Er was eens een lief klein schattig meisje, dat besloot op een dag om haar rijbewijs eens proberen te vullen met iets meer stempeltjes.
Op een mooie dag in februari van het jaar 2006, stapte zij voor het eerst op de motor, een CB250, om op de Soestdijksekade in Den Haag haar eerste 'stapjes' te zetten op deze beginnerstweewieler.
Het ging allemaal voorspoedig, deze eerste les, en het bleek zo leuk te zijn, dat het kleine lieve meisje besloot om door te gaan met de rijlessen.
Regen kwam en viel, de zon brak door en scheen, en naarmate de maanden vorderden, ging zij eens proberen om van die pilonnetjes af te zijn.
Ze vroeg een datum aan, en was zo zenuwachtig als de pest. Gelukkig kon zij haar zenuwen delen, met al haar vriendjes op het Motorforum, die in hetzelfde schuitje zaten. Er waren er veel die slaagden, ook een aantal die zakten, en uiteindelijk kon zij zich in het rijtje van 'geslaagd voor AVB' zetten.
Ook de theorie was even stressen, maar uiteindelijk is het lieve kleine meisje er met een ietwat onzekere glimlach doorheen gefietst.
Toen werd het tijd, om eens wat aandacht aan de rest van het verkeer te besteden, gelukkig waren hier niet de hele tijd pilonnen die in de weg stonden, en ook de langzame slalom hoefde je niet meer om je andere medeweggebruikers heen te doen, op zo'n moment lijkt die oefening echt compleet nutteloos..
En toen brak die dag aan, een regenachtige dag, begin oktober 2006, na aardig wat stressen, nachten van niet slapen, meldde zij zich om half 11 op de rijschool, een uur en een kwartier te vroeg. Bevend at ze wat van haar croissantje, die ze eigenlijk al nauwelijks door haar keel kreeg.
Een regenachtige dag, had ik al gezegd. En dat was een understatement, het kwam met bakken uit de hemel zetten. Het lieve kleine meisje voelde de moed in haar schoenen zinken, en haar maaginhoud naar boven schuiven.
En toen was het tijd om te gaan. Ze stapte ietwat onzeker op haar ijzeren vriendje, en reed weg, de regen en het CBR tegemoet.
De instructeur van het lieve kleine meisje, had een gokje gemaakt: hij zou wel door Delft gaan rijden..
Dus reden ze even een eindje door Delft onderweg naar het examen.
Bij het CBR aangekomen, waren beide doorweekt van de regen, maar gelukkig was de maaginhoud van het lieve kleine meisje wat gestabiliseerd..
Koffie? vroeg de instructeur.. Nee, daar had het kleine meisje geen behoefte aan... elke verandering in haar maag zou een eventuele vieze helm tot gevolg hebben..
13.05, de praktijkexamens beginnen, en ze gaan getwee naar binnen, naar tafel nummer 1, waar een alleraardigste meneer op ze zat te wachten.
Wat kleine uitlegdingen en formaliteiten, en ze gingen richting deur.
Wat vraagjes over de motor, kenteken lezen, en op weg.. In de regen, met onweer..
En inderdaad, ze gingen naar Delft, precies de weg die ze vanochtend hadden gereden, op die ene zijstraat na waar je niet inmocht, maar waar het lieve kleine meisje, verblind door de druppels op haar helm, haar ros vrolijk instuurde...
'Ja, je mag even keren' hoorde ze in haar oortje.. *dat was het dan* dacht het lieve kleine meisje en keerde met een hangend hoofd terug, en reed verder op de aanwijzingen van haar instructeur.
Bij een zebrapad besloot een niet zo lieve meneer over te steken, 2 meter naast het zebrapad, en daarom moest het lieve kleine meisje vol in de ankers. Zo vol, dat haar achterwiel een aardig eind achteruit werd gezet. Gelukkig kon ze de motor overeind houden, en kon ze haar weg terug naar het CBR vervolgen.
Maar nee!
Ze mocht ook de snelweg nog op! Wilden ze haar langer laten lijden? Vonden ze het leuk haar hoop te geven? De snelweg op, wat een drukte, het lieve kleine meisje raakte helemaal onder de indruk van al die vrachtwagens en opgefokte auto's...
Twee rondjes gemaakt, en toen mocht ze eindelijk naar de Plaspoelpolder terug..
Met een hangend hoofd, liep zij achter de instructeur en examinator aan.
De instructeur had een niet veel zeggende blik in zijn ogen, en ook de examinator keek niet al te opgewekt.
Echter, nog voordat zij plaats kon nemen op de voor haar bestemde stoel, stak de examinator zijn hand uit en sprak de gevleugelde woorden:
![]()
je bent geslaagd meisje, gefeliciteerd
![]()
met andere woorden, dit lieve kleine meisje, is sinds vandaag in het bezig van haar A, volvermogen, rijbewijs!!!!!!!!!!!