Global communication - 76:14quote:Aphex's music takes you you through the spectrum of emotions and even manages to introduce you to a few you didn't know you had. This is probably his finest moment, the sounds on this offering are truly original (aphex either builds or modifys his own equipment)and are strung together by an musical imagination equaled only by Brian Eno at his best.
Biosphere - substrataquote:Every single piece oozes class and meaning. The subtle rhythms are judged to perfection, the melodic motifs scream to be played over and over again. Each individual track is a time capsule of magnificence with tardis-like credentials containing so much wealth within fleeting minutes. Phil White deserves much praise for switching us onto this. It is quite simply a sensational album. In fact, it’s so good I think I’ll buy an extra copy and get it cryogenically preserved for a future life.
Overige aanraders:quote:The long drones and beautiful progressions are just wonderful. Every single piece of every track fits together, even the Twin Peaks samples which are throughout the cd. Substrata is not simply ambient, it has all sorts of beats, rhythms and different samples that come in and out all over the place....perfect for a drive home in the dark.
Ambient reduced to its essential parts. This is a 100% must-have.
Loess - Loessquote:Another evidence for the high quality A&R of Ultimae Records. CBL perfectly adds to the portfolio of them. The atmosphere built by the soundscapes within this records are so peacefully relaxed and you feel like the music is surrounding you tightly, yet smoothly with its sonic arms. Great stuff for extended walks through a sunset lit forest. Or maybe just floating away lying on your sofa.
Ulrich Schnauss - Far away trains passing byquote:Sparse and desolate. There's a soothing beauty through these tracks, but also there's a feel of despair. Quiet, thoughtful, dry sounding tracks that are full of emotion. There's not enough music out these days that capture the sounds and feelings that Loess does here.
Voorafgaand deel (1)quote:While not exactly breaking new ground, 'Far Away Trains Passing By' takes the familiar, but rarely mastered approach to electronica that has generated much admiration for similar acts such as Herrmann & Kleine and Boards of Canada. I know that's a pretty tall order to fill but if there is any album this year that deserves such comparisons, it is this one. This is one of those rare works that you just want to play for everyone you know.
Was er nog mee bezigquote:Op dinsdag 5 september 2006 20:41 schreef teknomist het volgende:
Ambient topic - Selected works -
Linkje naar het vorige deel. . .
quote:Kulma was the second album from Finnish arch-experimentalists Pan Sonic (previously Panasonic, the ‘a’ dropped for obvious reasons) and showed a marked movement away from the intense barrage of noise of the first album Vaiko.
Instead we are treated to a peerless connection of analogue techno stormers, probably closest to Aphex Twin’s milestone Analogue Bubblebath releases than anything else on the scene. If you haven’t managed to get hold of any Pan Sonic before - this is an ideal place to start as this album has it all; Glitchy restless beats, disturbing drones, sub atomic bass tones and the all-important overdriven distortion.
From beginning to end Kulma showcases Pan Sonic at their absolute best, the album’s opener ‘Teurastamo’ is a barrage of machinegun beats and beautifully grimy sounds (try mixing this with some heavy dubstep… trust me it works!), ‘Murto Neste’ takes a disturbing plucked synth line and syncopates it along with a marching bass roll to wobble the most wisely built of houses and closer ‘Moottori’ has the heaviest drum beat this side of tribal Africa. Electronic at its most intense, Kulma is a classic and hugely influential album – you know what to do!
Hier : Ambient topic - Selected works Deel 2quote:Op dinsdag 19 september 2006 16:50 schreef Yorrit het volgende:
er is een centraal ambient topic... maar waar!?
dat klinkt al interessantquote:From beginning to end Kulma showcases Pan Sonic at their absolute best, the album’s opener ‘Teurastamo’ is a barrage of machinegun beats and beautifully grimy sounds (try mixing this with some heavy dubstep… trust me it works!),
handig thxquote:Op dinsdag 19 september 2006 16:38 schreef caradoc het volgende:
www.pandora.com , kijk of ze daar een artiest kennen en ga dan eens luisteren naar andere artiesten. De site speelt automatisch songs af die lijken of die van je ingevulde artiest.
Van Biosphere ben ik persoonlijk voornamelijk gecharmeerd van Microgravity en Patashnik,quote:Op dinsdag 19 september 2006 17:21 schreef Beathoven het volgende:
Biosphere heb ik wel wat van zien liggen, denk dat ik daar de volgende keer maar eens iets van ga proberen
[..]
handig thx
en Kevin "the bug" Martin natuurlijkquote:Op dinsdag 19 september 2006 17:37 schreef bartrid het volgende:
Techno Animal (beide Justin Broadrick),
Substrata is juist z'n klassieker (en ook z'n beste werk in mijn ogen) en Bass communion vind ik ook erg mooi.quote:Op dinsdag 19 september 2006 17:28 schreef Kiteless het volgende:
[..]
Van Biosphere ben ik persoonlijk voornamelijk gecharmeerd van Microgravity en Patashnik,
de latere cd's werden me persoonlijk iets te vaag
(DeathProd, Man with a movie camera, Shenzhou, Polar Sequences, the Fires of Ork, Cirque, Substrata....)
Smaakquote:Op dinsdag 19 september 2006 17:28 schreef Kiteless het volgende:
[..]
Van Biosphere ben ik persoonlijk voornamelijk gecharmeerd van Microgravity en Patashnik,
de latere cd's werden me persoonlijk iets te vaag
(DeathProd, Man with a movie camera, Shenzhou, Polar Sequences, the Fires of Ork, Cirque, Substrata....)
Microgravity is z'n klassieker naar mijn mening - erg goed en 5 jaar eerder dan Substrata !quote:Op dinsdag 19 september 2006 23:15 schreef _Etter_ het volgende:
[..]
Substrata is juist z'n klassieker (en ook z'n beste werk in mijn ogen) en Bass communion vind ik ook erg mooi.
Ja, geweldig Re-Entry is toch wel redelijk ambient dacht ik zo, hoewel er wel beats in zitten.quote:Op dinsdag 19 september 2006 18:04 schreef Yorrit het volgende:
[..]
en Kevin "the bug" Martin natuurlijk
maar wat ik van techno animal ken zou ik niet snel als ambient bestempelen. ligt dat aan mijn beperkte kennis?
ik weet het, ik heb zo'n beetje alles van Biosphere en vind ook z'n oudere werk erg goed alleen vind ik Substrata het beste van z'n oude werk.. tegenwoordig zit die veel meer in de drone hoek en daar kan ik minder mee.quote:Op woensdag 20 september 2006 17:10 schreef Kiteless het volgende:
[..]
Microgravity is z'n klassieker naar mijn mening - erg goed en 5 jaar eerder dan Substrata !
2de cd? dat is al z'n tigste cd! Laatste zit weer wat meer beat in idd maar ik doel meer op Luna en Shenzhou, die zijn behoorlijk drone volgens mij. (weet niet wat jij verstaat onder drone?)quote:Op woensdag 20 september 2006 23:32 schreef The_Martian het volgende:
Nee joh, het oude spul van Biosphere is juist meer drone, vooral die 2e cd 'The man with the movie camera' oid... de laatste plaat die ze uitbrachten; 'Dropsonde' was juist erg jazzy.
quote:Op woensdag 20 september 2006 23:41 schreef _Etter_ het volgende:
[..]
2de cd? dat is al z'n tigste cd! Laatste zit weer wat meer beat in idd maar ik doel meer op Luna en Shenzhou, die zijn behoorlijk drone volgens mij. (weet niet wat jij verstaat onder drone?)
Drone Musicquote:What constitutes a drone? To begin, sustained intonation that establishes a harmonic center for its accompanying elements; the drone might utilize a single note repeated indefinitely or, at the opposite extreme, all of the scale's notes spread across numerous octaves.
ja ok, maar die dubbel is pas later uitgekomen daarom noemde ik dat z'n latere werk samen met die andere bijna drumloze platen. Met het vroegere werk doel ik op tot substrata, dus meer de techno achtige ambient en met substrata als overgang cd. Maargoed ieder z'n eigensmaakt en volgens mij weet je wel waar ik op doel,quote:Op woensdag 20 september 2006 23:46 schreef The_Martian het volgende:
Drone Music
De track 'Freezing Frames' van The man with the movie camera is daar een perfect voorbeeld van, en ik bedoelde cd 2 van de dubbelaar substrata.
