De Kunst van het loslaten van een ex #43

Heb al eens geprobeerd contact te verbreken met haar, maar dan is het zo dat het niet lukt omdat zei wel nog contact wilt en dan met van alles en nog wat naar me kop gooit..

quote:

Op donderdag 5 oktober 2006 22:52 schreef Stampurtjuh het volgende:
inderdaad morgen zie ik haar en post ik wel hoe het is gegaan

hoe is het gegaan?...of heeft zij jou te pakken gehad, hoop het niet.

Ik begin eraan te twijfelen of het wel uit is? Vanavond begon ie eerst op msn tegen me te praten. Vrij snel over onze relatie en met vragen over wat hij was 'geweest' voor mij. Toen wilde hij per se dat we niet met msn door zouden gaan maar dat ik zou bellen. Toen nog 1.5 uur eroverheen met een heel diep gesprek eerst met veel gepraat over onze leukste momenten samen en ons sexleven. Vervolgens de 'aanleiding' tot de ellende, een telefoontje van iemand met dezelfde naam als mijn ex.

En als uitsmijter weer terug naar msn, met cam waar zijn nick nu plotseling ging over een tongzoen die hij mij op Ataturk Airport had gegeven. Wat behoorlijk opzienbarend was op dat vliegveld; twee mannen die elkaar niet op de wang kusten maar vol op de mond.

En, bleek later, nadat ik weg was gegaan met een vriend om wat te gaan eten (gaf ook wel een beetje voldoening trouwens) bleek ie een turks kinderversje in te hebben getypt over een jongetje dat alleen achterbleef.

Bedenk gewoon even goed wat JIJ van hem wil, en heb het er met hem nog eens stevig over.

laten we het erop houden dat ze wel toenadering zocht gisteren maar ik de boot afhield
was voor de rest wel een leuke dag gezellig

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2006 09:55 schreef Twinky het volgende:
Bedenk gewoon even goed wat JIJ van hem wil, en heb het er met hem nog eens stevig over.

Dat heb ik dus ook gedaan; hem simpelweg geconfronteerd met wat ik hierbij voel. En ik heb 'm zelfs gezegd waarom ik dat zo doe. Hij kan bij wijze van spreken morgen een nieuwe simkaart kopen en me blokkeren op MSN en dan hoeft ie nooit meer naar me te luisteren. En als ik dan niet heb gezegd wat ik wil zeggen, dan blijf ik daar eindeloos mee rondlopen.

Ik ben trouwens opvallend niet boos op 'm.

zo kom je dus geen stap verder, toch,HiZ?

je bent hier niet happy mee, hebt ondertussen wel je hart helemaal gelucht, maar als het kontakt daarna verder exact zo blijft, wat schiet je er dan mee op?

als iets je niet happy maakt, enkel maar even op de momenten dat je hem spreekt, dan moet je er mee kappen toch, hoe eng dat ook is?

zo blijft het doorsudderen en kom jij vooral niet toe aan loslaten en rust en met de tijd weer je openstellen voor een ander?

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2006 11:03 schreef Stampurtjuh het volgende:
laten we het erop houden dat ze wel toenadering zocht gisteren maar ik de boot afhield
was voor de rest wel een leuke dag gezellig

,maar volgens mij ben je wel weer stiekem verliefd....

Gisteren een mail gestuurd naar mijn ex (het is 1,5 jaar uit) dat ik een andere meid tegen ben gekomen. Het is dan wel 1,5 jaar uit maar we hielden wel nog contact. Ze zou binnenkort weer gewoon eens langskomen om bij te kletsen dus toch maar even van tevoren aangegeven wat er bij mij speelt nu.

Blijft toch heel raar hoor, moeten zeggen dat je een ander hebt terwijl je 5 jaar met dezelfde meid gehad hebt. Niet dat ik mijn ex vaak zag verder. Laatste keer is 4 maanden geleden geweest ofzo, verder gewoon af en toe eens een sms'je.

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2006 15:38 schreef echt_gaar het volgende:

[..]

