De Kunst van het loslaten van een ex #43

quote:

Op woensdag 11 oktober 2006 15:58 schreef milagro het volgende:
helemaal bovenaan de pagina zie je een envelopje, daarop klikken en de rest wijst zich vanzelf qua instellen

en voor Petsopjebilletjes een petsopzijnbilletjes, hup, wegwezen hier en lolmaken

ik ben al een week lang lol aan het maken

oh, petsopmijnbilletjes dan maar

het is bijna 8 maanden uit
we spraken elkaar om de 2 maanden even via msn om even te praten hoe het nu was etc.
in juli allebei een nieuwe lover......hmmm niet zo leuk, maar het is haar gegund!! en vice versa
bij mij ging het snel weer uit.
sprak ze me vorige week aan op msn .... is ze nog steeds in love
nu komt het gegeven harder aan.....was al aardig over haar heen, maar nu is het net alsof het opnieuw uit is, maar nu echt definitief want ze heeft echt serieus een ander.

ik zie alleen maar de leuke dingen voor me hoe het was enzo.....terwijl het gewoon echt wel op was.
ben een sentimenteel mannetje

dit scenario zou vroeg of laat toch wel voorkomen natuurlijk, alleen hoopte ik dan dat het me niet meer zou boeien en ik ook alweer voorzien was.

kom er wel weer overheen, maar wat kan het vermoeiend zijn, al die nasleep!

quote:

Op woensdag 11 oktober 2006 16:03 schreef milagro het volgende:
oh, petsopmijnbilletjes dan maar

graag

Ok, ik heb PM aangezet, nu maar hopen dat ik er ook af en toe aan denk om erin te kijken. Anyway, met volle overgave is het zeker nog niet, maar ik probeer me tussen het treuren door te gedragen alsof ik het geaccepteerd heb. Wat wil zeggen; een beetje rondkijken, af en toe eens naar een cafe, met mensen naar de bioscoop gaan, er (hopelijk) niet te veel over praten en last but not least gewoon een smsje gestuurd aan iemand die ik wel leuk vind, maar waarmee ik hopelijk geen al te emotionele toestanden hoef te verwachten.

Kortom, ik heb de ijdele hoop nog even sterk als voorheen, maar doe net alsof ik niet zit te wachten.

En kijk aan, ik zit niet te wachten en ik word niet alleen weer toegevoegd bij msn maar hij MOET ook met me praten om precies te vertellen wat er gisteren allemaal met 'm gebeurd is.

[ Bericht 13% gewijzigd door HiZ op 11-10-2006 18:33:18 ]

HiZ, je moet lekker 3 dagen per week stappen joh

Hmm gisteren is het uitgegaan na 15 maanden.
We hadden al langer wat problemen en we hebben 2 maanden terug al gepraat over de loop van de relatie. Als er geen verandering kwam zou het niet lang meer duren. Gisteren was het dus zo ver. Het was mijn eerste echte relatie (ben 18) en ik had altijd gedacht "uit is uit". Valt dat even tegen.

Na een tijdje had ik wel geaccepteerd dat hij echt niet van gedachten ging veranderen, dus zei ik dat ik wilde dat hij bleef tot ik het ook een beetje geaccepteerd had. Ik wilde niet dat hij ging terwijl ik nog helemaal aan het huilen zou zijn. Ik had iemand nodig en niemand was thuis. Ben wel blij dat ik hem niet meteen heb laten gaan want het heeft me goed gedaan, het heeft niets erger gemaakt of zo. Hij heeft zo zijn 'principes' etc. en ooit heeft hij gezegd dat "als het uit is, is het uit". Hij zei wel dat hij zelf niet helemaal wist of hij het goed deed, dat het kon dat hij later denkt "wat heb ik gedaan". Ik vroeg hem of hij tegen zichzelf zou liegen en áls het zover komt dat hij spijt krijgt, of hij dan aan zijn gevoelens toe zou geven of niet. Dat zou hij wel doen (hoewel ik niet denk dat het gebeurt). Op dit moment wil ik hem gewoon terug, hoewel ik daar over 2 weken of zo misschien heel anders tegenaan kijk.