Nu wel idd, tov de eerste platen is substrata nieuw. 't Ging me meer om het feit dat biosphere nu met Dropsonde echt de jazzy kant opgegaan is, dat zie ik als het 'nieuwe' werk, vandaarquote:Op woensdag 20 september 2006 23:50 schreef _Etter_ het volgende:
[..]
Maargoed ieder z'n eigensmaakt en volgens mij weet je wel waar ik op doel,
begin oud te worden zeg! dat is voor mij niet het nieuwe werk maar het nieuwste werk (anders kan ik het niet noemen na oud werk en nieuw werk )quote:Op woensdag 20 september 2006 23:52 schreef The_Martian het volgende:
[..]
Nu wel idd, tov de eerste platen is substrata nieuw. 't Ging me meer om het feit dat biosphere nu met Dropsonde echt de jazzy kant opgegaan is, dat zie ik als het 'nieuwe' werk, vandaar
In dit genre ben ik nog niet zo bekend, maar hetgene wat ik er van ken klonk wel lekker. Ooit eens een track van Ochre getiteld Bipolar Bears gehad, dat was wel IDM maar wat meer laidback IDM. Had nog nooit zoiets vernieuwends gehoord.quote:Op woensdag 20 september 2006 23:32 schreef The_Martian het volgende:
Ikzelf prefereer wat meer IDM georienteerde Ambient zoals 3dconcepts maar vooral Droneplaten, de duistere, minimale en ook ontoegankelijke kant van Ambient, voor als je echte diepgang zoekt Daarvan raad ik je platen van Panasonic aan (Vakio en Kulma), dingen van Bad Sector (Ampos, retrovirus)... geweldige platen platen met een episch en zwaar wanhopige en apathische sound. Gaat wat richting isolationism.
Check z'n AFX platen Hangable Auto Bulb EP 1 & 2 maar eens uit, dikke klassiekers... maar dat is meer richting breakcore IDM, z'n albums Selected Ambient Works 85-92 en deel 2 zijn dat ook... mischien wel genrebepalend voor de huidige vorm van ambient/downtempo, vooral die eerste vind ik een plaat die geen enkele muziekliefhebber mag missen in z'n collectie en is een paar weken terug ook nog eens na 15 jaar verschenen op vinylquote:Op woensdag 20 september 2006 23:58 schreef Beathoven het volgende:
[..]
In dit genre ben ik nog niet zo bekend, maar hetgene wat ik er van ken klonk wel lekker. Ooit eens een track van Ochre getiteld Bipolar Bears gehad, dat was wel IDM maar wat meer laidback IDM. Had nog nooit zoiets vernieuwends gehoord.
Ik kan me weer iets minder vinden in het IDM werk van Aphex Twin, maar dat is ook wat harder. Best leuk om eens te luisteren maar na 2x had ik het eigenlijk wel weer gehoord. Naar z'n ambient albums ben ik wel weer benieuwd.
Ja idd, zal ff een merge aanvragenquote:Op donderdag 21 september 2006 00:16 schreef Pantheon het volgende:
Deze dan maar even bij dit topic inplakken?
If not: beschouw dit dan maar als tvp.
Voor een meisje van net 16 heb je anders dan wel een geweldige smaakquote:Op donderdag 21 september 2006 02:34 schreef Kiteless het volgende:
Okee, ik ben het eens met the_martian :
als je van ambient houdt is psy-dub vast ook je straatje.
Zoek op alles wat Simon Posford heeft gedaan (minus Hallucinogen - da's wat meer up-tempo ),
alles van Shpongle, Younger Brother, Binah, Mystery of the Yeti, Celtic Cross, Liquid Dub
is zeer zwaar luisterbaar op het moment dat je ouders al horen te slapen
Sterker nog, zoals een vriend van me laatst zei - Simon Posford is voor electronische muziek wat 'Abbey Road' is voor jaren70/gitaar muziek.
Die jongen kan muziek maken die alle kanten op swingt, alles aanraakt maar overal vernieuwing brengt.
Of het nou harde nummers, rustige nummers, swing-nummers of puur audio-schilderijen zijn.
Alles wat Posford aanraakt klinkt als vloeibaar goud.
Ik heb wat oudere vrienden / vriendinnen, goed voorbeeld doet goed volgenquote:Op donderdag 21 september 2006 10:03 schreef T1andonly het volgende:
[..]
Voor een meisje van net 16 heb je anders dan wel een geweldige smaak
quote:Op donderdag 21 september 2006 00:08 schreef The_Martian het volgende:
Gridlock - Pallid (Dark!!!)
The Black Dog
Loess
Ah een medestander, Ulrich Schnauss maakt echt geniaal chille platen, zeker beluisteren die twee albumsquote:Op woensdag 20 september 2006 23:32 schreef The_Martian het volgende:
Ik kan je de platen van Ulrich Schnauss aanraden; 'Far away Trains Passing by' en 'A strangely isolated place', twee absolute topalbums.. ze klinken wel wat zoet.
Vooral het nummer monday paracetamol is echt zo verschrikkelijk goed Postford is ook wel een genie idd, al ben ik echt totaal niet van de psy.quote:Op donderdag 21 september 2006 12:24 schreef Agrafes het volgende:
[..]
Ah een medestander, Ulrich Schnauss maakt echt geniaal chille platen, zeker beluisteren die twee albums
nog maar een duit in het zakje dan.. ik had schnauss in eerste instantie maar niet aangeraden omdat ik het nou niet echt ambient vindt, maar magistraal is het zeker.. vooral a strangely isolated place doet mij naar hogere sferen en minutenlange kippenvel-sessies brengen.quote:Op donderdag 21 september 2006 13:18 schreef The_Martian het volgende:
[..]
Vooral het nummer monday paracetamol is echt zo verschrikkelijk goed Postford is ook wel een genie idd, al ben ik echt totaal niet van de psy.
die shit is over het algemeen om tequote:Op donderdag 21 september 2006 13:26 schreef RipCore het volgende:
En trouwens, het enige wat ik kan vinden in platenzaken, is chillout en lounge... Is leuk, maar het is geen ambient.
quote:Op donderdag 21 september 2006 13:52 schreef Kiteless het volgende:
Aanrader : This Binary Universe van BT,
die luisterde ik gisteravond voor het eerst, erg goed !
Zie http://en.wikipedia.org/wiki/This_Binary_Universe
vetquote:Often cited in reviews and interviews with the artist himself, this album makes extensive usage of a technique called circuit bending, often intentionally miswiring and short-circuiting keyboards, children's toys, and even furbys to achieve a completely random sequence of sounds that is then time-corrected to keep the rhythm and beat of the song.
ik vind het zo vaak.. hetzelfde. Heb je één cd gehoord, dan heb je ze allemaal gehoord en echt denderend vind ik het niet.quote:Op donderdag 21 september 2006 13:50 schreef Yorrit het volgende:
[..]
die shit is over het algemeen om te
Noem es een zaakje in de buurt van Den haag danquote:Op donderdag 21 september 2006 13:51 schreef The_Martian het volgende:
Bezoek eens een popspeciaalzaak.
quote:OOR (www.oor.nl):
Soms vraag je je af hoe het zal voelen om het aardse leven te verruilen voor het hemelse. Hier is het antwoord. Gluid is een gepassioneerde klankenopnemer met oor voor pracht en praal (Timon Straatsma) en een muzikant met visie (Bram v/d Oever) met de genialiteit van The Future Sound of London (FSOL). En met de klank van die laatstgenoemde zielsverwant; wie al jaren zat te wachten op zo'n zalvende ambientervaring als op Lifeforms, wordt bij deze bediend. Bovennatuurlijke muziek met geromantiseerde glimpen van aarde: stromend water, spelende kinderen, straatmuzikanten en andere dagelijkse taferelen. De insteek van de twee is om slechts met microfoon opgenomen sfeergeluiden een plaat te maken, zonder ook maar iets van gebruikelijke instrumenten of elektronica te gebruiken. Heel vaak krijg je dan een kille click ‘n' cutplaat; de visie en ervaring van Van den Oever resulteren in iets anders. Feedback wordt in toonladders gezet, tikkende en kloppende geluiden omgetoverd in subtiele ritmesecties en alles wordt met muzikantenambacht gearrangeerd. Veel FSOL, paar accentjes Kraftwerk en een beetje vroege The Orb. Dit zwoele, zwevende, hypnotiserende, melancholische, dromerige, hartverwarmende, vervreemdende, emotionerende meesterwerk is het paradijs op aarde.
(Bas Verbeek)
klinkt interessant!quote:Op donderdag 21 september 2006 15:50 schreef RipCore het volgende:
Ambient topic - Selected works Deel 2
Uit dat topic: http://escrec.com/gluid/
Sinds kort in huis en echt wazig mooie nummers.