,maar volgens mij ben je wel weer stiekem verliefd....

ik kan je vertellen dat ik niet meer verlieft ben op haar daarvoor zijn er teveel dingen gebeurd en heb ik me teveel voor haar afgesloten

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2006 14:45 schreef milagro het volgende:
zo kom je dus geen stap verder, toch,HiZ?

je bent hier niet happy mee, hebt ondertussen wel je hart helemaal gelucht, maar als het kontakt daarna verder exact zo blijft, wat schiet je er dan mee op?

als iets je niet happy maakt, enkel maar even op de momenten dat je hem spreekt, dan moet je er mee kappen toch, hoe eng dat ook is?

zo blijft het doorsudderen en kom jij vooral niet toe aan loslaten en rust en met de tijd weer je openstellen voor een ander?

Integendeel, ik voel me redelijk goed. Ik merk dat ik me minder druk maak over wat voor relatie we nou precies hebben. Als die relatie 'vriendschap' heet, dan zit ie me in ieder geval niet emotioneel in de weg.

Het zomaar wegduwen blijkt overigens linker te zijn dan daadwerkelijk het zaakje af te ronden. Want het lijkt er meer op dat onze relatie belast is door de rotzooi waar we allebei mee zijn blijven zitten uit de vorige break up .

nu ja, HiZ, ik krijg het idee dat je jezelf een beetje voor de gek houdt, ik zie geen afronding namelijk in wat jij beschrijft.

je wil hem terug, het is over, toch weer niet, we noemen het vriendschap, vorige relaties daar komt het door.

tja, ik weet niet, hoor, maar ik herken hetzelfde dralen en alibi's zoeken als in die vorige toestand met een meneer op afstand.

maar goed, ik heb het ms helemaal mis ( ik denk uiteraard van niet ).

Ja, maar ik denk dat het wel mis hebt. So what dat de situatie NU even wat onbestemder is. Ik kan je verzekeren, als het hierbij blijft, dan is de vriendschap ook nog heel erg bevredigend. Overigens is langeafstandsgedoe inderdaad wel altijd een probleem.

dubbelopski

ik denk dat als je nog naar iemand verlangt, fysiek ook dus vooral, een vriendschap nooit bevredigend kan zijn, niet zonder een aanzienlijke periode van rust , i.e. geen kontakt.

natuurlijk zeg je dat nu, het is immers tenminste iets, als je iemand nog niet kan loslaten, en niets is eng.

maar goed, the proof of the pudding is in the eating, laten we hopen dat het je smaakt dan

zo... evne mijn hart luchten

Na een relatie van 1,5 jaar is het nu ongeveer 1,5 week uit. Zij is 19, ik ben 22... De reden dat het uitging is dat we allebei andere dingen wilden. Zij wilde bijvoorbeeld heel graag dat ik iedere keer meeging naar verjaardagen van ooms en tantes, terwijl ik daar vrijwel nooit behoeft aan hand. Daarnaast waren er nog zo'n 100 dingen waar we niet uitkwamen met z'n tweeën.

Ik voel nog steeds heel veel voor haar en zij ook voor mij, dat maakt het nu echt heel moeilijk. We proberen door te gaan met onze levens, maar ik heb nu heel erg het gevoel dat er iets mist... Het was mijn eerste echte relatie, misschien dat het gevoel daarom ook zo sterk is.. ik weet het niet.

Het moeilijkste vind ik de gedachte dat zo straks een keer een ander tegenkomt... die gedachte maakt me echt helemaal gek, en ik zou haar dan ook het liefst meteen bellen om het te voorkomen door weer iets met haar te nemen.. Maar dan bel ik om de verkeerde redenen, en waarschijnlijk heeft zij hetzelfde gevoel.

Ik voel me nu echt zo klote.. niet normaal. Alles gaat ook fout.. goed slapen zit er niet meer in, ik ben niet meer gemotiveerd om te werken. Ik sluit me heel snel op in zo'n situatie, wat ik eigenlijk niet moet doen.... maargoed, alle mn vrienden hadden vanavond al wat te doen... en dan ga je na zitten denken op een zaterdagavond.. erg stom.

