Het grote en centrale Sleep Paralysis topic.

Volgensmij heb ik dit ook eens gehad, op 'n kamp had ik korte tijd echt ziek veel pijn toen ik wakker werd, en kon niks doen, daarna begon alles zeg maar weer te werken, en schreeuwde ik ffkes... Iedereen natuurlijk van wtf
Maar nooit meer last van gehad.

Btw ook eens precies tegenovergestelde gehad: moeder kwam binnen in m'n kamer en binnen een halve seconde zat ik rechtop in bed, zwaar geschrokken

Ik heb het met periodes. Soms heb ik het dan echt elke dag en dan ook meerdere keren per nacht. Vaak dan ook een beklemmend gevoel en moeilijk kunnen ademen. Dat kei harde geluid in je oor komt me ook bekend voor; 'n soort harde ruis wat het gevoel geeft dat je hoofd haast explodeerd.
Ook als ik te lang uit slaap heb ik dat wel vaker.

Ik heb het nu al zo vaak mee gemaakt, maar toch blijft het doodeng

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 22:23 schreef LeT0W het volgende:


Ook met het in slaap vallen hoor ik soms een steeds harder opkomende ruis. dit is ook iedere keer best angstaanjagen, wanneer ik mn ogen open doe gaat het over.

dit had ik gisteravond nog

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 11:39 schreef Yorrit het volgende:

[..]

dit had ik gisteravond nog

ik het bijna iedere week wel een keer.

Wat me ook wel eens overkomt is vlak voordat ik in slaap val beginnen te kreunen, 2 keer meestal.
soms schrik ik er zelf wakker van. ook vrij appart.

Had vannacht ook een hele vreemde ervaring. Allereerst viel ik om 11 uur in slaap en werd na precies een uur alweer fit wakker, in de veronderstelling dat het inmiddels ochtend was.. Kreeg vervolgens urenlang (de tijd op mijn wekker leek werkelijk te kruipen) in een half slaap / half wakker toestand de meest vage dromen/hallucinaties en een soort van loops, waarbij ik dus totaal geen idee heb of ik mijn ogen open of dicht had en of ik sliep of niet... Had ook op de momenten dat ik echt wakker was last van overmatig (koud) zweten. Overigens vond ik het geheel verder vrij plezierig en bovenal intrigerend. Wat ik mij afvroeg, in hoeverre kan het zijn dat drugsgebruik (of juist een tijdelijke stop met drugsgebruik) een dergelijke vage slaaptoestand triggert? Geestverruimende middelen als paddo's brengen immers je onderbewustzijn naar boven net als dromen dat doen?

Meld , soms een paar keer per week. Ook als ik inslaap val, ik voel mijn liggen gewoon in slaap vallen... maar mijn geest blijft wakker. En daarna kunnen er allerlei dingen gebeuren, uit je lichaam rollen, in elkaar geschopt worden door dingen die je niet ziet, geschreeuw, gepiep, geprik, getrek...etc

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 03:03 schreef -hypnagogia- het volgende:
Stikken en zwaar ademen is idd ook een veelvoorkomend verschijnsel:

[afbeelding]

In de middeleeuwen onstond daardoor de mythe dat er demonen langskwamen tijdens je slaap die op je borst gingen zitten.

Muziek helpt bij mij niet helaas, in m'n pubertijd sliep ik altijd met muziek mkaar dat hielp nooit. Het enige dat 'hielp' was door de arts voorgeschreven oxazepam om te kunnen relaxen voordat ik in slaap viel. Ik wil echter niet verslaafd raken aan benzo's dus dat zie ik niet als optie of als oplossing voor m'n probleem helaas.

Dit heb ik een keer meegemaakt en dat was erg beangstigend.
Ik lag in bed en zag hoe een spook/geest/verscheining, noem het wat je wilt, boven mij hangen.
Voor mijn gevoel was ik toen wakker, of in ieder geval gedeeltelijk bewust.
Ik voelde de vingers van de verscheining om mijn keel en merkte dat ik niet kon ademen..
Ademen was niet mogelijk, bewegen was niet mogelijk, roepen lukte niet, (volledig) wakker worden ook niet.
Totdat ik ineens wel wakker kon worden en de verscheining verdween.
Het was heel erg realistisch, zo erg zelfs dat ik werkelijk overtuigd was dat een boosaardige entiteit mij heeft proberen te verwurgen.

Wat de oorzaak hiervan is?
Geen idee, enige wat ik kan zeggen is dat dit kort na het overleiden van mijn Opa is geweest.
Het aantal echt bizare dromen nam in die periode sowieso sterk toe.
Misschien heeft een verhoogde emotionele belasting er vinger in de pap.
Maar wat een oorzaak zou kunnen zijn van zoiets, bij iemand die er chronisch last van heeft, geen idee

Je moet het gewoon accepteren , en er niet meer bang voor zijn.

