R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dat is een psch namelijk nooit. Het lijkt me in dit geval echter wel evident dat er tijdens de opvoeding al iets is mis gegaan, en alleen al het feit dat een psych objectief is (althans, behoort te zijn) kan tot nieuwe inzichten leiden.quote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:15 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Dus daarom zouden jullie ook niet moeten doen alsof de psych de oplossing is voor alle problemen, toch?
Mijn tante is er iig alleen maar slechter op geworden, na 5 jaar behandelingen Voor mij geen psych meer zo snel, ik heb er nu een stuk of 7 / 8 meegemaakt en geen 1 wist waar hij/zij mee bezig was.
Daarnaast, zijn het excessen? Ik weet niet beter dan de mensen die ik in actie heb gezien, en my god, wat een stumpers
Maar goed, dat was way offtopic, laten we ontopic gaan.
Voor mij geen psych meer zo snel, ik heb er nu een stuk of 7 / 8 meegemaakt en geen 1 wist waar hij/zij mee bezig was. 
Ik denk dat dit topic zat nieuwe inzichten heeft voor de TS en zijn ouders. Bespaart een hoop centjes.quote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dat is een psch namelijk nooit. Het lijkt me in dit geval echter wel evident dat er tijdens de opvoeding al iets is mis gegaan, en alleen al het feit dat een psych objectief is (althans, behoort te zijn) kan tot nieuwe inzichten leiden.
Dit doet me een beetje denken aan autisme, daar weleens aan gedacht?quote:Op dinsdag 18 juli 2006 11:36 schreef Noodlez het volgende:
- ontbreken van schuldgevoelens
- vernederen/opmerkingen maken zonder spijt
- geen rekening houden met anderen
- wil zich niet aanpassen aan de normen en regels die gelden bij ons
thuis
- snel boos/agressief als er iets gezegd wordt over hem, kort lontje.
- zichzelf beter vinden dan anderen, zonder daadwerkelijk iets
gepresteerd te hebben
Ah, dus jou valt het etikettenplaksyndroom ook op?quote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:25 schreef Grumpey het volgende:
al die ziekten als excuus enzo, boeiend als hij autist is, hij moet toch opgevoed worden!
Een autist mist bepaalde emoties waardoor het voor hem soms onmogelijk te bepalen is wat wel en niet kan qua schuldgevoel en vernederingen. Als je weet datie autistisch is kun je hem daar voor behandelen ipv hem keihard straffen wat dan toch geen zin heeft. Maargoed daar moet dan een specialist over bepalen.
Joh, dat valt volgens mij een dove/blinde nog op. Dat kan toch ook niet anders? Als iemand moeilijk leert op school is 'ie direct autistisch, als hij/zij moeite wat langzamer leest dan anderen of gewoon problemen heeft met de Nederlandse spelling (wat niet eens een probleem hoeft te zijn) is hij/zij direct dyslectisch (wat een kutwoord, en dat tijdens deze opmerking ). Elk meisje heeft -als je het gemiddelde topic op Fok! mag geloven dat door een verliefde gozer wordt geopend- 'een moeilijke tijd' achter de rug. Als je de meisjes zelf mag geloven is de helft ooit eens verkracht, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik vind het zo langzamerhand tijd voor een realitycheck, in plaats van altijd maar overal excusen voor te zoeken. Dus iemand is niet goed in Nederlands. Prima, dan is hij er niet goed in! Daar ga je niet dood aan hoor. De laatste tijd hoor ik dingen als ADHD, dyslexie (andere spelling! ) en borderline meer en meer. Het is bijna een modeverschijnsel aan het worden.quote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:26 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Ah, dus jou valt het etikettenplaksyndroom ook op?
). Elk meisje heeft -als je het gemiddelde topic op Fok! mag geloven dat door een verliefde gozer wordt geopend- 'een moeilijke tijd' achter de rug. Als je de meisjes zelf mag geloven is de helft ooit eens verkracht, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik vind het zo langzamerhand tijd voor een realitycheck, in plaats van altijd maar overal excusen voor te zoeken. Dus iemand is niet goed in Nederlands. Prima, dan is hij er niet goed in! Daar ga je niet dood aan hoor. De laatste tijd hoor ik dingen als ADHD, dyslexie (andere spelling! 