Ok dit is vreemd, tis nu bijna 2 weken uit met me vriendin. Het gevoel was bij haar weg, dus ok, ben er al best overheen enzo.
We zouden gewoon normaal doen tegen elkaar en goede vrienden blijven dat soort dingen.
Ik zou naar een verjaardag van een vriendin van haar gaan, en ik wist al dat zij er zou zijn. Geen probleem want we zijn immers gewoon vrienden.
Toen zij het van de week hoorde dat ik ook zou komen heeft ze gezegd tegen die vriendin dat ze het niet goed als ik ook daar was... ze had geen zin om me te zien ofzo.
Ik snap daar dus niks van, ze geeft toch niks om mij meer!? Hele avond verneukt door haar.

het feit dat dit jouw avond verneukt, geeft aan dat jij nog wel om haar geeft, en dat weet ze, en daarom wil ze ws niet op zo'n avond met jou geconfronteerd worden, gaat ze er toch rekening mee houden terwijl ze relaxed wil doen.

* Spike1506 heeft alweer het "ik mis haar super erg" gevoel..

Jezus, waarom is ze nu gewoon zo lief voor me geweest dat het na bijna 1 jaar nog zo een pijn doet?

Ik heb trouwens naar aanleiding van dit akkefietje iemand die zo'n beetje in mijn vriendenkring zat op ignore gezet in MSN. En als ik 'm in het echt ontmoet in Istanbul dan kan meneer maximaal een koel en afstandelijk 'hallo' verwachten.

Reden? Wel, vorig jaar heb ik hem uitgebreid aangehoord toen zijn relatie op de klippen was gelopen. En nu dus, terwijl ik het gewoon als mededeling gaf dat het 'uit' was (is het nu wel uit? Ik heb geen flauw idee meer) hij zei dat hij er niet over wilde praten. Ik kan me van sommige vrienden wel voorstellen dat ze zouden vragen om van onderwerp te veranderen. Maar deze reactie van die persoon bij gewoon deze mededeling was voor mij wel reden om te besluiten dat deze meneer in ieder geval geen vriend van me is.

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 02:49 schreef Spike1506 het volgende:
* Spike1506 heeft alweer het "ik mis haar super erg" gevoel..

Jezus, waarom is ze nu gewoon zo lief voor me geweest dat het na bijna 1 jaar nog zo een pijn doet?

Het heeft mij heel erg geholpen uit eten te gaan met vrienden. Je krijgt dan aan de ene kant de kans om erover te praten. Maar meestal is het ook wel leuk genoeg om je heen om een goed gevoel te krijgen over jezelf.

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 03:46 schreef HiZ het volgende:
Ik heb trouwens naar aanleiding van dit akkefietje iemand die zo'n beetje in mijn vriendenkring zat op ignore gezet in MSN. En als ik 'm in het echt ontmoet in Istanbul dan kan meneer maximaal een koel en afstandelijk 'hallo' verwachten.

Reden? Wel, vorig jaar heb ik hem uitgebreid aangehoord toen zijn relatie op de klippen was gelopen. En nu dus, terwijl ik het gewoon als mededeling gaf dat het 'uit' was (is het nu wel uit? Ik heb geen flauw idee meer) hij zei dat hij er niet over wilde praten. Ik kan me van sommige vrienden wel voorstellen dat ze zouden vragen om van onderwerp te veranderen. Maar deze reactie van die persoon bij gewoon deze mededeling was voor mij wel reden om te besluiten dat deze meneer in ieder geval geen vriend van me is.

ja, als je nu al weken achtereen alleen maar over dit zou praten en over niets anders, kan ik me het wel voorstellen, maar ik neem aan dat dat niet het geval is.

ik ken dat ook wel, dat mensen na 2 of 3 keer 'emmeren' over "hem" al aangeven het zat te zijn, en ja natuurlijk val je in herhaling, en natuurlijk zeg je en doe je dingen tegen beter weten in, dat weet je vaak, ondanks de ontkenning, zelf ook wel, maar je moet jezelf gewoon hardop horen praten om bepaalde dingen ofwel uit je systeem te krijgen ofwel tot je door te laten dringen, het hoort gewoon bij het loslaten, het verwerken, het verdriet.