- gewoon

quote:

Op woensdag 25 oktober 2006 13:06 schreef -hypnagogia- het volgende:

[..]

Mja, niet voor iedereen is het dus zo simpel helaas.

werkt jou hotmail nog?

quote:

Op woensdag 25 oktober 2006 13:06 schreef -hypnagogia- het volgende:

[..]

Mja, niet voor iedereen is het dus zo simpel helaas.

Maar je herkent het toch? als het gebeurt heb je toch zo iets van "jahoor. ..tis weer zo ver"... en dan kun je gewoon afwachten tot het over is. Je moet niet denken dat het boozaardige geesten zijn die je pijn willen doen, het komt van binnen...als je in paniek raakt manifisteert die paniek zich aan de buitenkant...als een boosaardige entiteit vaak. In de droom/astrale wereld (hoe je het wilt noemen) is binnen buiten..alles wat je denkt en voelt heeft invloed op je omgeving. Je merkt als je rustig blijft...dat de omgeving dan ook rustig is. Je mag me wel toevoegen op msn: Mohawk1984@hotmail.com

Ik kan het toch niet weg laten gaan dus ik probeer het maar leuk te vinden

quote:

Op donderdag 26 oktober 2006 15:52 schreef -hypnagogia- het volgende:

[..]

Yep, check je mail.

OT:
ik heb sinds jaren niet zo'n goede nachtrust gehad.

Ik ben blij voor je, nachtrust is zo waanzinnig waardevol

Ik heb het soms. En heel af en toe is het self-fulfilling. Beetje moeilijk uit te leggen, maar wat er gebeurt is dat ik een 'beetje' wakker wordt en denk 'oh, straks kan ik niet bewegen of praten', en dan voeli k het heel langzaam ook over me heen komen, de verlamming dus. Dood- en doodeng.
Vakker komt het vanuit een enge en/of levendige droom, waarin ik voluit gil of ren.
Word helemaal van streek wakker en mrk dan dat ik niks kan, soms niet eens goed ademen.

quote:

Op donderdag 26 oktober 2006 21:27 schreef -hypnagogia- het volgende:
Ik denk ook niet dat het daadwerkelijk boosaardige geesten zijn oid en ik heb veel extremere vormen van dissocatie meegemaakt onder invloed van verschillende soorten drugs. Ik heb mezelf vele malen laten gaan, ggetracht om het over me heen te laten komen maar de extreme angst is gewoonweg niet weg te relativeren helaas. Vergelijk het met een nachtmerrie waarvan je weet dat je droomt, in dat geval probeer je ook wakker te worden omdat het totaal niet comfortabel is, helemaal omdat die mogelijkheid er ook is.

Klopt maar in het geval van slaap verlamming heeft het proberen wakker te worden geen zin, dan juist komen die "boosaardige geesten". Deze worden trouwens ook wel "Dwellers on the Threshold" genoemd, iedereen die voor het eerst gaat uittreden krijgt hiermee te maken. Wat ik altijd doe als ik slaap verlamming heb:

Of zo kalm mogelijk blijven, niet proberen te bewegen en wachten tot het over is

Of uittreden en maffe dingen doen

quote:

Op vrijdag 27 oktober 2006 13:24 schreef -hypnagogia- het volgende:
Ik kan mezelf wel altijd wakker krijgen tijdens een verlamming, heb gelukkig nog nooit visuele hypnagogische hallucinaties gehad.

Ik wel, en ik voelde ook echt dingen.

Tijdens slaapverlamming kun je trouwens heel makkelijk uittreden: Je niet bewegen tijdens het gezoem/geschud/gepiep... en daarna als het rustig is er zijwaarts uitrollen. Werkt bij mij niet altijd en alleen als ik op mn zij lig.

Niet dat ik daar altijd succes mee heb, de laatste tijd val ik meteen door mn huis heen de grond in...en is het altijd donker

Als je niet weet wat het is kan het inderdaad vreselijk eng zijn. Het is bij uitstek het meest kutte wat ik ooit heb meegemaakt...vroeger als kind durfte ik nooit te slapen..ik lag gewoon met ogen open in bed te staren naar mijn lampje tot ik in slaap viel

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 03:14 schreef milagro het volgende:


sleep paralysis is in feite een normaal iets dat tijdens het dromen voorkómt dat je wat je droomt niet echt uitvoert, alleen soms is die status nog bezig als je al wakker bent, als je midden in een droom plots wakker wordt, en daarom kun je dan dus even , hooguit een minuut, je niet bewegen, op je ogen na dan.

