KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
Toch jammer dat de nieuwe afleveringen van deze soap zo lang op zich laten wachten.
Zoals velen twijfel ik ook aan de echtheid, maar dat maakt het verhaal niet minder leuk. Lijkt me geweldig om mee te maken.
Zoals velen twijfel ik ook aan de echtheid, maar dat maakt het verhaal niet minder leuk. Lijkt me geweldig om mee te maken.
Vorige week maandag was VD zijn eerste post om 12:21 en zijn laatste om 15:37.
Het is dus bijna tijd
Het is dus bijna tijd
Op zondag 8 maart 2009 21:38 schreef Danny het volgende:
fuck de policy. posten die hap!
fuck de policy. posten die hap!
Nog steeds niks.....
Nog steeds niks.....
Er zijn drie soorten mensen; mensen die wel kunnen tellen en mensen die niet kunnen tellen.
Wordt hem ook niet meer. We kunnen wel een wed-wanneer-Vogeltjesdans-hier-weer-post poultje maken?quote:Op maandag 18 september 2006 12:44 schreef MisterTata het volgende:
Nog steeds niks.....
Ik heb al een boek.
Zat ik ook al over te denken... net als de poule: "Wat is VD's nieuwste excuus voor de lange stilte?".quote:Op maandag 18 september 2006 13:12 schreef Rio het volgende:
[..]
Wordt hem ook niet meer. We kunnen wel een wed-wanneer-Vogeltjesdans-hier-weer-post poultje maken?
Misschien moeten we gewoon accepteren dat 't topic doodbloedt en met z'n allen afkicken.
Dit is mijn uitspraak en daar zult u het mee moeten doen.
***Levi was here***
***Levi was here***
Heb ik me al lang bij neergelegd, al kijk ik nog wel regelmatig in dit topic. Dat zal de stille hoop zijn denk ik. VD is een fantast met schrijftalent, niets meer en niets minder.quote:Op maandag 18 september 2006 13:16 schreef Levitation het volgende:
[..]
Zat ik ook al over te denken... net als de poule: "Wat is VD's nieuwste excuus voor de lange stilte?".
Misschien moeten we gewoon accepteren dat 't topic doodbloedt en met z'n allen afkicken.
Ik heb al een boek.
Nein!!!quote:Op maandag 18 september 2006 13:16 schreef Levitation het volgende:
[..]
Zat ik ook al over te denken... net als de poule: "Wat is VD's nieuwste excuus voor de lange stilte?".
Misschien moeten we gewoon accepteren dat 't topic doodbloedt en met z'n allen afkicken.
Iemand, verzin een eind ofzo desnoods!
Ik ben een meisje!
en ze leefden nog lang en zeer ongelukkigquote:Op maandag 18 september 2006 14:18 schreef NAF_NAF het volgende:
[..]
Nein!!!
Iemand, verzin een eind ofzo desnoods!
Okee, dat was een lange lunch. Maar wel lekker
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Ahh gelukkig, dan kan je ons zometeen vast wel weer een stukje verder helpen.quote:Op maandag 18 september 2006 14:40 schreef vogeltjesdans het volgende:
Okee, dat was een lange lunch. Maar wel lekker
Nadat je een beetje gewerkt hebt natuurlijk!
Ik ben een meisje!
is dit een tvp?quote:Op maandag 18 september 2006 14:40 schreef vogeltjesdans het volgende:
Okee, dat was een lange lunch. Maar wel lekker
@ VD waarom moeten we nu steeds langer wachten voor een update??
Capoeira is like fire...some people can hold on to it and encompass it and it will be a part of their life...and some people, they touch it and get too hot and they drop it.
Ahum. Om dus maar eens verder te gaan toen we aan land waren gekomen bij checkpoint charlie. Aldaar stond Tjopa onp ons te wachten met zijn jeepje en de twee huilies die niet mee mochten roeien wegen gebleken zwemonvaardigheid. Sjaak, Jean-Paul en de twee andere natpakken werden op de kant geholpen, terwijl ze hartelijk werden uitgelachen en nagewezen door de rest van het personeel. Het secretariaat had natuurlijk de dag van hun leven en lachten om het hardst. Nu had Sjaak al niet zo heel veel plezier meer in het geheel van survivallen, en hij hoorde het gelach door Diane, Chili en de rest met lede oren aan. Jean-Paul wist niet hoe snel hij zich uit de voeten moest maken
Checkpoint charlie bestond ondermeer uit een blokhut waarvan Jean-Paul en Sjaak en de andere twee gretig gebruik maakten om hun kleren even uit te wringen en zich af te drogen. Betreffende kleren werden door de behulpzame instructeursdame aangenomen en over een waslijn gehangen, waar ze konden drogen bij een knappend vuurtje dat inderhaast op een veilige plaats buiten onze groep door Tjopa was aangelegd. Je kunt veel zeggen over allochtone instructeurs, maar vuurtjes maken, dat kunnen ze. Maar dat terzijde.