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 03:52 schreef milagro het volgende:

[..]

ja, als je nu al weken achtereen alleen maar over dit zou praten en over niets anders, kan ik me het wel voorstellen, maar ik neem aan dat dat niet het geval is.

ik ken dat ook wel, dat mensen na 2 of 3 keer 'emmeren' over "hem" al aangeven het zat te zijn, en ja natuurlijk val je in herhaling, en natuurlijk zeg je en doe je dingen tegen beter weten in, dat weet je vaak, ondanks de ontkenning, zelf ook wel, maar je moet jezelf gewoon hardop horen praten om bepaalde dingen ofwel uit je systeem te krijgen ofwel tot je door te laten dringen, het hoort gewoon bij het loslaten, het verwerken, het verdriet.

Juist, daarom zeg ik ook: 'van sommige mensen kan ik zoiets wel accepteren'. Maar deze meneer reageerde meteen zo. Gewoon bij de eerste keer dat ik er überhaupt iets over schreef op msn in zijn richting. En dat was een zinnetje dat weinig meer bevatte dan dat het uit was.

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 04:01 schreef HiZ het volgende:

[..]

Juist, daarom zeg ik ook: 'van sommige mensen kan ik zoiets wel accepteren'. Maar deze meneer reageerde meteen zo. Gewoon bij de eerste keer dat ik er überhaupt iets over schreef op msn in zijn richting. En dat was een zinnetje dat weinig meer bevatte dan dat het uit was.

en vaak hoeft die ander niet eens zoveel te zeggen, er hoeft geen advies te komen, of zo, gewoon medeleven, desnoods geveinsd ( "jezus mens, stel je niet aan" mag gerust gedacht worden ) of gewoon herkenning van jouw gevoelens, het idee dat wat je voelt niet gek is, niet raar, niet overdreven, dat je gewoon niet alleen bent, ondanks dat je dat wel zo voelt.

Inderdaad, het gaat om erkenning van de pijn die het doet als je relatie op de klippen loopt. Niet om wijze woorden of veel inbreng, want meestal weet je het zelf sowieso allemaal beter.

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 04:42 schreef HiZ het volgende:
Inderdaad, het gaat om erkenning van de pijn die het doet als je relatie op de klippen loopt. Niet om wijze woorden of veel inbreng, want meestal weet je het zelf sowieso allemaal beter.

nou, ik weet vaak zelf best wel hoe het zit, wat ik niet moet doen, wat de keiharde waarheid is, maar dat is het punt ook niet dan, ik zoek geen hoop of bevestiging van ontkenning ( ja, dat kan!), je bent gewoon even zielig, en de ander moet er even in mee gaan, dat is alles, en ja er mag heus wel een schop onder de kont bij zitten, hoor, maar geen bagatellisering van mijn eindeloos verdriet ajb

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 04:47 schreef milagro het volgende:

[..]

nou, ik weet vaak zelf best wel hoe het zit, wat ik niet moet doen, wat de keiharde waarheid is, maar dat is het punt ook niet dan, ik zoek geen hoop of bevestiging van ontkenning ( ja, dat kan!), je bent gewoon even zielig, en de ander moet er even in mee gaan, dat is alles, en ja er mag heus wel een schop onder de kont bij zitten, hoor, maar geen bagatellisering van mijn eindeloos verdriet ajb

Ja, zo'n effect als wanneer iemand z'n partner heeft verloren bij een auto-ongeluk en een niet al te close vriend een reactie heeft van 'ja, had je maar niet zo snel moeten rijden'.

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 14:04 schreef HiZ het volgende:

[..]

Ja, zo'n effect als wanneer iemand z'n partner heeft verloren bij een auto-ongeluk en een niet al te close vriend een reactie heeft van 'ja, had je maar niet zo snel moeten rijden'.

ja precies
"ja je had het kunnen weten, hè, iemand zoals hij etc..."

of

"joh, je hebt zo weer een ander"
"joh, zolang ging je toch niet met hem"
"joh, het was toch een zak"
"joh, over een half jaar lach je erom"

"zal allemaal best, maar mijn hart ligt in stukjes nu en dat doet zeer, ongeacht de hadjemaarniets en de hadjekunnenwetens"

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 14:09 schreef milagro het volgende:

[..]

ja precies
"ja je had het kunnen weten, hè, iemand zoals hij etc..."