[..]
Rotterdam is roch redelijk in de buurt?quote:Op donderdag 21 september 2006 15:47 schreef RipCore het volgende:
[..]
[..]
Noem es een zaakje in de buurt van Den haag dan
Daarom download ik altijd eerst alles wat uitkomt. Het bijzondere spul koop ik dan op vinyl.quote:Op donderdag 21 september 2006 16:38 schreef RipCore het volgende:
Maar online kopen != vantevoren luisteren of het wel goed is. Dat maakt mij niet happig om zomaar wat cd's te kopen, ik ben en blijf student/arm/Nederlander.
Ook, ja.quote:Op donderdag 21 september 2006 16:49 schreef Yorrit het volgende:
ja maar hij bedoelt natuurlijk de zakies
Oehquote:Op donderdag 21 september 2006 16:53 schreef Yorrit het volgende:
9 november staat machinefabriek met samen met oa Biosphere in lantaren/venster in rotterdam!
hebben die ook een cd winkel? Volgens mij zit dat vlak bij! het kaartje is alleen een beetje raar, daar zit toch het tramhuis?quote:Op donderdag 21 september 2006 16:00 schreef The_Martian het volgende:
[..]
Rotterdam is roch redelijk in de buurt?
http://www.clone.nl/
Ik zou gewoon platen online bestellen.
volgens mij heeft die drone van jou em de das omgedaanquote:Op donderdag 21 september 2006 21:43 schreef The_Martian het volgende:
Vond je die tracks nog wat, Beethoven?
Zekerquote:Op donderdag 21 september 2006 21:43 schreef The_Martian het volgende:
Vond je die tracks nog wat, Beethoven?
Als je meer aanraders wilt van IDM-georienteerde Ambient geef maar een gil! Ik kan je sowieso de eerste 3 Autechre's aanraden, Trip Repetae, Amber en Incunabula.quote:Op vrijdag 22 september 2006 00:19 schreef Beathoven het volgende:
[..]
Zeker
Ik had er gisternachtnog een paar beluisterd met m'n koptelefoon op waarna ik eigenlijk meteen naar bed gegaan ben omdat ik er vanochtend weer vroeg uit moest , het is zeer relaxed! Vooral dat IDM gedeelte spreekt me wel aan.
Van Sphongle had ik btw weleens een CD beluisterd, maar vond het niet echt in het ambient hokje zitten.
ok thanksquote:Op vrijdag 22 september 2006 00:20 schreef The_Martian het volgende:
[..]
Als je meer aanraders wilt van IDM-georienteerde Ambient geef maar een gil!
Overigens vind ik de '++' van Tri Repetae mooiere nummers bevatten als het album zelf. Bronchusevenmx24 is één van hun mooiste nummers ooit.quote:Op vrijdag 22 september 2006 00:24 schreef The_Martian het volgende:
Deze dus:
Autechre's Trip Repetae, Amber en Incunabula. Tijdloze klassiekers.
Ik vind die hardere tracks juist vrij weinig toevoegen, ik hou van die verborgen, diepe soundscapes die je vaak aantreft achter een jungle van noisy 'beats'. Alleen die track waar Cunningham nog een van z'n eerste clips voor gemaakt heeft vind ik wel leuk; Second bad vilbel geloof ik.quote:Op maandag 25 september 2006 13:44 schreef ehqo het volgende:
[..]
Overigens vind ik de '++' van Tri Repetae mooiere nummers bevatten als het album zelf. Bronchusevenmx24 is één van hun mooiste nummers ooit.
Hard? Bronchusevenmx24 en VLetrmx21 zijn haast de rustigste nummers die ze ooit maakten.quote:Op maandag 25 september 2006 13:57 schreef The_Martian het volgende:
[..]
Ik vind die hardere tracks juist vrij weinig toevoegen, ik hou van die verborgen, diepe soundscapes die je vaak aantreft achter een jungle van noisy 'beats'. Alleen die track waar Cunningham nog een van z'n eerste clips voor gemaakt heeft vind ik wel leuk; Second bad vilbel geloof ik.
Ja, en die 7 tracks daarvoor dan?quote:Op maandag 25 september 2006 15:44 schreef ehqo het volgende:
[..]
Hard? Bronchusevenmx24 en VLetrmx21 zijn haast de rustigste nummers die ze ooit maakten.
Yep die hebben ook een cd-winkel. En het zit inderdaad vlakbij dat oude Tramhuisje. .quote:Op donderdag 21 september 2006 16:58 schreef _Etter_ het volgende:
[..]
hebben die ook een cd winkel? Volgens mij zit dat vlak bij! het kaartje is alleen een beetje raar, daar zit toch het tramhuis?
quote:Tim Hecker's fourth full-length under his own name isn't so much a new direction as a refinement. The differences between 2002's Haunt Me Haunt Me, Do It Again, 2003's Radio Amour, and 2004's Mirages are apparent but incremental. On each of these records, Hecker plays with pink-into-white noise, tinkling synths that float between the speakers, the occasional over-the-airwaves voice, and knotty samples of guitar with the Earth-drone pedal pushed to the jet-black metal.
But while Hecker continues to revisit some of the same sonic elements, he also seems to be listening closely to what works and playing with structure. So his latest record, Harmony in Ultraviolet, has none of the docile synth instrumentals he borrowed from Brian Eno on his debut, nor the ultimately distracting disembodied radio chatter from the follow-up. Rather, he's taken what's left and focused, zoomed in, amplified, and stretched.
Harmony is, paradoxically, Hecker's most dramatic and most oceanic record. The former implies twists, arc, and carefully planned change intended to evoke specific effects; the latter suggests stasis, immersion, and a state of dreamy contemplation. Harmony manages to be both these things by surprising as it mesmerizes, with Hecker reigning in or tempering any jarring effects just enough to keep the self-obliterating sense of endless drone intact. One key is that the tension never really dissipates, varying only in degree and quality. The opening "Rainbow Blood" sets the scene with a screeching and trebly drone, like an orchestra tuning up in the darkened theater where Rebecca del Rio performed in Mulholland Drive, and for the next 48 minutes, Harmony keeps the pulse elevated.
Tuneful passages like the Tangerine Dream sonata "Chimeras" leading into the Windy & Carl-like blissout of "Dungeoneering" have a relatively lulling effect, but the mood remains dark and uneasy. The four-part "Harmony in Blue" at the album's center, which starts nice and warm, is like a gradually descending slope into a coal black pit. The first section begins with gently modulating drones and only a bare minimum of glitchy accents; the second is dubby and aquatic, with upper harmonics lopped off; the third is a slightly lighter and wispier; and the fourth gathers an increasingly thick blanket of distortion around chilly, held tones.
By the time the suite has finished, the record is zipping along on a tightly ratcheted wire, which leads to the heightened drama of the final act. When the floor gives way following "Harmony in Blue IV", during the explosive "Radio Spiricon", it can seem nearly breathtaking, especially at higher volumes. Hecker's synths here are massive, sounding like something huge that's been torn in half with great force, exposing a bouquet of prickly and splayed binding material. We're suddenly seeing the guts of the thing, the album turned inside out. That the following "Whitecaps of White Noise" gets even crazier with its surges of distortion but then bleeds into a funeral organ drone only adds to the emotional punch. This closing 22-minute suite is some of the finest abstract electronic music of the laptop era.
What Hecker delivers when he's at his loudest and most noise-drunk is the thing that will always bring to mind My Bloody Valentine: a sense of submitting to oblivion. The violence inside tracks like "Spring Heeled Jack Flies Tonight" and the rougher bits in the "Whitecaps" section is oddly comforting, like it shows a way to tune into and accept the destructive chaos of nature. That this racket which Hecker specializes in-- top-heavy with prickly static, a dark undercurrent of synths providing a wobbly foundation beneath-- can engender such a pleasant sense of surrender is the key to his appeal. Harmony in Ultraviolet is sensual body music of a very particular kind, and it's the sort of record that asks a lot. But if you trust it and go along, it knows exactly where to lay its hands.
quote:Marsen Jules is één van de muzikale aliassen van Martin Juhls uit Dortmund, Duitsland. In 2005 bracht hij - na enkele goed ontvangen mp3-projecten – zijn eerste fullcd uit op City Centre Offices. 'Herbstlaub' laveerde op adembenemende wijze tussen experimentele klassieke muziek en abstracte, gelaagde soundscapes en verraste vriend en vijand zozeer dat het Duitse label hem al snel vroeg een opvolger te maken.