Inmiddels werden er broodjes en thee uitgereikt om de inwendige en natte mens wat te versterken. Taeke, Marco, Evert, Dirk-Jan en ik gingen zoals gewoonlijk bij elkaar zitten. "Zeg, Vogeltjesdans," vroeg Dirk-Jan, "die waterdichte emmer, geef me die eens aan." Ik gaf hem de emmer waarin onze spullen lekker droog zaten opgeborgen. Dirk-Jan rommelde wat in de emmer en haalde er een klein zakje uit gevuld met een lichtgeel gekleurd poeder. "Gaan we nu al snuiven, Dirk-Jan?" vroeg ik hem, "verbaasd over deze toch wel vreemde actie. "Nee man," antwoordde hij, "dit gaat way better worden dan snuiven." Hij stond op en liep weg, ons verbaasd achter latend. Na een paar minuten kwam Dirk-Jan met een vette grijns op zijn gezicht terug en ging hij verder met zijn broodje. "En?" vroeg Taeke hem, "Wat hem je nou weer geflikt?" - "Wacht nou maar af." antwoordde Dirk-Jan met zijn niet minder wordende vette grijns. Schouderophalend gingen we verder met onze maaltijd.
Na een half uurtje werden we bij elkaar geroepen door hij die niet zwemt, oftewel de chief instructeur. "Okee! We zijn allemaal weer bijgekomen! Zometeen pakken we onze spullen en gaan we in abmarsch dat pad volgen. Over vijf kilometer hebben we een verrassing voor jullie." - "Vloettenboewen?" vroeg Chili met een bloedserieuze uitdrukking op haar gezicht. "Niks geen vlottenbouwen, lopen zullen jullie! Pak jullie spullen maar alvast! En jij daar (hij die niet zwemt wees naar Chili), ga jij de kleren van de mannen in de blokhut maar alvast terugbrengen!" Met tegenzin en door een groot aandeel van het personeel half uitgelachen, sjokte Chili naar het kampvuurtje waar de kleren van Sjaak en Jean-Paul hingen te drogen.
Een paar minuten later stonden we klaar om weer verder te gaan. De waterdichte emmers in de Jeep, troep opgeruimd, je kent het wel. We stonden net klaar om achter de instructeurs het bospad op te gaan, toen ineens de deur van de blokhut open vloog. Sjaak en Jean-Paul renden als gekken naar buiten. Rennen, springen, rollen, je kon het zo gek niet bedenken. Iedereen keek elkaar aan van "Wat hebben die ineens" Marco keek me zo aan, haalde zijn schouders op en mompelde iets van "Zeker naar mediamarkt geweest". De enige die niet verbaasd keek, was Dirk-Jan. Hij kon zijn vette grijns niet onderdrukken. We keken hem tegelijk aan. "Wat heb je nou weer geflikt, man?" vroeg Taeke hem. "Oh, niks... Beetje jeukpoeder in hun kleren gedaan." We keken elkaar voor een moment stomverbaasd aan. Toen proestten we het uit onder de steeds verbaasder wordende blikken van de rest van het personeel.
Een en ander werd nog opgeleukt doordat Sjaak en Jean-Paul op Johnny-Depp-in-Pirates-of-the-Carribbean-achtige wijze (met hoog opgetrokken knieen ) terug naar het meertje renden en er voluit terug in plonsten om zich te bevrijden van dat nare jeukpoeder, dat zich door vakkundig handelen van Dirk-Jan blijkbaar in alle delen van hun kleding had genesteld. Wij: Dirk-Jan: De instructeurs: de rest van het personeel:
Na een half minuutje geplonst te hebben in het meertje, kwamen Sjaak en Jean-Paul aangedropen. Ik wist niet dat iemand zo nat kon zijn . De chief instructeur kwam ook aangelopen. "Ik weet niet waar jullie mee bezig zijn, maar om opnieuw jullie kleren te drogen heb ik geen tijd. Hup, in het gelid! Mee naar het volgende punt!" Aldus liepen we in opperbeste stemming het bospad op, op weg naar onze volgende uitdaging.