Uiteindelijk ging hij dan, we hebben elkaar vastgehouden en nog wat dingen gezegd (o.a. dat we nog van elkaar houden ). Hij wil contact houden maar ik kan dat de eerstkomende tijd echt niet, dus ik heb hem gevraagd om niets van zich te laten horen (behalve als hij zich bedacht) en om me te blokkeren op msn. Als ik er aan toe was zou ik wel wat van me laten horen. Nog een knuffel en nog één en nog één en toen liep hij de deur uit.

Vreemd genoeg heb ik daarna niet gehuild. Ik ben in bed gaan liggen, ik heb gelezen tot mijn ogen dicht vielen, maar ik kon niet slapen. Mijn moeder kwam rond 12 uur thuis en ik wilde haar even inlichten. Dat ging ook zonder tranen, maar ik had een knuffel nodig dus die gaf ze me en toen begon het weer. Toen ben ik gaan 'slapen', ik werd echt om het half uur wakker en bleef tegen mezelf zeggen "het is uit". Ik wéét dat het uit is maar toch kan ik het op de één of andere manier niet geloven.

Dat moest ik even van me af schrijven, ik zit weer als een gek te huilen en ik ben weer alleen thuis. Mijn vrienden hebben allemaal wat te doen. Naja, niemand weet nog dat het uit is eigenlijk. Ik wil niet weten wat me te wachten staat, ik hoop gewoon dat hier zo snel mogelijk overheen kom en dat we later op een fatsoenlijke manier met elkaar om kunnen gaan, want ik wil hem niet helemaal kwijt.

zeker herkenbaar. je staat nog aan het begin van het verwerkingsproces dus je hebt nog wel wat maandjes voor de boeg waarschijnlijk van ups en downs.
voordat je weer normaal vriendschappelijk contact met hem kan hebben.......mij lijkt het niet mogelijk aangezien je nog van hem houdt. dat gaat lang duren.
sterkte en gedeelde smart = halve smart.

waar je mee moet beginnen is het accepteren, accepteren dat het gewoon helemaal voorbij is. wees hard tegen jezelf en doe dit.

Tis echt, heel, heel erg KUT

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 08:55 schreef Petsopjebilletjes het volgende:
HiZ, je moet lekker 3 dagen per week stappen joh

Eh, de laatste week ben ik ook veel uitgeweest met vrienden, dat helpt wel iets. Maar het gevoel dat ik hem terugwil is nog steeds erg groot. En het wordt ook wel aangewakkerd door hem.

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 11:42 schreef gewoonte het volgende:<knip>

Inderdaad heel erg herkenbaar. Ik hoop dat je er op andere momenten wel over kunt praten met mensen. Hoewel hier posten ook erg kan helpen is mijn ervaring.

toch wel ff minder om je ex met haar nieuwe vriend in haar msn naam te zien, gelijk maar uit m'n msn lijst gedonderd.

Huh? Mn ex belde net op om goedenacht te zeggen?! En dan vragen of ik 'gewoon kelly' ben of 'zn koosnaampje' uit de tijd dat we nog wat hadden. Hoezo harstikke dronken? Tis maar goed dat ik nog wakker was, anders was ik er mss gedachteloos op ingegaan. Mn hart sprong wel op toen ik zag dat hij belde--> ik ben nog niet over m heen! Nou ja dan weet ik dat ook weer. Bedankt!

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 17:30 schreef Petsopjebilletjes het volgende:
toch wel ff minder om je ex met haar nieuwe vriend in haar msn naam te zien, gelijk maar uit m'n msn lijst gedonderd.

idd

relaties

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 01:45 schreef lief_kellytje het volgende:
Huh? Mn ex belde net op om goedenacht te zeggen?! En dan vragen of ik 'gewoon kelly' ben of 'zn koosnaampje' uit de tijd dat we nog wat hadden. Hoezo harstikke dronken? Tis maar goed dat ik nog wakker was, anders was ik er mss gedachteloos op ingegaan. Mn hart sprong wel op toen ik zag dat hij belde--> ik ben nog niet over m heen! Nou ja dan weet ik dat ook weer. Bedankt!