Marsen Jules opent 'Les Fleurs' met repetitieve vlagen klokkenspel die uitgebreid de tijd krijgen om uit te galmen en diep te resoneren. Als na een tijdje een voorzichtige doffe baslijn wordt toegevoegd en slierten feedback voorbij waaien, klinkt 'Oeillet Sauvage' ei zo na als een Tibetaanse tantra. Ook 'La Digitale Pourpre' wordt gekenmerkt door een gelijkaardig slingerend, esoterisch sfeertje, maar dit keer met scheuten ruis, snaargetril en frivole met effecten bewerkte harpakkoorden in de hoofdrol. Als een melancholisch wiegeliedje dompelt 'Coeur Saignant' de luisteraar vervolgens onder in een dagdroom van harp, echoënde strijkers en op en neer golvende geruis en geritsel. Marsen Jules weet zijn geluiden hier wederom zorgvuldig te kiezen, maar de opbouw van de track laat toch wat te wensen over. In 'Datura' roepen een rits rusteloos galmende snaar- en tokkelgeluiden en een diep glijdende bas in een mum van tijd een futuristisch westernbeeld op, iets wat nog versterkt wordt wenneer even later een slidegitaar zijn intrede doet. 'Anemone' speelt dan weer met Aphex Twin-achtige stuitergeluiden, opborrelende synthesizerdrones en fretgeluiden van een akoestische gitaar, al dan niet achteruit afgespeeld. Hoewel opnieuw onderhoudend, dreigt met deze track langzaam maar zeker een gevoel van voorspelbaarheid de kop op te steken. Gelukkig pakt Juhls op dat moment uit met het wonderlijke 'Geule de Loup', waar tegen een duistere achtergrond eenvoudige, organische loops laag na laag opgestapeld worden tot een ritmisch en melodisch kleurrijk geheel dat perfect overgaat in de donkere, eenzame inquisitiesfeer van 'Coquelicot'. Afsluiter 'Oeillet en Delta', een lang uitgevallen variatie op het desolate klokkenspelthema van de openingstrack, is een wat stuntelige manier om ook de plaat een 'cyclisch' karakter te geven.
Op 'Les Fleurs' creëert Martin Jughls opnieuw een zweverig universum van klankkleuren dat zowel fans van het stevigere werk Eric Satie als ambientmeester Brian Eno zou kunnen bekoren. Met een minimum aan verandering weet de Duitser een maximum aan emoties los te weken, al moet het gezegd worden dat bepaalde tracks toch iets ingekort hadden mogen worden of net dat tikje meer beweging hadden kunnen gebruiken. Dit is te klasseren onder fris 'muzikaal behang' dat na enkele minuten staren wel eens verrassend veel diepte zou kunnen prijsgeven.
quote:Op dinsdag 27 februari 2007 15:00 schreef star_gazer het volgende:
Wow, Carbon Based Lifeforms - World of sleepers is echt een briljant album
dan zou ik een ander woord kiezen.quote:een·to·nig (bn.)
1 zonder veel verscheidenheid van toon => monotoon
2 saai
Hydrophonic garden is ook goed te pruimen overigens. Ben benieuwd wanneer die lui met iets nieuws komen, ze behoren echt tot de beteren van dit moment.quote:
Hoeveel albums hebben ze nu....3quote:Op zondag 15 juli 2007 14:32 schreef star_gazer het volgende:
[..]
Hydrophonic garden is ook goed te pruimen overigens. Ben benieuwd wanneer die lui met iets nieuws komen, ze behoren echt tot de beteren van dit moment.
je krijgt er een handgeschreven bedankbriefje en wat stokjes wierrook bijquote:Op vrijdag 13 juli 2007 02:20 schreef star_gazer het volgende:
*kick* Ik lusiter nog steeds naar die muziek van Carbon Based Lifeforms. Volgens mij is alle muziek van ultimae records wel goed te pruimen Ik denk dat ik zowaar eens een CD ga kopen van die lui
Haha, wierrook gaat me weer net iets ver. Zo zweverig ben ik niet Ik gebruik ambient muziek vooral als backdrop tijdens het werken. Die muziek werkt echt formidabel als je je beter wilt concentreren.quote:Op maandag 16 juli 2007 16:49 schreef tripslipkip het volgende:
[..]
je krijgt er een handgeschreven bedankbriefje en wat stokjes wierrook bij
Als je ze niet kent dan kan ik ze je van harte aanbevelen, vooral Klimek maakt zeer toegankelijke ambient (met meestal tracks van hem op de Pop Ambient verzamelserie op Kompakt), Murcof en Shuttle 358 zijn ook zeer fijn, maar een tikje minimalistischer en zwaarder (met name Murcof) dan Klimek.quote:Op dinsdag 24 juli 2007 23:57 schreef star_gazer het volgende:
Geen idee wie het zijn, maar op zich lijkt het me best wel leuk, zo'n ambient feestje. Zouden ze daar van die mooie loungebanken hebben?
quote:Klaus Schulze – Kontinuum [cd, SPV / Bertus]
Mon, 09.07.2007
Met veertig albums op je naam zijn een paar missers niet uitgesloten. Bij Klaus Schulze stapelen de slechte platen zich sinds begin jaren tachtig echter wel erg snel op. De ooit zo vooruitstrevende synthesizerkoning die de droneachtige ambient begin jaren zeventig eigenhandig uitvindt, wordt een decennium later ingehaald door zijn eigen vooruitstrevendheid. Op zijn nieuwe album Kontinuum doet Schulze succesvol een greep naar zijn eigen troon.
Wanneer de befaamde Moogs in de jaren tachtig worden vervangen door simpel bedienbare computergestuurde synthesizers is er geen houden meer aan. Elke tweederangs producer fleurt zijn producties op met een waas van elektronica. Klaus Schulze heeft er niks mee en voelt zich zelfs bedonderd. ‘Weekend amateurs’ noemt hij de stroom aan niet creatieve synthesizermisbruikers. En geef hem eens ongelijk.
Feit is echter dat hij in die tijd zelf ook weinig presteert. Albums als Interface (‘85) en Dreams (‘86) zijn zelfs onherkenbaar voor de verstokte Schulze-liefhebbers. De eindeloze klankstapelingen, de klassiek gearrangeerde Moogsolo’s en de hypnotiserende lengtes van zijn composities zijn ver te zoeken. Hij stort zich liever in een nieuw avontuur dat hem leidt naar meer dancegeoriënteerd werk. Een recent concert in Poznan (Polen), te vinden op YouTube en hiernaast, laat zien dat hij de ronkende beats maar moeilijk achter zich kan laten.
Het probleem schuilt echter in het feit dat Schulze op dancevlak een marginale rol speelt. In tegenstelling tot klassiek ambientwerk als Timewind (’74) Moondawn (’75) en X (‘78) komt Schulze door zijn jaren tachtig en negentig werk vooral bekend te staan als een nukkige Duitser die constant achter de muzikale feiten aanloopt.
Op Kontinuum gaat Schulze weer eens volgens eigen blueprint te werk. De oeroude Moogs weer van zolder getrokken en de drumcomputers heeft Schulze godzijdank bij het chemisch afval gezet. Het resultaat mag er dan ook voor het eerst sinds vijfentwintig jaar weer helemaal zijn. Qua sound grijpt Schulze terug op de geruisloze, maar oorstrelende tintelende jaren zeventig synthambient. Ditmaal alleen nog overweldigender. Vooral productioneel is Kontinuum een plaat uit de buitenklasse. De opeenstapeling van minuscule sounds creëert een ondoordringbare laag van geluid waarin het oorspronkelijk idee onherkenbaar en onbelangrijk is geworden. Er woelt van alles op de achtergrond, maar te definiëren valt het niet.
Toch zijn de drie composities op Kontinuum wel degelijk te onderscheiden. De eerste track Sequenzer, From 70 To 07 (toepasselijke titel) vertoont sterke overeenkomsten met de opener van het eerder genoemde en geroemde album Timewind, terwijl het New Age-achtige Euro Caravan zo op Mirage (’77) had kunnen staan. De laatste compositie Thor is een soort samensmelting van veertig jaar Klaus Schulze. Lichte beats komen hier na een minuutje of tien toch om de hoek kijken, maar niet op de stampende technomanier van de laatste jaren.