Checkpoint charlie bestond ondermeer uit een blokhut waarvan Jean-Paul en Sjaak en de andere twee gretig gebruik maakten om hun kleren even uit te wringen en zich af te drogen. Betreffende kleren werden door de behulpzame instructeursdame aangenomen en over een waslijn gehangen, waar ze konden drogen bij een knappend vuurtje dat inderhaast op een veilige plaats buiten onze groep door Tjopa was aangelegd. Je kunt veel zeggen over allochtone instructeurs, maar vuurtjes maken, dat kunnen ze. Maar dat terzijde.
Inmiddels werden er broodjes en thee uitgereikt om de inwendige en natte mens wat te versterken. Taeke, Marco, Evert, Dirk-Jan en ik gingen zoals gewoonlijk bij elkaar zitten. "Zeg, Vogeltjesdans," vroeg Dirk-Jan, "die waterdichte emmer, geef me die eens aan." Ik gaf hem de emmer waarin onze spullen lekker droog zaten opgeborgen. Dirk-Jan rommelde wat in de emmer en haalde er een klein zakje uit gevuld met een lichtgeel gekleurd poeder. "Gaan we nu al snuiven, Dirk-Jan?" vroeg ik hem, "verbaasd over deze toch wel vreemde actie. "Nee man," antwoordde hij, "dit gaat way better worden dan snuiven." Hij stond op en liep weg, ons verbaasd achter latend. Na een paar minuten kwam Dirk-Jan met een vette grijns op zijn gezicht terug en ging hij verder met zijn broodje. "En?" vroeg Taeke hem, "Wat hem je nou weer geflikt?" - "Wacht nou maar af." antwoordde Dirk-Jan met zijn niet minder wordende vette grijns. Schouderophalend gingen we verder met onze maaltijd.
Na een half uurtje werden we bij elkaar geroepen door hij die niet zwemt, oftewel de chief instructeur. "Okee! We zijn allemaal weer bijgekomen! Zometeen pakken we onze spullen en gaan we in abmarsch dat pad volgen. Over vijf kilometer hebben we een verrassing voor jullie." - "Vloettenboewen?" vroeg Chili met een bloedserieuze uitdrukking op haar gezicht. "Niks geen vlottenbouwen, lopen zullen jullie! Pak jullie spullen maar alvast! En jij daar (hij die niet zwemt wees naar Chili), ga jij de kleren van de mannen in de blokhut maar alvast terugbrengen!" Met tegenzin en door een groot aandeel van het personeel half uitgelachen, sjokte Chili naar het kampvuurtje waar de kleren van Sjaak en Jean-Paul hingen te drogen.
Een paar minuten later stonden we klaar om weer verder te gaan. De waterdichte emmers in de Jeep, troep opgeruimd, je kent het wel. We stonden net klaar om achter de instructeurs het bospad op te gaan, toen ineens de deur van de blokhut open vloog. Sjaak en Jean-Paul renden als gekken naar buiten. Rennen, springen, rollen, je kon het zo gek niet bedenken. Iedereen keek elkaar aan van "Wat hebben die ineens" Marco keek me zo aan, haalde zijn schouders op en mompelde iets van "Zeker naar mediamarkt geweest". De enige die niet verbaasd keek, was Dirk-Jan. Hij kon zijn vette grijns niet onderdrukken. We keken hem tegelijk aan. "Wat heb je nou weer geflikt, man?" vroeg Taeke hem. "Oh, niks... Beetje jeukpoeder in hun kleren gedaan." We keken elkaar voor een moment stomverbaasd aan. Toen proestten we het uit onder de steeds verbaasder wordende blikken van de rest van het personeel.