Ja dat doe ik nu ook al een tijdje, dat eroverheenkomen... maar twerkt niet echt. Vooral als ik half dronken thuis kom na het uitgaan is het kut

Volgens mij is de snelste manier om gewoon met een ander te gaan,

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 02:08 schreef NeoTribalist het volgende:

[..]


Volgens mij is de snelste manier om gewoon met een ander te gaan,

da's uitstel van executie, dan komt de man met de hamer later...je moet het eerst verwerken

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 02:39 schreef echt_gaar het volgende:

[..]

da's uitstel van executie, dan komt de man met de hamer later...je moet het eerst verwerken

Whatever, vrouwen doen dat ook altijd en het lijkt prima te werken

En die man met die hamer is al 3 keer geweest

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 02:40 schreef NeoTribalist het volgende:

[..]

Whatever, vrouwen doen dat ook altijd en het lijkt prima te werken

En die man met die hamer is al 3 keer geweest

Nee het werkt niet prima helaas. Want je neemt alle vuilnis over die break up mee naar je nieuwe relatie. De zure vruchten daarvan pluk ik in ieder geval nu blijkt.

Wat wel werkt is eventjes wel openstaan voor sex met anderen, maar niet voor relaties. Als je met anderen naar bed gaat lijkt dat op de een of andere manier wel een rol te hebben in de acceptatie van de toestand. Het is iets van dat je handen en voeten geeft aan het feit dat je geen partner meer hebt aan wie je trouw moet zijn of zo.

[ Bericht 24% gewijzigd door HiZ op 13-10-2006 09:57:30 ]

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 09:16 schreef HiZ het volgende:

[..]

Nee het werkt niet prima helaas. Want je neemt alle vuilnis over die break up mee naar je nieuwe relatie. De zure vruchten daarvan pluk ik in ieder geval nu blijkt.

Wat wel werkt is eventjes wel openstaan voor sex met anderen, maar niet voor relaties. Als je met anderen naar bed gaat lijkt dat op de een of andere manier wel een rol te hebben in de acceptatie van de toestand. Het is iets van dat je handen en voeten geeft aan het feit dat je geen partner meer hebt aan wie je trouw moet zijn of zo.

Goeie tip, ik zal mn best doen het weekend

Benieuw of iemand "even" wil neuken

[ Bericht 7% gewijzigd door NeoTribalist op 13-10-2006 13:53:55 ]

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 09:16 schreef HiZ het volgende:

[..]

Nee het werkt niet prima helaas. Want je neemt alle vuilnis over die break up mee naar je nieuwe relatie. De zure vruchten daarvan pluk ik in ieder geval nu blijkt.

Wat wel werkt is eventjes wel openstaan voor sex met anderen, maar niet voor relaties. Als je met anderen naar bed gaat lijkt dat op de een of andere manier wel een rol te hebben in de acceptatie van de toestand. Het is iets van dat je handen en voeten geeft aan het feit dat je geen partner meer hebt aan wie je trouw moet zijn of zo.

als ik dat doe, mis ik 'hem' juist nog tien keer zo erg, na maar soms al tijdens de sex met die ander
en als het even 'meezit' ga ik dan huilen, ook heel fijn voor de heer in kwestie.

Nou ik kan wel zeggen dat ik er van baal dat ik nu geen contact meer heb maar dat het daardoor wel steeds makkelijker wordt. Ik kan het nu veel beter een plaats geven en accepteren dat het over is. Dat bellen en mailen de hele tijd brengt niks dan ellende met zich mee, ja ik mis haar vreselijk ja ik baal er nog steeds van, maar het is niet anders.