hey dat heb ik andersom gehad dat ik handelingen uit mijn droom ging uitvoeren en dat ik dus bijv keihard tegen de muur schop

ook vaak gehad, hoewel t nu al lang geleden is
gelukkig

Reusachtig vervelend, en heel eng. Verlamming, geluiden, ademnood, griezelige schaduwen, mijn kamer zien met mijn ogen dicht, suisgeluiden, vooral veel hartkloppingen.. Tegenwoordig heb ik het eigenlijk zelden meer. Het scheelt waarschijnlijk dat ik samenwoon; toen ik nog alleen in mijn slaapkamertje lag kwam het beslist veel vaker voor. Een zacht snurkend vriendje ernaast geeft automatisch een veiliger gevoel.
Als ik heel laat naar bed ging had ik er last van bij het in slaap vallen, en soms werd ik ook 's nachts wakker en dan zorgde slaapverlamming ervoor dat het een enorme ellende was om weer in slaap te vallen.
De enige oplossing die ik er in die tijd voor wist te vinden was - hoe stom het ook klinkt - het lezen van stripboeken totdat ik, afgeleid door vrolijke avonturen, tamelijk probleemloos eindelijk het bewustzijn verloor. Ik ben jarenlang minstens eens per week met het licht aan en mijn neus in een Suske en Wiske in slaap gevallen. Afleiding in de vorm van iets lichts en luchtigs (en dan echt tot op het punt van definitief in slaap vallen) was het enige dat ervoor kon zorgen dat mijn hoofd met iets anders bezig was dan helder blijven terwijl mijn lijf in slaap viel. Behelpen, maar toch effectief.

En het is inderdaad zo dat je je steeds voorneemt om kalm te blijven en het te laten gaan, maar dat lukt echt nauwelijks. Het probleem zit 'm erin dat je geest wel helder lijkt maar toch bij lange na niet zo nuchter is als om, laten we zeggen, vier uur 's middags. Je slaperigheid zorgt ervoor dat je net te wazig bent om niet in paniek te raken van het vreemde fysieke en mentale gedoe tijdens slaapverlamming. Telkens denk je "en nu ga ik lekker slapen - wat kan mij dat oorsuizen en die hartkloppingen en dat gevoel alsof je heel diep valt schelen!", maar zodra het dan zover is wil je er toch vooral zo snel mogelijk weer mee ophouden en toch maar wakker worden. En dat tien keer per nacht. Dikke pret.

hoe lees je een boek als je last hebt van slaapverlamming?

of bedoel je dat je erna bang was om weer te gaan slapen en daarom wakker bleef?

Inderdaad, ik had slaapverlamming vooral in 'aanvallen', telkens achter elkaar bij het proberen in slaap te vallen.

O.a. SSRI's zouden ertegen helpen.

quote:

Yes there are several methods of sleeping and even some drug therapy available for sleep paralysis. The best method to avoid sleep paralysis in my opinion (becuase I suffer from this) is simply to take 50mg of benadryl before I sleep. This is a common over the counter sleep aid and antihystimine. I really do not understand why it works. I am an insomniac and was told to use this to help me sleep. It has almost totally removed sleep paralysis from me.

My suggestion is to consult a doctor. they are proffesionals and are used to this stuff. My doctor has been working with me for several years about all of my different sleeping troubles. I have a few forms of insomnia so making me sleep is hard work. I give a lot of credit to my doctors. They are willing to work with me and are extremely intellegant people. Consider giving them a shot before you take the advice of just anyone.

http://answers.yahoo.com/question/index?qid=20060831182227AAsFCJ3

quote:

Don't know about a way to prevent sleep paralysis, but my doctor told me when it occurs, if you can wiggle a finger or toe or if someone touches you, it will stop. I believe antidepressants such as prozac (i.e. SSRI's) help with the paralysis. It is also worse when you sleep on your back. Jeanne

http://www.sleepnet.com/narco14/messages/781.html

quote:

The medication that you currently take, which is a member of the SSRI medications—used most commonly to treat depression—dramatically reduces the overall amount of REM sleep you experience. You are correct in drawing a link between your use of this medication and the decrease in frequency of your sleep paralysis. Most cases of sleep paralysis arise from REM sleep.

http://www.dreamdoctor.com/better/paralysis/stuckinposition.shtml

hmmz,. misschien heeft het wel te maken met een serotonine gebrek ... hoewel dat natuurlijk een veels te snelle conclusie is

Je zou ook een precursor van serotonine kunnen nemen voor het slapen, extract van grifonia zaad (5htp) of L tryptofaan capsules

quote:

Op donderdag 9 november 2006 16:28 schreef ThinkTank het volgende:
O.a. SSRI's zouden ertegen helpen.