) en borderline meer en meer. Het is bijna een modeverschijnsel aan het worden. Meestal zijn het dan volgens mij ook nog de ouders die zoiets willen, want hun kind zou gewoon eens wat 'minder snel' zijn dan de rest. Nee nee, er moet een etiketje op om zich achter te verschuilen.
Breitling - Instruments for Professionals
Kijk, ik ben geen specialist. Ik ben wel afgestudeerd psycholoog en behoorlijk afgeknapt op klinische psychologie (doe zelf andere richting) juist omdat mensen graag een label willen zoeken.quote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:27 schreef Beroepsgokker het volgende:
Een autist mist bepaalde emoties waardoor het voor hem soms onmogelijk te bepalen is wat wel en niet kan qua schuldgevoel en vernederingen. Als je weet datie autistisch is kun je hem daar voor behandelen ipv hem keihard straffen wat dan toch geen zin heeft. Maargoed daar moet dan een specialist over bepalen.
Het gaat niet alleen om het juiste label of alles bescheven willen hebben, sterker nog, er gaat een gevaarlijk effect vanuit. Mensen gaan het als excuus gebruiken en zichzelf versterken in het gedrag, en anderen gaan ze dan ook zo behandelen en keuren het gedrag dan gelijk wat goed.
Ik begrijp best dat als het een autist is (want ik ben dan nog wel zo consequent om toe te geven dat er echte autisten zijn) hij dan daarvoor getest moet worden. Maar geloof me wel, een echte autist valt behoorlijk op, iemand die in 4 VWO goed meedraait, gewoon sociaal best vaardig is met zijn mond opentrekken etc. zal niet zoveel problemen krijgen met zijn autisme dus moet vooral niet dat stempel op zich gedrukt krijgen.
Ziek zijn is in, maar een label van een aandoening hebben helpt veel mensen met een aandoening in lichte mate echt niet. (maar goed, het is zo lekker makkelijk).
Zó, wat een reacties, goed om te zien! Ik zit nu op stage, dus echt goed heb ik alle reacties nog niet gelezen. Vanavond lees ik het wel beter door, en zal ik een grotere reactie plaatsen. In ieder geval bedankt voor alle reacties!
één ding, mijn vader heeft mn broertje zeker wel aangepakt nadat hij die opmerking als 'domme bouwvakker' had geplaatst. Maar mn broertje werd er alleen nog waar kwader door en wilde mn vader zowat terugslaan. En vat dat niet als een mega ros voor zn harsers op, aub. Gewoon een tik van mijn vader met de intentie dat mn broertje toch even normaal moest gaan doen. Ook las ik ergens woorden als 'kankerhoer' dat heeft mijn broertje ook nooit gezegd. Maar goed, ik lees vanavond alles door en plaats nog een reactie. Ik moet weer verder, in de hitte .
één ding, mijn vader heeft mn broertje zeker wel aangepakt nadat hij die opmerking als 'domme bouwvakker' had geplaatst. Maar mn broertje werd er alleen nog waar kwader door en wilde mn vader zowat terugslaan. En vat dat niet als een mega ros voor zn harsers op, aub. Gewoon een tik van mijn vader met de intentie dat mn broertje toch even normaal moest gaan doen. Ook las ik ergens woorden als 'kankerhoer' dat heeft mijn broertje ook nooit gezegd. Maar goed, ik lees vanavond alles door en plaats nog een reactie. Ik moet weer verder, in de hitte .
.
Mocht je dit idd aan je ouders laten lezen Noodelz, dan wil ik er nog even het volgende bij zetten.quote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:20 schreef Faat het volgende:
@ Noodlez...als we zo doorgaan is dit topic nog voor de avond vol. Ik wil je eigenlijk adviseren om
het in zijn geheel uit te printen en aan je ouders te laten lezen.
In principe doen alle ouders wat zij denken dat het beste is voor hun kind(eren). Er zijn er maar heel weinig die doelbewust een kutkind op de wereld wilen zetten.