Marco keek me zo aan, haalde zijn schouders op en mompelde iets van "Zeker naar mediamarkt geweest". De enige die niet verbaasd keek, was Dirk-Jan. Hij kon zijn vette grijns niet onderdrukken. We keken hem tegelijk aan. "Wat heb je nou weer geflikt, man?" vroeg Taeke hem. "Oh, niks... Beetje jeukpoeder in hun kleren gedaan." We keken elkaar voor een moment stomverbaasd aan. Toen proestten we het uit onder de steeds verbaasder wordende blikken van de rest van het personeel.Een en ander werd nog opgeleukt doordat Sjaak en Jean-Paul op Johnny-Depp-in-Pirates-of-the-Carribbean-achtige wijze (met hoog opgetrokken knieen ) terug naar het meertje renden en er voluit terug in plonsten om zich te bevrijden van dat nare jeukpoeder, dat zich door vakkundig handelen van Dirk-Jan blijkbaar in alle delen van hun kleding had genesteld. Wij: Dirk-Jan: De instructeurs: de rest van het personeel:
Dirk-Jan: 
De instructeurs: 
Na een half minuutje geplonst te hebben in het meertje, kwamen Sjaak en Jean-Paul aangedropen. Ik wist niet dat iemand zo nat kon zijn . De chief instructeur kwam ook aangelopen. "Ik weet niet waar jullie mee bezig zijn, maar om opnieuw jullie kleren te drogen heb ik geen tijd. Hup, in het gelid! Mee naar het volgende punt!" Aldus liepen we in opperbeste stemming het bospad op, op weg naar onze volgende uitdaging.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Ja dááág! Is VD eindelijk weer 'ns een keertje op bezoek in zijn eigen reeks, begin jij om een slotje te vragen...quote:
Niet helemaal wijs ofzo?
Dit is mijn uitspraak en daar zult u het mee moeten doen.
***Levi was here***
***Levi was here***
Het lijkt wel op een verdeel de werknemers in zo veel mogelijk kampen week-einde, heeft Chili nou de schuld gekregen van dat jeukpoeder, zij heeft de kleding tenslotte opgehaald....
be nice or go away
Meer!
En waag het niet om weer zolang niks te posten vogeltjesdans!
En waag het niet om weer zolang niks te posten vogeltjesdans!
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Geweldig vogeltjesdans
zoals het potje thuis poept, poept het nergens
_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*
ACWW NWFC id: 2921-2609-9160 nick: tbone Town: Finetown
Fiets
_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*_-*-_-*
ACWW NWFC id: 2921-2609-9160 nick: tbone Town: Finetown
Fiets
tuurlijk niet, volgende week maandagquote:Op maandag 18 september 2006 15:36 schreef Dibbl het volgende:
morgen meer?
We waren dus in colonne het bos ingelopen op weg nar onze volgende uitdaging, zoals hij die niet zwemt het zo mooi noemde. Afgezien van het gluren naar de tieten van de instructeursdame en het gooien met eikeltjes gebeurde er niet zoveel.
Het bospad liep omhoog en het duurde ongeveer anderhalf uur voor we ter plaatse waren (tja, ambtenaren he ). Daar ter plaate stonden de instructeurs, inclusief Tjopa met zijn jeep, al weer op ons te wachten. We namen plaats op gereedliggende boomstammen om even uit te puffen en een slok water te drinken. "Hee! Jean-Paul! Heb je nou nog niet genoeg water gehad?" riep een van de dames van het secretariaat. Jean-Paul deed net alsof hij het niet hoorde. Nadat de groep uitgelachen was, ging de chief drill instructor in het midden van de kring staan. "Mensen! Welkom bij het laatste fysieke onderdeel van vandaag! Zoals jullie zien, zitten we bovenop een berg. En, zoals jullie weten, wat naar boven gaat, moet ook eens een keer naar beneden komen! Dus, wat wij gaan doen is, abseilen! En als je denkt van dat kan ik niet of dat wil ik niet, geen gezeur, ik wil dat je het minimaal geprobeerd hebt!" Waarop hij begon met het uitdelen van de abseilharnassen en het uitleggen van de materialen, de werkwijze, de veiligheid enz.
Wij zaten aandachtig te luisteren, totdat het me opviel dat Marco ineens nergens meer te bekennen was. Ik stootte Dirk-jan aan. "Heb jij Marco gezien, Dirk-Jan?" - "Ik niet, jij mischien, Taeke?" - "Neuh, jij, Evert?" - "Neuh" De instructeur keek verstoord onze kant op. "Hebt u daar mischien iets aan toe te voegen, meneer?" zei hij terwijl hij naar Taeke keek. "Nee, meneer." - "Dankjewel! Dan mag u nu komen demonstreren hoe u op de correcte wijze het tuig omdoet en het abseiltouw inhaakt!" Taeke strompelde met tegenzin, maar onder luid applaus, naar voren waar hij onhandig met het materiaal begon te rommelen.