of

"joh, je hebt zo weer een ander"
"joh, zolang ging je toch niet met hem"
"joh, het was toch een zak"
"joh, over een half jaar lach je erom"

"zal allemaal best, maar mijn hart ligt in stukjes nu en dat doet zeer, ongeacht de hadjemaarniets en de hadjekunnenwetens"

Of 'wat verwacht je nou helemaal met zo'n Turk en dan ook nog een langeafstandrelatie'

Gisteren was er zo'n film op tv over trouwen enzo.. en toen begon ik te denken aan trouwen met hem en toen bedacht ik dat hij toch misschien wel niet degene was met wie ik oud wilde worden. En toen pas kwam er in mijn hoofd op dat het ook alweer uit was. Raar moment, maar echt wel een stap verder in de acceptatie.

Alweer een tijdje geleden dat ik hier gereageerd heb.

Het is nu zo'n anderhalve maand uit. Ben gisteren voor de tweede keer bij haar thuis geweest. We hebben veel gesprekken gevoerd. Het komt erop neer dat:

* ze zelf zegt dat ze niet toe is aan een relatie
* dat ze hier te onstabiel voor is (wisselvallig karakter)
* dat ze een geweldige tijd met me heeft gehad, maar dat ze echt behoefte heeft aan vrijheid
* dat ze er alles aan wil doen om goede vrienden te blijven
* dat ze me soms erg mist
* dat ze de mogelijkheid dat we weer bij elkaar komen, als ze de juiste ontwikkeling heeft doorgemaakt, wel ziet zitten

Voordat ik kwam waarschuwde ze me nog dat ik niet moest proberen haar te versieren, want ze zou daar dan waarschijnlijk geen nee tegen kunnen zeggen. Dan zouden we weer bij elkaar komen en zou het een tijdje heel erg leuk zijn, maar ze denkt zelf dat we dan over een maand weer in hetzelfde schuitje zitten. Dat ze zich weer gevangen voelt in de relatie. Wijs van haar, maar het maakt het er niet gemakkelijker op dat ik weet dat ze toch wel enige interesse heeft. Het is zo'n verrotte situatie.

Stiekem blijf ik voorlopig wel op haar wachten, hoe dom het ook is. Onbewust doe ik dat toch. Ik zal op den duur vast wel weer open staan voor een mogelijke nieuwe relatie, maar ik word niet snel verliefd en ben bang dat ik daardoor op haar blijf wachten. Het beste zou zijn om het contact helemaal te verbreken, maar dat willen we allebei niet. Ik ga binnenkort ook wonen in dezelfde stad als zij, dus dan zullen we elkaar nog meer zien. Het mooiste zou zijn als ze over een half jaartje ofzo haar wilde haren een beetje kwijt is, en dat ze weer behoefte krijgt aan vastigheid en stabiliteit. En dat we de draad weer oppakken. Maar het kan natuurlijk net zo goed een andere gozer zijn waar ze verliefd op wordt.

Ik ben blijven slapen vannacht (niet in hetzelfde bed). Toen ik vanmiddag weg ging was er een moment waarop we elkaar knuffelden, dat was een bijzonder lange en intense knuffel... Elkaar niet los willen laten, een heel raar gevoel. Intens en vertrouwd. Maar ja.

Oh ja, samen uitgaan werkte dus helemaal NIET. Het was voor ons allebei een ongemakkelijke situatie, dat doen we echt niet weer.

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2006 19:14 schreef milagro het volgende:
ik denk dat als je nog naar iemand verlangt, fysiek ook dus vooral, een vriendschap nooit bevredigend kan zijn, niet zonder een aanzienlijke periode van rust , i.e. geen kontakt.

natuurlijk zeg je dat nu, het is immers tenminste iets, als je iemand nog niet kan loslaten, en niets is eng.

maar goed, the proof of the pudding is in the eating, laten we hopen dat het je smaakt dan

Iemand loslaten kan heel moelijk zijn!
Geen contact meer hebben is idd het beste. Nu heb ik daar een soort trucje op gevonden.
Stel je dat denkt: ik ga geen contact meer opnemen, maar ik vermoed dat het na 3 maanden geen contact (iets) beter met me zal gaan. Als je dan na enkele weken (of dagen) een enorme dip hebt en enorm graag wil bellen/mailen, beloof dan aan jezelf dat je dat NA 3 MAANDEN mag doen.
Zodoende help je jezelf door de dipjes heen. De verwachting is dan dat het na 3 maanden niet meer nodig is.
Desnoods herhaal je dit trucje, totdat het echt niet meer nodig is.