Dus ook jullie ouders zullen gedaan hebben wat er in hun macht lag. Maar bedenk dat goed opvoeden een bijzondere klus is. Een taak die je zo maar even moet doen, zonder enige vorm van opleiding. En dat in een maatschappij waarin voor zo'n beetje het simpelste baantje nog een papiertje wordt verlangd.... Het is dan ook niet gek dat er in een opvoeding fouten gemaakt kunnen worden. En het is bijzonder knap als ouders dat durven in te zien en bereid zijn (al dan niet met begeleiding) deze fouten willen herstellen.
Hoe dan ook, sterkte!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Hey daar! Ik denk dat ik voor ons allemaal spreek (degenen die serieus gereageerd hebben dan) dat in de 'hitte van de discussie' dingen zijn gezegd die niet helmeaal correct waren. Wat betreft kankerhoer...dat kan ik niet me zo gauw niet herinneren.quote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:40 schreef Noodlez het volgende:
Zó, wat een reacties, goed om te zien! Ik zit nu op stage, dus echt goed heb ik alle reacties nog niet gelezen. Vanavond lees ik het wel beter door, en zal ik een grotere reactie plaatsen. In ieder geval bedankt voor alle reacties!
één ding, mijn vader heeft mn broertje zeker wel aangepakt nadat hij die opmerking als 'domme bouwvakker' had geplaatst. Maar mn broertje werd er alleen nog waar kwader door en wilde mn vader zowat terugslaan. En vat dat niet als een mega ros voor zn harsers op, aub. Gewoon een tik van mijn vader met de intentie dat mn broertje toch even normaal moest gaan doen. Ook las ik ergens woorden als 'kankerhoer' dat heeft mijn broertje ook nooit gezegd. Maar goed, ik lees vanavond alles door en plaats nog een reactie. Ik moet weer verder, in de hitte .
Ik heb zelf wel als voorbeeld geschreven van "dat je broertje tegen je vader zegt van joh, krijg de kanker' of iets in die geest. Ik wilde daarmee niet zeggen dat ie dat daadwerkelijk gezegd heeft, maar meer als voorbeeld, omdat jij in je OP aangaf dat je broertje je vader 'vul ziekte in' toewenste.
Breitling - Instruments for Professionals
Daar sluit ik me bij aan. In de op word het woordje k*nk*r wel gebruikt zie ik, maar dat heb ik anders gebruikt .quote:Op dinsdag 18 juli 2006 16:01 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Hey daar! Ik denk dat ik voor ons allemaal spreek (degenen die serieus gereageerd hebben dan) dat in de 'hitte van de discussie' dingen zijn gezegd die niet helmeaal correct waren. Wat betreft kankerhoer...dat kan ik niet me zo gauw niet herinneren.
Ik heb zelf wel als voorbeeld geschreven van "dat je broertje tegen je vader zegt van joh, krijg de kanker' of iets in die geest. Ik wilde daarmee niet zeggen dat ie dat daadwerkelijk gezegd heeft, maar meer als voorbeeld, omdat jij in je OP aangaf dat je broertje je vader 'vul ziekte in' toewenste.
Ik heb niet alles gelezen, maar lees vooral op de eerste pagina dat een corrigerende tik wordt aangeraden. Probleem is alleen dat als pappalief dat doet, hij wel er zeker van moet zijn dat hij vervolgens zelf in elkaar geslagen word door zoonlief.
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
Als jouw ouders het verhaal zo bij de huisarts vertellen als jij hier doet, denk ik niet dat hij ze meteen naar buiten stuurt met de mededeling dat het alleen maar puberen is.
Al zou het dat zijn, dan nog neemt een goede huisarts de tijd om erover te praten.
Een gesprek kan voor jouw ouders misschien al heel erg opluchten en met de huisarts kunnen ze verder bespreken wat de mogelijke oplossingen zijn.
Al zou het dat zijn, dan nog neemt een goede huisarts de tijd om erover te praten.
Een gesprek kan voor jouw ouders misschien al heel erg opluchten en met de huisarts kunnen ze verder bespreken wat de mogelijke oplossingen zijn.
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Kom op hee.quote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:23 schreef Beroepsgokker het volgende:
[..]