Echt Hiz volgens mij kun je dat het beste doen, het werkt voor mij in ieder geval super! ben lang niet meer zo verdrietig of radeloos!

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 13:57 schreef milagro het volgende:
als ik dat doe, mis ik 'hem' juist nog tien keer zo erg, na maar soms al tijdens de sex met die ander
en als het even 'meezit' ga ik dan huilen, ook heel fijn voor de heer in kwestie.

Ik had dat al bij enkel zoenen..

Zijn beste vriend zei me een paar dagen terug ineens uit het niets: "er zijn genoeg anderen, 1000 andere jongens". Ik voelde langzaam zo'n warme, misselijkmakende stroming uit mijn maag opkomen. Ik was gelijk een half uur misselijk, met een zwak gevoel in mijn maag.
Al die cliche opmerkingen, doen mij geen goed. Ik praat er dan ook weinig tot niet over. Ik heb geen zin in oordelen over hem, mij of ons. Als je nog maar één opmerking hebt gemaakt staan mensen al met een oordeel klaar. Als ik daarna uitleg hoe het komt, dan zeggen ze dat ik het goedpraat of het voor hem opneem. Ik vind dat zo vermoeiend, want dan moet ik hen voor mijn gevoel gaan overtuigen, terwijl ze hem niet kennen. Eigenlijk kan ik dan geen eens mijn verhaal kwijt, dus lucht het ook niet op. Ik praat alleen met een gezamelijke vriend erover. Hij velt ook geen oordeel, omdat hij ons beiden kent en ons beiden mag. Maar ja, ik bezwaar hem er ook alleen maar mee.. voor mijn gevoel.

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 13:57 schreef milagro het volgende:

[..]

als ik dat doe, mis ik 'hem' juist nog tien keer zo erg, na maar soms al tijdens de sex met die ander
en als het even 'meezit' ga ik dan huilen, ook heel fijn voor de heer in kwestie.

De eerste keer dat ik sex had met een vriendin die vond dat dat wel leuke afleiding voor me was (4 weken nadat het uit was) werkte het zaakje ook niet helemaal goed. Toch nog niet echt aan dat soort activiteiten toe dus ....
Vorige week bleek trouwens dat het wél kan, maar ik heb geestelijk nog steeds niet zoveel behoefte aan lichamelijk contact.
En huilen, daar doen wij kerels natuurlijk niet aan hè

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 02:08 schreef NeoTribalist het volgende:

Ja dat doe ik nu ook al een tijdje, dat eroverheenkomen... maar twerkt niet echt. Vooral als ik half dronken thuis kom na het uitgaan is het kut

Volgens mij is de snelste manier om gewoon met een ander te gaan,

Dat lijkt me ook kut, terwijl ik niet eens heel veel met hem uitging. Om dan alleen thuis te komen..
Je hebt dan een leuke avond gehad, maar kijkt om je heen en dan realiseer je je maar al te goed dat je echt alleen bent. Hij/zij is er niet meer..

Ik had het gisteren over een vriendinnetje van me, die elke keer binnen no time een andere vriend heeft. Ik ben ervan overtuigd, dat je jezelf dan gewoon voor de gek houdt. Je moet het in ieder geval eerst verwerken, anders blijf je ermee zitten en dat doet je nieuwe relatie dan ook geen goed. Maar ja, als je het nou best rap verwerkt en dan een nieuwe vriend of vriendin krijgt.. misschien werkt het wel..

Toen ik op het volwassenonderwijs zat had ik daar een hele toffe geschiedenislerares. Op een gegeven moment vroeg ze aan me of ik een vriend had. Ik zei, dat ik daar geen behoefte aan had omdat ik nog teveel met mijn ex bezig was. Ze zei toen tegen me: de beste oplossing is, om gewoon een nieuwe te nemen.