Ik heb bijna 7 jaar geleden langdurig last gehad van extreme slapeloosheid, incl. de slaapverlammingsverschijnselen en paniekaanvallen. Een benzodiazepine (in hoge dosering) in combinatie met een SSRI was toen idd het enige wat hielp.

De SSRI is dan vooral om het paniek-gedeeltje op te vangen / weg te nemen.

Wat een angst-topic zeg, met allerlei dubieuze plaatjes om mensen angst op te jagen.

Ik heb het nu ook 1 keer gehad, maar ik kon gewoon even niet gebewegen.

Gisteravond maakte ik me toch iets vaags, maar vooral iets engs mee... Ik had een nacht van zaterdag op zondag overgeslagen. Zondag ging ik dus, omdat ik oververmoeid was, vroeg naar bed.

Ik ging op bed liggen en sloot mijn ogen. Ik ben iemand die elke nacht droom.
Op het moment dat ik mijn ogen sloot zat ik al direct in een droom. Ik droomde dan wel, geestelijk was ik gewoon nog bij bewustzijn. Ik hoorde ook geluiden zoals ik alle dromen. Dit gevoel was dus nu dat ik stemmetjes in mn hoofd had.

Mijn lichaam 'sliep' echter al vanaf het moment dat ik mijn ogen sloot.
Mijn lichaam was compleet verlamd inclusief mijn hoofd en mond. Ik kon mezelf niet wakker schudden of praten.
Dit was echt een eng gevoel. Pas na 'heftig' proberen te bewegen en het proberen van het aanspannen van het lichaam kwam er weer langzaam aan, lichaamsdeel per lichaamsdeel, een beetje gevoel en beweging terug.
Op het moment van het gevoel terug krijgen leken deze wel zo zwaar als beton. Pas na een paar minuten had ik het gevoel en beweging weer terug en kon ik zo uit mn droom wakker worden.

Voordat het gebeurde had ik last van een harde radio ruis in mn gehoor, wat zacht op kwam deinen.
Gelukkig sliep ik daarna gewoon zoals het hoort

Dit was best freaky. Mijn lichaam liep als het ware voor op mn geest, ook al droomde ik toch...met bewustzijn.

Pas nog een hele reeks van die aanvallen gehad, in 1 nacht, achter elkaar. Werd tussendoor steeds wakker; het waren eigenlijk allemaal korte dromen, maar de grens tussen realiteit en droom was behoorlijk ver te zoeken, erg verwarrend kun je wel stellen.

Viel me ook op dat de bijgaande emoties in de dromen die nacht elkaar in rap tempo afwisselden; het ene moment kwam ik niet bij van het lachen (soms ook letterlijk, fysiek dus ) van de weirde shit die over me heen kwam, het andere moment was het alleen maar heel erg creepy allemaal en naarmate de nacht verstreek werd het alleen maar meer creepy, inclusief de bekende 'noise' geluiden, slaapverlammingen, etc... Zo dacht ik op een gegeven moment <echt> dat mijn wekkerradio plots met luid volume spontaan was aangesprongen, maar dat zat dus in feite alleen maar in mijn hoofd..

Er was 1 droom die echt mijn verstand <ver> te boven ging die nacht.. Ik droomde dat ik in onze huiskamer zat met een hoop mensen, maar er was 1 ding wat enorm de aandacht trok. Er zat namelijk een reusachtig wit konijn op de bank, die kon praten ook nog!.. Begon dat konijn me op een gegeven moment een partij te zingen(!), niet met een menselijke stem, maar met een rare verdraaide creepy stem, deed me erg aan Donnie Darko denken, qua atmosfeer dan... Maar het meest bizarre moet nog komen.. Ik besefte dat ik droomde en bewust was ik dan ook erg 'alert' zeg maar, dus ik ging bewust aandachtig luisteren naar wat dat konijn nou eigenlijk aan het zingen was... Helaas heb ik de tekst niet onthouden, enkel flarden.. Maar wat ik wel onthouden heb is dat die hele 'song' ongeveer 12 regels besloeg en perfect rijmde ook nog! En dat terwijl er hele bizarre woorden werden gebruikt in die song, zelfs woorden die ik nog niet kende, maar waarvan ik in die droom wel wist wat ze betekenden... vaag (bv. "mollewopsjes" waren "jonge konijntjes" ) Ik moest me echt inhouden, dit was echt far beyond imagination!.. totdat dat konijn eindelijk uitgezongen was en daarna hield ik het niet meer, werd helemaal lijp en schaterlachend weer wakker

[ Bericht 1% gewijzigd door Escaflowne op 02-04-2007 23:33:03 ]