Dit doet me een beetje denken aan autisme, daar weleens aan gedacht?
Altijd dat geneuzel van oeee hij heeft vast ADHD of oeee hij is vast autistisch.. Stickertje borderline hier, depressief daar, hop naar de psych, haptonoom of alternatieve therapie...
Het komt allemaal door een slechte manier van opvoeden. Hou je kind onder controle met liefde en wederzijds respect aan de ene kant en strakke normen en waarden aan de andere kant.
Maak er een gewoonte van om bijvoorbeeld in de vakantie minimaal 4 keer in de week alle maaltijden met het hele gezin te nuttigen.
Maximaal bv 2 uur per dag achter de computer.
Schelden verbieden.
etc
Je ouders zijn nog steeds de baas in huis. Zij moeten hem opvoeden. Simpel toch?
Devil, just come on back if you ever wanna try again, because I told you once you son of a bitch, I'm the best there's ever been!
Eigenlijk gaan we dr nu van uit dat die ouders tijdens de opvoeding geen hand hebben uitgestoken, waarschijnlijk allemaal naar aanleiding van het zinnetje "ze hebben geen zin om naar de huisarts te gaan, ze vinden dat ie aan het puberen is". Maar stel je voor dat die ouders hun kinderen wel heel erg zonnig opgevoed hebben, wat natuurlijk ook zo kan zijn, maar wat we per definitie eigenlijk al niet geloven (vreemd eigenlijk, waarom zijn we zo bevooroordeeld?) op een consequente manier, open naar de kids maar hun grenzen wel goed stellen, gewoon, wat als?
Dan vind ik naar de huisarts gaan om te kijken of hij een eventuele stoornis heeft helemaal niet vreemd, en zou een diagnose binnen het autistisch spectrum mij ook niet verbazen. Het feit blijft dat deze kinderen anders benaderd moeten worden dan een regulier "kutkind" omdat ze fysieke/psychologische beperkingen hebben, hoe veel je ook met ze oefent en weet ik veel wat.
natuurlijk heeft zo'n stempeltje psychologische bijwerkingen en dat is in het geval van een echte autist of adhder bevrijdend voor de ouders en voor het kind zelf. het verklaart een hele hoop en de druk van normaal moeten zijn valt enigszins weg. zoiets als een kind waarbij eindelijk wordt vastgesteld dat ie kleurenblind is en dat het echt niet aan hem lag dat ie blauw en groen niet van elkaar kon onderscheiden.
aan etikettering zitten voordelen en nadelen. alleen de ouders in dit geval weten hoe zij hun kind hebben opgevoed, en alleen dokters, psychiaters en weet ik veel wie er allemaal nog meer bij een diagnose komt kijken, weten echt in hoeverre het kind al dan niet een stoornis heeft. M'ja..
Dan vind ik naar de huisarts gaan om te kijken of hij een eventuele stoornis heeft helemaal niet vreemd, en zou een diagnose binnen het autistisch spectrum mij ook niet verbazen. Het feit blijft dat deze kinderen anders benaderd moeten worden dan een regulier "kutkind" omdat ze fysieke/psychologische beperkingen hebben, hoe veel je ook met ze oefent en weet ik veel wat.
natuurlijk heeft zo'n stempeltje psychologische bijwerkingen en dat is in het geval van een echte autist of adhder bevrijdend voor de ouders en voor het kind zelf. het verklaart een hele hoop en de druk van normaal moeten zijn valt enigszins weg. zoiets als een kind waarbij eindelijk wordt vastgesteld dat ie kleurenblind is en dat het echt niet aan hem lag dat ie blauw en groen niet van elkaar kon onderscheiden.
aan etikettering zitten voordelen en nadelen. alleen de ouders in dit geval weten hoe zij hun kind hebben opgevoed, en alleen dokters, psychiaters en weet ik veel wie er allemaal nog meer bij een diagnose komt kijken, weten echt in hoeverre het kind al dan niet een stoornis heeft. M'ja..
Als afgestudeerd psycholoog zou je wel moeten weten dat een autist niet gelijk betekent dat hij verlegen/angistig overkomt. Ik ken iemand met ADHD en Autisme en die is verre van dat, maar als je zegt dat hij minder kwetsende dingen moet zeggen snaptie dat niet..quote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:35 schreef Grumpey het volgende:
[..]