Kontinuum is een uitzonderlijk goede plaat waar op dit moment weer helemaal de ruimte voor is. Krautrock lijkt immers aan een heuse comeback bezig. Acts als 120 Days, Fujiji & Miyagi, maar ook ambient acts als Klimek of de minimal producer Gui Boratto flirten opzichtig met het verleden van Schulze. Luister alleen al naar de overeenkomsten tussen Boratto’s Scene 1 van zijn soloplaat Chromophobia (’06) en Sequenzer van Kontinuum. Niet alleen de melodie vertoont grote gelijkenissen. Ook de gehele atmosfeer van de opnames komt overeen. Het is voor Schulze te hopen dat het hippe publiek deze zestig jaar oude baas opnieuw in haar armen wil sluiten, want een ding is zeker: als Kontinuum door een jonge Duitser van vijfentwintig zou zijn gemaakt werd nu nergens anders over gesproken.
Bron: http://www.cut-up.com/reviews/detail.php?id=595
Heb me er ook onwijs goed vermaakt. Vond alle acts eigenlijk retestrak. Vooral Klimek heeft me in positieve zin verrast, de platen die hij opgevoerd heeft leken in geen velden of wegen op het materiaal dat staat op albums van hem zoals Milk&Honey en Music to fall asleep to. Bij tijd en wijle vond ik de muziek zelfs freaky worden. Die laatste plaat van hem was trouwens mooi man, met op de achtergrond die afbeeldingen van ijskristallen in de Barentszee. .quote:Op maandag 1 oktober 2007 12:33 schreef Faxie het volgende:
Ben zaterdag naar Kikkert geweest, en was best goed bevallen Was vooral gecharmeerd van Shuttle 358 en Murcoff. Jessica Bailley vond ik een klein beetje tegenvallen... volgens mij was ze heel nerveus ofzo, want d'r stem wilde weleens overslaan en ze mistte soms was snaren. De nummers zelf vond ik wisselend. Ene was heel lekker, ander beduidend minder. Wel een leuke meid verder trouwens
Volgende keer ga ik wel weer denk ik.
Trouwens, ik had zo'n CD+DVD combi gekocht, maar bleek toen ik thuiskwam dat er 2 DVD's inzaten.... wat nu? Interzone mailen, of het label mailen? (Miles-Plateaux dacht ik).
Afgelopen weekend is er een ambient festival gehouden in Theater Kikker te Utrecht op zowel zaterdag als zondag. Was erg leuk! Houd dit topic in de gaten, want meestal als ik weet dat er ergens iets leuks is dan post ik het hier wel. Wat ik je verder kan aanbevelen is om lid te worden van Last.fm. Door daar je muziekvoorkeuren te laten bijhouden krijg je op de mogelijkheid om feestjes e.d. te zien die overeenkomen met je muzieksmaak. Zo kwam ik er dus achter dat dat ambient festival gehouden werd.quote:Op woensdag 3 oktober 2007 22:16 schreef Agatorgother het volgende:
Anyway. Nog een reden waarom ik in dit topic reageer, is omdat jullie kenners misschien weten of er ergens avonden worden georganiseerd met ambient muziek?
Het lijkt me cool om er een keer 1 te bezoeken en een vriend van mij er kennis mee te laten maken.
Ik herken het wel een beetje. Als ik goede ambient hoor dan wil ik af en toe ook wel eens in hogere sferen getrokken worden. Je hebt er niet eens drugs voor nodig. .quote:ik ben hier vooral benieuwd naar omdat ik ooit Substrata van Biosphere zat te beluisteren en (zonder drugs) letterlijk in hogere sferen terecht kwam. Onbeschrijvelijk gevoel, ik zal het nooit vergeten!
Thanks voor de informatie. Beetje jammer dat dat festival net geweest isquote:Op woensdag 3 oktober 2007 22:42 schreef Detroit het volgende:
[..]
Afgelopen weekend is er een ambient festival gehouden in Theater Kikker te Utrecht op zowel zaterdag als zondag. Was erg leuk! Houd dit topic in de gaten, want meestal als ik weet dat er ergens iets leuks is dan post ik het hier wel. Wat ik je verder kan aanbevelen is om lid te worden van Last.fm. Door daar je muziekvoorkeuren te laten bijhouden krijg je op de mogelijkheid om feestjes e.d. te zien die overeenkomen met je muzieksmaak. Zo kwam ik er dus achter dat dat ambient festival gehouden werd.
Verder wil er in het programma X-rated op Kink FM (zondag van 9 tot 12) nog wel eens verteld worden als er ergens ambient, experimentele muziek of electronica te bewonderen is.
[..]
Ik herken het wel een beetje. Als ik goede ambient hoor dan wil ik af en toe ook wel eens in hogere sferen getrokken worden. Je hebt er niet eens drugs voor nodig. .
Bij mij houdt het muzikaal gezien ook niet op bij ambient, maar desondanks staan er altijd wel wat leuke events bij! Inderdaad jammer dat je het gemist hebt, maar hopen dat er snel weer iets nieuws komt. .quote:Op donderdag 4 oktober 2007 14:32 schreef Agatorgother het volgende:
[..]
Thanks voor de informatie. Beetje jammer dat dat festival net geweest is
Last FM heb ik al. Probleem is dat ik niet alleen ambient luister. Maar goed, ik hou het alsnog in de gaten En zal ook ff Kink FM luisteren.
Ik kom even langs om dat te beamen.quote:Op vrijdag 5 oktober 2007 01:41 schreef star_gazer het volgende:
Zit ff lekker te chillen met sync24 - source. Heerlijk album
Das inderdaad een zeer okay album, al moest ik bij de eerste keer luisteren wel even wennen omdat het heel wat anders was dan ik eigenlijk van Helios gewend was omdat er zoveel gitaarinvloeden in dit album verwerkt zijn.quote:Op dinsdag 16 oktober 2007 22:11 schreef star_gazer het volgende:
Hmmm... Ben het album Eingya van Helios aan het downloaden'kopen'. Het wordt overal zwaar goed gereviewd, dus ik ben erg benieuwd
quote:The fifteen contributors to this compilation were asked to create works invoking “senses of disconnection, isolation and solitude”. While I’m by no means certain that I could have guessed such had I lacked this information—there’s nothing as overtly referential to same as was heard in the mid 90s “Isolationism” quasi-movement—I’m happy to report that there’s not a seriously weak track to be found here (though a couple verge on the overly ambient) as well as a handful of excellent ones.
The first cut causing my ears to perk up is David Toop’s “Chair Creaks, Though No One Sits There”, an eerie piece with a group including Rhodri Davies, Miya Masaoka, Stefano Tedesco (vibes) and Emi Watanabe (Japanese flutes); a wonderful combination of instruments creating a breathing, expansive sound world. One of several lovely field recordings is encountered with Richard Chartier’s soft, deep exploration, “A Field for Recordings.3”, containing faraway booms and wind whorls alongside closer clicks and crackles. Hadn’t heard anything by Scanner in quite a while, but he serves up an intriguing mix of found sounds and piano, leading into the first of two real stunners, Jeph Jerman’s “Albuquerque Hotel Room”. Isolative? I suppose so but for this listener, more beautifully evocative of a specific place, of the hum that pervades enclosed spaces. It seems to be purely found sound; if so, it’s a very well chosen, subtly haunting sample.
An enjoyable, if Eno-esque track by Zane Trow (“Bryry”) and a fine troubled work by Janek Schaefer that mixes natural sounds with swelling, organ-like drones lead into another beaut, “untitled III” by Ben Owen, a low-level, metallic friction-sounding piece that seems just on the other side of being clearly heard, as though clarity is being frustrated by some unseen barrier. If any of the cuts here achieve success in that initial charge, it’s this one. Ben Frost’s lovely piano (with some electronics) composition, “4 Good Reasons to Leave All This Behind”, evokes Satie and early Bryars and precedes perhaps my favorite of the disc, the concluding “Riwalla Farm (Excerpt)” by Greg Davis. All but silent, my guess is that it involves a nighttime field recording at said farm where an exceedingly gentle rainfall is in progress accompanied by the odd low rumble and animal cry (bird? goat?). Beautifully realized.
Overall, I received more a sense of peacefulness and acceptance than isolation (at least in its pejorative meaning). In any event, “On Isolation” is a tasty compilation, well chosen and sequenced and worth everyone’s time.