Terwijl Taeke en de instructeur daar zo bezig waren, kwam Marco van achteren op de boomstam zitten. "Waar was je nou, man! Je mist de hele instructie!" vroeg ik hem. "Geen probleem. Abseilen ken ik al van vroeger," hijgde hij, "Ik moest snel even iets regelen." - "Wat dan? Je levensverzekering?" vroeg Dirk-Jan. Grijnzend vervolgden we de training en lachten we om het geklungel van Taeke.
Inmiddels had iedereen zijn instructie gehad en mochten we onze abseilharnassen om doen. De eerste dapperen stonden al klaar om te proberen om 30 meter te abseilen. Onder stapsgewijze meedaling van de instructeurs stapten ondermeer Dirk-Jan en Evert over de rand en deden hun eerste voorzichtige stapjes in de diepte. Degenen die het echt niet aandurfden, mochten hun spullen afleggen en via washout lane, een bospad dat naar beneden liep, er tussenuit naaien.
Terwijl dit alles zich zo voltrok, hoorde ik opeens een kreet. Het bleek Sjaak te zijn die als door een mug gestoken op Diane af rende. "Jij trut! Nu heb ik je!" Wij zo: Nog voordat Sjaak Diane kon bereiken, sprong 120 kilo Linda tussen hen in. "Rustig Sjaak, rustig! Wat moet je nou weer?" - "Wat ik nou weer moet? Wat ik nou weer moet? Kijk dan! Kijk dan daar!" sputterde Sjaak terwijl hij naar Diane haar abseilharnas wees. "Hoezo, wat bedoel je?" - "Kijk dan!" terwijl hij naar een klein zakje wees dat tussen de riemen van Diane haar harnas zat. Marco liep er op af, nam het zakje, bekeek het en zei "Goh, dat lijkt wel... dat lijkt wel jeukpoeder!" Hij draaide het zakje om en las hardop voor wat er voor tekst op stond. "Kriebel en co. Jeukpoeder. Lees voor gebruik de bijsluiter." - "Ja wat ijl jij nou! Hoezo jeukpoeder! Dat zakje is helemaal niet van mij!" reageerde Diane furieus. "Nou, het zit anders wel tussen jouw spullen." antwoordde ik. Diane had het niet meer. Kwaad keek ze de kring van personeelsleden rond naar degene die dit op zijn geweten kon hebben. Totdat haar oog viel op... Chili! "Bonita! Weet jij hier soms meer van!" - "Iek?" reageerde Chili verbaasd, "Iek weet van nieks." - "Ja dat zal wel!" vulde Marco snel aan, jij hebt wel die jeukende kleren van Sjaak en Jean-Paul in je handen gehad!" Chili reageerde stomverbaasd. "Iek niet weten! Iek nieks gedaan!" zei ze terwijl ze haar handen boven haar hoofd hield. "De feiten wijzen tegen je, Bonita! Verklaar je nader!" mengde Jean-Paul zich in het gesprek. "En jai moet jouw bek houwen! Jai zain grote viezeriek!" schreeuwde Chili erop los. Het hielp niets, een aantal woedende personen kwamen dreigend op haar afgelopen. "Iek nieks gedaan!" schreeuwde Chili, voordat ze zich snel uit de voeten maakte en het bospaadje naar beneden afrende. De woedende menigte bestaande uit Sjaak, Diane, Linda, Jean-Paul en Marco (voor de vorm) achter haar aan. We konden onze lol niet op
De instructeurs, die inmiddels behoorlijk moe waren geworden van ons als groep, begeleidden de rest van de groep abseilend naar beneden, alwaar Dirk-Jan en Evert op ons stonden te wachten. "En," vroeg Dirk-Jan, "heb ik iets gemist?" Wij zo:
[ Bericht 1% gewijzigd door vogeltjesdans op 18-09-2006 16:24:50 ]
Het bospad liep omhoog en het duurde ongeveer anderhalf uur voor we ter plaatse waren (tja, ambtenaren he ). Daar ter plaate stonden de instructeurs, inclusief Tjopa met zijn jeep, al weer op ons te wachten. We namen plaats op gereedliggende boomstammen om even uit te puffen en een slok water te drinken. "Hee! Jean-Paul! Heb je nou nog niet genoeg water gehad?" riep een van de dames van het secretariaat. Jean-Paul deed net alsof hij het niet hoorde. Nadat de groep uitgelachen was, ging de chief drill instructor in het midden van de kring staan. "Mensen! Welkom bij het laatste fysieke onderdeel van vandaag! Zoals jullie zien, zitten we bovenop een berg. En, zoals jullie weten, wat naar boven gaat, moet ook eens een keer naar beneden komen! Dus, wat wij gaan doen is, abseilen! En als je denkt van dat kan ik niet of dat wil ik niet, geen gezeur, ik wil dat je het minimaal geprobeerd hebt!" Waarop hij begon met het uitdelen van de abseilharnassen en het uitleggen van de materialen, de werkwijze, de veiligheid enz.
