quote:
Op woensdag 16 augustus 2006 22:48 schreef Apropos het volgende:Ik heb veel interviews gehouden voor dit boek, maar ik kon geen jonge mensen vinden. Ik zie een atheïstische generatiekloof. Hedendaagse ouders zijn ongelovig, terwijl hun kinderen zeer geïnteresseerd zijn in religie. Dat is een volstrekt nieuwe ontwikkeling. Een vak als ’religieuze studies’ is in Engeland zeer populair. De studenten praten heel open over hun verlangen naar spiritualiteit. Jonge mensen hebben niet de vijandigheid van hun ouders tegenover de kerk. Ze hebben geen nare herinneringen aan een godsdienstige opvoeding. En de opkomst van de islam speelt natuurlijk ook een rol. Daardoor beseffen jonge mensen dat religie niet zomaar iets is.”
Interessant, zegt hij, is wat er onlangs gebeurde.
„Na de aardbeving in Lissabon in 1755 verloren zeer veel mensen hun geloof. Na de tsunami, eind 2004, was dat niet het geval. Kennelijk stelt religie mensen weer in staat om in het reine te komen met afschuwelijke gebeurtenissen.”
http://www.trouw.nl/dever(...)t+steeds+schriller++Artikel van een tijdje terug. Wat vindt men van de vergelijking aan het einde? Ik ben daar zeer ontevreden over, al weet ik nog niet waarom.
De strijd eindigt onbeslist? (geintje)
Religie dient voor ieder mens een individuele aangelegenheid te zijn.
Dit is toch ook wat atheisten aanhangen.
Welliswaar geen religie maar zichzelf mét álle anderen samen 'gewoon'mens zijn als hoogste goed.
Slechts door eigen inzicht komt een mens verder.
Niet door groepsgewijs een één of ander geloof aan te hangen waar rangen en standen heersen en waar men óf slaafs óf in een 'positie' zichzelf opoffert om vooral zichzelf maar te kunnen vergeten om hierdoor deel te mogen uitmaken van die bepaalde groep.
'Slechts' één ding wordt gevraagd daar en dat is dat je het 'groepsgevoel' uitstraalt i.p.v. jezelf.
De groep is namelijk belangrijker dan jijzelf.
Anno 2006 had ik gehoopt dat in de verstreken jaren het individu zelf zich had kunnen ontwikkelen zodat i.p.v. simpelheid een bepaalde 'wijsheid' was ontstaan waarmee een ieder met elkaar had kunnen communiceren, discussieren...
Een overheid bijvoorbeeld had daar in bij kunnen dragen maar waarschijnlijk worden 'mondige' burgers eerder als last dan als aanwinst gezien.
Groepsgedrag leidt (of is 't lijdt...) te vaak tot onenigheid met verstrekkende gevolgen.
Neem de verschillende religies op deze aardkloot eens als voorbeeld...
Slechts het Boeddhisme komt enigzins in de buurt om de mens inzicht te verschaffen.
De rest van de religies bestaat slechts uit zichzelf, afgezet tegen anders gelovenden.
En hierbinnen natuurlijk weer de 'nodige' rangen en standen om de waanzin in stand te houden.
Paranoia heet dat eigenlijk, 'geestesziek' noemen we dat hier.
Het zal een hele kluif worden om dit na al die jaren nog te veranderen!
Maar laat ik de moed nog niet opgeven, ik ga alvast m'n schoentje zetten...