De nieuwe Pop Ambient van Kompakt. Hebben!quote:The more experimental membership of the Kompakt roster reconvene for another instalment in the Pop Ambient series, always one of the highlights in Kompakt's year. This time round contributions come from Klimek, DJ Koze, The Field and Wolfgang Voigt among others, and as ever the dominant aesthetic is one of luscious, effulgent soundscaping. Markus Guenter opens the record up with the cinematic expanses of 'Oceans Day', loaded with panning acoustic guitar and thick synth string chords. Next, Wolfgang Voigt assumes his All moniker for 'Sag Alles AB' which gravitates around a rhythmic CD skipping impulse that sounds like a macrocosm of a Shuttle358 track. Triola's 'In Lourdes' finds Jorg Burger producing a similarly lavish sound world, loaded with watery effects, delayed guitar strings and some gentle cymbal taps. It's actually quite reminiscent of Biosphere's Dropsonde. Thomas Fehlmann's 'Camila' adds a firmer rhythmic component to the compilation's flow. Production-wise it's a real auricular massage and the warm, padded 4/4 beat gives the compilation a heightened sense of direction. Possibly best of all is Klimek's magnificent 'The Ice Storm' which achieves the kind of electronic/orchestral ambience you might find on a Marsen Jules or Deaf Center release. There really isn't anything here that dips below excellence, in fact, 2008's edition of Pop Ambient is a particularly strong entry into the reliably outstanding series.
quote:InterZone presents Stars of the Lid.
Wij zijn er trots op om op 21 december Stars of the Lid te mogen presenteren.
Deze amerikaanse band staat al jaren op eenzame hoogte als het om gitaar-drones gaat. In 1995 is de eerste plaat verschenen op het illustere Kranky label.
Hun laatste en zevende plaat is overweldigend goed ontvangen en nu komen ze voor enkele live optredens naar Europa. De band speelt met een strijkkwartet en eigen visuals.
http://www.interzone-festival.com
ik ben daar van plan heen te gaan jaquote:Op dinsdag 18 december 2007 22:48 schreef Detroit het volgende:
Gaan er nog Fok!ertjes naar Stars of the Lid deze vrijdag, 21 december? Het gaat denk ik weer een lekker stukje ambient worden voor de aldaar aanwezigen. .
[..]
Steve Roach is een meester. Als je van Steve Roach houdt, kun je ook Pete Namlook eens proberenquote:Op maandag 6 april 2009 01:23 schreef ehqo het volgende:
Vette kick omdat Steve Roach mijn brein heeft gesmolten met Distant Signals.
Even opzoeken op last.fm of er wat tussen zit Dankquote:Op maandag 6 april 2009 11:54 schreef zodiakk het volgende:
Ik vind zelf onderstaande ambient/drone releases van de laatste maanden de moeite waard:
Mokira - Persona
Quosp - Soundscapes II
Asher - Landscape Studies
Thisquietarmy - Transmissions to 3774379 258421 13s
Eluder - Warm Warning
Sleepy Town Manufacture - No Traces
Thisquietarmy heeft laatst ook een album met Aidan Baker gemaakt. A Picture of a Picture heet'ie.quote:Op maandag 6 april 2009 11:54 schreef zodiakk het volgende:
Ik vind zelf onderstaande ambient/drone releases van de laatste maanden de moeite waard:
Mokira - Persona
Quosp - Soundscapes II
Asher - Landscape Studies
Thisquietarmy - Transmissions to 3774379 258421 13s
Eluder - Warm Warning
Sleepy Town Manufacture - No Traces
Dit is echt een mooi album.quote:Op maandag 6 april 2009 18:13 schreef On het volgende:
Één van mijn favorieten.
[ afbeelding ]
James Kirby's work as The Caretaker has always dealt with the suggestion of haunted memory and the obscuring of temporal motion, and this latest album makes that more explicit than ever, with titles that reference amnesia, Alzheimer's, past life regression and other such memory misfires and short circuits. Musically, this album might be compared to Philip Jeck's manipulated vinyl tracts, featuring similarly oceanic swells of crackle and dust, with faded pianos or big band sounds wafting wraith-like across the mix. After conjuring the sinister atmospherics of The Shining with his debut album Selected Memories From The Haunted Ballroom, The Caretaker has been chasing this idea of sound leaving its indelible mark on a space and time, so consequently these creepy, semi-dissolved musical passages sound no more tangible than shadows, and the album for the most part comes across as some sort of séance held via wax cylinder. Arguably the most accomplished and rewarding Caretaker album to date, Persistent Repetition Of Phrases is an album you'll want to snap up fast
Vooral de titel track is erg hypnotiserend. Hij heeft nog meer toffe dingen uitgebracht, zoals een box die je zou helpen om je herinneringen op te halen, en laatst ook nog een ander nieuw album.
Die bedoelde ik ja. Hier een review.quote:Op maandag 6 april 2009 19:30 schreef Faxie het volgende:
Ik kan Theoretically Pure Anterograde Amnesia wel waarderen
Lijkt me leuk om zoiets op vinyl te hebben.quote:Op maandag 6 april 2009 21:28 schreef Faxie het volgende:
Er komt een repressing van die 6 CD's uit.... zou rond deze tijd uit moeten komen, dus ik houd die wel in de gaten denk ik voor 20 dollar
Wehehe, net de laatste Silent Hill zitten spelen, dacht daarna voor de afwisseling maar eens dit spul binnen te halen, lijkt het haast wel de soundtrack de zijn. Creepy stuff ...quote:Op maandag 6 april 2009 19:30 schreef Faxie het volgende:
Ik kan Theoretically Pure Anterograde Amnesia wel waarderen
Unmastered versie van de 6 CD's is gratis te downloaden...
Gisteren wat van Mokira geluisterd (Cliphop). Echt vreselijk afgemixt en "gemasterd".quote:Op maandag 6 april 2009 11:54 schreef zodiakk het volgende:
Ik vind zelf onderstaande ambient/drone releases van de laatste maanden de moeite waard:
Mokira - Persona
Tof! Welke dag? Check ook zijn andere pseudoniem 'The Stranger'. Bleaklow is een goed album.quote:Op woensdag 8 april 2009 20:05 schreef trebremmit het volgende:
The Caretaker komt op ZXZW festival in Tilburg.
Last.fm zit wel vaker mis dus dan ga ik ook voor de 20e. Komt ook beter uit voor mij.quote:Op woensdag 8 april 2009 20:31 schreef Faxie het volgende:
Volgens de ZXZW site de 20e....
jazeker maar ik wist niet dat er iets nieuws uit was, de cover ziet er vet uit.. snel even binnen halen danmaar!quote:Op woensdag 8 april 2009 23:08 schreef trebremmit het volgende:
Ken je Svarte Greiner ook, on? Is de helft van het duo van Deaf Center en heeft net een nieuwe plaat uit.
Allemaal nog wat donkerder en zwaarder als Deaf Center, zelfs angstaanjagend.
Svarte Greiner - Kappe
[ afbeelding ]
Klinkt wel chillquote:Op donderdag 9 april 2009 03:40 schreef star_gazer het volgende:
Iemand hier die het album Northern Rooms van mindtrap heeft? Ik zit er aan te denken het te kopen, maar wil graag weten wat een ander van de volledige versie vindt.
Mooi.quote:Once again unveiling hidden treasures from his archive of tape loops, William Basinski releases three pieces made at his Brooklyn apartment during one night in 1982, adding a fourth composition (based on the same source material) made earlier this year. You can't help but wonder why this music, recorded so long ago, is only just surfacing. Was the world not ready for WIlliam Basinski in 1982, or was WIlliam Basinski simply not ready to hand himself over to an audience at that point? Whatever the reasoning, we're certainly reaping the benefits of the influential ambient composer's stockpile, and 92982 proves to be a real highlight in his output of recent years. Despite the minimalist essence of Basinski's oeuvre there's a pronounced sense of variety, diversity and depth at work in these four tracks, with each taking on its own specific persona. '92982.1' is outstanding, featuring lilting, gritty strings through the left of the stereo field while crumbling piano sonorities rule to the right. Far from exhibiting any signs of automation or impersonal repetition you can always hear a human hand shaping the music. The faded, rattling chord movements of '92982.2' take on an altogether more ghostly, dissolved quality, with echo-flecked machine jolts peppering the mixdown, underlining how fragile this whole process is. The third track, meanwhile, is an extended version of a piano-based piece that appeared in its original incarnation on the Variations: A Movement In Chrome Primitive album (surely one of the standout albums in Basinski's entire catalogue), here stretched and developed over the course of twenty minutes. It's a beautiful study in the interplay between an instrumental performance and the medium onto which it's recorded, full of ruptures and low frequency rumble as the tape itself interferes with the flow and consistency of the music. Finally, Basinski takes a fresh angle on his source loops with a composition recorded in February of this year. There's a markedly different character to this final entry; an unexpected cleanliness that somehow feels just right as a coda to the archival dust and dereliction of all that's come before. Its tacit stateliness serves as confirmation that all these years on, Basinski has lost none of his form, and that despite the richness of his work in the early eighties he's still a very active, utterly compelling creative force. Essential Purchase.