Wij zaten aandachtig te luisteren, totdat het me opviel dat Marco ineens nergens meer te bekennen was. Ik stootte Dirk-jan aan. "Heb jij Marco gezien, Dirk-Jan?" - "Ik niet, jij mischien, Taeke?" - "Neuh, jij, Evert?" - "Neuh" De instructeur keek verstoord onze kant op. "Hebt u daar mischien iets aan toe te voegen, meneer?" zei hij terwijl hij naar Taeke keek. "Nee, meneer." - "Dankjewel! Dan mag u nu komen demonstreren hoe u op de correcte wijze het tuig omdoet en het abseiltouw inhaakt!" Taeke strompelde met tegenzin, maar onder luid applaus, naar voren waar hij onhandig met het materiaal begon te rommelen.
Terwijl Taeke en de instructeur daar zo bezig waren, kwam Marco van achteren op de boomstam zitten. "Waar was je nou, man! Je mist de hele instructie!" vroeg ik hem. "Geen probleem. Abseilen ken ik al van vroeger," hijgde hij, "Ik moest snel even iets regelen." - "Wat dan? Je levensverzekering?" vroeg Dirk-Jan. Grijnzend vervolgden we de training en lachten we om het geklungel van Taeke.
Inmiddels had iedereen zijn instructie gehad en mochten we onze abseilharnassen om doen. De eerste dapperen stonden al klaar om te proberen om 30 meter te abseilen. Onder stapsgewijze meedaling van de instructeurs stapten ondermeer Dirk-Jan en Evert over de rand en deden hun eerste voorzichtige stapjes in de diepte. Degenen die het echt niet aandurfden, mochten hun spullen afleggen en via washout lane, een bospad dat naar beneden liep, er tussenuit naaien.
Terwijl dit alles zich zo voltrok, hoorde ik opeens een kreet. Het bleek Sjaak te zijn die als door een mug gestoken op Diane af rende. "Jij trut! Nu heb ik je!" Wij zo: Nog voordat Sjaak Diane kon bereiken, sprong 120 kilo Linda tussen hen in. "Rustig Sjaak, rustig! Wat moet je nou weer?" - "Wat ik nou weer moet? Wat ik nou weer moet? Kijk dan! Kijk dan daar!" sputterde Sjaak terwijl hij naar Diane haar abseilharnas wees. "Hoezo, wat bedoel je?" - "Kijk dan!" terwijl hij naar een klein zakje wees dat tussen de riemen van Diane haar harnas zat. Marco liep er op af, nam het zakje, bekeek het en zei "Goh, dat lijkt wel... dat lijkt wel jeukpoeder!" Hij draaide het zakje om en las hardop voor wat er voor tekst op stond. "Kriebel en co. Jeukpoeder. Lees voor gebruik de bijsluiter." - "Ja wat ijl jij nou! Hoezo jeukpoeder! Dat zakje is helemaal niet van mij!" reageerde Diane furieus. "Nou, het zit anders wel tussen jouw spullen." antwoordde ik. Diane had het niet meer. Kwaad keek ze de kring van personeelsleden rond naar degene die dit op zijn geweten kon hebben. Totdat haar oog viel op... Chili! "Bonita! Weet jij hier soms meer van!" - "Iek?" reageerde Chili verbaasd, "Iek weet van nieks." - "Ja dat zal wel!" vulde Marco snel aan, jij hebt wel die jeukende kleren van Sjaak en Jean-Paul in je handen gehad!" Chili reageerde stomverbaasd. "Iek niet weten! Iek nieks gedaan!" zei ze terwijl ze haar handen boven haar hoofd hield. "De feiten wijzen tegen je, Bonita! Verklaar je nader!" mengde Jean-Paul zich in het gesprek. "En jai moet jouw bek houwen! Jai zain grote viezeriek!" schreeuwde Chili erop los. Het hielp niets, een aantal woedende personen kwamen dreigend op haar afgelopen. "Iek nieks gedaan!" schreeuwde Chili, voordat ze zich snel uit de voeten maakte en het bospaadje naar beneden afrende. De woedende menigte bestaande uit Sjaak, Diane, Linda, Jean-Paul en Marco (voor de vorm) achter haar aan. We konden onze lol niet op
De instructeurs, die inmiddels behoorlijk moe waren geworden van ons als groep, begeleidden de rest van de groep abseilend naar beneden, alwaar Dirk-Jan en Evert op ons stonden te wachten. "En," vroeg Dirk-Jan, "heb ik iets gemist?" Wij zo:
[ Bericht 1% gewijzigd door vogeltjesdans op 18-09-2006 16:24:50 ]
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
* GrupoBalanca wilt niet weer een week wachten voor een update
Capoeira is like fire...some people can hold on to it and encompass it and it will be a part of their life...and some people, they touch it and get too hot and they drop it.
