Meest toevallige dat je ooit hebt meegemaakt

Ik heb ook een keer mijn telefoon laten vallen in het trappenhuis in de faculteit, waar hij tussen de spijlen door vijf verdiepingen omlaag donderde. In de kelder vond ik hem terug in een klein mandje vol handdoeken, geheel onbeschadigd

3 keer in 1 keer een yathzee met 5-en gooien in hetzelfde potje

(kansloos wanneer je je 3 of a kind en carré ook al hebt)

Ik gokte de naam van een jongen uit mijn klas zn pa en ma allebei in 1x goed
Eerst gokte ik blind op Eric, dat was meteen goed, en omdat ik een hele toffe kerel ken die Eric heet,
en die heeft een vrouw die Mirjam heet, gokte ik de naam van zn moeder op Mirjam, en dat was ook goed.

Ook toevallig, in mijn dorp woont een stel die Jan en Ria heten, net zoals mijn oom en tante, vast veel voorkomende namen. En iedereen kent het rijmpje wel: "Sorry, mijn tante heet Corrie, mn oom heet piet, en verder vertel ik niet." (oid)
Mijn oom en tante heten dus echt zo

Toen ik nog heeeel klein was, ging ik ieder jaar met mijn ouders kamperen in Frankrijk.
Toen had ik nog geen flauw benul hoe groot dat land was.....

In die tijd had ik ook een vriendinnetje die toevallig ook rond dezelfde tijd ging kamperen in Frankrijk.
Dus wij dachten; "Leuk! Dan kunnen we daar ook samen spelen!!" (Ja, wisten wij veel..)

Toen ik het aan mijn moeder vertelde had zij zoiets van; "Ja hoor, misschien kom je haar wel tegen..... NOT"

Toen gingen we eindelijk weg, 2 dagen erover gedaan om op die camping te komen en we rijden de camping op en ik roep; "Kijk, papa mama, daar is '......' " !!!!!!!!!!

Was ze dus gewoon echt op dezelfde camping! Hoe toevallig kan het zijn??

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2006 18:30 schreef Zhenar het volgende:
Ik heb ook een keer mijn telefoon laten vallen in het trappenhuis in de faculteit, waar hij tussen de spijlen door vijf verdiepingen omlaag donderde. In de kelder vond ik hem terug in een klein mandje vol handdoeken, geheel onbeschadigd

???????

quote:

Op zondag 6 augustus 2006 12:20 schreef KRS het volgende:
Toen ik nog heeeel klein was, ging ik ieder jaar met mijn ouders kamperen in Frankrijk.
Toen had ik nog geen flauw benul hoe groot dat land was.....

In die tijd had ik ook een vriendinnetje die toevallig ook rond dezelfde tijd ging kamperen in Frankrijk.
Dus wij dachten; "Leuk! Dan kunnen we daar ook samen spelen!!" (Ja, wisten wij veel..)

Toen ik het aan mijn moeder vertelde had zij zoiets van; "Ja hoor, misschien kom je haar wel tegen..... NOT"

Toen gingen we eindelijk weg, 2 dagen erover gedaan om op die camping te komen en we rijden de camping op en ik roep; "Kijk, papa mama, daar is '......' " !!!!!!!!!!

Was ze dus gewoon echt op dezelfde camping! Hoe toevallig kan het zijn??

Dat hadden je ouders gewoon afgesproken met de ouders van dat meisje hoor. Alleen hadden ze het bij wijze van verrassing niet verteld

quote:

Op zondag 6 augustus 2006 12:22 schreef baskabel4 het volgende:

[..]

???????

Het meeste.. daar moet ik nog over na denken.

Maar onlangs: Gisteren ging ik naar de supermarkt. Lade mijn winkelwagentje in ging afrekenen. Het koste ¤35,70. In mijn portomonee had ik maar ¤33,60 en mijn pinpasje was ik vergeten
Dus ik wilde net wat dingen schrappen van de band, zie ik daar op de grond 1 x ¤2,- en 1x 10cent.