Melancholia ken ik niet, maar dit is dan ook mijn eerst kennismaking met deze artiest.quote:Op dinsdag 5 mei 2009 00:27 schreef On het volgende:
Ik had er over gelezen ja, moet hem nog wel even zien te vinden. Ben benieuwd of het Melancholia gaat overtreffen.
Ik ken Von zo niet, maar hij schijnt iets weg te hebben van Agætis. Zo maar wat namen die je misschien interessant vindt: Belong, Under Byen, My Bloody Valentine, Tim Hecker en Fennesz.quote:Op dinsdag 19 mei 2009 15:34 schreef Newde het volgende:
Hey mensen,
ik hen een klein vraagje: ik zoek muziek vergelijkbaar met Sigur Rós' Von album.
Ok bedankt, Agaetis Byrjun en alle andere albums heb ik al heel vaak geluisterd, maar ben pas recent Von gaan luisteren (kwam er nooit echt in).quote:Op dinsdag 19 mei 2009 16:00 schreef ehqo het volgende:
[..]
Ik ken Von zo niet, maar hij schijnt iets weg te hebben van Agætis. Zo maar wat namen die je misschien interessant vindt: Belong, Under Byen, My Bloody Valentine, Tim Hecker en Fennesz.
Wrijf het er maar in dat ik dit jaar niet kanquote:Op zaterdag 9 mei 2009 21:07 schreef On het volgende:
Ik las net op een site dat William Basinski op het Urban Explorers Festival komt
Ik heb het gevonden, lag eigenlijk heel dicht bij Sigur Rós. Riceboy Sleeps, een project van de zanger van Sigur Rós en een vriend van hem.quote:Op dinsdag 19 mei 2009 15:34 schreef Newde het volgende:
Hey mensen,
ik hen een klein vraagje: ik zoek muziek vergelijkbaar met Sigur Rós' Von album.
Deze reeds (illigaal) in bezit en de muziek is geweldig te noemenquote:Op woensdag 8 april 2009 23:08 schreef trebremmit het volgende:
Ken je Svarte Greiner ook, on? Is de helft van het duo van Deaf Center en heeft net een nieuwe plaat uit.
Allemaal nog wat donkerder en zwaarder als Deaf Center, zelfs angstaanjagend.
Svarte Greiner - Kappe
[ afbeelding ]
quote:Op donderdag 16 juli 2009 14:12 schreef FL_Freak het volgende:
[..]
Deze reeds (illigaal) in bezit en de muziek is geweldig te noemen
quote:David Tagg's long-awaited follow-up to last year's Fundamentals Of Orchid Biology has finally arrived. Wind Blown Guitar carries solemn white hymns of warped wooden harmonies through cobwebbed hallways and down porch steps, into the open air of a hot summer. The whir and hum of aged reel-to-reel tapes bathes David's guitar in a humid shroud, and pools of raw reverb steam his amp like a hot bath in a cavern. Musically similar to things like "A Kingdom Of Dusk" from the 21MG Series or even Skin Diagram at times, Wind Blown Guitar contains some of David's most straightforward guitar playing yet, presented over a stately backdrop of loops and drones and woven together like an old family scrapbook. This release also features the track "Nautical Dusk", which was originally featured on Attacknine's "13 Weeks Of Summer" compilation. The definitive summer album from us at SSR, and limited to 100 copies with beautiful photography and design by David.
Voor als je eens zin hebt in iets anders dus.quote:Er schijnt in Oost-Vlaanderen een vreemde sekte rond te spoken. Zonder vaste woon- of verblijfplaats struinen ze over velden en door bossen. 's Avonds dineren ze uit de tonnen met rottend dood vee die boeren op hun erf achterlaten. Ze besmeren zich met bloed en vissenschubben, masturberen luid brullend van de plaatselijke kinderboerderij gestolen geiten en declameren teksten als "De geur van koeienstront glijdt doorheen mijn lichaam." Af en toe staken ze hun grafschennispraktijken om de 'Ossezaaddans' uit te voeren.
Hun gedeelde krankzinnigheid botvieren ze muzikaal onder de naam Sylvester Anfang II. Er zijn vele adjectieven die bij hun muziek passen, maar de omschrijving 'wel heel erg psychedelische freefolk' moet afdoende zijn. Thematisch vinden ze aansluiting bij de blackmetalbeweging en bij oude (Vlaamse) sagen en legendes.
Het is een muzikale ratjetoe met veel improvisatie en chaos: het auditieve equivalent van een herfstig kraaienbos. Orgels loeien, psychedelisch gitaarspel klinkt en af en toe kreunt er een in lompen gehulde zatte zonderling. Er worden epistels voorgedragen die eerder werden geweigerd door alle parochiekranten van Vlaanderen.
Sylvester anfang II is bijzonder slecht geproduceerd: korrelig en mat. Het is een verschrikkelijke release. Het is drek, modder, troep en juist daarom gaat er een bijzondere aantrekkingskracht van uit.
ja sylvester anfang is vetquote:Op woensdag 2 september 2009 18:51 schreef On het volgende:
Ook een leuk album van dit jaar is de nieuwe Silvester Anfang, uit België. Niet alleen Ambient, meer een soort rare Folk/Drone/Ambient enzovoorts.
[ afbeelding ]
Sylvester Anfang - Sylvester Anfang 2
[..]
Voor als je eens zin hebt in iets anders dus.
Ultimae is altijd goedquote:Op donderdag 3 september 2009 21:38 schreef RipCore het volgende:
Biosphere heeft ook een nummer geleend aan het semi-briljante Osmos.. Sowieso is de muziek in dat spel heerlijk ambient.
Laatste ambient album wat ik veel luister is die van Ultimae Records (dus per definitie goeie shit mijns inziens), Leylines van Aes Dana.
http://www.ultimae.com/en/releases/354/index.html
Satan likt mijn hielen.quote:Op donderdag 10 september 2009 15:58 schreef Yorrit het volgende:
[..]
ja sylvester anfang is vet
Verkracht door demonen
Daar heb ik laatst een cd van gekocht, Windblown Guitar. Goeie ambient! Check ook Mountains - Choral is net zoiets.quote:Op maandag 28 september 2009 00:31 schreef FL_Freak het volgende:
Ik ben op het moment veel materiaal aan het binnenhalen van David Tagg. Deze artiest maakt veel mooie ambient muziek. Ook doet ie veel met field recordings
Klinkt inderdaad klasse!quote:Op maandag 28 september 2009 10:48 schreef Gehenna het volgende:
gisteren nog een gaaf gratis album gevonden op last.fm:
http://www.last.fm/music/Deepspace/World+Ocean+Atlas
quote:When the hornet-angry mob protesting the labeling and categorization of music is formed you'll most likely discover me near the front of the pack, face lit by the flame-licked torch in my furious hand. Yet, as stern as my convictions are on this topic I'm forced to admit that the classification of Harold Budd's music is atomic clock precise. Ambient, by definition, means enveloping or all encompassing. There is no other single word that better describes the delicately moody piano musings of the Los Angeles-based composer.
Budd's latest effort is a study in space. His dreamy creations conjure up seemingly limitless landscapes as vast and wondrous as those beyond our atmosphere; still, it's not outer space he's concerned with. It's the inner spaces within the walls of The Room that he invites us to discover. His Atlantic debut and first recording in four years focuses on 13 thumbprint distinct rooms whose walls not only talk, they enchant.
Harold's work is characterized by a dramatic subtlety that's more about mood than melody. Uncomplicated and Sahara sparse, these 13 songs convey emotion and grace. The Room isn't too dissimilar to a film score, incidental music for the reflective moment. It holds your attention without commanding it, allowing your mind to wander within the confines of the space it created.
Ik vind van Harold Budd het album the Pearl erg mooi. Heeft 'ie samen met Brian Eno gedaan inderdaad. Klassieke plaat van hem is trouwens het nummer 'And then she stepped aside', wat 'ie samen met Hector Zazou gedaan heeft (album Glyph).quote:Op maandag 28 september 2009 18:43 schreef On het volgende:
Ben nu in het bezit van ambient 1 tot 4, voornamelijk gemaakt en geproduceerd door brian eno. Ambient 3 is in samenwerking met Harold Budd. Die ook leuk solowerk heeft. The Room bijvoorbeeld. Ambient en pianospel.