meer meer meer
0% vet, Geen suiker toegevoegd
Twitter: @BuikschuiverNL
Xbox Live: Buikschuiver
Oscar, jij mag mijn landgoed als ik kom te overlijden. - Monkyyy
Twitter: @BuikschuiverNL
Xbox Live: Buikschuiver
Oscar, jij mag mijn landgoed als ik kom te overlijden. - Monkyyy
met hemquote:Op maandag 18 september 2006 16:46 schreef donald_dick het volgende:
meer meer meer
MEER,MEER,MEER
nee ff serieus maak nou gewoon het verhaal van het weekend af want nu loop je inmiddels alweer 2/3 weken achter met de actuele zaken
Ja, da's waar. Gelukkig kan ik putten uit de herinneringen van mijn collega'squote:Op maandag 18 september 2006 16:57 schreef angel008 het volgende:
[..]
met hem
MEER,MEER,MEER
nee ff serieus maak nou gewoon het verhaal van het weekend af want nu loop je inmiddels alweer 2/3 weken achter met de actuele zaken
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
more more! bis bis!
Op dinsdag 25 augustus 2015 15:48 schreef Toekito het volgende:
de grootste schande van heel FOK! naast Fylax is Kano als mod.
de grootste schande van heel FOK! naast Fylax is Kano als mod.
Het wordt in ieder geval steeds ongeloofwaardiger !
Mijn eigen Weblog-bericht O+! - Mijn eigen Fotoboek-bericht O+!
ik loop - hij loopt - jij loopt - loop jij
ik word - hij wordt - jij wordt - word jij
ik loop - hij loopt - jij loopt - loop jij
ik word - hij wordt - jij wordt - word jij
Chili's accent wordt ook steeds zwaarder.. Of komt dat door de druk waar ze onder staat?quote:Op maandag 18 september 2006 17:13 schreef Svensational het volgende:
Het wordt in ieder geval steeds ongeloofwaardiger !
Their eyes opaque.
matige aflevering
Er zit een knop op je TV
Die helpt je zo uit de puree
Druk 'em in en ga maar mee, de bloemen buiten zetten.
Jailbait Gallery
Die helpt je zo uit de puree
Druk 'em in en ga maar mee, de bloemen buiten zetten.
Jailbait Gallery
Begint meer en meer ongeloofwaardig te worden, helaas.quote:Op maandag 18 september 2006 17:37 schreef cappp het volgende:
matige aflevering
Wie neemt er nou jeukpoeder mee op een teambuildingweekend in de Ardennen? Geloof er geen snars van.
Dit is mijn uitspraak en daar zult u het mee moeten doen.
***Levi was here***
***Levi was here***
boeiuh, als Chili maar de schuld krijgt, of ze nu bestaat of nietquote:Op maandag 18 september 2006 17:56 schreef Levitation het volgende:
Begint meer en meer ongeloofwaardig te worden, helaas.
Wie neemt er nou jeukpoeder mee op een teambuildingweekend in de Ardennen? Geloof er geen snars van.
iddquote:Op maandag 18 september 2006 17:37 schreef cappp het volgende:
matige aflevering
Life is like running. If you can control your breathing you can run very far. Like controlling your emotions is coming far in life.
|
|