Kijk, ik ben geen specialist. Ik ben wel afgestudeerd psycholoog en behoorlijk afgeknapt op klinische psychologie (doe zelf andere richting) juist omdat mensen graag een label willen zoeken.
Het gaat niet alleen om het juiste label of alles bescheven willen hebben, sterker nog, er gaat een gevaarlijk effect vanuit. Mensen gaan het als excuus gebruiken en zichzelf versterken in het gedrag, en anderen gaan ze dan ook zo behandelen en keuren het gedrag dan gelijk wat goed.
Ik begrijp best dat als het een autist is (want ik ben dan nog wel zo consequent om toe te geven dat er echte autisten zijn) hij dan daarvoor getest moet worden. Maar geloof me wel, een echte autist valt behoorlijk op, iemand die in 4 VWO goed meedraait, gewoon sociaal best vaardig is met zijn mond opentrekken etc. zal niet zoveel problemen krijgen met zijn autisme dus moet vooral niet dat stempel op zich gedrukt krijgen.
Ziek zijn is in, maar een label van een aandoening hebben helpt veel mensen met een aandoening in lichte mate echt niet. (maar goed, het is zo lekker makkelijk).
Verder geef ik je gelijk dat iedereen zo snel een label krijgt, maar het was ook maar om aan dat geven dat er eventueel sprake van zou kunnen zijn.
Waarom nou een autisme het kunnen meerdere stoornissen zijnquote:Op dinsdag 18 juli 2006 15:23 schreef Beroepsgokker het volgende:
[..]
Dit doet me een beetje denken aan autisme, daar weleens aan gedacht?
OMG, wat zijn je ouders dan een stel watjes zeg! Ik hoefde dat soort gedrag echt niet te flinken. Bij me moeder zou ik er eventueel nog mee weg kunnen komen, maar me vader had me echt wel een hengst om de oren gegeven!quote:Op dinsdag 18 juli 2006 11:36 schreef Noodlez het volgende:
heel verhaal
Jou broertje moet gewoon een pak slaag voor ze billen hebben!
"Success is a matter of a few simple disciplines, practiced every day."
"Failure is a few errors in judgment, repeated every day."
"Failure is a few errors in judgment, repeated every day."
Ok, nu een wat uitgebreidere reactie.
Laat het duidelijk zijn, mijn broertje werd/wordt wel degelijk aangepakt, mijn ouders laten zich dus echt niet zomaar uitschelden zoals sommige denken. Maar als mijn moeder boos wordt, lijkt het hem weinig uit te maken. Ik denk alleen wel dat mijn zin "Ik heb het er met mijn ouders over gehad om eventueel hulp te zoeken bij de huisarts maar ze hebben het idee dat hulp zoeken bij een huisarts bijv. Geen zin heeft omdat deze toch zegt dat het puberen is." totaal verkeerd geïnterpreteerd is. Wat ik met de zin bedoelde, was een gevoel van machteloosheid bij mijn ouders. Ze hebben het idee, dat als ze met de klachten bij de huisarts aankomen deze aangeeft dat het 'puberen' is. Wel is het zo dat mijn ouders echt niet alleen van de theekransjes en knuffelen zijn, zoals sommige suggeren. Mijn broertje reageert soms wisselend als hij wordt aangepakt, soms is 'ie zo pissig dat ie m'n vader een tik wil teruggeven, maar dat gebeurt niet. Soms loopt ie scheldend de trap op naar zn kamer. Dat mijn ouders niet áltijd op zijn opmerkingen ingaan is simpel weg omdat ze geen zin hebben in constante ruzie en escalatie's waardoor iedereen gespannen is.
Het rare is dat hij zich op school heel normaal gedraagd. En dat zei zn mentor, hij ligt ook wel goed in de klas volgens mij. Hij is sinds kort weer gaan sporten, en had laatst 2,5 uur gesport samen met een klasgenoot. Hij is ook met klasgenoten naar Walibi geweest, en had laatst een klassenfeest waar hij naartoe is gegaan. Maar hij gaat nooit naar het strand met dit weer, hij blijft altijd binnen gamen want 'hij heeft geen zin in strand.' of 'wie gaat er nou met 30 graden naar het strand.'