Precies wat ik nodig had

Alleen jammer dat je geluk nu op is voor de rest van je leven.

quote:

Op zondag 6 augustus 2006 12:30 schreef gronk het volgende:
Alleen jammer dat je geluk nu op is voor de rest van je leven.

nee!

quote:

Op zondag 6 augustus 2006 12:23 schreef Zhenar het volgende:

[..]

Dat hadden je ouders gewoon afgesproken met de ouders van dat meisje hoor. Alleen hadden ze het bij wijze van verrassing niet verteld

Nietus..... Mijn moeder heeft het er nu nog wel eens over, dat dat toen zo ontzettend toevallig was..

quote:

Op zondag 6 augustus 2006 12:44 schreef KRS het volgende:

[..]

Nietus..... Mijn moeder heeft het er nu nog wel eens over, dat dat toen zo ontzettend toevallig was..

Ze wil de illusie niet verbreken

Ik kwam hier (Engelse uni) een dame tegen die 3 dagen (ofzo) had gewerkt bij het instituut in NL waar ik op dat moment stage loop. Op zich niet zo verassend, ware het niet dat ze in ongeveer 3 dagen tijd mijn toekomstige promotor voor mijn PhD (die ik nog nooit gesproken heb) op een congress tegen zou komen... ik was nog maar een week ofzo geleden geaccepteerd voor die positie.

1) Ik had toen ik nog op de basisschool zat van groep 1 t/m 5 een beste vriend, deze verhuisde in groep 5 en het contact verwaterde. 12 jaren later heb ik een tentamen gemaakt op mijn HBO in Heerlen en sta te wachten totdat mijn maten klaar waren met het tentamen. Komt er een jongen op mij afgelopen en zegt zo,'Heet jij niet Guus??' Dus ik zo helemaal wtf Bleek het dus die vriend te zijn.

2) Ik ben op vakantie in New York en ik zit in een hotelletje op ongeveer 100 meter van Times Square (waar broadway en 5th avenue kruisen volgens mij), het centrum van Manhattan iig. Loop ik daar het hotel uit loop ik mijn neef tegen het lijf, blijkt hij daar samen met zijn vriendin in een hotel aan de overkant van de straat te zitten. Het was wel hun laatste dag daar. Maar wel heel toevallig.

Toen ik nog een klein meisje was zijn we met ons gezin op vakantie geweest ergens op een camping.. daar stonden ook mensen uit groningen, nouja veel contact mee gehad en gehouden.. Hun zoon was van de leeftijd van mijn zus (die jongen is inmiddels overleden aan de ziekte van crohn).. Maar, afgelopen week was mijn zus met haar gezin op vakantie in limburg, langs hun stonden mensen uit groningen. Mijn zus: "Ja daar hebben wij ook kennissen zitten Henk en Pietta, en hun zoon was net zo oud als ik, maar die is nu inmiddels overleden aan de ziekte van crohn" Buurvrouw: "Hendrik-Jan? Die mensen zijn vrienden van ons.".Kennen we één gezin in Groningen (we wonen zelf in brabant). Staat mn zus langs vrienden van die mensen.

Olympische Spelen 2004, m'n maat en ik verlaten op de vrijdagochtend na de verloren dameshockeyfinale ons hotel in een buitenwijk van Athene en gaan op zoek naar een taxi om ons naar het Olympisch Dorp te brengen, alwaar m'n maats vriendin op ons wacht.
We lopen een zijstraat in op weg naar de hoofdweg en, hé verrek, daar rijdt een taxi. We houden hem aan, gooien onze bagage naar binnen en karren maar. Vervolgens moeten we de beste man dus duidelijk maken dat we naar de andere kant van Athene moeten. Engels verstond ie nauwelijks en het Olympisch Dorp deed ook geen belletje rinkelen. We kijken elkaar aan en zeggen tegelijkertijd "Hoe gaan we dit uitleggen?"

Reactie van onze grote vriend de taxichauffeur: "Zeg dan meteen dat jullie Nederlanders zijn!" Oké dan...
Blijkt ie ruim 20 jaar in een houtverwerkingsbedrijf in het oosten des lands te hebben gewerkt... De rest van de rit lekker Nederlands gebabbeld met die man, we hoefden de rit niet te betalen (en we waren zeker een half uur onderweg!) en kregen een knuffel toe!