Ik weet het niet hoor, of dat echt werkt. Veel mensen zeggen het, dus misschien is het wel het proberen waard. Ik weet wel, dat ik mensen niet zomaar kan vervangen. Ik denk mijn laatste ex helemaal niet te kunnen vervangen. Ik ben jaloers op de mensen die dat kunnen. Binnen no time iets verwerkt en na een paar weken alweer een nieuwe vriend. Was het ook maar zo gemakkelijk voor mij.

[ Bericht 2% gewijzigd door gekke_sandra op 13-10-2006 15:08:58 ]

Ik kan me niet voorstellen dat dat zoveel beter is. Ik zou dan maar blijven denken hoe het met hem was. Dat doe ik zelfs al als ik een jongen op straat zie lopen: 'hey, die is leuk, hetzelfde kontje als T..'
zo snel gaat dat al. En zeker na twee jaar alles gedeeld te hebben zou ik nu alles gaan vergelijken. En dat gaat vast wel over, maar als ik met iemand naar bed ga wil ik T er niet naast hebben liggen bij wijze van spreken..

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 15:15 schreef Twinky het volgende:
Ik kan me niet voorstellen dat dat zoveel beter is. Ik zou dan maar blijven denken hoe het met hem was. Dat doe ik zelfs al als ik een jongen op straat zie lopen: 'hey, die is leuk, hetzelfde kontje als T..'
zo snel gaat dat al. En zeker na twee jaar alles gedeeld te hebben zou ik nu alles gaan vergelijken. En dat gaat vast wel over, maar als ik met iemand naar bed ga wil ik T er niet naast hebben liggen bij wijze van spreken..

Ik ben ook zo'n vergelijkingsmuts..

vandaag na 2 en half jaar, de verlossende zin:

Wil je nog praten? nee het heeft geen zin meer voor mij...

Ik ben 19 zij is 17, 2 en half jaar.. mijn hele jeugd en de hare (al heeft zij nog wat over, en was ik nog niet begonnen zeg maar..)

zaterdag avond telefoontje van een vriendin van mn exvriendin (blegh ex..) dat ze wat had gedronken en dat ze misschien wel vreemd ging. Nou elke zaterdag avond was het een gigantische soap in die vrienden kring van haar dus ik nam het maar met een korrel zout, haar opgebeld en vroeg of er wat aan de hand was (kant tekening; ze was al eens eerder in een opwelling vreemd gegaan maar dit heb ik haar, hoe fout ook, kunnen vergeven) half uurtje later zat ze naast me, niks aan de hand.
Volgende ochtend wou ik wat meer weten want toen was iedereen weer wat nuchterder, en ik kon niet geloven dat her verhaal zomaar uit de lucht was komen vallen. Dus ik rond vragen en voordat ik het wist kreeg ik allerlei verschillende verhalen te horen, en ik moest iedereen maar geloven. Savonds naar haar toe, een geen hoogte van haar kunnen krijgen. Na flinke knuffel en paar tranen weg gegaan met het plan om te kijken hoe het voor ons de komende week verder zou verlopen dan dan eind van de week te praten hoe we het gingen doen.
Rest van de week beetje alles op een rijtje proberen te zetten, en had telkens zoiets van ja het kan wel zonder haar, maar waarom? (zon opwelling van ik héb haar helemaal niet nodig en geen zin in haar ditjes en datjes, en dan op het eind, maar waarom mis ik haar zo erg?)

Na dit alles had ik zoiets van, ik kan nou de bink gaan uit hangen en doen alsof het me niks uit maakt, of ik kan haar vertellen dat ik echt van haar hou. laatste optie gekozen, maar voordat ik het wist was het gesprek al over... blegh, heb echt medelijden met mensen die zich vaker zo hebben moeten voelen.

rustig maar flappie, het wordt nog erger. Veel erger zelfs.

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 15:27 schreef Twinky het volgende:
rustig maar flappie, het wordt nog erger. Veel erger zelfs.

nee zover laat ik het niet komen

Gewoon met een ander neuken


Ik weet trouwens de oplossing ter voorkoming van toekomstig leed: Je nooit meer hechten aan 1 bepaald persoon

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 15:42 schreef NeoTribalist het volgende:
Gewoon met een ander neuken


Ik weet trouwens de oplossing ter voorkoming van toekomstig leed: Je nooit meer hechten aan 1 bepaald persoon

Zo denk ik er dus ook over. Al is dat soms wat sneller gezegd dan gedaan. Maargoed, de drugs helpen wel je emoties te verdringen.

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 15:42 schreef NeoTribalist het volgende:
Gewoon met een ander neuken


Ik weet trouwens de oplossing ter voorkoming van toekomstig leed: Je nooit meer hechten aan 1 bepaald persoon

yeah, dat zeg ik ook elke keer

eigenlijk is het gewoon een langdurige tease, je bouwt iets op, en dan in 1x, bam!

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 13:57 schreef milagro het volgende:

[..]

als ik dat doe, mis ik 'hem' juist nog tien keer zo erg, na maar soms al tijdens de sex met die ander
en als het even 'meezit' ga ik dan huilen, ook heel fijn voor de heer in kwestie.

Ja ok, de eerste keer dat ik het de 'vorige' keer probeerde mislukte het ook van alle kanten. Maar de eerste keer dat ik het echt deed met iemand anders (ruim na de eerste poging) was het wel een enorme bevrijding. Het maakte als het ware een einde aan het wachten, niet aan alle gevoelens, maar wel aan het wachten.

Net weer even met me ex op MSN proberen te praten, niet zoveel tegen elkaar gezegd, ben erna offline gegaan.. probeer telkens om haar gewoon als een vriendin te zien maar het is en blijft moeilijk ..

Maar misschien dat het me toch ooit nog gaat lukken om over haar heen te komen !

Hmm, ik ga me nu toch ook maar melden in dit topic. Sinds vandaag redelijk duidelijk geworden, dat het toch uit is, en dat naar 4 jaar en een paar maanden..

Gedachten gaan door je hoofd, het onmogelijke ga je denken, maar ik zal me toch vooral moeten gaan neerleggen bij het feit dat het gevoel niet meer wederzijds is.. Iemand waarmee ik zon periode van mijn leven heb mogen delen wil ik toch graag proberen als vriendin te blijven zien,..


Allleen ik vrees dat dat mij totaal niet gaat lukken voel me gewoon kut

Dames en heren, er is licht aan het einde van de tunnel

Na een relatie van 6 jaar is het nu drieenhalve maand uit. We kwamen er samen achter dat het echt niet meer ging. We waren elkaars eerste echte grote liefde en ook al gaat het niet meer, het deed pijn, errug veel pijn. Gelukkig hebben we goed contact onderhouden. Zo goed dat ik ook uitgebreid vroeg naar haar nieuwe 'single-leven' en een paar keer mezelf pijnigde door aan te horen met wie ze nu weer gezoend had en hoe leuk d'r leven wel niet was nu ze weer single is.
Na de 1ste maand onafgebroken bier drinken en blowen ben ik nu na drie maanden gestopt met blowen, drink normaal en ben zowaar bezig mijn eigen leven op te bouwen
Kortom, vergeet niet dat je heel veel tijd samen hebt doorgebracht en probeer vrienden te blijven en normaal te doen, na verloop van tijd heb je én een leuk eigen leven én een lieve ex waarbij je altijd terecht kan.

Succes allemaal

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 17:49 schreef TheDutchMachiavelli het volgende:
Dames en heren, er is licht aan het einde van de tunnel

Zo goed dat ik ook uitgebreid vroeg naar haar nieuwe 'single-leven' en een paar keer mezelf pijnigde door aan te horen met wie ze nu weer gezoend had en hoe leuk d'r leven wel niet was nu ze weer single is.
Na de 1ste maand onafgebroken bier drinken en blowen ben ik nu na drie maanden gestopt met blowen, drink normaal en ben zowaar bezig mijn eigen leven op te bouwen

dat eerste lijkt me echt ff slikken de eerste keer.. Dat tweede is wat ik al de ganze week doe...