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 21:53 schreef chawa_goochem het volgende:

[..]

Iemand loslaten kan heel moelijk zijn!
Geen contact meer hebben is idd het beste. Nu heb ik daar een soort trucje op gevonden.
Stel je dat denkt: ik ga geen contact meer opnemen, maar ik vermoed dat het na 3 maanden geen contact (iets) beter met me zal gaan. Als je dan na enkele weken (of dagen) een enorme dip hebt en enorm graag wil bellen/mailen, beloof dan aan jezelf dat je dat NA 3 MAANDEN mag doen.
Zodoende help je jezelf door de dipjes heen. De verwachting is dan dat het na 3 maanden niet meer nodig is.
Desnoods herhaal je dit trucje, totdat het echt niet meer nodig is.

Makkelijker gezegd dan gedaan, heb hetzelf ook al vaak geprobeerd maar is me nog nooit gelukt!

Heb net met mn ex gebeld, werd er al minder verdrietig van dan na de eerste week. Maar wat n rotgevoel om te horen dat voor hem alles zn gewone gangetje gaat! Voor mij zijn de weekenden gewoon moeilijk omdat ik bijna ieder weekend naar hem toe ging. Maar hij is bijna om, mn eerste zondag helemaal alleen (heb de vorige weken steeds voor gezelschap gezorgd) en ik ben hem redelijk goed doorgekomen.
Op naar de volgende stap: hem zien om mn spullen op te halen. Alleen jammer dat ik, als ik instort, bijna 2uur in de trein moet zitten. Hmm zou hem mijn spullen laten brengen makkelijker zijn?

Denk het wel, of neem iemand mee om ze te gaan halen.

Wij zitten nu dus in een soort van tussenfase; het is niet helemaal hetzelfde als voorheen, maar het is ook niet echt uit. We hebben maar besloten om er geen geforceerde naam aan te geven. Op sommige onderdelen heeft deze crisis onze relatie (neutraal) verbeterd. Het contact is niet afgenomen, maar juist geïntensiveerd. En het grappige is dat het initiatief nu van hem uitgaat en hij zelfs een opmerking maakte dat ik wel wat vaker mocht bellen.

quote:

Op donderdag 5 oktober 2006 22:59 schreef gekke_sandra het volgende:
Nou, een dag zonder tranen is dus nu mijn record.

Vandaag weer even lekker wat traantjes laten rollen, toen ik thuiskwam.
Ik was van het weekend bij een van zijn maten. Tevens een goede vriend van mij geworden. Ik ben daar blijven slapen en aangezien hij boven die maat woont, zag ik hem regelmatig. Ik merkte wel, dat ik meteen naar hem toe wilde en gezellig met hem zijn en heel lang, stevig knuffelen. Te aanhankelijk dus.. want ja, dat kan niet echt meer. Ik heb een tijdje met hem boven zitten praten en het was erg gezellig, zowaar ook heel kort geknuffeld.
Helaas kregen we de volgende dag meteen weer een of ander misverstand Ik formuleerde iets niet zo tactisch en duidelijk en hij werd boos, omdat hij het in de negatieve vorm opvatte. Een behoorlijke anti-climax van een leuke avond. Ik hoop, dat het voor hem niet zo'n anti-climax was.. maar goed, dat zal wel. Dan realiseert hij zich meteen weer waarom het van hem niet meer aan hoeft. Met de neus op de feiten. Pff.. lausie shit. Maar goed, ik moet me even blijven herinneren waarom het beter is.

Ik heb binnenkort hele belangrijke tentamens, die ik moet halen. Daarna keert mijn rust, na jaren, weer terug. Althans, dat mag ik hopen, gezien de stage die daarna komt. Maar ohhh, eindelijk eens wat tijd aan mezelf besteden. Niks moe in bed liggen en de slons uithangen! Kappertje pakken, werken aan mezelf, energie voor 12! Dat ga ik fixen. De Sandra, die er nog maar zo nu en dan was, moet fulltime terugkomen!

