat je ouders van die voorlichtingsavond vonden Oxy?
Als je een dagboek opschrijft, probeer dan ook te kijken naar wat er gebeurde voor het fout ging. Misschien is er een vaste factor die steeds voor problemen zorgt, maar die je nu niet door hebt. Mijn oppaskindje werd soms hysterisch als ze bij familie thuis kwam (waar ze vaak over de vloer was geweest), toen bleek dat elke keer dat dit gebeurde er iets in het interieur vervangen was. Ander schilderij, nieuw tafelkleed enz. Zoiets kun je niet voorkomen natuurlijk, maar haar ouders kunnen nu wel thuis al aan haar vertellen 'oma heeft een nieuwe klok en de kerstboom staat er met rode ballen en een kerststal', zodat de buien minder hysterisch zijn.
Het kan trouwens zijn dat hij het echt niet hoor. Dat het wel in zijn oren komt (ik weet niet hoe ik dit uit moet leggen), maar niet in zijn hersens doordringt. Het heeft dan ook geen zin boos te worden (hij kan er immers niets aan doen), maar je kunt wel een oplossing zoeken hoe hij het wel doorkrijgt.
Weet je inmiddels wat je ouders van die voorlichtingsavond vonden Oxy?
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Sjongejonge pulchra, dat soort verhalen zijn echt erg he? Ik heb tot nu toe alleen met wachtlijsten te maken gehad, de hulpverleners werkten gelukkig wel altijd mee. Kan je dus niet anders helpen dan je heel veel sterkte te wensen!
Mijn zoontje heeft overigens PDD-nos, maar functioneert op laag niveau. Ook hij staat op een wachtlijst voor een gespecialiseerde woongroep en zit nu in een kortverblijftehuis (thuis ging niet meer).
Wil nog even een heleboel mensen hier bedanken voor steun, tips en medeleven. Hier gaat het best goed! Lukas vindt het leuk op zijn groep en dat straalt door als hij eens thuis is: hij is rustiger en speelt beter alleen. Met Kerst en Oud & Nieuw waren we beide bij familie en hoewel ik er best tegenop heb gezien, heeft hij het gewoon goed gedaan en was het leuk.
Mijn zoontje heeft overigens PDD-nos, maar functioneert op laag niveau. Ook hij staat op een wachtlijst voor een gespecialiseerde woongroep en zit nu in een kortverblijftehuis (thuis ging niet meer).
Wil nog even een heleboel mensen hier bedanken voor steun, tips en medeleven. Hier gaat het best goed! Lukas vindt het leuk op zijn groep en dat straalt door als hij eens thuis is: hij is rustiger en speelt beter alleen. Met Kerst en Oud & Nieuw waren we beide bij familie en hoewel ik er best tegenop heb gezien, heeft hij het gewoon goed gedaan en was het leuk.
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Ze vonden het erg interessant. Maar ze gaan me niet sterillizeren zonder dat ik er zelf toestemming voor gegeven heb. Eerst moeten we er goed over nadenken. Ik dacht namelijk dat mijn ouders dat voor mij hadden besloten. Maar dat is dus niet zo. Gelukkg!quote:Op donderdag 4 januari 2007 09:34 schreef YPPY het volgende:
Weet je inmiddels wat je ouders van die voorlichtingsavond vonden Oxy?
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Oxy, ik wilde nog zeggen dat ik je uitspraak van vorige week zo mooi vond:
Ja maar waarom heet het dan sterrillizeren als het geen pijn doet? De pijn zit al in de naam verborgen!!
Fijn dat je bent gerustgesteld erover.
Ja maar waarom heet het dan sterrillizeren als het geen pijn doet? De pijn zit al in de naam verborgen!!
Fijn dat je bent gerustgesteld erover.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Gelukkig maar en het had toch geen haast geloof ik? Kun je er rustig over nadenken, er over lezen en er met anderen over praten.
Wat goed dat het zo bevalt en dat het bij jullie rustiger is nu. Super zeg, voel je je nu ook zekerder over je beslissing?
Wat goed dat het zo bevalt en dat het bij jullie rustiger is nu. Super zeg, voel je je nu ook zekerder over je beslissing?
dat het zo bevalt en dat het bij jullie rustiger is nu. Super zeg, voel je je nu ook zekerder over je beslissing?
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Aangezien Pris niet goed tegen veranderingen kan, maak ik me al zorgen over de middelbare school. Daar gaat ze namelijk volgend schooljaar heen. Ik heb wel een hele goede op het oog. Ik heb daar ook al een gesprek gehad met de directrice. Daar kunnen ze haar heel veel begeleiding geven. Ik hoop dat het helpt en dat ze daar goed doorheen komt.
Wat ik heel jammer vind. Ze had qua niveau HAVO kunnen hebben, maar door haar stoornis kan ze niet plannen en is het VMBO-TL geworden.
Niveau maakt mij niet uit hoor, als ze zich maar kan redden in de maatschappij als ze volwassen is. En haar dromen kan volgen. Maar volgens mij is dat de wens van iedere moeder.
Wat ik heel jammer vind. Ze had qua niveau HAVO kunnen hebben, maar door haar stoornis kan ze niet plannen en is het VMBO-TL geworden.
Niveau maakt mij niet uit hoor, als ze zich maar kan redden in de maatschappij als ze volwassen is. En haar dromen kan volgen. Maar volgens mij is dat de wens van iedere moeder.
Vanavond komt bij Je zal het maar hebben een jongeman met autisme!
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Bedankt voor de tip! Ga ik zeker kijken. (al is het dan via internet)
Is het perspectief om bij de politie te gaan wel realistisch pulchra? Ik wil niet heel negatief doen, maar juist daar kom je vaak onverwachte gebeurtenissen tegen en moet je communicatief sterk zijn lijkt me.
Is het perspectief om bij de politie te gaan wel realistisch pulchra? Ik wil niet heel negatief doen, maar juist daar kom je vaak onverwachte gebeurtenissen tegen en moet je communicatief sterk zijn lijkt me.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Het lijkt me ook niks voor een autist om bij de politie te gaan werken.quote:Op maandag 8 januari 2007 18:02 schreef YPPY het volgende:
Is het perspectief om bij de politie te gaan wel realistisch pulchra? Ik wil niet heel negatief doen, maar juist daar kom je vaak onverwachte gebeurtenissen tegen en moet je communicatief sterk zijn lijkt me.
Als je weet waar een beetje autist moeite mee heeft zal je het ook direct ontraden. Om bij de politie te kunnen werken moet je eerst goed getest worden en daar weten ze dan echt wel, dat je autisme hebt. En dan wijzen ze je af.
Eerder zou je kunnen denken aan een beroep, waar je niet teveel met mensen om hoeft te gaan.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Een autist heeft overal last van zijn autisme. Zelfs als hij alleen in een hokje gaat zitten en zich op laat sluiten enzo. Dan maar beter iets doen wat je leukt lijkt.quote:Op maandag 8 januari 2007 19:52 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Het lijkt me ook niks voor een autist om bij de politie te gaan werken.
Als je weet waar een beetje autist moeite mee heeft zal je het ook direct ontraden. Om bij de politie te kunnen werken moet je eerst goed getest worden en daar weten ze dan echt wel, dat je autisme hebt. En dan wijzen ze je af.
Eerder zou je kunnen denken aan een beroep, waar je niet teveel met mensen om hoeft te gaan.
Ik zou gewoon kijken of je bij de politie kan. Tuurlijk, grote kans dat je niet door de selectie komt, maar die kans zit er al dik in op het onderdeel behendigheid waar je echt de meest rare dingen moet doen.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
