We waren dus in colonne het bos ingelopen op weg nar onze volgende uitdaging, zoals hij die niet zwemt het zo mooi noemde. Afgezien van het gluren naar de tieten van de instructeursdame en het gooien met eikeltjes gebeurde er niet zoveel.
Het bospad liep omhoog en het duurde ongeveer anderhalf uur voor we ter plaatse waren (tja, ambtenaren he
![]()
). Daar ter plaate stonden de instructeurs, inclusief Tjopa met zijn jeep, al weer op ons te wachten. We namen plaats op gereedliggende boomstammen om even uit te puffen en een slok water te drinken. "Hee! Jean-Paul! Heb je nou nog niet genoeg water gehad?" riep een van de dames van het secretariaat. Jean-Paul deed net alsof hij het niet hoorde. Nadat de groep uitgelachen was, ging de chief drill instructor in het midden van de kring staan. "Mensen! Welkom bij het laatste fysieke onderdeel van vandaag! Zoals jullie zien, zitten we bovenop een berg. En, zoals jullie weten, wat naar boven gaat, moet ook eens een keer naar beneden komen! Dus, wat wij gaan doen is, abseilen! En als je denkt van dat kan ik niet of dat wil ik niet, geen gezeur, ik wil dat je het minimaal geprobeerd hebt!" Waarop hij begon met het uitdelen van de abseilharnassen en het uitleggen van de materialen, de werkwijze, de veiligheid enz.
Wij zaten aandachtig te luisteren, totdat het me opviel dat Marco ineens nergens meer te bekennen was. Ik stootte Dirk-jan aan. "Heb jij Marco gezien, Dirk-Jan?" - "Ik niet, jij mischien, Taeke?" - "Neuh, jij, Evert?" - "Neuh" De instructeur keek verstoord onze kant op. "Hebt u daar mischien iets aan toe te voegen, meneer?" zei hij terwijl hij naar Taeke keek. "Nee, meneer." - "Dankjewel! Dan mag u nu komen demonstreren hoe u op de correcte wijze het tuig omdoet en het abseiltouw inhaakt!" Taeke strompelde met tegenzin, maar onder luid applaus, naar voren waar hij onhandig met het materiaal begon te rommelen.
Terwijl Taeke en de instructeur daar zo bezig waren, kwam Marco van achteren op de boomstam zitten. "Waar was je nou, man! Je mist de hele instructie!" vroeg ik hem. "Geen probleem. Abseilen ken ik al van vroeger," hijgde hij, "Ik moest snel even iets regelen." - "Wat dan? Je levensverzekering?" vroeg Dirk-Jan. Grijnzend vervolgden we de training en lachten we om het geklungel van Taeke.
Inmiddels had iedereen zijn instructie gehad en mochten we onze abseilharnassen om doen. De eerste dapperen stonden al klaar om te proberen om 30 meter te abseilen. Onder stapsgewijze meedaling van de instructeurs stapten ondermeer Dirk-Jan en Evert over de rand en deden hun eerste voorzichtige stapjes in de diepte. Degenen die het echt niet aandurfden, mochten hun spullen afleggen en via washout lane, een bospad dat naar beneden liep, er tussenuit naaien.
Terwijl dit alles zich zo voltrok, hoorde ik opeens een kreet. Het bleek Sjaak te zijn die als door een mug gestoken op Diane af rende. "Jij trut! Nu heb ik je!" Wij zo:
![]()
Nog voordat Sjaak Diane kon bereiken, sprong 120 kilo Linda tussen hen in. "Rustig Sjaak, rustig! Wat moet je nou weer?" - "Wat ik nou weer moet? Wat ik nou weer moet? Kijk dan! Kijk dan daar!" sputterde Sjaak terwijl hij naar Diane haar abseilharnas wees. "Hoezo, wat bedoel je?" - "Kijk dan!" terwijl hij naar een klein zakje wees dat tussen de riemen van Diane haar harnas zat. Marco liep er op af, nam het zakje, bekeek het en zei "Goh, dat lijkt wel... dat lijkt wel jeukpoeder!" Hij draaide het zakje om en las hardop voor wat er voor tekst op stond. "Kriebel en co. Jeukpoeder. Lees voor gebruik de bijsluiter." - "Ja wat ijl jij nou! Hoezo jeukpoeder! Dat zakje is helemaal niet van mij!" reageerde Diane furieus. "Nou, het zit anders wel tussen jouw spullen." antwoordde ik. Diane had het niet meer. Kwaad keek ze de kring van personeelsleden rond naar degene die dit op zijn geweten kon hebben. Totdat haar oog viel op... Chili! "Bonita! Weet jij hier soms meer van!" - "Iek?" reageerde Chili verbaasd, "Iek weet van nieks." - "Ja dat zal wel!" vulde Marco snel aan, jij hebt wel die jeukende kleren van Sjaak en Jean-Paul in je handen gehad!" Chili reageerde stomverbaasd. "Iek niet weten! Iek nieks gedaan!" zei ze terwijl ze haar handen boven haar hoofd hield. "De feiten wijzen tegen je, Bonita! Verklaar je nader!" mengde Jean-Paul zich in het gesprek. "En jai moet jouw bek houwen! Jai zain grote viezeriek!" schreeuwde Chili erop los. Het hielp niets, een aantal woedende personen kwamen dreigend op haar afgelopen. "Iek nieks gedaan!" schreeuwde Chili, voordat ze zich snel uit de voeten maakte en het bospaadje naar beneden afrende. De woedende menigte bestaande uit Sjaak, Diane, Linda, Jean-Paul en Marco (voor de vorm) achter haar aan. We konden onze lol niet op
De instructeurs, die inmiddels behoorlijk moe waren geworden van ons als groep, begeleidden de rest van de groep abseilend naar beneden, alwaar Dirk-Jan en Evert op ons stonden te wachten. "En," vroeg Dirk-Jan, "heb ik iets gemist?" Wij zo:
[ Bericht 1% gewijzigd door vogeltjesdans op 18-09-2006 16:24:50 ]