Elk jaar kom ik op vakantie wel bekenden tegen, ook wel leuk.

Ooit mijn lerares (groep 8) tegen gekomen in Frankrijk, maar dit jaar was het meest toevallig. Kom ik op vakantie 5 mensen uit mijn kleine dorpje tegen, waarvan ik niet wist dat ze gingen. Ken ze goed, heb ze op msn enzo. Was relaxed

dit is dubbel toeval!
ik zat net dit hele topic door te lezen, maar niets gepost omdat ik me niets toevalligs kon herinneren.
Daarna klik ik op Bekende nederlander bij jou in de buurt? en bij het lezen van de titel dacht ik 'hee willem van hanegem woont hier ergens in de buurt' Vervolgens is de eerste post waar mn oog op valt

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2006 01:15 schreef Cool_Runner het volgende:
willem van hanegem woont hier om de hoek

Wel erg vreemd!

kga zo met een paar vrienden naar een concert van anti-flag, zegt die opeens he die jongen hep ooit eens meegedaan aan idols. later die avond praatje met hem gemaakt enzo. later ga ik met die zelfde vriend naar parkpop denhaag, zie ik een kerel met dreads staan die ik herkende, vraag ik he was jij niet bij anti flag? ja daar was ik ook ...verder niet extreem freaky

en ik had er net nog 1 in me hoofd maar die ben ik vergeten schiet me wel weer te binnen...

mmmm....ik denk dat geluk niet helemaal hetzelfde is als toeval...
veel mensen wel....

Ik was vandaag met een maat aan de banjaard aan het vissen. We kwamen er met afgaand water. Op een gegeven moment moesten we dus een stuk naar voren om dichter bij het water te komen. Onze buren hetzelfde verhaal. Ze lieten hun spullen staan waar ze zaten, namen alleen hengel, steun en stoel mee. Steeds moesten ze heen en weer lopen. Op een gegeven moment stond die buurman weer op om naar ze spullen te lopen. Die maat van me zei toen: het is tijd dat hij ze spullen meeneemt naar het water. Dit was precies wat die buurman toen deed.

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 00:01 schreef JonKeL het volgende:
Ik was vandaag met een maat aan de banjaard aan het vissen. We kwamen er met afgaand water. Op een gegeven moment moesten we dus een stuk naar voren om dichter bij het water te komen. Onze buren hetzelfde verhaal. Ze lieten hun spullen staan waar ze zaten, namen alleen hengel, steun en stoel mee. Steeds moesten ze heen en weer lopen. Op een gegeven moment stond die buurman weer op om naar ze spullen te lopen. Die maat van me zei toen: het is tijd dat hij ze spullen meeneemt naar het water. Dit was precies wat die buurman toen deed.

Dat je dat onthoudt . Maak es wat ruimte voor nuttiger herinneringen zeg

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 21:25 schreef Eland het volgende:

[..]

Dat je dat onthoudt . Maak es wat ruimte voor nuttiger herinneringen zeg

Hehe, René en Willy van de Kerkhof, zeker

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 21:32 schreef LeoVulpes het volgende:

[..]

Hehe, René en Willy van de Kerkhof, zeker

Ik dacht er niet aan, maar nu je het zegt, inderdaad! Zoiets blijft dus echt ook in je hoofd zitten, onbewust

Op introductieweek van het MBO
Ik had een Slayer T-shirt aan, hij ook!
Leuke week gehad en voor de rest het zo gelaten (verschillende scholen in verschillende plaatsen)

een week daarna boeken ophalen, hij fietste er bij langs, zonder reden ging hij fietsen.
En toen zag hij me en was blij dat hij me zag want hij had geen adres ofzo.

Dat was in 1992
En nu ligt hij hier op bed te slapen

Op mijn toenmalig werk(het archeon)drie romeinse badmuntjes(I,VII&XII)gekregen/toegeeigend.Op de laatste dag dat ik werk krijg ik een beschilderde mok met daarop een wolk waaruit een arm komt,de hand houd een sleutel vast.
Jaren later vind ik een sleutel 7112(VII,I,XII)

Een paar jaar geleden besloot ik een nieuwe(2dehands) gitaar te kopen.
Ik dus zoeken op internet naar een mooi exemplaar.
Uiteindelijk vond ik er een in Rotterdam. Beetje uit de buurt maar ja... Gitaristen zijn rare mensen
Ik belde die gast op voor een afspraak. En ik mocht em wel een keer komen testen.
Dus die dag dat ik daar naar toe ging haalde hij me van het station.
Ik stap bij hem in zn wagen, kijk em een keer aan, en ik zeg:"Verrek, ik ken jou!"
De zomer daarvoor hadden we elkaar leren kennen op zeilvakantie op de Waddenzee.

Wat ik dit weekend meemaakte.....Zaterdag reed ik smiddags om ongeveer 16:00 op de A12 richting Utrecht achter een donkergrijze Audi S3 met frans kenteken. Ik reed er best een tijdje achter totdat ik van de snel weg afging...niks bijzonders op zich, buiten het feit dat het een mooie auto was...

Wat me een dag later op zondag gebeurt....Ik rij om 11:00 s'ochtends op de A16 richting Breda...en waar rij ik op een gegeven momnet achter....exact dezelfde franse Audi S3 waar ik zaterdag ook achter reed.....wtf? is dat toeval of niet?...:D

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 21:34 schreef Eland het volgende:

[..]

Ik dacht er niet aan, maar nu je het zegt, inderdaad! Zoiets blijft dus echt ook in je hoofd zitten, onbewust

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 21:25 schreef Eland het volgende:

Dat je dat onthoudt . Maak es wat ruimte voor nuttiger herinneringen zeg

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 16:11 schreef Dynia het volgende:
Wat ik dit weekend meemaakte.....Zaterdag reed ik smiddags om ongeveer 16:00 op de A12 richting Utrecht achter een donkergrijze Audi S3 met frans kenteken. Ik reed er best een tijdje achter totdat ik van de snel weg afging...niks bijzonders op zich, buiten het feit dat het een mooie auto was...

Wat me een dag later op zondag gebeurt....Ik rij om 11:00 s'ochtends op de A16 richting Breda...en waar rij ik op een gegeven momnet achter....exact dezelfde franse Audi S3 waar ik zaterdag ook achter reed.....wtf? is dat toeval of niet?...:D

Dat is stalken.... geen toeval.

ik was op vakantie. Hele goeie vakantievriend aan overgehouden. Ga ik volgend jaar naar een ANDERE CAMPING ANDERE DATUM. Goeie vakantievriendin aan overgehouden. Kwam ik er halverwege de vakantie achter dat zij de vriendin was van die oude vakantievriend

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 21:34 schreef Slarioux het volgende:

[..]

Ik zou zeggen dat dat feestje gewoon verschrikkelijk voorspelbaar is.

Dat zou jij kunnen zeggen inderdaad, ware het niet zo was dat die plaat totaal niet in het concept van dat feest pastte.

In Australië (Bij Brisbane in de buurt) iemand tegenkomen die je al jááárenlang kent, waarvan je niet eens wist dat hij in Australië was. We stonden echt even met onze mond vol tanden whehe.

Elke dag heb ik wel een keer genoeg van het wachten bij het stoplicht, dus ik knip dan met mn vingers. Al 5 keer achter elkaar ging het stoplicht dan op groen

Ik weet niet of dit nu echt het meest toevallige is dat ik ooit heb meegemaakt, maargoed. Ik zat met spanning af te wachten wat de release datum was van de Xbox 360 (tja, 360 nerd he ). Komt ie precies op mijn verjaardag uit! Jammer dat niemand em cadeau wilde geven

Vorig jaar was ik met het gezin op vakantie in Denemarken op een camping buiten één of ander gat dat Oksbol heette. Daar zaten (godzijdank, verveelde me dood ) nog twee andere Nederlandse gezinnen van dezelfde leeftijdscatogorie. Die twee gezinnen kwamen uit twee dorpen die 5 kilometer van elkaar af lagen. Hoe groot is de kans dat die ouders allebei zo'n ***camping kiezen?

Ik heb ook wel eens dat als ik over iets praat met iemand, dat ik dan weet dat ik het al eerder heb gezegd/meegemaakt/gezien. Bijvoorbeeld als ik net wakker ben ofzo, ben ik nog niet helemaal bij m'n besef en dan zegt iemand iets later die dag waarvan ik dus (min of meer) wist dat het zou gebeuren. Hebben jullie dat ook wel eens?

Mijn prachtige bijna dood ervaring is ook wel gerelateerd aan toeval. Vind ik.

In Rotterdam Zuid was ik regelmatig te vinden toen mijn vriend daar nog woonde.
Ik liep een keer van zijn huis (Narcissenstraat) naar de hoofdingang van Zuidplein (waar de AH zit) over een stoep waarlangs enorme bomen staan. Zeker zo'n 20 à 30 meter hoog. Het regende lichtjes. Ik ben net de laatste boom voorbij, steek over, het begint zomaar van de ene op de andere seconde nog harder te regenen en te onweren. Hoor ik een keiharde onweersknal, kijk ik om, zie ik zo die boom neervallen op de plek waar ik vlak ervoor liep. Vorige zomer was dat. Tjah, dan sta je ook wel even verbijsterd te kijken. Ik had maar iets langzamer hoeven lopen...

En ik vraag me af, is het nou toevallig dat ik níet geraakt en dood ben, of is het nou toevallig dat die boom precies ermee kapte toen ik daar liep

Ik weet niet of dit nu echt het meest toevallige is dat ik ooit heb meegemaakt, maargoed. Ik zat met spanning af te wachten wat de release datum was van de Xbox 360 (tja, 360 nerd he ). Komt ie precies op mijn verjaardag uit! Jammer dat niemand em cadeau wilde geven

Vorig jaar was ik met het gezin op vakantie in Denemarken op een camping buiten één of ander gat dat Oksbol heette. Daar zaten (godzijdank, verveelde me dood ) nog twee andere Nederlandse gezinnen van dezelfde leeftijdscatogorie. Die twee gezinnen kwamen uit twee dorpen die 5 kilometer van elkaar af lagen. Hoe groot is de kans dat die ouders allebei zo'n ***camping kiezen?

Ik heb ook wel eens dat als ik over iets praat met iemand, dat ik dan weet dat ik het al eerder heb gezegd/meegemaakt/gezien. Bijvoorbeeld als ik net wakker ben ofzo, ben ik nog niet helemaal bij m'n besef en dan zegt iemand iets later die dag waarvan ik dus (min of meer) wist dat het zou gebeuren. Hebben jullie dat ook wel eens?

Toen ik 14 was kwam ik een jongen tegen in een poortje die aan het huilen was, Lars heet hij.
Hij was net gedumpt door zijn vriendinnetje, ik en een vriendin waren hem aan het troosten.
Ik kreeg vlinders van hem in mijn buik, vond hem erg leuk weet ik nog wel.
Hem heb nooit meer gezien totdat mijn broer thuiskwam met een stel vrienden inmiddels 5 jaar later.
Lars was er bij, was een vriend van mijn broer, heb ik dus nooit geweten, en we herkende elkaar meteen van toen.
Nu wonen we samen! Als 14 jarige kreeg ik vlinders van hem, niet wetende dat ik hem jaren later weer tegen zou komen en dat we verliefd werden en nu dus inmiddels samen wonen. Het heeft zo moeten zijn.

Ik heb er veel meegemaakt, hier 2:

Me broer wou een vriend bellen, Ronald.
Hij wil net zijn mobiel pakken wordt hij gebelt, door Ronald.

En ik ook met vriend, ik wou net hem een SMS sturen over iets, pak ik me telefoon op, belt hij mij net.

Dat ik dit topic ga lezen, is toch wel erg toevallig

Dat tijdens een partijtje voetbal in Denemarken iemand naast de kant een mes laat zien aan een studiegenoot van me, en dat een andere studiegenoot het presteerd om onbedoeld vanaf 30 meter die bal op dat mes te schoppen en zo de bal naar de kloten te helpen.

quote:

Op zaterdag 26 augustus 2006 16:59 schreef Haushofer het volgende:
Dat tijdens een partijtje voetbal in Denemarken iemand naast de kant een mes laat zien aan een studiegenoot van me, en dat een andere studiegenoot het presteerd om onbedoeld vanaf 30 meter die bal op dat mes te schoppen en zo de bal naar de kloten te helpen.

Behoorlijk toevallig dat ik zojuist onderstaand fotoboek aan het bekijken was.

http://fotoboek.fok.nl/Shark.Bait

Of het het meest toevallige is wat ik heb meegemaakt weet ik niet, maar frapant is het zeker.

Aantal jaren geleden kwam er een meid stage lopen bij mn werk en ik meende zeker dat ik haar kende. Zij had dit ook. We kwamen er niet uit waarvan we elkaar dan moesten kennen. Nogal vreemd, maargoed, soms heb je dat weleens. Het rare was dat ik haar na het werk een keer thuis af zou zetten zodat ze niet op de bus hoefde te wachten en ik wist alleen in welke plaats dat ze woonde en totaal niet waar of hoe de straat heette waar ze woonde of wat dan ook.

Als rijdend zijn we gezellig aan het kleppen en ik rij dat dorp binnen en op het moment dat ik stop voor een huis, zonder dat zij ook maar iets gezegd had van hier links, en daar rechts etc etc of van hier is het stop ik dus voor een huis.

Zij kijkt naar buiten en zegt: "hoe weet jij dat ik hier woon?!"
Errr......niet.

Toen hadden we wel allebei zoiets van.... WTF?!

Mja, dat was op zich wel maf

quote:

Op zaterdag 26 augustus 2006 18:05 schreef vosss het volgende:
Of het het meest toevallige is wat ik heb meegemaakt weet ik niet, maar frapant is het zeker.

Aantal jaren geleden kwam er een meid stage lopen bij mn werk en ik meende zeker dat ik haar kende. Zij had dit ook. We kwamen er niet uit waarvan we elkaar dan moesten kennen. Nogal vreemd, maargoed, soms heb je dat weleens. Het rare was dat ik haar na het werk een keer thuis af zou zetten zodat ze niet op de bus hoefde te wachten en ik wist alleen in welke plaats dat ze woonde en totaal niet waar of hoe de straat heette waar ze woonde of wat dan ook.

Als rijdend zijn we gezellig aan het kleppen en ik rij dat dorp binnen en op het moment dat ik stop voor een huis, zonder dat zij ook maar iets gezegd had van hier links, en daar rechts etc etc of van hier is het stop ik dus voor een huis.

Zij kijkt naar buiten en zegt: "hoe weet jij dat ik hier woon?!"
Errr......niet.

Toen hadden we wel allebei zoiets van.... WTF?!

Mja, dat was op zich wel maf

Je hebt er gewoon eens ingebroken waarna zij je betrapt heeft.

Ik was op mijn zevende of achtste levensjaar dolverliefd op de krantenjongen
Nu kom ik hem nog om de zoveel jaar een keer ergens tegen, maar van de week was ik bij een zelfde soort winkel als waar hij ooit werkte (fladder-winkel vol biologisch eten en wierrook enzo) toen het meisje achter de kassa vroeg: "Hee, jij bent toch een bekende van <naam krantenjongen>?"

Hoe zij mij kent en weet dat ik hem ken snap ik nog steeds niet, maar nu weet ik wel (eindelijk, na bijna 15 jaar) zijn achternaam

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 09:57 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

De Flank is een straat in een woonwijk in Gorinchem-Oost. Als je de snelweg afgaat op zoek naar iets te drinken (in die streek zal je niet zo snel een snackbar of iets vinden overigens), moet je toch wel ver rijden en vaak rechts en links afslaan wil je op de Flank terecht komen Streefkerk is een dorp wat op zich wel in de buurt ligt, maar je moet toch een redelijk end verder rijden op de snelweg. Ze waren dus nogal verdwaald, zeg maar. En zo kwamen ze terecht in de wijk waar ik de post deed

Beetje late reactie Maar uhm als je de afslag gorinchem oost neemt, vind je toch meteen erna een McDonals?

Ooit hoorde ik midden in San Francisco mijn naam roepen aan de andere kant van de straat waar ik liep. Ik kwam daar een oude schoolvriend tegen die ik al zeker 10 jaar niet meer gezien had.

Afgelopen vakantie nog op de camping, kom ik iemand tegen, we keken elkaar aan, en zeiden precies tegelijkertijd: ik ken jou ergens van.. (ik weet overigens og steeds niet waarvan)

dit is ook een hele sterke:

ik kende mijn vriendin net, en wilde voor valentijn een bos rozen laten bezorgen. het was maandagavond rond een uur of 0:00 en ik zat op mijn studentenkamertje in eindhoven.
ik op internet op zoek naar een bloemenzaak die ook in het buitenland bezorgde (mijn vriendin zat met een vriendin een weekendje in een centerparks in belgie...

uiteindelijk vind ik een website van De Roos in amsterdam die in het buitenland bezorgt. op het moment dat ik op de website geladen is, zie ik een mailtje binnenkomen in outlook. ik kijk: een mailtje van bloemist "de roos" in amsterdam. ik denk: "he?, hoe weten ze nu dat ik op die site ben en wat mijn email adres is??" ik open de mail en begin te lezen: geachte heer ... (inderdaad mijn naam!) bedankt voor uw bestelling van: 1 x Bos rozen rood Groot.

ik viel bijna van mijn stoel! hoe kon dat nu?? ik kom net pas op die site??

ik lees verder, en zie een stukje tekst staan in de bestelling: "deze tekst heeft u ingegeven en wordt op het kaartje gedrukt" en dan een stukje tekst, door de besteller opgegeven. ik lees: lieve esther, blablabla,blabla, liefs, ramon.

ik denk, wacht even: ik heb een neef die ramon heet en in amsterdam woont, en zijn vriendin heet esther en werkt bij MTV UK.

ik bel hem op (het is ondertussen 00:30). hij pakt op en ik vertel hem dat ik zojuist een mailtje voor hem heb binnengekregen. wat wil het toeval: Chello (mijn provider) had net zijn provider in amsterdam overgenomen en hem per ongeluk verkeerd ingelicht over zijn nieuwe email adres! en aangezien we beide dezelfde initialen en achternaam hebben, had hij per ongeluk mijn email adres opgegeven. (hij dacht namelijk dat zijn email adres hetzelfde werd, maar dan met @chello ipv @at2000, helaas was dat mijn adres al)

hij viel pas echt van zijn stoel toen hij hoorde dat niet alleen zijn eigen neef mail voor hem had ontvangen, maar dat diezelfde neef op exact datzelfde moment hetzelfde product aan het bestellen was op dezelfde website...bizar huh?

Die laatste (met die rozen) is tof!
Da's tenminste echt toevallig. In tegenstelling tot de honderden "toevallige ontmoetingen" die mensen eens hebben gehad.

Weet je wat pas echt ubertoevallig zou zijn? Als je aan het einde van je leven juist nog nooit een bekende ergens op een onverwachte plaats/tijd/moment bent tegengekomen! Uiteindelijk heeft iedereen wel eens een onverwachte ontmoeting... dat het onverwacht is, maakt het nog niet toevallig.

In de tijd die ik bij defensie doorbracht nam ik deel aan de NATO oefening Free Lionin het gebied rons de rivier Wesser; een oefening waar legeronderdelen uit Nederland, Duitschland, Belgie, Frankrijk, Denemarken, Groot Brittanie en de Verenigde Staten naast elkaar opereerden. De oefenlokatie strekte zich uit over een enorm gebied met stadjes en dorpen. In de nachtelijke uren kregen we de opdracht onze LandRover in de graven en ons daarin te posteren voor de nacht. Nou is een het ingraven van een LandRover een aardige klus dus bood een groepje infanteristen van een ander onderdeel zich aan om even mee te scheppen. Zit ik achteraf als tegenprestatie wat warms te eten te maken uit onze matskist, blijk ik al dik twee uur pal naast een bijzonder goede vriend van me heb staan werken ! We hadden precies genoeg tijd voor één omhelzing en weg waren we allemaal weer. Die pakken ze me niet meer af !