Het is wel een feit dat m'n broertje en ik super ouders hebben, die je veel vrij laten in je dingen en veel voor ons over hebben. Deze manier van opvoeden heeft mij goed gedaan, ik wist wat ik mocht en kon en waar de grens lag. Zo kon ik zelf normen, waarden en een eigen mening ontwikkelen. Ik gamede op zijn leeftijd ook wel, maar niet zoveel als hij. Ik ging ook met vrienden weg naar 't strand of een pretpark of gewoon samen buiten voetballen of zo. Helaas pakt deze manier van opvoeden toch anders uit bij mijn broertje en daar komt bij dat hij toch opvliegeriger is dan ik. Ik vind het ook niet terecht dat alle blaam bij mijn ouders terecht komt.
Trouwens, voor WoW gamede hij ook wel maar toch lang niet zoveel als nu omdat a) we toen maar 1 pc hadden op de studeerkamer en b) deze games toch minder verslavend werken dan WoW, denk ik. Het idee van minder WoW = meer zakgeld is opzich wel een goed idee, hij moest sowieso een baantje zoeken van m'n ouders om 'm zo achter de pc vandaan te krijgen. Hij was in eerste instantie daar enthousiast over omdat hij wel geld kon gebruiken om z'n pc te upgraden. Maar nadat hij hoorde dat er plek was, is hij nooit meer langs het bedrijf gegaan. Laatste keer dat ik erover vroeg begon hij met "Waar bemoei je je mee? Jij had op je 14e ook geen baantje. Ik heb het geld niet nodig" blah blah. Het klopt ook wel dat ik op mn 14e geen baantje had, maar op mijn 15e. Alleen ik was lang niet zoveel achter de pc te vinden, zoals ik hierboven al had aangegeven.
Ik las dit ergens in het topic; Een niet uitgevoerd dreigement versterkt de positie van je broertje. Dat is al eens gebeurd, wat mn broertje ook aangaf. Dat moet dus veranderen, anders gaat 'ie daar geheid misbruik van maken. Het idee om met hem te gaan praten tijdens een normale bui is geen slecht idee, alleen ben ik bang dat de stemming snel omslaat omdat mn broertje zich dan aangevallen voelt.
Maar goed, het is de afgelopen dagen wel rustig. Wat wel erg lekker is, een stukje rust. Blijf erbij dat WoW een grote factor in het geheel speelt. Gisteravond ook weer, hij moest effe douchen. Maar hij vroeg of het niet vandaag kon, omdat hij 'effe bezig was.' Dat effe viel ook tegen, hij was met 40 man een draak aan het slachten of zo.
Een hele lap tekst weer, ben benieuwd naar de reacties!
Laat het duidelijk zijn, mijn broertje werd/wordt wel degelijk aangepakt, mijn ouders laten zich dus echt niet zomaar uitschelden zoals sommige denken. Maar als mijn moeder boos wordt, lijkt het hem weinig uit te maken. Ik denk alleen wel dat mijn zin "Ik heb het er met mijn ouders over gehad om eventueel hulp te zoeken bij de huisarts maar ze hebben het idee dat hulp zoeken bij een huisarts bijv. Geen zin heeft omdat deze toch zegt dat het puberen is." totaal verkeerd geïnterpreteerd is. Wat ik met de zin bedoelde, was een gevoel van machteloosheid bij mijn ouders. Ze hebben het idee, dat als ze met de klachten bij de huisarts aankomen deze aangeeft dat het 'puberen' is. Wel is het zo dat mijn ouders echt niet alleen van de theekransjes en knuffelen zijn, zoals sommige suggeren. Mijn broertje reageert soms wisselend als hij wordt aangepakt, soms is 'ie zo pissig dat ie m'n vader een tik wil teruggeven, maar dat gebeurt niet. Soms loopt ie scheldend de trap op naar zn kamer. Dat mijn ouders niet áltijd op zijn opmerkingen ingaan is simpel weg omdat ze geen zin hebben in constante ruzie en escalatie's waardoor iedereen gespannen is.