[ afbeelding ]
[..]
The Pearl is ook mooi ja. Dan ken je Apollo zeker ook wel van Brian Eno. Heeft één van mijn favoriete ambient tracks. Is nog gebruikt als soundtrack van 28 days later.quote:Op maandag 28 september 2009 21:14 schreef star_gazer het volgende:
[..]
Ik vind van Harold Budd het album the Pearl erg mooi. Heeft 'ie samen met Brian Eno gedaan inderdaad. Klassieke plaat van hem is trouwens het nummer 'And then she stepped aside', wat 'ie samen met Hector Zazou gedaan heeft (album Glyph).
quote:The latest in a clutch of new offerings from purveyors of all things dark and esoteric, Cold Spring, one of the UK’s most prominent and consistent “dark” labels, and whose roster of artists is now as diverse as it is extreme.Sleep Research Facility follow up their Cold Spring debut, “Nostromo” introducing a wider pallette of sound , based on polar co-ordinates, and dripping in chilling atmospherics.
In a genre constantly struggling to define and re-invent itself, often tripping over conceptual hurdles in an attempt at originality, many “dark” ambient artists inhabit familiar territory, trawling out rehashed sonic concepts based upon murderers, deep space phenomena, the occult etc, etc, to the point of becoming a tiresome cliché, and many have become almost laughable caricatures of earlier and more successful predecessors.
Sleep Research Facility have neatly side-stepped some of these conceptual pitfalls in both the theme, and choice of sounds used on Deep Frieze. Drawing inspiration from the bleak and remote Antarctic regions, Deep Frieze slowly unfurls, moving from the sound of a sub-glacial wind storm on 79o S 83oW, gradually evolving and building on subsequent tracks, occasionally perforated by the warm glow of harmonics, as tone clusters break through the icy carapace, carried on rich resonant bass dronescapes. Here and there the relief of hearing a barely audible voice permeates the soundscape, albeit the faintest whisper of humanity, a crackling radio weather report maybe, or a message lost to the frozen tundra.
To classify this album as being entirely dark is something of a misnomer, as much of what appears here is bathed in light and dynamic range, utilising sound from across the frequency spectrum, yet still achieving that sense of sparseness and isolation prevalent in this sinister and extreme polar environment. SRF use these dynamics to great effect, particularly when anything remotely tonal drops away, leaving the listener suspended in an eerie half silence, with little or no notable audible stimuli, there is a sense of feeling lost, the feeling of utter desolation that must confront those brave few who have ventured into this inhospitable territory, a stark, inhuman region that has claimed many lives, broken many men, and whose darkest secrets still remain silent, encapsulated in its icy depths. This is deeply immersive sonic escapism of the very highest order..absolutely essential.
Aah ik zie dat onze on ook brian eno goed begint te ontdekkenquote:Op maandag 28 september 2009 23:32 schreef On het volgende:
Ik ga zo naar bed terwijl ik dit album op zet.
[ afbeelding ]
Sleep Research Facility - Deep Frieze
Schijnt ook grotendeels gemaakt te zijn om te luisteren als je gaat slapen.
[..]
Goed begint te ontdekken? Ik luister er al jaren naar.. heb nu alleen ineens het op mijn heupen gekregen door alle ambient cd's te kopen.quote:Op maandag 28 september 2009 23:36 schreef FL_Freak het volgende:
[..]
Aah ik zie dat onze on ook brian eno goed begint te ontdekken
EDIT: ik bedoelde je post erboven te quoten
ga het zo ook proberen!quote:Op maandag 28 september 2009 23:32 schreef On het volgende:
Ik ga zo naar bed terwijl ik dit album op zet.
[ afbeelding ]
Sleep Research Facility - Deep Frieze
Schijnt ook grotendeels gemaakt te zijn om te luisteren als je gaat slapen.
[..]
Wat vond je er van? Toen ik in mijn roes zat voelde het alsof ik op de noordpool stond en er in de verte iemand op een piano stond te pingelen.quote:
had em nog niet binnen toen ik ging slapenquote:Op dinsdag 29 september 2009 17:52 schreef On het volgende:
[..]
Wat vond je er van? Toen ik in mijn roes zat voelde het alsof ik op de noordpool stond en er in de verte iemand op een piano stond te pingelen.
Oke ik denk dat ik wel ga. Ik neem aan dat er nog wel kaarjtes zijn.quote:Op zondag 13 september 2009 17:46 schreef Detroit het volgende:
Donderdag 8 oktober komt Gas (Wolfgang Voigt) naar Theater Kikker te Utrecht ten behoeve van het Eat This Media festival.
Zijn CD's zijn in deze topic-reeks natuurlijk al meerdere malen besproken, dus nou eindelijk de mogelijkheid de beste man live aan het werk te zien. .
Dat denk ik ook wel!quote:Op maandag 5 oktober 2009 22:48 schreef Faxie het volgende:
[..]
Oke ik denk dat ik wel ga. Ik neem aan dat er nog wel kaarjtes zijn.
Ik kreeg het gevoel dat ik in een zeer geavanceerd voertuig zat die door een wit soortiger substantie heengingquote:Op dinsdag 29 september 2009 17:52 schreef On het volgende:
[..]
Wat vond je er van? Toen ik in mijn roes zat voelde het alsof ik op de noordpool stond en er in de verte iemand op een piano stond te pingelen.
quote:Op zondag 29 augustus 2010 01:22 schreef -CRASH- het volgende:
Ambiant... die niet van deze wereld afkomt
Symphonies of the Planets
Zeker lekker Van die artiesten ga ik eens meer uitzoekenquote:
Gaaf! Ik zal het hele album eens op mijn gemak bluisteren. Foundations klinkt in ieder geval al prima Waarmee 'maak' je trouwens ambient?quote:Op dinsdag 24 mei 2011 16:23 schreef sidbarnhoorn het volgende:
Super thread dit! @star_gazer, love ambient!
Voor diegene die ´t nog niet hebben gelezen, ik heb mijn eerste ambient album uitgebracht als solo artiest en ben erg geinteresseerd in wat jullie ervan vinden:
http://siddharthabarnhoorn.bandcamp.com/album/pillars-of-light
Mvg,
Sid Barnhoorn
Film Composer
http://www.sidbarnhoorn.com
Hey Star_gazer, dank je! Ben blij dat je Foundations mooi vindt. Ben benieuwd wat je van 't geheel vindt. Ik maak al m'n werken in Cubase en daarvoor gebruik ik zoveel verschillende hardware/software. Ik gebruik eigenlijk voornamelijk acoustische opnames en vervorm die tot de geluiden die je hoort. Bijvoorbeeld in Foundations zit voornamelijk elec. gitaar (met ebow bespeeld) en opnames van didgeridoo die ik bij een vriend heb opgenomen en een klein beetje synth. :-)quote:Op woensdag 25 mei 2011 04:09 schreef star_gazer het volgende:
[..]
Gaaf! Ik zal het hele album eens op mijn gemak bluisteren. Foundations klinkt in ieder geval al prima Waarmee 'maak' je trouwens ambient?
Klinkt absoluut klase....en valt volkomen in mijn smaakquote:Op dinsdag 24 mei 2011 16:23 schreef sidbarnhoorn het volgende:
Super thread dit! @star_gazer, love ambient!
Voor diegene die ´t nog niet hebben gelezen, ik heb mijn eerste ambient album uitgebracht als solo artiest en ben erg geinteresseerd in wat jullie ervan vinden:
http://siddharthabarnhoorn.bandcamp.com/album/pillars-of-light
Mvg,
Sid Barnhoorn
Film Composer
http://www.sidbarnhoorn.com
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
eerste imperessie bij het opstarten van track 1:quote:Op zondag 5 juni 2011 12:23 schreef star_gazer het volgende:
Aanrader: de CD "Rigning" van Yagya. Volledig te beluisteren op Grooveshark. Zit een hele zachte hypnotiserende beat onder. Echt muziek om bij weg te dromen
Voorbeeld:
Doe maar iets van Lustmordquote:Op maandag 10 oktober 2011 21:35 schreef Disorder het volgende:
Wie weet er een goede dark ambient plaat voor mij? Ik heb zin in iets donkers.
quote:Op maandag 10 oktober 2011 21:35 schreef Disorder het volgende:
Wie weet er een goede dark ambient plaat voor mij? Ik heb zin in iets donkers.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |