LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Hmmm, dat is toch minder optimistisch dan eerder vandaag. Bedacht me net wel dat ik zelf ook niet zo spraakzaam zou zijn als ik net uit de OK was gereden. Misschien (en ik lul ook maar wat) heeft je moeder gewoon even een paar uurtjes nodig om bij te komenquote:Op vrijdag 1 september 2006 00:32 schreef Lllaura het volgende:
Ben weer thuis.
Ik ga nog even voor je duimen
Muil houwe of ik sjoel d'r eentje in!
Vervelend om zo je moeder te moeten zien liggen, bah...
Denk aub ook een beetje aan jezelf de komende tijd, jullie krijgen het straks ook nog druk genoeg.
Zou zeggen, lekker slapen, maar da's ook weer zo raar zeggen...
Veel sterkte maar weer, hopelijk tref je morgen weer een wat "betere" moeder aan.
Denk aub ook een beetje aan jezelf de komende tijd, jullie krijgen het straks ook nog druk genoeg.
Zou zeggen, lekker slapen, maar da's ook weer zo raar zeggen...
Veel sterkte maar weer, hopelijk tref je morgen weer een wat "betere" moeder aan.
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Thanks!
Ik ga inderdaad lekker proberen te slapen. Gelukkig heb ik daar meestal niet zoveel moeite mee.
Ik ga inderdaad lekker proberen te slapen. Gelukkig heb ik daar meestal niet zoveel moeite mee.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Als je onder narcose bent geweest heb je echt wel even nodig om bij te komen.Zeker als ze ook in je hersenen aan het poeren zijn geweest.quote:Op vrijdag 1 september 2006 00:32 schreef Lllaura het volgende:
Ben weer thuis.
Toen ik in Rotterdam aankwam, moest de ambulance vanuit Tilburg nog komen. Ze hebben haar de hele reis onder narcose gehouden. Een uurtje later lag ze weer aangesloten op het hele circus op de IC bij te komen.
Ze zag er vreselijk slecht uit. Haar gezicht was drie keer zo dik en ze leek me niet te herkennen. Ze keek me met grote, glazige ogen aan. Ook praten lukte niet, ze probeerde het niet eens, en haar rechterarm was weer verlamd. Ze leek in geen velden of wegen op m'n moeder. Ik ging met zoveel goede hoop naar het ziekenhuis, maar daar was weinig meer van over toen ik haar zag. Ik was zelfs bang dat ze geestelijk niet meer oke was.
Het viel me vooral op dat ze vandaag totaal geen moeite meer deed om te praten. Ze lag maar stil te kijken. Toen ze eerder deze week last had van haar spraak , bleef ze het proberen, maar vandaag leek het wel of ze niet meer wist hoe het moet. Maar het ook zijn dat ze gewoon haar mond houdt omdat ze zichzelf niet wil pijnigen, omdat ze weet dat ze het toch niet kan...
Sterkte de komende tijd.
Wat vervelend . Ik was er echt van overtuigd dat het al afgerond was. Voor de duidelijkheid, bij mijn moeder was het ook een dubbelblind onderzoek, maar volgens mij hebben ze haar na afloop verteld dat ze het wèl gehad had.quote:Op vrijdag 1 september 2006 00:35 schreef Lllaura het volgende:
[..]
We hebben de eerste dag toestemming gegeven voor dit magnesiumonderzoek. Het is dus nog steeds niet afgerond. Niemand weet echter of dit echt in haar infuus zit of dat er een placebo in zit. Dit weten zelfs de artsen niet. Als het aan mij had gelegen, hadden ze haar sowieso magnesium toegediend, maar dat mag nog niet omdat het nog in de onderzoeksfase zit.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
LLaura nog steeds ontzettend veel sterkte
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Llaura ook van mij heel veel sterkte. Hoewel je zelf nu misschien een beetje op automatische piloot leeft (dat deed ik zelf toen mijn moeder heel ziek was) heb je waarschijnlijk best wel even tijd nodig om zo iets heftigs te verwerken. Voor mijn moeder heel raar want ze had haar IC periode niet bewust meegemaakt, maar bij mij en de rest van de familie heeft het flink impact gehad.
Ik hoop heel erg dat je moeder er weer bovenop komt!
Ik hoop heel erg dat je moeder er weer bovenop komt!
Hele snelle update:
Haar situatie is hetzelfde gebleven. Praten lukt nog steeds niet en haar rechterarm is zo nu en dan verlamd. Ze begrijpt dondersgoed wat je zegt, maar doet nog steeds geen moeite om (je na) te praten. Als je haar vraagt om iets te zeggen, kijkt ze je kinderlijk onbegrijpend aan en trekt haar wenkbrauwen op. De artsen weten niet of dit blijvend is. Deze week is cruciaal. Als door de vaatspasmen de hersenen te lang geen zuurstof krijgen, kan haar spraakstoornis blijvend zijn.
Nog steeds afwachten dus...
[ Bericht 0% gewijzigd door Lllaura op 02-09-2006 03:30:54 ]
Haar situatie is hetzelfde gebleven. Praten lukt nog steeds niet en haar rechterarm is zo nu en dan verlamd. Ze begrijpt dondersgoed wat je zegt, maar doet nog steeds geen moeite om (je na) te praten. Als je haar vraagt om iets te zeggen, kijkt ze je kinderlijk onbegrijpend aan en trekt haar wenkbrauwen op. De artsen weten niet of dit blijvend is. Deze week is cruciaal. Als door de vaatspasmen de hersenen te lang geen zuurstof krijgen, kan haar spraakstoornis blijvend zijn.
Nog steeds afwachten dus...
[ Bericht 0% gewijzigd door Lllaura op 02-09-2006 03:30:54 ]
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Lllaura, wat vreselijk wat je moeder en je familie moet doormaken. Hopelijk wordt de situatie van je moeder snel stabiel, zodat vastgesteld kan worden wat ze wel of niet aan haar hersenbloeding heeft overgehouden.
Mijn moeder heeft drie jaar geleden een herseninfarct gehad. Ze was aanvankelijk rechts verlamd en kon ook bijna niet praten. Maar als je haar nu ziet... haar spraak is weer helemaal goed (als ze moe is slist ze een beetje), ze sleept wat met haar rechterbeen, maar kan verder alles weer. Hopelijk geeft dit je een beetje steun. Wellicht komt deze 'raad' een beetje vroeg omdat het bij je moeder net is gebeurd, maar is er is heel mogelijk met revalidatie. Heel veel sterkte en ik hoop dat je moeder snel herstelt van de operatie, zodat ze kan aansterken en revalideren.
Mijn moeder heeft drie jaar geleden een herseninfarct gehad. Ze was aanvankelijk rechts verlamd en kon ook bijna niet praten. Maar als je haar nu ziet... haar spraak is weer helemaal goed (als ze moe is slist ze een beetje), ze sleept wat met haar rechterbeen, maar kan verder alles weer. Hopelijk geeft dit je een beetje steun. Wellicht komt deze 'raad' een beetje vroeg omdat het bij je moeder net is gebeurd, maar is er is heel mogelijk met revalidatie. Heel veel sterkte en ik hoop dat je moeder snel herstelt van de operatie, zodat ze kan aansterken en revalideren.
You cheated on me with choreography.
Bedankt voor het op de hoogte houden, Lllaura en wat moet dat afwachten moeilijk zijn *knuffel*
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Die periode staat mij ook nog het meest levendig voor de geest, dat afwachten of er geen vaatspasmen (meer) optreden. Slopend vond ik.
Lllaura, enorm veel sterkte, en zoals ik al eerder zei, probeer ook een beetje voor jezelf te zorgen.
Lllaura, enorm veel sterkte, en zoals ik al eerder zei, probeer ook een beetje voor jezelf te zorgen.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Sterkte maar weer...
Knap van je dat je ons hier op de hoogte houdt.
Knap van je dat je ons hier op de hoogte houdt.
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Daar sluit ik mij bij aan.quote:Op zaterdag 2 september 2006 09:15 schreef Ingetje79 het volgende:
Sterkte maar weer...
Knap van je dat je ons hier op de hoogte houdt.
Heel veel sterkte!
Jouw kleine handje grijpt
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
Een docent bij mij op de uni heeft een tijd geleden ook een hersenbloeding gehad waardoor hij ook afasie had, en met hem is alles goedgekomen. Hij heeft nu les op de uni en spreekt zelfs 2 talen (hij is Schots, spreeks Engels en Nederlands). In ieder geval sterkte.
LLaura een knuffel geeft sterkte meid en je fam
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Ben weer in het Zeeuwse.
Vandaag was haar situatie erg slecht. Slechts een keer leek ze me te herkennen en zocht ze m'n hand. Verder leek er nauwelijks sprake van herkenning. Haar gezicht heeft geen uitdrukking meer. D'r mond beweegt ze niet en ze trekt zelfs haar wenkbrauwen niet meer op. Ja en nee knikken doet ze niet en als ik haar vraag in m'n hand te knijpen, gebeurt er niks.
Het komt er dus op neer dat ze alleen maar ligt te kijken. Wat je tegen haar zegt lijkt ook niet door te dringen. Halverwege je verhaal draait ze vaak d'r hoofd weg. Naar de televisie kijkt ze af en toe wel. Ik geloof alleen niet dat ze het begrijpt. Het lijkt wel of ze in een soort coma ligt.
Heb vandaag zelfs in m'n woede geroepen dat ze niet meer is dan een kasplantje.
Hoop maar dat ze alles niet bewust meemaakt.
Ng een keer bedankt voor jullie reacties. Ik kan niet overal op reageren, maar vind jullie wel lief.
Vandaag was haar situatie erg slecht. Slechts een keer leek ze me te herkennen en zocht ze m'n hand. Verder leek er nauwelijks sprake van herkenning. Haar gezicht heeft geen uitdrukking meer. D'r mond beweegt ze niet en ze trekt zelfs haar wenkbrauwen niet meer op. Ja en nee knikken doet ze niet en als ik haar vraag in m'n hand te knijpen, gebeurt er niks.
Het komt er dus op neer dat ze alleen maar ligt te kijken. Wat je tegen haar zegt lijkt ook niet door te dringen. Halverwege je verhaal draait ze vaak d'r hoofd weg. Naar de televisie kijkt ze af en toe wel. Ik geloof alleen niet dat ze het begrijpt. Het lijkt wel of ze in een soort coma ligt.
Heb vandaag zelfs in m'n woede geroepen dat ze niet meer is dan een kasplantje.
Hoop maar dat ze alles niet bewust meemaakt.
Ng een keer bedankt voor jullie reacties. Ik kan niet overal op reageren, maar vind jullie wel lief.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
ach meissie toch, wat erg.
kan je een beetje bij iemand terecht? want dit is zoooo zwaar.
veel sterkte hoor en probeer aan rust toe te komen.
kan je een beetje bij iemand terecht? want dit is zoooo zwaar.
veel sterkte hoor en probeer aan rust toe te komen.
LLaura als ik iets voor je kan doen ik zou het met alle liefde doen, maar helaas je moet het nog even doen met een virturele knuffel
waar in het zeeuwse bevind jij je
waar in het zeeuwse bevind jij je
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
M'n vriend komt morgen weer thuis. Op de avond dat m'n moeder de bloeding kreeg, kwamen we net aan op de camping in Italie voor een vakantie van twee weken. Met z'n vieren: m'n vriend en ik en nog een stelletje. We hadden er net zestien uur opzitten, dus terugrijden was geen optie.quote:Op zaterdag 2 september 2006 21:44 schreef lady-wrb het volgende:
ach meissie toch, wat erg.
kan je een beetje bij iemand terecht? want dit is zoooo zwaar.
veel sterkte hoor en probeer aan rust toe te komen.
Ik heb een dag later het vliegtuis terug naar huis genomen. M'n vriend is op mijn verzoek daargebleven. We waren daar met een auto (die van ons) naartoe gereden. Anders zou het betekenen dat iedereen mee terug zou moeten. Daarnaast zit ik toch hele dagen in het ziekenhuis
Ze hebben nu wel besloten om een paar dagen eerder terug te komen. En daar ben ik toch best blij om.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
In Hoes.quote:Op zaterdag 2 september 2006 21:44 schreef Bar_en_Mar het volgende:
LLaura als ik iets voor je kan doen ik zou het met alle liefde doen, maar helaas je moet het nog even doen met een virturele knuffel
waar in het zeeuwse bevind jij je
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Fijn dat je vriend bijna terug is, dat er ook weer iemand voor jou is straks. Ik weet niet of je er wat aan hebt, maar mijn moeder kan zich van de eerste twee weken echt niets meer herinneren, dus jouw moeder zal er ook niet al te veel van mee krijgen, vermoed ik. Heb je vandaag nog een arts of verpleegkundige gesproken? Wat zeggen die ervan?
Ik weet trouwens helemaal niet of je wel behoefte hebt aan ervaringsdeskundigen, als je iets wilt weten over hoe het ons is vergaan, vraag maar. En laat anders deze post maar voor wat ie is.
Sterkte meid!
Ik weet trouwens helemaal niet of je wel behoefte hebt aan ervaringsdeskundigen, als je iets wilt weten over hoe het ons is vergaan, vraag maar. En laat anders deze post maar voor wat ie is.
Sterkte meid!
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Hoop ook maar dat ze alles nu als in een droom beleeft, zonder te beseffen wat er met haar aan de hand is.quote:Op zaterdag 2 september 2006 22:09 schreef Leah het volgende:
Fijn dat je vriend bijna terug is, dat er ook weer iemand voor jou is straks. Ik weet niet of je er wat aan hebt, maar mijn moeder kan zich van de eerste twee weken echt niets meer herinneren, dus jouw moeder zal er ook niet al te veel van mee krijgen, vermoed ik. Heb je vandaag nog een arts of verpleegkundige gesproken? Wat zeggen die ervan?
Ik weet trouwens helemaal niet of je wel behoefte hebt aan ervaringsdeskundigen, als je iets wilt weten over hoe het ons is vergaan, vraag maar. En laat anders deze post maar voor wat ie is.
Sterkte meid!
De artsen kunnen ook niet meer doen dan wachten tot de vaatspasmen voorbij zijn. Een verpleger zei dat zijn gevoel was dat het wel goed zou komen, maar benadrukte wel dat het maar een gevoel was. En misschien zegt ie dat wel tegen iedereen.
Ik durf bijna niet meer positief te denken, omdat het tot nu toe elke hoopvol moment uitliep in een grote teleurstelling. Maar wie weet, denk ik daar morgen weer heel anders over.
Ik vind het fijn om vergelijkbare verhalen te horen. Vooral natuurlijk als ze goed aflopen... Hoe lang heeft jouw moeder vaatspasmen gehad en wat zeiden de artsen daarover (mbt blijvend letsel)?
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
|
|