Hmm.. ik hoop dat hij ook gelukkig wordt. Ik geef zoveel om hem, dat gun ik hem écht..

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 21:53 schreef chawa_goochem het volgende:

[..]

Iemand loslaten kan heel moelijk zijn!
Geen contact meer hebben is idd het beste. Nu heb ik daar een soort trucje op gevonden.
Stel je dat denkt: ik ga geen contact meer opnemen, maar ik vermoed dat het na 3 maanden geen contact (iets) beter met me zal gaan. Als je dan na enkele weken (of dagen) een enorme dip hebt en enorm graag wil bellen/mailen, beloof dan aan jezelf dat je dat NA 3 MAANDEN mag doen.
Zodoende help je jezelf door de dipjes heen. De verwachting is dan dat het na 3 maanden niet meer nodig is.
Desnoods herhaal je dit trucje, totdat het echt niet meer nodig is.

Ik heb dit met 1 maand gedaan. Er zijn nu twee en een halve week voorbij en ik wen er wel een beetje aan, maar de eerste anderhalve week was echt supermoeilijk. Ik ben ook benieuwd hoe het nu na de maand is.

idd goed idee

Loslaten loslaten. Misschien helpt het wel als ik iedere dag start met hardop zeggen 'Ik ben vrij'

Ik heb een tijdje hardop gezegd: het komt niet meer goed! Iedere keer als ik dacht: had ik nou maar dit gedaan, of als ik nou dit zegt dan wil ie me wel terug. Moet zeggen dat het geholpen heeft. Dus mss werkt: ik ben vrij ook. Ik hoop t voor je.
Succes!

Toch is het opvallend he? Sommige mensen (inclusief ik) willen het eigenlijk niet afsluiten, en sluiten het daarom ook niet echt af. Ik hoop niet dat ik pas over een jaar besluit dat het geen zin meer heeft om zijn telefoonnummer in mijn telefoon te houden.

quote:

Op woensdag 11 oktober 2006 09:08 schreef HiZ het volgende:
Toch is het opvallend he? Sommige mensen (inclusief ik) willen het eigenlijk niet afsluiten, en sluiten het daarom ook niet echt af. Ik hoop niet dat ik pas over een jaar besluit dat het geen zin meer heeft om zijn telefoonnummer in mijn telefoon te houden.

Soms zeggen ze wel eens dat hoop doet leven, ben al 1 jaar bezig met geen valse hoop te hebben maar het lukt me gewoon niet, ik hoop altijd nog dat ze keertje terug komt bij me..

Ja ik zit met zo'n soort gevoel ook, ondanks pogingen om me eroverheen te zetten, en ondanks het feit dat hij het linksom of rechtsom niet meer wil. Zoals bijvoorbeeld blijkt uit (ik weet dit nagenoeg zeker, hij kwam online en was meteen weer weg) het feit dat hij me net een half uur terug op MSN heeft geblokkeerd.

je bent er gewoon nog niet aan toe, HiZ om het los te laten, maar idd laat het geen jaar duren, dat is gekkenwerk.

ik wilde je een pm sturen, heb je dat niet ingesteld

wauw, ik ben totaal over me ex heen. raar, zo snel al.

achja, ik vind het best

quote:

Op woensdag 11 oktober 2006 15:07 schreef milagro het volgende:
je bent er gewoon nog niet aan toe, HiZ om het los te laten, maar idd laat het geen jaar duren, dat is gekkenwerk.

ik wilde je een pm sturen, heb je dat niet ingesteld

Hoe doe je dat ?

helemaal bovenaan de pagina zie je een envelopje, daarop klikken en de rest wijst zich vanzelf qua instellen

en voor Petsopjebilletjes een petsopzijnbilletjes, hup, wegwezen hier en lolmaken

quote:

Op woensdag 11 oktober 2006 15:54 schreef HiZ het volgende:

[..]

Hoe doe je dat ?

veel bier, veel uitgaan, veel dingen doen met vrienden, weer lekker sjansen met het ander geslacht... gewoon weer als een echte vent jagen