Het rare is dat hij zich op school heel normaal gedraagd. En dat zei zn mentor, hij ligt ook wel goed in de klas volgens mij. Hij is sinds kort weer gaan sporten, en had laatst 2,5 uur gesport samen met een klasgenoot. Hij is ook met klasgenoten naar Walibi geweest, en had laatst een klassenfeest waar hij naartoe is gegaan. Maar hij gaat nooit naar het strand met dit weer, hij blijft altijd binnen gamen want 'hij heeft geen zin in strand.' of 'wie gaat er nou met 30 graden naar het strand.'
Het is wel een feit dat m'n broertje en ik super ouders hebben, die je veel vrij laten in je dingen en veel voor ons over hebben. Deze manier van opvoeden heeft mij goed gedaan, ik wist wat ik mocht en kon en waar de grens lag. Zo kon ik zelf normen, waarden en een eigen mening ontwikkelen. Ik gamede op zijn leeftijd ook wel, maar niet zoveel als hij. Ik ging ook met vrienden weg naar 't strand of een pretpark of gewoon samen buiten voetballen of zo. Helaas pakt deze manier van opvoeden toch anders uit bij mijn broertje en daar komt bij dat hij toch opvliegeriger is dan ik. Ik vind het ook niet terecht dat alle blaam bij mijn ouders terecht komt.
Trouwens, voor WoW gamede hij ook wel maar toch lang niet zoveel als nu omdat a) we toen maar 1 pc hadden op de studeerkamer en b) deze games toch minder verslavend werken dan WoW, denk ik. Het idee van minder WoW = meer zakgeld is opzich wel een goed idee, hij moest sowieso een baantje zoeken van m'n ouders om 'm zo achter de pc vandaan te krijgen. Hij was in eerste instantie daar enthousiast over omdat hij wel geld kon gebruiken om z'n pc te upgraden. Maar nadat hij hoorde dat er plek was, is hij nooit meer langs het bedrijf gegaan. Laatste keer dat ik erover vroeg begon hij met "Waar bemoei je je mee? Jij had op je 14e ook geen baantje. Ik heb het geld niet nodig" blah blah. Het klopt ook wel dat ik op mn 14e geen baantje had, maar op mijn 15e. Alleen ik was lang niet zoveel achter de pc te vinden, zoals ik hierboven al had aangegeven.
Ik las dit ergens in het topic; Een niet uitgevoerd dreigement versterkt de positie van je broertje. Dat is al eens gebeurd, wat mn broertje ook aangaf. Dat moet dus veranderen, anders gaat 'ie daar geheid misbruik van maken. Het idee om met hem te gaan praten tijdens een normale bui is geen slecht idee, alleen ben ik bang dat de stemming snel omslaat omdat mn broertje zich dan aangevallen voelt.
Maar goed, het is de afgelopen dagen wel rustig. Wat wel erg lekker is, een stukje rust. Blijf erbij dat WoW een grote factor in het geheel speelt. Gisteravond ook weer, hij moest effe douchen. Maar hij vroeg of het niet vandaag kon, omdat hij 'effe bezig was.' Dat effe viel ook tegen, hij was met 40 man een draak aan het slachten of zo.
Een hele lap tekst weer, ben benieuwd naar de reacties!
Dat bedoel ik dus...quote:Op dinsdag 18 juli 2006 13:17 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Verbale agressie? Die mag je me uitleggen
Die mag je me uitleggen 
Ook JIJ hebt recht op mijn mening!!
Zal ik zijn Wow account laten afsluiten?
Als je zijn account+wachtwoord hebt kun je naar de Wow website en parental control inschakelen. Zodoende kun je dan beslissen wanneer het account online mag en wanneer niet.
[ Bericht 45% gewijzigd door Mr_Belvedere op 19-07-2006 13:21:19 ]
Als je zijn account+wachtwoord hebt kun je naar de Wow website en parental control inschakelen. Zodoende kun je dan beslissen wanneer het account online mag en wanneer niet.
[ Bericht 45% gewijzigd door Mr_Belvedere op 19-07-2006 13:21:19 ]
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
|
|