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 16:54 schreef Spike1506 het volgende:
Net weer even met me ex op MSN proberen te praten, niet zoveel tegen elkaar gezegd, ben erna offline gegaan.. probeer telkens om haar gewoon als een vriendin te zien maar het is en blijft moeilijk ..

Maar misschien dat het me toch ooit nog gaat lukken om over haar heen te komen !

Net kwam ie dus online om me te vragen hem te bellen. We hebben anderhalf uur zitten praten weer. Voor een deel over ditjes en datjes, voor een deel over hem en mij, en een stukje over ons. Het zijn geen vervelende gesprekken of zo, maar wel raar. Omdat zo heel duidelijk zichtbaar is dat we een andere kant uit willen.

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 17:58 schreef koentjuh18 het volgende:

[..]

dat eerste lijkt me echt ff slikken de eerste keer.. Dat tweede is wat ik al de ganze week doe...

Sja... dat eerste is meer dan slikken, je voelt je licht misselijk elke keer als je er aan denkt de eerste paar dagen nadat je het gehoord hebt. En dan heb ik geeneens het idee toegelaten dat ze met een van die jongens naar bed is geweest (en dat ze dat niet heeft durven vertellen). Maar ook met die gedachte kan ik nu leven. Sterker nog, ik ben zelf ook wel toe aan vers vlees

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 20:58 schreef TheDutchMachiavelli het volgende:

[..]

Sja... dat eerste is meer dan slikken, je voelt je licht misselijk elke keer als je er aan denkt de eerste paar dagen nadat je het gehoord hebt. En dan heb ik geeneens het idee toegelaten dat ze met een van die jongens naar bed is geweest (en dat ze dat niet heeft durven vertellen). Maar ook met die gedachte kan ik nu leven. Sterker nog, ik ben zelf ook wel toe aan vers vlees

How Met anderen naar bed geweest, hell no...

Vanaf nu af aan heeft mijn ex nooit geen sex meer Wat een kut gedachte zeg, dat is echt totaal niet tof om aan te denken.. bah bah

Ja, dat hij het waarschijnlijk straks met iemand anders zal doen is ook geen lekkere gedachte voor mij. Onverdragelijk eigenlijk zelfs.

Maar het probleme du jour is dat op het moment dat ik me voorneem om afstand van 'm te gaan nemen ik het stressniveau bijna tastbaar voel toenemen. Zelfs zonder dat er nog maar iets in de praktijk is veranderd kan ik al niet omgaan met het idee dat ik het einde van onze relatie 'echt' accepteer en onderken dat dit 'vrienden blijven' voor hem misschien werkt, maar dat het voor mij een grote vette leugen is.

en dus moet je effe doorzetten, hiz, en niet terugkrabbelen zodra de pijn en stress opkomt en teveel wordt, je moet er toch echt eerst doorheen voor het afneemt, en dat weet je natuurlijk wel, maar toch maar ff gezegd weer.

mij helpt het ook door dat soort open deuren hardop tegen mezelf te zeggen dan.

quote:

Op zaterdag 14 oktober 2006 11:08 schreef HiZ het volgende:
Zelfs zonder dat er nog maar iets in de praktijk is veranderd kan ik al niet omgaan met het idee dat ik het einde van onze relatie 'echt' accepteer en onderken dat dit 'vrienden blijven' voor hem misschien werkt, maar dat het voor mij een grote vette leugen is.

Idd, dat heb ik nu dus ook, maarja. Aan de andere kant lees ik hier ook van iemand dat hij naar 6 jaar relatie nu goede vrienden is met haar, en dat wil ik eigenlijk ook gana proberen.

