quote:
Op zaterdag 5 augustus 2006 11:34 schreef owlet het volgende:Ik ben trouwens voor mijn eigen gemoedsrust wel benieuwd naar de ervaringen van mensen die ingeleid zijn. Ik merk dat ik daar best wel huiverig voor ben, hoewel dat helemaal niet terecht hoeft te zijn. Maar het idee om een bevalling vanaf de eerste seconde in het ziekenhuis te moeten doen schrikt me een beetje af, vooral omdat ik het plat liggen aan een ctg nu al zo vervelend vind. Laat staan als je op dat moment pijn hebt.
Ik wil voorkomen dat ik er straks een teleurgesteld gevoel aan over hou dus probeer ik er nu maar een realistisch beeld van te krijgen inplaats van een beeld wat gevormd wordt door de nare ervaring van die paar keer aan een CTG liggen.
Owlet, misschien ben je nu al aan het bevallen (hoop ik wel voor je). Maar misschien wil je mijn inleidingservaring even lezen:
Ik werd ingeleid na langdurig gebroken vliezen en 10 dagen overtijd te zijn.
Ik werd om 11 uur aan het infuus gelegd. Maar ze brachten ook draadjes in op het hoofdje van de baby en daarmee ben je niet zo mobiel vond ik. Als ik naar het toilet wilde moest ik een verpleger bellen om losgekoppeld te worden van het ctg apparaat en het infuus moest natuurlijk mee naar het toilet.
Maar ik hoefde niet perse te blijven liggen, ik kon wel naast mijn bed gaan staan. Alhoewel dat best lastig was met al die draadjes.
Om half 2 voelde ik de eerste wee(ënstorm), ik kon toen zelfs niet meer blijven liggen en stond te springen naast mijn bed. Na 10minuten toch maar weer op de bel gedrukt omdat ik het niet uithield. Om 2 uur moest ik wel gaan liggen want ze wilden kijken hoe ver de ontsluiting gevorderd was. dat vond ik idd een moeilijk moment want met die weeën die maar aanhielden wilde ik helemaal niet liggen. Maar ja, het was niet anders. En ik denk, dat al eerder is aangegeven, het soms gewoon makkelijker om je over tegeven aan dingen ipv je verzetten. Ik zat toen al op 8 cm ontsluiting
![]()
en dat gaf mij wel een enorm opgelucht gevoel. Niet veel later kreeg ik persdrang en om half 3 mocht ik persen. Dat vond ik persoonlijk heel fijn want die weeënstorm was eindelijk weg en ik kreeg nu pauzes tussen de persweeën. Om 15.08 uur is Morris geboren. Precies 2 jaar geleden.
Ik denk dat ik het hier zo reëel mogelijk heb geschreven. Het is idd niet fijn om aan allerlei draden te zitten. Maar ik heb er eigenlijk toch altijd wel een goed gevoel aan de hele bevalling overgehouden. Misschien dat je bij eventuele inleiding eerst een bespreekt wat je angsten zijn en wat je wel en niet wil. Misschien hoef je helemaal niet aan het ctg. Infuus is onvermijdelijk.