Ik ga heel hard bikkelen, en me er door heen slaan. Het zal en moet geaccepteerd worden, want er met de pakken bij neer gaan zitten heeft totaal geen zin, en dan blijf ik me maar klote voelen. Het leven zal toch verder moeten, en ik kan gelukkig mijn gedachte vol zetten op de Bachelor scriptie, dat scheelt!

quote:

Op zaterdag 14 oktober 2006 15:08 schreef Mickeys het volgende: Ehm, kon die jou niet bellen? Ik bedoel het niet verkeerd hoor maar inmiddels heb ik zulke voelsprieten dat ik alles in een soort weegschaal ga leggen. Als hij mij wil spreken kan hij mij bellen, niet andersom.

Dat is een praktisch iets. Ik kan hem voor bijna niks bellen (90 cent per uur). Hij betaalt bijna hetzelfde per minuut.

quote:

Op zondag 15 oktober 2006 03:31 schreef HiZ het volgende:

[..]

Dat is een praktisch iets. Ik kan hem voor bijna niks bellen (90 cent per uur). Hij betaalt bijna hetzelfde per minuut.

dat soort dingetjes zijn altijd zo leuk aan een relatie, van die kleine dingen, maar die gewoon overal zijn! blegh ik mis het.

Gister te kampen gehad met een gigantisch jaloers gevoel, ik wist waar ze uitging en met wie ed. door dat uitgaan was het de vorige week dus uitgelopen op ruzie...

gister kwam ze dr spullen op halen, ik had alleen nog een telefoon van haar (besteld via internet, maar was kapot dus moest terug ook nog hele week geziek geen gehad, kon geen bedankje af van haar kant ofzo) en nog wat klein pruttel. zei had nog paar sokken+ondergoed en tot mn verbazig had ze zelfs mijn pasfoto dr bij in gedaan...

maar goed, ik wil zo graag weten wat er in haar omgaat, waarom ze iets doet waar we allebei eigenlijk geen zin in hadden. heb nu een date voor vrijdag naar de bios maar voel me eigenlijk beetje schuldig omdat ik het gevoel heb dat ik haar gebruik (heel lief meisje) om over mn ex heen te komen.

Vooral dat jaloerse stalker gedrag, wat doen jullie daaraan? dat je gewoon echt de hele dag alles van haar wilt weten?

quote:

Op zondag 15 oktober 2006 11:23 schreef flappiewappie het volgende:

[..]

Vooral dat jaloerse stalker gedrag, wat doen jullie daaraan? dat je gewoon echt de hele dag alles van haar wilt weten?

Ik probeer mezelf de hele dag bezig te houden, ik wil het nog wel weten maar dan doe ik net of ik geen tijd heb om jaloers stalker gedrag te vertonen. En ik vertel mezelf dat het me toch niet boeit, wat op zich stom is want ik weet dat dat niet waar is.

Gisteren kon ik het al niet laten om wat van me te laten horen. Nu weet ik niet of ik blij ben dat ik het gedaan heb of niet..ik voelde me er wel eventjes beter door (ook al kreeg ik niet echt een geruststellende reactie) en de rest van de dag dacht ik "oh het gaat al beter, ik kom er wel overheen hoor". Gisteravond zat ik zelfs weer vol zelfvertrouwen en voelde ik me gewoon echt goed.

Dat is nu ook weer weg. Ik heb vandaag weer de neiging om te mailen, ik hoop dat ik me in kan houden. Ik mis alles het meest als ik net wakker word en dat komt niet doordat ik normaal naast hem wakker werd want dat gebeurde niet al te vaak. Maar goed het is ook nog geen 4 dagen geleden. Gelukkig staan er wel mensen constant voor me klaar en heb ik sinds donderdagmiddag niet meer alleen hoeven zijn, behalve om te slapen.

Die neiging om te bellen/mailen/msn'en kun je (in mijn ervaring) alleen voorkomen door naar buiten te gaan zonder je GSM, iemand op te zoeken, gaan praten met een vriend/in die jullie allebei kent en hier posten. Op de momenten dat ik me echt alleen voel, dan roetsj ik heel snel in een gemoedstoestand waarin ik MOET bellen.

En inderdaad, wakker worden is het ergste moment voor mij ook.